Instrukcja używania obudowy. Rozparte na końcach szalunki Krings. ThyssenKrupp Bauservice

Transkrypt

1 Instrukcja używania obudowy Rozparte na końcach szalunki Krings ThyssenKrupp Bauservice

2 Spis treści Przegląd systemów 3 Bezpieczeństwo i zalecenia na podstawie normy DIN EN /2 5 Opis techniczny szalunków rozpartych na końcach 7 KVL 8 KS KS KS 100 Eck 17 Płyta komorowa Universal DKU 20 Płyty komorowe z dylami KKP (przed 09/2009) 23 Części zapasowe do szalunków Krings 26 Instrukcja montażu 28 Instrukcja szalowania dla systemów obudów rozpartych na krawędziach lub w środku 29 Instrukcja demontażu dla obudów rozpartych na krawędziach 34 Instrukcja szalowania obudowa typu płyty komorowe z dylami 35 Dane Producenta 37 2

3 Przegląd rozpartych na końcach szalunków ( KRINGS ) KVL KS 100 Długość szalunek Wysokość element podstawowy Wysokość element nasadowy Wysokość przelotu dla rur Waga Długość szalunek Wysokość element podstawowy Wysokość element nasadowy Wysokość przelotu dla rur Waga Termin do podstawowego modułu B zgodnie z EN : Termin do podstawowego modułu B zgodnie z EN : KS 60 KS 100 Eck Długość szalunek Długość szalunek Wysokość element podstawowy Wysokość element podstawowy Wysokość element nasadowy Wysokość element nasadowy Wysokość przelotu dla rur Wysokość przelotu dla rur Waga Waga Termin do podstawowego modułu B zgodnie z EN : Termin do podstawowego modułu B zgodnie z EN : 3

4 Zarys systemuna końcach szalunków ( ES ) Płyty komorowe z dylami uniwersalne DKU Płyta komorowa KKP (przed 09/2009) Długość szalunek Wysokośćelement płyt komorowych z dylami Wysokość przelotu dla rur zmienna Długość szalunek Wysokość element podstawowy Wysokość przelotu dla rur zmienna Waga Waga Termin do podstawowego modułu B zgodnie z EN : Termin do podstawowego modułu B zgodnie z EN : 4

5 Bezpieczeństwo pracy i ogólne zalecenia wg normy DIN EN /2 Podnoszenie, transportowanie, wyciąganie i przestawianie Transportować możliwie najniżej w stosunku do podłoża Zaczepy, zawiesie i pasy muszą mieć wytrzymałość dostosowaną do wagi szalunków Do transportu, wyciągania i podnoszenia należy używać haków z zabezpieczeniem Ryzyko dźwig Przy wyciąganiu należy uwzględnić siłę ciągnienia omówioną w akapicie normy DIN EN 13331/1-2 Ciężar szalunku musi być tak rozłożony,w czasie transportowania, aby zredukować do minimum kiwanie się i przesuwanie szalunku Szalunek stawiać tylko na równym i twardym podłożu Przebywanie w zasięgu pracy koparki lub dźwigu oraz pod podnoszonym szalunkiem jest zabronione Pomocnik może przebywać tylko z przodu,po lewej stronie koparki pod warunkiem ciągłego kontaktu wzrokowego z operatorem maszyny Zabronione jest przebywanie w strefie zagrożenia! Należy przestrzegać ogólnych i zakładowych przepisów BHP! Sposoby zmniejszania zagrożeń i niebezpieczeństw Zabezpieczenie ruchu realizować przez umieszczenie taśmy ostrzegawczej, światła ostrzegawczego lub specjalnie wyznaczonej do tego osoby Budowę oznaczyć tablicami ostrzegawczymi Szalunek zabezpieczyć przed nieumyślnymi uderzeniami ( poprzez ustawienie go w odpowiedniej odległości i na odpowiednim podłożu ) Wchodząc do witr yny zabr onione Przy transportowaniu, zagłębianiu i wyciąganiu należy uważać biegnące instalacje ( podziemne i napowietrzne ) Na podłożu nierównym stawiać szalunek możliwie najbardziej pionowo w stosunku do pochyłości terenu 5

6 Kryteria do wymiany części i zalecenia do naprawy Przed każdorazowym użyciem szalunku należy sprawdzić jego stan techniczny Kryteriami do wymiany części są Brak części np. podkładki, śruby, łącznika, bolca, stabilizatorów Złamanie lub pęknięcie części np. bolca, śruby lub całej rozpory Przy mocno zdeformowanych częściach albo przy dziurach w płytach należy poradzić się u producenta W przypadku wątpliwości należy zawsze skontaktować się z producentem Zepsute części są do wymiany ewentualnie do naprawy Małe naprawy mogę być po konsultacji z producentem przeprowadzone przez użytkownika samodzielnie Należy zawsze używać tylko oryginalnych części zamiennych Producent nie ponosi odpowiedzialności za szkody spowodowane przez nieautoryzowane naprawy nieoryginalne części zamienne Należy zawsze przestrzegać przepisów BHP Zachowanie przy wypadku Są ważne następujące normy W razie wypadku należy rannych opatrzeć środkami pierwszej pomocy Miejsce wypadku zabezpieczyć i nie zmieniać Jeżeli z powodu obrażeń jest możliwa niezdolność do pracy należy wezwać lekarza Każdy wypadek należy zgłosić przełożonemu Należy wpisać wypadek do książki wypadków Przepisy BG Fachausschuβ Tiefbau Norma DIN 4124 wykopy i rowy Norma DIN EN część pierwsza wymagania produktu, część druga dowody wyliczeń i prób Ogólne zasady BHP i przepisy wewnątrzzakładowe Nasze produkty posiadaja znak GS sprawdzone bezpieczeństwo Przy instalacji należy przestrzegać instrukcji obsługi producenta 6

7 Opis techniczny systemy rozparte na końcach (KRINGS) 7

8 8

9 9

10 10

11 11

12 12

13 13

14 14

15 15

16 16

17 17

18 18

19 19

20 Płyta komorowa Universal DKU płyta komorowa Universal DKU z rozporami KRINGS 20

21 Płyta komorowa Universal DKU 1 x 21

22 Płyta komorowa Universal DKU 22

23 Płyta komorowa KKP (przed 09/2009) 23

24 Płyta komorowa KKP (przed 09/2009) 24

25 Płyta komorowa KKP (przed 09/2009) 25

26 26

27 27

28 Instrukcja montażu Montaż Płytę (1) położyć na płaskim podłożu z prowadnicami na górze. Skręcone elementy sprężynowe (2) wsadzić w prowadnice. Zabezpieczyć lementy sprężynowe odpowiednimi bolcami (3) przez włożenie ich przez otwór w prowadnicy i elemencie sprężynowym. Bolec zabezpieczyć zawleczką (4). Element sprężynowy poluźnić przez poluzowanie śruby. Rozporę (5) wsadzić w element sprężynowy i zabezpieczyć bolcem i zawleczką. W przypadku szerszego wykopu można do rozpory zamontować maksymalnie 7 wstawek (6). Wstawki należy ze względu na statykę po włożeniu do rozpory (5) zabezpieczyć bolcem i zawleczką. Drugą płytę z zamontowanymi elementami sprężynowymi należy osadzić z góry na rozpory i zabezpieczyć opisanymi wcześniej bolcami i zawleczkami. Wagę elementów znajda Państwo w danych technicznych. Jeżeli wykop jest głębszy niż 1,25m i nie jest zaszalowany lub oskarpowany nie powinni przebywać w nim ludzie. Podobnie jest z pracą ciężkimi sprzętami przy krawędzi wykopu. Wszyscy pracujący powinni przestrzegać przepisów BHP, norm DIN, EN, UVV ( zobacz część bezpieczeństwo pracy i ogólne zalecenia). 28

29 Instrukcja szalowania dla systemów obudów rozpartych na krawędziach lub w środku Uwaga: Wg. Normy DIN EN obudowy rozparte na krawędziach oznaczane są skrótem ES 1. Metoda wstawiania 1.1 Założenia W Metodzie wstawiania obudowy wstawiane są do gotowego wykopu. Metoda ta dozwolona jest jedynie wtedy, gdy spełnione są następujące założenia: Przejściowo zwięzły Grunt; Pionowe ściany wykopu; Równa szerokość wykopu na długości stosowanej obudowy; Nikogo nie ma w wykopie do momentu wstawienia obudowy; Brak kolizji, budynków lub innych obiektów wzgl. dróg w obrębie wykopu; Przewidywalna wielkość osunięcia lub ruchów gruntu w obrębie wykopu. Grunt jest określany jako przejściowo zwięzły gdy w czasie pomiędzy rozpoczęciem wykonywania wykopu a wstawieniem obudowy nie wykazuje żadnych istotnych osunięć. 3 T 1 2 Rys. 1: Zarys systemu rozparte na końcach systemy kompaktowe B 29

30 1.2 Zastosowanie płyt nasadowych (obudowy rozparte na krawędziach ) W metodzie wstawiania montaż modułu podstawowego (B) i nasadowego (T) musi być wykony poza wykopem i zestaw należy wstawić do wykopu jako całość, jeżeli do zabezpieczenia głębokiego wykopu wymagany jest boks nasadowy (rys. 1). Moduł podstawowy i nasadowy łączone są za pomocą łączników (1) i sworzni (2). Montaż boksów przeprowadza się przy użyciu zawiesia łańcuchowego hakowego (dopuszczenie GS). Haki zawiesia należy mocować w czterech punktach (ES) wyłącznie do przewidzianych w tym celu miejsc (3, patrz rys. 1). 1.3 Szalowanie (obudowy rozparte na krawędziach ) Przygotowana obudowa zostaje wstawiona do gotowego wykopu o wymiarach i głębokości odpowiadających obudowie (rys. 2). Długość niezabezpieczonego wykopu należy ograniczyć do długości pojedynczej obudowy. Szczelinę pomiędzy ścianą wykopu a ścianą obudowy należy wypełnić na całej długości i wysokości. Ponadto obudowę należy rozeprzeć poprzez rozkręcenie rozpór. Dopuszczalne obciążenia w odniesieniu do zastosowanego typu obudowy muszą być koniecznie zachowane. Dane dotyczące głębokości wykopu podaje norma DIN Rys. 2: Zastosowanie zmontowanej poza wykopem kompletnej obudowy systemowej 30

31 2. Metoda zagłębiania 2.1 Uwagi ogólne W metodzie zagłębiania obudowy wykopów lub ich części zostają pionowo stopniowo zagłębione w wykopie poprzez dociskanie. Metoda zagłębiania dozwolona jest tylko przy obudowach rozpartych na krawędziach. Obudowy rozparte w środku nie mogą być stosowane w metodzie zagłębiania! 2.2 Nastawienie wstępne obudowy Przed zastosowaniem danego systemu obudowy jego rozpory muszą zostać tak nastawione poprzez rozkręcanie, że rozstaw pomiędzy płytami obudowy u dołu jest większy niż u góry. Ta tzw. forma A zostaje osiągnięta w ten sposób, że rozpora dolna zostaje rozkręcona o ok. 20 mm / metr wysokości boksu szerzej niż rozpora górna. 2.3 Nastawienie wstępne obudowy Przed zastosowaniem danego systemu obudowy jego rozpory muszą zostać tak nastawione poprzez rozkręcanie, że rozstaw pomiędzy płytami obudowy u dołu jest większy niż u góry. Ta tzw. forma A zostaje osiągnięta w ten sposób, że rozpora dolna zostaje rozkręcona o ok. 20 mm / metr wysokości boksu szerzej niż rozpora górna. A A-Forma - Rys. 3: Wstawianie i dopasowywanie obudowy szalunku / forma A 31

32 2.4 Zagłębianie obudowy Zagłębianie wykonuje się na przemian z wydobyciem grunt. Podczas procesu zagłębiania obudowy wydobycie gruntu pod obudową nie powinno być większe niż 0,5 m w zależności od warunków miejscowych. Podczas przemiennego dociskania ścian obudowy należy zwrócić uwagę na to, aby pochylenie rozpór nie przekraczało δ = +/- 8 st. Należy stosować belki ochronne i/lub belki dociskowe (D). Należy zwrócić uwagę na to, aby płyty nie były wykorzystywane jako przecinak. D Rys. 4: Zagłębianie obudowy 2.5 Płyty nasadowe W zależności od głębokości wykopu na płyty podstawowe (B) montowane są płyty nasadowe (T) (rys. 5). Moduły podstawowy i nasadowy łączy się za pomocą łączników (1) i sworzni (2). Również tutaj należy stosować belki ochronne i/lub belki dociskowe. T 2 1 Rys. 5: Montaż płyt nasadowych B 32

33 2.6 Ustawianie następnego pola obudowy Następna obudowa zostaje ustawiona po tym jak poprzednia zostanie zagłębiona do dna wykopu. Zagłębianie wykonuje się jak opisano powyżej. Obudowy muszą być montowane bez szczelin. Odcinki które nie mogą być zaszalowane obudowami ze względu na n.p. kolizje należy zaszalować w inny sposób. Rys. 6: Ustawianie następnego pola obudowy 2.7 Układanie rur Po oszalowaniu wykopu można przystąpić do układania rur wg. Zaleceń producenta rur. Rys. 7: układanie rur 33

34 Instrukcja demontażu dla obudów rozpartych na krawędziach 1. Wyciąganie, wypełnianie, zagęszczanie Po zakończeniu układania rurociągu następuje wyciąganie obudowy z jednoczesnym wypełnianiem i zagęszczaniem gruntu. Obudowa wyciągana jest zgodnie z obowiązującymi przepisami stopniowo a materiał wypełnienia zagęszczany. Haki zawiesia należy mocować tylko w miejscach do tego przeznaczonych. Również przy wyciąganiu pochylenie rozpór nie może przekraczac δ = +/- 8 st. Rys. 1: Wyciąganie obudowy z wypełnianiem i zagęszczaniem wykopu 2. Konserwacja i utrzymanie Wszystkie elementy obudowy przed następnym użyciem należy skontrolować na prawidłowe funkcjonowanie. Uszkodzone części należy wymienić lub naprawić. Mniejsze naprawy można przeprowadzać po konsultacji z producentem. Należy stosować tylko oryginalne części zamienne! Producent nie ponosi odpowiedzialności i udziela gwarancji w przypadku niefachowej naprawy i użycia nieoryginalnych elementów. (patrz też rozdział BHP i wskazówki ogólne )! 34

35 Instrukcja szalowania obudowa typu płyty komorowe z dylami 1. Uwagi ogólne Płyty komorowe z dylami to uniwersalna i komiczna metoda szalowania wykopów w obszarze zabudowanym, szczególnie w przypadku dużej ilości kolizji z innymi rurociągami. Dwa umieszczone na przeciwnych ścianach wykopu, rozparte rozporami elementy prowadzące służą jako prowadzenie pionowo umieszczonych dyli szalujących. Zagłębiane dyli można przeprowadzać przez statyczne dociskanie łyżką koparki lub przy użyciu wibratora. Montaż i ustawianie dyli odbywa się analogicznie do systemów płytowych. 2. Zagłębienie wstępne, wstawianie i wyrównanie obudowy. Po wymierzeniu przebiegu wykopu następuje wybranie gruntu pod pierwszy segment z dylami Z reguły element prowadzący wstawia się do wykopu górną krawędzią równo z powierzchnią. Wykop należy więc zagłębić na ok. 1m. Przestrzeń pomiędzy elementem prowadzącym a wykopem należy całkowicie wypełnić. Ponadto elementy należy rozeprzeć i docisnąć do ścian wykopu rozkręcając rozpory. 3. Wstawianie dyli kanałowych Teraz można wstawić dyle w szczeliny ścian podwójnych elementów płytowych i dociskać dyle łyżką koparki. W celu usprawnienia operacji, szczególnie przy długościach dyli ponad 4m zaleca się użycie chwytaka do dyli. W wyposażeniu standardowym elementów z dylami E+S nie występuje pionowe prowadzenie dyli. Zaletą tego rozwiązania jest to, że dyle mogą być montowane w dowolnej pozycji. Również montaż na zakładkę jest możliwy. Na życzenie mogą być jednak dostarczone elementy wyposażone w prowadzenie. Stosowane są dyle o profilu lekkim typu KD VI/ 8. 35

36 4. Opuszczanie systemu Po wstawieniu dyli następuje zagłębianie z równoczesnym wydobyciem gruntu. Podczas zagłębianie wyprzedzający je proces wydobycia gruntu nie powinien przekraczac w zależności od warunków miejscowych wartości 0,50 m. Występujące kolizje poprzeczne rurociągów należy odkryć i zabezpieczyć znajdujący się nad nim zestaw dyli. Można też zastosować krótsze elementy. Obszar pod kolizjami zabezpiecza się konwencjonalnie deskami poziomymi, opierając je o sąsiadujące dyle. Należy zwrócić uwagę na to, aby płyty nie były wykorzystywane jako przecinak. Stałe przeszkody (n.p. skały) należy w razie potrzeby usunąć ręcznie. W celu uniknięcia osunięć gruntu wolną przestrzeń należy wypełnić. W gruncie dobrze nadającym się do wbijania możliwe jest zagłębienie dyli do końca. Wydobycie gruntu można wtedy prowadzić po zagłębieniu dyli przy użyciu łyżki chwytakowej. 5. Dodatkowe rozparcie W zależności od wymaganej głębokości wykopu z uwagi na wymagania statyczne konieczne może być dodatkowa stabilizacja obudowy. Na głębokości ok. 2 m od górnej krawędzi należy umieścić belki - profile podłużne, które zostają zabezpieczone pasami przed osunięciem i rozparte specjalnymi rozporami E+S. Rozparcie to należy następnie zagłębiać razem z dylami do wymaganej głębokości. Następny segment zostaje montowany dopiero po całkowitym zagłębieniu poprzedniego segmentu. W zależności od potrzeb może to być segment z dylami lub inny segment płytowy. Po ułożeniu rurociągu następuje demontaż elementów w odwrotnej kolejności do montażu. 36

37 Dane Producenta Redaktor ThyssenKrupp Bauservice GmbH Division Emunds+Staudinger / Krings Ottostraße Hückelhoven / Baal Germany Phone: Fax: ES-Krings@thyssenkrupp.com Projektowanie i produkcja visaplan GmbH, Bochum 37