Dobre praktyki z różnych krajów. Dobre praktyki. Polska

Transkrypt

1 Dobre praktyki z różnych krajów Dobre praktyki Polska

2 NOC ŚWIĄTYŃ NOC ŚWIĄTYŃ BARBARA JĘDRZEJCZYK ALEKSANDRA ŻEGOTA W pierwszej Nocy Świątyń w 2015 r. wzięło udział 11 świątyń Cerkiew Grekokatolicka, Cerkiew Prawosławna, Gurudwara Sikhijska, Kościół Adwentystów Dnia Siódmego, Kościół Ewangelicko-Reformowany, Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, Kościół Rzymskokatolicki, Kościół Starokatolicki Mariawitów, Meczet, Synagoga i Świątynia Baha i. Społeczności związane z poszczególnymi świątyniami przygotowały programy kulturalno-edukacyjne prezentacje modlitw i zasad wiary, warsztaty, zwiedzanie, wykłady o historii religii, pokazy filmowe, koncerty, dyskusje, wystawy, poczęstunki. Chodziło o możliwość bezpośredniego spotkania z osobami z poszczególnych wspólnot, poznania ich tradycji i zwyczajów, a także zwiedzenia miejsc kultu, do których na co dzień jest ograniczony dostęp. Noc Świątyń zorganizowaliśmy w weekend sąsiadujący ze Światowym Dniem Pokoju, który co roku obchodzony jest 21 września. To także dzień, który Kampania Rady Europy Bez nienawiści wyznaczyła na Międzynarodowy Dzień Działania Przeciw Nietolerancji Religijnej i Islamofobii. Podczas organizacji Nocy Świątyń wykorzystaliśmy format Nocy Muzeów. Chcieliśmy zorganizować wydarzenie, które będzie otwarte dla wszystkich, na które może przyjść rodzina z dziećmi, osoby starsze, osoby mniej zamożne, przypadkowi turyści (odpowiednia pora, atrakcje odpowiednie dla poszczególnych grup, wejście bez opłat). Podpisaliśmy porozumienia, precyzujące zadania stron (np. dystrybucję materiałów promocyjnych, kontakty z mediami) i wyznaczające osoby do kontaktu. Przed wydarzeniem uprzedziliśmy partnerów, że przy pierwszej może nie być tłumów. Zgłosiliśmy wydarzenia miastu i policji (warto o tym uprzedzić, żeby wizyta mundurowych nie zaskoczyła wspólnoty). Wydarzenia zapowiadało i relacjonowało wiele gazet, radiostacji i telewizji. Ostatecznie przyszło ponad 2 tys. osób.

3 AKCJA RÓŻNE OBLICZA ZBIGNIEW BUJAK FILIP BŁAŻEJOWSKI Celem Akcji było ukazanie różnorodności społecznej, kulturowej i etnicznej Warszawy. Przeprowadzona przez nas akcja zachęcała ludzi do zaprezentowania się oraz do sformułowania przekazu dla obcej osoby, której uczestnicy jeszcze nie znali i z którą byli potem łączeni na jednym zdjęciu. 35 podwójnych portretów prezentujących dwie, niekiedy totalnie odmienne osoby, stało się okazją do poznania wielokulturowej grupy uczestników naszej akcji i ukazania Różnych oblicz Warszawy. Akcję przeprowadziliśmy podczas Wielokulturowego Warszawskiego Street Party Polegała ona na wykonaniu jak największej liczby fotograficznych portretów uczestników wydarzenia i połączeniu ich w pary, w ten sposób, że z każdej twarzy braliśmy tylko jej połowę i łączyliśmy ją z inną pasującą połową twarzy. Powstałe w ten sposób fotografie miały uzmysłowić w atrakcyjnej i często w zabawnej formie, jak wiele cech wspólnych mają ludzkie twarze mimo różnic etnicznych i kulturowych, oraz że nasz świat wewnętrzny, nasze pragnienia i potrzeby nie różnią się tak bardzo, jak często myślimy. Osoby, które znalazły się razem na portrecie, dobierane były przez organizatorów akcji już po zrobieniu zdjęć. Uczestnicy akcji nie wiedzieli zatem, z kim zostaną połączeni i kto stanie się ich drugą połówką. Aby lepiej poznać swojego portretowego partnera, wszystkie osoby wypełniały krótki kwestionariusz, w którym proszone były napisać coś o sobie oraz wybrać pytanie skierowane dla drugiej osoby. Efekty pracy, wszyscy uczestnicy mogli zobaczyć opublikowane w Internecie, gdzie udostępnione zostało również forum do wzajemnego komentowania swoich zdjęć i odpowiadania na zadane sobie pytania. ETAP I PLANOWANIE I PROMOCJA: - Akcja ta powinna odbywać się w konkretnym środowisku lub przy okazji konkretnego wydarzenia. Osoby biorące udział w akcji podczas Wielokulturowego Warszawskiego Street Party ukazywały różnorodność etniczną mieszkańców stolicy i stanowiły idealny przykład dobrej integracji cudzoziemców w Polsce. Grupy narażone na mowę nienawiści i dyskryminację, takie jak muzułmanie czy osoby o innym kolorze skóry mogły zaprezentować się podczas tej akcji jako lekarze, ojcowie, studenci czy pracownicy. Akcję tę można również realizować wśród grup dotkniętych uprzedzeniami, które mogłyby zaprezentować się z nieznanej dotąd reszcie społeczeństwa strony. - Akcja powinna być również należycie rozpromowana zapewniając tym samym dużą ilość ich uczestników. ETAP II FOTOGRAFOWANIE: Do wykonania portretów potrzebowaliśmy: - Białego tła fotograficznego, na którym fotografowaliśmy uczestników. - Aparatu fotograficznego ustawionego na statywie - to umożliwiało dokładniejsze kadrowanie twarzy i zachowania stałej odległości od fotografowanych, co było niezbędne do utrzymania takich samych proporcji twarzy uczestników - to ułatwiało ich dopasowanie. - Lampy błyskowej na statywie z parasolką rozpraszającą - dzięki niej kontrowaliśmy właściwą ekspozycję portretów - jasność, ostrość i poziomy cieni. Każdy z uczestników wypełniał oświadczenie/zgodę na wykorzystanie jego wizerunku w ramach akcji. Potem wypełniał ankietę, której nadawano indywidualny numer. Z tym numerem (na ankiecie) był fotografowany, po wykonaniu właściwego portretu, w celach identyfikacyjnych.

4 Ankieta składała się z trzech elementów: - Miejsca na imię. - Miejsca na krótkie przedstawienie się i opis swojej osoby. - Miejsca na wybór pytania do drugiej osoby z przygotowanej wcześniej listy. Na odwrocie ankiety znajdowały się z kolei: - Miejsce na pełne imię i nazwisko. - Formularz zgody z miejscem na podpis. - Pytanie o dane kontaktowe (adres i profil facebookowy). ETAP III POSTPRODUKCJA: 1. Przygotowanie portretów wszystkich uczestników: Po zakończeniu zdjęć, przygotowaliśmy zdjęcia pod kontem obróbki fotograficznej: - Wybór zdjęć - Kadrowanie - do takich samych wymiarów twarzy - Wyostrzanie - Konwersja fotografii do czerni i bieli - Wydruki A3 2. Dobranie portretów w pary: 3. Łączenie wybranych portretów w programie graficznym Photoshop CC: Aby uzyskać końcowy efekt, wybrane portrety, połączyliśmy w programie graficzny Photoshop CC. Aby zniwelować różnice w wyglądzie poszczególnych połówek twarzy, umieściliśmy biały paseczek pomiędzy fotografiami oraz odpowiedni kadrowaliśmy zdjęcia, zachowują proporcje boków fotografii. Nazwy plików opatrzyliśmy numerami nadanymi uczestnikom podczas fotografowania. To pozwoliło połączyć portrety z ankietami i odwrotnie. ETAP IV PUBLIKACJA: Portrety wraz z imionami, krótkimi opisami i wybranymi pytaniami opublikowaliśmy na naszej stronie internetowej beznienawisci.pl, poniżej utworzone zostały sekcje umożliwiające dodawanie komentarzy, w których uczestnicy akcji mogli zawrzeć odpowiedzi na zadane sobie pytania. Informacje o publikacji portretów wraz z linkiem zostały natomiast wysłane do uczestników akcji, przy pomocy poczty mailowej oraz za pośrednictwem Facebooka, które to adresy podawali oni w kwestionariuszu. Rezultaty projektu można zobaczyć pod adresem: beznienawisci.pl/rozne-oblicza-2 Wydruki fotografii rozłożyliśmy wszystkie razem i wybieraliśmy zdjęcia w pary, które miały stworzyć jeden portret. Składaliśmy portrety na pół i przymierzaliśmy je do siebie. Kierowaliśmy się wszelkimi fizycznymi podobieństwami: układ oczu, nosa, ust. Istotne były fryzury oraz elementy garderoby. Staraliśmy się maksymalnie dopasować do siebie uczestników, nie zwracając uwagi na rasę ani płeć. Wykorzystaliśmy wszystkie fotografie.

5 Imię/Name: Jakob Jestem/I am: Studentem stosunków międzynarodowych, moje hobby to bieganie. Mój tata jest Szwedem, a mama Polką. Takemaro, gdybyś został władcą jakiegoś państwa, jakie byłoby pierwsze prawo, które byś wprowadził? / If you were ruler of your own country what would be the first law you would introduce? Imię/Name: Takemaro Jestem/I am: Studentem polonistyki, Japończykiem. Kocham Polskę?? Jakob, jaki jest twój ulubiony rodzinny przepis? / What s your favorite family recipe Imię/Name: Lubna Jestem/I am: Muzułmanką. Zajmuję się na co dzień medycyną, a konkretnie chirurgią. Lubię naturę, podróżne i poznawanie ciekawych ludzi. Małgorzata, czy twoja szklanka jest w połowie pełna, czy w połowie pusta? / Is your glass half full or half empty? Imię/Name: Małgorzata Jestem/I am: Kobietą lubię podróże, lubię być wolna i niezależna. Lubna, gdybyś mogła podróżować w czasie, to gdzie byś się wybrała?

6 Imię/Name: Ola Jestem/I am: Warszawianką, córką, przyjaciółką, studentką, idealistką i aktywistką Kampanii Bez Nienawiści. Walaa, który z twoich ulubionych filmów byś mi poleciła? / Which of your favorite movies would you recommend me? Imię/Name: Walaa Jestem/I am: love live, enjoy being among people, socialize, learn and share news. Ola, jaka jest twoja ulubiona książka? / What is your favorite book to read? Imię/Name: Agata Jestem/I am: Sportowcem, lubię muzykę, podróże i ludzi?? Michał, jaka jest twoja ulubiona książka? Imię/Name: Michał Jestem/I am: Osobą pozytywną. Film i muzyka to moja pasja. Kreatywność przede wszystkim. Agata, kim chciałaś zostać w dzieciństwie i dlaczego?

7 Imię/Name: Nadia Jestem/I am: Mieszkam w Warszawie razem z moją dziewczyną i sześcioma kotami?? Uczę angielskiego w przedszkolu. Lubię oglądać dobre filmy, gotować i czytać (szczególnie w wannie;)). Piotr, gdybyś mógł zostać superbohaterem, to jaką moc chciałbyś posiadać? / If you were a super-hero, what powers would you have? Imię/Name: Piotr Jestem/I am: DJ, tancerz, pasjonat sztuk walki. Natalia, gdyby pieniądze nie grały roli, to co robiłabyś przez cały dzień? / If money was no problem, what would you do all day? mię/name: Ula Jestem/I am: Jestem Ula. Studiuję na SGH i UW. Tęsknię za Tęczą i wydaję miliony na śniadania na mieście. Scarlett, jakie jest twoje ulubione pytanie, które zadajesz nowo poznanym osobom? / What is your favorite question to ask newly-known people? Imię/Name: Scarlett Jestem/I am: Muzułmanką, Polką, Warszawianką. Ula, gdybyś miała jeszcze trzy dodatkowe życia do wykorzystania, to kim byłabyś w tych życiach i dlaczego? / If you had three more lives to live, then who would you be in those lives and why?

8 Imię/Name: Jakub Jestem/I am: Kanadyjczykiem reprezentującym tolerancję do wszystkich. Vladyslav, co byś zaśpiewał na nocy karaoke ze mną?/ что бы вы могли спеть вместе со мной на ночи караоке? Imię/Name: Vladyslav Jestem/I am: Гражданин Украины. Работаю в соляной шахте, интересуюсь электроникой, радиоэлектроникой, механикой, автомобили и.т.д. / Obywatelem Ukrainy. Pracuję w kopalni soli, interesuję się elektroniką, mechaniką, motoryzacją, itp Jakub, kto jest twoim bohaterem i dlaczego?/кто ваш герой и почему Imię/Name: Iwona Jestem/I am: Wykładowca w UAM. Tomiko, jaką książkę byś mi poleciła? / What book would you recommend me? Imię/Name: Tomiko Jestem/I am: Iwona, gdybyś mogła wyjechać do wybranego przez siebie kraju, to gdzie byś pojechała i dlaczego? / If you could visit any country in the world, where would you go?

9 START-UP! LABORATORIA AKCJI I IDEI PRZECIW MOWIE NIENAWIŚCI BARBARA JĘDRZEJCZYK O Start-upach można dowiedzieć się więcej z filmu: Start-up! Laboratoria akcji i idei przeciw mowie nienawiści to ogólnopolski projekt realizowany przez Fundację Humanity in Action Polska w partnerstwie ze Stowarzyszeniem Polis. W ramach projektu, 17 młodych osób mogło zrealizować swoje autorskie projekty mające na celu przeciwdziałanie mowie nienawiści w lokalnych społecznościach, w każdym z szesnastu województw. Wszystkie projekty zostały poprzedzone diagnozą lokalną i skonsultowane z grupą koordynatorów projektów ogólnopolskich. Każdy z pomysłów był skrojony na potrzeby społeczności danego regionu, jednak większość z nich, po odpowiednim dopasowaniu, może zostać wdrożony również w innych społecznościach.

10 OPOWIEDZ SIĘ Zrealizowany w województwie łódzkim, a tak naprawdę w przestrzeni internetowej, to platforma internetowa zbierająca historie osób różnorodnych, które z powodu swej inności, są szczególnie narażone na wykluczenie. OPOWIEDZ SIĘ działa jak wirtualna Żywa Biblioteka można do niej sięgnąć zawsze i wszędzie. Zawsze też będzie można ją uzupełnić i rozwinąć. OPOWIEDZ SIĘ to szczere i niezwykle poruszające opowieści kilku osób: m. in. osoby transseksualnej, muzułmanki i osoby bezdomnej, zarejestrowane kamerą wywiady o tym, z czym najtrudniej się zmierzyć w polskim społeczeństwie oraz o trudnych odpowiedziach na pytania o tożsamość. Filmy obalają stereotypy i sprawiają, że jesteśmy bardzo blisko bohaterów w nich występujących. Są niezwykle prostym i skutecznym narzędziem pogłębienia wiedzy na temat tych, których nie znamy, łatwym do wykorzystania w każdym środowisku. facebook.com/opowiedzsie

11 MAMY GŁOS Projekt jest skierowany do dziewczyn w wieku nastoletnim. Bycie uczennicą technikum, szkoły zawodowej czy liceum nie jest łatwe. Koordynatorki projektu dobrze to pamiętają. Dziewczyn często nie traktuje się w szkole poważnie. Lektury mówią o kobietach uległych, nieśmiałych i pokornych. W podręcznikach od historii nie znajdziemy niemal żadnej narodowej bohaterki. Wkraczając w dorosłość, dziewczyny otrzymują w szkole lekcję miejsca w społeczeństwie mają siedzieć cicho i potakiwać. Projekt #mamygłos miał na celu przede wszystkim uświadomienie młodym kobietom w wieku gimnazjalnym i ponadgimnazjalnym ich praw i tego, jak te prawa egzekwować. W ramach projektu powstała strona internetowa i profil na facebooku, gdzie były umieszczane konkretne porady, co robić w sytuacjach, gdy dotyka dyskryminacja. Odbył się również cykl warsztatów prorównościowych dotyczące mowy nienawiści, dyskryminacji i przemocy wobec kobiet. Dodatkowym celem inicjatywy było wzmocnienie środowiska młodych aktywistek poprzez pracę z nimi nad rozwojem ich własnych mikrokampanii, jak też zaangażowanie ich w inne kobiece projekty. Odbyły się warsztaty blogerskie, konkurs vlepkowy oraz kiermasz inicjatyw. W ramach projektu koordynatorki mogły wpłynąć na życie młodych dziewczyn z województwa wielkopolskiego oraz wykształcić w nich chęć do działania oraz poczucie sprawczości oraz tego, że mają wpływ na rzeczywistość. Podobne działania mogą zostać powielone w innych województwach, czy nawet w mniejszej społeczności. Założenia projektu są na tyle uniwersalne, że można bez trudu jest dopasować niemal wszędzie, bo przecież niemal wszędzie żyją nastolatki, które potrzebują podobnych projektów. facebook.com/mymamyglos

12 ŚLĄSKIE LABORATORIUM IDEI & AKCJI: GOŚCINNOŚĆ WOJOWNICY JESIENI ŻYCIA To projekt przeprowadzony w województwie śląskim. Był skierowany do osób mających wiejskie pochodzenie, a obecnie mieszkających, czy też identyfikujących się ze społecznością śląską. Jest to grupa dosyć liczna, ale jej obecność na Śląsku często spotyka się z dyskryminacją ze strony rodowitych Ślązaków i Ślązaczek. Zaplanowano działania integracyjno-uświadamiające, wśród których znalazł się: Konkurs fotograficzny Mam to po Babci/Dziadku! Mom to po Omie/Opie, który miał przypomnieć mieszkańcom Gliwic (i nie tylko), że korzenie wielu rodzin są na wsi oraz, że można się z tego cieszyć i być z tego dumnym. Osoby uczestniczące w projekcie obrazem i słowem udowodniły to podczas Wieczoru z Tradycją oraz dnia babci i dziadka. Co mieści się w słowie gościnność? Uważność, otwartość, szacunek, sytuacja, w której własny dom i samego siebie otwieramy na innego człowieka. Druga część projektu osadzała się na czterech spotkaniach dyskusyjnych, otwartych dla każdego. Tematem spotkań były przyczyny mowy nienawiści oraz nad możliwymi sposobami reagowania na nią. facebook.com/mamtopobabci Realizowany w województwie zachodniopomorskim projekt Michała Skrzypczaka miał na celu uwrażliwienie młodych ludzi na problem zmagania się ze starością i uzmysłowienie, że jest to proces, który dotknie wszystkich. Jednocześnie projekt zakładał integrację młodych z seniorami i wspólne aktywności wielopokoleniowe. Odbyły się trzy wydarzenia związane z inicjatywą przeciw ageizmowi. Pierwszą był bieg na 5 km, w którym mogli wziąć udział wszyscy chętni koszalinianie bez względu na wiek i kondycję fizyczną. Drugim wspólnym spotkaniem był trening aikido połączony z pracą z symulatorem starości. Po założeniu symulatora każdy mógł chociaż przez chwilę poczuć barierę, jaką stawia ciało człowieka doświadczonego i zmagającego się ze schorzeniami i chorobami wieku podeszłego. Świetna inicjatywa, która spotkała się z ogromnym zainteresowaniem, zwłaszcza młodzieży szkolnej otworzyła oczy na wiele aspektów życia seniorów i seniorek. Trzecim wydarzeniem była dyskusja na temat dyskryminacji osób starszych, połączona z burzą pomysłów, jak temu zjawisku zapobiegać. facebook.com/wojownicyjesieni

13 MUZUŁMANKI_WARSZAWIANKI HEJT_ALERT Inicjatywa Lubny Al-Hamdani, warszawskiej lekarki i członkini wspólnoty muzułmańskiej miała na celu zintegrowanie jej społeczności religijnej z warszawiakami i warszawiankami oraz dać możliwość poszerzenie wiedzy na temat islamu w Polsce i na świecie. Podczas trwania projektu przygotowano trzy spotkania. Dwa z nich odbyły się w warszawskim meczecie i dotyczyły celebracji muzułmańskich świąt oraz dyskusji na temat roli kobiety w islamie. Spotkaniu świątecznemu towarzyszyło oprowadzanie po meczecie oraz świąteczny poczęstunek. Trzecie spotkanie odbyło się w jednej z ursynowskich bibliotek, gdzie możliwe były indywidualne rozmowy z muzułmankami z różnych stron świata. Spotkania z inną kulturą są niezwykle potrzebne, zwłaszcza w czasie radykalizacji zachowań i poglądów, które często wynikają z niewiedzy i uprzedzeń. Typowy projekt-start-upowy, a jego główny trzon to prosta w obsłudze wtyczka do przeglądarki Google Chrome, która umożliwia za pomocą jednego kliknięcia myszki zgłoszenie nienawistnych treści. Każde zgłoszenie jest rozpatrywane w ciągu 3 dni roboczych lub krócej. Po zaakceptowaniu zgłoszenia, nienawistna treść jest wysyłana do administratora danej strony. W razie poważniejszych przejawów mowy nienawiści, treść jest zgłaszana na policję oraz do prokuratury. Więcej: Inicjatywę można zrealizować również w środowiskach, gdzie społeczność muzułmańska nie istnieje, ale za to, jest inna mniejszość, która spotyka się z dyskryminacją.