Efektywność funkcjonowania, aktywność inwestycyjna i zdolność konkurencyjna polskich gospodarstw rolnych osób fizycznych

Transkrypt

1

2 Efektywność funkcjonowania, aktywność inwestycyjna i zdolność konkurencyjna polskich gospodarstw rolnych osób fizycznych

3

4 Efektywność funkcjonowania, aktywność inwestycyjna i zdolność konkurencyjna polskich gospodarstw rolnych osób fizycznych Praca zbiorowa pod redakcją prof. dr hab. Wojciecha Józwiaka Autorzy: mgr Tomasz Czekaj prof. dr hab. Wojciech Józwiak mgr inż. Wojciech Jagła mgr Zofia Mirkowska mgr Jolanta Sobierajewska mgr inż. Marek Zieliński Warszawa 2008

5 Pracę zrealizowano w ramach tematu Polskie gospodarstwa rolnicze w pierwszych latach członkostwa w zadaniu Sytuacja ekonomiczna i aktywność gospodarcza różnych grup polskich gospodarstw rolniczych Opracowanie zawiera analizy: zdolności konkurencyjnej polskich gospodarstw rolnych na tle gospodarstw niemieckich, równowagi ekonomicznej w gospodarstwach rolnych; kondycji ekonomicznej, aktywności inwestycyjnej i efektywności funkcjonowania gospodarstw wybranych grup; ubezpieczenia społecznego rolników, a także (marginesowo) ubezpieczeń rolnych i opodatkowania gospodarstw. Opracowanie komputerowe mgr Zofia Mirkowska Korekta Krystyna Mirkowska Redakcja techniczna Leszek Ślipski Projekt okładki AKME Projekty Sp. z o.o. ISBN Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej Państwowy Instytut Badawczy Warszawa, ul. Świętokrzyska 20, skr. poczt. nr 984 tel.: (0 22) faks: (0 22) dw@ierigz.waw.pl

6 SPIS TREŚCI WPROWADZENIE... 7 (Wojciech Józwiak) I. DOCHODOWOŚĆ MATERIALNYCH CZYNNIKÓW PRODUKCJI W GOSPODARSTWACH OSÓB FIZYCZNYCH W 2006 ROKU (Tomasz Czekaj) Cel, metoda analizy oraz badane obiekty Dochodowość materialnych czynników produkcji w gospodarstwach indywidualnych w 2006 r. według regionów Dochodowość materialnych czynników produkcji w gospodarstwach indywidualnych w 2006 r. według typów produkcyjnych Podsumowanie Aneks 1. Charakterystyki zmiennych według analizowanych grup gospodarstw Aneks 2. Wyniki estymacji modeli regresji według analizowanych grup gospodarstw Aneks 3. Wyniki analiz dochodowości materialnych czynników produkcji według analizowanych grup gospodarstw Literatura II. KONDYCJA EKONOMICZNA, AKTYWNOŚĆ INWESTYCYJNA I EFEKTYWNOŚĆ FUNKCJONOWANIA W GOSPODARSTWACH ROLNYCH WYBRANYCH GRUP W 2006 ROKU Sytuacja ekonomiczna i efektywność wykorzystania posiadanych zasobów czynników produkcji w rodzinnych gospodarstwach rolnych bez osób ubezpieczonych w KRUS (Marek Zieliński) Wstęp Opis metody Struktura badanych grup gospodarstw Gospodarstwa o wielkości ekonomicznej poniżej 8 ESU Gospodarstwa o wielkości ekonomicznej 8-16 ESU Gospodarstwa o wielkości ekonomicznej powyżej 16 ESU Wnioski Literatura Efektywność gospodarowania i sytuacja ekonomiczna gospodarstw rolnych na terenach ONW (Jolanta Sobierajewska) Wstęp Metoda analizy Gospodarstwa o wielkości ekonomicznej 2-8 ESU Gospodarstwa o wielkości ekonomicznej 8-16 ESU Gospodarstwa o wielkości ekonomicznej powyżej 16 ESU Wnioski Literatura

7 III. ZDOLNOŚĆ KONKURENCYJNA POLSKICH GOSPODARSTW ROLNYCH W ZESTAWIENIU Z GOSPODARSTWAMI NIEMIECKIMI (Wojciech Józwiak, Zofia Mirkowska) Wstęp Zdolność konkurencyjna gospodarstw w polskiej literaturze ekonomiczno-rolniczej Cel opracowania i metoda jego realizacji Zdolność konkurencyjna wybranych grup gospodarstw polskich względem analogicznych grup gospodarstw niemieckich Wnioski Literatura IV. PROBLEMY UBEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO ROLNIKÓW, UBEZPIECZEŃ ROLNYCH I OPODATKOWANIA GOSPODARSTW (Wojciech Jagła) Wprowadzenie Analiza dotychczasowych ustaw o ubezpieczeniu społecznym rolników Przeciwdziałanie nieszczelności systemu osób ubezpieczonych Składki i świadczenia a solidarność osób ubezpieczonych Regulacja wysokości składek i świadczeń w poprzednich ustawach Zmiana zasad obliczania składek ubezpieczeniowych w KRUS a podatki Jak zmienić działalność prewencyjną? Odrębna ustawa wypadkowa dla rolnictwa Potrzeba uporządkowania ewidencji gruntów i statystyki KRUS a obowiązkowe ubezpieczenia rolnicze Sens powrotu KRUS pod nadzór ministra rolnictwa i rozwoju wsi Uwagi o ubezpieczeniu zdrowotnym rolników Kilka uwag o rentach strukturalnych Pozostałe kwestie Uwagi końcowe V. WNIOSKI (Wojciech Józwiak)

8 WPROWADZENIE Członkostwo Polski w Unii Europejskiej zmieniło znacząco ekonomiczne warunki gospodarowania w polskim rolnictwie. Podsumowanie dokonań za 2004 rok wykazało zadziwiająco duży (około dwukrotny) wzrost dochodów ogółu polskich gospodarstw na tle średnich rocznych dochodów z poprzedniego trzylecia, czemu towarzyszyło nawet dość powszechnie podzielane niedowierzanie. Błąd w ocenie nie został jednak popełniony, ponieważ dochody w latach utrzymały się na nowym, wysokim poziomie (rysunek 1). Rysunek 1. Dochody polskich rolników w latach (w cenach bieżących i mln zł) Dochód przesiębiorcy (opłata pracy własnej i własnego kapitału w cenach bieżących) średni dochód Źródło: Rachunki ekonomiczne dla rolnictwa wykonane w IERiGŻ-PIB na potrzeby Komisji Europejskiej w Brukseli. Przyczyną charakteryzowanego zjawiska było szybsze tempo wzrostu przychodów niż kosztów. Łączna wartość przychodów była bowiem np. w 2006 roku o około 37% większa niż w 2003 roku, podczas gdy koszty wzrosły w tym czasie tylko o 17%. Zjawisko to miało co najmniej dwie przyczyny. Rosła wartość produkcji rolniczej i rosły łączne kwoty dopłat (udział dopłat w przychodach wzrósł z 1,4% w 2003 roku do 15,3% w 2006 roku). Relatywnie niewielkie tempo przyrostu kosztów miało natomiast swoją przyczynę między innymi w dokonującym się postępie i w zastępowaniu droż-szych środków i czynników produkcji tańszymi. Inną przyczyną charakteryzowanego zjawiska stały się przemiany struktury agrarnej: trwał proces wypadania nieefektywnie funkcjonujących gospodarstw rolnych na rzecz tych, które funkcjonują w sposób bardziej efektywny. Zasadne jest zatem poszukiwanie odpowiedzi na pytanie o to, jak na te nowe warunki zareagowały gospodarstwa rolne. Aby na nie odpowiedzieć, 7

9 poddano ocenie trzy grupy zagadnień. Pierwsze to dochodowość materialnych czynników produkcji w grupach gospodarstw wyodrębnionych według położenia, typu produkcji i wielkości ekonomicznej; co pozwala określić stopień równowagi ekonomicznej w polskich gospodarstwach rolnych. Drugie zaś to kondycja ekonomiczna, efektywność techniczna i aktywność inwestycyjna ważniejszych grup gospodarstw rolnych. Trzecie natomiast poruszone zagadnienie dotyczy zdolności konkurowania polskich gospodarstw z gospodarstwami innego, wybranego kraju dawnej Unii Europejskiej (UE-15). Wykonane analizy i sporządzone na ich podstawie oceny pozwalają formułować wstępnie wskazania dla krajowej polityki rolnej. Ponieważ uwaga jej kreatorów zwrócona jest na maksymalne wykorzystanie możliwości płynących z faktu objęcia polskich gospodarstw wspólną polityką rolną, więc w przedkładanym opracowaniu ograniczono się do tych instrumentów polityki, które są rzadko przedmiotem oceny i pozostają w gestii polskiego rządu. Chodzi przede wszystkim o problematykę ubezpieczenia społecznego rolników, którą przedstawiono na tle ubezpieczeń rolnych i opodatkowania gospodarstw. Prezentowane opracowanie ma charakter empiryczny, ponieważ zawiera analizy rzeczywistych zjawisk. Uwaga jest w nim skupiona na zjawiskach występujących w grupach gospodarstw rolnych, więc ma ono charakter mezoekonomiczny. Wszelkie analizy sporządzono na podstawie wyników monitoringu Polskiego FADN i FADN ogólnounijnego, które obejmują głównie lata W przypadku polskich gospodarstw oznacza to też, że analizami objęto gospodarstwa o wielkości 2 i więcej ESU, więc poza oceną znalazło się około 60% drobniejszych gospodarstw. Mają one jednak znikome znaczenie, o czym świadczy to, że wytwarzają zaledwie około 10% standardowo liczonej krajowej nadwyżki bezpośredniej wytwarzanej w rolnictwie. Pojęcie gospodarstwo rolne, nie jest rozumiane jednoznacznie, więc wymaga komentarza. Według kodeksu cywilnego tworzą go...grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami, lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeśli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą. Z pojęciem gospodarstwa rolnego prawodawca nie wiąże zatem aktywności gospodarczej. To jest określona substancja, która może dopiero służyć do prowadzenia takiej aktywności. Takie bierne, a nie czynne, widzenie gospodarstwa rolnego zostało np. wykorzystane przy tworzeniu systemu ubezpieczenia społecznego rolników. Za gospodarstwo rolne uważa się w tym systemie również to, które nie liczy nawet 1 ha powierzchni przeliczeniowej i nie płaci podatku rolnego jak wszystkie gospodarstwa z powierzchnią powyżej 1 ha, a płaci podatek od nieruchomości. 8

10 Posiadacz takiego gospodarstwa rolnego powinien zgodnie z normą prawną prowadzić działalność rolniczą na własny rachunek, ale realizacja tego warunku nie jest przedmiotem kontroli. Wystarczy zatem nabyć lub wydzierżawić niewielką działkę rolną, by zyskać miano posiadacza gospodarstwa rolnego i związany z tym przywilej bardzo taniego ubezpieczenia dla siebie i najbliższych sobie osób (domowników) w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS) na tzw. wniosek. Nie chodzi w tym przypadku o tzw. specjalistyczne gospodarstwa rolne, które mimo równie niewielkiej powierzchni płacą rodzaj podatku dochodowego. Taka powierzchnia użytków rolnych nie przeszkadza uzyskiwać godziwych dochodów, ponieważ w przypadku specjalistycznej produkcji rolniczej dużą rolę odgrywają nakłady pracy, duża jakość tej pracy i duży zaangażowany kapitał. Jeśli zatem bardzo małe powierzchniowo gospodarstwo rolne płaci podatek dochodowy, to jest bardzo prawdopodobne, że prowadzi ono działalność rolniczą i z tego powodu ma prawo opłacać składki ubezpieczenia społecznego w KRUS. Z tej charakterystyki określonej i specyficznej grupy polskich gospodarstw wynika spostrzeżenie, że nie można mówić o gospodarstwach rolnych w ogóle, nie podając jednocześnie ich produkcyjnej charakterystyki. Jeśli tego brakuje, nie można mieć pewności, czy jest to gospodarstwo czynne. Gospodarstwo może mieć na przykład wygaszoną produkcję z myślą o przygotowywanej przez posiadacza sprzedaży, albo też grunty gospodarstwa mogą znajdować się w stanie tzw. gotowości produkcyjnej, po to by móc korzystać z dopłat bezpośrednich. Żeby mieć pewność, że gospodarstwo rolne prowadzi produkcję rolniczą, trzeba podać jego produkcyjną charakterystykę. Dlatego mówi się między innymi o gospodarstwach: specjalizujących się w produkcji określonych dóbr (zboża, mleka, warzyw itd.), z produkcją wielostronną, produkujących głównie na samozaopatrzenie rodzin posiadaczy lub głównie, czy też wyłącznie, na rynek (gospodarstwa towarowe). W tym opracowaniu uwaga skupiona będzie na tych ostatnich, ze wskazaniem rodzaju sprzedawanych dóbr. Unikając nadmiernej skromności trzeba dodać, że przedkładane opracowanie porusza zagadnienia występujące bardzo rzadko w krajowej literaturze ekonomiczno-rolniczej. Co więcej, daje ono szereg konkretnych, uzasadnionych przeprowadzonymi analizami wskazań, które dostarczają podstaw do korekty znaczącej części polskiej polityki rolnej. 9

11 I. DOCHODOWOŚĆ MATERIALNYCH CZYNNIKÓW PRODUKCJI W GOSPODARSTWACH OSÓB FIZYCZNYCH W 2006 ROKU Cel, metoda analizy oraz badane obiekty Celem podejmowanych od 2004 roku analiz dochodowości materialnych czynników produkcji jest ustalenie zależności pomiędzy ponoszonymi nakładami a efektami prowadzonej działalności w gospodarstwach osób fizycznych w Polsce. Wyniki analiz informują m.in. o przeciętnej dochodowości poszczególnych czynników produkcji, ich wpływie na otrzymywany dochód oraz co zdaniem autora jest najbardziej istotne wpływie na dochód zaangażowania dodatkowych nakładów oraz opłacalności takiego działania (w tym celu wykorzystano analizę marginalną dochodowości czynników produkcji). W opracowaniu zaprezentowano wyniki analiz dochodowości nakładów materialnych czynników produkcji w indywidualnych gospodarstwach rolnych w Polsce w 2006 r. Analizy zostały przeprowadzona dla grup gospodarstw z próby Polskiego FADN 1, która jest próbą reprezentatywną pod względem wybranych cech gospodarstw: - lokalizacji regionalnej, - wielkości ekonomicznej, - typu rolniczego [6]. Rysunek 2. Podział terytorium Polski na makroregiony według FADN 785 Legenda: 785 Pomorze i Mazury 790 Wielkopolska i Śląsk 795 Mazowsze i Podlasie 800 Małopolska i Pogórze Źródło: Opracowanie własne na podstawie 1 Farm Accountancy Data Network Sieci Danych Rachunkowych z Gospodarstw Rolnych. Rolę tzw. Agencji Łącznikowej w Polsce pełni Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej Państwowy Instytut Badawczy. 10

12 W polu obserwacji Polskiego FADN znajduje się tys. gospodarstw, które dostarczają 89,3% standardowej nadwyżki bezpośredniej (Standard Gross Margin SGM) w Polsce [6]. Rysunek 1. przedstawia podział terytorium Polski na regiony według wielkości SGM. W sieci rachunkowości rolnej FADN gospodarstwa grupowane są na typy rolnicze w zależności od prowadzonego kierunku produkcji. W niniejszym opracowaniu przeprowadzono analizy dla typów rolniczych ogólnych, które stanowią syntezę typów rolniczych podstawowych, na które z kolei składają się typy szczegółowe 2. W tabeli 1 zaprezentowano grupowanie gospodarstw według typów rolniczych. Typy rolnicze ogólne Uprawy polowe Warzywa i kwiaty Winnice Uprawy trwałe Krowy mleczne Zwierzęta żywione w systemie wypasowym (bez krów mlecznych) Zwierzęta ziarnożerne Grupowanie gospodarstw według typów rolniczych Zboża, oleiste i strączkowe Uprawy ogrodnicze Winnice Drzewa i krzewy owocowe Gaje oliwne Pozostałe uprawy trwałe Bydło mleczne Bydło opasowe Typy rolnicze podstawowe Bydło ogółem Owce, kozy i inne zwierzęta żywione w systemie wypasowym Zwierzęta żywione paszami treściwymi Tabela 1 Różne zwierzęta, z przewagą żywionych w systemie wypasowym Mieszane Różne zwierzęta, z przewagą żywionych paszami treściwymi (Uprawy i zwierzęta różne) Uprawy polowe i zwierzęta żywione w systemie wypasowym, łącznie Różne uprawy i zwierzęta, łącznie Źródło: Dla grup gospodarstw, wyodrębnionych ze względu na położenie i typ rolniczy, oszacowano równania regresji dochodu z materialnych czynników produkcji brutto względem nakładów pracy, ziemi i kapitału. Oszacowane równania zostały wykorzystane do analizy dochodowości przeciętnej i marginalnej poszczególnych nakładów. Obliczenia przeprowadzono dla gospodarstw mode- 2 Więcej informacji na temat typów rolniczych gospodarstw stosowanych w systemie rachunkowości FADN można odnaleźć na stronach Komisji Europejskiej [9] oraz Polskiego FADN [18]. 11

13 lowych, które charakteryzowały się przeciętnym poziomem nakładów czynników produkcji w każdej z badanych grup według położenia i typu rolniczego, a także w podgrupach wyodrębnionych według klas wielkości ekonomicznej. Grupa gospodarstw w Polskim FADN, reprezentatywna pod względem położenia terytorialnego, wielkości ekonomicznej i typu produkcyjnego, liczy ok obserwacji. Warunki dotyczące wartości zmiennych, wynikające z założeń stosowanego modelu, oznaczały konieczność ograniczenia tej liczebności do gospodarstw, które uzyskały dodatni dochód z czynników produkcji brutto oraz stosowały większe od zera wielkości nakładów 3. Dotychczas stosowana metoda badań [4] nie uległa zmianie, ale dla przypomnienia poniżej zamieszczono najważniejsze założenia szacowanych modeli regresji. Zmienną objaśnianą w każdym modelu jest dochód z czynników produkcji brutto 4 który oznaczono symbolem Y. Jego wielkość jest bardzo zbliżona do wartości dodanej brutto. W opracowaniu zmienna ta będzie nazywana w skrócie dochodem. Zmienne objaśniające stanowiły: - nakłady pracy wyrażone w jednostkach AWU (ang. Annual Work Unit), które odpowiadają 1 pełnozatrudnionej 5 w gospodarstwie osobie (oznaczane symbolem L); - powierzchnia użytków rolnych gospodarstwa (własnych i dzierżawionych) w hektarach (oznaczana symbolem A) 6 ; - średnia wartość zaangażowanego kapitału (wartość zwierząt, upraw trwałych, urządzeń melioracyjnych, budynków, maszyn i urządzeń oraz kapitału obrotowego) wyrażona w tysiącach złotych (oznaczana symbolem K). 3 Dotyczy to jedynie nakładów ziemi w próbie Polskiego FADN występowały gospodarstwa nie posiadające użytków rolnych. 4 Dochód z rodzinnego gospodarstwa rolnego obliczany przez FADN, powiększony o koszt opłaty zewnętrznych czynników produkcji: opłatę pracy najemnej, czynszu dzierżawnego oraz odsetek od kredytów i pożyczek oraz wysokość szacowanych w gospodarstwie odpisów amortyzacyjnych). Ze względu na brak danych w opłacie pracy najemnej uwzględniono jedynie wydatki na opłatę pracy obcej ewidencjonowane w rachunkowości FADN, nie brano pod uwagę innych kosztów związanych z zatrudnieniem pracowników najemnych, takich jak koszt zakwaterowania czy wyżywienia ponoszony przez niektóre gospodarstwa rolne. 5 Za pełnozatrudnionego uważa się osobę, która przepracowała w gospodarstwie co najmniej (2 200 godzin). 6 We wszystkich analizach przyjęto za nakłady ziemi w gospodarstwach typu rolniczego uprawy ogrodnicze powierzchnię upraw ogrodniczych, natomiast w gospodarstwach typu rolniczego uprawy trwałe powierzchnię sadów, ponieważ z uprzednio przeprowadzonych analiz wynikało, że z uwagi na wymogi statystyczne te wielkości w sposób istotny wpływają na zmianę zmiennej zależnej. W pozostałych typach gospodarstw nakłady ziemi stanowią ogólną powierzchnię użytków rolnych. 12

14 - błąd losowy estymacji równań regresji oznaczono symbolem ε. Obliczeń dokonano za pomocą arkusza kalkulacyjnego MS Excel i pakietu ekonometrycznego GRETL w wersji W analizach dochodowości materialnych czynników produkcji zastosowano potęgową postać funkcji (Cobb-Douglasa) regresji dochodu względem nakładów pracy, ziemi i kapitału. O zastosowaniu funkcji produkcji do analizy dochodu zdecydowano ze względu na przyjętą zmienną objaśnianą dochód z czynników produkcji. Jest on efektem ponoszonych nakładów oraz w całości uzyskiwany z działalności operacyjnej 8. W klasycznej funkcji produkcji typu Cobb-Douglasa występują dwie zmienne niezależne: nakłady pracy i nakłady kapitału. W opisywanym modelu zdecydowano o rozszerzeniu liczby zmiennych o nakłady ziemi. Zastosowanie takiego rozwiązania wynika ze specyfiki działalności rolniczej, która jest nierozerwalnie związana z ziemią. W produkcji rolniczej ziemia stanowi nie tylko kapitał ulokowany na poprawę jej jakości, ale także przestrzeń, w której odbywa się produkcja. W badaniach ekonomiczno-rolniczych, a w szczególności dochodów gospodarstw, często występuje zjawisko heteroskedastyczności 9. W celu wyeliminowania tego problemu, równania regresji zostały oszacowane Ważoną Metodą Najmniejszych Kwadratów [3, 8, 13], będącą uogólnieniem Klasycznej Metody Najmniejszych Kwadratów. W tej metodzie estymacji obserwacjom, których składniki losowe silnie wpływają na występowanie heteroskedastyczności, nadawane są mniejsze wagi niż pozostałym obserwacjom. Oszacowane modele regresji charakteryzowały się dobrym dopasowaniem do danych empirycznych, o czym świadczą wartości współczynników determinacji (R 2 ) na poziomie około 0,75. Oznacza to, że za pomocą trzech zmiennych objaśniających wyjaśniono zmienność dochodu w około 75%. Pozostałe 25% zmienności należy przypisać zmiennym, które nie zostały uwzględnione w modelu (np. wyrażające jakość kapitału ludzkiego) oraz błędom losowym. Jednocześnie oszacowane modele charakteryzowały się wysokimi wartościami standardowych błędów estymacji (na poziomie średniej wartości 7 GRETL Gnu Regression Econometrics Time-Series Library jest programem autorstwa A. Cottrell z Wydziału Ekonomii Uniwersytetu Wake Forest w USA. GRETL należy do oprogramowania Open Source na licencji GNU (GNU General Public License), zatem może być w sposób bezpłatny i nieograniczony pobierany, użytkowany i modyfikowany przez użytkownika. GRETL można pobrać między innymi ze stron internetowych: i Zastosowanie programu w analizach ekonometrycznych w polskiej literaturze opisał T. Kufel [13]. 8 Działalność finansowa jest w indywidualnych gospodarstwach marginalna. 9 Heteroskedastyczność w modelu regresji występuje wówczas, gdy wariancje(zróżnicowanie) odchyleń losowych (reszt) nie są sobie równe. 13

15 zmiennej zależnej). Jak zastrzegano w poprzednich publikacjach, modele te są estymowane w celu ustalenia relacji ilościowych pomiędzy nakładami a efektem. Z uwagi na znaczny błąd oszacowania, jak również ograniczony szereg czasowy 10, prezentowane analizy nie mają charakteru prognostycznego. Estymowane równania wykorzystano do przeprowadzenia analizy krańcowych dochodowości poszczególnych czynników produkcji. Marginalny dochód z czynników produkcji oraz krańcowe stopy substytucji nakładów czynników produkcji obliczono zgodnie z wzorami ogólnymi na te wielkości dla funkcji potęgowej [3, 12]. 11 Odnosząc dochodowości marginalne do przeciętnych jednostkowych kosztów opłaty zewnętrznych czynników produkcji, ponoszonych przez analizowane gospodarstwa, dokonano względnego rachunku efektywności ich nakładów i/lub inwestycji. Efektywność to relacja efektów do użytych środków, na podstawie której można wygenerować bardziej szczegółowe wskaźniki, np. rentowności produkcji rolniczej, opłacalności produkcji rolniczej, efektywności środków trwałych i obrotowych i in. [11]. W celu ustalenia względnej efektywności inwestycji w poszczególne czynniki produkcji nawiązano do tej proporcji. W przeprowadzonych analizach posłużono się następującą zależnością: E i = ΔY i jk i jk i gdzie: E i efektywność inwestycji w i-ty czynnik produkcji (i = L, A lub K); ΔY krańcowy przyrost dochodu ze zwiększenia i-tego czynnika produkcji; jk i jednostkowy koszt i-tego czynnika produkcji. W przypadku nakładów pracy analizowano krańcową dochodowość jednej roboczogodziny oraz koszt opłaty jednej godziny pracy najemnej. Analiza rentowności wydatków poniesionych na zwiększenie zasobów ziemi została przeprowadzona w dwóch wariantach: dzierżawy oraz kupna. W pierwszym wariancie za koszt jednostkowy dzierżawy przyjęto faktycznie ponoszone przeciętne koszty dzierżawy użytków rolnych w analizowanych gospodarstwach 12. W drugim wariancie za koszt jednostkowy przyjęto przeciętną cenę 10 Dane FADN zbierane są od 2004 r. 11 Należy zaznaczyć, że jak twierdzi W. Rembisz [16], z analizy krańcowych stóp substytucji nie można wnioskować o opłacalności substytucji nakładów, gdyż dotyczą one jedynie produktywności czynników, a więc wiążą się z efektywnością techniczną. 12 Informacje dotyczące wysokości czynszów dzierżawnych pochodzą z badań w ramach Polskiego FADN. Jest wysoce prawdopodobne, że w przypadku kosztów dzierżawy dane rachunkowe w pewnej części przypadków odbiegają od rzeczywistości z uwagi na fakt, że według obowiązującego prawa [17] płatności bezpośrednie przysługują posiadaczowi 14

16 gruntów rolnych podawaną przez Główny Urząd Statystyczny. W analizie gospodarstw w ujęciu przestrzennym jest to przeciętna cena gruntów ornych w danym regionie, natomiast w analizie grup gospodarstw według typów produkcyjnych, przeciętna cena w kraju. Uznano, że w celu ustalenia dochodowości nakładów kupionej ziemi, przyrost dochodu z czynników produkcji należy skorygować o koszt dzierżawy dodatkowego 1 ha. Dochód z czynników produkcji zawiera bowiem tę opłatę i w przypadku kupna ziemi, wartość marginalna dochodu byłaby sztucznie zawyżana o koszt opłaty czynszu dzierżawnego. Tę skorygowaną marginalną wartość dochodu z czynników produkcji podzielono przez koszt zakupu 1 ha ziemi. W celu dokonania oceny rentowności wydatków inwestycyjnych na powiększenie kapitału pracującego, najpierw ustalono przeciętne oprocentowanie kapitału obcego w gospodarstwach. Oszacowano je odnosząc wykazywane w rachunkowości rolnej koszty spłaty kredytów i pożyczek, do oszacowanej wartości obcego kapitału pracującego, którą obliczono przy założeniu, że struktury własności kapitału pracującego i kapitału ogółem są takie same. Za pomocą modeli oszacowanych dla grup gospodarstw wyodrębnionych ze względu na położenie i typ produkcyjny, obliczono miary dochodowości przeciętnych i krańcowych. Ustalono również efektywność poniesionych nakładów, zarówno dla przeciętnych wartości nakładów w całej próbie, jak i dla wartości przeciętnych w poszczególnych grupach wielkości ekonomicznej. Analizowane zmienne w każdej z grup gospodarstw były silnie zróżnicowane, a ich rozkłady asymetryczne i leptokurtyczne (wysmukłe), o czym świadczą dane zaprezentowane w tabelach zawierających statystyki opisowe, znajdujące się w pierwszej części aneksu (tabele A.1.1. do A.1.11). Pomimo tego, że badane cechy nie miały rozkładu normalnego, zdecydowano się przeprowadzić analizę dla teoretycznego gospodarstwa charakteryzującego się przeciętnymi wielkościami nakładów. Zapewne użycie innej miary pozycyjnej, np. modalnej, pozwoliłoby na uzyskanie bardziej precyzyjnych wyników, ale wymagałoby powtórzenia analiz z lat poprzednich w celu zapewnienia porównywalności wyników. Problem ten rozwiązano zależnemu (czyli dzierżawcy), a nie posiadaczowi samoistnemu (właścicielowi ziemi). Praktyka jednak zdaje się być zgoła inna dzierżawcy prawdopodobnie rezygnując z należnego im wyrównania dochodów, zrzekają się (nieformalnie) dopłat na rzecz właściciela, aby tylko móc pozyskać dodatkową przestrzeń dla prowadzonej działalności i zwiększyć tym samym skalę produkcji. Skala zjawiska jest nieznana, gdyż brak badań na ten temat. W opracowaniu przyjęto, że gospodarstwa rolne prowadzące rachunkowość rolną oraz podmioty od których dzierżawią one ziemię postępują zgodnie z prawem i w tym przypadku dopłaty bezpośrednie powiększają przychody posiadacza ziemi, a nie jej właściciela. Wnioski z analiz dotyczące przypadków niezgodnych z prawem zamieszczono w podsumowaniu. 15

17 w inny sposób: przeprowadzono analizy nie tylko dla przeciętnego gospodarstwa w danej grupie, lecz również dla gospodarstw przeciętnych w podgrupach wyodrębnionych według wielkości ekonomicznej. W dalszej części opracowania zaprezentowano wyniki analiz przeprowadzonych dla grup gospodarstw według regionów FADN: Pomorze i Mazury, Wielkopolska i Śląsk, Mazowsze i Podlasie oraz Małopolska i Pogórze. Część trzecia zawiera analogiczne analizy dla gospodarstw pogrupowanych według typów produkcyjnych: uprawy polowe, uprawy ogrodnicze, uprawy trwałe, krowy mleczne, zwierzęta żywione w systemie wypasowym, zwierzęta ziarnożerne (żywione paszami treściwymi) oraz różne uprawy i zwierzęta. W podsumowaniu przedstawiono wnioski wynikające z przeprowadzonych analiz. Z uwagi na obszerność danych wyniki estymacji równań regresji oraz zestawienia tabelaryczne z wynikami analiz oraz zamieszczono w aneksie. Dochodowość materialnych czynników produkcji w gospodarstwach indywidualnych w 2006 r. według regionów Pomorze i Mazury Dochodowość nakładów materialnych czynników produkcji w gospodarstwach położonych w regionie Pomorze i Mazury 13 przeanalizowano za pomocą modelu regresji, oszacowanego na próbie gospodarstw o następującym równaniu: Y = 1,096 L 0,291 A 0,406 K 0,462 ε. Wartość statystyki R 2 wyniosła 0,812, co oznacza, że model w 81,2% wyjaśnia zmienność dochodu zmiennością wartości nakładów pracy, ziemi i kapitału. Parametry oszacowanego modelu informują o elastycznościach dochodu względem zmiennych objaśniających. W analizowanym równaniu przyrost nakładów pracy o 1% powoduje przeciętnie wzrost dochodu o ok. 0,29%. Zwiększenie nakładów ziemi o 1% skutkuje przeciętnym wzrostem dochodu o ok. 0,41%, a wzrost nakładów kapitału zaangażowanego w gospodarstwie o 1% wiąże się z przeciętnym zwiększeniem dochodu o około 0,46%. Suma współczynników regresji jest większa od 1, co świadczy o rosnących korzyściach skali. Przeciętne gospodarstwo Pomorza i Mazur uzyskiwało w 2006 roku dochód z materialnych czynników produkcji o 5,7% wyższy niż przeciętne gospodarstwo w tym regionie w roku poprzednim. Dochód z czynników produkcji dla teoretycznego gospodarstwa, obliczony na podstawie modelu, wyniósł zł. Odnosząc tę wartość do podanych w tabeli A Wyniki analiz modelowych dochodowości materialnych czynników produkcji w gospodarstwach regionu Pomorze i Mazury zamieszczono w tabeli A.2.1 aneksu. 16

18 (w aneksie statystycznym) przeciętnych nakładów materialnych czynników produkcji ustalono, że przeciętna dochodowość jednego pełnozatrudnionego w analizowanej grupie gospodarstw wynosiła około zł, przeciętna dochodowość ziemi wynosiła około zł, zaś przeciętna dochodowość zł kapitału pracującego wynosiła około 259 zł. Najistotniejsze z punktu widzenia analizy dochodowości materialnych czynników produkcji są dochodowości krańcowe, które informują o ile zmieni się dochód, jeżeli nakład zwiększony zostanie o jednostkę. Dochodowość krańcowa 1 godziny pracy w gospodarstwach regionu Pomorze i Mazury wynosiła średnio 7,62 zł, czyli około 85% parytetowej opłaty pracy 14. Dochodowość przeciętna nakładów pracy (26,17 zł) była wyższa od opłaty parytetowej we wszystkich analizowanych podgrupach wielkości ekonomicznej. Dochodowość krańcowa pracy przekraczała wartość parytetu, tak samo jak w 2005 roku, dopiero w gospodarstwach o wielkości ekonomicznej powyżej 40 ESU. Należy zaznaczyć, że gospodarstwa polowe przekraczające tę wielkość ekonomiczną stanowią zaledwie 14% analizowanej grupy. Wynika z tego, że w pozostałych gospodarstwach zwiększanie nakładów pracy najemnej lub zaangażowania w pracę w gospodarstwie członków rodziny rolniczej w porównaniu z dochodami uzyskiwanymi poza gospodarstwem nie było opłacalne. Przeciętny koszt opłaty pracy najemnej w gospodarstwach położonych w regionie Pomorze i Mazury wyniósł 6,60 zł, ale w zależności od grupy wielkości ekonomicznej zawierał się w granicach od 5,45 w gospodarstwach poniżej 4 ESU do 8,70 zł w gospodarstwach o wielkości ekonomicznej 100 ESU i więcej. Odnosząc różnicę dochodu krańcowego z nakładu pracy do kosztu jednostkowego opłaty tego czynnika produkcji stwierdzono, że zwiększanie nakładów pracy było efektywne w gospodarstwach o wielkości ekonomicznej 16 ESU i większych. Zwiększanie nakładów pracy w gospodarstwach mniejszych niż 16 ESU, było natomiast nieuzasadnione ekonomicznie, gdyż koszty przekraczały krańcowe korzyści. Potwierdza to wyniki analogicznej analizy przeprowadzonej dla danych za 2005 rok i świadczy o trwałym charakterze zjawiska. Przeciętna dochodowość nakładów ziemi dla teoretycznego gospodarstwa położonego w makroregionie Pomorze i Mazury wynosiła 2,1 tys. zł z każdego hektara użytków rolnych. W modelowych gospodarstwach w poszczególnych grupach wielkości ekonomicznej widoczna jest tendencja spadkowa przeciętnej dochodowości ziemi wraz ze wzrostem wielkości ekonomicznej: gospodarstwa o wielkości 2-4 ESU uzyskiwały przeciętny dochód z 1 ha użytków rolnych 14 Parytetowa opłata pracy ustalana przez GUS na podstawie średniorocznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej; wyraża ona w sposób umowny opłatę pracy rolnika i członków jego rodziny. W opracowaniu przyjęto kwotę 9,02 zł ustaloną przez GUS dla 2006 roku. 17

19 w wysokości ok. 2,7 tys. zł, zaś największe ekonomicznie (100 ESU i więcej) charakteryzował przeciętnych dochód z 1 ha o 30% niższy (wyniósł 1,9 tys. zł). Taka sama tendencja wystąpiła w modelowanych gospodarstwach w krańcowej dochodowości ziemi. Dla przeciętnego gospodarstwa wyniosła 854 zł z hektara użytków rolnych, wahając się w grupach wielkości ekonomicznej od około zł (w grupie 2-4 ESU) do około 780 zł (w grupie powyżej 100 ESU) z hektara użytków rolnych. Czynsz dzierżawny w przeciętnym gospodarstwie wynosił około 96 zł za hektar użytków rolnych i był także zróżnicowany w zależności od wielkości ekonomicznej gospodarstw. Przeciętnie najniższą stawkę czynszu dzierżawnego płaciły gospodarstwa o wielkości ekonomicznej od 8 do 16 ESU ok. 81 zł za 1 ha użytków rolnych, zaś największą, gospodarstwa o wielkości ekonomicznej od 40 do 100 ESU ok. 104 zł. Dochodowość krańcowa ziemi w przeciętnym gospodarstwie w regionie Pomorze i Mazury przekraczała w 2006 roku niemal dziewięciokrotnie koszt dzierżawy tego czynnika produkcji. Dzierżawa ziemi była najbardziej opłacalna w gospodarstwach najmniejszych ekonomicznie, w których dochodowość dodzierżawionego 1 ha użytków rolnych była ponad dziesięciokrotnie wyższa od płaconego czynszu dzierżawnego. W gospodarstwach o wielkości ekonomicznej powyżej 100 ESU różnica ta była niespełna siedmiokrotna. Przeciętna cena ziemi w obrocie prywatnym w województwach regionu Pomorze i Mazury wyniosła około zł. Przy założeniu utrzymania jej krańcowej dochodowości na stałym poziomie w następnych latach, okres zwrotu z takiej inwestycji wyniósłby około 8 lat. Wielkość ta również różniła się w poszczególnych analizowanych grupach wielkości ekonomicznej. W porównaniu z wynikami analiz dochodowości materialnych czynników produkcji dla gospodarstw tego regionu w 2005 roku stwierdzono, że wyjątkowo korzystne warunki ekonomiczne spowodowały znaczne podniesienie efektywności inwestycji w ziemię. Obliczony okres zwrotu nakładów skrócił się o jedną czwartą, pomimo wzrostu przeciętnej ceny ziemi o 13,5% w porównaniu z rokiem Wpływ na to miał zarówno wzrost krańcowych dochodowości ziemi, jak również niższy w tej grupie gospodarstw czynsz dzierżawny. Przeciętna dochodowość zł kapitału w analizowanych gospodarstwach wynosiła 259 zł, przy czym najwyższa była w gospodarstwach o największej wielkości ekonomicznej (338 zł), zaś najniższa w gospodarstwach o wielkości ekonomicznej od 2 do 4 ESU (235 zł). Oprocentowanie kredytów i pożyczek zaciągniętych przez gospodarstwa wynosiło około 2,67%, zatem koszt spłaty zł kredytu wynosił 26,75 zł rocznie. Przeciętna krańcowa dochodowość kapitału pracującego w analizowanych gospodarstwach wynosiła 18

20 119,55 zł. Pomniejszając tę wartość o wysokość odsetek ustalono, że gospodarstwo, zwiększając nakłady kapitału o zł, przy wykorzystaniu obcych źródeł finansowania, zyskiwało przeciętnie 92,80 zł. Zatem rentowność wydatków na zwiększenie nakładów kapitału zaangażowanego w gospodarstwie wynosiła 9,3%. W grupach według wielkości ekonomicznej krańcowa dochodowość kapitału kształtowała się na poziomie od około 108 zł (2-4 ESU) do około 156 zł (powyżej 100 ESU) z zainwestowanego zł. Analizę substytucji pomiędzy nakładami przeprowadzono wykorzystując krańcowe stopy substytucji. W teoretycznym gospodarstwie (o przeciętnych wartościach nakładów) w celu zachowania dochodu na niezmienionym poziomie należy: - zmniejszając zatrudnienie o 1 AWU zwiększyć powierzchnię użytków rolnych o ok. 20 ha lub zwiększyć zasoby kapitału o 140 tys. zł; - ograniczając zasoby ziemi o 1 ha zwiększyć zatrudnienie o ok. 112 godzin pracy (0,051 AWU) lub kapitał pracujący o 7,1 tys. zł; - przy zmniejszeniu zasobów kapitału pracującego o zł zwiększyć zatrudnienie o ok. 15 godziny pracy (0,007 AWU) lub powiększyć powierzchnię użytków rolnych o ok. 0,14 ha. Interpretacja współczynników dla gospodarstw w grupach jest analogiczna do przedstawionej powyżej. Wielkopolska i Śląsk Zależność pomiędzy nakładami pracy, ziemi i kapitału a uzyskiwanym dochodem w gospodarstwach położonych w regionie Wielkopolska i Śląsk została przedstawiona za pomocą modelu oszacowanego dla danych z 3901 gospodarstw. Estymowano parametry następującego równania modelu regresji: Y = 0,696 L 0,432 A 0,263 K 0,605 ε, które w 65% objaśniało zmienność dochodu zmiennością wielkości nakładów materialnych czynników produkcji, o czym świadczy współczynnik determinacji równania równy 0,649. Współczynniki regresji przy zmiennych mają następującą interpretację: zwiększenie nakładów pracy o 1% powoduje przeciętnie wzrost dochodu o około 0,43%, a przyrost nakładów ziemi o 1% skutkuje przeciętnym wzrostem dochodu o około 0,26%. Większe o 1% nakłady kapitału zaangażowanego w gospodarstwie wiążą się z przeciętnym wzrostem dochodu o około 0,61%. W gospodarstwach regionu Wielkopolska i Śląsk stwierdzono, że elastyczności, ustalone w 2006 r., nie różniły się znacznie od uzyskanych dla danych z 2005 r. Świadczy to o tym, że zależności zaobserwowane w roku 2005 są stabilne w czasie. Suma współczynników regresji jest większa od 1, co świadczy o rosnących korzyściach skali. 19