Metody eksperymentalne w fizyce wysokich energii

Podobne dokumenty
Wszechświat czastek elementarnych

Wszechświat czastek elementarnych

Wszechświat czastek elementarnych

Wszechświat czastek elementarnych Detekcja czastek

Jak działają detektory. Julia Hoffman

Jak działają detektory. Julia Hoffman# Southern Methodist University# Instytut Problemów Jądrowych

Jak działają detektory. Julia Hoffman

Wszechświat czastek elementarnych

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Detekcja cząstek

Compact Muon Solenoid

Wszechświat czastek elementarnych

Korekcja energii dżetów w eksperymencie CMS

Marek Kowalski

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 2

Identyfikacja cząstek

Theory Polish (Poland)

Detektory cząstek. Procesy użyteczne do rejestracji cząstek Techniki detekcyjne Detektory Przykłady użycia różnych technik detekcyjnych.

Wszechświat czastek elementarnych Detekcja czastek

Wszechświat czastek elementarnych Detekcja czastek

Detektory cząstek. Procesy użyteczne do rejestracji cząstek Techniki detekcyjne Detektory Eksperymenty. D. Kiełczewska, wykład 3

Tomasz Szumlak WFiIS AGH 03/03/2017, Kraków

Fizyka cząstek elementarnych warsztaty popularnonaukowe

Oddziaływanie promieniowania jonizującego z materią

Wszechświat czastek elementarnych Detekcja czastek

Badanie schematu rozpadu jodu 128 I

Oddziaływania elektrosłabe

Oddziaływanie promieniowania jonizującego z materią

Poszukiwania bozonu Higgsa w rozpadzie na dwa leptony τ w eksperymencie CMS

Wyznaczanie efektywności mionowego układu wyzwalania w CMS metodą Tag & Probe

Elementy fizyki czastek elementarnych

Dynamika relatywistyczna

Badanie schematu rozpadu jodu 128 J

Pomiar energii wiązania deuteronu. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie energii wiązania deuteronu

Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Poszukiwany: bozon Higgsa

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV

Tomasz Szumlak WFiIS AGH 11/04/2018, Kraków

Oddziaływanie cząstek z materią

Detektory czastek. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład III. Detekcja czastek detektory śladowe kalorymetry Detektory w dużych eksperymentach

SYMULACJA GAMMA KAMERY MATERIAŁ DLA STUDENTÓW. Szacowanie pochłoniętej energii promieniowania jonizującego

Detekcja cząstek elementarnych. w eksperymencie MINOS. Krzysztof Wojciech Fornalski Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej 2006

Detekcja promieniowania elektromagnetycznego czastek naładowanych i neutronów

Fizyka do przodu w zderzeniach proton-proton

Badanie wysokoenergetycznych mionów kosmicznych w detektorze ICARUS.

Reakcje jądrowe. X 1 + X 2 Y 1 + Y b 1 + b 2

VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki

r. akad. 2008/2009 V. Precyzyjne testy Modelu Standardowego w LEP, TeVatronie i LHC

1. Wcześniejsze eksperymenty 2. Podstawowe pojęcia 3. Przypomnienie budowy detektora ATLAS 4. Rozpady bozonów W i Z 5. Tło 6. Detekcja sygnału 7.

Wstęp do oddziaływań hadronów

J6 - Pomiar absorpcji promieniowania γ

Zderzenia relatywistyczne

Fizyka cząstek elementarnych

Atmosfera ziemska w obserwacjach promieni kosmicznych najwyższych energii. Jan Pękala Instytut Fizyki Jądrowej PAN

promieniowania Oddziaływanie Detekcja neutronów - stosowane reakcje (Powtórka)

Klasyfikacja przypadków w ND280

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Jak to działa: poszukiwanie bozonu Higgsa w eksperymencie CMS. Tomasz Früboes

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 7 Detekcja cząstek

Oddziaływania podstawowe

Metody eksperymentalne w fizyce wysokich energii

Zderzenia relatywistyczne

Akceleratory i detektory czastek

Reakcje jądrowe. kanał wyjściowy

Oddziaływanie Promieniowania Jonizującego z Materią

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład III

Odkrycie jądra atomowego - doświadczenie Rutherforda 1909 r.

J8 - Badanie schematu rozpadu jodu 128 I

SPEKTROMETRIA CIEKŁOSCYNTYLACYJNA

Skad się bierze masa Festiwal Nauki, Wydział Fizyki U.W. 25 września 2005 A.F.Żarnecki p.1/39

Metamorfozy neutrin. Katarzyna Grzelak. Sympozjum IFD Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW. K.Grzelak (UW ZCiOF) 1 / 23

Struktura porotonu cd.

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 3 Promieniotwórczość naturalna

Grzegorz Stefanek Instytut Problemów Jądrowych w Warszawie Akademia Świętokrzyska w Kielcach

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

Doświadczenie nr 7. Określenie średniego czasu życia mionu.

Detektory. Kalorymetry : Liczniki Czerenkowa Układy detektorów Przykłady wielkich współczesnych detektorów Wybrane eksperymenty ostatnich lat

Obserwacja Nowej Cząstki o Masie 125 GeV

NIEWIDZIALNE DO DETEKCJI CZĄSTEK. czyli. Z Hajduk Z. Hajduk IFJ PAN KRAKÓW

Β2 - DETEKTOR SCYNTYLACYJNY POZYCYJNIE CZUŁY

Promieniowanie jonizujące

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV

Jądra o wysokich energiach wzbudzenia

Ćwiczenie nr 4. Wyznaczanie energii cząstek alfa metodą emulsji jądrowych.

III. EFEKT COMPTONA (1923)

Na tropach czastki Higgsa

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

Neutrina. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VII. Historia neutrin Oddziaływania neutrin Neutrina atmosferyczne

Akceleratory i detektory czastek

Narodowe Centrum Badań Jądrowych Dział Edukacji i Szkoleń ul. Andrzeja Sołtana 7, Otwock-Świerk. Imię i nazwisko:... Imię i nazwisko:...

LHC: program fizyczny

Pracownia Jądrowa. dr Urszula Majewska. Spektrometria scyntylacyjna promieniowania γ.

Promieniowanie jonizujące

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

Badanie Gigantycznego Rezonansu Dipolowego wzbudzanego w zderzeniach ciężkich jonów.

Wzajemne relacje pomiędzy promieniowaniem a materią wynikają ze zjawisk związanych z oddziaływaniem promieniowania z materią. Do podstawowych zjawisk

Title. Tajemnice neutrin. Justyna Łagoda. obecny stan wiedzy o neutrinach eksperymenty neutrinowe dalszy kierunek badań

Eksperyment ALICE i plazma kwarkowo-gluonowa

Transkrypt:

Metody eksperymentalne w fizyce wysokich energii prof. dr hab. A.F.Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD Wykład V Kalorymetry

Detektory śladowe umieszczone w polu magnetycznym umożliwiaja dokładny pomiar pędu czastek naładowanych. Dokładność pomiaru maleje jednak z pędem czastek (σ(p T ) p 2 T...) rozmiary detektorów śladowych rosna liniowo z energia Detektory śladowe sa również ślepe na czastki neutralne (fotony, neutrony, kaony...) Aby móc dokładnie zrekonstruować energie wszystkich obserwowanych czastek potrzebujemy alternatywnej metody pomiaru kalorymetry Kalorymetry: użadzenia w których wpadajace czastki lub strugi czastek sa całkowicie absorbowane, a część deponowanej energii zamieniana jest na mierzalny sgnał W wyniku oddziaływania czastki tworza się kaskady czastek wtórnych kalorymetry elektromagnetyczne mierza energie elektronów i fotonów kalorymetry hadronowe - innych czastek stabilnych (oprócz mionów i neutrin) A.F.Żarnecki Wykład V 1

W eksperymentach kalorymetry naogół umieszczane sa za detektorami śladowymi. Jedynymi czastkami, które przelatuja przez kalorymetry bez inicjowania kaskady sa miony (i neutrina). A.F.Żarnecki Wykład V 2

Kaskada elektromagnetyczna Wysokoenergetyczny foton wpadajac w materię konwertuje na parę e + e Elektron w polu jader emituje kolejne fotony, które znów konwertuja... Powstaje lawina czastek, która powiela się tak długo jak E e > E c (1/E 0 )de/dt 0.125 0.100 0.075 0.050 0.025 Energy Photons 1/6.8 Electrons 30 GeV electron incident on iron 0.000 0 0 5 10 15 20 t = depth in radiation lengths 100 80 60 40 20 Number crossing plane Gdy energie elektronów spadna poniżej E c starty jonizacyjne kaskada wygasa po ok. 20 30X 0 Rozmiary podłużne kaskady: ln E E c Rozmiary poprzeczne skaluja się z tzw. promieniem Molier : R M = 21 MeV E c X 0 A Z Ð Z 1 75% strat energii kaskady w promieniu 1R M od osi, 95% w 2R M, 99% w 3.5R M A.F.Żarnecki Wykład V 3

Kaskada elektromagnetyczna w komorze pęcherzykowej BEBC A.F.Żarnecki Wykład V 4

Wyniki symulacji kaskady elektromagnetycznej pochodzacej od 20 GeV fotonu A.F.Żarnecki Wykład V 5

elektromagnetyczne Kalorymetry Jeśli rozmiary bloku materii sa odpowiednio duże cała energia czastki poczatkowej zostaje zdeponowana w wyniku jonizacji ośrodka przez czastki kaskady. Istota działania kalorymetru jest zamiana (części) depozytu w mierzalny sygnał. Mierzyć można: jonizację ośrodka (całkowity depozyt energii!) scyntylację ośrodka promieniowanie Czerenkowa Możliwe dwa rozwiazania: kalorymetr jednorodny jeden blok materiału (ew. podzielony na segmenty), w którym rozwija się i mierzona jest kaskada kalorymetr próbkujacy absorber, w którym (głównie) rozwija się kaskada, przekładany jest elementami aktywnymi mierzacymi sygnał A.F.Żarnecki Wykład V 6

Ciekłe gazy szlachetne Szczególny przypadek: prawie połowa strat energii prowadzi do scyntylacji, druga połowa - jonizacja. Naogół wykorzystuje się pomiar jonizacji Kr: gęsty niewielkie rozmiary detektora Ar: tani duże układy detekcyjne także kalorymetry próbkujace Pomiar zarówno jonizacji jak i światła najdokładniejszy pomiar energii, ale trudny do uzyskania A.F.Żarnecki Wykład V 7

Ciekłe gazy szlachetne Kalorymetr detektora NA48: ciekły krypton, cele 2 2cm 2, długość 125 cm (27 X 0 ) Zdolność rozdzielcza w pomiarze energii: A.F.Żarnecki Wykład V 8

Dokładność pomiaru Względna dokładność pomiaru energii w kalorymetrze zależy od róznych czynników: σ E = Poszczególne człony odpowiadaja: a E b E c a: fluktuacje statystyczne w rozwoju kaskady (N E σ N = N σ E E) oraz zwiazane z mechanizmem odczytu b: szumy detektora i elektroniki odczytu c: niejednorodność odpowiedzi, interkalibracja kanałów, nieliniowość elektroniki, wypływy kaskady, itp. Dla kalorymetru detektora NA48: energia E [GeV] dla dużych energii dominuje człon stały (c) a = 3.5% b = 4% c = 0.42% A.F.Żarnecki Wykład V 9

Kryształy Innym materiałem często używanym w kalorymetrach jednorodnych sa (scyntylujace) kryształy nieorganiczne. Najczęściej wykorzystywane kryształy: A.F.Żarnecki Wykład V 10

Kryształy Światło powstajace w kryształach odczytywane jest najczęściej przez fotopowielacze (lub detektory krzemowe) mocowane bezpośrednio do ich powierzchni. Detektor Cristal Ball (SLAC) Odkrycie mezonu J/Ψ (1974) 672 + 60 kryształów NaI(Tl) pomiar energii fotonów 0.1-1 GeV σ E = 3.5 2.6% A.F.Żarnecki Wykład V 11

Kalorymetr EM detektora CMS A.F.Żarnecki Wykład V 12

Kalorymetr EM detektora CMS Łacznie 76 000 kryształów Kryształ sekcji do przodu Rozdzielczość kluczowa dla wydobycia sygnału h γγ Główny kanał dla m h 120GeV A.F.Żarnecki Wykład V 13

Kalorymetr EM detektora CMS Rozdzielczość zakładana Uzyskana w testach Rozdzielczość rzędu 0.5% osiagnięta dla E > 120GeV A.F.Żarnecki Wykład V 14

Kalorymetr EM detektora CMS Pierwsze wyniki z LHC. Dane 2009, s pp = 900 GeV. Bardzo wyraźny sygnał π γ γ Po zastosowaniu poprawki na straty sygnału zwiazane z progiem detekcji (E min = 100 MeV/kryształ): przesunięcie pozycji maksimum o ok. 20 MeV. A.F.Żarnecki Wykład V 15

Kalorymetry jednorodne Zdolności rozdzielcze typowych kalorymetrów jednorodnych w eksperymentach HEP A.F.Żarnecki Wykład V 16

Kalorymetry jednorodne Zalety: najlepsza zdolność rozdzielcza cała deponowana energia zamieniana na sygnał wysokie poziomy sygnału łatwy odczyt, niskie szumy Wady: duże drogie pomiar tylko kaskad elektro-magnetycznych częściej wykorzystywanym w eksperymentach HEP rozwiazaniem sa kalorymetry próbkujace A.F.Żarnecki Wykład V 17

próbkujace Kaskada rozwija się w gęstym absorberze. Kalorymetry Rozwój kaskady jest próbkowany w cienkich warstwach aktywnych. Zalety: mniejsze, można użyć bardzo gęstego absorbera tańsze, absorber zwykle tańszy od elementów odczytowych większe możliwości optymalizacji, zwłaszcza dla kaskad hadronowych Wady: niski sygnał tylko mały ułamek energii kaskady zamieniany na mierzalny sygnał niska zdolność rozdzielcza A.F.Żarnecki Wykład V 18

Kalorymetr BPC detektora ZEUS przy HERA Klasyczna konstrukcja: wolfram + scyntylator Odczyt przy pomocy światłowodów z przesunięciem długości fali (WLS) i fotopowielaczy pomiar czasu z dokładnościa < 1ns Umiesczony po obu stronach rury wiazki: pomiar elektronów rozproszonych pod bardzo małymi katami Głębokość 24 X 0 Zdolność rozdzielcza σ E 17% E Warstwy scyntylatora w postaci pasków o szerokości 8mm dokładny pomiar pozycji kaskady (< 1mm) A.F.Żarnecki Wykład V 19

Kalorymetr EM detektora ATLAS Kalorymetr z ciekłym argonem (LAr) Odczyt analogiczny jak w kalorymetrze jednorodnym - tylko płyty oddzielajace kolejne cele grubsze. Warstwy ołowiu: 1.1 2.2mm (zależnie od kierunku) Warstwy LAr: 4mm Zdolność rozdzielcza: σ E = 10% 25% E E 0.3% Rozdzielczość σ E 1.1% przy E = 100GeV A.F.Żarnecki Wykład V 20

Kalorymetr EM detektora ATLAS A.F.Żarnecki Wykład V 21

Dokładność pomiaru Dla kalorymetrów próbkujacych wciaż obowiazuje parametryzacja σ E = a E b E c Jednak w człon a whodza teraz głównie fluktuacje zwiazane z próbkowaniem Jedynie mała część energii jest deponowana w warstwach aktywnych. Ułamek ten fluktuuje od przypadku do przypadku ( σ E )sampl tabs E gdzie t abs - grubość warstw absorbera Dodatkowo depozyt energii w cienkich warstwach może mieć bardzo niesymetryczny rozkład fluktuacje Landaua Czastki przechodza rzez warstwę aktywna pod różnymi katami fluktuacje długości toru A.F.Żarnecki Wykład V 22

Kalorymetry próbkujace Zdolności rozdzielcze typowych elektromagnetycznych kalorymetrów próbkujacych w eksperymentach HEP A.F.Żarnecki Wykład V 23

Kaskady hadronowe Kalorymetry Tak jak w przypadku kaskad elektromagnetycznych, energia czastki pierwotnej tracona jest w wielu kolejnych (silnych) oddziaływaniach z absorberem. Zachodzace procesy sa jednak dużo bardziej złożone. Oprócz produkcji wysokoenergetycznych czastek wtórnych energia tracona jest na procesy jadrowe: wzbudzenia, rozszczepienia i energie odrzutu jader. Produkowane sa czastki o energiach rzędu MeV. Część energii jest niewidoczna (procesy jadrowe, neutrina z rozpadów). Fluktuacje zdolność rozdzielcza dużo gorsza niż dla kaskad E-M A.F.Żarnecki Wykład V 24

Kaskady hadronowe Kalorymetry Rzędu połowy energii kaskady hadronowej deponowane jest w postaci składowej elektromagnetycznej, pojawiajacej się w wyniku rozpadu π 0 Składowa ta podlega bardzo dużym fluktuacjom duży wkład do rozdzielczości Średni udział składowej E-M rośnie z energia nieliniowość A.F.Żarnecki Wykład V 25

Kompensacja Kalorymetry Pomiar energii kaskad hadronowych można istotnie polepszyć jeśli zrównamy odpowiedź kalorymetru dla składowej hadronowej i elektromagnetycznej kompensacja Kalorymetr ma wtedy taka sama odpowiedź dla elektronów i hadronów: e/h = 1 Kompensacje można uzyskać poprzez odpowiednia konstrukcję detektora (dobór materiału i grubości warstw) A.F.Żarnecki Wykład V 26

Kompensacja Aby uzyskać kompensację należy: Kalorymetry tłumić odpowiedź detektora dla składowej E-M odzyskać przynajmniej część energii traconej w procesach jadrowych Kompensujace kalorymetry próbkujace zbudowano z powodzeniem stosujac uran lub ołów jako absorbery + scyntylatory organiczne jako materiał aktywny Ciężki (duże Z) absorber i lekki (małe Z) materiał aktywny składowa hadronowa jest efektywniej próbkowana niż składowa EM U : λ int 33X 0 Sci : λ int 1.9X 0 ( λ int ) Sci 18 ( X 0) Sci ( λ int ) U ( X 0 ) U W scyntylatorze organicznym mozna odzyskać część energii licznie produkowanych w procesach jadrowych neutronów dzięki ich elastycznym rozproszeniom na protonach. A.F.Żarnecki Wykład V 27

Kompensacja Procesy leżace u podstaw rozwoju kaskady hadronowej wciaż nie sa dostatecznie dobrze poznane. W latach 80 symulacje komputerowe nie były jeszcze dobrze rozwinięte. Parametry potrzebne do uzyskania kompensacji trzeba było dobrać doświadczalnie. A.F.Żarnecki Wykład V 28

Kalorymetr detektora ZEUS Płyty uranowe 3.3 mm w kopertach ze stali nierdzewnej. Płyty scyntylatora 2.6 mm e h = 1.00 ± 0.02 Podział podłużny na sekcję elektromagnetyczna i dwie sekcje hadronowe σ E 18% E Ð Ð ØÖÓÒ Û σ E 35% E Ð ÖÓÒ Û w warunkach testowych A.F.Żarnecki Wykład V 29

Kompensacja algorytmiczna Jeśli nie dobierzemy odpowiednio materiałów absorbera i detektora odpowiedź kalorymetru na część elektromagnetyczna i hadronowa kaskady będa różne. Odpowiedź kalorymetru na pojedynczy hadron: E meas = (f em + (1 f em )/η had ) E gdzie: f em - ułamek energii w części EM, η had - tłumienie składowej hadronowej ( 1.4) Jeśli jesteśmy w stanie zrekonstruować f em możemy istotnie polepszyć dokładność pomiaru. W kalorymetrze od dużej segmentacji część EM kaskady widoczna jest jako silnie zlokalizowane depozyty (X 0 λ int ) można oszacować f em A.F.Żarnecki Wykład V 30

Kompensacja algorytmiczna Po raz pierwszy zastosowana w eksperymencie WA1. Składowa EM oceniana na podstawie maksymalnego depozytu w pojedynczej celi. Znaczaca poprawa rozdzielczości, zwłaszcza dla dużych energii. Działa tylko dla pojedynczych czastek. A.F.Żarnecki Wykład V 31

Kalorymetr detektora H1 Kalorymetr z ciekłym argonem. Łacznie 53 m 3, napięcie odczytu 1.5 kv przy 2.4 mm warstwach LAr. Absorber: ołów w części EM, stal w części hadronowej. 45 000 segmentów odczytu ( cel ) A.F.Żarnecki Wykład V 32

Kalorymetr detektora H1 Algorytm kompensacji w pomiarze energii: E rec = i cele E i [ a + b exp ( αe i E i - energia zmierzona w danej celi, V i - jej obiętość, a, b i α - współczynniki algorytmu V i )] Rekonstrukcja energii pionu 80 GeV w różnych częściach kalorymetru (przed i po poprawkach) σ E E 70% E 55% E A.F.Żarnecki Wykład V 33

Nowe koncepcje Propozycja kalorymetru dla detektora przy ILC Detektor wyposażony w kalorymetr śladowy umożliwia pełna identyfikację wszystkich produkowanych czastek i optymalny pomiar energii. PFA - Particle Flow Algorithm rekonstrukcja przypadku czastka po czastce na podstawie informacji z kalorymetrów i detektorów śladowych A.F.Żarnecki Wykład V 34

Nowe koncepcje Kalorymetr śladowy Na podstawie śladów mierzonych w kalorymerze można depozyt energii podzielić na wkłady od kaskad E-M, naładowanych hadronów, neutronów i jonizację. Powinno to pozwolić rekonstruować całkowita energię kaskady hadronowych z dokładnościa rzędu σ E E 30% (przy E 100 GeV) E Korelacja części EM i pozostałych składowych dla 20 GeV π + A.F.Żarnecki Wykład V 35

Nowe koncepcje Projekt DREAM Prototyp Kalorymetr o podwójnym odczycie: klasyczne scyntylatory pomiar wszystkich składowych kaskady czyste włókna, w których czastki emituja promieniowanie Czerenkowa pomiar głównie składowej EM 19 wież 36 000 włókien o średnicy 0.8 mm A.F.Żarnecki Wykład V 36

Nowe koncepcje Wyniki testowe DREAM Rozdzielczość w funkcji energii padajacego pionu. Każdy z odczytów działa poprawnie i pozwala na niezależny pomiar. Uzyskiwane rozdzielczości nie sa jednak zadawalajace. A.F.Żarnecki Wykład V 37

Nowe koncepcje Dwa niezależne pomiary energii czastki pierwotnej: E Sci = (f em + (1 f em )/η Sci ) E E Cz = (f em + (1 f em )/η Cz ) E Znajac współczynniki tłumienia składowej hadronowej w obu odczytach η Sci 1.4 η Cz 5.0 możemy z dwóch pomiarów wyznaczyć f em i E znacznie lepsza zdolność rozdzielcza A.F.Żarnecki Wykład V 38

Nowe koncepcje Podwójny odczyt pozwala na uzyskanie σ E E 35% E 1.5% Jeśli wykorzystamy scyntylator organiczny o długim czasie wyświetlania możemy zrekonstruować neutronów opóźniona składowa od dodaktkowa informacja o stratach w procesach jadrowych dalsze polepszenie pomiaru energii A.F.Żarnecki Wykład V 39

Nowe koncepcje Potrójny odczyt: scyntylacja p. Czerenkowa neutrony pozwala uzyskać σ E E 26% E 1.5% Symulacja dla detektora przy ILC A.F.Żarnecki Wykład V 40

Wypływy energii Grubość warstwy absorbera potrzebna do zatrzymania kaskady hadronowej rośnie logarytmicznie z energia. Haskady hadronowe podlegaja dużym fluktuacjom. bardzo Stosunkowo łatwo zatrzymać 95% kaskad. Żeby zawsze zatrzymać 99% kaska głębokość kalorymetru musi wzrosnać o prawie 3 λ int Depth in Iron (cm) 200 150 100 99% 95% / Bock param. / CDHS data / CCFR data 50 5 10 50 100 500 1000 Single Hadron Energy (GeV) 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 Depth in Iron (λ I ) Wszystkich kaskad (100%) praktycznie nie możemy zatrzymać ma to istotny wpływ na dokładność pomiaru energii Kluczowe w przypadku poszukiwania nowej fizyki (brakujaca energia) A.F.Żarnecki Wykład V 41

Wypływy energii Wpływ wypływów energii na dokładność pomiaru (w przypadku braku poprawek) Parametryzacja: σ E σ ( ) 1 + 2f E E f=0 f - ułamek traconej energii Aby zapewnić dokładny pomiar energii trzeba przynajmniej rozpoznawać takie przypadki. A.F.Żarnecki Wykład V 42

Wypływy energii Wypływ energii jetu obserwowany w kalorymetrze uzupełniajacym detektora ZEUS A.F.Żarnecki Wykład V 43

Wypływy energii W detektorze ZEUS tzw. kalorymetr uzupełniajacy (BAC) wykorzystywał płyty stalowe jarzma elektromagnesu, pomiędzy które wstawiono aluminiowe komory proporcjonalne. Korelacja mierzonych energii - dane testowe Zbudowany przez grupę IFD UW, we współpracy z IPJ i AGH Kraków. Rozdzielczość BAC: σ E E 120% E A.F.Żarnecki Wykład V 44

Wypływy energii Wpływ kalorymetru uzupełniajacego na pomiar pędu poprzecznego jetu. Próbka przypadków NC DIS z dużym przekazem czteropędu (Q 2 > 200GeV 2 ) Mimo dużo gorszej zdolności rozdzielczej może efektywnie odcinać wypływajace kaskady, lub poprawiać ich energię. W innych eksperymentach tego typu kalorymetr określany jest najczęściej mianem tail catcher A.F.Żarnecki Wykład V 45

Wypływy energii Wyraźna korelacja między odpowiedzia BAC i energia brakujac a w kalorymetrze centralnym nawet jeśli pomiędzy nimi jest gruba warstwa niekatywna (wyniki testów) Tail catcher istotnie poprawia pomiar energii nawet jeśli jest umieszczony za solenoidem o grubości 1.5λ int (wyniki symulacji) A.F.Żarnecki Wykład V 46