CHIRURGIA STOMATOLOGICZNA

Transkrypt

1 CECHY GUZA ŁAGODNEGO: Otoczenie zmiany torebką łącznotkankową Wyraźne ograniczenie od otoczenia Powolny rozprężający wzrost Brak tendencji do naciekania podścieliska Nie daje przerzutów Zbudowany z komórek wysokozróżnicowanych Nie daje wyniszczenia nowotworowego Możliwość nawrotów po nieradykalnym usunięciu Guzy łagodne mogą rozwijać się z: Guzy łagodne dzielimy na : Zębopochodne Łącznotkankowe Zapalne Guzy zębopochodne (tumor odontogenes) Obraz kliniczny, mikroskopowy, rtg. zależy od : -Fazy odontogenezy -Umiejscowienia -Stopnia zaawansowania -Mineralizacji tkanek z których guz jest zbudowany KLASYFIKACJA PINDBORGA I KRAMERA Szkliwiak (adamantinoma) Zębiak (odontoma) Kostniwiak (cementoma) Śluzak (myxoma) SZKLIWIAK (adamantinoma) Najczęstszy guz zębopochodny, przeważnie u młodych ludzi (3-4 dekada życia) Rozwija się z : - komórek nabłonka narządu szkliwnego -z wysp nabłonkowych Malasseza -z nabłonka torbieli zawiązkowej Wzrasta powoli, początkowo wykrywany jedynie w rtg Po zniszczeniu istoty zbitej kości nacieka tkanki miękkie Jest guzem półzłośliwym (w miarę wzrostu może ulec zezłośliwieniu i metaplazji Obraz kliniczny szkliwiaka Głównie w żuchwie (tylny odcinek trzonu, kąta i gałęzi), w szczęce spotykany w zatoce szczękowej Bezobjawowy, niewielkich rozmiarów, chorzy zgłaszają się do lekarza z zaawansowanym stadium Wzrost guza powoduje rozdęcie kości, ścieńczenie blaszki korowej (chrzęst pergaminowy) W żuchwie złamania patologiczne Makroskopowe cechy szkliwiaka: -gąbczasty, jamisty guz -wysłany cienką wyściółką lub bez torebki -treść wypełniająca jest galaretowata lub półpłynna o zabarwieniu szaroróżowym bez opalescencji Postacie szkliwiaka: Typy obrazu histologicznego: GUZY ŁAGODNE Pęcherzykowy Splotowaty Akantotyczny Ziarnistokomórkowy Typ nie ma znaczącego wpływu na rokowanie Szkliwiaki różnicuje się z : Torbielą zębopochodną lub naskórkową Dysplazją włóknistą kości Ziarniniakiem naprawczym olbrzymiokomórkowym Śluzakiem Szkliwiak trzonu i gałęzi żuchwy postać pęcherzykowa Deformacja twarzy towarzysząca szkliwiakowi w kącie żuchwy doszczętne usunięcie na drodze odcinkowej resekcji kości z marginesem nie zmienionych tkanek (możliwość nawrotów) Ubytki poresekcyjne powinny być jednoczasowo odtworzone przeszczepem kości własnopochodnej (talerz kości biodrowej).w szczęce stosuje się rehabilitacje protetyczną ZĘBIAK (odontoma) Powstaje na skutek zaburzeń rozwojowych tkanek narządu zębowego wywołanych przez zakażenie lub uraz Najczęściej podczas drugiego ząbkowania Może powodować opóźnione wyrzynanie zębów stałych (głównie siekaczy górnych) Zwykle bezobjawowy Duży guz daje: - dolegliwości bólowe o charakterze neuralgicznym, uciskając nerw V - rozchwianie i przemieszczenie zębów Rodzaje zębiaków: Zębiak twardy (zębina, cement, szkliwo) Miękki (nabłonek szkliwny, tkanka łączna, wysepki cementu i zębiny) Mieszany Złożony (twór torbielowaty, otoczony torebką,wypełniony płynem i tworami przypominającymi miniaturowe zęby) KOSTNIWIAK (cementoma) Obraz kliniczny kostniwiaka: Obraz radiologiczny kostniwiaka: Postać niedojrzała- przejaśnienie Później osteolityczne zacienienie otoczone rąbkiem przejaśnienia ( halo ) Kostniwiak dojrzały ognisko zagęszczenia otoczone strefą przejaśnienia Ma związek z zębem Wyłuszczenie wraz z zębem w sąsiedztwie którego się znajduje Fiscus fiscus@onet.eu 1/6

2 Duże - doszczętne usunięcie na drodze odcinkowej resekcji kości Ubytki poresekcyjne powinny być jednoczasowo odtworzone przeszczepem kości własnopochodnej.w szczęce stosuje się rehabilitacje protetyczną Kostniwiak wypełniający prawą zatokę szczękową ŚLUZAK (myxoma) Zbudowany z galaretowatej substancji podstawnej w której są gwiaździste i okrągłe komórki pierwotnej miazgi zębowej Po rozcięciu guza wydobywa się szklista masa Częściej w kości żuchwy, rzadziej w obrębie szczęki, policzka i na podniebieniu Określany jako guz półzłośliwy ( skłonność do miejscowego naciekania, nie daje przerzutów); <wg.prof. Bartkowskiego> Śluzak w jamie ustnej występuje w połączeniu z innymi tkankami jako: Włókniakośluzak (fibromyxoma) Chrzęstniakośluzak (chondromyxoma) Kostniakośluzak (osteomyxoma) NADZIĄŚLAK (epulis) Zapalno-rozrostowa zmiana guzopodobna umiejscowiona na dziąsłach Punktem wyjścia są tkanki przyzębia (dziąsło, ozębna i okostna ) Częściej w okolicy zębów siecznych i kłów Rzadko przy zębach bocznych i w obrębie bezzębnego wyrostka Typy nadziąślaków: Ziarninowy (e.granulomatosa) Włóknisty (e.fibromatosa) Olbrzymiokomórkowy (e.gigantocellularis) NADZIĄŚLAK ZIARNINOWY I WŁÓKNISTY: Uszypułowane, kuliste guzy Zabarwienie różowe lub czerwonawe Spoistość miękka (n.ziarninowy), elastyczno-twarda (n.włóknisty) Niebolesny Może powodować przemieszczenie i rozchwianie zębów NADZIĄŚLAK OLBRZYMIOKOMÓRKOWY Uszypułowany lub na szerokiej podstawie Nieregularny kształt, kalafiorowate Sinoczerwony Spoistość-elastyczna Łatwo krwawią przy drobnych urazach, mogą ulec owrzodzeniu Powodują zanik kości podłoża z ucisku Często u dzieci w okresie wymiany uzębienia Guzy pochodzenia nabłonkowego BRODAWCZAK (papilloma) Zbudowany z nabłonka wielowarstwowego płaskiego j.u. Wyrasta kalafiorowato ponad powierzchnię Zrośnięty wąską szypułą lub szeroką podstawą Spoistość miękka Występuje pojedynczo lub mnogo Umiejscowienie- policzek,podniebienie, język Mechaniczne lub chemiczne drażnienie guza powoduje nagły wzrost co może być wyrazem zezłośliwienia Leczenie: wycięcie zmiany GRUCZOLAK (adenoma) -Rozwija się z komórek gruczołowych małych lub dużych gruczołów ślinowych -Posiada łącznotkankową torebkę -Wolny, bezbolesny wzrost -Dobrze odgraniczony od otoczenia -Najczęściej spotykany to gruczolak wielopostaciowy adenoma pleomorphum, tumor mixtus (miejscowo złośliwy) Guzy pochodzenia mezenchymalnego WŁÓKNIAK (fibroma) Jeden z najczęstszych w j.u., najczęściej na podniebieniu lub policzku Ma łącznotkankową torebkę, jest gładki, różowy, uszypułowany Włókniak twardy (fibroma durum) ubogokomórkowy Włókniak miękki (fibroma molle) bogatokomórkowy Włókniakowatość dziąseł (fibromatosis gingivarum) zmiana zajmuje całe utkanie dziąsła (czynniki sprzyjające: zab.hormonalne, leki p/padaczkowe, czynniki dziedziczne) Leczenie: wycięcie guza TŁUSZCZAK (lipoma) Pochodzi z lipocytów Występuje pod skórą twarzy i błonie śluzowej j.u. Okrągły, miękki, przesuwalny guz, barwy żółtawej Dobrze odgraniczony od otoczenia, o cienkiej torebce Rośnie powoli, może osiągać znaczne rozmiary Może rozwinąć się w miejscu fizjologicznego braku tkanki tłuszczowej Leczenie: wyłuszczenie zmiany CHRZĘSTNIAK (chondroma) Rzadko w kościach twarzoczaszki Rośnie wolno, bezobjawowo, w postaci guza endo- lub egzofitycznego o nierównej powierzchni Na rtg: ograniczone, niejednorodne rozrzedzenie kości oraz pogrubienie okostnej Leczenie: radykalne usunięcie zmiany KOSTNIAK (osteoma) Kostniak gąbczasty (o.spongiosum), kostniak zbity (o.eburneum, o.durum) W kościach szczęki, żuchwy, zatokach Dobrze odgraniczony od otoczenia Uciskając nerwy może powodować nerwoból i parestezje Obraz rtg: zmiana obrysu kości ze wzmożonym cieniem kostniaka Leczenie: zdłutowanie zmiany Guzy z tkanki mięśniowej MIĘŚNIAK (myoma) Fiscus fiscus@onet.eu 2/6

3 Poprzecznie prążkowany (rhabdomyoma) i gładkokomórkowy (leyomyoma) Rzadko występują w jamie ustnej Pojedynczy, elastyczny guzek, nie dający dolegliwości bólowych, rośnie wolno Leczenie: usuniecie z niewielkim marginesem zdrowej tkanki Guz Abrikosowa (myoblastoma granulocellulare) guz o niewyjaśnionej histogenezie występujący najczęściej na bocznej powierzchni języka Elastyczno-twardy guzek, nieprzesuwalny, o średnicy 1-2cm, bezbolesny Nabłonek pokrywający guz często ulega pogrubieniu i wpuklając się w podścielisko tworzy rozrosty rzekomorakowe Guzy naczyń krwionośnych i chłonnych NACZYNIAK KRWIONOŚNY(hemangioma) Jak i inne naczyniaki może być różnie traktowany; jako zaburzenie wrodzone, nowotwór lub jako powstały pod wpływem urazu Najczęściej na języku, wargach, twarzy Naczyniak płaski (h.plana) i naczyniak jamisty (h.cavernosum) - (ze znacznym rozszerzeniem i nowotworzeniem naczyń) NACZYNIAK CHŁONNY (lymphangioma) Najczęściej na wardze i języku Powstaje w wyniku rozrostu naczyń chłonnych Naczyniak zwykły (l.simplex)- najczęstsze rozwojowe zaburzenie naczyń chłonnych, pojawia się w pierwszych latach życia Naczyniak jamisty (l.cavernosum)- powierzchnia języka jest pokryta przeświecającymi, szaroniebieskimi tworami o miękkiej, elastycznej konsystencji Zabieg chirurgiczny Krioterapia Elektrokoagulacja Zabieg przy użyciu lasera Guzy pochodzenia nerwowego Nerwiakowłókniak (neurofibroma) Występuje w formie pojedynczej lub mnogiej jako choroba Recklinghausena Występuje w tkance podskórnej i wzdłuż przebiegu nerwów, często w okolicy powiek Skóra ma barwę szarożółtą z brunatnymi guzkami Nerwiak osłonkowy (neurilemmoma, schwannoma) Z komórek osłonkowych Schwanna i fibroblastów Najczęściej umiejscowiony na języku Nerwiak zwojowy (ganglioneuroma) Nerwiak splotowaty (neuroma plexiforme) Guz Abrikosowa POBIERANIE MATERIAŁU DO BADANIA HISTOPATOLOGICZNEGO Metody pobierania materiału BADANIE CYTOLOGICZNE Materiał do badania z punkcji cienkoigłowej, wymazu z guza lub z powierzchni zmiany chorobowej Ocenia się cechy morfologiczne komórek bez odzwierciedlenia cech budowy nowotworu i jego stosunku do otoczenia Wymaz lub preparat pobiera się na szkiełko podstawowe, pokrywa po rozprowadzeniu szkiełkiem nakrywkowym i zanurza w zbiorniku zawierającym mieszaninę eteru i 70% spirytusu w stosunku 1:1. Następnie barwi się preparat metodą Papanicolaou. Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa- wskazania: Wszystkie zmiany zawierające płynną treść Zmiany sródkostne przed podjęciem leczenia chirurgicznego Nieowrzodziałe guzy Technika wykonania: igła o średnicy 0,6-0,8 strzykawka o pojemności cm3. Odkażenie i znieczulenie miejsca wkłucia Po wprowadzeniu igły i dotarciu do zmiany, badający porusza igłą do przodu i do tyłu, aspirując do strzykawki materiał komórkowy guza, każdym razem zmieniając kierunek wkłucia igły. Przed usunięciem igły badający zaprzestaje zasysania materiału komórkowego, aby po odłączeniu igły od strzykawki uniknąć wszczepienia komórek nowotworowych w kanał biopsyjny. Po usunięciu igły zakłada badanemu w miejscu wkłucia jałowy opatrunek, który przez kilka minut uciska palcem Wskazania do pobierania wycinka Zmiana o nieznanej etiologii, która utrzymuje się przez okres dłuższy niż 2 tygodnie Zmiana zapalna, która nie uległa wygojeniu po okresie 7 dni od zastosowania leczenia miejscowego Przewlekłe zmiany na powierzchni błony śluzowej o cechach hiperkeratozy Przetrwałe wygórowania, widoczne lub obecne w badaniu palpacyjnym, pokryte prawidłową błoną śluzową Zmiany zapalne o nie znanej etiologii, które utrzymują się przez długi czas Zmiany zaburzające funkcje otaczających okolic Zmiany kostne, których etiologii nie można ustalić na podstawie badania klinicznego i radiologicznego Zmiana o charakterze nowotworu złośliwego Przeciwskazania do pobierania wycinka Powierzchowne naczyniaki krwionośne.znikają one przy ucisku palcem Ciemnoprzebarwione plamy, które nie znikają przy ucisku palcem- melanoplakia, czerniak WYCINEK Z TKANEK MIĘKKICH POSTĘPOWANIE Fiscus fiscus@onet.eu 3/6

4 Znieczulenie najlepiej przewodowe. Nasiękowe podaje się w odległości 1cm od zmiany Unieruchomienie tkanek Zasady cięcia : wykonuje się dwie linie ciecia w kształcie elipsy, następnie nacięcie prowadzi się zbieżnie w głąb tkanek WYCINEK Z TKANEK MIĘKKICH - POSTĘPOWANIE Wymiary wycinka zależą od przewidywanej głębokości zmiany Najlepiej pobrać wycinki o małej powierzchni ale głębokie Zmiany o średnicy do 1 cm i o cechach procesu łagodnego wycina się w całości z 2-3 mm marginesem zdrowych tkanek UTRWALANIE WYCINKA 5-10% roztwór formaliny Objętość formaliny powinna być co najmniej 20 razy większa od objętości wycinka Wycinek powinien być całkowicie zanurzony w roztworze MATERIAŁ Z TKANEK TWARDYCH Dokładne badanie palpacyjne obustronnie w celu oceny okolic położonych symetrycznie Twarde i gładkie warstwa korowa zachowana Zniszczenie warstwy korowej uginanie podłoża W pierwszej kolejności wykonuje się biopsję aspiracyjną krew - zmiana naczyniowa Płyn opalizujący o barwie słomkowej torbiel Powietrze pourazowy ubytek, zatoka szczękowa Postępowanie Odpreparowanie płata śluzówkowo-okostnowego Rozległość płata zależy od wielkości zmiany Linie cięć przebiegają na zdrowym podłożu w odległości 4-5 mm Wykonanie okienka kostnego lub poszerzenie istniejącego otworu w warstwie korowej (kleszcze kostne, frezy,wiertło trepanacyjne) Rozmiar okna zależy od wielkości zmiany i od sąsiedztwa struktur anatomicznych Oddzielenie materiału przeznaczonego do badania Zmiany małe o otoczce łącznotkankowej zazwyczaj usuwa się w całości Wklęsła powierzchnia łyżeczki powinna być skierowana w kierunku jamy kostnej Kontrola i przepłukanie jamy kostnej Zmiany o konsystencji zbitej, trudno oddzielające się od tkanki kostnej jw. + kiretaż jamy kostnej W zmianach dużych pobiera się tylko fragment tkanki Przed przystąpieniem do leczenia operacyjnego konieczne jest przeprowadzenie dokładnej diagnostyki histopatologicznej Usunięcie tkanek zmienionych patologicznie powinno być przeprowadzone w taki sposób, aby nie pozostawić w podłożu żadnych komórek atypowych RODZAJE ZABIEGÓW CHIRURGICZNYCH Wyłuszczenie i/lub wyłyżeczkowanie podłoża: miejscowe usunięcie guza, podczas którego narzędzia chirurgiczne kontaktują ze zmianą, stosowany w celu usunięcia zmian łagodnych, guzy zębopochodne: zębiak, włókniak szkliwiakowy, zębopochodne guzy gruczołowate, włókniakokostniwiak oraz włókniak kostniejący. Resekcja: usunięcie guza wraz z sąsiadującymi, nie zmienionymi patologicznie tkankami; narzędzia chirurgiczne nie mają w czasie zabiegu kontaktu z guzem. Dotyczy zmian o charakterze złośliwym oraz zmian o konsystencji uniemożliwiającej ich wyłuszczenie lub wyłyżeczkowanie w całości; szkliwiak, zębopochodny włokniakośluzak, wapniejący nabłonkowy guz zębopochodny, zębopochodne guzy płaskonabłokowe oraz zębiak szkliwiakowaty. RESEKCJE cd. Resekcja brzeżna(segmentowa).usunięcie chorobowo zmienionego fragmentu kości w granicach tkanek zdrowych, z zachowaniem ciągłości kości Fiscus fiscus@onet.eu 4/6

5 Resekcja częściowa. Usunięcie guza wraz z fragmentami tkanki zdrowej, obejmująca całą wysokość kości. Ciągłość kości zostaje przerwania ciągłości. Usunięcie okostnej. Resekcja całkowita. Usunięcie całej kości, w obrębie której znajduje się guz Plan leczenia zależy od oceny kilku parametrów, które pozwalają określić charakter zmiany. Najważniejszym z nich jest stopień złośliwości, a inne to:sąsiedztwo ważnych struktur anatomicznych, wielkość guza, umiejscowienie, ograniczenie zmiany w kości, okres występowania oraz możliwość leczenia odtwórczego po zabiegu chirurgicznym. Technika zabiegu Zabieg resekcji fragmentu kości wykonuje się z marginesem 1 cm zdrowej tkanki wokół radiologicznej granicy zmiany patologicznej Zmiana nie obejmująca dolnego brzegu żuchwy- resekcja brzeżna z zachowaną ciągłością żuchwy Zmiana w dolnym brzegu żuchwy- wycinamy cały przekrój żuchwy, powodując przerwanie ciągłości trzonu (zabezpieczenie kikutów oraz umocowanie ich we właściwym położeniu) Technika zabiegu resekcji brzeżnej Odpreparowanie płata śluzówkowo-okostnowego Nacięcie trzonu kości przy użyciu piły kostnej lub frezów napędzanych sprężonym powietrzem Usunięcie odciętego fragmentu ZASTOSOWANIE LASERÓW W CHIRURGII STOMATOLOGICZNEJ LASER-skrót, w którym wyjaśniona jest zasada działania Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation, czyli wzmocnienie światła przez wymuszoną emisję promieniowania LASER emituje bardzo skupioną, równoległą wiązkę światła monochromatycznego - o jednakowej ściśle określonej barwie (długości fali) - i bardzo dużej intensywności. To promieniowanie optyczne, czyli fala elektromagnetyczna, która niesie ze sobą energię. Energia świetlna zostaje przekształcona w ciepło podnoszące temperaturę tkanki. WIĄZKA LASEROWA, Jeśli jest właściwie stosowana, nie wywołuje efektów ubocznych. Może natomiast stanowić zagrożenie dla oczu. Dlatego muszą one być chronione przez specjalne okulary. PODZIAŁ LASERÓW GAZOWE - na dwutlenku węgla CO2 - helowo-neonowe He-Ne - ekscimerowe - argonowe - kryptonowe -CIECZOWE NA CIELE STAŁYM na krysztale granatu itrowoaluminiowego (YAG) domieszkowanego - neodymem Nd - erbem Er - holmem -PÓŁPRZEWODNIKOWE-emitują promieniowanie od czerwieni do podczerwieni Porównanie wielkości strefy destrukcji termicznej tkanek w aspekcie transmisji oraz absorpcji promieniowania laserowego w tkankach. PODZIAŁ LASERÓW ZE WZGLĘDU NA ZASILANIE - typu ciągłego - impulsowe ZE WZGLĘDU NA MOC PROMIENIOWANIA - małej mocy (4-5 mw) - średniej mocy (6-500 mw) - dużej mocy (ponad 500 mw) ZE WZGLĘDU NA ENERGIĘ - wysokoenergetyczne - chirurgiczne (w zestawach przeznaczonych do destrukcji lub usuwania tkanki - cięcie, odparowanie, koagulacja) - niskoenergetyczne - biostymulacyjne ODDZIAŁYWANIE FOTOCHEMICZNE Wzrost wymiany energii między komórkami Hiperpolaryzacja błony komórkowej Przyspieszenie mitoz Zastosowanie w biostymulacji i terapii fotodynamicznej: - selektywne utlenianie tkanki nowotworowej przez tlen singletowy lub formy rodnikowe - wybiórcze niszczenie tkanek nowotworowych, np. na języku METODA LASEROWO INDUKOWANEJ FLUORESCENCJI (LIF) Nieinwazyjna Umożliwia wykrycie chorobowo zmienionych tkanek 1 światłowód wzbudza fluorescencję 2 odbiera promieniowanie wzbudzone przez tkanki Światłowody można umieszczać w endoskopach i laparoskopach ODDZIAŁYWANIE TERMICZNE 45st.C (hipertermia) trwałe zmiany w błonie komórkowej 45-60st.C rozerwanie błon komórkowwych >60st.C nekroza (martwica) tkanek w wyniku koagulacji (zamykanie miejscowych naczyń krwionośnych oraz limfatycznych) 100st.C ostra nekroza i rozbicie struktur tkanki 150st.C tkanka szybko odparowuje wykorzystywane w chirurgii Fiscus fiscus@onet.eu 5/6

6 Zobrazowanie przekroju krateru po kontaktowej ingerencji wiązką lasera w tkankę miękką. Usuwanie patologicznych niezłośliwych zmian chorobowych i nowotworów łagodnych: Liszaj płaski (Wilsona) Lichen planus Liszaj płaski nadżerkowy Lichen planus erosivus Brodawkowaty rozrost zapalny - Inflamatory papillary hyperplasia Nadziąślaki Epuli Nadziąślak szczelinowaty Epulis fissuratum Włókniak Fibroma Włókniak pourazowy Irritation fibroma Brodawczaki Papilloma Nikotynowe zapalenie jamy ustnej Nicotine stomatitis Ziarniniak ropotwórczy Pyogenic granuloma Brodawka pospolita Verruca vulgaris 2. Usuwanie stanów przedrakowych - leukoplakia Usuwanie hiperkeratoz Biopsja pobieranie wycinków do badania Usuwanie przewlekłych owrzodzeń Chirurgiczne leczenie aft 7.Frenulectomia i frenuloplastyka Operculectomia wycięcie okienka w błonie śluzowej wyrostka zębodołowego pokrywającej koronę wyrzynającego się zęba Wydłużanie korony klinicznej zęba Koagulacja miejsca po pobraniu przeszczepu 11. Gingivectomia i gingivoplastyka 12.Vestibuloplastyka Usuwanie znamion naczyniowych oraz naczyników krwionośnych a. naczyniak pł b. naczyniak jamisty c. naczyniak mł. Usuwanie naczyniaków limfatycznych Zmniejszenie guzowatości tkanek miękkich 16.Odsłonięcie części nośnej implantu w II etapie Możliwość usuwania patologicznych zmian u pacjentów z zaburzeniami układu krzepnięcia krwi: a. hemofilia b. Małopłytkowość c. zespół Sturge-Webera PRZECIWWSKAZANIA Dzieci lekkomyślne naświetlanie zębów mlecznych i zawiązków zębów stałych może doprowadzić do przedwczesnego wzrostu stałego uzębienia. Kobiety w ciąży działanie promieni elektromagnetycznych na płód nie jest do końca wyjaśnione PRZECIWWSKAZANIA Osoby, które niedawno przebyły zawał serca Osoby z cukrzycą, bo w takim zabiegu naczynia krwionośne najpierw rozszerzają się, a później uszczelniają i zwężają. ZALETY zabiegów z użyciem laserów -Bezkrwawe -Bezbolesne -Krótkotrwałe -Bezkontaktowe aseptyczne -Precyzyjne i mało traumatyczne -Zmniejszony obrzęk pooperacyjny -Akceptowane przez pacjentów, szczególnie dzieci -Bezpieczne dla lekarza Zastosowanie: zabiegi na tkankach miękkich jamy ustnej Laser o dużej mocy o cechach lancetu chirurgicznego TECHNIKA BEZKONTAKTOWA Aplikator zabiegowy jest oddalony od pola operacyjnego, co umożliwia wygodny dostęp i dobrą widoczność Zmieniająca się w ciepło zogniskowana energia promieniowania wywołuje kontrolowany efekt cięcia Głębokość i szerokość oraz obszar martwicy wzrastają proporcjonalnie do mocy promieniowania Większą głębokość można osiągnąć mniejszą szybkością cięcia lub większą mocą promieniowania DZIAŁANIE: a. hemostatyczne ważne przy zabiegach: - z dużą utratą krwi - u pacjentów z zaburzeniami układu krzepnięcia - usuwaniu zmian naczyniowych - w chirurgii onkologicznej, dla zmniejszenia niebezpieczeństwa rozsiewu komórek nowotworowych przez naczynia krwionośne - eliminuje konieczność zakładania szwów b. sterylizujące ranę można pozostawić bez opatrunku c. koagulujące ważne przy operowaniu dobrze ukrwionych narządów, np. języka, warg W leczeniu zmian OKW: całkowite odparowanie patologicznie zmienionych tkanek okw zwęglona warstwa pokrywająca operowaną powierzchnię stanowi naturalny opatrunek następuje zatopienie bocznych kanalików korzenia zęba i zniszczenie przetrwałych w nich drobnoustrojów LASER Nd:YAG Termiczne cięcie tkanki za pomocą rozgrzanej końcówki włókna światłowodowego -TECHNIKA KONTAKTOWA Operację cięcia lub koagulacji przeprowadzamy wykonując wielokrotnie szybkie ruchy światłowodem wzdłuż linii cięcia LASER Nd:YAG Zastosowanie w chirurgii: - usuwanie łagodnych zmian nowotworowych i zapalnych - zatrzymywanie krwawienia - plastyka dziąseł - usuwanie aft Fiscus fiscus@onet.eu 6/6