Lekcja 12 na 22. grudnia 2018
Wierzący uznają Chrystusa za Głowę Kościoła. Niemniej jednak, pewien poziom ludzkiej organizacji jest niezbędny dla misji i jedności Kościoła. Przywódcy sprzyjają jedności poprzez pokorną służbę, strzeżenie prawdy, angażowanie się w zbawczą dyscyplinę i organizowanie Kościoła na potrzeby misji. Kościół musi mieć na uwadze następujące punkty, aby zachować jedność: PRZYWÓDZTWO: Chrystus, Głowa Służebne przywództwo ORGANIZACJA: Doktryna Dyscyplina MISJA
Bo mąż jest głową żony, jak Chrystus Głową Kościoła, ciała, którego jest Zbawicielem (Efezjan 5,23) Głowa zarządza wszystkimi częściami ciała. Ciało jest bezużyteczne bez głowy. Kościół nie ma życia bez Jezusa, jego działania są niekonsekwentne i bezcelowe bez Niego jako Głowy. Paweł podał również przykład męża jako głowy rodziny (Efezjan 5,23-27). Każdy wierzący musi być poddany władzy Chrystusa. Nikt nie jest upoważniony do prowadzenia Kościoła samodzielnie. Im więcej odpowiedzialności ma przywódca, tym bardziej musi poddać się Chrystusowi i być przez Niego prowadzony.
W większości organizacji tego świata (państwa, przedsiębiorstwa...), przywódcy cieszą się większymi przywilejami niż ci, którzy w hierarchii są pod nimi. Jednak przywódcy w Kościele służą innym, zamiast szukać własnych korzyści. Nie dążą do własnej chwały, ale do tego, co najlepsze dla każdego członka Kościoła (1 Piotra 5,2-3). Jedność Kościoła jest mocniejsza, kiedy przywódcy są połączeni z Chrystusem, odzwierciedlają Jego nauki w swoim życiu i nauczają tego innych (2 Tymoteusza 2,15).
Biblia Zbawienie z łaski Powtórne przyjście Jezusa Prawo moralne Dar proroctwa Sabat Ogólnoświatowy ruch Zasady zdrowia DOKTRYNA A proszę was, bracia, abyście się strzegli tych, którzy wzniecają spory i zgorszenia wbrew nauce, którą przyjęliście; unikajcie ich (Rzymian 16,17) Powszechne doktryny oparte na Biblii, są konieczne, aby utrzymać jedność w Kościele. Paweł ostrzegał nas, że na końcu czasu według swoich upodobań nazbierają sobie nauczycieli, którzy zdrowej nauki nie ścierpią, lecz odciągną trzodę od prawdy (2 Tymoteusza 4,1-4). Paweł zachęcił nas do rzucenia wyzwania, odtworzenia i zachęty dla zdrowej doktryny (w. 2). Obecnie szerzą się fałszywe nauki i niemoralność. Musimy używać Słowa, by nauczać, zmieniać i poprawiać (2 Tym. 3,16).
Bracia, jeśli człowiek zostanie przyłapany na jakimś upadku, wy, którzy macie Ducha, poprawiajcie takiego w duchu łagodności, bacząc każdy na siebie samego, abyś i ty nie był kuszony (Galacjan 6,1) Dyscyplina jest niezbędna dla jedności i czystości Kościoła. Musi być zawsze oparta na instrukcjach biblijnych z Ewangelii Mateusza 18,15-20 i Liście do Galacjan 6,1-2. Przyjmijcie odkupieńczą postawę wobec osoby podlegającej dyscyplinie: Okazujmy miłość bliźniemu, bo to pomoże mu rozpoznać zło, a wraz z nim potrzebę pokuty. Okazujmy miłość Kościołowi, ponieważ ochroni Go to przed niebezpieczeństwem przyjęcia fałszywej doktryny lub niewłaściwych praktyk. Okazujmy miłość światu, bo to wywrze wrażenie i da świadectwo, które dokładniej pokaże przemieniającą moc ewangelii. Okazujmy miłość Chrystusowi, ponieważ to wiernie pokaże Jego charakter i ochroni Jego dobre imię.
Ludzie bardzo dobrze się jednoczą i pracują razem, kiedy mają wspólny cel. Jaki jest nasz wspólny cel w Kościele? Zbieranie się razem, aby wzmocnić naszą przyjaźń lub zachęcać się nawzajem w naszych przekonaniach nie jest celem, ale wynikiem naszej wspólnej misji. Ta misja to czynienie ludzi uczniami Chrystusa. Spotykanie się z tymi, którzy jeszcze nie znają Jezusa jako swojego osobistego Zbawiciela, udzielanie im chrztu i nauczanie prawdy. Boża rodzina będzie się powiększać, ponieważ ci nowi uczniowie przyprowadzą następnych. Jesteśmy rodziną zjednoczoną w jednej misji: GŁOSZENIA EWANGELII.
Niektórzy wysunęli myśl, że w miarę jak zbliżamy się do końca czasu, każde dziecko Boże będzie działało niezależnie od jakiejkolwiek religijnej organizacji. Zostałam jednak pouczona przez Pana, że w tym dziele nie może być tak, że każdy człowiek jest niezależny. Wszystkie gwiazdy niebieskie podlegają prawu, każda wywiera wpływ na inną, by wypełniać wolę Bożą, okazując ich wspólne posłuszeństwo prawu, które kontroluje ich działanie. I aby dzieło Pańskie mogło posuwać się naprzód, zdrowo i nieprzerwanie, jego lud musi zbliżyć się do siebie. E.G.W. (Wybrane poselstwa, tom 3, rozdz. 3, str. 26)