Prezydent Miasta Częstochowy Częstochowa, r.

Transkrypt

1 Prezydent Miasta Częstochowy Częstochowa, r. OŚR-I Decyzja /zmiana pozwolenia zintegrowanego/ Na podstawie: art. 155 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm.); art. art. 181 ust. 1 pkt 1, 183 ust. 1, 188, 192, 201, 202, 204, 205, 211, 224, 376 pkt. 2 i 378 ust.1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r., Prawo ochrony środowiska (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz z późn. zm.); art. art. 16, 17, 18 i 27 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21 z późn. zm.); ust. 1 pkt 1 załącznika rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz. U. poz. 1169); po rozpatrzeniu pełnego pod względem formalnym wniosku złożonego w dniu 7 stycznia 2015 r. Spółki Akcyjnej ELSEN, z siedzibą w Częstochowie przy ul. Koksowej 11, w sprawie wydania zmiany pozwolenia zintegrowanego dla istniejącej instalacji energetycznego spalania paliw o nominalnej mocy nie mniejszej niż 50 MW t oraz po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, orzekam zmieniam pozwolenie zintegrowane dla instalacji energetycznego spalania paliw o nominalnej mocy nie mniejszej niż 50 MW t (210 MW t ) zlokalizowanej przy ulicy Koksowej 11 w Częstochowie, należącej do Spółki Akcyjnej ELSEN (numer REGON: , numer identyfikacji podatkowej NIP: ), z siedzibą w Częstochowie przy ul. Koksowej 11, wydane decyzją Prezydenta Miasta Częstochowy z dnia 28 listopada 2006 r. znak: OŚR.I /06 i zmienione decyzjami: - z dnia 17 lipca 2008 r. znak: OŚR.I /08; - z dnia 16 lipca 2009 r. znak: OŚR.I /09; - z dnia 14 stycznia 2011 r. znak: OŚR-I ; - z dnia 26 lutego 2014 r. znak:ośr-i ; - z dnia 5 grudnia 2014 r. znak: OŚR-I ; w części I w punktach 1.,2., ,2.1.5, 3., w części II w punktach 1.1., , w części III w punktach 1.1., , , , , , , , , , , , , , , , 2.2., 3.1., 3.2., 3.3., 4.1., , 4.2., w części IV w punkcie 1., 2. i dodaję w części III punkty i 4.1a.; nadaję nowy numer części pozwolenia IIIa W zakresie awarii przemysłowych wraz ze zmianą punktu 2.1.; wykreślam w części I punkty 2.2., , , , w części IIII punkty , , oraz zmieniam załączniki do pozwolenia nr 1., 2. i 3. i nazwę instalacji z Elektrociepłowni ECI na Elektrociepłownię EC. 1

2 W związku z powyższym pozwolenie zintegrowane otrzymuje brzmienie: I. Rodzaj i parametry instalacji 1. Ogólna charakterystyka stosowanych technologii ELSEN S.A. jest przedsiębiorstwem energetycznym prowadzącym działalności w obszarach wytwarzania i dystrybucji ciepła i energii elektrycznej oraz obrotem i dystrybucją gazu ziemnego, a także gazów technicznych. Jednym z podstawowych produktów jest para technologiczna dla potrzeb zakładów znajdujących się w jego sąsiedztwie m.in. ISD Huty Częstochowa Sp. z o.o. i Koksowni Częstochowa Nowa Sp. z o.o. Nadmiar pary wykorzystany jest do produkcji energii elektrycznej i cieplnej w skojarzeniu. Energia elektryczna przekazywana jest do systemu elektroenergetycznego, a energia cieplna i ciepła woda użytkowa dostarczana do zakładów przemysłowych zlokalizowanych w pobliżu elektrociepłowni. Aktualnie ELSEN S.A. prowadzi działania zmierzające do ponownego dostarczania energii cieplnej dla Miasta Częstochowy, co przyczyni się do wzrostu bezpieczeństwa energetycznego mieszkańców miasta, instytucji i pozostałych przedsiębiorstw. Dodatkowo Spółka prowadzi również działalność obejmującą uzdatnianie wody przemysłowej dla celów kotłowych, eksploatuje zakładowy system gazowniczy i elektroenergetyczny oraz instalacje sprężonego powietrza. Woda przemysłowa przygotowana przez spółkę ELSEN, wykorzystana jest na cele technologiczne zakładu oraz odsprzedawana innym podmiotom. 2. Charakterystyka instalacji IPPC Produkcja pary, energii elektrycznej i energii cieplnej odbywa się w elektrociepłowni EC, zlokalizowanej w południowo-wschodniej części Częstochowy, na terenach przemysłowych byłej Huty Częstochowa. Elektrociepłownia EC stanowi zespół urządzeń stacjonarnych powiązanych technologicznie w skład którego wchodzą cztery kotły OKPG 60 wraz z niezbędnym wyposażeniem (pompy, wentylatory, układ nawęglania, układ odżużlania, układ odpylania, układ doprowadzania gazu koksowniczego i gazu ziemnego oraz biomasy, komin, stacja wymienników, turbogeneratory), skład węgla, hala magazynowa biomasy, wiata technologiczna z zabudowanymi urządzeniami do załadunku i transportu biomasy, kruszarka, młyny do mielenia biomasy i zbiornik pyłu biomasowego Instalacje elektrociepłowni EC: Instalacje do produkcji pary, energii cieplnej i energii elektrycznej W skład elektrociepłowni EC wchodzą cztery kotły pyłowo-gazowe typu OKPG-60 (o numerach 1, 2, 4, 7) wraz z urządzeniami pomocniczymi, dwa turbogeneratory typu APT12 i PR-12, stacja wymienników ciepła, skład węgla, hala magazynowa biomasy, wiata technologiczna z zabudowanymi urządzeniami do załadunku i transportu biomasy, kruszarka, młyny do mielenia biomasy i zbiornik pyłu biomasowego. Wytwarzana w kotłach para technologiczna zużywana jest na potrzeby technologiczne i grzewcze pobliskich zakładów. Nadmiar pary wykorzystywany jest do produkcji energii elektrycznej i cieplnej w skojarzeniu. 2

3 Dane techniczne kotła typu OKPG-60 - moc osiągalna trwała 42 MW t ; - moc osiągalna trwała w paliwie 52,5 MW t ; - minimalna wydajność kotła 24 MW; - sprawność ok. 80%; Kotły OKPG-60 zostały skonstruowane jako wielopaliwowe, przystosowane do spalania pyłu węglowego oraz gazu. Możliwa jest również praca kotłów z wykorzystaniem tylko paliw gazowych. Palniki gazowe zainstalowane w tych kotłach to palniki wielodyszowe typu HTNR - combustion o obniżonej emisji tlenków azotu. Kocioł nr 1 Kocioł wyposażony jest w dwa palniki pyłowe wirowe typu NSW (w 2007 r. wymieniono palniki pyłowe na niskoemisyjne o obniżonej emisji NOx), dwa palniki gazowe na gaz koksowniczy i cztery palniki gazowe dwupaliwowe na gaz koksowniczy i ziemny. Kocioł nr 2 W 2010 r. rozpoczęto modernizację kotła, w wyniku której kocioł został przystosowany do spalania biomasy w postaci pyłu. W kotle tym zdemontowano w tym czasie palniki na gaz koksowniczy, a w następnym okresie jego eksploatacji, zlikwidowano również palniki na pył węglowy i obsługujące je młyny węglowe (na dzień dzisiejszy nie ma możliwości spalania w nim gazu koksowniczego i węgla). Wyposażeniem tego kotła są cztery palniki pyłowe biomasowe o mocy 12 MW i mocy maksymalnej 12,5 MW każdy oraz dwa palniki na gaz ziemny. Obecnie planowana jest zabudowa nowych palników gazowych umożliwiających spalanie gazu koksowniczego w tym kotle jako alternatywnego paliwa podstawowego obok biomasy. Po zrealizowaniu ww. zakresu, w razie niedoboru w dostawie gazu koksowniczego lub jego zbyt niskiego ciśnienia, gaz ziemny i biomasa będą stanowiły zabezpieczenie w produkcji pary technologicznej z tego kotła. Kocioł nr 4 W kotle zamontowane są dwa palniki pyłowe wirowe typu NSW (w 2007 r. wymieniono palniki pyłowe na palniki o obniżonej emisji Nox) oraz dwa palniki gazowe na gaz ziemny. W 2015 r. planowany jest jego remont w celu możliwości dotrzymania standardów emisyjnych od 1 stycznia 2016 r. dla nowych kotłów i spalania w nim gazu koksowniczego w zakresie: zabudowy nowej komory paleniskowej typu szczelnego (inaczej membranowej); demontażu części ciśnieniowej wraz z obmurzem i izolacją; montażu części ciśnieniowej wraz ze zmodernizowanym obmurzem i izolacją; rozbudowy podgrzewacza wody w celu zwiększenia sprawności kotła; zabudowy nowych dwupaliwowych palników gazowych (gaz koksowniczy i gaz ziemny); wymiany urządzeń pomocniczych (w razie takiej potrzeby); zabudowy nowego systemu AKPiA kotła oraz systemu nadzoru i wizualizacji kotła. 3

4 Kocioł nr 7 W kotle zainstalowane są dwa palniki pyłowo-gazowe na węgiel i gaz koksowniczy, cztery palniki gazowe dwupaliwowe na gaz koksowniczy i ziemny. Obecnie nie jest planowana modernizacja tego kotła, bowiem prowadzący instalację przewiduje likwidację tego kotła i budowę nowego bloku energetycznego. W kotłach typu OKPG-60 nie istnieje możliwość spalania wyłącznie węgla. Kotły te mogą być tylko opalane węglem i gazem ziemnym, lub węglem i obydwoma rodzajami gazu (koksowniczym i ziemnym). W zmodernizowanym kotle nr 2 paliwem podstawowym jest biomasa, a po jego remoncie z montażem nowych palników będzie także gaz koksowniczy, natomiast gaz ziemny jest paliwem rozpałkowym i wspomagającym. Węgiel kamienny, który stanowił wyłącznie paliwo awaryjne, nie jest już spalany w kotle nr 2. W kotłach OKPG-60 spalane są paliwa o następującej charakterystyce : - węgiel energetyczny o minimalnej wartości opałowej 20 MJ/kg, maksymalnej zawartości popiołu 16,5%, maksymalnej zawartości siarki 0,8 %; - gaz koksowniczy o minimalnej wartości opałowej 16,5 MJ/m 3, maksymalnej zawartości siarki 500 mg H 2 S/m 3. Ilość spalanego gazu koksowniczego uzależniona jest od jego dostaw z Koksowni. Średnie zużycie gazu koksowniczego wyniesie na poziomie 7500 m 3 /h; - gaz ziemny o minimalnej wartości opałowej 34,3 MJ/m 3, maksymalnej zawartości siarki 40 mg S/m 3. - biomasa wyłącznie w postaci gotowego produktu składająca się w całości lub części z substancji roślinnych pochodzących z rolnictwa lub leśnictwa, spalana w celu odzyskania zawartej w nich energii (w formie zbrykietowanej), o minimalnej wartości opałowej 14 MJ/kg, maksymalnej zawartości popiołu 3 %, maksymalnej zawartości siarki 0,3 %, maksymalnej zawartość chloru 0,2 % i niższej. W skład urządzeń współpracujących z kotłem typu OKPG- 60 wchodzą: wentylatory powietrza i spalin, pompy, urządzenia do transportu i przygotowania paliwa, urządzenia do usuwania żużla i popiołu, elektrofiltry, aparatura kontrolnopomiarowa oraz urządzenia do sterowania procesami w kotle. Każdy kocioł wyposażony jest w dwa wentylatory powietrza o wydajności m 3 /h każdy. Węgiel do spalania w palnikach pyłowo-wirowych przygotowuje się w postaci mieszanki pyłowo-powietrznej o możliwie drobnym przemiale i temperaturze C. Mieszanina ta przygotowywana jest w instalacji młynowej. Po podgrzaniu i zapaleniu pyłu następuje jego wymieszanie z powietrzem wtórnym w celu zupełnego spalenia paliwa, powietrze wtórne podgrzewane jest w rurowym podgrzewaczu do temperatury 120 C C. Równocześnie rurociągami do komory spalania doprowadzany jest gaz koksowniczy oraz gaz ziemny. W celu przygotowania pyłu biomasy do spalania w kotle OKPG-60 nr 2, przewidziano instalację do wstępnego kruszenia biomasy (biomasa przewożona jest w formie zbrykietowanej) w kruszarce oraz instalację do mielenia biomasy składającą się z dwóch młynów. Wytworzony pył biomasowy z obu młynów, magazynowany w zbiorniku pyłu biomasowego, z którego jest wygarniany czterema wygarniaczami ślimakowych do instalacji transportu pneumatycznego pyłu do palników. W kotle pozostawiono dwa palniki gazowe na gaz ziemny (po 1 szt na ścianach bocznych), 4

5 do rozpalania kotła i wspomagania płomienia przy niskim obciążeniu kotła. Cztery palniki pyłowe biomasowe o mocy nominalnej 12 MW i mocy maksymalnej 12,5 MW każdy, pracują niezależnie od siebie. Modernizacja kotła nr 2 została dokonana bez zmian w części parowo wodnej kotła. Doprowadzenie powietrza do spalania przewidziano od góry palnika (zasilanie powietrzem gorącym z istniejącego kolektora) natomiast doprowadzenia paliwa od dołu palnika. Palniki pracują przy zawirowaniu pyłu i powietrza wtórnego. Zawirowanie powietrza uzyskane jest poprzez stały zawirowywacz umieszczony w dyszy powietrza palnika, a zawirowanie pyłomieszanki poprzez zastosowanie wlotu ślimakowego oraz stały zawirowywacz umieszczony w dyszy pyłowej palnika. Sterowanie i nadzór nad pracą instalacji jest realizowany z nastawni kotłowej po rozbudowie systemu sterowania kotła. W zakresie modernizacji kotła nr 2 nie dokonano zmian urządzeń pomocniczych takich jak wentylatory powietrza i spalin, układ odpylania. Parametry wody kotłowej przedstawiają się następująco: - twardość max. 0,035 mval/dm 3 ; - zawartość SiO 2 40 mg/dm 3 ; - zawartość P 2 O 5 20 mg/dm 3 ; - utlenialność K2 20 mg/dm 3 ; - stężenie fosforanów max. 10 mg/dm 3 ; Zakład korzysta z usług zewnętrznego dostawcy wody i odbiorcy ścieków, z którym posiada stosowne umowy w tym zakresie. W przedmiotowej instalacji energetycznego spalania paliw, woda wykorzystywana jest na potrzeby technologiczne: do celów chłodniczych (do chłodzenia pomp i wentylatorów oraz kondensatu) uzupełnienia wody obiegowej i kotłowej w kotle (co spowodowane jest częściowym odparowaniem wody) oraz do procesu gaszenia żużla. Zużyta woda do celów chłodniczych (wody pochłodnicze) odprowadzana jest do zewnętrznej kanalizacji deszczowo-przemysłowej eksploatowanej przez inny podmiot. Źródłami ścieków przemysłowych są procesy odmulania i odsalania wody kotłowej i gaszenia żużla. Ścieki przemysłowe z odmulania i odsalania kotłów, po rozprężeniu oraz schłodzeniu odprowadzane są do zbiornika betonowego zlokalizowanego na terenie Elektrociepłowni, a następnie zakładową kanalizacją przemysłową pompowane do zbiornika Z4 znajdującego się na terenie Stacji Uzdatniania Wody Przemysłowej (nieobjętej przedmiotowym pozwoleniem zintegrowanym), do którego wpływają również ścieki przemysłowe pochodzące z regeneracji wymienników jonitowych z ww. Stacji Uzdatniania Wody Przemysłowej. Mieszanina ww. ścieków przemysłowych odprowadzana jest do kanału ulgi rzeki Warty Kucelinki. Powstające ścieki przemysłowe z procesu gaszenia żużla kierowane są do osadników (2 szt.), z których razem ze ściekami bytowymi, wprowadzane są do zewnętrznej kanalizacji sanitarnej eksploatowanej przez inny podmiot. 5

6 Elektrociepłownia EC wyposażona jest w dwa turbogeneratory do produkcji energii elektrycznej: Turbogenerator nr 1 Turbogenerator wybudowany w 1955 r. wyposażony jest w turbinę upustowokondensacyjną. W 2010 r. został on zmodernizowany, po której osiągnął moc 10 MW. Ostatni remont przeprowadzono w 2014 r., a jego stan techniczny oceniony jest jako dobry. Turbogenerator nr 2 Turbogenerator nr 2 wybudowany w 1979 r. wyposażony jest w turbinę upustowoprzeciwprężną, elektrohydrauliczny układ sterowania i regulacji. Ostatni remont przeprowadzono w 2013 r., a jego stan techniczny oceniony jest jako dobry. W skład instalacji olejowej ww. układu wchodzą: - zbiornik oleju o pojemności 5500 dm 3 ; - dwie chłodnice oleju o powierzchni 57,5 m 2 ; - trzy filtry oleju FM 300; - pompy olejowe: główna, rozruchowa, awaryjna oraz oleju lewarowego; W przypadku awaryjnego wyłączenia turbozespołu produkowana przez kocioł para odbierana jest przez stację redukcyjno-schładzającą i podawana po obniżeniu ciśnienia i schłodzeniu do stacji wymienników ciepła. Stacja wymienników ciepła jest zlokalizowana w budynku Elektrociepłowni EC. Została ona wyposażona w pięć wymienników o łącznej wydajności 96 MW. Wymienniki są zasilane z upustów i wylotów turbogeneratora. Wymienniki W1, W2 i W3 pracują na potrzeby dostarczania gorącej wody do systemu ciepłowniczego miasta i mają moc 26 MW każdy. Wymienniki W1 i W2 stanowią pierwszy stopień podgrzewu wody do temperatury ok. 105 C, wymiennik W3 podgrzewa wodę do ok. 135 C. Wymienniki W4 i W5 o mocy 9 MW każdy pracują na potrzeby dostawy energii cieplnej. Wymienniki parowo-wodne W1 i W2 mają powierzchnię wymiany ciepła wynoszącą 771 m 2 każdy. Parametry pracy wymienników wynoszą: czynnik para woda temperatura robocza C /105 ciśnienie robocze MPa 0,6 0,44 wydajność Mg/h Wymiennik parowo-wodny W3 ma powierzchnię wymiany ciepła wynoszącą 157 m 2. Parametry pracy wymiennika wynoszą: czynnik para woda temperatura C /135 ciśnienie robocze MPa 0,6 0,5 wydajność Mg/h

7 Wymienniki W4 i W5 mają moc 9 MW każdy. Pracują na potrzeby dostawy energii cieplnej w postaci gorącej wody. Są one zasilane parą wodną z kolektora 0,6 MPa. Każdy z wymienników ma powierzchnię wymiany ciepła równą 112 m 2. Parametry pracy wymienników wynoszą: czynnik para woda temperatura C /120 ciśnienie robocze MPa 0,6 0,5 wydajność Mg/h Wymienniki W1, W2, W3, W4, W5 są spięte w dwóch układach wody sieciowej, które mogą pracować niezależnie lub w układzie mieszanym. Oba układy wody sieciowej dla zakładów byłej Huty Częstochowa i dla sieci ciepłowniczej Miasta Częstochowy (spółka posiada możliwości techniczne na dostarczanie energii cieplnej do miejskiego systemu ciepłowniczego) mają stabilizację ciśnienia wody, zabezpieczenia przed przekroczeniem dopuszczalnych temperatur wody, spadkiem ciśnienia oraz przepływu wody. Parametry pracy w warunkach odbiegających od normalnych mają miejsce tylko w przypadku zatrzymania, rozruchu lub awarii kotła lub elektrofiltrów. Rozruch kotła OKPG-60 w Elektrociepłowni EC trwa około 3 godzin. Natychmiastowe zatrzymanie pracy kotła ma miejsce przy stwierdzeniu uszkodzeń lub zakłóceń uniemożliwiających jego normalną eksploatację Instalacja do magazynowania, transportu i przygotowania węgla kamiennego. Węgiel energetyczny dostarczany jest transportem kolejowym oraz samochodowym do składu węgla zlokalizowanego naprzeciwko budynku głównego elektrociepłowni EC. Skład usytuowany jest około 3 m poniżej poziomu terenu, ma wybetonowane podłoże i ściany, w którym można wydzielić dwie jego części: - kanał rozładowczy węgla z wagonów; - skład główny. Węgiel składowany jest do wysokości maksymalnie 10 m. Przy pomocy suwnicy i zespołu transporterów, ze składu węgiel dostarczany jest do podajników instalacji młynowej. Instalacja młynowa składa się z czterech młynów węglowych wentylatorowych typu MWk-6 (kotły 1 i 4, po dwa młyny na kocioł) o wydajności 6 Mg/h oraz dwóch młynów węglowych bijakowych Mu-6 (kocioł 7) o wydajności 4 Mg/h. Gaz ziemny i gaz koksowniczy doprowadzane są do komory paleniskowej kotła oddzielnymi rurociągami Instalacja do odżużlania. Układ odżużlania składa się z następujących urządzeń: odżużlaczy zgrzebłowych (2 sztuki na każdy kocioł) o wydajności około 3,5 Mg/h, trzech przenośników taśmowych oraz instalacji wodnej i elektrycznej. Odbierany spod kotłów żużel paleniskowy jest zasypywany transporterem taśmowym na utwardzony teren obok budynku elektrociepłowni, skąd transportem samochodowym jest kierowany do odbiorcy zewnętrznego posiadającego stosowne zezwolenia. 7

8 Instalacja odpylająca. Każdy z kotłów wyposażony jest w wentylator spalin o wydajności m 3 /h. Wentylator ten wytwarza podciśnienie w komorze paleniskowej umożliwiające zasysanie spalin przez zespół odpylający. Zespół ten stanowią: elektrofiltr trójpolowy o skuteczności odpylania 99 % (kotły nr 1 i 2, w 2007 wykonana została modernizacja elektrofiltra - dobudowa trzeciej strefy odpylania), elektrofiltr dwupolowy typu BS /7,5/2x11/o3 (kocioł nr 4, w 2007 wykonana została modernizacja elektrofiltra) i typ HE /2-3,93 x 7,6/125 (kocioł nr 7) o skuteczności odpylania 98 %, z suchym odbiorem pyłu. Zatrzymane w elektrofiltrach popioły lotne kierowane są do szczelnego stalowego zbiornika pyłu o pojemności 900 m 3 za pomocą instalacji pneumatycznego transportu. Zbiornik retencyjny posiada odpowietrzenie i jest wyposażony w filtr tkaninowy o skuteczności odpylania 99,8%. Ze zbiornika pył jest przeładowywany, za pomocą szczelnego połączenia do cementocystern i odbierany transportem samochodowym przez odbiorców zewnętrznych, którymi obecnie są kopalnie węgla oraz inni odbiorcy posiadający pozwolenia na zagospodarowanie pyłów Instalacja do magazynowania, transportu i przygotowania biomasy. Biomasa wyłącznie w postaci gotowego produktu składająca się w całości lub części z substancji roślinnych pochodzących z rolnictwa lub leśnictwa, spalane w celu odzyskania zawartej w nich energii (w formie zbrykietowanej), dostarczana jest do elektrociepłowni transportem samochodowym. Dowóz biomasy i jej rozładunek odbywa się w godzinach od 7:00 do 19:00 w dni robocze. Samochody dostawcze biomasy ważone są na wadze samochodowej zabudowanej na drodze łączącej ulicę Wielkopiecową z placem manewrowym. Po zważeniu ciężarówki, biomasa rozładowywana jest pod wiatą magazynową lub na wydzielonym utwardzonym terenie przed wiatą magazynową i przemieszczana za pomocą ładowarki kołowej do magazynu biomasy. Biomasa magazynowana jest w hali magazynowej typu wiata, o pow. ok. 450 m 2, wyposażonej w boksy magazynowe, ograniczone murkami oporowymi, w pryzmach o wysokości ok. 3 m, na posadzce betonowej (umożliwiającej wjazd samochodów i poruszanie się ładowarki kołowej). Biomasa przywożona jest również do zakładu w workach big-bag i magazynowana w wyznaczonym miejscu ww. hali. W obiekcie tym, możliwe jest składowanie ok. 600 Mg biomasy, co zapewnia 3 dobowy jej zapas dla potrzeb instalacji. W celu zagwarantowania skutecznego mielenia biomasy (przygotowanie pyłu), biomasę w postaci brykietu poddaje się wstępnemu kruszeniu w kruszarce. Biomasa z kruszarki odbierana jest przenośnikiem zgarniakowym poziomo skośnym i podawana do układu mielenia (produkcji pyłu). Instalacja do mielenia biomasy składa się z dwóch młynów HK 54x32 o wydajność 12 Mg/h każdy, zainstalowanych na placu magazynowym w wydzielonym pomieszczeniu. Bezpośrednio nad młynami zainstalowany jest zasobnik o pojemności 5 m 3. Każdy młyn wyposażony jest w łapacz zanieczyszczeń powietrzno grawitacyjny i magnetyczny. Po zmieleniu pył grawitacyjnie opada do kosza wysypowego, a następnie pneumatycznie transportowany jest rurociągiem do stalowego zbiornika pyłu biomasowego o pojemności 50 m 3. Zbiornik ten wyposażony jest w instalację oddechową z filtrem i wentylatorem wyciągowym. Ze zbiornika pył biomasowy wygarniany jest za pomocą 4 wygarniaczy ślimakowych i kierowany do instalacji transportu pneumatycznego pyłu do palników. Transport pyłu ze stacji wysyłkowej do palników biomasowych odbywa się pneumatycznie instalacją rurociągową niskociśnieniową z wykorzystaniem 4-ch wentylatorów transportowych (po jednym wentylatorze na każdy trakt pyło-mieszanki biomasowej). Instalacja transportu pyłu do palników 8

9 wyposażona jest w armaturę zapewniającą bezpieczeństwo przed cofnięciem ognia z komory paleniskowej w postaci zasuwy z napędem oraz klapy zwrotnej samoczynnie działającej Wykreślony Wykreślony Wykreślony Wykreślony 3. Parametry produkcyjne instalacji Maksymalna wydajność eksploatowanych instalacji wynosi: - Elektrociepłownia EC 168 MW (w paliwie 210 MW); II. Sposoby osiągania wysokiego poziomu ochrony środowiska jako całości oraz zapewnienia efektywnego wykorzystania energii. 1. Wysoki stopień ochrony środowiska jako całości osiągany jest przez zakład między innymi poprzez: 1.1. W zakresie ochrony zasobów wodnych przed niewłaściwą lub nadmierną eksploatacją oraz przed zanieczyszczeniem: - optymalizację zużycia wody na procesy technologiczne i potrzeby bytowe; - zastosowanie układu do suchego odbioru pyłu spod elektrofiltrów; - eksploatację nowoczesnej stacji uzdatniania wody do celów kotłowych; - ujęcie wszystkich ścieków wytwarzanych na terenie lokalizacji instalacji IPPC i instalacji pomocniczych za pomocą zakładowych systemów kanalizacyjnych przeznaczonych dla ścieków bytowych i przemysłowych (zakład posiada kilka systemów, które rozdzielają rodzaje poszczególnych ścieków wytwarzanych w różnych procesach technologicznych) oraz ścieków deszczowych, o przepustowości wystarczającej na przyjęcie całego ich strumienia; - docelowe skierowanie ścieków z procesu gaszenia żużla do zewnętrznych urządzeń kanalizacyjnych należących do innego podmiotu; - utrzymywanie sieci i urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych w dobrym stanie technicznym; - właściwy sposób magazynowania materiałów, substancji i odpadów eliminujący możliwość migracji zanieczyszczeń w nich zawartych do środowiska gruntowowodnego W zakresie ochrony powietrza: - stosowanie paliw dobrej jakości, o dużej wartości opałowej; - zastąpienie węgla kamiennego gazem koksowniczym, który charakteryzuje się mniejszą emisją zanieczyszczeń do powietrza (w szczególności pyłu); - dostawa biomasy w formie zbrykietowanej samochodami zabudowanymi lub w szczelnych workach typu big- bag; - magazynowanie biomasy w formie zbrykietowanej lub w workach, w magazynie zadaszonym osłoniętym ścianami; - zabezpieczenie zbiorników z popiołem lotnym i z pyłem biomasowym filtrami tkaninowymi o bardzo skutecznym działaniu (odpylaniu); 9

10 - stosowanie rozwiązań technicznych zapewniających zmniejszenie emisji do powietrza. Ograniczenie emisji dwutlenku siarki osiągane jest poprzez spalanie biomasy i węgla o niskiej zawartości siarki, na poziomie pozwalającym na dotrzymanie standardów emisyjnych. Zmniejszenie emisji tlenków azotu osiąga się poprzez zastosowanie palników gazowych HTNR combustion o obniżonej emisji NO x, zapewnienie niskiego nadmiaru powietrza, Ograniczanie emisji pyłu jest realizowane poprzez stosowanie paliw o niskiej zawartości popiołu i elektrofiltrów o skuteczności odpylania na poziomie 98%; - odpowiednie parametry emitora E1 (wysokość i średnica) w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu rozproszenia zanieczyszczeń w powietrzu nim osiągną poziom gruntu; - stały nadzór nad procesem technologicznym; - prowadzenie na bieżąco remontów oraz przeglądów kotłów i urządzeń pomocniczych minimalizujące ryzyko związane z możliwością wystąpienia awarii; - stosowanie systemów aparatury kontrolno-pomiarowej i automatyki oraz układów sygnalizacji i blokad sprawujących kontrolę nad procesem. Kotły parowe nr 1 i 2 posiadają układ automatycznej regulacji parametrów pracy kotłów W zakresie ograniczania uciążliwości gospodarki odpadami: - ograniczanie powstawania odpadów paleniskowych poprzez efektywne wytwarzanie energii cieplnej i elektrycznej (w skojarzeniu), stosowanie paliwa lepszej jakości, wykorzystanie gazu koksowniczego będącego produktem ubocznym produkcji koksu; - stosowanie olejów smarowych wysokiej jakości o wydłużonym czasie eksploatacji; - wykonywanie remontów i modernizacji z zastosowaniem materiałów o wysokiej jakości (tzw. długa trwałość eksploatacyjna); - stosowanie materiałów i surowców nie zawierających substancji niebezpiecznych tam gdzie jest to technicznie możliwe; - magazynowanie odpadów w miejscach i w sposób uniemożliwiający przedostanie się z nich zanieczyszczeń do środowiska, w szczególności magazynowanie popiołu w specjalnie do tego przeznaczonym zbiorniku retencyjnym, magazynowanie (chwilowe) żużla na utwardzonej szczelnej powierzchni obok budynku elektrociepłowni posiadającej odwodnienie, magazynowanie odpadów niebezpiecznych i innych w pomieszczeniach zadaszonych, w sposób uniemożliwiający oddziaływanie czynników atmosferycznych; - zastosowanie systemów zabezpieczeń eliminujących przedostanie się do środowiska odpadu w przypadku wystąpienia wycieku lub rozszczelnienia pojemników (awaryjna studzienka bezodpływowa w pomieszczeniu w którym magazynowane są oleje). Dla odpadów niebezpiecznych zastosowanie specjalistycznych pojemników; - zastosowanie systemów zabezpieczeń eliminujących dostęp osób nieupoważnionych do miejsc magazynowania odpadów niebezpiecznych; - stałe monitorowanie stanu technicznego zastosowanych zbiorników i pojemników do przechowywania odpadów; - prowadzenie systemu selektywnej zbiórki u źródła wraz z ewidencją jakościową i ilościową warunkującą kierowanie danego rodzaju odpadu do najlepszej i możliwej do zastosowania technologii odzysku; - wybór właściwego odbiorcy danego rodzaju odpadu, gwarantujący prowadzenie 10

11 w określony sposób jego dalszego zagospodarowania, w pierwszej kolejności odzysku; 2. Efektywne wykorzystanie energii w instalacji objętej pozwoleniem osiąga się poprzez: - efektywne wytwarzanie energii cieplnej i elektrycznej poprzez ich produkcję w skojarzeniu; - zapewnienie wysokiej sprawności eksploatowanych kotłów; - optymalizację pracy źródeł w zależności od zapotrzebowania na ciepło u odbiorców; - prowadzenie na bieżąco remontów i napraw urządzeń oraz sieci ciepłowniczych i przesyłowych gazów opałowych. III. Ustalam warunki eksploatacji instalacji. 1. Zezwalam na wprowadzanie do powietrza gazów i pyłów wymienionych w punktach 1.3.1, 1.3.2, 1.3.3, i ze źródeł o charakterystyce przedstawionej w punkcie 1.1 emitorami o parametrach przedstawionych w punkcie Źródła zorganizowanej emisji zanieczyszczeń, urządzenia ochronne oraz miejsca wprowadzania gazów i pyłów do powietrza. Źródłami emisji zanieczyszczeń do powietrza z zakładu są: - proces energetycznego spalania paliw w Elektrociepłowni EC (emitor E1); - zbiornik retencyjny popiołu lotnego (emitor E3); - zbiornik magazynowy pyłu biomasowego (emitor E4) Kotły elektrociepłowni EC Źródłem emisji zorganizowanej z instalacji kotłowej w EC są cztery kotły parowe pyłowo-gazowe typu OKPG-60, dane dotyczące roku zabudowy oraz stanu technicznego kotłów zestawiono w poniższej tabeli. Nr kotła Rok zabudowy Stan techniczny Kocioł nr dobry Kocioł nr dobry Kocioł nr dostateczny Kocioł nr nieczynny Kotły nr 1 i 2 poddawane były szeregu modernizacji po 2000 r.: zabudowa komory szczelnej, palniki węglowe niskoemisyjne, palniki gazowe dwupaliwowe, system wizualizacji, elektrofiltr III strefowy oraz za kotłem nr 2 został zamontowany ekonomizer (2012 r.). Obecnie kocioł nr 1 nie wymaga modernizacji, a na przełomie lat 2015/2016 planowany jest tylko remont przegrzewacza pary I i II stopnia. W 2010 r. rozpoczęto modernizację kotła nr 2 w celu spalania w nim biomasy, a w następnym okresie jego eksploatacji palniki pyłowe wirowe zostały zlikwidowane i węgiel nie jest już spalany w tym kotle. Jednocześnie prowadzący instalacje planuje remont kotła nr 2 poprzez zabudowę nowych palników gazowych do spalania gazu koksowniczego. Kocioł nr 2 stanowi podstawowe źródło ciepła, natomiast kocioł nr 4 (do czasu jego modernizacji) traktowany jest jako rezerwowy. Kocioł nr 7 nie będzie poddany remontowi kapitalnemu, a tylko zlikwidowany. 11

12 Charakterystyka kotłów 1, 2, 4, 7 Charakterystyka kotłów 1, 4, 7 - moc osiągalna trwała 42 MW t ; - moc osiągalna trwała w paliwie 52,5 MW t ; - minimalna wydajność kotła 24 MW; - pojemność wodna kotła 33,75 m 3 ; - temperatura spalin w kominie ok. 200 C - sprawność ok. 80%; Zainstalowane ww. kotły parowe opalane są pyłem węglowym, gazem koksowniczym oraz gazem ziemnym. Charakterystyka kotła OKPG 60 nr 2 po modernizacji. wydajność cieplna maksymalna 48 MW t ilość palników biomasowych - 4 palniki po 12 MW t (max moc palnika 12,5 MW t ); ilość palników gazowych na gaz ziemny 2 palniki (po 1 na ścianach bocznych); palniki gazowe na gaz koksowniczy (planowane do zabudowy) umożliwiające spalanie gazu koksowniczego w ilości m 3 /h; paliwa podstawowe - biomasa w postaci pyłu uzyskanego w procesie kruszenia i mielenia biomasy w postaci gotowego produktu składająca się w całości lub części z substancji roślinnych pochodzących z rolnictwa lub leśnictwa, spalane w celu odzyskania zawartej w nich energii (w formie zbrykietowanej); paliwo podstawowe alternatywne (zamiast biomasy) - gaz koksowniczy; zapotrzebowanie biomasy na kocioł przy wydajności maksymalnej i przy spalaniu biomasy o średniej kaloryczności 16 MJ/kg oraz przyjętej sprawności kotła 85 % -13,25 Mg/h; temperatura powietrza pierwotnego C; temperatura powietrza wtórnego C; Zmodernizowany kocioł parowy jest przystosowany do spalania biomasy i gazu ziemnego, a po zamontowaniu nowych palników gazowych również gazu koksowniczego. W kotle tym nie jest już spalany węgiel. W poniższych tabelach zestawiono proporcje zużycia paliw do 31 grudnia 2015 r. i od 1 stycznia 2016 r.: Tabela nr 1 Proporcje zużycia paliw dla poszczególnych kotłów do 31 grudnia 2015 r. Średnioroczne proporcje paliw (paliwo podstawowe węgiel kamienny) dla kotła nr 1 i 7 Rodzaj paliwa Węgiel kamienny Gaz koksowniczy Gaz ziemny Ilość paliwa [Mg/h, tys. m 3 /h] 7,0 1,2 0,2 Zużycie paliwa wyrażone w mocy cieplnej [MW t ] 44,8 5,9 1,9 Udział stosowanych paliw wyrażony względem mocy cieplnej [%]

13 Średnioroczne proporcje paliw (paliwo podstawowe węgiel kamienny) dla kotła nr 4 Rodzaj paliwa Węgiel kamienny Gaz koksowniczy Gaz ziemny Ilość paliwa [Mg/h, tys. m 3 /h] 7,0-0,2 Zużycie paliwa wyrażone w mocy cieplnej [MW t ] 44,8-1,9 Udział stosowanych paliw wyrażony względem mocy cieplnej [%] 96-4 Maksymalne zużycie węgla kamiennego przy pełnej wydajności kotłów gdy stężenie zanieczyszczeń w spalinach jest najwyższe dla kotłów nr 1 i 7 Rodzaj paliwa Węgiel kamienny Gaz koksowniczy Gaz ziemny Ilość paliwa [Mg/h, tys. m 3 /h] 7,4 0,9 0,1 Zużycie paliwa wyrażone w mocy cieplnej [MW t ] 47,3 4,3 1,0 Udział stosowanych paliw wyrażony względem mocy cieplnej [%] Maksymalne zużycie węgla kamiennego przy pełnej wydajności kotła gdy stężenie zanieczyszczeń w spalinach jest najwyższe dla kotła nr 4 Rodzaj paliwa Węgiel kamienny Gaz koksowniczy Gaz ziemny Ilość paliwa [Mg/h, tys. m 3 /h] 7,4-0,8 Zużycie paliwa wyrażone w mocy cieplnej [MW t ] 47,3-7,6 Udział stosowanych paliw wyrażony względem mocy cieplnej [%] Średnioroczne proporcje paliw (paliwo podstawowe gaz koksowniczy) dla kotła nr 1 i 4 Rodzaj paliwa Węgiel kamienny Gaz koksowniczy Gaz ziemny Ilość paliwa [Mg/h, tys. m 3 /h] 2 7,5 0,1 Zużycie paliwa wyrażone w mocy cieplnej [MW t ] 15 36,7 1 Udział stosowanych paliw wyrażony względem mocy cieplnej [%] Maksymalne zużycie gazu koksowniczego przy pełnej wydajności kotłów nr 1, 2 i 4 Rodzaj paliwa Węgiel kamienny /Biomasa Gaz koksowniczy Gaz ziemny Ilość paliwa [Mg/h, tys. m 3 /h] ,1 Zużycie paliwa wyrażone w mocy cieplnej [MW t ] - 51,4 1,0 Udział stosowanych paliw wyrażony względem mocy cieplnej [%] Średnioroczne proporcje paliw (paliwo podstawowe biomasa) dla kotła nr 2 Rodzaj paliwa Biomasa Gaz koksowniczy Gaz ziemny Ilość paliwa [Mg/h, tys. m 3 /h] 7-0,1 13

14 Zużycie paliwa wyrażone w mocy cieplnej [MW t ] 31,1-1 Udział stosowanych paliw wyrażony względem mocy cieplnej [%] 60-2 Maksymalne zużycie biomasy przy pełnej wydajności kotła nr 2 Rodzaj paliwa Biomasa Gaz koksowniczy Gaz ziemny Ilość paliwa [Mg/h, tys. m 3 /h] 11,3-0,1 Zużycie paliwa wyrażone w mocy cieplnej [MW t ] 50-1 Udział stosowanych paliw wyrażony względem mocy cieplnej [%] 98-2 Tabela nr 2 Proporcje zużycia paliw dla poszczególnych kotłów od 1 stycznia 2016 r. Średnioroczne proporcje paliw (paliwo podstawowe węgiel kamienny) dla kotła nr 1 i 4 Rodzaj paliwa Węgiel kamienny Gaz koksowniczy Gaz ziemny Ilość paliwa [Mg/h, tys. m 3 /h] 7,0 1,2 0,2 Zużycie paliwa wyrażone w mocy cieplnej [MW t ] 44,8 5,9 1,9 Udział stosowanych paliw wyrażony względem mocy cieplnej [%] Maksymalne zużycie węgla kamiennego przy pełnej wydajności kotłów gdy stężenie zanieczyszczeń w spalinach jest najwyższe dla kotłów nr 1 i 4 Rodzaj paliwa Węgiel kamienny Gaz koksowniczy Gaz ziemny Ilość paliwa [Mg/h, tys. m 3 /h] 7,4 0,9 0,1 Zużycie paliwa wyrażone w mocy cieplnej [MW t ] 47,3 4,3 1,0 Udział stosowanych paliw wyrażony względem mocy cieplnej [%] Średnioroczne proporcje paliw (paliwo podstawowe gaz koksowniczy) dla kotła nr 1 i 4 Rodzaj paliwa Węgiel kamienny Gaz koksowniczy Gaz ziemny Ilość paliwa [Mg/h, tys. m 3 /h] 2 7,5 0,1 Zużycie paliwa wyrażone w mocy cieplnej [MW t ] 15 36,7 1 Udział stosowanych paliw wyrażony względem mocy cieplnej [%] Maksymalne zużycie gazu koksowniczego przy pełnej wydajności kotłów nr 1, 2 i 4 Rodzaj paliwa Węgiel kamienny /Biomasa Gaz koksowniczy Gaz ziemny Ilość paliwa [Mg/h, tys. m 3 /h] ,1 Zużycie paliwa wyrażone w mocy cieplnej [MW t ] - 51,4 1,0 14

15 Udział stosowanych paliw wyrażony względem mocy cieplnej [%] Średnioroczne proporcje paliw (paliwo podstawowe biomasa) dla kotła nr 2 Rodzaj paliwa Biomasa Gaz koksowniczy Gaz ziemny Ilość paliwa [Mg/h, tys. m 3 /h] 7-0,1 Zużycie paliwa wyrażone w mocy cieplnej [MW t ] 31,1-1 Udział stosowanych paliw wyrażony względem mocy cieplnej [%] Maksymalne zużycie biomasy przy pełnej wydajności kotła nr Rodzaj paliwa Biomasa Gaz koksowniczy Gaz ziemny Ilość paliwa [Mg/h, tys. m 3 /h] 11,3-0,1 Zużycie paliwa wyrażone w mocy cieplnej [MW t ] 50-1 Udział stosowanych paliw wyrażony względem mocy cieplnej [%] 98-2 Maksymalne zużycie węgla wynika z możliwości młynów mielących węgiel, natomiast ilość spalanego gazu koksowniczego w tych kotłach uzależniona jest od wielkości produkcji w Koksowni Częstochowa Nowa S.A. Obecnie na skutek wzrostu produkcji koksu w Koksowni jest możliwość zastąpienia węgla kamiennego gazem koksowniczym, a w ramach prowadzonych działań przewiduje się spalanie we wszystkich kotłach gazu koksowniczego jako paliwa podstawowego. Proporcja zużycia tego gazu waha się od 100% do 10% mocy cieplnej kotła. Jednakże z uwagi na brak gwarancji w dostawie odpowiedniej ilości gazu koksowniczego i ewentualną możliwość postoju bądź zatrzymania instalacji do produkcji koksu z jednej strony, a konieczność dostawy ciepła i energii elektrycznej do odbiorców zewnętrznych z drugiej strony, może być spalany węgiel kamienny w tych kotłach jako paliwo podstawowe. Pył węglowy spalany jest w zakresie od 96% do 65 % mocy cieplnej kotła. W przypadku gazu ziemnego, który ze względu na cenę nie jest używany w sposób ciągły w ilościach zapewniających pełną wydajność kotła, średnie jego zużycie wynosi do 4% mocy cieplnej kotła. W kotle nr 2 nie jest spalany węgiel. Paliwem podstawowym w tym kotle jest biomasa, a po zamontowaniu nowych palników gazowych będzie także gaz koksowniczy. Gaz ziemny jest paliwem wspomagającym. W razie niedoboru w dostawie gazu koksowniczego lub zbyt niskiego ciśnienia, biomasa i gaz ziemny będą stanowiły zabezpieczenie paliw do produkcji pary technologicznej z tego kotła. Gaz koksowniczy stanowi również paliwo alternatywne w przypadku braku biomasy, lub awarii w urządzeniach do jej przygotowania i transportu Czas pracy kotłów elektrociepłowni EC I Maksymalny czas pracy dla poszczególnych kotłów w roku wynosi: Kocioł nr godzin Kocioł nr godzin 15

16 Kocioł nr godzin do końca 2015 r. i 8760 godzin od 1 stycznia 2016 r. po wykonaniu planowanego remontu (modernizacji) w celu dotrzymania standardów emisyjnych jak dla nowego kotła Kocioł nr godzin do końca 2015 r. Praca kotłów w warunkach odbiegających od normalnych ma miejsce w przypadku rozruchu, zatrzymania lub awarii źródła lub urządzeń ochronnych. Rozpalanie zimnego kotła parowego w EC trwa ok. 3 godzin. Zatrzymanie pracy kotła jest wymagane w przypadku: spadku zapotrzebowania na ciepło (ograniczenie liczby pracujących kotłów), odstawienia kotła do czyszczenia, awarii kotła, awarii wentylatora ciągu, awarii sieci ciepłowniczej parowej lub wodnej. Poszczególne kotły będą wyłączane z ruchu jedynie na potrzeby remontów i planowanych postojów, a także w razie stwierdzenia uszkodzeń lub zakłóceń uniemożliwiających normalną ich eksploatację Wykreślony Wykreślony Wykreślony Zbiornik retencyjny popiołu lotnego Popioły lotne z elektrofiltrów transportowane są do zbiornika instalacją pneumatyczną, zbiornik popiołów wyposażony jest w filtr tkaninowy o skuteczności odpylania 99,8%. Przepływ powietrza przez zbiornik wynosi 1400 m 3 /h Zbiornik magazynowy pyłu biomasowego Biomasa po zmieleniu pneumatycznie transportowana jest do stalowego zbiornika pyłu biomasowego o pojemności 50 m 3. Zbiornik wyposażony jest w instalację oddechową z filtrem tkaninowym i wentylatorem wyciągowym. Filtr odpylający zabudowany na instalacji oddechowej zapewnia utrzymanie maksymalnej emisji pyłu na wylocie poniżej 30 mg/nm 3. Przepływ powietrza ze zbiornika wynosi m 3 /h Charakterystyka emitorów Charakterystyka emitora i układu odpylania spalin elektrociepłowni EC (emitor E1) Instalacja pracuje w następujący sposób: 1. Do r. - praca czterech kotłów nr 1, 2, 4 i 7 - jeden kocioł pracuje maksymalnie przez 8760 godzin w ciągu roku; - dwa kotły pracują maksymalnie przez 8760 godzin w ciągu roku; - trzy kotły pracują maksymalnie przez 2880 godzin w ciągu roku; - cztery kotły pracują maksymalnie przez 720 godzin w ciągu roku. 2. Od 1 stycznia 2016 r. - praca trzech kotłów nr 1, 2 i 4 - jeden kocioł pracuje maksymalnie przez 8760 godzin w ciągu roku; - dwa kotły pracują maksymalnie przez 8760 godzin w ciągu roku; - trzy kotły pracują maksymalnie przez 7200 godzin w ciągu roku; 16

17 Spaliny z kotłów parowych są oczyszczane w trzystrefowych elektrofiltrach z suchym odbiorem pyłu i wprowadzane do powietrza emitorem o wysokości 150 m i średnicy 3,5 m u wylotu. Skuteczność odpylania elektrofiltrów jest na poziomie 96-99% Wykreślony Charakterystyka emitora E3 (popiołu lotnego) Zbiornik retencyjny pyłu stanowi emitor o wysokości 25,6 m i średnicy 0,8 m. Emitor pracuje przez cały rok w sposób ciągły Charakterystyka emitora E4 (zbiornik magazynowy pyłu biomasowego) Zbiornik pyłu biomasowego stanowi emitor zadaszony o wysokości 9,5 m i średnicy 0,6 m. Emitor pracuje przez cały rok w sposób ciągły Ustalam standardy emisyjne pyłów i gazów z poszczególnych źródeł Dopuszczalne wielkości emisji gazów i pyłów wprowadzanych emitorem E1 poprzez system elektrofiltrów do powietrza z kotłów OKPG-60 w Elektrociepłowni EC dla różnych proporcji spalanych paliw Przy jednoczesnym spalaniu dwu lub trzech paliw, standardy emisyjne dla poszczególnych zanieczyszczeń stanowi średnia obliczona ze standardów wymienionych ze spalania poszczególnych paliw, ważona względem mocy cieplnej ze spalania tych paliw i nominalnej mocy cieplnej źródła, i przedstawia się następująco: Emisja dla wariantu opalania kotła nr 1 mieszanką węglowo-gazową ustalana jest indywidualnie dla rzeczywistego składu spalanej mieszanki paliw, przy wykorzystaniu poniższych wzorów: Standard emisyjny dla dwutlenku siarki do r.: 1500xP tw +800xP tgkoks +35xP tgz E SO2 = P t Standard emisyjny dla dwutlenku siarki od r.: 250xP tw +400xP tgkoks +35xP tgz E SO2 = P t Standard emisyjny dla tlenków azotu (w przeliczeniu na NO 2 ) do r.: 600xP tw +300x(P tgkoks +P tgz ) E NOx = P t 17

18 Standard emisyjny dla tlenków azotu (w przeliczeniu na NO 2 ) od r.: 200xP tw +300xP tgkoks +100P tgz E NOx = P t Standard emisyjny dla pyłu ogółem do r.: 100xP tw +5x(P tgkoks +P tgz ) E pył = P t Standard emisyjny dla pyłu ogółem od r.: 25xP tw +5x(P tgkoks +P tgz ) E pył = P t Standard emisyjny dla tlenków węgla ze spalania gazu ziemnego od r.: E CO = 100 gdzie: E CO standard emisyjny dla tlenku węgla w mg/m 3 u gazu suchego, w warunkach umownych (p = 101,3 kpa, T = 273 K), przy zawartości 3 % tlenu w gazach odlotowych E SO2 standard emisyjny dla dwutlenku siarki w mg/m 3 u gazu suchego, w warunkach umownych (p = 101,3 kpa, T = 273 K), przy zawartości tlenu w gazach odlotowych, do których odnosi się wielkość emisji substancji (O 2,odn. ) E NOx standard emisyjny dla tlenków azotu w mg/m 3 u gazu suchego, w warunkach umownych (p = 101,3 kpa, T = 273 K), przy zawartości tlenu w gazach odlotowych, do których odnosi się wielkość emisji substancji (O 2,odn. ) E pył standard emisyjny dla pyłu ogółem w mg/m 3 u gazu suchego, w warunkach umownych (p = 101,3 kpa, T = 273 K), przy zawartości tlenu w gazach odlotowych, do których odnosi się wielkość emisji substancji (O 2,odn. ), obliczonej z wzoru: O 2,odn - zawartości tlenu w gazach odlotowych, do których odnosi się wielkość emisji substancji ustalona jako średnia ważona obliczona z wzoru: 6xP tw +3x(P tgkoks +P tgz ) O 2odn. = P t P tw - moc cieplna uzyskana ze spalenia węgla [MW t ], P tgkoks - moc cieplna uzyskana ze spalenia gazu koksowniczego [MW t ], 18

19 P tgz - moc cieplna uzyskana ze spalenia gazu ziemnego [MW t ], Moc cieplną (P t_paliwo ) uzyskaną ze spalania danego rodzaju paliwa oblicza się wg wzoru: B paliwo xq paliwo P t_paliwo = P t_paliwo moc cieplna uzyskana ze spalenia danego rodzaju paliwa w MW t B paliwo ilość spalonego paliwa w Mg/h (dla węgla) lub tys.m 3 u/h (dla paliw gazowych), Q paliwo wartość opałowa spalanego paliwa w kj/kg (dla węgla) lub kj/m 3 u (dla paliw gazowych), współczynnik przeliczeniowy. P t - całkowita moc cieplna uzyskana ze spalenia wszystkich paliw [MW t ]. Całkowitą moc cieplna (P t ) uzyskana ze spalenia wszystkich paliw [Mw t ] oblicza się wg wzoru:. P t_ = P tw +P tgkoks +P tgz Emisja dla wariantu opalania kotła nr 2 mieszanką biomasowo-gazową ustalana jest indywidualnie dla rzeczywistego składu spalanej mieszanki paliw, przy wykorzystaniu poniższych wzorów: Standard emisyjny dla dwutlenku siarki do r.: 35xP tgz + 800x(P tb +P tgkoks ) E SO2 = P t Standard emisyjny dla dwutlenku siarki od r.: 35xP tgz + 200xP tb +400xP tgkoks E SO2 = P t Standard emisyjny dla tlenków azotu (w przeliczeniu na NO 2 ) do r.: 300x(P tgz + P tgkoks )+ 400xP tb E NOx = P t 19

20 Standard emisyjny dla tlenków azotu (w przeliczeniu na NO 2 ) od r.: 100xP tgz + 300xP tgkoks + 250xP tb E NOx = P t Standard emisyjny dla pyłu ogółem do r.: 100xP tb +5x(P tgz +P tgkoks ) E pył = P t Standard emisyjny dla pyłu ogółem od r.: 20xP tb +5x(P tgz +P tgkoks ) E pył = P t Standard emisyjny dla tlenków węgla ze spalania gazu ziemnego od r.: gdzie: E CO E CO = 100 standard emisyjny dla tlenku węgla w mg/m 3 u gazu suchego, w warunkach umownych (p = 101,3 kpa, T = 273 K), przy zawartości 3 % tlenu w gazach odlotowych E SO2 standard emisyjny dla dwutlenku siarki w mg/m 3 u gazu suchego, w warunkach umownych (p = 101,3 kpa, T = 273 K), przy zawartości tlenu w gazach odlotowych, do których odnosi się wielkość emisji substancji (O 2,odn. ) E NOx standard emisyjny dla tlenków azotu w mg/m 3 u gazu suchego, w warunkach umownych (p = 101,3 kpa, T = 273 K), przy zawartości tlenu w gazach odlotowych, do których odnosi się wielkość emisji substancji (O 2,odn. ) E pył standard emisyjny dla pyłu ogółem w mg/m 3 u gazu suchego, w warunkach umownych (p = 101,3 kpa, T = 273 K), przy zawartości tlenu w gazach odlotowych, do których odnosi się wielkość emisji substancji (O 2,odn. ), obliczonej z wzoru: O 2,odn - zawartości tlenu w gazach odlotowych, do których odnosi się wielkość emisji substancji ustalona jako średnia ważona obliczona z wzoru: 6xP tb +3x(P tgz +P tgkoks ) O 2odn. = P t P tb - moc cieplna uzyskana ze spalenia biomasy [MW t ] P tgz - moc cieplna uzyskana ze spalenia gazu ziemnego [Mw t ], P tgkoks - moc cieplna uzyskana ze spalenia gazu koksowniczego [MW t ], 20

21 Moc cieplną (P t_paliwo ) uzyskaną ze spalania danego rodzaju paliwa oblicza się wg wzoru: B paliwo xq paliwo P t_paliwo = P t_paliwo moc cieplna uzyskana ze spalenia danego rodzaju paliwa w MW t B paliwo ilość spalonego paliwa w Mg/h (dla węgla i biomasy) lub tys.m 3 u/h (dla paliw gazowych), Q paliwo wartość opałowa spalanego paliwa w kj/kg (dla biomasy) lub kj/m 3 u (dla paliw gazowych), współczynnik przeliczeniowy. P t - całkowita moc cieplna uzyskana ze spalenia wszystkich paliw [MW t ]. Całkowitą moc cieplna (P t ) uzyskana ze spalenia wszystkich paliw [Mw t ] oblicza się wg wzoru:. P t_ = P tgkok +P tgz +P tb Uwaga: W kotle nr 2 nie jest spalany węgiel Emisja dla wariantu opalania kotłów nr 4 i 7 mieszanką węglowo-gazową ustalana jest indywidualnie dla rzeczywistego składu spalanej mieszanki paliw, przy wykorzystaniu poniższych wzorów: Standard emisyjny dla dwutlenku siarki do r.: 2000xP tw +800xP tgkoks +35xP tgz E SO2 = P t Standard emisyjny dwutlenku siarki od r.: 200xP tw +400xP tgkoks +35xP tgz E SO2 = P t Standard emisyjny dla tlenków azotu (w przeliczeniu na NO 2 ) do r.: 600xP tw +350x(P tgkoks +P tgz ) E NOx = P t Standard emisyjny dla tlenków azotu (w przeliczeniu na NO 2 ) od r.: 200xP tw +100x(P tgkoks +P tgz ) E NOx = P t 21

22 Standard emisyjny dla pyłu ogółem do r.:: 350xP tw +10xP tgkoks +5P tgz E pył = P t Standard emisyjny dla pyłu ogółem do r.:: 20xP tw +5x(P tgkoks +P tgz ) E pył = P t Standard emisyjny dla tlenków węgla ze spalania gazu ziemnego i gazu koksowniczego od r.: E CO = 100 gdzie: E CO standard emisyjny dla tlenku węgla w mg/m 3 u gazu suchego, w warunkach umownych (p = 101,3 kpa, T = 273 K), przy zawartości 3 % tlenu w gazach odlotowych E SO2 standard emisyjny dla dwutlenku siarki w mg/m 3 u gazu suchego, w warunkach umownych (p = 101,3 kpa, T = 273 K), przy zawartości tlenu w gazach odlotowych, do których odnosi się wielkość emisji substancji (O 2,odn. ) E NOx standard emisyjny dla tlenków azotu w mg/m 3 u gazu suchego, w warunkach umownych (p = 101,3 kpa, T = 273 K), przy zawartości tlenu w gazach odlotowych, do których odnosi się wielkość emisji substancji (O 2,odn. ) E pył standard emisyjny dla pyłu ogółem w mg/m 3 u gazu suchego, w warunkach umownych (p = 101,3 kpa, T = 273 K), przy zawartości tlenu w gazach odlotowych, do których odnosi się wielkość emisji substancji (O 2,odn. ), obliczonej z wzoru: O 2,odn - zawartości tlenu w gazach odlotowych, do których odnosi się wielkość emisji substancji ustalona jako średnia ważona obliczona z wzoru: 6xP tw +3x(P tgkoks +P tgz ) O 2odn. = P t P tw - moc cieplna uzyskana ze spalenia węgla [MW t ], P tgkoks - moc cieplna uzyskana ze spalenia gazu koksowniczego [MW t ], P tgz - moc cieplna uzyskana ze spalenia gazu ziemnego [MW t ], 22