CHAR..4.KTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO. Oxycardil 240, 240 mg tabletki 0 przedtuzonym uwalnianiu

Transkrypt

1 CHAR..4.KTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO 1. NAZWAPRODUKTU LECZNICZEGO Oxycardil 120, 120 mg tabletki oprzedtuzonym uwalnianiu O}..l'cardil 180, 180 mg tabletki 0 przedtuzonym uwalnianiu Oxycardil 240, 240 mg tabletki 0 przedtuzonym uwalnianiu SPRAWDZONI POD--\:It!7{:" ME~1'-'-:'_ 'Jr 1 2 2~SKLADJAKOSCIOV\TY I ILOSCIO'VY SUBSTANCJI CZYNNYCH Oxycardil120 1.tabletka 0 przedfuzonym uwalnianiu zawiera 120 mg cworowodorku diltiazemu (Diltiazemi hydrochloridum). O}..rycardil180 1 tabletka 0 przedl:uzonym uwalnianiu zawiera 180 mg cworowodorku diltiazemu (Diltiazemi hydrochloridum). Oxycardil tabletka 0 przedl:uzonym uwalnianiu zawiera 240 mg cworowodorku diltiazemu (Diltiazemi hydrochloridum). Tabletki zawieraj't lah.'1oz~jednowodna i sacharoz~. Pdny V\rykazsubstancj ipomocniczych, patrz punkt 6.1. ~- -~ POST~'\CFA.RM:A6EUTYCZNA Dlugotrwale leczenie charoby wiencowej serca, zapobieganie ostrym zespoiom \Viel1coV\rym w przebiegu przewleklej niev\rydolnosci wiencowej, dusznicy bolesnej typu Prinzmetala

2 Dawkowanie powinno bye ustalane indywidualnie dla kazdego pacjenta. Zwykle leczenie rozpoezyna si~ od maiyeh dawek, zwi~kszaje!:cje az do uzyskania wiasciwego efektu leezniezego. NaleZy stosowac najmniejsze!:skuteezde!:dawk~. Tabletki nalezy pol:knqc bez rozgryzania, popijaje!:cwod'l:,najlepiejprzed posilkiem. Nie nalezy nagle przerywac leezenia. Dawk~ nale±y zmniejszac stopniowo. Choroba wiencowaserca W chorobie wieiieowej serea zwykle stosuje si~ mg chlorowodorku ditiazemu na dob~ w 1 lub 2 dawkach podzielonych. Malcsymalna zaleeana dawka dobowa wynosi 360 V\T zaleznosci do iridywidualnego stanu pacjenta zwylde stosuje si~ mg ehlorowodorku diltiazemu na dob~ w 1 lub 2 dawkach podzielonych. Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 360 mg. Paeienei w podeszfvm wieku: Nalezy zaehowac ostroznosc podezas zv,ri~kszania dawki (patrz punkt 5.2). Dzieci: Nie nalezy stosowac preparatu u dzieci, poniewaz nie ustalono bezpieczenstwa i skutecznosci stosowania w tej grupie wiekowej. Przy doborze wiasciwej dawki jednorazowej nalezy uwzgl~dnic v\lyst~powanie preparatu w postaciach 0 zr6znicowanej zawartosci chlorowodorku diltiazemu (tabletki powlekane 60 mg - do stosowania 3-4 razy na dob~, tabletki 0 przediuzonym uwalnianiu 120 mg, 180 mg i 240 mg - do stosowania 1 - :: razy na dob~).

3 4.3 Przeciwwskazania Preparatunie nale:zy stosowac: u paejent6w z nadvvrazliwoseillna substancj~ czynnll lub kt6r*olwiek substancjfc pomocnicz~ w zespole chorego w~zla zatokowego u paejent6w bez wszczepionego rozrusznika; wbloku przedsionkowo-komorov,rym II lub III stopnia u chorych bez wszezepionego rozrusznika; przy znacznym niedoeisnieniu t~tniezym (cisnienie skurczowe ponizej 90 rom Hg); w swie:zym zawale mi~snia sereowego; W lewokomorowej niewydolnosci mi~snia sereowego; w migotaniu lub trzepotaniu przedsionk6w z dodatkowll drogll przewodzenia; w bradykardii Specjalne ostrzezenia i srodki ostro:znosci dotycz~ce stosowania Preparat nalezy stosowac ostroznie u choryeh z zaburzeniami czynnosci wlltroby i (lub) nerek oraz u os6b w podesz!ym wieku, gdyi: lek moze osi~a6 u nieh wi~ksze stfczeniew surowicy krwi. Nale:zy r6wniez zachowac ostr02:noscu ehoryeh z blokiem przedsionkowo-komorowym I stopnia Iub sr6dkomorowymi zaburzeniami przewodnictwa oraz u os6b z eukrzyc~. Diltiazem przedluza refrakcjfc W w~zle przedsionkowo-komorowym, zwykle pozostajg\:cbez wpiywu na czynnos6 -.._~... - "_... _..._.-".._...,.- _._-~_._.. --,_._.,, ~_.- -_..~_.--., w~zla zatok~~~~._~~~~1l_9~qlj_z~~.spol~rn_chqi'~g9_w~zla_ zatokowego moze to powodowac, chociaz rzadko, bradykardi~ lub blok przedsionkowokomorowy II lub ill stopnia. Diltiazem zwykle nie wplywa na kurczliwos6 kom6r serea; jednak w rzadkich przypadkaeh u ehoryeh z niewydolnosci~ sercaobserwowano pogorszenie funlceji kom6r. Szczeg6lna ostr02:noscjest konieczna u choryeh otrzymujg\:cychjednoczesnie diltiazem i preparat z grupy lek6w blokujg\:eych reeeptot)! ~-adrenolityczne lub pochodne nap arstni cy. Obnizenie eisnienia po podaniu diltiazemu moze niekiedy prowadzi6 do Vlryst'l]Jienia objaw6w niedocisnienia t~tniczego. Diltiazem jest intensyvvnie metabolizowany VI'wG\:uobiei VI'Ycialanyjest zar6wno z z6iciajak i z moczem przez nerki. Dlatego rez podobnie jak VI'przypadku innych preparat6w 0

4 -,,_. 0. _. ~- ----~ podobnym metabolizmie i,drogach wydalania, podczas dlugotrwalego leczenia konieczne jest okresowe badanie czynnosci w~troby i nerek. Produkt zawiera laktoz~ i sacharoz~. Nie nalezy stosowac go u pacjent6w z rzadko wyst~puja-c~ dziedzicz.:na- nietolerancja- galaktozy lub fruktozy, niedoborem laktazy typu Lapp, lub zespolem zlego wchlaniania glukozy..;galaktozy Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji Diltiazem jest metabolizowany w wc!-.trobiez udzialem cytochromu P-450. Podstawowym izoenzymem zaangazowanym w metabolizm produktu jest CYF3A4. Dlategotez jednoczesne podawanie innych produkt6w leczniczych, kt6re setmetabolizowane przez ten enzym moze spowodowac konkurencyjne hamowanie metabolizmu tych lek6w. Diltiazem nasila dzialanie lek6w hipotensyjnych i azotan6w. Wzmaga ujemne dzialanie dromotropowe, inotropowe i chronotropowe lek6w /3-adrenolitycznych i innych przeciwarytmicznych. Diltiazem powoduje zwi~kszenie dost~pnosci biologicznejpropranololu nawet 050%. Jednakjednoczesne stosowanie diltiazemu i doustnych lek6w /3-adrenolitycznychjest zwykle dobrze tolerowane. Cymetydynazwi~ksza st~zenie diltiazemu. Dzialanie to jest prawdopodobnie zwic\:zane z hamowaniem ukj:adu cytochromu P-450przez cymetydyn~. Kwas acetylosalicylowy uposledza wchlanianie diltiazemu. Jednoczesne stosowanie diltiazemu i digoksyny moze prowadzic do zwi~kszenia st~zenia digoksyny nawet 0 OkOfO20%, co zwi~ksza ryzyko wystc!:pienia bradyarytmii. Diltiazem z,x,ri~ksza st~zenia cyklosporyny A, karbamazeph"1y i teofiliny w surowic:,y. A.ntagoni~Ciwapnia mogq, Vv'Zmacniacujemny ino- i dromotropov.ry vvplyw lek6w znieczulaja-cych oraz nasilic ich dzialanie rozszerzaja-ce naczynia. Jednoczesne stosowanie Vlrymienionych lek6w wymaga zachowania ostroznosci. Indometacyna, fenytoina i tolbutamid nie 'Npfywaja- na wielkosc fral<:cjiwolnej diltiazemu. Istniejq doniesienia literaturowe dotyczqce interakcji z litem i warfarynq. Nalezy zachowac ostroznosc przy jednoczasowym leczeniu symwastatynq lub atrowastatynq. Nalezy stosowac najnizsze skuteczne dawki i obserwowac pacjent6w w kierunku WYSl'lPienia objawow rabdomiolizy.

5 Istnieje zwi~kszone ryzyko wyst~ienia bradykardii, bloh.~ przedsionkowo-komorowego i niewydolnosci mi~snia sercowego przy jednoczasowym leczeniu amiodaronem Ci~a lub laktacja Kategoria C. Nie przeprowadzono odpowiednich, dobrze kontrolowanych badan klinicznychdotycz'lcych wplywu diltiazemu na pl6d ludzki. W badaniach doswiadczalnych na zwierz~tach, kt6rym podawano bardzo duze dawki diltiazemu C5-do 10 krotnie wi~ksze w mg/kg masy ciala od zalecanych dawek dobowych) wykazano wzrost smiertelnosci oraz zaburzenia rozwojowe plod6w. Preparatu nie wolno stosowac u kobietw ci'tzy. Pacjentki w wieku rozrodczym leczone diltiazemem powinny stosowa6 skuteczn'l antykoncepcj~. Przed rozpocz~ciem leczenia nalety potwierdzi6, ze pacjentka nie jest w ci'tzy. Diltiazem przenika do mleka kobiecego. Preparatu nie wolno podawac kobietom karmi'lcym piersi'l. JesE konieczne jest stosowanie diltiazemu, nalez:y zrezygnowac z karmienia piersi'l: Wpiyw na zdolnosc prowadzenia pojazdow mechanicznych i obsiugiwania. urzadzen mechanicznych w ruchu Diltiazem moze zaburza6 zdolnosc prowadzenia pojazd6w mechanicznych i obslugiwania h~czeilla,-przyiwi.~kszaniu dawki, przy zmianach sposobu terapii lub przy jednoczesnym przyjmowaniu alkoholu. 4.8.Dzialania niepoz~dane Dzialania niepoz'ldane przedstawiono uwzgl~dniaja~ klasyfikacj~ ukl:ad6w i narz~d6w oraz nast~puj~ce cz~stosci vvyst~powania: bardzo cz~sto (~ 1/1 0), cz~sto (~ 1/100, < 1/10), niezbyt cz~sto (~ 1/1 000, < 1/100), rzadko k 1/10 000, < 1 000), bardzo rzadko «1/10 000, wtym pojedyncze przypadki).

6 W trakcie badania klinicznego u 900 pacjentow z nadcisnieniem t~tniczym zaobserwowano ponizszedzialania niepozc!:.dane:obrz~ki (9%), bole glowy (8%), zav.rroty glowy (6%), astenia(5%), bradykardia zatokowa (3%), uderzenia gori:!:ca(3%) i blok przedsionkowokomorowy I stopnia (3%). Jedynie wyst~ienie obrz~kow i prawdopodobnie bradykardii uzaleznione jestod wielkosci dawki. Podezas badan klinicznych u ponad 2100 pacjentow z chorobi:!:wiencowc!:.i nadcisnieniem t~tniczym otrzymujc!:.cych diltiazem zaobserwowano najcz~sciej (>1%) ponizsze dzialania niepozi:!:dane:obrz~ki (5,4%), bole glowy (4,5%), zawroty glowy (3,4%), astenia (2,8%), blok przedsionkowo-komorowy I stopnia(1,8%) uderzenia gori:!:ca(1,7%), nudnosci (1,6%), c') bradykardia zatokowa (1,5%) iwysypka (1,5%). Rzadziej wyst::yji6 mogc!:.r6wniez nast~pujc!:.cedzialania niepozi:!:dane: Zaburzenia krwi i ukladu chlonnego Bardzo rzadko: w pojedynczych przypadkaeh obserwowano tromboeytopeni~; Zaburzenia ukladu kr~enia: Cz~sto: bradykardia, blok przedsionkowo-komorowy I stopnia Rzadko: b6le wiencowe, zaburzenia rytmu serea, kolatanie serea, tachykardia, blok przedsionkowo-komorowy ITi ill stopnia, zaburzenia w zapisie EKG, niedocisnienie, zastoinowa niewydolnosc serca; Zaburzenia zol1!dka i jelit Cz~sto: nudnosei; Niezbyt ezysto: brak apetytu, zapareia, biegunki, wymioty, niestrawnosc; zwi~kszenie masy.eiala;. Bardzo rzadko: przy dlugotrwalym stosowaniu obserwowano zapalnie dzii:!:seli przerost dzii:!:sel; Zaburzenia ukladu nerwowego Cz~sto: b61 glov.ry, zawroty glowy; Rzadko: parestezje, zaburzenia pamiyci, zaburzenia ehodu, omamy, bezsennosc, zwi~kszona pobudliwqs6 nerwowa, zaburzenia osobowosei, drzenia, semlosc; Zaburzenia okuiistyczne Rzadko: podwojne widzenie, podraznienie spoj6wek;

7 Zaburzenia ukladu oddechowego, klatki piersiowej i srodpiersia Rzadko: dusznosc, niezyt nosa, krwawienia z nosa; Zaburzenia skory i tkanki podsk6rnej Cz~sto: obrz~ki obwodowe, v.rysypka; Rzadko: wybroczyny, swi~d, nadwrazliwosc na swiatlo, pokrzywka; Bardzo rzadko w pojedynczych przypadkach opisywano: zesp6i Stevensa-Johnsona. Alergiczne reakcje sk6me w tym rumien wielopostaciov.ry, zapalenie naczyil, uog6lnione powi~kszenie w~zl6w chlonnych obserwowano w pojedynczych izolowanych przypadkach. Zmiany dermatologiczne zwykle maja chara1..'terprzejsciov.ry i samoistnie ust~puj8,. niezaleznie od stosowarna leku. JesE reakcja sk6ma utrzymuj~ si~ nalazy zaprzestac przyjmowania produktu. Zaburzenia mi~sniowo-szkieletowe i tkanki l~cznej Rzadko: b6le mi~sni, b6le kostno-stawowe; Zaburzenia metabolizmu i odzywiania Bardzo rzadko: w pojedynczych przypadkach opisywano zwi~kszenie st~zenia glukozy we krwi; Zaburzenia ogolne i stany w miejscu podania Cz~sto: osiabienie, omdlenia; Zaburzenia w~troby i drog z6tciowych Rzadko: nieznacznezwi~kszenie altt)rwnosci f()sfa.tazy alkalicznej, transaminazy asparaginianowej, transaminazy alaninowej i dehydrogenazy mleczanowej. Reakcje te wyst~powaiy zwykle w pocz'ttko\vym okresie leczenia i ust~powaty po odstawieniu preparatu. Zaburzenia ukiadu rozrodczego i piersi P-2adko: zaburzenia czynnosci seksualnych, ginekomastia; Zaburzenia ukladu moczowego Radko: 1110czenie noene, wielomocz; Zaburzenia psychiczne: Rzadko: depresja.

8 Ci~Zkie dzia1:ania niepoz,!:dane po podaniu diltiazemu wystcrpuj~ rzadko. Niev.'Ydolnosc serca i zaburzenia przewodnictwa mog~ byc czynnikami usposabiaj,!:cymi do tego rodzaju reakcji przedawkowanie Po przedawkowaniu u ludzi moze "VI'Yst~ic:bradykardia, niedocisnienie t~tnicze, bloki przewodzenia w ukladzie bodicoprzewodz,!:cym serca (z naglym zatrzymaniem serca wl,!:cznie) prowadz,!:ce do nie"vi'ydolnoscimi~snia sercowego. Dodatkowo cz~sto pojawia sict podwyzszony poziom glukozy. Okres p6ltrwania eliminacji leku v.'ynosi 5,5 do 10,2 godziny. Post~powanie i dawki 1ek6w nalezy dostosowac do ci~zkosci zatrucia. Skuteczne zmniejszenie st~zenia leku we krwi uzyskiwano, stosuj,!:c hemoperfuzj~ przez w~giel aktywowany. W zatruciu dawkami do 109 skuteczne bylo post~powanie podtrzymuj,!:ce. Post~powanie objawowe obejmuje: podanie atropiny, stymulacj~ serca, podawanie plyn6w, lek6w wazopresyjnych oraz inotropowododatnich (dopaminy, dobutaminy lub isoprenaliny), wspomaganie oddechu. Niekiedy stosuje si~ prukanie zol,!:dka lub wywolanie 'W)'IIliot6w, podaje w~giel aktywowany, zwia;zki wapnia i.v. Diltiazemu nie moma usun'!:c z organizmu za pomoc,!: dializy. W przypadku objaw6w zatrzymania oddechu i kr enia nalezy natychmiast rozpocz,!:c resuscytac.i~ Wlasciwosci farmakodynamiczne Grupa farmakoterapeutyczna: Selektywni antagonisci wapnia dzialaj,!:cy bezposrednio na mi~sieil sercow)'; pochodne benzotiazepiny; Chlorowodorek diltiazemu jest pochodn'l:. benzotiazepiny, nalezy do grupyamagonist6w wapnia. Jest zwiqzkiem hamuj,!:cym napiyw jon6w wapnia z otoczenia do wn~trza kom6rki. Diltiazem dziala poprzez blokowanie wolnych leanal6",' wapniowych, przede wszystkim, w obr~bie miecsni gladk.ich naezyi1~,ukladu, bodzcoprzewodzqcego serea i mi~snia sercowego. Zablokowaniu ulegaja, gj:6wniekanaj:y w komorkach zdepolaryzowanych.. ~ "Ii>..f1lf:OTERSTWO ZDROVVlA '" L \'U>:l.. F rmac" ":,,r."r>"!ei\\ DCJ\il:vl(i Lekowe\1 a../ :_'2~;L'. \i\(gfs~:dv~5: oo:'\"c

9 Lek dziala rozkurczaj~co na mif(snie gladkie tf(tnic, w tyro takze tf(tnic wiencowych (slabo dziala na uk1:ad:i;ylny). Prowadzi to do zmniejszenia oporu obwodowego i obnizenia cisnienia krwi, oraz zmniejszenia obci~enia nast~pczego serca, co poprawia r6wnowag~ t1enow~ w miokardium i odpowiada za korzystne dzialanie diltiazemu w stabilnej dlawicy piersiowej. Nasilenie dzialaniahipotens)jnego koreluje do pewnego stopnia z napi~eiem sciany naczyti.; u os6b z nadcisnieniem redukcja cisnieniajest wi~ksza niz u os6b z prawidlowym cisnieniem t~tniczym. Dzialajetc bezposrednio na t~tnice wiencowe, diltiazem zwi~ksza przeplyw wiencowy bez "zespolu podkradania", rozszerzajetc silniej t~tniezlci oporowe i prekapilame nit t~tnice podnasierdziowe. Efekt rozszerzania swiatla naczyn wiencowych odgrywaisto~ roll( zwlaszcza w dlawicy piersiowej z komponent~ spastycznet U czlowieka diltiazem hamuje skurcz naczyil zar6wno spontaniczny jak i wywolany przez ergotamin~. Diltiazem wykazuje powinowactwo do ukladu bodzcoprzewodz~cego mi~snia sercowego. W badaniach doswiadczalnych hamuje przewodnictwo w w~ile zatokowym i przedsionkowo-komorowyid., w duzych zas st~zeniach dziala inotropowo ujemnie. W st~zeniach terapeutycznych nie dziala inotropowo uj emnie, zwlaszcza, gdy ezynnosc kom6r jest prawidlowa. U os6b z wydolnym sercem pojemnosc minutowa i cisnienie rozkurczowe w jamach serca nie ulegaj~ zmianie; jednak w niewydolnosci serea diltiazem moze powodowac pogorszenie funkeji tego narzetdu. Diltiazem obniza cisnienie t~tnicze w pozyeji stojetcej i lez~cej. Stosunkowo rzadko, pomi~dzy wielkoscia:. st~zenia diltiazemu we krwi a nasileniem zwolnienia ezynnosci serca. Diltiazem zmniejsza '\vysilkowe wzrosty cisnienia. Podczas v,rysilku maksymalnego CZftstosc skurcz6w serca pozostaje bez zmian lub jest nieznacznie zwolniona. Lek nie powoduje odruchowej tachykardii. Diltiazem antagonizuje obwodowe i nerkowe efekty angiotensyny II. Nie obserwowano, by u os6b zazyv,,'ajetcych diltiazem wyst~powala aktyv.racja ukladu renina-angiotensyna. Dlugotrwale podawanie diltiazemu nie prowadzi do podv,ryzszenia st~zenia katecholamin w U chorych z zespolem chore go w~zla zatokowego diltiazem z..l1.aczqcoprzedruza cykl zatokowy (niekiedy 0 50%).

10 ,,0. (', J52 W dotychczasowych badaniach Die obserwowano, nawet po dawkach si~gaj::t:cych540 mg, zaburzen rytmu groiniejszych niz blok przedsionkowo-komorowy I stopnia, a maksymalne przeclluzenie odcinka PRnieprzekraczalo 0,08 sek. Lek nie wplywa niekorzystnie na metabolizm lipid6w i w~glowodan6w. Diltiazem zmniejsza mikroalbuminuri~ u chorych z nadcisnieniem i przewleld::t:niewydolnoscietnerek Wlasciwosci farmakokinetyczne Po podaniu doustnym diltiazem dobrzewchlania si~ z przewodu pokarmowego (srednio ponad 90% podanej dawki), lecz w stopniu r6zni~ym si~ osobniczo. Dost~pnosc 'biologiczna po podaniu doustnym wynosi mniej niz 20% podanej dawki ze wzgl~du na znacznyefekt "pierwszego przejscia" przez krctzenie w'\:trobowe. Zwi~kszanie dawki dobowej zwi~ksza dost~pnos6 biologiczn,\: diltiazemu. Wzrasta ona takze, nawet do 90%, w trakcie podawania wielokrotnego, co jest zwi'l:zane z wysycaniem silt w,\:trobowych szlak6w metabolicznych. Maksymalne st~zenie we krwijest obserwowane po 10 do 14 h od momentu podania preparatu (t max ). Olaes p6hrwania (T 112) diltiazemu w fazie eliminacji wynosi 5 do 8 h. Moze on ulegac wydluzeniu u os6b w podesz1:ym wiekui u chorych z marskoscia.: w'\:troby. Diltiazem wietze si~ z bialkami osocza w 77 do 85%, z czego 35 do 40% przypada na albuminy. Wi'l:Zanie z biatkiem nie zalezy od st~zenia diltiazemu w surowicy. Diltiazem jest w znacznym stopniu metabolizowany W w'\:trobie, gi6wnie poprzez deacetylacj~. Gi6wnym metabolitemjest deacetylodiltizem, wykazuj'lcy 25-50% ah.'"tyvmosci (~ Dihiazem jest v,'ydalany, gi6wnie w postaci metabolitow; z kalem (65%) oraz z moczem (35%).Okoio 1 do 3% niezmienionego diltiazemu ulega V>'Ydaleniuprzez nerki. Zaburzenia czynnosci nerek nie majet znacz'\:cego wpl:ywu na farmakokinetyk~ diltiazemu, 5.3. Przedkliniczne dane 0 bezpieczeiistwie Dane przedkliniczne uvv'zgl~dniajetce\vyniki konwencjonalnych badan farmalcologicznych dotycz,!:cych bezpieczellstwa stosowania, badml toksycznosci po podaniu wielokrotnym, genotoksycznosci i mozliwego dziaiania rakotworczego nie ujawniaja;, szczeg61nego zagrozerua dla czlowieka. ~T badaniach, w kt6rych samicom i smncom szczur6w podawano dawki do 100 mglkg1m.c, rue stwierdzono szkodliwego wpiyv-tuna piodnosc i rozrodczosc. W.~?~ffiN~~"' Wl()1~) -UW~f ','<:' rt~mn~ POii\.'fl<l Lekowej i Farm8C 1~;\P?t r] f,;"".' \N~Jrs~,~~? \ ; I, M ~n' ~' J.~_~;,J1, ~-' 1 r.

11 szczur6w i kr6lik6w, w 1..'t6rychstosowano duze dawki diltiazemu, przekraczaj1tce 6-krotni~ dawki maksymalnestosowane w pral.'tyce klinicznej, stwierdzano wzrost smiertelnosci plod6w i zaburzenia rozwoj owe ukladu kostnego, serea, siatk6wki oka i j ~zyka Wykaz substancji pomocniczych Laktoza jednowodna, eudragit NE 30D, olej rycynovvy uwodomiony, glinu wodorotlenek uwodniony, talk, magnezu stearynian. Skladniki otoczki: hypromeloza, sacharoza, glieerol 85%, tytanu dwutlenek, magnezu stearynian, polisorbat Niezgodnosci farmaceutyczne Niestwierdzono Specjalne srodki ostroinosci przy przechowywaniu Przechovvywac w temperaturze ponizej 25 C. B iisrry All PV CIPVDC -."vte1..rtwovvym Pllddku 30, 60, 100 tabletek (3, 6, 10 blistr6w po 10 tabletek) 6.6. Instrukcja dotycz~ca przygoiowania produktu leczniczego do stosowania i usuwania jego pozostalosci Brak szczeg61nych v..tymagan. 7. PODMIOT ODPOV\'lEDZIALNY POSIADAJi\:CY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OEROTD Schwarz Pharma Sp. Z 0.0. ul. Dolna 21

12 8. NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU Oxycardil120: 6912; R/1126 Oxycardi1180: :~. )'cardi1 240: (2") ; ~-' 9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU ORAZ DATA JEGO PRZEDLUZENIA Oxycardil120: ; ; ; Oxycardi1180: ; ; OA)'cardi1240: ; ; DATA ZATWIERDZENIA LUB CZ:EtSCIUWEJ ZMIAl\TY TEKSTU CHARAKTERYSTYKIPRODUKTU LECZNICZEGO '~LNiSTERSTWO LD.RO'N1l-. "8l"lnJi?,n1f:~rTI \~j()ihv~dle~.~ W'iI::;j: FarmaCll ;-'\:~:r :.::~::'~: \/\/';.f :~~.::~,r.3\a!?.,1 t""t; :,. ~,,~H...., -1 {, lode -i2 1