Sankom: Audytor C.O projektowanie instalacji centralnego ogrzewania

Transkrypt

1 Sankom: Audytor C.O projektowanie instalacji centralnego ogrzewania Zmiany w stosunku do wersji 3.5 Program Audytor C.O. 3.6 został przystosowany do współpracy z programem Audytor OZC 4.0. Program C.O. w wersji 3.5 i niższych nie ma możliwości importu danych o pomieszczeniach z najnowszej wersji programu OZC. Dodatkowo program Audytor C.O. 3.6 jest programem 32-u bitowym dzięki czemu dostosowany on został do współpracy z systemem Windows Vista. W programie wprowadzono również drobne zmiany w module graficznym. Ogólna charakterystyka programu Program Audytor C.O. wersja 3.6. jest przeznaczony do graficznego wspomagania projektowania nowych instalacji c.o. jak również regulacji istniejących instalacji (np. w budynkach ocieplonych). Program umożliwia również projektowanie sieci przewodów w instalacjach wody lodowej. Projektowana instalacja centralnego ogrzewania musi spełniać następujące kryteria: Instalacja pompowa. Układ przewodów dwururowy, jednorurowy lub mieszany. Czynnik grzejny lub chłodniczy: woda, glikol etylenowy, glikol propylenowy. Rozdział dolny, górny, układy z poziomym rozprowadzeniem przewodów, układy rozdzielaczowe. Grzejniki konwekcyjne. Grzejniki podłogowe. Grzejniki ścienne. Samoczynne zawory odpowietrzające (nie może być sieci odpowietrzającej). Zwykłe lub termostatyczne zawory grzejnikowe. Regulacja wstępna za pomocą zaworów z nastawami wstępnymi lub kryz. Stabilizacja różnicy ciśnienia za pomocą stabilizatorów dławiących. Możliwość stosowania regulatorów przepływu. Baza danych katalogowych programu zawiera informacje na temat rur, armatury i grzejników produkowanych przez wiodące firmy krajowe i zagraniczne. Duża elastyczność programu sprawia, że w jednym projekcie można jednocześnie stosować armaturę, rury i grzejniki różnych firm. Program Audytor C.O. daje możliwość projektowania bardzo dużych instalacji (maksymalnie ok grzejników). Program umożliwia wykonanie pełnych obliczeń hydraulicznych instalacji, w ramach których:

2 Dobiera średnice przewodów. Określa opory hydrauliczne poszczególnych obiegów, z uwzględnieniem ciśnienia grawitacyjnego wynikającego z ochłodzenia wody w przewodach i odbiornikach ciepła. Podaje całkowite straty ciśnienia w instalacji. Redukuje nadmiary ciśnienia w obiegach poprzez dobór nastaw wstępnych zaworów z podwójną regulacją lub dobór średnic otworów kryz dławiących. Uwzględnia konieczność zapewnienia odpowiedniego oporu hydraulicznego działki z odbiornikiem ciepła (Dpgmin). Dobiera nastawy regulatorów różnicy ciśnienia zainstalowanych w miejscach wybranych przez projektanta (podstawa pionu, gałąź instalacji itd.). Automatycznie uwzględnia wymagania odnośnie autorytetów zaworów termostatycznych (odpowiednie spadki ciśnienia na zaworach). W ramach obliczeń cieplnych program realizuje następujące funkcje: Określa zyski ciepła od przewodów instalacji prowadzonych przez poszczególne pomieszczenia. Oblicza ochłodzenie czynnika grzejnego w przewodach. Dla podanego zapotrzebowania na moc cieplną określa wymagane wielkości grzejników. Dobiera odpowiednie strumienie czynnika grzejnego dopływającego do istniejących odbiorników ciepła uwzględniając jego ochłodzenie w przewodach oraz zyski ciepła od przewodów (wariant regulacji istniejącej instalacji np. w ocieplonych budynkach). Uwzględnia wpływ ochłodzenia wody w przewodach na wartość ciśnienia grawitacyjnego w poszczególnych obiegach, jak również na moc cieplną odbiorników ciepła. Projektuje grzejniki podłogowe. Dobiera grzejniki ścienne. Obsługa programu Praca programu w środowisku MS Windows sprawia, że jest on przyjazny dla użytkownika, a standardowe dla tego środowiska zasady współpracy z programami, znacznie ułatwiają obsługę osobom znającym system Windows. W programie zastosowano wiele rozwiązań ułatwiających i usprawniających pracę. Najważniejsze z nich to: Graficzny proces wprowadzania danych oraz prezentacji wyników obliczeń na rozwinięciu (Rys. 1). Rozbudowany, kontekstowy system pomocy przywołujący informacje o poszczególnych poleceniach programu, jak również podpowiedzi dotyczące wprowadzanych danych. Okienkowe środowisko pozwalające na jednoczesne oglądanie wielu typów danych, wyników itd. Prosta współpraca z drukarką i ploterem oraz funkcja podglądu wydruku i kreślenia na ploterach. Bogata diagnostyka błędów oraz funkcje ich automatycznego wyszukiwania (zarówno w tabelach jak i na rozwinięciu). Szybki dostęp do danych katalogowych rur, grzejników i armatury.

3 (Rys.1) Wprowadzanie danych Dane wprowadzane są w formie graficznej na rozwinięciu (Rys. 1.). Niezbędne informacje na temat rysowanych elementów wprowadzane są w tabelach powiązanych z rozwinięciem. Dzięki temu istnieje możliwość edytowania zarówno pojedynczych przewodów, grzejników, armatury jak i całych zaznaczonych grup. Z każdym wprowadzonym elementem związany jest system kontroli poprawności, jak również system pomocy pozwalający na uzyskanie informacji o wprowadzanej wielkości lub przywołanie odpowiednich danych katalogowych. W celu usprawnienia wprowadzania danych program wyposażono w: Możliwość jednoczesnego edytowania wielu elementów instalacji. Możliwość korzystania z gotowych bloków. Inteligentne funkcje powielania dowolnych fragmentów rysunku w poziomie (systemy mieszkaniowe) i w pionie (tradycyjne układy pionowe) wraz z przenumerowywaniem pomieszczeń i działek. Możliwość definiowania nieograniczonej ilości własnych bloków składających się z dowolnych fragmentów rysunku. Szybki dostęp do informacji pomocniczych związanych z wprowadzanymi wielkościami. System rozwijanych przycisków usprawniający dostęp do najczęściej używanych elementów instalacji. Funkcję dynamicznego powiązania danych z rysunku z odpowiednimi danymi w tabeli. System wspomagania łączenia przewodów, armatury, grzejników i innych elementów instalacji. Edytowanie danych w formie tabelarycznej daje możliwość indywidualnego ustalania parametrów wielu jednocześnie zaznaczonych elementów rysunku. Dynamiczne powiązanie rysunku z tabelą danych sprawia, że aktualnie edytowany w tabeli element zostaje wyróżniony na rozwinięciu. Dostarczona z programem biblioteka typowych fragmentów rysunku (bloków) takich jak pionopiętra, elementy układów mieszkaniowych i rozdzielaczowych pozwala na szybkie tworzenie rozwinięcia. Dodatkowo użytkownik może definiować praktycznie nieograniczoną liczbę własnych bloków

4 składających się z dowolnych fragmentów rysunku. Bloki takie mogą być następnie wykorzystywane w kolejnych projektach. Dzięki funkcji powielania dowolnych elementów rysunku można np. wprowadzić fragment rozwinięcia instalacji na całej kondygnacji (kolejne piony lub układy mieszkaniowe), a następnie automatycznie utworzyć rozwinięcie i dane dla następnych kondygnacji (Rys. 2). (Rys.2) Projektowanie grzejników podłogowych Nową wersje programu rozszerzono o moduł projektowania grzejników podłogowych. Stanowi on integralną część graficznego systemu projektowania instalacji centralnego ogrzewania. Pierwszym etapem projektowania grzejnika podłogowego jest zdefiniowanie konstrukcji stropu, w którym znajduje się wężownica (Rys. 3). Istnieje możliwość stworzenia całego katalogu najczęściej występujących konstrukcji, które następnie mogą być wykorzystywane w kolejnych projektach. Wstępnych obliczeń wydajności grzejnika podłogowego można dokonać bezpośrednio po wprowadzeniu jego konstrukcji (Rys. 4). Pozwala to na orientacyjną ocenę wydajności cieplnej grzejnika, temperatury powierzchni podłogi i innych parametrów. Otrzymane wyniki mogą być bardzo pomocne przy projektowaniu grzejników w konkretnych pomieszczeniach. (Rys.3)

5 (Rys.4) Wprowadzając grzejniki podłogowe na rozwinięciu instalacji wystarczy podać informację o typie grzejnika, udziale jego mocy oraz powierzchni podłogi przeznaczonej na grzejnik (Rys. 5). Program w trakcie obliczeń sam przyjmie odpowiedni rozstaw rurek w wężownicy, określi rzeczywistą powierzchnię grzejnika oraz określi długość wężownicy. Dzięki takim rozwiązaniom projektowanie instalacji centralnego ogrzewania z grzejnikami podłogowymi nie powinno sprawiać dużych kłopotów. Dodatkowo program wyposażono w szczegółowy system kontroli poprawności konstrukcji grzejników (Rys.5) Rysowanie rzutów Zupełnie nową funkcja programu Audytor C.O. 3.6 jest możliwość nanoszenia wyników obliczeń na rzuty kondygnacji (Rys. 6). W tym celu należy narysować rzut kondygnacji a następnie nanieść na nim grzejniki, rury i inne elementy instalacji. Po wykonaniu obliczeń program sam opisze wielkości grzejników i narysuje je w skali, poda średnice przewodów oraz nastawy zaworów. W przypadku prostych kształtów program rysuje również wężownice grzejników podłogowych. Jeżeli projektant dysponuje podkładami rzutów kondygnacji narysowanymi przy pomocy programów tworzących pliki WMF, DXFlub DWG (AutoCAD, CorelDRAW, MS Word itp), to mogą być one wczytane do programu Audytor C.O. Pozwala to na nawiązanie ścisłej współpracy między architektem i projektantem instalacji grzewczych i przyczynia się do znacznego skrócenia procesu projektowania.

6 Korzystając z funkcji wczytywania do programu plików WMF, DXF lub DWG zarówno na rozwinięciu jak i na rzutach kondygnacji można umieścić dowolne rysunki, teksty i tabele utworzone przy pomocy innych programów pracujących w środowisku MS Windows. (Rys.6) Kontrola danych i wyników obliczeń Podczas wprowadzania danych program prowadzi bieżącą kontrolę ich poprawności. Pozwala to na znaczne ograniczenie ilości błędów. W trakcie obliczeń przeprowadzana jest pełna kontrola poprawności danych. W wyniku kontroli danych i wyników powstaje lista wykrytych błędów, w której zawarte są informacje o typie błędu i miejscu jego występowania. Bogata diagnostyka błędów daje projektantowi możliwość dokonania pełnej oceny jakości projektu. Program wyposażono w mechanizm szybkiego wyszukiwania miejsca, w którym wystąpił błąd (automatyczne odnalezienie tabeli, wiersza i kolumny z błędnymi danymi oraz wskazanie błędnego elementu na rozwinięciu). Kontrola danych i wyników obliczeń Podczas wprowadzania danych program prowadzi bieżącą kontrolę ich poprawności. Pozwala to na znaczne ograniczenie ilości błędów. W trakcie obliczeń przeprowadzana jest pełna kontrola poprawności danych. W wyniku kontroli danych i wyników powstaje lista wykrytych błędów, w której zawarte są informacje o typie błędu i miejscu jego występowania. Bogata diagnostyka błędów daje projektantowi możliwość dokonania pełnej oceny jakości projektu. Program wyposażono w mechanizm szybkiego wyszukiwania miejsca, w którym wystąpił błąd (automatyczne odnalezienie tabeli, wiersza i kolumny z błędnymi danymi oraz wskazanie błędnego elementu na rozwinięciu). Wyniki obliczeń

7 Wyniki obliczeń prezentowane są zarówno w formie graficznej jak i tabelarycznej (Rys. 7). Format etykiet poszczególnych elementów instalacji może być dowolnie modyfikowany (wybór wyświetlanych wartości, kolor, wielkość czcionki itd.). Również zawartość wszystkich tabel może być formatowana (wybór pokazywanych kolumn i wierszy, wybór wielkości czcionek) oraz sortowana wg dowolnego klucza. Wyniki obliczeń mogą być wykreślone na ploterze lub na drukarce. Użytkownik może wybrać skalę rysunku oraz skorzystać z podglądu kreślenia aby stwierdzić jak rozwinięcie zostanie narysowane na papierze. W przypadku gdy rysunek nie mieści się na jednym arkuszu papieru program kreśli rozwinięcie kolejnymi fragmentami, które następnie można skleić w całość. Dzięki temu korzystając nawet z najprostszej drukarki w formatu A4 można uzyskać duże rysunki. Program wyposażono również w funkcję zapisywania rysunków w formacie DXF lub DWG. Tak zapisane rysunki mogą być następnie wczytane np. do programu Auto CAD. Rysunek w formacie DXF lub DWG jest podzielony na warstwy, a typowe elementy instalacji zapisane są w postaci bloków. (Rys.7) KONTAKT SANKOM Tel: Fax: Adres: ul. Płomyka Warszawa