PROJEKT SPRAWOZDANIA

Transkrypt

1 Parlament Europejski Komisja Gospodarcza i Monetarna 2015/2140(INI) PROJEKT SPRAWOZDANIA w sprawie rocznego sprawozdania dotyczącego polityki konkurencji UE (2015/2140(INI)) Komisja Gospodarcza i Monetarna Sprawozdawca: Werner Langen PR\ doc PE v01-00 Zjednoczona w różnorodności

2 PR_INI SPIS TREŚCI Strona PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO...3 UZASADNIENIE...8 PE v /11 PR\ doc

3 PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO w sprawie rocznego sprawozdania dotyczącego polityki konkurencji UE (2015/2140(INI)) Parlament Europejski, uwzględniając sprawozdanie Komisji z dnia 4 czerwca 2015 r. dotyczące polityki konkurencji w roku 2014 (COM(2015) 247) oraz towarzyszący mu dokument roboczy służb Komisji opatrzony tą samą datą, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), w szczególności jego art. 101 do 109, uwzględniając odpowiednie reguły konkurencji, wytyczne i decyzje Komisji, uwzględniając sprawozdanie i wnioski Parlamentu z dnia 4 lutego 2015 r. w sprawie sprawozdania dotyczącego polityki konkurencji UE w roku 2013 oraz sprawozdanie z dnia 29 października 2013 r. w sprawie sprawozdania dotyczącego polityki konkurencji UE w roku 2012 oraz postulaty Parlamentu zawarte w tych dokumentach, uwzględniając decyzję Komisji z dnia 6 maja 2015 r. o wszczęciu dochodzenia w odniesieniu do sektora handlu elektronicznego zgodnie z art. 17 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003, uwzględniając komunikat Komisji z dnia 28 czerwca 2014 r. dotyczący wytycznych w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią, uwzględniając rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 TFUE, uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw, uwzględniając białą księgę z dnia 9 lipca 2014 r. pt. W kierunku skuteczniejszej unijnej kontroli łączenia przedsiębiorstw, uwzględniając art. 52 Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz opinie Komisji Handlu Międzynarodowego oraz Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A8-0000/2015), A. mając na uwadze, że unijna polityka konkurencji stanowi podstawowy filar społecznej gospodarki rynkowej w Europie oraz istotny instrument dobrze funkcjonującego rynku wewnętrznego Unii; B. mając na uwadze, że Unia Europejska została ustanowiona jako otwarta gospodarka rynkowa z wolną konkurencją; PR\ doc 3/11 PE v01-00

4 C. mając na uwadze, że ścisłe stosowanie zasad prawa konkurencji zgodnie z traktatem UE przede wszystkim służy konsumentom, wspiera innowacje i wzrost oraz kontroluje i ogranicza nieuczciwe praktyki rynkowe, a także monopole i pozycje dominujące; D. mając na uwadze, że w ostatnich latach przede wszystkim dynamika gospodarki cyfrowej, ale także zakłócenia konkurencji wynikające ze szkodliwej dla rynku wewnętrznego krajowej polityki podatkowej, doprowadziły do pojawienia się nowych wyzwań dla Komisji i wszystkich uczestników rynku; 1. z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie Komisji, dotyczące głównie kadencji poprzedniej Komisji, w której komisarzem ds. konkurencji był J. Almunia; 2. wzywa Komisję, aby w przyszłości przekazywała również Parlamentowi dokument roboczy dotyczący poszczególnych sektorów jako integralną część tego sprawozdania; 3. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że komisarz ds. konkurencji M. Vestager pragnie dalej rozwijać politykę konkurencji jako jeden z głównych instrumentów Unii Europejskiej służących urzeczywistnieniu rynku wewnętrznego; 4. podkreśla, że skuteczna polityka konkurencji nie może być ukierunkowana jedynie na obniżenie cen dla konsumentów, lecz musi również mieć na uwadze zdolności innowacyjne gospodarki europejskiej oraz szczególne warunki konkurencji dla małych i średnich przedsiębiorstw; 5. z zadowoleniem przyjmuje regularny dialog, jaki prowadzi Komisja z Parlamentem Europejskim w kwestiach dotyczących konkurencji, i ponownie apeluje, aby podstawowe dyrektywy i wytyczne legislacyjne były przyjmowane w procedurze współdecyzji oraz aby służby opracowujące wytyczne były ściśle odseparowane od służb stosujących te wytyczne w konkretnych przypadkach; 6. wzywa Komisję, aby dalej rozwijała rynek wewnętrzny w obszarach, w których jest on wciąż sfragmentaryzowany i niepełny, oraz aby jak najszybciej usuwała stwierdzone ograniczenia rynku i zakłócenia konkurencji; 7. podkreśla, że priorytety prac organu ds. konkurencji oraz ich przedstawienie w sprawozdaniu dotyczącym polityki konkurencji za 2014 r. odpowiadają w ogromnym stopniu wspólnym priorytetom; dostrzega jednak w niektórych obszarach konieczność podjęcia innego rodzaju działań, na którą Komisja powinna zdecydowanie zareagować w przyszłym roku; Postępowania antykartelowe 8. jest zdania, że Komisja prowadzi skuteczne działania w przypadku naruszeń prawa antykartelowego, wnosząc istotny wkład w urzeczywistnienie rynku wewnętrznego i zapewnieniu równych warunków konkurencji; 9. jest zdania, że obowiązujące przepisy przewidujące grzywny za naruszenia mogłyby zostać uzupełnione o bardziej surowe kary wobec odpowiedzialnych podmiotów; 10. uważa, że tradycyjne modele rynkowe polityki konkurencji często nie pasują do PE v /11 PR\ doc

5 gospodarki cyfrowej, a stosowanie wskaźników cenowych w tej dynamicznej gałęzi gospodarki często nie prowadzi do osiągnięcia zamierzonych skutków; 11. krytykuje długi czas trwania dochodzenia w sprawie amerykańskiego giganta internetowego Google i ubolewa, że dochodzenie to choć ciągnie się już od wielu lat wciąż pozostaje bez rezultatu, ponieważ do 2014 r. Komisja niechętnie wykazywała wolę zniesienia ograniczeń rynkowych. Pomoc państwa 12. wzywa Komisję, aby w państwach członkowskich oraz na regionalnych i gminnych poziomach administracyjnych aktywnie propagowała przestrzeganie europejskiej polityki konkurencji i wyjaśniała sytuację prawną; dostrzega konieczność podjęcia działań zwłaszcza w zakresie uświadamiania obywateli we wszystkich częściach Unii Europejskiej na temat klasyfikowania i przyznawania nielegalnej pomocy państwa; 13. jest zdania, że szczególnie w sprawach dotyczących pomocy państwa Komisja musi dokładniej weryfikować dane dostarczane przez państwa oraz w większym stopniu upewniać się co do faktów, gdyż coraz częściej podejmowane są próby obejścia przepisów prawa i wymogów oraz poszukiwania kompromisów będących mniej lub bardziej na granicy prawa; 14. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2014 r. Komisja przyjęła nowe wytyczne w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią oraz wprowadziła je do ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych; 15. z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie nowych wytycznych dotyczących pomocy państwa w przypadku finansowania ryzyka, mających na celu skuteczniejsze wspieranie przede wszystkim małych i średnich przedsiębiorstw, które znajdują się w znacznie gorszej sytuacji ze względu na brak ekonomii skali; Kontrola łączenia przedsiębiorstw 16. zwraca uwagę, że w gospodarce cyfrowej dotychczasowa ocena połączeń i przejęć przedsiębiorstw przeważnie odbywała się na podstawie obrotów zaangażowanych przedsiębiorstw, co jest niewystarczające, ponieważ również przedsiębiorstwa o niskich obrotach i znacznych stratach początkowych mogą mieć szerokie grono klientów i wysoką pozycję na rynku, o czym świadczy dopuszczone przez Komisję bez zastrzeżeń przejęcie WhatsApp przez Facebooka; 17. jest zdania, że szczególnie w gospodarce cyfrowej należy przy ocenie połączeń przedsiębiorstw wziąć pod uwagę nowe dodatkowe kryteria, takie jak ceny zakupu, ewentualne bariery dla wejścia na rynek oraz efekty sieciowe; wzywa Komisję, aby uwzględniała przy tym w szczególności model biznesowy przedsiębiorstw w gospodarce cyfrowej oraz ewentualne bariery dla wejścia na rynek; 18. jest zdania, że związana z dotychczasową definicją rynku błędna ocena pozycji rynkowej szkodzi w szczególności przedsiębiorstwom europejskim i dlatego w dobie globalizacji oraz dynamicznego rynku cyfrowego musi zostać w trybie pilnym dostosowana w ramach rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw; PR\ doc 5/11 PE v01-00

6 Pomoc finansowa i podatki 19. podkreśla, że tymczasowa pomoc państwa w sektorze finansowym w celu stabilizacji globalnego systemu finansowego była konieczna, jednak po utworzeniu unii bankowej musi ona zostać szybko ograniczona lub całkowicie zlikwidowana i poddana kontroli; 20. z zadowoleniem przyjmuje wszczęte przez Komisję w 2014 r. postępowania w sprawie niedozwolonej pomocy państwa w postaci nieuczciwej konkurencji podatkowej i wzywa państwa członkowskie, aby w przyszłości przekazywały Komisji wcześniej informacje o swoich praktykach podatkowych oraz aby w końcu wywiązywały się z obowiązku zgłaszania specjalnych ustaleń szkodzących innym państwom członkowskim; 21. podkreśla, że same postępowania w sprawie pomocy państwa nie położą na stałe kresu nieuczciwej konkurencji podatkowej w wielu państwach członkowskich Unii Europejskiej i konieczne są dalsze wymierne rezultaty, takie jak skonsolidowana podstawa obliczania zysków kapitałowych, przegląd dyrektywy w sprawie podatku od wartości dodanej, aby ograniczyć oszustwa, obowiązek zgłaszania przez duże przedsiębiorstwa międzynarodowe obrotów i zysków w podziale na poszczególne kraje, a także zobowiązanie państw członkowskich do zapewnienia większej przejrzystości w praktykach podatkowych oraz wzajemnych obowiązków zgłaszania; 22. jest zdania, że zdrowa konkurencja podatkowa należy do nieodłącznych elementów rynku wewnętrznego Unii, jednak należy zapobiegać nieuczciwej konkurencji podatkowej za pomocą minimalnych stawek podatkowych i ujednoliconej podstawy opodatkowania; 23. jest zdania, że ze względu na fakt, iż szacunkowe straty wynikające z oszustw podatkowych i unikania opodatkowania wynoszą rocznie nawet bilion euro, państwa członkowskie muszą w końcu zacząć działać i ograniczyć tę praktykę; 24. z zadowoleniem przyjmuje zamiar komisarz ds. konkurencji, aby zreorganizować kontrolę pomocy państwa w kontekście sprawiedliwego obciążenia podatkowego dla wszystkich; oczekuje, że przed tą reorganizacją przeprowadzona zostanie bezwarunkowa i kompleksowa ocena bieżącej sytuacji, i wzywa państwa członkowskie do porzucenia ich dotychczasowej bezkompromisowej postawy; 25. wzywa Komisję do niezwłocznej zmiany obowiązujących przepisów, tak aby kwoty odzyskane w wyniku postępowań o naruszenie unijnych zasad pomocy państwa były zwracane państwu członkowskiemu, w którym doszło do erozji bazy podatkowej, a nie trafiały do państwa członkowskiego, które przyznało nielegalną pomoc podatkową, jak to ma miejsce obecnie, co zapewni dodatkowe zachęty; Demokratyczne wzmocnienie polityki konkurencji 26. z zadowoleniem przyjmuje regularny dialog komisarz ds. konkurencji z Parlamentem Europejskim, jest jednak zdania, że prawo do wysłuchania w kluczowych kwestiach jest niewystarczające; 27. podkreśla, że Parlament Europejski powinien uzyskać prawo do współdecydowania PE v /11 PR\ doc

7 również w kwestiach polityki konkurencji, szczególnie jeśli chodzi o dyrektywy podstawowe i wiążące wytyczne, i ubolewa, że ten obszar polityki unijnej nie został wzmocniony w swoim demokratycznym wymiarze w trakcie ostatnich zmian traktatów; domaga się odpowiedniej zmiany traktatów; 28. wzywa Komisję do włączenia Parlamentu na wcześniejszym etapie i w szerszym zakresie w podstawowe kwestie polityki konkurencji, jeżeli trzeba będzie poczekać na odnośną zmianę traktatów; wzywa Komisję do większego zaangażowania Parlamentu w analizy sektorowe; 29. jest zdania, że zorientowana na wyniki i określone cele publiczna ocena różnych propozycji Parlamentu mających na celu rozwój polityki konkurencji powinna również zostać przeprowadzona i upubliczniona przez Komisję w najbliższej przyszłości; 30. jest zdania, że należy utrzymać wszystkie sprawdzone i istniejące stosowane do tej pory formy dialogu, jednak organizacyjny rozdział uprawnień legislacyjnych i wykonawczych jest z przyczyn demokratycznych niezbędny; 31. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji. PR\ doc 7/11 PE v01-00

8 UZASADNIENIE Podstawa prawna Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) zawiera w art wiążące przepisy dotyczące konkurencji na całym rynku wewnętrznym, który opiera się na otwartej gospodarce i wolnej konkurencji. Przepisy te zakazują wszelkich porozumień i uzgodnień między przedsiębiorstwami, które mogą ograniczyć konkurencję, wpływać na handel między państwami członkowskimi oraz prowadzić do nadużycia pozycji dominującej. Przejęcia o znaczeniu wspólnotowym i połączenia przedsiębiorstw, które prowadzą lub mogą prowadzić do znaczącej koncentracji rynku, są kontrolowane przez Komisję Europejską i w określonych przypadkach mogą zostać obwarowane warunkami, a nawet zostać zakazane. Pomoc państwa na rzecz określonych indywidualnych przedsiębiorstw lub produktów, która prowadzi do zakłócenia konkurencji na rynku wewnętrznym, jest generalnie z nielicznymi wyjątkami zakazana, jednak pod pewnymi warunkami może zostać dopuszczona przez Komisję, a w każdym wypadku należy ją zgłosić Komisji w celu przeprowadzenia kontroli. Przepisy dotyczące konkurencji obowiązują również w odniesieniu do przedsiębiorstw publicznych, usług publicznych i usług świadczonych w interesie ogólnym. Reguły konkurencji mogą zostać zawieszone (przez Komisję) jedynie wówczas, gdy zagrożona jest realizacja celów tych szczególnych usług. Zasadniczym celem wspólnotowych reguł konkurencji jest ochrona konkurencji przed zakłóceniami. Rzeczywista konkurencja nie jest celem samym w sobie, lecz warunkiem urzeczywistnienia wolnego i dynamicznego rynku wewnętrznego. Reguły konkurencji sprawdziły się w długoletniej praktyce administracyjnej Komisji i zostały rozwinięte i skonsolidowane w orzecznictwie sądów europejskich, zatem można dziś uznać, że są one szeroko uznawane i stabilne. Sprawozdanie za rok 2014 W sprawozdaniu dotyczącym polityki konkurencji w roku 2014 Komisja podkreśla, że rok ten stanowił nowy początek dla Europy, a przewodniczący J.C. Juncker podkreślił w piśmie zawierającym opis zadań dla nowej Komisji, że polityka konkurencji będzie w odpowiedni sposób sprzyjać tworzeniu nowych miejsc pracy i wzrostowi gospodarczemu, w tym w obszarach takich jak jednolity rynek cyfrowy, polityka energetyczna, usługi finansowe, polityka przemysłowa i walka z oszustwami podatkowymi. Przedstawione przez komisarz M. Vestager sprawozdanie dotyczące konkurencji w roku 2014 obejmuje jednak przede wszystkim kadencję poprzedniej Komisji, szczególnie byłego komisarza ds. konkurencji J. Almunii. Nowy kierunek unijnej polityki konkurencji mógł zatem obowiązywać dopiero od listopada 2014 r., a tym samym wzbudzić oczekiwania, że oprócz dalszego rozwoju dotychczasowej polityki konkurencji w przyszłości określone zostaną również nowe priorytety. PE v /11 PR\ doc

9 Jak dotąd Parlament Europejski uczestniczy w pracach nad przepisami dotyczącymi konkurencji z reguły jedynie w ramach procedury konsultacji. Jego wpływ jest zatem niestety dość ograniczony w porównaniu z Komisją i Radą. Dlatego Parlament w przeszłości wielokrotnie apelował o zastosowanie zwykłej procedury ustawodawczej określonej w traktacie lizbońskim również do przepisów w zakresie konkurencji. Wydaje się to koniecznością, ponieważ zdaniem sprawozdawcy Komisja, będąca silnym organem ds. konkurencji, nie może jednocześnie określać ram prawnych w postaci wytycznych, a następnie odpowiadać za wdrożenie własnych wytycznych i nakładać surowych kar. Z uwagi na brak współdecyzji rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie rocznego sprawozdania Komisji dotyczącego konkurencji jest jedną z najważniejszych instrumentów kontroli władzy wykonawczej w tym ważnym obszarze działalności europejskiej. Od kilku lat, szczególnie od czasu przyjęcia traktatu lizbońskiego, rezolucja Parlamentu nie stanowi jednak jedynie reakcji na rezultaty Komisji osiągnięte w okresie sprawozdawczym, lecz stanowi także zbiór wytycznych dla Komisji w odniesieniu do aktualnych głównych kwestii prawa konkurencji i jego stosowania. Od pewnego czasu obowiązuje uzgodnienie, zatwierdzone również przez nową komisarz M. Vestager, że właściwy członek Komisji Europejskiej będzie regularnie gościł na posiedzeniach Komisji Gospodarczej i Monetarnej i wyjaśniał aktualne kwestie dotyczące polityki konkurencji oraz omawiał z posłami poszczególne decyzje. Niestety w ubiegłych latach po wejściu w życie traktatu lizbońskiego regularna publiczna ocena propozycji Parlamentu przez Komisję była niewystarczająca lub nie odbywała się wcale. Jednym z postulatów na przyszłość jest zatem to, by Komisja oprócz przedstawiania rocznego sprawozdania w sprawie polityki konkurencji dotyczącego jej prac i priorytetów w odpowiednim czasie po przyjęciu rezolucji Parlamentu wyrażała ustnie lub pisemnie swoje stanowisko w sprawie indywidualnych propozycji, które Parlament z reguły przyjmuje ogromną większością głosów. Zdaniem sprawozdawcy do zadań Komisji w przyszłości powinno należeć przekazywanie większej ilości informacji, rygorystyczna kontrola i nadzór prewencyjny w odniesieniu do niedozwolonej pomocy państwa, która zakłóca konkurencję przedsiębiorstw i poszczególnych państw członkowskich lub części tych państw. Zakaz pomocy państwa określony w art. 107 TFUE w niektórych państwach członkowskich nie jest niestety poważnie traktowany lub jest w niewystarczającym stopniu respektowany lub uznawany jako zasada nadrzędna. Jako że art. 107 ust. 2 zawiera wyczerpującą listę przypadków, które są zgodne z rynkiem wewnętrznym i są automatycznie dopuszczalne, uwaga Komisji powinna w większym stopniu koncentrować się na różnorodnych naruszeniach i odchyleniach, które od dłuższego czasu stanowią normę w polityce podatkowej. Jeżeli chodzi o ważną kwestię, jaką jest zdefiniowanie odnośnego rynku, Komisja w przeszłości wykazywała się niezdecydowaniem, zwłaszcza w zakresie gospodarki cyfrowej, i to zarówno w odniesieniu do tego, kiedy kiedy należy uznać, że mamy do czynienia z pozycją dominującą i nadużyciem, jak i w przypadku kontroli połączeń przedsiębiorstw. Wynika to często ze szczególnej struktury rynku w gospodarce cyfrowej, którą charakteryzują dwustronne rynki, efekty sieciowe i bezpłatne oferty. Oceniając sytuację w zakresie PR\ doc 9/11 PE v01-00

10 konkurencji, Komisja powinna silniej koncentrować się na modelu biznesowym danego przedsiębiorstwa, nie zaś tylko na niewielkiej liczbie wskaźników, takich jak cena i obrót, które mówią niewiele o rzeczywistej pozycji na rynku. Jeżeli małe przedsiębiorstwo zatrudniające zaledwie 50 osób przejmowane jest przez giganta internetowego za 19 miliardów dolarów amerykańskich, a Komisja ocenia tę transakcję na podstawie dotychczasowych kryteriów, tj. obrotu, uzyskiwanych cen, udziału w rynku i innych odnośnych zmiennych, wówczas mamy do czynienia z nieodpowiednią oceną przyszłej sytuacji na rynku, która może mieć poważne skutki dla konkurencji. Niektóre transakcje dopuszczone w 2014 r., wymienione konkretnie w sprawozdaniu, należą do tej właśnie kategorii. Wzywa się zatem Komisję, aby niezwłocznie dodała nowe kryteria dotyczące gospodarki cyfrowej oraz aby przy definiowaniu odnośnego rynku zwróciła uwagę, że przedsiębiorstwa prowadzące działalność w całej Europie, nawet w kontekście międzynarodowym w dobie globalizacji, mogą posiadać stosunkowo niewiele danych na temat struktury rynku, w związku z czym można uwzględnić nie tylko rynek europejski, ale w niektórych sektorach także rynek światowy. Jeżeli ogłoszony przez Komisję cel, aby wspierać europejskich potentatów na rynku światowym w takich sektorach jak przemysł, gospodarka cyfrowa i obszary intensywnie korzystające z badań naukowych, ma zostać rzeczywiście zrealizowany, konieczne jest ujęcie kryteriów sektorowych również w kontekście światowym. Kolejnym problemem jest kontrola państw członkowskich w ramach postępowania dotyczącego pomocy państwa. W niektórych konkretnych przypadkach w przeszłości Komisja wbrew ostrzeżeniom przyjęła bez kontroli dane przekazane przez właściwe organy krajowe lub uczyniła niewiele, aby zbadać istotne z punktu widzenia opinii publicznej fakty i przypadki pomocy. Ze sprawozdania za rok 2014 można tu wymienić przykłady pomocy państwa dla małych portów lotniczych w całej Europie oraz sprawę niemieckiej pomocy dla Nürburgring, w których sprzeciw wyrażony przez zainteresowane strony nie został odpowiednio zweryfikowany. Długi czas trwania postępowania, np. przeciwko Google, także nie świadczy o tym, by Komisja miała już jasną koncepcję oceny naruszeń prawa konkurencji w gospodarce cyfrowej. Dlatego w projekcie sprawozdania położono nacisk na te dwa obszary. Kolejną istotną kwestią, w której komisarz J. Almunia wszczął cztery, a komisarz M. Vestager jedno postępowanie w sprawie niedozwolonej pomocy państwa, jest nieuczciwa konkurencja podatkowa między państwami członkowskimi. Zrozumiałe jest, że przedsiębiorstwa wykorzystują wszelkie zgodne z prawem możliwości, aby płacić jak najmniej podatków. Jednak nieuczciwa konkurencja ze strony państw członkowskich, szczególnie tych mniejszych, poważnie zakłóca rynek wewnętrzny Unii. Nie kwestionuje się tu krajowych kompetencji w zakresie prawa podatkowego, jednak naruszenia prawa konkurencji mogą poważnie zakłócić i osłabić pozytywne skutki rynku wewnętrznego. Jeżeli zatem Komisja chce być wiarygodna w walce z nieuczciwymi praktykami państw członkowskich, musi w sposób sprawny i jak najbardziej kompleksowy zakończyć wszczęte w 2014 r. postępowania przeciwko kilku dużym korporacjom międzynarodowym w sprawie korzystnych dla nich ogromnych obniżek podatków w Luksemburgu, Holandii, Irlandii, Wielkiej Brytanii i Belgii. PE v /11 PR\ doc

11 Fakt, że niektóre państwa członkowskie wciąż bardzo opieszale odpowiadają na wystosowany na początku 2015 r. do wszystkich państw członkowskich wniosek komisarz ds. konkurencji M. Vestager o przekazanie dokumentacji dotyczącej interpretacji podatkowych, pokazuje konieczność bardziej zdecydowanej oceny nieuczciwych praktyk podatkowych stosowanych przez państwa członkowskie oraz wprowadzenia prawnego obowiązku terminowego zgłaszania istotnych praktyk podatkowych. Ponadto w celu uniknięcia poważnych zakłóceń konkurencji na rynku wewnętrznym wymagane są w tym obszarze dalsze przepisy, które omawiane są obecnie w komisji specjalnej Parlamentu Europejskiego i które powinny zostać przyjęte w najbliższych miesiącach. Sytuacja, w której w jednym z państw członkowskich dopuszczono ponad 350 przepisów specjalnych dla dużych korporacji międzynarodowych z Europy i spoza Europy, stawia inne podmioty w ogromnie niekorzystnej sytuacji pod względem konkurencji, szczególnie obywateli płacących podatki oraz małe i średnie przedsiębiorstwa, które nie mają możliwości uzyskania specjalnego traktowania i muszą płacić (i płacą) podatki. Dlatego zadaniem Komisji będzie jak najszybsze zakończenie w roku bieżącym (2015) postępowań w sprawie nieuczciwej konkurencji podatkowej, a tym samym pokazanie państwom członkowskim europejskich granic prawnych dla nieuczciwej konkurencji podatkowej. Podsumowanie Ogólnie rzecz biorąc, sprawozdanie dotyczące konkurencji w roku 2014 pokazuje, że Komisja Europejska i organ ds. konkurencji, z 1000 pracowników, jest najsilniejszym organem europejskim do wdrożenia konkurencji na rynku wewnętrznym. Miliardowe grzywny za niedozwolone zmowy cenowe powinny w przyszłości zostać uzupełnione karami dla odpowiedzialnych dyrektorów i managerów, aby bardziej skutecznie zapobiegać tego rodzaju praktykom. Parlament ma nadzieję, że dzięki działaniom komisarz ds. konkurencji M. Vestager unijna polityka konkurencji odegra istotną rolę we wdrażaniu gospodarki rynkowej i konkurencji w Europie, będzie promowana na szczeblu międzynarodowym i nie dopuści do zbyt wielu sektorowych i krajowych wyjątków ani niekontrolowanych wyłączeń. PR\ doc 11/11 PE v01-00