styczeń/luty 2010 dwum ies ięcz nik Gim na z jum nr 23 w B ydg osz cz y na kł a d: 6 0 sz t. cena : 1 zł

Transkrypt

1 styczeń/luty 2010 dwum ies ięcz nik Gim na z jum nr 23 w B ydg osz cz y na kł a d: 6 0 sz t. cena : 1 zł W NAJNOWSZYM NUMERZE Uwaga na cudzą własność! Z dwojga złego Ziemia wciąż traci grunt pod nogami Walentynki w oczach dziewcząt i chłopców luszowe misie cieszą mnie do dzisiaj

2 S Z K O L N Y E X R E S S W K J ramach Bydgoskiego Grantu Oświatowego odbył się konkurs geograficzny o Ameryce ółnocnej. Adresowany był do uczniów klas II uczących się języka angielskiego, gdyż łączył w sobie wiedzę z zakresu geografii oraz języka Szekspira. Najlepiej poradziła sobie Agnieszka iasek z klasy 2b, zajmując 1. miejsce. Za nią uplasowali się: Angelika Raczkowska z 2b oraz Krzysztof Górski też z 2b. arolina Sosińska z klasy 2b zajęła 1. miejsce w Wojewódzkim Konkursie Recytatorskim BÓG CZŁOWIEK ŚWIAT, który odbył się w Zespole Szkół nr 9. Uczestnicy musieli zarecytować wybrany utwór księdza- poety. Karolina wybrała wiersz ks. Jana Twardowskiego, który, jak widać, ujął serca jury. ury składające się z artystów fotografów oraz pracowników KCEE w Myślęcinku nagrodziło pracę Karoliny obłockiej z klasy 1d oraz wyróżniło pracę Justyny Olkowskiej z klasy 3e w konkursie fotograficznym pt. Zielona Architektura Bydgoszczy. Zadaniem uczestników było wykonanie fotografii przedstawiającej piękno naszego miasta w otoczeniu zieleni. Oprócz Karoliny i Justyny do konkursu z naszej szkoły przystąpiło 18 osób. M iędzyszkolny konkurs plastyczny pt. Odkrywamy Amerykę ółnocną, którego celem było ukazanie różnorodności krajobrazowokulturowej tego kontynentu rozstrzygnięty. Spośród 84 uczniów z 10 gimnazjów bezapelacyjnie zwyciężyli uczestnicy z G-17, zajmując trzy pierwsze miejsca. W etapie szkolnym laureatami zostali: aulina Adamowska z 3e, Iga Kowalik z 3f i atryk Wesołowski z 2d. 2 S t r o n a

3 Członkowie koła dziennikarskiego wzięli udział w warsztatach dziennikarskich pt. Śladami Kapuścińskiego z redaktor naczelną BIK panią Alicją Drużyk. Może zabrzmi to nieskromnie, ale zaprezentowali się bardzo dobrze, otrzymując z rąk gościa pochwały. I semestr za nami Uczniowie z najwyższą średnią: Tomasz Kaniecki z 3c 5,23 Malwina Kruś z 3a 5,15 atrycja Nowakowska z 2d 5,13 Klasa z najwyższą średnią: 3b 3,99 Klasa z największą liczbą ocen wzorowych z zachowania: 2d 5 osób GRATULUJEMY!!! Zwycięzcy konkursu Lider szkoły Klasa 3f 1195 p. Klasa 2d 1075 p. Klasa 1a 1010 p. Anna Marczyńska S t r o n a 3

4 A K T Y W N I I S A M O R Z Ą D N I Aktywniejsi niż w latach poprzednich ierwszy semestr minął, zanim większość z nas zdążyła się obejrzeć. ogoń za pozytywnymi ocenami sprawiła, że cztery miesiące szkolnego obowiązku minęły niezwykle szybko. ora na podsumowanie działalności naszego samorządu, który nie da się ukryć - cały czas jest aktywny. O przedsięwzięciach podejmowanych przez członków pracujących w poszczególnych sekcjach informowaliśmy w poprzednich numerach gazetki. Tym razem postanowiliśmy poznać Wasze opinie - osób, dla których działamy na temat naszej pracy. Wszyscy uczniowie wypowiadali się ciepło o aktywności i gotowości do pomocy w razie zachodzącej potrzeby. Uczennica klasy IB podkreśliła, iż praca samorządu jest zgrana, a dla nas to bardzo ważne. Uważacie, że to, co robimy, jest bez zarzutu. Taka opinia dodaje nam determinacji i skrzydeł do dalszego działania. Uczniowie klasy IIID, którzy brali udział w ankiecie, stwierdzili: W tym roku samorząd wywiązuje się z narzuconych obowiązków i organizuje wiele akcji. O ocenę działalności samorządu poprosiliśmy też pracowników szkoły. ani pedagog mówi o przewodniczącej, że to właściwy człowiek na właściwym miejscu. Tak, trzeba przyznać, że tegoroczna kadra jest wykwalifikowana, pełna inicjatyw i gotowa do działań. Kolejną osobą, którą zapytaliśmy o zdanie, była pani Klucz. W tym roku aktywniejszy niż w latach poprzednich - tymi słowami zostaliśmy podsumowani. T en semestr najwyraźniej możemy zaliczyć to udanych. Obiecujemy, że w kolejnym będziemy pracować równie zgranie i konsekwentnie, bo jak wyraziła się uczennica klasy IIC: Z niecierpliwością czekam na więcej. ostaramy się Was nie zawieść. Żaklin Szczypiorska, członek samorządu - sekcja dziennikarska Hu m o r sz k ol n y ( ry s. An d rz e j Ml ec z k o) ANGIELSKIE IDIOMY ENGLISH IDIOMS Co ma na myśli ktoś, kto mówi: I didn t want to bring this up. a) Nie chciałem tego przynosić na górę. b) Nie chciałem się tak zdenerwować. c) Właściwie to nie chciałem o tym mówić. rawidłową odpowiedź znajdziesz w numerze na jednej ze stron :) 4 S t r o n a

5 K A Ż D Y U C Z E Ń M A R A W O W I E D Z I E Ć! Uwaga na cudzą własność M iliony olaków, podobnie jak w innych krajach, ściągają z Internetu filmy, muzykę, książki, gry i programy. Nie widzą w tym nic złego, bo dla nich dzielenie się plikami to styl życia. Dla koncernów - to kradzież, swoje straty szacują na miliardy dolarów. od względem ściąganych nielegalnie plików olska zajmuje szóste miejsce w świecie. Ściąganie gier komputerowych to także nasza specjalność. Świadczy o tym drugie miejsce w ogólnoświatowym rankingu. Z gdyż: o anim znów,,ściągniesz" coś z Internetu, dwa razy to przemyśl, nielegalne ściąganie, udostępnianie i rozpowszechnianie plików muzycznych, filmowych i programów komputerowych jest przestępstwem zagrożonym karą pozbawienia wolności do 2, 3 a nawet 5 lat, jeżeli wykorzystywane jest w celach zarobkowych, o M ściąganie plików, za które trzeba zapłacić jest karalne do 5 lat pozbawienia wolności. ożemy ściągać cudze utwory pod warunkiem, że nie udostępniamy, nie rozpowszechniamy ich. Kopiowanie na swój użytek płyt z utworami muzycznymi, grami i programami komputerowymi jest dozwolone, jeśli posiadamy oryginał. Kiedy czynimy to z kopii, wówczas jest to przestępstwo. onadto: o przeglądanie bez wiedzy adresata wiadomości owych jest zabronione; reguluje to ochrona korespondencji, o świadome lub nieświadome instalowanie wirusów w cudzym komputerze w celu zakłócenia pracy systemu komputerowego podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat, o taka sama kara grozi za nabycie, przyjmowanie lub pomoc w zdobyciu bądź ukryciu rzeczy uzyskanej za pomocą czynu zabronionego, o używanie obraźliwych epitetów, pisanie w takiej formie listów za pomocą środków masowego komunikowania w celu pomówienia innej osoby podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Marta Doman Ciekawostka: W sieci Internet najpopularniejszymi programami do wymiany plików w internecie są programy typu p2p (ang. peer-to-peer) np. emule Jednak wzrost przestępczości, związanej z wymianą plików - coraz częściej sprowadza się do zamykania wielu znanych serwisów internetowych. S t r o n a 5

6 Z dwojga złego... C O Z R O B I Ć, A B Y S I Ę W Y R O B I Ć?... lepiej w tę stronę. Niestety, problem pojawia się, kiedy do wyboru mamy więcej niż jedną opcję, a podjęta przez nas decyzja powinna być ostateczna. Warto już teraz zdecydować, który profil jest dla nas odpowiedni, bo każdy wymaga odpowiednich preferencji oraz dobrych ocen z przedmiotów kierunkowych. oczątek drugiego semestru to doskonały czas, aby dokonać właściwego wyboru. T echnika i zawodówki przygotowują nas do określonego zawodu, lecz licea również nas ukierunkowują i to dosyć znacznie. Wybrany profil określa liczbę godzin oraz poziom przedmiotów, których będziemy się uczyć. Każda klasa to inne zobowiązania, a przecież nikt z nas nie chce dodatkowo zatruwać sobie życia przez trzy lata licealnej gehenny. W tym numerze Merkuriusza moje uwagi zamieszczam w formie podpunktów, ponieważ uważam, że przydadzą wam się konkretne porady. Zdaję sobie sprawę, że wybiegam w przyszłość i niejako łamię zasady porządnego artykułu, ale przecież doskonale wiem, w jaki sposób czytacie gazetkę szkolną... Krótka charakterystyka poszczególnych profili: M atematyczno-informatyczny (mat-fiz-inf) aby tu trafić, trzeba naprawdę lubić liczby! Rozszerzony program matematyki zawiera odrobinę więcej materiału niż podstawowy, lecz zamysł klasy skupia się zupełnie na czymś innym. rzede wszystkim rozwijana jest umiejętność szybkiego liczenia i załapywania prostych schematów logicznych. Jest to klasa, w której nie ma mowy o kuciu trzeba po prostu zrozumieć. Bystrość umysłu i zastosowanie podstawowej wiedzy w praktyce to klucz do sukcesu. Trzeba jednak pamiętać, że to klasa dla ludzi kreatywnych i przede wszystkim sumiennych, bo tam tematy i działy łączą się, więc nie radzę zostawać w tyle. raca: programista, matematyk, prawnik (naprawdę! Dobrze zdana matematyka to klucz do sukcesu), ekonomista, makler, księgowy. H umanistyczno-lingwistyczny (human) to dosyć trudny profil. Trzeba pomieścić w głowie mnóstwo informacji, których nie można poupychać do poszczególnych pudełek. Język polski, historia, biologia, filozofia, wiedza o kulturze i społeczeństwie oraz języki obce tworzą jedną wielką mapę, po której należy się bardzo umiejętnie poruszać. Niezbędne jest także logiczne myślenie, więc bez matematyki ani rusz! Nauczyciele zwracają uwagę na najmniejsze drobnostki, a lekcje mają często charakter wykładów. Można powiedzieć, że humaniści w ciągu trzech lat nauki muszą niejako ogarnąć cały świat, choć ten pełen jest nieścisłości. To profil dla ludzi, którzy myślą abstrakcyjnie, a najlepiej dla takich, o których mówi się oryginał. I jeszcze jedno: terminy gonią! raca: polonista, filolog, psycholog, dziennikarz, prawnik (tak, tak... trzeba się ładnie wysławiać), filozof, magister sztuki, kulturoznawca. B i o lo g ic z n o- ch em i c z ny (biol-chem-fiz) po prostu szkoła przetrwania. Trzeba nie tylko wkuć na blachę kosmicznie długie nazwy, ale także wszystko rozumieć. rogram tej klasy jest najbardziej rozszerzony i oprócz zasady zzz (zakuć, zdać, zapomnieć) trzeba opracować jeszcze kilka innych patentów, które pomogą w szczęśliwym dotarciu do mety. W programach biol-chemu jest także łacina, więc należy pamiętać, że język jest dość ważnym aspektem. Osoba, 6 S t r o n a

7 które chce wylądować w klasie o tym profilu, musi mieć gumową pamięć i napęd atomowy, bo inaczej może nie przetrwać. Radzę to uważnie przemyśleć, lecz prawie zawsze biol-chemy są niemal przeludnione, więc sądzę, że zapaleńców to nie zniechęci. raca: lekarz, farmaceuta, naukowiec, kosmetolog, weterynarz, biolog. D w uj ę zy c z ne (niemieckojęzyczne, anglojęzyczne) warto wiedzieć, że w porównaniu do innych profili, ten to bułka z masłem. Klasa dwujęzyczna podzielona jest na grupy i nie ukrywajmy, że to grupa niemieckojęzyczna musi się bardziej gimnastykować, ponieważ ma takie same zajęcia jak grupa z rozszerzonym angielskim, a do tego kilka godzin niemieckiego i np. geografii lub matematyki w tym języku. Korzyścią jest jednak to, że z tej klasy wychodzi się z bardzo dobrą znajomością obu języków po trzech latach nauki. rofile angielskojęzyczne cieszą się dużym powodzeniem, są jednak niesamowicie okrojone z materiału, więc nie zapewniają ani świetnych wyników na maturze, ani dobrej pracy w przyszłości. Do klasy dwujęzycznej powinny iść osoby, które nie posiadają wygórowanych ambicji, ale naprawdę lubią języki obce. Wniosek? Niemieckojęzyczna tak, anglojęzyczna nie. raca: filolog, tłumacz, nauczyciel. o tym profilu naprawdę trudno znaleźć pracę... Z ro zs z er z ony m pr og ra me m ję zy k a ob ceg o (hiszpańska, francuska) tu konieczna jest miłość do języka, stalowe nerwy i sentyment do szkolnych murów. Nauka w tej klasie zajmuje cztery lata, lecz zapewnia praktycznie perfekcyjną znajomość języka obcego. lan klasy 0 obejmuje 18 godzin lekcyjnych języka tygodniowo, więc można się naprawdę zmęczyć. ewne przedmioty pozajęzykowe także są realizowane po francusku lub hiszpańsku, a czteroletni cykl nauki zawiera rozszerzony program matematyki. Jeżeli nie ma się wentylatora, to trzeba pilnować, aby czasami nie wybuchnąć ze złości lub bezsilności, bo jak wiemy, co za dużo, to niezdrowo. raca: filolog, tłumacz, nauczyciel, prawnik. Łatwiej zdobyć pracę za granicą, ponieważ klasa zapewnia porządne przygotowanie do matury. Możemy spotkać również klasy o profilach autorskich, które lekko przesuwają swoje preferencje np. matematyczno-geograficzny lub turystyczny. Uważam jednak, że wystarczy wam te pięć podstawowych profili, które próbowałam opisać w dość przystępny sposób. Mam nadzieję, że pomoże wam to w podjęciu decyzji z uwzględnieniem takich aspektów jak ambicje, kreatywność oraz logiczne myślenie. ewne rzeczy stają się jasne dopiero po przyjściu do szkoły, także cieszcie się tym fragmentem licealnej wiedzy i korzystajcie z niej, póki może wam pomóc. R ada d od atk ow a: rzy wybieraniu oddziałów na swojej liście preferencji ustawiajcie klasy profilami, a nie szkołami. Wiem, że jeżeli jakaś szkoła jest waszym faworytem, to chcecie się koniecznie do niej dostać, a potem ewentualnie zmienić profil. To tylko przysparza problemów, ponieważ czasami wymarzona klasa okazuje się być przeludniona, a my możemy utknąć na niechcianym profilu, w dodatku bez szans na polepszenie sytuacji, bo podobne klasy w innych szkołach są już zajęte. amiętajcie! Humaniści, nie pchajcie się na biol-chem! oligloci, nie walczcie z matematyką! Róbcie to, co lubicie, bo potem może być za późno. Ten wybór ma wielki wpływ na wasze przyszłe życie, więc OSTROŻNIE... Agata Moroz S t r o n a 7

8 K L A S A O D L U Ą D jak dobra dziennikarska drużyna 17 przesympatycznych dziewcząt, 10 przemiłych chłopców oraz ich wymagająca wychowawczyni - pani Danuta Stentka oto skład klasy 1d. Od kiedy stali się uczniami naszej szkoły, zdobyli sympatię uczących ich nauczycieli, a sercem pani Stentki zawładnęli od razu. Co to za młodzi ludzie? Co ich wyróżnia? O sób rzucających się w oczy jest w tym zespole sporo. Wśród nich przoduje długonoga, czarnowłosa Kasia N., przewodnicząca klasy, która uwielbia sport. Gra w szkolnej reprezentacji dziewcząt w piłce nożnej i ręcznej z niemałymi sukcesami. Kaśkę najpierw słychać, a potem widać, co czasami bywa męczące. Natalia i Klaudia również reprezentują gimnazjum w zawodach sportowych. Roksana, Jagoda, Klaudia L. i atrycja to też aktywnie nastolatki. Ta ostatnia osiągnęła najwyższą średnią w klasie na śródrocze, zaś Roksa zastąpiła awła K. w funkcji skarbnika klasowego. Spora grupa uczniów uczestniczy w zajęciach, na których pani B. Kaczmarek realizuje program profilaktyczny Spójrz inaczej. Kasia B., Jagoda działają w Caritasie, zaś Ewelina, Oktawia, aula, Klaudia Ł., atrycja, Weronika i Roksana w szkolnym wolontariacie. onadto dwie pierwsze dziewczyny oraz Weronika udzielają się w pobliskim przedszkolu. Cichutka Karolina zajęła pierwsze miejsce w miejskim konkursie geograficznym. ora przyjrzeć się chłopcom. Choć jest ich tylko dziesięciu, to nie są przytłoczeni przez koleżanki. Najmilszym chłopcem okazał się Adaś. Kamil, właściciel bujnych, ciemnych, lokowanych włosów, sprawuje funkcję zastępcy przewodniczącej. Z kolei wysoki blondyn to Olek. Jego znakiem rozpoznawczym jest opaska noszona na włosach. Daniel zgłębia wiedzę na kółku informatycznym. Mateusz, Bartek, aweł K., aweł W. i Olek wraz z niektórymi dziewczętami aktywnie uczestniczą w zajęciach na strzelnicy. Bartek ponadto jest bardzo przywią- 8 S t r o n a

9 zany do swojej czapeczki, z którą nie może się rozstać, więc stale trzyma ją w dłoni. 1 d dodatkowo realizuje program nauczania elementów dziennikarstwa. To już czwarta klasa, która w cyklu trzyletnim poznaje arkana tego zawodu. Złożyli w listopadzie wizytę w redakcji Expressu Bydgoskiego. od względem gadulstwa na lekcjach dominują dziewczęta, stąd tylko dwie oceny wzorowe w klasie, którą otrzymali Kasia B. i Kamil. 1 d to zespół energicznych, przemiłych, życzliwie nastawionych do otoczenia młodych ludzi, których nie sposób nie lubić. Wychowawczyni jest z nimi bardzo zżyta i wiele obiecuje sobie podczas trzyletniej współpracy. Obie strony już się cieszą na wspólny wyjazd nad morze pod koniec roku szkolnego. Oby takich klas w szkole było więcej. Apolinka R O Z R Y W K A D L A U M Y S Ł U O d nowego roku kalendarzowego redakcja Merkuriusza Gimnazjalnego utworzyła dla swoich czytelników nowy dział: Rozrywka dla umysłu, a w nim zamieszczane będą różnego rodzaju łamigłówki i zagadki oczywiście z nagrodami! W pierwszym numerze zamieszczamy SUDOKU. Nagrodę wygra osoba, która jako pierwsza wyśle prawidłowe rozwiązanie. Zatem kto pierwszy ten lepszy! Na prawidłowe odpowiedzi czekamy do 1 marca 2010 r. Nagrodami są drobne upominki, które mogą przydać się wam w szkole ;) Adres redakcji: merkuriusz.gim23@gmail.com OWODZENIA! Kuba S t r o n a 9

10 Ś C I S Ł O W C Y I N I E T Y L K O - N A S T A R T!!!!! Z iemia zachowuje się tak jak magnes, a o jej właściwościach magnetycznych decyduje będące w ciągłym ruchu płynne jądro. Jest kulą o promieniu 3470 km. Składa się ze stałego, twardego ziarna o promieniu 1200 km, w którym panuje temperatura 5 tys. st. C. Jest ono zanurzone w płynnej otoczce złożonej ze stopu niklu (Ni) i żelaza (Fe). W jądrze zachodzą ruchy konwekcyjne przypominające to, co się dzieje w rondlu z podgrzewaną wodą. W łaśnie te ruchy sprawiają, że magnetyczny biegun północny się przesuwa. onieważ są nieregularne, wędrówka bieguna też nie jest równomierna. Ziemia ma dwa bieguny magnetyczne, które nie pokrywają się z biegunami geograficznymi. Magnetyczny biegun południowy znajduje się w kanadyjskim rejonie Arktyki, około 1600 km od bieguna geograficznego północnego, a magnetyczny biegun północny leży na Antarktydzie, około 2400 km od bieguna geograficznego południowego. O ddalenie między biegunem magnetycznym i geograficznym jest nie tylko duże, ale także nieustannie się zmienia. W roku 1831, gdy brytyjski badacz James Ross zlokalizował go po raz pierwszy, magnetyczny biegun północny znajdował się w centrum półwyspu Boothia w Kanadzie na 65 st. szerokości geograficznej północnej, a to oznacza, że był oddalony o blisko 2750 km od geograficznego bieguna północnego. Od czasu pierwszej obserwacji, przeprowadzonej w sposób naukowy, badacze śledzą położenie bieguna. Okazuje się, że zmienia się ono nieustannie. Wcześniej następowało wolno, potem gwałtownie, by w 2003 roku ustabilizować się na poziomie 55 km rocznie. Na razie nie ma oznak zmiany rytmu wędrówki bieguna. Dlatego badacze prognozują, że w 2020 roku znajdzie się na terytorium Rosji. W przyrodzie wędrówkę tę określono mianem przebiegunowania Ziemi. Jest to proces, który oznacza zamianę północnego pola magnetycznego z południowym. Nie jest ono jednak niczym nowym. Zdarzenie polegające na odwróceniu kierunku pola magnetycznego Ziemi miało ostatnio miejsce około 780 tysięcy lat temu. Wiele osób upatruje w tych osobliwościach potencjalnych przyczyn końca świata. Zdaniem naukowców, czasowe zaniki pola magnetycznego mogą doprowadzić do wzrostu bardzo szkodliwego promieniowania kosmicznego. W razie przebiegunowania pojawić się mogą między innymi przypadki dziwnych zachowań wśród zwierząt, które stracą orientację podczas wędrówek. Z espół fizyków z aryża uważa, że zjawisko ma charakter lokalny, nie wpływa na całe ziemskie pole magnetyczne, które chroni naszą planetę przed zgubnym dla życia wiatrem słonecznym. Nie wywołuje także burz magnetycznych zakłócających pracę satelitów i naziemnych sieci telekomunikacyjnych. rzyspieszona wędrówka bieguna magnetycznego zmusi wkrótce kartografów na całym świecie do opracowania na nowo map używanych w nawigacji morskiej i lotniczej. Mimo że istnieje już GS, nawigatorzy w samolotach i na jednostkach pływających wciąż posługują się kompasami. odobnie w armiach kompasy magnetyczne ciągle znajdują zastosowanie, między innymi do naprowadzania na cel różnego typu pocisków i rakiet. Wszystko co jest, posiada bowiem duszę, czy to kamień, czy roślina, czy zwierzę, czy nawet myśl. To, co znajduje się na ziemi i pod jej powierzchnią, ani przez chwilę nie przestaje się przeistaczać, bo ziemia jest również bytem żywym i posiada własną duszę. aulo Coelho, Alchemik. Anna Dziaman na podstawie Rzeczpospolitej 10 S t r o n a

11 N A K A Ż D Y T E M A T Szansa na nowe życie rzeczytałam kiedyś w Internecie, że każdy nowy rok jest szansą, by coś zacząć na nowo. odobnie jak każdy miesiąc, każdy dzień, każda godzina, sekunda, chwila. Tylko gdy zmienia się ostatnia cyfra przy pełnej dacie, wówczas jest jakoś łatwiej wziąć się za siebie. A jak do noworocznych postanowień i planów podchodzi nasza społeczność uczniowska i grono pedagogiczne? ozwoliłam sobie zapytać uczennicę Gimnazjum nr 48 o jej wejście w rok Ostatni rok był bardzo pozytywny. Ten ma być wspaniały, niesamowity, cudowny - chcę, żeby taki był i bardzo w to wierzę. Rok 2009 okazał się dobry Nawet lepiej niż dobry! Spełniło się kilka moich marzeń i wypełniło kilka postanowień No dobra, był świetny. Gdy zapytałam o postanowienie noworoczne usłyszałam: Tak, postanowiłam sobie kilka rzeczy. Zostawię je dla siebie, bo nie chcę zapeszać! ytasz, jak patrzę na nowy rok? Nawet nie myślę, czy będzie on udany. Mam taką nadzieję. oprzedni takim się okazał. ozostaje mi tylko obserwowanie, czym rok 2010 mnie zaskoczy i jak się spisze. Z dolny trzecioklasista, który odpowiedział mi wyczerpująco na kilka pytań, stwierdził, że kolejny rok jest dla niego nowym rozdziałem, a zarazem wyzwaniem, które-mu będzie próbował sprostać. Twierdzi, że jest z natury optymistą i uważa, że rok 2010 będzie udany. Jednak zależy to wyłącznie ode mnie, więc zobaczymy, co uda mi się zdziałać. - dodaje po chwili. ytam o stary i nowy rok, o podsumowanie i refleksje: odsumowując rok 2009, spoglądam na wiele czynników. Biorę pod uwagę sytuację w domu, wyniki w szkole, życie towarzyskie i dodając je do siebie, mogę spokojnie wystawić zeszłemu rokowi ocenę bardzo dobrą. A co do 2010 Nie uważam, że będzie czymś nadzwyczajnym się wyróżniał. Mimo że czeka mnie wybór nowej szkoły, to poza tym nic nie powinno ulec zmianie, chociaż stawiam wysokie oczekiwania. Jest kolejną osobą, która, gdy pytam o postanowienia, zbywa mnie przesądami o ich niespełnieniu się. Mówi mi tylko, że na pewno nie chodzi o rzucenie nałogu bądź kilku kilogramów. N a swej drodze reporterskiej spotykam sympatycznego osiemnastolatka, który zgadza się na rozmowę, twierdząc, że może stanie się bardziej sławny (śmiech). Nowy rok jest dla mnie tym samym czasem, co kiedyś. Zmieniła się przecież tylko cyfra. Nie powiem ci nic ciekawego o swoich postanowieniach, bo miałem kilka z poprzednich lat- wciąż mam te same wartości i tych samych ludzi wokół siebienie potrzebuję niczego więcej. O roku 2009 nie mam złego zdania. Były gorsze chwile, ale i te lepsze. Nie żałuję niczego. To, co zrobiłem, miało wpływ na to, kim jestem teraz. - Co myślisz o roku 2010? Masz wobec niego jakieś specjalne oczekiwania, plany? Myślisz, że będzie jednym z lepszych? - Nie, wcale nie myślę. W zeszłym roku mogłem mieć takie rozmyślania, bo zdawałem maturę, miałem jakieś określone cele. Teraz mam ustabilizowane życie, i to zawodowe, i to prywatne, więc pozwolę 2010 być takim, jakim chce być. S t r o n a 11

12 rzewodnicząca klasy 3a, moja bliska przyjaciółka, również zgodziła się na krótką rozmowę. Do nowego roku jestem nastawiona bardzo pozytywnie, choć podchodzę do niego bez dystansu. Myślę, że będę się w nim starać wycisnąć z siebie tyle, ile będzie tylko można. Jeśli chodzi o postanowienia noworoczne, to owszem zrobiłam, ale obawiam się, że są zbyt osobiste, bym mogła je wyjawiać na forum naszej gazetki szkolnej, a poza tym - Tak, tak, wiem. Jeśli powiesz je na głos, to się nie spełnią! Widzę, że nie jestem pierwszą osoba, która tak myśli (śmiech). Jeśli pytasz o koniec roku, jest to świetny czas na zastanowienie się nad dotychczasowym życiem. Nadchodzący rok jest dobrym pretekstem do podjęcia postanowień i planów. od jego wpływem często dochodzimy do ważnych wniosków. Ja takie podsumowanie zrobiłam i wierzę, że dzięki niemu ten rok będzie dla mnie lepszy niż poprzedni. A rok 2010 na pewno będzie istotny szczególnie dla trzecioklasistów, ponieważ czeka ich bardzo ważny wybór. Nie wiemy jednak, co nowy rok ma dla nas zaplanowane, ale każdy wierzy, że będzie dobry. K rążąc po szkole, wpadam do biblioteki, by poznać na ten temat zdanie pani Aliny. Jej słowa, szczególnie usłyszane na koniec, dają mi dużo do myślenia. Nigdy nie robię żadnych postanowień na nowy rok... boję się zapeszyć. W życiu prywatnym z pokorą przyjmuję, co da mi los. W życiu zawodowym oczywiście chciałabym utrzymać na dobrym poziomie pracę biblioteki, by była wizytówką naszej szkoły. Jestem ambitna, mam nadzieję, że to widać. Jeśli chodzi o kabaret, który jest moim oczkiem w głowie, pewnie przydałoby się jakieś zwycięstwo - dodałoby skrzydeł mnie i uczniom. Będę w tym roku o to walczyć, dam z siebie wszystko. Jeśli się nie uda zawsze pozostaje Red Bull! W życiu towarzyszy mi sentencja: Szlachetny, choćby i upadł, pada jak piłka, by znowu odbić się i lecieć w górę. odły pada bryłą gliny Na koniec, dla przerwania tych przemyśleń, dodaje: Chyba jednak mam jedno postanowienie: zainwestowanie w aparat słuchowy, bo nie zawsze uda mi się usłyszeć nowe plotki. o czym puszcza do mnie oczko. Teraz w bibliotece słychać tylko nasz głośny śmiech. N ieważne, czy mamy 15 lat, 18 czy 30, 40, 50. Każdy z nas ma jakieś plany na nowy rok. Chce w głębi duszy, by był on lepszy od poprzednich i próbuje za wszelką cenę to uzyskać. W 2010 roku życzę Wam, aby Wasze postanowienia, które tak dobrze chronicie w swoich sercach i głowach, się spełniły! Malwina Kruś Rude włosy przekleństwo czy błogosławieństwo? W iąże się z nimi wiele przesądów i stereotypów. Ci, których natura obdarzyła nimi, albo nienawidzą swoich włosów, albo je uwielbiają. Na świecie niecałe 2% populacji ma taki kolor. Osoby o rudych włosach najczęściej spotykane są w Irlandii i Szkocji (46 % ludzi).często rude włosy występują pod postacią mieszanek z innymi kolorami. Ich zabarwienie wynika z obecności tzw. płynnej melaniny. Dawniej rude włosy postrzegane były jako znak fałszu, zdrady, pecha i wielu, wielu innych negatywnych cech. Starożytni Grecy wierzyli, że rudowłosi po śmierci zmieniają się w wampiry. Z rudymi włosami ilustro- 12 S t r o n a

13 wany na obrazach był zazwyczaj Judasz, zdrajca Chrystusa. rzez to pogłębiały się skojarzenia rudych pukli z grzechem, śmiercią, wiecznym potępieniem, zdradą, nieuczciwością i szatanem. Z miedzianymi puklami kręconych włosów przedstawiane były najczęściej czarownice. I dziś życie rudowłosych nie jest łatwe. Mówi się, że są to osoby niegodne zaufania i lubieżne. Można się nawet spotkać z przesądem, że rudych o wiele częściej żądlą pszczoły. Jako dzieci, zwykle są przezywani "marchewką" czy "rudzielcem". J ednak z czasem świat zmienił negatywne nastawienie do tego koloru, choć do tej pory została nam swego rodzaju niechęć do rudych osób. A przecież w rudych włosach tkwi urok! odczas nadejścia lata zmieniają odcień na złoty, co daje niesamowity wręcz efekt. Tycjan (włoski malarz) malował tylko modelki o rudych włosach, skąd wziął się odcień farby o rudym kolorze zwany tycjanowym. W e współczesnym show-biznesie mamy także wielu aktorów o rudych włosach np. : Rupert Grint, Daria Widawska czy Katarzyna Zielińska. Mało kto wie, że naturalnym kolorem włosów Nicole Kidman jest właśnie rudy! Często kolor włosów jest odzwierciedleniem temperamentu, więc osoby o rudych włosów z pewnością są ciekawymi osobowościami, które brylują w towarzystwie, gdyż od razu się wyróżniają i przyciągają uwagę. Na przełomie lat zmieniliśmy podejście do tego koloru i moim zdaniem coraz więcej blondynek i brunetek marzy o tym, by zmienić kolor włosów, a z nim także swoje życie. Martyna Gralak Odmieniony świat C zternasty lutego. Bydgoszcz. Śródmieście. Wydawałoby się, że wszystko jest tak, jak zwykle. Jednakże magia spowijająca otoczenie udowadnia, że to błędna teza. Dzisiejszego dnia ulice ożywają. Choć śnieg prószy lekko, oblegając twarz, a w powietrzu czuć ziąb, ludzi to nie zniechęca. W sklepach mężczyźni ze swoimi kolegami kłócą się, co kupić. Obładowani siatkami spoglądają nerwowo na zegarki, by nie spóźnić się do ukochanych. Choć teoretycznie u fryzjera powinny siedzieć kobiety, dzisiejszego dnia jest inaczej. Wszystko tętni odmiennością. owietrze pachnie zupełnie inaczej niż zwykle. Słońce wyłaniające się zza śnieżnobiałych chmur, od czasu do czasu obdarowuje nieopisanym ciepłem i lekkim rumieńcem. rzez szklane drzwi i wystawy sklepowe widzę tylko płeć przeciwną. Siedzą w fartuchach, a fryzjerki golą ich głowy maszynkami, spoglądając przez ramię na powiększającą się kolejkę czekających. rzy bankomatach nie ma nikogo. Kto potrzebował, wypłacił pieniądze poprzedniego dnia. N a ulicach pełno ludzi. Wszyscy dobrani w pary maszerują dzielnie, wspólnie pokonując pokryty lodem bruk. rzed Drukarnią, obok wejścia, stoją zakochani. rzytuleni trzymają się ze ręce. On - wyższy, opatulony szalem, w grubej kurtce - mówi jej coś do ucha. Ona - rozbawiona, rozchichotana, z czerwonymi policzkami od mrozu i komplementów, jakie słyszy z jego ust. onad wszystko szczęśliwi, wręcz niebezpiecznie radośni. Na ulicach pełno takich szczęśliwców niezależnie od wieku. Dziś każda para wychodzi na ulicę ze splecionymi dłońmi i uśmiechem na twarzy. Większość kobiet trzyma w dłoniach róże owinięte w folię lub papier. M imo powierzchownej harmonii, przyglądając się dłużej życiu ulicy, z łatwością wyczuwam podenerwowanie. Nerwowe głosy i uśmiechy. Obserwuję również wyraz twarzy mężczyzn. Są bardzo szczęśliwi, lecz im w przeciwieństwie do kobiet towarzyszy coś jeszcze- zdenerwowanie. S t r o n a 13

14 Gwałtowne ruchy zdradzają, że powszedni spokój dzisiaj wyjątkowo znikł. Zdają sobie sprawę, że w Dzień Zakochanych to oni muszą się postarać, być szczególnie miłymi, uprzejmymi. To oni muszą zrobić kolację, udowodnić swoimi czynami, że kochają. Muszą, w razie potrzeby, być gotowi wykrzyczeć całemu światu swoją miłość. W łaśnie dzisiaj, czternastego lutego, starzy i młodzi, przystojni i mniej urodziwi, zwykli i nieprzeciętni wychodzą na ulice, by pokazać, że kochają. Są uśmiechnięci, bo to ich dzień. Nikt im go nie zabierze. Nikt nie zabierze im siebie. Obdarowują się różnymi prezentami i pocałunkami, które ocieplają twarze w mróz taki jak dziś. I dalej kroczą, kroczą przed siebie. W stronę jutrzejszego dnia, trzymając się za ręce. Idą ulicą, pozwalając wybrać sobie własna drogę, bo i tak każda z nich zawiedzie ich do SIEBIE nawzajem. Żaklin Szczypiorska Walentynki...w oczach dziewczyny Ś więto Zakochanych to dzień ważny dla każdej zakochanej dziewczyny. W tym dniu zakochani oczekują od siebie miło spędzonego razem wieczoru, dużo czułych i ciepłych słówek i co najważniejsze okazywania sobie miłości. To właśnie ten dzień jest przeznaczony dla zadurzonych w sobie osób. Dziewczyna żyje dla tego jedynego, dlatego chce od niego dużo pięknych komplementów, które osłodzą jej monotonię życia codziennego. W roku szkolnym nie zawsze zakochani mają dla siebie czas, a jak wiemy, miłości towarzyszy żywiołowość, pomysłowość. Dziewczyny tego się trzymają, a kiedy ich partner nie ma dla nich czasu, to miłość zanika. Walentynki mogą naprawić tę sytuację. Dziewczęta oczekują od partnerów pocałunków, drobnych, ale pomysłowych prezencików. Chłopak przez cały dzień powinien być zainteresowany tylko nią, dostrzegać jej piękno i zalety. owinien całym sercem doceniać ją taką, jaką jest! O czywiście dla samotnych dziewcząt ten dzień nie jest zbyt radosny. Snują się po ulicach i patrzą na zakochanych, którzy nie ukrywają swojego uczucia. Żeby nie było im przykro, dobrze by było, aby mijający je chłopcy obdarowywali je szczerym i radosnym uśmiechem. Każda dziewczyna powinna tego dnia być szczególnie doceniona również przez kolegę w klasie. Bogusia Wolska i w oczach chłopak K ażdy chłopak jest inny, więc trudno sprecyzować jego oczekiwania. W jego rozumowaniu słowo miłość znaczy zupełnie co innego aniżeli w oczach dziewcząt. odstawą jest dobry wygląd. Dziewczyna powinna dobrze się prezentować: można uważać, że jest to najważniejszy element dla faceta. Należy pamiętać nie tylko o ładnej buzi czy nowym, modnym fatałaszku, ale również o charakterze. owinniśmy się z nią dogadywać, bo w innym przypadku związek nie będzie trwały. W ielkim plusem jest wierność wybranki. Chłopacy są niewątpliwie zazdrośni o swoje kobiety i dobrze wiemy, jak załatwiają sprawy z potencjalnymi konkurentami. Mówiąc o miłości, pierwsze skojarzenie chłopaka to długie pocałunki i poświęcanie mu czasu. Chce wiedzieć, że ma dziewczynę i chce, aby inni również o tym wiedzieli. W przeciwieństwie do dziewczyn nie oczekujemy romantycznych spacerów czy oglądania zachodów słońca. Można wyróżnić dwa typy chłopaków: szukających przygody oraz rzadko występujących romantyków, oczekujących związków na długie lata. odsumowując: idealna dziewczyna (ideały nie istnieją) musi być ładna, wierna oraz z odpowiednim charakterem. Szukajmy odpowiednich partnerów. Nie wiążmy się z kimś tylko dlatego, że ta osoba nam się podoba, bo później możemy tego żałować. Bartek Kożuch, Kuba isarek 14 S t r o n a

15 walentynki 2010 Ten skromny widoczek, Dla pięknych Twych oczek. Na Świętego Walentego, W dniu zakochanego. Czytając choć pomyśl przez chwilę, Że ten kto wysyła. Wspomina i kocha cię mile. Wszystkim czytelnikom życzymy niezapomnianych walentynek Redakcja MG S t r o n a 15

16 T W A R Z Ą W T W A R Z Szkolny Rambo W naszej szkole może to mało znana osoba, ale dla uczniów uczęszczających na jego kółko jest on aniołem na ziemi z bronią pneumatyczną. W tym numerze gazetki przeprowadziliśmy wywiad z Franciszkiem Kaczmarkiem, prowadzącym koło strzeleckie w lochach naszego gimnazjum. Chcąc poznać go bliżej, poprosiliśmy o krótką rozmowę. Bogusia Wolska: Od jak dawna prowadzi an zajęcia strzeleckie w naszej szkole? Franciszek Kaczmarek: Strzelnicę prowadzę dwa lata po wybudowaniu tej placówki, ponieważ wcześniej nie można było zająć tego stanowiska. Zawsze miałem sprzyjające warunki ze strony kierownictwa. Byłem kierownikiem jeszcze paru strzelnic, bo istniały w różnych szkołach, ale ta jest moją podstawową. B.W.: Czy strzelectwo to ana pasja życiowa czy tylko obowiązek zawodowy? F.K.: Zajmuję się tym przede wszystkim z przyjemności. Nie dostaję za to żadnych funduszy. Kiedy przyjeżdżam do Waszej szkoły, poznaję możliwości uczniów w tej dziedzinie, ich poglądy, plany. Rozmawiam z nimi, by ich lepiej poznać. B. W.: Jak an ocenia ich zdolności w strzelaniu do tarczy? F.K.: rzychodzą do mnie sami, zachęceni przez starszych kolegów, swoich rówieśników. Zdyscyplinowani szybko się uczą. Zajęcia z bronią wymagają posłuszeństwa, respektowania regulaminu, cierpliwości, celnego oka, systematycznych ćwiczeń. Kto do tego nie jest gotowy, może się zniechęcić do tych spotkań. B.W.: Kto jest lepszy, dziewczyny czy chłopcy? F.K.: Muszę przyznać, że dziewczęta nie ustępują chłopcom. B.W.: Co było przyczyną, że zainteresował się an strzelectwem? F.K.: Na pewno fakt, że byłem w wojsku. Trzeba było strzelać, aby zaliczyć różne egzaminy na inspekcje, lekcje itp. Właśnie tam miałem głównie do czynienia z bronią, a że nie mogłem uprawiać sportu z powodu choroby, stwierdziłem, że strzelanie to dobra rzecz, coś, co mi odpowiada. B.W.: Czy ma an jakieś osiągnięcia w tej dziedzinie? F.K.: Jeżeli chodzi o strzelanie, to nie mogę powiedzieć, że są wyśmienite. Za to dobrych wyników mam bardzo dużo, świadczą o tym otrzymane dyplomy. Z początku nie doceniałem ich wartości, a teraz są dla mnie bardzo ważne. B.W.: Jaką bronią an dysponuje? F.K.: Na zajęciach mam jedynie broń pneumatyczną (dla nieobeznanych- wiatrówki). istoletem nie dysponuję, bo uważam, że jest mi niepotrzebny. B.W.: Czy, według ana, do obrony osobistej lepsza jest broń długa czy krótka? F.K.: Kwestia dyskusyjna! Moim zdaniem, jeżeli osoba jest gdzieś daleko, to można użyć długiej broni, a krótką wówczas, kiedy osoba jest dość blisko ciebie. Uważam, że do obrony każda się nadaje, ale trzeba też patrzeć na warunki, w jakich się znajdzie broniący. 16 S t r o n a

17 B.W.: Czy jest an za tym, aby wprowadzić w olsce prawo do korzystania z broni, tak jak jest to w USA? F.K.: Nigdy! rzenigdy! Nie poparłbym projektu, żeby broń sprzedawać u nas jak w Stanach Zjednoczonych, ponieważ nie mamy przygotowanego społeczeństwa do obchodzenia się z nią. Kiedy przychodzi na strzelnicę nowy członek i gania z lufą w miejscu niedozwolonym, to nie ja pierwszy reaguję, tylko wy. Członkowie koła wiedzą, że broń nie służy do igraszek, żartów. W nieodpowiednich rękach może być przyczyną tragedii. B.W.: Tyle rozmawialiśmy już o ana pasji. Uchyli an rąbka tajemnicy z życia osobistego? (kiwnięcie głową) Jaką szkołę an ukończył i jaki wykonywał zawód? F.K.: Ukończyłem szkołę zawodową. o napisaniu raportu nie przyjęto mnie do lotnictwa, ale wysłano do szkoły oficerskiej łączności w Zegrzu. o pewnym okresie poszedłem do lotnictwa bombowego w owidzu, później do Bydgoszczy i do Dęblina na przeszkolenie na nawigatora lotniczego kierownika radiolokacyjnego systemów lądowania. B.W.: Dlaczego wstąpił an do wojska? F.K.: Zrobiłem to z przekonania. To nastąpiło w trakcie wybuchu II wojny światowej, kiedy cała moja rodzina na furmance razem z innymi jechała w kierunku Warszawy, uciekając przed wrogiem. Wiedziałem, że wojna rozprzestrzeniała się. Samoloty atakowały kolumny cywilów. Nie było litości. Akurat byłem w takim wieku, że nie podobało mi się, że uciekamy. Chciałem walczyć. Od tamtego czasu zacząłem interesować się lotnictwem. B.W.: Czy po wojnie miał an duże zaległości w nauce? F.K.: Tak, bardzo. Szkołę zawodową ukończyłem z wieloma komplikacjami. rzez wojnę miałem dużo zaległości, więc musiałem wszystko nadgonić. B.W.: Dziękuje za rozmowę i życzę satysfakcji z pracy z młodzieżą. F.K.: Dziękuje bardzo. Bogusia Wolska i atrycja Nowakowska GÓRZYSKOWO, SZWEDEROWO NASZA MAŁA OJCZYZNA Nie jest już tak szaro i brudno S pacerując po naszych osiedlach, coraz trudniej jest natrafić na szarobury krajobraz. Wszystko dzięki zarządcom, którzy roztropnie planują wydatki. W planowanym budżecie jest miejsce na zieleń, modernizację placów zabaw, ale też i na ocieplanie budynków. M ieszkańcom, których zapytałam o zdanie, odpowiadają kolory, jakimi malowane są wieżowce czy też bloki.,,odoba mi się, że nasze osiedla stają się żywe. Nie jest już tak szaro i brudno jak kiedyś" - mówi pani Magda ze Szwederowa. Kobieta z Górzyskowa twierdzi:,,teraz przynajmniej jakoś tu wygląda. Na innych osiedlach to te kolory... szkoda słów. A u nas wszystko gra!". roblem graffiti też znika z naszego osiedla. Grafficiarze czują respekt przed nowo pomalowanymi budynkami. Jeśli już potrzebują wyżyć się artystycznie, wybierają stare mury, które dzięki ich inwencji stają się ciekawsze i bardziej kolorowe. T o nie koniec powodów do zadowolenia. Oprócz dobrej opinii mieszkańców i mądrego gospodarowania pieniędzmi, na naszych osiedlach buduje się coraz więcej budynków mieszkalnych. S t r o n a 17

18 Są one od razu ocieplane i malowane na współgrające z obecnymi już kolory. N ie możemy narzekać - nasze osiedla są w miarę czyste. Wiadomo jednak, że ludzie są chętni do naśladowania naszego, nie zawsze właściwego zachowania. Dlatego też, kiedy na mało uczęszczanym terenie zauważają porzucony przez kogoś worek pełen śmieci, są skłonni do pozostawienia tam i swojego. Z tego powodu jest u nas jedno zabrudzone miejsce, ale odpowiednie służby i my, mieszkańcy, nie dopuścimy do rozszerzenia się tej plagi. M ożemy także pochwalić się ciekawą architekturą. Wszystko jest dobrze zaplanowane, nie ma miejsca na nieład. Na nasze osiedla łatwo trafić. A to za sprawą dobrego oznakowania ulic. Trudno się zgubić, kiedy jedziemy do bliskich zamieszkujących Szwederowo bądź Górzyskowo. Zapraszamy więc wszystkich, gdyż - obiecujemy - nie pożałujecie! Malwina Kruś, Marta Doman Nasze osiedla są coraz lepsze M ieszkający na naszym osiedlu rodzice nie muszą martwić się o edukację i przyszłość swoich dzieci. Jeśli pracują, mogą oddać swoje pociechy pod opiekę pracowników ze Żłobka numer 18 o wdzięcznej nazwie,,biedroneczka". B ędzie to dobry start dla dziecka, które potem można zapisać do jednego z wielu przedszkoli funkcjonujących na Górzyskowie i Szwederowie. W swoje progi zapraszają: rzedszkole nr 24, 55, 66, 70 oraz katolickie Sióstr Elżbietanek. Wszystkie - jak zdołaliśmy się dowiedzieć od najlepszych informatorów, czyli rodziców - cieszą się dobrą opinią. Dzieci chodzą tam z chęcią i z radością też powracają do swoich rówieśników. J ako dwa dobrze rozwinięte osiedla dysponujemy wieloma Szkołami odstawowymi: 41, 55, 61, 63 oraz Szkołą Katolicką i Szkołami specjalnymi: numer 1 i 12. Wymienione podstawówki są bardzo wysoko cenione w całej Bydgoszczy, więc uczęszczanie do nich z pewnością będzie dla dziecka radością i dobrym startem w jego edukacyjnej karierze. M łodzież, chcąca kontynuować naukę blisko miejsca zamieszkania, ma do wyboru wiele Szkół Gimnazjalnych: numer 22, 23 i integracyjne Gimnazja - 36, 37 i 39. Wszystkie nie tylko uczą swoich wychowanków przedmiotów obowiązkowych, ale też pomagają im zrozumieć życie dorosłych, wychowują i wskazują właściwą drogę postępowania, na którą wkroczą po gimnazjum. W ramach kontynuacji nauki zapewniamy naszym uczniom jedno z lepszych liceów w Bydgoszczy - II LO im. Mikołaja Kopernika. Otwiera ono swoim uczniom drzwi do dobrych uczelni, które pozwolą pracować w wymarzonym zawodzie. J ak widać, nasze osiedla dbają o swoich podopiecznych w każdym wieku. I mały i duży znajdzie u nas coś dla siebie. Bierzemy pod uwagę także osoby niepełnosprawne i im także staramy się stworzyć warunki do nauki. Nie spoczywamy na laurach i wciąż chcemy polepszać swoje usługi. To właśnie te czynniki mają wpływ na to, że nasze osiedla są coraz lepsze! Marta Doman, aulina Siwak 18 S t r o n a

19 ZNAJOMI ZE SZKO ŁY luszowe misie cieszą ją do dzisiaj W szkole podstawowej wołano na nią Szczypcia, ale jak podkreśla, nikogo nie szczypała. rzezwisko pochodziło od panieńskiego nazwiska. Zarzeka się, że w dzieciństwie nie była niepokorną złośnicą, wręcz przeciwnie tylko grzeczną dziewczynką i jest nią do dzisiaj. Zgadliście o kim mowa? Bohaterką naszego artykułu jest ani Alina Gawrońska, ulubienica młodzieży, nazywana przez panią D. Stentkę kochaną Alutką, dzięki której od kilku lat szkolna biblioteka tętni życiem. S pokojną nastolatką była do czasu. Mówi, że miała kochanych, ale ostrych rodziców, zatem zdarzało się jej buntować przeciwko ich decyzjom. Meldowanie się w domu o godzinie było często trudne do wykonania. Trzeba było uciekać się do niewinnych sposobów Małe kłamstewka nikomu nie szkodziły, a dawały dreszczyk emocji. Teraz śmieje się z tego i rozumie postępowanie rodziców. R odzina jest dla pani Ali najważniejsza. Choć uwielbia spędzać czas z uczniami w szkole, to zawsze wie, że najbliżsi czekają na nią. Ma starszego brata, któremu na imię Marek i od 20 lat mieszka w Niemczech. Często się odwiedzają, a dzięki komunikatorowi Skype mogą rozmawiać ze sobą codziennie. W dzieciństwie starał się ją wychowywać. Gdy nie wyprowadzała kupionego specjalnie dla niej pieska, skarżył rodzicom, ale kiedy trzeba było zrobić trudne zadanie domowe, za każdym razem służył pomocą. Ś więta zawsze kojarzą się pani Gawrońskiej z rodziną zgromadzoną przy świątecznym stole, z prezentami. Ze wzruszeniem wspomina każdą Wigilię. To niezapomniane chwile z bliskimi, których teraz brakuje. Ze łzami w oczach wspomina obdarzonego ogromnym poczuciem humoru ojca, za którym bardzo tęskni. Kończąc wątek rodziny, jeszcze raz podkreśla, że miała szczęśliwy dom, w którym zaznała dużo miłości, troski, zainteresowania jej sprawami. ytana o ulubioną zabawkę z dzieciństwa, uważa, że nie będzie oryginalna, bowiem pluszowe misie cieszą ją do dzisiaj. Ostatniego dostała w zeszłym roku pod choinkę od Remika i Romela z byłej 3b. Bardzo się cieszyła. J ako dziecko szefowa biblioteki oczywiście marzyła o zawodzie nauczycielki. Miała tablicę i dziennik. Kiedy dorosła, zdecydowanie zmieniła zdanie, bo uśmiechając się filuternie stwierdza, że zmądrzała. A potem przypadek (nieoczekiwany brak pracy w zawodzie na terenie Bydgoszczy) sprawił, że znalazła się w S t r o n a 19

20 szkole. Do dziś dziękuje losowi za tę trafną decyzję. O d dzieciństwa interesował ją świat książek. Chętnie je czytała, ale nie należała do ich pożeraczy. Nie lubiła lektur. Biblioteka szkolna kojarzy się pani Alinie Gawrońskiej z niesympatyczną panią, która odpytuje ze znajomości treści książek. Dlatego stara się, by biblioteka, którą kieruje, była inna. Nikogo do niczego nie zmusza i dodaje puszczając łobuzersko oczko jest miła. Najwięcej czyta w czasie wakacji, na działce. Gustuje w utworach, które wciągają po maksimum dziesięciu stronach. Książka musi ją oderwać od rzeczywistości, zrelaksować, przenieść w świat marzeń. J ej gusta muzyczne są zbliżone do uczniowskich oznała je, kiedy prowadziła szkolny radiowęzeł. Nie lubi tylko techno. Ubolewa nad odejściem Michaela Jacksona. Była i będzie zawsze jego fanką. ytana o ulubiony kwiat pani Alina Gawrońska żartobliwie odpowiada, że może być ten z klombu, byle szczerze ofiarowany, najlepiej od ucznia lub ukochanego mężczyzny. Jej mąż (ksywa: Gawron) pracuje w olicji, ale Gimnazjum 23 jest mu bardzo bliskie. Jego pomoc jest niezbędna, kiedy trzeba kupić nowe książki czy inne szkolne zakupy. Obserwując kulisy pracy żony i jej koleżanek, podziwia nauczycieli za ich zapał, cierpliwość i ofiarność. N a zakończenie naszego spotkania opowiada ciekawą historię. W dniu zakończenia roku szkolnego, zmęczona, ale szczęśliwa wracałam do domu. Na ulicy, przy której mieszkam, szła grupa szczęśliwych (pewnie z tego samego powodu), wesołych chłopców. Wśród nich wyróżniało się dwóch przystojnych bliźniaków. omyślałam: Szkoda, że nie chodzą do naszej szkoły Fajnie byłoby mieć taką parkę w kabarecie. Minęły wakacje. We wrześniu, patrzę i oczom nie wierzę są! Należą już do szkolnego kabaretu, polubili bibliotekę i może mnie ozdrawiam serdecznie Oskara i Dawida z 1e! Marta Doman, Żaklin Szczypiorska NASI ZDOLNI 20 S t r o n a Snow Flower

21 NA AFIS ZU, NA ÓŁCE, NA EKRANIE rzepiękna opowieść o eksperymencie naukowym T rzymetrowy błękitny kot przekrada się przez porośniętą olbrzymimi drzewami dżunglę, którą rozświetlają wielobar wne promienie. Zielona magma roślinności zdaje się wchłaniać bohatera wraz z kryjącymi się w chaszczach, niespotykanymi w albumach zoologicznych stworzeniami. Nagle Jake Sully otwiera oczy po tym, jak stracił kontakt ze swoim zdalnie dowodzonym avatarem stworzonym sztucznie w laboratorium kosmitą z księżyca andora. Mężczyzna, a my wraz z nim, czuje, że wyrwano go z hipnotyzującego snu. Spokojnie, powróćmy do początku. Sparaliżowany komandos trafia na księżyc andora, gdzie w zastępstwie zmarłego brata ma wziąć udział w nowatorskim eksperymencie naukowym-programie militarnym Avatar. Dzięki niemu ziemska korporacja może zdobyć kontrolę nad złożami niezwykle cennej substancji, której kilogram jest wart 20 milionów dolarów. W nowym ciele Jake odkrywa tajemnice andory oraz nawiązuje kontakt z jej rdzennymi mieszkańcami, Na vi. Sprawy potoczą się tak, że Jake zakochuje się w tamtejszej księżniczce, Neytiri. Z czasem bohater czuje coraz silniejszą wieź z Na vi. W pewnej chwili ludzie atakują Drzewo Życia- w nim znajduje się złoże cennej substancji. Zaczyna się wojna Jake- początkowo sprzymierzeniec ludzi z czasem przyjaciel plemienia Na vi, musi opowiedzieć się po jednej stronie. O tym, kogo poprze Jake, dowiecie się, oglądając ten film. rzy jego realizacji pomogła świetna obsada, którą zasilili m.in.: Sam Worthington ( Terminator: Ocalenie ) jako Jake, Sigourney Weaver ( Obcy ), Michelle Rodriguez ( Szybcy i wściekli oraz serial Zagubieni ). Trud nad całą praca podjął James Cameron- wybitny reżyser. Avatar został nakręcony w dwóch technikach: tradycyjnej 2D i nowoczesnej 3D, przy czym ta druga zrobiła ogromny krok do przodu. Są w tym filmie momenty, gdy zupełnie traci się dystans do wygenerowanego przez procesory świata i wtapia się w jego atmosferę. Ekranowa rzeczywistość tętni własnym życiem bogactwo szczegółów i precyzja wykonania zapierają chwilami dech w piersiach. Na stworzenie filmu wydano około 237 milionów dolarów. Natomiast już po siedemnastu dniach od premiery zarobił on ponad miliard dolarów. Avatar został zrealizowany z rozmachem porównywalnym do Titanica. Zatem czy nowy film science fiction przebije piękną historię miłości? O tym i o innych sprawach dowiecie się, oglądając Avatar. olecam. Monika Holweg S t r o n a 21

22 ,,Kiedy zegar wybije dziesiątą Agnieszka Błotnicka rzepiękna opowieść,,kiedy zegar wybije dziesiątą Agnieszka Błotnicka. Autorka powieści nawiązuje do najlepszych doświadczeń wielkich twórców prozy sensacyjnej dla młodzieży. Bohater tej książki Janek, jest przekonany, że czekają go najgorsze wakacje w życiu. Zamiast pojechać z kumplami na obóz sportowy, będzie siedział z tatą w nudnym miasteczku z dala od prawdziwych rozrywek. Na dodatek chłopak dowiaduje się, że został skazany na towarzystwo Kuby miejscowego chłopaka, o którym ludzie mówią, że to typ,,profesorka. Główny bohater nawet nie przypuszcza, że niebawem w małym miasteczku wydarzą się niezwykłe rzeczy. Kazimierz okaże się bazą szajki groźnych przestępców i miejscem tajnych działań, w które chłopcy wplączą się zupełnie przypadkiem. Nocna akcja, która rozstrzygnie o powodzeniu ich śledztwa, zacznie się wtedy, kiedy zegar wybije dziesiątą Fabuła skoncentrowana wokół tropienia grupy przestępczej przez młodocianych detektywów rozbudza wyobraźnię. Kazimierz nad Wisłą, polskie,,miejsce magiczne, w którym rozgrywa się akcja, znakomicie tworzy nastrój książki i potęgujące emocje. Karolina Holweg Humor szkolny 22 S t r o n a

23 Speed dating szybkie randkowanie S zybkie randki, zapoczątkowane i bardzo popularne w USA, dotarły już do olski. Na razie olacy, jak do każdej nowości, podchodzą do nich z ostrożnością, ale ich organizatorzy uważają, że szybki rozwój tego typu spotkań to tylko kwestia czasu. T en proces randkowy zachęca ludzi, by mogli poznać dużo nowych osób w kilka minut. Chodzi o to, by przez 3-8 mi-nut na zaaranżowanej randce KĄCIK RO ZMAITOŚCI przekonać się, czy spotkana osoba jest dobrym kandydatem na męża/ żonę/ chłopaka/ dziewczynę. U czestnicy biorą udział w kilkunastu szybkich randkach w jednym dniu. Otrzymują zestaw pytań, na które odpowiadają. o 3-8 minutach organizator daje znak dzwonkiem, sygnalizując zmianę partnera i rozpoczęcie następnej randki. Na koniec wszystkich spotkań uczestnicy oddają listę osób, z którymi by chcieli nawiązać bliższy kontakt. Jeśli okaże się, że partnerzy wpisali siebie nawzajem na listę (zainteresowanie zostało odwzajemnione), to następuje wymiana numerów telefonu, i. Zwolennicy mówią, że speed dating oszczędza czas, a pierwsze wrażenie dodatkowo odgrywa decydującą rolę przy poznawaniu się. Klaudia Szreder S t r o n a 23