Segmentowe mury oporowe - systemy licowania.

Transkrypt

1 Piotr Jermołowicz - Inżynieria Środowiska Szczecin Segmentowe mury oporowe - systemy licowania. Estetyka poszczególnych systemów ścian z gruntu zbrojonego zależy od zastosowanego systemu licowania, który stanowi jedyną widoczną część gotowej budowli. Elementy licowania mogą mieć najróżniejsze faktury i barwy. Ponadto oblicowanie chroni zasypkę przed osuwaniem się i erozją, a w pewnych przypadkach stanowi również drogę odpływu wody. Tolerancja osiadania zależy od typu oblicowania. Do najważniejszych rodzajów należą: Segmentowe prefabrykowane płyty betonowe mają grubość co najmniej 140 mm i mogą mieć kształt krzyża, kwadratu, prostokąta, rombu lub sześciokąta. Konieczne jest zbrojenie chroniące przez zmianami temperatury i rozciąganiem, zależy ono jednak od wielkości płyty. Płyty stykające się ze sobą w pionie są zazwyczaj łączone kołkami. Posadowienie odbywa się z reguły na podwalinie. Rys.1. Klasyczny grunt zbrojony ze ścianą czołową z elementów betonowych.

2 Stalowe taśmy kotwiące oblicowanie Wymagany drenaż masywu z gruntu zbrojonego.

3 Innym rozwiązaniem bywają płyty prostokątne lub kwadratowe. Wbetonowanie siatek polimerowych w elementy żelbetowe jest dużym nieporozumieniem i może wywołać niekorzystne implikacje dla stateczności całej konstrukcji oporowej. Siatki, szczególnie z HDPE wbetonowane do elementów płyt będą podlegać wpływom temperatury z przenikania ciepła poprzez grubość płyty (15 cm!). Polimer oparty na HDPE jest szczególnie podatny na pełzanie.

4 Jeżeli w projekcie nie zostanie rozwiązana kwestia odwodnienia masywu gruntowego znajdującego się za ścianą lub doprowadzona zostanie wręcz woda opadowa poprzez spływ powierzchniowy w pobliże płyt osłonowych, to może zostać zachwiana stateczność takiej konstrukcji. Pierwsze objawy świadczące o utracie stateczności to wyboczenie lica na zewnątrz. W przypadku dużych wyboczeń może dojść do wyjścia zamków i złamania lub wyrwania prętów centrujących z zawaleniem całej konstrukcji. Bloczki segmentowe wykonywane w technologii dry cast. Są to stosunkowo niewielkie bloczki betonowe, projektowane i produkowane specjalnie do zastosowania w budowie ścian oporowych. Masa tych bloczków wynosi zazwyczaj od 15 do 50 kg. W drogownictwie stosuje się rutynowo bloczki o masie od 35 do 50 kg. Wysokość bloczków oferowanych przez różnych producentów wynosi zazwyczaj od 100 do 200 mm. Ich długość na odsłoniętym odcinku wynosi od 200 do 450 mm. Szerokość

5 nominalna (wymiar prostopadły do lica ściany) mieści się zazwyczaj pomiędzy 200 a 600 mm. Mogą to być bloczki pełne lub pustaki. Pustki na całej wysokości bloczka wypełnia się podczas budowy kruszywem. Zazwyczaj kładzie się je na sucho (tzn. bez zaprawy), w cegiełkę. Bloczki stykające się ze sobą w pionie mogą być połączone kołkami, zamkami lub wpustami. Rys.2. Schematy wybranych bloczków z elementami połączeniowymi.

6 Rys.3. Przykłady betonowych bloczków do budowy segmentowych ścian oporowych. [1]

7 Dokumentacja fotograficzna z budowy podjazdu do płyty pomostu w technologii segmentowego muru oporowego (SRW). Specjalne zamki i konektory do kotwienia płaszczyzn poszczególnych siatek tworzą stateczną konstrukcję z gruntu zbrojonego z oblicowaniem w postaci bloczków betonowych. Możliwość wybarwienia wybranych elementów dodaje estetyki części oblicowania. Posadowienie na podwalinie gwarantuje dobrą współpracę z podłożem. Innym zastosowaniem technologii SRW jest tworzenie parkanów, murków oddzielających tereny zielone od ciągów komunikacyjnych, kaskad z zielenią itp.

8 Literatura : 1. Elias V. [i in.] : Mechanically stabilized earth walls and reinforced soil slopes. FHWA-NHI Berg R.R. [i in.] : Design and construction of mechanically stabilized earth walls and reinforced soil slopes Vol. I. FHWA-NHI Berg R.R. [i in.] : Design and construction of mechanically stabilized earth walls and reinforced soil slopes Vol. II. FHWA-NHI Nelson K. [i in.] : Design manual for segmental retaining walls. NCMA. 2010