Grzyby makroskopowe Parku Narodowego Bory Tucholskie
|
|
- Ryszard Kot
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Parki Narodowe i Rezerwaty Przyrody National Parks and Nature Reserves (Parki nar. Rez. Przyr.) B G, G J. W, A S, M K, J K Grzyby makroskopowe Parku Narodowego Bory Tucholskie G B., W G. J., S A., K M., K J Macromycetes of Bory Tucholskie National Park. Parki nar. Rez. Przyr. 36(1): A : The paper presents the results of the project conducted in 2014 at the Bory Tucholskie National Park concerning the macroscopic fungi. Observation covered both forest and non-forest communities. The research was carried out on 35 permanent plots and a route. A total number of 258 taxa macromycetes were recorded. As a result four species under partial protection (Inonotus obliquus, Pholiota heteroclita, Suillus flavidus, Trichoglossum hirsutum), 47 species listed on the Red list of the macrofungi in Poland and 47 taxa new to the Bory Tucholskie National Park were recorded. K W : macromycetes, Tuchola Forest, protected and rare species, protected area Barbara Grzesiak: Zakład Biologii Środowiskowej, Uniwersytet Medyczny w Łodzi, ul. Żeligowskiego 7/9, Łódź, barbara.grzesiak@umed.lodz.pl; Grzegorz J. Wolski: Katedra Geobotaniki i Ekologii Roślin, Wydział Biologii i Ochrony Środowiska, Uniwersytet Łódzki, ul. Banacha 12/16, Łódź, gjwolski@biol.uni.lodz.pl; Agnieszka Salamaga: ul. Limanowskiego 32B, Opoczno, asalamaga@wp.pl; Magdalena Kochanowska, Janusz Kochanowski: Park Narodowy Bory Tucholskie, ul. Długa 33, Charzykowy, pdn@pnbt.com.pl, j.kochanowski@pnbt.com.pl WSTĘP Grzyby makroskopowe są przedmiotem badań od początku istnienia Parku Narodowego Bory Tucholskie (PNBT). Dwa lata po jego utworzeniu Ł (1998) podała listę 315 gatunków grzybów, w tym 306 grzybów makroskopowych. Wykaz ten został uzupełniony o dane uzyskane w trakcie przygotowywania Planu Ochrony Parku Narodowego Bory Tucholskie (P ; R ). Na terenie PNBT realizowane były prace magisterskie (G 2007; J 2007; M 2007; Ł i in a, b), których przedmiotem badań były grzyby trzech torfowisk znajdujących się na obszarze PNBT. Dodatkowo, nowych danych na temat gatunków rosnących na torfowiskach dostarcza praca S (2011). Ł (2012) podsumowała badania mykologiczne w PNBT podając łącznie 413 tak sonów grzybów. [5]
2 6 Barbara Grzesiak i in. W roku 2014 na terenie Parku Narodowego Bory Tucholskie realizowany był projekt badawczy pt. Współczesne występowanie różnorodności gatunkowej grzybów i śluzowców na terenie Parku Narodowego Bory Tucholskie. Celem było poznanie różnorodności gatunkowej grzybów makroskopowych tego terenu. Niniejsza praca prezentuje wyniki projektu. Po raz pierwszy w badaniach mykologicznych na terenie Parku zastosowano metodę stałych powierzchni obserwacyjnych, w połączeniu z marszrutową. Obserwacje na powierzchniach do tej pory prowadzono jedynie w ekosystemach torfowiskowych (G 2007, J 2007, M 2007, S 2011). Ostatnie, kompleksowe badania grzybów wielkoowocnikowych tego terenu wykonane zostały na potrzeby P... ( ). Ze względu na zmiany zachodzące w ekosystemach i nowe dane o występowaniu gatunków grzybów, konieczne stało się powtórzenie całościowej inwentaryzacji. TEREN BADAŃ Park Narodowy,,Bory Tucholskie (PNBT) został utworzony 1 lipca 1996 roku na terenie województwa pomorskiego, w powiecie chojnickim, w granicach administracyjnych gmin Chojnice i Brusy. Jego powierzchnia zajmuje obszar 4613,04 ha (R , 1999). Walorami PNBT są czyste jeziora, liczne ekosystemy torfowiskowe oraz lasy zajmujące większość obszaru. Priorytetowym celem ochrony przyrody jest zachowanie naturalnej specyfiki biocenotycznej jezior (zwłaszcza lobeliowych), torfowisk i borów sosnowych (R ). Cechą szczególną Parku jest mało zmienione środowisko przyrodnicze, prawie całkowicie rozwinięte na podłożu sandrowym. Teren odznacza się urozmaiconym ukształtowaniem powierzchni (ciągi rynien glacjalnych, liczne formy wytopiskowe, wzgórza wydmowe, pokrywy eoliczne) utworzone na terenach piaszczystych, co wpłynęło na powstanie wielu różnorodnych siedlisk. Przyczyniły się do tego także procesy hydrologiczne, geochemiczne i biogeniczne trwające od deglacjacji ostatniego lądolodu aż do dzisiaj. Gleby na tym obszarze są ubogie, a pokrywa leśna zbudowana głównie z drzewostanów sosnowych. Lasy na terenie PNBT zajmują aż 79% areału, na drugim miejscu są biotopy wodne wraz z terenami mokradłowymi (11%), zaś ekosystemy nieleśne zajmują najmniejszą powierzchnię (jedynie 2%) (T 2006). Bory sosnowe są dominującym składnikiem ekosystemów leśnych w PNBT. Wśród nich przeważają bory świeże Leucobryo-Pinetum (41,66% zbiorowisk lądowych w Parku, o powierzchni 1911,82 ha) i bory chrobotkowe Cladonio-Pinetum (20,28% zbiorowisk lądowych w PNBT o powierzchni 930,58 ha, zaklasyfikowanych jako siedlisko 91T0) (M i in. 2012; S, M 2012).
3 Grzyby makroskopowe Parku Narodowego Bory Tucholskie 7 Ryc. 1. Lokalizacja powierzchni obserwacyjnych na terenie Parku Narodowego Bory Tucholskie (źródło: S i in. 2016, zmienione). A oddziały leśne, B powierzchnie obserwacyjne, C jeziora. Fig. 1. Localization of permanents plots in the Bory Tucholskie National Park (source: S et al. 2016, modificated) A forest compartments, B permanent plots, C lakes. MATERIAŁ I METODY Do badań na terenie Parku Narodowego Bory Tucholskie zostało wytypowanych 35 powierzchni obserwacyjnych (Ryc. 1), założonych w obrębie wszystkich głównych zbiorowisk roślinnych Parku. Liczba powierzchni zależna była od areału, jaki zajmuje dane zbiorowisko na terenie Parku Narodowego. Z prac badawczych w ramach projektu zostały wyłączone bory chrobotkowe (objęte osobnym projektem badawczym) i ekosystemy wodne. Przy wyborze lokalizacji powierzchni kierowano się jednorodnością płatu roślinnego oraz mapami roślinności rzeczywistej
4 8 Barbara Grzesiak i in. Tab. 1. Wykaz powierzchni obserwacyjnych na terenie Parku Narodowego Bory Tucholskie. Table 1. List of permanent plots in the Bory Tucholskie National Park. Zbiorowisko Plant community Nr powierzchni Number of permanent plot Zbiorowiska leśne Forest communities Łączna powierzchnia badanego zbiorowiska The total area of the examined community [m 2 ] Oddział leśny Forest compartment Leucobryo-Pinetum 5, 6, 13, 25, (5 ha) 143a, 140g, 24a, 83c, 121f Molinio-Pinetum (1 ha) 139a Vaccinio uliginosi-pinetum (1 ha) 54c Betulo-Quercetum roboris (1 ha) 138a Fago-Quercetum petraeae (1 ha) 123f Vaccinio uliginosi-betuletum pubescentis (1 ha) 84f Stellario-Carpinetum (1 ha) 136j Fraxino-Alnetum (1 ha) 89b Ribeso nigri-alnetum (1 ha) 90m Zbiorowiska nieleśne Non-forest communities Arrhenatherion + Calthion 1, (2 ha) 150k, 151b Arrhenatherion elatioris 3, (2 ha) 151c, 138f Calthion palustris (1 ha) 151a Molinion caeruleae (1 ha) 128h Magnocaricion (1 ha) 110d Phragmition 10, (2 ha) 110d, 84a Corynephorion + Pohlio-Callunion 14, 15, 16, (4 ha) 12d, 26a, 38d, 120a Corynephorion canescentis (1 ha) 120a Pohlio-Callunion (1 ha) 51a Caricion nigrae 18, 19, (3 ha) 3f, 109f Scheuchzerietalia palustris 20, (2 ha) 54d, 92g Sphagnion magellanici 21, (2 ha) 54c, 76d (M 2012). Dodatkowo, poza wyznaczonymi powierzchniami, prowadzono uzupełniające obserwacje marszrutowe. Ważnym uzupełnieniem wykazu grzybów z terenu Parku są notowania podawane przez jego Pracowników, zebrane w bazie grzybów makroskopowych PNBT. Powierzchnie zlokalizowane w zbiorowiskach leśnych miały wielkość 1 ha ( m), a w zbiorowiskach nieleśnych 0,10 ha ( m). Łącznie prowadzono obserwacje na obszarze ok. 4 tys. ha. Dane na temat powierzchni objętych badaniami zestawiono w Tabeli 1, a ich rozmieszczenie zilustrowano na mapie (Ryc. 1). Lokalizacja została określona za pomocą odbiornika GPS Garmin Colorado 300 (pomiar środka powierzchni) i włączona do bazy GIS PNBT. Na wszystkich powierzchniach w sezonie badawczym (od czerwca do października) obserwacji dokonywano raz w miesiącu. Podstawę materiałową pracy stanowią
5 Grzyby makroskopowe Parku Narodowego Bory Tucholskie 9 owocniki grzybów makroskopowych, czyli takich, których średnica przekracza 5 mm (G 2003), oznaczane w miarę możliwości w terenie, w stanie świeżym. Analizy taksonomiczne zebranych materiałów prowadzono z wykorzystaniem klasycznych metod taksonomii mykologicznej, z użyciem mikroskopów świetlnych. Dla gatunków zagrożonych i rzadkich, notowane były koordynaty GPS. Wykonana została dokumentacja fotograficzna. Materiał był identyfikowany za pomocą prac m.in. B 1980; B, K 1984, 1986, 1991, 1995; B i in. 1988, 1990, 1995, 1999; G 1996; K 2000, 2005; A, N 2010; K, V Jako kryterium wyróżniania grup ekologicznych grzybów przyjęto rodzaj zasiedlanego podłoża, a grup troficznych sposób odżywiania. Nazewnictwo grzybów podstawkowych (Basidiomycota) przyjęto za W (2003), natomiast grzybów workowych (Ascomycota) za C (2006) i M i in. (2008). W przypadku gatunków nie uwzględnionych w wyżej wymienionych pracach, nazwy przyjęto za I F ( names/names.asp, ) oraz autorami kluczy i monografii, według których były oznaczane. Zagrożone gatunki grzybów podano za W i Ł (2006). Nazwy zbiorowisk roślinnych przyjęto za M (2012) oraz M i in. (2012) a nazwy roślin naczyniowych za M i in. (2002). WYNIKI Ogólna charakterystyka mykobioty Podczas prowadzonych badań łącznie stwierdzono 258 taksonów grzybów makroskopowych (255 gatunków, dwie odmiany i jedna forma), z czego 39 zanotowano wyłącznie poza powierzchniami obserwacyjnymi (Tab. 2). Większość stanowią Basidiomycota, a tylko pięć z nich to Ascomycota. Udział liczbowy taksonów na powierzchniach zaprezentowano na wykresach (Ryc. 2, 3). Wyższą różnorodnością gatunkową odznaczały się powierzchnie usytuowane w zbiorowiskach leśnych (Ryc. 2). Najwyższą liczbę gatunków zanotowano w obrębie powierzchni zlokalizowanej w płacie Vaccinio uligonosi-betuletum pubescentis (pow. 24). Powierzchnia ta wyróżnia się dużym bogactwem mikrosiedlisk są tam zarówno miejsca bardzo podmokłe z udziałem torfowców, gdzie stagnuje woda, jak również suche. W jej obrębie zalega dużo drewna brzozy i sosny, w postaci kłód, pniaków, pni i gałęzi, które stanowią podłoże dla nadrzewnych grzybów saprotroficznych. Najmniejszą natomiast różnorodnością gatunkową odznaczały się zbiorowiska nieleśne (Ryc. 3). Spośród nich najmniej taksonów zanotowano na powierzchniach znajdujących się w obrębie płatów zbiorowisk: Calthion palustris (pow. 4) jeden gatunek, Caricion nigrae (pow. 18) dwa oraz Phragmition (pow. 23) cztery (Ryc. 3).
6 10 Barbara Grzesiak i in. Tab. 2. Wykaz gatunków grzybów zanotowanych na terenie Parku Narodowego Bory Tucholskie od czerwca do października 2014 r. * gwiazdką oznaczono taksony nie notowane do tej pory. Table 2. List of fungi recorded in the Bory Tucholskie National Park from June to October * asterisk indicates taxa not recorded up to now. Gatunek Species Miesiąc Month Nr powierzchni/nr oddziału Number of plot/forest compartment *Agaricus macrocarpus (F.H. M ) F.H. M IX 8 Agrocybe paludosa (J.E. L ) K et R. VI 1 A. praecox (P.: F.) P. K. IX 11 Amanita citrina (S.) P. IX-X 5, 12, 25,26, 28, 29 A. fulva (S.) P. VII, IX 7, 20, 22, 24, 31, 35 A. gemmata (F.) B VII, X 12, 35 A. muscaria (L.: F.) H. IX-X 12, 15, 26, 28 A. pantherina (D.: F.) K. VI, VIII 13, 29 A. porphyria (A. et S.: F.) M VII, IX-X oddz. 111, 140, 151, 153 A. rubescens (P.: F.) G VI, X 25, 26 A. vaginata (B.: F.) V. X oddz. 127 Armillaria mellea (V : F.) P. K.. L. IX-X 24, 27, 31, 35 *Arrhenia acerosa (F.: F.) K X 18, 19 Auriscalpium vulgare G X 25, 29 Boletus edulis B.: F. IX 16, 22 B. pinophilus P et D X oddz. 88 Calocera cornea (B : F.) F. IX oddz. 139 C. viscosa (P.: F.) F. VII-VIII 6, 29 Calvatia excipuliformis (S.: P.) P VIII 29 C. utriformis (B.: P.) J VI, IX 11 Camarophyllus virgineus (W.: F.) P. K. X 1, 3, 11 Cantharellus cibarius F. VI-X 5, 6, 13, 14, 26, 28 Chalciporus piperatus (B.: F.) B. X oddz. 76 *Chlorociboria aeruginascens (N.) K ex C.S. R, K et L.R. B VIII-IX 35 Chondrostereum purpureum (S.: F.) P X 24 Chroogomphus rutilus (S.: F.) O.K. M IX oddz. 84 cd. na str. 11
7 Grzyby makroskopowe Parku Narodowego Bory Tucholskie 11 cd. ze str Clavicorona pyxidata (P.: F.) D VII-VIII 12, 28 *Clavulinopsis helvola (,,helveola ) (P.: F.) C X 14, 16 Clitocybe clavipes (P.: F.) P. K. IX 11, 22 C. ditopa (F.: F.) G X 24 C. gibba (P.: F.) P. K. X 21 C. nebularis (B : F.) P. K. X 30 C. vibecina (F.) Q. IX oddz. 75 Collybia cookei (B.) J.D. A IX 35 C. tuberosa (B.: F.) P. K. IX, X 8, 13, 20, 25 Coltricia perennis (L.: F.) M VIII, X 13, 14 Coprinus comatus (M.: F.) P. X oddz. 158 C. impatiens (F.) Q. VI 11 C. plicatilis (M. A. C : F.) F. VI 1 *Cordyceps militaris (L.) L VII 35 Cortinarius acutus (P.: F.) F. X 6 C. alboviolaceus (P.: F.) F. IX 13 C. armeniacus (S.: F.) F. IX oddz. 41, 153 C. cinnamomeus (L.: F.) F. VII-X 6, 7, 10, 13, 20, 22, 32 C. croceoconus F. VII, IX-X 7, 13, 15, 20, 21, 24, 32 C. croceus (S.) B et G. VIII, IX-X 7, 20, 21, 22, 24, 25, 32 C. flexipes (P.: F.) F. X 17 C. fulvescens F. X 24 C. mucosus (B.: F.) K IX-X 6, 13, 16 C. obtusus (F.) F. X 13 C. paleaceus F. IX 7 C. pulchripes J. F IX oddz. 75 *C. sanguineus (W.: F.) F. X 13, 14, 15 C. semisanguineus (F.) G IX-X 5, 6, 13, 14, 24, 25, 28, 29 C. traganus (F.: F.) F. IX 6, 25, 28 Crepidotus mollis (S.: F.) S X 12 cd. na str. 12
8 12 Barbara Grzesiak i in. cd. ze str Crucibulum laeve (H.) K VII-X 31 Cystoderma amianthinum (S.: F.) F IX-X 11, 24, 29 Dacrymyces capitatus S. VI oddz. 25, 32, 153 D. stillatus N : F. VI, VIII 24, 27 Daedaleopsis confragosa (B.: F.) S. VI-VII, IX-X 8, 29, 30, 31, 35 *Delicatula integrella (P.: F.) F VIII 35 Elaphomyces granulatus F.E. H VII 25, 28 Entoloma conferendum (B.) N. IX-X 24, 25, 32 E. juncinum K. et R. X 2, 3, 19 E. rhodopolium (F.) P. K. VI oddz. 139 *Fayodia maura (F.) S X 14, 17, 27 Fomes fomentarius (L.: F.) K VI-X 7, 12, 22, 24, 29, 30, 31, 35 Fomitopsis pinicola (S : F.) P. K. VII-X 6, 7, 12, 22, 24 *Galerina atkinsoniana A.H. S. X 19 G. calyptrata P.D. O VII-VIII, X 7, 21 *G. calyptrospora K VII 12 *G. cephalotricha K IX 34 *G. cinctula P.D. O X 9 *G. clavata (V.) K IX-X 2, 11, 18, 19, 34 *G. fallax A.H. S. et S VII, IX 7, 20, 22 G. hypnorum (S : F.) K VII-VIII, X 1, 3, 14, 15, 16, 17, 20, 21, 22, 24, 25, 27, 29, 35 *G. jaapii A.H. S. et S VII-VIII, IX 23, 24 G. marginata (B ) K IX 22, 24 G. paludosa (F.) K VI-IX 10, 20, 21, 23, 24, 32, 33 G. sphagnorum (P.: F.) K VI-IX 7, 10, 20, 21, 32, 33 *G. subclavata K IX 19 G. tibiicystis (A.) K VII-VIII 21, 22 Ganoderma applanatum (P.) P. VI-IX 12, 30 Gleophyllum sepiarium (W.: F.) P. K. VIII oddz. 109 cd. na str. 13
9 Grzyby makroskopowe Parku Narodowego Bory Tucholskie 13 cd. ze str Gomphidius glutinosus (S.: F.) F. X 6, 13, 25 G. roseus (F.) F. X 13 G. junonius (F.: F.) P.D. O IX 31 G. penetrans (F.: F.) M VI, IX 13, 25, 31 G. sapineus (F.: F.) M X 17 Gymnopus confluens (P.: F.) A, H et N. VII-IX 29 G. dryophilus (B.: F.) M VI-VII 5, 6, 12, 22, 24 *Gyroporus castaneus (B.: F.) Q. IX 27 Hapalopilus nidulans (F.) P. K. [= H. rutilans (P.: F.) P. K. VIII 12, 13 Heterobasidion annosum (F.) B.. L VI-VII, IX-X 8, 29, 30, 34 Hydrocybe coccineocrenta (P.D. O ) M.M. M IX 10 H. conica (S.: F.) P. K. IX oddz. 151/152 Hygrophoropsis aurantiaca (W.: F.) J. S. IX-X 6, 12, 13, 22, 24, 25, 27, 28, 29 *Inocybe dunensis P.D. O X 14, 15 I. geophylla (F.: F.) P. K. X 4, 19, 29 I. lanuginosa (B.: F.) P. K. VI-VII 7, 25 Inonotus obliquus (P.: F.) P VI 35 I. radiatus (S : F.) P. K. VI-VII, IX-X 31, 35 Laccaria bicolor (M ) P.D. O X 13, 14, 25, 27 L. laccata (S.: F.) B. et B VII, IX-X 7, 8, 9, 11, 14, 17, 22, 24 L. proxima (B.) P. VII, IX-X 7, 9, 10, 20, 21, 24, 31, 32, 33, 35 *L. purpureobadia D.A. R VIII 31 L. tortilis (B.) C VI-IX 8, 9, 10, 35 Lactarius deliciosus (L.: F.) G IX oddz. 139 *L. deterrimus G IX oddz. 139, 141 L. helvus (F.) F. IX-X 7, 22, 24, 32 L. necator (J.F. G.: F.) P. IX-X 5, 21, 22, 28 *L. pubescens (S.: F.) F. IX-X oddz. 152 L. rufus (S.: F.) F. VII, IX-X 6, 13, 14, 21, 22, 25, 27 L. thejogalus (B.: F.) G IX-X 7, 12, 24, 29, 31, 35 L. vietus (F.) F. X oddz. 152 cd. na str. 14
10 14 Barbara Grzesiak i in. cd. ze str Leccinum niveum (F.) R IX 7 L. pseudoscabrum (K.) Š VII oddz. 153 *L. roseofractum W VI, IX 7, 34 L. scabrum (B.: F.) G VI, IX-X 7, 15, 24, 32, 33 *L. variicolor W IX-X 7, 24 Lentinus lepideus (F.: F.) F. VII-VIII oddz. 89, 141 *L. torulosus (P.: F.) L IX-X 12 Lepista nuda (B.: F.) C X 29 Lycoperdon perlatum P.: P. IX-X 27, 29 Lyophyllum palustre (P ) S VII, IX-X 20, 21, 22, 24 *Macrolepiota konradii (H. ex P.D. O ) M.M. M X 16 M. procera (S.: F.) S IX-X 8, 12 Marasmiellus ramealis (B.: F.) S VII 31 Marasmius rotula (S.: F.) F. VI-VII 31 *Mycena abramsii (M ) M VI 31 *M. citrinomarginata G VIII oddz. 29 M. epipterygia (S.: F.) G X 7, 24, 29 M. epipterygia var. viscosa (M ) R VII 35 *M. flavoalba (F.) Q. X 1, 2, 3, 11 M. galericulata (S.: F.) G IX, X 9, 29, 30, 31, 35 M. galopus (P.: F.) P. K. VI-VII, IX-X 6, 7, 8, 12, 20, 22, 24, 25, 28, 29, 30, 31, 32 M. galopus (P.: F.) Kumm. var. nigra (F. D ) X 12 M. megaspora K. VIII-IX 7, 31 M. pura (P.: F.) P. K. IX-X 12, 29, 31 M. sanguinolenta (A. et S.: F.) P. K. VII-VIII, X 12, 24, 31 M. speirea (F.: F.) G VI 35 *M. viridimarginata P. K. VIII 29 M. vulgaris (P.: F.) P. K. X 12, 31 M. zephirus (F.: F.) P. K. VIII-X 12, 24, 29, 31 cd. na str. 15
11 Grzyby makroskopowe Parku Narodowego Bory Tucholskie 15 cd. ze str Naucoria celluloderma P.D. O IX-X 9, 10, 30, 31, 35 N. scolecina (F.) Q. IX 9, 10, 32 Nectria cinnabarina (T ) F VIII 29 Oligoporus stypticus (,,stipticus ) (P.: F.) G et R X 30 Omphalina sphagnicola (B.) M.M. M VI 20 O. umbellifera (L.: F.) Q. VI-VII, IX-X 21, 22 *Panaeolus acuminatus (S.) Q.. B. X 3, 11, 19, 24 *P. fimicola (F.) Q. X 11, 31 Panaeolina foenisecii (P.: F.) R. M. VI-VII 2, 3 Paxillus atrotomentosus (B.: F.) F. IX oddz. 83 P. involutus (B.: F.) F.. L IX-X 7, 8, 12, 13, 14, 15, 20, 22, 24, 25, 28, 30, 32 P. panuoides (F.: F.) F. VII, X 13, 29 *P. rubidunculus P.D. O X 31 Peniophora quercina (P.: F.) C VII 6 Peziza badia P.: F. VII, IX 7, 35 Phellinus pini (B.: F.) A. A VI, IX-X 5, 6, 32 Phlebia tremellosa (S.: F.) N et B. IX 7 Pholiota flammans (B : F.) P. K. VIII 12, 24 *P. henningsii (B.) P.D. O VI-VII, IX-X 7, 22, 32 *P. heteroclita (F.: F.) Q. IX 31 P. myosostis (F.: F.) S IX 33 P. spumosa (F.: F.) S IX-X 7, 8, 14 Piptoporus betulinus (B.: F.) P. K. IX-X 24, 27 *Plicatura crispa (P.: F.) R X 9, 31 Pluteus atricapillus (B.) F VI-VII, IX-X 10, 12, 31 *P. pellitus (P.: F.) P. K. VIII 12 *P. salicinus (P.: F.) P. K. VII, IX 31 Polyporus badius (P.) S. VII oddz. 139 P. ciliatus F.: F. VI, X 11, 12 P. varius (P.): F. cd. na str. 16
12 16 Barbara Grzesiak i in. cd. ze str Psathyrella candolleana (F.: F.) M. VI-VII 12, 31 P. gracilis (F.: F.) Q. VI 2 P. sphagnicola (M ) F VII 7 *P. typhae (K.) A. P et D VIII 23 Pseudomerulius aureus (F.) J VI 5 Psilocybe aeruginosa (M.A. C : F.) N. X 29 P. coronilla (B.: F.) N. X oddz. 153 P. elongata (P.: F.) J.E. L VI, IX-X 7, 9, 24, 32, 33 *P. ericacea (P.: F.) Q. VI oddz. 151 P. ericaeoides (O ) N. VIII oddz. 141 P. fascicularis (H.: F.) N. VI-VII, IX 12, 29, 31 P. montana (P.: F.) P. K. VI, X 14, 27 P. polytrichi (F.: F.) P. et D VI oddz. 3 P. pseudocyanea (D.: F.) N. X 1, 2, 23, 24 *P. strictipes S et A. H. S. IX 11 P. uda (P.: F. ) G VII, IX-X 7, 9, 20, 22, 24, 32, 33 *Ramaria battaillei (M ) C X oddz. 128 *R. flava (S.: F.) Q. X 27 Rhizopogon obtextus (S.) R X 28 Rhodocollybia butyracea (B.: F.) L X 12, 29 R. butyracea (B.: F.) L for. asema (F.: F.) A, H et N X 12, 15, 17 R. maculata (A. et S.: F.) S IX 31 Rickenella fibula (B.: F.) R. VI-X 9, 10, 24, 31, 32 R. setipes (F.: F.) R. VI-VII 8, 34 Rozites caperatus (,,caperata ) (P.: F.) P. K. VII, IX 5, 25 Russula aeruginea L. X 12 R. alutacea (P.: F.) F. IX 7 R. badia Q. IX 10, 29 cd. na str. 17
13 Grzyby makroskopowe Parku Narodowego Bory Tucholskie 17 cd. ze str R. betularum H IX-X 7, 20, 21, 22, 31, 35 R. brunneoviolacea C. VII, IX 5, 13, 35 *R. cavipes B. IX 5 R. claroflava G VI-X 7, 10, 12, 22, 24, 31 R. (,,caerulea ) coerulea (P.) F. VIII, X 24, 35 R. decolorans (F.: F.) F. VI-X 5, 6, 7, 13, 16, 22, 25, 28 R. emetica (S.) P.: F. IX-X 7, 13, 20, 22, 24, 25, 28, 32 R. fragilis (P.: F.) F. IX 12 R. nitida (P.: F.) F. VII-VIII oddz. 153 R. ochroleuca (P.) F. IX-X 12 R. paludosa B. VI-X 5, 7, 13, 22, 24, 32, 35 R. puellaris F. VII 12, 29 R. risigallina (B.) S. VIII-IX 13, 22, 28 *R. rosea P. IX oddz. 151/152 R. sardonia F. IX-X 7, 12 R. vesca F. VI-VII 6, 13 R. vinosa L. VII 5 *R. violacea Q. IX 24 R. xerampelina (S.) F. IX oddz. 75 Schizophyllum commune F.: F. VII-IX 11, 27 Scleroderma bovista F. VII oddz. 142 S. citrinum P. VII-VIII, X 14, 15 S. verrucosum (B.) P. VIII oddz. 138 Scutellinia scutellata (L.) L VI-VII 31, 34, 35 Setulipes androsaceus (L.: F.) A VII-VIII, X 5, 6, 7, 13, 14, 15, 20, 22, 24, 25, 26, 28 Stereum complicatum (F.) F. X 31 S. hirsutum (W.: F.) G VI-VIII 30, 31, 35 Stereum subtomentosum P VII, IX, X 30, 31 cd. na str. 18
14 18 Barbara Grzesiak i in. cd. ze str Strobilurus esculentus (W.: F.) S VI oddz. 139 S. stephanocystis (H ) S X 12, 25, 27, 29 S. tenacellus (P.: F.) S VI 29 Suillus bovinus (L.: F.) R IX-X 6, 7, 13, 14, 15, 16, 17, 20, 22, 24, 25, 26, 28 S. flavidus (F.: F.) J.S. P IX 7 S. luteus (L.: F.) R X 14, 15 S. variegatus (S.: F.) O. K IX-X 22, 32 Thelephora caryophyllea (S.) F. VIII oddz. 84 T. terrestris E. ex W.: F. VI-X 5, 6, 14, 15, 25, 28, 30 *Trametes pubescens (S.: F.) P IX 12 Tremella mesenterica R.: F. VI oddz. 20 Trichaptum abietinum (D : F.) R VI-IX 5, 12, 13, 20, 22, 24, 25, 27, 28 *Trichoglossum hirsutum (P.: F.) B. VIII-IX 10 Tricholoma albobrunneum (P.: F.) P. K. X 14, 15, 16 T. equestre (L.: F.) P. K.. L X 16, 25 T. fulvum (B.: F.) B et G. X 15 T. saponaceum (F.: F.) P. K. X 13, 16 T. terreum (S.: F.) K. X oddz. 151, 152 Tricholomopsis rutilans (S.: F.) S IX-X 13, 17, 27 Tubaria conspersa (P.: F.) F X 9, 11, 17, 27 T. furfuracea (P.: F.) G VII, IX-X 5, 22, 27 Tylopilus felleus (B.: F.) P. K. VI oddz. 24 Vascellum pratense (P.: P.) K X 1 Xerocomus badius (F.: F.) K G VII, IX-X 6, 12, 13, 22, 24, 25, 28, 29, 31 X. pascuus (P.) K. X oddz. 127 X. subtomentosus (L.: F.) Q. IX 31 Xeromphalina cornui (Q.) J. F VIII-X 5, 24, 27
15 Grzyby makroskopowe Parku Narodowego Bory Tucholskie 19 Ryc. 2. Udział liczbowy taksonów grzybów na poszczególnych powierzchniach w zbiorowiskach leśnych. L-P5 Leucobryo-Pinetum (pow. 5), L-P6 Leucobryo-Pinetum (pow. 6), L-P13 Leucobryo-Pinetum (pow. 13), L-P25 Leucobryo-Pinetum (pow. 25), L-P28 Leucobryo- -Pinetum (pow. 28), M-P7 Molinio-Pinetum (pow. 7), V-uP22 Vaccinio uliginosi-pinetum (pow. 22), B-Qr12 Betulo-Quercetum roboris (pow. 12), F-Qp29 Fago-Quercetum petraeae (pow. 29), Vu-Bp24 Vaccinio uliginosi-betuletum pubescentis (pow. 24), S-C30 Stellario-Carpinetum (pow. 30), F-A31 Fraxino-Alnetum (pow. 31), Rn-A35 Ribeso nigri-alnetum (pow. 35). Fig. 2. Number of taxa of fungi on the permanent plots in the forest communities. L-P5 Leucobryo- -Pinetum (5), L-P6 Leucobryo-Pinetum (6), L-P13 Leucobryo-Pinetum (13), L-P25 Leucobryo- -Pinetum (25), L-P28 Leucobryo-Pinetum (28), M-P7 Molinio-Pinetum (7), V-uP22 Vaccinio uliginosi-pinetum (22), B-Qr12 Betulo-Quercetum roboris (12), F-Qp29 Fago-Quercetum petraeae (29), Vu-Bp24 Vaccinio uliginosi-betuletum pubescentis (24), S-C30 Stellario- -Carpinetum (30), F-A31 Fraxino-Alnetum (31), Rn-A35 Ribeso nigri-alnetum (35). Grupy ekologiczne grzybów Najliczniejszą grupą były grzyby naziemne (142 gatunki). Dość licznie reprezentowane są grzyby nadrzewne 59 gatunków, co świadczy o dostępności substratu w postaci drewna. Duży udział liczbowy mają grzyby briofilne (26), większy nawet od udziału grzybów naściółkowych (22). W grupie grzybów rozkładających szyszki zaznacza się specjalizacja w zależności od ich rodzaju szyszki sosnowe rozkładane są przez Auriscalpium vulgare, Strobilurus tenacellus i S. stephanocystis,
16 20 Barbara Grzesiak i in. Ryc. 3. Udział liczbowy taksonów grzybów na poszczególnych powierzchniach w zbiorowiskach nieleśnych. A+C1 Arrhenatherion + Calthion (pow. 1), A+C2 Arrhenatherion + Calthion (pow. 2), Ae3 Arrhenatherion elatioris (pow. 3), Ae11 Arrhenatherion elatioris (pow. 11), Cp4 Calthion palustris (pow. 4), Mc8 Molinion caeruleae (pow. 8), M9 Magnocaricion (pow. 9), P10 Phragmition (pow. 10), P23 Phragmition (pow. 23), C+P-C14 Corynephorion + Pohlio- -Callunion (pow. 14), C+P-C15 Corynephorion + Pohlio-Callunion (pow. 15), C+P-C16 Corynephorion + Pohlio-Callunion (pow. 16), C+P-C27 Corynephorion + Pohlio-Callunion (pow. 27), Cc26 Corynephorion canescentis (pow. 26), P-C17 Pohlio-Callunion (pow. 17), Cn18 Caricion nigrae (pow. 18), Cn19 Caricion nigrae (pow. 19), Cn34 Caricion nigrae (pow. 34), SP20 Scheuchzerietalia palustris (pow. 20), SP33 Scheuchzerietalia palustris (pow. 33), Sm21 Sphagnion magellanici (pow. 21), Sm32 Sphagnion magellanici (pow. 32). Fig. 3. Number of taxa of fungi on the permanent plots in the non-forest communities. A+C1 Arrhenatherion + Calthion (1), A+C2 Arrhenatherion + Calthion (2), Ae3 Arrhenatherion elatioris (3), Ae11 Arrhenatherion elatioris (11), Cp4 Calthion palustris (4), Mc8 Molinion caeruleae (8), M9 Magnocaricion (9), P10 Phragmition (10), P23 Phragmition (23), C+P-C14 Corynephorion + Pohlio-Callunion (14), C+P-C15 Corynephorion + Pohlio-Callunion (15), C+P-C16 Corynephorion + Pohlio-Callunion (16), C+P-C27 Corynephorion + Pohlio-Callunion (27), Cc26 Corynephorion canescentis (26), P-C17 Pohlio-Callunion (17), Cn18 Caricion nigrae (18), Cn19 Caricion nigrae (19), Cn34 Caricion nigrae (34), SP20 Scheuchzerietalia palustris (20), SP33 Scheuchzerietalia palustris (33), Sm21 Sphagnion magellanici (21), Sm32 Sphagnion magellanici (32). natomiast świerka przez Strobilurus esculentus. Grzyby z pozostałych grup notowano sporadycznie, np. grzyby podziemne (dwa gatunki Elaphomyces granulatus, Rhizopogon obtextus), grzyby zasiedlające szczątki owocników innych grzybów (dwa Collybia cookei, C. tuberosa) i grzyby, które wykorzystują jako substrat ciała owadów (jeden Cordyceps militaris).
17 Grzyby makroskopowe Parku Narodowego Bory Tucholskie 21 Grupy troficzne grzybów Grzyby saprotroficzne tworzą najliczniejszą grupę, reprezentowaną przez 149 taksonów. Na drewnie drzew iglastych spotykany był często gatunek Trichaptum abietinum, a na drewnie brzozy Piptoporus betulinus. Wśród grzybów naściółkowych często obserwowano Setulipes androsaceus i Xeromphalia cornui. Drugą pod względem liczebności grupę stanowią grzyby ektomykoryzowe (100 taksonów). Ze względu na dominację w Parku drzewostanów sosnowych, najwięcej zanotowano gatunków związanych z sosną zwyczajną Pinus sylvestris (np. Boletus pinophilus, Suillus luteus, Lactarius deliciosus). Osobną grupę tworzą grzyby związane z brzozami Betula pendula, B. pubescens (np. Leccinum scabrum, L. versipelle), olszą Alnus glutinosa (np. Paxillus rubicundulus), świerkiem Picea abies (np. Lactarius deterrimus) i dębami Quercus petraea, Q. robur, Q. rubra (np. Xerocomus pascuus). Grzyby pasożytnicze w Parku reprezentowane są zaledwie przez ośmiu przedstawicieli. Wśród nich stwierdzono cztery gatunki zasiedlające mszaki: Galerina paludosa, Lyophyllum palustre, Rickenella fibula, R. setipes oraz trzy będące pasożytami drzew: Armillaria mellea s.l., Heterobasidion annosum, Phellinus pini. Tworzyły one jedynie pojedyncze owocniki. Na powierzchni numer 35 znajdującej się w olsie porzeczkowym (Ribeso-Alnetum) zaobserwowano grzyba pasożytującego na poczwarkach i gąsienicach motyli oraz ciem Cordyceps militaris. Charakterystyka grzybów badanych zbiorowisk roślinnych Grzyby zbiorowisk łąkowych Grupa ta odznacza się raczej niewielką różnorodnością gatunkową, reprezentowaną przez 34 taksony. Są to w większości saprotrofy naziemne (18 gatunków), takie jak: Agaricus macrocarpus, Agrocybe paludosa, A. praecox, Calvatia utriformis. Zanotowano grzyby halucynogenne, np. Psilocybe strictipes oraz przedstawicieli rodzaju Panaeolus. Wśród saprotrofów stwierdzono gatunki rozkładające ściółkę z rodzaju Mycena (M. flavoalba i M. galopus), rosnące na martwych szczątkach mchów (Galerina hypnorum i G. clavata) oraz na drewnie (pięć gatunków, np. Daedaleopsis confragosa). Przedstawicielami grzybów mykoryzowych były cztery taksony (np. Paxillus involutus). Zidentyfikowano dwa pasożyty: na mchach Rickenella setipes oraz na szyi korzeniowej sosny Heterobasidion annosum. Grzyby szuwarów turzycowych i trzcinowych Grzyby z tej grupy reprezentowane są przez 23 gatunki, wśród których przeważają saprotrofy (13), w tym grzyby briofilne (siedem, np. Psilocybe elongata, Galerina sphagnorum), nadrzewne (trzy, np. Plicatura crispa, Mycena galericulata),
18 22 Barbara Grzesiak i in. naściółkowe (dwa Tubaria conspersa, Psathyrella typhae) i naziemne (jeden Psilocybe pseudocyanea). Grzyby mykoryzowe, związane z sosną i olszą, tworzą grupę w liczbie sześciu przedstawicieli (np. Laccaria laccata, L. tortilis, Naucoria celluloderma), natomiast pasożyty, to dwa gatunki rosnące na mszakach Galerina paludosa (na torfowcach) i Rickenella fibula (na innych mszakach). Wyraźnie zaznacza się duży udział grzybów briofilnych (dziewięć gatunków) z rodzajów: Galerina, Hygrocybe, Psilocybe, Rickenella i Trichoglossum. Grzyby torfowisk Badaniami objęte zostały zbiorowiska torfowisk wysokich Sphagnion magellanici, przejściowych Scheuchzerietalia palustris i niskich Caricion nigrae. Łącznie stwierdzono 49 gatunków grzybów. Przeważają saprotrofy 24 gatunki, znaczną część stanowią grzyby briofilne, rozkładające martwe szczątki mszaków (15, np. Galerina sphagnorum). Zanotowano również nielicznie grzyby naściółkowe (dwa gatunki, np. Mycena galopus), nadrzewne (dwa, np. Trichaptum abietinum), naziemne (cztery, np. Entoloma juncinum) i jeden gatunek rozkładający owocniki grzybów Collybia tuberosa. Wśród stwierdzonych grzybów mykoryzowych (18 taksonów) występowały symbionty sosny, głównie z rodzajów: Cortinarius, Laccaria, Lactarius, Leccinum, Russula, Suillus i Paxillus. Pasożyty (w liczbie sześciu) reprezentowane były przez gatunki zasiedlające mszaki: Galerina paludosa, Lyophyllum palustre, Rickenella fibula i Rickenella setipes, jak również nadrzewne, atakujące sosny: Heterobasidion annosum i Phellinus pini. Zanotowano także Omphalina (Lichenomphalia) umbellifera, będący przedstawicielem grzybów symbiotycznych. Na powierzchniach torfowiskowych wyraźnie wyodrębnia się grupa grzybów briofilnych, stanowiąca podstawę składu gatunkowego tych ekosystemów. Były to m.in.: Arrhenia acerosa, G. calyptrata, G. fallax, G. paludosa, G. sphagnorum, G. tibiicystis, Omphalina sphagnicola, Pholiota henningsii, Ph. myosotis, P. uda, Rickenella fibula, R. setipes. Murawy szczotlichowe i wrzosowiska W zbiorowiskach tych stwierdzono łącznie 49 taksonów. Zaznacza się wyraźny udział grzybów ektomykoryzowych, które stanowią dominującą grupę grzybów (27 gatunków). Wśród nich pojawiają się głównie przedstawiciele rodzajów: Amanita, Cortinarius, Laccaria, Tricholoma. Bardzo licznie na wydmach notowano gatunek Scleroderma citrinum. Jako typowych przedstawicieli tych ekosystemów można wymienić grzyby rosnące na piasku: Inocybe dunensis i Gyroporus castaneus (stwierdzony w pobliżu dębów). Saprotrofy tworzą drugą pod względem liczebności grupę 21 gatunków. Wśród nich znajdują się grzyby naziemne (sześć gatunków, np. Macrolepiota konradii), briofilne (dwa, np. Psilocybe montana), nadrzewne (siedem, np. Pholiota spumosa), naściółkowe (pięć, np. Setulipes androsaceus) i rozkładające
19 Grzyby makroskopowe Parku Narodowego Bory Tucholskie 23 szyszki (jeden Strobilurus stephanocystis). Na drewnie rosły: Tricholomopsis rutilans, Schizophyllum commune, a na ściółce: Tubaria conspersa i Setulipes androsaceus. Stwierdzono dwa grzyby występujące na suchych, wydmowych i piaszczystych terenach, często na wypaleniskach: Psilocybe montana i Fayodia maura. Na ubogiej, piaszczystej glebie zanotowano Clavulinopsis helvola. Zidentyfikowano tylko jeden, nadrzewny gatunek pasożytniczy Armillaria mellea s.l. Bór świeży Zbiorowisko Leucobryo-Pinetum reprezentowane było przez 61 taksonów grzybów. Dominowały gatunki mykoryzowe (37), należące do rodzajów: Amanita, Cantharellus, Cortinarius, Laccaria, Russula, Rozites, Suillus, Xerocomus, w większości związane z sosną. Zanotowano dwa grzyby podziemne Elaphomyces granulatus i Rhizopogon obtextus. Do saprotrofów, zanotowanych w liczbie 21 gatunków, należały grzyby nadrzewne (dziesięć gatunków, np. Clavicorona pyxidata), naściółkowe (cztery, np. Xeromphalina cornui na igłach sosny), rosnące na glebie (trzy, np. Coltricia perennis) rozkładające szyszki sosny (Auriscalpium vulgare i Strobilurus stephanocystis), obligatoryjnie briofilne (Galerina hypnorum) i występujące na szczątkach owocników innych grzybów (Collybia tuberosa). Jedynym grzybem pasożytniczym stwierdzonym na powierzchniach był Phellinus pini, rosnący na żywej sośnie. Bór wilgotny W obrębie tego zespołu roślinnego zanotowano łącznie 40 taksonów grzybów: 24 mykoryzowe i 16 saprotroficznych. Wśród symbiontów zidentyfikowano cztery gatunki koźlarzy: Leccinum niveum, L. roseofractum, L. scabrum, L. variicolor oraz grzyby należące do innych rodzajów, jak np. Cortinarius croceoconus czy Suillus flavidus. Saprotrofy reprezentowane były przez sześć grzybów obligatoryjnie briofilnych. Były to: Galerina calyptrata, G. fallax, G. sphagnorum, Pholiota henningsii, Psilocybe elongata i P. uda. Stwierdzono także saprotrofy nadrzewne (cztery gatunki, np. Phlebia tremellosa na gałązce brzozy, Fomes fomentarius na pniu brzozy), naściółkowe (cztery, np. Mycena galopus i M. megaspora) oraz rosnące na glebie (Psathyrella sphagnicola i Peziza badia). Acidofilny las brzozowo-dębowy Zidentyfikowano 40 gatunków. Zaznacza się duży udział grzybów saprotroficznych (28 gatunków), w tym: nadrzewnych (15, np. Clavicorona pyxidata), naściółkowych (osiem, np. Rhodocollybia butyracea), naziemnych (trzy, np. Macrolepiota procera) i rozkładających szyszki sosny (jeden Strobilurus stephanocystis). Grzyby
20 24 Barbara Grzesiak i in. mykoryzowe reprezentowane są przez 12 taksonów z rodzajów: Amanita, Lactarius, Paxillus, Russula, Xerocomus. Bór bagienny W zbiorowisku zanotowano 35 gatunków. Najwięcej było grzybów mykoryzowych (18) z rodzajów: Amanita, Boletus, Cortinarius, Lactarius, Paxillus, Russula, Suillus, Xerocomus. Prawie wszystkie, z wyjątkiem Lactarius necator, są symbiontami sosny. Grzybów saprotroficznych zanotowano 15, a wśród nich pięć obligatoryjnie briofilnych (np. Galerina fallax), cztery nadrzewne (np. Fomes fomentarius), trzy naściółkowe (np. Mycena galopus) i trzy naziemne (np. Clitocybe clavipes). Wyróżniono gatunek pasożytniczy, zasiedlający torfowce Lyophyllum palustre oraz Omphalina (Lichenomphalia) umbellifera. Brzezina bagienna Zbiorowisko wyróżniało się wysoką liczbą gatunków (48). W składzie gatunkowym pojawiają się grzyby typowe dla siedlisk nieleśnych, np. Panaeolus acuminatus. Dominującą grupą troficzną były saprotrofy (25 taksonów), które rosły na kłodach, pniach, gałęziach (osiem, np. Chondrostereum purpureum), glebie (siedem, np. Clitocybe ditopa), martwych częściach mchów (cztery, np. Galerina hypnorum) i ściółce (sześć, np. Xeromphalia cornui). Wśród grzybów mykoryzowych (19 gatunków) przeważały symbionty sosny, np. Russula emetica czy Laccaria proxima. Pasożyty reprezentowane były przez cztery gatunki, w tym trzy obligatoryjnie briofilne (Galerina paludosa, Lyophyllum palustre, Rickenella fibula) i jednego nadrzewnego Armillaria mellea s.l. Acidofilny las bukowo-dębowy W zbiorowisku tym stwierdzono 33 gatunki grzybów. Zdecydowaną większość stanowią saprotrofy (24), a wśród nich wyodrębniono również grzyby rosnące na glebie (sześć gatunków, np. Lepista nuda), na drewnie (siedem, np. Daedaleopsis confragosa), na ściółce (siedem, np. Mycena epipterygia), szyszkach sosny (trzy, np. Strobilurus stephanocystis) oraz na mszakach (Galerina hypnorum). Zanotowano osiem gatunków mykoryzowych, głównie z rodzajów: Amanita, Cortinarius, Inocybe, Lactarius, Russula i Xerocomus. U podstawy pnia sosny stwierdzono owocniki grzyba pasożytniczego Heterobasidion annosum. Grąd pomorski W obrębie tego zbiorowiska wyróżniono 13 gatunków grzybów, większość (siedem) to saprotrofy nadrzewne, rosnące na licznie występujących kłodach, np. Ganoderma
21 Grzyby makroskopowe Parku Narodowego Bory Tucholskie 25 applanatum, Oligoporus stypticus. Zanotowano jeden gatunek naściółkowy Mycena galopus i jeden naziemny Clitocybe nebularis. Stwierdzono trzech przedstawicieli grzybów mykoryzowych, w tym jeden związany z olszą Naucoria scolecina i dwa z sosną Paxillus involutus i Thelephora terrestris. Heterobasidion annosum reprezentował grupę grzybów pasożytniczych. Łęg jesionowo-olszowy W łęgu zanotowano 40 taksonów. Wśród grup troficznych dominują saprotrofy 28 gatunków. Są to w przeważającej większości grzyby nadrzewne (19 gatunków). Występowały tu m.in. na kłodzie olszy: Crucibulum laeve, Inonotus radiatus, Plicatura crispa, Pluteus salicinus, Pholiota heteroclicta, a na drobnych gałązkach Marasmius rotula. Stwierdzono również siedem gatunków naściółkowych z rodzaju Mycena (np. Mycena megaspora, M. sanguinolenta) oraz dwa saprotroficzne rosnące na ziemi (Panaelous fimicola i Rhodocollybia maculata). Grzyby mykoryzowe reprezentowane były przez dziesięciu przedstawicieli, w tym trzech związanych z olszą: Laccaria purpureobadia, Naucoria celluloderma i Paxillus rubidunculus. Stwierdzono dwa gatunki pasożytnicze: u podstawy pni żywych olsz Armillaria mellea s.l. oraz ściśle briofilny Rickenella fibula. Ols porzeczkowy W zbiorowisku obserwowano 31 gatunków, z czego większość stanowią grzyby saprotroficzne (16), notowane na wszystkich typach podłoży na drewnie (11, np. Polyporus ciliatus, Psathyrella candolleana), ściółce (dwa, np. Mycena speirea), szczątkach owocników innych grzybów (Collybia cookei), na ziemi (Peziza badia) i martwych częściach mchów (Galerina hypnorum). Występowały tu m.in., na drewnie olszy: Chlorociboria aeruginescens, Scutellinia scutellata i Delicatula integrella oraz na ziemi Peziza badia. Na drobnych gałązkach stwierdzono Mycena epipterygia var. viscosa. Wśród grzybów mykoryzowych zanotowano 11 gatunków z rodzajów: Amanita, Laccaria, Lactarius, Naucoria i Russula. Wykazano obecność czterech pasożytów: Armillaria mellea s.l., Rickenella fibula, R. setipes oraz Cordyceps militaris. Grzyby chronione, zagrożone i nowe dla Parku W świetle aktualnego R... (2014) na terenie Parku Narodowego Bory Tucholskie zanotowano cztery gatunki objęte częściową ochroną prawną: Inonotus obliquus, Pholiota heteroclita, Suillus flavidus i Trichoglossum hirsutum. Obszar ten stanowi ostoję dla 47 taksonów wykazanych na Czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych w Polsce (W, Ł 2006). Najwięcej
22 26 Barbara Grzesiak i in. Tab. 3. Gatunki rzadkie, zagrożone (W, Ł 2006) i chronione (R ) w Parku Narodowym Bory Tucholskie. Kategorie zagrożenia: Ex wymarłe i zagrożone, E wymierające, V narażone, R rzadkie, I o nieokreślonym zagrożeniu; * gatunek objęty częściową ochroną prawną. Table 3. Rare and thereatened species of fungi (W, Ł 2006) and protected by law (R ) in the Bory Tucholskie National Park. Categories of threats: Ex extinct, E endangered, V vulnerable, R rare, I indeterminate. * species under partial protection of law. Kategoria zagrożenia Gatunek Status ochrony Category of threats Species Conservation status Ex E V R I Agrocybe paludosa Clavicorona pyxidata Cordyceps militaris Cortinarius acutus C. armeniacus C. croceus C. fulvescens Dacryomyces capitatus Entoloma juncinum Fayodia maura Galerina jaapii G. paludosa G. sphagnorum Gomphidius glutinosus G. roseus Gyroporus castaneus Hygrocybe coccineocrenata Inonotus obliquus * Leccinum niveum L. roseofractum Lentinus torulosus Lichenomphalia (Omphalina) umbellifera Lyophyllum palustre Mycena megaspora Omphalina sphagnicola Paxillus rubicundulus Phellinus pini Pholiota henningsii P. heteroclita * P. myosotis Plicatura crispa cd. na str. 27
23 Grzyby makroskopowe Parku Narodowego Bory Tucholskie 27 cd. ze str Pseudomerulius aureus Psilocybe elongata P. ericaea P. ericaeoides P. montana P. polytrichi P. pseudocyanea P. uda Ramaria flava Russula alutacea R. coerulea Scleroderma bovista Suillus flavidus * Thelephora caryophyllea Trichoglossum hirsutum * Tricholoma equestre Razem Total gatunków zanotowano w kategorii R rzadkie (24), a najmniej znalazło się w grupie grzybów o nieokreślonym zagrożeniu I (2) (Tab. 3). Zanotowano 47 taksonów grzybów, które do tej pory nie były podawane z terenu Parku Narodowego Bory Tucholskie (Tab. 2) (Ł 2012). Wśród nich stwierdzono 13 gatunków rzadkich i zagrożonych, które występowały w różnych częściach naszego kraju, w tym w północno-zachodniej części Polski (W, Ł ; (Tab. 3). Były to: Cordyceps militaris (L.) L grzyb o pomarańczowych, maczugowatych owocnikach, jest pasożytem poczwarek motyli, zakopanych w glebie (B, K 1984). Fayodia maura (F.) S (syn. Myxomphalia maura (F.: F.) H ) gatunek saprotroficzny rosnący na zmineralizowanej glebie, często na wypaleniskach, w lasach i poza nimi, od lata do jesieni, ma szary lub brązowy, niewielki, owocnik z wgłębieniem w środku, blaszki białe do brązowych i szarych, mocno kontrastujące z kapeluszem, zapach intensywny (K, V 2012). Galerina jaapii A.H. S. et S grzyb obligatoryjnie briofilny, związany z różnymi gatunkami mchów (oprócz torfowców), kapelusz żółtobrązowy, ochrowy na brzegach, na trzonie występuje niewielki pierścień, spotykany w wilgotnych miejscach, także na obrzeżach stawów, zbiorników wodnych, torfowisk, występuje od lata do jesieni (K, V 2012). Gyroporus castaneus (B.: F.) Q. miąższ u tego gatunku jest biały lub jasnobrązowy, zmieniający barwę po przekrojeniu owocnika, kapelusz orzechowy
24 28 Barbara Grzesiak i in. lub rdzawobrązowy, występuje w lasach liściastych, szczególnie pod dębami, od późnego lata do jesieni (K, V 2012). Leccinum roseofractum W grzyb ma kapelusz brązowoczarny do czarnego, na trzonie jasne kosmki, które stają się ciemniejsze im bliżej podstawy, miąższ jest biały, różowieje po przekrojeniu, występuje jesienią, jest gatunkiem mykoryzowym, rośnie pod brzozami (B i in. 2000). Lentinus torulosus (P.: F.) L (syn. Panus conchatus (B.: F.) F.) owocnik muszlowaty, brzeg podwinięty, początkowo liliowopurpurowy, potem brązowy, blaszki anastomozujące, trzon ekscentryczny, saprotrof, na martwym liściastym drewnie, głównie brzozy, rzadziej buka i topoli, występuje od lata do późnej jesieni (K, V 2012). Paxillus rubidunculus P.D. O (syn. Paxillus filamentosus (S.) F.) grzyb mykoryzowy, związany z olszą, kapelusz podwinięty na brzegu, owocnik żółtobrązowy, blaszki zbiegające na trzon (K, V 2012). Pholiota henningsii (B.) P.D. O gatunek obligatoryjnie briofilny, rosnący na torfowcach lub innych mszakach, kapelusz żółtawy, w centralnej części pomarańczowobrązowy z łatkami, trzon białawy do jasnożółtego, u podstawy brązowawy, rośnie na torfowiskach jesienią, wyjątkowo latem (K, V 2012). P. heteroclita (F.: F.) Q. (syn. Hemipholiota heteroclita (F.) B ) na brzozie lub olszy, rzadko innych drzewach liściastych, kapelusz jasnożółty do ochrowożółtego, brązowiejący w centralnej części, pokryty cienkimi, brązowawymi łatkami, blaszki jasne, potem brązowieją, na trzonie brązowawy pierścień, zapach owocnika pieprzny, rośnie na żywych, obumierających i martwych kłodach, występuje jesienią (K, V 2012). Plicatura crispa (P.: F.) R (syn. Plicaturopsis crispa (F.) R ) owocniki muszlowate, przytwierdzone do substratu krótkim trzonkiem, z koncentrycznym strefowaniem, białe na brzegu, ochrowożółte, do brązowych, za młodu elastyczne, po wyschnięciu twarde, na martwym drewnie buka, leszczyny i olszy, występują przez cały rok (B, K 1986). Psilocybe ericacea (P.: F.) Q. (syn. Hypholoma ericaeum (P.: F.) K - ) kapelusz z połyskiem, czerwonawobrązowy do orzechowobrązowego, hygrofaniczny, trzon jasnożółty do brązowego, występuje na mokradłachi wilgotnych wrzosowiskach, od późnego lata do jesieni (K, V 2012). Ramaria flava (S.: F.) Q. owocnik koralowaty, na końcach rozgałęziony na dwie części, siarkowożółty do jasnożółtego, miąższ kruchy, czasami tworzy czarcie kręgi lub wyrasta pojedynczo, występuje w lasach iglastych do późnej jesieni (B, K 1986). Trichoglossum hirsutum (P.: F.) B. owocniki maczugowate, czarne do czarnobrązowych, nieregularnie rowkowane, pokryte aksamitnymi włoskami, rosną pojedynczo lub w grupach, na zatorfionych obszarach, gdzie występują torfowce i rosiczki, od lata do jesieni (B, K 1984).
25 Grzyby makroskopowe Parku Narodowego Bory Tucholskie 29 DYSKUSJA W wyniku prowadzonych badań stwierdzono łącznie 258 taksonów grzybów makroskopowych, z czego 47 nie było do tej pory podawanych z terenu Parku. Po uwzględnieniu danych zawartych w literaturze i notowań Pracowników Parku zgromadzonych w bazie danych, lista grzybów liczy 517 taksonów. W świetle badań mykologicznych prowadzonych w innych polskich parkach narodowych, Park Narodowy Bory Tucholskie należy do średnio bogatych pod względem liczby wykazanych gatunków (S i in. 2015) (Tab. 4). Może mieć na to wpływ wiele czynników. Biorąc pod uwagę datę powstania (Tab. 4), wyższą liczbę gatunków mają starsze parki narodowe, np. Białowieski (1585), Pieniński (830), Babiogórski (993), Tatrzański (697). Młodsze, utworzone w latach 90 ubiegłego wieku, należą do parków o mniejszej liczbie gatunków. Na podstawie danych z 2012 roku (Ł 2012) Park Narodowy Bory Tucholskie wyróżnia się na ich tle dużą różnorodnością gatunkową grzybów (413), zaraz po Poleskim Parku Narodowym (418). Po podsumowaniu zawartym w niniejszej publikacji, PNBT przewyższa liczbą taksonów (517) starsze parki, niektóre o dużo większej powierzchni, np. Wigierski (516 gatunków), Woliński (460), Świętokrzyski (ok. 450), Słowiński (429), Poleski (418) i inne. Z Narwiańskiego PN, który powstał w tym samym roku, co Park Narodowy Bory Tucholskie, brak danych literaturowych na temat grzybów wielkoowocnikowych. PNBT był badany pod względem mykologicznym od daty powstania, a obserwacje na tych terenach były prowadzone jeszcze przed jego utworzeniem (Ł 2012). Powierzchnia parku (Tab. 4) ma niewielki wpływ na liczbę gatunków. Najmniejszy Park Narodowy Ojcowski o powierzchni 21,46 km 2, ma 800 gatunków grzybów, natomiast największy, Biebrzański o powierzchni 592,23 km Park Narodowy Bory Tucholskie jest jednym z najmniejszych parków narodowych (46,13 km 2 ) i charakteryzuje się średnią różnorodnością gatunkową w porównaniu z innymi parkami. Bogactwo gatunkowe grzybów wielkoowocnikowych związane jest z różnorodnością zespołów roślinnych, struktury gatunkowej drzewostanu i urozmaiceniem siedlisk. Trudno porównać PNBT, w którym dominują monokultury sosnowe, np. do Białowieskiego Parku Narodowego, w którym występuje wiele zbiorowisk roślinnych oraz gatunków drzew ( i który jest jedną z najcenniejszych polskich i europejskich ostoi grzybów (1585 gatunków) (Tab. 4). Ł (2012) podaje z Parku Narodowego Bory Tucholskie 413 gatunków grzybów wielkoowocnikowych. Badania prowadzone były w latach , oraz Liczba taksonów zanotowanych w ramach niniejszego projektu stanowi ponad połowę liczby gatunków stwierdzonych przez Autorkę. Liczba gatunków grzybów w poszczególnych grupach ekologicznych w badaniach Ł (2012) oraz w obserwacjach z 2014 roku wykazuje pewne podobieństwa (Ryc. 4). Chociaż w niniejszych badaniach wyróżniono dodatkowe
26 30 Barbara Grzesiak i in. Tab. 4. Liczba gatunków grzybów wielkoowocnikowych w parkach narodowych w Polsce (za S i in. 2015, zmodyfikowane). Table 4. Number of macrofungi species in national parks in Poland (S et al. 2015, modificated). Park Narodowy National Park Data utworzenia Established Powierzchnia Area [km 2 ] Liczba taksonów (gatunków) The number of taxa (species) Źródło danych (za S i in. 2015) Data source (S et al. 2015) Białowieski , K i in Kampinoski , K i in (wg granic z pracy Bieszczadzki ,96 G npubl. dane autorów i in. 2008) unpublished own data (borders according to G et al. 2008) 993 (liczba gatunków z masywu Babiogórski ,90 Babiej Góry) B 2004, 2006 (the number of species of the Babia Mountain) Roztoczański , M i in Pieniński , C 2010 Wielkopolski , B 1992 Ojcowski , W 2008 Gorczański , W i in Tatrzański , R 2012 Ujście Warty , K, Ś 2013 Wigierski , H, R 2010 Woliński ,37 ok. 460 L 1966; S, S 2012 Świętokrzyski ,26 ok. 450 Ł 2000 Słowiński , B, L 1983 Poleski , F 2002 Bory Tucholskie , Ł 2012 Drawieński , S 2013 Magurski , W 1999 Biebrzański , K i in Karkonoski ,80 ok. 200 N i in Gór Stołowych ,40 56 A 2013 a Narwiański ,10
27 Grzyby makroskopowe Parku Narodowego Bory Tucholskie 31 Ryc. 4. Udział liczbowy gatunków w poszczególnych grupach ekologicznych w Parku Narodowym Bory Tucholskie. A naziemne, B nadrzewne, C naściółkowe, D obligatoryjnie briofilne, E podziemne, F na szyszkach, G na owocnikach, H na poczwarkach owadów. Fig. 4. Number of species in ecological group of fungi in the Bory Tucholskie National Park. A terrestrial fungi, B xylobionts, C litter-inhabiting fungi, D bryophilous fungi, E hypogeous fungi, F fungi on cones, G fungi on old fruit bodies of other fungi, H fungi growing on insect pupae. grupy ekologiczne, to w obu przypadkach dominują grzyby naziemne, a drugą pod względem liczby gatunków grupą są grzyby nadrzewne. W badaniach Ł (2012) grzyby naściółkowe były najmniej liczną grupą. W 2014 najmniejszą grupą były grzyby wyrastające na owadach. Zwraca uwagę duży udział liczbowy grzybów obligatoryjnie briofilnych (26 gatunków), porównywalny z liczbą grzybów rosnących na ściółce (22). W obserwacjach Ł (2012) i niniejszych badaniach dominują grzyby saprotroficzne, grzyby mykoryzowe stanowią dość liczną grupę, a najmniej jest pasożytów. Świadczy to o równowadze grup troficznych panującej w ekosystemach Parku. Podczas badań zaobserwowano, że na skład gatunkowy grzybów i obfitość tworzenia owocników w poszczególnych miesiącach, oprócz warunków atmosferycznych, miało wpływ wiele czynników, np. w przypadku zbiorowisk łąkowych terminy koszenia, położenie tych zbiorowisk w pobliżu lasów, w przypadku zbiorowisk podmokłych poziom stagnującej wody. Na skład gatunkowy ma wpływ specyfika zbiorowiska roślinnego. Przykładem może być brzezina bagienna, w której zanotowano wysoką liczbę taksonów grzybów (48), pomimo że reprezentowane było przez pojedynczą powierzchnię obserwacyjną. W warstwie mszystej występują torfowce, są to siedliska podmokłe, stwarzające optymalne warunki dla grzybów preferujących dużą wilgotność. Obok występują siedliska bardziej suche, zajmowane przez inne gatunki mchów. W obrębie zbiorowiska rosną brzozy. Stwarza to korzystne warunki dla rozwoju grzybów mykoryzowych i saprotroficznych.
XX exhibition of mushrooms in the Tucholski Landscape Park
SPRAWOZDANIA / REPORTS Anna Kujawa, Beata Sumorok, Dorota Borzyszkowska XX Wystawa grzybów w Tucholskim Parku Krajobrazowym XX exhibition of mushrooms in the Tucholski Landscape Park W dniach 7-9 października
Bardziej szczegółowoRÓŻNORODNOŚĆ MACROMYCETES NA TLE PRZEMIAN ROŚLINNOŚCI NA TORFOWISKU ATLANTYCKIM STRAMNICZKA
WODA-ŚRODOWISKO-OBSZARY WIEJSKIE 2010: t. 10 z. 3 (31) WATER-ENVIRONMENT-RURAL AREAS s. 257 270 www.itep.edu.pl Instytut Technologiczno-Przyrodniczy w Falentach, 2010 RÓŻNORODNOŚĆ MACROMYCETES NA TLE PRZEMIAN
Bardziej szczegółowoEktomikoryzy ukryty potencjał w badaniach mikobioty drzew leśnych na przykładzie drzewostanów modrzewiowych. Tomasz Leski Instytut Dendrologii PAN
Ektomikoryzy ukryty potencjał w badaniach mikobioty drzew leśnych na przykładzie drzewostanów modrzewiowych Tomasz Leski Historia badań nad mikoryzą modrzewia europejskiego Frank 1885 Melin 1922, 1925
Bardziej szczegółowoSTRESZCZENIE WSTĘP Lasek Północny w Słupsku Brzoza brodawkowata Grzyby poliporoidalne Cele pracy:
STRESZCZENIE Badania przeprowadzono latem 008 roku w Lasku Północnym w Słupsku. Teren badań podzieliłam na pięć stanowisk, znajdujących się w środkowej części Lasku Północnego. Celem badań było określenie
Bardziej szczegółowoFORMY OCHRONY PRZYRODY
Ryszard Kapuściński FORMY OCHRONY PRZYRODY Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 z 30 kwietnia 2004 r. z późniejszymi zmianami) wymienia 10 form ochrony przyrody,
Bardziej szczegółowoOperat ochrony szaty roślinnej i grzybów. Plan ochrony dla Kozienickiego Parku Krajobrazowego Etap I Diagnoza stanu
Operat ochrony szaty roślinnej i grzybów Plan ochrony dla Kozienickiego Parku Krajobrazowego Etap I Diagnoza stanu Zespół autorski Dr Bartosz Piwowarski zbiorowiska nieleśne, analiza florystyczna, opracowanie
Bardziej szczegółowoZRÓŻNICOWANIE MACROMYCETES MSZARU WRZOŚCOWEGO Erico-Sphagnetum medii (Schwick. 1933) Moore 1968 WSTĘPNE WYNIKI BADAŃ
WODA-ŚRODOWISKO-OBSZARY WIEJSKIE 2010: t. 10 z. 3 (31) WATER-ENVIRONMENT-RURAL AREAS s. 271 282 www.itep.edu.pl Instytut Technologiczno-Przyrodniczy w Falentach, 2010 ZRÓŻNICOWANIE MACROMYCETES MSZARU
Bardziej szczegółowoLasy w planowaniu ochrony form ochrony przyrody. Warsztaty Udział społeczny w zarządzaniu cennymi przyrodniczo lasami Izabelin lutego 2015
Lasy w planowaniu ochrony form ochrony przyrody Warsztaty Udział społeczny w zarządzaniu cennymi przyrodniczo lasami Izabelin 20-21 lutego 2015 Park narodowy Plan ochrony (20 lat) Zadania ochronne (1-5
Bardziej szczegółowoMakrogrzyby (Macromycetes) doliny Samborowo w Lasach Oliwskich (Trójmiejski Park Krajobrazowy)
Makrogrzyby (Macromycetes) doliny Samborowo w Lasach Oliwskich (Trójmiejski Park Krajobrazowy) Macroscopic fungi (Macromycetes) of the valley Samborowo in Oliwskie Forests (Trójmiejski Landscape Park)
Bardziej szczegółowoRezerwaty przyrody czas na comeback!
Rezerwaty przyrody czas na comeback! OCHRONA REZERWATOWA W WOJ. LUBUSKIM ANDRZEJ JERMACZEK, MAREK MACIANTOWICZ Stan na 20.01.2017 Według stanu na koniec roku 2016 w województwie lubuskim były 64 rezerwaty
Bardziej szczegółowoLogo PNBT. Symbolem PNBT jest głuszec - ptak, który jeszcze niedawno licznie występował w Borach Tucholskich.
Powstanie Parku Park Narodowy "Bory Tucholskie" jest jednym z najmłodszych parków narodowych w Polsce. Utworzono go 1 lipca 1996 roku. Ochroną objęto powierzchnię 4 798 ha lasów, jezior, łąk i torfowisk.
Bardziej szczegółowoEKTOMIKORYZY UKRYTY POTENCJAŁ BADAŃ MIKOLOGICZNYCH. Maria Rudawska Pracownia Badania Mikoryz Instytut Dendrologii PAN w Kórniku
EKTOMIKORYZY UKRYTY POTENCJAŁ BADAŃ MIKOLOGICZNYCH Maria Rudawska Pracownia Badania Mikoryz Pionierzy badań nad mikoryzą F.M. Kamieński A.B. Frank (1851-1912) (1839-1900) Frank (1885) podział na mikoryzę
Bardziej szczegółowoPrzyrodnicze uwarunkowania gospodarki przestrzennej PUGP. Ćwiczenie 1 zagadnienia wprowadzające do informacji o środowisku przyrodniczym
Przyrodnicze uwarunkowania gospodarki przestrzennej PUGP Ćwiczenie 1 zagadnienia wprowadzające do informacji o środowisku przyrodniczym Zagadnienia wprowadzające czyli przypomnienie - po trochę o wszystkim
Bardziej szczegółowoWykorzystanie danych VGIS do monitorowania ruchu na terenach leśnych
Wykorzystanie danych VGIS do monitorowania ruchu na terenach leśnych Mariusz Ciesielski Zakład Geomatyki Instytut Badawczy Leśnictwa Zimowa Szkoła Leśna Zastosowanie Geoinformatyki w Leśnictwie, 12-14
Bardziej szczegółowoFormy nauczania lekcja zajęcia edukacyjne (zmiana roli nauczyciela z osoby przekazującej wiedzę w osobę wspomagającą uczenie się uczniów).
1 Hanna Będkowska Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie bedkowska.lzd@interia.pl Temat lekcji Poznaj polskie parki narodowe (etap edukacyjny: gimnazjum) Cele: Cele kształcenia Wiadomości. Uczeń:
Bardziej szczegółowoInstytut Badawczy Leśnictwa
Instytut Badawczy Leśnictwa www.ibles.pl Drzewostany Puszczy Białowieskiej w świetle najnowszych badań monitoringowych Rafał Paluch, Łukasz Kuberski, Ewa Zin, Krzysztof Stereńczak Instytut Badawczy Leśnictwa
Bardziej szczegółowoEdukacja przyrodnicza "Polskie parki narodowe"
Edukacja przyrodnicza "Polskie parki narodowe" nr zasobu tytuł opis Q/3/PRZ/2/001-002 Dzikie zwierzęta - 1 Q/3/PRZ/2/003-004 Dzikie zwierzęta - 2 Q/3/PRZ/2/005-006 Dzikie zwierzęta - 3 Q/3/PRZ/2/007-008
Bardziej szczegółowoChronione gatunki grzybów Mazurskiego Parku Krajobrazowego
Chronione gatunki grzybów Mazurskiego Parku Krajobrazowego Grzegorz Fiedorowicz Maria Dynowska Katedra Mikologii, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, ul. Oczapowskiego 1A, 10-719 Olsztyn Mazurski
Bardziej szczegółowoŁysogóry dla natury. Świętokrzyski. wszystkie
Świętokrzyski Park Narodowy Łysogóry dla natury ul. Suchedniowska 4 [ 26 010 Bodzentyn tel. 41311 5106 fax. 41 311 5106 I swietokrzyskipnorgpl e-mail: dyrekcja@swietokrzyskipn.org.pl REGON: 260571899 NIP:
Bardziej szczegółowoTabela Nr 18. 2011 22 - Gospodarka wodna, a) dochody i wydatki, b) dotacje celowe, c) wynagrodzenia w państwowych jednostkach budżetowych,
Tabela Nr 18 WYKAZ CZĘŚCI BUDŻETOWYCH, PLANÓW FINANSOWYCH ORAZ ZAŁĄCZNIKÓW DO SPRAWOZDAŃ Z WYKONANIA BUDŻETU PAŃSTWA ROZPATRYWANYCH I OPINIOWANYCH PRZEZ KOMISJĘ ZGODNIE Z POSTANOWIENIEM MARSZAŁKA SEJMU
Bardziej szczegółowoWarszawa, dnia 7 czerwca 2017 r. Poz. 1098
Warszawa, dnia 7 czerwca 2017 r. Poz. 1098 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1) z dnia 11 maja 2017 r. w sprawie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Bagno i Jezioro Ciemino (PLH320036) Na podstawie art.
Bardziej szczegółowoObszar Natura 2000 Łysogóry na tle projektu planu ochrony ŚPN. mgr inż.wojciech Świątkowski
Obszar Natura 2000 Łysogóry na tle projektu planu ochrony ŚPN mgr inż.wojciech Świątkowski SOO Natura 2000 Łysogóry jako korytarz ekologiczny. Obszar Natura 2000 Łysogóry na tle krajowego systemu korytarzy
Bardziej szczegółowoZARZĄDZANIE PARKAMI NARODOWYMI W POLSCE STAN OBECNY I KIERUNKI POŻĄDANYCH ZMIAN
ZARZĄDZANIE PARKAMI NARODOWYMI W POLSCE STAN OBECNY I KIERUNKI POŻĄDANYCH ZMIAN Dr inż. Andrzej Raj Sucha Beskidzka, 26 27.02.2019 r. Polskie Parki Narodowe 1. Parki górskie (Karkonoski PN, PN Gór Stołowych,
Bardziej szczegółowoHistoria Utworzony został w 1960 r. Wtedy zajmował obszar 4844 ha. Przez włączenie w 1996 r. do obszaru parku wód morskich i wód Zalewu
Historia Utworzony został w 1960 r. Wtedy zajmował obszar 4844 ha. Przez włączenie w 1996 r. do obszaru parku wód morskich i wód Zalewu Szczecińskiego oraz archipelagu przybrzeżnych wysp stał się pierwszym
Bardziej szczegółowoZasłonak fioletowy Cortinańus uiolaceus (Fr.) Fr. w rejonie jeziora Borówno Wielkie na Pomorzu Gdańskim
MARCIN STANISŁAW WILGA 80-268 Gdańsk-Wrzeszcz, al Wojska Polskiego 48/1 e-mail: mwilga@due. mech.pg.gda.pl Zasłonak fioletowy Cortinańus uiolaceus (Fr.) Fr. w rejonie jeziora Borówno Wielkie na Pomorzu
Bardziej szczegółowoWykonanie: Koplin Małgorzata i Szmyt Konstancja Kl. 3 IM
Wykonanie: Koplin Małgorzata i Szmyt Konstancja Kl. 3 IM Jest to obszar chroniony ze względu na swoje walory, głównie przyrodnicze. W Polsce obejmuje obszar wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi,
Bardziej szczegółowoŚladami Łosia. Który z Parków ma najmniejszy areał? a) Babiogórski b) Karkonoski c) Ojcowski d) Wielkopolski
Śladami Łosia Parki narodowe w Polsce Nazwa Parku Narodowego Rok utworzenia Areał w ha Babiogórski 1954 3.392 Białowieski (1932)1947 10.502 Biebrzański 1993 59.223 Bieszczadzki 1973 29.202 Bory Tucholskie
Bardziej szczegółowoF10 F11 F12 F13 F14 F15 F16 F17 F18
BASIDIOMYCETES Agaricus abruptibulbus x 1 Agaricus arvensis x 1 Agaricus macrosporus x 1 Agaricus silvicola x 1 Agrocybe firma x 1 Albatrellus caeruleoporus x 1 Albatrellus cristatus x 1 Albatrellus ovinus
Bardziej szczegółowoMETODY I MATERIAŁY. Ryc. 1 Lokalizacja badanych stanowisk
STRESZCZENIE W ciągu lipca i sierpnia 2012 roku prowadziłam badania na terenie dwóch wybranych stanowisk: Osiedla Niepodległości w Słupsku (obszar A) oraz szosy Słupsk Głobino (obszar B). Celem badań była
Bardziej szczegółowoCzy można budować dom nad klifem?
Przyrodnicze uwarunkowania gospodarki przestrzennej [PUGP] Ćwiczenie 1 zagadnienia wprowadzające do informacji o środowisku przyrodniczym Zagadnienia wprowadzające czyli przypomnienie - po trochę o wszystkim
Bardziej szczegółowoLasy w Tatrach. Lasy
Lasy w Tatrach Lasy h c a r t a T w Projekt współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego za pośrednictwem Euroregionu Tatry w ramach Programu Współpracy Transgranicznej
Bardziej szczegółowoHalina Hawryluk GRZYBY
Halina Hawryluk GRZYBY Informacje ogólne Królestwo grzybów stanowi najliczniejszą grupę organizmów żywych na ziemi. Ocenia się, że istnieje od 1,5 do 2 milionów gatunków. Obecnie opisanych jest około 100
Bardziej szczegółowoPrawne warunki ochrony przyrody w Polsce
Prawne warunki ochrony przyrody w Polsce zebrał i opracował: arch. Mirosław Konwerski 1/7 Prawne warunki ochrony przyrody w Polsce zostały opracowane w celu możliwości poznania tych zagadnień przez społeczeństwo
Bardziej szczegółowoRezerwaty przyrody czas na comeback!
Rezerwaty przyrody czas na comeback! OCHRONA REZERWATOWA W WOJ. MAŁOPOLSKIM STAN na Dorota Horabik Magdalena Bregin WIĘCEJ: www.kp.org.pl Na terenie województwa małopolskiego powołano 85 rezerwatów przyrody
Bardziej szczegółowoIzabela Kałucka, Anna Kujawa, Barbara Kudławiec, Grażyna Domian
Tegoroczna, VII już Sesja Terenowa Polskiego Towarzystwa Mykologicznego odbyła się w dniach 20-25 sierpnia 2018 r. w Puszczy Boreckiej. Puszcza Borecka to jedna z naszych mykologicznych białych plam. Niestety,
Bardziej szczegółowoWpływ zabiegów hodowlanych i ochronnych na bioróżnorodność w ekosystemach leśnych na obszarach chronionych i gospodarczych
Wpływ zabiegów hodowlanych i ochronnych na bioróżnorodność w ekosystemach leśnych na obszarach chronionych i gospodarczych Adam Kwiatkowski RDLP w Białymstoku Około 30% powierzchni kraju to lasy A. K.
Bardziej szczegółowoCzy obce może być naturalne? Rozważania na przykładzie robiniowych zadrzewień śródpolnych w okolicach Turwi
Czy obce może być naturalne? Rozważania na przykładzie robiniowych zadrzewień śródpolnych w okolicach Turwi Krzysztof Kujawa, Jerzy Karg, Hanna Gołdyn, Anna Kujawa, Maria Oleszczuk Instytut Środowiska
Bardziej szczegółowoSCENARIUSZ LEKCJI PRZYRODY DLA KLASY V
Maria Markowska maria_markowska@wp.pl nauczyciel przyrody w Szkole Podstawowej im. Powstańców 1863r. w Lututowie SCENARIUSZ LEKCJI PRZYRODY DLA KLASY V Temat: Dlaczego człowiek tworzy parki narodowe? Cele
Bardziej szczegółowoGrzyby wielkoowocnikowe rezerwatu Bór na Czerwonem w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej (Karpaty Zachodnie)
Fragm. Flor. Geobot. Polonica 11: 177 189, 2004 Grzyby wielkoowocnikowe rezerwatu Bór na Czerwonem w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej (Karpaty Zachodnie) WŁADYSŁAW WOJEWODA, ZOFIA HEINRICH i HALINA KOMOROWSKA
Bardziej szczegółowoFot. Krzysztof Kujawa
Bieszczady ostoja różnorodności gatunkowej grzybów wielkoowocnikowych w Polsce Anna Kujawa, Andrzej Szczepkowski, Dariusz Karasiński Stacja Badawcza Instytutu Środowiska Rolniczego i Leśnego PAN Turew
Bardziej szczegółowoOpracowanie: Lech Krzysztofiak Anna Krzysztofiak
Inwentaryzacja barszczu Sosnowskiego Heracleum sosnowskyi i niecierpka gruczołowatego Impatiens glandulifera na obszarach Natura 2000 "Dolina Górnej Rospudy" oraz "Ostoja Augustowska" Opracowanie: Lech
Bardziej szczegółowoZnaczenie obszarów NATURA 2000 ze szczególnym uwzględnieniem siedlisk łęgowych
Znaczenie obszarów NATURA 2000 ze szczególnym uwzględnieniem siedlisk łęgowych Leśny Bank Genów Kostrzyca, 26.06.2014 r. Dr hab. Paweł Rutkowski Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu Wydział Leśny Katedra
Bardziej szczegółowoOmawiana inwestycja leży poza wyznaczonym korytarzem ekologicznym (załącznik 1) tj. ok. 20 km od niego.
Wstęp Planowana inwestycja polega na rozbudowie budynku chlewni na dz. nr 274 w miejscowości Różyce Żurawieniec 24, gmina Kocierzew Południowy, powiat łowicki. W gminie Kocierzew Południowy udział powierzchni
Bardziej szczegółowoZARZĄDZENIE NR.../.../2012 REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W BYDGOSZCZY
Projekt Zatwierdzony przez... ZARZĄDZENIE NR.../.../2012 REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W BYDGOSZCZY w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody "Źródła Rzeki Stążki" Na podstawie
Bardziej szczegółowoWizualna metoda oceny drzew rozkład drewna przez grzybyg
Wizualna metoda oceny drzew rozkład drewna przez grzybyg pasożytnicze dr inż. architekt krajobrazu Marzena Suchocka marzena.suchocka@interia.pl, 0 506 650 607 Ocena statyki VTA Ocena statyki powinna uwzględniać
Bardziej szczegółowoGdańsk, dnia 7 grudnia 2015 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W GDAŃSKU. z dnia 13 listopada 2015 r.
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA POMORSKIEGO Gdańsk, dnia 7 grudnia 2015 r. Poz. 3770 ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W GDAŃSKU z dnia 13 listopada 2015 r. w sprawie ustanowienia planu
Bardziej szczegółowoBydgoszcz, dnia 21 listopada 2013 r. Poz ZARZĄDZENIE Nr 0210/23/2013 REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA w BYDGOSZCZY
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA KUJAWSKO-POMORSKIEGO Bydgoszcz, dnia 21 listopada 2013 r. Poz. 3484 ZARZĄDZENIE Nr 0210/23/2013 REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA w BYDGOSZCZY w sprawie ustanowienia
Bardziej szczegółowoBasidiomycota Podstawczaki
Basidiomycota Podstawczaki Do grupy tej naleŝy blisko 30 000 dotychczas poznanych gatunków grzybów. śyją one na lądzie, prowadząc saprotroficzny, symbiotyczny lub pasoŝytniczy tryb Ŝycia. Mają zróŝnicowaną
Bardziej szczegółowoOrganizatorzy. Miejcie odwagę żyć dla miłości
Samorządowe Gimnazjum im. Jana Pawła II ul. Leśna 35 84-239 Bolszewo e-mail: bolszewo@gimbol.wejher.pl tel.: 058-572 09 77 fax: 058-572 09 78 Miejcie odwagę żyć dla miłości Bolszewo, 06.02.2017 r. Samorządowe
Bardziej szczegółowoA preliminary report of macromycetes in Cisowa nature reserve in Trójmiejski Landscape Park (Gdańskie Pomerania)
Przegląd Przyrodniczy XXIII, 4 (2012): 60 67 Marcin Stanisław Wilga, Mirosław Wantoch-Rekowski PRZYCZYNEK DO POZNANIA MACROMYCETES REZERWATU PRZYRODY CISOWA W TRÓJMIEJSKIM PARKU KRAJOBRAZOWYM (POMORZE
Bardziej szczegółowoMateriały pomocnicze dla uczestników konkursu: Przyrodnicze rymowanie - otaczającego świata poznawanie grzyby wielkopolskich parków krajobrazowych.
Materiały pomocnicze dla uczestników konkursu: Przyrodnicze rymowanie - otaczającego świata poznawanie grzyby wielkopolskich parków krajobrazowych. W zestawie znajdują się krótkie opisy 20 gatunków grzybów,
Bardziej szczegółowoŚLUZOWCE WIGIERSKIEGO PARKU NARODOWEGO EUGENIUSZ PANEK MACIEJ ROMAŃSKI
ŚLUZOWCE WIGIERSKIEGO PARKU NARODOWEGO EUGENIUSZ PANEK MACIEJ ROMAŃSKI PIERWOSZCZOWOCNIA HEMITRICHIA SERPULA ZROSŁOZARODNIA RETICULARIA LYCOPERDON ZARODNIA WŁAŚCIWA LEOCARPUS FRAGILIS W sezonach wegetacyjnych
Bardziej szczegółowoNOTATKI MIKOLOGICZNE Z OKOLIC BIAŁOGÓRY (POMORZE GDAŃSKIE)
Przegląd Przyrodniczy XX, 1-2 (2009): 35-43 Marcin Stanisław Wilga, Mirosław Wantoch-Rekowski NOTATKI MIKOLOGICZNE Z OKOLIC BIAŁOGÓRY (POMORZE GDAŃSKIE) Mycological notes from the area of Białogóra (Gdańskie
Bardziej szczegółowoWYKAZ GATUNKÓW GRZYBÓW WYSTĘPUJĄCYCH W PARKU NARODOWYM BORY TUCHOLSKIE. Stan na 31 grudnia 2011 r.
WYKAZ GATUNKÓW GRZYBÓW WYSTĘPUJĄCYCH W PARKU NARODOWYM BORY TUCHOLSKIE Stan na 31 grudnia 2011 r. L.p. Nazwa gatunkowa 1 pieczarka polna Agaricus campestris L.: Fr. 2 pieczarka lśniąca Agaricus silvaticus
Bardziej szczegółowoOchrona przyrody. Test podsumowujący rozdział III. Wersja A
..................................... Imię i nazwisko Wersja A Test podsumowujący rozdział III Ochrona przyrody.............................. Data Klasa oniższy test składa się z 15 zadań. rzy każdym poleceniu
Bardziej szczegółowoDiagnoza obszaru. Dziczy Las
Diagnoza obszaru Dziczy Las Dziczy las Dziczy Las - 1765,7 ha - Zachodniopomorskie, Gmina Banie Czy w badanej gminie poza obszarem Natura 2000 występują: Parki narodowe podaj nazwy: brak Rezerwaty przyrody
Bardziej szczegółowoRenSiedTorf. Tytuł projektu: Renaturalizacja siedlisk i roślinności na zdegradowanych torfowiskach wysokich woj. pomorskiego
RenSiedTorf Tytuł projektu: Renaturalizacja siedlisk i roślinności na zdegradowanych torfowiskach wysokich woj. pomorskiego Termin realizacji projektu: 01.04.2011-31.03.2013 Koszt całkowity projektu: 4
Bardziej szczegółowoSpecies diversity of macrofungi on fallows in the buffer zones of the landscape parks in Łódzkie province
Folia Biologica et Oecologica 10: 96 100 (2014) Acta Universitatis Lodziensis Species diversity of macrofungi on fallows in the buffer zones of the landscape parks in Łódzkie province JOLANTA ADAMCZYK
Bardziej szczegółowoROZPORZĄDZENIE NR 56/2007 WOJEWODY ŁÓDZKIEGO z dnia 28 listopada 2007 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody Żądłowice
ROZPORZĄDZENIE NR 56/2007 WOJEWODY ŁÓDZKIEGO z dnia 28 listopada 2007 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody Żądłowice Na podstawie art. 19 ust. 6 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004
Bardziej szczegółowoRozdział IX Siedliska przyrodnicze obszary wskazane do pomocy finansowej z tytułu dopłat rolno środowiskowych.
Rozdział IX Siedliska przyrodnicze obszary wskazane do pomocy finansowej z tytułu dopłat rolno środowiskowych. Na obszarze gminy Poświętne znajduje się wiele powierzchni siedlisk przyrodniczych kwalifikujących
Bardziej szczegółowo(fot. Natalia Stokłosa)
(fot. Natalia Stokłosa) KALENDARZ 2015 STYCZEŃ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 Alternaria alternata (Fr.) Keissl. należy do grupy najczęściej izolowanych
Bardziej szczegółowoZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA w WARSZAWIE z dnia... 2014 r.
ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA w WARSZAWIE z dnia... 2014 r. w sprawie ustanowienia planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 Rogoźnica PLH140036 Na podstawie art. 28 ust. 5
Bardziej szczegółowoWarszawa, dnia 24 kwietnia 2015 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W WARSZAWIE. z dnia 15 kwietnia 2015 r.
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA MAZOWIECKIEGO Warszawa, dnia 24 kwietnia 2015 r. Poz. 3952 ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W WARSZAWIE w sprawie ustanowienia planu zadań ochronnych
Bardziej szczegółowoZAGROŻENIA I ZADANIA OCHRONNE DLA SIEDLISK PRZYRODNICZYCH I GATUNKÓW ROŚLIN Ewa Jabłońska wraz z zespołem botanicznym
PRZYGOTOWANIE PROJEKTÓW PLANÓW ZADAŃ OCHRONNYCH DLA OBSZARÓW NATURA 2000: SOO DOLINA BIEBRZY I OSO OSTOJA BIEBRZAŃSKA ZAGROŻENIA I ZADANIA OCHRONNE DLA SIEDLISK PRZYRODNICZYCH I GATUNKÓW ROŚLIN Ewa Jabłońska
Bardziej szczegółowoWiesław Fałtynowicz, Marek Halama
Wykonanie planu ochrony WIGIERSKIEGO PARKU NARODOWEGO w części ę dotyczącej ą ochrony Wiesław Fałtynowicz, Marek Halama grzybów makroskopijnych (macromycetes macromycetes) ) oraz grzybów lichenizowanych
Bardziej szczegółowoSzczecin, dnia r. ANALIZA RYNKU
Szczecin, dnia 14.04.2014 r. ANALIZA RYNKU W celu oszacowania wartości zamówienia publicznego, Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Szczecinie zwraca się z prośbą o przedstawienie informacji dotyczącej
Bardziej szczegółowoMarek Degórski, Ewa Roo-Zielińska
ZRÓśNICOWANIE FLORYSTYCZNO-GLEBOWE POWIERZCHNI BADAWCZYCH Marek Degórski, Ewa Roo-Zielińska Rozdział ten stanowi kompilację głównych charakterystyk geobotanicznych i glebowych analizowanych powierzchni
Bardziej szczegółowoDZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO Łódź, dnia 20 grudnia 2016 r. Poz. 5656 UCHWAŁA NR XXVI/117/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny
Bardziej szczegółowoOpole, dnia 14 września 2016 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W OPOLU. z dnia 13 września 2016 r.
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA OPOLSKIEGO Opole, dnia 14 września 2016 r. Poz. 1882 ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W OPOLU w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody
Bardziej szczegółowoDZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO Łódź, dnia 9 stycznia 2018 r. Poz. 95 ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W ŁODZI z dnia 4 stycznia 2018 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony
Bardziej szczegółowoOchrona środowiska przyrodniczego Polski
Ochrona środowiska przyrodniczego Polski Formy ochrony środowiska w Polsce Parki narodowe obszary chronione o powierzchni większej niż 1000 ha wyróżniające się szczególnymi walorami przyrodniczymi i krajobrazowymi.
Bardziej szczegółowoGrzyby wybranych łąk w Pienińskim Parku Narodowym stan aktualny i warunki jego zachowania
Pieniny Przyroda i Człowiek 2: 65 70 (1992) Grzyby wybranych łąk w Pienińskim Parku Narodowym stan aktualny i warunki jego zachowania Macromycetes of some meadows in the Pieniny National Park the present
Bardziej szczegółowoBezpieczne grzybobranie
Poradnik grzybiarza 1 Jesień tradycyjnie kojarzy się z grzybobraniem. Weekendowe spacery po lesie można urozmaicić poszukiwaniem grzybów. Jednak należy być ostrożnym niektóre gatunki są silnie trujące!
Bardziej szczegółowoUCHWAŁA NR XXVI/117/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH. z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny Mokradło Budy
UCHWAŁA NR XXVI/117/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny Mokradło Budy Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku
Bardziej szczegółowoRezerwaty przyrody czas na comeback!
Rezerwaty przyrody czas na comeback! OCHRONA REZERWATOWA W WOJ. POMORSKIM R. Stańko, K. Gos, K. Banaś, S. Nowakowski, K. Bociąg WIĘCEJ: www.kp.org.pl Elementy wyróżniające województwo pod względem walorów
Bardziej szczegółowoDZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO Łódź, dnia 20 grudnia 2016 r. Poz. 5650 UCHWAŁA NR XXVI/111/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny
Bardziej szczegółowoMYKOBIOTA LASÓW ŁĘGOWYCH NAD JEZIOREM PORTOWYM (SZCZECIN, MIĘDZYODRZE) WSTĘPNE WYNIKI BADAŃ
Przegląd Przyrodniczy XXIX, 1 (2018): 34-40 Mateusz Bocian, Klaudia Nowacka, Patrycja Radke MYKOBIOTA LASÓW ŁĘGOWYCH NAD JEZIOREM PORTOWYM (SZCZECIN, MIĘDZYODRZE) WSTĘPNE WYNIKI BADAŃ Mycobiota of alluvial
Bardziej szczegółowoInformacja dla chętnych na specjalizację Ochrona przyrody
Informacja dla chętnych na specjalizację Ochrona przyrody Fot. M. Aleksandrowicz Fot. J. Piętka Fot. E. Referowska Jakie są zajęcia na specjalizacji Ochrona przyrody? Studia inżynierskie Fot. R. Rogoziński
Bardziej szczegółowoWarszawa, dnia 2 czerwca 2017 r. Poz. 1072
Warszawa, dnia 2 czerwca 2017 r. Poz. 1072 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1) z dnia 11 maja 2017 r. w sprawie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Uroczyska w Lasach Stepnickich (PLH320033) Na podstawie
Bardziej szczegółowoROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA 1) z dnia 17 maja 2011 r.
Dziennik Ustaw Nr 115 6995 Poz. 672 672 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA 1) z dnia 17 maja 2011 r. w sprawie grzybów dopuszczonych do obrotu lub produkcji przetworów grzybowych, środków spożywczych zawierających
Bardziej szczegółowo29. Boletopsis grisea* Szaraczek sosnowy
Wykaz grzybów występujących w Parku Narodowym "Bory Tucholskie" stan na 30 listopada 2014 r. 1. Agaricus campestris L.: Fr. Pieczarka łąkowa 2. Agaricus silvaticus Schaeff. Pieczarka leśna 3. Agaricus
Bardziej szczegółowoDrewno i tzw. martwe drewno konflikt interesów
Drewno i tzw. martwe drewno konflikt interesów Martwe drewno ( deadwood ) zamarłe i obumierające drzewa i ich części oraz martwe części żywych drzew. Organizmy saproksyliczne związane podczas swojego życia
Bardziej szczegółowoWarszawa, dnia 22 czerwca 2017 r. Poz ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1) z dnia 31 maja 2017 r.
DZIENNIK USTAW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Warszawa, dnia 22 czerwca 2017 r. Poz. 1186 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA z dnia 31 maja 2017 r. w sprawie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Hopowo (PLH220010)
Bardziej szczegółowoPrzedmioty ochrony obszaru siedliskowego a gospodarka leśna
Spotkanie Zespołu Lokalnej Współpracy obszarów Natura 2000 Lasy Puszczy nad Drawą PLB320016 i Uroczyska Puszczy Drawskiej PLH320046 Człopa, 18 czerwca 2013 r. Przedmioty ochrony obszaru siedliskowego a
Bardziej szczegółowoNATURA 2000 STANDARDOWY FORMULARZ DANYCH
FORMULARZ DANYCH 1 NATURA 2000 STANDARDOWY FORMULARZ DANYCH DLA OBSZARÓW SPECJALNEJ OCHRONY (OSO) DLA OBSZARÓW SPEŁNIAJĄCYCH KRYTERIA OBSZARÓW O ZNACZENIU WSPÓLNOTOWYM (OZW) I DLA SPECJALNYCH OBSZARÓW
Bardziej szczegółowoWyniki inwentaryzacji entomofauny na terenach pod liniami elektroenergetycznymi i na przylegających obszarach leśnych
Wyniki inwentaryzacji entomofauny na terenach pod liniami elektroenergetycznymi i na przylegających obszarach leśnych Radosław Plewa, Tomasz Jaworski, Grzegorz Tarwacki Zakład Ochrony Lasu Instytut Badawczy
Bardziej szczegółowoSaprotroficzne grzyby nadrewnowe uroczyska Wapienny Las w Nadleśnictwie Polanów badania wstępne
Saprotroficzne grzyby nadrewnowe uroczyska Wapienny Las w Nadleśnictwie Polanów badania wstępne Barbara Kudławiec, Tomasz Wanic, Grzegorz Piątek ARTYKUŁY / ARTICLES Abstrakt. Praca zawiera wyniki wstępnych
Bardziej szczegółowo1) ) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie ochrony gatunkowej grzybów z dnia 9 października 2014 r. (Dz.U. z 2014 r. poz. 1408) Na podstawie art. 50 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody
Bardziej szczegółowoOpis stanowisk tawuły kutnerowatej (Spiraea tomentosa L.) w obszarze Natura 2000 PLH Uroczyska Puszczy Drawskiej
Opis stanowisk tawuły kutnerowatej (Spiraea tomentosa L.) w obszarze Natura 2000 PLH 320046 Uroczyska Puszczy Opis stanowisk tawuły kutnerowatej (Spiraea tomentosa L.) w obszarze Natura 2000 PLH 320046
Bardziej szczegółowoRaport z monitoringu wodniczki i derkacza na powierzchniach próbnych w Biebrzańskim Parku Narodowym w roku 2014
Raport z monitoringu wodniczki i derkacza na powierzchniach próbnych w Biebrzańskim Parku Narodowym w roku 2014 Wykonano w ramach projektu LIVE 11 NAT PL 422 Górna Biebrza,,Ochrona siedlisk mokradłowych
Bardziej szczegółowoCzy poszerzanie wiedzy w zakresie użytkowania zasobów runa leśnego to dobry pomysł?
Czy poszerzanie wiedzy w zakresie użytkowania zasobów runa leśnego to dobry pomysł? Paweł Staniszewski, Wiesława Ł. Nowacka, Alicja Gasek, Jarosław Oktaba ARTYKUŁY / ARTICLES Abstrakt. Korzystanie z zasobów
Bardziej szczegółowoWIELKOOWOCNIKOWE GRZYBY LECZNICZE
WIELKOOWOCNIKOWE GRZYBY LECZNICZE Szybki rozwój chemii organicznej wytworzył pogląd, że dzięki nowym związkom otrzymanym na drodze syntezy, zostaną wyprodukowane skuteczne lekarstwa na większość chorób
Bardziej szczegółowoRAMOWY PROGRAM PRAKTYK NA KIERUNKU LEŚNICTWO, REALIZOWANYCH W JEDNOSTKACH ADMINISTRACYJNYCH LASÓW PAŃSTWOWYCH (NADLEŚNICTWACH)
RAMOWY PROGRAM PRAKTYK NA KIERUNKU LEŚNICTWO, REALIZOWANYCH W JEDNOSTKACH ADMINISTRACYJNYCH LASÓW PAŃSTWOWYCH (NADLEŚNICTWACH) 1. Zapoznanie się z organizacją wewnętrzną, zakresem zadań komórek organizacyjnych
Bardziej szczegółowoDZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO Łódź, dnia 20 grudnia 2016 r. Poz. 5653 UCHWAŁA NR XXVI/114/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny
Bardziej szczegółowoEkoportal.eu - ochrona środowiska ekologia ochrona przyrody recykling biopaliwa GMO odpady Natura 2000 a polski system ochrony przyrody
Ochrona przyrody ma w Polsce długie tradycje. Według niektórych źródeł pierwsze decyzje związane z nią pochodzą z X wieku - np. w sprawie ochrony bobrów. W kolejnych wiekach zaczęto chronić nadmiernie
Bardziej szczegółowoWarszawa, dnia 19 października 2016 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W WARSZAWIE. z dnia 17 października 2016 r.
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA MAZOWIECKIEGO Warszawa, dnia 19 października 2016 r. Poz. 8995 ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W WARSZAWIE z dnia 17 października 2016 r. w sprawie ustanowienia
Bardziej szczegółowoDawniej Polskę pokrywały nieprzebyte puszcze, czyli wielkie lasy, niezmieniane przez człowieka, odludne, niezamieszkane przez kogokolwiek.
Dawniej Polskę pokrywały nieprzebyte puszcze, czyli wielkie lasy, niezmieniane przez człowieka, odludne, niezamieszkane przez kogokolwiek. Lasy te były bogate w zwierzynę. Żyły w nich tury, żubry, niedźwiedzie,
Bardziej szczegółowoGRZYBY I ICH BIOTOP. Pod względem sposobu życia grzyby dzieli się na trzy grupy: Rozkładają martwy materiał roślinny lub zwierzęcy, tzw.
GRZYBY I ICH BIOTOP Pod względem sposobu życia grzyby dzieli się na trzy grupy: SYMBIONTY GRZYBY SAPROFITYCZNE GRZYBY PASOŻYTNICZE Współżyją w symbiozie z drzewami, tzw. mikoryza Rozkładają martwy materiał
Bardziej szczegółowoInformacja z zakresu wykorzystania zezwolenia na organizację obozu naukowego i zbiór materiału badawczego w Biebrzańskim Parku Narodowym
WARSZAWA, 28.09.2013 Minister Środowiska Pan Marcin Korolec Ul.Wawelska 52/54, 00-922 Warszawa Informacja z zakresu wykorzystania zezwolenia na organizację obozu naukowego i zbiór materiału badawczego
Bardziej szczegółowoUCHWAŁA NR XV/93/12 RADY GMINY BIAŁOWIEŻA. z dnia 10 września 2012 r. w sprawie użytków ekologicznych
UCHWAŁA NR XV/93/12 RADY GMINY BIAŁOWIEŻA w sprawie użytków ekologicznych Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591;
Bardziej szczegółowo