SYSTEMY ZABEZPIECZEŃ POŻAROWYCH I OKRESOWA KONTROLA SYSTEMÓW W MUZEUM ROLNICTWA Starszy Specjalista ds. Kontrolno Rozpoznawczych w KP PSP w Wysokiem Mazowieckiem st.kpt. mgr inż. Adam Frankowski
Pożar to jedno z najpoważniejszych zagrożeń dla obiektów kultury narodowej, w wyniku którego straty niejednokrotnie mają charakter nieodwracalny oraz nieodtwarzalny i to nie tylko w aspekcie materialnym, lecz przede wszystkim historycznym. Tak więc właściwe zabezpieczenie przeciwpożarowe, szczególnie w odniesieniu do omawianej grupy obiektów, powinno mieć charakter systemowy i stanowić skuteczne zabezpieczenie tych obiektów przed pożarem. Struktura polskich zabytków sprawia, że zniszczeniu wskutek pożarów ulegają najczęściej drewniane obiekty kultu religijnego. Każdego roku bezpowrotnie ulega spaleniu kilkadziesiąt obiektów zabytkowych. Realne zagrożenie pożarowe dotyczy także skansenów i zagród skansenowskich, gdzie zwykle w jednym miejscu, na ograniczonej przestrzeni, zgromadzona jest znaczna liczba budynków i budowli wykonanych z materiałów łatwo palnych.
Liczba pożarów w obiektach zabytkowych w latach od 2008-2013 Liczba Pożary Pożary Liczba pożarów pożarów w w muzeach, ROK w bibliotekach w obiektach kultury obiektach skansenach na i archiwach sakralnych wystawach 2008 122 103 10 9 2009 139 119 9 11 2010 131 105 10 16 2011 151 140 6 5 2012 154 133 15 6 2013 137 120 12 5 Źródło: KG PSP
Mówiąc o skutecznym zabezpieczeniu przeciwpożarowym obiektów zabytkowych, należy stwierdzić, że w zasadzie każdy obiekt zabytkowy, w tym również skansen i zagroda skansenowska, w celu określenia odpowiednich przedsięwzięć zabezpieczających przed pożarem wymaga indywidualnej analizy i oceny stanu zabezpieczenia przeciwpożarowego, na podstawie których powinno się określić optymalny sposób zabezpieczenia przed pożarem każdego obiektu. Dopiero w wyniku wnikliwej i fachowej analizy można w sposób właściwy przyjąć odpowiednie środki ochrony czynnej i biernej zabezpieczenia przeciwpożarowego wspomnianych obiektów, które powinny być adekwatne do faktycznie występujących w obiekcie zagrożeń i nieprawidłowości. Najczęściej stosowanymi i podejmowanymi działaniami technicznymi i organizacyjnymi, uwzględniającymi wymagania ochrony przeciwpożarowej, są:
1) zabezpieczenie konstrukcji drewnianych środkami chemicznymi nadającymi im właściwości pożarowe jako nierozprzestrzeniających ognia; 2) obudowa elementów łatwopalnych materiałami niepalnymi (np. płytami gipsowymi); 3) podział obiektu na strefy pożarowe; 4) eksploatowanie urządzeń technicznych zgodnie z przeznaczeniem i instrukcją obsługi oraz zapewnienia ich bieżącej konserwacji; 5) zapewnienie badań okresowych instalacji i urządzeń elektrycznych oraz urządzeń grzewczych; 6) zapewnienie właściwej ochrony odgromowej; 7) opracowanie instrukcji bezpieczeństwa pożarowego i skutecznego egzekwowania ich postanowień; szczególnie ważne jest wykorzystanie zawartych w instrukcji warunków ochrony przeciwpożarowej, wynikających z przeznaczenia, sposobu użytkowania, magazynowania (składowania) i warunków technicznych obiektu itp. na potrzeby planowania, organizacji i prowadzenia działań ratowniczych;
8) zapewnienie bezpiecznych warunków ewakuacji ludzi i mienia, w tym oznakowania obiektu znakami ewakuacyjnymi; 9) zapewnienie właściwych warunków do prowadzenia akcji gaśniczej przez jednostki straży pożarnej (m.in. wykonanie i utrzymanie drożności dróg pożarowych, zapewnienie wody do zewnętrznego gaszenia pożaru); 10) przeprowadzenie ćwiczeń na terenie obiektu w zakresie możliwości ewakuacji ludzi i mienia oraz działań gaśniczo-ratowniczych; 11) wyposażenia obiektu w: system sygnalizacji pożarowej, w tym podłączenie do jednostki straży pożarnej; stałe urządzenia gaśnicze; gaśnice, hydranty wewnętrzne.
PRZEGLĄDY INSTALACJI I URZĄDZEŃ PRZECIWPOŻAROWYCH W TRAKCIE UŻYTKOWANIA OBIEKTU Podstawowe zasady, rodzaje oraz konieczność stosowania technicznych środków zabezpieczenia przeciwpożarowego /instalacji i urządzeń/ określają: ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 roku o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. z 2013 r., poz. 1635), rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2013 r., poz. 926 z późniejszymi zmianami), rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 roku w sprawie w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych terenów ( Dz. U. z 2010 r. Nr 109 poz. 719), rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 roku w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz. U. z 2009 r. nr 124 poz. 1030), rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 roku w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. z 2009 r., Nr 119, poz. 998), obowiązujące normy w zakresie urządzeń i instalacji przeciwpożarowych.
PODSTAWOWE INSTALACJE MAJĄCE WPŁYW NA PRZECIWPOŻAROWE ZABEZPIECZENIE OBIEKTÓW instalacja elektryczna i odgromowa, instalacja wodociągowa, instalacje gaśnicze, instalacja sygnalizacji pożaru, dźwiękowy system ostrzegawczy, oświetlenie awaryjne /bezpieczeństwa i ewakuacyjne/, przewody dymowe i spalinowe, instalacja gazowa, instalacja grzewcza, instalacja wentylacyjna.
PODSTAWOWE OBOWIĄZKI WŁAŚCICIELA, UŻYTKOWNIKA LUB ZARZĄDCY OBIEKTAMI OKREŚLA ART. 4 USTAWY O OCHRONIE PRZECIWPOŻAROWEJ, DO KTÓRYCH NALEŻĄ W SZCZEGÓLNOŚCI: 1. Przestrzeganie przeciwpożarowych wymagań budowlanych, instalacyjnych i technologicznych, 2. Wyposażenie budynku, obiektu lub terenu w sprzęt pożarniczy i ratowniczy oraz środki gaśnicze zgodnie z zasadami określonymi w odrębnych przepisach, 3. Zapewnienie konserwacji i napraw sprzętu oraz urządzeń określonych w punkcie 2) zgodnie z zasadami i wymaganiami gwarantującymi sprawne i niezawodne ich funkcjonowanie, 4. Zapewnienie osobom przebywającym w budynku, obiekcie lub na terenie bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji, przygotowanie budynku, obiektu lub terenu do prowadzenia akcji ratowniczej, 5. Zaznajomienie pracowników z przepisami przeciwpożarowymi. ustalenie sposobów postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia.
Odpowiedzialność za realizację obowiązków z zakresu ochrony przeciwpożarowej wynikających z art. 4 ust. 1 ustawy o ochronie przeciwpożarowej może być przejęta przez osobę zarządzającą obiektem na podstawie umowy cywilnoprawnej ustanawiającej zarząd lub użytkowanie lub w przypadku braku takiej umowy na podstawie art. 4 ust. 1a spoczywa na faktycznie władającym budynkiem, obiektem budowlanym lub terenem.
URZĄDZENIA PRZECIWPOŻAROWE Urządzenia (stałe lub półstałe, uruchamiane ręcznie lub samoczynnie) służące do wykrywania i zwalczania pożaru lub ograniczania jego skutków w obiektach, w których lub przy których są zainstalowane, a w szczególności: stałe i półstałe urządzenia gaśnicze i zabezpieczające, systemy sygnalizacji pożarowej, dźwiękowe systemy ostrzegawcze, instalacje oświetlenia ewakuacyjnego, hydranty, zawory hydrantowe 52, przeciwpożarowe klapy odcinające i urządzenia oddymiające drzwi i bramy przeciwpożarowe, o ile są wyposażone w systemy sterowania.
DEFINICJE: Instalacja wodociągowa przeciwpożarowa - instalacja wodociągowa nawodniona lub sucha, zasilana ze źródła wody, zainstalowana wewnątrz budynku, z której za pomocą hydrantów wewnętrznych lub zaworów hydrantowych pobiera się wodę do gaszenia pożaru, Hydrant wewnętrzny - obudowany zespół, składający się z zaworu hydrantowego, odpowiedniego rodzaju węża oraz z prądownicy wodnej z zaworem odcinającym, zasilany bezpośrednio z instalacji wodociągowej przeciwpożarowej, Zawór hydrantowy 52 -ręczny zawór odcinający umieszczony na instalacji wodociągowej przeciwpożarowej, wyposażony w nasadę pożarniczą 52 umożliwiającą podłączenie węży pożarniczych, System sygnalizacji pożarowej - instalacja sygnalizacyjno - alarmowa służąca do samoczynnego wykrywania i przekazywania informacji o pożarze
SPOSOBY WYKONYWANIA URZĄDZEŃ I INSTALACJI PRZECIWPOŻAROWYCH Urządzenia przeciwpożarowe w obiekcie powinny być wykonane zgodnie z projektem uzgodnionym pod względem ochrony przeciwpożarowej przez rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, a warunkiem dopuszczenia do ich użytkowania jest przeprowadzenie odpowiednich dla danego urządzenia prób i badań, potwierdzających prawidłowość ich działania. Protokoły badań i sprawdzeń Protokoły z badań i sprawdzeń instalacji oraz urządzeń służących ochronie przeciwpożarowej powinny potwierdzić prawidłowość ich wykonania i zamontowania zgodnie z projektem uzgodnionym z rzeczoznawcą ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych oraz spełnienie przez te instalacje i urządzenia wymagań określonych w przepisach szczegółowych oraz Polskich Normach.
STAŁE I PÓŁSTAŁE URZĄDZENIA GAŚNICZE I ZABEZPIECZAJĄCE Stosowanie stałych urządzeń gaśniczych, związanych na stałe z obiektem, zawierających zapas środka gaśniczego i uruchamianych samoczynnie we wczesnej fazie rozwoju pożaru, jest wymagane w: archiwach wyznaczonych przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych; muzeach oraz zabytkach budowlanych, wyznaczonych przez Generalnego Konserwatora Zabytków w uzgodnieniu z Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej; ośrodkach elektronicznego przetwarzania danych o znaczeniu krajowym. Stosowanie stałych samoczynnych urządzeń gaśniczych wodnych jest wymagane w: budynkach handlowych lub wystawowych: Jednokondygnacyjnych, w strefie pożarowej zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL I o powierzchni powyżej 8 000 m2, Wielokondygnacyjnych, w strefie pożarowej zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL I o powierzchni powyżej 5 000 m2; budynkach o liczbie miejsc służących celom gastronomicznym powyżej 600; budynkach użyteczności publicznej wysokościowych; budynkach zamieszkania zbiorowego wysokościowych.
STAŁE I PÓŁSTAŁE URZĄDZENIA GAŚNICZE I ZABEZPIECZAJĄCE W strefach pożarowych i pomieszczeniach wyposażonych w stałe urządzenia gaśnicze gazowe lub z innym środkiem gaśniczym mogącym mieć wpływ na zdrowie ludzi powinny być zapewnione warunki bezpieczeństwa dla osób przebywających w tych pomieszczeniach, zgodnie z odpowiednimi Polskimi Normami dotyczącymi tych urządzeń.
SYSTEMY SYGNALIZACJI POŻAROWEJ Stosowanie systemu sygnalizacji pożarowej, obejmującego urządzenia sygnalizacyjnoalarmowe, służące do samoczynnego wykrywania i przekazywania informacji o pożarze, jest wymagane między innymi w: budynkach handlowych lub wystawowych: jednokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 5 000 m2, wielokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 2 500 m2; muzeach oraz zabytkach budowlanych, wyznaczonych przez Generalnego Konserwatora Zabytków w uzgodnieniu z Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej, archiwach wyznaczonych przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych. [Obowiązek podłączenia urządzeń sygnalizacyjno-alarmowych ] Właściciel, zarządca lub użytkownik budynku, obiektu budowlanego lub terenu, objętych obligatoryjnym stosowaniem systemów sygnalizacji pożarowej wyposażonych w urządzenia sygnalizacyjno-alarmowe, w przypadku gdy w tym budynku, obiekcie budowlanym lub na terenie nie działa jego własna jednostka ratownicza, jest obowiązany połączyć te urządzenia z obiektem komendy Państwowej Straży Pożarnej lub obiektem, wskazanym przez właściwego miejscowo komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej.
INSTALACJA WODOCIĄGOWA PRZECIWPOŻAROWA Instalacje wodociągowe przeciwpożarowe wewnętrzna sieć hydrantowa W budynkach stosuje się następujące rodzaje punktów poboru wody do celów przeciwpożarowych: Hydranty wewnętrzne z wężem półsztywnym o nominalnej średnicy węża 25 mm i 33 mm, Hydrant wewnętrzny z wężem płasko składanym o nominalnej średnicy węża 52 mm, Zawór hydrantowy 52 bez wyposażenia w wąż pożarniczy. Hydranty wewnętrzne powinny spełniać wymagania Polskich Norm dotyczących tych urządzeń.
INSTALACJA WODOCIĄGOWA PRZECIWPOŻAROWA Hydranty 25 muszą być stosowane w strefach pożarowych zakwalifikowanych do kategorii zagrożenia ludzi ZL: 1) na każdej kondygnacji budynku wysokiego i wysokościowego, z wyjątkiem kondygnacji obejmującej wyłącznie strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL IV; 2) na każdej kondygnacji budynku innego niż tymczasowy, niskiego i średniowysokiego: a) w strefie pożarowej o powierzchni przekraczającej 200 m2, zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL I, ZL II lub ZL V, b) w strefie pożarowej zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL III: o powierzchni przekraczającej 200 m2 w budynku średniowysokim, przy czym jeżeli jest to strefa pożarowa obejmująca tylko pierwszą kondygnację nadziemną, a nad nią znajdują się wyłącznie strefy pożarowe ZL IV, jedynie wtedy, gdy powierzchnia tej strefy pożarowej przekracza 1 000 m2, o powierzchni przekraczającej 1 000 m2 w budynku niskim. Hydranty 33 muszą być stosowane w garażu: 1) jednokondygnacyjnym zamkniętym o więcej niż 10 stanowiskach postojowych; 2) wielokondygnacyjnym.
INSTALACJA WODOCIĄGOWA PRZECIWPOŻAROWA Hydranty 52 muszą być stosowane: 1) w strefie pożarowej produkcyjnej i magazynowej o gęstości obciążenia ogniowego przekraczającej 500 MJ/m2 i powierzchni przekraczającej 200 m2; 2) w strefie pożarowej produkcyjnej i magazynowej o gęstości obciążenia ogniowego nieprzekraczającej 500 MJ/m2, w której znajduje się pomieszczenie o powierzchni przekraczającej 100 m2 i gęstości obciążenia ogniowego przekraczającej 1 000 MJ/m2; 3) przy wejściu do pomieszczeń magazynowych lub technicznych o powierzchni przekraczającej 200 m2 i gęstości obciążenia ogniowego przekraczającej 500 MJ/m2, usytuowanych w strefie pożarowej zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL I, ZL II, ZL III lub ZL V, znajdującej się w budynku niskim albo średniowysokim. 4. W strefach pożarowych, o których mowa w ust. 3 pkt 1, i przy wejściu do pomieszczeń magazynowych lub technicznych, o których mowa w ust. 3 pkt 3, dopuszcza się stosowanie hydrantów 33, jeżeli gęstość obciążenia ogniowego w tych strefach i tych pomieszczeniach magazynowych lub technicznych nie przekracza 1 000 MJ/m2. 5. Wymagania, o których mowa w ust. 2, nie dotyczą wolno stojących garaży na terenach zamkniętych podległych Ministrowi Obrony Narodowej.
INSTALACJA WODOCIĄGOWA PRZECIWPOŻAROWA Hydranty wewnętrzne oraz zawory 52 powinny być umieszczane przy drogach komunikacji ogólnej, w szczególności: 1) przy wejściach do budynku i klatek schodowych na każdej kondygnacji budynku, przy czym w budynkach wysokich i wysokościowych zaleca się lokalizację zaworów 52 w przedsionkach przeciwpożarowych, a dopuszcza na klatkach schodowych; 2) w przejściach i na korytarzach, w tym w holach i na korytarzach poszczególnych kondygnacji budynków wysokich i wysokościowych; 3) przy wejściach na poddasza; 4) przy wyjściach na przestrzeń otwartą lub przy wyjściach ewakuacyjnych z pomieszczeń produkcyjnych i magazynowych, w szczególności zagrożonych wybuchem. Instalacja wodociągowa przeciwpożarowa powinna być zasilana z zewnętrznej sieci wodociągowej lub ze zbiorników o odpowiednim zapasie wody do celów przeciwpożarowych, bezpośrednio albo za pomocą pompowni przeciwpożarowej zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i administracji z dnia 16 czerwca 2003 roku w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych
KONSERWACJA I PRZEGLĄDY Konserwacja jest to zespół wszystkich technicznych i administracyjnych przedsięwzięć przewidzianych do utrzymania lub odtworzenia stanu, w którym urządzenie lub instalacja może spełniać swoją funkcję, do której jest przeznaczone.
KONSERWACJA I PRZEGLĄDY Konserwacja systemów sygnalizacji pożarowej 1. Obsługa codzienna : sprawdzanie czy CSP wskazuje stan dozorowania, czy po alarmie zarejestrowanym podjęto odpowiednia działania, 2. Obsługa miesięczna: przeprowadzenie próbnego rozruchu awaryjnego zespołu prądotwórczego, przeprowadzenie testu wskaźników optycznych w centrali, 3. Obsługa kwartalna: sprawdzenie zapisów w książce eksploatacji i wyeliminowanie stwierdzonych usterek, sprawdzenie zadziałania min. jednej czujki w każdej strefie, sprawdzenie każdego łącza do straży pożarnej, sprawdzenie czy nie wystąpiły zmiany w budynku związane z właściwym doborem czujki, 4. Obsługa roczna: sprawdzenie czy w/w obsługi były przeprowadzone, sprawdzenie każdej czujki na poprawność działania, wszystkich wyjść funkcji pomocniczych, stanu baterii rezerwowych. 5. Należy opracować instrukcję kontroli i obsługi technicznej.
KONSERWACJA I PRZEGLĄDY Kontrola okresowa hydrantów wewnętrznych Kontrole przeprowadzane przez właściciela, zarządcę lub osobę odpowiedzialną w odstępach czasu w zależności od warunków otoczenia, zagrożenia pożarowego mają na celu ustalenie: czy hydrant zlokalizowany jest w zaprojektowanym miejscu, czy hydrant nie jest zastawiony, oznakowany i posiada instrukcję, czy hydrant nie posiada widocznych uszkodzeń, oznak korozji i wycieków W celu sprawdzenia zgodności z wymaganiami instrukcji producentów hydrantów wewnętrznych, osoba odpowiedzialna powinna posiadać dane w formie poglądowego planu ukazującego dokładną lokalizację i dane techniczne instalacji. Przeglądy i konserwacje instalacji powinny być prowadzone przez osoby kompetentne.
KONSERWACJA I PRZEGLĄDY Coroczny przegląd i konserwacja hydrantów wewnętrznych Wąż hydrantu powinien być całkowicie rozwinięty, hydrant poddany ciśnieniu i sprawdzony wg następujących punktów, czy: urządzenie nie jest zastawione, uszkodzone, skorodowane, instrukcje obsługi są czyste i czytelne, miejsce umieszczenia jest wyraźnie oznakowane, pewnie zamocowany do ściany, wypływ jest równomierny i dostateczny (wskazane jest użycie miernika przepływu oraz miernika ciśnienia), wąż na całej długości nie wykazuje uszkodzeń - wymiana, zaciski lub taśmowanie jest wykonane prawidłowo, zwijadło wężowe obraca się lekko w obu kierunkach, w przypadku wychylonego zwijadła obraca się łatwo i czy wychyla się o 180 stopni,
KONSERWACJA I PRZEGLĄDY Coroczny przegląd i konserwacja hydrantów wewnętrznych - ciąg dalszy w przypadku zwijadeł ręcznych zawór odcinający jest właściwego typu i działa prawidłowo, w przypadku zwijadeł automatycznych praca zaworu automatycznego jest prawidłowa, stan przewodów rurowych zasilających w wodę jest właściwy, szafka hydrantowa nie nosi oznak uszkodzenia i czy drzwiczki się łatwo otwierają, prądownica jest właściwego typu i czy łatwo się nią posługiwać, prądownica jest pewnie zamontowana a jej praca jest prawidłowa. Po sprawdzeniu hydrant wewnętrzny należy pozostawić w stanie gotowym do natychmiastowego użycia. W przypadku konieczności naprawy hydrant powinien być oznakowany USZKODZONY".
KONSERWACJA I PRZEGLĄDY Dokumentowanie przeglądów i konserwacji Po przeglądzie i niezbędnych pomiarach hydranty wewnętrzne powinny być przez kompetentne osoby oznakowane napisem SPRAWDZONE" a osoby odpowiedzialne z ramienia właściciela powinny przechowywać trwałe zapisy o wszystkich przeglądach, kontrolach i testach. Zapis taki powinien zawierać: datę przeglądu i testu (miesiąc i rok), wyniki testów, dodatkowe testy do wykonania, jeżeli są wymagane, datę następnego przeglądu i testu (miesiąc i rok), wykaz wszystkich hydrantów. Dane dotyczące konserwacji i przeglądu powinny być również zapisane na etykiecie, która nie może zakrywać żadnych oznaczeń producenta. Na etykiecie powinny być umieszczone następujące dane: słowo SPRAWDZONE", nazwa i adres dostawcy hydrantu /określenie może odnosić się do wytwórcy, instalatora/, znak jednoznacznie identyfikujący osobę kompetentną /osoba z niezbędnym przeszkoleniem i doświadczeniem, która ma dostęp do wymaganych narzędzi, wyposażenia i informacji, instrukcji i wiedzy o specjalistycznych procedurach zalecanych przez producentów, zdolna do wykonania konserwacji i napraw zgodnie z normą/, data (miesiąc i rok) kiedy konserwacja była przeprowadzona.
KONSERWACJA I PRZEGLĄDY Konserwacja hydrantów zewnętrznych Hydranty zewnętrzne przeciwpożarowe powinny być co najmniej raz w roku poddawane przeglądom i konserwacji przez właściciela sieci wodociągowej przeciwpożarowej. Przy konserwacji i sprawdzeniu hydrantów zewnętrznych należy w szczególności sprawdzić ciśnienie i wydajność hydrantu oraz możliwości poboru wody do celów gaśniczych. Mając na uwadze zapewnienie minimalnej ilości wody do celów przeciwpożarowych, przy konserwacji i sprawdzeniu hydrantów zewnętrznych, należy dokonywać pomiarów w sposób potwierdzający spełnienie wymagań wynikających z rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 roku w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych oraz załącznika do tego rozporządzenia.
KONSERWACJA I PRZEGLĄDY Podstawowe czasookresy konserwacji i przeglądów instalacji i urządzeń instalacja elektryczna - co 5 lat, odgromowa- co 5 lat, instalacja wodociągowa przeciwpożarowa i gaśnice /hydranty wewnętrzne i zewnętrzne/ - nie rzadziej niż raz w roku, węże stanowiące wyposażenie hydrantów - raz na 5 lat, instalacje gaśnicze - zgodnie z dokumentacją i PN w tym: sprawdzenie gotowości do pracy urządzeń pompowych oraz sprawdzenie stanu akumulatorów i zapasu paliwa co miesiąc, instalacja sygnalizacji pożaru - co kwartał i raz w roku sprawdzenie poprawności działania wszystkich elementów, przewody dymowe i spalinowe - przeglądy raz w roku /czyszczenie w zależności od używanego paliwa - co kwartał lub co pół roku, instalacja gazowa - próba szczelności raz w roku, instalacja grzewcza - raz w roku, instalacja wentylacyjna - raz w roku.
INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO W myśl 6 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów właściciele, zarządcy lub użytkownicy obiektów bądź ich części stanowiących odrębne strefy pożarowe, przeznaczonych do wykonywania funkcji użyteczności publicznej, zamieszkania zbiorowego, produkcyjnych, magazynowych oraz inwentarskich, zapewniają i wdrażają instrukcję bezpieczeństwa pożarowego, zawierającą: 1) warunki ochrony przeciwpożarowej, wynikające z przeznaczenia, sposobu użytkowania, prowadzonego procesu technologicznego, magazynowania (składowania) i warunków technicznych obiektu, w tym zagrożenia wybuchem; 2) określenie wyposażenia w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice oraz sposoby poddawania ich przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym; 3) sposoby postępowania na wypadek pożaru i innego zagrożenia; 4) sposoby zabezpieczenia prac niebezpiecznych pod względem pożarowym, jeżeli takie prace są przewidywane; 5) warunki i organizację ewakuacji ludzi oraz praktyczne sposoby ich sprawdzania; 6) sposoby zapoznania użytkowników obiektu, w tym zatrudnionych pracowników, z przepisami przeciwpożarowymi oraz treścią przedmiotowej instrukcji; 7) zadania i obowiązki w zakresie ochrony przeciwpożarowej dla osób będących ich stałymi użytkownikami;
INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 8) plany obiektów, obejmujące także ich usytuowanie, oraz terenu przyległego, z uwzględnieniem graficznych danych dotyczących w szczególności: a) powierzchni, wysokości i liczby kondygnacji budynku, b) odległości od obiektów sąsiadujących, c) parametrów pożarowych występujących substancji palnych, d) występującej gęstości obciążenia ogniowego w strefie pożarowej lub w strefach pożarowych. e) kategorii zagrożenia ludzi, przewidywanej liczby osób na każdej kondygnacji i w poszczególnych pomieszczeniach, f) lokalizacji pomieszczeń i przestrzeni zewnętrznych zaklasyfikowanych jako strefy zagrożenia wybuchem, g) podziału obiektu na strefy pożarowe, h) warunków ewakuacji, ze wskazaniem kierunków i wyjść ewakuacyjnych, i) miejsc usytuowania urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, kurków głównych instalacji gazowej, materiałów niebezpiecznych pożarowo oraz miejsc usytuowania elementów sterujących urządzeniami przeciwpożarowymi, j) wskazania dojść do dźwigów dla ekip ratowniczych, k) hydrantów zewnętrznych oraz innych źródeł wody do celów przeciwpożarowych, I) dróg pożarowych i innych dróg dojazdowych, z zaznaczeniem wjazdów na teren ogrodzony; 9) wskazanie osób lub podmiotów opracowujących instrukcję.
INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 2. Warunki ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz plany, o których mowa w ust. 1 pkt 8, w stosunku do obiektów i terenów wymienionych w 28 ust. 1, są przekazywane do właściwego miejscowo komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej w celu ich wykorzystania na potrzeby planowania, organizacji i prowadzenia działań ratowniczych. 3. Sposób przechowywania dokumentów, o których mowa w ust. 2, powinien zapewnić możliwość ich natychmiastowego wykorzystania na potrzeby prowadzenia działań ratowniczych. 4. Komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej może zwolnić właściciela, zarządcę lub użytkownika obiektu z przekazania dokumentów, o których mowa w ust. 2, jeżeli nie spowoduje to niespełnienia wymagań, o których mowa w ust. 3, oraz żądać ich uzupełnienia w uzasadnionych przypadkach. 5. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, mogą być przekazywane w formie elektronicznej. 6. Instrukcja, o której mowa w ust. 1, może stanowić w obiektach produkcyjnych, magazynowych i inwentarskich część instrukcji technologiczno-ruchowej, a w obiektach znajdujących się na terenach zamkniętych, służących obronności państwa oraz obiektach zlokalizowanych na terenach zakładów karnych i aresztów śledczych część planu ochrony lub działań ratowniczych. 7. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego jest poddawana okresowej aktualizacji, co najmniej raz na 2 lata, a także po takich zmianach sposobu użytkowania obiektu lub procesu technologicznego, które wpływają na zmianę warunków ochrony przeciwpożarowej.
INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 8. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego nie jest wymagana dla obiektów lub ich części, o których mowa w ust. 1, jeżeli nie występuje w nich strefa zagrożenia wybuchem, a ponadto: 1) kubatura brutto budynku lub jego części stanowiącej odrębną strefę pożarową nie przekracza 1 000 m3, z zastrzeżeniem pkt 2; 2) kubatura brutto budynku inwentarskiego nie przekracza 1 500 m3; 3) powierzchnia strefy pożarowej obiektu innego niż budynek nie przekracza 1 000 m2. 9. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego powinna się znajdować w miejscach dostępnych dla ekip ratowniczych.
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ