Plan wynikowy z chemii poziom rozszerzony na rok szkolny 2015/2016 dla klasy III b

Transkrypt

1 Plan wynikowy z chemii poziom rozszerzony na rok szkolny 2015/2016 dla klasy III b Nauczyciel prowadzący: Dorota Foszczyńska Liczba tygodni nauki: 30 Liczba godzin w tygodniu: 4 Liczba godzin do wypracowania łącznie: 120 Numer w szkolnym zestawie: CH2/PR/2013 Opracowała: Dorota Foszczyńska 1

2 Tytuł i numer rozdziału w podręczniku Nr lekcji Temat lekcji Wymagania edukacyjne Wymagania szczegółowe podstawy programowej podstawowe (P) ponadpodstawowe (PP) 1. Chemia organiczna jako chemia związków węgla 1.1. Węgiel i jego związki chemiczne 1.2. Wykrywanie pierwiastków chemicznych w związkach organicznych 2. Węglowodory 2.1. Węglowodory nasycone alkany 1. Przedmiotowy System Oceniania z chemii Związki chemiczne węgla. Skład pierwiastkowy związków organicznych 5. Metan jako przedstawiciel węglowodorów nasyconych (alkanów) podaje definicję chemii organicznej określa właściwości węgla na podstawie położenia tego pierwiastka w układzie okresowym pierwiastków chemicznych (C) charakteryzuje odmiany alotropowe węgla: diament, grafit, fulereny, grafen wymienia nazwy poznanych nieorganicznych związków węgla wymienia pierwiastki chemiczne wchodzące w skład związków organicznych podaje definicję alkanów określa budowę cząsteczki metanu przedstawia występowanie metanu podaje założenia teorii strukturalnej budowy związków organicznych 2 przedstawia rozwój chemii organicznej wyjaśnia przyczynę różnicy we właściwościach odmian alotropowych węgla (C) ocenia znaczenie związków organicznych i ich różnorodność chemiczne Wykrywanie obecności węgla, wodoru, tlenu, azotu i siarki w związkach organicznych (D) ustala wzory empiryczne (elementarne) i rzeczywiste (sumaryczne) związków organicznych (C) chemiczne Spalanie gazu ziemnego oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (D) chemiczne Otrzymywanie metanu oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (D) chemiczne Badanie zachowania metanu wobec wody bromowej i roztworu manganianu(vii) potasu oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (D) zapisuje równania reakcji substytucji i spalania metanu (C) 6-7. Szereg homologiczny 9.1. podaje założenia teorii strukturalnej budowy związków organicznych 9.7. opisuje właściwości chemiczne alkanów na przykładzie następujących reakcji: spalanie, podstawianie (substytucja) atomu (lub atomów) wodoru przez atom (lub atomy) chloru albo bromu przy udziale światła (pisze odpowiednie równania reakcji)

3 alkanów podaje definicję szeregu homologicznego podaje wzór ogólny szeregu alkanów podaje nazwy oraz wzory strukturalne, półstrukturalne i sumaryczne alkanów (C) określa zmiany właściwości w szeregu homologicznym alkanów (C) 8. Właściwości alkanów zapisuje równania reakcji spalania całkowitego i niecałkowitego alkanów 3 określa rodzaje wiązań w alkanach wyjaśnia budowę cząsteczek alkanów na podstawie hybrydyzacji orbitali atomów węgla w alkanach wyjaśnia sposób powstawania wiązań σ wyjaśnia mechanizm reakcji łańcuchowych (substytucji) etanu i propanu (C) chemiczne Badanie właściwości butanu i benzyny oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) 9.2. rysuje wzory strukturalne i półstrukturalne węglowodorów; podaje nazwę węglowodoru (alkanu, alkenu i alkinu do 10 atomów węgla w cząsteczce) zapisanego wzorem strukturalnym lub półstrukturalnym 9.4. posługuje się poprawną nomenklaturą węglowodorów (nasycone, nienasycone i aromatyczne) i ich fluorowcopochodnych; wykazuje się rozumieniem pojęć: szereg homologiczny, wzór ogólny, izomeria 9.6. określa tendencje zmian właściwości fizycznych (stanu skupienia, temperatury topnienia itp.) w szeregach homologicznych alkanów, alkenów i alkinów wyjaśnia na prostych przykładach mechanizmy reakcji substytucji, addycji, eliminacji; zapisuje odpowiednie równania reakcji 9.7. opisuje właściwości chemiczne alkanów na przykładzie następujących reakcji: spalanie, podstawianie (substytucja) atomu (lub atomów) wodoru przez atom (lub atomy) chloru albo bromu przy udziale światła (pisze

4 odpowiednie równania reakcji) Izomeria konstytucyjna i nazewnictwo alkanów podaje definicje izomerów i izomerii konstytucyjnej wyjaśnia reguły tworzenia nazw systematycznych izomerów zapisuje wzory strukturalne, półstrukturalne i sumaryczne oraz podaje nazwy systematyczne izomerów alkanów (C) określa rzędowość dowolnego atomu węgla w cząsteczce (C) zapisuje wzory izomerów alkanów o liczbie atomów węgla większej od 5 (D) stosuje zasady nazewnictwa izomerów alkanów o liczbie atomów większej od 5 (D) porównuje właściwości izomerów (D) 9.3. ustala rzędowość atomów węgla w cząsteczce węglowodoru 9.5. rysuje wzory strukturalne i półstrukturalne izomerów konstytucyjnych, położenia podstawnika, izomerów optycznych węglowodorów i ich prostych fluorowcopochodnych o podanym wzorze sumarycznym; wśród podanych wzorów węglowodorów i ich pochodnych wskazuje izomery konstytucyjne; wyjaśnia zjawisko izomerii cis-trans; uzasadnia warunki wystąpienia izomerii cis-trans w cząsteczce związku o podanej nazwie lub o podanym wzorze strukturalnym (lub półstrukturalnym) Zastosowania i występowanie alkanów. Cykloalkany. wymienia źródła węglowodorów nasyconych określa zastosowania alkanów w przemyśle i w życiu codziennym 2.2. Węglowodory nienasycone alkeny 13. Eten jako przedstawiciel alkenów wyjaśnia budowę cząsteczki etenu na podstawie hybrydyzacji orbitali atomowych węgla (C) zapisuje równania reakcji spalania etenu (C) chemiczne Otrzymywanie etenu oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) wyjaśnia istotę reakcji eliminacji (D) 9.8. opisuje właściwości chemiczne alkenów, na przykładzie następujących reakcji: przyłączanie (addycja): H 2, Cl 2 i Br 2, 4

5 Szereg homologiczny i nazewnictwo alkenów Otrzymywanie i właściwości alkenów zapisuje równania reakcji etenu z wodorem, chlorem, chlorowodorem i wodą (C) wyjaśnia pojęcie alkeny wyjaśnia, dlaczego alkeny zalicza się do węglowodorów nienasyconych podaje nazwy, wzory strukturalne, półstrukturalne i sumaryczne alkenów oraz wzór ogólny alkenów (C) wymienia metody otrzymywania alkenów wskazuje reakcję addycji i eliminacji podaje przykłady reakcji addycji i eliminacji przewiduje produkt główny reakcji addycji do niesymetrycznego alkenu (C) wymienia reakcje charakterystyczne dla alkenów chemiczne Spalanie etenu oraz badanie zachowania wobec wody bromowej i roztworu manganianu(vii) potasu (D) wyjaśnia mechanizm reakcji addycji (D) zapisuje równania reakcji spalania i addycji dowolnego alkenu (D) omawia budowę cząsteczek alkenów na podstawie hybrydyzacji atomów węgla w alkenach wyjaśnia sposób powstawania wiązań π (B zapisuje równania reakcji otrzymywania alkenów zapisuje równanie reakcji addycji do symetrycznego alkenu (C) wyjaśnia mechanizm reakcji addycji na podstawie reguły Markownikowa (D), za którego pomocą można odróżnić alkany od alkenów (D) zapisuje równania reakcji polimeryzacji wybranych alkenów (C) HCl i HBr, H 2 O; przewiduje produkty reakcji przyłączenia cząsteczek niesymetrycznych do niesymetrycznych alkenów na podstawie reguły Markownikowa (produkty główne i uboczne); zachowanie wobec zakwaszonego roztworu manganianu(vii) potasu, polimeryzacja; pisze odpowiednie równania reakcji 9.9. planuje ciąg przemian pozwalających otrzymać np. eten z etanu (z udziałem fluorowcopochodnych węglowodorów); ilustruje je równaniami reakcji 9.8. opisuje właściwości chemiczne alkenów, na przykładzie następujących reakcji: przyłączanie (addycja): H 2, Cl 2 i Br 2, HCl i HBr, H 2 O; przewiduje produkty reakcji przyłączenia cząsteczek niesymetrycznych do niesymetrycznych alkenów 5

6 omawia właściwości fizyczne alkenów w ich szeregu homologicznym definiuje pojęcie polimeryzacji określa budowę cząsteczek związków organicznych, które ulegają polimeryzacji zapisuje równanie reakcji polimeryzacji etenu podaje nazwy produktów reakcji polimeryzacji na podstawie reguły Markownikowa (produkty główne i uboczne); zachowanie wobec zakwaszonego roztworu manganianu(vii) potasu, polimeryzacja; pisze odpowiednie równania reakcji Zastosowania i występowanie alkenów podaje przykłady roślin, których składnikami są alkeny określa zastosowania alkenów w farmacji, medycynie, rolnictwie i przemyśle chemicznym 2.3. Węglowodory nienasycone alkiny 20. Etyn jako przedstawiciel alkinów wyjaśnia budowę cząsteczki etynu na podstawie hybrydyzacji orbitali atomowych węgla (C) zapisuje równania reakcji spalania etynu (C) zapisuje równania reakcji etynu z wodorem, chlorem, chlorowodorem oraz wodą (C) chemiczne Otrzymywanie etynu oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) chemiczne Spalanie etynu oraz badanie jego zachowania wobec wody bromowej i roztworu manganianu(vii) potasu (D) wyjaśnia mechanizm reakcji addycji (D) opisuje właściwości chemiczne alkinów, na przykładzie etynu: przyłączanie: H 2, Cl 2 i Br 2, HCl i HBr, H 2 O, trimeryzacja; pisze odpowiednie równania reakcji Szereg homologiczny i nazewnictwo alkinów wyjaśnia pojęcie alkiny wyjaśnia, dlaczego alkiny zalicza się do węglowodorów nienasyconych podaje nazwy oraz wzory strukturalne, półstrukturalne i sumaryczne alkinów oraz wzór ogólny alkinów (C) wyjaśnia przebieg reakcji polimeryzacji alkinów zapisuje równania reakcji polimeryzacji alkinów (C) zapisuje równania reakcji spalania i addycji dowolnego alkinu (D) opisuje budowę i kształt cząsteczek alkinów na podstawie hybrydyzacji atomów węgla w alkinach omawia rodzaje wiązań w cząsteczkach alkinów 9.6. określa tendencje zmian właściwości fizycznych (stanu skupienia, temperatury topnienia itp.) w szeregach homologicznych alkanów, alkenów i alkinów Zastosowania i występowanie alkinów podaje przykłady występowania alkinów określa zastosowania alkinów w 6

7 syntezie organicznej, procesie spawania i cięcia metali oraz jako źródła energii 2.4. Węglowodory aromatyczne areny. Benzen 25. Charakterystyka węglowodorów aromatycznych na przykładzie benzenu wyjaśnia pojęcie aromatyczność na przykładzie benzenu wyjaśnia pojęcia: elektrony zdelokalizowane, pierścień aromatyczny wyjaśnia kryterium przynależności węglowodorów do arenów (C) wyjaśnia budowę cząsteczki benzenu na podstawie hybrydyzacji atomów węgla w benzenie opisuje budowę cząsteczki benzenu, z uwzględnieniem delokalizacji elektronów; tłumaczy, dlaczego benzen, w przeciwieństwie do alkenów, nie odbarwia wody bromowej ani zakwaszonego roztworu manganianu(vii) potasu Otrzymywanie i właściwości chemiczne benzenu opisuje właściwości fizyczne benzenu zapisuje równania reakcji otrzymywania benzenu (C) chemiczne Badanie właściwości benzenu (D) zapisuje równania reakcji bromowania benzenu z użyciem katalizatora oraz po naświetleniu światłem nadfioletowym, spalania benzenu, nitrowania i sulfonowania oraz katalitycznego uwodornienia benzenu (C) wyjaśnia pojęcia: elektrofil, substytucja elektrofilowa planuje ciąg przemian pozwalających otrzymać np. benzen z węgla i dowolnych odczynników nieorganicznych; ilustruje je równaniami reakcji opisuje właściwości węglowodorów aromatycznych, na przykładzie reakcji benzenu i toluenu: spalanie, reakcje z Cl 2 lub Br 2 wobec katalizatora lub w obecności światła, nitrowanie; pisze odpowiednie równania reakcji 2.5. Metylobenzen toluen Szereg homologiczny benzenu. Właściwości metylobenzenu (toluenu) podaje wzór ogólny szeregu homologicznego benzenu zapisuje wzory i podaje nazwy homologów benzenu stosuje w nazewnictwie przedrostki: orto-, meta-, para- (C) zapisuje wzór i określa budowę stosuje zasady nazewnictwa homologów benzenu na dowolnych przykładach (C) wyjaśnia przebieg reakcji otrzymywania polistyrenu (C) chemiczne Badanie właściwości metylobenzenu (D) opisuje właściwości węglowodorów aromatycznych, na przykładzie reakcji benzenu i toluenu: spalanie, reakcje z Cl 2 lub Br 2 wobec katalizatora lub w obecności światła, nitrowanie; pisze odpowiednie 7

8 2.6. Areny wielopierścieniow e 30. Podstawniki I i II rodzaju wpływ kierujący podstawników 31. Naftalen jako przedstawiciel arenów wielopierścieniowych. Inne przykłady arenów wielopierścieniowych Podsumowanie wiadomości z działu Węglowodory 34. Sprawdzian wiadomości i umiejętności 3. Jednofunkcyjne pochodne węglowodorów Fluorowcopochod ne węglowodorów Otrzymywanie, właściwości i zastosowanie fluorowcopochodnych cząsteczki toluenu zapisuje równanie reakcji otrzymywania toluenu podaje właściwości toluenu podaje kryterium przynależności podstawników do I i II rodzaju podaje przykłady podstawników I i II rodzaju zapisuje wzór i omawia budowę cząsteczki naftalenu omawia właściwości naftalenu podaje przykłady innych węglowodorów aromatycznych definiuje pojęcie grupa funkcyjna wyjaśnia pojęcie jednofunkcyjne pochodne węglowodorów zapisuje równanie reakcji spalania i bromowania toluenu (C) wyjaśnia, na czym polega wpływ kierujący podstawników zapisuje równania reakcji nitrowania i sulfonowania metylobenzenu, uwzględniając wpływ kierujący podstawników (C) wyjaśnia aromatyczny charakter naftalenu (C) chemiczne Badanie właściwości naftalenu (D) zapisuje równania reakcji spalania, bromowania, nitrowania i sulfonowania naftalenu (C) wyjaśnia aromatyczny charakter antracenu i fenantrenu (C) podaje przykłady aromatycznych związków heterocyklicznych projektuje i przeprowadza doświadczenia chemiczne dowodzące różnic we właściwościach węglowodorów nasyconych, nienasyconych i aromatycznych (D) zapisuje wzory i nazwy fluorowcopochodnych węglowodorów (C) wyjaśnia przebieg i zapisuje równania równania reakcji projektuje doświadczenia dowodzące różnice we właściwościach węglowodorów nasyconych, nienasyconych i aromatycznych; przewiduje obserwacje, formułuje wnioski i ilustruje je równaniami reakcji 9.9. planuje ciąg przemian pozwalających otrzymać np. eten z etanu (z 8

9 3.2. Alkohole monohydroksylo we węglowodorów określa zasady nazewnictwa fluorowcopochodnych węglowodorów omawia metody otrzymywania fluorowcopochodnych węglowodorów omawia właściwości fluorowcopochodnych węglowodorów wyjaśnia przebieg reakcji polimeryzacji fluorowcopochodnych węglowodorów Fluorowcopochodne węglowodorów aromatycznych 39. Budowa cząsteczek, nazewnictwo i otrzymywanie alkoholi monohydroksylowych definiuje pojęcie: fluorowcopochodne węglowodorów aromatycznych podaje wzory i nazwy wybranych fluorowcopochodnych arenów opisuje zastosowania i występowanie fluorowcopochodnych węglowodorów podaje wzory i nazwy alkoholi monohydroksylowych występujących w szeregu homologicznym zapisuje wzór ogólny alkoholi monohydroksylowych definiuje pojęcie grupa alkilowa i grupa hydroksylowa dokonuje podziału alkoholi ze względu na: liczbę grup OH w cząsteczce rodzaj grupy węglowodorowej rzędowość alkoholu omawia zasady nazewnictwa alkoholi monohydroksylowych i stosuje je w praktyce wyjaśnia pojęcie rzędowość alkoholi omawia metody otrzymywania alkoholi monohydroksylowych reakcji fluorowcopochodnych węglowodorów z sodem jako metody otrzymywania alkanów (D) zapisuje równania reakcji chlorowania metylobenzenu przy udziale katalizatora zapisuje równania reakcji chlorowania metylobenzenu przy udziale światła (C) podaje nazwy izomerycznych alkoholi monohydroksylowych (C) określa rzędowość alkoholi monohydroksylowych zapisuje równania reakcji otrzymywania alkoholi monohydroksylowych (C) Właściwości alkoholi udziałem fluorowcopochodnych węglowodorów); ilustruje je równaniami reakcji zapisuje ciągi przemian (i odpowiednie równania reakcji) wiążące ze sobą właściwości poznanych węglowodorów i ich pochodnych zalicza substancję do alkoholi lub fenoli (na podstawie budowy jej cząsteczki); wskazuje wzory alkoholi pierwszo-, drugo- i trzeciorzędowych rysuje wzory strukturalne i półstrukturalne izomerów alkoholi mono- i polihydroksylowych o podanym wzorze sumarycznym (izomerów szkieletowych, położenia podstawnika); podaje ich nazwy systematyczne 9

10 monohydroksylowych na przykładzie etanolu opisuje właściwości fizyczne niższych alkoholi monohydroksylowych wymienia reakcje charakterystyczne dla alkoholi zapisuje równanie reakcji alkoholu z sodem zapisuje równanie reakcji alkoholu z chlorowodorem zapisuje równanie reakcji eliminacji wody z alkoholu zapisuje równania reakcji spalania alkoholu ocenia wpływ alkoholu na organizm człowieka (D) chemiczne Badanie właściwości etanolu oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) chemiczne Reakcja etanolu z sodem i zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) zapisuje równanie reakcji hydrolizy alkoholanu (C) uzasadnia odczyn zasadowy alkoholanów (C) Reakcja etanolu z chlorowodorem oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) chemiczne Wykrywanie obecności etanolu oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) opisuje właściwości chemiczne alkoholi, na przykładzie etanolu i innych prostych alkoholi w oparciu o reakcje: spalania wobec różnej ilości tlenu, reakcje z HCl i HBr, zachowanie wobec sodu, utlenienie do związków karbonylowych i ewentualnie do kwasów karboksylowych, odwodnienie do alkenów, reakcję z nieorganicznymi kwasami tlenowymi i kwasami karboksylowymi; zapisuje odpowiednie równania reakcji opisuje działanie: CuO lub K 2 Cr 2 O 7 /H 2 SO 4 na alkohole pierwszo-, drugorzędowe dobiera współczynniki reakcji roztworu manganianu(vii) potasu (w środowisku kwasowym) z etanolem zapisuje ciągi przemian (i odpowiednie równania reakcji) wiążące ze sobą właściwości poznanych węglowodorów i ich pochodnych 42. Zastosowania i występowanie alkoholi monohydroksylowych określa występowanie alkoholi monohydroksylowych określa zastosowania alkoholi monohydroksylowych 3.3. Alkohole polihydroksylowe 43. Budowa cząsteczek, nazewnictwo i otrzymywanie alkoholi wyjaśnia pojęcie alkohole polihydroksylowe podaje nazwę systematyczną dowolnego alkoholu polihydroksylowego (C) 9.4. posługuje się poprawną nomenklaturą 10

11 polihydroksylowych podaje nazwy systematyczne i zwyczajowe glicerolu i glikolu określa metody otrzymywania alkoholi polihydroksylowych podaje zastosowania i występowanie alkoholi polihydroksylowych 44. Właściwości alkoholi polihydroksylowych na przykładzie glicerolu charakteryzuje właściwości glikolu etylenowego i glicerolu 3.4. Fenole 45. Charakterystyka fenoli wyjaśnia pojęcie fenole odróżnia alkohole od fenoli podaje nazwy systematyczne i zwyczajowe homologów fenolu (C) wymienia zastosowania i występowania fenoli wymienia metody otrzymywania fenoli zapisuje równania reakcji otrzymywania alkoholi polihydroksylowych (C) chemiczne Badanie właściwości glicerolu oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) chemiczne Reakcja glicerolu z sodem oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D), za którego pomocą można odróżnić alkohol monohydroksylowy od polihydroksylowego (D) podaje wzory i nazwy systematyczne różnych fenoli (C) zapisuje równania reakcji otrzymywania fenolu (C) węglowodorów (nasycone, nienasycone i aromatyczne) i ich fluorowcopochodnych; wykazuje się rozumieniem pojęć: szereg homologiczny, wzór ogólny, izomeria porównuje właściwości fizyczne i chemiczne: etanolu, glikolu etylenowego i glicerolu; projektuje doświadczenie, którego przebieg pozwoli odróżnić alkohol monohydroksylowy od polihydroksylowego; na podstawie obserwacji wyników doświadczenia klasyfikuje alkohol do mono- lub polihydroksylowych zapisuje ciągi przemian (i odpowiednie równania reakcji) wiążące ze sobą właściwości poznanych węglowodorów i ich pochodnych 9.7. opisuje właściwości chemiczne alkanów, na przykładzie następujących reakcji: spalanie, podstawianie (substytucja) atomu (lub atomów) wodoru przez atom (lub atomy) chloru albo bromu przy udziale światła (pisze odpowiednie równania reakcji) 11

12 3.5. Karbonylowe związki organiczne aldehydy Właściwości fenoli na przykładzie benzenolu 48. Porównanie alkoholi i fenoli 49. Budowa cząsteczek i nazewnictwo aldehydów opisuje właściwości fizyczne fenoli wymienia reakcje charakterystyczne fenoli porównuje metody otrzymywania alkoholi i fenoli (C) porównuje właściwości alkoholi i fenoli (C) wyjaśnia pojęcie aldehydy podaje grupę funkcyjną aldehydów (C) podaje nazwy systematyczne aldehydów podaje wzory strukturalne i półstrukturalne aldehydów zapisuje wzór ogólny aldehydów (C) chemiczne Badanie właściwości fenolu (D) zapisuje równanie reakcji dysocjacji jonowej fenolu (C) chemiczne Reakcja fenolu z roztworem wodorotlenku sodu oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) chemiczne Reakcja fenolu z wodą bromową (D) zapisuje równanie reakcji bromowania, nitrowania i sulfonowania fenolu (C) chemiczne Wykrywanie fenolu reakcja fenolu z chlorkiem żelaza(iii) (D) pozwalające odróżnić alkohol od fenolu (D) porównuje budowę cząsteczek alkoholi i fenoli (C) ocenia wpływ pierścienia benzenowego na charakter chemiczny fenoli (D) wyjaśnia zjawisko izomerii aldehydów i podaje odpowiednie przykłady (C) opisuje reakcję benzenolu z: sodem i z wodorotlenkiem sodu; bromem, kwasem azotowym(v); zapisuje odpowiednie równania reakcji na podstawie obserwacji wyników doświadczenia (np. z NaOH) formułuje wniosek o sposobie odróżniania fenolu od alkoholu opisuje różnice we właściwościach chemicznych alkoholi i fenoli; ilustruje je odpowiednimi równaniami reakcji rysuje wzory strukturalne i półstrukturalne izomerycznych aldehydów i ketonów o podanym wzorze sumarycznym; tworzy nazwy systematyczne prostych aldehydów i ketonów 12

13 Otrzymywanie i właściwości aldehydów podaje metody otrzymywania aldehydów określa wzór alkoholu, z którego powstał aldehyd wymienia właściwości aldehydów na przykładzie metanalu wyjaśnia proces polimeryzacji i polikondensacji aldehydów podaje zastosowania i miejsca występowania aldehydów chemiczne Otrzymywanie etanalu (aldehydu octowego) oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (D) bada właściwości etanalu (C) chemiczne Reakcja metanalu z amoniakalnym roztworem tlenku srebra(i) (próba Tollensa) oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (D) chemiczne Reakcja metanalu z wodorotlenkiem miedzi(ii) (próba Trommera) oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (D) chemiczne Reakcja metanalu z fenolem oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznych (D) opisuje działanie: CuO lub K 2 Cr 2 O 7 /H 2 SO 4 na alkohole pierwszo-, drugorzędowe zapisuje równania reakcji utleniania alkoholu pierwszo- i drugorzędowego np. tlenkiem miedzi(ii) zapisuje ciągi przemian (i odpowiednie równania reakcji) wiążące ze sobą właściwości poznanych węglowodorów i ich pochodnych 3.6. Karbonylowe związki organiczne ketony 53. Budowa i nazewnictwo ketonów wyjaśnia pojęcie ketony wskazuje grupę karbonylową (C) podaje nazwy systematyczne ketonów alifatycznych wyjaśnia zasadę tworzenia nazw ketonów aromatycznych podaje wzory strukturalne i półstrukturalne ketonów zapisuje wzór ogólny ketonów (C) opisuje różnice w budowie aldehydów i ketonów (C) podaje wzory i nazwy systematyczne wybranych ketonów (C) wyjaśnia zjawisko izomerii ketonów na wybranych przykładach (C) wykazuje, że aldehydy i ketony mogą być względem siebie izomerami konstytucyjnymi (D) wskazuje na różnice w strukturze aldehydów i ketonów (obecność grupy aldehydowej i ketonowej) Otrzymywanie i właściwości ketonów wymienia metody otrzymywania ketonów zapisuje wzór alkoholu, z którego powstał keton (C) wymienia właściwości ketonów wymienia właściwości acetonu chemiczne Badanie właściwości propanonu (D) chemiczne Badanie właściwości redukujących propanonu (próby Tollensa i Trommera) wykazuje różnice w metodach opisuje działanie: CuO lub K 2 Cr 2 O 7 /H 2 SO 4 na alkohole pierwszo-, drugorzędowe określa rodzaj związku karbonylowego (aldehyd czy keton) na podstawie wyników próby (z 13

14 otrzymywania aldehydów i ketonów (C) wykazuje różnice we właściwościach aldehydów i ketonów (C) wyjaśnia i zapisuje równanie reakcji próby jodoformowej (D) porównuje metody otrzymywania, właściwości i zastosowania aldehydów i ketonów (D) odczynnikiem Tollensa i Trommera) planuje i przeprowadza doświadczenie, którego celem jest odróżnienie aldehydu od ketonu, np. etanalu od propanonu porównuje metody otrzymywania, właściwości i zastosowania aldehydów i ketonów zapisuje ciągi przemian (i odpowiednie równania reakcji) wiążące ze sobą właściwości poznanych węglowodorów i ich pochodnych 3.7. Kwasy karboksylowe 56. Budowa cząsteczek i nazewnictwo kwasów karboksylowych wyjaśnia pojęcie kwasy karboksylowe wskazuje grupę funkcyjną kwasów karboksylowych (C) podaje nazwy oraz wzory strukturalne, półstrukturalne i sumaryczne kwasów karboksylowych (C) podaje nazwy zwyczajowe kwasów karboksylowych podaje wzór ogólny kwasów karboksylowych wyjaśnia zjawisko izomerii konstytucyjnej kwasów karboksylowych (C) wyjaśnia zjawisko izomerii cis-trans na wybranych przykładach kwasów karboksylowych (C) wskazuje grupę karboksylową i resztę kwasową we wzorach kwasów karboksylowych (alifatycznych i aromatycznych); rysuje wzory strukturalne i półstrukturalne izomerycznych kwasów karboksylowych o podanym wzorze sumarycznym Otrzymywanie i właściwości kwasów karboksylowych przedstawia metody otrzymywania kwasów karboksylowych opisuje proces fermentacji octowej określa właściwości kwasów karboksylowych zapisuje równania reakcji kwasów z metalami, tlenkami metali i wodorotlenkami (C) podaje zastosowania i miejsca występowania kwasów chemiczne Badanie właściwości kwasów metanowego (mrówkowego) i etanowego (octowego) oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (D) chemiczne Fermentacja octowa oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (D) na podstawie obserwacji wyników doświadczenia (reakcja kwasu mrówkowego z manganianem(vii) potasu w obecności kwasu siarkowego(vi) wnioskuje o redukujących właściwościach kwasu mrówkowego; uzasadnia 14

15 karboksylowych chemiczne Reakcja kwasu etanowego z magnezem oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) chemiczne Reakcja kwasu etanowego z tlenkiem miedzi(ii) oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) chemiczne Reakcja kwasu etanowego z wodorotlenkiem sodu oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) chemiczne Porównanie mocy kwasów etanowego, węglowego i siarkowego(vi) oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (D) wykazuje doświadczalnie redukujące właściwości kwasu metanowego i zapisuje odpowiednie równanie reakcji (D) porównuje reakcje charakterystyczne kwasów nieorganicznych i kwasów karboksylowych (D) przyczynę tych właściwości zapisuje równania reakcji otrzymywania kwasów karboksylowych z alkoholi i aldehydów; pisze równania dysocjacji elektrolitycznej prostych kwasów karboksylowych i nazywa powstające w tych reakcjach jony; zapisuje równania reakcji z udziałem kwasów karboksylowych (których produktami są sole i estry); projektuje i przeprowadza doświadczenia pozwalające otrzymywać sole kwasów karboksylowych (w reakcjach kwasów z metalami, tlenkami metali, wodorotlenkami metali i solami słabych kwasów) projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego wynik wykaże podobieństwo we właściwościach chemicznych kwasów nieorganicznych i kwasów karboksylowych; projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego wynik dowiedzie, że kwas octowy jest kwasem słabszym od kwasu siarkowego(vi) i mocniejszym od kwasu węglowego 15

16 3.8. Wyższe kwasy karboksylowe 60. Wyższe kwasy karboksylowe wyjaśnia pojęcie wyższe kwasy karboksylowe podaje wzory i nazwy kwasów tłuszczowych wymienia właściwości wyższych kwasów tłuszczowych podaje zastosowania kwasów tłuszczowych wyjaśnia pojęcie mydła zapisuje równania reakcji otrzymywania mydła 3.9. Estry Reakcja estryfikacji opisuje budowę cząsteczek estrów podaje nazwę estru wskazuje grupę funkcyjną estrów zapisuje równanie reakcji otrzymywania etanianu etylu wyjaśnia przebieg reakcji hydrolizy estru chemiczne Badanie właściwości wyższych kwasów karboksylowych oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (D) chemiczne Reakcja kwasu stearynowego z zasadą sodową oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) projektuje doświadczenie chemiczne pozwalające odróżnić kwasy nasycone od nienasyconych (D) wyjaśnia przyczynę zasadowego odczynu roztworu mydła i octanu sodu, pisząc odpowiednie równanie reakcji (D) wyjaśnia mechanizm reakcji estryfikacji opisuje warunki, w jakich zachodzi reakcja estryfikacji zapisuje równanie reakcji estryfikacji (C) wyjaśnia zjawisko izomerii estrów (C) chemiczne Reakcja etanolu z kwasem etanowym oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) zapisuje równanie reakcji hydrolizy estru (C) zapisuje ciągi przemian (i odpowiednie równania reakcji) wiążące ze sobą właściwości poznanych węglowodorów i ich pochodnych projektuje doświadczalny sposób odróżnienia nasyconych i nienasyconych kwasów tłuszczowych tłumaczy przyczynę zasadowego odczynu roztworu wodnego octanu sodu i mydła; ilustruje równaniami reakcji opisuje strukturę cząsteczek estrów i wiązania estrowego formułuje obserwacje i wnioski do doświadczenia (reakcja estryfikacji); zapisuje równania reakcji alkoholi z kwasami karboksylowymi (wskazuje na rolę stężonego H 2 SO 4 ) tworzy nazwy prostych estrów kwasów karboksylowych i tlenowych kwasów nieorganicznych; rysuje wzory strukturalne i półstrukturalne estrów na podstawie ich nazwy 16

17 63. Właściwości, zastosowania i miejsca występowania estrów Tłuszcze 64. Budowa cząsteczek, otrzymywanie i rodzaje tłuszczów 65. Właściwości, zastosowania i występowanie tłuszczów opisuje właściwości estrów podaje zastosowania i miejsca występowania estrów opisuje budowę tłuszczu podaje wzór ogólny tłuszczu określa rodzaje tłuszczów podaje sposób otrzymywania tłuszczów w reakcjach estryfikacji wymienia właściwości fizyczne tłuszczu wyjaśnia, na czym polega hydroliza zasadowa tłuszczu podaje zastosowania i występowanie tłuszczów 17 chemiczne Badanie właściwości etanianu etylu oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (D) wyjaśnia pojęcie estry kwasów nieorganicznych wyjaśnia proces polimeryzacji i polikondensacji estrów kwasów karboksylowych na odpowiednich przykładach zapisuje równanie reakcji otrzymywania tłuszczów nasyconych i nienasyconych podaje nazwę tłuszczu na podstawie wzoru (C) wyjaśnia pojęcie lipidy chemiczne Badanie właściwości tłuszczów (D) chemiczne Działanie wody bromowej na olej roślinny oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) Hydroliza zasadowa tłuszczów (zmydlanie tłuszczów) oraz zapisuje odpowiednie wyjaśnia przebieg reakcji octanu etylu: z wodą, w środowisku o odczynie kwasowym, i z roztworem wodorotlenku sodu; ilustruje je równaniami reakcji tworzy nazwy prostych estrów kwasów karboksylowych i tlenowych kwasów nieorganicznych; rysuje wzory strukturalne i półstrukturalne estrów na podstawie ich nazwy zapisuje ciągi przemian (i odpowiednie równania reakcji) wiążące ze sobą właściwości poznanych węglowodorów i ich pochodnych opisuje budowę tłuszczów stałych i ciekłych (jako estrów glicerolu i długołańcuchowych kwasów tłuszczowych); ich właściwości i zastosowania opisuje budowę tłuszczów stałych i ciekłych (jako estrów glicerolu i długołańcuchowych kwasów tłuszczowych); ich właściwości i zastosowania projektuje i wykonuje doświadczenie, którego wynik dowiedzie, że w

18 równanie reakcji chemicznej (D) wyjaśnia, na czym polega proces utwardzania tłuszczu skład oleju jadalnego wchodzą związki o charakterze nienasyconym opisuje przebieg procesu utwardzania tłuszczów ciekłych wyjaśnia (zapisuje równania reakcji), w jaki sposób z glicerydów otrzymuje się kwasy tłuszczowe lub mydła Aminy i amidy związki organiczne zawierające azot 66. Budowa cząsteczek, nazewnictwo i otrzymywanie amin wyjaśnia budowę amin wskazuje grupę funkcyjną amin przedstawia szereg homologiczny oraz zapisuje wzory i podaje nazwy amin określa rzędowość wybranych amin przedstawia zjawisko izomerii amin wskazuje podobieństwa i różnice w budowie etyloaminy i aniliny przedstawia metody otrzymywania amin zapisuje wzory strukturalne amin na podstawie ich nazwy (C) podaje nazwę aminy na podstawie wzoru (C) wyjaśnia zjawisko izomerii amin na wybranych przykładach (C) zapisuje równania reakcji otrzymywania amin (C) rysuje wzory elektronowe cząsteczek amoniaku i etyloaminy wskazuje na różnice i podobieństwa w budowie etyloaminy i fenyloaminy (aniliny) zapisuje równania reakcji otrzymywania amin alifatycznych (np. w procesie alkilowania amoniaku) i amin aromatycznych (np. otrzymywanie aniliny w wyniku reakcji redukcji nitrobenzenu) 67. Właściwości, zastosowania i występowanie amin wyjaśnia przyczynę zasadowych właściwości amoniaku i amin oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych podaje zastosowania i występowanie amin chemiczne Badanie właściwości amin oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (D) chemiczne Reakcja fenyloaminy (aniliny) z kwasem chlorowodorowym oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) Reakcja fenyloaminy (aniliny) z wodą bromową oraz zapisuje odpowiednie zapisuje ciągi przemian (i odpowiednie równania reakcji) wiążące ze sobą właściwości poznanych węglowodorów i ich pochodnych wyjaśnia przyczynę zasadowych właściwości amoniaku i amin; zapisuje odpowiednie równania reakcji zapisuje równania 18

19 68. Charakterystyka amidów wyjaśnia pojęcie amidy zapisuje wzór ogólny amidów i wskazuje grupę amidową podaje zasady nazewnictwa amidów podaje metody otrzymywania amidów analizuje budowę cząsteczki mocznika (C) wyjaśnia proces kondensacji mocznika zapisuje równanie reakcji kondensacji mocznika i podaje nazwę produktu kondensacji (C) podaje zastosowania i miejsca występowania amidów Podsumowanie wiadomości z działu Jednofunkcyjne pochodne węglowodorów 71. Sprawdzian wiadomości i umiejętności 19 równanie reakcji chemicznej (D) Reakcja chlorowodorku aniliny z wodorotlenkiem sodu oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) podaje nazwy wybranych amidów (C) zapisuje równania reakcji otrzymywania amidów (C) chemiczne Reakcja acetamidu z wodą w środowisku kwasu siarkowego(vi) i z roztworem zasady sodowej oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (D) chemiczne Mocznik jako pochodna kwasu węglowego oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (D) reakcji etyloaminy z wodą i kwasem solnym zapisuje równania reakcji fenyloaminy (aniliny) z kwasem solnym i wodą bromową zapisuje ciągi przemian (i odpowiednie równania reakcji) wiążące ze sobą właściwości poznanych węglowodorów i ich pochodnych zapisuje równania reakcji acetamidu z wodą w środowisku kwasu siarkowego(vi) i z roztworem NaOH wykazuje, pisząc odpowiednie równania reakcji, że produktem kondensacji mocznika jest związek zawierający w cząsteczce wiązanie peptydowe analizuje budowę cząsteczki mocznika (m.in. brak fragmentu węglowodorowego) i wynikające z niej właściwości, wskazuje na jego zastosowania (nawóz sztuczny, produkcja leków, tworzyw sztucznych)

20 4. Wielofunkcyjne pochodne węglowodorów 4.1. Hydroksykwasy 72. Charakterystyka hydroksykwasów 4.2. Aminokwasy Aminokwasy jako przykład dwufunkcyjnych pochodnych węglowodorów wyjaśnia pojęcie dwufunkcyjne pochodne węglowodorów wyjaśnia pojęcie hydroksykwasy wskazuje grupy funkcyjne w cząsteczkach hydroksykwasów (C) podaje zasady nazewnictwa hydroksykwasów przedstawia zjawisko izomerii hydroksykwasów podaje sposoby otrzymywania hydroksykwasów omawia właściwości, zastosowania i występowanie hydroksykwasów wyjaśnia pojęcie aminokwasy wskazuje i podaje nazwy grup funkcyjnych aminokwasów (C) wyjaśnia pojęcie aminokwas białkowy (C) zapisuje wzory glicyny i alaniny zapisuje równania reakcji powstawania di- i tripeptydów (D) zapisuje wzory peptydów zbudowanych z glicyny i alaniny (C) wyjaśnia sposób tworzenia się wiązań peptydowych wyjaśnia pojęcie jon obojnaczy wyjaśnia pojęcie punkt izoelektryczny podaje sposoby otrzymywania aminokwasów wyjaśnia proces hydrolizy peptydów omawia właściwości, zastosowania i miejsca występowania aminokwasów ustala wzory i nazwy systematyczne izomerów wybranych hydroksykwasów (C) wyjaśnia zjawisko izomerii optycznej hydroksykwasów (C) reakcji omawia otrzymywanie hydroksykwasów (C) zapisuje równania reakcji otrzymywania kwasu acetylosalicylowego w procesie estryfikacji (C) ustala wzory i nazwy systematyczne izomerów wybranych aminokwasów (C) wyjaśnia zjawisko izomerii optycznej aminokwasów (C) chemiczne Badanie właściwości kwasu aminoetanowego (glicyny) oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (D) podaje wzory i nazwy przykładowych aminokwasów białkowych zapisuje równanie reakcji hydrolizy dipeptydu (C) opisuje budowę dwufunkcyjnych pochodnych węglowodorów, na przykładzie kwasu mlekowego i salicylowego, występowanie i zastosowanie tych kwasów na podstawie wzoru strukturalnego aspiryny wyjaśnia, dlaczego związek ten nazywamy kwasem acetylosalicylowym zapisuje wzór ogólny α-aminokwasów, w postaci RCH(NH 2 )COOH opisuje właściwości kwasowo-zasadowe aminokwasów oraz mechanizm powstawania jonów obojnaczych projektuje i wykonuje doświadczenie, którego wynik potwierdzi amfoteryczny charakter aminokwasów (np. glicyny) zapisuje równanie reakcji kondensacji dwóch cząsteczek aminokwasów (o podanych wzorach) i wskazuje wiązanie peptydowe w otrzymanym produkcie tworzy wzory dipeptydów i tripeptydów, powstających z podanych 20

21 4.3. Białka Białka rodzaje, struktury, właściwości i rola w organizmie wyjaśnia pojęcie białka dokonuje podziału białek ze względu na: ich zdolność do rozpuszczania się w wodzie skład łańcucha polipeptydowego omawia struktury białek wyjaśnia pojęcia: koagulacja, wysalanie, peptyzacja, denaturacja wyjaśnia różnice między denaturacją a wysalaniem białka omawia reakcje charakterystyczne białek (ksantoproteinowa i biuretowa) określa wpływ różnych czynników na białko wyjaśnia przebieg procesu hydrolizy białek podaje zastosowania, występowanie i rolę białek w organizmie 21 chemiczne Badanie procesu wysalania białka (D) chemiczne Badanie działania różnych substancji i wysokiej temperatury na białko (D) chemiczne Reakcja biuretowa (D) chemiczne Reakcja ksantoproteinowa (D) aminokwasów, oraz rozpoznaje reszty podstawowych aminokwasów (glicyny, alaniny i fenyloalaniny) w cząsteczkach di- i tripeptydów opisuje przebieg hydrolizy peptydów planuje i wykonuje doświadczenie, którego wynik dowiedzie obecności wiązania peptydowego w analizowanym związku (reakcja biuretowa) opisuje budowę białek (jako polimerów kondensacyjnych aminokwasów) opisuje strukturę drugorzędową białek (α i β) oraz wykazuje znaczenie wiązań wodorowych dla ich stabilizacji; tłumaczy znaczenie trzeciorzędowej struktury białek i wyjaśnia stabilizację tej struktury przez grupy R- zawarte w resztach aminokwasów (wiązania jonowe, mostki disiarczkowe, wiązania wodorowe i oddziaływania van der Waalsa) wyjaśnia przyczynę denaturacji białek, wywołaną oddziaływaniem na nie soli metali ciężkich i wysokiej temperatury; wymienia czynniki wywołujące wysalanie

22 4.4. Sacharydy Glukoza jako przykład monosacharydu określa skład pierwiastkowy sacharydów dokonuje podziału sacharydów wymienia rodzaje grup funkcyjnych w sacharydach wyjaśnia pojęcia: monosacharydy, oligosacharydy i polisacharydy oraz aldoza i ketoza opisuje budowę cząsteczki glukozy opisuje właściwości glukozy i fruktozy podaje przykłady monosacharydów innych niż glukoza i fruktoza wyjaśnia pojęcia: trioza, pentoza, heksoza wyjaśnia przebieg procesu fermentacji alkoholowej i zapisuje równanie tej reakcji chemicznej wyjaśnia zjawisko izomerii optycznej monosacharydów podaje zastosowania, występowanie i rolę monosacharydów w organizmie człowieka 22 zapisuje wzory Fischera i Hawortha glukozy i fruktozy wskazuje wiązanie półacetalowe we wzorach taflowych glukozy i fruktozy chemiczne Badanie składu pierwiastkowego sacharydów (D) chemiczne Badanie właściwości glukozy i fruktozy chemiczne Reakcje charakterystyczne glukozy i fruktozy (próby Tollensa i Trommera) oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (D) chemiczne Odróżnianie glukozy od fruktozy oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej (D) białek i wyjaśnia ten proces; projektuje i wykonuje doświadczenie pozwalające wykazać wpływ różnych substancji i ogrzewania na strukturę cząsteczek białek planuje i wykonuje doświadczenie pozwalające na identyfikację białek (reakcja biuretowa i ksantoproteinowa) zapisuje ciągi przemian (i odpowiednie równania reakcji) wiążące ze sobą właściwości poznanych węglowodorów i ich pochodnych dokonuje podziału cukrów na proste i złożone, klasyfikuje cukry proste ze względu na grupę funkcyjną i wielkość cząsteczki wskazuje na pochodzenie cukrów prostych, zawartych np. w owocach (fotosynteza); zapisuje wzory łańcuchowe: rybozy, 2- deoksyrybozy, glukozy i fruktozy i wykazuje, że cukry proste należą do polihydroksyaldehydów lub polihydroksyketonów; rysuje wzory taflowe (Hawortha) glukozy i fruktozy projektuje i wykonuje doświadczenie, którego wynik potwierdzi obecność

23 80. Sacharoza jako przykład disacharydu Skrobia i celuloza jako przykłady polisacharydów wyjaśnia pojęcie disacharyd opisuje budowę cząsteczki sacharozy opisuje właściwości sacharozy wyjaśnia przebieg procesu hydrolizy sacharozy i maltozy wyjaśnia rolę sacharozy w organizmie podaje zastosowania i występowanie disacharydów wyjaśnia pojęcie polisacharyd wymienia przykłady polisacharydów omawia zastosowania oraz miejsca występowania skrobi i celulozy wyjaśnia znaczenie biologiczne oraz funkcje sacharydów podaje właściwości skrobi opisuje właściwości skrobi i celulozy zapisuje wzory taflowe sacharozy i maltozy oraz wskazuje wiązanie półacetalowe i O-glikozydowe (C) chemiczne Badanie właściwości sacharozy (D) zapisuje równania reakcji hydrolizy sacharozy i maltozy (C) chemiczne Badanie właściwości redukujących maltozy (próba Tollensa) (D) wyjaśnia związek budowy cząsteczki disacharydu z jego właściwościami redukującymi (C) Badanie właściwości skrobi (D) Wykrywanie skrobi w artykułach spożywczych (D) Hydroliza kwasowa skrobi oraz zapisuje uproszczone równanie reakcji chemicznej (D) grupy aldehydowej w cząsteczce glukozy opisuje właściwości glukozy i fruktozy; wskazuje na podobieństwa i różnice; planuje i wykonuje doświadczenie pozwalające na odróżnienie tych cukrów zapisuje ciąg przemian pozwalających przekształcić cukry (np. glukozę w alkohol etylowy, a następnie w octan etylu); ilustruje je równaniami reakcji wskazuje wiązanie O-glikozydowe w cząsteczce sacharozy i maltozy wyjaśnia, dlaczego maltoza posiada właściwości redukujące, a sacharoza nie wykazuje właściwości redukujących projektuje i przeprowadza doświadczenie pozwalające przekształcić sacharozę w cukry proste porównuje budowę cząsteczek i właściwości skrobi i celulozy planuje i wykonuje doświadczenie pozwalające stwierdzić obecność skrobi w artykułach spożywczych zapisuje uproszczone równanie hydrolizy 23

24 Podsumowanie wiadomości z działu Wielofunkcyjne pochodne węglowodorów 85. Sprawdzian wiadomości i umiejętności Rozwiązywanie zadań maturalnych: 35 godzin Razem: 120 godzin wynikające z różnicy budowy ich cząsteczek (D) wyjaśnia przebieg procesu hydrolizy skrobi i celulozy podaje zastosowania i występowanie polisacharydów zapisuje równanie reakcji hydrolizy skrobi (C) Opracowanie: Dorota Foszczyńska polisacharydów (skrobi i celulozy) 24