Występowanie czarcikęsika Kluka Succisella inflexa (Kluk) Beck na Wyżynie Małopolskiej
|
|
- Paweł Pawłowski
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Chrońmy Przyrodę Ojczystą 64 (3): Występowanie czarcikęsika Kluka Succisella inflexa (Kluk) Beck na Wyżynie Małopolskiej EDWARD BRÓŻ 1, MARCIN BIELECKI 2 1 Zakład Botaniki, Instytut Biologii Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy Jana Kochanowskiego Kielce, ul. Świętokrzyska 15 2 Zakład Taksonomii Roślin i Fitogeografii, Instytut Botaniki UJ Kraków, ul. Kopernika 27 marcin.bielecki@poczta.onet.pl Wstęp Czarcikęsik Kluka został wyróżniony i opisany jako odrębny gatunek na podstawie okazów zebranych na ziemiach polskich (w okolicy Ciechanowca na Podlasiu) przez wybitnego polskiego przyrodnika wieku Oświecenia ks. Krzysztofa Kluka ( ). Opis gatunku zamieścił on w swoim najważniejszym dziele botanicznym p.t. Dykcjonarz roślinny (Kluk 1788), uważanym przez współczesnych florystów za pierwszą polską florę. Krajowa bibliografia dotycząca czarcikęsika jest bardzo skąpa. Najobszerniejsza charakterystyka gatunku zawarta jest w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin (Czarna 2001) oraz we florze Polski Jasiewicza (1972). Ponadto Czarna (1999) podaje wiele ogólnych informacji o gatunku w artykule dotyczącym jego izolowanej populacji w Orzechowie (środkowa Wielkopolska). Znane dotychczas 3 stanowiska z Wyżyny Małopolskiej, znalezione przez E. Bróża i A. Przemyskiego w latach i uwzględnione w Atlasie rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce (Zając A., Zając M. 2001), nie były dotychczas publi- 14
2 Występowanie czarcikęsika Kluka na Wyżynie Małopolskiej kowane. Późnym latem 2006 r. autorzy niniejszego opracowania sprawdzili aktualny stan ich zachowania. Jednocześnie, w trakcie prowadzonych badań terenowych, znaleźli kilka nowych stanowisk gatunku. Dane te, biorąc pod uwagę status gatunku, niedostateczną znajomość jego rozmieszczenia oraz warunków występowania w regionie, uznano za godne opublikowania. Ogólna charakterystyka gatunku Roślina ta należy do rodziny szczeciowatych Dipsacaceae i jako nowy gatunek opisana została przez Kluka (1788) pod nazwą Scabiosa inflexa (dryakiew pogięta). Kilkanaście lat później inny polski botanik, Jundziłł (1830), przeniósł ten gatunek do rodzaju Succisa (jako Succisa inflexa, dryakiew zagięta). Wreszcie Beck (1893) włączył go do nowo utworzonego rodzaju Succisella (jako Succisella inflexa). Polską nazwę czarcikęsik Kluka wprowadzili do polskiej nomenklatury botanicznej Szafer, Kulczyński i Pawłowski (1924) dla uczczenia nazwiska odkrywcy gatunku. Czarcikęsik Kluka jest niewysoką (30 60 cm) byliną, wytwarzającą pełzające, rozgałęzione kłącze oraz rozłogi zakończone różyczkami liści. Pokładająca się, naprzeciwlegle ulistniona łodyga zakorzenia się w dolnych węzłach. W górnej, wznoszącej się części tworzy rozgałęzienia, na których osadzone są drobne, bladoliliowoniebieskie kwiaty, zebrane w kuliste, główkowate kwiatostany (ryc. 1a). Owoc ma kształt gruszkowaty, o ząbkach kieliszka w postaci błoniastego rąbka (ryc. 1b). Łacińska oraz polska nazwa rodzajowa rośliny jest zdrobnieniem nazwy pokrewnego gatunku czarcikęsa łąkowego Succisa pratensis, do którego czarcikęsik ze względu na ogólny pokrój oraz zajmowane siedliska jest w znacznym stopniu podobny. Niemniej czarcikęsik jest rośliną wyraźnie drobniejszą i delikatniejszą w odróżnieniu od okazałego, posiadającego tęgą, prosto wzniesioną łodygę, czarcikęsa łąkowego. Natomiast wybitniejsze różnice pomiędzy tymi gatunkami zaznaczają się w budowie kwiatu (wykształcenie kielicha i kieliszka) oraz owocu; czarcikęsik nie posiada m.in. wybitnych szczecin na kielichu i owocu, będących charakterystycznymi dla S. pratensis. 15
3 E. Bróż i M. Bielecki Ryc. 1. Czarcikęsik Kluka w dolinie rzeki Łośnej na Wyżynie Małopolskiej (st. 2): a pokrój rośliny, b kwiatostan oraz owoce (26.VIII 2006 r.; fot. M. Bielecki i E. Bróż). Fig. 1. Succisella inflexa in the Łośna river valley in the Wyżyna Małopolska Upland (station 2): a habit, b inflorescence and fruits (26 August 2006, photo by M. Bielecki and E. Bróż). 16
4 Występowanie czarcikęsika Kluka na Wyżynie Małopolskiej Status gatunku oraz stan zagrożenia w Polsce Ze względu na rzadkie występowanie w kraju oraz niekorzystne tendencje dynamiczne (Zarzycki i in. 2002) czarcikęsik Kluka zamieszczono w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin (Czarna 2001) jako gatunek narażony (VU). Uwzględniany był również we wszystkich wydaniach krajowych Czerwonych List, przy czym przypisywano mu różne kategorie zagrożenia: R rzadki (Jasiewicz 1981, Zarzycki, Szeląg 1992), I o nieokreślonym zagrożeniu (Zarzycki 1986) oraz V narażony (Zarzycki, Szeląg 2006). Zamieszczony również został w dwu listach regionalnych: Polski Środkowej (Jakubowska-Gabara, Kucharski 1999) kategoria CR oraz Niziny Południowopodlaskiej (Głowacki i in. 2003) jako gatunek niższego ryzyka (LR). Nie uwzględniono go natomiast zupełnie na liście gatunków ginących i zagrożonych Wyżyny Lubelskiej, Roztocza, Wołynia Zachodniego i Polesia Lubelskiego (Kucharczyk, Wójciak 1995). Na podstawie rozporządzenia ministra środowiska (Rozporządzenie 2004) czarcikęsik Kluka podlega ścisłej ochronie gatunkowej (jako gatunek wymagający ochrony czynnej). Rozmieszczenie geograficzne oraz warunki występowania Gatunek ten posiada zasięg dysjunktywny, którym obejmuje niżową część środkowej Europy. W ujęciu elementów geograficznych według Braun-Blanqueta (Pawłowska 1972) należy do grupy niegórskiej podelementu środkowoeuropejskiego. Jego porozrywany zasięg rozciąga się od północnych Włoch (dolina Padu), poprzez Austrię, Nizinę Węgierską, Rumunię, Ukrainę po wschodnią Polskę, Białoruś i Litwę (Meusel, Jäger 1992). Jako gatunek adwentywny podawany był z Niemiec, Francji (Meusel, Jäger 1992) oraz z Ameryki Północnej (Kartesz 1999). W Polsce stwierdzono 112 stanowisk (Zając A., Zając M. 2001, Czarna 2001), przy czym większość z nich to dane historyczne, obecnie nie potwierdzone w terenie. Koncentrują się we wschodniej części kraju, głównie w wschodniej części Niziny Mazowieckiej, na Nizinie Podlaskiej (m. in. Wysoczyzna Bielska, Puszcza Białowieska), a także na Wyżynie Lubelskiej. Na części 17
5 E. Bróż i M. Bielecki terytorium Polski położonym na zachód od doliny Wisły stwierdzono zaledwie kilka oderwanych od zwartego zasięgu placówek gatunku, wyznaczających absolutny, północno-zachodni kres jego występowania, m. in. Orzechowo w Wielkopolsce (Czarna 1999, 2001), rezerwat przyrody Jeleń na Równinie Piotrkowskiej (w bezpośrednim sąsiedztwie zachodniego skraju Wyżyny Małopolskiej) (Mamiński 1984) oraz opisane w dalszej części artykułu stanowiska na Wyżynie Małopolskiej. Inne izolowane stanowiska występujące na granicy zasięgu znaleziono w północnej części Okręgu Radomyskiego w Kotlinie Sandomierskiej (Wayda 1998), a więc również w najbliższym sąsiedztwie Wyżyny Małopolskiej. Odnotowane zostały także 2 stanowiska synantropijne gatunku: Żuławy Wiślane oraz Piątnica koło Legnicy na Dolnym Śląsku (Czarna 2001). Według Zarzyckiego i in. (2002) czarcikęsik Kluka przywiązany jest do obszarów o klimacie subkontynentalnym (K = 4), umiarkowanie ciepłym (T = 4), do siedlisk umiarkowanie nasłonecznionych (L = 4). Rośnie na glebach wilgotnych i mokrych (W = 4 5), organogenicznych (H = 3), mezotroficznych (Tr = 3), o odczynie obojętnym (R = 4), a według Czarnej (2001) przy ph w zakresie 6 8. Występuje na torfowiskach przejściowych, niskich i na podmokłych łąkach rzędów Scheuchzerietalia palustris, Caricetalia nigrae oraz Molinietalia. Występowanie gatunku na Wyżynie Małopolskiej Najstarsze dane dotyczące występowania Succisella inflexa na Wyżynie Małopolskiej pochodzą z lat 1991 i 1992 (3 stanowiska, Zając A., Zając M. 2001). W 2006 r. zbadano aktualny stan ich zachowania oraz przeprowadzono poszukiwania nowych stanowisk gatunku. Czarcikęsik występował na 7 stanowiskach (ryc. 2): 1. Dolina rzeki Łośnej, pomiędzy miejscowościami Młynki i Kopaniny (kwadrat siatki ATPOL (bok 2,5 km) EE 7120, N i E). Podmokła łąka, przechodząca od strony S w wilgotny bór sosnowy. Powierzchniowo największa (około 20 m 2 ) oraz najbardziej liczna (ponad 50 osobników kwitnących i owocujących) populacja na badanym terenie. Poszczególne osobniki osiągają ponad 100 cm wysokości. 18
6 Występowanie czarcikęsika Kluka na Wyżynie Małopolskiej 2. Dolina Łośnej, 0,5 km na E od wsi Zakrucze (ATPOL EE 7130, N i E). Wilgotna łąka w sąsiedztwie lokalnej drogi. Gatunek tworzy trzy skupienia: dwa liczące po 6 m 2 powierzchni, oddalone od siebie o około 10 m, oraz jedno o powierzchni 0,9 m Dolina Łośnej, 1,5 km na E od wsi Zakrucze, u W podnóża Góry Milechowskiej (ATPOL EE 7230, N i E). Wilgotna łąka, obok lokalnej dróżki. 1 kępa o średnicy 60 cm (8 osobników kwitnących). GnieŸdziska 54 Ma³ogoszcz 1 oœna Bolmin Rykoszyn 16 Chêciny Bocheniec Mosty Karsznice 6 Bia³a Nida 7 Tokarnia A B 0 4 km Ryc. 2. Rozmieszczenie stanowisk czarcikęsika Kluka na Wyżynie Małopolskiej: A stanowiska istniejące, B stanowiska obecnie nie potwierdzone (st. 6) lub zanikłe (st. 7). Fig. 2. Location of stations of Succisella inflexa in the Wyżyna Małopolska Upland: A presently existing stations, B stations not confirmed at present (st. 6) or extinct (st. 7). 19
7 E. Bróż i M. Bielecki 4. Przełomowy odcinek doliny Łośnej, około 1 km na N od wsi Bocheniec (ATPOL EE 8211, N i E). Na brzegu łąki, w lokalnym obniżeniu terenu. Pojedyncza kępa o średnicy 30 cm (5 osobników kwitnących). 5. Dolina Łośnej, u podnóża Góry Milechowskiej (ATPOL EE 7231, N i E). Stanowisko stwierdzone przez Bróża i Przemyskiego w 1992 r. (niepublikowane, umieszczone w bazie danych programu ATPOL). W 2006 r. na granicy wilgotnych zarośli i łąki znaleziono 16 osobników kwitnących i owocujących. 6. Pomiędzy miejscowościami Karsznice i Mosty, w dolinie Białej Nidy (ATPOL EE 8212, podanie dokładniejszej lokalizacji nie jest możliwe, gdyż brak takich danych na jego temat). Stanowisko stwierdzone w 1991 r., umieszczone w bazie ATPOL (Bróż, Przemyski, dane niepubl.), obecnie nie potwierdzone, prawdopodobnie wymarłe. 7. Około 2 km na S od wsi Mosty koło Chęcin, w widłach Białej i Czarnej Nidy (ATPOL EE 8233, brak dokładniejszych danych). Stwierdzone w 1992 r., umieszczone w bazie ATPOL (Bróż, Przemyski, dane niepubl.), obecnie całkowicie zniszczone wskutek eksploatacji torfu. Opisane stanowiska położone są w dolinach rzek Łośnej (Łososina, Wierna Rzeka) oraz Białej i Czarnej Nidy (ryc. 2); stanowiska aktualnie istniejące znaleziono tylko w silnie zabagnionej dolinie Łośnej, blisko koryta rzeki, na jej odcinku pomiędzy miejscowościami Wesoła i Bocheniec. Dolina ta stanowi wschodni skrawek rozległego kompleksu bagien nazywanych mokradłem Gnieździska (Massalski 1962). Otaczają je wapienne (jurajskie) wzgórza: od strony wschodniej góra Milechowska (wraz z górą Brodową) oraz Bocheńska Góra (Czubatka), od południowego wschodu wzgórza Pasma Przedborskiego i od północnego wschodu Wzgórza Gnieździskie. Na tle fizyczno-geograficznej regionalizacji kraju (Kondracki 2002) stwierdzone stanowiska położone są na obszarze podprowincji Wyżyny Małopolskiej, na pograniczu dwóch makroregionów: Wyżyny Kieleckiej i Wyżyny Przedborskiej. Zgodnie z geobotanicznym podziałem Szafera (1972) mieszczą się w Okręgu Chęcińskim Krainy Świętokrzyskiej. 20
8 Występowanie czarcikęsika Kluka na Wyżynie Małopolskiej Fitocenozy łąkowe z udziałem czarcikęsika Kluka reprezentują związek Calthion oraz Filipendulion z rzędu Molinietalia; ich dokładniejsza identyfikacja jest utrudniona ze względu na skąpy oraz niekompletny materiał fitosocjologiczny. Pogląd na skład florystyczny oraz strukturę fitosocjologiczną płatów roślinności z udziałem opisywanego gatunku daje poniższa lista gatunków charakterystycznych dla poszczególnych syntaksonów, stwierdzonych w składzie florystycznym płatów roślinności z udziałem Succisella inflexa (liczby podane w nawiasach oznaczają numery stanowisk według zamieszczonego uprzednio wykazu). 1. Gatunki charakterystyczne dla związku Calthion: knieć błotna Caltha palustris (st. 2, 4, 5), ostrożeń łąkowy Cirsium rivulare (st. 2), sit rozpierzchły Juncus effusus (st. 1, 3, 4), rdest wężownik Polygonum bistorta (st. 2, 3), sitowie leśne Scirpus sylvaticus (st. 2); 2. Ch. zw. Filipendulion: wiązówka błotna Filipendula ulmaria (st. 1, 2, 3, 4, 5), bodziszek błotny Geranium palustre (st. 5), tojeść zwyczajna Lysimachia vulgaris (st. 1, 4), krwawnica pospolita Lythrum salicaria (st. 2), przetacznik długolistny Veronica longifolia (st. 2, 3, 5); 3. Ch. rz. Molinietalia: dzięgiel leśny Angelica sylvestris (st. 1, 2, 5), śmiałek darniowy Deschampsia caespitosa (st. 1, 2, 3, 4), skrzyp błotny Equisetum palustre (st. 2, 4, 5), przytulia bagienna Galium uliginosum (st. 1, 2, 4), komonica błotna Lotus uliginosus (st. 2, 4), firletka poszarpana Lychnis flos- -cuculi (st. 3), olszewnik kminkolistny Selinum carvifolia (st. 2), Succisa pratensis (st. 4); 4. Ch. kl. Molinio-Arrhenatheretea: krwawnik pospolity Achillea millefolium (st. 4), kupkówka pospolita Dactylis glomerata (st. 4), kłosówka wełnista Holcus lanatus (st. 4), groszek łąkowy Lathyrus pratensis (st. 2, 5), tojeść rozesłana Lysimachia nummularia (st. 1, 2), babka lancetowata Plantago lanceolata (st. 3, 4), wiechlina łąkowa Poa pratensis (st. 3, 5), pięciornik gęsi Potentilla anserina (st. 1, 2, 3, 4, 5), głowienka pospolita Prunella vulgaris (st. 3, 4), jaskier ostry Ranunculus acris (st. 3, 5), j. rozłogowy R. repens (st. 1, 3, 4), szczaw zwyczajny Rumex acetosa (st. 4); 21
9 E. Bróż i M. Bielecki 5. Ch. kl. Phragmitetea: turzyca zaostrzona Carex gracilis (st. 5), przytulia błotna Galium palustre (st. 4), gorysz błotny Peucedanum palustre (st. 1), mozga trzcinowata Phalaris arundinacea (st. 2), trzcina pospolita Phragmites australis (st. 3, 5), wiechlina błotna Poa palustris (st. 3); 6. Ch. kl. Scheuchzerio-Caricetea nigrae: turzyca żółta Carex flava (st. 2), jaskier płomiennik Ranunculus flammula (st. 3), kozłek całolistny Valeriana simplicifolia (st. 2); 7. Inne: olsza czarna Alnus glutinosa b/c (st. 5), brzoza brodawkowata Betula pendula b/c (st. 3), trzcinnik lancetowaty Calamagrostis canescens (st. 3), ostrożeń polny Cirsium arvense (st. 1, 2), poziewnik pstry Galeopsis speciosa (st. 2), kuklik zwisły Geum rivale (st. 2), mięta okręgowa Mentha x verticillata (st. 2), pięciornik kurze ziele Potentilla erecta (st. 1, 4), psianka słodkogórz Solanum dulcamara (st. 1), gwiazdnica trawiasta Stellaria graminea (st. 1), g. długolistna S. longifolia (st. 5), przetacznik ożankowy Veronica chamaedrys (st. 4). Zagrożenie gatunku oraz wskazania ochronne Zarówno w Polsce, jak i w skali regionalnej czarcikęsik Kluka wykazuje niekorzystne tendencje dynamiczne. Spośród 3 stanowisk znanych na Wyżynie Małopolskiej 15 lat temu, zachowało się w stanie szczątkowym tylko jedno. Również na niektórych z nowoodnalezionych stanowisk (st. 3, 4) gatunek występuje bardzo nieliczne i na niewielkiej powierzchni. W polskiej Czerwonej Księdze za główną przyczynę ustępowania gatunku uznano zmiany warunków siedliskowych, związane z intensyfikacją gospodarki łąkowej głównie z nawożeniem oraz odwadnianiem łąk (Czarna 2001). Jednak na badanym terenie ważniejszym czynnikiem zagrożenia jest ograniczenie, bądź całkowite zaniechanie użytkowania łąk, i wynikające stąd przemiany sukcesyjne postępujące w kierunku zbiorowisk ziołoroślowych oraz krzewiastych. Inną przyczyną wyginięcia lub uszczuplenia zasobności populacji gatunku było bezpośrednie zniszczenie pokrywy roślinnej w wyniku eksploatacji torfu (w okolicy wsi Mosty), przeprowadzonych robót ziemnych związanych z budową zbiornika retencyjnego w dolinie rzeki Łośnej oraz częściowej regulacji jej koryta. 22
10 Występowanie czarcikęsika Kluka na Wyżynie Małopolskiej W systemie obszarów chronionych woj. świętokrzyskiego, odcinek doliny Łośnej pomiędzy mostem drogowym w Bocheńcu oraz mostem kolejowym koło stacji PKP Wierna Rzeka, gdzie obecnie występują wszystkie stanowiska czarcikęsika Kluka, położony jest na NWW skraju Chęcińsko-Kieleckiego Parku Krajobrazowego (Wróblewski 1995). Dolina ta, wraz z rozległym zachodnim odgałęzieniem (obejmującym m.in. bagno Wilcza Gać ), z otaczającymi ją pasmami wapiennych wzgórz, stanowi ważny element międzyregionalnego korytarza ekologicznego. O jej wysokich walorach florystycznych świadczą notowane tu dawniej (Kaznowski 1928, Massalski 1962), a obecnie częściowo potwierdzone, gatunki roślin rzadkich i zagrożonych w kraju, m. in.: gwiazdnica grubolistna Stellaria crassifolia, gnidosz królewski Pedicularis sceptrum-carolinum, wielosił błękitny Polemonium coeruleum, bagnica torfowa Scheuchzeria palustris, rosiczka długolistna Drosera anglica, ciemierzyca zielona Veratrum lobelianum, goździk pyszny Dianthus superbus, widłaczek torfowy Lycopodiella inundata. Szata roślinna tych terenów a w szczególności położonych w granicach Chęcińsko- Kieleckiego PK wymaga dokładnego zbadania w celu opracowania kompleksowego i racjonalnego planu ochrony jej zasobów. SUMMARY Bróż E., Bielecki M. The occurrence of Succisella inflexa (Kluk) Beck in the Wyżyna Małopolska Upland (S Poland). Chrońmy Przyrodę Ojczystą 64 (3): Succisella inflexa (Fig. 1) is the rare species, threatened by extinction in Poland. Because of this fact, it has been placed in the Polish red data book of plants and in the regional and the nation-wide red lists. This plant is also protected by law since S. inflexa attains the NW limit of its distribution in Poland. Beyond its compact range the isolated populations are situated in Central and Western Poland. Five stations of S. inflexa were confirmed in the Wyżyna Małopolska Upland in They are located in the Łośna (Łososina) river valley (Fig. 2), on the outskirts of the north-western part of the Chęcińsko- Kielecki Landscape Park. This species occurs in the wet meadows of Molinietalia order characterized by significant share of Calthion and 23
11 E. Bróż i M. Bielecki Filipendulion species. Main threat to stations of S. inflexa in the Łośna river valley seems to be process of ecological succession. Due to the absence human activities, abandoned meadows are colonizing by scrub species (Salix sp., Frangula alnus) and lose ecological integrity. Thus, the best way to protect this valuable species (which needs open and wet grassland sites) in the Łośna river valley is prevention of seral scrub succession by mowing or cattle grazing. PIŚMIENNICTWO Beck G Flora Nieder-Öesterreich. 2 (2): Czarna A Występowanie Succisella inflexa (Kluk)Beck w Wielkopolsce. Bad. Fizjogr. nad Polską Zach., ser. B 48: Czarna A Succisella inflexa (Kluk)G. Beck Czarcikęsik Kluka. W: Kaźmierczakowa R., Zarzycki K. (red.) Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Inst. Bot. PAN, Inst. Ochr. Przyr. PAN, Kraków: Głowacki Z., Falkowski M., Krechowski J., Marciniuk J., Marciniuk P., Nowicka-Falkowska K. Wierzba M Czerwona lista roślin naczyniowych Niziny Południowopodlaskiej. Chrońmy Przyr. Ojcz. 59(2): Jakubowska-Gabara J., Kucharski L Ginące i zagrożone gatunki flory naczyniowej zbiorowisk naturalnych i półnaturalnych Polski Środkowej. Fragm. Flor. Geobot. Polonica 6: Jasiewicz A Rodzina: Dipsacaceae, Szczeciowate. W: Pawłowski B., Jasiewicz A. (red.). Flora polska 13: Jasiewicz A Wykaz gatunków rzadkich i zagrożonych flory polskiej. Fragm. Flor. Geobot. 27(3): Jundziłł J Opisanie roślin w Litwie, na Wołyniu, Podolu i Ukrainie dziko rosnących iako i oswoionych. J Zawadzki, Wilno. Kartesz J.K Synthesis of the North American Flora. Version 1.0. North Carolina Botanical Garden, Chapel Hill [ bonap.org]. Kaznowski K Sketch of the flora of the St. Cross Mountain Range. Guide des excursions en Pologne. Cinquième Excursion Phytogèographique Internationale (V I.P.E. 1928) 12: Kraków. Kluk K Dykcyonarz roślinny. Tom 3. Drukarnia J. K. Mci y Rzeczypospolitey u XX Piarum Scholarum. Kondracki J Geografia regionalna Polski. PWN, Warszawa. Kucharczyk M., Wójciak J Ginące i zagrożone gatunki roślin 24
12 Występowanie czarcikęsika Kluka na Wyżynie Małopolskiej naczyniowych Wyżyny Lubelskiej, Roztocza, Wołynia Zachodniego i Polesia Lubelskiego. Ochr. Przyr. 52: Mamiński M Szata roślinna rezerwatu Jeleń koło Tomaszowa Mazowieckiego. Acta Univ. Lodz., Folia Bot. 3: Massalski E Obrazy roślinności Krainy Gór Świętokrzyskich. Wyd. Art.-Graf., Kraków. Meusel H., Jäger E. J Vergleichende Chorologie der Zentraleuropäischen Flora. Bd III. Gustav Fischer Verl., Jena. Pawłowska S Charakterystyka statystyczna i elementy flory polskiej. W: Szafer W., Zarzycki K. (red.). Szata roślinna Polski. 1. PWN, Warszawa. Rozporządzenie Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną. Dziennik Ustaw, Nr 168 (2004), poz Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B Rośliny polskie. Książnica Atlas, Lwów. Szafer W Szata roślinna Polski niżowej. W: Szafer W., Zarzycki K. (red.). Szata roślinna Polski. 2. PWN, Warszawa. Wayda M Zróżnicowanie florystyczne Okręgu Radomyskiego. W: Botanika Polska u Progu XXI w. Materiały 51 Zjazdu Polskiego Towarzystwa Botanicznego, września 1998, Gdańsk. Wróblewski T Chęcińsko Kielecki Park Krajobrazowy w Górach Świętokrzyskich. Dokumentacja projektowa. KTN, Kielce. Zając A., Zając M. (red.) Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Nakł. Prac. Chorologii Komput. Inst. Bot. UJ, Kraków. Zarzycki K Lista wymierających i zagrożonych roślin naczyniowych Polski. W: Zarzycki K., Wojewoda W. (red.). Lista roślin zagrożonych i wymierających w Polsce. Wyd. 1. PWN, Warszawa: Zarzycki K., Szeląg Z Czerwona lista roślin naczyniowych zagrożonych w Polsce. W: Zarzycki K., Wojewoda W., Heinrich Z. (red.). Lista roślin zagrożonych w Polsce. Wyd. 2. Inst. Bot. im W. Szafera, Inst. Ochr. Przyr. PAN, Kraków: Zarzycki K., Trzcińska-Tacik H., Różański W., Szeląg Z., Wołek T., Korzeniak U Ecological indicator values of vascular plants of Poland. W: Mirek Z. (red.). Biodiversity of Poland. Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków. Zarzycki K., Szeląg W Red list of the vascular plants in Poland. W: Mirek Z., Zarzycki K., Wojewoda W., Szeląg Z. (red.). Red list of plants and fungi in Poland. Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków:
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO Łódź, dnia 20 grudnia 2016 r. Poz. 5655 UCHWAŁA NR XXVI/116/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny
Bardziej szczegółowoŁĄKI SZYRYKA. Fot. 78. Mozaika łąk świeżych (kod 6510) i wilgotnych w kompleksie Łąki Szyryka (powierzchnia A); (fot. D. Strząska).
ŁĄKI SZYRYKA 266 267 Fot. 78. Mozaika łąk świeżych (kod 6510) i wilgotnych w kompleksie Łąki Szyryka (powierzchnia A); (fot. D. Strząska). Fot. 77. Mozaika łąk świeżych (kod 6510) i wilgotnych w kompleksie
Bardziej szczegółowoNowe stanowisko Polemonium coeruleum (Polemoniaceae) w dolinie rzeki Łośnej koło Małogoszczy (Wyżyna Małopolska)
Fragm. Flor. Geobot. Polonica 17(2): 245 252, 2010 Nowe stanowisko Polemonium coeruleum (Polemoniaceae) w dolinie rzeki Łośnej koło Małogoszczy (Wyżyna Małopolska) MARCIN BIELECKI BIELECKI, M. 2010. A
Bardziej szczegółowoKresowe stanowisko Polemonium coeruleum (Polemoniaceae) w okolicy Czarnego Lasu koło Szczekocin
184 Fragm. Flor. Geobot. Polonica 18(1), 2011 Kresowe stanowisko Polemonium coeruleum (Polemoniaceae) w okolicy Czarnego Lasu koło Szczekocin Polemonium coeruleum L. (wielosił błękitny) jest gatunkiem
Bardziej szczegółowoKARTA KURSU. Kod Punktacja ECTS* 1. Zespół dydaktyczny dr hab. Beata Barabasz-Krasny
KARTA KURSU Nazwa Nazwa w j. ang. Flora wybranych środowisk Flora of selected environments Kod Punktacja ECTS* 1 Koordynator dr hab. Beata Barabasz-Krasny prof. UP Zespół dydaktyczny dr hab. Beata Barabasz-Krasny
Bardziej szczegółowoKARTA KURSU. Kod Punktacja ECTS* 2. Dr Robert Kościelniak Dr Lucjan Schimscheiner
KARTA KURSU Nazwa Nazwa w j. ang. Bioróżnorodność środowisk przyrodniczych Biodiversity of Natural Environments Kod Punktacja ECTS* 2 Koordynator Dr Robert Kościelniak Dr Lucjan Schimscheiner Zespół dydaktyczny
Bardziej szczegółowoNowe stanowisko mlecznika nadmorskiego Glaux maritima L. na terenie Wielkopolski
ANETA CZARNA, MAGDALENA WAWRZYNIAK Katedra Botaniki AR 60-625 Poznań, ul. Wojska Polskiego 71c e-mail: czarna@au.poznan.pl; magda@au.poznan.pl Nowe stanowisko mlecznika nadmorskiego Glaux maritima L. na
Bardziej szczegółowoCarex limosa L. in the Western Bieszczady Mts. (Polish Eastern Carpathians)
351 R. G. Prędki Holly Krzyże Ruch turystyczny i kapliczki ROCZNIKI przydrożne... w Bieszczadzkim BIESZCZADZKIE Parku... 21 (2013) str. 351 355 Doniesienia i notatki Anna Koczur Received: 19.10.2012 Instytut
Bardziej szczegółowoStanowisko pełnika europejskiego Trollius europaeus L. w dolinie Pliszki w Łagowskim Parku Krajobrazowym
Chrońmy Przyrodę Ojczystą 63 (5): 46 50, 2007. MARTA JERMACZEK Zakład Ekologii Roślin i Ochrony Środowiska Uniwersytet im A. Mickiewicza w Poznaniu 61-614 Poznań, ul. Umultowska 89 e-mail: cieszynka9@wp.pl
Bardziej szczegółowoDZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO Łódź, dnia 20 grudnia 2016 r. Poz. 5653 UCHWAŁA NR XXVI/114/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny
Bardziej szczegółowoPRADELNA. (fot. M. Rudy).
PRADELNA 222 223 Fot. 68. Młaki niskoturzycowe w południowej części obszaru (powierzchnia E); (fot. M. Rudy). Fot. 67. Ubogie łąki świeże w północnej części obszaru (powierzchnia G); (fot. M. Rudy). 6.13.
Bardziej szczegółowoAnaliza struktury przestrzennej populacji Iris sibirica (Iridaceae) na stanowisku w Stanisławicach koło Bochni
Fragm. Flor. Geobot. Polonica 7: 209 214, 2000 Analiza struktury przestrzennej populacji Iris sibirica (Iridaceae) na stanowisku w Stanisławicach koło Bochni KINGA KOSTRAKIEWICZ KOSTRAKIEWICZ, K. 2000.
Bardziej szczegółowoZbiorowiska roślinne z Beckmannia eruciformis w Polsce środkowowschodniej
Fragm. Flor. Geobot. Polonica 11: 123 130, 04 Zbiorowiska roślinne z Beckmannia eruciformis w Polsce środkowowschodniej MAREK TADEUSZ CIOSEK CIOSEK, M. T. 04. Plant communities with Beckmannia eruciformis
Bardziej szczegółowoNowe stanowiska roślin łąkowych w widłach Wisły i Raby (północna część Puszczy Niepołomickiej i tereny przyległe)
Fragm. Flor. Geobot. Polonica 21(2): 377 388, 2014 Nowe stanowiska roślin łąkowych w widłach Wisły i Raby (północna część Puszczy Niepołomickiej i tereny przyległe) Magdalena Zarzyka-Ryszka i Przemysław
Bardziej szczegółowoPrzytulia szorstkoowockowa Galium pumilum Murray w Wielkopolsce
Chrońmy Przyrodę Ojczystą 64 (3): 26 30. Przytulia szorstkoowockowa Galium pumilum Murray w Wielkopolsce ANETA CZARNA Katedra Botaniki, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu 60-625 Poznań, ul. Wojska Polskiego
Bardziej szczegółowoStanowisko mieczyka dachówkowatego Gladiolus imbricatus L. w Parku Krajobrazowym Chełmy na Pogórzu Kaczawskim
AGNIESZKA ROMBEL-BRYZEK Zakład Ekologii i Ochrony Przyrody, Katedra Biotechnologii i Biologii Molekularnej, Uniwersytet Opolski 45-035 Opole, ul. Kominka 4 e-mail: agarombel@wp.pl Stanowisko mieczyka dachówkowatego
Bardziej szczegółowo(KOD 1528) NA STANOWISKACH GÓRNEJ BIEBRZY
Raport z monitoringu skalnicy torfowiskowej (Saxifraga hirculus) (KOD 1528) NA STANOWISKACH GÓRNEJ BIEBRZY przygotowany w ramach realizacji zadania Monitoring przyrodniczy prace terenowe i kameralne realizowanego
Bardziej szczegółowoANNALES UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN POLONIA
ANNALES UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN POLONIA VOL. LXIX(4) SECTIO E 2014 1 Katedra Łąkarstwa i Kształtowania Krajobrazu, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Akademicka 15, 20 950 Lublin,
Bardziej szczegółowoDZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO Łódź, dnia 20 grudnia 2016 r. Poz. 5654 UCHWAŁA NR XXVI/115/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny
Bardziej szczegółowoWystępowanie języczki syberyjskiej Ligularia sibirica (L.) Cass. w Polsce zagrożenia i problemy ochrony
ZBIGNIEW MIREK*, HALINA PIĘKOŚ-MIRKOWA** *Instytut Botaniki PAN 31-512 Kraków, ul. Lubicz 46 e-mail: mirek@ib-pan.krakow.pl **Instytut Ochrony Przyrody PAN 31-120 Kraków, al. A. Mickiewicza 33 e-mail:
Bardziej szczegółowodr inż. Elżbieta Dusza dr Michał Kupiec
Inwentaryzacja przyrodnicza terenu pod planowaną inwestycję: Budowa słupowej stacji transformatorowej 15/0,4kV z powiązaniami energetycznymi 15kV i 0,4kV w miejscowości Chełpa na działkach 1/1, 6, 12/4,
Bardziej szczegółowoDZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO Łódź, dnia 20 grudnia 2016 r. Poz. 5650 UCHWAŁA NR XXVI/111/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny
Bardziej szczegółowoDZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO Łódź, dnia 20 grudnia 2016 r. Poz. 5656 UCHWAŁA NR XXVI/117/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny
Bardziej szczegółowoSpiraea tomentosa; (fot. M. Rudy). Fot. 62. Łąki w kompleksie łąkowym Dzicze Bagno zdominowane są przez nawłoć wąskolistną
Fot. 63. Łąka wilgotna przy stawie Pietruszka, z dużym udziałem tawuły kutnerowatej Spiraea tomentosa; (fot. M. Rudy). Fot. 62. Łąki w kompleksie łąkowym Dzicze Bagno zdominowane są przez nawłoć wąskolistną
Bardziej szczegółowoDZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO Łódź, dnia 20 grudnia 2016 r. Poz. 5652 UCHWAŁA NR XXVI/113/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny
Bardziej szczegółowoSPIS TREŚCI. Aneta Czarna: Przytulia szorstkoowockowa Galium pumilum Murray w Wielkopolsce...
SPIS TREŚCI Jan Bodziarczyk, Edward Walusiak, Anna Delimat, Wojciech Krzaklewski: Języcznik zwyczajny Phyllitis scolopendrium (L.) Newm. w Tatrzańskim Parku Narodowym... Edward Bróż, Marcin Bielecki: Występowanie
Bardziej szczegółowoZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA: 1. Załącznik nr 1: Schemat obsadzenia wegetacyjnych mat kokosowych
ARPLAN Biuro Projektowe Strona 2 A. CZĘŚĆ OPISOWA: ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA: 1. Charakterystyka terenu opracowania 2. Opis projektu 3. Bilans terenu 4. Szczegółowy dobór gatunkowy B. CZĘŚĆ GRAFICZNA: 1. Załącznik
Bardziej szczegółowoSPRAWOZDANIE. z prowadzenia w 2011r. badań podstawowych na rzecz rolnictwa ekologicznego w zakresie (zakres z rozporządzenia)
SPRAWOZDANIE z prowadzenia w 2011r. badań podstawowych na rzecz rolnictwa ekologicznego w zakresie (zakres z rozporządzenia) pt.: Ekologiczny chów bydła mięsnego - wpływ zróżnicowania uwarunkowań regionalnych
Bardziej szczegółowoUCHWAŁA NR XXVI/117/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH. z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny Mokradło Budy
UCHWAŁA NR XXVI/117/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny Mokradło Budy Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku
Bardziej szczegółowoWystępowanie Ostericum palustre (Apiaceae) w południowej Polsce
Fragm. Flor. Geobot. Polonica 15(1): 3 9, 2008 Występowanie Ostericum palustre (Apiaceae) w południowej Polsce MARCIN NOBIS, AGNIESZKA NOBIS i MACIEJ KOZAK NOBIS, M., NOBIS, A. AND KOZAK, M. 2008. Occurrence
Bardziej szczegółowoRaport z prac terenowych w ramach projektu Ekologia wybranych torfowisk przejściowych w Sudetach Zachodnich
Raport z prac terenowych w ramach projektu Ekologia wybranych torfowisk przejściowych w Sudetach Zachodnich Maria Kolon a, b, Anna Adamczyk a, Agnieszka Dudała a Jagoda Gawlik a, Sylwia Kacperska a, Ewelina
Bardziej szczegółowoDZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO Łódź, dnia 20 grudnia 2016 r. Poz. 5660 UCHWAŁA NR XXVI/121/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny
Bardziej szczegółowoDZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO Łódź, dnia 20 grudnia 2016 r. Poz. 5649 UCHWAŁA NR XXVI/110/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny
Bardziej szczegółowoOpracowanie: Lech Krzysztofiak Anna Krzysztofiak
Inwentaryzacja barszczu Sosnowskiego Heracleum sosnowskyi i niecierpka gruczołowatego Impatiens glandulifera na obszarach Natura 2000 "Dolina Górnej Rospudy" oraz "Ostoja Augustowska" Opracowanie: Lech
Bardziej szczegółowoRAPOT Z MONITORINGU SKALNICY TORFOWISKOWEJ (SAXIFRAGA HIRCULUS) (KOD 1523) NA STANOWISKACH GÓRNEJ BIEBRZY
Preservation of wetland habitats in the upper Biebrza Valley Ochrona siedlisk mokradłowych doliny Górnej Biebrzy. RAPOT Z MONITORINGU SKALNICY TORFOWISKOWEJ (SAXIFRAGA HIRCULUS) (KOD 1523) NA STANOWISKACH
Bardziej szczegółowoNauka Przyroda Technologie
Nauka Przyroda Technologie ISSN 1897-7820 http://www.npt.up-poznan.net Dział: Ogrodnictwo Copyright Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu 2009 Tom 3 Zeszyt 1 MARIANNA WARDA, EWA STAMIROWSKA-KRZACZEK
Bardziej szczegółowoWYSTĘPOWANIE ROŚLIN MOTYLKOWATYCH NA TRWAŁYCH UŻYTKACH ZIELONYCH POJEZIERZA OLSZTYŃSKIEGO
WODA-ŚRODOWISKO-OBSZARY WIEJSKIE 2004: t. 4 z. 1 (10) WATER-ENVIRONMENT-RURAL AREAS s. 229 240 www.imuz.edu.pl Instytut Melioracji i Użytków Zielonych w Falentach, 2004 WYSTĘPOWANIE ROŚLIN MOTYLKOWATYCH
Bardziej szczegółowoZakład Botaniki i Mykologii Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej Akademicka 19, PL Lublin. dr Zofia Flisińska
Zakład Botaniki i Mykologii Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej Akademicka 19, PL-20-033 Lublin dr Zofia Flisińska WYKAZ PUBLIKACJI (stan na dzień 31.12.2007) 1981 1. Bystrek J., Flisińska Z. 1981. Porosty
Bardziej szczegółowoFLORA I JEJ OCHRONA W TRÓJMIEJSKIM PARKU KRAJOBRAZOWYM
Szkoła Podstawowa nr 8 Sopot, 19. 04. 2018 r. w Sopocie Trójmiejski Park Krajobrazowy Nr. Kodu: Konkurs FLORA I JEJ OCHRONA W TRÓJMIEJSKIM PARKU KRAJOBRAZOWYM Instrukcja dla ucznia Masz przed sobą zadania
Bardziej szczegółowoWykonanie: Koplin Małgorzata i Szmyt Konstancja Kl. 3 IM
Wykonanie: Koplin Małgorzata i Szmyt Konstancja Kl. 3 IM Jest to obszar chroniony ze względu na swoje walory, głównie przyrodnicze. W Polsce obejmuje obszar wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi,
Bardziej szczegółowoHammarbya paludosa (Orchidaceae) w północno-wschodniej Polsce
Notatki botaniczne 349 KRAWIECOWA A. & KUCZYŃSKA I. 1964. Roślinność rezerwatu Łężczak. Acta Univ. Wratisl. 24. Pr. Bot. 4: 5 31. RUTKOWSKI L. 1998. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski Niżowej.
Bardziej szczegółowoDZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO Łódź, dnia 20 grudnia 2016 r. Poz. 5661 UCHWAŁA NR XXVI/122/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny
Bardziej szczegółowoNowe stanowisko buławnika czerwonego Cephalanthera rubra (L.) Rich. w Puszczy Augustowskiej
Chrońmy Przyrodę Ojczystą 64 (1): 91 95, 2008. MACIEJ SZCZYGIELSKI 1, PIOTR ROJEK 2 1 Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział Warszawa 08-110 Siedlce, ul. 10 Lutego 22 e-mail: Maciej.Szczygielski@warszawa.buligl.pl
Bardziej szczegółowoUniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział Biologii i Ochrony Środowiska
Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Kierunek i poziom studiów: Biologia, poziom drugi Sylabus modułu: Ekologia miasta. kod modułu: 2BL_52 1. Informacje ogólne koordynator modułu Dr hab. Ryszard Ciepał
Bardziej szczegółowoRezerwaty przyrody czas na comeback!
Rezerwaty przyrody czas na comeback! OCHRONA REZERWATOWA W WOJ. ŁÓDZKIM Opracowanie: PAULINA GRZELAK TOWARZYSTWO OCHRONY KRAJOBRAZU Stan na dzień: 10.02.2017 WIĘCEJ: www.kp.org.pl ROZMIESZCZENIE ŁÓDZKICH
Bardziej szczegółowoAlyssum saxatile L. in the Bieszczady National Park
ROCZNIKI BIESZCZADZKIE 18 (2010), str. 409 413 Doniesienia i notatki Tomasz Winnicki Received: 21.07.2010 Bieszczadzki Park Narodowy Reviewed: 4.08.2010 38 700 Ustrzyki Dolne, ul. Bełska 7 dyrekcja@bdpn.pl
Bardziej szczegółowoNowe stanowisko krwawnicy wąskolistnej Lythrum hyssopifolia L. na Śląsku Opolskim
Chrońmy Przyrodę Ojczystą 64 (2): 64 69. Nowe stanowisko krwawnicy wąskolistnej Lythrum hyssopifolia L. na Śląsku Opolskim ARKADIUSZ NOWAK, SYLWIA NOWAK Zakład Biologii Roślin Uniwersytetu Opolskiego 45-052
Bardziej szczegółowoSALVIA GLUTINOSA L. NA TERENIE POZNANIA
Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu CCCLXIII (2004) ANETA CZARNA, CZESŁAW MIELCARSKI SALVIA GLUTINOSA L. NA TERENIE POZNANIA Z Katedry Botaniki Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu
Bardziej szczegółowoSAMOLUS VALERANDI L. NA TERENIE ŁĄKI PYZDRSKIE W NADWARCIAŃSKIM PARKU KRAJOBRAZOWYM
Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu CCCLIV (2003) ANETA CZARNA SAMOLUS VALERANDI L. NA TERENIE ŁĄKI PYZDRSKIE W NADWARCIAŃSKIM PARKU KRAJOBRAZOWYM Z Katedry Botaniki Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego
Bardziej szczegółowoNA POŁUDNIOWY-ZACHÓD OD TUŁOWIC ŁĄKI PRZY KOLEI. Fot. 48. Łąka zmiennowilgotna (kod 6410), (powierzchnia A); (fot. D. Strząska).
ŁĄKI PRZY KOLEI NA POŁUDNIOWY-ZACHÓD OD TUŁOWIC 108 109 Fot. 48. Łąka zmiennowilgotna (kod 6410), (powierzchnia A); (fot. D. Strząska). Fot. 47. Podkolan zielonawy Platanthera chlorantha gatunek objęty
Bardziej szczegółowoSZATA ROŚLINNA ŁĄK W DOLINIE PISI
BIULETYN UNIEJOWSKI Tom 6 http://dx.doi.org/10.18778/2299-8403.06.09 2017 Leszek KUCHARSKI*, Błażej CHMIELECKI** SZATA ROŚLINNA ŁĄK W DOLINIE PISI Zarys treści: Łąki pokrywają ponad 50% powierzchni doliny
Bardziej szczegółowoNowe stanowiska widłaczka torfowego Lycopodiella inundata (L.) Holub na Garbie Gielniowskim (Wyżyna Małopolska)
Chrońmy Przyrodę Ojczystą (63) 3: 97 105, 2007 MONIKA PODGÓRSKA Zakład Taksonomii Roślin i Fitogeografii, Instytut Botaniki UJ 31-501 Kraków, ul. Kopernika 27 e-mail: podgorska@ib.uj.edu.pl Nowe stanowiska
Bardziej szczegółowoPolitechnika Białostocka
Augustów, 7.03.2013 19.05.2015 r. Politechnika Białostocka Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska Katedra Ochrony i Kształtowania Środowiska Analiza botaniczna i siedliskowa lądowych ekosystemów nieleśnych
Bardziej szczegółowoNowe stanowisko turzycy strunowej Carex chordorrhiza Ehrh. w Polsce północno-zachodniej
RYSZARD PLACKOWSKI Akademia Świętokrzyska w Kielcach, Filia w Piotrkowie Trybunalskim 97-300 Piotrków Trybunalski, ul. J. Słowackiego 114/118 Nowe stanowisko turzycy strunowej Carex chordorrhiza Ehrh.
Bardziej szczegółowoDOKUMENTACJA PRZYRODNICZA,
DOKUMENTACJA PRZYRODNICZA, DOKUMENTACJA ZARZĄDZANIA SIEDLISKIEM 7230 W GRANICACH OBSZARU NATURA 2000 BIESZCZADY PLC180001 obejmująca obiekty: Ostry 2; Ostry 3; Młaki za cmentarzem w Wołosatym Magdalena
Bardziej szczegółowoŁĄKI SZYDŁOWA. Fot. 70. Łąki świeże (kod 6510) w północnej części Łąk Szydłowa (powierzchnia B); (fot. D. Strząska).
ŁĄKI SZYDŁOWA 232 233 Fot. 70. Łąki świeże (kod 6510) w północnej części Łąk Szydłowa (powierzchnia B); (fot. D. Strząska). Fot. 69. Łąki wilgotne z wełnianką wąskolistną Eriophorum vaginatum w północnej
Bardziej szczegółowoPRĄDNIK PRACE I MATERIAŁY MUZEUM IM. PROF. WŁADYSŁAWA SZAFERA
PRĄDNIK PRACE I MATERIAŁY MUZEUM IM. PROF. WŁADYSŁAWA SZAFERA Prądnik. Prace Muz. Szafera 24 65 82 2014 Beata Barabasz-Krasny 1, Anna Sołtys-Lelek 2, Katarzyna Możdżeń 3 1 Uniwersytet Pedagogiczny im.
Bardziej szczegółowoŚląski Ogród Botaniczny w Mikołowie i Radzionkowie perspektywy rozwoju. ul. Sosnowa Mikołów Tel
Śląski Ogród Botaniczny w Mikołowie i Radzionkowie perspektywy rozwoju ul. Sosnowa 5 43-190 Mikołów Tel. 32 779 76 02 E-mail: sibg@sibg.org.pl Patryk Bubła Kraków 2017 Członkowie zwyczajni Związku Stowarzyszeń
Bardziej szczegółowoNowe stanowisko Liparis loeselii (Orchidaceae) na Wyżynie Woźnicko-Wieluńskiej
Notatki botaniczne 395 Werpachowski C. 2000. Lista roślin naczyniowych Kotliny Biebrzańskiej ze szczególnym uwzględnieniem Biebrzańskiego Parku Narodowego. Parki Narodowe i Rezerwaty Przyrody 19(4): 19
Bardziej szczegółowoInwentaryzacja i monitoring roślinności trwałych użytków zielonych powiązane z monitoringiem ornitofauny
Inwentaryzacja i monitoring roślinności trwałych użytków zielonych powiązane z monitoringiem ornitofauny w ramach projektu KIK/25 Ochrona różnorodności gatunkowej cennych przyrodniczo siedlisk na użytkach
Bardziej szczegółowoKARTA KURSU. Botanika systematyczna
KARTA KURSU Biologia, 1 stopnia, stacjonarne,2017/2018,sem.2 Nazwa Nazwa w j. ang. Botanika systematyczna Systematic Botany Koordynator Prof. dr hab. Zbigniew Szeląg Punktacja ECTS* 5 Zespół dydaktyczny
Bardziej szczegółowoOmawiana inwestycja leży poza wyznaczonym korytarzem ekologicznym (załącznik 1) tj. ok. 20 km od niego.
Wstęp Planowana inwestycja polega na rozbudowie budynku chlewni na dz. nr 274 w miejscowości Różyce Żurawieniec 24, gmina Kocierzew Południowy, powiat łowicki. W gminie Kocierzew Południowy udział powierzchni
Bardziej szczegółowoDZIENNIK URZĘDOWY. Szczecin, dnia 25 maja 2012 r. Poz. 1167 UCHWAŁA NR XXIV/167/12 RADY MIEJSKIEJ W KALISZU POMORSKIM. z dnia 5 kwietnia 2012 r.
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO Szczecin, dnia 25 maja 2012 r. Poz. 1167 UCHWAŁA NR XXIV/167/12 RADY MIEJSKIEJ W KALISZU POMORSKIM z dnia 5 kwietnia 2012 r. w sprawie ustanowienia użytków
Bardziej szczegółowoINSTYTUT GEOGRAFII I PRZESTRZENNEGO ZAGOSPODAROWANIA IM. STANISŁAWA LESZCZYCKIEGO POLSKA AKADEMIA NAUK PRACE GEOGRAFICZNE NR 253
1 INSTYTUT GEOGRAFII I PRZESTRZENNEGO ZAGOSPODAROWANIA IM. STANISŁAWA LESZCZYCKIEGO POLSKA AKADEMIA NAUK PRACE GEOGRAFICZNE NR 253 2 GEOGRAPHICAL STUDIES No. 253 CULTURAL LANDSCAPES OF POLAND AND THEIR
Bardziej szczegółowoSTAN ZACHOWANIA ŁĄK WILGOTNYCH (zw. Calthion) NA TLE UWARUNKOWAŃ TOPOGRAFICZNYCH CENTRALNEJ CZĘŚCI BORÓW TUCHOLSKICH
WODA-ŚRODOWISKO-OBSZARY WIEJSKIE 2012 (X XII). T. 12. Z. 4(40) WATER-ENVIRONMENT-RURAL AREAS ISSN 1642-8145 s. 257 266 pdf: www.itep.edu.pl/wydawnictwo Instytut Technologiczno-Przyrodniczy w Falentach,
Bardziej szczegółowoRAPOT Z MONITORINGU LIPIENNIKA LOESELA (LIPARIS LOESELII) (KOD 1903) NA STANOWISKACH GÓRNEJ BIEBRZY
Preservation of wetland habitats in the upper Biebrza Valley Ochrona siedlisk mokradłowych doliny Górnej Biebrzy. RAPOT Z MONITORINGU LIPIENNIKA LOESELA (LIPARIS LOESELII) (KOD 1903) NA STANOWISKACH GÓRNEJ
Bardziej szczegółowoPERSPEKTYWY OCHRONY CENNYCH GATUNKÓW I SIEDLISK NA OBSZARZE NATURA 2000 ŁĄKA W BĘCZKOWICACH
Przegląd Przyrodniczy XX, 3-4 (2009): 79-86 Błażej Chmielecki, Anna Halladin-Dąbrowska, Piotr Niedźwiedzki, Natalia Ratajczyk PERSPEKTYWY OCHRONY CENNYCH GATUNKÓW I SIEDLISK NA OBSZARZE NATURA 2000 ŁĄKA
Bardziej szczegółowoInwentaryzacja florystyczno-faunistyczna
Inwentaryzacja florystyczno-faunistyczna Inwentaryzacja florystyczna oraz faunistyczna została przeprowadzona działka o nr ewid. 64 położona w obrębie miejscowości Milejowiec, gmina Rozprza, powiat piotrkowski,
Bardziej szczegółowoKARTA KURSU. Biologia środowiskowa. Kod Punktacja ECTS* 2. Dr Lucjan Schimscheiner Dr Robert Kościelniak
KARTA KURSU Nazwa Nazwa w j. ang. Biologia środowiskowa Environmental Biology Kod Punktacja ECTS* 2 Koordynator Dr Lucjan Schimscheiner Dr Robert Kościelniak Zespół dydaktyczny Dr Laura Betleja Dr Marek
Bardziej szczegółowoMOŻLIWOŚCI OCHRONY WALORÓW PRZYRODNICZYCH ŁĄK NA PRZYKŁADZIE GMINY ŚLIWICE W BORACH TUCHOLSKICH
Możliwości ochrony walorów przyrodniczych INFRASTRUKTURA I EKOLOGIA TERENÓW WIEJSKICH INFRASTRUCTURE AND ECOLOGY OF RURAL AREAS Nr 6/2009, POLSKA AKADEMIA NAUK, Oddział w Krakowie, s. 161 170 Komisja Technicznej
Bardziej szczegółowoOpole, dnia 14 września 2016 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W OPOLU. z dnia 13 września 2016 r.
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA OPOLSKIEGO Opole, dnia 14 września 2016 r. Poz. 1882 ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W OPOLU w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody
Bardziej szczegółowoDZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO Łódź, dnia 20 grudnia 2016 r. Poz. 5648 UCHWAŁA NR XXVI/109/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny
Bardziej szczegółowoOSTROŻEŃ WARZYWNY W ZBIOROWISKACH UŻYTKÓW ZIELONYCH POJEZIERZA OLSZTYŃSKIEGO
WODA-ŚRODOWISKO-OBSZARY WIEJSKIE 2004: t. 4 z. 2b (12) WATER-ENVIRONMENT-RURAL AREAS s. 175 183 www.imuz.edu.pl Instytut Melioracji i Użytków Zielonych w Falentach, 2004 OSTROŻEŃ WARZYWNY W ZBIOROWISKACH
Bardziej szczegółowoOCENA UWILGOTNIENIA SIEDLISK METODĄ FITOINDYKACJI NA ZMELIOROWANYM ŁĄKOWYM OBIEKCIE POBAGIENNYM SUPRAŚL GÓRNA
Aleksander Kiryluk 1 OCENA UWILGOTNIENIA SIEDLISK METODĄ FITOINDYKACJI NA ZMELIOROWANYM ŁĄKOWYM OBIEKCIE POBAGIENNYM SUPRAŚL GÓRNA Streszczenie. W pracy zbadano uwilgotnienie siedlisk łąkowych metodą fitoindykacji.
Bardziej szczegółowoFLORA TORFOWISKA W REZERWACIE TORFOWISKO BORÓWKI W GMINIE GROMADKA
torfowisko przejściowe, gatunki chronione Adam SULICH*, Klemens JAKUBOWSKI FLORA TORFOWISKA W REZERWACIE TORFOWISKO BORÓWKI W GMINIE GROMADKA Warunki panujące na torfowiskach (silnie kwaśne podłoże i wysoka
Bardziej szczegółowoSTANOWISKO PODEJŹRZONA RUTOLISTNEGO BOTRYCHIUM MULTIFIDUM
NOTATKI NOTES Agnieszka Laskowska-Ginszt, Marek Wołkowycki NOWE STANOWISKO PODEJŹRZONA RUTOLISTNEGO BOTRYCHIUM MULTIFIDUM W PUSZCZY BIAŁOWIESKIEJ A new location of leathery grape fern Botrychium multifidum
Bardziej szczegółowoOcena efektów wzbogacenia i metaplantacji wielosiłu błękitnego Polemonium coeruleum na Lubelszczyźnie
ARTYKUŁY Chrońmy Przyr. Ojcz. 67 (3): 218 223, 2011 Ocena efektów wzbogacenia i metaplantacji wielosiłu błękitnego Polemonium coeruleum na Lubelszczyźnie Evalua on of the effects of enrichment and res
Bardziej szczegółowoGospodarka rolna a potrzeby ochrony motyli w SOO Dolina Biebrzy Marcin Sielezniew
Gospodarka rolna a potrzeby ochrony motyli w SOO Dolina Biebrzy Marcin Sielezniew Instytut Zoologii, Uniwersytet w Białymstoku Towarzystwo Ochrony Motyli Gospodarka rolna a potrzeby ochrony motyli w SOO
Bardziej szczegółowoWykonały Agata Badura Magda Polak
Wykonały Agata Badura Magda Polak 3a obszar lądowy, na którym rośnie zwarta roślinność zielna z dominacją lub znacznym udziałem traw. W szerokim znaczeniu termin obejmuje wszelkie zbiorowiska trawiaste
Bardziej szczegółowoProponowany harmonogram ekspedycji terenowych zaplanowanych w 2018 roku w ramach zadania 1.2 Programu Wieloletniego.
Proponowany harmonogram ekspedycji terenowych zaplanowanych w 2018 roku w ramach zadania 1.2 Programu Wieloletniego. Jednostka organizująca / uczestnicząca w ekspedycji Dane kontaktowe do osób organizujących
Bardziej szczegółowoROZPORZĄDZENIE Nr 64 WOJEWODY MAZOWIECKIEGO. z dnia 24 października 2008 r. w sprawie pomników przyrody położonych na terenie powiatu białobrzeskiego.
Mazow.08.194.7025 ROZPORZĄDZENIE Nr 64 WOJEWODY MAZOWIECKIEGO z dnia 24 października 2008 r. w sprawie pomników przyrody położonych na terenie powiatu białobrzeskiego. (Warszawa, dnia 14 listopada 2008
Bardziej szczegółowoziołoroślowej w górnej części doliny Wisły, ocena różnorodności florystycznej opisanych zbiorowisk, określenie ich znaczenia dla ochrony przyrody
dr hab. Leszek Kucharski prof. nadzw. UŁ Zakład Ochrony Przyrody Katedra Geobotaniki i Ekologii Roślin Uniwersytet Łódzki ul. Banacha 1/3, 90-237 Łódź Ocena rozprawy doktorskiej mgr Justyny Michniok pt.
Bardziej szczegółowoDOKUMENTACJA PRZYRODNICZA,
DOKUMENTACJA PRZYRODNICZA, DOKUMENTACJA ZARZĄDZANIA SIEDLISKIEM 7230 W GRANICACH OBSZARU NATURA 2000 MOCZARY PLH180026 obejmująca obiekty: Moczary 1; Moczary 2; Bandrów 3; Bandrów 7; Bandrów 8; Bandrów
Bardziej szczegółowoWYMARŁE I RZADKIE GATUNKI ROŚLIN NA TORFOWISKACH GÓR IZERSKICH. Extinct and rare plant species on the mires of the Izerskie Mountains
OPERA CORCONTICA 37: 296 303, 2000 WYMARŁE I RZADKIE GATUNKI ROŚLIN NA TORFOWISKACH GÓR IZERSKICH Extinct and rare plant species on the mires of the Izerskie Mountains MATUŁA JAN, WOJTUŃ BRONISŁAW, ŻOŁNIERZ
Bardziej szczegółowoNowe stanowisko Viola stagnina (Violaceae) w południowo-wschodniej Polsce
Notatki botaniczne 377 Wagner W. H. & Wagner F. S. 1993. Botrychium. W: Flora of North America Editorial Committee (red.), Flora of North America north of Mexico 2, s. 86 101. Oxford University Press,
Bardziej szczegółowoNiemodlin, 27 czerwca 2016 roku. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Opolu
ul. Bohaterów Powstań Śląskich 9-00 Niemodlin Niemodlin, 7 czerwca 0 roku Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Opolu W związku z rozpoczęciem prac nad dokumentami planistycznymi dla obszaru Natura
Bardziej szczegółowoActa Sci. Pol. Silv. Colendar. Rat. Ind. Lignar. 14(1) 2015, 47 56
ISSN 1644-0722 DOI: 10.17306/J.AFW.2015.1.5 www.forestry.actapol.net www.acta.media.pl SCIENTIARUM POLONORUMACTA Silv. Colendar. Rat. Ind. Lignar. 14(1) 2015, 47 56 ROSICZKA OKRĄGŁOLISTNA DROSERA ROTUNDIFOLIA
Bardziej szczegółowoInwentaryzacja florystyczna, mykologiczna i faunistyczna Inwentaryzację florystyczną przeprowadzono metodą marszrutową:
Inwentaryzacja florystyczna, mykologiczna i faunistyczna W czasie prac terenowych zastosowano metodę marszrutową polegającą na penetracji terenu objętego zmierzeniem inwestycyjnym. Rozpoznanie składu gatunkowego
Bardziej szczegółowoAnaliza botaniczna i siedliskowa lądowych ekosystemów nieleśnych na obszarze Nadleśnictw Augustów i Płaska
Augustów, 7.03.2013 r. Analiza botaniczna i siedliskowa lądowych ekosystemów nieleśnych na obszarze Nadleśnictw Augustów i Płaska Andrzej Kamocki Katedra Ochrony i Kształtowania Środowiska Politechnika
Bardziej szczegółowoLathyrus pisiformis (Fabaceae) na Wyżynie Małopolskiej (S Polska): występowanie i zagrożenia
Fragm. Florist. Geobot. Polon. 21(2): 229 239, 2014 Lathyrus pisiformis (Fabaceae) na Wyżynie Małopolskiej (S Polska): występowanie i zagrożenia Grzegorz Łazarski Łazarski, G. 2014. Lathyrus pisiformis
Bardziej szczegółowoGromadzenie gatunków łąkowo-pastwiskowych w Ogrodzie Botanicznym KCRZG IHAR-PIB w Bydgoszczy
Gromadzenie gatunków łąkowo-pastwiskowych w Ogrodzie Botanicznym KCRZG IHAR-PIB w Bydgoszczy Bartosz Tomaszewski Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Państwowy Instytut Badawczy, Ogród Botaniczny KCRZG,
Bardziej szczegółowoDOKUMENTACJA PRZYRODNICZA,
DOKUMENTACJA PRZYRODNICZA, DOKUMENTACJA ZARZĄDZANIA SIEDLISKIEM 7230 W GRANICACH OBSZARU NATURA 2000 OSTOJA MAGURSKA PLH180001 obejmująca obiekty: Wilsznia; Świerzowa Ruska (2 płaty); Ciechan (2 płaty);
Bardziej szczegółowoNowe stanowisko skrzypu pstrego Equisetum variegatum Schleich. (Equisetaceae) w Gdañsku
Nowe stanowisko skrzypu pstrego Equisetum variegatum Schleich. (Equisetaceae) w Gdañsku A new locality of variegated horsetail Equisetum variegatum Schleich. (Equisetaceae) in Gdañsk SEBASTIAN NOWAKOWSKI,
Bardziej szczegółowoCzosnek niedźwiedzi Allium ursinum L. ponownie w Ojcowskim Parku Narodowym
Chrońmy Przyrodę Ojczystą 63 (4): 84 88, 2007 ANNA SOŁTYS-LELEK Ojcowski Park Narodowy, Dział Naukowo-Edukacyjny 32-047 Ojców 9 e-mail: ana_soltys@wp.pl Czosnek niedźwiedzi Allium ursinum L. ponownie w
Bardziej szczegółowoNauka Przyroda Technologie
Nauka Przyroda Technologie Dział: Ogrodnictwo ISSN 1897-7820 http://www.npt.up-poznan.net/tom3/zeszyt1/art_1.pdf Copyright Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu 2009 Tom 3 Zeszyt 1 ANNA KRYSZAK,
Bardziej szczegółowoOCENA ODDZIAŁYWANIA WYPASU KRÓW RASY CZERWONA POLSKA NA AVIFAUNĘ I ZBIOROWISKA ROŚLINNE W NARWIAŃSKIM PARKU NARODOWYM
OCENA ODDZIAŁYWANIA WYPASU KRÓW RASY CZERWONA POLSKA NA AVIFAUNĘ I ZBIOROWISKA ROŚLINNE W NARWIAŃSKIM PARKU NARODOWYM Część florystyczna: Mgr Iwona Laskowska Zespół do spraw ochrony przyrody Narwiański
Bardziej szczegółowoPoznań, dnia 5 marca 2018 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W POZNANIU. z dnia 26 lutego 2018 r.
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA WIELKOPOLSKIEGO Poznań, dnia 5 marca 2018 r. Poz. 1947 ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W POZNANIU z dnia 26 lutego 2018 r. w sprawie ustanowienia planu
Bardziej szczegółowoNowe stanowisko chrząszcza Typhaeus typhoeus (L.) (Coleoptera, Geotrupidae)
Chrońmy Przyrodę Ojczystą 64 (2): 46 50. Nowe stanowisko chrząszcza Typhaeus typhoeus (L.) (Coleoptera, Geotrupidae) JERZY KARG Zakład Badań Środowiska Rolniczego i Leśnego PAN Stacja Badawcza w Turwi
Bardziej szczegółowoJUTRA. powierzchni A i tam zaleca przeprowadzić się pierwsze zabiegi. Zaleca się, by pierwsze koszenie odbywało się w
206 Fot.64. Łąka w kompleksie Dzicze Bagno zalesiona świerkami; (fot. M. Rudy). 6.11.7. Proponowany sposób ochrony Stopień degradacji części łąk, niska wartość przyrodnicza oraz potencjalne duże koszty
Bardziej szczegółowoUCHWAŁA NR XV/93/12 RADY GMINY BIAŁOWIEŻA. z dnia 10 września 2012 r. w sprawie użytków ekologicznych
UCHWAŁA NR XV/93/12 RADY GMINY BIAŁOWIEŻA w sprawie użytków ekologicznych Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591;
Bardziej szczegółowo