Temat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK
|
|
- Sylwia Dąbrowska
- 4 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Temat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK Prace eksperymentalne w tej dziedzinie prowadzone były w Zakładach NZ11, NZ12, NZ13, NZ14, NZ15, NZ16, NZ17, a prace aparaturowe w DAI. Teoretyczne prace prowadzone były w Zakładach NZ12, NZ42, NZ43. Wyniki badań w tym temacie zaowocowały w 2016 r. 297 publikacjami w czasopismach objętych wykazem Journal Citation Reports (JCR). BADANIA EKSPERYMENTALNE Eksperyment H1 na akceleratorze HERA w DESY i Eksperyment ZEUS na akceleratorze HERA w DESY Badania zderzeń elektronów lub pozytonów z protonami. Zadania dotyczące udziału w tych eksperymentach zakończyły się w 2014 r., jednakże w roku 2016 z udziałem zespołu z IFJ PAN Współpraca H1 opublikowała 2 artykuły, a współpraca ZEUS 5 artykułów w czasopismach z listy filadelfijskiej. Najważniejszy wynik: W 2016 roku, współpraca H1 opublikowała końcowe wyniki dotyczące poszukiwań instantonów QCD w oddziaływaniach głęboko nieelastycznych (Eur.Phys.J. C76, 381 (2016)). Nie zaobserwowano przypadków wywołanych instantonami QCD. Otrzymano górne ograniczenia na przekrój czynny dla procesów z udziałem instantonów między 1.5 pb a 6 pb na poziomie ufności 95% w zależności od obszaru kinematycznego. W porównaniu do wcześniejszych publikacji, otrzymane ograniczenia są poprawione o rząd wielkości i po raz pierwszy stanowią wyzwanie dla przewidywań opartych na perturbacyjnych instantonowych obliczeniach z parametrami wyprowadzonymi z obliczeń QCD na siatkach. Wyniki mogą posłużyć do oceny zgodności teoretycznych założeń, takich jak przybliżenie tzw. rozrzedzonego gazu instantonowego z danymi H1 oraz testować przewidywania teoretyczne dotyczące własności instantonów. Zakład NZ11 zadanie 1. Eksperyment Belle na akceleratorze KEK-B i eksperyment Belle II na SuperKEKB (Japonia) Badanie rzadkich rozpadów mezonów B. Celem eksperymentu Belle na zderzaczu KEKB (tzw. fabryce B) oraz przygotowywanego eksperymentu Belle II na zmodernizowanym zderzaczu SuperKEKB, są badania rzadkich rozpadów ciężkich kwarków i leptonów (b, c i ). Pomiary te testują model standardowy (MS) oraz jego rozszerzenia w sposób komplementarny do bezpośrednich poszukiwań tzw. nowej fizyki, prowadzonych obecnie przy LHC. Dzięki dużym próbkom i czystemu środowisku eksperymentalnemu, w fabrykach B realizowane są pomiary procesów o trudnych sygnaturach, niewykonalne w innych warunkach doświadczalnych. Prowadzono badania dotyczące rzadkich rozpadów ciężkich kwarków i leptonów (b, c i ) oraz spektroskopii hadronów. W szczególności, wykorzystując unikalną próbkę ponad 740 milinów par mezonów BB produkowanych ekskluzywnie w rozpadach rezonansu (4S), badano inkluzywne charakterystyki w rozpadach B oraz przejścia do wieloneutrinowych stanów końcowych. Rozwijano nowe techniki znakowania oparte na rekonstrukcji towarzyszącego mezonu B (B znakujące), głównie w kontekście pomiarów półtaonowych rozpadów B. Procesy te są obecnie przedmiotem wielu analiz, gdyż mierzone stosunki rozgałęzień dla wszystkich kanałów B D (*) są systematyczne wartości oczekiwanych w MS, a odchylenie połączonych pomiarów od przewidywań teoretycznych wynosi około 4 odchyleń standardowych. W ramach przygotowań do eksperymentu Belle II, w 2016 r. przeprowadzono na wiązce w DESY testy dla pełnej konfiguracji systemu detektorów wierzchołka (paskowego i mozaikowego). 1
2 Uzyskane charakterystyki dobrze zgadzają się z wynikami symulacji Monte Carlo i założeniami projektowymi. Opracowano również projekt i przeprowadzono testy prototypu robota do precyzyjnych pomiarów pola magnetycznego wewnątrz spektrometru. Prowadzono prace nad wdrażaniem chmur obliczeniowych IaaS do systemu produkcyjnego Belle II poprzez różne interfejsy dostępowe. Kontynuowano prace nad zastosowaniem technologii wytwarzania półprzewodnikowych detektorów mozaikowych wraz ze stowarzyszoną elektroniką odczytu we wspólnej strukturze wafla krzemowego typu Silicon On Insulator (SOI), do budowy detektora kwalifikującego się do zastosowania w Belle II i innych eksperymentach fizyki wysokich energii. Wykonany rok wcześniej prototyp detektora poddano testom na wiązce akceleratora SPS w CERN, włączając go w system testowania detektorów eksperymentu CLIC. Otrzymana rozdzielczość przestrzenna wynosi 4.0 m. Przygotowano i przekazano do produkcji w ramach SOI Multi Project Run w KEK kolejny projekt układu detektora mozaikowego SOI. Realizowane prace były współfinansowane ze środków MNiSW, NCN oraz UE (Horizon MSCA-RISE) Współpraca z KEK, koordynator: prof. M. Yamauchi : 1. Zaobserwowano szereg nowych rozpadów mezonów B i Bs, m.in. pierwszy rozpad Bs na dwa neutralne hadrony w kanale Bs K 0 K 0, który dostarcza czułych obserwabli do poszukiwania efektów spoza modelu standardowego. 2. Opracowano nową technikę znakowania półtaonowych rozpadów B, w oparciu o rekonstrukcję znakującego B w kanale półleptonowym B D * l l (l=e, ). Metodę tę zastosowano do pomiaru stosunku R(D * )=B 0 D *- /B 0 D *- l l. Uzyskany wynik R(D * ) = 0,302 0,030(stat.) 0,011(sys.) zgadza się z wcześniejszymi pomiarami w tym kanale, jest jednak od nich kilkakrotnie dokładniejszy, co pokazuje duże możliwości nowej metody. Przeprowadzono pierwsze pomiary polaryzacji w rozpadach B D *. W 2016 r. współpraca Belle opublikowała 32 artykuły z udziałem zespołu z IFJ PAN w czasopismach wyróżnionych w JCR. Zakład NZ15 zadanie 2. Eksperyment promieniowania kosmicznego: AUGER i CREDO Analiza procesu detekcji wielkich pęków atmosferycznych w Obserwatorium Pierre Auger oraz akwizycja i analiza danych. Celem eksperymentu Pierre Auger jest badanie promieni kosmicznych o skrajnie wysokich energiach, powyżej ev. Pochodzenie tych cząstek nie jest znane jego wyjaśnienie jest jednym z najważniejszych problemów współczesnej astrofizyki. Zadaniem Obserwatorium Pierre Auger jest zgromadzenie danych eksperymentalnych, potrzebnych dla wyjaśnienia pochodzenia tych cząstek. 1. Badania wykonywane są w ramach Współpracy Pierre Auger; szczególnie ścisła współpraca z Karlsruhe Institute of Technology (Niemcy). Prace prowadzone w IFJ PAN koncentrują się na szczegółowej analizie procesów rozwoju wielkiego pęku atmosferycznego i jego rejestracji w detektorach, a także na uściśleniu wielu stosowanych do tej pory przybliżeń. W roku 2016 najważniejszymi pracami były: Analiza efektywności detekcji i dokładności rekonstrukcji wielkich pęków w warunkach zwiększonego tła nocnego nieba: Planowana rozbudowa Obserwatorium, o nazwie AugerPrime, obejmie również zmianę cyklu pracy detektora fluorescencyjnego, mianowicie zbieranie danych również przy świetle Księżyca. Nasze wstępne wyniki pokazują, że wydłużenie cyklu pracy detektora, pomimo związanego z tym znacznego 2
3 zwiększenia poziomu tła rejestrowanego w detektorze, pozwoli na podwojenie próbki bardzo dokładnych pomiarów hybrydowych wielkich pęków o energiach większych niż ev. Celem naszej analizy jest optymalizacja warunków pracy detektorów przy wysokim poziomie tła. Analiza satelitarnych danych atmosferycznych: Zawartość aerozoli w atmosferze oraz ich optyczne własności są istotnymi parametrami wpływającymi na detekcje wielkich pęków. Celem naszej analizy jest sporządzenie, na podstawie danych dostarczonych przez satelitę Aura, map głębokości optycznej na rozpraszanie światła przez aerozole na obszarze całego Obserwatorium oraz porównanie ich z danymi uzyskanymi z urządzeń naziemnych. Pozwoli to na uzupełnienie i ewentualnie ulepszenie metody pomiaru rozkładu aerozoli stosowanej w eksperymencie Pierre Auger. Badanie modeli oddziaływań jądrowych: Dla określenia składu promieni kosmicznych na podstawie eksperymentalnie mierzonych wielkości niezbędne jest modelowanie rozwoju wielkich pęków w atmosferze. Wyniki symulacji zależą od przyjętego modelu oddziaływań jądrowych przy ultrawysokich energiach. Wobec tego wybór właściwego modelu i w miarę możliwości udoskonalanie używanych modeli mają pierwszorzędne znaczenie. Naszym celem jest testowanie modeli oddziaływań jądrowych na podstawie dedykowanych symulacji top-down poświęconych odtworzeniu cech konkretnego zarejestrowanego pęku. 2. Zainicjowano działalność międzynarodowego projektu CREDO (Cosmic Ray Extremely Distributed Observatory). Jego celem jest globalna analiza danych ze wszystkich dostępnych detektorów promieni kosmicznych dla identyfikacji rozległych kaskad promieniowania kosmicznego, które nie mogą być rejestrowane w pojedynczych obserwatoriach. Rozstrzygnięcie kwestii istnienia takich kaskad pozwoli na weryfikację hipotezy istnienia superciężkich cząstek ciemnej materii i egzotycznych scenariuszy pochodzenia promieni kosmicznych najwyższych energii. Zebranie inauguracyjne projektu odbyło się 30 sierpnia 2016 r. w IFJ PAN. Zbadanie możliwości radarowej detekcji wielkich pęków atmosferycznych (J. Stasielak et al., Astropart. Phys. 73 (2016) 14). Analizowano odbicie fali radiowej od plazmy wytworzonej w powietrzu przez cząstki naładowane wielkiego pęku. Stwierdzono, że echo radarowe wielkiego pęku jest zbyt słabe, aby mogło stanowić podstawę wydajnej i taniej metody detekcji promieni kosmicznych ultrawysokich energii. Opublikowano w 2016 roku 11 artykułów w czasopismach wyróżnionych w JCR. Zakład NZ16 zadanie 3. Eksperymenty neutrinowe i poszukiwanie cząstek Ciemnej Materii Badanie oscylacji neutrin w eksperymentach akceleratorowych z długą bazą pomiarową, badanie oddziaływań neutrin akceleratorowych i atmosferycznych, poszukiwanie rozpadu protonu oraz poszukiwanie cząstek Ciemnej Materii. W realizacji t e g o zadania grupa neutrinowa z IFJ PAN współpracuje z grupami z NCBJ, Politechniki Warszawskiej oraz Uniwersytetów: Śląskiego, Warszawskiego i Wrocławskiego, prace współfinansowane są ze środków NCN. 1. Udział w analizie danych z eksperymentu neutrinowego ICARUS T600. W Krakowie kontynuowana była analiza oddziaływań neutrin atmosferycznych i oddziaływań mionów kosmicznych (współpraca z grupami z INFN w Padwie i Pawii). Wyniki analizy dla neutrin atmosferycznych po raz pierwszy prowadzonej dla ciekło-argonowej komory TPC są przygotowywane do publikacji. 3
4 2. Udział w akceleratorowym eksperymencie neutrinowym T2K w Japonii. Prowadzona była analiza oddziaływań neutrin w bliskim detektorze eksperymentu T2K: CC i NC z produkcją mezonów pi0 oraz CC z produkcją naładowanych pionów (współpraca z grupą z Lancaster w UK i z grupą z CSU w USA). Analiza CC z produkcją mezonów pi0 była przedmiotem obronionej pracy doktorskiej oraz została przedstawiona w nocie technicznej, która przeszła wewnętrzną ocenę współpracy T2K i została wytypowana do publikacji z eksperymentu T2K. Opracowane zostały algorytmy poprawiające rekonstrukcję torów z oddziaływań neutrin w detektorze P0D. 3. Prace dla projektu polskiego, podziemnego laboratorium SUNLAB1. Wyniki symulacji eksperymentu oscylacyjnego, z długą bazą pomiarową dla wiązki z CERN i detektora ciekło-argonowego w ZG Polkowice-Sieroszowice, zostały przedstawione w obronionej pracy doktorskiej. W przygotowaniu jest publikacja tych wyników. 4. Prace przygotowawcze dla programu badań neutrin w laboratorium Fermilab z uwzględnieniem europejskiej platformy neutrinowej w CERN. Program badań neutrin w laboratorium Fermilab obejmuje m.in. eksperyment SBN dedykowany poszukiwaniom neutrin sterylnych oraz eksperymenty pomocnicze dedykowane lepszemu zbadaniu procesów oddziaływań w detektorach ciekło-argonowych. Detektor ICARUS, po aktualnie prowadzonej w CERN przebudowie, wejdzie w skład eksperymentu SBN. Fizycy krakowscy włączyli się w prace związane z eksperymentem SBN oraz w analizę danych z pomocniczego eksperymentu LArIAT. Wskazanie na silne łamanie symetrii CP dla neutrin, ogłoszone przez eksperyment T2K na najpoważniejszej konferencji fizyki cząstek ICHEP2016, uchodzi za jeden z najważniejszych wyników z tej dziedziny w 2016 roku. Wynik bazuje na analizie oscylacyjnej dla trzech zapachów neutrin i, po raz pierwszy, w oparciu o wszystkie zebrane dane zarówno dla wiązki neutrin, jak i wiązki antyneutrin. Najlepsze dopasowanie uzyskuje się dla wartości parametru δcp= 0.5π, odpowiadającej maksymalnemu łamaniu CP, przy wartościach δcp=0 and δcp=π dla zachowania symetrii CP poniżej poziomu ufności 90%. Artykuł z wynikami tej analizy został przyjęty do publikacji. Przeprowadzenie pomiaru δcp z dokładnością trzech odchyleń standardowych jest głównym celem eksperymentu T2K w nadchodzących latach. Opublikowano w 2016 roku 6 artykułów w czasopismach wyróżnionych w JCR, 2 referaty proszone na międzynarodowych konferencjach, 2 prace doktorskie obronione z wyróżnieniem. Zakład NZ14 zadanie 4. Eksperyment ATLAS na akceleratorze LHC w CERN Badania oddziaływań proton-proton i ciężkich jonów przy energiach LHC mające na celu weryfikację Modelu Standardowego (MS) i poszukiwanie efektów spoza MS. 1. Analiza zdolności rozdzielczej detektora Prowadzono prace nad pozycjonowaniem Detektora Wewnętrznego przy użyciu danych z kolizji pp przy energii 13 TeV zarejestrowanych w latach Opracowano procedurę pozycjonowania zależną od czasu. Dokonano modelowania produkcji leptonów tau w oparciu o generatory Monte Carlo, wykorzystywane w analizach fizycznych. 2. Analiza danych pp Poszukiwano Nowej Fizyki poprzez pomiar naładowanego bozonu Higgsa w rozpadach na τν, a także ciężkiego neutralnego bozonu Higgsa w rozpadach na parę bb w danych pp 13TeV. Przeprowadzono pomiar polaryzacji leptonów τ w rozpadach bozonu Z w danych pp 8 TeV. 4
5 3. Analiza danych Pb+Pb Uczestniczono w przygotowaniach do naświetleń ppb przy energii 5.02 TeV i 8.16 TeV. Nadzorowano proces produkcji danych doświadczalnych i danych MC. Wykonano pomiar azymutalnych asymetrii naładowanych cząstek w oddziaływaniach pp, ppb i PbPb. Koordynowano pracami w grupie fizycznej Correlations and Fluctuations 4. Detektory fizyki do przodu Koordynowano prace nad programem fizycznym detektora AFP. Badano możliwości pomiarowe tego detektora. Prowadzono prace nad systemem TDAQ dla detektorów AFP, ZDC i ALFA, a także dokonano integracji tego systemu z TDAQ ATLASa. Uczestniczono w pracach przy budowie i instalacji detektora AFP, a także przy rejestracji kolizji w detektorze AFP. Koordynowano prace nad systemem kontroli detektora AFP. 5. Obsługa eksperymentu W roku 2016 ramach obsługi detektora ATLAS przepracowano 9,08 osobo-lat. Ponadto wykonano 705 dyżurów przy eksperymencie. 6. Prace inżynieryjne Utrzymywano system zasilania wysokiego napięcia detektora SCT w dobrym stanie, naprawiano uszkodzone zasilacze. Uczestniczono w pracach nad system kontroli detektora wewnętrznego. 7. Prace przy detektorze TRT Koordynowano całość prac przy detektorze TRT. Prowadzono prace nad poprawnym działaniem, aktualizacją i rozbudową sytemu kontroli TRT. 8. Prace badawczo-rozwojowe Udział w pracach nad systemem zasilania nowego detektora wewnętrznego, przeprowadzono testy radiacyjne. Przygotowano programy do symulacji MC nowego detektora wewnętrznego. 9. Infrastruktura komputerowa Uczestniczono w zarządzaniu i rozbudowie gridowego klastra komputerowego Tier-3 w IFJ PAN. Zarządzano procesami WLCG w Polsce. Realizowane prace były współfinansowane przez NCN. Koordynator współpracy z CERN: prof. D. Charlton Współpraca z WFiIS AGH. W roku 2016 pracownicy IFJ PAN poszukiwali Nowej Fizyki w procesach, w których w stanie końcowym produkowane są leptony tau. Poszukiwano naładowanego bozonu Higgsa w rozpadach na lepton tau i neutrino (H ± τ ± ν). Poszukiwany stan końcowy charakteryzuje hadronowy rozpad leptonu tau, brakujący pęd poprzeczny (unoszony przez ν). Rezultaty z przeprowadzonej analizy nie wykazały nadwyżki przypadków w kanale H ± τ ± ν ponad oczekiwane tło zgodne z przewidywaniami Modelu Standardowego. W zakresie mas mh ± = GeV uzyskano górne ograniczenie na przekrój czynny dla produkcji w tym kanale na poziomie pb. (ATLAS-CONF ). Opublikowano w 2016 roku z udziałem grupy z IFJ PAN 139 artykułów w czasopismach wyróżnionych w JCR. 5
6 Zakład NZ17 zadanie 5. Eksperyment LHCb na akceleratorze LHC w CERN Badania nad niezachowaniem parzystości kombinowanej CP w rozpadach mezonów B, badanie rzadkich rozpadów mezonów B oraz poszukiwanie efektów spoza Modelu Standardowego. Współpraca z CERN, koordynator: prof. G. Wilkinson 1. Udział w obsłudze eksperymentu LHCb i jego przygotowaniach do pracy przy zwiększonej świetlności wiązki. W 2016 roku kontynuowano drugą fazę pracy zderzacza LHC tzw. Run II przy zwiększonej energii zderzeń do 13 TeV. Zespół eksperymentu LHCb z IFJ PAN brał udział w sesjach zbierania danych, odbywając dyżury centralne oraz eksperckie dyżury dla detektora zewnętrznego i detektora RICH. Grupa uczestniczyła także w pracach rozwojowych przy projektowaniu i testach nowej elektroniki odczytu detektora RICH dla pracy przy zwiększonej świetlności LHC. 2. Rozwój i obsługa oprogramowania centralnego eksperymentu LHCb. Uaktualniono pakiet do rekonstrukcji wierzchołków pierwotnych oraz sprawdzono jego funkcjonalność dla warunków wiązki akceleratora LHC w 2016 roku. Dostosowano pakiet do zależnego od czasu pomiaru kąta gamma trójkąta unitarności, tzw. wielowymiarowy sfit do nowych kanałów rozpadu mezonów Bs. Ukończono pakiet do symulacji odpowiedzi elektroniki odczytu detektora RICH i udostępniono go w centralnym repozytorium i zintegrowano z aplikacjami eksperymentu LHCb. Przeprowadzono symulację dla zmodernizowanej wersji detektora RICH. Kontynuowano rozwój oprogramowania systemu do rozproszonej analizy danych DIRAC. 3. Analiza danych eksperymentu LHCb. Kontynuowano poszukiwanie i analizę rzadkich rozpadów dla danych z fazy RunI. Ukończono analizę kątową dla rozpadu B 0 K*μμ metodą momentów (publikacja 2016). Ukończono analizę dotyczącą poszukiwania długożyciowej cząstki skalarnej (Inflaton) w rozpadach mezonów B. Zmierzono górną granicę rozgałęzienia rozpadu dla wzbronionego rozpadu Λb Kμ z jednoczesnym łamaniem liczby barionowej i liczby leptonowej. Poszukiwania rzadkiego rozpadu Λc pμμ weszły w końcową fazę. Przygotowano analizę korelacji Bosego-Einsteina dla pionów o jednakowym ładunku do procesu recenzji wewnętrznej współpracy LHCb. Wyniki większości z wymienionych badań będą opublikowane w 2017 r. 4. Rozbudowa lokalnej infrastruktury obliczeniowej i rozwój narzędzi do analizy danych eksperymentalnych w systemach rozproszonych typu Grid i systemach typu Cloud Computing. Przeprowadzono periodyczne uaktualnienie lokalnego klastra obliczeniowego zintegrowanego z infrastrukturą WLCG (Woldwide LHC Computing Grid). Uaktualniono elementy oprogramowania pośredniczącego Middleware oraz środowiska eksperymentów LHC. Grupa eksperymentu LHCb prowadzi badania zjawisk z udziałem kwarków ciężkich, w szczególności prowadzi poszukiwania efektów spoza Modelu Standardowego, efektów tzw. Nowej Fizyki. W 2016 roku ukończono kilka analiz dotyczących rzadkich lub wzbronionych procesów rozpadu hadronów pięknych i powabnych, w tym procesów zachodzących z łamaniem liczby leptonowej i liczby barionowej. Przeprowadzono analizę rzadkiego rozpadu B K*μμ dla danych zebranych w latach Rozkłady kątowe produktów tego rozpadu są czułe na występowanie zjawisk Nowej Fizyki. Zmierzona wartość jednego ze współczynników rozkładu kątowego odbiega znacząco od przewidywań Modelu Standardowego. Wynik ten został zatwierdzony przez Współpracę LHCb i opublikowany w 2016 roku. Analiza będzie kontynuowana dla danych zbieranych w latach w celu potwierdzenia obserwacji 6
7 anomalii rozkładu kątowego. Łącznie z udziałem zespołu z IFJ PAN opublikowano 51 prac w czasopismach wyróżnionych w JCR. Zakład NZ13 zadanie 6. Projekt zderzaczy elektron-pozyton (linowych ILC i CLIC oraz kołowego FCC), badanie ich potencjału fizycznego oraz udział w budowie detektora świetlności LumiCal Liniowy zderzacz elektronów i pozytonów (ILC) o energii rzędu 1 TeV w środku masy może zostać uruchomiony do końca trzeciej dekady naszego wieku. Równocześnie w ośrodku CERN rozwijany jest projekt liniowego zderzacza CLIC, o większej energii zderzeń (do 3 TeV), który wykorzystuje nowatorską technologię przyśpieszania oraz projekt akceleratora kołowego o bardzo wysokiej świetlności o nazwie FCC (ee/pp). Realizacja programu fizycznego każdego z tych zderzaczy wymaga precyzyjnego pomiaru świetlności. Do tego celu zaprojektowano, przy aktywnym udziale grupy IFJ PAN, detektor LumiCal zawierający dwa elektromagnetyczne kalorymetry. Trwają prace badawczo-rozwojowe nad zbudowaniem docelowego prototypu detektora obejmującego mechanikę, elektronikę i system akwizycji danych (DAQ). Prowadzone są dedykowane symulacje Monte Carlo z udziałem detektora LumiCal, które pozwolą oszacować czułość eksperymentalną pomiaru wybranych obserwabli modelu standardowego. Prace wykonywane są w ramach międzynarodowych współprac: FCAL, ILD, CLICdp oraz FCC-ee (TLEP). 1. Udział w badaniach procesów fizycznych na ILC/CLIC/FCC. Prowadzone są symulacje fizyczne zmierzające do: Oszacowania czułości eksperymentalnej pomiaru asymetrii przód-tył dla stanów końcowych, zawierających parę kwark piękny-antykwark piękny. Oszacowania czułości eksperymentalnej poszukiwań łamania liczby leptonowej w rozpadach bozonu Z i leptonu τ. Oszacowania pomiaru funkcji struktury fotonu. Wykorzystanie symulacji fizycznych do wypracowania efektywnej metody identyfikacji nowych, egzotycznych cząstek bazującej na analizie wielu zmiennych, stosowanej równocześnie dla danych i tła. 2. Prace nad przygotowaniem projektu detektora do pomiaru świetlności (LumiCal) dla przyszłych akceleratorów ILC, CLIC oraz FCC: Udział w pracach nad systemem DAQ detektora LumiCal, prowadzonych w ramach programu Unii Europejskiej AIDA-2020, bazującym na układach FPGA oraz systemem przesyłania danych. Udział w pomiarach prototypu LumiCal zbudowanego w ramach AIDA-2020 na elektronowych wiązkach w ośrodkach DESY i CERN. Przygotowywana jest końcowa wersja publikacji współpracy FCAL: analiza danych z wcześniejszych pomiarów w ośrodkach DESY i CERN. Publikacja będzie wysłana do czasopisma JINST. 3. Prace nad oprogramowaniem detektora LumiCal i jego przekodowaniem dla potrzeb globalnego oprogramowania IlcSoft, pod kątem przygotowań do masowej produkcji przypadków Monte Carlo dla oddziaływań e+e-. 4. Uruchomienie na lokalnych zasobach obliczeniowych w IFJ PAN oficjalnego oprogramowania współprac związanych z wyżej wymienionymi zderzaczami (Cloud Computing, Grid). 5. W ramach europejskiego konsorcjum TIARA uczestniczono w pracach nad przygotowaniem europejskich programów rozwoju nowych technik akceleracji, jak i przy ocenach oraz 7
8 rekomendacjach projektów do Komisji Europejskiej w ramach H2020. Analizy fizyczne dla oceny możliwości pomiaru: asymetrii przód-tył w produkcji par kwarków (b, antyb), funkcji struktury fotonu, identyfikacji nowych cząstek spoza modelu standardowego; budowy prototypu modułu systemu DAQ detektora LumiCal z programowalnym układem logicznym FPGA. Zmodyfikowano i ulepszono algorytm znajdowania klastrów w detektorze LumiCal oraz uruchomiono na dostępnych zasobach obliczeniowych w IFJ PAN i centrum obliczeniowym CYFRONET kolejne wersje oficjalnego oprogramowania ILC/CLIC (Cloud Computing, Grid). Udział w ważnych pomiarach na wiązce elektronowej w DESY układu zawierającego prototyp detektora LumiCal oraz 2 warstw sensorów krzemowych ustawionych przed nim. Wstępna analiza danych potwierdziła celowość użycia takiej konfiguracji w przyszłości dla lepszej identyfikacji cząstek w LumiCal. Z udziałem zespołu z IFJ PAN opublikowano 2 prace związane z zadaniem: CLICDP-PUB / arxiv: , CERN / arxiv:1608:07537 Zakład NZ12 zadanie 7. Badania w zakresie astronomii gamma Prowadzenie badań w zakresie obserwacyjnej astrofizyki promieniowania gamma, poprzez udział w eksperymencie H.E.S.S. (High Energy Stereoscopic System) oraz w fazie projektowej obserwatorium CTA (Cherenkov Telescope Array). 1. Udział w eksperymencie H.E.S.S. (High-Energy Stereoscopic System) akwizycja i analiza danych obserwacyjnych, przygotowywanie projektów obserwacyjnych, udział w interpretacji wyników, w szczególności dotyczących pozostałości po supernowych oraz aktywnych jąder galaktyk; przygotowywanie publikacji naukowych współpracy H.E.S.S. 2. Udział w fazie projektowej obserwatorium CTA (Cherenkov Telescope Array) przygotowywanie podstaw naukowych projektu, koordynowanie prac dotyczących struktury mechanicznej teleskopu SST-1M-MECH (Singlemirror Small-Size Telescope) w ramach międzynarodowego podprojektu SST-1M współpracy CTA, projektowanie oraz budowa prototypu struktury mechanicznej teleskopu Cherenkova SST- 1M koordynowanie współpracy z działem DAI, opracowywanie parametrów optycznych teleskopu, weryfikacja zgodności własności mechanicznych teleskopu ze specyfikacjami, udział w testach prototypu teleskopu oraz opracowywaniu dokumentacji technicznej, konstrukcja zwierciadeł kompozytowych dla teleskopów sieci CTA koordynowanie współpracy z DAI, udział w testach prototypów zwierciadeł oraz opracowywaniu dokumentacji technicznej. Obserwatorium H.E.S.S. odkryło w centrum Drogi Mlecznej źródło promieni kosmicznych o energiach sięgających petaelektonowoltów, sto razy wyższych od energii cząstek osiąganych w LHC w CERN. Potężnym akceleratorem cząstek jest prawdopodobnie centralna supermasywna czarna dziura Sagittarius A*. Odkrycie jest wynikiem wieloletnich obserwacji tego źródła. Wyniki oznaczają znaczny postęp w toczącej się debacie na temat pochodzenia galaktycznych promieni kosmicznych. Dotychczas uważano, że głównym źródłem tych cząstek są młode pozostałości po wybuchach supernowych. Opublikowano także pierwsze wyniki obserwacji przeprowadzonych z użyciem pełnej sieci teleskopów H.E.S.S. II, w której skład wchodzi 28-m teleskop CT5. System H.E.S.S. II pozwala 8
9 na obniżenie dolnego zakresu rejestrowanych energii fotonów gamma do ok. 100 GeV. Wyniki dotyczą dwóch znanych obiektów pozagalaktycznych blazarów PKS oraz PG , będących silnymi źródłami emisji gamma najwyższych energii. Badanie tych obiektów jest więc niezwykle cenne, m.in. dla określenia natury pozagalaktycznego promieniowania tła. Widma obserwowanych blazarów, wyznaczone w szerokim przedziale energii, sięgającym od dolnego zakresu do ok. 1 TeV, mogą być opisane zakrzywionym rozkładem potęgowym i są spójne z widmami mierzonymi przy niższych energiach przez satelitarne obserwatorium gamma Fermi-LAT. Opublikowano w 2016 roku 6 artykułów z udziałem grupy z IFJ PAN w czasopismach wyróżnionych w JCR i kilka w innych czasopismach. Zakład NZ13 Zadanie 8: Eksperyment STAR na akceleratorze RHIC w Brookhaven National Laboratory 1. Analiza danych dyfrakcyjnych przy energii 200 GeV z 2009 roku. 2. Udział w obsłudze naboru danych dla eksperymentu STAR. 3. Analiza rozpraszania dyfrakcyjnego i elastycznego pp z naboru danych w 2015 roku. 4. Udział w przygotowaniu publikacji współpracy STAR. 1. Opracowano i wdrożono metodę pozycjonowania detektora PP2PP dla okresu zbierania danych w Dokonano pełnej rekonstrukcji danych z naboru danych Przeprowadzono analizę próbki danych dotyczącej rozpraszania elastycznego. 4. Opracowano i wdrożono metodę Monte Carlo do poprawienia danych pod kątem wydajności i akceptancji detektora. Zadanie jest realizowane we współpracy z WFiIS AGH. Przygotowano wstępną wersję publikacji dotyczącej pomiaru nachylenia różniczkowego przekroju czynnego jako funkcji przekazu czteropędu w zakresie 0.05 do 0.1 GeV 2. Wyniki zostały przedstawione na zebraniach współpracy STAR. Dokonano wstępnego oszacowania świetlności, co pozwoli na wyznaczenie całkowitego i różniczkowego przekroju czynnego przy energii s = 200 GeV. Opublikowano w 2016 r. 11 artykułów w czasopismach wyróżnionych w JCR. BADANIA TEORETYCZNE Zakład NZ42 zadanie 9. Teoria i fenomenologia oddziaływań fundamentalnych z uwzględnieniem eksperymentów fizyki cząstek elementarnych Prowadzenie obliczeń teoretycznych, numerycznych i symulacji Monte Carlo dla potrzeb eksperymentów prowadzonych przy działających i planowanych zderzaczach cząstek (LHC, fabryki B, fabryki mezonów, ILC, CLIC i inne). Prowadzono analizy danych eksperymentalnych, uzyskanych z powyższych urządzeń badawczych. Precyzja obliczeń teoretycznych jest istotnym parametrem i musi być wyższa niż precyzja pomiarów, aby nie pogarszać ostatecznej dokładności wyniku. Obliczenia prowadzone były w oparciu o kwantową teorię pola i obejmowały cztery fundamentalne oddziaływania przyrody: elektromagnetyczne, słabe, silne oraz grawitacyjne. 9
10 Prowadzono prace nad: rozwojem formalizmu obliczeń precyzyjnych w QCD, polegających na łączeniu wyników w skończonym rzędzie rachunku zaburzeń z podejściem resumacyjnym, opartym o kaskady partonowe. Doprowadziły one do stworzenia metody o nazwie KrkNLO, która została z sukcesem zaimplementowana w dwóch wiodących generatorach Monte Carlo (Sherpa i Herwig) oraz użyta do opisu produkcji bozonów elektrosłabych oraz bozonu Higgsa na LHC. Metoda KrkNLO wyróżnia się prostotą a przewidywania uzyskane przy jej pomocy zawierają istotne poprawki wyższych rzędów, ustaleniem optymalnych cięć eksperymentalnych, aby znaleźć sygnaturę efektów zderzeń wielopartonowych przy produkcji czterech dżetów: Search for optimal conditions for exploring double-parton scattering in four-jet production: kt-factorization approach Phys.Rev. D94 (2016) no.1, , opisem w ramach faktoryzacji w wysokich energiach przekroju czynnego na produkcję inkluzywnego dżetu: Single and double inclusive forward jet production at the LHC at s = 7 and 13 TeV PLB B, Volume 760, , Prowadzono badania nad: leptonami tau, które stanowią istotny element fenomenologii sygnatur parzystości bozonu Higgsa. Wykorzystano techniki Machine learning we współpracy z informatykiem z zespołu Google New York. Rezultatem pracy jest publikacja: Potential for optimizing the Higgs boson CP measurement in H ττ ττ decays at the LHC including machine learning techniques Phys.Rev. D94 (2016) no.9, , poprawkami wirtualnymi do funkcji splitting, która zależy od pędów poprzecznych i podłużnych. Efektem pracy jest publikacja: Transverse momentum dependent splitting functions at work: quark-to-gluon splitting Phys. Rev. D 94, (2016), otrzymaniem funkcji splitting z zależnością od pędu poprzecznego w ramach faktoryzacji w wysokich energiach. Wynikiem pracy jest publikacja: Transverse-momentum-dependent quark splitting functions in kt-factorization: real contributions JHEP 1601 (2016) 181, fenomenologią nowego przepisu faktoryzacyjnego ITMD umożliwiającego uwzględnienie efektów nieliniowych w zderzeniu p-pb Forward di-jet production in p+pb collisions in the small-x improved TMD factorization framework JHEP 1612 (2016) 034, nową parametryzacją prądów hadronowych w rozpadach leptonów tau na trzy piony, opartą o lagranżjany chiralne z jawnym uwzględnieniem rezonansów. Poza powszechnie uwzględnianymi rezonansami wektorowymi i aksjalnymi uwzględnione zostały rezonansy skalarne i, po raz pierwszy, tensorowy rezonans f2(1270). W niskich energiach wszystkie form-faktory reprodukują zachowanie chiralne, użyciem metod modelu mini-jetów z resumacją miękkich gluonów do estymacji całkowitego hadronowego przekroju czynnego w dużych energiach. Pokazano, że model nie potrafi opisać jednocześnie całkowitego i elastycznego przekroju czynnego. Aby go poprawić dodano fenomenologiczną parametryzację składowej pojedynczo dyfrakcyjnej. W ramach zadania w 2016 roku opublikowano 27 artykułów w czasopismach wyróżnionych w JCR. Zakład NZ12 zadanie 10. Nietermiczne procesy w plazmie kosmicznej Modelowanie plazmy kosmicznej: fale uderzeniowe, przyspieszanie cząstek, turbulencja elektromagnetyczna, emisja promieniowania. Za pomocą wielkoskalowych numerycznych symulacji kinetycznych Particle-In-Cell (PIC) badano m.in. mechanizm powstawania nadwyżki emisji energetycznych atomów neutralnych 10
11 w obszarze zewnętrznego płaszcza heliosfery, prostopadłe fale uderzeniowe o dużej liczbie Macha oraz generację turbulencji elektromagnetycznej w prekursorze szoków równoległych w zastosowaniu do młodych pozostałości po supernowych, średnio relatywistyczne szoki w zmagnetyzowanej plazmie w zastosowaniu do fizyki blazarów oraz ewolucję relatywistycznych dżetów. Wykazano, że pierścieniowe rozkłady jonów wychwyconych z wiatru słonecznego i krążących wokół linii sił pola magnetycznego w zewnętrznym płaszczu heliosfery mogą być stabilne w skończonym zakresie temperatur. Odpowiedź na pytanie o stabilność rozkładów realistycznych wymaga bardziej szczegółowego modelowania. Wiadomo jednak, że dynamika elektronów nie wpływa na rozpraszanie jonów. Realistyczny model prekursora szoku młodej pozostałości po supernowej potwierdził efektywność amplifikacji pola magnetycznego oraz opisany przez nas wcześniej mechanizm wysycenia niestabilności nierezonansowej, która generuje turbulencję. Wskazano przy tym na rolę turbulentego pola elektrycznego w procesie saturacji, stochastycznym rozpraszaniu promieni kosmicznych oraz nieadiabatycznym grzaniu cząstek plazmy ośrodka. Przestrzenna dyfuzja promieni kosmicznych w ośrodku z nieliniową turbulencją nierezonansową jest zgodna z limitem Bohma. Dwuwymiarowe modelowanie PIC procesów injekcji elektronów w nierelatywistycznych prostopadłych falach uderzeniowych o dużej liczbie Macha potwierdziło istotną rolę procesu surfowania na szoku w pre-akceleracji elektronów. Wykazano jednak silną zależność obserwowanej efektywności injekcji elektronów od geometrii badanego układu w zależności od przyjętej konfiguracji prostopadłej składowej pola magnetycznego w stosunku do płaszczyzny symulacji, zmienia się względna rola procesów przyspieszania zachodzących na samym froncie fali i w jej prekursorze. Wskazuje to na potrzebę przeprowadzenia symulacji trójwymiarowych. Efektywność pre-akceleracji zmienia się w czasie z okresem cyklicznej reformacji szoku. Zjawiska przyspieszania elektronów zachodzące w obszarach rekoneksji magnetycznej, formowanych spontanicznie w turbulentnym prekursorze szoku, nie odgrywają znaczącej roli w bilansie energetycznym. Opublikowano w 2016 roku 4 artykuły w czasopismach wyróżnionych w JCR. Zakład NZ43 zadanie 11. Wybrane problemy fizyki matematycznej 1. Opracowanie i zastosowanie metod algebraicznych, rachunku prawdopodobieństwa oraz matematyki dyskretnej do opisu zjawisk fizyki kwantowej. 2. Konstrukcja uogólnionych stanów koherentnych w oparciu o własność reprodukowania. Konstrukcja i analiza uogólnień schematu Bargmanna. Analiza własności metod kwantowania bazujących na uogólnionych stanach koherentnych (współpraca z Uniwersytetem Paris VI, Francja oraz Instytutem Matematyki UJ). 3. Badanie klasycznych i kwantowych własności geometrycznych modeli cząstek (tzw. układów fundamentalnych) i mechanizmu oddziaływania tak opisywanych cząstek z polami zewnętrznymi. 4. Wykorzystanie jawnych postaci rozkładów Levy'ego oraz tzw. metod operacyjnych do rozwiązywania równań ewolucji, w tym równań z pochodnymi frakcyjnymi. Badanie własności operatorów ewolucji generujących te równania. Zastosowanie modeli anomalnego transportu do efektywnego opisu procesów relaksacyjnych (fotoluminescencja, termoluminescencja, relaksacja dielektryczna), turbulencji oraz dyfuzji anomalnej (współpraca z Uniwersytetem Paris VI, Centrum Badawczym ENEA Frascati, Włochy oraz Uniwersytetem Case Western Reserve w Cleveland, Ohio, USA). 11
12 5. Opracowanie metod rozwiązywania równania Wangerina opisującego własności plazmy w tokamaku (współpraca z Centrum Badawczym ENEA Frascati, Włochy) 6. Zastosowanie metodologii Haaga (algebraicznej kwantowej teorii pola) do badań własności teorio-polowych rozwinięć perturbacyjnych, w tym do określenia warunków ich zbieżności Wykorzystanie nowoczesnych metod matematycznych do konstrukcji tak analitycznych, jak i bazujących na tzw. matematyce komputerowej, schematów analizy problemów fizyki klasycznej i kwantowej. Badanie różnych aspektów procedury kwantowania oraz wpływu przyjętych schematów kwantowania na wynikające z nich relacje pomiędzy modelami kwantowymi i ich klasycznymi odpowiednikami. W problemie rozwiązywania równań ewolucji zastosowanie opracowanej metodologii ich rozwiązywania do badania przebiegu i własności zjawisk fizycznych związanych z anomalną dyfuzją oraz procesami relaksacyjnymi, a także przeprowadzenie analizy wzajemnej relacji pomiędzy czasowym i częstościowym opisem tych zjawisk. Opracowanie ogólnego schematu rozwiązywania frakcyjnych równań różniczkowych, bazującego na metodach rachunku operatorowego połączonych z wykorzystaniem teorii funkcji Greena. Konstrukcja jawnych postaci rozwiązań dla różnego typu równań oraz szerokiej klasy warunków początkowych. Opublikowano w 2016 roku 3 artykuły w czasopismach wyróżnionych w JCR. 12
WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników
Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 8 1 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 2.12. 2009 Współczesne eksperymenty-wprowadzenie Detektory Akceleratory Zderzacze LHC Mapa drogowa Tevatron-
Bardziej szczegółowoWYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 25.11.2011
Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 8 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 25.11.2011 Współczesne eksperymenty Wprowadzenie Akceleratory Zderzacze Detektory LHC Mapa drogowa Współczesne
Bardziej szczegółowoTemat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK
Temat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK Prace eksperymentalne w tej dziedzinie prowadzone były w Zakładach NZ11, NZ12, NZ13, NZ14, NZ15, NZ16, NZ17, a prace
Bardziej szczegółowoth- Zakład Zastosowań Metod Obliczeniowych (ZZMO)
Zakład Zastosowań Metod Obliczeniowych (ZZMO) - prof. dr hab. Wiesław Płaczek - prof. dr hab. Elżbieta Richter-Wąs - prof. dr hab. Wojciech Słomiński - prof. dr hab. Jerzy Szwed (Kierownik Zakładu) - dr
Bardziej szczegółowoTemat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK
Temat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK Prace eksperymentalne w tej dziedzinie prowadzone były w Zakładach NZ11, NZ12, NZ13, NZ14, NZ15, NZ16, NZ17, a prace
Bardziej szczegółowoTemat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK
Temat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK Prace eksperymentalne w tej dziedzinie prowadzone były w Zakładach NZ11, NZ12, NZ13, NZ14, NZ15, NZ16, NZ17, a prace
Bardziej szczegółowo1. Wcześniejsze eksperymenty 2. Podstawowe pojęcia 3. Przypomnienie budowy detektora ATLAS 4. Rozpady bozonów W i Z 5. Tło 6. Detekcja sygnału 7.
Weronika Biela 1. Wcześniejsze eksperymenty 2. Podstawowe pojęcia 3. Przypomnienie budowy detektora ATLAS 4. Rozpady bozonów W i Z 5. Tło 6. Detekcja sygnału 7. Obliczenie przekroju czynnego 8. Porównanie
Bardziej szczegółowoOddziaływania elektrosłabe
Oddziaływania elektrosłabe X ODDZIAŁYWANIA ELEKTROSŁABE Fizyka elektrosłaba na LEPie Liczba pokoleń. Bardzo precyzyjne pomiary. Obserwacja przypadków. Uniwersalność leptonów. Mieszanie kwarków. Macierz
Bardziej szczegółowoAtmosfera ziemska w obserwacjach promieni kosmicznych najwyższych energii. Jan Pękala Instytut Fizyki Jądrowej PAN
Atmosfera ziemska w obserwacjach promieni kosmicznych najwyższych energii Jan Pękala Instytut Fizyki Jądrowej PAN Promienie kosmiczne najwyższych energii Widmo promieniowania kosmicznego rozciąga się na
Bardziej szczegółowor. akad. 2008/2009 V. Precyzyjne testy Modelu Standardowego w LEP, TeVatronie i LHC
V. Precyzyjne testy Modelu Standardowego w LEP, TeVatronie i LHC 1 V.1 WYNIKI LEP 2 e + e - Z 0 Calkowity przekroj czynny 3 4 r. akad. 2008/2009 s Q N 3 4 s M s N Q I M 12 s ) M (s s s 2 f C 2 Z C f f
Bardziej szczegółowoTemat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK
Temat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK Prace eksperymentalne w tej dziedzinie prowadzone były w Zakładach NZ11,NZ12, NZ13, NZ14, NZ15, NZ16, NZ17 a prace
Bardziej szczegółowoFizyka do przodu w zderzeniach proton-proton
Fizyka do przodu w zderzeniach proton-proton Leszek Adamczyk (KOiDC WFiIS AGH) Seminarium WFiIS March 9, 2018 Fizyka do przodu w oddziaływaniach proton-proton Fizyka do przodu: procesy dla których obszar
Bardziej szczegółowoPrzyspieszanie cząstek w źródłach kosmicznych
Przyspieszanie cząstek w źródłach kosmicznych Jacek Niemiec Instytut Fizyki Jądrowej PAN, Kraków Nietermiczne promieniowanie obiektów astronomicznych Supernowa Keplera szok nierel. The image cannot be
Bardziej szczegółowoCząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa
Cząstki i siły tworzące nasz wszechświat Piotr Traczyk IPJ Warszawa Plan Wstęp Klasyfikacja cząstek elementarnych Model Standardowy 2 Wstęp 3 Jednostki, konwencje Prędkość światła c ~ 3 x 10 8 m/s Stała
Bardziej szczegółowoOddział Fizyki i Astrofizyki Cząstek (NO1)
Oddział Fizyki i Astrofizyki Cząstek (NO1) Zakłady: NZ11. Zakład Oddziaływań Leptonów prof. nadzw. Grażyna Nowak NZ13. Zakład Liniowego Zderzacza prof. nadzw. Leszek Zawiejski NZ14. Zakład Eksperymentu
Bardziej szczegółowoLHC i po co nam On. Piotr Traczyk CERN
LHC i po co nam On Piotr Traczyk CERN LHC: po co nam On Piotr Traczyk CERN Detektory przy LHC Planowane są 4(+2) eksperymenty na LHC ATLAS ALICE CMS LHCb 5 Program fizyczny LHC 6 Program fizyczny LHC
Bardziej szczegółowoLHC: program fizyczny
LHC: program fizyczny Piotr Traczyk CERN Detektory przy LHC Planowane są 4(+2) eksperymenty na LHC ATLAS ALICE CMS LHCb 2 Program fizyczny LHC Model Standardowy i Cząstka Higgsa Poza Model Standardowy:
Bardziej szczegółowoObserwacja Nowej Cząstki o Masie 125 GeV
Obserwacja Nowej Cząstki o Masie 125 GeV Eksperyment CMS, CERN 4 lipca 2012 Streszczenie Na wspólnym seminarium w CERN i na konferencji ICHEP 2012 [1] odbywającej się w Melbourne, naukowcy pracujący przy
Bardziej szczegółowoAstrofizyka promieniowania gamma najwyższych energii w IFJ PAN. Jacek Niemiec (NZ-43)
Astrofizyka promieniowania gamma najwyższych energii w IFJ PAN Jacek Niemiec (NZ-43) Astrofizyka promieniowania gamma najwyższych energii w IFJ PAN: dr Jacek Niemiec dr Michał Dyrda - badania teoretyczne
Bardziej szczegółowoB. Wosiek, NO1 1
2015-12-15 B. Wosiek, NO1 1 Badania fundamentalnych składników materii oraz oddziaływań zachodzących pomiędzy nimi Badania prowadzone są w ramach międzynarodowych eksperymentów wykorzystujących światowej
Bardziej szczegółowoTheory Polish (Poland)
Q3-1 Wielki Zderzacz Hadronów (10 points) Przeczytaj Ogólne instrukcje znajdujące się w osobnej kopercie zanim zaczniesz rozwiązywać to zadanie. W tym zadaniu będą rozpatrywane zagadnienia fizyczne zachodzące
Bardziej szczegółowoCząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków.
Cząstki elementarne Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków. Cząstki elementarne Leptony i kwarki są fermionami mają spin połówkowy
Bardziej szczegółowoFizyka cząstek elementarnych warsztaty popularnonaukowe
Fizyka cząstek elementarnych warsztaty popularnonaukowe Spotkanie 3 Porównanie modeli rozpraszania do pomiarów na Wielkim Zderzaczu Hadronów LHC i przyszłość fizyki cząstek Rafał Staszewski Maciej Trzebiński
Bardziej szczegółowoWszechświat czastek elementarnych
Wykład 2: prof. A.F.Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Wykład 2: Detekcja Czastek 27 lutego 2008 p.1/36 Wprowadzenie Istota obserwacji w świecie czastek
Bardziej szczegółowoZakłady Naukowe Oddziału Fizyki i Astrofizyki Cząstek w Instytucie Fizyki Jądrowej
Zakłady Naukowe Oddziału Fizyki i Astrofizyki Cząstek w Instytucie Fizyki Jądrowej Oddziaływań Leptonów (NZ11) Struktury Hadronów (NZ12) Liniowego zderzacza (NZ13) Eksperymentu ATLAS (NZ14) Promieniowania
Bardziej szczegółowoFizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych
Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych Wykład 1 Wstęp Jerzy Kraśkiewicz Krótka historia Odkrycie promieniotwórczości 1895 Roentgen odkrycie promieni X 1896 Becquerel promieniotwórczość
Bardziej szczegółowoMetamorfozy neutrin. Katarzyna Grzelak. Sympozjum IFD Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW. K.Grzelak (UW ZCiOF) 1 / 23
Metamorfozy neutrin Katarzyna Grzelak Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW Sympozjum IFD 2008 6.12.2008 K.Grzelak (UW ZCiOF) 1 / 23 PLAN Wprowadzenie Oscylacje neutrin Eksperyment MINOS
Bardziej szczegółowoCompact Muon Solenoid
Compact Muon Solenoid (po co i jak) Piotr Traczyk CERN Compact ATLAS CMS 2 Muon Detektor CMS był projektowany pod kątem optymalnej detekcji mionów Miony stanowią stosunkowo czysty sygnał Pojawiają się
Bardziej szczegółowoBozon Higgsa prawda czy kolejny fakt prasowy?
Bozon Higgsa prawda czy kolejny fakt prasowy? Sławomir Stachniewicz, IF PK 1. Standardowy model cząstek elementarnych Model Standardowy to obecnie obowiązująca teoria cząstek elementarnych, które są składnikami
Bardziej szczegółowoPoszukiwany: bozon Higgsa
Poszukiwany: bozon Higgsa Higgs widoczny w świetle kolajdera liniowego Fizyka Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych: TESLA & ZEUS Poszukiwane: czastki sypersymetryczne (SUSY) Fizyka Czastek i Oddziaływań
Bardziej szczegółowoLEPTON TAU : jako taki, oraz zastosowania. w niskich i wysokich energiach. Zbigniew Wąs
LEPTON TAU : jako taki, oraz zastosowania w niskich i wysokich energiach Zbigniew Wąs Podziękowania: A. Kaczmarska, E. Richter-Wąs (Atlas); A. Bożek (Belle); T. Przedziński, P. Golonka (IT); R. Decker,
Bardziej szczegółowoFizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak
Fizyka cząstek elementarnych Tadeusz Lesiak 1 WYKŁAD IX Oddziaływania słabe T.Lesiak Fizyka cząstek elementarnych 2 Rola oddziaływań słabych w przyrodzie Oddziaływania słabe są odpowiedzialne (m.in.) za:
Bardziej szczegółowo2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424
2008/2009 seweryn.kowalski@us.edu.pl Seweryn Kowalski IVp IF pok.424 Plan wykładu Wstęp, podstawowe jednostki fizyki jądrowej, Własności jądra atomowego, Metody wyznaczania własności jądra atomowego, Wyznaczanie
Bardziej szczegółowoBozon Higgsa oraz SUSY
Bozon Higgsa oraz SUSY Bozon Higgsa Poszukiwania bozonu Higgsa w LEP i Tevatronie - otrzymane ograniczenia na masę H Plany poszukiwań w LHC Supersymetria (SUSY) Zagadkowe wyniki CDF Masy cząstek cząstki
Bardziej szczegółowoElementy Fizyki Jądrowej. Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania
Elementy Fizyki Jądrowej Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania atom co jest elementarne? jądro nukleon 10-10 m 10-14 m 10-15 m elektron kwark brak struktury! elementarność... 1897 elektron (J.J.Thomson)
Bardziej szczegółowoZakład Eksperymentu ATLAS (NZ14)
Zakład Eksperymentu ATLAS (NZ14) Kierownik Zakładu: dr hab. prof. IFJ PAN Adam Trzupek Zadanie statutowe: Temat 1, zadanie 6: Eksperyment ATLAS na akceleratorze LHC w CERN Badania oddziaływań proton-proton
Bardziej szczegółowoTitle. Tajemnice neutrin. Justyna Łagoda. obecny stan wiedzy o neutrinach eksperymenty neutrinowe dalszy kierunek badań
Title Tajemnice neutrin Justyna Łagoda obecny stan wiedzy o neutrinach eksperymenty neutrinowe dalszy kierunek badań Cząstki i oddziaływania 3 generacje cząstek 2/3-1/3 u d c s t b kwarki -1 0 e νe µ νµ
Bardziej szczegółowoWstęp do chromodynamiki kwantowej
Wstęp do chromodynamiki kwantowej Wykład 1 przez 2 tygodnie wykład następnie wykład/ćwiczenia/konsultacje/lab proszę pamiętać o konieczności posiadania kąta gdy będziemy korzystać z labolatorium (Mathematica
Bardziej szczegółowoOddziaływania podstawowe
Oddziaływania podstawowe grawitacyjne silne elektromagnetyczne słabe 1 Uwięzienie kwarków (quark confinement). Przykład działania mechanizmu uwięzienia: Próba oderwania kwarka d od neutronu (trzy kwarki
Bardziej szczegółowoJak to działa: poszukiwanie bozonu Higgsa w eksperymencie CMS. Tomasz Früboes
Plan wystąpienia: 1.Wprowadzenie 2.Jak szukamy Higgsa na przykładzie kanału H ZZ 4l? 3.Poszukiwanie bozonu Higgsa w kanale ττ μτjet 4.Właściwości nowej cząstki Częste skróty: LHC Large Hadron Collider
Bardziej szczegółowoPrzyszłość polskiej fizyki neutrin
Przyszłość polskiej fizyki neutrin Agnieszka Zalewska Instytut Fizyki Jądrowej PAN im. H.Niewodniczańskiego W imieniu Polskiej Grupy Neutrinowej (Katowice, Kraków, Warszawa, Wrocław) (D.Kiełczewska, J.Kisiel,
Bardziej szczegółowoI. Przedmiot i metodologia fizyki
I. Przedmiot i metodologia fizyki Rodowód fizyki współczesnej Świat zjawisk fizycznych: wielkości fizyczne, rzędy wielkości, uniwersalność praw Oddziaływania fundamentalne i poszukiwanie Teorii Ostatecznej
Bardziej szczegółowoWyznaczanie efektywności mionowego układu wyzwalania w CMS metodą Tag & Probe
Wyznaczanie efektywności mionowego układu wyzwalania w CMS metodą Tag & Probe Uniwersytet Warszawski - Wydział Fizyki opiekun: dr Artur Kalinowski 1 Plan prezentacji Eksperyment CMS Układ wyzwalania Metoda
Bardziej szczegółowoPomiar energii wiązania deuteronu. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie energii wiązania deuteronu
J1 Pomiar energii wiązania deuteronu Celem ćwiczenia jest wyznaczenie energii wiązania deuteronu Przygotowanie: 1) Model deuteronu. Własności deuteronu jako źródło informacji o siłach jądrowych [4] ) Oddziaływanie
Bardziej szczegółowoAkceleratory Cząstek
M. Trzebiński Akceleratory cząstek 1/30 Akceleratory Cząstek Maciej Trzebiński Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauki Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN, 23 sierpnia 2016 Obserwacje w makroświecie
Bardziej szczegółowoZespół Zakładów Fizyki Jądrowej
gluons Zespół Zakładów Fizyki Jądrowej Zakład Fizyki Hadronów Zakład Doświadczalnej Fizyki Cząstek i jej Zastosowań Zakład Teorii Układów Jądrowych QCD Zakład Fizyki Hadronów Badanie struktury hadronów,
Bardziej szczegółowoStruktura porotonu cd.
Struktura porotonu cd. Funkcje struktury Łamanie skalowania QCD Spinowa struktura protonu Ewa Rondio, 2 kwietnia 2007 wykład 7 informacja Termin egzaminu 21 czerwca, godz.9.00 Wiemy już jak wygląda nukleon???
Bardziej szczegółowoPoszukiwania bozonu Higgsa w rozpadzie na dwa leptony τ w eksperymencie CMS
Poszukiwania bozonu Higgsa w rozpadzie na dwa leptony τ w eksperymencie CMS Artur Kalinowski Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski Warszawa, 7 grudnia 2012 DETEKTOR CMS DETEKTOR CMS Masa całkowita : 14
Bardziej szczegółowoPrzegląd działalności naukowej 2011-2013 Zakład Oddziaływań Leptonów NZ11
Przegląd działalności naukowej 2011-2013 Zakład Oddziaływań Leptonów NZ11 Grażyna Nowak Samodzielni pracownicy naukowi Adiunkci 1) dr hab. Andrzej Bożek 2) dr hab. Lidia Görlich (ALICE od 02.2012) 3) dr
Bardziej szczegółowoFizyka do przodu: AFP, ALFA Janusz Chwastowski
Fizyka do przodu: AFP, ALFA Janusz Chwastowski Zespół: E. Banaś, J. Olszowska, J. Knapik (doktorantka), S. Czekierda (licencjat, magistrantka, UJ), Z. Hajduk, K. Korcyl, G. Obrzud (licencjat UJ), R. Staszewski,
Bardziej szczegółowoOptymalizacja kryteriów selekcji dla rozpadu Λ+c pμ+μza pomocą wielowymiarowej analizy danych
Optymalizacja kryteriów selekcji dla rozpadu Λ+c pμ+μza pomocą wielowymiarowej analizy danych Maciej Kościelski Jakub Malczewski opiekunowie prof. dr hab. Mariusz Witek mgr inż. Małgorzata Pikies LHCb
Bardziej szczegółowoCząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski
Cząstki elementarne wprowadzenie Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski Historia badania struktury materii XVII w.: ruch gwiazd i planet, zasady dynamiki, teoria grawitacji, masa jako
Bardziej szczegółowoWSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)
WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK Julia Hoffman (NCU) WSTĘP DO WSTĘPU W wykładzie zostały bardzo ogólnie przedstawione tylko niektóre zagadnienia z zakresu fizyki cząstek elementarnych. Sugestie, pytania, uwagi:
Bardziej szczegółowoZ czego i jak zbudowany jest Wszechświat? Jak powstał? Jak się zmienia?
Z czego i jak zbudowany jest Wszechświat? Jak powstał? Jak się zmienia? Cząstki elementarne Kosmologia Wielkość i kształt Świata Ptolemeusz (~100 n.e. - ~165 n.e.) Mikołaj Kopernik (1473 1543) geocentryzm
Bardziej szczegółowoSkad się bierze masa Festiwal Nauki, Wydział Fizyki U.W. 25 września 2005 A.F.Żarnecki p.1/39
Skad się bierze masa Festiwal Nauki Wydział Fizyki U.W. 25 września 2005 dr hab. A.F.Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Skad się bierze masa Festiwal Nauki,
Bardziej szczegółowoTemat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK
Temat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK Prace eksperymentalne w tej dziedzinie prowadzone były w Zakładach NZ11, NZ12, NZ13, NZ14, NZ15, NZ16, prace aparaturowe
Bardziej szczegółowoWszechświat czastek elementarnych
Wszechświat czastek elementarnych Wykład 9: Współczesne eksperymenty prof. A.F.Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Wszechświat czastek elementarnych Wykład
Bardziej szczegółowoProf. Jacek Ciborowski Warszawa, 12 stycznia 2015 Instytut Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Warszawskiego Pasteura 5 02093 Warszawa.
Prof. Jacek Ciborowski Warszawa, 12 stycznia 2015 Instytut Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Warszawskiego Pasteura 5 02093 Warszawa Recenzja rozprawy doktorskiej mgr Marcina Chrząszcza zatytułowanej:
Bardziej szczegółowoTemat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK
Temat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK Prace eksperymentalne w tej dziedzinie prowadzone były w Zakładach NZ11, NZ12, NZ13, NZ14, NZ15, NZ16, prace aparaturowe
Bardziej szczegółowoZderzenia relatywistyczne
Zderzenia relatywistyczne Fizyka I (B+C) Wykład XVIII: Zderzenia nieelastyczne Energia progowa Rozpady czastek Neutrina Zderzenia relatywistyczne Zderzenia nieelastyczne Zderzenia elastyczne - czastki
Bardziej szczegółowoCząstki elementarne i ich oddziaływania III
Cząstki elementarne i ich oddziaływania III 1. Przekrój czynny. 2. Strumień cząstek. 3. Prawdopodobieństwo procesu. 4. Szybkość reakcji. 5. Złota Reguła Fermiego 1 Oddziaływania w eksperymencie Oddziaływania
Bardziej szczegółowoPodróż do początków Wszechświata: czyli czym zajmujemy się w laboratorium CERN
Podróż do początków Wszechświata: czyli czym zajmujemy się w laboratorium CERN mgr inż. Małgorzata Janik - majanik@cern.ch mgr inż. Łukasz Graczykowski - lgraczyk@cern.ch Zakład Fizyki Jądrowej, Wydział
Bardziej szczegółowoEksperymentalne badanie układów kilkunukleonowych
Prezentacja tematyki badawczej Zakładu Fizyki Jądrowej Eksperymentalne badanie układów kilkunukleonowych Koordynatorzy: prof. St. Kistryn, dr Izabela Ciepał 18 maja 2013 Dynamika oddziaływania w układach
Bardziej szczegółowoFizyka na LHC - Higgs
Fizyka na LHC - Higgs XI Program fizyczny LHC. Brakujący element. Pole Higgsa. Poszukiwanie Higgsa na LEP. Produkcja Higgsa na LHC. ATLAS. Wyniki doświadczalne Teraz na LHC 1 FIZYKA NA LHC Unifikacja oddziaływań
Bardziej szczegółowoPromieniowanie kosmiczne składa się głównie z protonów, z niewielką. domieszką cięższych jąder. Przechodząc przez atmosferę cząstki
Odkrycie hiperjąder Hiperjądra to struktury jądrowe w skład których, poza protonami I neutronami, wchodzą hiperony. Odkrycie hiperjąder miało miejsce w 1952 roku, 60 lat temu, w Warszawie. Wówczas nie
Bardziej szczegółowoNowoczesne techniki detekcji promieni kosmicznych ultra-wysokich energii
Nowoczesne techniki detekcji promieni kosmicznych ultra-wysokich energii Jarosław Stasielak IFJ PAN Seminarium IFJ PAN, 28 lutego 2019 r. Promienie kosmiczne - cząstki przybywające do Ziemi z głębi Kosmosu
Bardziej szczegółowoCzy neutrina mogą nam coś powiedzieć na temat asymetrii między materią i antymaterią we Wszechświecie?
Czy neutrina mogą nam coś powiedzieć na temat asymetrii między materią i antymaterią we Wszechświecie? Tomasz Wąchała Zakład Neutrin i Ciemnej Materii (NZ16) Seminarium IFJ PAN, Kraków, 05.12.2013 Plan
Bardziej szczegółowoTemat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK
Temat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK Prace eksperymentalne w tej dziedzinie prowadzone były w Zakładach NZ11,NZ13, NZ14, NZ15, NZ16, NZ17 a prace aparaturowe
Bardziej szczegółowoTajemnicze neutrina Agnieszka Zalewska
Tajemnicze neutrina Agnieszka Zalewska Dzień otwarty IFJ, Polecam: Krzysztof Fiałkowski: Opowieści o neutrinach, wydawnictwo Zamiast korepetycji http://wwwlapp.in2p3.fr/neutrinos/aneut.html i strony tam
Bardziej szczegółowoAtomowa budowa materii
Atomowa budowa materii Wszystkie obiekty materialne zbudowane są z tych samych elementów cząstek elementarnych Cząstki elementarne oddziałują tylko kilkoma sposobami oddziaływania wymieniając kwanty pól
Bardziej szczegółowoCTA - obserwatorium astronomii gamma najwyższych energii
Współpraca nauki z przemysłem - projekt "Cherenkov Telescope Array" CTA - obserwatorium astronomii gamma najwyższych energii Michał Ostrowski Koordynator Polskiego Konsorcjum Projektu "Cherenkov Telescope
Bardziej szczegółowoJÜLICH ELECTRIC DIPOLE INVESTIGATIONS MEASUREMENT WITH STORAGE RING
JÜLICH ELECTRIC DIPOLE INVESTIGATIONS MEASUREMENT WITH STORAGE RING testowe pomiary i demonstracja iż proponowana metoda pracuje są wykonywane na działającym akceleratorze COSY pierwszy pomiar z precyzją
Bardziej szczegółowoWstęp do Modelu Standardowego
Wstęp do Modelu Standardowego Dynamika oddziaływań cząstek Elektrodynamika kwantowa (QED) Chromodynamika kwantowa (QCD) Oddziaływania słabe Tomasz Szumlak AGH-UST Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
Bardziej szczegółowoRafał Staszewski. Praktyki studenckie Laboratorium Fizyki Cząstek Elementarnych 7 lipca 2017, IFJ PAN
Rafał Staszewski Instytut Fizyki Jądrowej imienia Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk Praktyki studenckie Laboratorium Fizyki Cząstek Elementarnych 7 lipca 2017, IFJ PAN 1 / 6 Uwagi ogólne
Bardziej szczegółowoBadanie wysokoenergetycznych mionów kosmicznych w detektorze ICARUS.
Badanie wysokoenergetycznych mionów kosmicznych w detektorze ICARUS. Tomasz Palczewski Promotor: Prof. dr hab. Joanna Stepaniak. Warszawska Grupa Neutrinowa. Seminarium Doktoranckie IPJ 21.11.2006. Warszawa.
Bardziej szczegółowoNa tropach czastki Higgsa
Na tropach czastki Higgsa Wykład inauguracyjny 2004/2005 A.F.Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Na tropach czastki Higgsa Wykład inauguracyjny 2004/2005
Bardziej szczegółowoTemat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK
Temat 1. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI I ASTROFIZYKI CZĄSTEK Prace eksperymentalne w tej dziedzinie prowadzone były w Zakładach NZ11, NZ12(do maja 2010), NZ13, NZ14, NZ15, NZ16,
Bardziej szczegółowoJak działają detektory. Julia Hoffman
Jak działają detektory Julia Hoffman wielki Hadronowy zderzacz Wiązka to pociąg ok. 2800 wagonów - paczek protonowych Każdy wagon wiezie ok.100 mln protonów Energia chemiczna: 80 kg TNT lub 16 kg czekolady
Bardziej szczegółowoReakcje jądrowe. X 1 + X 2 Y 1 + Y b 1 + b 2
Reakcje jądrowe X 1 + X 2 Y 1 + Y 2 +...+ b 1 + b 2 kanał wejściowy kanał wyjściowy Reakcje wywołane przez nukleony - mechanizm reakcji Wielkości mierzone Reakcje wywołane przez ciężkie jony a) niskie
Bardziej szczegółowoNeutrina. Źródła neutrin: NATURALNE Wielki Wybuch gwiazdy atmosfera Ziemska skorupa Ziemska
Neutrina X Źródła neutrin.. Zagadki neutrinowe. Neutrina słoneczne. Neutrina atmosferyczne. Eksperymenty neutrinowe. Interpretacja pomiarów. Oscylacje neutrin. 1 Neutrina Źródła neutrin: NATURALNE Wielki
Bardziej szczegółowoRecenzja pracy doktorskiej mgr Tomasza Świsłockiego pt. Wpływ oddziaływań dipolowych na własności spinorowego kondensatu rubidowego
Prof. dr hab. Jan Mostowski Instytut Fizyki PAN Warszawa Warszawa, 15 listopada 2010 r. Recenzja pracy doktorskiej mgr Tomasza Świsłockiego pt. Wpływ oddziaływań dipolowych na własności spinorowego kondensatu
Bardziej szczegółowoZałącznik nr 1 do Zapytania ofertowego: Opis przedmiotu zamówienia
Załącznik nr 1 do Zapytania ofertowego: Opis przedmiotu zamówienia Postępowanie na świadczenie usług badawczo-rozwojowych referencyjny Zamawiającego: ZO CERTA 1/2017 Celem Projektu jest opracowanie wielokryterialnych
Bardziej szczegółowoStruktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV
Struktura protonu Wykład IV akcelerator HERA Elementy fizyki czastek elementarnych rekonstrukcja przypadków NC DIS wyznaczanie funkcji struktury równania ewolucji QCD struktura fotonu % & lub NC DIS Deep
Bardziej szczegółowoczastki elementarne Czastki elementarne
czastki elementarne "zwykła" materia, w warunkach które znamy na Ziemi, które panuja w ekstremalnych warunkach na Słońcu: protony, neutrony, elektrony. mówiliśmy również o neutrinach - czastki, które nie
Bardziej szczegółowoBadanie Gigantycznego Rezonansu Dipolowego wzbudzanego w zderzeniach ciężkich jonów.
Badanie Gigantycznego Rezonansu Dipolowego wzbudzanego w zderzeniach ciężkich jonów. prof. dr hab. Marta Kicińska-Habior Wydział Fizyki UW Zakład Fizyki Jądra Atomowego e-mail: Marta.Kicinska-Habior@fuw.edu.pl
Bardziej szczegółowoBardzo rzadki rozpad został zaobserwowany przez CMS
Bardzo rzadki rozpad został zaobserwowany przez CMS Zespół badawczy CMS, CERN 19 lipca 2013 roku CMS zaobserwował ważny rzadki rozpad przewidziany przez Model Standardowy fizyki cząstek. Obserwacja rozpadu
Bardziej szczegółowoAutoreferat. Paweł Malecki Instytut Fizyki Jądrowej im. H. Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. 3 kwietnia 2019 r.
Autoreferat Paweł Malecki Instytut Fizyki Jądrowej im. H. Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie 3 kwietnia 2019 r. 1. Dane osobowe Imię i nazwisko: Paweł Malecki 2. Posiadane dyplomy, stopnie
Bardziej szczegółowoRozpraszanie elektron-proton
Rozpraszanie elektron-proton V Badania struktury atomu - rozpraszanie Rutherforda. Rozpraszanie elastyczne elektronu na punktowym protonie. Rozpraszanie elastyczne elektronu na protonie o skończonych wymiarach.
Bardziej szczegółowoRozszyfrowywanie struktury protonu
Rozszyfrowywanie struktury protonu Metody pomiaru struktury obiektów złożonych v Rozpraszanie elektronów na nukleonie czy na jego składnikach v Składniki punktowe wewnątrz nukleonu to kwarki v Definicja
Bardziej szczegółowoVI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki
r. akad. 005/ 006 VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki 1. Fale materii. Rozpraszanie cząstek wysokich energii mikroskopią na bardzo małych odległościach.. Akceleratory elektronów i protonów.
Bardziej szczegółowoEfekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach
Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach Efekt Comptona. p f Θ foton elektron p f p e 0 p e Zderzenia fotonów
Bardziej szczegółowoTomasz Szumlak WFiIS AGH 03/03/2017, Kraków
Oddziaływanie Promieniowania Jonizującego z Materią Tomasz Szumlak WFiIS AGH 03/03/2017, Kraków Labs Prowadzący Tomasz Szumlak, D11, p. 111 Konsultacje Do uzgodnienia??? szumlak@agh.edu.pl Opis przedmiotu
Bardziej szczegółowoBardzo rzadki rozpad został zaobserwowany przez CMS
Bardzo rzadki rozpad został zaobserwowany przez CMS Zespół badawczy CMS, CERN 19 lipca 2013 roku CMS zaobserwował ważny rzadki rozpad przewidziany przez Model Standardowy fizyki cząstek. Obserwacja rozpadu
Bardziej szczegółowoPakiet ROOT. prosty generator Monte Carlo. Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauki
M. Trzebiński ROOT generator MC 1/5 Pakiet ROOT prosty generator Monte Carlo Maciej Trzebiński Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauki Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN, 23 sierpnia 2016 Wprowadzenie
Bardziej szczegółowoNajgorętsze krople materii wytworzone na LHC
Najgorętsze krople materii wytworzone na LHC Adam Bzdak AGH, KZFJ Plan Wprowadzenie do A+A Przepływ eliptyczny, trójkątny, hydrodynamika Odkrycie na LHC w p+p i p+a Korelacje 2- i wielu-cząstkowe Podsumowanie
Bardziej szczegółowoElementy fizyki czastek elementarnych
Źródła czastek Elementy fizyki czastek elementarnych Wykład II Naturalne źródła czastek Źródła promieniotwórcze Promieniowanie kosmiczne Akceleratory czastek Akceleratory elektrostatyczne, liniowe i kołowe
Bardziej szczegółowoNowe wyniki eksperymentów w CERN
FOTON 122, Jesień 2013 59 Nowe wyniki eksperymentów w CERN Małgorzata Nowina-Konopka IFJ PAN Kraków I. Eksperyment AMS mierzy nadwyżkę antymaterii w przestrzeni Promieniowanie kosmiczne to naładowane,
Bardziej szczegółowoOPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki
OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki c Adam Bechler 2006 Instytut Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego Rezonansowe oddziaływanie układu atomowego z promieniowaniem "! "!! # $%&'()*+,-./-(01+'2'34'*5%.25%&+)*-(6
Bardziej szczegółowoEksperyment ALICE i plazma kwarkowo-gluonowa
Eksperyment ALICE i plazma kwarkowo-gluonowa CERN i LHC Jezioro Genewskie Lotnisko w Genewie tunel LHC (długość 27 km, ok.100m pod powierzchnią ziemi) CERN/Meyrin Gdzie to jest? ok. 100m Tu!!! LHC w schematycznym
Bardziej szczegółowoArtur Kalinowski WYBRANE ASPEKTY POSZUKIWA BOZONU HIGGSA Z MODELU STANDARDOWEGO W ZDERZENIACH PROTON PROTON W EKSPERYMENCIE CMS PRZY LHC
Artur Kalinowski WYBRANE ASPEKTY POSZUKIWA BOZONU HIGGSA Z MODELU STANDARDOWEGO W ZDERZENIACH PROTON PROTON W EKSPERYMENCIE CMS PRZY LHC WYBRANE ASPEKTY POSZUKIWA BOZONU HIGGSA Z MODELU STANDARDOWEGO W
Bardziej szczegółowo