WARUNKI TECHNICZNE Modernizacja poziomej osnowy geodezyjnej 3 klasy na terenie Powiatu Myszkowskiego
1. Przedmiot zamówienia Modernizacja poziomej osnowy geodezyjnej 3 klasy na terenie Powiatu Myszkowskiego: - weryfikacja założeń technicznych modernizacji poziomej osnowy geodezyjnej 3 klasy wraz z inwentaryzacją poziomej osnowy starej I i II klasy, niezbędnej do wykonania projektu technicznego - sporządzenie projektu technicznego modernizacji poziomej osnowy geodezyjnej 3 klasy, - realizacja prac związanych z modernizacją osnowy na podstawie zatwierdzonego projektu technicznego. 2. Zamawiający Starosta Myszkowski 3. Obowiązujące przepisy prawne Ustawa z dnia 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne zwana dalej ustawą PGiK, Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 14 lutego 2012r. w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych, zwane dalej rozporządzeniem OGGiM, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 października 2012r. w sprawie państwowego systemu odniesień przestrzennych, zwane dalej rozporządzeniem PSOP, Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 kwietnia 1999r. w sprawie ochrony znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych, zwane dalej rozporządzeniem OZGGiM. Inne akty wykonawcze do ustawy PGiK. W kwestiach szczegółowo nie uregulowanych w obowiązujących przepisach prawnych pomocniczo zaleca się stosować archiwalne instrukcje i wytyczne (o ile nie są sprzeczne z obowiązującymi przepisami prawnymi): Instrukcja techniczna G-1 Pozioma osnowa geodezyjna, Wytyczne techniczne G-1.5 Szczegółowa osnowa pozioma. Projektowanie, pomiar i opracowanie wyników, Wytyczne techniczne G-1.6 Przeglądy i konserwacje punktów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych, Wytyczne techniczne G-1.9 Katalog znaków geodezyjnych oraz zasady stabilizacji punktów, Wytyczne techniczne G-1.12 Pomiary satelitarne oparte na systemie precyzyjnego pozycjonowania ASG- EUPOS (projekt), Instrukcja techniczna G-2 Szczegółowa pozioma i wysokościowa osnowa geodezyjna i przeliczanie współrzędnych między układami.
4. Charakterystyka obiektu POWIAT MYSZKOWSKI Na podstawie inwentaryzacji z ETAPU I uzupełnionej późniejszymi analizami stwierdzono: - łączna ilość dotychczasowych punktów poziomej osnowy 3 klasy (wcześniej III klasy): stan stabilizacji dobry: 1396 punktów (71.4%), stan stabilizacji uszkodzony: 234 punktów (12.0%), stan stabilizacji zniszczony: 216 punktów (11.0%), stan stabilizacji nieznany: 1 punkt (0.1%). stan stabilizacji zniszczony lub uszkodzony: 107 punkty (5.5%) (punkty wskazane w ETAPIE I jako zniszczone, choć zostały wówczas pomierzone) 1962 punktów - łączna ilość dotychczasowych punktów poziomej osnowy 3 klasy (wcześniej II klasy): stan stabilizacji dobry: 8 punktów, stan stabilizacji do sprawdzenia: 180 punktów. W trakcie ETAPU I (za wyjątkiem 8 punktów) nie była przeprowadzana inwentaryzacja dla punktów dawnej II klasy obecnie klasyfikowanych jako osnowa 3 klasy Punkty osnowy II klasy zostały wyselekcjonowane z obszaru Powiatu Myszkowskiego (188 punktów); w razie potrzeby można włączyć do modernizowanej osnowy punkty dawnej osnowy II klasy znajdującej się w pobliżu granicy Powiatu Myszkowskiego choć będące poza jego granicami administracyjnymi. 188 punktów - łączna ilość punktów poziomej osnowy 2 klasy (wcześniej I klasy), które posiadają współrzędne w układzie PL-2000-ETRF2000 i mogą służyć za nawiązanie dla poziomej osnowy 3 klasy: W trakcie ETAPU I nie była przeprowadzana inwentaryzacja dla punktów osnowy 2 klasy. Poza punktami osnowy 2 klasy z obszaru Powiatu Myszkowskiego w zestawieniu wskazano również punkty znajdujące się w pobliżu granicy Powiatu Myszkowskiego choć będące poza jego granicami administracyjnymi. 27 punktów - łączna ilość punktów wysokościowej osnowy 2 klasy (wcześniej I albo II klasy), które posiadają wysokości w układach PL-KRON86-NH i PL-EVRF20007-NH - mogą służyć za nawiązanie wysokościowe dla poziomej osnowy 3 klasy: W trakcie ETAPU I nie była przeprowadzana inwentaryzacja dla punktów osnowy 2 klasy. Poza punktami osnowy 2 klasy z obszaru Powiatu Myszkowskiego w zestawieniu wskazano również punkty znajdujące się w pobliżu granicy Powiatu Myszkowskiego choć będące poza jego granicami administracyjnymi. 90 punktów
5. Charakterystyka obiektu DOTYCZY WYBRANYCH OBSZARÓW POWIATU MYSZKOWSKIEGO OBJĘTYCH NINIEJSZĄ MODERNIZACJĄ POZIOMEJ OSNOWY 3 KLASY Zakres obszaru opracowania przedstawiono na mapie wynikowej powstałej w wyniku wykonania ETAPU I Na podstawie inwentaryzacji z ETAPU I uzupełnionej późniejszymi analizami stwierdzono: - łączna ilość dotychczasowych punktów poziomej osnowy 3 klasy (wcześniej III klasy): stan stabilizacji dobry: 454 punktów, stan stabilizacji uszkodzony: 108 punktów, 562 punktów - łączna ilość dotychczasowych punktów poziomej osnowy 3 klasy (wcześniej II klasy): stan stabilizacji dobry: 5 punktów, stan stabilizacji do sprawdzenia: 84 punktów. W trakcie ETAPU I (za wyjątkiem 8 punktów) nie była przeprowadzana inwentaryzacja dla punktów dawnej II klasy obecnie klasyfikowanych jako osnowa 3 klasy Punkty osnowy II klasy zostały wyselekcjonowane z obszaru Powiatu Myszkowskiego; w razie potrzeby można włączyć do modernizowanej osnowy punkty dawnej osnowy II klasy znajdującej się w pobliżu granicy Powiatu Myszkowskiego choć będące poza jego granicami administracyjnymi. 89 punktów - łączna ilość punktów poziomej osnowy 2 klasy (wcześniej I klasy), które posiadają współrzędne w układzie PL-2000-ETRF2000 i mogą służyć za nawiązanie dla poziomej osnowy 3 klasy: W trakcie ETAPU I nie była przeprowadzana inwentaryzacja dla punktów osnowy 2 klasy. Poza punktami osnowy 2 klasy z obszaru Powiatu Myszkowskiego w zestawieniu wskazano również punkty znajdujące się w pobliżu granicy Powiatu Myszkowskiego choć będące poza jego granicami administracyjnymi. około 16 punktów - łączna ilość punktów wysokościowej osnowy 2 klasy (wcześniej I albo II klasy), które posiadają wysokości w układach PL-KRON86-NH i PL-EVRF20007-NH - mogą służyć za nawiązanie wysokościowe dla poziomej osnowy 3 klasy: W trakcie ETAPU I nie była przeprowadzana inwentaryzacja dla punktów osnowy 2 klasy. Poza punktami osnowy 2 klasy z obszaru Powiatu Myszkowskiego w zestawieniu wskazano również punkty znajdujące się w pobliżu granicy Powiatu Myszkowskiego choć będące poza jego granicami administracyjnymi. około 70 punktów
Przewiduje się, że na modernizowaną osnowę 3 klasy składać się będzie maksymalnie 880 punktów, jednakże na wstępnej koncepcji modernizacji osnowy wykazano propozycję dla 800 punktów, która to wartość może wzrosnąć z uwagi na zastosowaną technologię pomiarową lub zaistniałe w trakcie pomiaru przeszkody terenowe i inne mogące wpłynąć na ostateczną ilość punktów. W przypadku konieczności zwiększenia ilości punktów osnowy do liczby maksymalnej 880 sztuk, Wykonawca zobowiązany będzie do jej wykonania w ramach wynagrodzenia określonego w ofercie. Ilość ostateczna zostanie zweryfikowana w trakcie opracowania przez Wykonawcę projektu osnowy w porozumieniu i za zgodą Zleceniodawcy : w tym: - 454 punktów adaptowanych (ze stabilizacją dobrą) - 108 punktów uszkodzonych stabilizacja do odtworzenia, - 89 punktów adaptowanych (dawna II klasa) - 149 punktów nowych. 800 punktów 6. Materiały do wykorzystania - Operaty archiwalne z założenia (modernizacji) poziomej osnowy III klasy - Operat z inwentaryzacji poziomej osnowy III klasy ETAP I - Wykazy współrzędnych i wysokości oraz opisy topograficzne punktów podstawowej osnowy geodezyjnej (dane z CODGiK: osnowa pozioma 2 klasy, osnowa wysokościowa 2 klasy, współrzędne stacji ASG-EUPOS, obserwacje z serwisu POZGEO D), - Zestawienie tabelaryczne punktów dotychczasowej poziomej osnowy 3 klasy, punktów poziomej osnowy 2 klasy i wysokościowej osnowy 2 klasy z granicy opracowania; zestawienie powstało w trakcie wykonywania niniejszych warunków technicznych z uwzględnieniem wyników inwentaryzacji osnowy z ETAPU I. 7. Wymagania dotyczące osób i sprzętu, licencji, atestów, uwagi porządkowe - Pracami geodezyjnymi winny kierować osoby posiadające uprawnienia z zakresu geodezyjne pomiary podstawowe, - Pomiary winny być wykonywane sprzętem zapewniającym osiągnięcie wymaganych dokładności, z automatyczną rejestracją obserwacji; sprzęt pomiarowy powinien mieć przeprowadzone podstawowe i okresowe badania techniczne oraz wyznaczone poprawki komparacyjne; do obliczeń należy zastosować licencjonowane oprogramowanie umożliwiające ścisłe wyrównanie sieci geodezyjnej z analizą dokładności, - Zamawiający jest uprawniony do kontrolowania postępu i jakości prac, przekazywania zaleceń i uwag (osobiście lub przez osobę z zewnątrz upoważnioną do nadzoru prac),
- Wszelkie wątpliwości w zakresie wykonywanych prac powinny być uzgadniane w dzienniku pracy geodezyjnej prowadzonym przez Wykonawcę. 8. Opis prac do wykonania Modernizowana osnowa zostanie wykonana zgodnie z zapisami rozdziału 6 rozporządzenia OGGiM W uzgodnieniu z Zamawiającym (ewentualnie uwzględniając sugestie miejscowych wykonawców prac geodezyjnych) Wykonawca sporządzi mapę założeń do projektu technicznego na tle mapy topograficznej. Na mapie zostaną umiejscowione: - istniejące punkty osnowy 3 klasy dawnej III klasy (bez punktów wskazanych w etapie I jako zniszczone ), z rozróżnieniem punktów istniejących pożądanych do włączenia do modernizowanej sieci oraz pozostałych (punkty trudno dostępne, o niekorzystnej lokalizacji, odosobnione, etc.), - istniejące punkty osnowy dawnej II klasy, - punkty osnowy wysokościowej 2 klasy, punkty osnowy poziomej 2 klasy, - poglądowo - przybliżony przebieg ciągów projektowanych i przybliżona lokalizacja nowych punktów (ziemnych i wysokich), Przy opracowaniu mapy założeń do projektu technicznego zaleca się wykorzystać obraz ortofotomapy (poprzez serwis WMS) z GEOPORTALU.GOV.PL. Ponadto na etapie założeń należy uwzględnić informacje od zarządców poszczególnych kategorii dróg publicznych (tak aby uniknąć projektowania osnowy wzdłuż dróg, które w niedługim czasie będą podlegać przebudowie, która spowodowałaby zniszczenie znaków geodezyjnych). Do modernizowanej sieci należy włączyć wybrane istniejące punkty osnowy 3 klasy oraz założyć nowe punkty. Przy projektowaniu i ustalaniu lokalizacji punktów należy duży nacisk położyć na funkcjonalność projektowanej sieci, w szczególności: - na maksymalnej ilości punktów powinien być możliwy pomiar GNSS (horyzont, brak sąsiedztwa urządzeń emitujących fale elektromagnetyczne)
- należy zwrócić uwagę na trwałość wizury w czasie pomiędzy sąsiednimi punktami (nie projektować boków ciągów wzdłuż rzędów drzew; przy drogach kolejne punkty po różnych stronach drogi; unikać celowych poprzez działki zabudowane, sady, lasy, w poprzek upraw rolnych, etc.), - należy zwrócić uwagę na bezpieczeństwo obserwatora w trakcie pomiarów; (unikać lokalizacji punktów przy koronie jezdni; w miarę możliwości lokalizować punkty w zewnętrznej części pasa drogowego), - należy zwrócić uwagę na dostępność punktów do pomiarów; (unikać lokalizacji punktów na terenach prywatnych ogrodzonych; unikać lokalizacji punktów w polach z dala od dróg polnych i publicznych), - należy unikać wymuszonej adaptacji istniejących punktów (pomimo ich niekorzystnej lokalizacji i funkcjonalności) do modernizowanej osnowy. Przed stabilizacją należy uzgodnić z właścicielami/władającymi działek usytuowanie projektowanych punktów. Przedstawicielom zarządców właściwych dróg wskazać zamarkowane palami bądź oznaczone farbą (dot. kostek brukowych) miejsca, w których będą usytuowane znaki geodezyjne po stabilizacji. W razie sugestii zarządców ewentualnie skorygować lokalizację projektowanych miejsc. Z uzgodnień sporządzić notatki służbowe z podpisami przedstawicieli zarządców poszczególnych zarządców dróg. Dla punktów włączonych do sieci należy: - sprawdzić centryczność znaku naziemnego nad znakiem dolnym, - poprawić stabilizację dla znaków naziemnych pochylonych, - wymienić znaki uszkodzone i o nieodpowiedniej stabilizacji, - obniżyć stabilizację znaku górnego; dla znaków geodezyjnych znajdujących się w pasach dróg publicznych góra znaku naziemnego nie może znajdować się powyżej poziomu gruntu; wskazane jest aby znajdowała się ona 2-3 cm pod poziomem gruntu; Nowe punkty należy stabilizować: - jednopoziomowo: znakami plastikowymi typu PLASTMARK po ich zabetonowaniu (z wykorzystaniem kleju, zaprawy mrozoodpornej) w chodnikach z kostki brukowej, - dwupoziomowo: słupem betonowym o długości nie krótszej niż 70 cm i betonową płytą, - inny sposób stabilizacji wskazać i uzasadnić w opisie do projektu technicznego. Zarówno dla punktów istniejących jak i nowych stabilizowanych dwupoziomowo należy na opisie topograficznym wpisać odległość góry znaku podziemnego w stosunku do góry znaku naziemnego.
Przy stabilizacji nowych punktów stabilizowanych dwupoziomowo i poprawie stabilizacji istniejących należy stosować statywy ze spodarkami i pionami optycznymi. Punktom nowym i adaptowanym (dot. dawnej osnowy II klasy) należy nadać nowe numery. Należy pisemnie ustalić pierwsze wolne numery z sąsiednimi ODGiK w ramach sekcji 1: 10 000 układu PL-2000. Projektowana osnowa ma zostać założona przy wykorzystaniu łącznym obserwacji statycznych pomiarów satelitarnych, pomiarów wykonanych w ramach systemu ASG-EUPOS oraz klasycznych pomiarów metodą poligonizacji i wcięć. Wszystkim punktom osnowy poziomej 3 klasy należy wyznaczyć wysokości (nie dotyczy celów wysokich). Wszystkie punkty modernizowanej osnowy poziomej 3 klasy muszą mieć wyznaczone wysokości z dokładnością nie mniejszą niż 0.02 m Zaleca się aby na wszystkich punktach z otwartym horyzontem wykonać statyczne pomiary satelitarne; na punktach bez horyzontu i na sąsiednich należy wykonać pomiary klasyczne. Sąsiednie punkty ciągu, na których przeprowadzane są pomiary satelitarne powinny zostać pomierzone w tej samej sesji pomiarowej, przy czym dodatkowo nie mniej niż 1/3 wyznaczanych punktów musi posiadać obserwacje z dwóch niezależnych sesji pomiarowych. Wysokości punktów należy określić metodą niwelacji satelitarnej (z wykorzystaniem aktualnego modelu geoidy PL-geoid-2011). Dla punktów bez horyzontu GNSS wysokości określić na podstawie niwelacji geometrycznej pomiędzy sąsiednimi punktami sieci. W wyjątkowych przypadkach dopuszcza się zastosowanie niwelacji trygonometrycznej (takie przypadki wskazać i uzasadnić w opisie projektu technicznego). Dla punktów sieci modernizowanej osnowy 3 klasy usytuowanych wzdłuż dróg z istniejącymi reperami 2 klasy należy wykonać metodą niwelacji geometrycznej dowiązania do najbliższego istniejącego reperu 2 klasy. Przy wykonywaniu pomiarów satelitarnych należy dokonać dowiązania pomiarów do istniejących reperów 2 klasy (minimum 4) rozmieszczonych możliwie równomiernie na obszarze mierzonej sieci. Dla reperów ziemnych należy wykonać pomiar statyczny GNSS, natomiast dla reperów ściennych, nad którymi nie ma możliwości ustawić odbiornik GNSS należy w pobliżu zamarkować punkt do pomiaru GNSS i metodą niwelacji geometrycznej jednym stanowiskiem określić różnicę wysokości reper punkt GNSS. Należy pamiętać, że dla punktów mierzonych tylko w jednej sesji GNSS (bez zmiany wysokości anteny GNSS) błędne wprowadzenie wysokości anteny będzie skutkować finalnie błędną wysokością punktu (w
tego typu przypadkach brak jest możliwości zdiagnozowania błędu grubego wysokości na etapie wyrównania osnowy). W związku z powyższym zaleca się na wszystkich punktach objętych pomiarami satelitarnymi w celach kontrolnych przeprowadzić pomiary RTN i porównać wysokości po wyrównaniu i z pomiaru RTN. Porównanie wysokości w postaci tabelarycznej dołączyć do operatu. Ponadto przy pomiarach klasycznych należy wykonywać pomiar wysokości stanowiska i celów a otrzymane przewyższenia w celach kontrolnych porównać z różnicami wysokości punktów po wyrównaniu. Poziome nawiązanie sieci powinno być wykonane do wszystkich punktów osnowy poziomej 2 klasy z obszaru opracowania oraz minimum 3 stacji ASG-EUPOS. Ewentualne niewłączenie punktu 2 klasy do nawiązania należy uzasadnić w opisie projektu technicznego. Inwentaryzacją należy przeprowadzić: - tylko dla punktów osnowy poziomej 3 klasy przewidzianych do włączenia do modernizowanej sieci, - tylko dla punktów poziomej osnowy 2 klasy przewidzianych do wykorzystania i wszystkich punktów wysokościowej 2 klasy z obszaru opracowania, - tylko dla punktów osnowy poziomej dawnej II klasy przewidzianych do zaadaptowania, Wyniki inwentaryzacji należy przedstawić na mapie z projektem technicznym i w postaci tabelarycznej. Ponadto do ww. tabeli wprowadzić punkty nowe. Tabela powinna zawierać następujące pola: numer punktu po modernizacji (pole wypełniane tylko dla osnowy poziomej 3 klasy), numer punktu przed modernizacją, x [PL-2000] przybliżone, y [PL-2000] przybliżone (dla punktów adaptowanych współrzędne dotychczasowe z zapisem do cm ; dla punktów nowych współrzędne przybliżone z zapisem do m ), rodzaj stabilizacji (dla punktów nowych stabilizacja projektowana), stan znaku - ETAP I - (dla punktów nowych: nie dotyczy), stan znaku (aktualnie) - stwierdzone zmiany, włączony do modernizowanej osnowy (dopuszczalne wartości: TAK, NIE, nawiązanie poziome, nawiązanie wysokościowe ); z założenia dla wszystkich punktów inwentaryzowanych: TAK ; wartość NIE tylko dla punktów przewidzianych wstępnie do włączenia do projektowanej sieci, które w między czasie (po ETAPIE I) uległy zniszczeniu,
konserwacja znaku (wartości przewidziane: znak za wysoko posadowiony obniżyć, znak pochylony wyprostować, znak uszkodzony do wymiany, znak dobry, nowa stabilizacja ), zawiadomienia (wartości dopuszczalne: TAK (nowe znaki, wymiana zniszczonych albo uszkodzonych znaków, zmiana właściciela), NIE, nie dotyczy - dla osnowy 2 klasy) Modernizowana osnowa zostanie obliczona w następujących układach: - układ PL-2000 -ETRF2000 (wyrównanie równoczesne na podstawie uśrednionych obserwacji klasycznych i wektorów przestrzennych pomierzonych techniką satelitarną zrzutowanych na elipsoidę GRS80), - układ wysokościowy PL-KRON86-NH, - układ wysokościowy PL-EVRF2007-NH. Po obliczeniu współrzędnych należy sporządzić raport porównawczy współrzędnych dotychczasowych układ PL-2000 ETRF89 i układ PL-2000 -ETRF2000. W oparciu o zaktualizowane opisy topograficzne - terenowe zostaną wykonane nowe matryce opisów topograficznych, które zostaną zapisane w formacie TIF. Opisy topograficzne będą zawierać treść zgodną z wymogami rozporządzenia OGGiM; dla punktów adaptowanych dodatkowo na opisie topograficznym znajdzie się numer archiwalny punktu. Wzór opisu topograficznego przedstawiono poniżej:
Po wykonaniu prac Zamawiający udostępni Wykonawcy stanowisko do uzupełnienia bazy BDSOG o punkty modernizowanej osnowy i wyniki prac. Baza prowadzona jest w systemie GEO-INFO.
Operat techniczny Operat techniczny należy sporządzić w formie analogowej i elektronicznej (opatrzonej podpisem elektronicznym). Skład operatu: 1. Zgłoszenie pracy geodezyjnej 2. Wytyczne techniczne 3. Sprawozdanie techniczne 4. Raport z obliczeń (PL-2000-ETRF2000) 5. Raport z obliczeń (PL KRON86-NH) 6. Raport z obliczeń (PL EVRF2007-NH) 7. Mapa pomierzonej sieci 8. Zawiadomienia o umieszczeniu znaku 9. Polowe opisy topograficzne 10. Dokumentacja z pomiaru osnowy: dzienniki polowe niwelacja geometryczna + pomiar statyczny GNSS 11. Dzienniki pomiarowe (pliki rejestratorów) - pomiar klasyczny + pomiar satelitarny (RINEX) tylko na płycie DVD 12. Opisy topograficzne 13. Wykazy współrzędnych i wysokości 14. Projekt techniczny a. opis projektu (w tym zestawienie tabelaryczne punktów inwentaryzowanych i nowych), b. mapa projektu, c. opisy topograficzne z inwentaryzacji 15. Mapa założeń do projektu Opracował (bez punktu 5 Charakterystyka obiektu ) geodeta uprawniony mgr inż. Wojciech Grzesik nr uprawnień 19082 /1,2,3/ lipiec, 2017r