PRZEMIANY FOSFORANU POTASU W RÓŻNYCH TYPACH GLEB

Transkrypt

1 ROCZNIKI GLEBOZNAW CZE T. X X, Z. 1, W ARSZAW A 1969 STAN ISŁAW MOSKAL, DONKA DELC ZEW A -W ALEW A 1 PRZEMIANY FOSFORANU POTASU W RÓŻNYCH TYPACH GLEB K atedra C hem ii R olniczej SGGW w W arszaw ie K ierow nik prof. dr J. Góralski W STĘP Badania nad przemianami dodanych do gleby przyswajalnych dla roślin fosforanów szły głównie w dwu kierunkach. Jeden z nich to określanie, jak długo fosforany te pozostają w postaci dostępnej dla roślin, a drugi to oznaczanie związków chemicznych, w jakie one przechodzą. W glebach, gdzie nawożenie fosforowe stosowane było w ciągu długiego okresu czasu, orientacyjne stwierdzenie tych zmian jest możliwe przy użyciu metod chemicznych. Rozpoznanie zaś tych zmian, zachodzących na bieżąco przy stosowaniu małych dawek fosforu lub dokładniejsze określenie procesów* długotrwałych może być dokonane przy użyciu 32P. Zarówno badania czysto chemiczne, jak i chemiczno-radiometryczne szły najpierw w kierunku zmian w przyswajalności dodanych fosforanów [7, 1 1, 15, 17, 19, 20, 2 2]. Określeniem związków fosforu zajęto się później. Do lepszego poznania tego kierunku zmian przyczyniły się w dużej mierze prace Jacksona w Madison Wise, i Huffmana w Tennessee Valley A uthority USA oraz ich współpracowników [4, 5, 6, 9, 1 2, 13]. Prace zespołu w TVA dotyczyły nie tylko określenia składu chemicznego powstających związków fosforu w glebie, ale także ich przyswajalności dla roślin. Wzniosły one pomost pomiędzy pierwszym i drugim kierunkiem badań nad zachowaniem się fosforanów w glebie. Prace te prowadzone były też przez inne ośrodki [1]. Al-Abbas i Barber w glebach USA, od Minesoty i Wisconsin aż do Florydy, badając korelację między frakcjami fosforu a pobieraniem fosforu przez rośliny stwierdzili najlepszą zależność dla fosforanów żelaza, co można by tłumaczyć większą ich stabilnością. 1 D. D elczew a-w alew a Instytut R olniczy im. G. D ym itrow a w Sofii.

2 120 S. M oskal, D. D eiczew a-w alew a Powstające związki fosforowe w glebie przeważnie nie są formą ostateczną, lecz przekształcane są z kolei w fosforany o innym składzie chemicznym lub innej strukturze. Część badaczy zajmujących się przemianami fosforu w glebie prowadzi identyfikację nieorganicznych związków fosforu [9, 12, 13], a inni oznaczaniem pewnych grup fosforanów, np. fosforanów glinu, nie wchodząc w to, jakie konkretne związki fosforu z glinem przechodzą do wyciągu [1, 2, 4, 5, 6, 14]. Przy przechodzeniu fosforanów znajdujących się w nawozach w różne związki fosforu w glebie bardzo ważna jest szybkość, z jaką reakcje te zachodzą. Rozpuszczalne fosforany przechodzą w związki trudno dostępne dla roślin z bardzo różną szybkością. Larsen i współpracownicy [1 1] oznaczali dla gleb Wielkiej Brytanii tak zwany okres połowicznego zaniku labilności dodanych fosforanów. Okres ten jest to czas, w ciągu którego połowa z dodanych rozpuszczalnych fosforanów przechodzi w postać niedostępną dla roślin. Za labilne, czyli jeszcze dostępne dla roślin fosforany przyjęli oni fosforany izotopowo-wymienne. Czas połowicznego zaniku przyswajalności dodanych rozpuszczalnych fosforanów w 19 glebach m i neralnych wahał się od jednego roku do sześciu lat (najczęściej 2-3 lata), a w jednej glebie torfowej wynosił 56 lat. Połowa badanych gleb miała ph wyższe od 6,5, a tylko jedna poniżej 6,0. W innych badaniach Sutton i Larsen [20] znaleźli w dwu glebach w 3 lata po zastosowaniu nawozu fosforowego 50% fosforu w formie przyswajalnej dla roślin, ph gleb użytych do tych doświadczeń wynosiło 5,7 i 7,6. Na glebie o niższym ph, zawierającej 17% węgla organicznego, straty fosforu prawdopodobnie przez wymycie z wierzchniej warstwy wynosiły 58% dodanego fosforu. Z pozostałych 42% połowa była jeszcze dostępna dla roślin. Z prac tych wynika, że na utrzymanie dodanych fosforanów w formie dostępnej dla roślin bardzo duży wpływ wywiera zawartość substancji organicznej w glebie. W Katedrze Chemii Rolniczej SGGW badania nad zawartością różnych związków fosforu w glebie rozpoczęliśmy w roku Posługując się metodą Changa i Jacksona badaliśmy wpływ długoletniego nawożenia na Polach Doświadczalnych w Skierniewicach i Poświętnem na stan różnych fosforanów w glebach tych obiektów [6, 21]. W Skierniewicach stosowano w ciągu 40 lat tylko nawozy mineralne, a w Poświętnem (w ciągu 18 lat) także obornik. Poza tym w Poświętnem uprawiano rośliny motylkowe. W obu przypadkach doświadczenia prowadzono na glebach bielico wy ch. Kierunek zmian dodanych fosforanów był podobny. Największy wzrost zawartości stwierdzono w fosforanach glinu. Miało to miejsce nie tylko na glebie silnie kwaśnej lub kwaśnej, co byłoby zrozumiałe, ale także na

3 Przem iany fosforanu potasu w różnych glebach 121 glebie o odczynie obojętnym. Ilości fosforu, które wprowadzono w tych doświadczeniach w formie nawozów, odpowiadały mniej więcej ilości fosforu pobranego przez rośliny w ciągu jednego roku. Ponieważ nie pobrano próbek glebowych przed założeniem doświadczenia, możliwe były 2 wnioski: dodany do gleby fosfor w postaci superfosfatu przechodził głównie w fosforany glinu, przy nawożeniu superfosfatem rośliny pobierały przeważnie fosfor nawozowy, a znajdujące się w glebie naturalne fosforany glinu były tym samym mniej wykorzystane. Ten ostatni wniosek oparty byłby zatem na założeniu, że przed założeniem doświadczeń w glebie przeważającą część dostępnych dla roślin fosforanów stanowiły fosforany glinu. Oczywiście rośliny pobierały jednocześnie fosfor z gleby i z nawozu. W celu wyjaśnienia nagromadzenia się fosforanów glinu na poletkach nawożonych superfosfatem bardziej realny wydaje się jednak wniosek pierwszy. BA D A N IA W ŁASNE W celu wyjaśnienia omówionego wyżej zjawiska i poznania przemian rozpuszczalnych fosforanów, zachodzących w krótkim czasie po zastosowaniu ich w różnych warunkach, przeprowadzono badania na 8 glebach używając 32P. Były to 3 gleby bielicowe terenów nizinnych, jedna pseudobielicowa terenów górskich, 1 gleba brunatna, 1 czarnoziem, 1 czarna ziemia i 1 rędzina (tab. 1). Do badań wzięto próbki z warstwy ornej. Gleby bielic cowe różniły się między sobą znacznie. Pierwsza z nich to gleba uprawna, druga do niedawna uprawna, a obecnie odłóg (pokryty przeważnie mchami) z powodu silnego wyczerpania się składników pokarmowych i silnego zakwaszenia. Obie te gleby pochodziły z województwa warszawskiego, ale z odległych od siebie miejscowości. Trzecia gleba bielicowa z okolic Warszawy była od kilkudziesięciu lat wapnowana oraz bardzo silnie nawożona nawozami organicznymi i mineralnym i (dawka fosforu wynosiła co najm niej 100 kg РгОб/Ьа rocznie). Na glebie pseudobielicowej (słabo oglejonej) z Podkarpacia (Kotlina Krośnieńska) mimo niskiego ph udaje się bardzo dobrze koniczyna czerwona, a nieźle pszenica i jęczmień. Pozostałe gleby były również użytkowane rolniczo. Stosowano małe dawki fosforu i tylko czarna ziemia była silnie nawożona fosforem (ok. 70 kg P /ha rocznie).

4 122 S. M oskal, D. D elczew a-w alew a Tabela 1 C h a raktery sty k a g le b u ży ty c h do b adfń C h a r a c t e r is t ic s o f s o i l s u se d in ex p erim en ts Nr No. G leba - S o i l M iejscowość L o c a lit y 2-0,1 0 c z ą s te k g le b y w mm Zaw artość 0 o f s o i l p a r t i c l e s s u b s t a n c j i in nm, organicznej *! CO H О О О < 0,0 2 ( Э,002 < O rganie m a tter c o n te n t % % н^о ph KCl 1 B ie lic o w a. T ereny n iz in n e. P ia se k g l i n i a s t y ciocny. P o d z o lic s o i l. Lowland a re a. Loamy sand. P o św iętn e pow. P ło ń sk ,7 0 5,7 0 4,4 5 2 B ie lic o w a. T ereny n iz in n e. P ia se k g l i n i a s t y mocny. P o d z o lic s o i l. Lowland a r e a. Loamy sand. B oglew ice powo G rójec ,9 7 5,6 0 4,3 5 3 P s e u d o b ie lic o v /a. T ereny g ó r z y s t e. G lin a ś r e d n ia. P seu d o p o d zo lic s o i l, fo u n ta in area. Medium loam. Krosno ,0 0 5,7 0 4,6 2 4 B ie lic o w a. T ereny n iz in n e * /wapnowana od 40 l a t / Utwór p yłow y. P o d z o lic s o i l / l i n e d fo r l a s t 40 y e a r s /. Lowland area. S ilt y format i o n. U rsus pow.pruszków ,8 3 7,3 8 6,7 5 5 B runatna. G lin a le k k a s i l n ie s p ia sz c z o n a. Brown s o i l. L ig h t loam w ith h igh sand adm ixture. L askow ice pow. S w ie c ie ,0 0 7,1 0 6,2 5 6 C zarnoziem. G lin a le k k a s ła b o s p ia sz c z o n a. Chernozem. L ight loam w ith h igh sand adm ixture. Łaszczów ,1 0 6,3 5 5,4 5 7 Czarna z ie m ia. G lin a le k k a s i l n i e s p ia sz c z o n a. 31ack e a r th. L ig h t loam w ith h igh sand adm ixture. P s z c z e lin pow,, Pruszków ,^ 1 7,5 0 6,7 0 8 R ęd zin a. G lin a ś r e d n ia. R endzina s o i l. Medium loam. Lipówka pow. Chełm ,8 0 7,8 0 6,7 5 METODY F R A K C JO N O W A N A A N A L IZ A GLEB Do 20 g gleby przesianej przez sito o średnicy oczek 0,5 mm dodano 50 ml roztworu zawierającego 0,4 mg P 2O5 w postaci KH2PO4, znakowanego 32P. Po dodaniu roztworu glebę dokładnie wymieszano i pozostawiono w otwartej zlewce. Pod koniec tygodnia gleby były suszone lampami pod

5 P rzem iany fosforanu potasu- w różnych glebach 123 czerwieni w tem peraturze C. Następnie wymieszano je dokładnie i dodano 5 ml wody. Czynność tę powtarzano jeszcze dwukrotnie w odstępach tygodniowych. Pod koniec każdego tygodnia gleby były wysuszone i mieszane. Takie postępowanie z glebą miało naśladować w arunki, w jakich gleba może się znaleźć w okresie lata. Po upływie miesiąca glebę jeszcze raz dokładnie wymieszano i pobrano 2 jednogramowe próbki do analizy. Analizę prowadzono metodą Changa i Jacksona [4, 10], przyjmując za 1 00 aktywność roztworu po traktowaniu gleby stężonym kwasem nadchlorowym na gorąco (oznaczanie ogólnej zawartości fosforu) i w y liczano procentowy udział dodanego fosforu w poszczególnych frakcjach. W dwóch glebach analizę powtórzono po upływie następnego miesiąca. FO SF O R A N Y IZO TO PO W E W Y M IE N N E Tę frakcję fosforu oznaczano zarówno w glebach wyjściowych, tj. przed frakcjonowaną analizą, jak po usunięciu poszczególnych frakcji. Do 1 g gleby dodawano 50 ml roztworu, zawierającego 0,02 mg P 2O5 w postaci KH2PO4 i znakowanego 32P. Po 16 godz roztwór odwirowywano i oznaczano w nim zawartość fosforu oraz aktywność 32P. Na podstawie tych danych wyliczano zawartość fosforanów izotopowo-wymiennych według równania podanego przez Frieda [7]. W glebach wyjściowych oznaczano też fosforany izotopowo-wymienne po 48 godz w ytrząsania gleby z roztworem zawierającym 0,06 mg P 2O5 w 50 ml. F O SF O R A N Y NAW O ZO W E Z A SO R B O W A N E PO W IER ZC H N IO W O [17] Do 5 g gleby dodano 5 ml roztworu zawierającego 0,1 mg P 2O5, znakowanego 32P. Po tygodniu dodano 50 ml roztworu stanowiącego mieszaninę fosforanów sodu i potasu (600 ml 1/15 m Na2HPÛ ml 1/15 m KH2PO 4) i wytrząsano 2 godz. Następnie odwirowano płyn znad gleby i oznaczono w nim radioaktywność 32P. S K Ł A D M E C H A N IC ZN Y G LEB, SU B S T A N C JA O R G A N IC Z N A, ph Skład mechaniczny gleb oznaczano metodą areometryczną Bouyoucosa-Cassagrande w modyfikacji Prószyńskiego, zawartość substancji organicznej metodą Iszczerkowa-Rołłowa, a ph przy użyciu elektrody szklanej.

6 124 S. M oskal, D. D elczew a-w alew a CHARAKTERYSTYKA FOSFORANÓW W GLEBACH WYJŚCIOWYCH Na podstawie wyników uzyskanych metodą Changa i Jacksona stan fosforanów w glebach (tab. 2), wziętych do doświadczeń, przedstawiał się następująco: w kwaśnych glebach bielicowych z woj. warszawskiego, w glebie pseudobielicowej z terenów górskich i w glebie brunatnej % lub więcej (w najbardziej kwaśnej glebie z Boglewic aż 8 8%, w tym 44% okludowanych) wszystkiego fosforu nieorganicznego znajdowało się w fosforanach żelaza i glinu. Więcej było fosforanów żelaza (55-68%) niż fosforanów glinu (14-28%). Jeśli wziąć pod uwagę tylko nie okludowane fosforany, to w glebach bielicowych z terenów nizinnych była przewaga fosforanów glinu, a w glebie pseudobielicowej z Podkarpacia i w b ru natnej z Pomorza fosforanów żelaza. Fosforany wapnia stanowiły 11 do 27%. Zawartość fosforanów luźno związanych była znikoma. Silnie nawożona i wapnowana gleba bielicowa z Ursusa (gleba 4) zawierała znacznie mniej fosforanów żelaza. Było tu dość dużo fosforanów wapnia 1 fosforanów luźno związanych (fosforany przechodzące do wyciągu NH4CI). Łącznie stanowiły one blisko połowę nieorganicznych fosforanów w tej glebie. Rędzina i czarna ziemia odznaczały się dużą zawartością fosforanów wapnia. Wynosiła ona w rędzinie 48%, a w czarnoziemie 43%. Zawartość fosforanów przechodzących do wyciągu NH4CI nie przekracza 2%. Czarna ziemia, jakkolwiek miała odczyn słabo zasadowy (ph 7,5), zawierała znacznie mniej fosforanów wapnia, bo tylko 27%, ale za to 11%. fosforanów luźno związanych. Fosforany żelaza i glinu stanowiły 62% fosforanów nieorganicznych. W badaniach tych uwzględniono także tzw. przyswajalny fosfor oznaczając fosfor metodą Egnera-Riehma i fosforany izotopowo-wymienne. Fosfor oznaczony metodą Egnera-Riehma stanowił, z wyjątkiem gleb z Ursusa i z Pszczelina, od 5 do 8% fosforu nieorganicznego ogółem. Fosforany izotopowo-wymienne stanowiły 19 do 30%. Gleby o odczynie lekko zasadowym w ciągu długiego czasu silnie nawożone fosforem, a więc gleba bielicowa z Ursusa i czarna ziemia z Pszczelina, zawierały bardzo duże ilości fosforu luźno związanego, bo aż 24 mg P 9O5 na 100 g gleby. Były to więc gleby bardzo zasobne w przyswajalne dla roślin fosforany. Potwierdza to również ilość fosforanów izotopowo-wymiennych oraz zawartość fosforu oznaczonego metodą Egnera-Riehma, wynosząca ok. 80 mg P 2O5/IOO g gleby. Zawartość fosforu rozpuszczalnego w wodzie wynosiła 2 mg/1 0 0 g gleby. Wyniki uzyskane na tych dwu glebach wskazują na możliwość stworzenia w glebie takich warunków, które pozwalają na utrzymanie w stanie przyswajalności aż 40% nieorganicznych fosforanów w glebie (łącznie z fosforanami okludowanymi). W tych glebach problem przechodzenia

7 Tabela 2 Zaw artość różnych f r a k c j i f o s f o r u w mg P2 0^ na 100 g g le b y Content o f d iffe r e n t phosphorus fr a c tio n s in mg o f ^2^5 Per * 3 H Nr No. G leba - S o il 1 B ie lic o w a P o d z o lic s o i l 2 B ie lic o w a P o d z o lic s o i l 3 P seu d o b ie lic o w a P seudopodzolic 4 B ie lic o w a P o d z o lic s o i l 5 B runatna Brown s o i l 6 Сżarnoziem Chernozem 7 C zarna z iem ia Black ea rth 8 R ęd zin a R en dzin a s o i l F o sfo r o góln y T o ta l phosphorus F o sfo r w w yciągu NH^Cl Phosphorus in NH^Cl e x tr a c t 1 1 3,8 2,3 / 2, 3 / '7 3,3 0,2 / 0, 5 / 170,6 0,2 / 0, 2 / 2 2 7,5 2 4,1 / 1 3, V 1 3 6,3 2,1 / 1, 8 / 1 0 5,0 1,5 / 2, 0 / 2 4 5,0 2 3,8 / 1 0, 6 / 9 6,9 1,7 / 2, 3 / F osforan y g lin u ż e la z a w apnia Aluminium Ir o n Calcium p h osp h ates p h osp h ates' 2 6,7 / 2 7, 3 / 7,7 / 2 0, 8 / 1 2,4 < ^ 1 3,8 / 4 9,4 / 2 7, 6/ 2 8,0 / 2 3, 9 / 1 2,7 / 1 0, 6 / 6 2,5 / 2 8, 0 / 1 3,4 / 1 8, 4 / 2 9,3 / 2 9, 9 / 8,9 / 2 4, 1 / 2 8,0 / 3 1, 1 / 20,2 / 1 1, 3 / 4 0,6 / 3 4, 8 / 9,5 / 1 2, 4 / 5 4,2 / 2 4, 2 / 0,7 / 1, 0 / 2 3,6 / 2 4, 1 / 4,0 / 1 0, 8 / 2 4,0 / 2 6, 9 / 6 0,5 / 3 3, 8 / 2 4,0 / 2 0, 5 / 3 2,9 / 4 2, 9 / 6 1,0 / 2 7, 3 / 3 5,2 / 4 8, 2 / Okludowane fo s fo r a n y ż e la z a O ccluded ir o n p h osp h ątes 1 4,4 / 1 4, 8 / 1 4,6 / 3 9, 5 / 22,0 / 2 4, 4 / 2 2,3 / 1 2, 5 / 20,6 / 1 7, 6 / 1 7,8 / 2 3, 2 / 2 0,3 / 9, 1 / 1 9,3 / 2 6, 5 / W naw iasach podano procentowy u d z ia ł danej fr a k c ji w ogóln ej zaw artości fo sfo r u n ieorgan iczn ego. Okludowane fo s fo r a n y g lin u O ccluded alum inium 1,6 / 1, 6 / 1,6 / 4, 3 / 3,2 / 3, 6 / 2,5 / 1, 4 / 1,6 / 1, 4 / 2,2 / 2, 9 / 1,7 / 0, 8 / 2,6 / 3, 6 / I n b r a c k e ts th e p ercen ta g e o f p a r t ic u la r P f r a c t i o n s in th e t o t a l in o r g a n ic p hosphorus c o n te n t i s g iv e n. Suma f r a k c j i Sum fr a c t io n s o f 9 7,9 / / 3 7,0 /1 0 0 / 8 9,9 / / 1 7 9,0 /1 0 0 / 1 1 6,9 /1 0 0 / 76,6 /1 0 0 / 2 2 3,5 /1 0 0 / 7 2,9 /1 0 0 / F o s fo r metodą E g n era- Riehma Phosphorus determ in ed by E gn er- Riehm method 6,8 / 7, 0 / 2,8 / 7, 6 / 4,2 / 4, 7 / 7 7,5 / 4 3, 3 / 8,5 / 7,3 / 6,4 / 8, 4 / 83,0 / 3 9, 0 / 4,6 / 6, 4 / izotopow o wymienne po 48 godz E xch an geab le is o t o p ic a f t e r 48 h ours 2 5,1 / 2 5, 6 / 7,1 / 1 8, 6 / 2 4,4 / 2 7, 1 / 5 4,0 / 3 0, 1 / 3 1,2 / 2 6, 7 / 20,2 /* - 8,7 / 6 2,0 / 2 7, 8/ 1 4,3 / 1 9, 6 / Przemiany fosforanu potasu w różnych glebach 125

8 126 S. M oskal, D. D elczew a-w alew a fosforanów w związki niedostępne dla roślin można by właściwie pominąć. Jak na gleby o ph 7,4-7,5, jest w nich stosunkowo mało fosforanów w apnia. Należy jednak przypuszczać, że fosforany wapnia stanowią znaczną część fosforanów przechodzących do wyciągu w NH4CI. Spraw ą tą zajmiemy się w dalszej pracy. Z M IA N Y Z A C H O D Z Ą C E W D O D A N Y M F O S F O R A N IE Rozmieszczenie dodanego do gleby znakowanego fosforanu 32P w poszczególnych frakcjach przedstawiało po miesiącu inny obraz niż zawartość fosforu 31P w tych frakcjach w glebie wyjściowej (tab. 3). Zaznacza się, że znakowane fosforany 32P oznaczano tylko we frakcjach fosforanów nie okludowanych. W celu dokładniejszego przedstawienia wyników dodany fosforan, choć był to związek zawierający 31P, a tylko znakowany 32P, oznaczano jako 32P. Odnosi się to również do powstałych z niego związków w glebie. Pominąwszy zrozumiały fakt wyraźnie większej procentowej zawartości znakowanego fosforu we frakcji fosforanów luźno związanych widoczny jest znacznie mniejszy jego udział w fosforanach wapnia i to nawet w glebach o odczynie słabo zasadowym. Być może, część fosforanów wapnia przeszła do wyciągu w NH4C1, ponieważ ta frakcja fosforu w glebach o wysokim ph była dużo większa niż w pozostałych glebach. Zawartość znakowanego fosforanu we frakcji fosforanów glinu była równa lub większa (z wyjątkiem rędzin) niż w glebach wyjściowych. Najwięcej fosforanów glinu (z dodanego fosforu), bo przeszło 58%, powstało w dwu nie wapnowanych glebach bielicowych z woj. warszawskiego. Odwrotnie było z fosforanami żelaza (32P) w tych glebach, ponieważ procent ich był znacznie niższy niż w glebach wyjściowych 31P. Największy udział fosforanów żelaza (z dodanego fosforu) stwierdzono w glebie pseudobielicowej z Podkarpacia i w glebie brunatnej z Pomorza. Fosforany te stanowiły ponad połowę wszystkich znakowanych fosforanów, gdy tymczasem w tej frakcji 31P stanowił 43%. W pozostałych glebach fosforany żelaza (32P) tworzyły się w większym procencie niż znajdowano je w glebach wyjściowych (31P). Procentowy udział fosforanów żelaza był znacznie mniejszy niż fosforanów glinu. Fosforany wapnia (32P) przeważały jedynie w rędzinie. Procent ich był tylko nieco mniejszy niż w glebie wyjściowej. W dwu glebach, a mianowicie w silnie kwaśnej glebie bielico we j z Boglewic i w glebie bielicowej wapnowanej o odczynie słabo zasadowym z Ursusa, frakcjowaną analizę fosforu przeprowadzono również po dwu

9 Tabela 3 Procentowy u d z ia ł ^2P w p o sz c z e g ó ln y c h fra k cja ch, f o s f o r u g leb ow ego, po 1 m ie sią c u od d o d a n ia znûkowanych ro z p u sz c z a ln y c h foàforanôw P ercen ta g e o f,^2p i n v a r io u s phosp h oru s f r a c t i o n s i n s o i l 1 month a f t e r a d d itio n o f l a b e l l e d s o lu b ie Nr No. G leba - S o i l 1 B ie lic o w a. P ia se k g l i n i a s t y mocny. P p d z o lic s o i l. Loamy sand. 2 B ielicow a «P ia se k g l i n i a s t y mocny. P o d z o lic s o i l. Loamy sand. 3 P c eu d o b ie lic o w a. G lin a ś r e d n ia, P seu d o p o d zo lic s o i l. Medium loam. 4 B ie lic o w a. Utwór p yłow y. P o d z o lic s o i l. S i l t y fo r m a tio n. 5 Brunatna. G lin a le k k a s i l n i e spiaszczon a. Brown s o i l. L ig h t loam w ith h ig h sand adm ixture. ł C zarn oziem.g lin a le k k a sła b o sp iaszczon a. Chernozem. L igh t loam w ith low sand adm ixture. 7 Czarna ziem ia. G lin a le k k a s i l n i e sp iaszczon a. B lack e a r th. L igh t loam v/ith high sand adm ixture. 8 R ęd zin a. G lin a ś r e d n ia. Rendzina so il«medium loam. F o s fó r w j g c ij B U. P h osphoru s i n NH^Cl e x t r a c t 8,8 > / 1, 7 / 2,1 / 1, 0 / 3,5 / 0, 2 / 3 3,9 / 1 5, 6 / 3,9 / 1, 4 / 3,3 / 1, 6 / 1 7,7 / 7, 0 / 1 1,8 / 2, 2 / g lin u Aluminium 5 8,6 / 3 3, 0 / 5 8,7 / 3 7, 0 / 2 9,9 / 1 9, 2 / 3 7,3 / 3 2, 0/ 2 8,6 / 2 9, 8 / 3 4,8 / 2 2, 7 / 3 3,0 / 3 2, 7 / 1 5,9 / 2 6, 6 / ż e la z a Ir o n 2 5,0 / 3 6, 2 / 3 2,5 / 4 2, 8 / 5 1,3 / 4 5, 2 / 1 8,9 / 1 5, 1 / 5 1,0 / 4 5, 2 / 2 6,7 / 1 7, 0 / 2 6,5 / 2 8, 4 / 3,9 / 1, 4 / w apnia C alcium 4,1 / 2 9, 1 / 4,9 / 1 9, 2 / 1 5,6 / 5 7, 4 / 4,9 / 3 9, 2 / 8,9 / 2 5, 6/ 3 0,0 / 5 8, 7 / 1 5,2 / 3 1, 9 / 6 1,0 / 6 9, 8 / Suma ' f r a k c j i Sum o f f r a c t i o n s 9 4,5 /1 0 0 / 9 8,0 / / 1 0 0,5 /1 0 0 / 9 5,0 / / 9 2,4 / / 9 4,8 / / 9 0,2 /1 С 0 / 9 2,6 / / Metoda ligner - Riehm Egner - Riehm method 4 4,4 / 8, 4 / 2 7,* / 1 5, 5 / 2 2,2 / 6, 6 / 7 0,1 / 6 2, 4 / 4 5,5 / 9, 1 / 4 2,5 / 1 1, 4 / 6 0,8 / 4 5, 4 / 4 6,5 / 8, 9 / Przemiany fosforanu potasu w różnych glebach V/ naw iasach podano proce ntov.ry u d z ia ł p o sz c z e g ó ln y c h T r a k c ji f o s f o r u /^ P /w badanych g lc b a c h. Sumę f o s fo r u w w ym ienionych fr a k c ja c h p r z y ję to za lo o. zi,..., I n b r a c k e ts th e p ercen ta g e o f p a r t ic u la r P f r a c t i o n s / Р / in t e s t e d s o i l s i s g iv e n. The phosphorus sum in th e f r a c t i o n s i s ta x en fo r 100,

10 128 S. M oskal, D. D elczew a-w alew a P rocen tow a zaw artość 32p w p o sz c z e g ó ln y c h fr a k c ja c h fo s f o r u glebow ego po 2 m ie sią c a c h od d odania znakowanych r o z p u sz c z a ln y c h fo sfo ra n ó w P e rcen ta g e o f ^^P in p a r t ic u la r s o i l p h osp h oru s f r a c t i o n s in 2 months a f t e r a d d itio n o f la b e l le d s o lu b le Tabela 4 Nr No. G leba - S o i l F o s fo r w w yciągu lih^c 1 P hosphorus i n КН.,C l e x t r a c t g lin u Aluminium ż e la z a I r o n w apnia C alcium Suma f r a k c j i Sum o f f r a c t i o n s 2 B ie lic o w a. P o d z o lic s o i l 4 B ie lic o w a. V/apnowana w c ią g u o s t a t n ic h 40 l a t. P o d z o lic s o i l lin e d f o r th e l a s t 40 ye airs 2,4 5 9,3 5 5,1 4, ,7 3 4,4 5 З»9 1 6,5 7,7 9 7,5 miesiącach (tab. 4). Nie było istotnych zmian w procentowym udziale poszczególnych frakcji fosforu (32P) w ciągu tego miesiąca. Przy rozpatrywaniu rozmieszczenia dodanego fosforu w poszczególnych frakcjach w glebie bielicowej z Ursusa i w czarnej ziemi (w mniejszym stopniu w rędzinie i w glebie bielicowej z Poświętnego) napotkano na trudności w interpretacji wyników ze względu na dość dużą zawartość fosforanów luźno związanych. Do wyciągu w NH4CI przechodzić może fosfor zarówno zaadsorbowany na powierzchni cząstek glebowych, jak też ze świeżo strąconych fosforanów wapnia. Prowadzone przez autorów dodatkowe badania nad rozpuszczalnością fosforanu dwuwapniowego w NH4CI i nad fosforanami zasorbowanymi powierzchniowo nie pozwoliły na rozwiązanie tych trudności. W 50 ml ln NH4CI rozpuszczało się bowiem znacznie więcej fosforanu dwuwapniowego niż znaleziono w wyciągach z gleb z Ursusa i Pszczelina. Mogła się rozpuścić nawet cała zawartość fosforanów wapnia w tych glebach, oczywiście gdyby występowały w postaci fosforanu dwuwapniowego. Jeśli chodzi o procent dodanego fosforu, który został zaadsorbowany na powierzchni cząstek glebowych, to wynosił on w glebie z Ursusa 24,6%, z Pszczelina 28,5%, z Poświętnego 27,0%, a z Łaszczowa 19%. Porównując te dane z procentem znakowanych fosforanów, przechodzących do wyciągu z NH4CI, widzimy, że tylko w glebie bielicowej z Ursusa fosforany luźno związane (33,9%) przewyższały fosforany zasorbowane powierzchniowo (24,6%). W tym przypadku można przyjąć, że część fosforu z wyciągu NH4CI pochodziła z fosforanu dwuwapniowego. W pozostałych glebach tylko część fosforanów zasorbowanych powierzchniowo

11 Przem iany fosforanu potasu w różnych glebach 129 przechodziła do wyciągu NH4CI, przy czym w każdej z tych gleb w innym stosunku. W rędzinie i czarnej ziemi przy dużej zawartości wapnia udział fosforanu wapnia w wyciągu NH4CI może być znaczny. Nie można jednak określić, jakie fosforany i w jakim stopniu przechodzą do tego wyciągu. Obok badań nad przechodzeniem znakowanych fosforanów do różnych frakcji badano również, w jakim stopniu dodany fosfor przechodził w związki trudno dostępne dla roślin. Za podstawę do takiej oceny wzięto procent 32P przechodzącego do wyciągu sporządzonego metodą Egnera- Riehma. Po miesiącu od dodania fosforu do gleby do wyciągu Egnera-Riehma przechodziło od 22 do 77% 32P. Najmniej fosforanów w formie dostępnej (32P) znalazło się w glebie pseudobielicowej z Podkarpacia (22%) i w silnie kwaśnej glebie bielico we j z Boglewic (27%), a najwięcej w silnie wapnowanej glebie bielico we j z Ursusa (70%) i w czarnej ziemi z Pszczelina (69%). W ostatnich dwóch glebach przysw ajalny fosfor w y stępował w ilości przekraczającej dwukrotną zawartość fosforanów luźno związanych i fosforanów wapnia łącznie. Świadczy to, że fosfor w wyciągu Egnera-Riehma w połowie pochodził z fosforanów glinu i żelaza. Badania nad fosforanami izotopowo-wymiennymi (tab. 5) w glebie z Ursusa w ykazały, że znaczna część tych fosforanów pochodzi z frakcji fosforanów glinu. Analizę gleb powtórzono po upływie dalszego miesiąca. Nie stwierdzono istotnych zmian w zawartości fosforu przechodzącego do wyciągu Egnera- Tabela 5 I l o ś ć fo sfo ra n ó w izotopow o wymiennych w g le b i e po u s u n ię c iu różnych f r a k c j i f o s f o r u w mg P205 na 100 g g leb y, po 16 godz. Amount o f i s o t o p i c a l l y exchan g ea b le s o i l a f t e r rem oval o f v a r io u s phosphorus f r a c t i o n s, in mg o f P2 5 - e r 100 o f s o i l i a f t e r 16 h ours Izotopow o wyiaienne f o s fo r a n y po u s u n ię c iu różnych f r a k c j i: I s o t o p i c a l l y exch a n g ea b le a f t e r rem oval o f v a r io u s f r a c t io n s : Nr No. G leba S o i l 2 B ie lic o w a. P ia se k g l i n ia s t y mocny. P o d z o lic s o i l. Loamy sand 4 B ie lic o w a. Utwór pyłowy» P o d z o lic s o i l. S ilt y format io n g le b a n a tu r a ln a o r i g in a l s o i l fo s f o r u w w yciągu NH^Cl o f p hosp h oru s in NH^Cl e x t r a c t / 1 / 1 + f o s f o - ranów g lin u o f alum inium / 2 / fo sfo - ranów ż e la z a o f. 1+2, + ir o n / 3 / fo s- foranów w apnia o f * +C;alcium / 4 / okludowanych fo sfo ra n ó w ż e la z a o f o cclu d e d ir o n p h osp h ates 1,6 0 1,4 5 1,8 2 1,^ 9 0,9 4 0, , , ,8 0 1,6 1 0,7 0 9 R o czn ik i g le b o z n a w c ze t. X X, z. 1

12 130 S. M oskal, D. D elczew a-w alew a Riehma, z wyjątkiem rędziny, gdzie nastąpiło znaczne zmniejszenie -tej formy fosforu (z 46 do 33%). Jak wynika z podanego wyżej omówienia i danych umieszczonych w tab. 3, przechodzenie danego fosforu w poszczególne frakcje w pewnych glebach było podobne, a w innych zupełnie odmienne. Starając się dać odpowiedź, od czego zależy właśnie taki, a nie inny przebieg reakcji wiążących dodane rozpuszczalne fosforany, na pierwsze miejsce należy w ysunąć odczyn i typ gleby oraz stan fosforanów. W najbardziej kwaśnej glebie bielicowej nr 2 przeszło 90% znakowanego fosforu znajdowało się w fosforanach żelaza i glinu. W rędzinie natomiast, a więc w glebie o najwyższym ph, fosforany te stanowiły tylko ok. 20% dodanego fosforu, a reszta znalazła się w fosforanach wapnia (61%) i w fosforanach luźno związanych (12%). Mamy tu najbardziej jaskrawy przykład różnicy w przemianach, jakim ulega dodany do gleby rozpuszczalny fosforan. Jest to wynikiem zarówno odczynu, jak i typu gleby. Odczyn gleby zależny tu był jednak od typu gleby. Interesujący jest fakt, że jeżeli pominąć fosforany przechodzące do wyciągu NH4CI, to we wszystkich trzech glebach bielicowych z woj. w arszawskiego bez względu na odczyn przeważały zdecydowanie fosforany glinu. Procentowy udział 32P w fosforanach luźno związanych i fosforanach przechodzących do wyciągu Egnera-Riehma nie zależał od typu gleby, ale od nawożenia fosforowego w przeszłości i od odczynu gleby. W utrzymaniu bardzo wysokiej zawartości związków dostępnych dla roślin w dwóch z badanych gleb niepoślednią rolę odegrała zapewne duża zawartość próchnicy. Niestety, nie mamy na to dowodów w postaci analiz chemicznych. Badania nad fosforanami izotopowo-wymiennymi wskazują, że znaczną część fosforanów luźno związanych i fosforu, oznaczonego metodą Egnera-Riehma stanowią fosforany zasorbowane powierzchniowo. Znaczny procent fosforu oznaczonego metodą Egnera-Riehma i fosforanów izotopowo-wymiennych stanowiły również fosforany glinu (a w mniejszym stopniu fosforany żelaza). Potwierdzałoby to wyniki badań prowadzonych w Kanadzie [14], gdzie stwierdzono, że na glebach o ph 5,3-7,0 spośród fosforanów wapnia, glinu i żelaza najbardziej podatne na wymycie były fosforany glinu. Na przykładzie gleb bielicowych widzimy, że skład fosforanów w ram ach jednego typu może się różnić i zmieniać pod wpływem nawożenia. Podane w tej pracy wyniki są szczupłe i można je traktować tylko jako wstępne.

13 P rzem iany fosforanu potasu w różnych glebach 131 W NIOSKI 1. K ierunek zmian dodanego do gleby przysw ajalnego fosforanu zależny był w zasadzie od typu gleby. Jeśli pominiemy fosforany luźno związane, a weźmiemy pod uwagę tylko fosforany wapnia, glinu i żelaza, to w glebach bielicowych z terenów nizinnych większość stanowiły fosforany glinu; w glebie pseudobielicowej z terenów górskich i w glebie brunatnej przeważały fosforany żelaza, w rędzinie zaś fosforany wapnia. W czarnoziemie i czarnej ziemi żadna frakcja fosforu nie przeważała zdecydowanie. 2. Silne nawożenie gleb (o ph > 7,0, zawierających dużo próchnicy) fosforem w ciągu długiego okresu powodowało nagromadzenie się dużej ilości luźno związanych fosforanów. Taki stan wysokiej zawartości tej frakcji powodował, że dodane znakowane fosforany w jeszcze większym procencie znalazły się wśród fosforanów przechodzących do wyciągu NH4CI. Zmniejszanie się przyswajalności dodanych do gleb rozpuszczalnych fosforanów było bardzo różne. Po upływie jednego miesiąca od dodania do gleby fosforanu zawierającego 32P przechodziło do wyciągu Egnera- -Riehma od 22% (gleba pseudobielicowa nr 3) do 70% (gleba bielicowa wapnowana nr 4, silnie nawożona fosforem) znakowanego fosforu. Po dwu miesiącach stan ten nie uległ zmianie z wyjątkiem rędziny, gdzie nastąpił spadek udziału znakowanego fosforanu z 46 do 33%. LITERATURA [1] A l-a bbas A. H., Barber S. A.: A soil test for phosphorus based upon fractionation of soil phosphorus. I. C orrelation of soil phosphorus fractions w ith p lant-available phosphorus. Proc. Soil Sei. Soc. Am er., 28, 1964, [2] A s к i n a z i D. Z., Ginsburg K. E., Lebiediew Z. S. : M inieralnyje form y fosfora w poezw ie i m ietody ich opriedielenija. Poczw ow iedien., 5, 1963, [3] B r а у R. H., Kurtz Z. T.: D eterm ination of total, organic and available form s of phosphorus in soils. Soil Sei., 59, 1945, [4] Chang S. C., Jackson M. L.: Fractionation of soil phosphorus. Soil Sei., 84, 1957, [5] Chang S. C., Jackson M. L.: Soil phosphorus fractions in som e representative soils. Soil Sei., 9, 1958, [6] Chang S. C., Chu W. K.: The fact of soluble phosphate applied to soils. Soil Sei., 12, nr 2, 1961, [7] Fried M.: M easurem ent of plant nutrient supply of soils by radioactive isotopes. Atom Energy and A gric A.A.A.S. Publ. 49, 1-18, [8 ] Herman R., L e d e r 1 e: B estim m ung laktatlöslicher Phosphorsäure in B o den m it P hotorex. B odenkunde und Pflanzenernähr., 26, 7, 1954, [9] Huffman E. O.: R eactions of phosphate in soil. R ecent research by TVA. The F ertilizer Soc. Proc., 71, London 1962.

14 132 S. M oskal, D. D elczew a-w alew a [10] Jackson M. L.: Soil chem ical analyzis. Englewood C liffs. I960. [11] Larsen S., Gunary D., Sutton C. D.: The rate of im m obilization of applied phosphate in relation to soil properties. 7. Soil Sei., 16, 1965, [12] Lindsay W. Z., Taylor A. W.: P hosphate reaction products in soil and their availability to plants. Trans. 7th Intern. Congr. Soil Sei., M adison W ise., USA, 1069, IV, 73, [13] Lindsay W. Z., Frazier A. W., Stephenson: Indentification of reaction products from phosphate fertilizers in soils. Soil Sei. Soc. Amer. Proc., 26, 1962, [14] M ackenzie A. F., Amer S. A.: R eactions of iron, alum inium and cal-. cium phosphates in six Ontario soils. P lant and Soil, 21, 1964, [15] Mattingly G.E. G.: The use of the isotope P :î2 in recent work in soil and fertilizer phosphorus. Soil and Fertilizers, C om m onw ealth Bur. Soil Sei., 20, 29, 1957, 6 8. [16] Moskal S., Petrovic M.: W hat happens to the phosphorus from superphosphate in the soil not absorbed by plants as established on the basis of field experim ents carried on for many years. Roczn. glebozn., t. 14, dodatek, 1964, [17] Sokołow A. W.: O priedielenije usw ojajennosti fosfatow poczw y i udobrenij pri pom oszczi raaioaktiw nogo izotopa fosfora. M ieżdunarodn., K onf. po Mirn. Ispolz. A. E., M oskwa 1955, s. 12. [18] S o k ołow A. W.: Zapasy w poczw ach usw ojajem ych fosfatow i ich nakoplenije pri w niesienii udobrenij. Poczw ow iedien., 2, 1958, 1-9. [19] Sokoł o w A. W., Korickaja T. D., Mal ein a A. A.: Zapasy usw o- jajem nych fosfatow w poczwach zony sw iekłosiejan ija i m ietody opriedielenija obiespieczennosti poczw fosforom. Poczw ow iedien., 1, 1961, [20] Sutton C. D., Larsen S.: The residual value of fertilizer phosphate applied in two field experim ents. Plant and Soil, 28, 1963, [21] Wale w a D. D., Moskal S.: W pływ długoletniego zróżnicow anego naw o żenia na zaw artość różnych fosforanów w glebie. Roczn. glebozn., t. 18, 1968, z. 2, [22] Warren R. G.: N.P.K. residues from fertilizer and farm yard m anure, in lon g-term experim ents at R otham sted. The F ertilizer Soc. M eeting London. С. М ОСКАЛЬ, Д. ДЕЛ ЧЕВА-ВАЛЕВА ПРЕВРАЩ ЕНИЕ ФОСФ АТА КАЛИЯ В РАЗЛИ Ч Н Ы Х ТИП АХ ПОЧВ К аф едр а А грохим ии В арш авской С ельскохозяйственной А кадем ии Резюме В 100-граммовые образцы 8 пахотны х почв различного типа (3 подзолистые низинных территорий, 1 псевдоподзолистая из горной территории, 1 бурая, 1 чернозем, 1 темноцветная (чёрная) почва и 1 рендзина, таб. 1) вносили по 2 мг Р 2О5 в ф орме К Н 2РО4 меченного 32Р. Цель этого выяснить, в какие формы превращается ф осф ат калия. Один месяц спустя в этих образцах был проведен ф рак

15 P rzem iany fosforanu potasu w różnych glebach 133 ционированный анализ почвенного ф осф ора по методу Ганга и Джексона. В отдельны х ф ракциях наряду с 31Р определяли активность 32Р. Распределение по фракциям внесенного ф осф ора меченного 82Р было иное, чем распределение ф осф ора 31Р в исходной почве. Оно оказывало зависимость от типа почвы, от ее ренкции и от содерж ания доступны х ф осфатов. Установлено, что в растворимости внесенного ф осф ата произош ли больш ие изменения. В четы рех почвах (подзолистая 2, псевдоподзолистая, бурая и чернозем) находилось в ф орме слабо связанны х ф осф атов менее 4% от внесенного ф осф ора. В остальны х почвах участие 32Р в этой фракции варьировало в пределах от 9 до 34%. Наибольшая активность 32Р в вы тяж ке NH^Cl была констатирована в известкованной подзолистой почве 4. Почва эта в течение 40 лет получала ежегодно в ф осф орны х туках свыше 100 кг Р 2О5 на гектар. В темноцветной почве, удобряемой ф осф ором менее интенсивно (около 70 кг Р 2О5 на га ежегодно), 18% 32Р находилось в первой ф ракции (в ф орме слабо связанны х ф осфатов). Если не учитывать слабо связанны х ф осфатов, на содерж ание которы х сказывается: внесение ф осф орны х удобрений в прошлом периоде, реакция почвы и содерж ание перегноя, то установленны е изменения в прибавленном к почве усвояемом ф осф ате были зависимы в основном от типа почвы. В подзолисты х почвах 1, 2 и 4 большую часть составляли ф осф аты алюминия. В псевдоподзолистой почве горных территорий ( 3) и в бурой почве преобладали ф осф аты ж ел еза, а в рендзине ф осф аты кальция. В черноземе и темноцветной почве не доминировала ни одна из ф ракций ф осф ора. В двух подзолисты х почвах ( 2 и 4) проведен был повторно ф ракционированный анализ после второго месяца. В содерж ании отдельны х ф ракций не было сущ ественных различий, по сравнению с результатами анализа полученными после первого месяца. Одновременно с фракционированным анализом ф осф ора были проведены исследования по доступности для растений внесенного ф осф ата, путем обозначения активности 32Р в вы тяж ке Эгнера-Рима. П ониж ение доступности внесенного в почву воднорастворимого ф осф ата проявлялось по разному. П осле одного месяца от внесения в почву меченного ф осф ата извелкалось вы тяжкой Эгнера- -Рима от 22% (псевдоподзолистая почва) по 70% 32Р) подзолистая известкованная почва 4, интенсивно удобряемая фосфором). П осле двух месяцев полож ение почти не изменилось за исключением рендзины, где обнаружилось пониж ение участия меченного ф осф ата с 46 на 3 3 %. S. M O SK A L, D. D E LC Z E W A -W A LEW A PO TASSIUM PHO SPH ATE CHANGES IN VARIOUS SOIL TYPES D e p a r tm e n t o f A g r icu ltu r a l C h e m istr y W arsaw A g r icu ltu r a l C h em istry Summary To the 100 g-sam ples of 8 different arable soils (3 podzolic soils from low land areas, 1 pseudopodzolic soil from m ountain areas, 1 brow n soil, 1 chernozem as w ell as 1 black earth and 1 rendzina soil (by 2 mg P 20 5 in form of K H 2P 0 4 labelled w ith 32P w ere added. The aim of this m easure w as to explain, into w hat compounds

16 134 S. M oskal, D. D elczew a-w alew a potassium phosphate is transform ed. A fter 1 m onth, in these sam ples fractionation analysis of soil phosphorus w as carried out, using the Chang and Jackson s m ethod. In particular fractions, beside of 31P, the activity of 32P w as determ ined. The dislocation of the added labelled phosphorus (32P) in particular fractions w as different than the phosphorus (31P) dislocation in original soil. It depended on soil type and on its reaction and available phosphates content. It has been stated that in solubility of the phosphates added considerable changes occurred. In four soils (podzolic soil No. 2, pseudopodzolic, brow n soil and chernozem ) less than 4% of the introducted phosphorus w ere in loosely bounded phosphates. In the rem aining soils the 32P percentage in this fraction fluctuated from 9 to 34%. The highest 32P activity in the N H 4CI extract has been stated in lim ed podzolic soil No. 4. This soil w ith in the 40-year period obtained m ore than 100 kg/ha P 2O5 per year in form of phosphorous fertilizers. In black earth, less in ten sively fertilized w ith phosphorus (about 70 kg/ha P 2O5 per year), 18% 32P w as in the first fraction (in form of loosely bounded phosphates). H aving om itted loosely bounded phosphates, the content of w hich was influenced by phosphorous fertilization in the past, reaction and hum us content, the changes in available phosphates depended, as a rule, on soil kind. In the podzolic soils Nos 1, 2 and 4 alum inium phosphates prevailed. In the pseudopodzolic soil No. 3 from m ountain areas and in brow n soil iron phosphates, in the rendzina soil calcium phosphates w ere in m ajority. In the chernozem s and the black earth no decisive predom inance of any fractions could be observed. In tw o podzolic soils (Nos 2 and 4) the fractionation procedure w as carried out once m ore at the end of the second m onth. No significant differences in the content of particular fractions have been stated, as com pared to the analysis after the first m onth. Sim ultaneously w ith the fractionation analysis of phosphorus, the investigation on availability to plants of the added phosphates through determ ining the 32P activity in the E gner-r iehm extract w as carried out. A reduction of availability of the soluble phosphate added to soil w as quite different. In 1 m onth after addition of the labelled phosphorus to soil, into the E gner-r iehm extract w en t over from 22% (pseudopodzolic soil No. 3) to 70% of 32P (lim ed podzolic soil No. 4, in ten sively fertilized w ith phosphorus). A fter 2 m onths the state rem ained unchanged, except the rendzina soil, w here a labelled phosphorus percentage decrease from 46% down to 33% has been observed. Wpłynęło do redakcji w lipcu 1968 r.