Przedmiotowe zasady oceniania z religii KLASA I Ocena Dział nauczania / treści / umiejętności / sprawności językowe /. I Człowiek w obliczu własnej tajemnicy Wymienia kryteria, które pomagają w dokonaniu wyborów moralnych. Wskazuje sposób rozwiązania problemu życiowego w świetle wiary. Wskazuje związek godności człowieka z dziełem stworzenia i odkupienia. Analizuje celowość nieustannego pogłębiania wiedzy o Bogu. Wymienia czynniki wpływające na rozwój człowieczeństwa. Charakteryzuje człowieka w świetle nauki, filozofii i Objawienia Bożego. Dowodzi konieczności pracy nad sobą. Podaje, że Bóg jest Stwórcą Wszechświata. Wymienia drogi prowadzące do Boga. Streszcza treść Dekalogu. Wskazuje cechy dobrego przyjaciela. Wymienia określenia dotyczące istoty człowieka. Wyjaśnia co pomaga człowiekowi osiągnąć życie wieczne. Opowiada treść ewangelii Mt 9,9-13. II Ludzie wszystkich narodów szukają Boga Podaje na czym polega odpowiedzialność za dar wiary. Uzasadnia potrzebę dialogów między religiami świata. Określa sposoby dialogu z wyznawcami judaizmu. Analizuje prawdy religii chrześcijańskiej. Podaje cechy charakterystyczne dla judaizmu. Przytacza główne prawdy wiary. Wyjaśnia czym jest Objawienie Boże. Wskazuje czynniki wpływające na rozwój wiary. Dowodzi konieczności w dążeniu do jedności. Definiuje czym jest hinduizm i buddyzm. Wylicza cechy charakterystyczne dla islamu. Używa poprawnie pojęć: chrześcijaństwo, Objawienie Boże.
Definiuje czym jest religia. Podaje gdzie zawarte są treści Objawienia Bożego. Identyfikuje judaizm i chrześcijaństwo jako religie monoteistyczne. III Bóg zwraca się do człowieka w swoim słowie Wyjaśnia czym jest natchnienie i kanon biblijny. Klasyfikuje kolejność stworzeń według tekstu biblijnego. Wskazuje sposób pogłębienia zbawczego dialogu z Bogiem. Dowodzi, że wolność zewnętrzna ma swoje źródła w wolności wewnętrznej. Wymienia akty penitenta. Wyjaśnia zadania wynikające z daru wolności. Objaśnia potrzebę osobistego wyboru wolności. Opowiada teksty biblijne dotyczące opisu stworzenia. Wskazuje zagrożenia wolności. Dowodzi że Bóg objawia siebie swoją naturę i plan zbawienia w Biblii. Podaje czym jest Objawienie Boże. Wyjaśnia konieczność lektury Pisma Świętego. Opowiada fragmenty Pisma Świętego mówiące o grzechu Kaina i budujących wieżę Babel. Określa z czego wypływa wolność człowieka. Stwierdza że człowiek jest adresatem objawienia Bożego. Wylicza autorów Pisma Świętego Nowego Testamentu. Wymienia fragmenty Pisma Świętego mówiące o stworzenia świata. Używa poprawnie wskazanych perykop biblijnych. IV Bóg objawia się w dziejach narodu wybranego Wymienia czynniki pomagające rozpoznać i realizować powołanie człowieka. Streszcza naukę Katechizmu Kościoła Katolickiego na temat Ziemi Ojców. Określa sposoby okazania wdzięczności Bogu za dar nawrócenia. Określa sposoby przyjaźni z Chrystusem. Dowodzi konieczności zaufania i zawierzenia Bogu. Ocenia wędrówkę Izraelitów przez pustynię w odniesieniu do swojego życia. Wymienia etapy powołania. Wyjaśnia co to znaczy być posłusznym w wierze. Streszcza historię Ziemi Ojców. Charakteryzuje postawę Abrahama i Józefa. Charakteryzuje postać Rut i Noemi. Uzasadnia rolę Mojżesza jako przewodnika ku wartościom.
Podaje czym jest nawrócenie. Wyjaśnia działanie Bożej Opatrzności w życiu Mojżesza. Wyjaśnia określenia Ziemia Ojców. Wyjaśnia na czym polega współpraca z Bogiem. Objaśnia czym jest zawierzenie Bogu. Opowiada teksty Pisma Świętego mówiące o powołania Izajasza i Jeremiasza. Uzasadnia właściwe korzystanie z daru wolności. Przytacza fragmenty Pisma Świętego związane z powołaniem i posłaniem Abrahama. Podaje kim były Rut i Noemi. Definiuje słowo prorok. Wylicza proroków. Wymienia Ojców Wiary. Wyjaśnia kim był Mojżesz. V Bóg daje prawo Wymienia owoce Ducha Świętego. Wyjaśnia rolę sumienia w życiu człowieka. Objaśnia obowiązki wypływające z zachowania IV przykazania. Charakteryzuje wykroczenia przeciw V przykazaniu. Charakteryzuje naukę Ojca Świętego o świętowaniu niedzieli. Uzasadnia że prawo naturalne jest podstawą prawa Bożego. Uzasadnia konieczność przestrzegania I przykazania. Uzasadnia że VI przykazanie wzywa do wierności i czystości życia. Wskazuje na konieczność poszanowania własności prywatnej i społecznej. Dowodzi że istnieje związek między Starym a Nowym Prawem objawionym w Nowym Testamencie. Dowodzi konieczności życia w prawdzie. Wskazuje na dekalog jako wyraz miłości Boga do człowieka. Dowodzi konieczności kształtowania sumienia w oparciu o Pismo Święte. Wyszczególnia wartości o których mówi Dekalog. Wyjaśnia do czego zobowiązuje prawo naturalne. Określa jakie są wykroczenia przeciw prawdzie. Wskazuje na konieczność uczestniczenia we Mszy Świętej w niedzielę. Wskazuje sposoby okazywania szacunku rodzicom i wychowawcom. Wskazuje niebezpieczeństwa wypływające z przekraczania VI przykazania. Dowodzi troski o ludzi ubogich. Dowodzi konieczności ochrony życia ludzkiego.
Analizuje postępowanie w świetle IX przykazania. Wymienia rodzaje sumienia. Wymienia sposoby oddawania czci Bogu. Podaje czym jest Szabat i Dzień Pański. Podaje jaki powinien być nasz stosunek do tego co posiadamy. Rozróżnia święte nakazane. Rozróżnia prawdę od kłamstwa. Wskazuje na postawę uczciwości w życiu codziennym. Rozróżnia postawę uczciwości i nieuczciwości w życiu codziennym. Wyjaśnia czym jest prawo moralne. Objaśnia różnicę między prawem naturalnym a Prawem Objawionym. Wyjaśnia na czym polega szacunek dla imienia Bożego. Wyjaśnia na czym polega miłość do rodziców i opiekunów. Wyjaśnia treść V przykazania. Streszcza naukę Kościoła na temat okazywania szacunku dla własnego ciała. Podaje czym jest prawo moralne. Podaje treść I przykazania. Podaje treść II przykazania. Podaje treść IV przykazania. Podaje treść VI przykazania. Podaje treść IX przykazania. Wymienia przykazanie określające stosunek Boga do człowieka i człowieka do rzeczy materialnych. Definiuje w oparciu o tekst źródłowy słowo prawda. Streszcza teksty Pisma Świętego o sumieniu. Wyjaśnia treść V przykazania. Rozróżnia Szabat i Dzień Pański. Opowiada o miejscu i sposobie zawarcia Przymierza na Synaju. VI Bóg objawia siebie w swoim Synu Określa sposoby przygotowania na przyjście Chrystusa. Wskazuje na wartość Tajemnicy Wcielenia. Uzasadnia ustanowienie Eucharystii jako wyrazu miłości Boga do człowieka. Określa zadania chrześcijańskie wypływające z uczestnictwa w tajemnicy paschalnej Chrystusa. Wskazuje na zobowiązania wynikające z sakramentu chrztu świętego. Analizuje swoje spotkania z Chrystusem w Kościele. Analizuje symbolikę białej szaty, zapalonej świecy, namaszczenia krzyżmem.
Streszcza naukę Kościoła na temat Wcielania. Wyjaśnia co oznacza Tajemnica Wcielenia. Wyjaśnia znaczenie chrztu jako uczestnictwa w tajemnicy paschalnej. Opowiada o zwyczajach adwentowych. Określa kto może być szafarzem sakramentu chrztu świętego. Wskazuje na konieczność spotkania z Chrystusem w Kościele. Wskazuje na świadków pustego grobu. Nazywa Chrystusa wiecznym Słowem Wcielonym. Wymienia zwyczaje adwentowe. Streszcza proroctwa mesjańskie i ich wypełnienie w osobie Jezusa Chrystusa. Wyjaśnia kim jest Jezus. Wyjaśnia tekst źródłowy Rz 6,3-5. Objaśnia czym jest Kościół. Objaśnia poprawnie pojęcia: Pascha, Słowo Wcielone. Określa łaski otrzymane na chrzcie świętym. Definiuje czym jest adwent. Podaje miejsce urodzenia Chrystusa. Identyfikuje Jezusa Chrystusa jako założyciela kościoła. Streszcza teksty Pisma Świętego J 1,4, J 20,1-9. Wyjaśnia treść prologu z Ewangelii według świętego Jana. Wyjaśnia konieczność przyjęcia przez człowieka chrztu świętego. VII Człowiek odpowiada wiarą na objawione Słowo Boże Wymienia w czym chce naśladować Maryję. Charakteryzuje siebie jako dziecko Maryi. Charakteryzuje postawy błogosławionych jako świadków Chrystusa. Uzasadnia potrzebę modlitwy za Ojczyznę. Wskazuje obszary działań na rzecz potrzebujących w swoim środowisku. Wskazuje na konieczność troski o dobro Ojczyzny. Przytacza życiorys księdza S. Brzóski. Wyjaśnia na czym polega obecność Maryi w życiu wierzących. Objaśnia na czym polega istota duchowości Brata Alberta. Charakteryzuje świętych jako wzór do naśladowania w drodze do świętości. Wskazuje na patriotyzm księdza S. Brzóski. Dowodzi konieczności modlitwy do świętych aby wstawiali się za nami u Boga. Podaje datę święta Matki Kościoła.
Dopuszczający Podaje czym jest powołanie do świętości. Podaje imiona i nazwiska poznanych na katechezie błogosławionych męczenników. Streszcza życiorys świętego Wojciecha i świętego Stanisława. Określa związek między męczeństwem a wiarą. Przytacza fragmenty Pisma Świętego mówiące o obecności Maryi w życiu kościoła. Podaje definicję świętości. Podaje definicję patriotyzmu. Objaśnia kto to jest patron. Uzasadnia konieczność przyjmowania sakramentów w drodze do świętości. VIII Przeżywamy wydarzenia zbawcze w ciągu roku liturgicznego Wskazuje na konieczność modlitwy różańcowej w życiu chrześcijanina. Określa sposób pracy nad sobą w celu osiągnięcia zbawienia. Uzasadnia radosny charakter przeżywania Świąt Bożego Narodzenia. Uzasadnia sens naszej wiary w Chrystusa zmartwychwstałego. Określa sposób przygotowania się do Wielkanocy. Uzasadnia konieczność wzięcia udziału w rekolekcjach wielkopostnych. Wybiera sposób zaangażowania się w prace na rzecz wspólnoty parafialnej. Uzasadnia konieczność oddawania czci Chrystusowi ukrytemu w Eucharystii. Analizuje postępowanie świętego Stanisława Kostki. Dowodzi konieczności pracy nad sobą. Dowodzi konieczności udziału w poszczególnych świętach, przypadających w okresie Bożego Narodzenia. Wylicza tajemnice różańcowe. Wylicza rzeczy ostateczne człowieka. Wymienia podstawowe pojęcia i znaki liturgiczne związane z Triduum Paschalnym. Wymienia określenia szczęścia. Objaśnia że dary Ducha Świętego otrzymujemy dla siebie i pożytku wspólnoty kościoła. Wskazuje na mapie miejsca pobytu świętego Stanisława Kostki. Wskazuje na rolę świąt i okresów liturgicznych w życiu chrześcijanina. Określa sposób dziękczynienia Bogu za Jego miłość. Wskazuje na podjęcie wysiłku w celu duchowego przeżycia Wielkiego Postu. Wskazuje na sposoby godnego przeżycia Adwentu. Dowodzi konieczności modlitwy za zmarłych. Analizuje motto świętego Stanisława Kostki. Wylicza święta Maryjne w roku liturgicznym. Definiuje czym jest adoracja i kult Eucharystii.
Objaśnia tajemnice różańcowe. Streszcza teksty mówiące o zmartwychwstaniu, zbawieniu i świętości. Wyjaśnia chrześcijańskie tradycje związane z Adwentem. Wyjaśnia sens dzielenia się opłatkiem. Rozróżnia okresy w roku liturgicznym. Wyjaśnia na czym polega wartość postu i pokuty. Objaśnia sens udziału w rekolekcjach. Charakteryzuje postać świętego Stanisława Kostki. Przytacza życiorys świętego Stanisława Kostki. Podaje sposób modlitwy na różańcu. Definiuje czym jest świętość. Wyjaśnia że śmierć nie jest końcem ludzkiego życia. Podaje czym jest Adwent. Podaje na czym polega wyjątkowość Wielkiego Tygodnia. Przytacza z Pisma Świętego wydarzenia które nastąpiły w wieczerniku w Dniu Pięćdziesiątnicy. Streszcza teksty mówiące o Bożym Narodzeniu. Objaśnia że Zmartwychwstały Chrystus jest postawą naszej wiary. Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: - posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania przyjęty przez nauczyciela w klasie I, - samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia, biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych lub praktycznych, uwzględnionych w programie przyjętym przez nauczyciela w klasie I, proponuje rozwiązania nietypowe, rozwiązuje zadania wykraczające poza program opracowany przez nauczyciela, - uzyskał tytuł laureata konkursu przedmiotowego o zasięgu wojewódzkim, uzyskał tytuł finalisty lub laureata ogólnopolskiej olimpiady przedmiotowej, - osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach przedmiotowych, kwalifikując się do finałów na szczeblu krajowym lub posiada inne porównywalne sukcesy i osiągnięcia. Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który: - nie opanował wiadomości i umiejętności ujętych w podstawie programowej, - nie jest w stanie wykonać zadań o niewielkim stopniu trudności, - posiada braki w wiadomościach i umiejętnościach uniemożliwiające otrzymanie oceny pozytywnej.
Przedmiotowe zasady oceniania z religii KLASA II Ocena Dział nauczania / treści / umiejętności / sprawności językowe /. I Niezaspokojone pragnienia człowieka Uzasadnia konieczność przyjmowania sakramentów jako umocnienia na drodze do szczęścia bycia z Bogiem. Wskazuje na Chrystusa od którego należy uczyć się prawdziwej przyjaźni. Dowodzi celowości doskonalenia się aby być nowym człowiekiem w Chrystusie. Wskazuje na przykazania które są drogowskazem do szczęścia wiecznego. Wskazuje na Chrystusa jako pomoc w korzystaniu z wolności. Określa czym jest przyjaźń między człowiekiem a Bogiem. Podaje przykłady doskonalenia się. Wyjaśnia że prawdziwe szczęście pochodzi o Boga i prowadzi do zbawienia. Objaśnia do czego prowadzi złe korzystanie z daru wolności. Objaśnia zasady życia chrześcijańskiego. Wymienia określenia szczęścia. Nazywa czym jest wolność i kto jest jej dawcą. Podaje czym jest przyjaźń. Wylicza sfery rozwoju człowieka. II Bóg zbawia pełnia czasów w Chrystusie Definiuje czym jest łaska Boska. Wyjaśnia misje Chrystusa na ziemi. Wskazuje sposoby umocnienia i rozwijania wiary. Uzasadnia dlaczego podstawą świętości jest głęboka wiara i całkowite oddanie się Bogu. Dowodzi że Jezus jest Tym który daje łaskę przemiany swojego życia. Podaje fakty historyczne związane z życiem Jezusa. Wyjaśnia jakie dary łaski otrzymujemy w sakramentach świętych. Objaśnia powód spotkania Jezusa z Zacheuszem i Samarytanką. Streszcza życiorys świętego Franciszka z Asyżu. Wskazuje na Jezusa jako Mesjasza, Zbawiciela wszystkich ludzi. Wskazuje na Boga i człowieka jako autorów Pisma Świętego. Określa swój sposób pójścia za Jezusem.
Wymienia sakramenty święte. Streszcza co o sobie mówił Jezus gdy nauczał. Wyjaśnia etapy powstawania ksiąg Nowego Testamentu. Wyjaśnia jak należy przygotowywać się do sakramentu pokuty. Opowiada o spotkaniach Jezusa z osobami które w Niego uwierzyły i przyjęły Jego naukę. Wskazuje na Jezusa jako dawcę łaski i wiary. Wylicza sakramenty święte. Definiuje słowo Mesjasz. Podaje układ ksiąg Nowego Testamentu. Streszcza wybrane fragmenty Pisma Świętego o życiu Jezusa. Streszcza teksty o miłosiernym Ojcu. Definiuje czym jest sakrament pokuty. Podaje na czym polega prawdziwe pójście za Chrystusem. Podaje czym jest wiara. III Jezus naucza w przypowieściach o Królestwie Bożym Wyjaśnia co to znaczy żyć w prawdzie. Wyjaśnia na czym polega stosowanie hierarchii wartości w swoim życiu. Wskazuje drogi coraz lepszego przyjmowania Słowa Bożego. Uzasadnia w jaki sposób należy rozwijać powierzone talenty. Objaśnia sposób w jaki należy rozwijać swoje talenty. Określa sposoby lepszego przyjmowania słowa Bożego. Wylicza zagrożenia wolności. Wyjaśnia treść poznanych przypowieści. Objaśnia sposób w jaki należy rozwijać swoje talenty. Podaje treść przypowieści o budowaniu domu na skale. Rozróżnia co oznaczają rodzaje gleb w przypowieści. Streszcza przypowieść o faryzeuszu i celniku. Wyjaśnia treść przypowieści o zaproszonych na ucztę. Streszcza przypowieść o talentach. IV Jezus wskazuje drogowskazy do szczęścia błogosławieństwa prawe Wyjaśnia warunki wprowadzania pokoju na przykładzie wybranych tekstów biblijnych. Wybiera sposób pomocy potrzebującym we własnym środowisku. Uzasadnia że cierpienie może być szansą duchowego rozwoju. Charakteryzuje swoją postawę wobec prawa Chrystusa. Wskazuje na odpowiedzialność w czynieniu miłosierdzia. Wskazuje sposoby szukania pomocy w cierpieniu.
Dowodzi konieczności życia według Dekalogu i Błogosławieństw. Wyjaśnia na czym polega miłosierdzie wobec bliźniego. Wskazuje na naśladowanie Jezusa w cierpieniu. Wyjaśnia czym jest sprawiedliwość. Streszcza naukę Jezusa zawartą w błogosławieństwie o czystości serca. Wskazuje na życie według Błogosławieństw. Objaśnia treść Błogosławieństw. Dobiera formy pomocy ubogim. Wyjaśnia co mówi Pismo Święte i Kościół o drogach wprowadzania sprawiedliwości. Streszcza naukę Chrystusa o miłosierdziu. Wyjaśnia określenie powołania do świętości i czystości życia. Streszcza wydarzenia z życia Jezusa mówiące o Jego prześladowaniu. Wyjaśnia określenie Słowo Boże. Nazywa prawo ewangeliczne uzupełnieniem i wypełnieniem Dekalogu. Podaje treść Błogosławieństw. Wymienia uczynki miłosierdzia. Wyjaśnia sens i wartość cierpienia w oparciu o postawę Jezusa. Wskazuje na Jezusa jako wzór do naśladowania. Wskazuje na Chrystusa który dał początek kościołowi. V Jezus uczy modlitwy Charakteryzuje okoliczności życiowe w jakich słowa Modlitwy Pańskiej są aktualne. Uzasadnia konieczność odmawiania modlitwy Ojcze nasz jako modlitwy zawierzenia się Bogu. Dowodzi konieczności modlitwy w życiu chrześcijanina. Wyjaśnia znaczenie wypowiadanych próśb w Modlitwie Pańskiej. Określa rolę modlitwy w życiu człowieka. Wylicza kolejne prośby modlitwy Ojcze nasz. Objaśnia formy modlitwy. Wymienia okoliczności modlitwy Jezusa. Przytacza treść Modlitwy Pańskiej. VI Śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa Streszcza prawdy wiary zawarte w modlitwie Skład Apostolski. Uzasadnia dlaczego przy naszych codziennych krzyżach powinniśmy pamiętać o Krzyżu Chrystusa. Wybiera sposób okazania wiary w Chrystusa. Dowodzi konieczności wiary w życiu człowieka Wymienia pierwszych świadków Chrystusa zmartwychwstałego. Wyjaśnia znaczenie męki i zmartwychwstania Chrystusa.
Wskazuje na Chrystusa jako swego Pana. Wyjaśnia rolę i znaczenie krzyża. Opowiada o wydarzeniach towarzyszących zmartwychwstaniu Chrystusa. Wymienia osoby które spotyka Jezus w czasie drogi krzyżowej. Podaje treść aktu wiary. Nazywa krzyż znakiem Nowego Przymierza. Opowiada fragmenty Pisma Świętego opisujące zmartwychwstanie. VII Życie z Chrystusem zmartwychwstałym Wskazuje na rolę związku małżeńskiego dla dobra rodziny, kościoła i społeczeństwa. Uzasadnia przygotowanie się do roli przyszłych małżonków. Opowiada o sposobie przygotowania się do przyjęcia sakramentu Eucharystii. Określa zadania wynikające z przyjęcia chrztu świętego. Wskazuje na Eucharystię jako źródło miłości Chrystusa do ludzi. Analizuje nauczanie papieża Jana Pawła II o owocach Eucharystii. Wskazuje na konieczność ciągłego nawracania się człowieka. Analizuje potrzebę przyjmowania sakramentów. Dowodzi konieczności przyjęcia przez człowieka sakramentu pokuty i pojednania. Analizuje na czym polega praca kapłana w przywracaniu pokoju między Bogiem a ludźmi. Wyjaśnia na czym polega praca biskupa, kapłana, diakona. Wyjaśnia jaki jest Boży zamysł względem małżeństwa i rodziny. Objaśnia symbolikę darów ofiarnych. Wskazuje na konieczność przyjmowania sakramentów. Określa znaczenie sakramentu bierzmowania. Określa sposoby kultu Eucharystii. Wskazuje na związek Słowa Bożego z życiem człowieka. Określa Boga jako przebaczającego Ojca. Uzasadnia rolę modlitwy za chorych. Określa sposoby dobrego przygotowania się do małżeństwa. Definiuje czym jest sakrament. Podaje określenia sakramentu bierzmowania. Wylicza teksty źródłowe o Eucharystii. Wylicza owoce Komunii Świętej. Podaje treść przysięgi małżeńskiej. Definiuje czym jest rodzina. Wyjaśnia związek pomiędzy poszczególnymi warunkami pokuty.
Wyjaśnia czym jest sakrament namaszczenia chorych. Objaśnia konsekwencje przyjętego sakramentu małżeństwa. Wyjaśnia podział sakramentów. Wylicza sakramenty święte. Wylicza dary Ducha Świętego. Podaje okoliczności ustanowienia sakramentu kapłaństwa. Definiuje czym jest sakrament małżeństwa. Wymienia warunki sakramentu pokuty. Wyjaśnia czym jest sakrament namaszczenia chorych. Wyjaśnia określenia odnoszące się do Eucharystii. Wskazuje na zadania stojące przed każdym ochrzczonym. Określa działanie Słowa Bożego. VIII Nadzieja nowego życia Uzasadnia że śmierć nie jest końcem lecz początkiem życia w Bogu dla człowieka który Go ukochał. Dowodzi konieczności polecania się Bogu w czasie modlitwy. Dowodzi że apostolstwo świeckich wypływa z miłości do Chrystusa. Rozróżnia określenia: sąd szczegółowy a sąd ostateczny. Wskazuje na przykłady dawania świadectwa wiary. Stwierdza co pomaga osiągnąć niebo. Wyjaśnia potrzebę dawania świadectwa o Jezusie w swoim środowisku. Sugeruje sposób w jaki powinniśmy przygotować się na moment śmierci. Nazywa czym jest apostolstwo świeckich. Wyjaśnia rolę Chrystusa jako Sędziego i Pana. Opowiada przypowieść o Łazarzu i bogaczu. IX Celebracja tajemnic zbawienia w roku liturgicznym Objaśnia jakich wydarzeń zbawczych dotyczą poszczególne tajemnice. Używa poprawnie terminu Wcielenie. Charakteryzuje świętych i błogosławionych. Uzasadnia rolę Ducha Świętego dla wspólnoty wierzących. Proponuje sposób zachęcenia rówieśników do udziału w rekolekcjach wielkopostnych. Analizuje wartości prowadzące do wewnętrznego nawrócenia. Wskazuje sposób zaangażowania w modlitwę różańcową. Wskazuje na potrzebę pomocy kościołowi cierpiącemu. Uzasadnia konieczność pielęgnowania tradycji świątecznych Bożego Narodzenia. Uzasadnia że służba potrzebującemu bliźniemu jest pomocą Chrystusowi cierpiącemu.
Uzasadnia rolę Ducha Świętego w życiu człowieka i kościoła. Dowodzi konieczności pracy nad sobą. Dowodzi konieczności nawrócenia. Streszcza wydarzenia zawarte w tajemnicach różańca. Objaśnia co jest podstawą szczęścia człowieka. Ilustruje symbole adwentowe. Streszcza wydarzenia ewangeliczne o Bożym Narodzeniu. Używa poprawnie pojęć: Pięćdziesiątnica, Pocieszyciel. Streszcza wydarzenia Wielkiego Tygodnia. Objaśnia rolę Triduum Paschalnego. Określa czynniki od których zależy dobre przeżycie rekolekcji. Wylicza tajemnice różańca. Definiuje czym jest Adwent. Wylicza okresy Roku Liturgicznego. Przytacza naukę kościoła o działaniu Ducha Świętego w kościele. Wyjaśnia cel ziemskiej pielgrzymki człowieka. Streszcza wydarzenia ewangeliczne o Bożym Narodzeniu. Streszcza teksty biblijne o tematyce męki i śmierci Chrystusa. Wskazuje datę rekolekcji wielkopostnych w swojej parafii. Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: - posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania przyjęty przez nauczyciela w klasie I, - samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia, biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych lub praktycznych, uwzględnionych w programie przyjętym przez nauczyciela w klasie I, proponuje rozwiązania nietypowe, rozwiązuje zadania wykraczające poza program opracowany przez nauczyciela, - uzyskał tytuł laureata konkursu przedmiotowego o zasięgu wojewódzkim, uzyskał tytuł finalisty lub laureata ogólnopolskiej olimpiady przedmiotowej, - osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach przedmiotowych, kwalifikując się do finałów na szczeblu krajowym lub posiada inne porównywalne sukcesy i osiągnięcia. Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który: - nie opanował wiadomości i umiejętności ujętych w podstawie programowej, - nie jest w stanie wykonać zadań o niewielkim stopniu trudności, - posiada braki w wiadomościach i umiejętnościach uniemożliwiające otrzymanie oceny pozytywnej.
Przedmiotowe zasady oceniania z religii KLASA III Ocena Dział nauczania / treści / umiejętności / sprawności językowe /. I Wspólnota podstawą życia z wiary Podaje co to jest dar nadprzyrodzony. Wyjaśnia rolę rodziny jako uprzywilejowanej wspólnoty. Dowodzi ważnej roli rodziny w przekazywaniu wiary. Analizuje wypowiedź Ojca Świętego o roli kościoła. Podaje sposoby umacniania więzi z Bogiem. Wyjaśnia jakie dary otrzymujemy w kościele. Wskazuje reguły i sposoby działania wspólnot. Podaje jakie dary otrzymujemy w kościele. Wyjaśnia cele i zadania wspólnot. Określa sposoby dbania o dobro wspólnoty. Nazywa czym jest wspólnota. Identyfikuje moment wejścia człowieka we wspólnotę z Bogiem. Wyjaśnia dlaczego człowiek potrzebuje wspólnoty. Określa czym jest kościół. II Duchowe pragnienia człowieka Podaje cechy życia religijnego. Wyjaśnia cechy modlitwy. Określa wpływ wiary na życie człowieka. Wskazuje na konkretne postanowienie w celu umocnienia wiary. Dowodzi istnienia tkwiących w człowieku potrzeb duchowych. Analizuje wypowiedź Ojca Świętego na temat mocy w wierze. Wymienia wydarzenia mówiące o działaniu Ducha Świętego w historii zbawienia. Wyjaśnia znaczenie wiary dla człowieka. Wskazuje zadania człowieka w sferze życia duchowego. Wykonuje prosty schemat graficzny obrazujący czym jest religia. Przytacza naukę pisma świętego na temat wiary. Streszcza tekst źródłowy.
Wyjaśnia kim jest człowiek. Określa jakie trudności w wierze doświadczali Piotr, Tomasz i uczniowie z Emaus. Przytacza naukę Pisma Świętego na temat wiary. Podaje co to jest modlitwa. Objaśnia czym jest religia. Wskazuje na jedność duszy i ciała w człowieku. III Wypełnianie planów Ojca mocą Ducha Świętego Identyfikuje posłanie Jezusa jako wypełnienie i komunię z Ojcem w Duchu Świętym. Wyjaśnia co oznacza wierzyć w Ducha Świętego. Opowiada o wydarzeniach poprzedzających zesłanie Ducha Świętego. Przytacza wydarzenia z dnia Pięćdziesiątnicy. Rozróżnia działanie Ducha Świętego w Starym Testamencie i Nowym Testamencie. Dowodzi związku zesłania Ducha Świętego z objawieniem światu Kościoła. Wymienia wydarzenia mówiące o działaniu Ducha Świętego w historii zbawienia. Objaśnia symbole: wody, ognia, namaszczenia, gołębicy. Określa rolę Ducha Świętego w Kościele. Opowiada jedno z wydarzeń mówiących o działaniu Ducha Świętego w historii zbawienia. Wymienia symbole obecności i działania Ducha świętego w kościele. Rozróżnia wydarzenia mówiące o działaniu Ducha Świętego w historii zbawienia. Określa kim jest Duch Święty. IV Duch święty działa w Kościele Podaje sposoby zaangażowania się w życie wspólnoty parafialnej. Wyjaśnia jaką rolę pełni Urząd Nauczycielski Kościoła. Charakteryzuje posługę biskupów w diecezji. Określa inicjatywy w swoje parafii na rzecz misji. Wskazuje na Trójcę Świętą jako wzór i tajemnicę jedności kościoła. Dowodzi osobistego wysiłku każdego wierzącego w celu budowania jedności między ludzi. Analizuje zadania świeckich w misji Jezusa w świecie. Wylicza sposoby nauczania Urzędu Nauczycielskiego Kościoła. Wyjaśnia znaczenie przyjmowania sakramentów jako pomocy w głoszeniu misji kościoła. Streszcza tekst źródłowy. Objaśnia kto dzisiaj w następstwie apostołów kieruje kościołem. Opisuje wysiłki Jana Pawła II na rzecz jedności chrześcijan. Uzasadnia włączenie się w inicjatywy misyjne Kościoła. Charakteryzuje posługę papieża.
Analizuje istotę świętości Kościoła w wypowiedziach Jana Pawła II. Definiuje określenia: schizma, ekumenizm. Wylicza sposoby nauczania Urzędu Nauczycielskiego Kościoła. Definiuje czym są misje. Podaje definicje powszechności Kościoła. Objaśnia ideę ekumenizmu. Wyjaśnia istotę świętości kościoła. Opowiada czym jest apostolskość Kościła. Określa rolę papieża w kościele. Wskazuje na owoce działania Ducha Świętego w życiu Apostołów. Podaje źródło jedności Kościoła. Podaje kto jest Głową Kościoła. Podaje kto jest następcą świętego Piotra. Wymienia zadania stojące przed hierarchami Kościoła. Wyjaśnia określenie misyjności Kościoła. Wskazuje przykłady dawania świadectwa przez Apostołów mocą Ducha Świętego. V Duch Święty źródłem życia i obfitości darów Wymienia rodzaje sumienia. Przytacza przyczyny prześladowań chrześcijan. Streszcza życiorysy wybranych męczenników za wiarę. Objaśnia zobowiązania jakie niesie dar umiejętności. Wyjaśnia konieczność modlitwy do Miłosierdzia Bożego za wszystkich zatwardziałych grzeszników. Wskazuje na dar rady jako pomoc w rozstrzyganiu problemów życia aby były zgodne z życiem chrześcijańskim. Wskazuje na przykłady świętych jako wzory do naśladowania. Uzasadnia zwracanie się do Ducha Świętego o pomoc w codziennym życiu. Dowodzi konieczności modlitwy do Ducha Świętego o Jego dary i owoce aby móc wykorzystać je w codziennym życiu. Podaje czym są charyzmaty Ducha Świętego. Wyjaśnia do czego zobowiązuje dar umiejętności. Określa sposoby rozwijania w sobie daru pobożności. Wskazuje na przykłady świętych jako wzory do naśladowania. Wybiera sposób dziękczynienia Bogu za zdobywaną wiedzę. Dowodzi że dzięki Duchowi Świętemu człowiek może przyjąć objawienie. Wylicza dary Ducha Świętego.
Nazywa Ducha Świętego dawcą mądrości. Przytacza naukę Kościoła na temat ludzkiego rozumu. Streszcza tekst źródłowy. Wyjaśnia określenie być chrześcijaninem. Objaśnia znaczenie cnoty męstwa w przezwyciężaniu ludzkich słabości. Określa czym jest męczeństwo za wiarę. Wskazuje związek daru mądrości z działaniem Ducha Świętego. Dowodzi potrzeby rozwoju daru umiejętności otrzymanego w sakramencie bierzmowania. Wymienia określenia mądrości. Wylicza rodzaje modlitwy. Definiuje dar męstwa. Podaje przykłady świętych którzy wyróżniali się cnotą męstwa. Wymienia owoce daru bojaźni Bożej. Wyjaśnia na czym polega grzech przeciwko Duchowi Świętemu. Określa czym jest dar rady w życiu chrześcijanina. VI Duch Święty umacnia łaską w sakramencie bierzmowania Podaje skutki działania Ducha Świętego w człowieku. Objaśnia sposób godnego przygotowania się do bierzmowania. Uzasadnia przyjmowanie sakramentów świętych. Określa działania przygotowujące do przyjęcia sakramentu bierzmowania. Uzasadnia wybór imienia które otrzyma podczas sakramentu bierzmowania. Wskazuje zobowiązania płynące z przyjęcia sakramentu bierzmowania. Analizuje skutki przyjęcia poszczególnych sakramentów świętych. Dowodzi modlitwy jako źródła do kształtowania dojrzałej wiary. Podaje kto jest źródłem łask w sakramentach. Wymienia skutki przyjęcia sakramentu bierzmowania. Objaśnia gesty i znaki w czasie sprawowania sakramentu bierzmowania. Wskazuje kto może być szafarzem sakramentu bierzmowania. Określa cechy świadka do bierzmowania. Analizuje rolę świadka do bierzmowania. Podaje podział sakramentów. Podaje cechy osoby która będzie świadkiem bierzmowania. Wylicza elementy liturgii sakramentu bierzmowania. Streszcza tekst źródłowy. Wyjaśnia oddziaływanie Ducha Świętego na życie codzienne ludzi otwartych na jego łaskę.
Wskazuje na łaski otrzymywane w sakramentach. Charakteryzuje świadków wiary którzy oddali życie za Chrystusa. Definiuje czym jest sakrament. Podaje czym jest sakrament bierzmowania. Wymienia sposób przygotowania się do bierzmowania. Objaśnia czym jest wiara. Wyjaśnia związek między chrztem a bierzmowaniem. Wskazuje na rolę świętego patrona. VII Duch Święty napełnia mocą Przytacza treść nauczania Kościoła w odniesieniu do miłości bliźniego. Objaśnia że chrześcijaństwo to religia radości i pokoju. Dowodzi konieczności nauki wierności i cierpliwości od Chrystusa. Analizuje sytuacje w których Chrystus uczy nas wierności i cierpliwości. Przytacza teksty Pisma Świętego mówiące o wierności Boga wobec człowieka. Objaśnia znaczenie darów i owoców Ducha Świętego. Określa sposoby pomocy bliźniemu. Uzasadnia sens nadziei chrześcijańskiej. Przytacza treść przypowieści o miłosiernym Samarytaninie. Objaśnia co stanowi źródło radości i szczęścia. Określa Ducha Świętego jako dawcę darów. Wskazuje na Chrystusa jako dawcę darów w każdej sytuacji. Wylicza dary Ducha Świętego. Wymienia owoce Ducha Świętego. Wyjaśnia co dla chrześcijanina powinno stanowić szczęście. Wskazuje na teksty Pisma Świętego mówiące o wierności Boga wobec człowieka. VIII Duch Święty działa w historii Kościoła Wymienia sposoby angażowania się w życie Kościoła. Rozróżnia elementy zmienne i niezmienne w Kościele. Objaśnia znaczenie Wielkiej Nowenny i obchodów Millenium Chrztu Polski dla odnowy religijnej Polaków. Określa działania związane z życiem społecznym szkoły, parafii. Wskazuje na realizację prawa miłości jako fundamentu jedności kościoła. Analizuje przyczyny zmienności elementów w kościele. Wymienia elementy zmienne i niezmienne w Kościele. Wyjaśnia i używa poprawnie określeń: zakony żebracze, Inkwizycja. Streszcza wybrane zagadnienia i postanowienia Soboru Trydenckiego.
Objaśnia działanie Kościoła w obronie godności człowieka. Dowodzi konieczności dialogu miedzy wyznaniami. Analizuje rolę i znaczenie Kościoła w Polsce w czasie zaborów oraz po II wojnie światowej. Wymienia odłamy chrześcijaństwa. Wyjaśnia znacznie słów Jestem który Jestem. Opisuje wybrane zagadnienia z dziejów Kościoła w okresie średniowiecza. Opowiada o ważniejszych wydarzeniach z życia Kościoła w Polsce w czasie zaborów oraz pod II wojnie światowej. Podaje datę Soboru Trydenckiego. Wymienia osoby żyjące w czasie zaborów które okazały wierność Bogu i troszczyły się o zachowanie tożsamości narodowej. Streszcza teksty biblijne o roli Ducha Świętego w historii Kościoła. Rozróżnia cechy Kościoła katolickiego. Wskazuje przyczynę zainteresowania się Kościoła problemami społecznymi. IX Świadectwo życia chrześcijańskiego Podaje że uczciwość i rzetelność w wykonywanej pracy są elementami prowadzącymi do spotkania z Bogiem. Wyjaśnia konieczność podjęcia inicjatyw w celu obrony praw człowieka i jego godności. Wykrywa związek miedzy prymasem Stefanem Wyszyńskim a Janem Pawłem II w sprawach Kościoła i Ojczyzny. Wykonuje pracę plastyczną o działalności społecznej dowolnego zgromadzenia zakonnego. Wymienia swoje obowiązki wobec społeczności. Objaśnia rolę Jana Pawła II w życiu narodu polskiego. Wskazuje na dawanie świadectwa wiary w różnych sferach i dziedzinach życia. Charakteryzuje działalność zgromadzeń zakonnych diecezji. Uzasadnia konieczność przyjęcia obowiązku apostolstwa z racji odpowiedzialności za Kościół i innych ludzi. Wymienia zgromadzenia zakonne istniejące w diecezji. Wyjaśnia określenie godność człowieka. Wyjaśnia obowiązek bycia apostołem. Wskazuje na poszanowanie godności człowieka i jego praw od chwili poczęcia. Określa obowiązki i zadania władzy wobec społeczności. Ocenia rolę prymasa Stefana Wyszyńskiego w historii Kościoła. Przytacza ważniejsze wydarzenia z życia Kardynała Prymasa Wyszyńskiego i Jana Pawła II. Nazywa życie konsekrowane szczególną formą życia chrześcijańskiego. Podaje korzyści płynące z wykonywania pracy.
Wyjaśnia czym jest społeczność. Określa czym jest godność człowieka. Wskazuje na sakramenty święte które w sposób szczególny zobowiązują do apostolstwa. X Katechezy dodatkowe Podaje w czym przejawia się obecność Boga w świecie. Wymienia sposoby pracy na sobą. Wyjaśnia potrzebę starań o zjednoczenie chrześcijan. Wskazuje na modlitwę różańcową jako ratunek dla świata. Uzasadnia konieczność duchowego przygotowania do chrześcijańskiego przeżycia świąt Bożego Narodzenia. Określa rolę Maryi jaką pełni w Kościele Chrystusa. Dowodzi skuteczności modlitwy różańcowej. Podaje powód złożenia ślubów jasnogórskich przez Jana Kazimierza i prymasa Stefana Wyszyńskiego. Objaśnia znaczenie Wielkanocy dla chrześcijan. Wyjaśnia że czas wakacji powinien być przeżyty we wspólnocie z Chrystusem. Wykrywa związek między modlitwą różańcową a własnym życiem. Wskazuje przykłady duchowego przygotowania do Bożego Narodzenia. Uzasadnia konieczność modlitwy o zjednoczenie chrześcijan. Dowodzi obowiązku uczestnictwa w rekolekcjach. Podaje sposób modlitwy na różańcu. Przytacza treść przypowieści o siewcy. Wyjaśnia sens pokuty i nawrócenia. Objaśnia znaczenie Adwentu w życiu chrześcijanina. Streszcza tekst ślubów króla Jana Kazimierza i prymasa Wyszyńskiego. Wykrywa związek między Mszą Świętą a Tajemnicą Wcielenia. Wskazuje na przykazanie miłości jako środek do porozumienia się z inaczej wierzącymi. Określa wartość odpoczynku. Przytacza historie różańca świętego. Podaje czym jest Adwent. Definiuje czym jest Tajemnica Wcielenia. Wylicza świadków zmartwychwstania Chrystusa. Streszcza nauczanie kościoła na temat odpoczynku i czasu wolnego. Wyjaśnia sposoby okazywania szacunku inaczej wierzącym. Określa czym jest Wielki Post. Wskazuje czym są rekolekcje wielkopostne.
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: - posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania przyjęty przez nauczyciela w klasie I, - samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia, biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych lub praktycznych, uwzględnionych w programie przyjętym przez nauczyciela w klasie I, proponuje rozwiązania nietypowe, rozwiązuje zadania wykraczające poza program opracowany przez nauczyciela, - uzyskał tytuł laureata konkursu przedmiotowego o zasięgu wojewódzkim, uzyskał tytuł finalisty lub laureata ogólnopolskiej olimpiady przedmiotowej, - osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach przedmiotowych, kwalifikując się do finałów na szczeblu krajowym lub posiada inne porównywalne sukcesy i osiągnięcia. Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który: - nie opanował wiadomości i umiejętności ujętych w podstawie programowej, - nie jest w stanie wykonać zadań o niewielkim stopniu trudności, - posiada braki w wiadomościach i umiejętnościach uniemożliwiające otrzymanie oceny pozytywnej.