ISSN wrzesień 2015 r. Nr 249. Cargo S.A. po podwyżkach

Transkrypt

1 ISSN KOLEJARZ małopolski BIULETYN REGIONALNEJ SEKCJI KOLEJARZY NSZZ Sponsorem numeru jest Organizacja Podzakładowa NSZZ wrzesień 2015 r. Nr 249 Cargo S.A. po podwyżkach 30 lipca podczas mediacji w Warszawie pracodawca najpierw zaproponował wzrost płac o 45 zł netto, a następnie podniósł tę kwotę do 110 zł netto. Po trwających wiele miesięcy negocjacjach związków zawodowych z Zarządem PKP Cargo S.A., nie doszło do spodziewanego przełomu. Zarząd PKP Cargo podtrzymał propozycje podwyżki w wysokości 110 zł netto. Jednocześnie obiecał, że w ramach przyszłorocznego wzrostu płac dołoży każdemu pracownikowi do wypłaty 40 zł netto. NSZZ Solidarność domagała się podwyżki rzędu 250 zł netto dla każdego pracownika, dlatego propozycje Zarządu, przyjęte zostały z oburzeniem. Podejście kolejowych decydentów do postulatów strony związkowej, było takie same jakie ich komentarze zaprezentowane podczas Forum Ekonomicznego, które odbyło się w Krynicy. W trakcie panelu dyskusyjnego, dotyczącego restrukturyzacji polskich przedsiębiorstw, prezes PKP S.A. Jakub Karnowski zarzucił związkom zawodowym w Cargo chęć: wykolejenia spółki w walce o zaledwie 40 zł, ugrania czegoś przed zbliżającymi się wyborami. Prezes stwierdził również, że związki zawodowe mają w sensie mentalnym komunistyczne korzenie. Chcą wpływać na decyzje dotyczące zarządzania bez brania jakiejkolwiek odpowiedzialności. Okazało się, że pracodawca nie ma nam nic nowego do zaoferowania. To jakiś kiepski żart. skomentował przebieg rozmów przewodniczący Sekcji Krajowej Kolejarzy NSZZ Solidarność Henryk Grymel. Odpowiedzią strony związkowej, na poczynania Zarządu spółki, było zawiązanie Komitetu Protestacyjno-Strajkowego i przeprowadzenie w sierpniu referendum strajkowego wśród pracowników wszystkich zakładów spółki. Wydawać by się mogło, ze w obliczu protestu, który w referendum poparło zdecydowana większość pracowników (96%), Zarząd spółki przeanalizuje sytuację i wyjdzie na przeciw postulatom pracowniczym. 8 września Krajowy Komitet Protestacyjno-Strajkowy z PKP Cargo zdecydował, że bezterminowy strajk we wszystkich zakładach spółki rozpocznie się w październiku 2015 r. Jednocześnie zobowiązał działające w PKP Cargo zakładowe organizacje związkowe do przygotowania do 25 września 2015 r. regulaminów strajkowych oraz zasad przeprowadzenia protestu. B.O. BARCICE 2015 TK TELEKOM sp. z o.o Kraków, Rondo Mogilskie 1 Przewodnicząca: Elżbieta Baczewska. Zastępcy: Jerzy Żak Lublin, Jacek Chrzan Rzeszów, Artur Jung Nowy Sącz, Artur Majgier Kraków. Drużyna SOK wraz ze zdobytym pucharem Przewodniczącego Skarbnik: Stanisław Piątek. RSK NSZZ Solidarność przy Regionie Małopolskim. Sekretarz: Adam Gracz. RELACJĘ Z TURNIEJU ZAMIESZCZAMY NA STR KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 1

2 ... pozbyto się 100% udziałów TK Telekom o wartości ok. 384,9 mln zł, za 221,9 mln zł. Jak łatwo policzyć Skarb Państwa stracił 163 mln zł. sprzedaż TK TELEKOM sp. z.o.o. Z Elżbietą Baczewską Przewodniczącą Komisji Międzyzakładowej NSZZ Solidarność w TK Telekom Sp. z o.o., członkiem Rady Sekcji Krajowej Kolejarzy NSZZ S i Regionalnej Sekcji Kolejarzy NSZZ S w Krakowie rozmawiał Stanisław Waligóra. S.W.: Pani Przewodnicząca, TK Telekom Spółka z o.o. została sprzedana Netii, zanim jednak porozmawiamy o procesie sprzedaży, proszę o przybliżenie naszym czytelnikom roli jaką odgrywa ona w zabezpieczeniu ruchu pociągów. E.B.: Spółka TK Telekom powstała w 2001 r. Zarządza siecią teleinformatyczną liczącą blisko 30 tys. km. sieci miedzianej i ponad 6 tys. km sieci światłowodowej. Sieć łączy ponad 300 miejscowości oraz setki instytucji, przedsiębiorstw i domów. Stanowią ją linie światłowodowe ulokowane w przeważającej części na terenie kolejowym. Stanowiła ona wewnętrzną kolejową sieć kablową, taka sieć jest wręcz niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania transportu kolejowego. Abyśmy się nigdy nie musieli przekonać, jak ważna to była firma dla obronności kraju. TK Telekom obecnie zatrudnia ok. 390 pracowników i działają w niej 4 związki zawodowe. Przepraszam, natrafiłem na informację, że w 2013 r. zatrudniała ponad 1500 pracowników. Jak to się stało, że sprzedano ją z 390 pracownikami? Proces prywatyzacji TK Telekom rozpoczął się w 2011 r., ale tak naprawdę przyspieszenia nabrał w roku 2013, gdy sytuacja w kraju się trochę ustabilizowała. Toczył się w trybie zaproszenia do negocjacji. W ocenie PKP najlepsze warunki przedstawiła Netia, (operator telekomunikacyjny notowany na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie). To na życzenie nabywcy podjęto decyzję o podziale spółki na: 1) TK Telekom Sp. z o.o. z 390 pracownikami. 2) TK Budownictwo Sp. z o.o. z ok. 350 pracownikami obecnie mocno zadłużona, długi przewyższają jej kapitał zakładowy. Dodatkowo część kontraktów zawartych przez nią okazała się niewypałem. 3) PKP Utrzymanie Sp. z o.o. z ok. 450 pracownikami zajmuje się m.in. utrzymaniem kabli miedzianych. Obecnie 100% udziałów tej spółki należy do PKP PLK S.A. Reszta pracowników w ramach restrukturyzacji przeszła na PDO lub została zwolniona. Dlaczego związki zawodowe zgodziły się na taki podział firmy? Zarząd wprowadził najpierw podział na rodzaje działalności, nie wydzielano odrębnych podmiotów, tylko zorganizowane części przedsiębiorstwa. Nie podobało nam się to i mimo różnych prób zablokowania nie mogliśmy się przeciwstawić takiemu działaniu. Następnie, Zarząd sprytnie przekształcił je w samodzielne przedsiębiorstwa. KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 2 Rozumiem, że związki miały bardzo ograniczony wpływ na podział w ramach firmy. Jednak powinny mieć dużo do powiedzenia przy przekształceniu przedsiębiorstwa w trzy niezależne podmioty. Wiedzieliśmy o co tu naprawdę chodzi. Dlatego sprzeciwialiśmy się tym działaniom. Prowadziliśmy długie rozmowy z Zarządem. Wszystko na nic. Powiedziano nam, że przekształcenia będą, bo taka jest wola właściciela, a nasza aprobata dla tych decyzji nie jest najważniejsza. Czy związki zaaprobowały podział, czy nie? Uczestniczyliśmy w podziale na zorganizowane części przedsiębiorstwa, bo tylko w ten sposób mogliśmy zadbać o interesy pracownicze. W innym przypadku właściciel zrobiłby to bez naszej wiedzy. O przekształceniach w odrębne spółki byliśmy tylko informowani. Nie było to z nami uzgadniane, to był czas wielkiego chaosu w spółce. Przeciwko wydzieleniu spółek jak i sprzedaży mocno protestowaliśmy. Doprowadziliśmy do znacznego przedłużenia całego prosu, niestety nie udało się zapobiec sprzedaży najlepszej części firmy, bez oglądania się na pozostałe części. Wyglądało to tak, jak by najważniejszą sprawą dla właściciela, było pozbycie się TK Telekom. Chodzi Pani o sprzedaż a nie pozbycie? Pozbycie, bo jeżeli byśmy mówili o sprzedaży to przynajmniej cena byłaby ważna. A w tym wypadku pozbyto się 100% udziałów TK Telekom o wartości ok. 384,9 mln zł, za 221,9 mln zł. Jak łatwo policzyć Skarb Państwa stracił 163 mln zł. Między innymi fakt tak skandalicznie niskiej wartości sprzedaży był poruszany na Komisji Sejmowej. Muszę podkreślić wsparcie jakie otrzymaliśmy w naszej walce ze strony SKK NSZZ S. Mimo tego sprzedaż doszła do skutku. Stwierdziła Pani, że związki był przeciwne sprzedaży TK Telekom, a jednocześnie podpisały Pakt Gwarancji Pracowniczych (PGP). Widzę tu pewną sprzeczność. Tu nie ma sprzeczności. Naszym głównym zadaniem jest obrona pracowników i ich miejsc pracy. Byliśmy przeciwni sprzedaży i poruszyliśmy wszystkie możliwe siły (włącznie z parlamentarzystami) aby do niej nie doszło. Jednocześnie wyciągając wnioski z prywatyzacji PKP Przewozy Regionalne (gdzie nie popisano PGP), postanowiliśmy działać dwutorowo i na wszelki wypadek przystąpić do negocjacji PGP. Jak w takim razie wyglądało negocjowanie PGP? Na wstępie domagaliśmy się odpraw w wysokości do 48 miesięcznych pensji (w czasie rozmów zeszliśmy do 36 miesięcy) w zależności od stażu pracy i gwarancji zatrudnienia do 10 lat. To był bardzo trudny i złożony proces, w którym tak Zarząd TK Telekom jak i Zarząd Netii grał nieczysto. Proszę sobie wyobrazić, że pakt był negocjowany i parafowany trzy razy. Pierwszy najbardziej korzystny był parafowany przez Zarząd TK Telekom w 2011 r., niestety nie został podpisany. Po długich (kilkumiesięcznych) negocjacjach Zarząd TK Telekom zaparafował w 2014 r. drugi PGP. W czasie negocjacji Zarząd zapewniał nas, że wszystkie elementy finansowe i zabezpieczające pracowników są konsultowane z właścicielem. Prace nad PGP zakończono r. Jednak po przekazaniu gotowego projektu PGP, obecny właściciel stwierdził, że nie miał wiedzy na temat wynegocjowanych zabezpieczeń pracowniczych i odrzucił go. Z uwagi na bardzo zaawansowane negocjacje dot. sprzedaży, właściciel TK Telekom stwierdził, że albo negocjujemy trzeci PGP albo sprzeda firmę bez paktu. Dodatkowo członkowie Zarządu TK Telekom zaczęli jeździć do pracowników w całej

3 Polsce z informacjami, że każdy pracownik otrzyma aneks do umowy o pracę w której będzie miał zagwarantowaną premię prywatyzacyjną. Działania te miały dwa cele: 1) wywarcia nacisku na związki zawodowe, 2) w przypadku sukcesu ominięcie konieczności podpisywania PGP. gdyż każdy pracownik wyraziłby wolę co do prywatyzacji osobiście. Jak to wyglądało. Proszę sobie wyobrazić, że jedno z pierwszych spotkań odbyło się w Katowicach. Na spotkanie to zaprosili minie członkowie Solidarności. Niestety prezes Piotr Jezierski próbował mnie wyrzucić ze spotkania, tłumacząc, że jest to spotkanie z pracownikami a nie ze związkami. Uniemożliwiła mu to tylko determinacja pracowników którzy mnie zaprosili. Kierując się potrzebą zapewnia jak najlepszej ochrony pracownikom sprzedawanej firmy, związki zawodowe przystąpiły po raz trzeci do negocjacji PGP. Proszę o krótką informację o najważniejszych sprawach które zawiera przyjęty w 2015 r. PGP. Pakt Gwarancji Pracowniczych dotyczy 315 pracowników (nie dotyczy stanowisk kierowniczych i osób będących w ochronie przedemerytalnej). Muszę tu podkreślić, że panowie dyrektorzy, negocjujący PGP, chcieli również dla siebie zabezpieczeń mimo, że niektórzy byli zatrudnieni niespełna dwa lata. Pakt został zwarty na 5 lat i przewiduje m.in.: odprawy w przypadku zwolnienia: 6-cio krotność wynagrodzenia dla pracowników zatrudnionych od 4 do 10 lat, 10-cio krotność wynagrodzenia dla pracowników zatrudnionych od 10 do 30 lat, 18-sto krotność wynagrodzenie dla pracowników zatrudnionych powyżej 30 lat. premię prywatyzacyjną również zależną od czasu zatrudnienia w wysokości od 0,8 do 1,2 średniej płacy w spółce. Jak pracownicy przyjęli PGP? Z ostatniej chwili Treść listu przesłanego do p. Longina Komołowskiego, mediatora w negocjacjach nad PGP (Paktem Gwarancji Pracowniczych) w TK Telekom, tzw. zwolennika dogadywania się za wszelką cenę i łagodzenia konfliktów pomiędzy związkami a zarządami spółek kolejowych, w tym PKP S.A. Witam. Szanowny Panie! Pozwoliłam sobie napisać tych kilka zdań w imieniu Związków Zawodowych działających w TK Telekom sp. z o.o., ponieważ wczoraj na spotkaniu z Nowym Zarządem (przedstawicielami Netii) otrzymaliśmy smutną wiadomość, że są złe wyniki finansowe spółki i w związku z tym czekają nas zwolnienia. Nie ukrywam, że byliśmy w szoku, bo nawet nie minęło 1,5 miesiąca od prywatyzacji a tu już pierwsze decyzje, wyrzucenie pracowników na ulicę. A miało być tak pięknie: inwestycje w spółkę, rozwój i praca, tak przekonywano nas na negocjacjach. I co mamy? Pierwsze decyzje to zwolnienia!!! Ponadto jak poinformowano nas na spotkaniu, że Netia nie miała dostępu do pełnych informacji co do planów i ich realizacji. Czyli co? Spółka wydmuszka! Oszukano nie tylko pracowników ale W obliczu bardzo napiętej sytuacji gdzie Zarząd namawiał pracowników do aprobaty sprzedaży w zamian za gratyfikację prywatyzacyjną, bez żadnych zabezpieczeń zatrudnienia pracownicy przyjęli z uznaniem wynegocjowany PGP. Natomiast związkowcy, którzy go trzykrotnie negocjowali, czują się oszukani i nie uznają go za swój sukces. Pozostał żal do Zarządu PKP S.A. oraz Zarządu PKP Telekom jak i do najwyższych organów państwa, które dopuściły do sprzedania tej strategicznej spółki. Znając życie, w przypadku wybuch jakiegoś konfliktu (oby nigdy do tego nie doszło), za brak bezpiecznej łączności na kolei krwią zapłacą żołnierze, kolejarze i ludność cywilna, natomiast ci którzy za to odpowiadają, będą gadali o patriotyzmie popijając dobry koniak daleko od granic Polski. Jak po sprzedaży układa się praca związkowa? W niecałe dwa miesiące po prywatyzacji mieliśmy po jednym spotkaniu z nowym właścicielem i Zarządem. Nie ukrywam, że oba spotkania było mocno frustrujące. Pierwsza decyzja nowego właściciela, którą nam przekazano, dotyczyła zwolnień pracowników w ramach oszczędności. Z moich informacji wynika, że już jest przygotowywana lista do zwolnienia, która na ten moment obejmuje ok. 40 osób (ok. 10% zatrudnienia). Praca S skupia się na obronie pracowników nie mamy żadnej informacji ile osób Zarząd przewiduje docelowo zwolnić. Współpracujemy ściśle z 3 pozostałymi związkami. W obliczu tak dużych zwolnień wystosowaliśmy wspólne pismo do właściciela (Netia S.A.) z prośbą o pilne spotkanie (w terminie 7 dni) w związku z wdrażaną restrukturyzacją w firmie. Będziemy również starać się pozyskać nowych członków związku i bronić miejsc pracy. Życzę Pani wielu sukcesów i bardzo dziękuje za rozmowę. Dziękuję. kupującego także? Pamiętam, że jak domagałam się większych gwarancji zatrudnienia to zapewniano mnie, że skąd takie podejrzenia, że na pewno nikt nie będzie nas zwalniał bo jest praca, są umowy i przyszłość dla ludzi! To słowa Pana Piotra Ciżkowicza (Zarząd PKP S.A.). Jak się okazało na spotkaniu to właśnie zawiódł rynek kolejowy i to brak przychodów z tego rynku położył spółkę. Jesteśmy bardzo rozgoryczeni i czujemy się oszukani bo chcieliśmy mieć pracę a nie marnych parę złotych z PGP i bezrobocie na garnuszku państwa. Takie są właśnie działania Zarządu PKP S.A. Sprzedać za wszelką cenę a potem ludzi na bruk!!! My jesteśmy tego przykładem. Z poważaniem. Elżbieta Baczewska Z wielkim smutkiem przyjęliśmy informację o śmierci ś.p. Bronisława Grzesiaka emerytowanego pracownika PKP, maszynisty I kl. współzałożyciela NSZZ S w Lokomotywowni Kraków-Prokocim, członka Komisji Zakładowej NSZZ S i członka pocztu sztandarowego KSKP wyrazy współczucia rodzinie i wszystkim bliskim w imieniu RSK NSZZ S w Krakowie składa przewodniczący Henryk Sikora Wyrazy współczucia dla kol. Józefa Kanii z powodu śmierci Ojca Bronisława współtwórcy i przewodniczącego NSZZ S ROS Kraków, jednego z fundatorów sztandaru NSZZ S w stacji Kraków w imieniu RSK NSZZ S w Krakowie składa przewodniczący Henryk Sikora KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 3

4 BARCICE 2015 XVI Turniej Piłki Nożnej o puchar Przewodniczącego Regionalnej Sekcji Kolejarzy NSZZ Solidarność przy Regionie Małopolskim rozgrywany w Barcicach k. Starego Sącza odbył się w tym roku 11 września. Turniej, mający charakter kolejowego pikniku, rozgrywany był już po raz szesnasty, tym razem jako jedna z imprez w ramach obchodów 35 rocznicy powstania NSZZ Solidarność. Głównym celem jego organizacji przez Regionalną Sekcję Kolejarzy w Krakowie jest propagowanie aktywnego spędzenia czasu i promowanie sportu wśród kolejarzy oraz integrowanie środowiska pracowników spółek kolejowych. Turniej odbył się pod patronatem Regionu Małopolskiego i Sekcji Krajowej Kolejarzy NSZZ Solidarność, przy współpracy z Biurem Wczasowo-Turystycznym Koltur. W tym roku wzięło w nim udział 200 zawodników z 11 zespołów reprezentujących kolejowe zakłady z Katowic, Rzeszowa, Krakowa i Nowego Sącza. Łącznie w imprezie uczestniczyło blisko 500 osób. W turnieju wzięły udział drużyny: Intercity Zakład Południowy w Krakowie (IC Kraków), Zakład Linii Kolejowych w Nowym Sączu (ZLK Nowy Sącz), PKP Cargo S.A. Zakład Południowy w Katowicach (PKP Cargo Katowice), Zakład Linii Kolejowych w Rzeszowie (ZLK Rzeszów), Zakład Linii Kolejowych w Krakowie (ZLK Kraków), PKP CargoTabor w Krakowie (CargoTabor), Oddział Małopolski Przewozy Regionalne w Krakowie (OMPR Kraków), PKP Energetyka Zakład Południowy w Krakowie (PKP Energetyka), Zakład Maszyn Torowych w Krakowie (IM Kraków), Straż Ochrony Kolei (SOK) i Przedsiębiorstwo Napraw i Utrzymania Infrastruktury Kolejowej w Krakowie (PNiUIK). Zawody odbywały się równolegle na dwóch boiskach, najpierw w 3 grupach a następnie systemem pucharowym. W półfinałach zagrały drużyny OMPR Kraków, ZLK Kraków, SOK i ZLK Rzeszów. O zaciętości i równym poziomie rozgrywek świadczy fakt, że w półfinale jak i finale decydowały rzuty karne. Kolejnym ich seriom towarzyszyły niesamowite emocje. Udzieliły się one również widzom, którzy na stojąco włączyli się w dramaturgię boiskowych wydarzeń. W takich okolicznościach zwycięzcą turnieju została drużyna SOK (podobnie jak w 2014 r.), która w finale pokonała w rzutach karnych OMPR Kraków. W trakcie turnieju (już po raz dziesiąty) przeprowadzona została loteria charytatywna, na którą upominki i gadżety reklamowe przekazały spółki: PKP Cargo S.A., PKP PLK S.A., PKP Energetyka, Przewozy Regionalne Sp. z o.o. oraz komisje zakładowe NSZZ Solidarność i SKK oraz osoby prywatne, które chciały włączyć się w naszą akcję. Zebrane pieniądze w wysokości 5430 zł zostały przeznaczone dla p. Jadwigi Baczyńskiej (b. pracownika ZLK Nowy Sącz, której po śmierci męża spalił się dom), p. Marcina Juraszka (którego syn urodził się z encefalopatią niedokrwienno-niedotlenieniową, co wymaga stałego leczenia) oraz p. Agaty Porzuczek, córki pracownika Regionu Małopolskiego NSZZ Solidarność (przeszła skomplikowane operacje ratujące życie, cały czas zmaga się z chorobą nowotworową, przechodząc kosztowne leczenie). Wszyscy zawodnicy biorący udział w turnieju otrzymali specjalnie przygotowane na tą okazję koszulki z logo 35-lecia NSZZ Solidarność i wspomnianych wcześniej współorganizatorów. Okazałe puchary i dyplomy wręczali zwycięzcom, przewodniczący RSK Henryk Sikora oraz zastępca przewodniczącego RSK Ireneusz Dynowski. KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 4 W XVI turnieju wzięło udział 11 drużyn oraz 200 zawodników z Krakowa, Katowic, Rzeszowa i Nowego Sącza. Loteria charytatywna cieszyła się zainteresowaniem. Dzięki okazanej przez kolejarzy hojności możemy pomagać potrzebującym. Część piknikowa turnieju prowadzona była przy zespole muzycznym. Okazjonalny puchar 35-lecia NSZZ S został przyznany Komisji Zakładowej NSZZ S w ZLK Nowy Sącz, za współudział w przygotowaniu 16 turniejów w Barcicach wręczył go Krzysztof Kotowicz przewodniczący Nowosądeckiego Oddziału Małopolskiej Solidarności. Puchar Fair Play został przyznany dla drużyny PKP CargoTabor w Krakowie, która po raz pierwszy wzięła udział w turnieju ufundował go Region Małopolski NSZZ Solidarność a wręczył go wiceprzewodniczący Regionu Henryk Łabędź. Przewodniczący RSK wręczył statuetki w kształcie piłkarza, jako podziękowanie za wieloletnie promowanie sportu wśród kolejarzy i wspieranie organizacji turniejów piłkarskich następującym osobom: Pawłowi Waśniowskiemu, Adamowi Janikowi

5 (IM Kraków), Romanowi Piotrowskiemu, Stanisławowi Bieniek (ZLK Nowy Sącz) oraz Kazimierzowi Mazurowi i Ireneuszowi Dynowskiemu (OMPR Kraków). Huk wybuchających petard, kaskady odpalonych wulkanów oraz strugi szampana, otworzonego przez zwycięską drużynę dopełniły uroczystej ceremonii, którą zakończyło odpalenie efektów pirotechnicznych. Dalej trwała już tylko dobra zabawa przy zespole muzycznym i wspólne świętowanie. Warto zwrócić uwagę, że turniej rozgrywany jest od 2000 roku już po raz 16 i pomimo głębokich zmian, które zaszły w minionych latach w strukturze organizacyjnej spółek kolejowych, nadal odbywa się i przyciąga corocznie setki uczestników. Oprócz charakteru sportowego jest często jedynym miejscem corocznych spotkań kolejarzy, dyrektorów, związkowców przedstawicieli różnych zakładów a od dziesięciu lat również daje możliwość finansowej pomocy kolejarzom znajdującym się w trudnej sytuacji. Dla jednych jest miejscem dobrej zabawy, dla innych całodzienną przyjemnością gry w piłkę. Po prostu jest dla wszystkich i każdy znajdzie w nim swoje miejsce. W imieniu swoim oraz uczestników turnieju chcę podziękować wszystkim osobom i instytucjom przygotowującym turniej i loterię charytatywną, dyrektorom zakładów, prezesom spółek, osobom życzliwym i otwartym na pomoc, szczególnie: Kazimierzowi Fidowiczowi (ZLK Nowy Sącz), Mariuszowi Pilichowskiemu (IM Kraków), Elżbiecie Baczewskiej (TK Telekom), Anecie Taborskiej (IC Kraków), Andrzejowi Tokarczykowi, Barbarze Miszczuk i Małgorzacie Dolińskiej (OGN Kraków), Teresie Zbylut i Beacie Możdżeń (ZLK Kraków), Wiesławowi Gołdzie (Cargo Katowice) i Bogdanowi Ostrowskiemu (RSK Kraków). Henryk Sikora Wyniki Grupa A ZLK Nowy Sącz PNiUIK Kraków 0:0 ZLK Rzeszów ZLK Nowy Sącz 3:0 PNiUIK Kraków ZLK Rzeszów 0:3 Grupa B SOK OMPR Kraków 2:1 IM Kraków PKP Energetyka 2:0 SOK PKP Energetyka 6:0 OMPR Kraków IM Kraków 1:0 PKP Energetyka OMPR Kraków 0:10 IM Kraków SOK 1:1 Grupa C IC Kraków ZLK Kraków 1:1 CARGOTABOR CARGO Katowice 1:3 ZLK Kraków CARGOTABOR 4:0 IC Kraków CARGO Katowice 0:2 ZLK Kraków CARGO Katowice 1:0 IC Kraków CARGOTABOR 4:1 Półfinał ZLK Rzeszów SOK 1:1 (karne 4:5) ZLK Rzeszów SOK OMPR Kraków ZLK Kraków ZLK Kraków OMPR Kraków 0:0 (karne 11:12) Finał SOK OMPR Kraków 0:0 (KARNE 5:4) Kolejarze w Łagiewnikach Ogólnopolska pielgrzymka kolejarzy do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie Łagiewnikach na stałe wpisała się w kalendarz kolejarskiego pielgrzymowania do miejsc świętych. 12 września 2015 r. po raz 13 kolejarze z różnych części Polski spotkali się w łagiewnickim sanktuarium zawierzając swoje troski i wszystkie trudne sprawy osobiste i zawodowe Bożemu Miłosierdziu. Hasłem tegorocznego spotkania było Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię. Pielgrzymkę rozpoczęliśmy pod krzyżem, który poprowadził każdego z nas w drodze krzyżowej. Aby w pełni zrozumieć sens tej drogi pomocne były stosowne rozważania i przewodnictwo duchowe księdza Jana Kleszcza Duszpasterza Kolejarzy z Wrocławia. Jej myślą przewodnią były słowa wypowiedziane przez króla Jana III Sobieskiego, po zwycięstwie nad Turkami pod Wiedniem ( r.): Venimus, vidimus, Deus vicit Przybyłem, zobaczyłem, Bóg zwyciężył. Po konferencji wprowadzającej wygłoszonej przez ks. Stanisława Jopka (duszpasterza kolejarzy z Nowego Sącza) rozpoczęła się uroczysta Msza Święta koncelebrowana przez Księdza Biskupa Jana Zająca. Kolejarze ubogacili Ją przygotowaną na tę okoliczność modlitwą wiernych, procesją z darami oraz obecnością 32 pocztów sztandarowych. Pielgrzymkę zakończyła Koronka do Bożego Miłosierdzia. Oprócz przeżyć duchowych w trakcie pielgrzymki widać było wiele pięknych symboli kolejowych, jak choćby mundur, orkiestra kolejowa, wiszący przed wejściem baner NSZZ S Kolejarze zawierzają się Bożemu Miłosierdziu czy wspomniane poczty sztandarowe. Jak można było się spodziewać, najazdu kolejarzy na Łagiewniki nie było. Warto jednak podkreślić, że wbrew liberalnym ludziom zarządzającym kolejowymi spółkami, idea Kolejarskiej Rodziny, integracji środowiska kolejarzy, poczucia wspólnoty i tożsamości kolejarzy jako grupy zawodowej nie umarła. Przykładem tego jest właśnie ta pielgrzymka. Wielu kolejarzy to rozumie i pomimo najróżniejszych ofert na ciekawsze spędzenie tej soboty wybrali to, co może wymaga od nas jakiś wyrzeczeń i trudu ale jest wartością nadrzędną i nadaje sens naszej codzienności. Henryk Sikora KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 5

6 Świętowanie 35 rocznicy powstania NSZZ S Gdańsk 29 sierpnia br. rozpoczęły się w Gdańsku obchody 35. rocznicy podpisania porozumień sierpniowych. Delegacje z całej Polski złożyły kwiaty pod pomnikiem Trzech Krzyży, a następnie po otwarciu historycznej bramy stoczni, tłum zgromadzonych wszedł do środka, gdzie rozpoczął się popołudniowy festyn rodzinny. W rytm muzyki w wykonaniu renomowanych zespołów i solistów śpiewali i tańczyli razem i młodzi i starzy. W godzinach wieczornych odbyły się dwa koncerty, na których wystąpiła plejada gwiazd śpiewających o naszym narodzie i jego etosie, na tle baśniowej wręcz- scenografii, potem odbył się fantastyczny koncert Chrisa de Burgha. Zwieńczeniem obchodów tego dnia, akcentującym radosną atmosferę był piękny pokaz sztucznych ogni. 31 sierpnia Msza Św. w Bazylice Św. Brygidy w Gdańsku jej uczestnicy, prowadzeni przez poczty sztandarowe przeszli uroczystym pochodem pod historyczną Bramę Nr 2 Stoczni Gdańskiej gdzie złożono wieńce i kwiaty. Złożyli je między innymi: prezydent RP Andrzej Duda, przewodniczący Komisji Krajowej, Jarosław Kaczyński i Beata Szydło, a także przedstawiciele Zarządów Regionów i Organizacji Związkowych Solidarności z całego kraju. Następnie w Sali BHP odbyła się oficjalna część obchodów. Do zebranych na sali przemówili przewodniczący Piotr Duda oraz prezydent RP Andrzej Duda. W swoim wystąpieniu prezydent RP podkreślił rolę Solidarności i dodał iż do hasła nie ma wolności bez Solidarności należy dodać jeszcze jedno, bardzo ważne i aktualne nie ma przyszłości bez Solidarności. Wieliczka Stoją od lewej strony: I. Dynowski, J. Palki, E. Baczewska, P. Duda (przewodniczący KK), H. Sikora, M. Budziaszek, K. Gicala kolejarze, delegaci na WZD Regionu. Region Małopolski NSZZ Solidarność świętowanie 35- rocznicy powstania związku rozpoczął w Wieliczce. Tutaj 5 września br. w klasztorze oo. Franciszkanów, mszą w intencji małopolskiej Solidarności zainaugurowane zostały główne uroczystości. Po mszy, przy akompaniamencie Orkiestry Kopalni Soli Wieliczka, odbył się przemarsz pocztów sztandarowych i uczestników uroczystości do miejsca obrad Walnego Zebrania Delegatów Regionu Małopolskiego. Równocześnie na Małopolskiej Arenie lekkoatletycznej Solne Miasto odbywał się piknik rodzinny, gry i zabawy dla dzieci, kącik plastyczny, zabawy taneczne, konkursy dla dzieci, KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 6 zjeżdżalnie i trampoliny oraz lot balonem i gril. Dużym powodzeniem uczestników imprezy cieszyły się spacery w tężni solankowej. Dla fanów muzyki zorganizowano koncert zespołu Baciary oraz Dossis. Podczas uroczystości rocznicowych w Wieliczce odbyła się gala Nagrody Małopolskiej Solidarności im. Barbary Niemiec, którą po raz pierwszy nagrodzono osoby, organizacje i instytucje, które w ostatnim roku szczególnie zasłużyły się w działalności związkowej. Nagrodę w kategorii lider (statuetka, przygotowana przez rzeźbiarza Michała Batkiewicza), w 2015 r. przyznano Barbarze Miszczuk (na zdjęciu), przewodniczącej Międzyzakładowej Organizacji NSZZ Solidarność w PKP S.A. Oddział Gospodarowania Nieruchomościami w Krakowie. Kapituła Nagrody doceniła, że Barbara Miszczuk, mimo poważnego utrudniania działalności związkowej i wielu wrogich działań ze strony pracodawcy, a także jego niechęci do poprawy sytuacji pracowników, potrafi skutecznie chronić ich prawa w PKP S.A., a także prowadzić negocjacje m.in. dotyczące podwyżek. Podkreślono również działania na rzecz rozwoju związku, dzięki czemu młodzi pracownicy zapisują się do Solidarności, co powoduje coraz większą jej liczebność. Nagrodę w tej kategorii wręczyli przewodniczący Zarządu Regionu Małopolskiego NSZZ Solidarność Wojciech Grzeszek oraz legenda nowosądeckiej Solidarności Andrzej Szkaradek. Nagroda Barbary Niemiec została wręczona po raz pierwszy. Jej patronem jest zmarła w 2014 r. polonistka, nauczycielka, wykładowca akademicki i publicystka dr Barbara Niemiec. Oprócz pracy naukowej Barbara Niemiec dużą część swojego życia związała z Solidarnością, którą zakładała na UJ. Swoją działalność kontynuowała szczególnie aktywnie w stanie wojennym i w latach 80. XX w., stając się jedną z czołowych postaci krakowskiego podziemia. Solidarności była wierna do końca, wspierając jej działania. Pełniła w związku ważne funkcje m.in. wiceprzewodniczącej Zarządu Regionu oraz Komisji Krajowej. Zawsze podkreślała, że Solidarność jest jedna i ma ważną misję dbania o każdego pracownika. W kategorii organizacja najwyżej oceniono dokonania Międzyzakładowej Organizacji NSZZ Solidarność Pracowników Służby Zdrowia w Tarnowie. W kategorii Inicjatywa zwyciężyła akcja Dziady Kultury przygotowana przez Sekcję Pracowników Muzeów i Instytucji Ochrony Zabytków NSZZ Solidarność. Redakcja KM gratuluje Pani Barbarze Miszczuk otrzymanej nagrody.

7 SZKODLIWE RZĄDY PO W okresie 8 lat rządów koalicji PO-PSL, w zakresie kolejnictwa przyjęto szereg negatywnych rozwiązań często popartych zmianami w obowiązującym prawodawstwie, głównie nowelizując ustawę o transporcie kolejowym i ustawę o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji PKP. Wiele decyzji okazało się szkodliwymi dla spółek kolejowych i całego systemu kolejowego. Wprowadzono wiele negatywnych zmian w obszarze organizacji i zarządzania spółkami kolejowymi. Sprowadzono tabuny bankierów, finansistów i ekspertów z zakresu tzw. zarządzania nieruchomościami. Nowe kadry zaopatrzone w nieosiągalne nawet dla najlepszych kolejarzy apanaże, drenują na różne sposoby kolej z pieniędzy. Bezkarnie panoszą się powiązane towarzysko i politycznie firmy doradcze i konsultingowe, transferując z kolei w legalny sposób miliony złotych. Ze sprzedaży udziałów i akcji spółek zależnych od PKP S.A. oraz nieruchomości, wpompowano miliardy złotych w obcy system bankowy funkcjonujący w Polsce. Robione są interesy z niewiadomego pochodzenia kapitałem, podejrzanych funduszy kapitałowych, które pod pozorem inwestowania zamierzają spekulować na rynkach finansowych kapitałem wyssanym ze spółek kolejowych. Skupiono się na tabelkach, tzw. efektywności, optymalizacji, zysku, realizacji celów, zaniedbując bezpieczeństwo, rozwój, interes kolei w skali makro, budowanie stabilnej przyszłości. Zapomniano o pracownikach, doświadczonych kolejarzach, którzy często dla światłych menagerów i nowoczesnych dyrektorów zarządzających albo dyrektorów projektów stanowią zagrożenie i przeszkodę w realizacji kontrowersyjnych celów. Od kilku lat na kolei rządzi układ mafii finansowej, penetrującej obszar kolejowy, o zasięgu decyzyjnym wykraczającym poza spółki kolejowe. Poniżej przedstawiam przykłady zmian i ich efekty: Rozpoczęte w 2008 r. usamorządowienie polegające na przejęciu od PKP S.A. poprzez Skarb Państwa 100% udziałów w spółce Przewozy Regionalne Sp. z o.o., przez 16 samorządów wojewódzkich nie przyniosło zakładanych rezultatów. Było to pozbycie się odpowiedzialności państwa za przewozy regionalne i przerzucenie jej na samorządy wojewódzkie. W efekcie proces ten okazał się porażką a przez blisko 8 lat rząd ani żaden z ministrów PO zajmujących się transportem nie potrafił sobie z tym poradzić. Spółka PR dalej się zadłuża, 16 współwłaścicieli (będąc różnymi bytami politycznymi) prowadzą niespójną politykę w zakresie transportu kolejowego. Bogatsze samorządy powołały własne koleje (6 spółek samorządowych działających w obszarze województw), samorząd województwa Kujawsko-Pomorskiego zlecił usługę wykonywania kolejowych przewozów regionalnych prywatnej spółce Ariva. Pozostałe województwa, głównie ze względu na mniejszy budżet wiążą nadzieje na dalsze zlecanie usług transportowych spółce PR. Usamorządowienie doprowadziło m. in. do likwidacji wielu połączeń, zwolnień pracowników. Rosną problemy z zakupem taboru. Każde województwo realizuje zakupy według swojej polityki, co doprowadziło do tego, że każdy przewoźnik ma tabor różnych typów i serii, co generuje problemy i koszty w zakresie jego utrzymania i napraw. Do tego dochodzą koszty zarządów spółek, zapleczy naprawczych, wzajemnych rozliczeń, taryf itp. W ciągu ostatnich miesięcy pojawiła się kolejna próba reanimowania spółki PR poprzez przekazanie jej udziałów do Agencji Rozwoju Przemysłu, z równoczesnym oddłużeniem przewoźnika (kolejny eksperyment). Prywatyzacja za wszelką cenę prowadzona przez PKP S.A. za przyzwoleniem rządu i zbycie 100% udziałów spółki Przedsiębiorstwo Napraw Infrastruktury Sp z o.o. (PNI) spółce Budimex. Spowodowała jej powolną agonię a obecnie proces likwidacyjny. Zamiast lepszego (jak twierdzono) wykorzystania potencjału inwestycyjnego spółki PNI, doprowadzono do wymiernych strat finansowych przez PKP PLK, poprzez wieloletnie opóźnienia w realizacji wielu modernizacji linii kolejowych (np. Skierniewice, Katowice Kraków, Biadoliny). Doprowadzono do likwidacji najlepszą spółkę specjalizującą się w utrzymaniu i budowie linii kolejowych powstałą w Grupie PKP. Sprzedano Netii, 100 % udziałów w spółce TK Telekom (o skutkach piszemy na str. 2 KM). Problem prywatyzacji dotyczy już kilku spółek w różny sposób sprzedanych, jak: PKP Cargo S.A. (bezwzględny nacisk akcjonariuszy celem maksymalizacji zysków), Polskie Koleje Linowe S.A. w Zakopanem (fundusz inwestycyjny nie jest zainteresowany inwestycjami i rozwojem spółki tylko chęcią zysku z dywidendy i sprzedażą z zyskiem za kilka lat), PKP Energetyka S.A. (w swym potencjale posiada elementy infrastruktury kolejowej takie jak: podstacje trakcyjne i utrzymanie sieci trakcyjnej, poprzez co może stać się monopolistą na dostawy energii trakcyjnej i utrzymanie sieci). Obowiązujące zapisy ustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji PKP w zakresie polityki aportowej są wykoślawiane. PKP S.A. miało aportować do spółek Grupy PKP nieruchomości niezbędne do ich działalności gospodarczej i zająć się majątkiem zbędnym. Obecna praktyka pokazuje coś zupełnie odwrotnego. PKP S.A. koncentruje swoją działalność biznesową na najbardziej atrakcyjnych nieruchomościach (w centrach dużych miast), chcąc je sprzedać, wyrzucając z nich kolejarzy, np.: odkupienie od PKP Energetyka, aportowanej kilka lat temu do tej spółki nieruchomości, stanowiącej jej siedzibę przy ul. Hożej 63/67 w Warszawie, zamiar zbycia nieruchomości byłej PDOKP w Krakowie, przy Placu Matejki 12, gdzie pracuje ponad 300 pracowników jednostek organizacyjnych PLK. Jednocześnie są kilkuletnie zapóźnienia w aportowaniu gruntów, pod liniami kolejowymi do PLK. Zmiany w zapisach Ustawy o Funduszu Kolejowym, który z założenia powstał celem dofinansowania do utrzymania linii kolejowych przez PLK (dalej brakuje obiecanej umowy pomiędzy rządem a PLK na finansowanie utrzymania państwowej infrastruktury kolejowej). Od kilku lat środki z tego funduszu wykorzystywane są doraźnie: a to na wykup akcji PLK przez Skarb Państwa, a to na dofinansowanie zakupów taboru realizowanego w ramach zadań własnych przez samorządy wojewódzkie. Henryk Sikora KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 7

8 Lato 2015 Kalendarium 4 lipca XVIII Pielgrzymka kolejarzy do Tuchowa. W poczcie sztandarowym RSK byli: Stanisław Kusibab, Piotr Karp i Kazimierz Fidowicz. 13 lipca Konferencja prasowa zorganizowana przez RSK w sprawie dalszych protestów przeciwko przeniesieniu Centrali PKP Cargo S.A. Tematem konferencji była decyzja Zarządu PKP Cargo S.A. o przeniesieniu Centrali spółki z Krakowa do Katowic i jej konsekwencjach dla kolei w Małopolsce oraz likwidacja ok. 120 miejsc pracy w Krakowie. Od lewej strony Ireneusz Dynowski, Wojciech Grzeszek, Henryk Sikora i Krzysztof Cieślak. 15 lipca pikieta przed budynkiem Wojewody Małopolskiego w proteście przeciwko likwidacji miejsc pracy w Krakowie, spowodowanej zamiarem przeniesienia Centrali PKP Cargo S.A. do Katowic. Kolejarze protestowali przeciwko niszczeniu decyzjami politycznymi struktur kolei w Małopolsce przez zarządy spółek Grupy PKP, zamiarowi sprzedaży budynku PKP Cargo S.A. przy ul. Kamiennej 6 w Krakowie, łamaniu i zamiarowi wypowiedzenia przez Zarząd Cargo Paktu Gwarancji Pracowniczych, wywieraniu presji na pracownikach Centrali PKP Cargo S.A. w Krakowie, poprzez nękanie, zastraszanie i zmuszanie ich do wyrażenia zgody na przeniesienie do Katowic. 19 lipca 35 rocznica strajku lubelskich kolejarzy w lipcu 1980 r. Wśród pocztów sztandarowych uczestniczył poczet Regionalnej Sekcji Kolejarzy NSZZ Solidarność z Krakowa. 1 września 76 rocznica wybuchu II wojny światowej, obchody upamiętniające poległych w obronie Polski, kolejarzy i celników w Szymankowie i Tczewie. Poczet sztandarowy RSK stanowili: I. Dynowski, St. Kusibab, K. Pazdur (PKP S.A.). 5 września obchody w Wieliczce 35-rocznicy NSZZ S w Regionie Małopolskim z udziałem Przewodniczącego Komisji Krajowej Piotra Dudy. Poczet sztandarowy RSK stanowili: W. Gołda, I. Dynowski, J. Palki (ZLK N. Sącz). Kolej(na) sprzedaż Wobec zbliżających się wyborów parlamentarnych przyspieszeniu nabrała sprzedaż kolejnych spółek i majątku kolejowego. Ostatnio pomimo protestów NSZZ Solidarność oraz parlamentarzystów w Sejmie, sprzedana została PKP Energetyka S.A., spółka ważna również ze względu na obronność kraju. PKP ogłosiło podpisanie umowy zakupu PKP Energetyka przez zarejestrowany w Luksemburgu fundusz CVC Capital Partners. Wartość transakcji to 1,9 mld zł. Sprzedano spółkę, która ma zapewniony rynek zbytu i przychody. W ciągu kilku miesięcy fundusz odzyska pieniądze, które wyłożył na transakcję. Specyfiką działania takich funduszy jest zwiększenie wartości spółki i jej odsprzedaż po kilku latach za wyższą cenę. Posłowie, którzy protestowali przeciwko sprzedaży spółki zwracali uwagę, że przewozy pasażerskie są dotowane. Będziemy więc mieli sytuację, że wykładamy z budżetu pieniądze na dotacje do przewozów, dzięki czemu PKP Energetyka będzie mogła maksymalizować swoje zyski, a podatki od tego będą płacone w Luksemburgu, gdzie zarejestrowany jest fundusz. Zamiast sprzedawać PKP Energetyka, należało ją mocniej zintegrować ze strukturami PKP PLK. Spółki sieciowe ze względu bezpieczeństwa powinny pozostawać pod kontrolą państwa. Podkreślali, że PKP Energetyka jako jedyna w Polsce ma możliwość zasilania trakcji elektrycznych napięciem 3 kv. Ponadto spółka dysponuje całym systemem rezerwowego zasilania na dworcach kolejowych w sytuacjach kryzysowych ten system awaryjny, zaznaczył, jest objęty tajemnicą państwową. To wszystko, co jest energetycznego wzdłuż torów, za chwilę stanie się własnością, w tej chwili mówi się, że funduszu kapitałowego, ale tak naprawdę te fundusze kapitałowe kupują tylko po to, żeby dalej sprzedać temu, kto da więcej. Pełną parą idzie także sprzedaż nieruchomości kolejowych. W Krakowie sprzedano mający sześć kondygnacji budynek znajdujący się przy Rondzie Mogilskim. Pozyskany został przez tajemniczego inwestora (zastrzegł sobie anonimowość), który w licytacji podbił cenę wywoławczą z niecałych 19 mln zł do 28 mln zł. Swoją drogą, ciekawe jest kto wycenił ten budynek na 19 mln zł. Pocztówka z wakacji Przypominamy o trwającej III edycji Pocztówki z wakacji. Zapraszamy kolejarzy z Małopolski, do wzięcia w niej udziału i podzielenia się z czytelnikami Kolejarza Małopolskiego zdjęciami z ciekawych miejsc, do których dotarli pracownicy kolejowych spółek. Z każdym rokiem dostajemy ich coraz więcej, są one jednocześnie informacją oraz zachętą do aktywnego wypoczynku i podróżowania. Prosimy o przesyłanie zdjęć z wakacyjnych wyjazdów, podróży czy wypraw. Z miejsc, do których udało się dotrzeć w okresie wakacyjnych urlopów, począwszy od czerwca do końca września bieżącego roku. Po jednym (najciekawszym) zdjęciu z wyjazdu, wraz z opisem (być może też z ciekawą relacją) należy przesłać na adres rsk@solidarnosc.krakow.pl. Każdy z uczestników konkursu Pocztówka z wakacji otrzyma nagrodę: koszulkę i ciekawą książkę. Najciekawsze zdjęcia opublikujemy w biuletynie Kolejarz Małopolski. WYDAWCA: Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ Solidarność przy ZR-M. ADRES WYDAWCY I REDAKCJI: PL. MATEJKI 12, KRAKÓW, tel.: Redakcja, skład i korekta zespół w składzie: B. Kaszowska, Z. Lis, B. Ostrowski, H. Sikora, S. Waligóra. Druk: Drukarnia Kolejowa Kraków Sp. z o.o., Węgrzce ul. Forteczna 20A, tel.: