Politechnika Poznańska. Wydział Elektroniki i Telekomunikacji Katedra Sieci Telekomunikacyjnych i Komputerowych SIECI ZINTEGROWANE.

HTML
DOWNLOAD

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Politechnika Poznańska. Wydział Elektroniki i Telekomunikacji Katedra Sieci Telekomunikacyjnych i Komputerowych SIECI ZINTEGROWANE."

Kornelia Kaczmarek
8 lat temu
Przeglądów:

1 Politechnika Poznańska Wydział Elektroniki i Telekomunikacji Katedra Sieci Telekomunikacyjnych i Komputerowych SIECI ZINTEGROWANE Laboratorium TEMAT ĆWICZENIA Sygnalizacja DSS1 Poznań 2014

2 LABORATORIUM SIECI ZINTEGROWANYCH Temat ćwiczenia: (DSS1) Cel ćwiczenia: Literatura: Zapoznanie się z funkcjami sygnalizacji w dostępie abonenta sieci ISDN [1] W. Kabaciński, Standaryzacja w sieci ISDN, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, [2] G. Danilewicz, W. Kabaciński, System sygnalizacji nr 7. Protokoły, standaryzacja, zastosowania, WKŁ, Warszawa, [3] P. Bocker, ISDN The Integrated Services Digital Network: Concept, Methods, Systems, Springer, [4] T. Russell, Signaling System #7, McGraw-Hill Education, I. Wstęp W 1984 roku CCITT (poprzedniczka ITU-T obecnej organizacji międzynarodowej standaryzującej telekomunikację) wprowadziła po raz pierwszy zalecenia definiujące sieć cyfrową zintegrowanych usług (ISDN). Częścią składową tych zaleceń były standardy definiujące nowy system sygnalizacji w cyfrowym łączu abonenckim. System ten był nazywany systemem DSS1 (ang. Digital Subscriber Signalling System no. 1). Dosyć szybko siecią ISDN zainteresowali się operatorzy telekomunikacyjni (głównie europejscy). Chcieli oni zaimplementować sieć ISDN zgodnie z zaleceniami z Czerwonej Księgi CCITT z 1984 roku. Dosyć szybko okazało się jednak, że te zalecenia nie opisują poprawnie działania sieci ISDN, a najwięcej zastrzeżeń dotyczyło systemu DSS1. Był to czas kiedy CCITT publikowało zalecenia w cyklu czteroletnim więc kolejnych, poprawionych standardów można się było spodziewać dopiero w 1988 roku. Operatorzy telekomunikacyjni nie chcąc tak długo czekać zaczęli usprawniać zalecenia CCITT, z tym, że każdy na własną rękę. Doprowadziło to w połowie lat osiemdziesiątych XX wieku do zbudowania w pełni funkcjonalnych sieci ISDN u takich operatorów jak Duetche Telekom, British Telecom czy France Telecom. Jednakże przepięcie jakiegokolwiek urządzenia końcowego z sieci jednego operatora i wpięcie go do sieci innego operatora powodowało, że urządzenie nie działało. Brak współdziałania wynikał 2/5

3 w głównej mierze ze stosowania narodowych odmian sygnalizacji DSS1. W sieci francuskiej były to na przykład zalecenia serii VN, a w sieci niemieckiej protokół 1TR6. Na samym początku istnienia sieci ISDN zaprzeczono głównej idei powstania tej sieci, czyli założeniu, że będzie to sieć cyfrowa o globalnym zasięgu, pracująca tak samo i dostarczająca tych samych usług abonentom na całym świecie. W 1992 roku ETSI europejskie ciało standaryzacyjne w zakresie telekomunikacji chcąc uporządkować sytuację na europejskim rynku telekomunikacyjnym, wprowadziło normy na tak zwany Euro-ISDN, czyli zbiór zaleceń definiujących działanie sieci ISDN, do których powinni się stosować wszyscy operatorzy europejscy a także producenci sprzętu telekomunikacyjnego na rynek europejski. Składową tych norm były zalecenia definiujące system sygnalizacji w cyfrowym łączu abonenckim. System ten nazywany jest Euro-DSS1 lub w skrócie EDSS1. Od 1992 roku do roku w niemieckiej publicznej sieci ISDN funkcjonowały równolegle dwa systemy sygnalizacyjne: EDSS1 i 1TR6. Oznacza to, że na przykład centrale telefoniczne sieci ISDN musiały obsługiwać dwa systemy sygnalizacji. W Polsce sieć ISDN rozpoczęto budować od 1995 roku i od samego początku do dziś stosuje się zalecenia Euro-ISDN i sygnalizację EDSS1. II. Przebieg ćwiczenia A. Sygnalizacja EDSS1 1. Przyłączyć tester IBT-10U do magistrali z sygnalizacją EDSS1 i numerem katalogowym 300 (pod nadzorem prowadzącego). 2. Włączyć tester IBT-10U. 3. Przełączyć urządzenie w tryb pracy TE. 4. Wybrać w parametrach instalacyjnych protokół sygnalizacyjny E-DSS1. 5. W aplikacjach urządzenia wybrać opcję śledzenia wiadomości sygnalizacyjnych. 6. Usunąć zawartość pamięci wymiany wiadomości. 7. W aplikacjach urządzenia wybrać opcję telefonu. 8. Wybrać numer abonenta wywoływanego: XXX. 9. Wywołać abonenta XXX. 10. Odczekać aż urządzenie abonenta wywoływanego będzie dzwoniło ponad 10s. 3/5

4 11. Odebrać wywołanie z urządzenia abonenta o numerze XXX. 12. Zrealizować wymianę informacji przez czas dłuższy niż 20s. 13. Zakończyć połączenie od strony abonenta wywołującego (testera). 14. W pamięci śledzenia wymiany wiadomości zaobserwować dokonaną wymianę. 15. Przepisać wymianę w celu realizacji sprawozdania. 16. Przepisać postać wiadomości SETUP. 17. Usunąć zawartość pamięci. B. Sygnalizacja 1TR6 1. Przyłączyć tester IBT-10U do magistrali z sygnalizacją 1TR6 i numerem katalogowym 540 (pod nadzorem prowadzącego). 2. Wybrać w parametrach instalacyjnych testera protokół sygnalizacyjny 1TR6. 3. W aplikacjach urządzenia wybrać opcję telefonu. 4. Wybrać numer abonenta wywoływanego: Wywołać abonenta Odczekać aż urządzenie abonenta wywoływanego będzie dzwoniło ponad 10s. 7. Odebrać wywołanie z urządzenia abonenta o numerze Zrealizować wymianę informacji przez czas dłuższy niż 20s. 9. Zakończyć połączenie od strony abonenta wywołującego (testera). 10. W pamięci śledzenia wymiany wiadomości zaobserwować dokonaną wymianę. 11. Przepisać wymianę w celu realizacji sprawozdania. 12. Przepisać postać wiadomości SETUP. 13. Usunąć zawartość pamięci. 4/5

5 C. Sygnalizacja 1TR6 i EDSS1 1. Pozostawić urządzenie wpięte do magistrali z sygnalizacją 1TR6 i numerem katalogowym Wybrać w parametrach instalacyjnych testera protokół sygnalizacyjny EDSS1. 3. W aplikacjach urządzenia wybrać opcję telefonu. 4. Wybrać numer abonenta wywoływanego: Wywołać abonenta Odczekać aż urządzenie przedstawi komunikat o niemożności realizacji wywołania. 7. W pamięci śledzenia wymiany wiadomości zaobserwować dokonaną wymianę. 8. Przepisać wymianę w celu realizacji sprawozdania. 9. Przepisać postać wiadomości SETUP. 10. Usunąć zawartość pamięci. III. W sprawozdaniu powinno znaleźć się: 1. Listingi wymiany wiadomości dla wszystkich trzech ćwiczeń. 2. Na listingach powinny być oddzielone informacje 2 warstwy sygnalizacji DSS1 od wiadomości 3 warstwy sygnalizacji DSS1 (na przykład innym kolorem). 3. Wymiana wiadomości warstwy 3 sygnalizacji DSS1 w postaci wykresów MSC dla wszystkich trzech ćwiczeń z zaznaczeniem ich kolejności występowania oraz kierunkiem przesyłania. 4. Postaci wiadomości SETUP z komentarzem do ich budowy. 5. Wyjaśnienie roli dyskryminatora protokołu. 6. Wyjaśnienie roli wymiany ramek RR po wiadomości ALERTING 7. Wyjaśnienie roli wymiany ramek RR po wiadomości CONNECT. 8. Odpowiedź na pytanie: dlaczego w trzecim ćwiczeniu nie udało się zrealizować połączenia? 9. Odpowiedź na pytanie: jak wyglądałaby procedura wymiany wiadomości i czy udałoby się zrealizować połączenie gdyby do magistrali z sygnalizacją EDSS1 podłączyć urządzenie pracujące z sygnalizacją 1TR6? 5/5

Podobne dokumenty

Sieci telekomunikacyjne sieci cyfrowe z integracją usług (ISDN)

Sieci telekomunikacyjne sieci cyfrowe z integracją usług (ISDN) mgr inż. Rafał Watza Katedra Telekomunikacji AGH Al. Mickiewicza 30, 30-059 Kraków, Polska tel. +48 12 6174034, fax +48 12 6342372 e-mail: