Numer 3 czerwiec 2017 r. Redaguje Jolanta Łukasiewicz

Transkrypt

1 Numer 3 czerwiec 2017 r. Redaguje Jolanta Łukasiewicz Szanowni Państwo! To już trzeci numer gazetki, który oddajemy w Wasze ręce. Jak co roku pragniemy przybliżyć Wam naszą pracę i zaproponować zabawy wspierające rozwój Waszych dzieci, na które znajdzie się miejsce i czas w domu. Zachęcamy do skorzystania z naszych propozycji. Życzymy przyjemnej lektury i miłej zabawy!

2 Z życia przedszkola Zwykły dzień

3

4

5 Pasowanie na przedszkolaka

6 PpPasowanie P P Kolorowe dni warzywne i owocowe

7

8

9 Zdrowe odżywianie

10 Bezpieczeństwo

11

12 Teatrzyki

13

14 Koncerty

15

16 Czekamy na Mikołaja

17 Wycieczka do fabryki bombek

18

19

20

21 Spotkanie z weterynarzem pies

22 Spotkanie z weterynarzem świnka morska i szynszyla

23 Spotkanie z weterynarzem kaczuszka Spotkanie z weterynarzem papuga

24 Zimowe zabawy Spotkania z etnografem

25

26 Wizyta pani żołnierz

27

28 Jasełka

29

30

31 Zajęcia otwarte grupa III

32

33 Zajęcia otwarte w grupie IV i V

34

35

36 Zdrowo, kolorowo i ozdobnie

37

38 Plastyka na wesoło Robimy gniotki

39 Cała Polska czyta dzieciom

40 Wycieczka do empiku

41 Jesteśmy ekopozytywni

42

43 Dzień Babci i Dziadka

44

45 Bal karnawałowy

46

47 Wycieczka do Łazienek Królewskich

48

49

50 Poznajemy zasady ruchu drogowego Wiosna w kąciku przyrody

51 Zielony bal

52 Zajęcia plastyczne w grupie V prowadzi p. Ewelina Grala Malowanie przez folię

53 Zajęcia otwarte w grupie II

54 Piknik Rodzinny Wybór zdjęć: mgr Jolanta Łukasiewicz mgr Katarzyna Szostak

55 Integracja sensoryczna Coraz częściej spotykamy się z terminami: integracja sensoryczna, terapia SI. Nauczyciele, psycholodzy proponują czasem przeprowadzenie diagnozy i ewentualne poddanie dziecka terapii. Dla zwykłego człowieka może brzmi to nieco groźnie, zajmijmy się więc wyjaśnieniem tych terminów. Zacznijmy od podstaw przez sensory rozumiemy narządy zmysłów, receptory, które odbierają bodźce ze środowiska. Każda tak informacja jest przetwarzana przez nasz mózg i powoduje odpowiednią reakcję. Jednak żeby wszystkie narządy zmysłów (smak, wzrok, dotyk, węch, słuch) rozwijały się prawidłowo muszą nauczyć się współpracować ze sobą. Jest to proces, który rozpoczyna się już w okresie prenatalnym i trwa do około 7 roku życia, a następnie się doskonalą w kolejnych jego latach. Integracja sensoryczna jest więc procesem, który sprawia, że wszystkie informacje docierające z ciała i środowiska są przez mózg segregowane, rozpoznawane, interpretowane oraz integrowane ze wcześniejszymi doświadczeniami, krótko mówiąc są organizowane w sposób umożliwiający wykorzystanie ich do celowego działania reakcji adekwatnej do wymagań otoczenia. Twórczynią metody integracji sensorycznej jej teoretycznych podstaw oraz sposobów i terapii zaburzeń jest Jean Ayres psycholog, terapeuta zajęciowy, wykładowca akademicki. Według niej rozwój integracji zmysłowej zależy od trzech najwcześniej rozwijających się układów zmysłów: - dotykowego pozwala on na odczuwanie, czy dane obiekty są gorące czy zimne, ostre czy tępe, szorstkie czy gładkie jak również umożliwia nam rozpoznawanie przedmiotów za pomocą dotyku, odczuwanie bólu, ciśnienia itp. - proprioceptywnego tzw czucie głębokie dostarczające danych z mięśni i stawów czyli informuje mózg o pozycji ciała - przedsionkowego koordynuje ruchy oczu, głowy, ciała; jest także odpowiedzialny za równowagę, napięcie mięśniowe. Tworzą one podstawę, która wraz z rozwojem i integracją odruchów nadaje kształt rozwojowi dziecka. Teoria integracji sensorycznej opiera się na założeniach odwołujących się do neurologii i teorii zachowania; 1. Plastyczność neuronalna zdolność mózgu do zmian i modyfikacji, która dokonuje się przez całe życie, ale jest znacznie większa u małych dzieci. Ma ona zasadnicze znaczenie dla terapii SI,

56 ponieważ zakłada możliwość zmian w obrębie systemu nerwowego pod wpływem kontrolowanego dopływu bodźców sensorycznych. 2. Sekwencyjny rozwój procesów integracji sensorycznej złożone kompleksowe zachowania rozwijają się na bazie wcześniej wykształconych. Dysfunkcje w obrębie integracji sensorycznej zakłócają proces funkcji rozwojowych. 3. Integralność systemu nerwowego mózg funkcjonuje jako całość co oznacza wzajemną zależność ośrodków korowych i podkorowych. Poprawa działania ośrodków podkorowych przyczynia się więc do lepszej pracy ośrodków korowych i całego mózgu. Najważniejsze czynniki mające wpływ na rozwój zmysłowo ruchowy: - prawidłowy przebieg ciąży, okresu okołoporodowego i kolejnych etapów życia - środowisko zapewniające wielozmysłową, systematyczną stymulację. Jeżeli w kolejnych etapach życia dziecku nie uda się ukształtować oczekiwanych właściwości, to kolejne z nich nie mają podstawy do odpowiedniego rozwoju, prowadząc do zaburzeń dotyczących umiejętności lub zachowania dziecka, gdyż prawidłowa integracja sensoryczna stanowi fundament właściwego rozwoju psychoruchowego. Zaburzenia integracji sensorycznej nie wynikają z uszkodzenia narządów zmysłów są związane z nieprawidłowym przetwarzaniem bodźców sensorycznych. Pojawiają się, gdy układ nerwowy niewłaściwie odbiera i organizuje bodźce sensoryczne w obrębie ośrodkowego układu nerwowego oraz nieprawidłowo na nie reaguje (emocjonalnie lub ruchowo). Co zrobić, gdy podejrzewamy zaburzenia Si? Po pierwsze należy udać się do poradni pedagogiczno psychologicznej i poprosić obadanie dziecka. Specjalista SI po badaniu, gdy dostrzeże taką konieczność, skieruje do terapeuty SI. Jest to bardzo ważne terapię SI może prowadzić jedynie certyfikowany terapeuta. Metoda integracji sensorycznej stosowana jest w pracy z dziećmi z problemami rozwoju. Jest kierowana do dzieci z trudnościami w uczeniu się, ale także w przypadku niepełnosprawności intelektualnej, ruchowej, autyzmu i innych zaburzeń. Może być także wykorzystana jako forma profilaktyki ewentualnych trudności w uczeniu się oraz stymulacja rozwoju dzieci prawidłowo rozwijających się. Terapia SI nie ma na celu uczenia dzieci konkretnych umiejętności. Jej zadaniem jest usprawnianie pracy systemów sensorycznych i procesów układu nerwowego, będących dla nich bazą.

57 O ile terapię SI może prowadzić tylko certyfikowany terapeuta, to zarówno rodzice jak i przedszkole może wspierać dzieci w prawidłowym rozwoju zmysłów poprzez dostarczanie odpowiednich materiałów, organizowanie sytuacji, wspólne zabawy, właściwe odżywianie. Nie bójmy się dostarczać dziecku różnorodnych materiałów o zróżnicowanej strukturze np. gąbki o różnej fakturze, masę solna, glinę i inne masy (sporo przepisów na nie można znaleźć w Internecie). Nie czekajmy aż pójdzie do przedszkola i tam nauczy się malować, wycinać, kleić. Może malować nie tylko używając pędzla, ale także paluszkami, stopami. Niech pomaga w różnych pracach w kuchni, dzięki czemu chętniej spróbuje różne potrawy i pozna różne smaki. Niech miesza kasze, piasek, płatki, badając ich różną strukturę i właściwości. Każda sytuacja dnia codziennego dostarcza możliwości do stymulacji zmysłów. Nawet zwykły spacer na plac zabaw zaspokajając naturalną potrzebę ruchu pomaga dziecku poznawać własne ciało, koordynować jego ruchy, ćwiczyć równowagę, rozwijać zmysły słuchu i węchu, a także wzroku. Dziecko samo często sygnalizuje swoje potrzeby wychodząc im naprzeciw we wspólnej zabawie, pomagamy mu w prawidłowym rozwoju. Bawiąc się razem z nim doskonalimy również nasze zmysły. mgr Jolanta Łukasiewicz

58 Kącik specjalisty zabawy i ćwiczenia wspomagające prawidłowy rozwój zmysłów. Już od pierwszych chwil życia możemy i powinniśmy wspierać nasze dziecko w prawidłowym rozwoju. Wiele naszych zachowań w opiece nad noworodkiem jest dla nas tak oczywistych, że nie zdajemy sobie sprawy, iż właśnie w ten sposób wpływamy na jego harmonijny rozwój. A chodzi tu o przytulanie, głaskanie, masowanie, zapewnienie właściwej temperatury otoczenia, prawidłowe odżywianie, bujanie, kołysanie. Właściwie dobrane zabawki o zróżnicowanej fakturze, swobodna zabawa, ruch również stymulują rozwój zmysłów dziecka. Oto wybrane propozycje zabaw i ćwiczeń do zastosowania w domu: - wkładanie przez dziecko ręki do pudełeczka/ woreczka zawierającego różne przedmioty zgadywanie, co to za przedmiot tylko na podstawie dotyku - stosowanie w kąpieli różnego rodzaju gąbek, mydełek i ręczników - szukanie drobnych przedmiotów ukrytych w pojemniku wypełnionym kaszą - kreślenie palcem/dłonią na plecach dziecka różnych znaków, kształtów, cyfr i liter - naleśnik ciasne zawijanie dziecka w koc i rozwijanie, zabawa w smarownie naleśnika - mieszanie, ugniatanie różnego rodzaju ciast i mas - malowanie farbą przy pomocy dłoni, stóp można wymieszać farbę z różnymi rodzajami kasz, mąką, piaskiem - skakanie na dużej piłce - pokonywanie wspólnie utworzonego toru przeszkód wymagającego różnych form ruchu skakania, pełzania, wspinania, turlania itp. - turlanie się na kocyku lub z niewielkiej trawiastej górki - zeskakiwanie z niewielkiej wysokości np. pierwszego stopnia schodów - gra w klasy, zabawy ze skakanką - ślizganie się na małym kocyku po podłodze w pozycji na brzuchu - odbijanie balonika łokciem, nogą, głową - nakładanie makaronu, korali na patyk, sznurek - składanie i rozkładanie papieru - wydzieranie z papieru, bibuły, gazety

59 - zbieranie pęsetą drobnych elementów - przelewanie płynów do pojemniczków różnej wielkości - chodzenie tyłem - zabawa w taczkę dorosły chwyta dziecko za nogi, dziecko opiera ręce o podłogę i w tej pozycji jest prowadzone przez dorosłego Ważne jest zachowanie następujących zasad: - uważna obserwacja dziecka pomagająca dostosować do niego odpowiednią aktywność - każdy rodzaj ruchu, zabawy ruchowej musi być przez dziecko akceptowany - nie można forsować ruchu, który budzi u dziecka niepokój - stopniowanie intensywności zabaw ruchowych - dostosowanie tempa aktywności ruchowej do stopnia pobudzenia dziecka - naprzemienne stosowanie aktywności np. najpierw ruchowa, potem dotykowa i proprioceptywna - jeśli pojawią się niepokojące zachowania dziecka należy skontaktować się z terapeutą - kontrolowanie sytuacji wokół dziecka, aby nie było nadmiaru bodźców - kontrolowanie diety dziecka, którego zachowanie może wynikać z alergii pokarmowej

60 Humor przedszkolaka Mam odbiera córeczkę z przedszkola. Rozmawia z nią o przebiegu dnia, pyta się też o posiłki. Zadaje pytanie: - Co było dzisiaj na obiadek? - Makaron z wodą odpowiada córka. - A była tam marchewka i mięsko? - Tak. - Aaa, to był rosołek? - Tak, rosołek. Inna mama, w innym przedszkolu również odbiera swoją córeczkę i pyta się jej: - Co dzisiaj było ciekawego? - Jadłam pyszny obiadek! odpowiada zadowolona córka. - Ale co jeszcze działo się ciekawego w przedszkolu? Po chwili zastanowienia córka odpowiada: - Piłam pyszny jogurcik! Obiad w przedszkolu. Na pierwsze danie dzieci dostają zupę krem z cukinii. Jedno z dzieci woła: - Proszę pana! Nie lubię cukinii, ale krem zjem.

61 Kącik kucharski Pieczenie ciasta z dzieckiem to wspaniała okazja do wspólnej zabawy. Dzięki tej czynności maluch rozładowuje napięcie mięśniowe, poprawia koncentrację uwagi, doskonali zdolności manualne i rozwija wyobraźnię. Dziecko uczy się organizowania i planowania poszczególnych czynności, oraz zasad bezpieczeństwa. To też wspaniała okazja do umacniania więzi i budowania nowych relacji rodzinnych. Poniżej przedstawiam przepis na pyszne ciasto marchewkowe, który udostępniła nam mama Adasia z II grupy. Ciasto marchewkowe. Ciasto: 2 szklanki cukru, 4 jajka, 2 szklanki mąki pełnoziarnistej, 1 szklanka oleju, 2 łyżki proszku do pieczenia, 1 łyżka sody oczyszczonej, 2 łyżki cynamonu, 2 szklanki startej marchewki. Sposób przygotowania: Cukier rozmieszać z jajkami, dodać mąkę, olej, sodę, cynamon i proszek do pieczenia. Wszystko wymieszać i dodać marchew. Piec w temperaturze 180 stopni. Polewa: Serek typu Philadelphia(100g), dodać 30 g cukru pudru, oraz 50 g masła. Rozetrzeć i połać ciasto. SMACZNEGO!!!! Opracował mgr Marcin Barszcz

62 Jak zrobić butelkę sensoryczną Potrzebne będą: 1. Zimna woda 2. Brokat 3. Gliceryna 4. Cekiny 5. Łyżeczka 6. Butelka z łatwą do zdjęcia etykietą (najlepiej transparentną) 7. Papier samoprzylepny Tak to wygląda krok po kroku: 1. Wlewamy zimną wodę do butelki, zachowując 1 cm wolnej przestrzeni poniżej korka.

63 2. Wsypujemy brokat i cekiny, potrząsamy butelką. 3. Dodajemy glicerynę ( dwie łyżeczki na 300 ml wody), potrząsamy.

64 4. Zabezpieczamy korek przed odkręceniem przez dzieci np. oklejając go taśmą lub papierem samoprzylepnym. 5. Efekt końcowy Miłej zabawy! ;) mgr Ewelina Kuźnia