Informacje Stowarzyszenia Geodetów Polskich w Bydgoszczy

Transkrypt

1 Informacje Stowarzyszenia Geodetów Polskich w Bydgoszczy... bydgoski luty w zimowej szacie... Nr 154 Luty 2015 roku

2 Z pracy Zarządu Oddziału Zebranie Prezydium Stowarzyszenia Geodetów Polskich w Bydgoszczy W dniu 2 lutego 2015 roku odbyło się zebranie Zarządu Oddziału SGP w Bydgoszczy. Prezes Oddziału Bolesław Krystowczyk otwierając zebranie powitał obecnych i przedstawił porządek obrad, wcześniej podany na stronie internetowej oddziału. Beata Startek, Jacek Sztubecki, Maciej Lewandowski, Jarosław Kaszewski; Prof. Edward Kujawski W zebraniu uczestniczyli: Ryszard Krzyżanowski, Robert Cieszyński, Stanisław Marcin Wiliński, Ryszard Cieszyński, Jarosław Kaszewski, Henryk Siuda, Bolesław Krystowczyk, prof. Edward Kujawski, Sławomir Wnuk, Stefan Ciesielski, Beata Startek, Jacek Gezela, Jacek Sztubecki, Maciej Lewandowski. Jarosław Kaszewski, Ryszard Cieszyński, Stefan Ciesielski, Henryk Siuda; Maciej Lewandowski Kwestie warte omówienia na wspólnym zebraniu z geodetami Torunia Prezes Bolesław Krystowczyk przypomniał, że w dniu 2 marca 2015 roku, odbędzie się w Toruniu zebranie tamtejszego SGP, na które zostali zaproszeni członkowie bydgoskiego Stowarzyszenia. Trzeba ustalić jakie kwestie powinny być przedłożone przez bydgoską delegacje do wspólnego rozważania. W toku wymiany zdań wskazywano na możliwość organizowania szkoleń przez oba oddziały dla geodetów województwa, a także inne kwestie pozostające w zainteresowaniu zarządów obu oddziałów. Za główną sprawę wymagającą wspólnej refleksji i uzgodnień przyjęto jednak siedemdziesiątą rocznicę powołania Stowarzyszenia Geodetów Polskich w Bydgoszczy. Powstała w 1946 roku organizacja obejmowała swym zasięgiem województwo bydgoskie, w granicach obejmujących obszar zbliżony do dzisiejszego województwa kujawsko-pomorskiego. Zarząd Oddziału SGP w Bydgoszczy chciałby nadać jubileuszowym obchodom uroczysty charakter, łącząc je z obradami wyjazdowego zebrania Zarządu Głównego w czerwcu 2016 roku. Chcemy dodał prezes Krystowczyk nadać temu wydarzeniu charakter święta wszystkich geodetów Pomorza i Kujaw. Stąd zaproszenie, które kierujemy do geodetów Torunia o aktywne uczestnictwo w przygotowaniach i przebiegu tego wydarzenia, a które dzięki ich udziałowi będzie miało wyższą rangę. Odpowiadając na zaproszenie prezesa Bolesława Cieszyńskiego Zarząd Oddziału SGP w Bydgoszczy na

3 zebraniu będą reprezentować: Bolesław Krystowczyk, Henryk Siuda, Stanisław Marcin Wiliński, Robert Cieszyński, Sławomir Wnuk. Prezes Bolesław Krystowczyk poinformował, że nadeszła wiadomość z Torunia o ustaleniach, z których wynika, że regionalny zjazd geodetów Pomorza i Kujaw w bieżącym roku ma odbyć się w ośrodku szkolenia rolniczego w Przysieku koło Torunia, w czasie od 26 do 28 czerwca 2015 roku. Wiadomość ta została przyjęta ze sporym zdumieniem, bowiem takie rozstrzygnięcie stoi w sprzeczności z wnioskami przyjętymi na zebraniu w dniu 5 stycznia br. Po długiej wymianie zdań przyjęto wtedy, wobec braku zgody na zjazd w murach zamku w Golubiu, aby miejscem kolejnego zjazdu był dowolny ośrodek wypoczynkowy na Pojezierzu Brodnickim. Uznano, że propozycja odbycia spotkania w Przysieku może skutkować małym zainteresowaniem. Jacek Gezela; Stefan Ciesielski, Henryk Siuda, Bolesław Krystowczyk XXXVII Olimpiada Wiedzy Geodezyjnej i Kartograficznej w Zespole Szkół Budowlanych w Bydgoszczy. Beata Startek poinformowała o wzroście zainteresowania udziałem w konkursie: w zmaganiach wystąpi 27 drużyn, to oznacza wzrost o dwie w stosunku do wcześniejszych ustaleń. Nie przysparza to kłopotów organizacyjnych, bowiem wydarzenie jakim jest Olimpiada zostało umiejscowione w obiektach klubu Zawisza. Uczestnicy Olimpiady przyjeżdżają i dokonują zakwaterowania w dniu 8 i do 10 kwietnia 2015 roku będą przebywać na Zawiszy. Do Zespołu Szkół Budowlanych na Pestalozziego przejdą w dniu 11 kwietnia br. Tam nastąpi uroczyste wyróżnienie laureatów i zamknięcie XXXVII Olimpiady Wiedzy Geodezyjnej i Kartograficznej. Ryszard Krzyżanowski, prof. Edward Kujawski; Robert Cieszyński, Beata Startek Szkoła zaprasza przedstawicieli Zarządu Oddziału na otwarcie i zamknięcie Olimpiady. Szkoła oczekuje na obsługę informacyjną całych zmagań młodych geodetów. Stowarzyszenie będzie reprezentowane przez Bolesława Krystowczyka, Henryka Siudę, Sławomira Wnuka i Stanisława Marcina Wilińskiego. Potrzeby materialne organizowanego wydarzenia wspierać będzie firma Gemat. Zarząd Oddziału

4 SGP, zgodnie z wcześniejszym postanowieniem wyasygnuje, na potrzeby organizacyjne, kwotę 1000 zł. Maciej Lewandowski, Ryszard Cieszyński, Stefan Ciesielski; Henryk Siuda, Bolesław Krystowczyk Do wykonania jest duża praca: przygotowanie okolicznościowej publikacji, która pokazać ma, w formie syntetycznej, działania Szkoły i SGP w Bydgoszczy, a także parę atrakcyjnych punktów miasta i jego najbliższych okolic. Zaproponowano, aby w pracach nad tym wydawnictwem uczestniczył Stanisław Marcin Wiliński. Pojawiła się propozycja, aby publikacja, pod względem edytorskim, miała charakter zbliżony do biuletynu SGP w Bydgoszczy Informacje, albo żeby to był kolejny numer tego biuletynu. Jak będzie, to jeszcze trochę, bo najpierw należy zgromadzić materiał, który wypełni pismo. Jest także potrzebne na ten temat zdanie Szkoły. Zastanawiając się nad treścią, która ma wypełnić tę publikację podkreślano, że czasu na wykonanie tego zamierzenia jest bardzo mało. Jacek Gezela, Sławomir Wnuk; Bolesław Krystowczyk Relacja z zebrania Bydgoskiej Rady Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT Uczestnikami zebrania Bydgoskiej Rady, w dniu 29 stycznia 2015 roku, byli: delegat Stanisław Marcin Wiliński i Prezes Bolesław Krystowczyk. Przedmiotem tego spotkania w głównej mierze było omówienie i ocena dokumentów przygotowanych przez Zarząd Główny Federacji na zebranie Rady Krajowej, jakie zostało zwołane do Warszawy na dzień 2 lutego 2015 roku. Przewodniczący Zarządu Bydgoskiej Rady odniósł się krytycznie do przygotowanych dokumentów. Omawiając niektóre ustalenia zawarte w protokole Głównej Komisji Rewizyjnej wskazał na niewłaściwą ocenę działalności Bydgoskiej Rady oraz spółki Bydgoski Dom Technika NOT, w której 40% udziałów ma Zarząd Główny. Podkreślił małe zainteresowanie rzeczywistymi warunkami, w jakich gospodaruje Spółka BDT i działa Bydgoska Rada Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT. Zwracając uwagę na małą skuteczność tez w dyskusjach na zebraniach Rady Krajowej podnoszonych przez przedstawicieli terenowych jednostek organizacyjnych, wyraził pewną wątpliwość co do celowości uczestniczenia w kolejnych spotkaniach jej członków: Przy takim porządku załatwiania spraw w Radzie Krajowej, to czy ja pojadę, czy nie pojadę na jej obrady nie ma większego znaczenia. Stan gospodarowania Spółki Bydgoski Dom Technika NOT jest taki, że radzi sobie z terminową spłatą

5 kredytu hipotecznego, zaciągniętego na remont budynku i opłatą podatku od nieruchomości. Podejmuje się nawet drobne kroki zmierzające do zmniejszania kosztów, czego wyrazem jest odpłatny wynajem sal na zebrania organizacyjne stowarzyszeń sfederowanych w Bydgoskiej Radzie. Tę kwestię podnosił Bolesław Krystowczyk, ale reakcja ze strony przedstawicieli Zarządu Rady nie była zadowalająca. Bronisław Baranowski (delegat PZITS) przedstawił ideę powołania, przy Bydgoskiej Radzie organu pod nazwą opiniotwórcze forum gospodarcze NOT, działające na zasadzie doraźnej informacji, będzie skupiać ludzi o olbrzymim potencjale, ludzi, którzy przeżyli dziesiątki lat w tym mieście i będą mówić o tym co nas w mieście spotyka, albo dokucza.pełną relację z zebrania zawiera nr 153 Informacji. 46. Bydgoskie Dni Techniki 2015 Bydgoska Rada Federacji Stowarzyszeń Naukowo Technicznych zaprasza Stowarzyszenia do udziału w organizowanych po raz czterdziesty szósty Bydgoskich Dniach Techniki. Maj jest czasem, w którym zwykle w Domu Technika NOT miały miejsce imprezy przygotowane przez Stowarzyszenia. Początek Dniom ma dać pokaz kwietnych kobierców 9 maj 2015 roku, utkanych na Wyspie Młyńskiej. Prezes Bolesław Krystowczyk poinformował, że zgodnie z wcześniejszym ustaleniem bydgoscy geodeci zaprezentują prelekcję na temat obsługi geodezyjnej budowy mostu przez Brdę i estakady w ciągu Trasy Uniwersyteckiej. Jej przygotowaniem i wygłoszeniem zajmie się Romuald Kosieniak. Drugi temat przygotowany przez Bolesława Krystowczyka nosi tytuł Nietypowe zastosowania geodezji w utrzymaniu ruchu w dużych zakładach przemysłowych. Wskazując na interdyscyplinarność pewnych rozwiązań proponowanych przez geodetów Bolesław Krystowczyk z nieukrywanym żalem mówił o zaniechaniu monitorowania geodezyjnego przez mechaników i nadzór budowlany, co niesie za sobą nieobliczalne straty, uświadamiane dopiero po zdarzeniach gwałtownych, jakimi są katastrofy budowlane i w zakładach przemysłowych. W wymianie zdań wskazywano na podjęcie kroków, które mogą zachęcić inżynierów innych zawodów do udziału w wykładach proponowanych prze z SGP w Bydgoszczy. Termin proponowanego spotkania zostanie uzgodniony z organizatorami Bydgoskich Dni Techniki Henryk Siuda; Jacek Sztubecki, Beata Startek, Maciej Lewandowski Sekretarz Zarządu Oddziału Prezes Bolesław Krystowczyk poinformował o niezadowalającej sytuacji w Prezydium. Jej powodem jest brak sekretarza, który w pełni realizowałby powierzone mu zadania. Doraźnie tę funkcję pełnił Maciej Lewandowski, który uzyskiwał wsparcie ze strony Henryka Siudy. Ten stan nie może nadal istnieć, bowiem obaj mają zwiększoną ilość zawodowych obowiązków, co nie pozostawia czasu na prowadzenie

6 absorbujących prac stowarzyszeniowych. Ta sytuacja zmusza do poszukiwania osoby, która mogłaby podjąć się obowiązków sekretarza. Przeprowadzona rozmowa z Jackiem Sztubeckim pracownikiem naukowym Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego wskazuje, że jest on dobrym kandydatem na funkcję sekretarza. Bolesław Krystowczyk, Jacek Sztubecki, Beata Startek, Maciej Lewandowski Bal geodetów 2015 Zenon Mietkiewicz przekazał do Prezydium informację, że bal geodetów przewidziany na 6 lutego 2015 roku nie dojdzie do skutku. Powodem jest zbyt nikłe zainteresowanie proponowaną zabawą. Ryszard Krzyżanowski, prof. Edward Kujawski; Beata Startek, Jacek Sztubecki Elektroniczna lista członków Stowarzyszenia Geodetów Polskich w Bydgoszczy Prowadzone dotąd przez Henryka Siudę prace pozwoliły jedynie na częściowe wykonanie tego zadania. Barierę utrudniającą, a właściwie uniemożliwiającą sporządzenie kompletnej listy członków oddziału stanowi brak danych personalnych większości geodetów, którzy przez lata należeli do Stowarzyszenia. Zwrócono uwagę na nadmiernie rozbudowany formularz listy, jaki oddział otrzymał z centrali. To także utrudnia prace, bo pewnych informacji nie będzie można uzyskać. Mimo zaistniałego impasu postanowiono zaangażować do sporządzenia elektronicznej listy członków nowe osoby, które mają dobrą orientację, rozległe kontakty z wieloma członkami bydgoskiej organizacji. Na przystąpienie do kontynuowania prac nad listą, choć z pewnymi zastrzeżeniami, wyrazili zgodę Stefan Ciesielski i Ryszard Krzyżanowski. To zadanie ma być wykonane do czerwca 2015 roku. Zamykając zebranie prezes Bolesław Krystowczyk podziękował za obecność i aktywny udział w obradach. Stanisław Marcin Wiliński

7 Stowarzyszenie Geodetów Polskich Prezydium Zarządu Głównego Stowarzyszenia Geodetów Polskich zaprasza polskich geodetów na XXI Międzynarodowe Dni Geodezji Czesko-słowacko-polskie 2015, jakie odbędą się w dniach maja 2015 roku. Na miejsce pobytu i obrad wybrano hotel Vista w miejscowości Dolni Morava, u stóp Masywu Śnieżnika, koło miasta KRÁLÍKY w Czechach. Organizatorem XXI Dni Geodezji jest Czeskie Stowarzyszenie Geodetów. W wydarzeniu mogą uczestniczyć osoby, które wyrażą taką wolę w macierzystym Oddziale SGP do końca marca 2015 roku; z uwagi na ograniczoną ilość miejsc oddanych naszemu Stowarzyszeniu. lutowe zamglenia...

8 IN MEMORIAM Piotr Majcherek Pokonała Go 12 lutego 2015 roku nieustępliwa choroba, której długo nie poddawał się. Piotr urodził się w roku 1939 w Bydgoszczy. Tu poznając litery i cyfry, łączył je w słowa i liczby, które polubił, a które zawiodły go na próg wiedzy potrzebnej geodecie. Ukończył szkołę geodezyjną w Bydgoszczy, a podjąwszy pracę przechodził wszystkie stopnie zawodowego wtajemniczenia. Pracując uzupełniał i pogłębiał wiedzę fachową na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. Jego ambicje zawodowe dopełniły się w 1980 roku, gdy został powołany na dyrektora Okręgowego Przedsiębiorstwa Geodezyjno-Kartograficznego w Bydgoszczy. W pracy życzliwy, przyjazny, wyrozumiały dla słabości innych. Obowiązki dyrektora pełnił do 1988 roku, kiedy w marcu zachorował. Chorował długo, znosząc dolegliwości z pogodą ducha. Był wielkim pasjonatem myślistwa. Odszedł Człowiek dobry i życzliwy, pełen szczerej radości. Zachowajmy Go takim w pamięci! Prezydium SGP w Bydgoszczy

9 XX Międzynarodowe Polsko-czesko-słowackie Dni Geodezji 2014 Jubileuszowe Międzynarodowe Polsko-czesko-słowackie Dni Geodezji w Berlinie odbyły się w dniach 6-8 października 2014 roku. Otwierając spotkanie Prezes Stowarzyszenia Geodetów Polskich Stanisław Cegielski przypomniał, że wolą organizatorów było umożliwienie uczestnikom dwudziestych Dni danie możliwości zwiedzania światowych targów geodezji Intergeo. Stało się tak dzięki życzliwej pomocy geodetów berlińskiego oddziału stowarzyszenia niemieckich geodetów z Hans-Gerdem Beckerem, za co bardzo serdecznie dziękuję. Podziękowania za skuteczne pokonywanie trudów organizacyjnych należą się także Andrzejowi Pachucie i Włodzimierzowi Kędziorze. Vladymyr Zadaoriznyy (Ukraina), prof. Ihor Trevoho; Karel Večeře, Mária Frindrichová Stanisław Cegielski z zadowoleniem witając Głównych Geodetów: Słowacji Márię Frindrichovą; Czech Karela Večeře; Polski Kazimierza Bujakowskiego, wszystkim uczestnikom berlińskiej Konferencji życzył wspaniałych doznań. Przedstawił zebranym przewodniczących stowarzyszeń poszczególnych krajów: Czech Václav Šanda; Słowacji Dušan Ferianc; DVW Berlin-Brandenburg e.v. Hans-Georg Becker; Ukrainy prof. Ihor Trevoho i zaprosił ich do zabrania głosu. XX Międzynarodowe Dni Geodezji Polsko-czesko-słowackie 2014 w Berlinie otwiera Prezes SGP Stanisław Cegielski Václav Šanda pozdrowił wszystkich przybyłych na Konferencję i wyraził przekonanie, że wybór Berlina okaże się decyzją, która pozwoli na dobry i pożyteczny przebieg Dwudziestych Dni Geodezji. Dušan Ferianc przypomniał poprzednie spotkanie w Trenčianskich Teplicach na Słowacji, gdzie przyjęto, że Dni Geodezji 2014 odbędą się w Berlinie, ale będą to nadal Dni Polsko-czesko-słowackie.

10 Choć zazwyczaj spotykaliśmy się w maju, to termin październikowy pozwoli na zwiedzanie targów Intergeo. Życzył wszystkim dobrego nastroju, owocnego udziału w obradach i wiele pożytku podczas oglądania sprzętu geodezyjnego na berlińskich targach Intergeo. Prof. Ihor Trevoho powiedział, między innymi: Miłe Koleżanki i Koledzy geodeci, Szanowni Państwo! Witam Was na spotkaniu jako Prezydent Ukraińskiego Związku Geodezji i Kartografii i przekazuję Wam serdeczne życzenia od wszystkich ukraińskich geodetów, fotogrametrów i kartografów. Miło widzieć wśród obecnych młodych geodetów. Ukraiński gość życzył uczestnikom Konferencji owocnych obrad, naukowych sukcesów obradującym oraz zadowolenia z udziału w obradach. Zaprosił na konferencję, która odbędzie się w czasie od 22 do 24 sierpnia 2016 roku we Lwowie. Hans-Gerd Becker jako gospodarz miejsca konferencji wita jej uczestników ; Prof. Andrzej Pachuta niosący ciężar zorganizowania konferencji... Hans-Gerd Becker serdecznie pozdrowił obecnych i wyraził radość z przyjęcia zaproszenia do przeprowadzenia dwudziestych Dni Geodezji Polsko-czesko-słowackich w Berlinie, dodając: A tak się złożyło, że trwają światowe targi geodezyjne Intergeo i z ich obejrzenia wyniesiecie wiele przyjemności i pożytku. Wystąpienie kończyły słowa: wszystkiego najlepszego i owocnych obrad. Andrzej Pachuta poinformował o nadaniu przez Stowarzyszenie Geodetów Polskich w dniu 30 września 2014 roku medalu Amigo Societas Hans-Gerdowi Beckerowi. Medal wręczył Stanisław Cegielski. Hans-Gerd Becker odbiera medal, obok Andrzej Pachuta, w głębi Stanisław Cegielski; Karel Večeře, Jerzy Zieliński Obrady Konferencji rozpoczęły się od wystąpień szefów służby geodezyjnej Czech, Słowacji i Polski poświęconych stanowi wdrażania dyrektywy INSPIRE w poszczególnych krajach. Karel Večeře przedstawiając implementacją dyrektywy INSPIRE w Republice Czeskiej wskazał na organ odpowiedzialny za działania w tym obszarze. Jest nim Czeski Urząd Pomiarów, Kartografii i Katastru w

11 ministerstwie środowiska. Urząd współpracuje z resortami: spraw wewnętrznych, transportu, obrony i innymi. Przedstawiając strukturę organizacyjną Urzędu mówca wskazał na rozwiązywane problemy, jak też stan zaawansowania prac nad poszczególnymi usługami systemu. Czeska służba geodezyjna podjęła współpracę z Saksonią, Bawarią, Polską i prowadzi przygotowania do współpracy ze Słowacją. Ludmiła Pietrzak; Bożena Tabisz Mária Frindrichová przedstawiając osiągnięty dotąd postęp w implementacji dyrektywy INSPIRE w Słowacji omówiła zakres poszczególnych zadań i usług sieciowych, wskazała też na dobiegającą do końca pracę nad porządkowaniem rejestrów. Prezentując silne strony systemu katastralnego podkreślała wzrost bezpieczeństwa baz danych przestrzennych. W Słowacji toczy się dyskusja o potrzebie tworzenia i aktualizacji katastru 3D. Przedmiotem zainteresowania jest także geodezyjna inwentaryzacja uzbrojenia terenu, w szczególności instalacji podziemnych. Vladymyr Zadaoriznyy; Karel Večeře Kazimierz Bujakowski witając się z uczestnikami Konferencja zauważył, że międzynarodowe Dni Geodezji mają już długą tradycję, która jest potwierdzeniem potrzeby spotykania się geodetów po to, aby prowadzić rozmowy na ważne i aktualne tematy. Przedmiotem wystąpienia były zagadnienia oraz problemy podejmowane przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii, do którego obowiązków należy

12 prowadzenie piętnastu spośród trzydziestu czterech tematów wymaganych w procesie implementacji dyrektywy INSPIRE w Polsce. Do obowiązków Urzędu należy koordynowanie tych tematów, także działania koordynujące wobec innych branż oraz kontakty z Komisją Europejską. Główny Geodeta Kraju jako członek Rady Infrastruktury Informacji Przestrzennej prowadzi działalność merytoryczną polegającą na przygotowywaniu posiedzeń Rady. Karel Večeře, Kazimierz Bujakowski, prof. Andrzej Pachuta Prace nad implementacją dyrektywy INSPIRE prowadzone od kilkunastu lat, na przełomie lat 2013/2014 osiągnęły półmetek. Działania harmonizacyjne zbiorów danych obejmują tematy przyporządkowane Głównemu Geodecie Kraju. Baza źródłowa danych przygotowywana i realizowana ze środków europejskich jest zorganizowana jako baza odpowiadająca mapie w skali 1: dla obszaru kraju i odgrywa niezwykle ważną rolę. Baza danych obiektów topograficznych odgrywa istotną rolę w tworzeniu polskiej infrastruktury informacji przestrzennej. Jako baza referencyjna, posiadająca wiele elementów jest wykorzystywana przy opracowywaniu tematycznych zbiorów danych przez inne organy, na przykład: do tworzenia map ryzyka i map zagrożenia powodziowego, czy stref zagrożeń naturalnych. Obecnie trwa wdrażanie procedury pozwalającej na aktualizację BDOT10k. Kazimierz Bujakowski; Mária Frindrichová Obowiązkiem GGK jest udostępnianie danych przestrzennych w geoportalu, który jest centralnym

13 punktem dostępu do usług, stanowi potężny system ciągle aktualizowany i wzbogacany danymi z innych resortów. Geoportal 2 udostępnia usługi infrastruktury informacji przestrzennej drogą elektroniczną także osobom fizycznym i prawnym. Przedsięwzięcie to cechuje się tym, że pozwala na: udostępnianie informacji przestrzennej społeczeństwu; usprawnianie współpracy jednostek administracji publicznej przy realizacji zadań związanych z wykorzystaniem danych przestrzennych; włączenie polskich zasobów danych przestrzennych do europejskiej infrastruktury informacji przestrzennej. Kinga Pachuta; Stanisław Cegielski, Ludmiła Pietrzak Geoportal stał się najczęściej wykorzystywanym sposobem uzyskiwania danych przestrzennych. Posiada 200 tysięcy stałych użytkowników, którzy mogą sięgać po dane przez całą dobę. Osiągnięto to dzięki harmonizacji danych i ich standaryzacji, przy zastosowaniu jednego formatu wymiany danych, mianowicie GML. Ważny w systemie jest moduł SDI pozwalający na tworzenie węzłów w terenie oraz zachowanie interoperacyjności danych; ułatwia rozwój infrastruktury. Uniwersalny moduł mapowy (UMM) użytkowany przez policję, służby specjalne pozwala na integrowanie tych służb z danymi przestrzennymi. Wykorzystuje się go przy niesieniu pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych. Nadal jest rozwijany. Roberto Casini; Jiři Poláček Obecnie Główny Urząd Geodezji i Kartografii pracuje nad zintegrowanym systemem informacyjnym o nieruchomościach (ZSIN), który zapewnia automatyczną komunikację między rejestrami publicznymi.

14 Centralne repozytorium pozwoli na dostęp do danych egib, współpracę z księgą wieczystą i PESEL. Po 12 lipca 2014 roku część danych przestrzennych może być udostępniana nieodpłatnie. Główny Geodeta Kraju pełni funkcję koordynatora, we współpracy z organami wiodącymi, w zakresie cyklicznej sprawozdawczości, tworzenia, działania i rozwoju infrastruktury informacji przestrzennej oraz sposobów publikowania metadanych w Geoportalu 2. Obowiązki GGK obejmują także współpracę z Komisja Europejską, a dotyczącą: wymiany doświadczeń i dobrych praktyk w przystosowywaniu dyrektywy INSPIRE oraz przepisów wykonawczych; wskazania spraw pierwszorzędnych; przygotowania i aktualizacji programu działań. na sali obrad podczas konferencji, na pierwszym planie Zdzisław Berliński (Łódź) Główny Geodeta Kraju jest członkiem Rady Infrastruktury Informacji Przestrzennej, zaś jego zastępca wiceprzewodniczącym Rady. W dniu 8 lutego 2012 roku Rada podjęła uchwałę w sprawie programowania budowy infrastruktury informacji przestrzennej w etapie obejmującym lata W roku 2014 działania zakreślone uchwałą są kontynuowane jako Pogram budowy IIP na lata Następuje także wzmocnienie działań na szczeblu regionalnym (koordynacja, podstawy prawne). Peter Deák; Marcin Marjasiewicz Główny Urząd Geodezji i Kartografii chce w przyszłości rozwijać INSPIRE. Jest rozważana propozycja, która by umożliwiała oferowanie narzędzi pozwalających na prowadzenie analizy danych znajdujących się w zasobie geodezyjnym, na potrzeby użytkownika. Ma to być Centrum Analiz Przestrzennych

15 Administracji Publicznej, które umożliwi korzystanie z zaawansowanych usług publicznych IIP. Należy spodziewać się zwiększenia: dostępności usług i zbiorów pozostających w dyspozycji administracji publicznej; jakości i interoperacyjności usług publicznych; ponownego użycia danych przestrzennych. Wśród czekających wyzwań na półmetku wdrażania dyrektywy Kazimierz Bujakowski wymienił nowe zastosowania informacji przestrzennej, budowanie świadomości i umiejętności wykorzystania potencjału przestrzennych danych oraz edukację administracji w kierunku lepszego użycia tych danych. Jako ważna powinność zostało wskazane utrzymanie roli Geoportalu 2 jako centralnego, krajowego punktu dostępu do informacji przestrzennej tworzonej przez administrację. W podsumowaniu zostały wskazane pewne aspekty wdrażania dyrektywy: rola koordynacji; szkolenia; wspólna polityka danych, w tym ich jakość i aktualność; polityka licencyjna. Prawidłowe wdrażanie INSPIRE może następować przy dogłębnej znajomości przepisów prawa i wytycznych technicznych. Uczestniczący w obradach Bolesław Krystowczyk, Jarosław Kaszewski (Bydgoszcz), Anna Kowalewska, Agata Milkiewicz (Olsztyn), Ewa Sawicka (Warszawa) Integracji danych geodezyjnych, w ramach infrastruktury informacji przestrzennej, była poświęcona druga sesja referatowa, rozpoczęta przez Ewę Wysocką (GUGiK). W prezentacji, opracowanej wspólnie z Ludmiłą Pietrzak, przedstawiła stan działań integracyjnych istniejących rejestrów publicznych w Polsce. Rejestr publiczny, według sformułowania ustawy o informatyzacji podmiotów realizujących zadania publiczne, to rejestr, ewidencja, wykaz, lista, spis albo inna forma ewidencji, służące do realizacji zadań publicznych, prowadzone przez podmiot publiczny na podstawie odrębnych przepisów. Rejestry publiczne są głównie dokumentami publicznymi, np. egib, utworzonymi za pieniądze publiczne, mają formę elektroniczną i są dostępne w sieci. Dane w rejestrach publicznych powinny być: pełne i pokrywające obszar kraju; opracowane jednolicie i zgodnie z wymogami dokładnościowymi i prawnymi; właściwe jakościowo, wiarygodne i aktualne. Wśród przywołanych rejestrów geodezyjnych wskazano na ewidencję gruntów i budynków, państwowy rejestr nazw geograficznych, państwowy rejestr granic, ewidencję miejscowości, ulic i adresów, dane topograficzne, ortofotomapę. Pokazano jak mocno różnić się mogą dane opisujące przebieg tych samych szczegółów terenowych (droga, rów) w egib i na ortofotomapie. Jako przyczynę takiego stanu widzi się w tworzeniu baz danych w różnym czasie, na podstawie różnych danych źródłowych, uzyskanych przy stosowaniu niejednolitych standardów. Nie dokonano też zintegrowania obiektów w poszczególnych bazach. Nieaktualne dane w rejestrach publicznych niosą za sobą zmniejszenie wpływów finansowych i powodują straty w zarządzaniu przestrzenią, obniżają wiarygodność tych rejestrów. Możliwości poprawy stanu danych gromadzonych w rejestrach publicznych upatruje się w standaryzacji prawnie określonej w rozporządzeniu Rady Ministrów z 12 kwietnia 2012 roku w sprawie Krajowych Ram Interoperacyjności. Przyjmuje się tam, że Interoperacyjność osiąga się przez ujednolicenie, zastosowanie kompatybilnych norm, standardów i procedur przez różne podmioty realizujące zadania

16 publiczne. Sprzyjać temu może prowadzenie większości rejestrów publicznych z użyciem jednolitego oprogramowania w skali kraju, a także standaryzacja. Wymienia się, między innymi, standardy prawne, organizacyjne, metodologiczne, techniczne. Podstawą harmonizacji ma być metodologia modelowania pojęciowego, schematy aplikacyjne w UML oraz wykorzystanie GML jako standardu wymiany danych. Referentka zarysowała koncepcję ogólnego modelu geodezyjnego (OMG) oraz modelu podstawowego, przybliżając możliwość jego wykorzystania na przykładzie mapy zasadniczej. Wskazano na podstawy prawnych działań prowadzących do powstawania baz danych przestrzennych, zawarte w ustawie Pgik oraz rozporządzeniach wykonawczych do niej. Standardowe opracowania kartograficzne, powstające na podstawie odpowiednich zbiorów danych znajdujących się w bazach danych przestrzennych państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, to mapy: ewidencyjne, zasadnicze, topograficzne, ogólnogeograficzne. Definiując pojęcie mapy zasadniczej oraz prezentując zasady jej tworzenia wskazano na te elementy treści, które powinny być zgodne z treścią mapy ewidencyjnej. Zarysowano także proces tworzenia bazy danych obiektów topograficznych i obiektów ogólnogeograficznych, wykorzystujący geodezyjne bazy danych przestrzennych. Wystąpienie kończyło się stwierdzeniem: Inne rejestry publiczne powinny przejść podobną drogę jaką przeszły bazy i rejestry geodezyjne. Roberto Casini (GeoMax) przedstawił walory firmy powstałej w Szwajcarii w 1996 roku, a będącej partnerem firmy o zasięgu światowym Hexagon, z siedzibą w Sztokholmie i Londynie, która służy niemal około 14 tysiącom pracodawców w czterdziestu krajach. GeoMax ma przedstawicielstwa w Niemczech, Francji i Włoszech. Jest dostawcą wszelkiego rodzaju sprzętu, ale największy udział w obrotach mają instrumenty pomiarowe. Firma GeoMax bierze udział w targach Intergeo i uczestników Konferencji Roberto Casini zaprosił do odwiedzenia jej stoiska. Jiři Poláček (ČÚZK) przedstawił działania, jakie podejmuje się w Czeskim Urzędzie Pomiarów i Katastru w celu przystosowania, na potrzeby czeskiej geodezji, norm zawartych w dyrektywie INSPIRE. Źródło systemu informacyjnego stanowią: dane katastru nieruchomości z działką (ISKIN); podstawowe rejestry budynków, adresów, jednostek podziału administracyjnego (RÚIAN); dane geograficzne, które dotyczą hydrografii, sieci transportowych, terenów chronionych, pokrycia terenu (ZABAGED); nazwy obiektów geograficznych. Kolejnymi źródłami danych są: ortofotomapa Czech i nowe pomiary wysokościowe oraz budynki. W referacie opisano udostępniane od 2010 roku usługi na bieżąco, także funkcjonowanie geoportalu. Marcin Ryczywolski, Stanisław Cegielski; Ludmiła Pierzak, Grzegorz Michalak, Stanisław Cegielski Peter Deák (Urząd Geodezji i Kartografii w Bratysławie) przedstawił aktualny stan wprowadzania przepisów dyrektywy INSPIRE w Słowacji, w tym zaawansowanie prac nad metadanymi i formami usług sieciowych. Prowadzi się prace przyspieszające konwersję danych. Marcin Marjasiewicz (student Politechniki Warszawskiej) przedstawił przebieg i wyniki prac zespołu złożonego z dwudziestu trzech studentów nad opracowaniem metody półautomatycznego modelowania brył budynków na podstawie danych z lotniczego skaningu laserowego. Obiektem wybranym do prowadzenia badań był teren i zabudowania Politechniki Warszawskiej. W pracach, prowadzonych przez rok, wykorzystano dane z chmury punktów projektu ISOK, warstwę budynków z bazy danych obiektów topograficznych, ortofotomapy i zdjęć naziemnych.

17 Celem projektu w części badawczej było sprawdzenie efektywności algorytmu RANSAC (Random Sample Consensus) w automatycznym wykrywaniu płaszczyzn w chmurze punktów. Teksturowano dachu i nałożono je na obraz przyziemia budynków, wzięty z bazy danych egib. Studenci chcieliby stworzyć interaktywny geoportal 3D i zintegrować skaning naziemny ze skaningiem lotniczym. Marcin Ryczywolski; Grzegorz Michalak Marcin Ryczywolski (GUGiK) referatem (przygotowanym wspólnie z Wiesławem Graszką) o układzie odniesienia wykorzystywanym do pomiaru polskiej granicy państwowej rozpoczął sesję poświęconą standaryzacji układów odniesienia w krajach europejskich. Uprawnienia straży granicznej określa ustawa z 12 października 1990 roku o Straży Granicznej. Mówi się tam o jej zadaniach, wśród których przewidziano: osadzanie i utrzymanie znaków granicznych oraz sporządzanie, aktualizację i przechowywanie granicznej dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. Straż Graniczna wśród swoich obowiązków ma współpracę z Głównym Urzędem Geodezji i Kartografii oraz przedstawicielami administracji gospodarki wodnej. Referent podał podstawy prawne funkcjonowania państwowego systemu odniesień przestrzennych oraz podział osnów na trzy klasy, ze względu na dokładność i sposób ich zakładania. W Polsce występują dwie realizacje systemu ETRS89: PL-ETRF89 (EUREF89) realizacja systemu na epokę 1989 oraz PLETRF2000 najnowsza realizacja systemu na epokę (ASG-EUPOS, EUREF-POL, POLREF, EUVN). Pomiar granicy państwowej wymaga współpracy ze służbami krajów sąsiednich. Metoda pomiaru stosowana do ustalenia przebiegu granicy powinna być o określonej dokładności. Zapewnić ją może system satelitarny GNSS, ale jego wykorzystanie bywa ograniczone warunkami terenowymi. Powołanie Komisji Granicznej rozpoczyna prace. Pomiar poprzedza się analizą materiałów archiwalnych, prowadzi identyfikację terenową punktów oraz wywiad terenowy. Wyniki tych prac pozwalają na sprecyzowanie metodologii pomiarowej. Referent uznał, że metody satelitarne są istotnym narzędziem w pomiarach na granicy. Są one stosowane na granicy z Republiką Federalną Niemiec, Republiką Czeską, Republiką Słowacką i Republiką Litewską. Z Republiką Białoruską ma zastosowanie system TRF 2005(2008.3), a z Ukrainą i Federacją Rosyjską układ płaski W podsumowaniu stwierdzono, że organem wiodącym w utrzymaniu granicy państwowej jest Główna Komenda Straży Granicznej, a GUGiK uczestniczy w pracach komisji granicznych w zakresie realizacji państwowego systemu odniesień przestrzennych (PL-ETRF2000) i ustalaniu metodyki pomiarowej. Wprowadzenie systemu ETRS89 zapewnia wysoki poziom zgodności, który w przypadku Polski nie przekracza 15 mm dla składowej horyzontalnej. Wskazano na potrzebę wprowadzenia europejskiej

18 geoidy, która pozwoliłaby na ujednolicenie pomiarów wysokościowych. Grzegorz Michalak (GFZ Centru Badania Ziemi w Poczdamie) poinformował, że jego macierzysta instytucja zatrudnia 1200 pracowników, wśród których 550 to naukowcy. Do badań wykorzystuje się aparaturę olbrzymich rozmiarów, którą jest system stacji obserwacyjnych. Poza stacjami naziemnymi do badań wykorzystywane są systemy satelitarne, które są stale rozwijane. Wykorzystuje się je do badań nad zjawiskami tsunami. Do nowych dziedzin badawczych należy interferometria i pole grawitacyjne. Opracowano ziemski model pola ciążenia, nazywany Potsdam Potatoe (poczdamski kartofel). Prowadzi się badania położenia (precesja, nutacja, ruchy bieguna) i deformacji figury Ziemi. Jan Řezníček; Bronislav Droščák Jan Řezníček (Urząd Pomiarów Kraju Czech) uznał za geodezyjny system referencyjny jednolitą sieć triangulacyjną katastru Czechosłowacji. Bałtycki system wysokości jest odniesiony do zera mareografu w Kronsztadzie. W Czechach obowiązują referencyjne systemy geodezyjne wprowadzone ustawą z dnia 16 sierpnia 2006 roku, między innymi WGS84, ETRS89, S-JTSK (w katastrze nieruchomości). Od lat są udostępniane dane geodezyjne przez internet, funkcjonuje Geoportal ČÚZK, który umożliwia dostęp do danych przestrzennych, także z urządzeń mobilnych. Statystyki wskazują na wzrost ilości udostępnianych informacji. Przemawia Bronislav Droščák Bronislav Droščák (Urząd Geodezyjny i Kartograficzny w Bratysławie) przedstawił obowiązujące prawo, które reguluje funkcjonowanie geodezyjnych systemów referencyjnych na Słowacji. Na Słowacji

19 obowiązują: europejski naziemny system referencyjny ETRS89, krajowy system jednolitej triangulacji katastralnej S-JTSK, bałtycki system wysokościowy Bpv, europejski referencyjny system wysokościowy EVRS oraz system grawimetryczny S-Gr. Nadzór nad budową i utrzymaniem tych systemów sprawuje Urząd Geodezyjny i Kartograficzny w Bratysławie. System ETRS reprezentuje krajowa sieć przestrzenna (ŠPS) złożona z części aktywnej reprezentowanej siecią 33 stacji referencyjnych SKOPOS. Są to punkty rzędu A. W części pasywnej, złożonej z trzech rzędów punktów naziemnych. Rząd B składa się z 71 punktów geodynamicznych, wyznaczonych z błędem położenia poziomego 5-6 mm i pionowego mm. Rząd C składa się z 1650 referencyjnych punktów geodezyjnych z błędem położenia, odpowiednio 1-2 cm i 4 cm. Rząd D składa się z 2900 punktów ETRS89 z błędem położenia 3 cm i 5.5 cm. W referacie została podana bardziej szczegółowa charakterystyka punktów sieci, wskazująca na sposób rozmieszczenia, zakładania i utrzymania punktów; także krajowej triangulacji katastralnej. Na krajową sieć niwelacyjną Słowacji Bpv, stanowiącą część czechosłowackiej sieci niwelacyjnej, składa się 3300 km ciągów niwelacyjnych 1. rzędu i 5650 km ciągów 2. rzędu. Prowadzi się prace, które w latach mają dać nowe opracowanie Bpvyy i EVRFyy oparte o wyniki pomiarów z lat Krajowa sieć grawimetryczna (ŠGS) składa się z punktów podzielonych na cztery rzędy. Rząd 0. składa się z 15 punktów absolutnych; rząd 1. składa się z 30 punktów (UEGN); rząd punktów; rząd 3. - około 1700 punktów. SKPOS stanowi permanentną służbę, świadczącą usługi użytkownikom wykorzystującym satelitarne systemy pomiarowe. Kinga Węzka; Radovan Machotka Kinga Węzka (absolwentka Politechniki Warszawskiej, pracownik naukowy Uniwersytetu Technicznego w Berlinie) przedstawiła wyniki badań nad możliwościami redukowania perturbacji jonosferycznych w absolutnych metodach wyznaczania pozycji GPS. Propagacja sygnału elektromagnetycznego w ośrodku jakim jest jonosfera podlegają perturbacjom, które powodują niepewność i niedokładność uzyskiwanych obserwacji GNSS. Perturbacje jonosferyczne powodowane nagłymi zmianami gęstości środowiska są przyczyną dyfrakcji i refrakcji powodujących zanikanie sygnału. Prowadzi to do utraty ciągłości śledzenia sygnału. Wpływ zakłóceń jonosferycznych jest różny dla poszczególnych częstotliwości. Podstawowy parametr jonosfery to zawartość elektronów, na które wpływa słoneczna aktywność, która oddziałuje też na łączność i telekomunikację. Najgorszym skutkiem tych zjawisk jest wyłączenie sygnału satelitarnego. Wyniki prowadzonych badań wskazują, że zaniki sygnałów trwają krótko, a wpływ jonosfery ma charakter regularny lub nieregularny. Zakłócenia jonosfery są zagrożeniem w satelitarnych pomiarach geodezyjnych, ale stanowią znacznie większe niebezpieczeństwo w nawigacji. W referacie zostały przedstawione wybrane parametry wykorzystywane do monitorowania aktywności

20 jonosfery, uzyskane na podstawie obserwacji GNSS. Omówiono też właściwości pewnych efektów jonosferycznych i ich wpływ na dokładność wyznaczania pozycji. Zaprezentowano wybrane metody RAIM (Receiver Autonomous Integrity Monitoring) łagodzenia wpływu zaburzeń jonosfery na obserwacje GNSS. Do analiz zostały wykorzystane obserwacje zarejestrowane na permanentnej stacji GNSS położonej na wysokiej szerokości geograficznej, gdzie zaburzenia stanu jonosfery występują częściej. Dušan Ferianc, Stanisław Cegielski; Anna Kowalewska upamiętnia to co szczególnie ciekawe na Konferencji... Radovan Machotka (Wyższa Szkoła Techniczna w Brnie) przedstawił polowy zautomatyzowany system astronomiczny (MAAS-1), który składa się z tachymetru komputerowego, laptopa i odbiornika GPS. Według autora jest to skuteczne narzędzie do wyznaczania odchyłek linii pionu metodą astronomicznogeodezyjną. Narzędzie zbudowane we współpracy z wrocławskimi geodetami z Wydziału Geodezji zostało wykorzystane do przeprowadzenia obserwacji na punktach w masywie Kralicky Sneznik. Omówienie wyników tych obserwacji kończyło wystąpienie. Bolesław Krystowczyk, Kinga Węzka; Ewa Wysocka, Stanisław Cegielski Jerzy Zieliński (GUGiK) rozpoczynając sesję referatową poświęconą wzajemnym kontaktom służby geodezyjnej krajów uczestniczących w konferencji przedstawił zagadnienie harmonizacji geodezyjnych i kartograficznych danych przestrzennych jako jeden z warunków budowy Polski cyfrowej. Powiedział, że z mapami, jako źródłem informacji o otaczającej nas przestrzeni, mieliśmy do czynienia od setek lat, a nawet tysięcy lat. Rozwój informatyki doprowadził między innymi do zastępowania map zbiorami danych przestrzennych i tworzonych na ich podstawie map cyfrowych. Mapa ma wielorakie i ważne zastosowanie, bo wystarczy przypomnieć, że każdy proces budowlany rozpoczyna się od mapy i kończy się mapą. Bazy danych obiektów topograficznych obejmujące cyfrowy model krajobrazu DLM (ang. digital landscape model) pozwalają na opracowanie wielu cyfrowych modeli kartograficznych DCM (ang. digital cartographic model). Według autora Europa uznała, że w tempie rozwoju ma opóźnienia wobec Azji i Ameryki. Powstaje

21 zatem pytanie Czy mamy pracować dłużej i ciężej, czy mądrzej? Odpowiedź brzmi: Zdecydowanie mądrzej! Temu ma sprzyjać zaproponowana przez Komisję Europejską agenda cyfrowa, której celem głównym jest rozwój jednolitego rynku cyfrowego, prowadzącego Europę ku rozwojowi inteligentnemu i zrównoważonemu. Istnieje jednak szereg przeszkód, wśród nich brak interoperacyjności, ryzyko nieufności wobec sieci i wzrost cyberprzestępczości, brak umiejętności wykorzystywania technologii cyfrowych. Stąd potrzeba podjęcia działań zwiększających interoperacyjność urządzeń, aplikacji, baz danych, usług i sieci oraz standaryzacja norm, a także polepszenie wśród europejskich obywateli znajomości świata cyfrowego. Stan cyfryzacji danych w naszych trzech krajach zbliża się do poziomu osiągniętego w Niemczech. Korzystanie z geoportalu rośnie w Polsce dynamicznie. Na program operacyjna Polska cyfrowa na lata przeznacza się mln EUR. W programie planuje się realizację czterech osi, z których Oś priorytetowa II. E-Administracja i otwarty rząd z alokacją EUR jest dla geodetów i kartografów interesująca, bowiem tu są umiejscowione działania, którymi zawiaduje służba geodezyjna. Wsparcie funduszami programu będzie skierowane do jednostek administracji rządowej oraz jednostek im podległych i obejmie projekty o znaczeniu ogólnopolskim w obszarach wskazanych w Planie Zintegrowanej Informatyzacji Państwa, takich między innymi jak prezentacja i udostępnianie danych przestrzennych. Mária Frindrichová, Karel Večeře, Kazimierz Bujakowski, prof. Andrzej Pachuta, Ewa Wysocka Harmonizacja ma wiele obszarów aktywności: prawo (ustawodawstwo, przepisy, zasady); standaryzacja (instrukcje, normy, rejestry); bazy, zbiory baz danych przestrzennych. Harmonizacja zbiorów danych powinna zapewnić wewnętrzną spójność logiczną i merytoryczną poszczególnych modeli pojęciowych; także pomiędzy oddzielnymi modelami. W wyniku harmonizacji powinno nastąpić skompletowanie typów obiektów, ich atrybutów, związków i ograniczeń. Jako przykład braku harmonizacji podano sieć wodną na granicy państwowej z Czechami. Prowadzone prace powinny doprowadzić do uzyskania harmonizacji danych na tej granicy w ciągu dwóch, trzech lat. Jako główny cel harmonizacji zostało wskazane przyspieszenie procesu budowy krajowej infrastruktury informacji przestrzennej, nazywanej Polską cyfrową. Cele cząstkowe to bezproblemowa wymiana danych przestrzennych, unikanie wielokrotnego pozyskiwania tych samych obiektów. Z harmonizacją wiążą się takie zadania, jak: ujednolicenie zasad wprowadzania danych przestrzennych, przyjęcie standardów wymiany danych przestrzennych, wdrożenie spójnego standardu metadanych, opracowanie narzędzi informatycznych pozwalających na wzajemną konwersję danych geometrycznych i opisowych. Proces harmonizacji w geodezji trzeba przyspieszać, bo geodezja jest pod presją innych serwerów. Przykładem może być potrzeba przyspieszenia opracowania cyfrowych map topograficznych. Ale także do uzyskiwania nowych produktów na podstawie danych z baz danych przestrzennych, wykorzystania tych danych do uzgadniania przebiegu granic nieruchomości za pomocą internetu. Program operacyjny Polska cyfrowa będzie realizowany, jeśli pozyska się środki finansowe na lata Przewiduje się wykonanie następujących projektów: krajowa baza danych geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu (76 mln zł.); Centrum Analiz Przestrzennych Administracji Publicznej (185 mln zł.); Polska 3D+ (98.5 mln zł.); nowa generacja map topograficznych (122.6 mln zł.); faza II Zintegrowanego Systemu Informacji o Nieruchomościach (294 mln zł.). Janus Czodrowski (Ministerstwo spraw wewnętrznych Saksonii) omawiając wymaganą dokumentację geodezyjną przebiegu granic międzypaństwowych odniósł się do granicy niemiecko-czeskiej i polskoniemieckiej. Dawniej granica wskazywała na zasięg władztwa, sądownictwa czy daniny, a dzisiaj

22 wskazuje na zasięg oddziaływania określonego systemu prawno-porządkowego, sprawowania zadań administracji, gospodarki, porządku, języka urzędowego. Granica państwowa jest oznakowana w sposób, który wynika z umów międzypaństwowych. Janus Czodrowski; Jerzy Zieliński Niemiecko-czeska granica państwowa ma łączą długość 810 km, a jej saksoński odcinek wynosi 454 km po lądzie 267 km i w nurcie rzek 187 km. Granica między Republiką Federalną Niemiec a Republiką Czeską jest jedną z najstarszych granic w Europie, została określona, w części dotyczącej Saksonii, w umowie granicznej zawartej w 1459 roku w Eger i potwierdzona przez Kongres Wiedeński w 1815 roku, a oznaczona i pomierzona w latach Potwierdzona przez Traktat Wersalski w 1918 roku zostaje oznakowana i pomierzona w latach Układ praski z 1973 roku pomiędzy RFN a Czechosłowacją granicę potwierdza. Pomiary kontrolne i oznakowanie granicy przeprowadzono w latach , a 3 grudnia 1980 roku NRD zawarła umowę graniczną z Czechosłowacją. Kolejne pomiary kontrolne i uporządkowanie oznakowania (uwaga: dokonano wymiany kamieni granicznych DDR na nowe) przeprowadzono w latach Niemiecko-Czeska umowa o wspólnej granicy państwowej z dnia 3 listopada 1994 roku weszła w życie w 1997 roku. Ważniejsze ustalenia tej umowy: przebieg granicy na odcinku Saksonii przyjmuje się w zgodzie z zapisem w umowie z 3 grudnia 1980 roku; przebieg granicy na odcinku Bawarii przyjmuje się według dokumentacji z 1937 roku; oznakowanie i utrzymanie granicy ma być takie, aby była widoczna, miała przebieg jednoznaczny i określony geodezyjnie. Stała Niemiecko-Czeska Komisja Graniczna prace wykonuje na podstawie przepisów umowy granicznej, współpracuje z Koordynatorami i Mieszaną Grupą Techniczną. Szczegóły dotyczące prac geodezyjnych, utrzymania i oznakowania na saksońskim odcinku niemiecko-czeskiej granicy państwowej wynika z instrukcji technicznej, która określa też wymagania stawiane pomiarom kontrolnym i dokumentacji granicznej, mającej formę analogową i elektroniczną. Mapa graniczna jest prowadzona w skali 1: Numeracja granicy ma początek w punkcie spotkania się granic Polski, Czech i Niemiec (koło miejscowości Porajów i Hradek). Prace terenowe na saksońskim odcinku granicy niemiecko-czeskiej w latach obejmowały pomiary, a od 2014 prowadzi się prace mające na celu utrzymanie oznakowania i widoczności pasa granicznego. W latach będzie sporządzona dokumentacja graniczna, z opracowaniem map. Niemiecko-polska granica państwowa o łącznej długości 470 km przebiega wzdłuż rzek na odcinku 392 km, w wodach stojących 20 km i po lądzie na odcinku 55 km. Ta granica pojawiła się po drugiej wojnie światowej, a jej pierwsze oznakowanie miało miejsce w latach Ustawione na niej słupy graniczne były drewniane, a sporządzona wtedy dokumentacja jest niekompletna. Dokumentacja kompletna powstała w latach Prace wznowiono na podstawie zawartej umowy. Umowa z dnia 16 września 2004 roku zawarta między Republiką Federalną Niemiec a Rzeczpospolitą

23 Polską o oznakowaniu i utrzymaniu granicy na odcinkach lądowych i wodach granicznych oraz o powołaniu Stałej Niemiecko-Polskiej Komisji Granicznej weszła w życie 25 kwietnia 2010 roku. Dokument ten stanowi o przebiegu granicy zgodnie z dotychczasową dokumentacją graniczną, określa skład dokumentacji granicznej, wskazuje na odpowiedzialność za znaki, pas wolny (po 5 m) oraz kontrolę (co 10 lat) przebiegu i oznakowania. Stała Komisja Graniczna Niemiecko-Polska na posiedzeniu konstytuującym we wrześniu 2010 roku podjęła decyzję o przeprowadzeniu pierwszej wspólnej kontroli przebiegu i stanu oznakowania granicy. Ustalono, że po dokonaniu przeglądu istniejącej dokumentacji granicznej z lat nastąpią prace pomiarowe i wskazano układ odniesienia (ETRS89 i EVRS), metody pomiaru (GNSS) i ich dokładność (na odcinkach lądowych 0.1 m, a linie brzegowe 0.15 m). Przyjęty harmonogram prac przewiduje ich wykonanie w latach , przy czym najdłużej będą prowadzone prace związane z ustaleniem linii brzegowej i pomiarem położenia słupów na odcinkach wód granicznych. Referat zawierał przykłady materiałów dokumentujących wykonane prace i ilustrujące przebieg granicy na odcinkach lądowych i wzdłuż cieków(oznakowanie granicy w Görlitz słupem osadzonym na tarasie budynku nad Nysą Łużycką). Zilustrowano stan znaków granicznych, prace związane z ich wymianą, sposób oznakowania przebiegu granicy w Zalewie Szczecińskim, Jeziorze Nowowarpieńskim. Wspólna Grupa Techniczna przeprowadzi kontrolę terenową zgodności przebiegu granicy z dokumentacją graniczną, sporządzi bilans powierzchni na odcinkach wód płynących i przygotuje projekt decyzji rządowych w przypadku zmian przebiegu granicy. Sporządzi nową dokumentację graniczną, w układzie ETRS89/UTM. Jaroslav Šimek; Dušan Ferianc Jaroslav Šimek (Zakład badawczy geodezji, topografii i kartografii) zarysował ogólny obraz współpracy organizacji zawodowych Polski, Czech i Słowacji, władz geodezyjnych i powiązań badań naukowych w ciągu ostatnich sześćdziesięciu lat. Współpraca obejmowała budowę sieci astronomiczno-geodezyjnej, sieci niwelacji precyzyjnej, połączenie tych sieci oraz opracowanie map ruchów skorupy ziemskiej. Wspomniano udział polskich specjalistów w obserwacjach na punktach sieci astronomiczno-geodezyjnej (prof. Julian Radecki, doc. Błażej Dulian) oraz budowie międzynarodowej sieci grawimetrycznej (Jerzy Bokun, Zbigniew Ząbek, Janusz Śledziński). Lata to czas zasadniczych zmian społecznych w Europie. Rozwój informatyki ma olbrzymi wpływ na geodezję, podobnie jak nowe instrumentarium w postaci GNSS. W Polsce powstaje, w roku 1990 SAGET (SAtellite GEodetic Traverses) sieć sześciu stacji obserwacyjnych (GPS, grawimetria oraz astronomia). Myśl wypowiedziana w 1992 roku przez prof. Janusza Śledzińskiego doprowadziła do

24 powołania CERGOP (Central European Regional Geodynamics GPS Project). Było to przedsięwzięcie, które miało na celu zintegrowanie badań geodynamicznych w Europie Środkowej z wykorzystaniem wyników pomiarów geodezyjnych. GPS staje się podstawową metodą obserwacyjną. Powstaje CEGRN (Central European Geodynamic Reference Network) z 31 stacjami, w tym 12 permanentnymi. Środowisko staje się przedmiotem badań prowadzonych w CERGOP, czemu służy 37 stacji epokowych i 41 permanentnych oraz prowadzone, od 1997 roku, co dwa lata kampanie. Istotne znaczenie miała seria pomiarów grawimetrem absolutnym Politechniki Warszawskiej przez prof. Zbigniewa Ząbka i Andrzeja Pachutę. EUPOS (European Position Determination System) powołany w Berlinie 2002 roku na konferencji z udziałem 60 przedstawicieli 16 krajów, w tym Czech, Polski i Słowacji. Sprzyja przyspieszeniu budowy sieci stacji permanentnych GNSS, stanowi standard i umacnia współpracę międzynarodową. Powoduje zacieśnianie współpracy między instytucjami uczelni technicznych Polaki, Czech i Słowacji. Dušan Ferianc przystępując do omówienia sytuacji organizacyjnej geodetów słowackich poinformował, że na koniec 2013 roku Słowacja miała obywateli, a rok wcześniej o mniej. Na Słowacji są geodeci zatrudnieni w oddziałach resortu Geodezji, Kartografii i Katastru, geodeci uprawnieni i geodeci niezależni. Geodeci i kartografowie na Słowacji mają do wyboru członkostwo w następujących organizacjach: Stowarzyszenie Słowackich Geodetów i Kartografów; Izba Geodetów i Kartografów; Zrzeszenie pracodawców geodezyjnych i kartograficznych; Stowarzyszenie Kartografów SR. Organizacje te należą do FIG, CLGI i FEANI. Izba geodetów i kartografów na koniec 2013 roku liczyła 739 członków, z których najstarszy ma 88 lat, a najmłodszy 29. Słowackie Stowarzyszenie Geodetów i Kartografów wyłoniło się z czechosłowackiego związku w roku Miał on swoje oddziały na Słowacji i Rusi Zakarpackiej, a w roku 1927 przystąpił do FIG. Przyjmuje się, że od tamtej pory SSGK jest członkiem tej organizacji. Cztery słowackie uczelnie techniczne w Bratysławie, Koszycach, Żylinie, Zwoleniu mają akredytację FEANI. Petr Jadviščok; Petra Nemcová Petr Jadviščok (Uniwersytet Techniczny w Ostrawie) przedstawił wyniki badania negatywnego wpływu pola elektromagnetycznego na dokładność pomiaru w technologii GNSS. Badania były prowadzone w obszarze oddziaływania linii wysokiego napięcia. Pomiary prowadzono szybką metodą statyczną, a wysokościowe metodą RTK. Według autora uzyskane rezultaty mogą uzasadniać prowadzenie takich doświadczalnych obserwacji w rzeczywistej praktyce geodezyjnej. Petra Nemcová (Uniwersytet Techniczny w Bratysławie) przedstawiła koncepcję tworzenia serii map wielkoskalowych. Obecnie w Republice Słowacji istnieje wielkoskalowa mapa zasadnicza, która jest używana jako techniczny podkład przy opracowywaniu mapy katastralnej. W nowej koncepcji uznaje się mapę katastralną jako mapę tematyczną (do użycia w katastrze nieruchomości), spełniającą jedną z funkcji mapy zasadniczej. Nowa mapa ma być w postaci, którą będzie można udostępniać w geoportalu, dlatego powinna zawierać informacje przydatne obywatelowi, przedsiębiorcy, jak i instytucjom.