Timac Agro światowy lider biotechnologii morskiej

Transkrypt

1 Timac Agro światowy lider biotechnologii morskiej Od kilkuset lat rolnicy zamieszkujący regiony nadmorskie intuicyjnie wykorzystywali algi morskie do nawożenia pól uprawnych, uzyskując wyższe plony o lepszej jakości. To skłoniło naukowców do poszukiwań innowacyjnych rozwiązań, w oparciu o ekstrakty z alg, które pozwoliłyby na uruchomienie i pełne wykorzystanie zakodowanego w genach potencjału roślin. Od ponad 50 lat w Bretanii, u wybrzeży Atlantyku, gdzie wody oceanu są wyjątkowo zasobne w algi, prowadzone są badania nad tymi organizmami i ich wykorzystaniem w gospodarce, przede wszystkim zaś w rolnictwie i ogrodnictwie. Obecnie przemysł wytwarzający nawozy oparte o filtraty z alg mając do dyspozycji nowoczesne laboratoria zajmujące się morską biotechnologią oraz wysoko zaawansowane technologie produkcji wytwarza preparaty precyzyjnie ukierunkowane na uruchomienie potencjału plonotwórczego roślin uprawnych. Preparaty nowej generacji wzbogacone o komponenty zawierające filtraty z alg wykazują zdecydowanie wyższą skuteczność w porównaniu z tradycyjnymi nawozami. Liderem światowej biotechnologii morskiej jest firma działająca na północy Francji Grupa Roullier. Początkowo efekty jej pracy wykorzystywane były na rynkach lokalnych i regionalnych, obecnie zdobywają coraz większe uznanie producentów żywności, bowiem stosowanie preparatów zawierających homogenaty z alg połączone ze składnikami pokarmowymi przynosi bardzo wymierne rezultaty. Uprawy stymulowane nowej generacji preparatami rodzą plony wyższe nawet o kilkanaście procent, a jakość handlowa w porównaniu z płodami zbieranymi z plantacji uprawianych tradycyjnymi metodami agrotechnicznymi jest znacząco wyższa. Algi stanowią niezwykle bogate źródło substancji fizjologicznie aktywnych oligosacharydów, witamin, aminokwasów i fitohormonów naturalnych molekuł o wysokiej aktywności biologicznej. Są to organizmy cechujące się wyjątkowo szybkim wzrostem (u niektórych gatunków zaobserwowano dzienny przyrost na długość przekraczający 10 cm) posiadają dziesięć razy większy potencjał plonotwórczy niż uprawy polowe. Żyją w ekstremalnych warunkach. Rosnąc w strefie pływów są nieustannie narażone na dynamiczne zmiany środowiska (dzienne różnice w poziomie morza w strefach pływów sięgają nawet kilkunastu metrów, a dobowe różnice temperatur mogą przekraczać kilkadziesiąt stopni podczas odpływów algi przebywają poza środowiskiem wodnym i są narażone na ekspozycję słoneczną). Algi mają więc zdolność intensywnego rozwoju w skrajnie ciężkich warunkach, a przy tym wykazują wyjątkową zdolność regeneracji uszkodzeń. Dzięki opracowanym technologiom przetwarzania alg morskich udało się z nich wyekstrahować ważne dla upraw polowych związki, które stymulują wiele procesów fizjologicznych w roślinach. Związki te mogą być podawane zarówno z nawozami płynnymi, jak i doglebowymi. W zależności od formy podania i składników mineralnych jakimi są

2 wzbogacone wykazują odrębne mechanizmy działania. Nawozy płynne oparte na homogenatach z alg wpływają na mniejsze obciążenie czynnikami stresowymi, zwiększają skuteczność fotosyntezy oraz asymilację węgla, opóźniają proces starzenia, regulują transpirację, wpływają na procesy metaboliczne, regulują przemiany enzymatyczne. Z kolei ekstrakty zawarte w nawozach doglebowych stymulują przemiany metaboliczne w roślinie, pobudzają aktywność korzeniową, poprawiają architekturę systemu korzeniowego, efektywność pobierania wody i składników pokarmowych, regulują także przemiany enzymatyczne. W wieloletnich badaniach nad algami wyodrębniono z nich molekuły, którym zawdzięcza się korzystny wpływ na rośliny uprawne. Są to m.in.: cytokinina IPA, która wykazuje działanie systemiczne, poprawia pobieranie i przyswajanie składników mineralnych, a także aktywizuje ich transport, sekwencja aminokwasów glicyna-betaina wykazującą działanie antystresowe, stymulują wzrost systemu korzeniowego i proces fotosyntezy. W nawozach doglebowych występuje aminopuryna, która stymuluje rozwój systemu korzeniowego oraz pochodne indolu wpływające na asymilację i transport azotu. Preparaty na bazie alg morskich rekomendowane są do stosowania nie tylko w rolnictwie, ale także w ogrodnictwie. W uprawach sadowniczych wyjątkowo sprawdzają się nawozy płynne, które zapewniają szybsze i efektywniejsze pobieranie składników pokarmowych, szczególnie mikroelementów, w porównaniu z nawozami aplikowanymi doglebowo. Dzięki temu efektywnie można podawać składniki pokarmowe w sytuacjach, w których mamy do czynienia ze słabą dostępnością z gleby, suszą, podtopieniami i innymi uszkodzeniami systemu korzeniowego. Znakomite efekty w uprawach ogrodniczych osiągnąć można dzięki stosowaniu preparatów zawierających ekstrakty z alg morskich, które stymulują kwitnienie, zawiązywanie i wybarwianie owoców oraz zwiększają odporność na uszkodzenia, podnoszą pobieranie i transport składników mineralnych, biorą udział w ochronie roślin przed stresami termicznymi i wodnymi, wydłużają proces fotosyntezy i dostarczają podstawowych, w pełni przyswajalnych składników pokarmowych zwiększających wzrost i zapobiegających niedoborom. Jak wynika z doświadczeń, preparaty oparte na algach morskich są innowacyjnymi narzędziem biostymulującym plon i uruchamiającym pełen potencjał plonotwórczy roślin uprawnych. Stosowanie ich wpływa korzystnie na jakość i wysokość plonów przy zachowaniu pełnego bezpieczeństwa produkowanej żywności. Optymalizacja nawożenia mineralnego europejski trend Zgodnie z kierunkami wytyczonymi przez Komisję Europejską należy redukować stosowanie nawożenia mineralnego, które przyczynia się do nadmiernej degradacji gleb i zanieczyszczenia środowiska naturalnego. Należy zatem wybierać nawozy, które sprzyjają wzrostowi produktywności upraw poprzez redukcję wpływu szkodliwych dla roślin czynników biotycznych i abiotycznych. Szansą i przyszłością dla rozwoju zrównoważonych metod produkcji rolniczej są nawozy z dodatkiem substancji o działaniu biostymulującym. Nawozy te są niezwykle efektywne w zrównoważonym nawożeniu plantacji, gdyż zwiększają odporność roślin na stresy biotyczne i abiotyczne. Ponadto stymulują wzrost, rozwój i plonowanie roślin uprawnych oraz zapewniają zaopatrzenie w dostępne formy składników pokarmowych. Ich stosowanie nie tylko gwarantuje prawidłowe odżywienie roślin uprawnych, ale także zapewnia korzystne oddziaływanie na glebę preparaty te podnoszą jej potencjał

3 plonotwórczy. Dokarmiają rośliny, a równocześnie powodują zmiany fizyczne w glebie sprzyjają rozwojowi flory i fauny glebowej, korzystnie wpływają na jej odczyn i przekształcają składniki pokarmowe z form nieprzyswajalnych na przyswajalne dla roślin. Są to produkty przyjazne dla roślin, środowiska glebowego i zdrowia człowieka. Wszystkie technologie Timac Agro odpowiadają wymogom rolnictwa zrównoważonego. Oferta firmy jest zbieżna ze współczesnymi tendencjami w zakresie nawożenia roślin. Nawozy o działaniu biostymulującym Na rynku pojawia się coraz więcej nawozów, które nie tylko wzbogacają glebę w składniki pokarmowe niezbędne dla roślin, zapobiegają ewentualnym niedoborom tych składników, ale spełniają dodatkowe funkcje poprawiają odżywienie roślin aktywując pobieranie i transport składników mineralnych, biorą udział w ochronie roślin przed stresami czy też wydłużają proces fotosyntezy. Są to nawozy o działaniu biostymulacyjnym. Substancji w nich zawartych jest bardzo wiele, a każda z nich w odmienny sposób oddziałuje na rośliny. Na polskim rynku produkty tego typu dostępne są od niedawna. W Europie Zachodniej stosuje się je z powodzeniem od kilkudziesięciu lat. Poznanie związków i substancji biostymulujących może ułatwić dobranie odpowiedniego nawozu odpowiadającego aktualnemu zapotrzebowaniu roślin lub wspomagającego przezwyciężenie stresu abiotycznego, który może wystąpić działanie prewencyjne lub interwencyjne, w przypadku łagodzenia skutków wystąpienia warunków stresogennych (przymrozki, podtopienia, susza itp.). Celem stosowania tych preparatów jest zwiększenie wysokości i jakości plonów. Co zawierają: Kwasy humusowe Są naturalnym składnikiem próchnicy w glebie i tworzą tzw. swoiste substancje próchniczne. Kwasy humusowe podnoszą żyzność gleby dzięki wysokiej pojemności wymiany kationowej, zawartości tlenu i ponadprzeciętnej pojemności wodnej. Mają zdolność wiązania nierozpuszczalnych jonów metali, tlenków i wodorotlenków i powolnego ich uwalniania w miarę zapotrzebowania roślin. Poprawiają strukturę gleby, zapobiegają utracie wody (zwiększają pojemność sorpcyjną), neutralizują ph, wzbogacają glebę w substancje organiczne i mineralne, poprawiają dostępność składników pokarmowych, a dzięki temu stymulują wzrost korzeni i całej rośliny. W próchnicy zawarte są substancje o charakterze antybiotyków, które intensyfikują procesy fizjologiczne roślin oraz wykazują działanie organicznych katalizatorów tych procesów. Na plantacjach wzbogaconych w kwasy humusowe stwierdza się nie tylko znaczną poprawę jakości i wartości biologicznej plonu, ale także wzrost jego wysokości o kilkanaście procent w porównaniu z kontrolą. MEZOCALC MEZOCALC to wysoce reaktywny, łatwo rozpuszczalny i przyswajalny wapń pozyskiwany z oceanicznych złóż pochodzących z ery mezozoicznej. Złoża tego naturalnego węglanu wapnia powstały ponad 150 mln lat temu. Charakteryzują się one bardzo dobrym rozdrobnieniem, a zawarty w nich wapń jest wysoce reaktywny. Dodatek węglanu wapnia stanowi impuls dla mikroorganizmów glebowych pobudzający je do aktywności życiowej wraz ze zrostem ph wzrasta aktywność mikroorganizmów glebowych. Nawożenie tym składnikiem zapewnia lepsze pobieranie substancji pokarmowych z gleby poprzez poprawę ph, stymulację

4 aktywności mikroflory, a łatwo przyswajalny wapń doskonale odżywia rośliny. MEZOCALC jest rezerwuarem wapnia dla roślin, poprawia strukturę gleby, stymuluje rozwój systemu korzeniowego, zapewnia lepsze kiełkowanie i krzewienie się roślin. Aminokwasy Jako składniki enzymów biorą udział w przebiegu wielu procesów. Kluczową rolę odgrywają w przebiegu fotosyntezy prowadzącej do powstania węglowodanów niezbędnych roślinie do wzrostu. Synteza aminokwasów to proces wymagający dużych nakładów energii. Podanie roślinom gotowych aminokwasów pozwala im na oszczędność energii i poprawia ich rozwój,zwłaszcza w krytycznych stadiach rozwojowych. Na przykład do nawozów dodaje się glicynę, która uczestniczy w dostarczaniu aminokwasów oraz w biosyntezie glukozy i keratyny (odpowiedzialnych za produkcję energii), bierze udział w procesie tworzenia tkanek roślinnych i syntezie chlorofilu, a także jej pochodną betainę. Betaina jest składnikiem białek zwanych fitochelatynami, które biorą udział w usuwaniu z roślin metali ciężkich. Aminokwas ten bierze udział w wielu przemianach metabolicznych, chroni struktury komórkowe przed skutkami odwodnienia, zakumulowana w wakuoli umożliwia regulację potencjału osmotycznego komórki zapobiega odwodnieniu tkanek. Fitohormony Cytokininy regulują proces starzenia się roślin hamują rozkład białek i syntezę RNA. Regulują tempo podziałów komórkowych, transport metabolitów do organów, w których następują intensywne podziały komórkowe oraz pobudzają wzrost objętościowy komórek. Stymulują różnicowanie się chloroplastów, indukują różnicowanie się pędów i wzrost pąków, uczestniczą w kiełkowaniu nasion (wychodzeniu ze stanu spoczynku). Dodatek zeatyny reguluje wzrost i rozwój rośliny. Zeatyna przyspiesza podziały komórkowe w tkankach merystematycznych. Wpływa na ekspresję chlorofilu, zwiększając intensywność procesów fotosyntezy. Z kolei aminopuryna daje impuls komórce do bardziej intensywnego pobierania wapnia, zwiększa jego stężenie w komórkach, a tym samym wpływa na rozwój korzenia głównego i korzeni włośnikowych, przez co lepiej się one rozwijają. A przez stymulację korzeni, poprawiamy pobieranie wody przez roślinę i składników pokarmowych. To tylko niektóre z substancji, które dodawane są do nawozów przeznaczonych do maksymalnego wydobycia potencjału plonotwórczego roślin uprawnych. Najkorzystniej jest wybierać produkty, które w swoim składzie mają całe kompleksy różnych substancji o działaniu biostymulującym Przykładem takiego rozwiązania jest wybór preparatów zawierających aktywny kompleks SEACTIV. Zawiera on sekwencję glicyna betaina, wolne aminokwasy oraz IPA, czyli roślinne białko molekularne naturalnego pochodzenia, o dużej aktywności w procesach biologicznych zachodzących w roślinach. IPA polepsza pobieranie oraz transport składników i asymilatów, współtworzy potencjał plonotwórczy rośliny. Kompleks ten wytwarzany jest na bazie wyselekcjonowanych alg morskich. Wpływa na szybką dostępność dostarczanych składników pokarmowych oraz ich aktywny transport w roślinie. Podnosi odporność i wydajność roślin. Innym przykładem jest kompleks FERTIACTYL zawierający glicynę betainę, zeatynę, kwasy humusowe i fulwowe). Pozyskiwany jest z alg morskich i wyciągów roślinnych. Wpływa na dynamiczny rozwój systemu korzeniowego, wyższą urodzajność gleby, wysoką aktywność fizjologiczną roślin oraz dostarcza odpowiednią ilość łatwo przyswajalnych składników pokarmowych (N, P, K). Z kolei kompleks N PRO to

5 naturalny związek wpływający na lepsze pobieranie i przetwarzanie azotu. Intensyfikuje transport azotu z korzeni do części wegetatywnych rośliny oraz wpływa na większe wytwarzanie reduktazy azotanowej enzymu niezbędnego w procesach przemiany azotu, których efektem jest synteza aminokwasów potrzebnych do budowy białek. Zastosowanie nawozu zawierającego ten kompleks nie tylko zwiększa wielkość plonów, ale poprawia także ich jakość, redukując ilość szkodliwych azotanów. Uprawa rzepaku nawożenie i regeneracja Znaczenie rzepaku stale rośnie. Wynika to z coraz szerszego wykorzystania nasion jako surowca w wielu gałęziach gospodarki. Brak alternatywy dla nasion rzepaku jako surowca dla tak wielu działów przemysłu od petrochemicznego poprzez spożywczy i paszowy do farmaceutycznego warunkuje popyt na wysokim poziomie w perspektywie wielu jeszcze lat. W Polsce zbiory rzepaku już kilka lat temu przekroczyły 2 mln ton. Zaspokojenie rosnącego popytu na nasiona rzepaku związane jest ze zwiększaniem wydajności z jednostki powierzchni, czyli coraz szerszym wykorzystaniu nasion odmian mieszańcowych oraz zwiększeniem nakładów na uprawę. Zwiększanie powierzchni uprawy jest limitowane dostępną powierzchnią gruntów rolnych oraz względami organizacyjnymi w gospodarstwach, czyli płodozmianem. Rzepak jest wymagającą uprawą, a każde zaniedbanie w terminie siewu, nawożenia czy ochrony prowadzi do nieuniknionej straty plonu. Przyczyną niskiego wykorzystania potencjału plonotwórczego rzepaku jest niewystarczający poziom nakładów na uprawę i niepełna kompleksowość technologii stosowanie uproszczeń i technologii ekstensywnych. Integrowane i rozwinięte technologie uprawy, mimo stosunkowo wyższych nakładów, są gwarancją wysokiej nadwyżki bezpośredniej uzyskiwanej z hektara. W uprawie rzepaku ozimego bardzo duże znaczenie, determinujące wysokość potencjalnych plonów, ma wybór odmiany. Po doświadczeniach z 2012 roku zima była wyjątkowo bezwzględna dla ozimin, w skali kraju wymarzło ponad 30% rzepaku, producenci przy wyborze odmian kierowali się głównie ich mrozoodpornością. Przy ocenie zimotrwałości należało zapoznać się z wynikami PDO z własnego województwa. Z danych GUS wynika, że w sezonie 2011/2012 w województwie łódzkim wymarzło ponad 90% rzepaku, w lubuskim 70%, kujawsko-pomorskim ponad 60%, a w wielkopolskim 46,5%. O powodzeniu uprawy rzepaku ozimego decyduje przede wszystkim poprawna i staranna agrotechnika. Jednym z podstawowych czynników jest terminowe i dokładne wykonanie siewu. Od staranności wykonania tego zabiegu w znacznej mierze zależy wysokość i jakość przyszłych plonów. Siew determinuje wzrost i właściwy pokrój roślin rzepaku przed zimą oraz wpływa na efektywność pozostałych czynników plonotwórczych. Z uwagi na niepowodzenia z 2012 roku, w tym sezonie producenci z niebywałą starannością zwracali uwagę na agrotechnikę oraz dotrzymywanie terminów siewu rzepaku ozimego. Trwa zima. Jej intensywność jest różna, w zależności od regionu Polski. Do połowy stycznia przebiegała dość łagodnie. W drugiej połowie styczniu pojawiły się bardzo niskie temperatury, ale pola na ogół okryte były śniegiem. Trudno jest w tej chwili przewidzieć co

6 wydarzy się w lutym i w marcu. Najważniejsze czynniki decydujące o przezimowaniu to kondycja roślin, w jakiej wchodziły w stan spoczynku zimowego oraz przebieg pogody. Stan ozimin będzie można ocenić dopiero po zakończeniu okresu zimowego. W uprawie rzepaku ozimego najsilniejszym czynnikiem stresowym jest zima, a dokładniej, niekorzystne warunki pogodowe charakterystyczne dla tej pory roku. Uszkodzone i osłabione przez mrozy i inne, ekstremalne czynniki pogodowe rośliny łatwo są porażane przez grzyby, dlatego tak ważna jest ocena przezimowania plantacji rzepaku ozimego. Bardzo istotne jest to, by zbyt pochopnie nie podjąć decyzji o zaoraniu plantacji. Warunkiem otrzymania wysokich plonów jest szybki start i efektywna regeneracja osłabienia, a niejednokrotnie także uszkodzeń zimowych. Należy także pamiętać o zapewnieniu roślinom, nawet tym, które przetrwały zimę w dobrej kondycji, komfortowych warunków wczesną wiosną. Podczas ruszenia wegetacji proces wzrostu roślin uprawnych staje się jeszcze bardziej zależny od czynników zewnętrznych: temperatury, wody, światła, dostępności składników mineralnych i innych. W okresie spoczynku rośliny narażone są na niekorzystny wpływ czynników zewnętrznych, głównie atmosferycznych, ale w nieco innym stopniu, gdyż rośliny znajdują się wówczas w okresie spoczynku, a ich funkcje życiowe ograniczone są wówczas do niezbędnego minimum. Już wczesną wiosną powinniśmy zadbać o dobry start rzepaku o wzmocnienie rozwoju roślin, zwiększenie ich potencjalnej produktywności, a zatem zwiększenie plonowania i uzyskania plonów lepszej jakości. Nie zawsze udaje się zapewnić takie warunki tradycyjnymi metodami agrotechnicznymi, dlatego niezbędne jest zastosowanie alternatywnych metod, które sprzyjają regeneracji uszkodzeń. Dzięki tym zabiegom często udaje się uratować uprawy, które mimo złego przezimowania zdecydowano się utrzymać i pomóc im w regeneracji, aby ostatecznie uzyskać wysoki i wyrównany plon. Przykładem preparatów, które służą do regeneracji plantacji rzepaku ozimego są nawozy o działaniu biostymulującym. Niezależnie od przebiegu pogody rzepak w większym lub mniejszym stopniu potrzebował będzie szybkiej regeneracji. Samo nawożenie dostarczenie tylko składników pokarmowych to za mało. Należy przede wszystkim wpłynąć na uruchomienie mechanizmów metabolicznych rośliny. Rzepak ozimy jest rośliną wymagającą. Przy wyborze odpowiedniego do regeneracji nawozu płynnego powinniśmy kierować się zawartością niezbędnych składników uczestniczących w odbudowie, czyli NPK, a także obecnością w nim związków antystresowych, które zminimalizują zimowe uszkodzenia i zapewnią szybki start. Przykładem takiego kompleksowego rozwiązania jest zastosowanie nawozu FERTIACTYL STARTER. Zawiera on naturalne roślinne ekstrakty pozyskiwane z alg morskich: glicynę-betainę podnoszącą odporność na stresy środowiskowe oraz wpływającą na wydajność fotosyntezy oraz zeatynę, która stymuluje rozwój systemu korzeniowego, a także podnosi efektywność procesów metabolicznych. Dodatkową zaletą tego nawozu jest zawartości kwasów fulwowych i humusowych, które działają na środowisko glebowe, pobudzając procesy uwalniania składników pokarmowych. Możemy zatem stwierdzić, że działanie proponowanej technologii odżywiania jest dwukierunkowe działa na roślinę i glebę. Ponadto dostarcza składniki pokarmowe, niezbędne w początkowej fazie wzrostu. Zastosowanie tego typu nawozów to efektywne wykorzystanie każdego dnia wegetacji i wyposażenie rośliny w energię do dobrego startu na wiosnę.

7 Warto inwestować w plantacje rzepaku, nawet te, które nie rokują najlepiej po zimie. Zastosowanie nawozów o działaniu biostymulującym, oddziałujących kompleksowo na kondycję roślin jest, jak wynika z dotychczasowych wieloletnich doświadczeń, działaniem o wysokim poziomie skuteczności. Siew punktowy rzepaku ultrazlokalizowane nawożenie startowe Rzepak jest wyjątkowo wymagającą uprawą. Każde zaniedbanie terminu siewu, nawożenia czy ochrony prowadzi do straty plonu. O powodzeniu uprawy rzepaku ozimego, decyduje przede wszystkim poprawna i wykonana w odpowiednim terminie agrotechnika. Pierwszym, najważniejszym zabiegiem decydującym o wysokości i jakości przyszłorocznych plonów jest siew. Determinuje on wzrost i właściwy pokrój roślin rzepaku przed zimą oraz wpływa na efektywność pozostałych czynników plonotwórczych. Rzepak ozimy jest bardzo wymagającą uprawą. Charakteryzuje się dużymi wymaganiami pokarmowymi i potrzebami nawozowymi. Już w okresie jesiennym pobiera znaczne ilości składników pokarmowych, głównie azotu oraz potasu. Fosfor i potas zwiększają mrozoodporność roślin, nie można też zapomnieć o mikroelementach. Stanowisko pod uprawę powinno być zasobne w podstawowe makroelementy, a także powinno mieć uregulowany odczyn ph powyżej 6. Najlepszymi glebami dla uprawy rzepaku są gleby kompleksu pszennego bardzo dobrego i dobrego, żytniego bardzo dobrego oraz pszennego górskiego. Może być też uprawiany na glebach kompleksu żytniego dobrego. Bardzo ważnym elementem agrotechniki jest dobór materiału siewnego i właściwy termin siewu, który przypada w zależności od regionu kraju od połowy do końca sierpnia. W momencie startu rośliny potrzebują dobrego uwilgotnienia gleby. Istotnym elementem jest także w okresie jesiennym suma temperatur, przyjmuje się, że powinna ona wynosić C. Udany początek wegetacji gwarantuje dobre przygotowanie się do okresu spoczynku zimowego. W celu uzyskania szybkiego i wyrównanego startu należy zaopatrzyć rośliny w składniki pokarmowe, które będą dostępne już od bardzo wczesnej fazy rozwojowej. Już jesienią należy także zadbać o rozwój systemu korzeniowego rzepaku zwarty pokrój i nisko osadzony pąk wierzchołkowy zwiększają szanse roślin na dobre przezimowanie. Rośliny rzepaku, którym udała się silnie ukorzenić podczas jesieni, nawet przy dużych uszkodzeniach części nadziemnej lepiej zregenerują się gdy ruszy wiosenna wegetacja. Dobrze rozwinięty i aktywnie pobierający składniki pokarmowe system korzeniowy to gwarancja lepszego odżywienia mineralnego rośliny i zaopatrzenia w wodę, a także bardziej efektywnego wykorzystania nawozów. Siew punktowy. Pierwszym krokiem jest zapewnienie równomiernego rzutowego wysiewu zadanej dawki nawozowej. Osiągnięto to tworząc precyzyjne, sterowane komputerowo rozsiewacze oraz wprowadzając nawozy o wysokiej jakości i stabilności granuli. To rozwiązanie nie zapewnia jednak podania składnika w bezpośredniej bliskości kiełkujących nasion, a tym samym błyskawicznej jego dostępności. Wyjściem z tej sytuacji było stworzenie możliwości aplikacji nawozu wspólnie z nasionami w redlicy nasiennej. Aby uzyskać taki efekt w uprawie rzepaku należy zasiać go punktowo w szerokie rzędy w rozstawie 45 cm. Metoda

8 ta zyskuje coraz więcej zwolenników. Siew punktowy ma wiele zalet zaliczamy do nich: równomierne rozmieszczenie nasion w rzędzie, bardzo dobre wschody poprzez lepsze podsiąkanie wody glebowej (klinowa redlica + kółko dociskowe), równomierny i optymalny rozwój roślin powoduje lepsze przezimowanie (brak bezpośredniej konkurencji roślin), stabilny i pewny plon. Doświadczenia polowe potwierdzają, że zdolność wschodów przy siewie punktowym jest dużo wyższa niż przy zastosowaniu tradycyjnych metod wysiewu. Wynosi ona ponad 90%, co oznacza, że ten typ wysiewu średnio o 15-20% zwiększa polową zdolność wschodów. Tak wysoką efektywność wschodów gwarantuje precyzyjne umieszczenie nasion na idealną głębokość. Rośliny rzepaku nie mają skłonności do wybujałości i lepiej wykorzystują wodę i składniki pokarmowe. Stosowanie nawozów mikrogranulowanych w uprawie rzepaku możliwe jest przy pomocy siewników fabrycznie wyposażonych w przystawkę lub wiąże się w doposażeniem w aplikatory. Nawóz dostarczany jest bezpośrednio do redlicy nasiennej. Uniwersalna przystawka mocowana jest na siewniku, a nawóz pneumatycznie przewodami przemieszczany jest w bezpośrednie sąsiedztwo nasion. Jeżeli rolnik posiada siewnik do siewu buraków cukrowych istnieje także możliwość dostosowania maszyny do siewu punktowego rzepaku. Należy wymienić tarcze wysiewające i zainstalować aplikator. Dodatkową korzyścią jest możliwość szybszej amortyzacji sprzętu, dzięki użyciu go zarówno w uprawie buraka cukrowego, jaki i rzepaku. Po przystosowaniu siewnika pozostaje jedynie dobrać odpowiedni nawóz startowy z podstawowymi składnikami pokarmowymi: azotem, fosforem, siarką, wapniem, a także substancją biostymulującą kompleksem PHYSIO+. Dostępny na rynku nawóz mikrogranulowany PHYSIOSTART zapewnia odżywienie już od bardzo wczesnej fazy rozwojowej rzepaku, składniki podane są w bezpośrednie sąsiedztwo kiełkujących nasion. Nowość PINKSTART Stosowanie nawozów mikro ewidentnie sprzyja rozwojowi rzepaku w początkowych fazach wzrostu, co w konsekwencji wpływa na szybsze i bardziej wyrównane wschody. W zasadzie nawozy tego typu oddziaływają na roślinę tylko w początkowym okresie wegetacji. Jednak jest ono na tyle efektywne, że finalnie uzyskujemy zwyżkę plonu, co potwierdzają liczne doświadczenia. Wiedza na ten temat stała się dla działu naukowo-badawczego firmy Timac Agro inspiracją do poszukiwana kolejnych rozwiązań z zakresu nawozów mikro. Mówiąc o rynku rzepaku i nawożeniu mikro musimy także pamiętać o tych producentach, którzy stosują tradycyjne metody wysiewu (nie stosują siewu punktowego). Do tej pory ten segment rynku był niedostępny dla nawozów mikro, jednak od tego roku, w ofercie Timac Agro Polska pojawi się nowy produkt PINKSTART startowy nawóz mikrogranulowany do stosowania w uprawie rzepaku ozimego. Podobnie, jak PHYSIOSTART nawóz ten jest połączeniem niezbędnych dla roślin w początkowych fazach rozwojowych składników pokarmowych z kompleksem o działaniu biostymulującym PHYSIO +. Kompleks ten zawiera aminopurynę, która wpływa na szybkie i równomierne wschody roślin oraz szybki rozwój systemu korzeniowego. Nowoczesna technologia, jaką wykorzystano w tym nawozie, umożliwia jego aplikację w bezpośrednim sąsiedztwie nasion. Jednak w porównaniu z wcześniej opisanym produktem sama technika siewu jest zupełnie inna.

9 PINKSTART nie wymaga od użytkownika dodatkowego usprzętowienia siewnika. Nawóz miesza się z nasionami rzepaku bezpośrednio przed siewem i tak przygotowaną mieszankę wsypuje do zbiornika nasiennego siewnika. Ważne jest, iż wielkość granulek nawozu oraz ich ciężar zostały tak dobrane, aby nie dochodziło do zjawiska sedymentacji w czasie jazdy siewnika na polu. Technika przygotowania do wysiewu nawozu PINKSTART i sam wysiew nie są skomplikowanymi czynnościami. Bardzo dobre wymieszanie uzyskujemy wykorzystując do tego różnego typu urządzenia bębnowe, jak choćby betoniarki. Chodzi o to, aby jak najlepiej wymieszać ze sobą nasiona rzepaku i granulki nawozu jest to gwarancją równomierności wysiewu. PINKSTART z powodzeniem stosowany jest między innymi we Francji i Austrii. W tych krajach szybko zyskał zwolenników wielu producentów rzepaku włączyło ten produkt do technologii nawożenia plantacji i dzięki temu zabiegowi uzyskuje wymierne efekty w zwyżce plonu. Cieszymy się, że jako Timac Agro Polska będziemy mogli zaoferować także ten produkt naszym producentom.