Makro- i mikroskładniki w dokarmianiu dolistnym kukurydzy

Transkrypt

1 Makro- i mikroskładniki w dokarmianiu dolistnym kukurydzy Autor: mgr inż. Kamil Młynarczyk Data: 14 maja 2018 Kukurydza posiada jedne z największych potrzeb pokarmowych ze wszystkich zbóż. Aby zapobiec ograniczeniu wzrostu rośliny, należy zadbać o dostępność składników pokarmowych. W uprawie kukurydzy doskonale sprawdza się metoda dolistnego podawania składników, która szybko zastosowana zmniejsza negatywne skutki niedoborów. Dokarmianie dolistne kukurydzy vs. tradycyjne 1 / 5

2 Młode rośliny są szczególnie narażone na niedobory składników pokarmowych Pierwszy zabieg powinien mieć charakter prewencyjny, a kolejne, w miarę potrzeby wykonuje się interwencyjnie, co 7 dni. Zabieg dokarmiania powinien być przeprowadzony minimum 7 dni po wykonaniu zabiegu środkiem herbicydowym. Dokarmianie dolistne w porównaniu do tradycyjnego nawożenia charakteryzuje się dużo szybszym tempem wchłaniania. Co istotne, pominięty zostaje również wpływ ph gleby na pobieranie składników pokarmowych. Równomierne pokrycie liści rośliny zapewnia szybką reakcję na występujący niedobór w danej część rośliny. Należy pamiętać, że dokarmianie dolistne kukurydzy nie zastąpi nawożenia gleby, a jedynie ma szansę zniwelować negatywne działanie niedoborów. Warto przytoczyć w tym miejscu prawo minimum Liebiga. Głosi ono, że pierwiastek, którego jest najmniej, działa ograniczająco na pobieranie innych pierwiastków. W skrajnych przypadkach nawet na zahamowanie wzrostu rośliny. Młode rośliny są szczególnie narażone na niedobory składników pokarmowych, zwłaszcza we wczesnych fazach rozwojowych. Wynika to z ich krótkiego korzenia i zróżnicowanej dostępności do pierwiastków. Do najważniejszych makroskładników zaliczamy fosfor, wapń, magnez, potas, sód oraz siarkę. Wszystkie wymienione pierwiastki odgrywają ważną rolę w żywieniu kukurydzy, w szczególności jednak istotne są: fosfor, siarka i potas. 2 / 5

3 Pierwszy zabieg można wykonać, kiedy roślina znajduje się już w fazie 4 liści. Przy samym procesie dokarmiania należy pamiętać o odpowiedniej temperaturze wody. Tak, aby rośliny nie dostały szoku termicznego. Odpowiednie warunki to zachmurzone niebo i temperatura w przedziale C. Makroskładniki w żywieniu kukurydzy Do najważniejszych makroskładników zaliczamy fosfor, wapń, magnez, potas, sód oraz siarkę. Wszystkie wymienione pierwiastki odgrywają ważną rolę w żywieniu kukurydzy, w szczególności jednak istotne są: fosfor, siarka i potas. Potas odpowiada za gospodarkę wodną rośliny, siarka wpływa na pobieranie azotu, a fosfor za zaopatrywanie komórek w energię. Częstą praktyką, jeśli chodzi o dokarmianie dolistne kukurydzy jest wykonywanie mieszanek. Przoduje tutaj powszechnie stosowane połączenie mocznika i siarczanu magnezu. Należy pamiętać o maksymalnym stężeniu 6% mocznika i 6% siarczanu magnezu siedmiowodnego (3% dla jednowodnego). Warto mieć również na uwadze działanie innych ważnych pierwiastków. Widoczne pierwsze oznaki niedoboru fosforu W okresie majowych chłodów roślina może mieć problemy z pobieraniem składników pokarmowych. Dotyczy to głównie fosforu. Możemy wówczas zaobserwować fioletowoczerwone przebarwienia na roślinie. Zahamowanie wzrostu poprzez zaprzestanie pobierania fosforu powoduje znaczny spadek plonu. Aby temu zapobiec, wystarczy dawka około 2kg P2O5/ha, ponieważ pierwiastek w okresach chłodu jest ciężko pobierany z gleby, jednak łatwo z liści. 3 / 5

4 Warto również zwrócić uwagę na formę, w jakiej występuje fosfor. Formy organiczne są łatwiej i szybciej transportowane w roślinie niż formy nieorganiczne. Mikroskładniki w odżywianiu dolistnym Najważniejszym mikroskładnikiem w żywieniu kukurydzy jest cynk. Charakterystycznymi objawami jego niedoboru są białe przebarwienia po obu stronach nerwu środkowego liścia, który jako aktywator znacznej część enzymów opóźnia kwitnienia i ogólny rozwój rośliny. Najważniejszym mikroskładnikiem w żywieniu kukurydzy jest cynk. Charakterystycznymi objawami jego niedoboru są białe przebarwienia po obu stronach nerwu środkowego liścia. W konsekwencji doprowadzić to może do pomniejszenia plonu, a także obniżenia jego jakości. Pierwiastek ten wpływa również na odporność na suszę i choroby fizjologiczne rośliny. Bardzo dobrą formą, która sprawdza się w nawożeniu kukurydzy jest chelat cynku. Na 1t ziarna wraz z odpowiednią ilością słomy kukurydza pobiera około 40g cynku. Chelaty to związki kompleksowe, które w centrum posiadają jon metalu. Co ważne, takie związki są łatwiej przepuszczalne przez błony i szybciej transportowane w roślinie. Ważnym pierwiastkiem w uprawie kukurydzy, zwłaszcza na zielonkę, jest bor. Jego niedobór może prowadzić do skrócenia międzywęźli, a więc rośliny będą niższe i uzyskamy mniejszą biomasę na kiszonkę. Niedobór boru powoduje szczerbowatość kolb Bor reguluje tez proces kwitnienia i zawiązywania ziarniaków. Przy jego niedoborze, spotkać się możemy z widokiem zdeformowanej kolby, jak również z niewykształceniem się ziarniaków na jej końcu. Aby w pełni wykształcić kolbę, kukurydza pobiera 20g boru na każdą tonę ziarna wraz z odpowiednią ilością słomy. Mangan z kolei odpowiada za katalizację procesu fotosyntezy i wzrostu rośliny. Jego objawy nie są widoczne gołym okiem. Jedynie, co można spostrzec, to ogólne osłabienie roślin, strata wigoru i zahamowanie wzrostu. Brak manganu obniża również odporność na agrofagi. 4 / 5

5 Powered by TCPDF ( Składnikiem pokarmowym, na który warto zwrócić uwagę podczas mineralnego odżywiania roślin jest miedź. Jej zastosowanie wpływa na ochronę roślin przed chorobami grzybowymi. Pierwiastek odpowiada również za katalizację procesów enzymatycznych w roślinie. Najważniejszy to przemiana azotu azotanowego w amonowy. Dokarmianie dolistne kukurydzy może odbywać się poprzez zastosowanie łącznie paru nawozów. Warto jednak zapoznać się wówczas z tabelami roztworów roboczych. Zawierają one informacje, co można łączyć, a czego należy unikać, przykładowo nie zaleca się łącznia siarczanu magnezu z fosforem, oraz cynku z fosforem. 5 / 5