POPRAWKI PL Zjednoczona w różnorodności PL 2014/0020(COD) Projekt sprawozdania Gunnar Hökmark (PE v02-00)

Transkrypt

1 PARLAMENT EUROPEJSKI Komisja Gospodarcza i Monetarna 2014/0020(COD) POPRAWKI Projekt sprawozdania Gunnar Hökmark (PE v02-00) w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie środków strukturalnych zwiększających odporność instytucji kredytowych UE (COM(2014)0043 C7-0024/ /0020(COD)) AM\ doc PE v02-00 Zjednoczona w różnorodności

2 AM_Com_LegReport PE v /133 AM\ doc

3 609 Fabio De Masi Artykuł 13 [...] skreślony Uzasadnienie zbędna ze względu na pełne wyodrębnienie, bez utrzymania struktury holdingowej. 610 Philippe Lamberts w imieniu grupy Verts/ALE Artykuł 13 ustęp 1 1. W przypadku gdy właściwy organ podjął zgodnie z art. 10 ust. 3 decyzję zakazującą podstawowej instytucji kredytowej prowadzenia określonych rodzajów działalności handlowej oraz gdy podstawowa instytucja kredytowa należy do grupy, wówczas działalność handlowa podlegająca wyodrębnieniu może być prowadzona tylko przez taki podmiot należący do grupy, który jest prawnie, gospodarczo i operacyjnie odrębny ( jednostka handlowa ) od podstawowej instytucji kredytowej. 1. W przypadku gdy właściwy organ podjął zgodnie z art. 10 ust. 3 decyzję zakazującą podstawowej instytucji kredytowej prowadzenia określonych rodzajów działalności handlowej oraz gdy podstawowa instytucja kredytowa należy do grupy, wówczas ta działalność może być prowadzona tylko przez taki podmiot należący do grupy, który jest prawnie, gospodarczo i operacyjnie odrębny ( jednostka handlowa ) od podstawowej instytucji kredytowej. AM\ doc 3/133 PE v02-00

4 611 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 13 ustęp 2 2. W przypadku gdy podmiot, o którym mowa w art. 9 ust. 1, zdecydował się z własnej inicjatywy wyodrębnić z podstawowej instytucji kredytowej działalność handlową objętą przepisami art. 9 i uzyskał zatwierdzenie planu wyodrębnienia działalności zgodnie z procedurą opisaną w art. 18, wówczas wymogi określone w ust niniejszego artykułu i w art i art. 20 mają zastosowanie do jednostek wyodrębnionych. 2. Jeżeli podmiot, o którym mowa w art. 9 ust.1, zamierza prowadzić działalność handlową, musi przedstawić właściwemu organowi plan wyodrębnienia działalności zgodnie z procedurą opisaną w art. 18, a następnie uzyskać jego zatwierdzenie. Or. it 612 Philippe Lamberts w imieniu grupy Verts/ALE Artykuł 13 ustęp 3 3. Unijna jednostka dominująca zapewnia, aby grupie obejmującej podstawowe instytucje kredytowe i jednostki handlowe została nadana struktura, w ramach której powstaną dwie odrębne podgrupy, na zasadzie subskonsolidowanej, z których tylko jedna zawiera podstawowe instytucje kredytowe. 3. Unijna jednostka dominująca zapewnia, aby grupie obejmującej podstawowe instytucje kredytowe i jednostki handlowe została nadana struktura, w ramach której powstaną dwie odrębne podgrupy, na zasadzie subskonsolidowanej, z których tylko jedna zawiera podstawowe instytucje kredytowe. Unijna jednostka dominująca oznacza przedsiębiorstwo inne niż instytucja zgodnie z definicją w rozporządzeniu 2014/575/UE, przy czym jedyną działalnością unijnej jednostki dominującej jest nabywanie pakietów akcji. PE v /133 AM\ doc

5 Uzasadnienie Celem tej poprawki jest utworzenie struktury będącej nieoperacyjną spółką holdingową, która przeciwdziała obchodzeniu zabezpieczeń między podstawowymi i handlowymi podgrupami za sprawą przepływu dywidendów w obydwie strony lub innych operacji jednostki dominującej. 613 Morten Messerschmidt Artykuł 13 ustęp 3 3. Unijna jednostka dominująca zapewnia, aby grupie obejmującej podstawowe instytucje kredytowe i jednostki handlowe została nadana struktura, w ramach której powstaną dwie odrębne podgrupy, na zasadzie subskonsolidowanej, z których tylko jedna zawiera podstawowe instytucje kredytowe. 3. Unijna jednostka dominująca zapewnia, aby w grupie obejmującej podstawowe instytucje kredytowe i jednostki handlowe nie było możliwości regresu z jednostki handlowej do podstawowej instytucji kredytowej, co sprawiłoby, że ewentualne straty w jednostce handlowej ponosiliby wierzyciele i kapitał jednostki handlowej. Uzasadnienie Grupy bankowe w UE mają tradycyjnie inną strukturę własnościową. Należy respektować tradycje prawne; uzasadnione jest zatem zastosowanie neutralnego podejścia do struktury własności, pozwalającego CCI na utrzymywanie instrumentów kapitałowych i praw głosu w jednostce handlowej. Takie podejście pozwoli grupom bankowym na wybór struktury najbardziej odpowiadającej strukturze własności grupy. Należy przedsięwziąć właściwe środki mające na celu zagwarantowanie skutecznego wyodrębnienia między podstawową instytucją kredytową a jednostką handlową. 614 Jakob von Weizsäcker Artykuł 13 ustęp 4 AM\ doc 5/133 PE v02-00

6 4. Unijna jednostka dominująca podstawowej instytucji kredytowej zapewnia, w koniecznym zakresie, aby podstawowa instytucja kredytowa mogła kontynuować swoją działalność w przypadku niewypłacalności jednostki handlowej. 4. Unijna jednostka dominująca podstawowej instytucji kredytowej zapewnia, aby podstawowa instytucja kredytowa mogła kontynuować swoją działalność w przypadku niewypłacalności jednostki handlowej. Obejmuje to między innymi zagwarantowanie, że dzielone usługi, w tym usługi IT, biura oraz wszelka inna infrastruktura wykorzystywana przez podstawową instytucję kredytową, nie staną się własnością ani nie będą użytkowane przez jednostkę handlową, ani żadną jej jednostkę dominującą. 615 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 13 ustęp 4 4. Unijna jednostka dominująca podstawowej instytucji kredytowej zapewnia, w koniecznym zakresie, aby podstawowa instytucja kredytowa mogła kontynuować swoją działalność w przypadku niewypłacalności jednostki handlowej. 4. Unijna jednostka dominująca podstawowej instytucji kredytowej zapewnia, aby podstawowa instytucja kredytowa mogła kontynuować swoją działalność w przypadku niewypłacalności jednostki handlowej. Or. it 616 Morten Messerschmidt Artykuł 13 ustęp 5 PE v /133 AM\ doc

7 5. Podstawowa instytucja kredytowa nie może utrzymywać instrumentów kapitałowych ani praw głosu w jednostce handlowej. Niezależnie od akapitu pierwszego właściwy organ może zdecydować o zezwoleniu podstawowym instytucjom kredytowym spełniającym wymogi określone w art. 49 ust. 3 lit. a) lub b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 na utrzymywanie instrumentów kapitałowych lub praw głosu w jednostce handlowej, jeśli uzna że utrzymywanie takich instrumentów kapitałowych lub praw głosu jest nieodzowne dla funkcjonowania grupy i że podstawowa instytucja kredytowa podjęła wystarczające środki w celu odpowiedniego ograniczenia ryzyka. Podstawowa instytucja kredytowa niebędąca centralną ani regionalną instytucją kredytową, nie może w żadnym przypadku otrzymać zezwolenia na bezpośrednie utrzymywanie instrumentów kapitałowych lub praw głosu w jednostce handlowej. Przed przyjęciem decyzji zgodnie z niniejszym ustępem właściwy organ konsultuje się z EUNB. Właściwy organ powiadamia o swojej decyzji EUNB.EUNB publikuje wykaz instytucji, wobec których zostały zastosowane przepisy niniejszego ustępu. skreślony Uzasadnienie Grupy bankowe w UE mają tradycyjnie inną strukturę własnościową. Należy respektować tradycje prawne; uzasadnione jest zatem zastosowanie neutralnego podejścia do struktury własności, pozwalającego CCI na utrzymywanie instrumentów kapitałowych i praw głosu w jednostce handlowej. Takie podejście pozwoli grupom bankowym na wybór struktury najbardziej odpowiadającej strukturze własności grupy. AM\ doc 7/133 PE v02-00

8 617 Jakob von Weizsäcker Artykuł 13 ustęp 5 akapit pierwszy Podstawowa instytucja kredytowa nie może utrzymywać instrumentów kapitałowych ani praw głosu w jednostce handlowej. Ani podstawowa instytucja kredytowa ani żadna jej jednostka dominująca w obrębie tej samej podgrupy nie mogą utrzymywać instrumentów kapitałowych ani praw głosu w jednostce handlowej ani w żadnej jej jednostce dominującej w obrębie tej samej podgrupy, ani też w żaden sposób wywierać wpływu na działalność podstawowej instytucji kredytowej. Ani jednostka handlowa ani żadna jej jednostka dominująca w obrębie tej samej podgrupy nie mogą utrzymywać instrumentów kapitałowych ani praw głosu w podstawowej instytucji kredytowej, ani też w żaden sposób wywierać wpływu na działalność podstawowej instytucji kredytowej. 618 Neena Gill Artykuł 13 ustęp 5 akapit drugi Niezależnie od akapitu pierwszego właściwy organ może zdecydować o zezwoleniu podstawowym instytucjom kredytowym spełniającym wymogi określone w art. 49 ust. 3 lit. a) lub b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 na utrzymywanie instrumentów kapitałowych lub praw głosu w jednostce handlowej, skreślony PE v /133 AM\ doc

9 jeśli uzna że utrzymywanie takich instrumentów kapitałowych lub praw głosu jest nieodzowne dla funkcjonowania grupy i że podstawowa instytucja kredytowa podjęła wystarczające środki w celu odpowiedniego ograniczenia ryzyka. 619 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 13 ustęp 5 akapit drugi Niezależnie od akapitu pierwszego właściwy organ może zdecydować o zezwoleniu podstawowym instytucjom kredytowym spełniającym wymogi określone w art. 49 ust. 3 lit. a) lub b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 na utrzymywanie instrumentów kapitałowych lub praw głosu w jednostce handlowej, jeśli uzna że utrzymywanie takich instrumentów kapitałowych lub praw głosu jest nieodzowne dla funkcjonowania grupy i że podstawowa instytucja kredytowa podjęła wystarczające środki w celu odpowiedniego ograniczenia ryzyka. skreślony Or. it 620 Markus Ferber Artykuł 13 ustęp 5 akapit drugi Niezależnie od akapitu pierwszego właściwy organ może zdecydować o Niezależnie od akapitu pierwszego właściwy organ może zdecydować o AM\ doc 9/133 PE v02-00

10 zezwoleniu podstawowym instytucjom kredytowym spełniającym wymogi określone w art. 49 ust. 3 lit. a) lub b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 na utrzymywanie instrumentów kapitałowych lub praw głosu w jednostce handlowej, jeśli uzna że utrzymywanie takich instrumentów kapitałowych lub praw głosu jest nieodzowne dla funkcjonowania grupy i że podstawowa instytucja kredytowa podjęła wystarczające środki w celu odpowiedniego ograniczenia ryzyka. zezwoleniu podstawowym instytucjom kredytowym spełniającym wymogi określone w art. 49 ust. 3 lit. a) lub b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 na utrzymywanie instrumentów kapitałowych lub praw głosu w jednostce handlowej lub jednostce zarządzającej jednym przedsiębiorstwem zbiorowego inwestowania lub większą liczbą takich przedsiębiorstw, chyba że stosują one dźwignię finansową na znaczną skalę, co oznacza przekroczenie wartości marginalnej ogólnego narażenia na ryzyko odnoszącego się do stosowania instrumentów pochodnych, o których mowa w art. 51 ust. 3 dyrektywy 2009/65/WE, jeśli uzna że utrzymywanie takich instrumentów kapitałowych lub praw głosu jest nieodzowne dla funkcjonowania grupy i że podstawowa instytucja kredytowa podjęła wystarczające środki w celu odpowiedniego ograniczenia ryzyka. 621 Thomas Mann Artykuł 13 ustęp 5 akapit drugi Niezależnie od akapitu pierwszego właściwy organ może zdecydować o zezwoleniu podstawowym instytucjom kredytowym spełniającym wymogi określone w art. 49 ust. 3 lit. a) lub b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 na utrzymywanie instrumentów kapitałowych lub praw głosu w jednostce handlowej, jeśli uzna że utrzymywanie takich instrumentów kapitałowych lub praw głosu jest nieodzowne dla funkcjonowania grupy i że podstawowa instytucja kredytowa Niezależnie od akapitu pierwszego właściwy organ może zdecydować o zezwoleniu podstawowym instytucjom kredytowym spełniającym wymogi określone w art. 49 ust. 3 lit. a) lub b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 na utrzymywanie instrumentów kapitałowych lub praw głosu w jednostce handlowej lub jednostce zarządzającej jednym przedsiębiorstwem zbiorowego inwestowania lub kilkoma takimi przedsiębiorstwami, pod warunkiem że PE v /133 AM\ doc

11 podjęła wystarczające środki w celu odpowiedniego ograniczenia ryzyka. planowane narażenie na ryzyko jest zgodne z w art. 51 ust. 3 dyrektywy UCITS 2009/65/WE, jeśli uzna że utrzymywanie takich instrumentów kapitałowych lub praw głosu jest nieodzowne dla funkcjonowania grupy i że podstawowa instytucja kredytowa podjęła wystarczające środki w celu odpowiedniego ograniczenia ryzyka. 622 Burkhard Balz Artykuł 13 ustęp 5 akapit drugi Niezależnie od akapitu pierwszego właściwy organ może zdecydować o zezwoleniu podstawowym instytucjom kredytowym spełniającym wymogi określone w art. 49 ust. 3 lit. a) lub b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 na utrzymywanie instrumentów kapitałowych lub praw głosu w jednostce handlowej, jeśli uzna że utrzymywanie takich instrumentów kapitałowych lub praw głosu jest nieodzowne dla funkcjonowania grupy i że podstawowa instytucja kredytowa podjęła wystarczające środki w celu odpowiedniego ograniczenia ryzyka. Niezależnie od akapitu pierwszego właściwy organ może zdecydować o zezwoleniu podstawowym instytucjom kredytowym spełniającym wymogi określone w art. 49 ust. 3 lit. a) lub b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 na utrzymywanie instrumentów kapitałowych lub praw głosu w jednostce handlowej lub jednostce, która nabywa lub posiada akcje przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, pod warunkiem że polityka inwestycyjna przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania nie zezwala na stosowanie dźwigni finansowej powyżej progu określonego w art. 111 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 231/2013, jeśli uzna że utrzymywanie takich instrumentów kapitałowych lub praw głosu jest nieodzowne dla funkcjonowania grupy i że podstawowa instytucja kredytowa podjęła wystarczające środki w celu odpowiedniego ograniczenia ryzyka. AM\ doc 11/133 PE v02-00

12 623 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 13 ustęp 5 akapit trzeci Podstawowa instytucja kredytowa niebędąca centralną ani regionalną instytucją kredytową, nie może w żadnym przypadku otrzymać zezwolenia na bezpośrednie utrzymywanie instrumentów kapitałowych lub praw głosu w jednostce handlowej. skreślony Or. it 624 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 13 ustęp 5 akapit czwarty Przed przyjęciem decyzji zgodnie z niniejszym ustępem właściwy organ konsultuje się z EUNB. skreślony Or. it 625 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 13 ustęp 5 akapit piaty Właściwy organ powiadamia o swojej decyzji EUNB.EUNB publikuje wykaz instytucji, wobec których zostały zastosowane przepisy niniejszego ustępu. skreślony PE v /133 AM\ doc

13 Or. it 626 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 13 ustęp 5 a (nowy) 5a. Po wyodrębnieniu w rozumieniu art. 10 niniejszego regulaminu podstawowa jednostka kredytowa powinna spełniać następujące warunki: a) zakazane jest świadczenie pomocy finansowej wszelkim jednostkom z grupy handlowej i przenoszenie do nich kapitału; b) zakazane są wszelkie transakcje wzajemne z wyjątkiem transakcji przeprowadzanych na warunkach rynkowych (at arm's length, czyli na zasadach obowiązujących pomiędzy niezależnymi kontrahentami); c) zabrania się rozszerzania na inną jednostkę lub grupę stanu niewypłacalności związanej z wydaną obligacją (tzw. cross default, czyli obustronne stwierdzanie niewykonania zobowiązania). Or. it 627 Jakob von Weizsäcker Artykuł 13 ustęp 6 6. Podstawowa instytucja kredytowa i jednostka handlowa emitują własne 6. Podstawowa instytucja kredytowa i jednostka handlowa emitują własne AM\ doc 13/133 PE v02-00

14 papiery dłużne na zasadzie indywidualnej lub subskonsolidowanej, pod warunkiem że nie jest to sprzeczne z planem restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji uzgodnionym przez odpowiednie organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z dyrektywą [BRRD]. papiery dłużne na zasadzie indywidualnej lub subskonsolidowanej. Następujące jednostki nie podejmują żadnej działalności poza nabywaniem pakietów akcji: a) jednostka dominująca posiadająca instrumenty kapitałowe lub prawa głosu w jednostce handlowej i podstawowej instytucji kredytowej; b) jednostka dominująca posiadająca, bezpośrednio lub pośrednio, instrumenty kapitałowe lub prawa głosu w dowolnych dwóch jednostkach będących częścią dwóch różnych odrębnych podgrup, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu. 628 Philippe Lamberts w imieniu grupy Verts/ALE Artykuł 13 ustęp 6 6. Podstawowa instytucja kredytowa i jednostka handlowa emitują własne papiery dłużne na zasadzie indywidualnej lub subskonsolidowanej, pod warunkiem że nie jest to sprzeczne z planem restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji uzgodnionym przez odpowiednie organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z dyrektywą [BRRD]. 6. Podstawowa instytucja kredytowa i jednostka handlowa emitują własne papiery dłużne na zasadzie indywidualnej lub subskonsolidowanej. Po utworzeniu dwóch odrębnych podgrup unijna jednostka dominująca nie powinna mieć możliwości nabywania instrumentów kapitałowych od jednostek z podgrupy handlowej ani udzielać im pożyczek, chyba że właściwy organ wyrazi na to zgodę. Właściwy organ może wyrazić zgodę tylko jeśli jednostka handlowa i podgrupa handlowa nie są uznane za będące na progu upadłości lub zagrożone PE v /133 AM\ doc

15 upadłością zgodnie z definicją zawartą w dyrektywie 2014/59/EU. Uzasadnienie Celem tej poprawki jest utworzenie struktury będącej nieoperacyjną spółką holdingową, która przeciwdziała obchodzeniu zabezpieczeń między podstawowymi i handlowymi podgrupami za sprawą przepływu dywidendów w obydwie strony lub innych operacji jednostki dominującej. 629 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 13 ustęp 6 6. Podstawowa instytucja kredytowa i jednostka handlowa emitują własne papiery dłużne na zasadzie indywidualnej lub subskonsolidowanej, pod warunkiem że nie jest to sprzeczne z planem restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji uzgodnionym przez odpowiednie organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z dyrektywą [BRRD]. 6. Podstawowa instytucja kredytowa i jednostka handlowa emitują własne papiery dłużne na zasadzie indywidualnej lub subskonsolidowanej. Or. it 630 Philippe Lamberts w imieniu grupy Verts/ALE Artykuł 13 ustęp 6 a (nowy) 6a. Wszelkie umowy i transakcje pomiędzy AM\ doc 15/133 PE v02-00

16 unijną jednostką dominującą i jednostkami z podgrupy handlowej zawierane są na warunkach rynkowych. Uzasadnienie Celem tej poprawki jest utworzenie struktury będącej nieoperacyjną spółką holdingową, która przeciwdziała obchodzeniu zabezpieczeń między podstawowymi i handlowymi podgrupami za sprawą przepływu dywidendów w obydwie strony lub innych operacji jednostki dominującej. 631 Jakob von Weizsäcker Artykuł 13 ustęp 7 7. Wszystkie umowy i transakcje pomiędzy podstawową instytucją kredytową a jednostką handlową muszą być tak samo korzystne dla podstawowej instytucji kredytowej jak porównywalne umowy i transakcje zawierane z podmiotami nienależącymi do tej samej podgrupy. 7. Wszystkie umowy i transakcje pomiędzy podstawową instytucją kredytową a jednostką handlową lub, z wyjątkiem wypłat dywidend i innych form podziału zysków, jakąkolwiek jej jednostką dominującą, muszą być tak samo korzystne dla podstawowej instytucji kredytowej jak porównywalne umowy i transakcje zawierane z podmiotami nienależącymi do tej samej grupy. 632 Jakob von Weizsäcker Artykuł 13 ustęp 7 a (nowy) 7a. Jednostka handlowa pełni rolę PE v /133 AM\ doc

17 instytucji kredytowej lub firmy inwestycyjnej zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 575/ Jakob von Weizsäcker Artykuł 13 ustęp 8 8. Wymagane jest, aby większość członków organu zarządzającego odpowiednio podstawowej instytucji kredytowej lub jednostki handlowej nie była jednocześnie członkami organu zarządzającego odpowiednio jednostki handlowej lub podstawowej instytucji kredytowej. Żadnemu członkowi organu zarządzającego podstawowej instytucji kredytowej lub jednostki handlowej nie wolno sprawować funkcji wykonawczej w obu tych podmiotach, z wyjątkiem dyrektora ds. zarządzania ryzykiem z jednostki dominującej. 8. Wymagane jest, aby członkowie organu zarządzającego odpowiednio podstawowej instytucji kredytowej lub jakiejkolwiek jednostki w obrębie tej samej podgrupy, lub jednostki handlowej lub jakiejkolwiek jednostki w obrębie tej samej podgrupy nie byli jednocześnie członkami organu zarządzającego odpowiednio jednostki handlowej lub jakiejkolwiek jednostki w obrębie tej samej podgrupy lub podstawowej instytucji kredytowej lub jakiejkolwiek jednostki w obrębie tej samej podgrupy. Żadnemu członkowi organu zarządzającego żadnej podstawowej instytucji kredytowej lub jednostki handlowej nie wolno sprawować funkcji wykonawczej w obu tych podmiotach lub w obu tych podgrupach. 634 Neena Gill Artykuł 13 ustęp 8 AM\ doc 17/133 PE v02-00

18 8. Wymagane jest, aby większość członków organu zarządzającego odpowiednio podstawowej instytucji kredytowej lub jednostki handlowej nie była jednocześnie członkami organu zarządzającego odpowiednio jednostki handlowej lub podstawowej instytucji kredytowej. Żadnemu członkowi organu zarządzającego podstawowej instytucji kredytowej lub jednostki handlowej nie wolno sprawować funkcji wykonawczej w obu tych podmiotach, z wyjątkiem dyrektora ds. zarządzania ryzykiem z jednostki dominującej. 8. Wymagane jest, aby większość członków organu zarządzającego odpowiednio podstawowej instytucji kredytowej lub jednostki handlowej nie była jednocześnie członkami organu zarządzającego odpowiednio jednostki handlowej lub podstawowej instytucji kredytowej. Żadnemu członkowi organu zarządzającego podstawowej instytucji kredytowej lub jednostki handlowej nie wolno sprawować funkcji wykonawczej w obu tych podmiotach. 635 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 13 ustęp 8 8. Wymagane jest, aby większość członków organu zarządzającego odpowiednio podstawowej instytucji kredytowej lub jednostki handlowej nie była jednocześnie członkami organu zarządzającego odpowiednio jednostki handlowej lub podstawowej instytucji kredytowej. Żadnemu członkowi organu zarządzającego podstawowej instytucji kredytowej lub jednostki handlowej nie wolno sprawować funkcji wykonawczej w obu tych podmiotach, z wyjątkiem dyrektora ds. zarządzania ryzykiem z jednostki dominującej. 8. W skład organu zarządzającego podstawowej instytucji kredytowej wchodzą osoby niebędące członkami organu zarządzającego jednostki handlowej ani innej jednostki handlowej spoza grupy handlowej i vice versa. Żadnemu członkowi organu zarządzającego podstawowej instytucji kredytowej lub jednostki handlowej nie wolno sprawować funkcji wykonawczej w obu tych podmiotach. Ten sam zakaz dotyczy rodzin członków organu zarządzającego do trzeciego stopnia pokrewieństwa włącznie. Or. it PE v /133 AM\ doc

19 636 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 13 ustęp 8 a (nowy) 8a. Jednostki podlegające wyodrębnieniu muszą spełniać surowe wymogi dobrego zarządzania, takie jak m.in: a) odrębne zarządzanie ryzykiem, b) odrębne zarządzanie budżetem, c) odrębna polityka wynagrodzeń i d) wyodrębnienie zasobów ludzkich. Or. it 637 Jakob von Weizsäcker Artykuł 13 ustęp 9 9. Organ zarządzający podstawowej instytucji kredytowej, jednostki handlowej i ich jednostek dominujących ma obowiązek realizować cele, którym służy wyodrębnienie. 9. Organ zarządzający podstawowej instytucji kredytowej, jednostki handlowej i ich jednostek dominujących, oraz jego indywidualni członkowie, mają obowiązek realizować cele, którym służy wyodrębnienie oraz stale gwarantować i raz na rok potwierdzać, że spełnione są wymogi, o których mowa w niniejszym rozdziale. 638 Jakob von Weizsäcker AM\ doc 19/133 PE v02-00

20 Artykuł 13 ustęp Na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1 i art. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, wymogi określone w częściach od drugiej do czwartej i w części ósmej tego rozporządzenia stosuje się na zasadzie subskonsolidowanej zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu. 12. Jeśli właściwy organ wykona opcje, o których mowa w art. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, wymogi określone w częściach od drugiej do czwartej i w części ósmej tego rozporządzenia stosuje się na zasadzie subskonsolidowanej zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu. 639 Jakob von Weizsäcker Artykuł 13 ustęp Na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 4 i art. 8 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, wymogi określone w części szóstej tego rozporządzenia stosuje się na zasadzie subskonsolidowanej zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu. 13. Jeśli właściwy organ wykona opcje, o których mowa w art. 8 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, wymogi określone w części szóstej tego rozporządzenia stosuje się na zasadzie subskonsolidowanej zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu. 640 Philippe Lamberts w imieniu grupy Verts/ALE Artykuł 13 ustęp 13 a (nowy) 13a. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 35 w celu określenia PE v /133 AM\ doc

21 kryteriów służących do oceny skutecznego wyodrębnienia operacyjnego CCI od reszty grupy zgodnie z wymogiem zawartym w ust. 1, łącznie z dostarczeniem wszelkiej odpowiedniej infrastruktury niezależnie od CCI, włączeniem infrastruktury krytycznej grupy do odrębnej spółki lub uczynieniem całej infrastruktury operacyjnej bezpośrednią własnością CCI. 641 Fabio De Masi Artykuł 14 Artykuł 14 Limity dużych ekspozycji wewnątrz grupy 1. Do celów obliczeń limitu dużych ekspozycji wewnątrz grupy na podstawie ust. 2 wszystkie podmioty należące do tej samej podgrupy zgodnie z art. 13 ust. 3 są uznawane za jednego klienta lub za jedną grupę powiązanych klientów w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 39 rozporządzenia (UE) nr 575/ W przypadku nałożenia środków zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału podstawowej instytucji kredytowej nie wolno przyjmować na siebie ekspozycji wewnątrzgrupowej wobec podmiotu, który nie należy do tej samej podgrupy co podstawowa instytucja kredytowa, jeśli ekspozycja ta przekracza 25 procent uznanego kapitału podstawowej instytucji kredytowej. Limit ekspozycji wewnątrzgrupowej stosuje się na zasadzie subskonsolidowanej, po uwzględnienia skutków ograniczenia ryzyka kredytowego i wyłączeń zgodnie z art skreślony AM\ doc 21/133 PE v02-00

22 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i art. 16 niniejszego rozporządzenia. Uzasadnienie zbędna ze względu na pełne wyodrębnienie, bez utrzymania struktury holdingowej. 642 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 14 ustęp 1 1. Do celów obliczeń limitu dużych ekspozycji wewnątrz grupy na podstawie ust. 2 wszystkie podmioty należące do tej samej podgrupy zgodnie z art. 13 ust. 3 są uznawane za jednego klienta lub za jedną grupę powiązanych klientów w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 39 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. skreślony Or. it 643 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 14 ustęp 2 2. W przypadku nałożenia środków zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału podstawowej instytucji kredytowej nie wolno przyjmować na siebie ekspozycji wewnątrzgrupowej wobec podmiotu, który nie należy do tej samej podgrupy co podstawowa instytucja kredytowa, jeśli 2. W przypadku nałożenia środków zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału podstawowej instytucji kredytowej nie wolno przyjmować na siebie ekspozycji wewnątrzgrupowej wobec podmiotu, który nie należy do tej samej podgrupy co podstawowa instytucja kredytowa, jeśli PE v /133 AM\ doc

23 ekspozycja ta przekracza 25 procent uznanego kapitału podstawowej instytucji kredytowej. Limit ekspozycji wewnątrzgrupowej stosuje się na zasadzie subskonsolidowanej, po uwzględnienia skutków ograniczenia ryzyka kredytowego i wyłączeń zgodnie z art rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i art. 16 niniejszego rozporządzenia. ekspozycja ta przekracza 25 procent uznanego kapitału podstawowej instytucji kredytowej. Or. it 644 Jakob von Weizsäcker, Paul Tang, Jonás Fernández Artykuł 14 ustęp 2 2. W przypadku nałożenia środków zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału podstawowej instytucji kredytowej nie wolno przyjmować na siebie ekspozycji wewnątrzgrupowej wobec podmiotu, który nie należy do tej samej podgrupy co podstawowa instytucja kredytowa, jeśli ekspozycja ta przekracza 25 procent uznanego kapitału podstawowej instytucji kredytowej. Limit ekspozycji wewnątrzgrupowej stosuje się na zasadzie subskonsolidowanej, po uwzględnienia skutków ograniczenia ryzyka kredytowego i wyłączeń zgodnie z art rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i art. 16 niniejszego rozporządzenia. 2. W przypadku nałożenia środków zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału podstawowej instytucji kredytowej nie wolno przyjmować na siebie ekspozycji wewnątrzgrupowej wobec podmiotu, który nie należy do tej samej podgrupy co podstawowa instytucja kredytowa, jeśli ekspozycja ta przekracza 20 procent uznanego kapitału podstawowej instytucji kredytowej. Limit ekspozycji wewnątrzgrupowej stosuje się na zasadzie subskonsolidowanej, po uwzględnienia skutków ograniczenia ryzyka kredytowego i wyłączeń zgodnie z art rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i art. 16 niniejszego rozporządzenia. 645 Philippe Lamberts w imieniu grupy Verts/ALE AM\ doc 23/133 PE v02-00

24 Artykuł 14 ustęp 2 a (nowy) 2a. Zgodnie z art. 35 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w celu określenia następujących dodatkowych limitów ekspozycji: a) limity dla zabezpieczonych ekspozycji (wartość ekspozycji brutto) między CCI i resztą grupy; b) limity dla gwarancji, zabezpieczeń, wspólnej odpowiedzialności i wszelkich podobnych zobowiązań świadczonych przez CCI reszcie grupy; c) limity dla całkowitych śróddziennych ekspozycji dozwolonych między CCI i resztą grupy; d) limity dla finansowania na rynku międzybankowym otrzymanego przez CCI od reszty grupy; 646 Sylvie Goulard, Norica Nicolai Artykuł 15 ustęp 1 1. Dodatkowo do limitów określonych w przepisach art. 395 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w przypadku nałożenia środków zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału podstawowej instytucji kredytowej nie wolno przyjmować na siebie następujących ekspozycji: a) dużych ekspozycji wobec podmiotu finansowego, przekraczających 25 procent uznanego kapitału podstawowej instytucji skreślony PE v /133 AM\ doc

25 kredytowej. Ten limit ekspozycji stosuje się na zasadzie indywidualnej i subskonsolidowanej, po uwzględnienia skutków ograniczenia ryzyka kredytowego i wyłączeń zgodnie z art rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i art. 16 niniejszego rozporządzenia; b) dużych ekspozycji wobec podmiotów finansowych, przekraczających łącznie 200 procent uznanego kapitału podstawowej instytucji kredytowej. Ten limit ekspozycji stosuje się na zasadzie indywidualnej i subskonsolidowanej, po uwzględnienia skutków ograniczenia ryzyka kredytowego i wyłączeń zgodnie z art rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i art. 16 niniejszego rozporządzenia. Uzasadnienie Nadal powinny obowiązywać przepisy CRR dotyczące dużych ekspozycji. 647 Jakob von Weizsäcker, Paul Tang, Jonás Fernández Artykuł 15 ustęp 1 litera a a) dużych ekspozycji wobec podmiotu finansowego, przekraczających 25 procent uznanego kapitału podstawowej instytucji kredytowej. Ten limit ekspozycji stosuje się na zasadzie indywidualnej i subskonsolidowanej, po uwzględnienia skutków ograniczenia ryzyka kredytowego i wyłączeń zgodnie z art rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i art. 16 niniejszego rozporządzenia; a) dużych ekspozycji wobec podmiotu finansowego, przekraczających 20 procent uznanego kapitału podstawowej instytucji kredytowej. Ten limit ekspozycji stosuje się na zasadzie indywidualnej i subskonsolidowanej, po uwzględnienia skutków ograniczenia ryzyka kredytowego i wyłączeń zgodnie z art rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i art. 16 niniejszego rozporządzenia; AM\ doc 25/133 PE v02-00

26 648 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 15 ustęp 1 litera b b) dużych ekspozycji wobec podmiotów finansowych, przekraczających łącznie 200 procent uznanego kapitału podstawowej instytucji kredytowej. Ten limit ekspozycji stosuje się na zasadzie indywidualnej i subskonsolidowanej, po uwzględnienia skutków ograniczenia ryzyka kredytowego i wyłączeń zgodnie z art rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i art. 16 niniejszego rozporządzenia. b) dużych ekspozycji wobec podmiotów finansowych, przekraczających łącznie 100 procent uznanego kapitału podstawowej instytucji kredytowej. Ten limit ekspozycji stosuje się na zasadzie indywidualnej i subskonsolidowanej, po uwzględnienia skutków ograniczenia ryzyka kredytowego i wyłączeń zgodnie z art rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i art. 16 niniejszego rozporządzenia. Or. it 649 Jakob von Weizsäcker, Jonás Fernández, Paul Tang Artykuł 15 ustęp 1 litera b b) dużych ekspozycji wobec podmiotów finansowych, przekraczających łącznie 200 procent uznanego kapitału podstawowej instytucji kredytowej. Ten limit ekspozycji stosuje się na zasadzie indywidualnej i subskonsolidowanej, po uwzględnienia skutków ograniczenia ryzyka kredytowego i wyłączeń zgodnie z art rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i art. 16 niniejszego rozporządzenia. b) dużych ekspozycji wobec podmiotów finansowych, przekraczających łącznie 150 procent uznanego kapitału podstawowej instytucji kredytowej. Ten limit ekspozycji stosuje się na zasadzie indywidualnej i subskonsolidowanej, po uwzględnienia skutków ograniczenia ryzyka kredytowego i wyłączeń zgodnie z art rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i art. 16 niniejszego rozporządzenia. PE v /133 AM\ doc

27 650 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 15 ustęp 2 2. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 35 w celu dostosowania wysokości limitu łącznych dużych ekspozycji poza grupą, określonego w ust. 1 lit. b), w zależności od zakresu, w którym uznano ograniczanie ryzyka kredytowego. skreślony Or. it 651 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 16 Artykuł 16 Techniki ograniczania ryzyka kredytowego Dodatkowo do przepisów art rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w przypadku nałożenia środków zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału obliczanie ekspozycji do celów zapewnienia zgodności z limitami dużych ekspozycji, o których mowa w art. 14 i 15 niniejszego rozporządzenia, podlega ograniczeniom dotyczącym uznawania technik ograniczania ryzyka kredytowego. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 35 w celu określenia zakresu, w którym do celów akapitu pierwszego uznawane są techniki ograniczania ryzyka kredytowego (w tym w celu określenia rodzajów skreślony AM\ doc 27/133 PE v02-00

28 uznanej ochrony kredytowej i jej dopuszczalnych limitów), aby zapewnić niezawodność technik ograniczania ryzyka kredytowego w przypadku zaistnienia ryzyka i skuteczne przywrócenie ochrony kredytowej w przypadku dużych ekspozycji. Or. it 652 Cora van Nieuwenhuizen Artykuł 16 Artykuł 16 Techniki ograniczania ryzyka kredytowego Dodatkowo do przepisów art rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w przypadku nałożenia środków zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału obliczanie ekspozycji do celów zapewnienia zgodności z limitami dużych ekspozycji, o których mowa w art. 14 i 15 niniejszego rozporządzenia, podlega ograniczeniom dotyczącym uznawania technik ograniczania ryzyka kredytowego. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 35 w celu określenia zakresu, w którym do celów akapitu pierwszego uznawane są techniki ograniczania ryzyka kredytowego (w tym w celu określenia rodzajów uznanej ochrony kredytowej i jej dopuszczalnych limitów), aby zapewnić niezawodność technik ograniczania ryzyka kredytowego w przypadku zaistnienia ryzyka i skuteczne przywrócenie ochrony kredytowej w przypadku dużych ekspozycji. skreślony PE v /133 AM\ doc

29 653 Sylvie Goulard, Norica Nicolai Artykuł 16 Artykuł 16 Techniki ograniczania ryzyka kredytowego Dodatkowo do przepisów art rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w przypadku nałożenia środków zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału obliczanie ekspozycji do celów zapewnienia zgodności z limitami dużych ekspozycji, o których mowa w art. 14 i 15 niniejszego rozporządzenia, podlega ograniczeniom dotyczącym uznawania technik ograniczania ryzyka kredytowego. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 35 w celu określenia zakresu, w którym do celów akapitu pierwszego uznawane są techniki ograniczania ryzyka kredytowego (w tym w celu określenia rodzajów uznanej ochrony kredytowej i jej dopuszczalnych limitów), aby zapewnić niezawodność technik ograniczania ryzyka kredytowego w przypadku zaistnienia ryzyka i skuteczne przywrócenie ochrony kredytowej w przypadku dużych ekspozycji. skreślony Uzasadnienie Nadal powinny obowiązywać przepisy CRR dotyczące dużych ekspozycji. AM\ doc 29/133 PE v02-00

30 654 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 17 Artykuł 17 Odstępstwo od przepisów przejściowe w zakresie dużych ekspozycji W drodze wyjątku od art. 493 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, odstępstw przewidzianych w tym ustępie nie stosuje się do ekspozycji podstawowych instytucji kredytowych, które podlegają środkom strukturalnym zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. skreślony Or. it 655 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 18 ustęp 1 akapit pierwszy W przypadku gdy właściwy organ podjął zgodnie z art. 10 ust. 3 decyzję zakazującą podstawowej instytucji kredytowej prowadzenia określonych rodzajów działalności handlowej, podstawowa instytucja kredytowa lub, w stosownych przypadkach, jej unijna jednostka dominująca przedstawia właściwemu organowi, w terminie 6 miesięcy od daty decyzji, o której mowa w art. 10 ust. 3 akapit drugi, plan wyodrębnienia działalności. W przypadku gdy właściwy organ podjął decyzję o wyodrębnieniu zgodnie z art. 10 niniejszego rozporządzenia, organ ten przedstawia i podaje do publicznej wiadomości na swojej stronie internetowej w terminie trzech miesięcy od daty decyzji, o której mowa w art. 10 ust. 3 akapit drugi, plan wyodrębnienia działalności. Or. it PE v /133 AM\ doc

31 656 Fabio De Masi Artykuł 18 ustęp 1 akapit pierwszy W przypadku gdy właściwy organ podjął zgodnie z art. 10 ust. 3 decyzję zakazującą podstawowej instytucji kredytowej prowadzenia określonych rodzajów działalności handlowej, podstawowa instytucja kredytowa lub, w stosownych przypadkach, jej unijna jednostka dominująca przedstawia właściwemu organowi, w terminie 6 miesięcy od daty decyzji, o której mowa w art. 10 ust. 3 akapit drugi, plan wyodrębnienia działalności. Instytucje kredytowe wchodzące w zakres stosowania niniejszego rozporządzenia przedstawiają właściwemu organowi, w terminie 6 miesięcy od daty [proszę wstawić datę publikacji niniejszego rozporządzenia] plan wyodrębnienia działalności. 657 Fabio De Masi Artykuł 18 ustęp 1 akapit drugi Podobnie, w przypadku gdy podmiot, o którym mowa w art. 9 ust. 1, zdecydował się wyodrębnić z podstawowej instytucji kredytowej działalność handlową podlegającą obowiązkowi dokonywania przeglądu działalności określonemu w art. 9, podmiot ten przedstawia na początku okresu oceny, o którym mowa w art. 9, plan opisujący szczegółowo to wyodrębnienie. Plan ten zawiera co najmniej informacje wymagane w niniejszym artykule ust. 2 lit. a) i b). skreślony AM\ doc 31/133 PE v02-00

32 Uzasadnienie Fragment zbędny ze względu na obowiązkowe wyodrębnienie. 658 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 18 ustęp 1 akapit drugi Podobnie, w przypadku gdy podmiot, o którym mowa w art. 9 ust. 1, zdecydował się wyodrębnić z podstawowej instytucji kredytowej działalność handlową podlegającą obowiązkowi dokonywania przeglądu działalności określonemu w art. 9, podmiot ten przedstawia na początku okresu oceny, o którym mowa w art. 9, plan opisujący szczegółowo to wyodrębnienie. Plan ten zawiera co najmniej informacje wymagane w niniejszym artykule ust. 2 lit. a) i b). Podobnie, w przypadku gdy podmiot, o którym mowa w art. 9 ust. 1, ogłosił zamiar wyodrębnienia działalności handlowej z działalności kredytowej, do właściwego organu należy sporządzenie planu określającego szczegółowo to wyodrębnienie. Plan ten zawiera co najmniej informacje wymagane w niniejszym artykule ust. 2 lit. a) i b). Or. it 659 Fabio De Masi Artykuł 18 ustęp 2 akapit drugi litera a a) wyszczególnienie aktywów i typów działalności, które mają zostać wyodrębnione z podstawowej instytucji kredytowej; a) wyszczególnienie aktywów i typów działalności, które mają zostać wyodrębnione z podstawowej instytucji kredytowej zgodnie z art. 8 i 8 lit. a (nowe); PE v /133 AM\ doc

33 660 Fabio De Masi Artykuł 18 ustęp 2 akapit drugi litera b b) szczegółowe informacje na temat sposobu stosowania przepisów, o których mowa w art. 13; skreślona Uzasadnienie Fragment zbędny ze względu na pełne i automatyczne wyodrębnienie. 661 Olle Ludvigsson Artykuł 18 ustęp 2 akapit drugi litera b a (nowa) ba) opis procedur, które należy wykorzystać do celów poinformowania pracowników i ich przedstawicieli oraz konsultowania się z nimi w trakcie procesu wyodrębnienia; 662 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 18 ustęp 3 3. Właściwy organ ocenia plany, o których mowa w ust. 1 i 2, i w ciągu sześciu 3. Właściwy organ ocenia plany, o których mowa w ust. 1 i 2, i w ciągu trzech AM\ doc 33/133 PE v02-00

34 miesięcy od ich złożenia przyjmuje decyzję zatwierdzającą plan albo wzywa do wprowadzenia zmian do planu. miesięcy od ich złożenia przyjmuje decyzję zatwierdzającą plan albo wzywa do wprowadzenia zmian do planu. Or. it 663 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 18 ustęp 4 4. W przypadku gdy właściwy organ wymaga wprowadzenia zmian do planu wyodrębnienia działalności podstawowa instytucja kredytowa lub, w stosownych przypadkach, jej unijna jednostka dominująca ponownie przedstawia plan wyodrębnienia działalności, który uwzględnia wymagane zmiany, w terminie trzech miesięcy od otrzymania wezwania właściwego organu. 4. W przypadku gdy właściwy organ wymaga wprowadzenia zmian do planu wyodrębnienia działalności podstawowa instytucja kredytowa lub, w stosownych przypadkach, jej unijna jednostka dominująca ponownie przedstawia plan wyodrębnienia działalności, który uwzględnia wymagane zmiany, w terminie jednego miesiąca od otrzymania wezwania właściwego organu. Or. it 664 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 18 ustęp 5 5. Właściwy organ przyjmuje decyzję zatwierdzającą lub odrzucającą plan w terminie jednego miesiąca od jego ponownego złożenia. Jeżeli plan został odrzucony, właściwy organ przyjmuje w terminie jednego miesiąca od odrzucenia planu decyzję ustanawiającą plan wyodrębnienia działalności uwzględniający konieczne zmiany. skreślony PE v /133 AM\ doc

35 Or. it 665 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 18 ustęp 6 6. Jeżeli podstawowa instytucja kredytowa lub, w stosownych przypadkach, jej unijna jednostka dominująca nie przedłoży planu zgodnie z ust. 1, właściwy organ przyjmuje decyzję ustanawiającą plan wyodrębnienia działalności nie później niż w ciągu trzech miesięcy od upływu terminu, o którym mowa w ust. 1. skreślony Or. it 666 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 18 ustęp 7 7. Jeżeli podstawowa instytucja kredytowa lub, w stosownych przypadkach, jej unijna jednostka dominująca nie przedłoży ponownie planu uwzględniającego zmiany wymagane przez właściwy organ, właściwy organ przyjmuje decyzję ustanawiającą plan wyodrębnienia działalności nie później niż w ciągu jednego miesiąca od upływu terminu, o którym mowa w ust. 4 akapit pierwszy. skreślony Or. it AM\ doc 35/133 PE v02-00

36 667 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 18 ustęp 8 8. Podstawowa instytucja kredytowa lub, w stosownych przypadkach, jej unijna jednostka dominująca wykazuje przed właściwym organem, że wprowadziła w życie zatwierdzony plan. 8. Podstawowa instytucja kredytowa lub, w stosownych przypadkach, jej unijna jednostka dominująca wykazuje przed właściwym organem, że wprowadziła w życie ustanowiony plan. Or. it 668 Jakob von Weizsäcker Artykuł 18 ustęp 9 9. Organ zarządzający instytucji kredytowej lub unijnej jednostki dominującej zapewnia, aby plan wyodrębnienia działalności został wprowadzony w życie w sposób zatwierdzony przez właściwy organ. 9. Organ zarządzający instytucji kredytowej lub unijnej jednostki dominującej oraz wszyscy jego członkowie zapewniają, aby plan wyodrębnienia działalności został wprowadzony w życie w sposób zatwierdzony przez właściwy organ. 669 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 18 ustęp 9 9. Organ zarządzający instytucji kredytowej lub unijnej jednostki 9. Organ zarządzający instytucji kredytowej lub unijnej jednostki PE v /133 AM\ doc

37 dominującej zapewnia, aby plan wyodrębnienia działalności został wprowadzony w życie w sposób zatwierdzony przez właściwy organ. dominującej zapewnia, aby plan wyodrębnienia działalności został wprowadzony w życie w sposób ustanowiony przez właściwy organ. Or. it 670 Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 19 ustęp 1 1. Przed podjęciem decyzji, o której mowa w art. 10 ust. 3, właściwy organ powiadamia o niej odpowiedni organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wyznaczony zgodnie z art. 3 dyrektywy [BRRD]. skreślony Or. it 671 Fabio De Masi Artykuł 19 ustęp 1 1. Przed podjęciem decyzji, o której mowa w art. 10 ust. 3, właściwy organ powiadamia o niej odpowiedni organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wyznaczony zgodnie z art. 3 dyrektywy [BRRD]. 1. Po otrzymaniu planu wyodrębnienia instytucji kredytowej zgodnie z art. 18, właściwy organ powiadamia o niej odpowiedni organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wyznaczony zgodnie z art. 3 dyrektywy [BRRD]. AM\ doc 37/133 PE v02-00

38 672 Morten Messerschmidt Artykuł 19 ustęp 1 1. Przed podjęciem decyzji, o której mowa w art. 10 ust. 3, właściwy organ powiadamia o niej odpowiedni organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wyznaczony zgodnie z art. 3 dyrektywy [BRRD]. 1. Przed podjęciem decyzji, o której mowa w art. 10 ust. 3, właściwy organ gwarantuje ścisłą współpracę z odpowiednim organem ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wyznaczony zgodnie z art. 3 dyrektywy [BRRD]. Uzasadnienie Należy zagwarantować ścisłą współpracę między właściwym organem a organem ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, aby osiągnąć spójność środków nałożonych na mocy BSR i BRRD oraz z innymi częściami proponowanego rozporządzenia zob. np. motyw Marco Valli, Marco Zanni Artykuł 19 ustęp 2 2. Dokonując oceny zgodnie z art. 9 i zakazując podstawowej instytucji kredytowej prowadzenia określonej działalności zgodnie z art. 9, właściwy organ uwzględnia oceny możliwości skutecznego przeprowadzenia restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, które są aktualnie prowadzone lub zostały przeprowadzone przez odpowiedni organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z art. 13 i art. 13a dyrektywy [BRRD] skreślony PE v /133 AM\ doc

39 Or. it 674 Fabio De Masi Artykuł 19 ustęp 2 2. Dokonując oceny zgodnie z art. 9 i zakazując podstawowej instytucji kredytowej prowadzenia określonej działalności zgodnie z art. 9, właściwy organ uwzględnia oceny możliwości skutecznego przeprowadzenia restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, które są aktualnie prowadzone lub zostały przeprowadzone przez odpowiedni organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z art. 13 i art. 13a dyrektywy [BRRD] skreślony Uzasadnienie Fragment zbędny ze względu na automatyczne wyodrębnienie. 675 Morten Messerschmidt Artykuł 19 ustęp 2 2. Dokonując oceny zgodnie z art. 9 i zakazując podstawowej instytucji kredytowej prowadzenia określonej działalności zgodnie z art. 9, właściwy organ uwzględnia oceny możliwości skutecznego przeprowadzenia restrukturyzacji i uporządkowanej 2. Dokonując oceny zgodnie z art. 9 i zakazując podstawowej instytucji kredytowej prowadzenia określonej działalności zgodnie z art. 9, właściwy organ uwzględnia oceny możliwości skutecznego przeprowadzenia restrukturyzacji i uporządkowanej AM\ doc 39/133 PE v02-00

40 likwidacji, które są aktualnie prowadzone lub zostały przeprowadzone przez odpowiedni organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z art. 13 i art. 13a dyrektywy [BRRD] likwidacji, które zostały przeprowadzone przez odpowiedni organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z art. 13 i art. 13a dyrektywy [BRRD] Stwierdzenie przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, że nie istnieją istotne przeszkody utrudniające przeprowadzenie skutecznej restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, jest uznane za wystarczający dowód na to, że wnioski, o których mowa w art. 10 ust. 3, nie mogą uzasadnić decyzji o wyodrębnieniu. Uzasadnienie Należy zagwarantować większą spójność z dyrektywą BRRD. Oceny możliwości skutecznego przeprowadzenia restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji są przeprowadzane stale, zatem należy położyć nacisk na ostatnią taką ocenę. Jeżeli w ostatniej ukończonej ocenie możliwości skutecznego przeprowadzenia restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji nie stwierdzono istotnych przeszkód utrudniających przeprowadzenie skutecznej restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, powinno to być uznane przez właściwy organ za wystarczający dowód na to, że decyzja o wyodrębnieniu zgodnie z art. 10 ust. 3 jest nieuzasadniona. 676 Sylvie Goulard, Norica Nicolai, Nils Torvalds Artykuł 19 ustęp 2 akapit pierwszy a (nowy) Stwierdzenie przez odpowiedni organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, że nie istnieją istotne przeszkody utrudniające przeprowadzenie skutecznej restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, samo w sobie nie może być uznane za wystarczające wskazanie, że wnioski, o których mowa w art. 10 ust. 3, nie są uzasadnione, ponieważ podstawowym celem niniejszego PE v /133 AM\ doc

41 rozporządzenia jest stabilność w szerokim tego słowa znaczeniu, a nie tylko możliwość restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Podobnie właściwy organ nie podejmuje decyzji, o której mowa w art. 10 ust. 3, w celu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, ponieważ uprawnienia do zmiany struktury grup bankowych, w tym przez wymóg stworzenia struktury spółki holdingowej, są powierzone organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z art. 17 ust. 5 lit. g dyrektywy 2014/59/UE. Uzasadnienie (Częściowo EBC). Współpraca między właściwymi organami i właściwymi organami ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinna zagwarantować, że te ostatnie są powiadamiane o wykazie instytucji, które mogą stać się przedmiotem decyzji o wyodrębnieniu zgodnie z projektem rozporządzenia. 677 Philippe Lamberts w imieniu grupy Verts/ALE Artykuł 19 ustęp 2 akapit pierwszy a (nowy) Stwierdzenie przez odpowiedni organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, że nie istnieją istotne przeszkody utrudniające przeprowadzenie skutecznej restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, samo w sobie nie może być uznane za wystarczające wskazanie, że wnioski, o których mowa w art. 10 ust. 3, nie są uzasadnione. Jeżeli właściwy organ podejmie decyzję, o której mowa w art. 10 ust. 3, plany restrukturyzacji i uporządkowanej AM\ doc 41/133 PE v02-00