XII. Odwołania. Zażalenia

Transkrypt

1 Kazus XII.1. XII. Odwołania. Zażalenia Decyzja została doręczona stronie w dniu 20 listopada. Strona wniosła odwołanie w dniu 6 grudnia. (data stempla na przesyłce pocztowej). W dniu 12 grudnia strona złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, argumentując, że zorientowała się, iż wniosła odwołanie po terminie, a nie mogła go dotrzymać z uwagi na pobyt w szpitalu. W dniu 19 grudnia, po otrzymaniu akt sprawy od organu I instancji, organ odwoławczy wydał postanowienie, w którym stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania. Następnie postanowieniem z dnia 22 grudnia umorzył postępowanie w sprawie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, argumentując, że rozpatrzenie tego wniosku jest bezprzedmiotowe wobec wydania postanowienia stwierdzającego uchybienie terminu do wniesienia odwołania. Organ stwierdził również, że przywrócenie terminu byłoby możliwe tylko w przypadku, gdyby strona złożyła taki wniosek już łącznie z odwołaniem, wniesionym w dacie 6 grudnia. Kazus XII.2 Decyzją z 3 listopada Starosta odmówił zwrotu wywłaszczonej nieruchomości, stanowiącej współwłasność Marii i Karola. Decyzja została doręczona stronom 6 listopada. W dniu 20 listopada Karol wniósł osobiście w siedzibie Starostwa odwołanie od decyzji. W dniu 22 listopada do Starostwa wpłynęła przesyłka pocztowa, nadana w placówce pocztowej operatora wyznaczonego w dniu 20 listopada, zawierająca odwołanie wniesione przez Fundację Wolność i Własność. Fundacja nie uczestniczyła w postępowaniu przed Starostą, ale w odwołaniu powołała się na swój cel statutowy, jakim jest pomoc osobom pozbawionym własności i na interes społeczny, przemawiający za jej udziałem w postępowaniu. Fundacja wywodziła, że od lat gromadzi dokumenty związane z bezprawnym pozbawianiem własności obywateli przez władzę publiczną w różnych okresach ustrojowych, dlatego jej udział w postępowaniu umożliwi organowi odwoławczemu uwzględnienie okoliczności sprawy w znacznie szerszym aspekcie, niż wziął pod uwagę Starosta. Proszę ocenić sytuację. Kazus XII.3 Prezydent Miasta wydał Invest Sp. z o.o. decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania budynku z funkcji biurowej: w części parteru na usługi handlu (sklepy), w części 1 i 2 piętra na niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej oraz z części piwnicy na usługi gastronomii (restauracja). Decyzja została doręczona inwestorowi w dniu 6 listopada. W dniu 20 listopada w biurze podawczym Samorządowego Kolegium Odwoławczego Janusz właściciel sąsiedniej nieruchomości wobec nieruchomości dla której została wydana decyzja, złożył odwołanie od decyzji. W odwołaniu Janusz wskazał, że nie był wprawdzie stroną postępowania przed organem I instancji, ale jest niezadowolony z wydanej decyzji i uważa, że decyzja narusza jego prawo własności, bowiem jej skutkiem będzie znaczne zwiększenie ruchu na drodze dojazdowej do budynku, którego dotyczy decyzja, a także 1

2 problemy z parkowaniem w niedozwolonych miejscach. Janusz jest właścicielem domu mieszkalnego na sąsiedniej działce i ma prawo do spokojnego korzystania ze swej własności. Proszę ocenić sytuację, uwzględniając treść uchwały NSA z 4 grudnia 1995 r. (VI SA 20/95, ONSA 1996/2/54): Stroną postępowania administracyjnego o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu mogą być właściciele lub użytkownicy wieczyści sąsiednich działek Kazus XII.4 W dniu 2 lutego Stanisław złożył w Biurze Powiatowym Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wniosek o przyznanie płatności rolnych na bieżący rok kalendarzowy. W dniu 24 marca Kierownik Biura Powiatowego ARiMR wydał decyzję o odmowie przyznania Stanisławowi żądanych płatności. Strona w dniu 31 marca wniosła odwołanie od powyższej decyzji do Dyrektora Oddziału Regionalnego ARiMR w P., wnosząc jednocześnie o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W dniu 14 kwietnia Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR postanowieniem odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W postanowieniu pouczono stronę o terminie i trybie wniesienia zażalenia. Na postanowienie z dnia 14 kwietnia Stanisław wniósł zażalenie do Prezesa ARiMR, za pośrednictwem Dyrektora Oddziału Regionalnego ARiMR. Postanowieniem z dnia 19 maja Prezes ARiMR utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. Kazus XII.5 Pismem z dnia 10 października Jan wniósł podanie do Burmistrza o wydanie decyzji w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Postanowieniem z dnia 31 października Burmistrz zawiesił postępowanie w sprawie, uzasadniając to faktem, że na najbliższej sesji rady gminy ma być rozpatrywany projekt uchwały w sprawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta. Postanowienie zostało doręczone w dniu 2 listopada. W dniu 8 listopada (data stempla pocztowego) zostało wniesione zażalenie na to postanowienie. Zażalenie, w imieniu Jana zostało wniesione przez Krzysztofa, jego zięcia, który powołał się na to, że jest pełnomocnikiem Jana, jednakże do odwołania nie dołączył pełnomocnictwa. Burmistrz wezwał Krzysztofa do przedłożenia pełnomocnictwa, pod rygorem pozostawienia zażalenia bez rozpatrzenia. Wezwanie zostało doręczone w dniu 15 listopada. Pismem z dnia 26 listopada, doręczonym Krzysztofowi, jako pełnomocnikowi Jana, Burmistrz poinformował o pozostawieniu zażalenia bez rozpatrzenia, z uwagi na nieusunięcie w terminie jego braków formalnych. Kazus XII.6 Decyzją z 1 sierpnia Lubelski Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na Janusza karę pieniężną w wysokości 500 zł za naruszenie przepisów o transporcie drogowym wskazane w punkcie 1 załącznika nr 2 do ustawy o transporcie drogowym. Od powyższej decyzji Janusz wniósł odwołanie. Po rozpatrzeniu odwołania decyzją z 1 października Główny ITD uchylił zaskarżoną decyzję i wymierzył Januszowi karę pieniężną 2

3 w wysokości 800 zł za naruszenie wskazane w punkcie 2 załącznika nr 2 do ustawy. W uzasadnieniu GITD stwierdził, że organ I instancji dokonał błędnej kwalifikacji prawnej naruszenia, w związku z czym organ odwoławczy musiał skorygować tą kwalifikację i wymierzyć karę zgodnie z taryfikatorem. Proszę ocenić sytuację z punktu widzenia przepisów KPA. Kazus XII.7 Decyzją z dnia 2 października Starosta udzielił zezwolenia na realizację inwestycji drogowej polegającej na przebudowie drogi gminnej nr Obwieszczenie zawiadamiające o jej wydaniu ukazało się w starostwie, urzędzie gminy i w prasie lokalnej w tym samym dniu, 2 października. Jan, będący właścicielem działki, której część przeznaczono na przebudowywaną drogę w dniu 9 października udał się do starostwa i zapoznał się z treścią decyzji. W dniu 12 października wniósł odwołanie od decyzji. Postanowieniem z dnia 17 listopada Wojewoda, na podstawie art. 134 k.p.a. stwierdził niedopuszczalność odwołania Jana, jako wniesionego przedwcześnie. Czy stanowisko Wojewody jest uzasadnione? Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1496, ze zm.): Art. 11f 3. Wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych doręczają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wnioskodawcy oraz zawiadamiają o jej wydaniu pozostałe strony w drodze obwieszczeń, odpowiednio w urzędzie wojewódzkim lub starostwie powiatowym oraz w urzędach gmin właściwych ze względu na przebieg drogi, w urzędowych publikatorach teleinformatycznych - Biuletynie Informacji Publicznej tych urzędów, a także w prasie lokalnej. Ponadto wysyłają zawiadomienie o wydaniu decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dotychczasowemu właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu na adres wskazany w katastrze nieruchomości. W przypadku, o którym mowa w art. 11a ust. 2, zawiadomienie to wysyła się wojewodom albo starostom, na których obszarze właściwości znajdują się nieruchomości lub ich części objęte wnioskiem o wydanie tej decyzji. Doręczenie zawiadomienia na adres wskazany w katastrze nieruchomości jest skuteczne. 4. Zawiadomienie o wydaniu decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera informację o miejscu, w którym strony mogą zapoznać się z treścią decyzji. Kazus XII.8 Wójt wydał decyzję o warunkach zabudowy i doręczył ją Tadeuszowi w dniu 8 czerwca. W dniu 4 sierpnia odwołanie od tej decyzji wniosła Urszula, podnosząc m.in., że ma interes prawny w tej sprawie i organ I instancji wadliwie pominął ją w postępowaniu i błędnie nie doręczył decyzji również jej. Wskazała także, że o decyzji dowiedziała się w dniu 2 sierpnia, w trakcie wizyty w Urzędzie Gminy. Przedstawiła kserokopię notatki urzędowej, podpisanej przez pracownika Urzędu Gminy, z której wynika, że w dniu 2 sierpnia była w Urzędzie, gdzie podano jej informacje o prowadzonym postępowaniu i wydanej decyzji. Proszę ocenić sytuację z punktu widzenia przepisów KPA. 3

4 Kazus XII.9. W dniu 21 lutego wpłynęło do Starostwa Powiatowego zgłoszenie Spółki o zamiarze wykonania robót budowlanych polegających na montażu reklamy dwutablicowej na działce A. Postanowieniem z 5 marca, na podstawie art. 30 ust. 2 Prawa budowlanego Starosta nałożył na zgłaszającego obowiązek usunięcia wyszczególnionych w postanowieniu nieprawidłowości, w terminie 10 dni od dnia doręczenia orzeczenia, pod rygorem wniesienia sprzeciwu. Powyższe postanowienie zostało nadane w polskiej placówce pocztowej w dniu 6 marca, natomiast doręczone zgłaszającemu w dniu 20 marca. Decyzją z dnia 18 marca Starosta, na podstawie art. 30 ust. 2 Prawa budowlanego, wniósł sprzeciw do przedmiotowego zgłoszenia wskazując, iż zgłaszający pomimo prawidłowego doręczenia postanowienia z dnia 5 marca nie uzupełnił w wyznaczonym terminie brakujących dokumentów. Na skutek wniesionego przez Spółkę odwołania decyzją z dnia 4 maja Wojewoda uchylił zaskarżoną decyzję w całości i jednocześnie wniósł sprzeciw do przedmiotowego zgłoszenia zamiaru wykonania robót budowlanych polegających na montażu reklamy dwutablicowej. Uzasadniając rozstrzygnięcie o uchyleniu decyzji organu pierwszej instancji, Wojewoda wskazał, że postanowienie o nałożeniu obowiązku uzupełnienia zgłoszenia zostało odebrane przez zgłaszającego w dniu 20 marca, a zatem termin na uzupełnienie zgłoszenia upływał w dniu 30 marca. Tymczasem organ pierwszej instancji już w dniu 18 marca, a więc jeszcze przed terminem doręczenia zgłaszającemu postanowienia o nałożeniu obowiązku uzupełnienia zgłoszenia wydał decyzję wnoszącą sprzeciw do zgłoszenia, powołując się na okoliczność nieuzupełnienia zgłoszenia w wyznaczonym terminie. Uzasadniając wniesienie sprzeciwu do przedmiotowego zamierzenia Wojewoda stwierdził, że uzasadnia go art. 30 ust. 6 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, gdyż projektowana tablica reklamowa stanowi budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 powyższej ustawy, a zatem jej wykonanie uzależnione jest, w świetle art. 28 ust. 1 tej ustawy, od uzyskania pozwalnia na budowę. Tym samym więc, jak podsumował organ, dokonane w sprawie zgłoszenie dotyczy urządzenia reklamowego będącego budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, a więc wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, co uzasadnia w świetle art. 30 ust. 6 pkt 1 tej ustawy wniesienie sprzeciwu. Uwzględniając treść art. 30 Prawa budowlanego (poniżej) oraz przepisy KPA proszę ocenić sytuację z punktu widzenia przepisów postępowania. Art Zgłoszenia organowi administracji architektoniczno-budowlanej wymaga, z zastrzeżeniem art. 29 ust. 3 i 4: 5. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, należy dokonać przed terminem zamierzonego rozpoczęcia robót budowlanych. Organ administracji architektoniczno-budowlanej, w terminie 21 dni od dnia doręczenia zgłoszenia, może, w drodze decyzji, wnieść sprzeciw. Do wykonywania robót budowlanych można przystąpić, jeżeli organ administracji architektoniczno-budowlanej nie wniósł sprzeciwu w tym terminie. 5c. W razie konieczności uzupełnienia zgłoszenia organ administracji architektonicznobudowlanej nakłada na zgłaszającego, w drodze postanowienia, obowiązek uzupełnienia, w określonym terminie, brakujących dokumentów, a w przypadku ich nieuzupełnienia - wnosi sprzeciw w drodze decyzji. 5d. Nałożenie obowiązku, o którym mowa w ust. 5c, przerywa bieg terminu, o którym mowa w ust. 5. 4

5 6. Organ administracji architektoniczno-budowlanej wnosi sprzeciw, jeżeli: 1) zgłoszenie dotyczy budowy lub wykonywania robót budowlanych objętych obowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowę; 2) budowa lub wykonywanie robót budowlanych objętych zgłoszeniem narusza ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, decyzji o warunkach zabudowy, inne akty prawa miejscowego lub inne przepisy; 3) zgłoszenie dotyczy budowy tymczasowego obiektu budowlanego, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 12, w miejscu, w którym taki obiekt istnieje. 6a. Za dzień wniesienia sprzeciwu uznaje się dzień nadania decyzji w placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe () albo w przypadku, o którym mowa w art Kodeksu postępowania administracyjnego, dzień wprowadzenia do systemu teleinformatycznego. Kazus XII.10 Decyzją z 29 sierpnia 2011 r. udzielono spółce T. zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach. W marcu 2016 r. Spółka wystąpiła z wnioskiem o dokonanie zmiany w/w zezwolenia w części dotyczącej lokalizacji jednego z punktów gier. Decyzją z 8 czerwca 2016 r., Naczelnik Urzędu Celnego odmówił zmiany decyzji z 29 sierpnia 2011 r., Od powyższej decyzji spółka wniosła odwołanie. Po jego rozpatrzeniu Dyrektor Izby Celnej decyzją z 27 stycznia 2017 r. umorzył postępowanie odwoławcze, na podstawie art pkt 3 Ordynacji podatkowej. W uzasadnieniu organ wskazał, że decyzją z 24 grudnia 2016 r., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego, którą cofnięto spółce zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach, w części dotyczącej tego samego punktu gier. Proszę ocenić sytuację, uwzględniając poniższe przepisy postępowania podatkowego: Art. 233 Ordynacji podatkowej. 1. Organ odwoławczy wydaje decyzję, w której: 1) utrzymuje w mocy decyzję organu pierwszej instancji albo 2) uchyla decyzję organu pierwszej instancji: a) w całości lub w części - i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy lub uchylając tę decyzję - umarza postępowanie w sprawie, b) w całości i sprawę przekazuje do rozpatrzenia właściwemu organowi pierwszej instancji, jeżeli decyzja ta została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości, albo 3) umarza postępowanie odwoławcze. 2. Organ odwoławczy może uchylić w całości decyzję organu pierwszej instancji i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości lub w znacznej części. Przekazując sprawę, organ odwoławczy wskazuje okoliczności faktyczne, które należy zbadać przy ponownym rozpatrzeniu sprawy. 5