INSTRUKCJA TECHNICZNA O-1 OGÓLNE ZASADY WYKONYWANIA PRAC GEODEZYJNYCH. WYDANIE CZWARTE Warszawa 1988

Transkrypt

1 Rozporzdzenie Ministra Spraw Wewntrznych i Administracji z dnia 24 marca 1999r. (Dz. U. Nr 30, poz. 297) Wykaz standardów technicznych - poz. 1 INSTRUKCJA TECHNICZNA O-1 OGÓLNE ZASADY WYKONYWANIA PRAC GEODEZYJNYCH WYDANIE CZWARTE Warszawa 1988 Instrukcj techniczn opracował zespół w składzie: Wojciech Bychawski Tadeusz Dbrowski Edward Jarosiski Zbigniew Łukawski Wojciech Markowski Genowefa Piercionek - Bielaniewicz zgodnie z zaleceniami technicznymi wydanymi przez Biuro Rozwoju Nauki i Techniki Głównego Urzdu Geodezji i Kartografii reprezentowanego przez Andrzeja Zgliskiego. Konsultacja naukowa: Czesław Kamela. Recenzenci: Antoni Barczewski Czesław Kamela ZARZDZENIE Nr 1 *) PREZESA GŁÓWNEGO URZDU GEODEZJI I KARTOGRAFII Z DNIA 9 LUTEGO 1979 r. W sprawie wprowadzenia do stosowania instrukcji technicznych "O-1 Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych" "O-2 Ogólne zasady opracowania map do celów gospodarczych". Na podstawie art. 8 ust. 1 dekretu z dnia 13 czerwca 1956 r. o pastwowej słubie geodezyjnej i kartograficznej / Dz. U. Nr 25, poz. 115 / oraz zarzdzeniem nr 39 Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony rodowiska z dnia 12 grudnia 1972 r. w sprawie uprawnie Prezesa Głównego Urzdu Geodezji i Kartografii /Dz. Urz. GUGiK nr. 8, poz. 32 / zarzdza si co nastpuje: 1 Wprowadza si do stosowania instrukcj techniczn " O-1 Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych" oraz " O-2 Ogólne zasady opracowania map do celów gospodarczych", stanowice załczniki nr 1 i nr 2 do zarzdzenia. 2 Traci moc: 1/ zarzdzenie nr 4 Prezesa Głównego Urzdu Geodezji i Kartografii z dnia 20 stycznia 1969 r. w sprawie wprowadzenia do stosowania instrukcji O-1 " Ogólne zasady techniczne i porzdkowe " / Dz. Urz. GUGiK nr 3, poz. 10 /, 2/ zarzdzenie nr 2 Prezesa Głównego Urzdu Geodezji i Kartografii z dnia 30 kwietnia 1977 r. w sprawie stosowania lokalnych układów wysokoci w pracach geodezyjnych i kartograficznych / Dz. Urz. GUGiK nr 2, poz. 6 /. 2 Zarzdzenie wchodzi w ycie z dniem 31 marca 1979 r.

2 W porozumieniu: Szef Zarzdu Topograficznego Sztabu Generalnego WP Szef Słuby Topograficznej gen. bryg. Leon Sulima Prezes Głównego Urzdu Geodezji i Kartografii dr in. Czesław Przewo nik Podsekretarz stanu *) Tekst instrukcji uwzgldnia zmiany wprowadzone zarzdzeniem nr 4 Prezesa Głównego Urzdu Geodezji i Kartografii z dnia 23 lipca 1983 r. Tekst zarzdzenia podano na str. 42 i 43 S P I S T R E C I Str. ROZDZIAŁ I POSTANOWIENIA OGÓLNE - Przedmiot instrukcji 7 - Podstawy jednolitoci prac geodezyjnych 8 - Ogólne zasady stosowania przepisów technicznych 10 - Podział prac geodezyjnych 12 ROZDZIAŁ II OSNOWY GEODEZYJNE - Ogólny podział osnów geodezyjnych 16 - Klasyfikacja poziomej osnowy geodezyjnej 18 - Klasyfikacja wysokociowej osnowy geodezyjnej 22 - Ogólne zasady zakładania osnów geodezyjnych 26 - Zasady stosowania układów lokalnych 27 ROZDZIAŁ III POMIARY SYTUACYJNE I WYSOKOSCIOWE - Przedmiot i sposób pomiaru 29 - Dokładno pomiarów 30 ROZDZIAŁ IV PRACE OBLICZENIOWE - Ogólne zasady wykonywania oblicze w pracach geodezyjnych 34 - Prace obliczeniowo - kontrolne wstpne 34 - Wyrównanie obserwacji 36 - Obliczanie pól powierzchni 37 ROZDZIAŁ V OGÓLNE ZASADY PORZDKOWE 37 ZAŁCZNIKI: 1. Mapa zniekształce odwzorowawczych liniowych Układu 39

3 "1965" 2. Reguły rachunkowe zgodnie z zasadami Bradis - Kryłowa 40 R O Z D Z I A Ł I POSTANOWIENIA OGÓLNE 1 Przedmiot instrukcji 1. Niniejsza instrukcja podaje ogólne zasady techniczne dotyczce prac geodezyjnych wykonywanych w celu: a/ okrelenia danych o kształcie i wymiarach Ziemi oraz przebiegu geoidy, b/ zakładania osnów geodezyjnych, c/ okrelania danych dotyczcych topografii powierzchni ziemi, złó mineralnych i wyrobisk górniczych, d/ pomiarów sytuacyjnych i rze by terenu do sporzdzania map wielkoskalowych, e/ pomiarów uzbrojenia terenu w urzdzenia nadziemne, naziemne i podziemne, f/ zakładania i prowadzenia ewidencji gruntów, g/ rozwizywania geodezyjnych zagadnie projektowych i realizacyjnych w poszczególnych dziedzinach techniki i gospodarki narodowej, h/ aktualizacji materiałów geodezyjno-kartograficznych. 2. Przepisy niniejszej instrukcji ustalaj: - podstawy jednolitoci prac geodezyjnych, - ogólne zasady stosowania przepisów technicznych, - podział prac geodezyjnych, - podział i klasyfikacj osnów geodezyjnych poziomych i wysokociowych, - ogólne zasady zakładania osnów geodezyjnych oraz stosowania układów lokalnych, - dokładnoci pomiarów sytuacyjnych i wysokociowych - zasady wykonywania prac obliczeniowo-kontrolnych i obliczeniowych, - ogólne zasady porzdkowe. 2 Podstawy jednolitoci prac geodezyjnych 1. O jednolitoci wyników prac geodezyjnych stanowi: - jednolity system miar, - jednolite systemy odniesienia wyników pomiarów, - okrelona przepisami technicznymi tre dokładno i forma opracowa. 2. W pracach geodezyjnych powinny by stosowane jednostki miar midzynarodowego układu jednostek oraz jednostki miar ustalone jako legalne w Polsce. 3. Przy prowadzeniu prac geodezyjnych dla potrzeb gospodarczych i obronnych kraju obowizuj: a/ jednolity dla całego kraju system współrzdnych geograficznych geodezyjnych / B, L /, b/ pastwowy układ współrzdnych prostoktnych płaskich "1965" / X, Y /, c/ jednolity dla całego kraju pastwowy układ wysokoci / H /, d/ jednolity dla całego kraju poziom odniesienia pomiarów grawimetrycznych, e/ jednolity dla całego kraju poziom odniesienia zdj magnetycznych. 4. Współrzdne geograficzne geodezyjne: B - szeroko geodezyjna i L - długo geodezyjna okrelaj połoenie punktów na powierzchni odniesienia, jak jest elipsoida obrotowa Krasowskiego z punktem przyłoenia elipsoidy do geoidy "Pułkowo" i orientacj okrelon azymutem Ag na punkt "Bugry". 5. Powszechnie obowizujcym układem współrzdnych stosowanym przy wykonywaniu prac geodezyjnych, jest pastwowy układ współrzdnych zwany układem "1965". Układ "1965" jest układem współrzdnych prostoktnych płaskich w odwzorowaniu konforemnym. Na terenie kraju wprowadzono pi stref układu "1965" majcych własne pocztki układu współrzdnych, przy czym w kadym układzie dodatnia cz osi x zwrócona jest na północ a dodatnia cz osi y na wschód. 6. Powszechnie obowizujcym układem wysokoci, stosowanym przy wykonywaniu prac geodezyjnych jest pastwowy układ wysokoci, w którym wysokoci H wyraono w systemie wysokoci normalnych odniesionych do zera mareografu w Kronsztadzie.

4 7. Powszechnie obowizujcym poziomem odniesienia przy pracach grawimetrycznych wykonywanych dla potrzeb geodezyjnych jest system "1971" rozumiany jako poziom odniesienia pomiarów grawimetrycznych okrelony przez zespół wartoci przyspieszenia siły cikoci, wyznaczonych na punktach midzynarodowej sieci grawimetrycznej, wyraonych w jednolitej jednostce przypieszenia siły cikoci. 8. Powszechnie obowizujcym poziomem odniesienia zdj magnetycznych, wykonywanych dla wyznaczenia elementów pola magnetycznego Ziemi jest regionalny standard obserwatoriów magnetycznych, wyrównany dla Europy rodkowej i południowo-wschodniej 3 Ogólne zasady stosowania przepisów technicznych 1. Prace geodezyjne o treci, dokładnoci i formie okrelonych przepisami technicznymi dla danego rodzaju prac s typowymi opracowaniami geodezyjnymi. 2. Tre, dokładno i form typowych prac geodezyjnych i kartograficznych okrelaj przepisy techniczne zawarte w instrukcjach technicznych geodezyjnych i kartograficznych. 3. Nazwy, okrelenia i oznaczenia podstawowych poj z zakresu geodezji i kartografii ustalaj polskie normy / PN / i branowe normy / BN /. 4. Przepisy techniczne zawarte w instrukcjach geodezyjnych i kartograficznych, okrelajce cechy opracowa kocowych s obligatoryjne dla danego rodzaju opracowa. 5. Parametry techniczne etapów porednich prac geodezyjnych, warunkujce uzyskanie cech opracowa kocowych, powinny by podporzdkowane przepisom właciwym dla danego rodzaju opracowa. 6. Instrukcje techniczne dziel si na grupy oznaczane symbolami nastpujco : "O" - instrukcje regulujce obligatoryjnie sprawy ogólne, "G" - instrukcje geodezyjne regulujce wykonywanie pomiarów osnów geodezyjnych, pomiarów astronomicznych, grawimetrycznych i magnetycznych do celów geodezyjnych, pomiarów sytuacyjnych i rze by terenu, pomiarów realizacyjnych i obsługi inwestycji, pomiarów i opracowa w zakresie ewidencji gruntów, "K" - instrukcje kartograficzne regulujce opracowanie i reprodukcj mapy zasadniczej, map topograficznych do celów gospodarczych oraz map tematycznych, 7. Instrukcje techniczne grupy "G" i "K" składaj si z: a/czci obligatoryjnej - zawierajcej parametry dokładnociowe oraz okrelenie treci i formy produktu kocowo uytkowego - cz ta zatytułowana jest " instrukcja techniczna ", b/ szeregu wytycznych - według g zalecanych technologii, zawierajcych wzory, przykłady, parametry techniczne i dokładnociowe poszczególnych etapów porednich oraz wzory formularzy, tablice i nomogramy pomocne przy wykonywani u prac - cz ta zatytułowana jest " wytyczne techniczne ". 8. Instrukcje powinny uwzgldnia dostpne w danym okresie metody osigania załoonych standardów opracowa wynikowych. Zawarte w wytycznych metody i przykłady nie powinny ogranicza stosowania innych metod pracy, jeli metody te s uzasadnione technicznie i ekonomicznie. 9. Stosowanie metod, narzdzi i materiałów nie przewidzianych instrukcjami technicznymi jest dopuszczalne, a metod bdcych wynikiem postpu technicznego jest zalecane, pod warunkiem zachowania wymaganych przez instrukcje dokładnoci opracowa wynikowych. 10. Zawarte w niniejszej instrukcji zasady i kryteria warunkujce wymagany stopie dokładnoci oraz jednolitoci opracowa geodezyjnych, powinny by podstawowymi normami dla innych przepisów technicznych dotyczcych wykonywania prac wymienionych w 1 ust Dla zapewnienia jednolitoci i odpowiedniej jakoci prac geodezyjnych wykonywanych na potrzeby poszczególnych resortów gospodarczych mog by stosowane resortowe instrukcje techniczne przy zachowaniu zgodnoci z czciami obligatoryjnymi instrukcji technicznych wydanych przez Główny Urzd Geodezji i Kartografii. 4 Podział prac geodezyjnych 1. Prace geodezyjne pod wzgldem przedmiotu i specyfiki dziel si na: a/ pomiary osnów geodezyjnych, oraz pomiary podstawowych osnów grawimetrycznych i magnetycznych, b/ pomiary szczegółowe sytuacyjne i wysokociowe, c/ pomiary realizacyjne i obsługa inwestycji, d/ prace geodezyjne zwizane z ewidencj gruntów,

5 e/ inne prace geodezyjne. 2. Pomiary osnów geodezyjnych, oraz pomiary podstawowych osnów grawimetrycznych i magnetycznych obejmuj: a/ pomiary i opracowania wyników tych pomiarów w zakresie astronomii geodezyjnej i obserwacji sztucznych satelitów Ziemi, b/ zakładanie sieci, pomiary i opracowanie wyników tych pomiarów w zakresie grawimetrii geodezyjnej i pola magnetycznego Ziemi, c/ zakładanie sieci, pomiar, wyrównanie podstawowych i szczegółowych osnów geodezyjnych poziomych i wysokociowych, d/ prowadzenie geodezyjnego systemu informatycznego w zakresie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych, e/ utrzymanie w aktualnoci osnów geodezyjnych, grawimetrycznych 1 magnetycznych poprzez przegldy, konserwacje i odtwarzanie punktów. 3. Pomiary szczegółowe - sytuacyjne i wysokociowe, wykonywane poprzez bezporedni pomiar geodezyjny w terenie lub poredni pomiar metodami fotogrametrycznymi obejmuj: a/ zakładanie, pomiar i obliczenia geodezyjnych osnów pomiarowych poziomych i wysokociowych, b/ pomiar i opracowanie wyników pomiaru szczegółów sytuacyjnych, c/ pomiary stanu struktury zagospodarowania terenu pomiary granic podziału administracyjnego, d/ pomiary inwentaryzacyjne uzbrojenia terenu w urzdzenia techniczne nadziemne, naziemne i podziemne, e/ pomiary rze by terenu tj., naturalnych i sztucznych form ukształtowania powierzchni terenu, f/ pomiary uzupełniajce, g/ prowadzenie geodezyjnych systemów informatycznych w zakresie sytuacji terenowej, zagospodarowanie, ewidencji uzbrojenia terenu itp. 4. Pomiary realizacyjne i obsługa inwestycji obejmuj: a/ zakładanie, pomiar i obliczenia osnów realizacyjnych, b/ wyznaczanie w terenie lokalizacji obiektów budowlanych, c/ obsług geodezyjn budowy i montau, d/ geodezyjn inwentaryzacj powykonawcz, e/ pomiary i opracowanie wyników pomiarów przemieszcze i odkształce. 5. Prace w geodezyjne w zakresie ewidencji gruntów obejmuj: a/ ustalenie stanu i pomiar granic władania gruntami, b/pomiar konturów uytków i konturów klasyfikacyjnych gruntów, c/ sporzdzenie operatów ewidencji gruntów tj. map ewidencji gruntów, rejestrów i wykazów, d/ prowadzenie systemu informatycznego ewidencji gruntów. 6. Inne prace geodezyjne wykonywane dla okrelonych potrzeb gospodarczych, a w szczególnoci: a/ opracowania geodezyjne planów zagospodarowania przestrzennego, b/ wyznaczenie i podział terenów pod budownictwo osiedlowe, zagrodowe i jednorodzinne, c/ prace geodezyjne zwizane z eksploatacj zakładów przemysłowych, d/ prace miernictwa górniczego, e/ prace geodezyjne urzdzeniowo-rolne i urzdzeniowo-lene, f/ prace geodezyjne zwizane z eksploatacj kolei i dróg publicznych, g/ prace geodezyjne zwizane z regulacj sieci wodnych i budownictwa hydrotechnicznego, h/ pomiary i opracowania fotogrametryczne dokumentacji obiektów zabytkowych, i/ opracowania geodezyjne obrazów lotniczych i satelitarnych, j/ róne prace geodezyjne wykonywane metodami pomiarów bezporednich, metodami fotogrametrycznymi oraz opracowania ich wyników. 7. W opracowaniach geodezyjnych powinny by stosowane metody fotogrametryczne we wszystkich tych przypadkach, gdy uzasadnione jest to wzgldami technicznymi i ekonomicznymi, a w szczególnoci zaleca si stosowanie: 1/ metod aerofotogrametrycznych przy: a/ zakładaniu osnów geodezyjnych, b/ okrelaniu połoenia szczegółów terenowych, c/ geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej, d/ numerycznym przedstawianiu powierzchni terenu i znajdujcych si na nim obiektów, e/ badaniach zmian kształtów wielkoci i połoenia obiektów na powierzchni terenu;

6 2/ metod terrofotogrametrycznych przy: a/ badaniu ukształtowania stromych form terenu oraz kształtów i zmian połoenia cian wyrobisk kopal odkrywkowych, b/ badaniu odkształce przemieszcze obiektów budowlanych i urzdze inynierskich oraz podłoa gruntowego, c/ pomiarach inwentaryzacyjnych obiektów zabytkowych. R O Z D Z I A Ł II OSNOWY GEODEZYJNE 5 Ogólny podział osnów geodezyjnych 1. Osnowy geodezyjne stanowi usystematyzowany zbiór punktów geodezyjnych dla których okrelono matematycznie ich wzajemne połoenie. 2. Ze wzgldu na sposób przedstawienia wzajemnego połoenia punktów osnowy geodezyjne dziel si na: a/ osnow poziom w której wzajemne połoenie punktów na powierzchni odniesienia zostało okrelone w przyjtym układzie współrzdnych geodezyjnych, b/ osnow wysokociow, w której wysokoci punktów zostały okrelone wzgldem przyjtego poziomu odniesienia. 3. Ze wzgldu na rol i znaczenie dla prac geodezyjnych osnowy geodezyjne dziel si na: a/ osnowy podstawowe, b/ osnowy szczegółowe, c/ osnowy pomiarowe. 4. Osnowy podstawowe s zbiorami punktów geodezyjnych wyznaczanych w poszczególnych sieciach w celu: a/ badania kształtu i wymiarów Ziemi, b/ nawizania i wyrównania osnów szczegółowych w pastwowym układzie współrzdnych i pastwowym układzie wysokoci. 5. Osnowy szczegółowe s zbiorami punktów geodezyjnych wyznaczanych w poszczególnych sieciach w celu: a/ nawizania i wyrównania osnów pomiarowych w pastwowym układzie współrzdnych i pastwowym układzie wysokoci, b/ na wizania do pastwowego układu współrzdnych i pastwowego układu wysokoci zdj fotogrametrycznych i numerycznych modeli terenu. 6. Osnowy, pomiarowe s zbiorami punktów geodezyjnych wyznaczanych w poszczególnych sieciach w celu: a/ oparcia pomiarów sytuacyjnych i rze by terenu, b/ wyznaczania projektów na gruncie, c/ wykonywania pomiarów realizacyjnych przy obsłudze inwestycji / osnowa realizacyjna /, d/ badania okrelania przemieszcze lub odkształce obiektów budowlanych i podłoa gruntowego. 7. Klasa punktów sieci geodezyjnej jest cech charakteryzujc dokładno okrelenia ich połoenia po wyrównaniu spostrzee. Za podstaw klasyfikacji sieci geodezyjnej przyjmuje si rednie błdy po wyrównaniu spostrzee, oraz dodatkowe kryteria ustalajce warunki pewnoci okrelenia połoenia punktu. 8. Rzd sieci okrela kolejno włczenia sieci geodezyjnej do wyrównania. 6 Klasyfikacja poziomej osnowy geodezyjnej 1. Podstawowa i szczegółowa geodezyjna osnowa pozioma dzieli si na trzy klasy oznaczane cyframi rzymskimi. Punkty osnowy pomiarowej nie s dzielone na klasy. 2. Podstawowa osnowa I klasy jest osnow jednorzdow tj. wszystkie punkty sieci podlegaj jednoczesnemu, wspólnemu wyrównaniu, w którym uwzgldniono wyniki pomiarów któw, długoci boków, pomiarów astronomicznych i grawimetrycznych, przy czym: 1/ podstawowa osnowa pozioma jest zbiorem punktów I klasy na który składaj si: a/ sie astronomiczno-geodezyjna / SAG /, b/ sie tzw. punktów porednich / SP /, c/ sie wypełniajca / SW /,

7 2/ miar dokładnoci podstawowej osnowy jest błd wzgldny długoci boku po wyrównaniu, który powinien by mniejszy od /1: /. Dodatkowe kryteria ustalajce włczenie poszczególnych sieci, punktów lub obserwacji do wyrównania ustalaj przepisy zawarte w instrukcji technicznej G-1 oraz zalecenia wynikajce z analiz naukowo-badawczych. 3/ punkty osnowy podstawowej powinny mie okrelone wysokoci. 4/ przecitna gsto punktów osnowy podstawowej powinna wynosi 1 punkt na około 50 km Szczegółowa osnowa pozioma jest zbiorem punktów II i III klasy, których redni błd połoenia punktu po wyrównaniu powinien by odpowiednio mniejszy od 0,05 m i 0,10 m. 4. 1/ Szczegółowa osnowa II klasy jest rozwiniciem osnowy I klasy. 2/ Szczegółowa osnowa II klasy jest zbiorem punktów: a/ sieci triangulacyjnych / sieci powierzchniowe, grupy punktów lub pojedyncze punkty wcite /, b/ sieci trilateracyjnych, c/ sieci poligonotriangulacyjnych, d/ sieci powierzchniowych ktowo-liniowych. 3/ Miar dokładnoci szczegółowej osnowy II klasy jest redni błd połoenia punktu po wyrównaniu, który powinien by mniejszy od 0,05 m. Dodatkowe kryteria ustalajce warunki pewnoci okrelenia połoenia punktu ustalaj przepisy zawarte w instrukcji technicznej G-1. 4/ Punkty osnowy szczegółowej II klasy powinny mie okrelone wysokoci. 5. 1/ Szczegółowa osnowa III klasy jest rozwiniciem osnowy I i II klasy 2/ Szczegółowa osnowa III klasy jest zbiorem punktów sieci w których kty, kierunki, boki i azymuty pomierzono metodami geodezyjnymi bezporednio w terenie, bd te pomiary terenowe zastpiono obserwacjami z opracowa fotogrametrycznych zdj lotniczych metodami aerotriangulacji analitycznej. 3/ Miar dokładnoci szczegółowej osnowy III klasy jest redni błd połoenia punktu po wyrównaniu, który powinien by mniejszy od 0,10 m. Dodatkowe kryteria ustalajce warunki pewnoci okrelenia połoenia punktu ustalaj przepisy zawarte w instrukcji technicznej G-1. 4/ Punkty osnowy szczegółowej III klasy powinny mie okrelone wysokoci. 6. 1/ Pomiarowa osnowa jest zbiorem punktów geodezyjnych załoonych w terenie tak aby słuyły celom okrelonym w 5 ust. 6. 2/ Do osnowy pomiarowej zaliczane s punkty: a/ dotychczas załoonych sieci geodezyjnych nie zaklasyfikowane do osnowy szczegółowej klas II i III, których punkty zastabilizowano w terenie, a redni błd połoenia punktu jest mniejszy od 0,50 m, b/ nowozakładanych sieci geodezyjnych, w których wykonano pomiary metodami geodezyjnymi bezporednio w terenie bd te pomiary terenowe zastpiono obserwacjami z opracowa fotogrametrycznych zdj lotniczych metodami aerotrlangulacji analitycznej. 3/ Przepisy techniczne dotyczce zasad i sposobów zakładania osnów pomiarowych oraz parametry dokładnociowe wykonywania pomiarów zawarte s w instrukcjach technicznych G-4 i G-3 oraz geodezyjnych instrukcjach resortowych. 7. Triangulacja pastwowa. 1/ Sie triangulacji pastwowej stanowi zbiór punktów których redni błd kta po wyrównaniu nie przekracza 2,2". 2/ Do sieci triangulacji pastwowej zaliczone s: a/ wszystkie punkty podstawowej osnowy poziomej, b/ wybrane punkty osnowy szczegółowej charakteryzujce si odpowiedni konstrukcj i wielkoci błdu kta po wyrównaniu. 3/ Sie triangulacji pastwowej dzieli si na cztery klasy oznaczane cyframi arabskimi a rednie błdy kta po wyrównaniu nie powinny przekracza: a/ dla klasy ,0", b/ dla klasy ,2", c/ dla klasy ,7", d/ dla klasy ,2". 4/ Warunki konstrukcyjne jakim powinny odpowiada sieci w poszczególnych klasach oraz dodatkowe warunki jakie powinny spełnia sieci triangulacji pastwowej okrelaj przepisy zawarte w instrukcji technicznej G-1. 5/ Przecitna gsto punktów w sieci triangulacji pastwowej powinna wynosi: a/ punktów 1-3 klasy... 1 punkt na 60 km 2,

8 b/ punktów 1-4 klasy punkt na 20 km 2. 6/ Oznaczenie klasy punktów sieci triangulacji pastwowej jest dwuczłonowe / np. II-3 /. Człon pierwszy oznacza odpowiedni klas osnowy poziomej, człon drugi odpowiedni klas triangulacji pastwowej. 7 Klasyfikacja wysokociowej osnowy geodezyjnej 1. Podstawowa i szczegółowa geodezyjna osnowa wysokociowa dzieli si na cztery klasy oznaczane cyframi rzymskimi, z czego do osnowy podstawowej zaliczono punkty niwelacji precyzyjnej 1 I II klasy, do osnowy szczegółowej punkty wysokociowe III i IV klasy. Punkty osnowy pomiarowej nie s dzielone na klasy. 2. 1/ Długoci odcinków niwelacyjnych podstawowej osnowy wysokociowej powinny wynosi: - na terenach intensywnie zagospodarowanych - przecitnie 0,8 km, - na terenach pozostałych - przecitnie 2,0 km. 2/ Długoci odcinków niwelacyjnych szczegółowej osnowy wysokociowej powinny by krótsze od 1,5 km. 3. 1/ Podstawowa osnowa wysokociowa I klasy jest zbiorem punktów niwelacji precyzyjnej /reperów/ wyrównywanych jako sie jednorzdowa, w której wprowadzono poprawki ze wzgldu na nierównoległo powierzchni ekwipotencjalnych na podstawie danych siły cikoci, 2/ Na sieci niwelacji precyzyjnej I klasy składaj si: a/ linie niwelacji precyzyjnej sieci midzynarodowej, zawierajce punkty fundamentalne i wiekowe, b/ linie niwelacji precyzyjnej dzielce poligony sieci midzynarodowej tak aby rednia długo linii I klasy wynosiła około 50 km. 3/ Miar dokładnoci podstawowej. osnowy wysokociowej I klasy jest redni błd niwelacji po wyrównaniu, który powinien by mniejszy od... 1,0 mm/km. 4. 1/ Podstawowa osnowa wysokociowa II klasy jest zbiorem punktów sieci niwelacji precyzyjnej wyrównywanych w obrbie poligonów I klasy i w nawizaniu do punktów osnowy wysokociowej I klasy, Przy wyrównaniu wprowadzono poprawki ze wzgldu na nierównoległo powierzchni ekwipotencjalnych na podstawie danych siły cikoci, 2/ Na poszczególne sieci niwelacji precyzyjnej II klasy składaj si : a/ linie niwelacyjne o redniej długoci 25 km dzielce poligony I klasy, b/ sieci niwelacji precyzyjnej załoone dla obszarów intensywnie zainwestowanych jak sieci niwelacji precyzyjnej wikszych miast i obszarów uprzemysłowionych o redniej długoci linii 8 km. 3/ Miar dokładnoci podstawowej osnowy wysokociowej II klasy jest redni błd niwelacji po wyrównaniu, który powinien by mniejszy od... 2,0 mm/km. 5. 1/ Szczegółowa osnowa wysokociowa III klasy jest zbiorem punktów sieci niwelacji, wyrównywanych w obrbie poligonów II klasy w nawizaniu do punktów osnowy wysokociowej I i II klasy. 2/ Na poszczególne sieci niwelacji III klasy składaj si: a/ linie niwelacji precyzyjnej nie zakwalifikowane do klas I i II, b/ linie niwelacji technicznej. Długoci linii nie powinny by dłusze od 18 km a na terenach intensywnie zainwestowanych od 6 km. 3/ Miar dokładnoci szczegółowej osnowy wysokociowej III klasy jest redni błd niwelacji po wyrównaniu, który powinien by mniejszy od... 4,0 mm/km. 6. 1/ Szczegółowa osnowa wysokociowa IV klasy jest zbiorem punktów wysokociowych wyrównywanych w nawizaniu do punktów osnowy wysokociowej I, II i III klasy. 2/ Do punktów wysokociowych IV klasy włcza si: a/ punkty wysokociowe linii niwelacji technicznej nie zakwalifikowane do III klasy, b/ sieci niwelacji technicznej wyrównane w obrbie poligonów sieci niwelacyjnych III klasy. 3/ Miar dokładnoci szczegółowej osnowy wysokociowej IV klasy jest redni błd niwelacji po wyrównaniu który powinien by mniejszy od mm/km. 7. 1/ Pomiarow osnow wysokociow stanowi zbiór punktów wysokociowych o okrelonych wysokociach nad poziom odniesienia - zakładanych stosownie do lokalnych potrzeb danego terenu. 2/ Do punktów wysokociowych osnowy pomiarowej włcza si: a/ punkty cigów niwelacji technicznej nie zakwalifikowane do klas III i IV, b/ punkty cigów niwelacji technicznej zakładane dla opracowa rze by terenu dla mapy zasadniczej i map topograficznych, c/ punkty osnów wysokociowych wykonywane dla okrelonych potrzeb gospodarczych.

9 3/ Miar dokładnoci osnowy pomiarowej jest redni błd: - niwelacji po wyrównaniu który powinien by mniejszy od mm/km, lub - okrelenia wysokoci punktu mniejszy od cm. 8. Sposób zakładania sieci wysokociowej i parametry dokładnociowe pomiaru oraz zasady włczania poszczególnych linii i sieci wysokociowych do wyrównania okrelaj przepisy zawarte w instrukcjach technicznych G-2, G-4 i geodezyjnych instrukcjach resortowych. 8 Ogólne zasady zakładania osnów geodezyjnych 1. Osnowa podstawowa I klasy powinna by zakładana w nawizaniu z analogicznymi osnowami pastw ssiednich. 2. Osnowy II i niszych klas s zakładane i modernizowane w ramach poszczególnych sieci, przy czym przy ich zakładaniu naley wykorzystywa istniejce w terenie zastabilizowane punkty geodezyjne oraz materiały obserwacyjne z pomiarów dotychczas wykonanych, o ile wyniki tych pomiarów odpowiadaj pod wzgldem dokładnoci parametrom technicznym ustalonym w instrukcjach G-1 i G Kada nowo zakładana sie geodezyjna, grupa punktów lub pojedyncze punkty powinny by nawizane geodezyjnie do punktów wczeniej załoonych w sposób umoliwiajcy prawidłowe okrelenie nowych punktów w pastwowym układzie współrzdnych lub wysokoci. 4. Dane o punktach osnów geodezyjnych poziomych i wysokociowych oznaczonych w terenie znakami trwałymi / słupy, płyty z kamienia naturalnego lub betonu, znaki metalowe lub z tworzyw sztucznych w postaci bolców, trzpieni, głowic itp.. oraz przyjte za punkty geodezyjne trwałe budowle lub przedmioty sytuacji terenowej, umoliwiajce jednoznaczn identyfikacj / powinny by ewidencjonowane i utrzymywane w aktualnoci w orodkach dokumentacji geodezyjno - kartograficznej. 5. Dane o punktach osnów geodezyjnych poziomych i wysokociowych, o których mowa w ust. 4 powinny by gromadzone i aktualizowane w geodezyjnych podsystemach informatycznych centralnym i regionalnych. 6. Numery i nazwy punktów geodezyjnych przyjtych jako punkty nawizania powinny by zachowane bez zmian w dokumentacji technicznej. i nie mog by nadawane innym punktom. 7. W przypadku gdy ze wzgldów technicznych załoono nowy punkt geodezyjny obok lub w pobliu punktu istniejcego naley wykona wzajemne nawizanie geodezyjne tych punktów. 8. Współrzdne płaskie i wysokoci punktów geodezyjnych osnów podstawowych i szczegółowych powinny by obliczane na podstawie obserwacji wyrównanych metodami cisłymi. 9. Przy posługiwaniu si współrzdnymi w układzie "1965" naley uwzgldnia poprawki odwzorowawcze pastwowego układu współrzdnych "1965". Wielko i rozmieszczenie liniowych poprawek układu "1965" przedstawiono w załczniku nr 1. 9 Zasady stosowania układów lokalnych 1. Istniejce dotychczas lokalne układy współrzdnych i lokalne układy wysokoci powinny by sukcesywnie zastpowane obowizujcymi układami pastwowymi. 2. Zastpowanie układów lokalnych układami pastwowymi powinno nastpowa gdy: a/ zakłada si lub modernizuje geodezyjne osnowy podstawowe i szczegółowe, b/ zakłada si lub modernizuje map zasadnicz. Dopuszcza si dalsze czasowe stosowanie układów lokalnych w przypadku wykonywania pomiarów uzupełniajcych i biecej aktualizacji mapy zasadniczej. 3. Tworzenie nowych układów lokalnych moe nastpowa w przypadku: a/ zakładania osnów realizacyjnych obiektów budowlanych oraz bada odkształce i przemieszcze budowli i podłoa gruntowego, b/ wykonywania dokumentacji powstałej w wyniku robót geodezyjnych nie podlegajcych zgłaszaniu w trybie obowizujcych przepisów, c/ obiektów specjalnych, gdy wzgldy techniczne wymagaj opracowania osnów o dokładnoci wikszej ni to wynika z zastosowania układu pastwowego. W innych przypadkach uzasadnionych technicznie i ekonomicznie tworzenie układów lokalnych moe nastpi za zgod Głównego Urzdu Geodezji i Kartografii. 4. Tworzenie nowych lokalnych układów współrzdnych i układów wysokoci stosownie do postanowie ust. 3 dopuszcza si przy zachowaniu nastpujcych warunków:

10 a/ lokalne sieci osnowy geodezyjnej poziomej i wysokociowej powinny by nawizane zgodnie z 8 ust. 3, b/ pozostawiane w terenie stabilizowane punkty geodezyjne bd miały obliczone współrzdne i wysokoci w obowizujcych układach pastwowych dla punktów tych przekazuje si do orodka dokumentacji geodezyjno-kartograficznej - szkic sieci punktów geodezyjnych, - wykazy miar zawierajce wyniki pomiaru któw / kierunków /, boków i azymutów lub wykazy przewysze, - wykazy współrzdnych wysokoci w układach pastwowych, - opisy topograficzne punktów. 5. Lokalny układ współrzdnych geodezyjnej osnowy poziomej powinien posiada: a/ własny pocztek układu, b/ własn orientacj, c/ własn skal, odpowiedni do zastosowanego w układzie lokalnym poziomu odniesienia. Orientacja i skala lokalnego układu współrzdnych mog by ustalone na podstawie współrzdnych lub innych danych liczbowych pastwowego układu współrzdnych. 6. Lokalny układ wysokoci powinien by układem w którym: a/ wysokoci wyraono w systemie wysokoci normalnych lub wysokoci odniesionych do płaszczyzny poziomej, b/ poziom odniesienia powinien by ustalony na podstawie wysokoci jednego lub wicej punktów wysokociowych sieci w pastwowym układzie wysokoci. R O Z D Z I A Ł III POMIARY SYTUACYJNE I WYSOKOCIOWE 10 Przedmiot i sposób pomiaru 1. Pomiary sytuacyjne i wysokociowe stanowi zespół czynnoci geodezyjnych, majcych na celu okrelenie wzajemnego, przestrzennego połoenia szczegółów terenowych dla przedstawienia ich na mapie profilach lub modelach numerycznych. 2. Pomiarom sytuacyjnym podlegaj charakterystyczne punkty szczegółów terenowych, których rzut na płaszczyzn poziom okrela si z pomiarów. Pomiar szczegółów terenowych, których ze wzgldu na zbyt małe wymiary rzutu konturu nie mona przedstawi z dostateczn wyrazistoci w skali mapy naley wykonywa w sposób uproszczony mierzc rodek danego szczegółu. Dotyczy to szczegółów pokazywanych na mapie symbolami. 3. Pomiarowi wysokociowemu podlegaj charakterystyczne punkty szczegółów terenowych lub charakterystyczne punkty naturalnych i sztucznych form ukształtowania terenu. 4. Pomiary sytuacyjne i pomiary wysokociowe powinny by wykonywane w oparciu o osnow geodezyjn poziom i wysokociow. 5. Pomiary uzupełniajce mog by wykonywane w oparciu o szczegóły terenowe I grupy dokładnociowej pomiaru. 11 Dokładno pomiarów 1. Szczegóły terenowe ze wzgldu na ich charakter i róne wymagania dokładnociowe pomiaru dzieli si na trzy grupy: 1/ I grupa - przedmioty sytuacji terenowej o wyra nych konturach zachowujcych sw niezmienno w okresach wieloletnich, trwale zwizane z podłoem jak: a/ znaki graniczne : granicy Pastwa jednostek podziału administracyjnego, jednostek gospodarczych nieruchomoci i działek; b/ zastabilizowane znakami trwałymi : punkty osnowy wysokociowej naziemne, punkty podstawowej osnowy grawimetrycznej i punkty wiekowe osnowy magnetycznej; c/ budynki, budowle i urzdzenia techniczne w tym mosty, wiadukty, tunele, estakady ciany oporowe itp.; d/ elementy naziemne uzbrojenia terenu i szczegóły uliczne. 2/ II grupa - przedmioty sytuacji terenowej o mniej wyra nych i mniej trwałych konturach jak: a/ ustabilizowane krawdzie budowli ziemnych: nasypów, wykopów, grobli, wałów, przeciwpowodziowych, nie rozgraniczone drogi publiczne; b/ elementy podziemne uzbrojenia terenu i drugorzdne szczegóły uliczne;

11 c/ urzdzenia terenów uytecznoci publicznej lub o charakterze zblionym jak zieleców, parków boisk sportowych, drzewa przyuliczne itp.; 3/ III grupa - przedmioty sytuacyjne o niewyra nych obrysach lub małego znaczenia gospodarczego jak: a/ punkty załamania konturów uytków gruntowych i konturów klasyfikacyjnych; b/ naturalne linie brzegowe wód płyncych i stojcych / wody o nie uregulowanej linii brzegowej; c/ linie podziałowe na oddziały w lasach pastwowych; d/ punkty załamania dróg dojazdowych przebiegajcych wewntrz terenów stanowicych własno pastwa, lub dróg dojazdowych prywatnych. 2. Pomiar sytuacyjny połoenia szczegółów terenowych wzgldem poziomej osnowy geodezyjnej powinien by wykonany z nastpujc dokładnoci: - dla I grupy szczegółów terenowych ± 0,10 m - dla II grupy szczegółów terenowych ± 0,30 m - dla III grupy szczegółów terenowych ± 0,50 m 3. Wysokoci charakterystycznych punktów terenowych naley okrela wzgldem wysokociowej osnowy geodezyjnej z nastpujc dokładnoci: - dla elementów naziemnych uzbrojenia terenu ± 0,01 m - na budowlach i urzdzeniach technicznych o konstrukcji trwałej ± 0,05 m - na budowlach i urzdzeniach technicznych ziemnych oraz na urzdzeniach technicznych podziemnych, zakrytych ± 0,10 m - redni błd okrelenia wysokoci charakterystycznych punktów terenowych nie powinien przekracza wielkoci m H = 1/5 zasadniczego cicia warstwicowego. 4. Pomiary sytuacyjne i pomiary wysokociowe szczegółów terenowych wykonywane metodami pomiaru bezporedniego powinny by prowadzone z dokładnoci okrelon w ust. 2 i 3 bez wzgldu na skal mapy, jaka jest przewidywana w czasie wykonywania pomiaru. 5. Przy stosowaniu metod fotogrametrycznych do okrelenia połoenia i wysokoci szczegółów terenowych, naley zachowa nastpujce dokładnoci: a/ redni błd połoenia szczegółów terenowych wzgldem najbliszych punktów osnowy geodezyjnej i punktów osnowy fotogrametrycznej nie powinien przekracza wielkoci: ± 0,3 mm w skali mapy dla I grupy dokładnociowej szczegółów terenowych, ± 0,6 mm w skali mapy dla pozostałych grup dokładnociowych; b/ redni błd warstwic, uzyskanych metod stereofotogrametryczn nie powinien przekroczy wielkoci: - 1/3 zasadniczego dla danej mapy cicia warstwicowego dla terenów o nachyleniu do 2 o, - 2/3 zasadniczego dla danej mapy cicia warstwicowego dla terenów o nachyleniu od 2 o do 6 o, - 1 zasadniczego dla danej mapy cicia warstwicowego dla terenów o nachyleniu powyej 60 o. 6. Rodzaje szczegółów terenowych, stanowicych przedmiot zainteresowania niektórych tylko bran techniczno - gospodarczych oraz metody i dokładnoci pomiaru takich szczegółów s okrelone w instrukcjach resortowych lub ustalone w zalenoci od potrzeb. R O Z D Z I A Ł IV PRACE OBLICZENIOWE 12 Ogólne zasady wykonywania oblicze w pracach geodezyjnych 1. Wszelkie obliczenia geodezyjne powinny by wykonywane zgodnie z zasadami teorii przenoszenia si błdów i zasadami rachunku prawdopodobiestwa. 2. Wyniki pomiarów i oblicze powinny zawiera cyfry znaczce i zera wystpujce na kocu liczby, okrelajce rzd wielkoci liczby oraz jej dokładnoci. 3. Przy wykonywaniu oblicze naley stosowa reguły rachunkowe podane w załczniku nr Prace obliczeniowo - kontrolne wstpne 1. W czasie wykonywania pomiarów geodezyjnych wyniki obserwacji - odczyty zapisywane s w dziennikach polowych, na szkicach polowych itp. Wielokrotne pomiary tego samego elementu

12 powinny by odpowiednio zestawione i po stwierdzeniu, e rónice midzy pomiarami nie przekraczaj wartoci dopuszczalnych, obliczone ich wartoci rednie. 2. W przypadku gdy na skutek stwierdzenia wikszych od dopuszczalnych rónic midzy pomiarami tego samego elementu wykonany został pomiar dodatkowy a rónice midzy tym dodatkowym wynikiem pomiaru i wynikami poprzednimi nie przekraczaj wartoci dopuszczalnych, do obliczenia wartoci redniej naley przyjmowa wszystkie wyniki pomiaru. 3. W przypadku gdy wyznaczano warto elementu pomiarem porednim tj. poprzez pomiar innych elementów bdcych w zalenoci funkcyjnej, wyniki bezporedniego pomiaru elementów składowych powinny by skorygowane przez wprowadzenie odpowiednich poprawek. 4. Wyniki pomiaru powinny by skorygowane poprzez usunicie: a/ obserwacji zawierajcych błdy nadmierne /grube/ wynikajce z nieprawidłowego wykonania pomiaru lub błdów odczytania, b/ błdów narzdzi i instrumentów / poprawka komparacyjna tamy lub łaty, błd miejsca zera błd podziału itp. /, c/ błdów systematycznych pomiaru. 5. Prace obliczeniowe wstpne powinny by tak wykonywane aby po ich zakoczeniu uzyskano matematyczne potwierdzenie prawidłowoci wykonania pomiarów i osignicia parametrów technicznych o wartociach nie przekraczajcych dopuszczalnych, okrelonych instrukcjami technicznymi. 14 Wyrównanie obserwacji 1. Do wyników obserwacji lub pomiaru naley wprowadza poprawki odwzorowawcze, uwzgldniajce zniekształcenia liniowe i ktowe oraz inne właciwe poprawki okrelone instrukcjami technicznymi. 2. Wyrównanie obserwacji geodezyjnych osnów podstawowych i szczegółowych naley przeprowadza metod najmniejszych kwadratów. 3. W wyniku wyrównania geodezyjnych osnów podstawowych i szczegółowych powinny by uzyskane: a/ najprawdopodobniejsze wartoci niewiadomych, b/ poprawki do wartoci obserwowanych i ocena dokładnoci wyznaczanych wielkoci, okrelana rednim błdem po wyrównaniu. 15 Obliczanie pól powierzchni 1. Przy obliczaniu powierzchni powinna by zachowana nastpujca kolejno: a/ powierzchnia ogólna, b/ powierzchnie kompleksów, c/ powierzchnie działek w kompleksach, d/ powierzchnie uytków gruntowych i konturów klasyfikacyjnych. 2. Przy obliczaniu powierzchni powinny by zachowane nastpujce zasady: a/ powierzchni ogóln i kompleksów których granice pomierzono w oparciu o punkty osnowy geodezyjnej, naley oblicza analitycznie, b/ obliczanie powierzchni działek w kompleksach uytków gruntowych konturów klasyfikacyjnych oraz pól powierzchni wyodrbnianych przy prowadzeniu ewidencji gruntów reguluje instrukcja techniczna G Przy obliczaniu powierzchni powinny by odpowiednio uwzgldnione poprawki odwzorowawcze oraz w przypadku miar odczytanych z mapy wpływy deformacji /skurczu/ mapy. 4. W przypadku rónodokładnych oblicze powierzchni naley przyjmowa warto z dokładniejszych danych lub z dokładniejszych metod obliczeniowych. R O Z D Z I A Ł V OGÓLNE ZASADY PORZDKOWE Prace geodezyjne powinny by poprzedzone zebraniem i analiz materiałów przechowywanych w orodkach dokumentacji geodezyjno-kartograficznej składnicach materiałów geodezyjnokartograficznych. 2. Analiza materiałów o których mowa wyej ma, na celu zbadanie przydatnoci materiałów istniejcych do wykonywanych prac. Analiza powinna obj: a/ materiały dotyczce osnów geodezyjnych,

13 b/ wynikow dokumentacj dotyczc pomiarów sytuacji i rze by terenu, c/ materiały kartograficzne, d/ operaty pomiaru uzbrojenia terenu, ewidencji gruntów / katalogi, kartoteki wykazy rejestry itp. /. 3. W wyniku analizy materiałów istniejcych naley ustali: a/ zakres i stopie wykorzystania materiałów istniejcych, b/ zakres rodzaj wykonania prac, c/ wykazy materiałów istniejcych zakwalifikowanych do wykorzystania. 4. Dokumentacja techniczna prac geodezyjnych powinna by opracowana na formularzach i arkuszach o znormalizowanym formacie. 5. Dokumentacj techniczn z wykonanych prac naley układa według typowych asortymentów opracowa geodezyjno-kartograficznych. Szczegółowe zasady kompletowania dokumentacji geodezyjno-kartograficznej ustala instrukcja techniczna O-3 oraz resortowe instrukcje techniczne. 6. Dokumenty geodezyjno-kartograficzne powinny by opatrzone imieniem i nazwiskiem opracowujcego podpisem i dat sporzdzenia. 7. W wyniku prac geodezyjnych powstaj: 1/ akta postpowania, 2/ przejciowy operat techniczny / OT /, 3/ dokumentacja podstawowego zasobu bazowego / ZB /, 4/ dokumentacja zasobu uytkowego / ZU /. Załcznik nr 1

14 Załcznik nr 2 Reguły rachunkowe zgodnie z zasadami Bradis-Kryłowa 1. Wyniki pomiarów i oblicze wyraone liczbami przyblionymi powinny by tak obliczane i zapisywane aby charakteryzowały rzd wielkoci liczby i jej dokładno. Na przykład, jeeli obliczono długo odcinka: - z błdem nie przekraczajcym 1 m prawidłowym zapisem jest 1614 m - z błdem nie przekraczajcym 0,1 m prawidłowym zapisem jest 1613,8 m - z błdem nie przekraczajcym 0,01 m prawidłowym zapisem jest 1613,83 m. 2. Cyfry znaczce i zera wystpujce na kocu liczby powinny mie znaczenie dwojakie - wskazywa rzd wielkoci liczby oraz jej dokładno. 3. Przy dodawaniu i odejmowaniu liczb przyblionych naley w wyniku zachowa tyle znaków dziesitnych ile zawiera ich liczba przybliona o najmniejszej iloci znaków dziesitnych. 4. Przy mnoeniu i dzieleniu naley w wyniku zachowywa tyle cyfr znaczcych, ile zawiera ich liczba przybliona o najmniejszej iloci cyfr znaczcych. 5. Przy podnoszeniu do kwadratu i szecianu naley w wyniku zachowywa tyle cyfr znaczcych, ile ich zawiera potgowana liczba przybliona. 6. Przy wyciganiu pierwiastka kwadratowego naley w wyniku zachowywa tyle cyfr znaczcych, ile ich zawiera liczba pierwiastkowana. 7. Przy obliczaniu wyników porednich stadiów rachunku naley bra zawsze o jedn cyfr wicej, ni to wskazuj zasady podane w ust. 2-6, 8. Jeeli niektóre dane zawieraj wicej znaków dziesitnych w działaniach pierwszego stopnia lub wicej cyfr znaczcych w działaniach drugiego i trzeciego stopnia ni pozostałe, naley je przede wszystkim zaokrgli zachowujc przy tym jedn dodatkow według reguł cyfr. 9. Jeeli dane wyjciowe do rachunku mona bra z dowoln dokładnoci, wówczas aby otrzyma wynik o k cyfrach naley bra dane z liczb cyfr, która zgodnie z regułami 2-6 daje k + 1 cyfr wyniku. Z A R Z D Z E N I E NR 4 Prezesa Głównego Urzdu Geodezji i Kartografii z dnia 23 lipca 1983 r. zmieniajce zarzdzenie w sprawie wprowadzenia do stosowania instrukcji technicznych 0-1 "Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych" i 0-2 "Ogólne zasady opracowania map dla celów gospodarczych". Na podstawie art. 8 ust. 1 dekretu z dnia 13 czerwca 1956 r. o pastwowej słubie geodezyjnej i kartograficznej /Dz.U. Nr 25, poz. 115/ oraz zarzdzenia nr 39 Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony rodowiska z dnia 12 grudnia 1972 r. w sprawie uprawnie Prezesa Głównego Urzdu Geodezji i Kartografii /Dz. Urz. GUGiK nr 8, poz. 32/ zarzdza si, co nastpuje: 1. W instrukcji technicznej O-1 "Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych", stanowicej załcznik nr 1 do zarzdzenia nr 1 Prezesa Głównego Urzdu Geodezji i Kartografii z dnia 9 lutego 1979 r., wprowadza si nastpujce zmiany: 1. 6 ust. 4 pkt. 1 otrzymuje brzmienie: " 1/ Szczegółowa osnowa II klasy jest rozwiniciem osnowy I klasy "; 2. 6 ust. 5 pkt. 1 otrzymuje brzmienie: " 1/ Szczegółowa osnowa III klasy jest rozwiniciem osnowy I i II klasy". 2. W instrukcji technicznej O-2 "Ogólne zasady opracowania map dla celów gospodarczych", stanowicej załcznik nr 2 do zarzdzenia nr 1 Prezesa Głównego Urzdu Geodezji i Kartografii z dnie 9 lutego 1979 r., wprowadza si nastpujce zmiany: 1. w 7 wyrazy "w układzie współrzdnych geodezyjnych" zastpuje si wyrazami "odwzorowaniu kartograficznym", a wyraz "układu" zastpuje si wyrazem "odwzorowania"; 2. w 8 ust. 1 dodaje si na kocu wyrazy: "lub według zasad okrelonych w 7"; 3. w 9 ust. 2 skrela si wyrazy: "do czasu modernizacji mapy". 3. Zarzdzenie wchodzi w ycie z dniem podpisania.

15 W porozumieniu: Ministerstwo Obrony Narodowej Szef Zarzdu Topograficznego Sztabu Generalnego WP Szef Słuby Topograficznej P R E Z E S Głównego Urzdu Geodezji i Kartografii prof. dr hab. in. Zdzisław Adamczewski Podsekretarz Stanu