LABORATORIUM FIZYKI OGÓLNEJ SPRAWOZDANIE Z CWICZENIA NR58



Podobne dokumenty
Badanie pętli histerezy magnetycznej ferromagnetyków, przy użyciu oscyloskopu (E1)

LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

Wyznaczanie przenikalności magnetycznej i krzywej histerezy

Właściwości magnetyczne materii. dr inż. Romuald Kędzierski

WYZNACZANIE PODSTAWOWYCH PARAMETRÓW FERROMAGNETYKÓW

Wyznaczanie przenikalności magnetycznej i krzywej histerezy

Lekcja 59. Histereza magnetyczna

POMIAR TEMPERATURY CURIE FERROMAGNETYKÓW

3. Równania pola elektromagnetycznego

Politechnika Lubelska Wydział Elektrotechniki i Informatyki Katedra Urządzeń Elektrycznych i Techniki Wysokich Napięć. Dr hab.

Własności magnetyczne materii

Wykład FIZYKA II. 5. Magnetyzm

WŁASNOŚCI MAGNETYCZNE CIAŁA STAŁEGO

Kolokwium 2. Środa 14 czerwca. Zasady takie jak na pierwszym kolokwium

Badanie histerezy magnetycznej

E10. BADANIE HISTEREZY MAGNETYCZNEJ

Własności magnetyczne materii

Pole magnetyczne w ośrodku materialnym

Elektrodynamika. Część 5. Pola magnetyczne w materii. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Momentem dipolowym ładunków +q i q oddalonych o 2a (dipola) nazwamy wektor skierowany od q do +q i o wartości:

Elektrodynamika Część 5 Pola magnetyczne w materii Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Ćwiczenie 5 BADANIE PRZENIKALNOŚCI MATERIAŁÓW FERROMAGNETYCZNYCH. Laboratorium Inżynierii Materiałowej

Materiały magnetycznie miękkie i ich zastosowanie w zmiennych polach magnetycznych. Jacek Mostowicz

Badanie właściwości magnetycznych

Człowiek najlepsza inwestycja

Laboratorium Półprzewodniki, Dielektryki i Magnetyki

WYKŁAD 15 WŁASNOŚCI MAGNETYCZNE MAGNESÓW TRWAŁYCH

30/01/2018. Wykład XII: Właściwości magnetyczne. Zachowanie materiału w polu magnetycznym znajduje zastosowanie w wielu materiałach funkcjonalnych

Wykład XIII: Właściwości magnetyczne. JERZY LIS Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Katedra Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych

Badanie własności hallotronu, wyznaczenie stałej Halla (E2)

INSTRUKCJA LABORATORIUM ELEKTROTECHNIKI BADANIE TRANSFORMATORA. Autor: Grzegorz Lenc, Strona 1/11

POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY INSTYTUT ELEKTROTECHNIKI TEORETYCZNEJ I SYSTEMÓW INFORMACYJNO-POMIAROWYCH

Wykład FIZYKA II. 5. Magnetyzm. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

BADANIE PĘTLI HISTEREZY MAGNETYCZNEJ FERROMAGNETYKÓW I FERRYTÓW PRZY UśYCIU OSCYLOSKOPU

LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

I. Cel ćwiczenia: pomiar krzywych histerezy, wyznaczenie pozostałości magnetycznej B r, I PRACOWNIA FIZYCZNA

POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT FIZYKI LABORATORIUM FIZYKI KRYSZTAŁÓW STAŁYCH. ĆWICZENIE Nr 2. Badanie własności ferroelektrycznych soli Seignette a

Katedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego. Ćwiczenie 3 Badanie przemiany fazowej w materiałach magnetycznych

Sylabus kursów MT stopień I: II: i SpecKol Sektory: Przemysłowe Utrzymania ruchu kolei Wersja 02/

Ćwiczenie nr 7. Badanie wybranych elementów i układów z rdzeniami ferromagnetycznymi

2.3. Praca samotna. Rys Uproszczony schemat zastępczy turbogeneratora

Ćwiczenie nr 3 Sprawdzenie prawa Ohma.

Ćwiczenie 2. BADANIE DWÓJNIKÓW NIELINIOWYCH STANOWISKO I. Badanie dwójników nieliniowych prądu stałego

FIZYKA METALI - LABORATORIUM 5 Wyznaczanie przenikalności magnetycznej oraz temperatury Curie wybranych metali i stopów

Pole magnetyczne Wykład LO Zgorzelec

Zakład Inżynierii Materiałowej i Systemów Pomiarowych

Stosunek Koercji do Indukcji magnetycznej, oraz optymalny punkt pracy magnesu

3. Przebieg ćwiczenia I. Porównanie wskazań woltomierza wzorcowego ze wskazaniami woltomierza badanego.

BADANIE AMPEROMIERZA

Pole magnetyczne. Magnes wytwarza wektorowe pole magnetyczne we wszystkich punktach otaczającego go przestrzeni.

Ćwiczenie 6: Lokalizacja usterek we wzmacniaczu napięcia REGIONALNE CENTRUM EDUKACJI ZAWODOWEJ W BIŁGORAJU

Podstawy fizyki sezon 2 4. Pole magnetyczne 1

Pole magnetyczne. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

I. Cel ćwiczenia: Poznanie budowy i właściwości transformatora jednofazowego.

TRANZYSTORY BIPOLARNE

MATERIAŁY MAGNETYCZNIE MIĘKKIE. BADANIA WYBRANYCH WŁASNOŚCI MAGNETYCZNYCH

WOJEWÓDZKI KONKURS FIZYCZNY MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA

Badanie układów aktywnych część II

Podstawy mechatroniki 5. Sensory II

Ferromagnetyki, paramagnetyki, diamagnetyki.

Ćwiczenie nr 11. Projektowanie sekcji bikwadratowej filtrów aktywnych

LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI Badanie transformatora jednofazowego

Elektryczność i Magnetyzm

Elżbieta Bagińska-Stawiarz, Ryszard Kubiak. Skład (T E X): Ryszard Kubiak ISBN Copyright by Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, Gdańsk 1997

Laboratorium Inżynierii Materiałowej. Dwiczenie 5. Badanie przenikalności materiałów ferromagnetycznych

POLITECHNIKA CZESTOCHOWSKA

6 Podatność magnetyczna

Badanie rozkładu pola magnetycznego przewodników z prądem

Dielektryki. właściwości makroskopowe. Ryszard J. Barczyński, 2016 Materiały dydaktyczne do użytku wewnętrznego

F = e(v B) (2) F = evb (3)

PROTOKÓŁ POMIARY W OBWODACH PRĄDU PRZEMIENNEGO

Lekcja 40. Obraz graficzny pola elektrycznego.

LABORATORIUM ELEKTRONIKI ĆWICZENIE 4 POLITECHNIKA ŁÓDZKA KATEDRA PRZYRZĄDÓW PÓŁPRZEWODNIKOWYCH I OPTOELEKTRONICZNYCH

Termodynamika Część 7 Trzecia zasada termodynamiki Metody otrzymywania niskich temperatur Zjawisko Joule'a Thomsona Chłodzenie magnetyczne

Ćwiczenie M1 CECHOWANIE MULTIMETRA CYFROWEGO

PRZYRZĄDY POMIAROWE. Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

ver magnetyzm cd.

POLITECHNIKA CZESTOCHOWSKA

Ćwiczenie 5 Badanie sensorów pola magnetycznego na przykładzie magnetorezystora AMR

Pytania z przedmiotu Inżynieria materiałowa

Powtórka 5. między biegunami ogniwa przepłynął ładunek 13,5 C. Oblicz pracę wykonaną przez ogniwo podczas przemieszczania ładunku między biegunami.

Ćwiczenie 4 WYZNACZANIE INDUKCYJNOŚCI WŁASNEJ I WZAJEMNEJ

Dielektryki i Magnetyki

Badanie zjawiska rezonansu elektrycznego w obwodzie RLC

Podstawy elektrodynamiki / David J. Griffiths. - wyd. 2, dodr. 3. Warszawa, 2011 Spis treści. Przedmowa 11

LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

Księgarnia PWN: David J. Griffiths - Podstawy elektrodynamiki

Stanowisko do pomiaru magnetorezystancji elementu odczytowego głowicy dysku twardego

GALWANOMETR UNIWERSALNY V 5-99

Ćwiczenie - 9. Wzmacniacz operacyjny - zastosowanie nieliniowe

MAGNETO Sp. z o.o. Możliwości wykorzystania taśm nanokrystalicznych oraz amorficznych

LABORATORIUM ELEKTRONIKI

Metodę poprawnie mierzonego prądu powinno się stosować do pomiaru dużych rezystancji, tzn. wielokrotnie większych od rezystancji amperomierza: (4)

MAGNETYZM. PRĄD PRZEMIENNY

( F ) I. Zagadnienia. II. Zadania

Magnetostatyka ośrodki materialne

Laboratorium fizyczne

Badanie transformatora

. Diody, w których występuje przebicie Zenera, charakteryzują się małymi, poniŝej 5V, wartościami napięcia stabilizacji oraz ujemną wartością α

DIODY PÓŁPRZEWODNIKOWE

Transkrypt:

1. OPIS TEORETYCZNY. LABORATORIUM FIZYKI OGÓLNEJ SPRAWOZDANIE Z CWICZENIA NR58 TEMAT : BADANIE FERROMAGNETYKÓW. Pole magnetyczne w osrodkach mozna scharakteryzowac za pomoca nastepujacych wielkosci wektorowych : indukcji magnetycznej B, natezenia pola magnetycznego H i polaryzacji magnetycznej J. Ogólny zwiazek miedzy tymi wektorami ma postac: B = µ0h + J gdzie µ0 - przenikalnosc magnetyczna prózni (4 π *10-7 Vs/Am) W wielu osrodkach spelniony jest ponadto zwiazek: J = µ0χ H = µ0 (µ 1 ) H gdzie χ - podatnosc magnetyczna osrodka, µ - wzgledna przenikalnosc magnetyczna osrodka ( µ = χ +1). Z obu tych zwiazków wynika znana zaleznosc: B = µ0µh. Podatnosc magnetyczna χ i przenikalnosc magnetyczna µ charakteryzuja wlasnosci magnetyczne osrodka. W zaleznosci od znaku i wartosci χ oraz µ osrodki dziela sie na : diamagnetyki ( χ <0 i µ <1 ) paramagnetyki ( χ > 0 i µ > 1 ) ferromagnetyki (χ >> 0 i µ >> 1 oraz ponadto µ const.). Diamagnetyki i paramagnetyki naleza do materialów slabo magnetycznych, ich przenikalnosc magnetyczna jest bliska jednosci. Ferromagnetyki maja bardzo duza przenikalnosc magnetyczna.

PETLA HISTEREZY MAGNETYCZNEJ Zaleznosc indukcji magnetycznej od natezenia pola magnetycznego w rozmagnesowanej próbce materialu ferromagnetycznego ilustruje krzywa OM. Gdy natezenie pola maleje od wartosci +HMAX do 0, indukcja magnetyczna nie przebiega po krzywej pierwotnego namagnesowania OM, lecz wedle krzywej ML i dla natezenia pola H=0 indukcja przyjmuje wartosc OL. Po zmianie kierunku pola i zwiekszeniu jego wartosci nastepuje spadek indukcji magnetycznej wzdluz krzywej LD. Wraz ze wzrostem pola do wartosci -HMAX, indukcja magnetyczna wzrasta zgodnie z krzywa DN. Gdy pole zmniejsza sie od wartosci -HMAX do 0, zmiane indukcji ilustruje krzywa NK; po zmianie kierunku H i jego wartosci +HMAX indukcja zmienia sie zgodnie z krzywa KM, osiagajac nasycenie w punkcie M. Otrzymana w ten sposób zaleznosc nazywa sie petla histerezy magnetycznej. Wartosc indukcji magnetycznej OL = OK dla natezenia pola H = 0 nazywa sie pozostaloscia magnetyczna. Natezenie pola magnetycznego OD = OD', które doprowadza do zera indukcje magnetyczna materialu, nazywa sie polem koercji. Wartosci pozostalosci magnetycznej BR i pola koercji HC sa charakterystyczne dla danego materialu ferromagnetycznego i decyduja o jego przydatnosci w zastosowaniach technicznych. Pole powierzchni petli histerezy jest proporcjonalne do energii zuzytej na przemagnesowanie materialu. 2. PRZEBIEG CWICZENIA. Wyznaczanie pierwotnej krzywej namagnesowania Wyznaczanie wartosci pozostalosci magnetycznej Br i natezenia pola koercji Hc. 3.SCHEMAT UKLADU POMIAROWEGO DANE UKLADÓW POMIAROWYCH L.p R1 N1 N2 L S kω mm mm 2 1 10 200 200 90 45 2 8.2 250 200 94 56 3 2.8 200 314 150 5.4

R2 = 200 kω C = 1.5 µf

4. WYZNACZANIE PIERWOTNEJ KRZYWEJ NAMAGNESOWANIA. FERROMAGNETYK I L.p. Ux Ux UY UY H H B B V V mv mv ma/m ma/m mt mt 1 0.04 0.02 1.0 0.5 8.8 4.4 33 17 2 0.08 0.02 2.0 0.5 17.6 4.4 67 17 3 0.12 0.02 3.0 0.5 26.4 4.4 100 17 4 0.16 0.02 4.0 0.5 35.2 4.4 133 17 5 0.16 0.02 5.0 0.5 35.2 4.4 167 17 6 0.20 0.02 6.0 0.5 44.0 4.4 200 17 7 0.24 0.02 7.0 0.5 52.8 4.4 233 17 8 0.28 0.02 8.0 0.5 61.6 4.4 266 17 9 0.40 0.02 10.0 0.5 88.0 4.4 333 17 10 0.48 0.02 11.0 0.5 105.6 4.4 366 17 11 0.60 0.02 11.0 0.5 132.0 4.4 366 17 12 0.68 0.02 12.0 0.5 149.6 4.4 400 17 13 0.80 0.02 12.0 0.5 176.0 4.4 400 17 14 0.84 0.02 12.0 0.5 184.8 4.4 400 17 15 0.96 0.02 13.0 0.5 211.2 4.4 433 17 16 1.00 0.02 13.0 0.5 220.0 4.4 433 17 FERROMAGNETYK II L.p. UX UX UY UY H Η B B V V mv mv ma/m ma/m mt mt 1 0.08 0.02 3.5 0.5 25.6 6.4 94 13 2 0.12 0.02 6.0 0.5 38.4 6.4 161 13 3 0.16 0.02 9.0 0.5 51.2 6.4 241 13 4 0.24 0.02 11.5 0.5 76.8 6.4 308 13 5 0.32 0.02 14.0 0.5 102.4 6.4 375 13 6 0.44 0.02 17.5 0.5 140.8 6.4 469 13 7 0.60 0.02 19.0 0.5 192.0 6.4 509 13

FERROMAGNETYK III L.p UX UX UY UY H H B B V V mv mv ma/m ma/m mt mt 1 0.4 0.2 0.0 0.2 0.192 0.096 0.0 35 2 0.8 0.2 0.4 0.2 0.384 0.096 71 35 3 1.2 0.2 0.4 0.2 0.576 0.096 71 35 4 1.6 0.2 0.8 0.2 0.768 0.096 142 35 5 2.0 0.2 0.8 0.2 0.960 0.096 142 35 6 2.8 0.2 1.2 0.2 1.344 0.096 212 35 7 3.6 0.2 2.4 0.2 1.728 0.096 423 35 8 3.6 0.2 2.8 0.2 1.728 0.096 496 35 9 4.0 0.2 3.6 0.2 1.920 0.096 637 35 10 4.4 0.2 4.0 0.2 2.112 0.096 708 35 5. WYZNACZANIE WARTOSCI POZOSTALOSCI MAGNETYCZNEJ Br I NATEZENIA POLA KOERCJI Hc. FERROMAGNETYK I U UX UX UY UY HC HC Br Br V V V mv mv ma/m ma/m mt mt 10 0.08 0.02 1.0 0.5 17.6 4.4 33 17 20 0.12 0.02 4.0 0.5 26.4 4.4 133 17 30 0.16 0.02 5.0 0.5 35.2 4.4 167 17 40 0.16 0.02 6.0 0.5 35.2 4.4 200 17 50 0.16 0.02 6.0 0.5 35.2 4.4 200 17 FERROMAGNETYK II U UX UX UY UY HC HC Br Br V V V mv mv ma/m ma/m mt mt 10 0.08 0.02 3.0 0.5 26.0 6.5 80 13 20 0.08 0.02 5.0 0.5 26.0 6.5 134 13 30 0.12 0.02 7.0 0.5 39.0 6.5 188 13 40 0.16 0.02 9.0 0.5 52.0 6.5 241 13 50 0.16 0.02 10.0 0.5 52.0 6.5 268 13

FERROMAGNETYK III U UX UX UY UY HC HC Br Br V V V mv mv ma/m ma/m mt mt 10 0.8 0.2 0.0 0.2 0.381 0.095 0 35 15 0.8 0.2 0.0 0.2 0.381 0.095 0 35 20 0.8 0.2 2.0 0.2 0.381 0.095 354 35 25 0.8 0.2 2.0 0.2 0.381 0.095 354 35 30 0.8 0.2 3.6 0.2 0.381 0.095 367 35 35 1.0 0.2 4.0 0.2 0.476 0.095 708 35 40 1.2 0.2 5.0 0.2 0.571 0.095 885 35 45 2.0 0.2 5.2 0.2 0.952 0.095 920 35 50 2.0 0.2 5.6 0.2 0.952 0.095 991 35 6. WZORY I OBLICZENIA H = (N1 * UX ) / ( R1 * L ) = (200 * 0.04 ) / (10000 * 0.09) = 8.8 * 10-3 A/m H = N1 * UX / (R1 * L) = 0.22 * 0.02 = 4.4 *10-3 A/m B = (C * R2 * UY) /(N2 * S) = (1.5 * 10-6 * 200 * 10 3 *1 ) / (200 * 45 * 10-6 ) = 33 * 10-3 T B = (C * R2 * UY ) / (N2 * S) = 33.3 * 0.5 = 16.7 * 10-3 T 7. SPIS PRZYRZADÓW. Oscyloskop STP - 501 - XY Autotransformator AR 202 Transforamtor separujacy typ ZTS - 3 Stabilizator pradu SP - 102 Rezystor dekadowy RD - 101 8. UWAGI I WNIOSKI. Przeprowadzone cwiczenie potwierdzilo zalozenia teoretyczne w przypadku ferromagnetyka I i II. Dla ferromagnetyka III otrzymany ksztalt krzywej namagnesowania pierwotnego oraz petla histerezy odbiega znacznie od teorii. Powodem tego bylo grzanie sie próbki ferromagnetyka. Pomiarów mozna bylo dokonywac przez 10 s. po czym nalezalo je przerywac w celu ochlodzenia rdzenia.