Zgodnie z ustawą o pomocy społecznej z 12 marca 2004 roku (tekst jednolity Dz.U. z 2013r. poz.182 z późn. zm.)

Transkrypt

1 P O M O C S P O Ł E C Z N A Zgodnie z ustawą o pomocy społecznej z 12 marca 2004 roku (tekst jednolity Dz.U. z 2013r. poz.182 z późn. zm.) Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości oferując pomoc w formie świadczeń: 1. pieniężnych: -zasiłek stały, -zasiłek okresowy, -zasiłek celowy i specjalny zasiłek celowy, -zasiłek i pożyczka na ekonomiczne usamodzielnienie, 2. niepieniężnych: -praca socjalna, -bilet kredytowany, -składki na ubezpieczenie zdrowotne, -składki na ubezpieczenia społeczne, -pomoc rzeczowa, w tym na ekonomiczne usamodzielnienie, -sprawienie pogrzebu, -schronienie, -posiłek, -niezbędne ubranie, -usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania -specjalistyczne usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania oraz w ośrodkach wsparcia. Pomoc materialna, finansowa lub w naturze udzielana jest na podstawie decyzji administracyjnej, którą wydaje się po przeprowadzeniu rodzinnego wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania. Wywiad przeprowadza się w ciągu 14 dni roboczych od dnia zgłoszenia. W sytuacjach nagłych, wyjątkowych, o charakterze interwencyjnym w ciągu 2 dni.

2 Sytuację osobistą, rodzinną, dochodową i majątkową osoby lub rodziny ustala się na podstawie następujących dokumentów: 1. dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość; 2. dokumentów określających status cudzoziemca w Rzeczypospolitej Polskiej; 3. decyzji właściwego organu w sprawie renty, emerytury, świadczenia przedemerytalnego lub zasiłku przedemerytalnego; 4. orzeczenia o niepełnosprawności albo orzeczenia o stopniu niepełnosprawności; 5. zaświadczenia pracodawcy o wysokości wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia; 6. zaświadczenia urzędu gminy o powierzchni gospodarstwa rolnego w hektarach przeliczeniowych; 7. decyzji starosty o uznaniu lub odmowie uznania za osobę bezrobotną, utracie statusu osoby bezrobotnej, o przyznaniu, odmowie przyznania, wstrzymaniu, wznowieniu wypłaty oraz utracie lub pozbawieniu prawa do zasiłku dla bezrobotnych, 8. zaświadczenia Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego potwierdzającego zobowiązanie do opłacania składki na ubezpieczenie społeczne rolników; 9. zaświadczenia Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o zadeklarowanej podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą; 10. oświadczenia o uzyskaniu dochodu; 11. zaświadczenia lub decyzji organów przyznających świadczenia pieniężne; 12. oświadczenia o stanie majątkowym. Komu przysługuje pomoc: Pomocy społecznej udziela się z powodu (art. 7 ustawy o pomocy społecznej): -ubóstwa, -sieroctwa, -bezdomności, -bezrobocia, -niepełnosprawności, -długotrwałej lub ciężkiej choroby, -przemocy w rodzinie, -potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności, -bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa

3 domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych, -trudności w integracji osób, które otrzymały status uchodźcy, -trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego, -alkoholizmu lub narkomanii, -zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej, -klęski żywiołowej lub ekologicznej. Prawo do świadczeń przysługuje osobom i rodzinom, których posiadane dochody nie przekraczają kryteriów dochodowych ustalonych w oparciu o próg interwencji socjalnej, przy jednoczesnym wystąpieniu, co najmniej jednej z wyżej wymienionych okoliczności (przesłanek). Kryterium dochodowym dla osoby samotnie gospodarującej jest dochód nie przekraczający kwoty 542 zł, natomiast dla osoby w rodzinie - kwota 456 zł (art. 8 ustawy). Na podstawie ustawy z 29 grudnia 2005 roku Pomoc Państwa w zakresie dożywiania osoby lub rodziny mogą ubiegać się o pomoc w formie zasiłku celowego lub pomoc w naturze z przeznaczeniem na zakup żywności, posiłków. Do korzystania z tych form pomocy obowiązuje 150% podstawowego kryterium dochodowego w pomocy społecznej Osobie odbywającej karę pozbawienia wolności nie przysługuje prawo do świadczeń z pomocy społecznej. Osobie tymczasowo aresztowanej zawiesza się prawo do świadczeń z pomocy społecznej. Za okres tymczasowego aresztowania nie udziela się świadczeń (art. 13 ustawy o pomocy społecznej). Osoby, rodziny, które znalazły się w życiowo trudnej sytuacji mają prawo do ubiegania się o pomoc społeczną. Mają też obowiązek współpracować z pracownikiem socjalnym w przezwyciężeniu trudnej sytuacji życiowej, rozwiązaniu problemu ubóstwa, bezrobocia, bezdomności, itp. Zgodnie z art. 11 ustawy o pomocy społecznej: W przypadku stwierdzenia przez pracownika socjalnego marnotrawienia przyznanych świadczeń, ich celowego niszczenia lub korzystania w sposób niezgodny z przeznaczeniem bądź marnotrawienia własnych zasobów finansowych, może nastąpić ograniczenie świadczeń, odmowa ich przyznania albo przyznanie pomocy w formie świadczenia niepieniężnego. Brak współdziałania osoby lub rodziny z pracownikiem socjalnym lub asystentem rodziny w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.

4 Pomoc społeczna usługi opiekuńcze - Osobie samotnej przysługuje pomoc w formie usług opiekuńczych lub specjalistycznych usług opiekuńczych. Usługi opiekuńcze lub specjalistyczne usługi opiekuńcze mogą być przyznane osobie, która wymaga pomocy innych osób, a rodzina nie ma możliwości świadczenia pomocy. Ośrodek pomocy społecznej, przyznając usługi opiekuńcze, ustala ich zakres i okres świadczenia, gdy dochód osoby lub rodziny nie przekracza kryterium dochodowego usługi świadczone są nieodpłatnie. Osoby nie spełniające powyższych warunków ponoszą odpłatność za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze w zależności od dochodu, w następującej wysokości Kryterium dochodowe Wysokość odpłatności Kryterium dochodowe dla Wysokość odpłatności dla osoby samotnie naliczana od kosztu osoby gospodarującej naliczana od kosztu gospodarującej usługi za 1 godzinę z rodziną, usługi za 1 godzinę w procentach w procentach od 5 do 10 % od 10 do 15 % od 11 do 15 % od 16 do 20 % od 16 do 20 % od 21 do 25 % od 21 do 25 % od 26 do 30 % od 26 do 35 % od 31 do 35 % od 36 do 50 % od 36 do 50 % od 51 do 75 % od 51 do 80 % od 76 do 100% od 81 do 100% Powyżej ,00% Powyżej ,00% Od 1 października 2012 roku koszt jednej godziny usługi to 14,90 zł. Koszt 1 godziny usług opiekuńczych specjalistycznych to 18,30 zł. Na podstawie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej z 9 czerwca 2011 roku, rodzinie która przeżywa trudności w pełnieniu obowiązków rodzicielskich może być przydzielony asystent rodziny. Zgodnie z art. 15 w/w ustawy - do zadań asystenta rodziny należy w szczególności 1) opracowanie i realizacja planu pracy z rodziną we współpracy z członkami rodziny i w konsultacji z pracownikiem socjalnym, o którym mowa w art.11 ust.1; 2) opracowanie, we współpracy z członkami rodziny i koordynatorem rodzinnej pieczy zastępczej, planu pracy z rodziną, który jest skoordynowany z planem pomocy dziecku umieszczonemu w pieczy zastępczej; 3) udzielanie pomocy rodzinom w poprawie ich sytuacji życiowej, w tym w zdobywaniu umiejętności

5 prawidłowego prowadzenia gospodarstwa domowego; 4) udzielanie pomocy rodzinom w rozwiązywaniu problemów socjalnych; 5) udzielanie pomocy rodzinom w rozwiązywaniu problemów psychologicznych; 6) udzielanie pomocy rodzinom w rozwiązywaniu problemów wychowawczych z dziećmi; 7) wspieranie aktywności społecznej rodzin; 8) motywowanie członków rodzin do podnoszenia kwalifikacji zawodowych; 9) udzielanie pomocy w poszukiwaniu, podejmowaniu i utrzymywaniu pracy zarobkowej; 10) motywowanie do udziału w zajęciach grupowych dla rodziców, mających na celu kształtowanie prawidłowych wzorców rodzicielskich i umiejętności psychospołecznych; 11) udzielanie wsparcia dzieciom, w szczególności poprzez udział w zajęciach psychoedukacyjnych; 12) podejmowanie działań interwencyjnych i zaradczych w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa dzieci i rodzin; 13) prowadzenie indywidualnych konsultacji wychowawczych dla rodziców i dzieci; 14) prowadzenie dokumentacji dotyczącej pracy z rodziną; 15) dokonywanie okresowej oceny sytuacji rodziny, nie rzadziej niż co pół roku, i przekazywanie tej oceny podmiotowi, o którym mowa w art.17 ust.1; 16) monitorowanie funkcjonowania rodziny po zakończeniu pracy z rodziną; 17) sporządzanie, na wniosek sądu, opinii o rodzinie i jej członkach; 18) współpraca z jednostkami administracji rządowej i samorządowej, właściwymi organizacjami pozarządowymi oraz innymi podmiotami i osobami specjalizującymi się w działaniach na rzecz dziecka i rodziny; 19) współpraca z zespołem interdyscyplinarnym lub grupą roboczą, o których mowa w art. 9a ustawy z dnia 29lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz. U. Nr 180, poz. 1493, z późn. zm. ), lub innymi podmiotami, których pomoc przy wykonywaniu zadań uzna za niezbędną.