interpretacja indywidualna Sygnatura IPTPP2/ /15-2/KW Data Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Transkrypt

1 interpretacja indywidualna Sygnatura IPTPP2/ /15-2/KW Data Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi Mając zatem powyższe na uwadze w świetle cytowanych przepisów stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, tj. potwierdzających wywóz towarów z terytorium Polski oraz ich odbiór w innym państwie członkowskim, które będą gromadzone i przechowywane przez Spółkę wyłącznie w formie elektronicznej w postaci skanu oryginalnego listu przewozowego CMR, który zawiera m.in. podpis nabywcy potwierdzający odbiór towaru bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, dokumenty te będą dowodami dostawy w rozumieniu art. 42 ust. 3 ustawy. Tym samym będą one uprawniać Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla realizowanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów wynikających z przepisów prawa. INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) i w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1649, z poźn. zm.) oraz 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 14 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe. Spółka (Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE. Spółka prowadzi działalności w zakresie m.in. sprzedaży sadzy technicznej. Duża część sprzedaży Wnioskodawcy realizowana jest na rzecz podmiotów z państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska. Wywożone w ramach WDT towary są transportowane przy wykorzystaniu firm trzecich przewoźników. Opisane przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku transakcje stanowią wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy o VAT.

2 Spółka opodatkowuje przedmiotowe transakcje stawką 0%, pod warunkiem zrealizowania wymogów, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, tj.: 1. dokonanie dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej; 2. przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiadanie w dokumentacji dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju; 3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, Wnioskodawca gromadzi niezbędne dokumenty potwierdzające zrealizowane transakcje WDT, tj. specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku, a także otrzymane od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR), z których według Spółki jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, ponieważ dokumenty te są podpisane, ewentualnie również opieczętowane, przez odbiorcę towarów (przykładowy list przewozowy CMR dotyczący transakcji opisanych w niniejszym wniosku Spółka przedłożyła w załączeniu). W chwili obecnej Zainteresowany gromadzi i przechowuje wyżej opisane dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) w formie papierowej. W związku z dużymi nakładami ponoszonymi na gromadzenie i przechowywanie przedmiotowych dokumentów w postaci papierowej, Spółka rozważa odstąpienie od tej formy przechowywania tych dokumentów na rzecz gromadzenia ich i przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania tych dokumentów w formie papierowej. Wyglądałoby to w ten sposób, iż przewoźnicy realizujący przewozy wykonywaliby skany oryginałów listów przewozowych CMR, zawierających podpisy i pieczęcie, w tym: podpis nabywcy potwierdzający odbiór towarów, wykonując je w formacie PDF lub innym nieedytowalnym formacie, a następnie przesyłaliby te skany Spółce em. Skany te Wnioskodawca przechowywałby u siebie w formie elektronicznej (zapisane w systemie informatycznym), zaś oryginały listów przewozowych (CMR) pozostawałyby u przewoźnika. W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie. Czy dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej (tj. w postaci skanu oryginalnego listu przewozowego CMR, tj. takiego, który zawiera m.in. podpis nabywcy potwierdzający odbiór towaru), bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 42 ust. 3 ustawy o VAT i tym samym będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez Spółkę transakcji WDT (pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów dokumentacyjnych)... Zdaniem Wnioskodawcy, dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane przez niego wyłącznie w formie elektronicznej (tj. w postaci skanu oryginalnego listu przewozowego CMR, tj. takiego, który zawiera m.in. podpis nabywcy potwierdzający odbiór towaru), bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 42 ust. 3 ustawy o VAT. W konsekwencji, tak samo jak dokumenty papierowe, będą one stanowić jeden z dokumentów będących podstawą zastosowania stawki 0% dla realizowanych przez Spółkę transakcji WDT. Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%. Według art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0%, pod warunkiem że:

3 1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej; 2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju; 3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Aby podatnik mógł zastosować stawkę 0% dla WDT powinien przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiadać w swojej dokumentacji dowody potwierdzające fakt, że towary zostały wywiezione i dostarczone do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa UE. Przez dowody z ust. 1 pkt 2 powyższego artykułu należy rozumieć wskazane w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi) oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, jeśli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. W ocenie Spółki, za dokumenty przewozowe, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT można uznać w szczególności skan podpisanego przez nabywcę towarów dokumentu przewozowego otrzymanego od przewoźnika (skan podpisanego przez nabywcę dokumentu CMR). Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę fakt, że przepisy ustawy o VAT nie stanowią o formie dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 pkt 1, każda forma tych dokumentów jest dopuszczalna. Należy zauważyć, że w przywołanym artykule nie wskazano, w jakiej formie dokumenty powinny występować, aby uznać je za wystarczające do zakwalifikowania ich jako dowody uprawniające do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla WDT. W rezultacie rozróżnienie dokumentów dla celów dowodowych na dokumenty w formie papierowej (podpisany przez nabywcę egzemplarz dokumentu CMR) czy elektronicznej (skan podpisanego przez nabywcę dokumentu CMR przesłany na wskazany adres poczty ), nie powinno mieć wpływu na możliwość zastosowania stawki podatku 0% dla WDT, o ile jednoznacznie będą dowodzić wywóz i dostarczenie towaru do nabywcy w kraju członkowskim UE innym niż Polska. Stanowisko w niniejszej kwestii znalazło również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2014 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP4/ /13-3/ISN), w której organ podatkowy wskazał, że (...) w dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przysłanemu np. w formie elektronicznej, skanem czy faksem. Dla zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT nie jest konieczne posiadanie dokumentu przewozowego w formie papierowej, wystarczy jego wersja elektroniczna (w szczególności skan wraz z podpisem nabywcy potwierdzającym odbiór towaru) (...). Wobec powyższego można wnioskować, że prawo Spółki do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT nie jest uzależnione od posiadania oryginałów dowodów w formie papierowej, stąd też nie ma podstaw do odmówienia mocy dowodowej dokumentom dostarczonym w formie elektronicznej za pomocą (skan). Niniejszym Spółka uważa, że będąc w posiadaniu skanu listu przewozowego CMR będzie posiadać jeden z wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT dowodów uprawniających ją do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT dla WDT. Dodatkowo, powyższe znalazło także potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 października 2011 r. (sygn. ILPP4/ /11-2/BA), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2010 r. (sygn. IPPP3/ /10-4/KC), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 2010 r. (sygn. ITPP2/ d/10/MD), a także w krajowym w

4 orzecznictwie sądowym, tj. wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2009 r. (sygn. III SA/Wa 1909/08) oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 maja 2008 r. (sygn. III SA/Wa 80/08). Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca zwrócił się z prośbą o potwierdzenie, że zaprezentowane przez niego stanowisko i rozumienie treści przepisów jest prawidłowe. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: 1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; 2. eksport towarów; 3. import towarów na terytorium kraju; 4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; 5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ( ). Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Według art. 13 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest: 1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju; 2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju; 3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą; 4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu. Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7. Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. W myśl art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

5 Należy zaznaczyć, że stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że: 1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej; 2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju; 3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju: 1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi), 2. (uchylony), 3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, 4. (uchylony) z zastrzeżeniem ust. 4 i 5. Natomiast w myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności: 1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie; 2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu; 3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania; 4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. W niniejszej kwestii należy odnieść się również do przepisu art. 138 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dokonane dla innego podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów. Zgodnie z art. 131 ww. Dyrektywy, zwolnienia przewidziane w rozdziałach 2-9 (zatem także w cyt. art. 138 ust. 1 Dyrektywy) stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego i

6 prostego stosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć. Powyższy zapis wskazuje zatem, że Dyrektywa sama nie określa rodzaju dokumentów potwierdzających fakt wywozu towarów, których posiadanie jest konieczne, lecz ich ustalenie pozostawia w gestii poszczególnych krajów członkowskich. Zatem, zakres warunków formalnych, jakie mogą zostać określone przez państwa członkowskie dla zastosowania przez podatników zwolnienia (stawki 0%) przy wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, może zostać ustalony swobodnie na tyle, na ile nie jest ograniczony celami sprecyzowanymi w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE. Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji, tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go nabywcy w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. W związku z tym istotne jest, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis. Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Należy w tym miejscu zauważyć, iż przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dowodów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Dokument ten powinien jednak jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Mając zatem powyższe na uwadze w świetle cytowanych przepisów stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, tj. potwierdzających wywóz towarów z terytorium Polski oraz ich odbiór w innym państwie członkowskim, które będą gromadzone i przechowywane przez Spółkę wyłącznie w formie elektronicznej w postaci skanu oryginalnego listu przewozowego CMR, który zawiera m.in. podpis nabywcy potwierdzający odbiór towaru bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, dokumenty te będą dowodami dostawy w rozumieniu art. 42 ust. 3 ustawy. Tym samym będą one uprawniać Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla realizowanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów wynikających z przepisów prawa. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być zgodnie z art. 14b 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone. Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki

7 prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego. Końcowo należy wskazać, że analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).