Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Podobne dokumenty
Wszechświat cząstek elementarnych. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masy i czasy życia cząstek elementarnych. Kwarki: zapach i kolor. Prawa zachowania i liczby kwantowe:

Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 5. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

WYKŁAD X.2009 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

M. Krawczyk, Wydział Fizyki UW

WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masy i czasy życia cząstek elementarnych. Kwarki: zapach i kolor. Prawa zachowania i liczby kwantowe:

WYKŁAD 5. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Fermiony i bozony. Oddziaływanie słabe i rodziny cząstek fundamentalnych. Spin - historia odkrycia

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 3

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

WYKŁAD 4 10.III.2010

Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Cząstki elementarne Odkrycia Prawa zachowania Cząstki i antycząstki

Cząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków.

WYKŁAD 6. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Fermiony i bozony. II. Oddziaływanie słabe i rodziny cząstek fundamentalnych. Bozon Z i bozony W+,W-

WYKŁAD 5. M. Krawczyk, A.F. Żarnecki - Wydział Fizyki UW. Fermiony i bozony. II. Oddziaływanie słabe i rodziny cząstek fundamentalnych

WYKŁAD 5 i 6. M. Krawczyk, A.F. Żarnecki-Wydział Fizyki UW. Fermiony i bozony. II. Oddziaływanie słabe i rodziny cząstek fundamentalnych

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania

Atomowa budowa materii

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

Promieniowanie jonizujące

Promieniowanie jonizujące

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

WYKŁAD Wszechświat cząstek elementarnych. 24.III.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masa W

Podstawy Fizyki Jądrowej

Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe 4.IV.2012

WYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe

Wstęp do fizyki cząstek elementarnych

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana

Bozon Higgsa prawda czy kolejny fakt prasowy?

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Wyk³ady z Fizyki. Zbigniew Osiak. Cz¹stki Elementarne

WYKŁAD 5 sem zim.2010/11

Oddziaływania. Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

Podstawy Fizyki Jądrowej

Symetrie w fizyce cząstek elementarnych

WYKŁAD 6. Oddziaływania kolorowe cd. Oddziaływania słabe. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania słabe

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Oddziaływania. Przekrój czynny Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 5

Oddziaływania fundamentalne

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla humanistów

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

WYKŁAD 7. Wszechświat cząstek elementarnych. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski

Własności jąder w stanie podstawowym

czastki elementarne Czastki elementarne

Fizyka cząstek elementarnych. Fizyka cząstek elementarnych

Wszechświat cząstek elementarnych

Wykłady z Fizyki. Kwanty

Wszechświat cząstek elementarnych

Wstęp do chromodynamiki kwantowej

Wszechświat cząstek elementarnych

Mechanika. Fizyka I (B+C) Wykład I: dr hab. Aleksander Filip Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej

Właściwości chemiczne i fizyczne pierwiastków powtarzają się w pewnym cyklu (zebrane w grupy 2, 8, 8, 18, 18, 32 pierwiastków).

Zderzenia relatywistyczna

Rozpad alfa. albo od stanów wzbudzonych (np. po rozpadzie beta) są to tzw. długozasięgowe cząstki alfa

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 1

Masy cząstek vs. struktura wewnętrzna

Wszechświat cząstek elementarnych (dla humanistów)

Metoda badania cząstek elementarnych

Fizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak

Skad się bierze masa Festiwal Nauki, Wydział Fizyki U.W. 25 września 2005 A.F.Żarnecki p.1/39

Wszechświat cząstek elementarnych (dla humanistów)

Wykład 43 Cząstki elementarne - przedłużenie

Na tropach czastki Higgsa

Wstęp do Modelu Standardowego

Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 1.III Fizyka cząstek elementanych Odkrycia

Salam,Weinberg (W/Z) t Hooft, Veltman 1999 (renomalizowalność( renomalizowalność)

Atomy mają moment pędu

Wykład 1. Wszechświat cząstek elementarnych dla humanistów. Maria Krawczyk (IFT), Filip A. Żarnecki (IFD), Wydział Fizyki UW

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

Ewolucja Wykład Wszechświata Era Plancka Cząstki elementarne

Wybrane zagadnienia fizyki subatomowej

STRUKTURA MATERII PO WIELKIM WYBUCHU

Z czego i jak zbudowany jest Wszechświat? Jak powstał? Jak się zmienia?

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

Elementy fizyki jądrowej

Oddziaływania słabe i elektrosłabe

Struktura porotonu cd.

Już wiemy. Wykład IV J. Gluza

Materia i jej powstanie Wykłady z chemii Jan Drzymała

Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 7 21.IV TEORIA Symetria i jej łamanie

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład9

Wyk³ady z Fizyki. Zbigniew Osiak. Cz¹stki Elementarne

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

Zderzenia relatywistyczne

Stara i nowa teoria kwantowa

WYKŁAD

WYKŁAD Prawdopodobieństwo procesów dla bardzo dużych energii, konieczność istnienia cząstki Higgsa

Model Standardowy i model Higgsa. Sławomir Stachniewicz, IF PK

FIZYKA WSPÓŁCZESNA. Janusz Adamowski

II.4 Kwantowy moment pędu i kwantowy moment magnetyczny w modelu wektorowym

Rozpady promieniotwórcze

Liczby kwantowe elektronu w atomie wodoru

Stany skupienia (fazy) materii (1) p=const Gaz (cząsteczkowy lub atomowy), T eratura, Tempe Ciecz wrzenie topnienie Ciało ł stałe ł (kryształ)

Ostatnie uzupełnienia

Oddziaływania podstawowe

Transkrypt:

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 3 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 15.III.2010 Masy, czasy życia cząstek elementarnych Kwarki: zapach i kolor Prawa zachowania i liczby kwantowe: barionowa i leptonowe Spin - historia odkrycia Fermiony i bozony Oddziaływanie słabe i rodziny cząstek fundamentalnych

Odkrycia cząstek elementarnych 'potop' w latach 50-60 XX w Foton γ Neutrino ν

Ogólne własności cząstek elementarnych

Masy cząstek elementarnych E=mc2, jednostka masy = ev/ c2, zwykle pomijamy stały czynnik c2 Neutrino 0? Elektron 0.5 MeV Pion (zbudowany z kwarków i antykwarków u i d) 140 MeV Proton, neutron - 1 GeV Istnieją cząstki masywniejsze niż proton 100-200 razy Pochodzenie mas cząstek nadal zagadką. Czy masa cząstki = suma mas składników? Bywa, ale np. tak nie jest dla nukleonów, pionu..

Rozpady cząstek elementarnej Rozpad cząstki to swobodne przejście do innego stanu (to nie jest rozpad na składniki cząstki złożonej, ale przeorganizowanie składu). Np. rozpad neutronu czyli rozpad β: neutron (ddu) proton (uud) elektron i 'coś' (czas życia swobodnego neutronu 886 s = 14,8 min) 1914 J. Chadwick: w rozpadzie β energia elektronu zmienna, więc to nie może być rozpad na dwie cząstki (z prawa zachowania energii i pędu) N. Bohr może energia się nie zachowuje? W. Pauli 1931(..bez wiary) - może 'coś' bez masy i ładunku E. Fermi 1932 - nazwa neutrino (włoski: neutralne maleństwo)

Czasy życia cząstek elementarnych Czas życia układu ( w przybliżeniu) - czas po którym połowa układów danego typu przestaje istnieć Czasy życia cząstek elementarnych (ozn.τ) - cząstki trwałe: dla elektronu> 4.6 1026 lat i protonu> 1030 lat -cząstki rozpadające się b. szybko ~10-24 s -cząstki rozpadające się powoli: 10-6 - 10-8 s (np. mion 2 10-6 s, piony naładowane 2.6 10-8 s) Prawdopodobieństwo rozpadu małe, gdy czas życia długi i odwrotnie

Produkcja cząstek elementarnych W zderzeniach cząstek danego typu może nastąpić produkcja dwóch, trzech,..n cząstek - zawsze w zgodzie z zasadą zachowania energii i pędu Energia zderzenia może się zamienić całkowicie na energię spoczynkową jednej nowej cząstki, zgodnie z E=mc2, produkcja rezonansowa : tak odkryto wiele cząstek

Liczba przypadków w zderzeniach e+e- Rezonans: energia zderzenia (GeV) = masa cząstki szerokość linii rezonansowej Γ ~ 1/ τ

Zapachy

Zwykła materia i zwykłe kwarki from Close

Różnica mas kwarku u i d Te kwarki tworzą proton (uud) i neutron (ddu) Masy p i n: mp=938.3 MeV, mn=939.5 MeV, m=1.3 MeV różnica mas d i u Masa kwarków u i d kilka MeV ( inna nazwa lekkie kwarki) Rozpad neutronu =rozpad kwarku d na kwark u (+ elektron + antyneutrino elektronowe) Kwark d ma większą masę i rozpada się na cząstkę o mniejszej masie Ale co by było gdyby odwrotnie md< mu?

Proton jest trwały, a neutron nie, i dlatego Słońce świeci (rozpad neutronu) Woda istnieje (proton = jądro wodoru) Rozpad neutronu n p e νe (gdyby kwark u masywniejszy niż d) Ale dlaczego proton się nie rozpada na inne cząstki? Czy to naruszałoby jakąś zasadę? Wrócimy do tego.

Zwykłe kwarki u (up) i d (down) Najbardziej rozpowszechnione kwarki w najbardziej rozpowszechnionych cząstkach elementarnych p i n H atom (not to scale!) a miracle of neutrality electron balances uud from Close hint of unification

Cząstki dziwne Cząstki dziwne odkryto w promieniowaniu kosmicznym ~ 1950 r potem w laboratoriach

Dziwne też to, że produkują się tylko parami! Aby opisać wprowadzono nową liczbę kwantową: dziwność S

Multiplety cząstek Mu na osiach wartości dwóch liczb kwantowych: izospinu I (związanego z kwarkami u i d) oraz dziwności S

Dziwność Cząstki dziwne mają cechę S (dziwność różną od zera); wartości 'obserwowane' S: 1, 2, 3.. (i ujemne) Nukleony= proton i neutron S=0 Piony S=0 Zakładamy, że: dziwność dla układu cząstek sumuje się (addytywność) i istnieją procesy w których jest ona zachowana: S_początkowa=S_końcowa. Na poziomie fundamentalnym: kwark s nośnik dziwności ( przyjęto dla kwarku s wartość S = -1) Najlżejsza cząstka elementarna zbudowane z jednego kwarku dziwnego to kaon K (masa 500 MeV): K+=u s, K- = u s, K0=d s Cząstka Λ(1116 MeV) = uds. Masa kwarku s ~ 150 MeV.

Inne (ciężkie) zapachy Do opisu innych zaskakujących zjawisk okazało się potrzebne wprowadzenie innych zapachów (addytywnych liczb kwantowych): powab (czarm) C kwark c piękno (beauty, bottom) B* kwark b prawda (true, szczytowość, top) T* kwark t Np. cząstka J/ψ o masie 3 GeV. W 1974 odkryto b. wąski rezonans ( slajd 7). Dlaczego taki wąski (mała szansa rozpadu)?? Nie ma na co się rozpaść? Może zawiera nowy typ kwarków? Dziś wiemy J/ψ = c c; rozpad na 'zwykłe' cząstki trudny-przez 3 gluony Dla J/ψ C =0, ale są cząstki z C=±1 np. D+= c d. Masa kwarku c 1.3 GeV. Podobnie cząstka ϓ (9.5 GeV) ( slajd 7) stan związany b b (B*=0). (odkrycie 1994r). Masa kwarku b wynosi ~ 4.5 GeV. Są cząstki z B* 0. Masa kwarku t ~ 170 GeV t nie tworzy układów związanych.

Nośnikami liczb kwantowych zapachowych są kwarki

Prawa zachowania i liczby kwantowe

Zasada zachowania energii W każdej reakcji (zderzeniu, rozpadzie): energia końcowa = energia początkowa Każda cząstka o masie m ma związana z nią energię E=mc2 Więc rozpad możliwy na cząstki o mniejszej masie, a bardziej masywne cząstki mają więcej szans na rozpad Zasada zachowania energii ściśle przestrzegana przez Naturę Przykład rozpadu neutronu: bilans masy (939.5- [938.3+0.511+0] = 0.80) MeV/c2 energia kinetyczna produktów rozpadu Oczywiście zachowują się też pęd i moment pędu.

Zachowanie ładunku elektrycznego Zasada zachowania ładunku el. - ściśle przestrzegana w przyrodzie dlatego np. proton nie mogłby się rozpaść na elektron (plus antyneutrino - el. neutralne) Ładunek cząstek elementarnych tylko w określonych porcjach skwantowanie ładunku Niech ładunek el. elektronu = -1, wtedy ładunek el. protonu +1, ale kwarku u wynosi 2/3, zaś d -1/3! Obserwowane cząstki elementarne mają ładunek el. będący wielokrotnością ładunku el. elektronu czyli n=0,1,2 lub -1,-2, (n=0 cząstka neutralna lub obojętna)

Liczba ładunkowa (charge number) Zasada zachowania ładunku, inaczej liczby ładunkowej końcowa l. ład.= początkowa l. ład. (Liczba ładunkowa układu czastek = suma l. ładunkowych cząstek addytywna l. kwantowa) Kwantowa liczba ładunkowa (charge quantum number) - pierwszy przykład liczby kwantowej

Liczba kwantowa B (barionowa) Rozpad protonu nie jest zabroniony przez zasadę zachowania ładunku el. zasada zachowania energii też pozwala np. p e + neutrino Więc co zabrania protonowi się rozpaść? Stückelberg (1938) nowy pomysł: inna liczba kwantowa ( i jej zachowanie) Doświadczalne potwierdzenie tej hipotezytesty np. dlaczego neutron nie rozpada się na:e + e? Nowa (addytywna) liczba kwantowa: liczba barionowa Proton=+1,neutron=+1 ( p, n = -1); bariony B 0 Liczba B zachowana w Naturze (baryon, z greckiego ciężki)

Liczby kwantowe kwarków cd Liczba barionowa B dla p i n = +1 Stąd kwarki mają liczbę barionową = 1/3 Ładunek elektryczny kwarków q = 2/3 lub -1/3 antykwarków q = -2/3 lub 1/3 u = 2/3, d= -1/3 ład. el. p =+1, n=0 Liczby kwantowe zapachowe

Hadrony stany związane kwarków Bariony (B 0) 3 kwarki Hadrony Hadron- gruby, mocny Mezony (B=0) kwark-antykwark mezon - pośredni

Kolor nowa liczba kwantowa Kolor ma zupełnie inny charakter niż zapach: zapach (u,d,s...)-klasyfikacja fizycznych cząstek kolor - dynamika oddziaływań między kwarkami ( chromodynamika kwantowa) wszystkie kwarki są kolorowe gluony też mają kolor ale podwójny kolor i antykolor (np. gluon czerwono- antyniebieski) foton czuje ładunek el. ( elektrodynamika kwantowa), gluon ładunek kolorowy (oddziałuje z.., sprzęga się do..) makroskopowo ładunek kolorowy nie występuje, kwarki nie występują pojedynczo, są uwięzione w hadronach

Uwięzienie koloru?! Kwarki i gluony są kolorowe, ale są na zawsze uwięzione w cząstkach białych (niekolorowych) typu (qqq) lub (q q) Uwięzienie to zupełnie nowe zjawisko czy to oznacza, że to koniec drabiny poziomów: cząsteczka atom jądro nukleon kwark? Być może...

Liczba elektronowa Le W wielu procesach elektronowi towarzyszy cząstka neutrino (lub anty-neutrino) np. w rozpadzie neutronu Liczba elektronowa (addytywna): dla elektronu e=+1, dla neutrina elektronowego νe=+1 Dla ich antycząstek = -1, inne cząstki =0 Więc jeśli l. elektronowa ma być zachowana, to rozpad neutronu musi być taki: n p e νe Proces skrzyżowany (crossing) : νe n p e też istnieje. Obserwacja procesu νe p n e uważa się za odkrycie νe- Covan, Reines 1956 (Nobel 1995) Przedtem neutrino - tylko hipoteza Pauliego z 1930r (zachowanie energii-pędu w rozpadzie neutronu)

Liczba mionowa, liczba taonowa Masywniejsze kopie elektronu i νe to: muon (1937r - Who ordered that? I. Rabi ), taon (odkrycie 1975r M. Perl, Nobel 1995) i ich neutrina (νμ M. Schwartz, L. Lederman i J. Steinberger 1962r, Nobel 1988; ντ odkrycie 2000r ) LEPTONY: (lepton - lekki ) elektron, mion, taon i ich neutrina Analogicznie do Le wprowadzamy liczbę mionową Lμ i liczbę taonową Lτ

Liczba leptonowa L Liczba leptonowa = suma indywidualnych liczb leptonowych L = Le + L μ + L τ

Masy kwarków i leptonów Masy: u c 3 MeV 1.25 GeV d s 7 MeV 150 MeV * t 172 GeV b 4.5 GeV νe νµ <5.10-6 MeV <0.27 MeV e (elektron) µ (mion) 0.511 MeV 105.7 MeV ντ <31 MeV τ (taon) 1.78 GeV

Model Standardowy Kwarki (wszystkie) : l. barionowa B=1/3 Leptony (wszystkie) : l. leptonowa L =1 Antykwarki B= -1/3 antyleptony L= - 1 Leptony: indywidualne liczby kw. elektronowa, muonowa i taonowa

Spin - jeszcze jedna liczba kwantowa Spin własny moment pędu (spin lub kręt) like spinning tennis ball (formalnie opis jak dla orbitalnego momentu pędu L) Te 'obroty' mogą być tylko pewnego typu są skwantowane. Każda cząstka elementarna ma określoną wartość spinu ( s spinowa l. kwantowa) Kierunek 'osi obrotu' może się zmienić stany o różnych rzutach wektora spinu na wybraną oś (liczba różnych stanów spinowych wynosi 2s+1) Przyjmując pewną jednostkę spinu (ħ=h/2π) - spiny cząstek elementarnych mogą przyjmować jedynie wartości będące wielo krotnością ½ (s = 0,½,1,3/2 ). Efekt czysto kwantowy co wiruje w cząstce fund.?

Struktura subtelna linii wodoru (i nie tylko) A. Sommerfeld w 1916 opisał ruch elektronu w atomie wodoru z uwzględnieniem szczególnej teorii względności (wprowadził stałą struktury subtelnej - oddz. elektronu z fotonem). Obliczył moment magnetyczny atomów np. wodoru i srebra (ruch elektronu po orbicie mom. magnetyczny dla atomu w polu magn.) i przewidział tylko dwa możliwe ustawienie wektora mom. magnetycznego atomu: Doświadczenie Sterna-Gerlacha 1922 dla atomu srebra potwierdziło przewidywania Sommerfelda. W atomie srebra wszystkie elektrony, z wyjatkiem jednego, tworzą zamknięte powłoki. Więc o efekcie decyduje ten jeden...

Odkrycie spinu elektronu: 1925 http://www.ilorentz.org/history/spin/goudsmit.html Z Phys. Rev. Letters (PRL) http://prl.aps.org/edannounce/physrevlett.101.010002, (PRL to pismo, które utworzył Goudsmit w roku 1958): 'Goudsmit - while still a graduate student, he and his fellow student George E. Uhlenbeck hypothesized that the electron possessed angular momentum that is, spin in addition to mass and charge. Their motivation was to explain the mystery of doublet and higher order spectral line splitting. Their insight furnished a missing link leading to the final triumph of the then-struggling birth of quantum mechanics.'

Historia odkrycia spinu - A. H. Compton: postulat 'quantized electron rotation' (1918-21) - R. Kronig (jako doktorant) zaproponował spin kilka miesięcy przed Goudsmitem i Uhlenbeckiem, ale został zniechęcony przez Pauliego przed publikacją ('it is indeed very clever but of course has nothing to do with reality') - W 1925 Goudsmit i Uhlenbeck hipoteza spinu (Pauliego uważa, że to bzdury; jednak ich opiekun naukowy Ehrenfest wysyła ich pracę do publikacji i komentuje, że są tak młodzi, że mogą sobie pozwolić na nierozsądną pracę) - W 1926 poprawne relatywistyczne obliczenia L.H.Thomasa i Pauli uwierzył w spin.. Dziś rozwija się spinotronika (w kierunku kwantowego http://www.mif.pg.gda.pl/homepages/maria/pdf/nm_3.pdf komputera)

Fermiony i bozony Cząstki o spinie połówkowym fermiony - fermiony podlegają statystyce Fermiego-Diraca - wykluczenie (zakaz) Pauliego (1925): dwa fermiony nie mogą znajdować się w tym samym stanie kwantowym (to tłumaczy budowę atomów ile elektronów może się zmieścić, czyli ile różnych stanów elektronów, na kolejnych powłokach) Cząstki o spinie całkowitym bozony - statystyka Bosego-Einsteina - im więcej bozonów tym lepiej (laser, kondensaty )

Spin cząstek fundamentalnych Kwarki i leptony (fermiony) spin ½ Nośniki oddziaływań (bozony) : foton, gluony, bozony W i Z spin 1 Cząstka Higgsa? spin 0?

Cząstki o spinie 1 = bozony wektorowe Nazwa symbol Bozon Bozon Bozon Foton Gluony(8) ład. el. masa W+ +1 80.4 GeV W-1 80.4 GeV Z 0 91.2 GeV γ 0 0 g 0 0 (inna nazwa - bozony pośredniczące) W± są wzajemnie dla siebie antycząstkami γ i Z są własnymi antycząstkami gluona b antycząstką do gluonu ab (a, b kolory) Hipotetyczny grawiton spin 2, ład. el. 0, masa 0 (własna antycząstka)

Lewe i prawe cząstki o spinie 1/2 Lewa (lewo-ręczna) cząstka (left-handed) wektor pędu kierunek obrotu reguła korkociągu Lewa?Ale to jest względne (tak, to jest wynik teorii względności!) bo jak minę taką cząstkę (wektor pędu zmienia się na przeciwny) to stanie się ona prawą (prawo-ręczną) cząstką. Więc jak jest lewa cząstka to i prawa cząstka musi istnieć dwa stany cząstki masywnej o spinie 1/2. Gdy masa cząstki jest równa zero ten argument nie działa! Bezmasowe neutrina - lewe, a antyneutrina - prawe

Oddziaływanie słabe Cząstki (p i n) oraz (neutrino elektronowe i elektron) często występują w parach (dublety) np. w rozpadzie neutronu Odkrycie, Becquerel 1896 radioaktywność β p n e- νe Odpowiedzialne siły są zwane oddziaływaniami słabymi. Fermi w 1934 teoria (sprzężenie punktowe,4-fermionowe)

Oddziaływania słabe fundamentalne u Rozpad β e- d W νe d u W- i W- νe e- opisuje stała sprzężenia g (g - ładunek słaby ) αw= g2/4 π =1/32 większa niż odpowiednie stała sprzężenia dla oddz. elektromagnetycznych e (e-ładunek el.) αem= e2/4 π =1/137 (stała struktury subtelnej). A jednak to słabe jest słabsze, bo wymiana masywnej cząstki W kosztuje Umowa dotycząca diagramu: strzałki na liniach zgodnie z pędem dla fermionów, a dla antyfermionów strzałka przeciwna do pędu;

Pierwsza rodzina = dwa lekkie dublety fermionów o spinie 1/2 Kwarki o ład. el. 2/3-1/3 Leptony 0-1 u (3 kolory) d (3 kolory) νe e Oczywiście istnieje też pierwsza antyrodzina np. dublet antyleptonowy: ład. el. +1 e 0 νe Uwaga: W Modelu Standardowym neutrina bezmasowe, ale ostatnie (lata 2001-2) doświadczenia wskazują, że neutrina mają niezerową masę

3 rodziny (inaczej pokolenia, generacje) To jest tablica cząstek fundamentalnych. Rodziny (dublety fermionów o spinie 1/2) są uporządkowane ze względu na masy: I rodzina - najmniejsze masy, III - największe (Tablica - jak tablica atomów Mendelejewa, ale tu bez głębszej zasady i regularności) Skąd te masy? Nie wiemy mamy tylko hipotezy np. mechanizm Brouta-Englerta-Higgsa Czy są dalsze generacje? Doświadczenie: raczej nie, o ile neutrina lekkie. Teoria:?