Plan wynikowy z chemii dla klasy II Liceum profilowanego i Technikum III Liceum ogólnokształcącego. 2003/2004 r.

Podobne dokumenty
Wymagania edukacyjne z chemii w klasie II

WYMAGANIA EDUKACYJNE w klasie III

I. Węgiel i jego związki z wodorem

Plan wynikowy z chemii do klasy III gimnazjum w roku szkolnym 2017/2018. Liczba godzin tygodniowo: 1.

Wymagania edukacyjne z chemii dla klasy 3b. Gimnazjum Publicznego im. Jana Pawła II w Żarnowcu. na rok szkolny 2015/2016

Wymagania na poszczególne oceny z chemii w klasie III VII. Węgiel i jego związki z wodorem

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych CHEMIA klasa III Oceny śródroczne:

WYMAGANIA EDUKACYJNE z chemii dla klasy trzeciej

CHEMIA klasa 3 Wymagania programowe na poszczególne oceny do Programu nauczania chemii w gimnazjum. Chemia Nowej Ery.

Przedmiotowy system oceniania dla uczniów z obowiązkiem dostosowania wymagań z chemii kl. III

Przedmiotowy system oceniania z chemii kl. III

WĘGLOWODORY. Uczeń: Przykłady wymagań nadobowiązkowych Uczeń:

Wymagania programowe na poszczególne oceny

Ocena dobra [ ] Uczeń:

Wymagania programowe na poszczególne oceny z chemii w klasie III.

Wymagania programowe na poszczególne oceny CHEMIA klasa III

Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który: Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który: Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który:

Wymagania programowe na poszczególne oceny. Klasa 3 I semestr

Wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie szkolne z chemii w klasie III.

Plan pracy dydaktycznej na chemii w klasach trzecich w roku szkolnym 2015/2016

WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA 3A - CHEMIA rok szkolny2018/19. Węglowodory

Wymagania edukacyjne niezbędne do otrzymania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z chemii dla klasy VIII

Wymagania edukacyjne chemia klasa 3 gimnazjum. Węgiel i jego związki z wodorem. Wymagania edukacyjne. Tytuł rozdziału w podręczniku

Plan wynikowy i wymagania edukacyjne w klasie 3 gimnazjum. Węgiel i jego związki z wodorem. Wymagania edukacyjne. Tytuł rozdziału w podręczniku

Węgiel i jego związki z wodorem

Wymagania z chemii - Klasa III

Wymagania programowe na poszczególne oceny dla uczniów klas III gimnazjum

Stopień celujący mogą otrzymać uczniowie, którzy spełniają kryteria na stopień bardzo dobry oraz:

KLASA TRZECIA. Węgiel i jego związki z wodorem 1. Poznajemy naturalne źródła węglowodorów. Wymagania edukacyjne. Tytuł rozdziału w podręczniku

Ewa Trybel Kompała rok szkolny 2018/2019

CHEMIA - KLASA III VII. Węgiel i jego związki z wodorem I półrocze

VII. Węgiel i jego związki z wodorem

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania oceny klasyfikacyjnej z chemii klasa trzecia -chemia organiczna

Wyróżnione wymagania programowe odpowiadają wymaganiom ogólnym i szczegółowym zawartym w treściach nauczania podstawy programowej.

Plan wynikowy do serii Chemia Nowej Ery - klasa 3

WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA 3B - CHEMIA 2018/19. Chemia organiczna jako chemia związków węgla

1. Ogólne wymagania edukacyjne z zakresu chemii rozszerzonej klasa II. Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: - posiada wiadomości i umiejętności

Wymagania programowe na poszczególne oceny

PROPOZYCJA PLANU WYNIKOWEGO CHEMIA ORGANICZNA ZAKRES PODSTAWOWY I ROZSZERZONY

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z CHEMII. klasa III G. rok szkolny 2017/2018. zgodne z podstawą programową z dnia 27 sierpnia 2012r.

CHEMIA KLASA Chemia organiczna jako chemia związków węgla. 2. Węglowodory

1. Chemia organiczna jako chemia związków węgla. 2. Węglowodory

Wyróżnione wymagania programowe odpowiadają wymaganiom ogólnym i szczegółowym zawartym w treściach nauczania podstawy programowej.

Ocena dobra [ ] Uczeń:

Wymagania edukacyjne z chemii dla klasy III

Wyróżnione wymagania programowe odpowiadają wymaganiom ogólnym i szczegółowym zawartym w treściach nauczania podstawy programowej.

Wymagania programowe na poszczególne oceny klasa 3- chemia

Plan wynikowy z chemii poziom rozszerzony na rok szkolny 2015/2016 dla klasy III b

Wymagania edukacyjne z chemii oraz sposoby sprawdzania wiedzy i umiejętności

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY DLA KLASY III LO To jest chemia 2. Chemia organiczna, zakres rozszerzony.

WYMAGANIA EDUKACYJNE

Umiejętności ponadpodstawowe Ocena bardzo dobra. Temat. Ocena celująca. Ocena dobra. Ocena dopuszczająca. Ocena dostateczna KWASY

WYMAGANIA EDUKACYJNE na poszczególne oceny śródroczne i roczne. Z CHEMII W KLASIE III gimnazjum

Szczegółowe kryteria oceniania z chemii w klasie III (wymagania programowe)

Plan wynikowy do serii Chemia Nowej Ery

WYMAGANIA PROGRAMOWE Z CHEMII DLA KLAS TRZECICH ZAKRES ROZSZERZONY

CHEMIA KLASA III LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE ZAKRES ROZSZERZONY SZKOŁY BENEDYKTA

Program nauczania CHEMIA KLASA 8

SZKOŁA PODSTAWOWA IM. JANA PAWŁA II W DOBRONIU. Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny CHEMIA KLASA 3 GIMNAZJUM

Dział 9. Węglowodory. Wymagania na ocenę. dopuszczającą dostateczną dobrą bardzo dobrą. Przykłady wymagań nadobowiązkowych

CHEMIA KLASA III LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO - wymagania edukacyjne. zakres rozszerzony

Wyróżnione wymagania programowe odpowiadają wymaganiom ogólnym i szczegółowym zawartym w treściach nauczania podstawy programowej.

Wymania programowe z chemii na poszczególne oceny klasa III

Kryteria oceniania z chemii dla klasy trzeciej DLA UCZNIÓW Z OBOWIĄZKIEM DOSTOSOWANIA WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

Wymagania programowe na poszczególne oceny chemia kl. III 2014/2015

Wymagania edukacyjne wynikające z realizowanego programu chemii w Liceum Ogólnokształcącym- -zakres podstawowy.

Wymagania edukacyjne. niezbędne do uzyskania poszczególnych. śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych. z chemii

Wymagania edukacyjne chemia kl. III Gimnazjum Rok szkolny 2015/2016. Sole

Plan dydaktyczny z chemii klasa: 2TRA 1 godzina tygodniowo- zakres podstawowy. Dział Zakres treści

KLASA III Dział 9. WĘGLOWODORY

Szczegółowe kryteria oceniania po pierwszym półroczu klasy III:

Ocena dobra [ ]

WYMAGANIA EDUKACYJNE z chemii dla klasy trzeciej gimnazjum

Wyróżnione wymagania edukacyjne wykraczają poza wymagania zawarte w treściach nauczania podstawy programowej. Nr lekcji

Wymagania edukacyjne z chemii dla klasy III gimnazjum. Zespół Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Czarnym Dunajcu

PLAN WYNIKOWY NAUCZANIA CHEMII W GIMNAZJUM KLASA III

VII. Węgiel i jego związki z wodorem

Wymagania programowe na poszczególne oceny z chemii dla klasy trzeciej

Wymagania podstawowe w.p, wymagania ponadpodstawowe - w.pp

Ocena dobra [ ]

Chem_3. VII. Węgiel i jego związki z wodorem

Przedmiotowy system oceniania z CHEMII Zakres rozszerzony- klasa 3

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny w klasie III

projektuje doświadczenia chemiczne stosuje zdobytą wiedzę w złożonych zadaniach zapisuje równania reakcji spalania

WYMAGANIA EDUKACYJNE CHEMIA KLASA 3 GIMNAZJUM

Wymagania edukacyjne z chemii w kl. III

WYMAGANIA EDUKACYJNE

WYMAGANIA EDUKACYJNE

Wymagania edukacyjne z chemii dla klas: 3c,3d. w roku szkolnym 2019/2020. Agnieszka Kałucka

Wymagania programowe na poszczególne oceny klasa 3e

VI. Sole. Wymagania programowe na poszczególne oceny

Wymagania edukacyjne z chemii w klasie III gimnazjum. Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który:

wyjaśnia pochodzenie węgli kopalnych; podaje przykład doświadczenia,

Metody i zasady sprawdzania osiągnięć uczniów oraz kryteria oceniania z chemii w kl. VII i VIII oraz w klasie III gimnazjum.

KWASY. Dopuszczający:

Wymagania na poszczególne oceny

l. Węgiel i jego związki z wodorem

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z CHEMII W KLASIE TRZECIEJ

Wymagania programowe: Gimnazjum chemia klasa III

Transkrypt:

Plan wynikowy z chemii dla klasy II Liceum profilowanego i Technikum III Liceum ogólnokształcącego. 2003/2004 r. Lp. Temat lekcji 1. Szereg homologiczny alkanów. 2. Izomeria konstytucyjna w alkanach. 3. Nazewnictwo i właściwości fizyczne alkanów. 4. Reakcje alkanów - substytucja i spalanie alkanów. 5. Szereg homologiczny alkenów - nazewnictwo i izomeria geometryczna. Poziom wymagań programowych PODSTAWOWE Uczeń będzie umiał PONADPODSTAWOWE Uczeń będzie umiał Węglowodory - wyjaśnić pojęcia: węglowodór - określić rodzaje wiązań w nasycony, alkan, szereg alkanach ( α i π ) homologiczny - wyjaśnić zjawisko - opisać i narysować kształty przyjmowania przez cząsteczkę cząsteczek metanu, etanu i propanu określonej konformacji - podać wzór ogólny szeregu - porównać energię i trwałość alkanów poszczególnych konformacji etanu - określić, które z podanych związków są izomerami, a które homologami - napisać wzory strukturalne izomerów butanu, pentanu i heksanu - wyjaśnić pojęcie izomerii konstytucyjnej - podać nazwy n-alkanów C 1 -C 10 - nazwać alkan o podanym wzorze strukturalnym - napisać wzór strukturalny alkan na podstawie podanej nazwy - omówić zmiany właściwości fizycznych alkanów wraz ze wzrostem długości łańcucha - napisać równanie reakcji spalania i półspalania dowolnego alkan - napisać równanie reakcji chlorowania i bromowania alkanu C 1 -C 4 - wśród podanych reakcji wskazać reakcję substytucji - wyjaśnić, na czym polega reakcja substytucji - wyjaśnić pojęcia: węglowodór nienasycony, alken, izomery cis-trans - podać wzór ogólny szeregu alkenów - napisać wzory strukturalne izomerów heptanu i oktanu - zastosować zasady nazewnictwa systematycznego celem nazwania większości lub mniej typowych cząsteczek - podać nazwy zwyczajowe izomerów propanu i butanu - wyjaśnić, dlaczego dany alkan ma określone właściwości fizyczne - wymienić rodzaje oddziaływań między cząsteczkami alkanów - przewidzieć, jakie izomeryczne produkty powstaną w wyniku reakcji chlorowcowania alkanów o dłuższym łańcuchu - omówić rodzaje wiązań w cząsteczce etanu - omówić kształt cząsteczki but-2- enu i wskazać, które atomy leżą na tej samej płaszczyźnie

6. Otrzymywanie i właściwości alkenów. 7. Alkiny - nazewnictwo, budowa i właściwości. 8. Budowa i właściwości benzenu. 9. Homologi i pochodne wielopierścieniowe benzenu. - określić kształt cząstki etenu - nazwać alken o podanym wzorze strukturalnym - napisać wzór alkenu na podstawie jego nazwy - narysować przykładowe wzory izomerów cis-trans - wymienić metody otrzymywania alkenów z alkoholi i chlorowcopochodnych otrzymywania alkenów - wskazać reakcje addycji i eliminacji - podać przykład reakcji addycji i eliminacji - wymienić reakcje charakterystyczne dla alkenów addycji do symetrycznego alkenu -omówić zmiany właściwości fizycznych alkenów wraz ze wzrostem długości łańcucha - omówić budowę etynu - określić kształt cząsteczki etynu - podać nazwę alkinu o określonym wzorze - zapisać wzór alkinu na podstawie nazwy - wymienić metody otrzymywania alkinów z chlorowcopochodnych otrzymywania alkinów na drodze eliminacji otrzymywania etynu z karbidu addycji do etynu - opisać zastosowania acetylenu - omówić budowę cząsteczki benzenu - wyjaśnić pojęcia: węglowodór aromatyczny, elektrony zdelokalizowane, pierścień aromatyczny i chemiczne benzenu nitrowania i chlorowania benzenu spalania benzenu w powietrzu i w tlenie - zapisać wzory i podać nazwy najbliższych homologów benzenu - zastosować w nazewnictwie - z podanych cząsteczek wybrać izomery cis-trans - przewidzieć, które alkeny tworzą izomery cis-trans i narysować ich wzory rozróżnienia węglowodoru nasyconego i nienasyconego - przewidzieć produkt główny reakcji addycji do niesymetrycznego alkenu - opisać budowę i kształt cząsteczek alkinów - omówić rodzaje wiązań w cząsteczkach alkinów addycji do symetrycznych alkinów addycji do niesymetrycznych alkinów - zaprojektować doświadczenie wykazujące nienasycony charakter etynu - uzasadnić aromatyczny charakter benzenu przez analizę struktury elektronowej cząsteczki - wyjaśnić pojęcia: elektrofil, substytucja elektrofilowa - zaprojektować doświadczenie pozwalające odróżnić węglowodór aromatyczny od alifatycznego - podać nazwy wskazanych przez nauczyciela pochodnych benzenu - podać nazwy wskazanych przez

10. Reakcje benzenu i toluenu. 11. Ćwiczenia utrwalające wiadomości o węglowodorach - naturalne źródła węglowodorów. 12. Sprawdzian 13. Nazewnictwo i otrzymywanie alkoholi jednowodorotlenowych. 14. Reakcje alkoholi jednowodorotlenowych. 15. Alkohole wielowodorotlenowe przedrostki: orto-, meta- i para- - omówić budowę i właściwości naftalenu, którym ulega benzen i toluen - nazwać wielopodstawione pochodne benzenu - wymienić naturalne źródła węglowodorów - wymienić podstawowe frakcje z destylacji ropy naftowej oraz określić ich zastosowanie - opisać proces krakingu i reformingu - nazwać prosty alkohol jednowodorotlenowy - napisać wzór alkoholu jednowodorotlenowego na podstawie jego nazwy - określić rzędowość alkoholu jednowodorotlenowego - napisać wzory izomerycznych alkoholi jednowodorotlenowych C 1 -C 4 - wymienić metody otrzymywania alkoholi - napisać równania reakcji otrzymywania prostych alkoholi z alkenu i chlorowcopochodnej fermentacji alkoholowej glukozy metanolu, etanolu, i butan-1-olu - wymienić reakcje charakterystyczne alkoholi substytucji i eliminacji dla prostych alkoholi jednowodorotlenowych - podać systematyczną i zwyczajową nazwę glicerolu i glikolu etylenowego - określić, jakie alkohole zalicza się do wielowodorotlenowych glikolu etylenowego i glicerolu nauczyciela pochodnych naftalenu - wyjaśnić aromatyczny charakter naftalenu - uzasadnić właściwości fizyczne naftalenu na podstawie analizy budowy jego cząsteczek - uwzględnić kierujący wpływ podstawników w reakcjach substytucji elektrofilowej celem określenia produktów reakcji - zaproponować wieloetapową syntezę związku aromatycznego - wyjaśnić pojęcie liczby oktanowej - przygotować plakat, prezentację, film itp. na temat zastosowania węglowodorów oraz ich wpływu na środowisko naturalne - podać nazwy zwyczajowe butanoli - wypisać wzory i podać nazwy izomerycznych alkoholi o dłuższym łańcuchu przemysłowej metody otrzymywania metanolu - uzasadnić właściwości fizyczne metanolu, etanolu i butan-1-olu na podstawie budowy ich cząsteczek - nazwać prosty alkoholan hydrolizy alkoholanów i określić odczyn roztworu - uzasadnić właściwości fizyczne glicerolu i glikolu etylenowego na podstawie budowy ich cząsteczek - podać nazwę systematyczną prostego alkoholu wielowodorotlenowego - podać metodę otrzymywania

16. Fenole - nazewnictwo, właściwości i budowa. 17. Rola alkoholi i fenoli w życiu codziennym. 18. Aceton i metanal jako przedstawiciele aldehydów i ketonów. 19. Wykorzystanie acetonu i formaldehydu w gospodarce. 20. Kwasy karboksylowe - nazewnictwo i właściwości. - napisać równania reakcji glicerolu i glikolu etylenowego z sodem - rozróżnić wzory alkoholi i fenoli - podać nazwy systematyczne najbliższych homologów - opisać właściwości chemiczne nitrowania i zobojętniania - porównać właściwości alkoholi i fenoli - wymienić zastosowania etanolu, glikolu etylenowego, glicerolu i - wyjaśnić pojęcia: związek karbonylowy, grupa karbonylowa, aldehyd, keton - rozróżniać wzory aldehydów i ketonów - podać nazwy systematyczne prostych aldehydów i ketonów - podać sposób otrzymywania aldehydów i ketonów - podać wzory alkoholi, z których powstaje określony aldehyd lub keton metanalu i acetonu - określić różnice aldehydów i ketonów w zdolności do ulegania procesowi utlenienia - wymienić zastosowania acetonu i metanalu - wyjaśnić pojęcie polimeryzacji - wskazać grupę karboksylową w cząsteczce związku - określić typ reakcji otrzymywania kwasów karboksylowych - napisać wzór aldehydu lub alkoholu z którego otrzymuje się dany kwas - podać nazwy systematyczne prostych kwasów karboksylowych - podać nazwy zwyczajowe kwasu mrówkowego, octowego, masłowego, benzoesowego, palmitynowego, stearynowego i glikolu etylenowego rozróżnienia alkoholi jednowodorotlenowych od glikolu etylenowego lub glicerolu - określić warunki trwałości alkoholi wielowodorotlenowych - podać nazwy zwyczajowe najbliższych homologów - wyjaśnić na podstawie budowy cząsteczki kwasowy charakter - wyjaśnić wpływ grupy -OH na aktywność pierścienia aromatycznego rozróżnienia alkoholu i - zaproponować kilkuetapową syntezę alkoholu i - omówić różnice w strukturze aldehydów i ketonów oraz wynikające z tego właściwości związków rozróżnienia aldehydów i ketonów - opisać próbę Tollensa i Trommera i zapisać równania reakcji dla obu tych prób - wyjaśnić pojęcie polikondensacji - zaproponować kilkuetapową syntezę kwasu karboksylowego - wyjaśnić właściwości fizyczne i chemiczne kwasów karboksylowych na podstawie budowy ich cząsteczek

21. Reakcje otrzymywania estrów i ich właściwości. 22. Tłuszcze jako rodzaj estrów. 23. Zmydlanie Tłuszczu - właściwości mydeł i detergentów. 24. Ćwiczenia utrwalające wiadomości. 25. Porównanie właściwości glukozy i fruktozy. oleinowego kwasu octowego i stearynowego - napisać równania reakcji prostych kwasów z metalami, tlenkami metali i wodorotlenkami - podać nazwę prostego estru octanu etylu - napisać równanie reakcji estryfikacji - napisać równanie reakcji hydrolizy estru - opisać budowę tłuszczu tłuszczu - wyjaśnić związek budowy cząsteczki tłuszczu z jego stanem skupienia - wyjaśnić, na czym polega zmydlanie tłuszczów - omówić budowę mydła - omówić piorące własności mydła - nazwać proste sole kwasów karboksylowych - zapisać wzór soli kwasu karboksylowego na podstawie nazwy - podać metody otrzymywania soli kwasów karboksylowych otrzymywania prostych soli kwasów karboksylowych - zaliczyć związki o podanych wzorach lub nazwach do odpowiednich grup - porównać właściwości przedstawicieli różnych grup związków - wyjaśnić pojęcia: związek wielofunkcyjny, cukier prosty, aldoza, ketoza, pentoza, heksoza, pierścień hemiacetalowy, cukry szeregu D i L, anomery α i β - wymienić rodzaje grup funkcyjnych występujących w cząsteczkach aldoz i ketoz - zaliczyć glukozę i fruktozę do odpowiedniej grupy cukrów - wyjaśnić właściwości estru na podstawie budowy cząsteczki - zapisać wzór tłuszczu nasyconego i nienasyconego - wyjaśnić właściwości fizyczne tłuszczu na podstawie analizy struktury cząsteczki odróżnienia tłuszczu nasyconego i nienasyconego - omówić sposób otrzymywania margaryny z oleju roślinnego zmydlania tłuszczu - wyjaśnić pojęcie twardości wody - wyjaśnić pojęcie detergentu hydrolizy soli kwasów karboksylowych i określić odczyn roztworu - zaproponować kilkuetapową metodę otrzymywania poznanych związków jednofunkcyjnych - napisać wzory Fischera i Hawortha fruktozy i glukozy - wyjaśnić pojęcie cukier redukujący - zinterpretować próbę Fehlinga - omówić reakcję kompleksowania Cu(OH) 2 za pomocą glukozy jako dowód struktury jej cząsteczki

glukozy 26. Dwucukry redukujące i nieredukujące. - wyjaśnić pojęcia: dwucukier (disacharyd), wiązanie glikozydowe - wyjaśnić, na czym polega hydroliza dwucukru - opisać różnice w budowie i właściwościach sacharozy i maltozy - omówić właściwości fizyczne sacharozy 27. Polisacharydy. - wyjaśnić pojęcie: polisacharyd - wymienić podstawowe polisacharydy występujące w przyrodzie skrobi i celulozy - napisać wzory maltozy i sacharozy - wyjaśnić pojęcie wiązania α- i β-glikozydowego - omówić związek właściwości redukujących cukru z jego strukturą - omówić budowę skrobi i celulozy - wyjaśnić właściwości fizyczne i chemiczne skrobi i celulozy na podstawie budowy ich cząsteczek rozróżnienia celulozy i skrobi identyfikacji skrobi w produktach spożywczych 28. Sprawdzian 29. Otrzymywanie i własności amin. 30. Budowa i właściwości aminokwasów. 31. Struktura i właściwości białek. - omówić budowę metyloaminy i aniliny - określić rzędowość amin o podanych wzorach - podać nazwy prostych amin - wyjaśnić, na czym polegają zasadowe właściwości amin - napisać równania reakcji otrzymywania metyloaminy i aniliny - wymienić grupy funkcyjne wchodzące w skład cząsteczki aminokwasu - wyjaśnić pojęcie: aminokwas białkowy - podać wzór glicyny i alaniny - zapisać wzór peptydów zbudowanych z glicyny i alaniny - na wzorze peptydu określić położenie wiązań peptydowych otrzymywania dipeptydu - wyjaśnić, na czym polega I-, II- i III-rzędowa struktura białka - wymienić czynniki denaturujące białko - porównać właściwości metyloaminy i aniliny i powiązać je z budową cząsteczek amin z HCl - wyjaśnić pojęcie jonu obojnaczego - opisać kwasowo-zasadowe właściwości aminokwasów - napisać równania reakcji glicyny i alaniny z NaOH i HCl - wyjaśnić różnice w procesach denaturacji i wysolenia białka identyfikacji białka