Ćwiczenie 24 Temat: Obwód prądu stałego RL i RC stany nieustalone. Cel ćwiczenia

Podobne dokumenty
Ćwiczenie 25. Temat: Obwód prądu przemiennego RC i RL. Cel ćwiczenia

Ćwiczenie 22. Temat: Przerzutnik monostabilny. Cel ćwiczenia

I= = E <0 /R <0 = (E/R)

WZMACNIACZ ODWRACAJĄCY.

Ćwiczenie 13. Temat: Wzmacniacz w układzie wspólnej bazy. Cel ćwiczenia

Ćwiczenie 01. Temat: Własności diody Zenera Cel ćwiczenia

Ćwiczenie 21 Temat: Komparatory ze wzmacniaczem operacyjnym. Przerzutnik Schmitta i komparator okienkowy Cel ćwiczenia

NIEZBĘDNY SPRZĘT LABORATORYJNY

Ćwiczenie 16. Temat: Wzmacniacz w układzie Darlingtona. Cel ćwiczenia

Ćwiczenie 10 Temat: Własności tranzystora. Podstawowe własności tranzystora Cel ćwiczenia

Rys Filtr górnoprzepustowy aktywny R

(a) Układ prostownika mostkowego

Ćwiczenie 23. Temat: Własności podstawowych bramek logicznych. Cel ćwiczenia

Ćwiczenie 14. Temat: Wzmacniacz w układzie wspólnego kolektora. Cel ćwiczenia

Ćwiczenie 15 Temat: Zasada superpozycji, twierdzenia Thevenina i Nortona Cel ćwiczenia

Vgs. Vds Vds Vds. Vgs

NIEZBĘDNY SPRZĘT LABORATORYJNY

Ćwiczenie 25 Temat: Interfejs między bramkami logicznymi i kombinacyjne układy logiczne. Układ z bramkami NOR. Cel ćwiczenia

Ćwiczenie 12 Temat: Wzmacniacz w układzie wspólnego emitera. Cel ćwiczenia

NIEZBĘDNY SPRZĘT LABORATORYJNY

Ćwiczenie 17 Temat: Własności tranzystora JFET i MOSFET. Cel ćwiczenia

Ćwiczenie 24 Temat: Układy bramek logicznych pomiar napięcia i prądu. Cel ćwiczenia

Ćwiczenie 29 Temat: Układy koderów i dekoderów. Cel ćwiczenia

Rys Schemat montażowy (moduł KL blok e) Tablica C B A F

Ćwiczenie 26. Temat: Układ z bramkami NAND i bramki AOI..

Ćwiczenie 31 Temat: Analogowe układy multiplekserów i demultiplekserów. Układ jednostki arytmetyczno-logicznej (ALU).

LABORATORIUM OBWODÓW I SYGNAŁÓW. Stany nieustalone

Ćwiczenie 28. Przy odejmowaniu z uzupełnieniem do 2 jest wytwarzane przeniesienie w postaci liczby 1 Połówkowy układ

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa

Ćwiczenie 3 Badanie własności podstawowych liniowych członów automatyki opartych na biernych elementach elektrycznych

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa

Modulatory PWM CELE ĆWICZEŃ PODSTAWY TEORETYCZNE

Ćwiczenie nr 05 1 Oscylatory RF Podstawy teoretyczne Aβ(s) 1 Generator w układzie Colpittsa gmr Aβ(S) =1 gmrc1/c2=1 lub gmr=c2/c1 gmr C2/C1

1 Ćwiczenia wprowadzające

PRAWO OHMA DLA PRĄDU PRZEMIENNEGO

Wyznaczanie krzywej ładowania kondensatora

Ćwiczenie nr 254. Badanie ładowania i rozładowywania kondensatora. Ustawiony prąd ładowania I [ ma ]: t ł [ s ] U ł [ V ] t r [ s ] U r [ V ] ln(u r )

14 Modulatory FM CELE ĆWICZEŃ PODSTAWY TEORETYCZNE Podstawy modulacji częstotliwości Dioda pojemnościowa (waraktor)

PRAWO OHMA DLA PRĄDU PRZEMIENNEGO

Drgania w obwodzie LC. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

Wartość średnia półokresowa prądu sinusoidalnego I śr : Analogicznie określa się wartość skuteczną i średnią napięcia sinusoidalnego:

13 K A T E D R A F I ZYKI S T O S O W AN E J

Ćwiczenie 8 Temat: Pomiar i regulacja natężenia prądu stałego jednym i dwoma rezystorem nastawnym Cel ćwiczenia

Projekt zadanie 2. Stany nieustalone w obwodach elektrycznych. Analiza stanów nieustalonych metodą klasyczną

Ćw. 27. Wyznaczenie elementów L C metoda rezonansu

Ćwiczenie: "Obwody prądu sinusoidalnego jednofazowego"

Ćwiczenie 14 Temat: Pomiary rezystancji metodami pośrednimi, porównawczą napięć i prądów.

Ćwiczenie 12 Temat: Prawa Kirchhoffa w obwodach prądu stałego. Cel ćwiczenia

Ćwiczenie 27 Temat: Układy komparatorów oraz układy sumujące i odejmujące i układy sumatorów połówkowych i pełnych. Cel ćwiczenia

E 6.1. Wyznaczanie elementów LC obwodu metodą rezonansu

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa

Generator. R a. 2. Wyznaczenie reaktancji pojemnościowej kondensatora C. 2.1 Schemat układu pomiarowego. Rys Schemat ideowy układu pomiarowego

LABORATORIUM ELEKTRONIKI FILTRY AKTYWNE

ĆWICZENIE LABORATORYJNE. TEMAT: Badanie wzmacniacza różnicowego i określenie parametrów wzmacniacza operacyjnego

Badanie wzmacniacza operacyjnego

Technik elektronik 311[07] Zadanie praktyczne

BADANIE PROCESÓW ŁADOWANIA I ROZŁADOWANIA KONDENSATORA

Pomiar indukcyjności.

LABORATORIUM PODZESPOŁÓW ELEKTRONICZNYCH. Ćwiczenie nr 2. Pomiar pojemności i indukcyjności. Szeregowy i równoległy obwód rezonansowy

Tranzystory bipolarne. Właściwości wzmacniaczy w układzie wspólnego kolektora.

Laboratorium Podstaw Pomiarów

5 Filtry drugiego rzędu

W celu obliczenia charakterystyki częstotliwościowej zastosujemy wzór 1. charakterystyka amplitudowa 0,

Bogdan Olech Mirosław Łazoryszczak Dorota Majorkowska-Mech. Elektronika. Laboratorium nr 3. Temat: Diody półprzewodnikowe i elementy reaktancyjne

Badanie układów aktywnych część II

STABILIZATORY NAPIĘCIA I PRĄDU STAŁEGO O DZIAŁANIU CIĄGŁYM Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

07 K AT E D R A FIZYKI STOSOWA N E J

2.Rezonans w obwodach elektrycznych

Laboratorium Metrologii

Laboratorium Podstaw Elektrotechniki i Elektroniki

Badanie zjawiska rezonansu elektrycznego w obwodzie RLC

ĆWICZENIE LABORATORYJNE. TEMAT: Badanie liniowych układów ze wzmacniaczem operacyjnym (2h)

Laboratorium Przyrządów Półprzewodnikowych Laboratorium 1

Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki

LABORATORIUM ELEKTRONIKI WZMACNIACZ MOCY

Bierne układy różniczkujące i całkujące typu RC

Wykład Drgania elektromagnetyczne Wstęp Przypomnienie: masa M na sprężynie, bez oporów. Równanie ruchu

Tranzystory bipolarne. Właściwości dynamiczne wzmacniaczy w układzie wspólnego emitera.

Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego nr 5

E1. OBWODY PRĄDU STAŁEGO WYZNACZANIE OPORU PRZEWODNIKÓW I SIŁY ELEKTROMOTORYCZNEJ ŹRÓDŁA

Badanie diod półprzewodnikowych

Układy i Systemy Elektromedyczne

PRAWO OHMA DLA PRĄDU PRZEMIENNEGO. Instrukcja wykonawcza

Pomiar podstawowych wielkości elektrycznych

BADANIE ELEMENTÓW RLC

LABORATORIUM OBWODÓW I SYGNAŁÓW

Ćwiczenie 2 Mostek pojemnościowy Ćwiczenie wraz z instrukcją i konspektem opracowali P.Wisniowski, M.Dąbek

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z PRZEDMIOTU POMIARY W ELEKTROTECHNICE I ELEKTRONICE

Zaznacz właściwą odpowiedź

Statyczne badanie wzmacniacza operacyjnego - ćwiczenie 7

PRACOWNIA ELEKTRONIKI

Ćwiczenie 4 Badanie ładowania i rozładowania kondensatora

LABORATORIUM ELEKTRONIKI OBWODY REZONANSOWE

LABORATORIUM ELEKTRONIKI WZMACNIACZ MOCY

Podstawowe zastosowania wzmacniaczy operacyjnych

Badanie obwodów z prostownikami sterowanymi

KATEDRA ELEKTROTECHNIKI LABORATORIUM ELEKTROTECHNIKI

Ćwiczenie - 9. Wzmacniacz operacyjny - zastosowanie nieliniowe

Podstawy Elektroniki dla Informatyki. Generator relaksacyjny

Transkrypt:

Ćwiczenie 24 Temat: Obwód prądu stałego RL i RC stany nieustalone. Cel ćwiczenia Zrozumienie znaczenia stałej czasu w obwodzie RL. Poznanie zjawiska ładowania rozładowania w obwodzie RL Zrozumienie znaczenia stałej czasu w obwodzie RC. Poznanie zjawiska ładowania i rozładowania w obwodzie RC. Czytanie schematów elektronicznych, przestrzeganie zasad bhp podczas montażu elementów. INSTRUKCJA DO WYKONANIA ZADANIA Przestrzegaj zasad BHP przy pomiarach elektrycznych. Zachowaj ostrożność w czasie ćwiczenia. Sprawdź stan elementów zastosowanych w ćwiczeniu oraz narzędzi. Na rys. 2-7-1 przedstawiono obwód RL. Jeśli przełącznik zostanie umieszczony w położeniu b, to w indukcyjności L zaindukuje siła elektromotoryczna o kierunku przeciwnym, jednak prąd płynący przez cewkę nie może zmienić się natychmiast. Ta siła elektromotoryczna jest dana równaniem: E=V R + V L = ir + L* di/dt Używając do rozwiązania tego równania rachunku różniczkowego otrzymujemy: E ( L / R) il ( t) (1 e ) R W równaniu tym wielkość τ = L/R jest nazywana stałą czasu i jest wyrażana w sekundach. Przebieg zmian prądu płynącego przez indukcyjność w funkcji czasu i L (t) przedstawiono na rys. 2-7-1(b). Zależność napięcia VL występującego na indukcyjności L od czasu można przedstawić wzorem: di ( L / R) VL L Ee dt Przebieg zmian tego napięcia przedstawia też rys. 2-7-1(b). V R i L R E (1 e R ) R E(1 e ( L / R) ( L / R) Z równania powyższego można wywnioskować, że prąd i L osiąga wartość maksymalną, gdy t = 5τ = 5(L/R); z drugiej strony zaś, w trakcie tego czasu t = 5τ napięcie V L osiąga wartość zerową. Ta własność obwodu RL jest podobna do funkcji układu różniczkujące ) Rys. 2-7-1 Obwód RL Gdy do układu z rys. 2 7-2 zostanie doprowadzony sygnał prostokątny to zmiany sygnału wyjściowego tego układu będą podobne do uzyskiwanego w układzie różniczkującym RC. Jedyną różnicą jest to, że sygnał wyjściowy w układzie różniczkującym RC jest pobierany jako napięcie V R z rezystora R a w układzie różniczkującym R L jako napięcie V L ; a po nadto Xc 1/(2 πfc), X L = 2 πfl 1

NIEZBĘDNY SPRZĘT LABORATORYJNY 1. KL-22001 podstawowy moduł edukacyjny z laboratorium układów elektrycznych 2. KL-24002 podstawowy moduł do ćwiczeń z elektryczności 3. Oscyloskop PROCEDURA OBWÓD PRĄDU STAŁEGO RL 1. Ustawić moduł KL-24002 na module KL-22001 (moduł edukacyjny laboratorium z podstawowych układów elektrycznych), poczym zlokalizować blok f, którego schemat montażowy jest przedstawiony na rys. 2-7-3. 2. Do wejścia obwodu RL doprowadzić z generatora funkcyjnego znajdującego się w bloku KL-22001 sygnał prostokątny o częstotliwości 200 Hz i napięciu międzyszczytowym 10 Vp-p. 3. Posługując się oscyloskopem zmierzyć i zapisać przebiegi napięcia wejściowego (Vin) oraz napięcia wyjściowego (V L1 ). Obserwować stany przejściowe w układzie RL. 4. Obliczyć wartość stałej czasu τ dla R9 = 330 Ω i L1=500 mh. τ =L/R ms PODSUMOWA NIE Prąd płynący przez cewkę (indukcyjność) nie może zmienić się nagle. Jednak takich ograniczeń nie ma występujące w cewce napięcie, które może gwałtownie wzrosnąć. Gwałtownej zmianie prądu przeciwdziała indukcyjność cewki. PROCEDURA OBWÓD PRĄDU STAŁEGO RC Przestrzegaj zasad BHP przy pomiarach elektrycznych. Zachowaj ostrożność w czasie ćwiczenia. Sprawdź stan elementów zastosowanych w ćwiczeniu oraz narzędzi. Kondensator jest elementem, który magazynuje energię elektryczną gromadząc w sobie ładunek elektryczny. Należy pamiętać, że całkowity ładunek zgromadzony w kondensatorze nie może zmienić się natychmiast. Na rys. 2-6-1 przedstawiono podstawowy obwód RC składający się kondensatora, rezystorów, źródła napięcia stałego i przełącznika. Załóżmy, że napięcie na kondensatorze C jest równe zero, zanim przełącznik zostanie zamknięty tj. ustawiony w takim położeniu jak na rys. 2-6-1. Nawet w tym momencie, w którym przełącznik ten zostanie zamknięty, włączając w obwód potencjometr VR1 (niech VR1=R), to napięcie na kondensatorze nadal będzie równe zero, a całe napięcie źródła E odłoży się na rezystorze VR1 Innymi słowy, wartość szczytowa prądu ładowania, który zaczyna płynąć jest w pierwszym momencie określona przez wartość rezystora, czyli I0 = V/R. 2

Rys. 2-6-1 Obwód RC Gdy kondensator C zaczyna się ładować, napięcie na nim zaczyna narastać zbliżając się do napięcia źródła zasilania (baterii), pozostawiając coraz mniej napięcia dla rezystora. W trakcie procesu ładowania prąd stopniowo zmniejsza się. Można go wyrazić wzorem i=(v/r)e -t/rc w, którym e=2,718. Na rys. 2-6-2 przedstawiono graficznie zmiany prądu ładowania w czasie. Na rys. 2-6-3 przedstawiono jak napięcie na rezystorze VR i napięcie na kondensatorze Vc zmieniają się wraz z czasem ładowania. Napięcie na kondensatorze można wyrazić wzorem Vc=V(1-e-t/RG )a napięcie na rezystorze VR Zgodnie z prawem Kirchhoffa cały czas jest słuszna zależność: V=VR+VC. Załóżmy, że teraz napięcie na kondensatorze Vc jest równe napięciu źródła zasilania (baterii). Przełączając przełącznik łączymy rezystor R7 równolegle z kondensatorem C. Kondensator ten rozładowuje się teraz przez rezystor R7 (niech R7=R). Prąd rozładowania, napięcie na kondensatorze oraz napięcie na rezystorze można wyrazić poniższymi wzorami: I = -(V/R) e -t/rc VC = Ve -t/rc VR=-V e -t/rc Na rys. 2-6-4 przedstawiono jak prąd rozładowania zmienia się z czasem, a na rys. 2-6-5, jak z czasem rozładowania zmieniają się napięcia VR i VC. Gdy kondensator ładuje się, to końcowa wartość napięcia VC jest określona wyłącznie przez napięcie źródła zasilania (baterii), i jak długo trzeba, aby to osiągnąć zależy wy łącznie od wartości rezystancji rezystora i pojemności kondensatora. Iloczyn wielkości RC jest nazywany stałą czasu układu RC i oznaczany grecką literą τ lub w tym przypadku też symbolem τ C Stała czasu τ C =RC jest w sekundach, jeśli R jest w omach a C w faradach. Jeśli t=1/τ to napięcie na kondensatorze osiąga 63% jego napięcia końcowego. Na rys 2-6-6 przedstawiono diagram stałych czasu. Krzywa A przedstawia zmiany napięcia ładowania kondensatora, a krzywa B zmiany napięcia 3

rozładowania. W praktyce, gdy t=5τ, to uważa się, że napięcie na kondensatorze VC osiągnęło w trakcie ładowania wartość V (napięcie baterii) lub, gdy napięcie to w wyniku rozładowania spadło do zera. NIEZBĘDNY SPRZĘT LABORATORYJNY 1. KL-22001 podstawowy moduł edukacyjny z laboratorium układów elektrycznych 2. KL-24002 podstawowy moduł do ćwiczeń z elektryczności 3. Multimetr PROCEDURA OBWÓD PRĄDU STAŁEGO RC 1. Ustawić moduł KL-24002 na module KL-22001 (moduł edukacyjny laboratorium z podstawowych układów elektrycznych), po czym zlokalizować blok d. 2. Wykonać połączenia posługując się rysunkiem układu pomiarowego przedstawionym na rys. 2-6-1 i schematem montażowym przedstawionym na rys. 2-6-7. Dołączyć do układu potencjometr VR1 używając do tego przewodów połączeniowych. 3. Ustawić potencjometr VR1 na 1 kω. Ustawić przełącznik w pozycję VR1. Do wyprowadzeń kondensatora Cl dołączyć woltomierz. Doprowadzić do wejścia układu napięcie zasilania stałe równe +10 V z zasilacza o napięciu wyjściowym regulowanym znajdującego się w module KL-22001. W tym momencie kondensator Cl zaczyna się ładować, a napięcie na nim VC rośnie, aby na koniec osiągnąć wartość 10 V, co wskazuje woltomierz. 4. Ustawić wyłącznik w pozycji R7. Kondensator C1 zaczyna się rozładowywać, a napięcie na nim VC zmniejsza się do 0V. 5. Wstawiając do wzoru τ= R x C wartości liczbowe rezystancji VR1 i pojemności Cl (1000 μf), obliczyć i zapisać wartość stałej czasu: τ = 4

6. Obliczyć wartości zmian napięcia VC1 na kondensatorze w kolejnych momentach czasowych t=0τ, 1τ, 2τ, 3τ, 4τ i 5τ, a następnie nanieść je w postaci punktów na siatkę przedstawioną na rys. 2-6-8. Przez naniesione kolejne punkty przeciągnąć ciągłą linię. Krzywa ta będzie krzywą ładowania. 7. Do obliczenia stałej czasu użyć stopera lub oscyloskopu. Ustawić potencjometr w pozycji VR1, zmierzyć i zapisać czas, po którym ładujący się kondensator osiąga wartość Vcl równą 6,32 V wskazywaną przez woltomierza T Uwaga: Za każdym razem przed zmianą kondensatora rozładować go zwierając wyprowadzenia tak, aby Vcl=0. 8. Zmierzyć wartości Vcl w kolejnych odstępach czasowych t=0τ, 1τ, 2τ, 3τ, 4τ i 5τ, a następnie zapisać wyniki w tablicy 2-6-1 Czas (t) 0τ 1τ = 2τ = 3τ = 4τ = 5τ = VC1 (V) 0 6,32 9. Nanieść zapisane wartości czasu t i napięcia Vcl na siatkę przedstawioną na rys. 2-6-8, a następnie przez kolejne naniesione punkty przeciągnąć ciągłą linię. 10. Porównać krzywe wykreślone w krokach 6 i 9 tej procedury. Czy istnieje duża zgodność między obiema krzywymi. 11. Ustawić potencjometr VR1 na 200Ω. Obliczyć i zapisać wartość stałej czasu τ = Naładować kondensator i obserwować zmiany napięcia Vcl wskazywane przez woltomierz. Czy czas ładowania jest krótszy, niż podany w kroku 3 dla Vcl =10V? 12. Ustawić przełącznik w pozycję VR1. Dołączyć napięcie zasilania + 10 V, aby naładować kondensator do Vcl =10 V. 13. Ustawić przełącznik w pozycję R7 (10 kω). Kondensator zacznie rozładowywać się przez R7. Obliczyć i zapisać wartość stałej czasu rozładowania. τ= s 14. Powtórzyć krok 6 dla krzywej rozładowania. 15. Zmierzyć i zapisać czas potrzebny, aby napięcie Vcl zmniejszyło się z l0vdo3,68v. t- s Porównać ten wynik z uzyskanym w kroku 13. Czy są ze sobą zgodne? 16. Powtórzyć krok 8 dla rozładowania zapisać wyniki w tablicy 2-6-2. Czas (t) 0τ 1τ = 2τ = 3τ = 4τ = 5τ = VC1 (V) 10V 3,68 Tablica 2-6-2 17. Powtórzyć krok 9 dla krzywej rozładowania. 18.Jeśli porówna się krzywe z kroków 14 i 17 tej procedury, to czy istnieje zgodność między nimi? PODSUMOWANIE Korzystając z wyników uzyskanych w trakcie skomplikowanych pomiarów, wykreśliliśmy krzywe ładowania rozładowania w obwodzie RC. Jeśli otrzymywane krzywe różnią się znacznie, należy całą procedurę wykonać ponownie. Różnice mogą być spowodowane głównie przez to, że: (1) stała czasu jest zbyt mała, aby mogła być zmierzona dokładnie (2) woltomierz ma małą rezystancję wewnętrzną. 5

Zespół Szkół Mechanicznych w Namysłowie Pomiary elektryczne i elektroniczne Temat ćwiczenia: Obwód prądu stałego RL i RC oraz stany nieustalone. Imię i nazwisko Nr ćw 24 Data wykonania Klasa 1TEZ Grupa Zespół OCENY Samoocena Wykonanie Ogólna CEL ĆWICZENIA; Wykaz materiałów Wykaz narzędzi i sprzętu...... Wykaz aparatury kontrolno-pomiarowej..... Schemat układu pomiarowego rys. 2-7-1a RL Schemat układu pomiarowego rys. 2-6-1 RC PROCEDURA OBWÓD PRĄDU STAŁEGO RL 1. Ustawić moduł KL-24002 na module KL-22001 (moduł edukacyjny laboratorium z podstawowych układów elektrycznych), po czym zlokalizować blok f, którego schemat montażowy jest przedstawiony na rys. 2-7-3. 2. Do wejścia obwodu RL doprowadzić z generatora funkcyjnego znajdującego się w bloku KL-22001 sygnał prostokątny o częstotliwości 200 Hz i napięciu międzyszczytowym 10 Vp-p. 3. Posługując się oscyloskopem zmierzyć i zapisać przebiegi napięcia wejściowego (Vin) oraz napięcia wyjściowego (V L1 ). Obserwować stany przejściowe w układzie RL. 4. Obliczyć wartość stałej czasu τ dla R9 = 330 Ω i L1=500 mh. τ =L/R ms Posługując się oscyloskopem zmierzyć i zapisać przebiegi napięcia wejściowego (Vin) oraz napięcia wyjściowego (V L1 ). Obserwować Stany przejściowe w układzie RL. 6

PROCEDURA OBWÓD PRĄDU STAŁEGO RC 1. Ustawić moduł KL-24002 na module KL-22001 (moduł edukacyjny laboratorium z podstawowych układów elektrycznych), po czym zlokalizować blok d. 2. Wykonać połączenia posługując się rysunkiem układu pomiarowego przedstawionym na rys. 2-6-1 i schematem montażowym przedstawionym na rys. 2-6-7. Dołączyć do układu potencjometr VR1 używając do tego przewodów połączeniowych. 3. Ustawić potencjometr VR1 na 1 kω. Ustawić przełącznik w pozycję VR1. Do wyprowadzeń kondensatora Cl dołączyć woltomierz. Doprowadzić do wejścia układu napięcie zasilania stałe równe +10 V z zasilacza o napięciu wyjściowym regulowanym znajdującego się w module KL-22001. W tym momencie kondensator Cl zaczyna się ładować, a napięcie na nim VC rośnie, aby na koniec osiągnąć wartość 10 V, co wskazuje woltomierz. 4. Ustawić wyłącznik w pozycji R7. Kondensator C1 zaczyna się rozładowywać, a napięcie na nim VC zmniejsza się do 0V. 5. Wstawiając do wzoru τ= R x C wartości liczbowe rezystancji VR1 i pojemności Cl (1000 μf), obliczyć i zapisać wartość stałej czasu: τ = 6. Obliczyć wartości zmian napięcia VC1 na kondensatorze w kolejnych momentach czasowych t=0τ, 1τ, 2τ, 3τ, 4τ i 5τ, a następnie nanieść je w postaci punktów na siatkę przedstawioną na rys. 2-6-8. Przez naniesione kolejne punkty przeciągnąć ciągłą linię. Krzywa ta będzie krzywą ładowania. 7. Do obliczenia stałej czasu użyć stopera lub oscyloskopu. Ustawić potencjometr w pozycji VR1, zmierzyć i zapisać czas, po którym ładujący się kondensator osiąga wartość Vcl równą 6,32 V wskazywaną przez woltomierza T = Uwaga: Za każdym razem przed zmianą kondensatora rozładować go zwierając wyprowadzenia tak, aby Vcl=0. 8. Zmierzyć wartości Vcl w kolejnych odstępach czasowych t=0τ, 1τ, 2τ, 3τ, 4τ i 5τ, a następnie zapisać wyniki w Czas (t) 0τ = 0 1τ = 2τ = 3τ = 4τ = 5τ = VC1 (V) 0 6,32 tablicy 2-6-1 9. Nanieść zapisane wartości czasu t i napięcia Vcl na siatkę przedstawioną na rys. 2-6-8, a następnie przez kolejne naniesione punkty przeciągnąć ciągłą linię. 10. Porównać krzywe wykreślone w krokach 6 i 9 tej procedury. Czy istnieje duża zgodność między obiema krzywymi. 11. Ustawić potencjometr VR1 na 200Ω. Obliczyć i zapisać wartość stałej czasu τ = 7

Naładować kondensator i obserwować zmiany napięcia Vcl wskazywane przez woltomierz. Czy czas ładowania jest krótszy, niż podany w kroku 3 dla Vcl =10V? 12. Ustawić przełącznik w pozycję VR1. Dołączyć napięcie zasilania + 10 V, aby naładować kondensator do Vcl =10 V. 13. Ustawić przełącznik w pozycję R7 (10 kω). Kondensator zacznie rozładowywać się przez R7. Obliczyć i zapisać wartość stałej czasu rozładowania. τ = s 14. Powtórzyć krok 6 dla krzywej rozładowania. 15. Zmierzyć i zapisać czas potrzebny, aby napięcie Vcl zmniejszyło się z l0vdo3,68v. T = s Porównać ten wynik z uzyskanym w kroku 13. Czy są ze sobą zgodne? 16. Powtórzyć krok 8 dla rozładowania zapisać wyniki w tablicy 2-6-2. Czas (t) 0τ = 0 1τ = 2τ = 3τ = 4τ = 5τ = VC1 (V) 10V 3,68 Tablica 2-6-2 17. Powtórzyć krok 9 dla krzywej rozładowania. 18.Jeśli porówna się krzywe z kroków 14 i 17 tej procedury, to czy istnieje zgodność między nimi? WNIOSKI 8