PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Transkrypt

1 Nazwa przedmiotu: Algorytmy i programowanie Algorithms and Programming Kierunek: Zarządzanie i Inżynieria Produkcji Rodzaj przedmiotu: kierunkowy Poziom studiów: studia I stopnia forma studiów: studia stacjonarne Rodzaj zajęć: Liczba godzin/tydzień: Wyk. Ćwicz. Lab. Sem. Proj. 1, 0, 0, 1, 0 Kod przedmiotu: ZIP.PK.B.01 Rok: I Semestr: II Liczba punktów: 2 ECTS PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU C1. Przekazanie studentom wiedzy z zakresu podstaw strukturalnego C2. Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia algorytmów programów i algorytmami rozwiązywania podstawowych zadań matematycznych i logicznych C3 Nabycie przez studentów umiejętności tworzenia własnych programów komputerowych i korzystania z gotowych funkcji i procedur. WYMAGANIA WSTĘPNE Z ZAKRESU WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Podstawowa wiedza z zakresu podstaw informatyki 2. Umiejętność logicznego rozumowania i budowania zdań logicznych. 3. Umiejętność korzystania ze źródeł literaturowych oraz zasobów internetowych. 4. Umiejętność pracy samodzielnej i w grupie. 5. Umiejętność prawidłowej interpretacji własnych działań. EFEKTY KSZTAŁCENIA EK1 - zna i rozumie zasady posługiwania się. EK2 potrafi utworzyć kod źródłowy programu w określonym języku wyższego poziomu EK3 - posiada wiedzę z zakresu typów zmiennych, operatorów, instrukcji sterujących wykonywaniem programu dla danego języka wyższego poziomu EK4 - potrafi tworzyć proste algorytmy działania określonych programów rozwiązujących zadania matematyczne lub logiczne EK5 zna podstawowe i złożone struktury EK6 zna i rozumie wykorzystanie algorytmów EK7 zna podstawowe numeryczne EK8 - potrafi analizować i optymalizować algorytmy przetwarzania TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć WYKŁADY W 1 Przegląd powszechnie dostępnych komercyjnych i bezpłatnych narzędzi

2 programistycznych; zasady tworzenia programów komputerowych. W 2 Charakterystyka stałych, zmiennych, typów oraz składni języka W 3 Operatory języka rodzaje, zastosowanie priorytety W 4 Podejmowanie decyzji w programowaniu instrukcje warunkowe i wyboru W 5 Wykonywanie działań cyklicznych instrukcje iteracyjne w programowaniu strukturalnym W 6 Zmienne złożone i struktury idea wykorzystania oraz zasady tworzenia W 7 Zmienne wskaźnikowe zasady tworzenia i zastosowanie W 8 Zmienne dynamiczne i dynamiczne struktury. W 9 Tworzenie funkcji i procedur sposoby definiowania i przekazywania W 10 Ogólne wiadomości o algorytmach, siła algorytmu i optymalizowanie W 11 Funkcje i algorytmy rekurencyjne zastosowanie i ograniczenia W 12 Podstawowe algorytmy sortowania W 13 Podstawowe algorytmy przeszukiwania W 14 Algorytmy numeryczne Forma zajęć ĆWICZENIA Forma zajęć LABORATORIUM L 1 Zapoznanie z, zasady pisania kodu źródłowego, kompilacja łączenie modułów L 2 Definiowanie i deklarowanie zmiennych określonych typów, wykorzystanie w prostych programach, zapoznanie z operacjami wejścia/wyjścia L 3 Wykorzystanie operatorów języka do budowy wyrażeń arytmetycznych oraz logicznych, przetwarzanie łańcuchów znaków L 4 Tworzenie programów rozgałęzionych, zastosowanie instrukcji warunkowych i wyboru L 5 Organizowanie obliczeń cyklicznych, wykorzystanie instrukcji iteracyjnych L 6 Budowa prostych statycznych struktur, zasady ich deklarowania i dostępu do poszczególnych pól L 7 Realizowanie dostępu do zmiennych złożonych i struktur za pomocą zmiennych wskaźnikowych L 8 Budowa dynamicznych struktur L 9 Tworzenie własnych funkcji, definiowanie deklarowanie i wywoływanie w kodzie programu z różnymi sposobami przekazywania parametrów wejścia i wyjścia L 10 Implementacja prostych algorytmów L 11 Budowa prostych programów służących do przeszukiwania i sortowania numerycznych, tekstowych oraz złożonych struktur L 12 Budowa prostych programów realizujących zadania numeryczne Forma zajęć SEMINARIUM Forma zajęć PROJEKT NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1. wykład z zastosowaniem środków audiowizualnych 2. przygotowane przez prowadzącego materiały dydaktyczne 3. laboratorium komputerowe z SPOSOBY OCENY ( F FORMUJĄCA, P PODSUMOWUJĄCA) F1. ocena przygotowania do ćwiczeń laboratoryjnych

3 F2. ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania ćwiczeń F3 - ocena aktywności podczas zajęć P1. ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem ćwiczeń laboratoryjnych kompleksowe zadanie do samodzielnej realizacji P2. ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów P3 - ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładów kolokwium OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA Forma aktywności Godziny kontaktowe z prowadzącym Zapoznanie się ze wskazaną literaturą Zapoznanie się ze omawianymi zagadnieniami (poza ćwiczeniami) Przygotowanie do ćwiczeń Suma SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności 15W 15Lab 30h 60 h 2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. A. Struzińska-Walczak, K. Walczak: Nauka w języku C++ Borland Builder, Wyd. W&W, Warszawa P. Wróblewski: Algorytmy, struktury i techniki, Wyd. Helion, Gliwice T.H. Cormen, Ch.E. Leiserson, R.L. Rivest: Wprowadzenie do algorytmów, wydanie V, WNT, D.E. Knuth: Sztuka tom1,2 i 3, WNT, K. Loudon: Algorytmy w C, Wyd. Helion P. Wróblewski, Jeżyk C++ dla programistów, Wyd. Helion, 1994 PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES ) 1. dr hab. inż. Marcin Knapiński knap@wip.pcz.pl

4 MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Efekt kształcenia EK1 Odniesienie danego efektu do efektów zdefiniowanych dla całego programu (PEK) K_W02, K_W08, Cele przedmiotu Treści programowe EK2 K_W08, C1,C3 W1,W2 L1-L4 EK3 K_W02, C1,C3 W2-W5 EK4 EK5 EK6 EK7 EK8 K_W08, K_W33, K_U02, K_W08, K_W33, K_U02, Narzędzia dydaktyczne Sposób oceny C1,C3 W1,L1 1,2,3 F1,F2,F3,P1,P3 1,2,3 F1,F2,F3, 1,2,3 F1,F2,F3, P1,P3 L2-L5 C1,C2 W9-W14 1,2,3 F1,F2,F3, L9-L12 C2,C3 W6-W8 1,2,3 F1,F2,F3, P1,P3 L6-L8 C1,C2,C3 W11,L10 1,2,3 F1,F2,F3, P1,P3 C1,C2 C2 W12-W13 L11,L12 W10-W14 L10-L12 1,2,3 F1,F2,F3, P1,P3 1,2,3 F1,F2,F3, II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY EK1 zasady posługiwania się EK2 Student potrafi utworzyć kod źródłowy programu w określonym języku wyższego poziomu EK3 Student posiada wiedzę z zakresu typów zmiennych, operatorów, instrukcji sterujących wykonywaniem programu dla danego języka wyższego poziomu EK4 Student potrafi tworzyć proste algorytmy działania określonych programów rozwiązujących zadania matematyczne lub logiczne EK5 i złożone struktury Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5 zasad posługiwania się Student nie potrafi utworzyć kodu źródłowego programu w określonym języku wyższego poziomu Student nie posiada wiedzy z zakresu typów zmiennych, operatorów, instrukcji sterujących wykonywaniem programu dla danego języka wyższego poziomu Student nie potrafi tworzyć prostych algorytmów działania określonych programów rozwiązujących zadania matematyczne lub logiczne podstawowych i złożonych struktury Student zna podstawy posługiwania się Student tworzy proste kody źródłowe programów na podstawie gotowych algorytmów elementy danego języka Student zna zasady tworzenia algorytmów działań, ma trudności z ich zapisem dla zdefiniowanego zadania struktury Student zna podstawy i rozumie posługiwanie się Student opracowuje sposób rozwiązania zadania i tworzy kod źródłowy programu zasady posługiwania się podstawowymi elementami danego języka Student potrafi utworzyć algorytm dla zadania logicznego i złożone struktury Student biegle pracuje w wybranym środowisku kody źródłowe programów dla dowolnych zadań Student zna wszystkie typy zmiennych, operatory, instrukcje sterujące wykonaniem programu i biegle ich używa algorytmy dla dowolnych postawionych zadań Student biegle wykorzystuje podstawowe i złożone struktury

5 EK6 wykorzystanie algorytmów EK7 numeryczne EK8 Student potrafi analizować i optymalizować algorytmy przetwarzania algorytmów podstawowych algorytmów sortowania, przeszukiwania ani numerycznych Student nie potrafi analizować i optymalizować algorytmów przetwarzania Student zna zasadę tworzenia algorytmów Student zna przynajmniej po jednym algorytmie sortowania, przeszukiwania i numerycznym Student potrafi przeprowadzić analizę algorytmu przetwarzania Student potrafi zbudować algorytm rekurencyjny prostych zagadnień typu n! Student zna różne numeryczne Student rozumie na czym polegają zagadnienia optymalizacji algorytmów przetwarzania algorytmy rekurencyjne dla dowolnych możliwych zastosowań Student potrafi odpowiednio dobierać numeryczne do postawionych zadań Student biegle potrafi dokonywać optymalizacji algorytmów przetwarzania III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE Wszelkie informacje dla studentów kierunku Zarządzanie i Inżynieria Produkcji wraz z: - programem studiów, - prezentacjami do zajęć, - instrukcjami do ćwiczeń laboratoryjnych, - harmonogramem odbywania zajęć, dostępne są na tablicy informacyjnej oraz stronie internetowej kierunku Zarządzanie i Inżynieria Produkcji. 2. Rozkład konsultacji jest dostępny na stronie internetowej kierunku Zarządzanie i Inżynieria Produkcji, na tabliczkach informacyjnych umieszczanych na drzwiach gabinetów pracowników oraz w sekretariacie Instytutu Modelowania i Automatyzacji Procesów Przeróbki Plastycznej. Informacje na temat godzin konsultacji przekazywane są także bezpośrednio na zajęciach.