AUTOREFERAT. 2. Posiadane dyplomy, stopnie naukowe/ artystyczne z podaniem nazwy, miejsca i roku ich uzyskania

Transkrypt

1 AUTOREFERAT 1. Imię i Nazwisko Mariusz Witczak 2. Posiadane dyplomy, stopnie naukowe/ artystyczne z podaniem nazwy, miejsca i roku ich uzyskania Doktorat nauk technicznych w zakresie inżynierii chemicznej, Instytut Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk w Gliwicach, obroniony 18 grudnia 2000 r. Magister inżynier mechanik, kierunek Mechanika i Budowa Maszyn, specjalność z zakresu Maszyn i Urządzeń Przemysłu Chemicznego i Spożywczego, Politechnika Krakowska, Wydział Mechaniczny, Kraków Licencjat w zakresie matematyki, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Wydział Matematyki i Informatyki, Kraków Studia Podyplomowe, Ekonomika i zarządzanie firmami, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków Technik mechanik, Technikum mechaniczne im. Janka Krasickiego w Końskich, Informacje o dotychczasowym zatrudnieniu w jednostkach naukowych/ artystycznych Asystent Akademia Rolnicza w Krakowie, Wydział Technologii Żywności, Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego Adiunkt Akademia Rolnicza w Krakowie, Wydział Technologii Żywności, Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego 2008-nadal Adiunkt Uniwersytet Rolniczy w Krakowie, Wydział Technologii Żywności, Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego * w przypadku, gdy osiągnięciem tym jest praca/ prace wspólne, należy przedstawić oświadczenia wszystkich jej współautorów, określające indywidualny wkład każdego z nich w jej powstanie 1

2 4. Wskazanie osiągnięcia * wynikającego z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. nr 65, poz. 595 ze zm.): Cykl siedmiu jednotematycznych publikacji pod wspólnym tytułem: Analiza i modelowanie cech reologicznych płynów spożywczych a) (autor/autorzy, tytuł/tytuły publikacji, rok wydania, nazwa wydawnictwa) 1. Witczak, M., Juszczak, L., Ziobro, R., Korus, J., Influence of modified starches on properties of gluten-free dough and bread. Part I: Rheological and thermal properties of gluten-free dough, 2011, Food Hydrocolloids, w druku, doi: /j.foodhyd (IF=2.659*). 2. Witczak, M., Juszczak, L., Gałkowska, D., Non-Newtonian behaviour of heather honey, 2011, Journal of Food Engineering, 104, (IF=2.168*). 3. Witczak, M., Korus, J., Ziobro, R., Juszczak, L., The effects of maltodextrins on gluten-free dough and quality of bread, 2010, Journal of Food Engineering, 96, (IF=2.168*). 4. Korus, J., Witczak, M., Ziobro, R., Juszczak, L., The impact of resistant starch on characteristics of gluten-free dough and bread, 2009, Food Hydrocolloids, 23, (IF=3.196*). 5. Juszczak, L., Witczak, M., Gałkowska, D., Flow Behaviour of Black Chokeberry (Aronia melanocarpa) Juice, 2009, International Journal of Food Engineering, Vol. 5: Iss. 1, Article 1. (IF=0.326*). 6. Korus, J., Witczak, M., Juszczak, L., Ziobro, R., Grass pea (Lathyrus dativus L.) starch as an alternative for cereal starches: Rheological properties and retrogradation susceptibility, 2008, Journal of Food Engineering, 88, (IF=2.081*). 7. Witczak, M., Ptaszek, A., Żmudziński, D., Surówka, K., Grzesik, M., Rheological and AFM characteristic of hydrolysates produced by limited enzymatic hydrolysis of soy flour extrudates, 2005, Chemical Papers, 59, (IF=0.409*). * Dla prac z 2011 roku i znajdujących się w druku podano wartość IF z ostatniego wydania JCR, dla pozostałych według wydania JCR za rok opublikowania. 2

3 b) omówienie celu naukowego/artystycznego ww. pracy/prac i osiągniętych wyników wraz z omówieniem ich ewentualnego wykorzystania Przedstawione do oceny prace dotyczą charakterystyki reologicznej produktów i półproduktów spożywczych. W badaniach wykorzystano szerokie spektrum eksperymentalnych metod reologicznych i termicznych, jak również dokonano opisu matematycznego wyników badań z użyciem modeli reologicznych. Analizy te pozwoliły na charakterystykę płynów o różnorodnych właściwościach i w szerokim zakresie zmienności odkształcenia, naprężenia, czasu i temperatury. W efekcie przeprowadzonych badań uzyskano informacje na temat możliwości i kierunków wykorzystania badanych produktów i półproduktów przemysłu spożywczego. Dodatkowym efektem prac było wyznaczenie wielkości reologicznych i fizykochemicznych niezbędnych w projektowaniu, sterowaniu, kontroli jakości i eksploatacji procesów produkcji żywności. Seria trzech prac (Prace nr 1, 3 i 4) dotyczy problemów związanych z poprawą jakości i przedłużeniem trwałości chleba bezglutenowego. W pracy nr 4 dokonano oceny preparatów skrobi opornej RS pod kątem ich prozdrowotnego działania oraz możliwości wykorzystania w technologii wypieku pieczywa bezglutenowego. Materiałem badawczym były próbki ciasta i chleba na bazie składników pozbawionych glutenu. Scharakteryzowano właściwości reologiczne ciasta oraz dokonano oceny walorów odżywczych, parametrów tekstury i cech organoleptycznych pieczywa. Stwierdzono, że zastąpienie części skrobi bazowych skrobią oporną wpływa istotnie na właściwości reologiczne ciasta, zmieniając wartości parametrów charakteryzujących właściwości lepkosprężyste (wzrost wartości modułu strat i zachowawczego, obniżenie wartości kąta przesunięcia fazowego i wartości podatności) oraz modyfikując charakterystykę kleikowania badanych mieszanek (wzrost temperatury kleikowania i spadek lepkości). W większości wypadków preparaty RS nie wypływały istotnie na ocenę chleba po względem jego parametrów tekstury i cech organoleptycznych, jednocześnie poprawiając jego walory odżywcze, zwiększając zawartość błonnika pokarmowego. Wymaga to jednak indywidualnego ustalania dodatku wody. Wyniki tych badań potwierdziły hipotezę dotyczącą możliwości wykorzystania preparatów skrobi RS w technologii wypieku chleba bezglutenowego. 3

4 Kolejna praca z tej serii dotyczyła możliwości zastosowania maltodekstryn o różnym stopniu scukrzenia na charakterystykę procesu starzenia się chleba bezglutenowego. Uzyskane wyniki pokazały istotny wpływ dodatku maltodekstryn na właściwości ciasta i pieczywa. Zastąpienie skrobi bazowych maltodekstrynami o różnym stopniu scukrzenia podnosiło temperaturę kleikowania oraz redukowało lepkość kleików. Ponadto stwierdzono, iż dodatek maltodekstryn istotnie modyfikuje właściwości reologiczne ciasta osłabiając jego strukturę i zwiększając jego podatność na deformacje. Dodatek maltodesktryny o niskim stopniu scukrzenia powodował również zmniejszenie objętości bochenków i znaczne pogorszenie cech jakościowych pieczywa. Przy największym udziale tej maltodekstryny otrzymane próbki pieczywa charakteryzowały się dużą nieregularnością w wielkości i kształcie porów, co istotnie pogorszyło jego akceptowalność sensoryczną. Udział w ciastach maltodekstryn o wyższym stopniu scukrzenia powodował istotny wzrost objętości bochenków oraz korzystnie wpłynął na ograniczenie twardnienia miękiszu pieczywa podczas przechowywania. Maltodekstryna o najwyższym stopniu scukrzenie okazała się również skutecznym czynnikiem w redukowaniu entalpii rekrystalizacji amylopektyny. Wskazuje to, że maltodekstryny o wysokim stopniu scukrzenia mogą być stosowane w wypieku chleba bezglutenowego jako składnik wydłużający trwałość pieczywa. Pozytywne efekty prac nad wykorzystaniem preparatów skrobi opornych i maltodekstryn w pieczywie bezglutenowym przyniosły w efekcie następny temat, dotyczący możliwości wykorzystania skrobi modyfikowanych jako czynnika ograniczającego starzenie się chleba bezglutenowego. W rezultacie scharakteryzowano ciasto na bazie skrobi i hydrokoloidów z udziałem preparatów skrobi modyfikowanych. Stwierdzono, że badane próbki miały charakter słabych żeli. Dodatek skrobi modyfikowanych obniżał podatność ciasta na odkształcenia i nie wpływał istotnie na temperaturę kleikowania. Termogramy DSC charakteryzowały się dwoma pikami, których temperatury zależały od ilości i rodzaju użytego preparatu. Wykazano istnienie stosunkowo silnych i statystycznie istotnych związków pomiędzy parametrami charakterystyki cieplnej (DSC) i charakterystyki reologicznej badanych próbek ciasta. W wyniku wykonanych analiz zaobserwowano, że głównym czynnikiem determinującym właściwości reologiczne ciasta jest zdolność wiązania wody, a ustalenie optymalnych receptur wymaga indywidualnego ustalania zarówno dodatku wody, jak również ilości stosowanych hydrokoloidów, gdyż ich wpływ 4

5 na tworzoną strukturę uzależniony jest od ilości dostępnej wody i sposobu jej związania. W pracy nr 2 dokonano charakterystyki właściwości reologicznych, w tym lepkosprężystych, próbek miodów wrzosowych. Do badań wytypowano trzy próbki miodu wrzosowego o różnej zawartości wody (18,0%, 18,2% i 20,0%) oraz, dla celów porównawczych, miód wielokwiatowy o zawartości wody wynoszącej 16,0%. Uzyskane wyniki pozwoliły stwierdzić, iż badane próbki miodów wrzosowych charakteryzowały się przepływem nienewtonowskim, rozrzedzanym ścinaniem z tendencją do granicy płynięcia oraz obecnością zjawiska tiksotropii. Nienewtonowski charakter przepływu badanych miodów dobrze opisywało równanie Herschela-Bulkleya, a wartości parametrów tego modelu zależały od rodzaju próbki, w tym zawartości wody oraz temperatury pomiaru. Zależność lepkości od czasu opisano modelem Weltmanna. Wartości parametrów tego równania potwierdziły tiksotropowy charakter badanych miodów wrzosowych, wskazując jednocześnie na związek charakteru przepływu z zawartością wody i białka, które wpływają na siłę struktury tworzonej w miodzie. Analiza właściwości lepkosprężystych wykazała istotną dominację cech lepkich nad sprężystymi (G > G ), a silna zależność wartości modułu lepkości zespolonej od prędkości kątowej potwierdziła nienewtonowski charakter miodów wrzosowych. Do opisu zależności modułów od prędkości kątowej zastosowano model potęgowy. Stwierdzono trend spadkowy w wartościach parametru modelu i ich zależność zarówno od rodzaju miodu, jak również temperatury i interakcji pomiędzy tymi parametrami. Praca nr 6 była efektem współpracy z Katedrą Technologii Węglowodanów UR w Krakowie i dotyczyła charakterystyki skrobi z polskich odmian lędźwianu siewnego jako skrobiowego surowca alternatywnego. W badaniach tych wykorzystano szerokie spektrum metod reologicznych w celu dokonania pełnej charakterystyki struktury i właściwości reologicznych kleików i żeli skrobiowych. Dodatkowo w badaniach wykorzystano skaningową kalorymetrię różnicową, pozwalającą na wskazanie różnic w cieplnej charakterystyce kleikowania skrobi. Skłonność do retrogradacji oceniono z wykorzystaniem metody turbidymetrycznej. Wyniki badań reologicznych opisano modelem Herschela-Bulkleya oraz modelami potęgowymi. Zastosowane metody pozwoliły na ocenę różnic i przyczyn zmienności we właściwościach skrobi z różnych odmian lędźwianu siewnego oraz jej odmienności w stosunku do skrobi zbożowych. Stwierdzono, że specyficzne właściwości skrobi lędźwianowej (wysoka lepkość 5

6 kleików, tworzenie mocnych żeli) mogą być wykorzystane w technologii żywności, a skrobia z lędźwianu może być alternatywą dla skrobi modyfikowanych chemicznie. Wyniki tych badań pokazały, że głównym czynnikiem warunkującym odmienne właściwości reologiczne skrobi lędźwianowej jest stosunkowo wysoka zawartość amylozy w porównaniu do skrobi zbożowych. Cecha ta, jak zaobserwowano, jest jednak również powodem większej podatności tych skrobi na proces retrogradacji. Praca nr 5 była efektem badań mających na celu opracowanie modeli opisujących zarówno wpływ zawartości ekstraktu, jak i temperatury na lepkość skoncentrowanych soków z różnych surowców owocowych. Uzyskane wyniki wykazały, że koncentraty soków z aronii wykazują właściwości newtonowskie, a wartość dynamicznego współczynnika lepkości silnie zależy od zawartości ekstraktu i temperatury. Wpływ zawartości ekstraktu na lepkość opisano za pomocą funkcji potęgowej i wykładniczej, przy czym lepsze rezultaty uzyskano z użyciem modelu wykładniczego. Stwierdzono, że zależność lepkości od temperatury dobrze opisuje równanie Arrheniusa. W celu jednoczesnego opisania zależności dynamicznego współczynnika lepkości od zawartości ekstraktu i temperatury dla soku z aronii zaproponowano dwa równania. Ze względu na silną zależność energii aktywacji od zawartości ekstraktu, zaproponowano również model czteroparametrowy, który uzależniał wartość energii aktywacji od zawartości ekstraktu i istotnie lepiej odzwierciedlał wyniki eksperymentów. Współpraca z katedrą Chłodnictwa i Koncentratów Spożywczych UR w Krakowie w ramach projektu zamawianego pozwoliła na wykonanie charakterystyki reologicznej ekstrudatów białka sojowego (Praca nr 7). W pracy wykorzystano model płynu tiksotropowego oparty na teorii strukturalnej, pozwalający na pełny opis zjawiska tiksotropii. Model ten wprowadza dodatkową wielkość charakteryzującą stopień zniszczenia struktury i wymaga podania dwóch równań opisujących odpowiednio zależność pomiędzy naprężeniem lub lepkością a szybkością ścinania i parametrem strukturalnym, którego wartość zależy od czasu. W pracy wykorzystano równanie zaproponowane przez De Kee i Turcotte, a zmianę parametru strukturalnego opisano równaniem będącym rozwinięciem równania kinetycznego dla odwracalnej reakcji chemicznej rzędu I. Stwierdzono istotne różnice we właściwościach reologicznych pomiędzy produktami uzyskanymi z użyciem różnych enzymów, dzięki którym można sterować właściwościami hydrolizatów, w zależności od potencjalnego zastosowania, poprzez odpowiedni dobór enzymu. 6

7 Wyniki badań reologicznych potwierdziły również możliwości wykorzystania ekstrudatów białek sojowych poddanych hydrolizie jako składników w takich produktach jak: sosy do sałatek, zagęszczone zupy i napoje, mieszanki przyprawowe, a także w cukiernictwie, piekarstwie i przemyśle mięsnym. 5. Omówienie pozostałych osiągnięć naukowo - badawczych (artystycznych) Studia wyższe magisterskie ukończyłem w 1996 roku na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej, uzyskując tytuł magistra inżyniera mechanika o specjalności Maszyny i Urządzenia Przemysłu Chemicznego i Spożywczego. Pracę magisterską wykonałem pod kierunkiem Prof. dr hab. inż. Michała Dyląga i Prof. Dr.-Ing. Heinza Brauera w ramach wymiany studenckiej pomiędzy Politechniką Krakowską i Uniwersytetem Technicznym w Berlinie, finansowanym przez DAAD w Institut für Verfahrenstechnik TU Berlin. W pracy pod tytułem: Experimentelle Untersuchung der kontinuierlichen Zitronensäureproduktion im Hubstrahlreactor mit dem Pilz Aspergillus niger (Doświadczalne badania nad ciągłą produkcją kwasu cytrynowego metodą wgłębną z zastosowaniem grzyba-pleśni "Aspergillus niger") zajmowałem się problemem optymalizacji produkcji kwasu cytrynowego, ze szczególnym uwzględnieniem wydłużenia czasu okresowej pracy instalacji. W 1997 rozpocząłem pracę na stanowisku asystenta w Katedrze Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego UR w Krakowie. Od chwili podjęcia pracy w Katedrze Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego, zaangażowałem się w prace wykonywane w ramach współpracy pomiędzy Katedrą a Instytutem Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk w Gliwicach. Zagadnienia te dotyczyły problemów związanych z badaniami eksperymentalnymi i modelowaniem procesów chemicznych oraz opracowaniem podstaw termodynamiki i kinetyki w różnych układach reaktorowych. Efektem tych prac było wyznaczenie precyzyjnych równań kinetycznych oraz wyznaczenie stałych termodynamicznych syntezy wyższych alkoholi alifatycznych oraz równań kinetycznych procesu estryfikacji kwasu akrylowego i metakrylowego wybranymi wyższymi alkoholami w obecności kwasu siarkowego jako katalizatora. W trakcie tych badań zaobserwowano, że szybkość reakcji estryfikacji kwasu akrylowego alkoholami rośnie, a energia aktywacji maleje, ze wzrostem masy cząsteczkowej 7

8 alkoholu. Zainteresowania procesami estryfikacji przerodziły się w realizację projektu, którego celem było opracowanie precyzyjnych równań kinetycznych estryfikacji kwasu akrylowego i metakrylowego niższymi alkoholami alifatycznymi oraz przedstawienie modelu złożonego układu reaktorowego, uwzględniającego jednoczesne odparowanie składników znad wrzącej fazy reakcyjnej i recyrkulację przepływających strumieni. Efektem tego projektu była rozprawa doktorska pt. Kinetyka i modelowanie syntezy niższych akrylanów i metakrylanów, obroniona r. przed radą naukową Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk w Gliwicach. Recenzentami w przewodzie doktorskim byli: Prof. dr hab. inż. Jerzy Skrzypek z Instytutu Inżynierii Chemicznej PAN i Prof. dr hab. inż. Stanisław Ledakowicz z Politechniki Łódzkiej. Wyniki prac opublikowano w czasopismach wyróżnionych w JCR. W okresie tym współpracowałem również z biurem projektów paliw płynnych, chemikalii i rafinerii nafty, w którym zdobywałem cenne doświadczenie w zakresie projektowania aparatury i instalacji przemysłowych. Kontynuacja zainteresowania procesami kinetycznymi i estryfikacją doprowadziły do podjęcia badań nad możliwością zastąpienia tradycyjnych katalizatorów, takich jak kwas siarkowy, związkami mniej korozyjnymi i łatwiejszymi do usunięcia z mieszaniny poreakcyjnej. Efektem tych prac było zbadanie możliwości wykorzystania wybranych heteropolikwasów jako potencjalnych katalizatorów procesu estryfikacji. Wyniki badań opublikowano w znanych czasopismach indeksowanych przez JCR i w materiałach konferencji międzynarodowych. W pracach tych porównano aktywność katalityczną związków należących do grupy heteropolikwasów: kwasu wolframofosforowego i kwasu molibdenofosforowego oraz oceniono możliwość zastąpienia tradycyjnych katalizatorów estryfikacji tymi związkami. Opracowano również modele kinetyczne procesów z uwzględnieniem nieidealności mieszanin, zastępując stężenia aktywnościami. Współczynniki aktywności obliczone zostały metodą UNIFAQ. W kręgu mojego zainteresowania znalazła się również destylacja reaktywna, jako nowoczesna, zintegrowana metoda, łącząca reakcje chemiczne z rozdziałem mieszaniny. Efektem tego była praca dotycząca możliwości zastosowania tej metody do syntezy akrylanu metylu. Równocześnie, z chwilą pozyskania przez Katedrę nowoczesnego reometru rotacyjnego, pracującego w trybach CS, CR i oscylacyjnym, zaczęły się rozwijać moje zainteresowania związane z badaniem i modelowaniem reologicznych właściwości płynnych i półpłynnych produktów i półproduktów spożywczych. 8

9 Nawiązanie współpracy z Katedrą Analizy i Oceny Jakości Żywności pozwoliło na wykonanie charakterystyki reologicznej wielu produktów spożywczych i powiązanie jej z właściwościami fizykochemicznymi. Pierwsze prace dotyczyły charakterystyki reologicznej musztard, majonezów oraz wpływu obecności wybranych hydrokoloidów na właściwości reologiczne kleików i żeli skrobiowych, jak również charakterystyki jonowymiennych właściwości skrobi ziemniaczanej. Dalszy rozwój zainteresowania metodami reologicznym i modelowaniem zaowocował zarówno pracami dotyczącymi charakterystyki miodów wrzosowych oraz skrobi z różnych odmian lędźwianu siewnego, jak również opracowaniem modeli opisujących zależność lepkości od zawartości ekstraktu i temperatury dla wybranych skoncentrowanych soków owocowych, a także wyznaczeniem charakterystyki reologicznej hydrolizowanych ekstrudatów białka sojowego. Współpraca z Katedrą Technologii Węglowodanów i Katedrą Analizy i Oceny Jakości Żywności zaowocowała serią prac związanych z poprawą jakości chleba bezglutenowego. W pracach tych dokonano oceny możliwości wykorzystania w technologii wypieku chleba bezglutenowego preparatów skrobi opornej RS, maltodekstryn o różnym stopniu scukrzenia oraz wybranych skrobi modyfikowanych. Nawiązana w 2009 roku współpraca z Katedrą Technologii Węglowodanów, Katedrą Analizy i Oceny Jakości Żywności oraz Wydziałem Biotechnologii i Nauk o Żywności Politechniki Łódzkiej przyniosła w efekcie opracowania na temat możliwości wykorzystania pozostałości nasion owoców jagodowych po ekstrakcji oleju jako dodatku zwiększającego wartość żywieniową pieczywa bezglutenowego. Zainteresowanie skaningową kalorymetrią różnicową oraz odbyte indywidualne szkolenie z zakresu obsługi i interpretacji wyników uzyskanych przy użyciu skaningowej kalorymetrii różnicowej (DSC 204 Phoenix; NETZSCH- Geratebau GmbH) przyniosło wyniki w postaci analizy termicznej ciasta, jako półproduktu do wypieku chleba, wykorzystane w pracy charakteryzującej wpływ skrobi modyfikowanych na jakość i szybkość starzenia się pieczywa, jak również w postaci charakterystyki szybkości rekrystalizacji skrobi, wykorzystanej w ocenie wpływu skrobi modyfikowanych i maltodekstryn o różnym stopniu scukrzenia na jakość i proces starzenia się chleba. Współpraca z drem Liborem Červenką z Wydziału Technologii Chemicznej Uniwersytetu w Pardubicach pozwoliła wykorzystać wiedzę z zakresu analizy termicznej do charakterystyki rożnych preparatów ziołowych. Efektem tego była praca dotycząca związków pomiędzy 9

10 aktywnością wody a charakterystyką termiczną suchych mieszanek ziołowych, w której wykorzystano związek temperatury przejścia w stan szklisty z aktywnością wody. W dalszym ciągu obiektem mojego zainteresowania jest pieczywo bezglutenowe. Obecnie realizuję projekt badawczy dotyczący wykorzystania badań termicznych i reologicznych w optymalizacji składu pieczywa bezglutenowego. Równolegle zaangażowany jestem w pracę dotyczącą możliwości suplementacji chleba bezglutenowego inuliną o różnych wartościach DP. Biorę również udział w realizacji projektu badawczego dotyczącego wykorzystania zintegrowanej analizy sensorycznej i instrumentalnej do modelowania właściwości deserów specjalnego przeznaczenia słodzonych stewią. Do obecnej chwili jestem współautorem 90 prac naukowych. Składa się na to 28 prac w czasopismach wyróżnionych w Journal Citation Reports (w tym jedna przeglądowa), z czego trzy opublikowane przed obroną pracy doktorskiej, a dwadzieścia pięć (w tym siedem stanowiących podstawę wniosku habilitacyjnego) po uzyskaniu stopnia doktora, pięć prac w innych czasopismach oraz cztery rozdziały w monografiach (jeden w języku polskim przed doktoratem oraz dwa w języku polskim i jeden w języku angielskim po obronie pracy doktorskiej). Pozostałe 53 pozycje to prace opublikowane w różnej formie w materiałach konferencyjnych i pokonferencyjnych. Publikacje, których jestem współautorem były cytowane 72 razy według bazy Scopus, a 74 razy według Web of Science. Indeks h według obu baz wynosi 5. Sumaryczny IF, zgodnie z wydaniami JCR za dany rok, bez uwzględnienia prac z 2011 roku i znajdujących się w druku, wynosi 19,498. Uwzględniając prace w druku i z 2011 roku (IF z ostatniego wydania JCR) sumaryczny IF wynosi 26,756. W trakcie swojej działalności naukowo-badawczej czynnie uczestniczyłem w wielu konferencjach krajowych i zagranicznych, takich jak: 1. 7th International Conference on Polysaccharides-Glycoscience, Praga, Republika Czeska, listopada X Konferencja Naukowa Z Cyklu Żywność XXI Wieku Żywność Projektowana, Kraków, września

11 3. 6th International Conference on Polysaccharides-Glycoscience, Praga, Republika Czeska, 29 września-01 października rd International Conference of Slovak Society of Chemical Engineering, Tatranske Matliare, Słowacja, maja nd International Conference of Slovak Society of Chemical Engineering, Tatranske Matliare, Słowacja, maja rd International Conference on Engineering Rheology, ICER 2005, Zielona Góra, sierpnia Konferencja Naukowa Polska żywność i napoje na rynkach Unii Europejskiej szanse i zagrożenia, Kraków, 15 października XVIII Ogólnopolska Konferencja Inżynierii Chemicznej i Procesowej, Szczyrk, czerwca th International Symposium on Heterogeneous Catalysis, Varna, Bułgaria, września th European Congress on Catalysis (Europacat-IV), Rimini, Włochy, 5-10 września XVI Ogólnopolska Konferencja Inżynierii Chemicznej i Procesowej, Muszyna, września W trakcie swojej pracy zawodowej czynnie uczestniczyłem lub uczestniczę jako wykonawca w realizacji pięciu projektów badawczych: 1. Projekt badawczy nr N N Zastosowanie charakterystyki reologicznej i termicznej ciasta do optymalizacji składu mieszanki do wypieku chleba na bazie składników pozbawionych glutenu w aspekcie przedłużenia jego trwałości. ( ) kierownik. 2. Projekt badawczy nr N N Wykorzystanie zintegrowanej analizy sensorycznej i instrumentalnej do modelowania właściwości deserów specjalnego przeznaczenia słodzonych stewią (Stevia Rebaudiana Bert). ( ) wykonawca. 3. Projekt badawczy (własny) nr 3P Wykorzystanie jonowymiennych właściwości skrobi do modelowania cech reologicznych i mechanicznych kleików i żeli skrobiowych. ( ) główny wykonawca. 11

12 4. Zadanie w projekcie badawczym zamawianym nr PBZ 021/P06/99/01. Nowe preparaty białkowe z soi otrzymywane metodą hydrolizy enzymatycznej ekstrudatów. ( ). 5. Projekt badawczy nr 3 T09C Kinetyka i modelowanie procesu syntezy niższych akrylanów w recyrkulacyjnym układzie reaktorowym sprzężonym z równoczesnym oddestylowaniem produktów. ( ) wykonawca. Za działalność naukową zostałem czterokrotnie wyróżniony Nagrodą zespołową JM Rektora Akademii Rolniczej w Krakowie: - Zespołowa Nagroda III o JM Rektora Akademii Rolniczej w Krakowie, 2002 rok, - Zespołowa Nagroda III o JM Rektora Akademii Rolniczej w Krakowie, 2005 rok, - Zespołowa Nagroda II o JM Rektora Akademii Rolniczej w Krakowie, 2007 rok, - Zespołowa Nagroda III o JM Rektora Akademii Rolniczej w Krakowie, 2008 rok. 12