Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków Projekt KIK/25 - Ochrona różnorodności gatunkowej cennych przyrodniczo siedlisk na użytkach rolnych na obszarach Natura 2000 w woj. lubelskim Bernadetta Wołczuk Jarosław Krogulec PROJEKT WSPÓŁFINANSOWANY PRZEZ SZWAJCARIĘ W RAMACH SZWAJCARSKIEGO PROGRAMU WSPÓŁPRACY Z NOWYMI KRAJAMI CZŁONKOWSKIMI UNII EUROPEJSKIEJ
Plan prezentacji : Wolontariusze Struktura pracy Metodyka Formularze liczeń Wyniki
Wolontariusze Pierwsze warsztaty Urszulin, 16-18.03.2012 Różnorodność - studenci, pracownic naukowi itp. Umowy roczne GPS
Wolontariusze Warsztaty - Lublin, 23.03.2014 Cenne uwagi
Struktura pracy OTOP opiekun merytoryczny koordynatorzy OTOP wolontariusze wolontariusze DAWNIEJ OBECNIE
Koordynacja OTOP Kontakt telefoniczny/mailowy pod koniec terminu kontroli Termin przesyłanie dokumentacji OTOP Świdnik
Metodyka Powierzchnie na użytkach zielonych (P) Powierzchnie na gruntach ornych (U) Data Pora dnia Data Pora dnia 15IV 30IV 0,5 godz. po wschodzie słońca, do 11.00 1.IV 30.IV O zachodzie słońca 15V-30V 0,5 godz. po wschodzie słońca, do 10.00 15IV 30IV 0,5 godz. po wschodzie słońca, do 11.00 15V-30V 21.30 2.30 15V-30V 0,5 godz. po wschodzie słońca, do 10.00 15VI-2VII 0,5 godz. po wschodzie słońca, do 10.00 15V-30V O zachodzie słońca 29VI-15VII 21.30 2.30 15VI-2VII 0,5 godz. po wschodzie słońca, do 10.00
Formularze liczeń
Formularz elektroniczny
Formularz siedliskowy Trwałe użytki zielone 3x Grunty orne 1x
Liczone powierzchnie Rok badawczy Liczba powierzchni 2012 85 2013 104 2014 112
Wstępne wyniki Trwałe użytki zielone Tereny zróżnicowane o różnym: udziale krzewów obszarów silnie oddrzewionych obszarów przesuszonych i wilgotnych Cenne przyrodniczo
Rok badawczy Wstępne wyniki Trwałe użytki zielone Trwałe użytki zielone 2012 51 2013 61 2014 67
Gatunki charakterystycznekontrole dzienne TUZ % powierzchni na których stwierdzono występowanie: skowronek - 86,3% rokitniczka 55 % potrzos 55 % pokląskwa 51%
% powierzchni
derkacz Gatunki charakterystyczne kontrole nocne rokitniczka potrzos słowik szary
% powierzchni
Gatunki rzadkie % powierzchni na których stwierdzono występowanie: derkacz 74,5% czajka 51% kszyk 39,2% rycyk 14%
Gatunki rzadkie TUZ-kontrole dzienne
Gatunki rzadkie TUZ-kontrole nocne
Gatunki rzadkie * GO-kontrole * GO-kontrole dzienne nocne
Grunty orne Rok badawczy Grunty orne 2012 34 2013 43 2014 45
Gatunki charakterystyczne- kontrole dzienne - GO skowronek 94% pliszka żółta 76,5% trznadel 32% potrzos i gąsiorek 29,4 %
% powierzchni
Gatunki charakterystyczne- kontrole dzienne - GO Ubóstwo awifauny lęgowej Zdecydowana dominacja ilościowa skowronka
Gatunki charakterystyczne- kontrole wieczorowe - GO % powierzchni na których stwierdzono występowanie gatunków lęgowych: skowronek 94% przepiórka -56% pliszka żółta -41,2% trznadel -29,4% czajka 20,5%
% powierzchni
Łąki podmokłe na torfowiskach niskich zagęszczenia gatunków charakterystycznych Zagęszczenia na porównywanych powierzchniach w odniesieniu do danych z literatury, wahały się w przedziale 18p/10 ha na Łąkach w dolinie Noteci (Bednarz i Kupczyk 1995) do 33,9 p/10 ha na otwartych torfowiskach na Pojezierzu Łęczyńsko - Włodawskim (Dyrcz et al.1973). Zagęszczenie ptaków na powierzchniach badawczych KIK/25, porównywanych gatunków, mieściły się w górnej granicy tego przedziału (20 30 p/10 ha)
Łąki podmokłe na torfowiskach niskich niskich zagęszczenia gatunków charakterystycznych Na powierzchniach badawczych stwierdzono wysokie zagęszczenie skowronka porównywalne do zagęszczeń stwierdzonych na otwartych łąkach Biebrzańskich (Dyrcz et al. 1972 ). Wyraźną tendencję spadkową, w odniesieniu do danych z literatury z lat poprzednich, stwierdzono w przypadku świergota łąkowego. Stwierdzono wysokie zagęszczenia rokitniczki 3,31 w stosunku do niskiego zagęszczenia wodniczki 0,46 (KIK/25). Na badanych powierzchniach, występowały duże zagęszczenia kszyka (3,31) i derkacza (2,25) znacznie większe niż wskazują na to dane z poprzednich lat badań zebranych z literatury
Łąki podmokłe na torfowiskach niskich niskich zagęszczenia gatunków charakterystycznych
Łąki zalewowe niskich zagęszczenia gatunków charakterystycznych Badania na łąkach zalewowych prowadzone były w projekcie KIK/25 w dolinach rzek Bug, Wieprz, Tyśmienica. Zebrane wyniki porównywane były z danymi z dolin: Biebrzy (Dyrcz et al. 1972), Odry (Jermaczek&Jermaczek 1987), Narwi (Lewartowski&Piotrowska 1987, Górski&Nowakowski 1998), Noteci (Bednarz&Kupraczyk 1995) i Warty (Jermaczek et al. 1998).
Łąki zalewowe niskich zagęszczenia gatunków charakterystycznych Porównując powierzchnie KIK/25 z danymi uzyskanymi z innych dolin rzecznych, stwierdzono podobne zagęszczenia ptaków jak w Dolinie Biebrzy czy Narwi. Szczególnie wysokie zagęszczenia stwierdzono rokitniczki, porównywalne do zagęszczeń nad Narwią. Zdecydowanie większe zagęszczenia miała pokląskwa i potrzos. Charakterystyczne dla tego typu siedlisk jest też występowanie gatunków tj.: czajka, kszyk, krwawodziób, rycyk. Uwagę zwraca fakt, iż zagęszczenie derkacza było znacznie większe niż na innych badanych obszarach w poprzednich latach.
Łąki zalewowe niskich zagęszczenia gatunków charakterystycznych
Łąki świeże i wilgotne niskich zagęszczenia gatunków charakterystycznych Zagęszczenia gatunków na powierzchniach badawczych KIK/25 zlokalizowanych na łąkach świeżych i wilgotnych wyraźnie wskazują, ze są to łąki skowronkowe, o zagęszczeniach podobnych do występujących na zmeliorowanych łąk w dolinie Narwi czy w Słowińskim PN. Na uwagę zasługuje również wysoki spadek zagęszczeń świergotka łąkowego. Z gatunków kwalifikujących, występuje jedynie derkacz oraz czajka, o zagęszczeniu wyższym na łąkach świeżych i wilgotnych niż pokazują dane z literatury dla porównywanych powierzchni.
Łąki wilgotne niskich zagęszczenia gatunków charakterystycznych
Łąki świeże niskich zagęszczenia gatunków charakterystycznych
Dziękujemy za uwagę. PROJEKT WSPÓŁFINANSOWANY PRZEZ SZWAJCARIĘ W RAMACH SZWAJCARSKIEGO PROGRAMU WSPÓŁPRACY Z NOWYMI KRAJAMI CZŁONKOWSKIMI UNII EUROPEJSKIEJ