Edukacja globalna Edukacja globalna to część kształcenia obywatelskiego i wychowania, która rozszerza ich zakres przez uświadamianie istnienia zjawisk i współzależności łączących ludzi i miejsca. Jej głównym celem jest przygotowanie odbiorców do stawiania czoła wyzwaniom dotyczącym całej ludzkości. Przez współzależności rozumiemy wzajemne powiązania i przenikanie systemów kulturowych, środowiskowych, ekonomicznych, społecznych, politycznych i technologicznych.
Do aktualnych wyzwań globalnych zaliczyć można m.in.: zapewnienie pokoju i bezpieczeństwa na świecie, poprawa jakości życia w krajach Globalnego Południa, ochronę praw człowieka, zapewnienie zrównoważonego rozwoju, budowanie partnerskich relacji gospodarczych i społecznych pomiędzy krajami Globalnej Północy i Globalnego Południa.
Szczególnie istotne w edukacji globalnej jest: tłumaczenie przyczyn i konsekwencji opisywanych zjawisk, przedstawianie perspektywy Globalnego Południa, rozumienie świata jako złożonego i dynamicznie zmieniającego się systemu, kształtowanie krytycznego myślenia i zmianę postaw, ukazywanie wpływu jednostki na globalne procesy i wpływu globalnych procesów na jednostkę.
Edukacja globalna sprzyja kształtowaniu postaw: odpowiedzialności, szacunku, uczciwości, empatii, otwartości, osobistego zaangażowania, gotowości do ustawicznego kształcenia się.
Podział świata przykładowa klasyfikacja Pierwszy Świat kraje kapitalistyczne Drugi Świat kraje socjalistyczne Trzeci Świat pozostałe kraje
Podział świata przykładowa klasyfikacja Kraje rozwinięte Kraje rozwijające się (termin kraje rozwijające się funkcjonuje od 1956 roku i został wprowadzony przez Organizację Narodów Zjednoczonych)
Podział świata przykładowa klasyfikacja Globalne Południe Globalna Północ (ten termin powstał w wyniku wypracowania programu pomocy dla krajów najuboższych, listę krajów zaklasyfikowanych do danego podziału tworzy i aktualizuje Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD - The Organizsation for Economic Co-operation and Development)).
Gdzie przebiega granica?
Human Development Index Wskaźnik rozwoju ludzkiego/społecznego (HDI - Human Development Index). System został wprowadzony przez Organizację Narodów Zjednoczonych, a stworzył go pakistański ekonomista Mahbuda ul Haqa w 1990 roku.
Human Development Index Od 2010 roku HDI oblicza się na podstawie czterech wskaźników: 1. oczekiwanej długości życia, 2. średniej liczby lat edukacji otrzymanej przez mieszkańców w wieku 25 lat i starszych, 3. oczekiwanej liczby lat edukacji dla dzieci rozpoczynających proces kształcenia, 4. dochodu narodowego per capita w dolarach amerykańskich (liczony według parytetu nabywczego waluty).
Ranking 2013 1. Norwegia 2. Australia 3. Szwajcaria 35. Polska 185. Republika Środkowoafrykańska 186. Kongo 187. Niger
Kodeks w sprawie obrazów i wiadomości dotyczących krajów Południa Zasady podstawowe: Wybór obrazów i wiadomości dokonywany będzie z zachowaniem najważniejszych zasad: szacunku dla godności ludzi, o których mówimy; wiary w równość wszystkich ludzi; poszanowania dla potrzeby promowania uczciwości, solidarności i sprawiedliwości.
Kodeks w sprawie obrazów i wiadomości dotyczących krajów Południa We wszystkich komunikatach i tam, gdzie to uzasadnione potrzebą pokazania realiów, pragniemy: dokonywać wyboru obrazów i wiadomości z zachowaniem poszanowania równości, solidarności i sprawiedliwości; prawdziwie przedstawiać wszelkie obrazy i sytuacje - zarówno w bezpośrednim jak i w szerszym kontekście, dążąc do zwiększenia powszechnego zrozumienia realiów i złożoności procesu rozwoju; unikać obrazów i wiadomości mogących szerzyć stereotypy, wywoływać sensację lub dyskryminować ludzi, sytuacje czy miejsca;
Kodeks w sprawie obrazów i wiadomości dotyczących krajów Południa wykorzystywać obrazy, wiadomości i badania jednostkowych przypadków z pełnym zrozumieniem, uczestnictwem i za zgodą zainteresowanych (lub ich rodziców czy opiekunów); zagwarantować, że osoby, których sytuację przedstawiamy mają możliwość opowiedzenia o swojej historii osobiście; ustalić i zanotować, czy osoby te zgadzają się na ujawnienie swoich personaliów i wizerunku, zawsze postępować zgodnie z ich życzeniem;
Kodeks w sprawie obrazów i wiadomości dotyczących krajów Południa działać zgodnie z najwyższymi standardami w zakresie praw człowieka i ochrony osób słabszych; działać zgodnie z najwyższymi standardami w zakresie praw dziecka, zgodnie z zapisami Konwencji Praw Dziecka, ponieważ to właśnie dzieci są najczęściej przedstawiane. Kodeks został stworzony w 2006 roku przez organizacje pozarządowe działające w obszarze edukacji globalnej, zrównoważonego rozwoju.
Definicja uchodźcy Zgodnie z Konwencją z 1951 r. dotyczącą uchodźców. Uchodźcą jest osoba, która na skutek uzasadnionej obawy przed prześladowaniem z powodu swojej rasy, religii, narodowości, przynależności do określonej grupy społecznej lub z powodu przekonań politycznych, przebywa poza granicami państwa, którego jest obywatelem, i nie może lub nie chce z powodu tych obaw korzystać z ochrony tego państwa.
Definicja uchodźcy Uchodźcy nie są objęci ochroną przez własne państwo często to właśnie rząd tego państwa grozi im prześladowaniem. Jeżeli inne państwa nie przyjmą uchodźców na swoje terytorium i nie udzielą im pomocy, mogą skazać ich na śmierć lub na życie w ukryciu, bez możliwości przetrwania i bez przysługujących im praw. Za ochronę uchodźców odpowiada specjalna agenda ONZ Biuro Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR).
UNHCR UNHCR co roku przedstawia raport Trendy Światowe, w którym podaje aktualne dane na temat skali zjawiska uchodźctwa. Z raportu 2013 wynika, że liczba uchodźców, osób ubiegających się o status uchodźców oraz wewnętrznie przesiedlonych przekroczyła 50 milionów, osiągając najwyższy poziom w powojennej historii. (dokładnie 51,6 czyli o 6 milionów wyższa niż w roku 2012). Największe populacje uchodźców objętych mandatem UNHCR to Afgańczycy, Syryjczycy i Somalijczycy. Pakistan, Iran i Liban z kolei przodują na liście krajów, które przyjmują najwięcej uchodźców.
UNHCR
Uchodźcy w Polsce W 2005 roku w Polsce około 7 tyś. osob starało sie o nadanie statusu. Osoby te pochodziły z 50 rożnych krajow (w tym Czeczeni stanowili ponad 90 %), 335 osob otrzymało status uchodzcy (w tym było 305 uchodzcow z Czeczenii).
Uchodźcy w Polsce W 2013 r. przyjęto najwięcej wniosków o nadanie statusu uchodźcy w RP w dotychczasowej historii polskiego systemu azylowego (wnioski złożyło ponad 15 tys. osób). W 2013 - wśród osób ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, 85% to obywatele Rosji; w dalszej kolejności to: obywatele Gruzji - 8%, Syrii 2%, Armenii i Kazachstanu odpowiednio po 1%. Urząd wydał 19 tys. decyzji, z czego 1% to decyzje o nadaniu statusu uchodźcy.
Uchodźcy w Polsce Liczba obywateli Ukrainy, którzy złożyli wniosek o nadanie statusu uchodźcy: 2013 46 Do 11.09.2014 1509
Opracowanie: Magdalena Kawa i Alicja Kawka Warsztaty odbyły się w ramach projektów Głosem kobiet oraz Chcemy mieszkać w Polsce realizowanych przez Stowarzyszenie Dla Ziemi. Projekt Głosem kobiet jest realizowany w ramach programu Obywatele dla Demokracji, finansowanego z Funduszy EOG. Projekt Chcemy mieszkać w Polsce, uzyskał dofinansowanie ze środków udostępnionych w ramach dotacji Europejskiego Funduszu na rzecz Integracji Obywateli Państw Trzecich (Program EFI 2013) oraz budżetu państwa i pomoc finansową Miasta Lublin. www.dlaziemi.org