EFEKTYWNOή POLSKICH GOSPODARSTW ROLNYCH. PROBLEM CZY NADZIEJA?

Transkrypt

1 WiR qxd 3/27/09 5:57 PM Page 35 WIEŒ I ROLNICTWO, NR 1 (142) 2009 WOJCIECH JÓZWIAK 1 EFEKTYWNOŒÆ POLSKICH GOSPODARSTW ROLNYCH. PROBLEM CZY NADZIEJA? Abstrakt. Analizowano rentownoœæ sprzeda y i efektywnoœæ techniczn¹ w polskich gospodarstwach rolnych wybranych grup w latach Grupy te ró ni³y siê wielkoœci¹ mierzon¹ w ESU, typem rolniczym i form¹ w³asnoœci maj¹tku. Stwierdzono, e ponad 90% gospodarstw osób fizycznych charakteryzuje siê niedostateczn¹ efektywnoœci¹ techniczn¹. Œredni wskaÿnik efektywnoœci technicznej w gospodarstwach osób prawnych osi¹gn¹³ natomiast poziom 0,75, podczas gdy na przyk³ad w gospodarstwach osób fizycznych specjalizuj¹cych siê w produkcji mleka wskaÿnik ten wyniós³ 0,68. Oznacza to, e nak³ady gospodarstw mog³yby byæ obni one w tych pierwszych co najmniej o 20%, a w drugich o 27%, bez szkody dla osi¹ganych efektów produkcyjnych. S¹ przes³anki, które wskazuj¹ bowiem, e oko³o 1/2 ogó³u posiadaczy gospodarstw rolnych nie jest zainteresowana popraw¹ efektywnoœci gospodarowania, a wiêkszej czêœci drugiej po³owy brakuje wiedzy z zakresu zarz¹dzania, marketingu, a nawet nowoczesnych technik i technologii produkcji rolniczej. Charakteryzuje ich ponadto niedostatek postaw proinnowacyjnych. S³owa kluczowe: gospodarstwo rolne, efektywnoœæ, efektywnoœæ gospodarowania WPROWADZENIE W 2004 roku nast¹pi³a istotna poprawa warunków gospodarowania w polskim rolnictwie. Doœæ stwierdziæ, e œrednie roczne dochody polskich producentów rolnych liczone w cenach bie ¹cych wzros³y oko³o dwukrotnie w latach w porównaniu ze œrednimi dochodami z poprzedniego trzylecia. Mimo to parytetowego poziomu dochodów nie osi¹gnêli posiadacze gospodarstw o wielkoœci 2 4 i 4 8 ESU. Co wiêcej, gospodarstwa tej wielkoœci nie odtwarza- ³y w pe³ni zu ywaj¹cego siê maj¹tku trwa³ego, co stawia pod znakiem zapytania trwa³oœæ ich egzystencji w d³u szej perspektywie czasu. Udzia³ takich i jeszcze 1 Autor jest pracownikiem naukowym Instytutu Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki ywnoœciowej Pañstwowego Instytutu Badawczego. 35

2 WiR qxd 3/27/09 5:57 PM Page 36 mniejszych gospodarstw wynosi oko³o 84% wszystkich gospodarstw, które otrzymuj¹ dop³aty bezpoœrednie. Dopiero posiadacze gospodarstw o wielkoœci 8 16 ESU (9,5% ogó³u) osi¹gnêli dochody zbli one do poziomu parytetowego i inwestowali (niekiedy prawdopodobnie obni aj¹c poziom ycia) w stopniu zapewniaj¹cym reprodukcjê rozszerzon¹ œrodków trwa³ych, choæ na niewielk¹ skalê. Trzeba jednak dla porz¹dku dodaæ, e istnieje opracowanie [Dzun 2008], które wskazuje, e w korzystnej sytuacji s¹ tylko gospodarstwa o wielkoœci co najmniej 12 ESU, te mniejsze zaœ (8 12 ESU) powinny byæ ³¹czone w jedn¹ grupê z gospodarstwami o wielkoœci 2 4 i 4 8 ESU. Korzystna sytuacja istnia³a w gospodarstwach o wielkoœci 16 i wiêcej ESU (6,7% ogó³u). Dochody ich posiadaczy przewy sza³y poziom parytetowy, a wartoœæ inwestycji brutto oko³o dwukrotnie przewy sza³a kwotê œrodków trwa³ych. Korzystn¹ sytuacjê mia³y te wiêksze spó³dzielnie produkcyjne (250 i wiêcej ESU) oraz gospodarstwa rolne spó³ek prawa handlowego [Kagan 2008]. Warto podkreœliæ, e znaczna czêœæ polskich gospodarstw o wielkoœci 16 i wiêcej ESU by³a konkurencyjna wzglêdem analogicznej grupy gospodarstw niemieckich [Józwiak 2008]. Dope³nieniem tego obrazu kondycji i aktywnoœci gospodarczej polskich gospodarstw rolnych sta³y siê wyniki analizy rolnictwa sporz¹dzonej z u yciem indeksu Malmquista [Floriañczyk 2008] dla dwudziestu wybranych krajów unijnych. Analiza ta wskazuje, e najwiêkszym wzrostem ca³kowitej efektywnoœci rolnictwa wyró ni³o siê w latach nie rolnictwo polskie, a rolnictwo Rumunii, S³owacji, Litwy i Wêgier. Rolnictwo polskie by³o na pi¹tym miejscu pod tym wzglêdem, choæ wzrost jego efektywnoœci by³ nieco wiêkszy od przeciêtnego. Powy sze spostrze enie wskazuje na potrzebê bli szego przyjrzenia siê efektywnoœci funkcjonowania polskich gospodarstw rolnych i to opracowanie temu w³aœnie s³u y. Chodzi o efektywnoœæ funkcjonowania gospodarstw ró nej wielkoœci (umiarkowane tempo przyrostu efektywnoœci w Polsce mo e mieæ swoj¹ przyczynê w bardzo du ym udziale drobnych gospodarstw), o ró nej strukturze produkcji (wiêksza efektywnoœæ mo e byæ udzia³em tylko czêœci typów produkcji z racji na specyfikê wewnêtrznych polskich uwarunkowañ) i o ró nej formie w³asnoœci. W tym ostatnim przypadku chodzi o du e ró nice w uwarunkowaniach natury instytucjonalnej (np. odmienny sposób ubezpieczeñ spo³ecznych i opodatkowania pracowników) dotykaj¹cych gospodarstw osób fizycznych i gospodarstw osób prawnych. U YTA METODA Pomys³ metody zaczerpniêty zosta³ z opracowañ Sobierajewskiej [2008] i Zieliñskiego [2008] 2. W zwi¹zku z tym wykorzystano dane liczbowe dwojakiego rodzaju. Jedne z nich dotycz¹ rentownoœci gospodarstw, poniewa ten rodzaj 2 Cytowani autorzy z kolei zaczerpnêli pomys³ metody z ksi¹ ki Rogowskiego [1998]. 36

3 WiR qxd 3/27/09 5:57 PM Page 37 miar wystêpowa³ w dotychczasowych analizach gospodarstw rolnych, drugie zaœ z uwagi na cel tego opracowania dotyczy wskaÿników charakteryzuj¹cych efektywnoœæ funkcjonowania gospodarstw. Wykorzystano wskaÿniki rentownoœci przychodów, które wyra aj¹ relacjê zysku netto do wartoœci przychodów gospodarstw (³¹cznie z dop³atami i efektami dzia³alnoœci pozarolniczej, ale sprzê onej z dzia³alnoœci¹ rolnicz¹). Zysk netto w gospodarstwach osób fizycznych policzono jako ró nice przychodów i kosztów, które zosta³y powiêkszone o oszacowane koszty pracy w³asnej rolników i cz³onków ich rodzin w prowadzonych gospodarstwach. WskaŸniki rentownoœci przychodów ROS (Return to Sales) oscyluj¹ wokó³ zera. Maj¹ one wartoœæ dodatni¹, gdy przychody przynosz¹ zyski, a ujemn¹, gdy s¹ to straty. WskaŸniki efektywnoœci technicznej VRS (Variable Return to Scale) natomiast ustalono, korzystaj¹c z metody DEA (Data Envelopment Analysis). WskaŸniki VRS umo liwiaj¹ ocenê maksymalnego stopnia redukcji nak³adów przy niezmienionym poziomie efektów i mieszcz¹ siê w metodzie DEA w granicach od zera do jednoœci. Zgodnie z tym podejœciem wskaÿnik VRS = 0,8 oznacza na przyk³ad, e nak³ady gospodarstwa mog¹ byæ obni one o 20% bez szkody dla uzyskiwanych efektów ekonomicznych. Z uwagi na znaczny wp³yw czynników losowych na uzyskiwane efekty osi¹gane przez gospodarstwa rolne zrezygnowano jednak w tym opracowaniu z podejœcia przedstawionego wy ej. Przyjêto natomiast, e maksymalna wielkoœæ wskaÿnika VRS mieœci siê w granicach od 0,95 do 1,00. Rolnik ponosi koszty na przyk³ad na planowan¹ produkcjê roœlinn¹, nie wiedz¹c, jaka bêdzie pogoda do czasu zbiorów. Jeœli bêdzie ona niekorzystna, to nie z jego winy przychody bêd¹ mniejsze ni zak³ada³. Z tego powodu interpretacja wskaÿnika VRS ró ni siê od tej, która zosta³a podana w powy szym akapicie. Jeœli wskaÿnik VRS = 0,8, oznacza to, e gospodarstwo mog³oby produkowaæ efektywniej, ale zgodnie z proponowanym podejœciem nak³ady gospodarstwa mog¹ byæ obni one o 15 20% bez szkody dla uzyskiwanych efektów ekonomicznych. Na tej podstawie wyodrêbniono 4 podgrupy gospodarstw, ró ni¹ce siê rentownoœci¹ przychodów i efektywnoœci¹ techniczn¹: 1. Gospodarstwa przoduj¹ce, które wyró niaj¹ siê rentownymi przychodami (ROS > 0) i wskaÿnikiem efektywnoœci technicznej równym 0,95 lub wiêcej. Posiadacze takich gospodarstw wykorzystuj¹ w sposób optymalny dostêpne zasoby czynników produkcji i trafnie dopasowuj¹ siê do wymogów rynku. 2. Gospodarstwa rozwojowe, z dodatni¹ rentownoœci¹ przychodów (ROS > 0), ale jednoczeœnie nie w pe³ni wykorzystuj¹ce dostêpne zasoby czynników produkcji (VRS < 0,95). Gospodarstwa te maj¹ mo liwoœæ powiêkszenia rentownoœci przychodów, pod warunkiem poprawy jakoœci pracy zarz¹dczej, a tak e (najprawdopodobniej) wiedzy w zakresie techniki i technologii produkcji rolniczej. 3. Gospodarstwa problemowe, przynosz¹ce straty (ROS 0) i dzia³aj¹ce nie w pe³ni efektywnie (VRS < 0,95). Gospodarstwa te mog¹ mieæ rentowne przychody, jeœli ich posiadacze udoskonal¹ sposób kontaktowania siê z rynkiem i w sposób dostatecznie przemyœlany zdo³aj¹ wykorzystaæ dostêpne zasoby czynni- 37

4 WiR qxd 3/27/09 5:57 PM Page 38 ków produkcji. Wymagaæ to oczywiœcie bêdzie nie tylko jak w przypadku gospodarstw rozwojowych doskonalenia jakoœci pracy zarz¹dczej oraz wiedzy w zakresie techniki i technologii produkcji rolniczej, ale tak e wiedzy marketingowej. 4. Gospodarstwa zagro one, które przynosz¹ straty lub wyniki zerowe (ROS 0), mimo e cechuj¹ siê efektywnoœci¹ techniczn¹ zbli on¹ do poziomu optymalnego (VRS 0,95). Posiadacze tych gospodarstw maj¹ zapewne trudnoœci w kontaktowaniu siê z rynkiem (brakuje im wiedzy z zakresu marketingu). Jest prawdopodobne, e pope³nili b³¹d w doborze struktury produkcji, a wiêc powinni inwestowaæ, by zreorganizowaæ produkcjê. Przy ponoszonych stratach wydaje siê to jednak przedsiêwziêciem nie do zrealizowania. Do obliczeñ wykorzystano wyniki monitoringu Polskiego FADN za lata RENTOWNOŒÆ PRZYCHODÓW I EFEKTYWNOŒÆ TECHNICZNA W GOSPODARSTWACH RÓ NI CYCH SIÊ WIELKOŒCI, TYPEM PRODUKCJI I FORM W ASNOŒCI Analizowane w tym rozdziale gospodarstwa reprezentuj¹ 41,5% tych o wielkoœci 2 oraz wiêcej ESU. Obejmuj¹ one miêdzy innymi doœæ czêsto wystêpuj¹ce w Polsce gospodarstwa osób fizycznych, które specjalizuj¹ siê w produkcji mleka. Ze wskaÿników rentownoœci przychodów i efektywnoœci technicznej obliczonych dla tych gospodarstw (tabela 1) wynika, e rentownoœci przychodów niekoniecznie musi towarzyszyæ optymalna b¹dÿ bliska optymalnej efektywnoœæ techniczna. W grupie gospodarstw ze wskaÿnikiem efektywnoœci technicznej bliskiej jednoœci (VRS 0,95) znalaz³y siê bowiem zarówno gospodarstwa rentowne, jak i nierentowne (odpowiednio przoduj¹ce i zagro one). Analogiczna sytuacja wyst¹pi³a w grupie gospodarstw o ma³ej efektywnoœci technicznej (VRS < 0,95), z których jedna czêœæ (rozwojowe) wyró nia³a siê rentownymi przychodami, druga zaœ (problemowe) przynosi³a straty. TABELA 1. Struktura gospodarstw a z chowem krów mlecznych ze wzglêdu na wielkoœæ ekonomiczn¹, rentownoœæ przychodów i efektywnoœæ techniczn¹ w latach [%] Wielkoœæ gospodarstw [ESU] Podgrupy i wiêcej gospodarstw Lata Przoduj¹ce 1,3 1,6 4,7 3,4 3,9 1,5 9,7 8,0 5,5 Rozwojowe 9,7 19,7 21,8 45,2 59,6 64,4 69,4 84,5 85,9 Problemowe 83,7 72,2 65,0 51,4 36,5 34,1 20,4 7,5 8,2 Zagro one 5,3 6,5 8,5 0,0 0,0 0,0 0,5 0,0 0,4 a Tylko gospodarstwa osób fizycznych. ród³o: Obliczenia Sobierajewskiej sporz¹dzone na podstawie wyników monitoringu Polskiego FADN. Z tabeli 1 wynika równie, e wielkoœæ gospodarstw by³a dodatnio skorelowana z udzia³em gospodarstw z rentownymi przychodami (przoduj¹ce i rozwojowe), a ujemnie skorelowana z udzia³em gospodarstw z przychodami nierentownymi (problemowe i zagro one). 38

5 WiR qxd 3/27/09 5:57 PM Page 39 Zaskakuje du y udzia³ gospodarstw o niedostatecznej efektywnoœci technicznej (VRS < 0,95), tj. rozwojowych i problemowych we wszystkich trzech analizowanych grupach wielkoœciowych, odpowiednio 90,7, 97,1 i 92,0%. Istniej¹ zatem czynniki wspólne wszystkim tym grupom gospodarstw, które sk³adaj¹ siê na to zjawisko. Tabela 2 zawiera charakterystykê rentownoœci przychodów i efektywnoœci technicznej w gospodarstwach osób fizycznych ró nej wielkoœci, ale o jeszcze innych typach rolniczych. Liczby te podano tylko dla 2006 roku, poniewa s¹ one zbie ne z liczbami z lat 2004 i Analiza liczb zestawionych w tabeli 2 potwierdza spostrze enia p³yn¹ce z tabeli 1. TABELA 2. Podgrupy gospodarstw Struktura gospodarstw a wybranych typów ze wzglêdu na wielkoœæ ekonomiczn¹, rentownoœæ przychodów i efektywnoœæ techniczn¹ w 2006 roku [%] Wielkoœæ gospodarstw [ESU] i wiêcej Typy rolnicze gospodarstw zbo o- trzodowe mie- zbo o- trzodowe mie- zbo o- trzodowe miewe i drobiowe szane b we i drobiowe szane we i drobiowe szane b Przoduj¹ce 3,2 2,2 0,3 1,5 1,0 0,2 5,0 0,8 0,7 Rozwojowe 60,6 18,9 13,4 61,5 31,3 38,8 68,3 74,3 74,2 Problemowe 32,7 76,7 86,4 36,5 67,7 61,0 25,1 24,9 25,1 Zagro one 3,5 2,2 0,1 0,5 0,0 0,0 1,6 0,0 0,0 a Tylko gospodarstwa osób fizycznych. b Gospodarstwa ³¹cz¹ce ró norak¹ produkcjê roœlinn¹ z chowem ró nych gatunków zwierz¹t. ród³o: Obliczenia Zieliñskiego sporz¹dzone na podstawie wyników monitoringu Polskiego FADN. Wœród najwiêkszych polskich gospodarstw rolnych znajduj¹ siê ponadto gospodarstwa osób prawnych, bêd¹ce w³asnoœci¹ Skarbu Pañstwa i ró nych prywatnych firm oraz instytucji, które nie zosta³y objête powy sz¹ analiz¹. Œrednie wskaÿniki efektywnoœci technicznej obliczone dla próby takich gospodarstw analizowanej corocznie w IERiG PIB [Kagan 2008] wynios³y 0,72 w latach 2004 i 2005 oraz 0,80 w 2006 roku. Œrednia wielkoœæ wskaÿnika VRS w ca³ym analizowanym trzyleciu wynosi³a zatem 0,75, podczas gdy w wy ej analizowanych gospodarstwach osób fizycznych, które specjalizuj¹ siê w produkcji mleka analogiczny wskaÿnik wyniós³ 0,68. Powy sze liczby informuj¹ o rezerwach, które tkwi¹ w polskich gospodarstwach rolnych i to niezale nie od wielkoœci gospodarstw, typu rolniczego i formy w³asnoœci maj¹tku. Uruchomienie tych rezerw poprawi³oby udzia³ tych gospodarstw, które wyró nia dobra kondycja ekonomiczna. Czy jest to jednak mo liwe? Wy ej wspomniano, e przyczyn¹ ma³ej efektywnoœci technicznej polskich gospodarstw rolnych mo e byæ niedostateczny poziom wiedzy. O tym, czy tak jest w istocie, informuj¹ liczby z tabeli 3. Udzia³ osób z wykszta³ceniem zasadniczym zawodowym, gimnazjalnym i podstawowym, które prowadz¹ gospodarstwa rolne o wielkoœci do 16 ESU, utrzymuje siê na poziomie od 58,9 do 65,7%, a maleje w gospodarstwach wiêkszych, by w tych o wielkoœci 100 i wiêcej ESU spaœæ do poziomu oko³o 18%. Miejsce osób z wykszta³ceniem zasadni- 39

6 WiR qxd 3/27/09 5:57 PM Page 40 czym zawodowym, gimnazjalnym i podstawowym zajmuj¹ w gospodarstwach o wielkoœci 16 oraz wiêcej ESU osoby z wykszta³ceniem wy szym, policealnym oraz œrednim ogólnym i zawodowym. Ich ³¹czny udzia³ w gospodarstwach o wielkoœci ESU wynosi oko³o 42% i jest wiêkszy o 4,8 5,9 punktu procentowego ni w gospodarstwach mniejszych, a w najwiêkszych siêga poziomu oko³o 82%. Osoby prowadz¹ce gospodarstwa o wielkoœci 16 i wiêcej ESU charakteryzuje ponadto znikomy udzia³ tych, którzy nie ukoñczyli szko³y podstawowej b¹dÿ nie posiadaj¹ adnego wykszta³cenia. TABELA 3. Struktura wykszta³cenia osób prowadz¹cych gospodarstwa rolne wybranych typów ró ni¹ce siê wielkoœci¹ [%] Rodzaj Udzia³ w gospodarstwach o wielkoœci [ESU] wykszta³cenia do i wiêcej Wy sze 7,2 6,0 5,3 5,2 6,1 13,8 42,0 Policealne 1,4 1,0 0,9 0,9 0,7 1,2 1,6 Œrednie zawodowe 22,8 21,7 23,6 26,4 32,1 37,1 35,7 Œrednie ogólnokszta³c¹ce 5,5 3,5 3,3 2,7 2,8 4,3 2,6 Zasadnicze zawodowe 34,7 42,1 44,6 45,7 45,0 35,9 16,3 Gimnazjalne i podstawowe 24,2 23,5 21,1 18,2 12,6 7,5 1,8 Podstawowe nieukoñczone 4,2 2,2 1,2 0,9 0,7 0,2 0,0 Razem 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 ród³o: Obliczenia w³asne sporz¹dzone na podstawie niepublikowanych danych GUS. Du y udzia³ osób z wykszta³ceniem wy szym, policealnym, œrednim ogólnokszta³c¹cym i œrednim zawodowym w gospodarstwach o wielkoœci co najmniej 16 ESU nie przek³ada siê zatem na efektywnoœæ gospodarowania. Byæ mo e przyczyn¹ tego zaskakuj¹cego zjawiska nie jest poziom wszelakiej wiedzy, a wiedzy okreœlonej. Przeprowadzona wy ej analiza wskaza³a bowiem na niedostatki wiedzy z zakresu zarz¹dzania, marketingu oraz techniki i technologii produkcji. Zwraca szczególnie uwagê ostatnie spostrze enie. Wiêkszoœæ osób (oko- ³o 61%) prowadzi posiadane gospodarstwo rolne przez co najmniej 11 lat [Charakterystyka gospodarstw , s ], co wskazuje, e mog³y one nie wynieœæ ze szko³y wiedzy z zakresu zarz¹dzania oraz marketingu, ale sk¹d u nich niedostatek wiedzy z zakresu techniki i technologii produkcji rolniczej? Jest prawdopodobn¹ teza, e nie uzupe³niali jej na bie ¹co. S¹ oczywiœcie jeszcze inne przyczyny braku korelacji poziomu wykszta³cenia z techniczn¹ efektywnoœci¹ gospodarowania. Po co na przyk³ad wy sze, policealne czy œrednie wykszta³cenie osobie prowadz¹cej gospodarstwo rolne o wielkoœci do 2, 2 4 czy nawet 4 8 ESU 3? Osoby takie prawdopodobnie czerpi¹ dochody z pracy poza gospodarstwem, a dochody z produkcji rolniczej s¹ jedynie uzupe³nieniem tamtych dochodów. W Polsce istnieje oko³o 830 tys. gospodarstw o powierzchni powy ej 1 ha, których posiadacze nie ubezpieczaj¹ sie- 3 W USA, na przyk³ad, panuje przekonanie, e w tamtych warunkach wystarczy wykszta³cenie farmera na poziomie college (koled u), a nie pe³nych studiów wy szych. 40

7 WiR qxd 3/27/09 5:57 PM Page 41 bie ani cz³onków swej rodziny w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Spo³ecznego (KRUS), co oznacza, e wiêkszoœæ dochodów takich rolniczych rodzin pochodzi z pracy zarobkowej. Szacuje siê ponadto, e co najmniej 150 tys. osób posiada na w³asnoœæ lub dzier awi drobne gospodarstwa rolne (czêsto bez prowadzenia jakiejkolwiek produkcji rolniczej) po to, by zyskaæ prawo do taniego ubezpieczenia w KRUS i móc nastêpnie pracowaæ w szarej strefie. Takim rolnikom wiedza z zakresu techniki i technologii produkcji rolniczej, marketingu czy zarz¹dzania nie jest potrzebna. Poza tym czêœæ producentów rolnych zbli a siê do wieku emerytalnego i nie ma nastêpcy, co staje siê przyczyn¹ tego, e trac¹ oni zainteresowanie doskonaleniem swego gospodarstwa i prowadzonej w nim produkcji. Wœród posiadaczy drobnych gospodarstw rolnych istnieje zatem znacz¹ca czêœæ tych, którzy nie s¹ zainteresowani wzrostem technicznej efektywnoœci gospodarowania. Nadziejê na przysz³oœæ budz¹ gospodarstwa wiêksze, g³ównie te o wielkoœci 16 oraz wiêcej ESU. Ale tu te poziom technicznej efektywnoœci gospodarowania pozostawia wiele do yczenia. Przyczyn¹ tej niekorzystnej sytuacji mo e byæ zachowawcza postawa czêœci posiadaczy takich gospodarstw, która utrudnia aktualizacjê wiedzy wyniesionej ze szko³y. St¹d mo e p³yn¹æ niechêæ do wdra ania ró norakich innowacji, które mog³yby poprawiaæ techniczn¹ efektywnoœæ gospodarowania. PODSUMOWANIE Uspokajaj¹ nas analizy informuj¹ce o du o wiêkszych dochodach osi¹ganych przez polskie gospodarstwa rolne, poczynaj¹c od 2004 roku, w porównaniu do okresu poprzedniego, a tak e analizy wskazuj¹ce, e polskie gospodarstwa rolne s¹ konkurencyjne w stosunku do gospodarstw rolnych o identycznym typie produkcji i tej samej wielkoœci z innych, bliskich nam geograficznie krajów UE. Istniej¹ jednak analizy, które wskazuj¹, e polskie gospodarstwa rolne charakteryzuje mniejsze tempo poprawy technicznej efektywnoœci gospodarowania ni gospodarstwa w kilku innych krajach unijnych. Doœæ korzystna obecnie sytuacja polskich gospodarstw o wielkoœci 8 i wiêcej ESU nie oznacza jednak, e nie mo e ona ulec pogorszeniu. Postêpuje bowiem w kraju od pewnego czasu szybki wzrost œredniego poziomu wynagrodzeñ pracowników najemnych, co wymusi inwestowanie w œrodki substytuuj¹ce nak³ady pracy. Gospodarstwa musz¹ te inwestowaæ, by przeciwdzia³aæ skutkom nasilaj¹cych siê posuch w okresach wegetacji roœlin, spe³niæ wymogi zasady wzajemnej zgodnoœci (cross compliance) oraz tzw. dobrostanu zwierz¹t. Co wiêcej, równolegle zaczê³y rosn¹æ koszty dzier awy ziemi. Do tego dojd¹ negatywne skutki zakazu stosowania produktów GMO, co zwiêkszy koszt produkcji zwierzêcej, a tak e skutki (przewidywanej) regulacji sk³adek ubezpieczenia spo³ecznego i opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez gospodarstwa rolne. Rosn¹ce koszty gospodarstw rolnych bêd¹ (przynajmniej w czêœci) rekompensowane do 2013 roku rosn¹cymi dop³atami bezpoœrednimi oraz innymi for- 41

8 WiR qxd 3/27/09 5:57 PM Page 42 mami subwencji. PóŸniej sytuacja bêdzie trudniejsza, poniewa dop³aty bezpoœrednie przestan¹ najprawdopodobniej rosn¹æ. Nadziej¹ na powiêkszenie w³asnych wolnych œrodków finansowych gospodarstw rolnych mo e byæ wbrew pozorom bardzo du y udzia³ tych, które funkcjonuj¹ nie w pe³ni efektywnie. Chodzi o gospodarstwa ró nych grup wielkoœciowych (od najmniejszych do najwiêkszych), ró ni¹ce siê formami w³asnoœci, typami (struktur¹) produkcji i poziomem specjalizacji. Tkwi¹ tu du e rezerwy, a ich wykorzystanie mog³oby poprawiæ rentownoœæ produkcji rolniczej. Jak jednak przyspieszyæ proces poprawy technicznej efektywnoœci gospodarowania w polskim rolnictwie? Prawdopodobnie a co drugi posiadacz gospodarstwa o powierzchni powy ej 1 ha u ytków rolnych nie jest zainteresowany popraw¹ efektywnoœci funkcjonowania swego gospodarstwa rolnego. Nale ¹ do tej grupy ci, którzy wiêkszoœæ swoich dochodów czerpi¹ z pracy zarobkowej poza gospodarstwem, posiadaj¹ gospodarstwo tylko po to, by mieæ tanie ubezpieczenie w KRUS lub te zbli aj¹ siê do wieku emerytalnego. Co jednak z drug¹ po³ow¹ gospodarstw, tj. tymi, które maj¹ wszelkie powody, by produkowaæ efektywnie? Wczeœniej wspomniano, e przyczyn¹ ma³ej efektywnoœci technicznej polskich gospodarstw rolnych jest zapewne niski poziom wiedzy producentów rolnych z zakresu zarz¹dzania, marketingu, a nawet nowoczesnych technik i technologii produkcji rolniczej. Chodzi g³ównie o starszych rolników, którzy nie wynieœli tej wiedzy ze szko³y i o osoby z wykszta³ceniem nierolniczym. Inn¹ kwesti¹ jest brak u du ej czêœci polskich producentów rolnych postawy, która polega na nieustaj¹cym doskonaleniu wiedzy wyniesionej ze szko³y. Powstrzymuje to od wdra ania wszelakich innowacji, które pojawiaj¹ siê nieustaj¹co na rynku (z zakresu genetyki, techniki, zarz¹dzania itd.) i ostatecznie utrudnia proces poprawy efektywnoœci gospodarowania. Tempo poprawy technicznej efektywnoœci gospodarowania w polskich gospodarstwach rolnych, uzale nione od poziomu wiedzy i proinnowacyjnych postaw, jest w istocie pochodn¹ tempa przejmowania gospodarstw przez m³odych i dobrze przygotowanych fachowo nastêpców. Oznacza to jednak powoln¹ poprawê wskaÿników technicznej efektywnoœci gospodarowania, poniewa zmiana pokolenia trwa oko³o 1/3 wieku. Wnioski p³yn¹ce z tego opracowania maj¹ charakter wstêpny, poniewa zosta³y oparte na jednorocznym (z 2006 roku) materiale empirycznym. By wnioski przybra³y kszta³t ostateczny, potrzebne jest poszerzenie pola obserwacji empirycznej co najmniej o dwa lata. BIBLIOGRAFIA Charakterystyka gospodarstw rolnych w 2007 roku, Informacje i opracowania statystyczne. GUS, Warszawa. Dzun W., 2008: Przedsiêbiorstwa w strukturze gospodarstw rolnych. Zagadnienie Ekonomiki Rolnej 4. 42

9 WiR qxd 3/27/09 5:57 PM Page 43 Floriañczyk Z., 2008: Ewolucja produktywnoœci sektora rolnego w wybranych krajach europejskich. Maszynopis. IERiG -PIB, Warszawa. Józwiak W., 2008: Ocena zdolnoœci polskich gospodarstw rolnych do konkurowania. Maszynopis. IERiG -PIB, Warszawa. Kagan A., 2008: Efektywnoœæ gospodarstw osób prawnych na tle gospodarstw osób fizycznych farmerskich. Maszynopis. IERiG -PIB, Warszawa. Rogowski G., 1998: Metody analizy i oceny dzia³alnoœci banku na potrzeby zarz¹dzania strategicznego. Wydawnictwo Wy szej Szko³y Bankowej w Poznaniu, Poznañ. Sobierajewska J., 2008: Efektywnoœæ gospodarowania i sytuacja ekonomiczna gospodarstw rolnych na terenach ONW. Maszynopis. IERiG -PIB, Warszawa. Zieliñski M., 2008: Sytuacja ekonomiczna i efektywnoœæ wykorzystania posiadanych zasobów w rodzinnych gospodarstwach rolnych bez osób fizycznych ubezpieczonych w KRUS. Maszynopis. ERiG -PIB, Warszawa. EFFECTIVENESS OF POLISH FARMS. A PROBLEM OR A HOPE? Abstract. An analysis has been conduced of the sales profitability and technical efficiency of selected groups of Polish farms in These groups of farms differ in terms of size measured in ESU as well as in terms of agricultural type and form of ownership. It has been established that over 90% of farms owned by natural persons is characterised by insufficient technical efficiency. The average technical efficiency index for farms owned by legal persons reached the level of 0.75, whereas the index for farms belonging to natural persons and specialising, for example, in the production of milk proved to be This means that outlays in the two groups of farms could be reduced by at least 20% and 27%, respectively, without a negative effect for their production results. There is evidence suggesting that about a half of all owners of farms is not interested in the improvement of their effectiveness and that the greater part of the remaining farm owners lacks the knowledge of management and marketing methods and even the knowledge of advanced techniques and technologies of agricultural production. In addition, they display weak pro-innovative attitudes. Key words: agricultural farms, effectiveness, management efficiency 43