Budynek główny (segmenty nr 0, 2, 3, 5)

Transkrypt

1 Instytut Fizyki Jądrowej im. H. Niewodniczańskiego Państwowej Akademii Nauk INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO Budynek główny (segmenty nr 0, 2, 3, 5) KRAKÓW, ul. Radzikowskiego 152 Kraków, luty 2014 r.

2 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 2

3 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 3 SPIS TREŚCI 1. CEL INSTRUKCJI TERMINOLOGIA WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ, WYNIKAJĄCE Z PRZEZNACZENIA OBIEKTU, SPOSOBU UŻYTKOWANIA, PROWADZONEGO PROCESU TECHNOLOGICZNEGO OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA BUDYNKU WYMAGANIA I WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ SPOSÓB PODDAWANIA PRZEGLĄDOM TECHNICZNYM I CZYNNOŚCIOM KONSERWACYJNYM STOSOWANYCH W OBIEKCIE URZĄDZEŃ PRZECIWPOŻAROWYCH I GAŚNIC POSTANOWIENIA INSTRUKCJI ORGANIZACJA OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ POTENCJALNE ŹRÓDŁA POWSTANIA POŻARU LUB INNEGO MIEJSCOWEGO ZAGROŻENIA I DROGI JEGO ROZPRZESTRZENIANIA ZASADY ZAPOBIEGANIA POWSTAWANIU POŻARÓW USTALENIA PORZĄDKOWE SPOSOBY POSTĘPOWANIA NA WYPADEK POŻARU I INNEGO MIEJSCOWEGO ZAGROŻENIA RODZAJE I SPOSÓB OBSŁUGI GAŚNIC I URZĄDZEŃ PRZECIWPOŻAROWYCH SPOSOBY WYKONYWANIA PRAC NIEBEZPIECZNYCH POD WZGLĘDEM POŻAROWYM, JEŻELI TAKIE PRACE SĄ PRZEWIDYWANE EWAKUACJA LUDZI Z BUDYNKU. SPOSOBY PRAKTYCZNEGO SPRAWDZANIA ORGANIZACJI I WARUNKÓW EWAKUACJI LUDZI SPOSOBY ZAZNAJAMIANIA UŻYTKOWNIKÓW OBIEKTU Z TREŚCIĄ PRZEDMIOTOWEJ INSTRUKCJI ORAZ Z PRZEPISAMI PPOŻ PODSTAWY PRAWNE ZAŁĄCZNIK NR ZAŁĄCZNIK NR ZAŁĄCZNIK NR ZAŁĄCZNIK NR ZAŁĄCZNIK NR ZAŁĄCZNIK NR ZAŁĄCZNIK NR ZAŁĄCZNIK NR ZAŁĄCZNIK NR CZĘŚĆ GRAFICZNA INSTRUKCJI... 68

4 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 4

5 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 5 1. CEL INSTRUKCJI Celem opracowania jest ustalenie wymagań ochrony przeciwpożarowej w zakresie organizacyjnym, technicznym, porządkowym itp., jakie należy uwzględnić w czasie eksploatacji budynku głównego, obejmującego segmenty nr 0, 2, 3 i 5, usytuowanego na terenie Instytutu Fizyki Jądrowej PAN w Krakowie ul. Radzikowskiego 152 oraz znajdujących się w nim urządzeń, zwanego w dalszej części opracowania budynkiem głównym. Ustawa o ochronie przeciwpożarowej z dnia 24 sierpnia 1991r. (tekst jednolity: Dz. U. z 2009 roku Nr 178, poz. 1380) definiuje ochronę przeciwpożarową jako kompleks zadań mających na celu ochronę życia, zdrowia, mienia i środowiska przed pożarem, klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem. Dyrektor, zarządca lub użytkownik, obiektu lub terenu zobowiązany jest: 1) przestrzegać przeciwpożarowych wymagań techniczno - budowlanych, instalacyjnych i technologicznych, 2) wyposażyć budynek, obiekt lub teren w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice, 3) zapewnić konserwację i naprawy urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w sposób gwarantujący ich sprawne i niezawodne funkcjonowanie, 4) zapewnić osobom przebywającym w budynku, obiekcie lub na terenie bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji, 5) przygotować budynek, obiekt lub teren do prowadzenia akcji ratowniczej, 6) zapoznać pracowników z przepisami przeciwpożarowymi (w tym z Instrukcją Bezpieczeństwa), 7) ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia. Szczegółowe wymagania w tym zakresie określone zostały w Rozporządzeniu MSWiA z dnia 7 czerwca 2010 roku w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. z 2010r., nr 109, poz. 719), Polskich Normach i innych przepisach szczegółowych. Stosowanie tych wymagań w praktyce, w sferze organizacyjnej i w obszarze technicznych środków zabezpieczeń, realizowane jest poprzez określenie zadań poszczególnym komórkom organizacyjnym podmiotów gospodarczych prowadzących działalność w budynku, stosownie do ich kompetencji. Wykonywanie tych zadań powinno być kontrolowane przez upoważnionego pracownika. Instrukcja określa: 1) warunki ochrony przeciwpożarowej, wynikające z przeznaczenia obiektu, sposobu użytkowania, i jego warunków technicznych w tym zagrożenia obiektu, charakterystykę funkcjonalną obiektu, lokalizacja obiektu, opis obiektu, potencjalne źródła powstania i rozprzestrzenia się pożaru, 2) sposób poddawania przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym stosowanych w obiekcie urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic 3) sposoby postępowania na wypadek pożaru i innego zagrożenia, 4) sposoby wykonywania prac pod względem pożarowym, 5) sposoby praktycznego sprawdzenia organizacji i warunków ewakuacji ludzi, 6) sposoby zaznajamiania użytkowników obiektu z treścią przedmiotowej Instrukcji oraz z przepisami przeciwpożarowymi. 7) zasady wyposażenie obiektu w urządzenia przeciwpożarowe, sprzęt pożarniczy, zasady i normatywy, 8) załączniki i Instrukcje dla terenu, budynku i pomieszczeń.

6 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 6 KLAUZULA ZATWIERDZAJĄCA INSTRUKCJĘ DO STOSOWANIA Niniejszą Instrukcję Bezpieczeństwa Pożarowego dla budynku głównego (segmenty nr 0, 2, 3 i 5), zlokalizowanego na terenie Instytutu Fizyki Jądrowej PAN w Krakowie przy ulicy Radzikowskiego 152, zatwierdzam i polecam stosować zawarte w niej postanowienia. Kraków, dnia imię i nazwisko oraz stanowisko osoby zatwierdzającej Instrukcję

7 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 7 Niniejszą Instrukcję należy aktualizować, co najmniej raz na dwa lata lub częściej, jeśli wynika to ze zmian sposobu użytkowania budynku, zmian technologicznych, zmian układu zagospodarowania pomieszczeń i innych zmian wpływających na warunki ochrony przeciwpożarowej. KARTA AKTUALIZACJI INSTRUKCJI Lp. DATA AKTUALIZACJI INSTRUKCJI ZAKRES PRZEPROWADZONEJ AKTUALIZACJI PODPIS OSOBY PRZEPROWADZ. AKTUALIZACJĘ

8 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 8 2. TERMINOLOGIA W celu ułatwienia zrozumienia używanych dalej określeń, których znaczenie w rozumieniu przepisów znacznie odbiega od interpretacji potocznej, poniżej podano definicje najważniejszych pojęć stosowanych w Instrukcji. Ilekroć w Instrukcji jest mowa o: ochronie przeciwpożarowej - rozumie się przez to realizację przedsięwzięć mających na celu ochronę zdrowia, życia, mienia lub środowiska przed pożarem, klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem, pożarze - rozumie się przez to niekontrolowany proces spalania, zachodzący poza miejscem do tego celu przeznaczonym, przynoszący straty materialne, innym miejscowym zagrożeniu - rozumie się przez to inne niż pożar i klęska żywiołowa zdarzenie, wynikające z rozwoju cywilizacyjnego i naturalnych praw przyrody (katastrofy techniczne, chemiczne i ekologiczne), a stanowiące zagrożenie dla życia, zdrowia i mienia, zapobieganiu powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia - rozumie się przez to zapewnienie nieruchomościom koniecznych warunków ochrony technicznej oraz tworzenie warunków organizacyjnych i formalno-prawnych zapewniających ochronę ludzi i mienia, a także minimalizujących skutki pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia, działaniach ratowniczych - rozumie się przez to każdą czynność podjętą w celu ratowania życia, zdrowia i mienia, a także likwidację źródła powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia, bezpieczeństwie pożarowym - rozumie się przez to stan eliminujący zagrożenie dla życia lub zdrowia, uzyskiwany poprzez funkcjonowanie norm prawnych, technicznych systemów zabezpieczeń oraz prowadzenia działań zapobiegawczych, materiałach niebezpiecznych pożarowo - rozumie się przez to ciecze palne o temperaturze zapłonu poniżej 55 C, gazy palne, ciała stałe wytwarzające w zetknięciu z wodą lub parą wodną gazy palne, ciała stałe zapalające się samorzutnie w powietrzu, materiały wybuchowe i pirotechniczne, ciała stałe palne utleniające o temperaturze rozkładu poniżej 21 C, ciała stałe jednorodne o temperaturze samozapalenia poniżej 200 C oraz materiały mające skłonności do samozapalenia, cieczy palnej - rozumie się przez to ciecz o temperaturze zapłonu do 100 C, strefie zagrożenia wybuchem - rozumie się przez to przestrzeń, w której może występować mieszanina substancji palnych z powietrzem lub innymi gazami utleniającymi, o stężeniu zawartym między dolną i górną granicą wybuchowości, terenie przyległym - rozumie się przez to pas terenu wokół obiektu o szerokości równej minimalnej dopuszczalnej odległości od innych obiektów ze względu na wymagania ochrony przeciwpożarowej, określonej w przepisach techniczno-budowlanych,

9 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 9 - kategorii zagrożenia ludzi rozumie się przez to kwalifikację budynku, jego części lub pomieszczenia ze względu na funkcję: ZL I budynki użyteczności publicznej lub ich części, w których mogą przebywać ludzie nie będący ich stałymi użytkownikami w grupach powyżej 50 osób, a nieprzeznaczone przede wszystkim do użytku ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się, ZL II budynki lub ich części przeznaczone dla osób o ograniczonej zdolności poruszania się, ZL III budynki użyteczności publicznej nie zakwalifikowane do ZL I i ZL II, takie jak szkoły, budynki biurowe, otwarte przychodnie lekarskie, pomieszczenia usługowe itp., ZL IV budynki mieszkalne, ZL V budynki zamieszkania zbiorowego nie zakwalifikowane do ZL I i ZL II (dawniej archiwa, muzea, biblioteki), - technicznych środkach zabezpieczeń przeciwpożarowych - rozumie się przez to urządzenia, sprzęt, instalacje lub rozwiązania budowlane służące zapobieganiu powstawania i rozprzestrzeniania się pożarów, - stałych urządzeniach gaśniczych - rozumie się przez to urządzenia na stałe związane z obiektem, zawierające własny zapas środka gaśniczego, wyposażone w układ przechowywania i podawania środka gaśniczego, uruchamiane automatycznie we wczesnej fazie rozwoju pożaru, - urządzeniach do usuwania dymów lub gazów pożarowych - rozumie się przez to urządzenie montowane w górnych częściach klatek schodowych i pomieszczeń, uruchamiane w przypadku nagromadzenia się gorących gazów i dymów pożarowych w celu ich odprowadzenia drogą wentylacji naturalnej lub wymuszonej, - sprzęcie i urządzeniach ratowniczych - rozumie się przez to przedmioty, narzędzia, maszyny i urządzenia na stałe związane z budynkiem, obiektem lub terenem, uruchamiane lub wykorzystywane do ratowania ludzi i mienia w warunkach pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia, - przeciwpożarowym wyłączniku prądu - rozumie się przez to wyłącznik odcinający dopływ prądu do wszystkich obwodów z wyjątkiem obwodów zasilających instalacje i urządzenia, których funkcjonowanie jest niezbędne w czasie pożaru, - warunkach ewakuacji - rozumie się przez to zespół przedsięwzięć oraz środków technicznoorganizacyjnych zapewniający szybkie i bezpieczne opuszczenie strefy zagrożonej lub objętej pożarem, - pracach niebezpiecznych pożarowo - rozumie się przez to prace, których prowadzenie może powodować bezpośrednie niebezpieczeństwo powstania pożaru lub wybuchu, - instalacji sygnalizacyjno - alarmowej - rozumie się przez to instalację automatycznego wykrywania i przekazywania informacji o pożarze, - strefie pożarowej - rozumie się przez to przestrzeń wydzieloną w taki sposób, aby w określonym czasie pożar nie przeniósł się na zewnątrz lub do wewnątrz wydzielonej powierzchni,

10 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 10 - odpowiednich warunkach ewakuacji - rozumie się przez to zespół przedsięwzięć oraz środków techniczno-organizacyjnych zapewniający szybkie i bezpieczne opuszczenie strefy zagrożonej lub objętej pożarem, - zagrożeniu wybuchem - rozumie się przez to możliwość tworzenia przez palne gazy, pary palnych cieczy, pyły lub włókna palnych ciał stałych, w różnych warunkach, mieszanin z powietrzem, które pod wpływem czynnika inicjującego zapłon (iskra, łuk elektryczny lub przekroczenie temperatury samozapalenia) wybuchają, czyli ulegają gwałtownemu spalaniu połączonemu ze wzrostem ciśnienia, - pomieszczeniu użytkowym - rozumie się przez to pomieszczenie spełniające funkcje zgodne z przeznaczeniem budynku i nie będące pomieszczeniem gospodarczym lub technicznym, - pomieszczeniu technicznym w budynku - rozumie się przez to pomieszczenie, w którym znajdują się urządzenia służące do obsługi budynku, - pomieszczeniu gospodarczym w budynku - rozumie się przez to pomieszczenie służące do przechowywania materiałów i sprzętu związanego z obsługą budynku, przedmiotów i produktów żywnościowych użytkowników budynku, opału, a także odpadków stałych, - piwnicy - rozumie się przez to część budynku przeznaczoną na pomieszczenia gospodarcze lub techniczne, w których poziom podłogi ze wszystkich stron znajduje się poniżej terenu, - suterenie - rozumie się przez to część budynku zawierającą pomieszczenia użytkowe, w których poziom podłogi w części lub całości znajduje się poniżej terenu, lecz przynajmniej od strony jednej ściany z oknami poziom podłogi znajduje się na głębokości nie większej niż 0,9 m w stosunku do przylegającego terenu, - liczbie kondygnacji - rozumie się przez to liczbę kondygnacji budynku, z wyjątkiem, suteren, antresoli oraz poddaszy nieużytkowych. Podział budynków z uwagi na wysokość: 1) niskie (N) - do 12 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości do 4 kondygnacji nadziemnych włącznie, 2) średniowysokie (SW) - ponad 12 m do 25 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 4 do 9 kondygnacji nadziemnych włącznie, 3) wysokie (W) - ponad 25 m do 55 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 9 do 18 kondygnacji nadziemnych włącznie, 4) wysokościowe (WW) - powyżej 55 m nad poziomem terenu.

11 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 11 PRZEDMIOT INSTRUKCJI Przedmiotem opracowania są wymagania ochrony przeciwpożarowej w zakresie organizacyjnym, technicznym, porządkowym itp., jakie należy uwzględnić w czasie eksploatacji budynku głównego i znajdujących się w nim urządzeń. ZAKRES STOSOWANIA INSTRUKCJI Niniejsza Instrukcja została opracowana na podstawie Ustawy o ochronie przeciwpożarowej z dn. 24 sierpnia 1991r. (tekst jednolity Dz. U. z 2009 roku Nr 178, poz. 1380) oraz Rozporządzenia MSW i A z dnia 7 czerwca 2010 roku w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. 2010, nr 109, poz. 719). Postanowienia zawarte w niniejszej Instrukcji nie naruszają przepisów szczegółowych dotyczących ochrony ppoż. oraz innych przepisów i aktów normatywnych. Instrukcja niniejsza zawiera podstawowe wiadomości dotyczące przyczyn powstawania pożaru lub innego miejscowego zagrożenia, a także zasad zapobiegania tym zjawiskom oraz przedsięwzięć organizacyjnych i technicznych w tym zakresie. Do zapoznania się z Instrukcją i przestrzegania zawartych w niej ustaleń zobowiązani są wszyscy najemcy poszczególnych pomieszczeń w budynku a także wszyscy pracownicy bez względu na stanowisko służbowe i rodzaj wykonywanej pracy. Ustalone w niniejszej Instrukcji zadania i obowiązki wchodzą w zakres podstawowych obowiązków pracowników w przedmiocie ochrony przeciwpożarowej i stanowią integralną część zakresu czynności. Postanowienia Instrukcji obowiązują również wszystkich pracowników podmiotów świadczących usługi na terenie przedmiotowego budynku, a także inne osoby czasowo przebywające na jego terenie (np. gości przebywających na terenie Instytutu). Przyjęcie do wiadomości postanowień Instrukcji pracownicy potwierdzają własnoręcznym podpisem. Wzór oświadczenia o zapoznaniu się z postanowieniami Instrukcji zamieszczono w załącznikach do niniejszej Instrukcji (wzór nr 4). Oświadczenie powinno być przechowywane w aktach osobowych pracownika. Niniejsza Instrukcja nie zwalnia ww. osób od konieczności zapoznania się i przestrzegania wymagań ochrony przeciwpożarowej określonych w przepisach szczególnych, zarządzeniach wewnętrznych oraz zaleceniach upoważnionych organów kontrolnych. ODPOWIEDZIALNOŚĆ Za realizację zadań określonych w niniejszej Instrukcji oraz za przestrzeganie podanych w niej zasad postępowania odpowiedzialni są wszyscy pracownicy obiektu, w zakresie zgodnym z zawartymi w Instrukcji postanowieniami.

12 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ, WYNIKAJĄCE Z PRZEZNACZENIA OBIEKTU, SPOSOBU UŻYTKOWANIA, PROWADZONEGO PROCESU TECHNOLOGICZNEGO 3.1. Ogólna charakterystyka budynku Budynek posiada 3 kondygnacje nadziemne. Wysokość budynku mierzona od poziomu terenu przy najniżej położonym wejściu do budynku do górnej płaszczyzny stropodachu nad najwyższą kondygnacją użytkową, łącznie z grubością izolacji cieplnej i warstwy ją osłaniającej, wynosi 11,67 m i zgodnie z obowiązującymi warunkami technicznymi budynek zalicza się do grupy niskich (N). Podstawowe dane liczbowe: Powierzchnia zabudowy - ok. 3241,0 m 2 Powierzchnia całkowita - ok. 8280,0 m 2 Kubatura - ok ,0 m 3 Wysokość - 11,67 m (N) 3.2. Wymagania i warunki ochrony przeciwpożarowej 1. Parametry pożarowe występujących substancji palnych W budynku nie przewiduje się składowania materiałów niebezpiecznych pożarowo, w rozumieniu przepisów przeciwpożarowych [3]. Pod względem palności, w zdecydowanej większości reprezentowane będą materiały stałe. W budynku nie przewiduje się składowania innych materiałów niebezpiecznych pożarowo, w rozumieniu przepisów przeciwpożarowych, jak gazy palne czy materiały pirotechniczne. 2. Przewidywana gęstość obciążenia ogniowego Nie określa się gęstości obciążenia ogniowego dla pomieszczeń ZL. Gęstość obciążenia ogniowego pomieszczeń techniczno gospodarczych, funkcjonalnie związanych z pomieszczeniami ZL, nie przekracza 500 MJ/m Kategoria zagrożenia ludzi Obiekt zaliczony jest zasadniczo do kategorii ZL III zagrożenia ludzi, ale występują w nim także części zakwalifikowane do kategorii ZL I i ZL V zagrożenia ludzi. Jedyne pomieszczenia przeznaczona na jednoczesny pobyt ludzi w grupie powyżej 50 osób to aula na kondygnacji I piętra w segmencie 5 oraz stołówka z jadalnią i bufetem na kondygnacji przyziemia w zespole pomieszczeń kuchennych na połączeniu segmentów 0 i 5. W pomieszczeniu auli może zgodnie z liczbą siedzisk przebywać jednocześnie maksymalnie 145 osób. Z kolei w części gastronomicznej maksymalnie 100 osób (w stołówce, zgodnie z przyjętą aranżacją może znajdować się jednocześnie maksymalnie 70 osób, a w bufecie i jadalni po 15 osób). Natomiast część hotelowa budynku, obejmuje kondygnacje parteru i piętra we wschodnim skrzydle segmentu 5. Znajduje się tutaj 12 jednoosobowych pokoi hotelowych. W pozostałej części obiektu przeważają pomieszczenia biurowe i laboratoryjne. W budynku docelowo zakłada się możliwość jednoczesnego przebywania maksymalnie do 396 osób.

13 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO Ocena zagrożenia wybuchem pomieszczeń oraz przestrzeni zewnętrznych W budynku głównym nie ma pomieszczeń zagrożonych wybuchem, nie wyznacza się także stref zagrożenia wybuchem. 5. Odległość od obiektów sąsiadujących i granicy działki Analizowany budynek od strony skrzydła zachodniego segmentu 5 połączony jest z budynkiem administracyjnym Instytutu. Na granicy budynków występuje ściana oddzielenia pożarowego o klasie odporności ogniowej REI 120 z drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EI 60, wyposażonymi w samozamykacze. Z pozostałych stron zachowane są wymagane minimalne odległości pomiędzy rozpatrywanym budynkiem a innymi budynkami oraz granicami działek, ze względu na wymagania ochrony przeciwpożarowej, określone w warunkach technicznych. 6. Podział obiektu na strefy pożarowe Strefę pożarową stanowi budynek albo jego część oddzielona od innych budynków lub innych części budynku elementami oddzielenia przeciwpożarowego, bądź też pasami wolnego terenu o szerokości nie mniejszej niż dopuszczalne odległości od innych budynków. Częścią strefy pożarowej budynku jest także jego kondygnacja, jeżeli klatki schodowe i szyby dźwigowe w tym budynku spełniają co najmniej określone wymagania dla klatek schodowych. Powierzchnia strefy pożarowej jest obliczana jako powierzchnia wewnętrzna budynku lub jego części, przy czym wlicza się do niej także powierzchnię antresoli. Dopuszczalne powierzchnie stref pożarowych ZL III określa poniższa tabela: Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej w m 2 Kategoria zagrożenia ludzi w budynku o jednej kondygnacji nadziemnej (bez ograniczenia wysokości) niskim (N) w budynku wielokondygnacyjnym średniowysokim (SW) wysokim i wysokościowym (W) i (WW) ZL III Budynek główny obecnie stanowi jedna strefę pożarową, a jej dopuszczalna powierzchnia została nieznacznie przekroczona.

14 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO Klasa odporności pożarowej budynku oraz klasa odporności ogniowej i stopień rozprzestrzeniania ognia elementów budowlanych Wymagana klasa odporności pożarowej dla budynku głównego B. Oznacza to następującą klasę odporności ogniowej dla poszczególnych elementów budynku: Klasa odporności pożarowej budynku główna konstrukcja nośna Klasa odporności ogniowej elementów budynku konstrukcja dachu strop 1) ściana zewnętrzna 1),2) ściana wewnętrzna 1) przekrycie dachu 3) B R 120 R 30 REI 60 EI 60 (o i) EI 30 RE 30 Oznaczenia w tabeli: R - nośność ogniowa (w minutach), określona zgodnie z Polską Normą dotyczącą zasad ustalania klas odporności ogniowej elementów budynku, E - szczelność ogniowa (w minutach), określona jw., I - izolacyjność ogniowa (w minutach), określona jw., 1) Jeżeli przegroda jest częścią głównej konstrukcji nośnej, powinna spełniać także kryteria nośności ogniowej (R) odpowiednio do wymagań zawartych w kol. 2 i 3 dla danej klasy odporności pożarowej budynku. 2) Klasa odporności ogniowej dotyczy pasa międzykondygnacyjnego wraz z połączeniem ze stropem. 3) Wymagania nie dotyczą naświetli dachowych, świetlików, lukarn i okien połaciowych (z zastrzeżeniem 218), jeśli otwory w połaci dachowej nie zajmują więcej niż 20% jej powierzchni; nie dotyczą także budynku, w którym nad najwyższą kondygnacją znajduje się strop albo inna przegroda, spełniająca kryteria określone w kol. 4. 4) Klasa odporności ogniowej dotyczy elementów wraz z uszczelnieniami złączy i dylatacjami. Sposób spełnienia wymagań przez elementy budynku jest następujący: a) główna konstrukcja nośna R 120 tradycyjna, murowana warunek spełniony, b) konstrukcja dachu R 30 i przekrycie dachu RE 30 stropodach żelbetowy - warunek spełniony, c) stropy REI 60 stropy żelbetowe; warunek spełniony, d) ściany zewnętrzne EI60 (o i) ściany murowane (dot. pasa międzykondygnacyjnego); warunek spełniony, e) ściany wewnętrzne EI 30 murowane warunek spełniony, f) konstrukcja schodów R60 żelbetowe warunek spełniony. Wszystkie zastosowane elementy budynku są nierozprzestrzeniające ognia (NRO). Wymagana klasa odporności ogniowej ścian wewnętrznych EI 30 nie dotyczy ścian wewnętrznych oddzielających od siebie pomieszczenia dla których określa się łącznie długość przejścia ewakuacyjnego. W zakresie wystroju wnętrz użyte zostały wyłącznie: materiały, których produkty rozkładu termicznego nie są bardzo toksyczne i silnie dymiące, okładziny ścienne oraz stałe elementy wystroju i wyposażenia wnętrz, co najmniej "trudno zapalne", Fragmenty okładzin ścian korytarzy wykonane z elementów drewnianych zostaną zabezpieczone do stopnia trudno zapalności lub alternatywnie usunięte. sufity podwieszone i okładziny sufitowe, co najmniej "niezapalne", nie kapiące i nie odpadające pod wpływem ognia.

15 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO Warunki ewakuacji. Z każdego miejsca przeznaczonego na pobyt ludzi w obiekcie powinny być zapewnione odpowiednie warunki ewakuacji, zapewniające możliwość szybkiego i bezpiecznego opuszczenia strefy zagrożonej lub objętej pożarem, dostosowane do liczby i stanu sprawności osób przebywających w obiekcie oraz jego funkcji, konstrukcji i wymiarów, a także być zastosowane techniczne środki zabezpieczenia przeciwpożarowego, polegające na: 1) zapewnieniu dostatecznej ilości i szerokości wyjść ewakuacyjnych, 2) zachowaniu dopuszczalnej długości, szerokości i wysokości przejść oraz dojść ewakuacyjnych, 3) zapewnieniu bezpiecznej pożarowo obudowy i wydzieleń dróg ewakuacyjnych oraz pomieszczeń, 4) zabezpieczeniu przed zadymieniem wymienionych w przepisach techniczno-budowlanych dróg ewakuacyjnych, w tym: na stosowaniu urządzeń zapobiegających zadymieniu lub urządzeń i innych rozwiązań techniczno-budowlanych zapewniających usuwanie dymu, 5) zapewnieniu oświetlenia awaryjnego (bezpieczeństwa i ewakuacyjnego) oraz przeszkodowego w obiektach, w których jest ono niezbędne do ewakuacji ludzi, 6) zapewnieniu możliwości rozgłaszania sygnałów ostrzegawczych i komunikatów głosowych poprzez dźwiękowy system ostrzegawczy w budynkach, dla których jest on wymagany. Komunikację pionową w budynku zapewnia 6 klatek schodowych: Klatka schodowa nr 2, znajduje się na końcu segmentu 2. Posiada ona szerokość spoczników co najmniej 1,5m oraz szerokość biegu 1,42 m. Klatka ta stanowi połączenie wszystkich kondygnacji w budynku, z wyjściem na zewnątrz na parterze drzwiami dwuskrzydłowymi, o szerokości 1,35m, otwieranymi zgodnie z kierunkiem ewakuacji, posiadającymi jedno nieblokowane skrzydło o szerokości co najmniej 0,9m. Klatka schodowa 3, znajduje się na końcu segmentu nr 3. Minimalna szerokość spocznika wynosi 1,28m natomiast szerokość biegu 1,42 m. Klatka ta stanowi połączenie wszystkich kondygnacji w budynku, z wyjściem na zewnątrz na parterze drzwiami dwuskrzydłowymi, o szerokości 1,40m, otwieranymi zgodnie z kierunkiem ewakuacji, posiadającymi jedno nieblokowane skrzydło o szerokości co najmniej 0,9m. Klatka ta jest zamknięta drzwiami zwykłymi na każdej kondygnacji. Klatka schodowa 0, znajduje się na końcu segmentu 0. Minimalna szerokość spocznika wynosi 1,40m natomiast szerokość biegu 1,41 m. Klatka ta stanowi połączenie wszystkich kondygnacji w budynku, z wyjściem na zewnątrz na parterze drzwiami dwuskrzydłowymi, o szerokości 1,30m, otwieranymi zgodnie z kierunkiem ewakuacji, posiadającymi jedno nieblokowane skrzydło o szerokości co najmniej 0,9m. Klatka ta jest zamknięta drzwiami zwykłymi na każdej kondygnacji. Klatka schodowa 5A, znajduje się w zachodniej części segmentu nr 5. Minimalna szerokość spocznika wynosi 1,12m natomiast szerokość biegu 1,26 m. Klatka ta stanowi połączenie wszystkich kondygnacji w budynku, z wyjściem na zewnątrz na parterze drzwiami dwuskrzydłowymi, o szerokości 1,40m, otwieranymi zgodnie z kierunkiem ewakuacji, posiadającymi jedno nieblokowane skrzydło o szerokości co najmniej 0,9m. Klatka ta jest otwarta, jedynie od strony wejścia do segmentu 2 na wszystkich kondygnacjach będzie zamknięta dymoszczelnymi drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EIS 30 z samozamykaczem. Klatka schodowa 5B, znajduje się w centralnej części segmentu nr 5. Minimalna szerokość spocznika wynosi 1,55m natomiast szerokość biegu 1,60 m. Klatka ta stanowi połączenie

16 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 16 wszystkich kondygnacji w budynku, z wyjściem na parterze na zewnątrz, poprzez hol z funkcją uzupełniającą (szatnia), drzwiami o szerokości 1,80m, otwieranymi do środka, niezgodnie z kierunkiem ewakuacji, posiadającymi jedno nieblokowane skrzydło o szerokości co najmniej 0,9m. W miejscu tych drzwi zabudowane zostaną nowe otwierane zgodnie z kierunkiem ewakuacji. Klatka ta jest zamknięta na poziomie przyziemia i piętra drzwiami zwykłymi. Klatka schodowa 5C, znajduje się we wschodniej części segmentu nr 5, która jest częścią hotelową. Minimalna szerokość spocznika wynosi 1,70m natomiast szerokość biegu 1,35 m. Klatka ta stanowi połączenie wszystkich kondygnacji w budynku, z wyjściem na zewnątrz na parterze drzwiami jednoskrzydłowymi, o szerokości 0,80m, otwieranymi zgodnie z kierunkiem ewakuacji. Klatka ta jest zamknięta drzwiami zwykłymi na każdej kondygnacji. Uwzględniając układ funkcjonalny pomieszczeń, dopuszczalna długość przejścia ewakuacyjnego nie przekracza dopuszczalnych 40m. Przejście to nie prowadzi przez więcej niż trzy pomieszczenia. Przede wszystkim taki układ komunikacyjny występuje w części gastronomicznej w przyziemiu segmentu nr 0. Warunek ten jest spełniony. W budynku na każdej kondygnacji z każdego pomieszczenia zapewnione są dwa kierunki ewakuacji. Biorąc powyższe pod uwagę dopuszczalne długości dojść ewakuacyjnych w budynku, dla poszczególnych stref pożarowych zaliczonych do odpowiednich kategorii ZL (ZL III 60m dla dojścia krótszego i 120m dla drugiego dojścia, ZL I i ZL V 40m dla krótszego dojścia i 80m dla drugiego dojścia) są zachowane. Wysokość drogi ewakuacyjnej powinna wynosić co najmniej 2,2m. Dopuszcza się lokalne obniżenie do wysokości 2m na odcinku nie dłuższym niż 1,5m warunek spełniony. Szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych powinna wynosić co najmniej 1,4m. Dopuszcza się zmniejszenie szerokości poziomej drogi ewakuacyjnej do 1,2m, jeżeli jest ona przeznaczona do ewakuacji nie więcej niż 20 osób. Warunek ten będzie spełniony. Skrzydła drzwi, stanowiących wyjście na drogę ewakuacyjną, nie mogą po ich całkowitym otwarciu, zmniejszać wymaganej szerokości tej drogi warunek ten będzie spełniony poprzez zastosowanie samozamykaczy w tych miejscach gdzie takie zawężenie może wystąpić. Drzwi stanowiące wyjście ewakuacyjne z pomieszczenia oraz na drodze ewakuacyjnej powinny mieć, co najmniej jedno nieblokowane skrzydło drzwiowe o szerokości nie mniejszej niż 0,9m. Warunek ten nie dotyczy pomieszczeń, w których przebywa maksymalnie do 3 osób (szerokość drzwi może być zmniejszona do 0,8m). Warunek ten nie jest spełniony w analizowanym budynku dla drzwi w części gastronomicznej w przyziemiu, prowadzących z komunikacji wewnętrznej stołówki na korytarz w stronę klatki schodowej 5C. Ich szerokość wynosi 0,8m. Szerokość drzwi stanowiących wyjście ewakuacyjne z budynku, a także szerokość drzwi na drodze ewakuacyjnej z klatki schodowej, prowadzących na zewnątrz budynku lub do innej strefy pożarowej, powinna być nie mniejsza niż szerokość biegu klatki schodowej, to jest 1,2m. Warunek ten nie jest spełniony w analizowanym budynku dla wyjścia na zewnątrz z klatki schodowej 5C, posiadających szerokość 0,8m oraz dla wyjścia z wiatrołapu z klatki 0 posiadających szerokość 1,0m. Drzwi wieloskrzydłowe, stanowiące wyjście ewakuacyjne z pomieszczenia oraz na drodze ewakuacyjnej, powinny mieć co najmniej jedno, nieblokowane skrzydło drzwiowe o szerokości nie mniejszej niż 0,9 m. Warunek ten nie będzie spełniony dla następujących drzwi: na kondygnacji przyziemia z pomieszczenia warsztatu elektryków (2x0,65m), na kondygnacji parteru: z pomieszczenia 5202 (2 x 0,6m), z klatki schodowej 0 do wiatrołapu (2 x 0,75m); na kondygnacji piętra: drzwi z pomieszczenia auli (2 x 0,7m), z pomieszczenia sekretariatu Rady Naukowej 5302 (2 x 0,6m), z pomieszczenia sali konferencyjnej 5307 (2 x 0,75).

17 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 17 Z pomieszczeń, w których może przebywać jednocześnie ponad 50 osób należy zapewnić po dwa wyjścia ewakuacyjne oddalone od siebie o co najmniej 5 m. Warunek ten jest spełniony. Drzwi stanowiące wyjście ewakuacyjne z pomieszczeń przeznaczonych do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób powinny otwierać się na zewnątrz tych pomieszczeń. W analizowanym budynku są to pomieszczenia auli oraz pomieszczenie w części gastronomicznej, obejmujące stołówkę, jadalnie i bufet). Warunek ten jest spełniony. Korytarze stanowiące drogę ewakuacyjną w strefach ZL powinny być podzielone na odcinki nie dłuższe niż 50 m przy zastosowaniu przegród z drzwiami dymoszczelnymi lub innych urządzeń technicznych, zapobiegających rozprzestrzenianiu się dymu. Warunek ten nie jest spełniony. Szerokość przejścia ewakuacyjnego w pomieszczeniu przeznaczonym na pobyt ludzi, będą miały nie mniej niż 0,9 m, a w przypadku przejścia służącego do ewakuacji do 3 osób - nie mniej niż 0,8 m. Warunek spełniony. W pomieszczeniu auli siedzenia są trwale umocowane do podłogi. Szerokość przejść pomiędzy rzędami siedzeń jest nie mniejsza niż 0,45m (w rzeczywistości 0,55m), natomiast szerokość innych przejść komunikacyjnych nie będzie mniejsza niż 1,2m (w rzeczywistości 1,9m). Maksymalnie w rzędzie jest 10 siedzeń. Siedzenia wykonane jako trudno zapalne oraz niewydzielające produktów rozkładu i spalania, określonych jako bardzo toksyczne, zgodnie z Polską Normą dotyczącą badań wydzielania produktów toksycznych. Warunki te będą spełnione. Ewakuacja na parterze segmentu 5 prowadzi także przez hol pełniący funkcję uzupełniającą (recepcja/szatnia) zarówno z klatki schodowej 5B, jak i z korytarzy, z którego zapewniono wyjście na otwartą przestrzeń. Wolna szerokość drogi ewakuacyjnej jest co najmniej o 50% większa od szerokości poziomej drogi ewakuacyjnej w budynku, także szerokość drzwi wyjściowych na zewnątrz budynku jest większa o 50% od minimalnej wymaganej szerokości biegu klatki schodowej w budynku (łączna szerokość drzwi wynosi 1,8m, nieblokowane skrzydło 0,9m). Jedynie wysokość holu w miejscu, w którym przebiega droga ewakuacyjna wynosi 2,85m zamiast wymaganych 3,3 m warunek ten nie będzie spełniony. Zastosowano oznakowanie ewakuacyjne wyjść i kierunków ewakuacji, odpowiadające wymaganiom normowym (PN-92/N-01256/02) w zakresie szczegółowych rodzajów i wymiarów. 9. Instalacje w obiekcie. W budynku zastosowano przeciwpożarowy wyłącznik prądu, odcinający zasilanie wszystkich obwodów instalacji elektrycznej w obu strefach pożarowych, za wyjątkiem obwodów zasilających instalacje i urządzenia, których funkcjonowanie jest niezbędne podczas pożaru. Wyłącznik prądu zabudowany jest przy wyjściu z budynku na poziomie przyziemia. Budynek wyposażony jest w instalację odgromową, w wykonaniu podstawowym. Ogrzewanie budynku zapewnione z kotłowni gazowej zlokalizowanej w odrębnym budynku na terenie Instytutu. Wentylacja hali mechaniczna wywiewna (kanały z materiałów niepalnych), w budynku trzykondygnacyjnym grawitacyjna (kanały murowane), w niektórych pomieszczeniach klimatyzacja. 10. Urządzenia przeciwpożarowe Analizowany budynek posiada wodociągową instalację przeciwpożarową w postaci pionów z hydrantami 25 częściowo z wężem półsztywnym, a częściowo z płasko składanym oraz hydrantami 52 w przyziemiu. Lokalizację hydrantów oznaczona na rzutach kondygnacji.

18 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO Wyposażenie w gaśnice Obiekty powinny być wyposażone w gaśnice przenośne spełniające wymagania Polskich Norm będących odpowiednikami norm europejskich (EN), dotyczących gaśnic, lub w gaśnice przewoźne. 32 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 7 czerwca 2010 roku w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109 poz. 719 z 2010r.) wprowadził obowiązek wyposażania obiektów wyłącznie w takie gaśnice, które spełniają wymagania Polskich Norm wydawanych od 1992 r., odpowiedników norm europejskich EN (PN EN). O spełnieniu tych wymagań świadczy oznaczenie normy na etykiecie, wraz z trwałym oznakowaniem daty produkcji zbiornika od 1992 r. Inne gaśnice należy wycofać z eksploatacji. Rodzaj gaśnic powinien być dostosowany do gaszenia tych grup pożarów, określonych w Polskich Normach dotyczących podziału pożarów, które mogą wystąpić w obiekcie. Jedna jednostka masy środka gaśniczego 2 kg (lub 3 dm 3 ) zawartego w gaśnicach powinna przypadać, z wyjątkiem przypadków określonych w przepisach szczególnych: 1) na każde 100 m 2 powierzchni strefy pożarowej w budynku, niechronionej stałym urządzeniem gaśniczym: a) zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL i, ZL II, ZL III lub ZL V, b) produkcyjnej i magazynowej o gęstości obciążenia ogniowego ponad 500 MJ/m 2, c) zawierającej pomieszczenie zagrożone wybuchem. 2) na każde 300 m 2 powierzchni strefy pożarowej nie wymienionej w pkt. 1, z wyjątkiem zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL IV. Normatywna ilość sprzętu pozwala na podjęcie samodzielnych działań ratowniczo-gaśniczych do czasu przybycia jednostek Państwowej Straży Pożarnej. Sprzęt pożarniczy i środki gaśnicze będące na wyposażeniu mogą być użyte tylko do celów związanych z wykonywaniem zadań ochrony przeciwpożarowej oraz do zadań obronnych związanych z bezpieczeństwem obiektu. Gaśnice w obiektach powinny być rozmieszczone: 1) w miejscach łatwo dostępnych i widocznych, w szczególności: a) przy wejściach do budynków, b) na klatkach schodowych, c) na korytarzach, d) przy wyjściach z pomieszczeń na zewnątrz. 2) w miejscach nienarażonych na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie źródeł ciepła (piece, grzejniki). 3) w obiektach wielokondygnacyjnych - w tych samych miejscach na każdej kondygnacji, jeżeli pozwalają na to istniejące warunki. Przy rozmieszczaniu gaśnic powinny być spełnione następujące warunki: 1) odległość z każdego miejsca w obiekcie, w którym może przebywać człowiek, do najbliższej gaśnicy nie powinna być większa niż 30 m. 2) do gaśnic powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1 m. Budynek główny wyposażono w gaśnice proszkowe GP-6 kg typu ABC rozmieszczone na uchwytach ściennych, w ilości po jednej sztuce na każde 300 m 2 powierzchni, z zachowaniem 30 m długości dojścia do sprzętu i oznakowanych zgodnie z wymaganiami PN-92/N-01256/01. Zastosowano gaśnice posiadające dopuszczenia CNBOP.

19 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO Zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia pożaru Wymagane przeciwpożarowe zaopatrzenie w wodę wynosi 20 dm 3 /s. Na sieci wodociągowej, w odległości do 75m od budynku znajdują się co najmniej dwa hydranty zewnętrzne DN 80, zapewniające wymaganą wydajność co najmniej 10 l/s każdy przy ciśnieniu nominalnym 0,2 MPa. Lokalizacja hydrantów oznakowana jest zgodnie z wymaganiami Polskich Norm Drogi pożarowe Do budynku głównego doprowadzono drogę pożarową o szerokości co najmniej 3,0 m, zapewniającą przejazd bez konieczności cofania pojazdom jednostek ochrony przeciwpożarowej. Droga ta dostępna jest od strony elewacji frontowej, możliwy jest ponadto przejazd wzdłuż dłuższego boku budynku. Powierzchnia ogrodzonego terenu, na którym zlokalizowany jest Instytut wynosi ok. 8 ha. Wjazd na ten teren zapewniony jest przez 2 bramy wjazdowe oddalone od siebie o ponad 75m. Prócz bramy głównej od strony ulicy Radzikowskiego, w okolicach segmentu 0 budynku głównego zlokalizowana jest druga brama wjazdowa (awaryjna).

20 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO SPOSÓB PODDAWANIA PRZEGLĄDOM TECHNICZNYM I CZYNNOŚCIOM KONSERWACYJNYM STOSOWANYCH W OBIEKCIE URZĄDZEŃ PRZECIWPOŻAROWYCH I GAŚNIC Urządzenia przeciwpożarowe - to urządzenia (stałe lub półstałe, uruchamiane ręcznie lub samoczynnie) służące do wykrywania i zwalczania pożaru lub ograniczania jego skutków w obiektach, w których lub przy których są zainstalowane, a w szczególności: stałe i półstałe urządzenia gaśnicze i zabezpieczające, urządzenia wchodzące w skład systemu sygnalizacji pożarowej i dźwiękowego systemu ostrzegawczego, instalacje oświetlenia ewakuacyjnego, hydranty, zawory hydrantowe, pompy w pompowniach przeciwpożarowych, przeciwpożarowe klapy odcinające, urządzenia oddymiające oraz drzwi i bramy przeciwpożarowe, o ile są wyposażone w systemy sterowania. Instalacje techniczne i urządzenia przeciwpożarowe w budynku należy poddawać okresowym przeglądom technicznym i konserwacji zgodnie z zasadami określonymi w Polskich Normach dotyczących urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, w odnośnej dokumentacji techniczno-ruchowej oraz w instrukcjach obsługi. Przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne powinny być przeprowadzane w okresach i w sposób zgodny z instrukcją ustaloną przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku. W szczególności należy: konserwację oraz przeglądy techniczne drzwi oraz bram pożarowych należy przeprowadzać zgodnie z DTR lub instrukcją producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku, konserwację, przeglądy techniczne oraz remonty podręcznego sprzętu gaśniczego należy przeprowadzać zgodnie z zaleceniami producenta, nie rzadziej jednak niż jeden raz w roku, węże stanowiące wyposażenie hydrantów wewnętrznych należy raz na 5 lat poddawać próbie ciśnieniowej, zgodnie z zasadami określonymi w polskich normach dotyczących konserwacji hydrantów wewnętrznych. konserwację instalacji oświetlenia awaryjnego należy przeprowadzać zgodnie z wytycznymi producenta i wykonawcy, nie rzadziej jednak niż raz w roku. Ponadto: badanie okresowe instalacji odgromowej należy przeprowadzać co najmniej raz na 5 lat (Ustawa Prawo Budowlane). badanie oporności izolacji instalacji elektrycznej i badanie instalacji elektrycznej w zakresie ochrony przeciwporażeniowej przeprowadzić co najmniej raz na 5 lat (Ustawa Prawo Budowlane).

21 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 21 Instalacja wodociągowa przeciwpożarowa (hydranty wewnętrzne). Badania raz w roku wg punktów 1,2,3, Badania co pięć lat wg punktów 1,2,3,4,5,6 1. oględziny zewnętrzne; sprawdzenie widocznych uszkodzeń, oznakowania, 2. sprawdzenie działania zamontowanych zaworów lub kurków; należy przeprowadzić przez kilkakrotne otwarcie i zamknięcie wszystkich zaworów lub kurków występujących w sieci, 3. sprawdzenie podłączenia węża, 4. sprawdzenie wydajności wodnej, 5. sprawdzenie wydajności podczas jednoczesnego poboru wody z dwóch hydrantów zewnętrznych, 6. poddanie węża próbie ciśnieniowej. Gaśnice. Sprzęt powinien być poddawany badaniom technicznym i czynnościom konserwacyjnym zgodnie z instrukcją obsługi ustaloną przez producenta, nie rzadziej niż raz w roku. Czynności konserwacyjne mogą dokonywać podmioty posiadające autoryzację producenta. Do zakresu działań na rzecz utrzymania gaśnic w gotowości zaliczone są: 1) Kontrola wykonywana przez użytkownika lub jego przedstawiciela - przegląd Zaleca się wykonywanie regularnej kontroli wzrokowej, która powinna sprawdzić czy gaśnica: znajduje się w miejscu do tego przeznaczonym, nie jest zastawiona i ma czytelną instrukcję obsługi, nie jest w sposób widoczny uszkodzona, ma nieuszkodzone plomby i wskaźniki, ma sprawnie działające ciśnieniomierze, jest odpowiedniego typu i napełnienia. W zakresie kontroli jest ocena stanu technicznego gaśnicy. Jeżeli gaśnica została zakwalifikowana do konserwacji, musi być zastąpiona przez gaśnicę tego samego typu, przeznaczonej do tej samej grupy pożarów i o takiej samej zdolności gaśniczej. Podczas bieżącej eksploatacji obiektu, należy sprawdzać czy: sprzęt jest umieszczony w miejscach łatwo dostępnych i widocznych), występuje oznakowanie miejsc usytuowania sprzętu (oznakowanie powinno być zgodne z polskimi normami PN-92/N-01256/01), do sprzętu jest zapewniony dostęp o szerokości minimum 1 m, sprzęt jest umieszczony w miejscach nie narażonych na uszkodzenie mechaniczne oraz działanie źródeł ciepła (grzejniki, piece, ruch wózków akumulatorowych), odległość dojścia do sprzętu nie jest większa niż 30 m, w pobliżu urządzeń elektrycznych znajdują się gaśnice przeznaczone do gaszenia takich urządzeń. w pobliżu urządzeń elektronicznych znajdują się gaśnice przeznaczone do gaszenia takich urządzeń.

22 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 22 2) Konserwacja czyli czynności służące utrzymaniu urządzenia w dobrym stanie technicznym. Należy między innymi wykonać i sprawdzić: ogólny stan gaśnicy, czytelność, kompletność i prawidłowość napisów, stan węży i zabezpieczeń, terminy przypadających kontroli ciśnieniowych, powłokę malarską (jeśli gaśnica jest znacznie skorodowana, musi zostać wyeliminowana, nieszczelne zbiorniki należy zlikwidować), elementy z tworzywa sztucznego, czy nie są uszkodzone, ciężar lub objętość środka gaśniczego (w gaśnicach i agregatach pianowych należy uzupełnić straty płynu według instrukcji producenta), sprawdzić czy środek gaśniczy nadaje się do ponownego wykorzystania, sprawdzić pod względem korozji i uszkodzenia nabój ciśnieniowy (zważyć i porównać z masą na etykiecie, stwierdzona nieszczelność naboju powoduje jego wymianę na taki sam, od tego samego producenta), dokonać odpowiednich napisów, sprawdzić uchwyt gaśnicy czy nie jest uszkodzony i dobrze utwierdzony. Usterki stwierdzone podczas konserwacji należy usunąć, a uszkodzone elementy wymienić na takie same, jakie były w dokumentacji CNBOP. 3) Naprawa wykonywana wtedy gdy zasadnicze elementy gaśnicy, takie jak prądownica, głowica, zawory uległy zniszczeniu. Niedopuszczalne są naprawy zbiorników, a także zaworów bezpieczeństwa. W naprawie muszą być stosowane takie same części, środki gaśnicze i cechy techniczne, na jakie wyrób otrzymał dopuszczenie CNBOP. 4) Eliminowanie (wycofywanie) gaśnic nie nadających się do konserwacji. Konserwacji pewnych gaśnic i agregatów gaśniczych ze względu na przestarzałą konstrukcję, skomplikowany sposób użycia, przeterminowane i nie produkowane środki gaśnicze, brak oryginalnych części zamiennych itp. nie powinno się wykonywać. 5) Etykieta konserwacji Informacje dotyczące konserwacji powinny być umieszczone na etykiecie, która nie może zakrywać żadnych napisów producenta i musi być rozpoznawalna. Na etykiecie powinny być podane następujące informacje: rodzaj konserwacji (przegląd, konserwacja, remont) nazwa i adres jednostki konserwującej, znak bezspornie identyfikujący osobę wykonującą usługę, data (rok, miesiąc) wykonania konserwacji, termin wykonania następnego przeglądu. Niezależnie od etykiety konserwacji, celowe byłoby, aby Inspektor ds. przeciwpożarowych Instytutu, posiadał (w formie zeszytu lub książeczki) dokumentacje gaśnic i agregatów gaśniczych będących na wyposażeniu budynku głównego. W dokumentacji powinny być zawarte dane od momentu zainstalowania tego sprzętu do momentu jego likwidacji; kto, kiedy i jakich dokonywał przeglądów i napraw; czy wymieniał środek gaśniczy i kiedy; jakie zastosował autoryzowane części zamienne; kiedy

23 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 23 na zbiorniku była przeprowadzona rewizja Urzędu Dozoru Technicznego itp. Pozwoli to na pełną identyfikację, czy wyrób po serwisie nadal spełnia wymagania, na jakie otrzymał dopuszczenie CNBOP. Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 16 lipca 2002 r. W sprawie rodzajów urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu (Dz. U. z dnia 29 lipca 2002 r.) paragraf 1 ust. 1 pkt. e, dozorowi technicznemu podlegają urządzenia techniczne zbiorniki przenośne o pojemności większej niż 0,35 dm³ i nadciśnieniu wyższym niż 0,5 bara. Zbiorniki gaśnic proszkowych i wodno pianowych o pojemności powyżej 6 dm 3 są objęte pełnym dozorem technicznym i podlegają badaniom okresowym. Zbiorniki te po 5 latach eksploatacji należy wycofać z ruchu i przedstawić do badania w uznanym przez organ dozoru technicznego zakładzie naprawczym. Po badaniu z wynikiem pomyślnym zbiornik jest odpowiednio oznakowany z podaniem daty następnej rewizji Zbiorniki gaśnic przewoźnych (agregatów gaśniczych) i gaśnic śniegowych w świetle przepisów dozoru technicznego są traktowane jak butle do dwutlenku węgla, są pod pełnym dozorem technicznym, podlegają badaniom okresowym, posiadają trwałe oznaczenia zgodne z przepisami dozoru technicznego Przeciwpożarowy wyłącznik prądu Przeciwpożarowy wyłącznik prądu - sprawność techniczna przeciwpożarowego wyłącznika prądu, w tym przede wszystkim jego możliwości odcięcia dopływ prądu do wszystkich obwodów, z wyjątkiem obwodów zasilających instalacje i urządzenia, których funkcjonowanie jest niezbędne podczas pożaru, powinna być sprawdzana - co 12 miesięcy. Zapisy ze sprawdzenia przeciwpożarowego wyłącznika prądu powinny być zawarte w protokołach z okresowych badań instalacji elektrycznej lub odrębnych protokołach. Miejsce usytuowania przeciwpożarowego wyłącznika prądu w budynku głównym, zostało wskazane na planie ewakuacji i rozmieszczenia sprzętu ppoż., stanowiącym załącznik do niniejszej Instrukcji. Instalacja odgromowa Badania urządzeń piorunochronnych powinny się odbywać wg Polskiej Normy PN-IEC Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Zasady ogólne. Celem badań jest upewnienie się, że urządzenie piorunochronne jest zgodne z projektem, wszystkie części składowe urządzenia piorunochronnego są w dobrym stanie, spełniają przypisane im w projekcie zadanie i nie występuje na nich korozja. Badania należy wykonać nie rzadziej niż raz na pięć lat oraz każdorazowo po zmianach, bądź naprawach urządzenia piorunochronnego lub jeśli stwierdzi się uderzenie pioruna w obiekt. Badania urządzeń piorunochronnych należy powierzać osobom lub instytucjom posiadającym stosowne uprawnienia. Protokół z badań należy przechowywać i okazywać organom kontrolnym. Hydranty zewnętrzne Hydranty zewnętrzne należy poddawać co najmniej raz w roku przeglądom i konserwacji.

24 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO POSTANOWIENIA INSTRUKCJI 5.1. Organizacja ochrony przeciwpożarowej 1. Nadzór nad ochroną przeciwpożarową na terenie przedmiotowego obiektu, sprawuje bezpośrednio Dyrektor Instytutu Fizyki Jądrowej. 2. Sprawy ochrony przeciwpożarowej w budynku głównym prowadzi upoważniona przez Dyrektora osoba Inspektor ds. przeciwpożarowych. 3. Zadanie szczegółowe pracowników stosownie do schematu organizacyjnego i zajmowanego stanowiska określono w dalszej części Instrukcji. Obowiązki Dyrektora Instytutu Dyrektor Instytutu Fizyki Jądrowej jest odpowiedzialny bezpośrednio za: zapewnienie środków na realizację zadań z zakresu ochrony przeciwpożarowej, organizację ochrony przeciwpożarowej w obiekcie, zapewnienie przestrzegania przeciwpożarowych wymagań budowlanych, instalacyjnych i technologicznych w obiekcie, zapewnienie wyposażenia obiektu i terenu w sprzęt pożarniczy i ratowniczy oraz środki gaśnicze, zapewnienie osobom przebywającym w obiekcie lub na terenie bezpieczeństwa i możliwości ewakuacji, przygotowanie budynku głównego i terenu do prowadzenia akcji ratowniczo-gaśniczej, ustalenie sposobu postępowania na wypadek pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia, prawidłową realizację planów dostosowania obiektu do wymagań ochrony przeciwpożarowej, o ile będą sporządzane z uwagi na okoliczności, rozpatrywanie i wdrażanie wniosków zmierzających do poprawy stanu bezpieczeństwa pożarowego w obiekcie, zgłaszanych przez osobę prowadzącą sprawy ochrony przeciwpożarowej, nadzoru wszystkich szczebli oraz pozostałych pracowników, nadzorowanie przestrzegania przez osoby zatrudnione w obiekcie przepisów przeciwpożarowych poprzez wprowadzenie odpowiedniego systemu kontroli, okresowe rozpatrywanie stanu zabezpieczenia przeciwpożarowego obiektu, zapewnienie realizacji zaleceń pokontrolnych wydanych przez właściwy organ. Obowiązki Dyrektora do spraw administracyjno-technicznych i/lub Inspektora do spraw przeciwpożarowych W zakresie administrowania użytkowanymi pomieszczeniami zobowiązany jest do: znajomości i stosowania obowiązujących przepisów przeciwpożarowych, a w szczególności dotyczących prawidłowego utrzymania i eksploatacji obiektu, i istniejących w obiekcie instalacji, jak również kontrolowania przestrzegania tych przepisów, nadzoru nad instalacjami: elektryczną, uziemiającą, wodociągową ppoż., itp. (egzekwowania sprawności technicznej, terminów przeglądów itp.), sprawowania nadzoru nad prawidłowym rozmieszczaniem, stanem technicznym oraz terminową konserwacją sprzętu i urządzeń przeciwpożarowych odpowiednim oznakowaniem i utrzymaniem dróg ewakuacyjnych i pożarowych, zgłaszania przełożonym wniosków w zakresie zabezpieczenia przeciwpożarowego pomieszczeń, urządzeń i instalacji w budynkach,

25 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 25 dokonywania przeglądów tych instalacji i prowadzenia dokumentacji zgodnie z obowiązującymi przepisami, utrzymywania instalacji w należytym stanie technicznym, a w razie potrzeby do przeprowadzenia ich modernizacji, realizacji zadań wynikających z przeprowadzonych przeglądów i kontroli urządzeń i instalacji, określania zasad postępowania w przypadku awarii urządzeń i instalacji, rozpatrywania wniosków dotyczących poprawy stanu bezpieczeństwa pożarowego w budynkach, wpływających od pracowników, i przedstawienie ich do realizacji, uczestniczenia w ustalaniu środków i sposobów zabezpieczenia prac pożarowo niebezpiecznych, wnioskowanie o zastosowanie sankcji służbowych w stosunku do pracowników winnych nieprzestrzegania przepisów i wymogów przeciwpożarowych, W zakresie prowadzenia spraw ochrony przeciwpożarowej zobowiązany jest do: nadzoru nad właściwą i terminową konserwacją sprzętu pożarniczego, kontrolowania przestrzegania przez pracowników obowiązujących przepisów przeciwpożarowych oraz prowadzenia działalności propagandowej i ostrzegawczej w tym zakresie, uczestniczenia w kontrolach stanu zabezpieczenia ppoż., prowadzonych przez jednostkę nadrzędną lub osobę upoważnioną, wyposażania budynku w sprzęt gaśniczy i ratowniczy, wyposażania budynku w pożarnicze tablice informacyjne, kierowanie nowo zatrudnionych pracowników lub pracowników zmieniających stanowisko pracy na szkolenie z zakresu ochrony przeciwpożarowej, organizowania w porozumieniu z osobą odpowiedzialną za prowadzenie spraw BHP okresowych szkoleń obejmujących zagadnienia z zakresu ochrony przeciwpożarowej, zapewnienia opiniowania pod względem zgodności z wymaganiami ochrony ppoż. projektów modernizacji pomieszczeń i procesów technologicznych, współpracy z Komendą Miejską Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie, nadzoru nad realizacją zaleceń pokontrolnych, prowadzenia dokumentacji związanej z ochroną ppoż., zawierającej m.in. protokoły kontroli i meldunki o realizacji zaleceń pokontrolnych, wykazy sprzętu pożarniczego i plan jego rozmieszczenia, plany dostosowania obiektów do wymagań ochrony ppoż. W zakresie nadzorowania nowych inwestycji zobowiązany jest do zapewnienia: uzgadniania pod względem ochrony przeciwpożarowej założeń techniczno-ekonomicznych inwestycji budowlanych, uzgadniania pod względem ochrony przeciwpożarowej projektów branżowych, uzgadniania pod względem ochrony przeciwpożarowej wszelkich zmian w założeniach techniczno-ekonomicznych i w projektach, zapoznania wykonawców z postanowieniami niniejszej instrukcji, realizacji zaleceń z zakresu ochrony przeciwpożarowej wpisanych do dziennika budowy, uzyskania wszystkich wymaganych przy odbiorze przez Komendę Miejską Państwowej Straży Pożarnej protokołów pomiarów i sprawdzeń, przygotowania dokumentacji wymaganej przy odbiorze. Obowiązki pracowników budynku głównego Przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa pożarowego jest podstawowym obowiązkiem każdego pracownika. Pomieszczenia powinny być użytkowane i utrzymywane zgodnie z założeniami projektowymi oraz w stanie gwarantującym bezpieczeństwo pożarowe. W szczególności pracownik jest obowiązany:

26 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 26 znać i przestrzegać przepisy oraz zasady bezpieczeństwa pożarowego, brać udział w szkoleniu i instruktażu z tego zakresu, znać procedury postępowania na wypadek powstania pożaru, sposobów alarmowania i przeprowadzania ewakuacji, wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa pożarowego oraz przestrzegać wydawanych w tym zakresie zarządzeń i wskazówek przełożonych, dbać o bezpieczeństwo pożarowe oraz o należyty stan urządzeń, narzędzi, sprzętu, jak również o porządek i ład w miejscu pracy, niezwłocznie usuwać stwierdzone usterki mogące spowodować powstanie lub rozprzestrzenianie się pożaru oraz zgłaszać o tym właściwym przełożonym, dopilnować, aby osoby postronne przebywające na terenie miejsca pracy stosowały się do przepisów przeciwpożarowych, dokładnie sprawdzić po zakończeniu pracy stanowisko pracy, usunąć wszelkiego rodzaju odpadki i śmieci, wyłączyć dopływ energii elektrycznej do wszystkich odbiorników nie przystosowanych do pracy ciągłej, przestrzegać zakazu używania otwartego ognia i palenia tytoniu w miejscach zabronionych, znać sposób alarmowania Państwowej Straży Pożarnej, użycia podręcznego sprzętu gaśniczego oraz gaszenia pożaru w zarodku, znać rozmieszczenie wyjść ewakuacyjnych z budynku, znać rozmieszczenie gaśnic w pobliżu miejsca pracy i zasady ich rozmieszczenia w budynku, nie zastawiać dróg i wyjść ewakuacyjnych, dostępu do podręcznego sprzętu gaśniczego oraz urządzeń przeciwpożarowych, nie blokować drzwi przeciwpożarowych, a także ścisłego przestrzegania zakazu wykonywania czynności zabronionych określonych w 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719) patrz załącznik 7, Zabronione jest przy użytkowaniu instalacji i urządzeń elektrycznych dokonywanie czynności, które mogą stwarzać zagrożenie pożarowe, a w szczególności: obsługiwanie urządzeń niezgodnie z instrukcją eksploatacyjną, korzystanie z uszkodzonych instalacji i urządzeń elektrycznych, włączanie do jednego gniazdka zbyt dużej ilości odbiorników energii elektrycznej, wyjmowanie wtyczek z gniazd ściennych pociągając za przewód, zakładanie prowizorycznych instalacji oraz urządzeń elektrycznych, niewłaściwe ułożenie kabli elektrycznych zasilających przenośne odbiorniki energii elektrycznej (np. ułożenie przewodów w przejściach komunikacyjnych i chodzenie po nich), używanie w pomieszczeniach biurowych grzałek, kuchenek, piecyków elektrycznych oraz żelazek, zastawianie dojść do tablic rozdzielczych oraz wyłączników prądu, umieszczanie materiałów palnych w odległości mniejszej niż 0,5 m od punktów świetlnych, stosowanie na osłony punktów świetlnych materiałów łatwo zapalnych lub trudno zapalnych w odległości mniejszej niż 5 cm, samowolne naprawianie lub przerabianie uszkodzonych instalacji elektrycznych. Każdy pracownik zobowiązany jest do uporządkowania swojego stanowiska pracy po jej skończeniu, a w szczególności: schowania dokumentacji (pracownicy biurowi) i innych przedmiotów pracy do szaf i biurek a odpadów do pojemników na śmieci, wyłączenia spod napięcia wszystkich odbiorników energii elektrycznej, wyłączenia światła.

27 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 27 Obowiązki pracowników ochrony Pracownicy ochrony przebywają w budynku wartowni przy wjeździe głównym na teren Instytutu Fizyki Jądrowej przez całą dobę. Do podstawowych obowiązków pracowników ochrony w zakresie ochrony przeciwpożarowej należy: znajomość i przestrzeganie przepisów, zasad bezpieczeństwa pożarowego, udział w szkoleniach i instruktażach z zakresu ochrony przeciwpożarowej, obsługi instalacji i urządzeń przeciwpożarowych, znajomość procedur postępowania na wypadek powstania pożaru, sposobów alarmowania i przeprowadzania ewakuacji, urządzeń przeciwpożarowych, sprawdzenie przed rozpoczęciem pracy czy we właściwym miejscu znajdują się klucze od nadzorowanych pomieszczeń, znajomość przeznaczenia nadzorowanych pomieszczeń, ich zawartości, ewentualnych przyczyn mogących spowodować powstanie pożaru, znajomość usytuowania głównego wyłącznika energii elektrycznej w budynku, znajomość usytuowania przeciwpożarowych wyłączników prądu, znajomość rozmieszczenia hydrantów zewnętrznych na terenie Instytutu i umiejętność określania ich położenia w porze nocnej, znajomość numerów alarmowych do Państwowej Straży Pożarnej, Policji i Pogotowia Ratunkowego oraz osób powiadamianych w przypadku powstania pożaru, w przypadku pożaru lub innego miejscowego zagrożenia, wydanie zakazu wstępu na teren Instytutu osobom niezatrudnionym, za wyjątkiem upoważnionych pracowników jednostek nadrzędnych oraz osób uprawnionych do gaszenia pożaru, znajomość użycia podręcznego sprzętu gaśniczego, jego rozmieszczenia w budynku, znajomość usytuowania wyjść ewakuacyjnych z budynku i możliwości ich otwarcia, zgłaszanie przełożonym zauważonych usterek, udział w ewakuacji ludzi i mienia, udzielanie niezbędnej pomocy i informacji jednostkom biorącym udział w akcji gaśniczej, przestrzeganie zakazu palenia tytoniu i używania otwartego ognia w miejscach nie dozwolonych, w porze nocnej zorganizowanie akcji ratowniczo-gaśniczej na wypadek powstania pożaru, przyjmując następujący tok postępowania: zaalarmowanie Państwowej Straży Pożarnej, przystąpienie do gaszenia pożaru przy pomocy gaśnic i hydrantów wewnętrznych, zaalarmowanie osób, których wykaz znajduje się w budynku wartowni, zabezpieczenia budynku przed kradzieżą w czasie i po akcji gaśniczej prowadzonej przez jednostki PSP. W czasie dokonywania obchodów nadzorowanych pomieszczeń zwracać uwagę na wszelkie zjawiska mające znamiona pożaru oraz: czy wszystkie niebezpieczne instalacje i urządzenia elektryczne i mechaniczne zostały wyłączone i odpowiednio zabezpieczone, czy nie pozostawiono w budynku otwartego ognia (niedopałków papierosów, włączonych piecyków, grzejników elektrycznych), czy właściwie zabezpieczono obiekt przed wejściem niepowołanych osób na jego teren, zgłaszać przełożonemu wszelkie zauważone nieprawidłowości w zabezpieczeniu przeciwpożarowym budynku, w szczególności kradzież lub zniszczenie gaśnic lub hydrantów wewnętrznych.

28 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 28 Obowiązki personelu sprzątającego Personel sprzątający powinien: usuwać po zakończeniu pracy wszystkie odpadki z przeznaczonych na nie pojemników (koszy na śmieci) rozmieszczonych na terenie budynku i wyrzucać je do zasobników na zewnątrz budynku, zwracać uwagę na pozostawione w pomieszczeniach bez dozoru, nie wyłączone po zakończeniu pracy odbiorniki energii elektrycznej, szczególnie w pomieszczeniach szatni, pokojach socjalnych itp., nie stosować do usuwania plam benzyny i rozpuszczalników, dokonywać przeglądu pomieszczeń po zakończeniu pracy (wyłączenie odbiorników energii elektrycznej, zamknięcie okien, sprawdzenie, czy nie został zaprószony ogień), składować sprzęt do sprzątania w określonych miejscach i w należytym stanie, po zakończonej pracy zamknąć pomieszczenia i pozostawić klucze w ustalonym miejscu, znać instrukcje alarmowe i zasady postępowania w wypadku pożaru, zgłaszać przełożonemu wszelkie zauważone nieprawidłowości w zabezpieczeniu przeciwpożarowym budynku, w szczególności kradzież lub zniszczenie gaśnic i hydrantów wewnętrznych. Obowiązki pracowników pionu technicznego W zakresie ochrony przeciwpożarowej w/w poza wykonywaniem innych obowiązków są zobowiązani: zwracać uwagę na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa ppoż. przez osoby przebywające w budynku, do natychmiastowego zgłaszania przełożonym o wszelkich zauważonych brakach i usterkach w zabezpieczeniu przeciwpożarowym, w razie zauważenia pożaru na terenie budynku przystąpić do natychmiastowego alarmowania, oraz (w miarę możliwości) do gaszenia pożaru przy użyciu gaśnic i hydrantów wewnętrznych, brać udział w ewakuacji osób przebywających w budynku, brać czynny udział w działaniach związanych z akcją ratowniczo-gaśniczą stosownie do poleceń kierującego takimi działaniami Potencjalne źródła powstania pożaru lub innego miejscowego zagrożenia i drogi jego rozprzestrzeniania Potencjalne źródła powstania pożaru lub innego miejscowego zagrożenia Przyczyny powstawania pożaru można podzielić na dwie kategorie: przyczyny niezależne od człowieka (np.: wyładowania atmosferyczne, zwarcia elektryczne, przeskok iskry itp.), przyczyny zależne pośrednio czy też bezpośrednio od człowieka (np.: podpalenia, zaprószenie ognia, nie docenienie niebezpieczeństwa, nieświadomość działania, czy zachowania). Źródłami pożaru w obiektach mogą być: 1. Stany awaryjne urządzeń elektrycznych i elektronicznych: - zwarcia, - przeciążenia, - przepięcia. 2. Stany awaryjne urządzeń technologicznych, w których są przechowywane, przerabiane lub stosowane materiały palne, a w szczególności ciecze i gazy palne.

29 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO Nieprzestrzeganie wymagań ochrony ppoż. wymienionych w instrukcjach technologiczno - ruchowych. 4. Brak nadzoru i konserwacji urządzeń i instalacji elektrycznych, gazowych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych, uziemiających, odgromowych oraz zabezpieczających. 5. Nieprzestrzeganie przepisów ppoż. 6. Niewłaściwe magazynowanie materiałów łatwo palnych. 7. Niewłaściwe użytkowanie i posługiwanie się materiałami łatwo palnymi (np. odczynniki, lakiery, farby, rozpuszczalniki i inne substancje zawierające ciecze o temperaturze zapłonu poniżej 55 o C). 8. Zaprószenie ognia przez użytkowników obiektów. 9. Zaprószenie ognia podczas prowadzenia prac pożarowo niebezpiecznych. 10. Umyślne podpalenie. Drogi i przyczyny rozprzestrzeniania się pożaru Potencjalne przyczyny rozprzestrzeniania się pożarów: a) nie stwierdzenie (nie zauważenie) pożaru w początkowym stadium jego powstawania, b) opóźnione zaalarmowanie Straży Pożarnej, c) brak umiejętności u pracowników opanowania pożaru w zarodku poprzez właściwe użycie gaśnic i hydrantów wewnętrznych znajdujących się w pobliżu, d) brak sprawnych gaśnic i hydrantów wewnętrznych, e) niekorzystne warunki budowlane, sprzyjające rozprzestrzenieniu się pożaru (np. palne ściany, przepierzenia, stropy, okładziny ścienne lub sufitowe itp.), f) nagromadzenie materiałów palnych w miejscu powstania pożaru, g) utrudniony dostęp do miejsca powstania pożaru, h) brak wystarczającego zaopatrzenia wodnego, i) brak dojazdu dla jednostek Straży Pożarnej. Praktycznie wszystkie te przyczyny są powodowane czynnikiem ludzkim, ponieważ powstają one na skutek złego działania lub braku działania człowieka. Przyczynom tym w głównej mierze można zapobiec przez właściwe zabezpieczenie budynku oraz nadzorowanie pracy urządzeń i ich właściwą konserwację. Przed przyczynami obiektywnymi możemy zabezpieczać się przynajmniej w części lub maksymalnie ograniczać ich skutki. Potencjalnymi miejscami powstania pożaru mogą być przede wszystkim kosze na śmieci w pomieszczeniach biurowych, szatni czy w pokojach socjalnych, urządzenia grzewcze w złym stanie technicznym pozostawione bez nadzoru (szczególnie na podłożu palnym), uszkodzone urządzenia elektryczne (np. czajniki elektryczne itp.), przeciążona instalacja energetyczna oraz niesprawne instalacje i urządzenia oraz osprzęt elektryczny, instalacje odgromowe, wentylacyjne a także lokalizacje z okazjonalnie prowadzonymi pracami pożarowo-niebezpiecznymi. Drogami, którymi pożar się rozprzestrzenia, mogą być różnego rodzaju kanały technologiczne, a szczególnie kablowe. Izolacja kabli nie jest materiałem łatwopalnym, jednakże jej pożar powoduje powstanie znacznych ilości silnie toksycznego dymu i wysoką temperaturę. W kierunku poziomym pożar rozprzestrzenia się wzdłuż ciągów komunikacyjnych na poszczególnych kondygnacjach. W kierunku pionowym pożar rozprzestrzenia się: oknami po elewacji budynku, nieszczelnościami konstrukcji budynku powstałymi podczas oddziaływania wysokich temperatur podczas pożaru, kanałami wentylacji mechanicznej, nie zabezpieczonymi przepustami instalacyjnymi. Oprócz możliwości rozprzestrzenienia się ognia, ważnym aspektem pożaru jest dym i gazowe produkty rozkładu termicznego. Rozprzestrzeniają się one znacznie łatwiej od ognia. Wszystkie naturalne ruchy

30 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 30 powietrza w budynku powodują roznoszenie dymu. Może to w skrajnych przypadkach doprowadzić do odcięcia pracownikom lub osobom przebywającym drogi ewakuacyjne, a nawet do zatruć i śmierci Zasady zapobiegania powstawaniu pożarów Zapobieganie pożarom powstałym od instalacji i urządzeń elektrycznych Zagrożenie pożarowe wynika ze starzenia się izolacji przewodów, utlenianiu się połączeń w rozdzielniach. Przy uszkodzeniu izolacji powstaje możliwość zwarć między przewodami. W przypadku osłabienia izolacji powstają zwarcia międzyfazowe. W obiekcie należy wykonywać okresowe badania stanu technicznego instalacji elektrycznej. Zagrożenie pożarowe stwarzają dodatkowo przewody prowadzone na doraźne potrzeby, bez projektu, przewody prowizoryczne oraz stosowanie przedłużaczy. W związku z tym należy: - wszelkie dodatkowe instalacje w zakresie projektowania i wykonawstwa zlecać specjalistom, - zabronić stosowania połączeń tzw. prowizorycznych, - ograniczyć do niezbędnego minimum stosowanie przedłużaczy. Uchwyty, za pomocą których mocowane są do ścian lub sufitów przewody instalacji elektrycznej często ulegają uszkodzeniu na skutek prac remontowych prowadzonych w budynkach. Nie należy dopuszczać do możliwości wyrwania wiszących przewodów z rozdzielnic, gniazd itp. Grozi to zwarciem lub uszkodzeniem izolacji. Na powierzchni przewodów prowadzonych na powierzchni, w kanałach i tunelach gromadzą się pyły osiadłe, które mogą zapalić się w przypadku przegrzania przewodów, stąd też wynika konieczność okresowego ich usuwania. Urządzenia grzejne Najczęściej stosowane są grzejniki oporowe, do których można zaliczyć urządzenia grzejne, grzałki, lutownice, żelazka, piece, suszarki itp. Zgodnie z rozporządzeniem MSWiA z dnia 7 czerwca 2010r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. z 2010r. nr 109, poz. 719), w części dotyczącej urządzeń grzejnych, zabrania się: - przechowywania materiałów palnych w odległości mniejszej niż 0,5 m od urządzeń i instalacji, których powierzchnie zewnętrzne mogą nagrzać się do temperatury powyżej 100ºC, - użytkowania elektrycznych urządzeń grzewczych ustawionych bezpośrednio na podłożu palnym, z wyjątkiem urządzeń eksploatowanych zgodnie z warunkami określonymi przez producenta. Urządzenia oświetleniowe Urządzenia oświetleniowe powodują mniejsze niż urządzenia grzejne zagrożenie pożarowe. Temperatura zewnętrzna zależy od mocy żarówki, rodzaju oprawy oświetleniowej, warunków chłodzenia i położenia żarówki. Temperatura ta może osiągnąć ok. 350 ºC. Żarówka może stać się przyczyną pożaru w przypadku bezpośredniego kontaktu (zetknięcia) materiału palnego z jej powierzchnią lub w przypadku uszkodzenia mechanicznego, gdy rozgrzane elementy rozbitej żarówki spadną na materiał palny. W drugim z omawianych przypadków materiał palny

31 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 31 musiałby być w bardzo małej odległości, ponieważ elementy rozbitej żarówki ulegają ochłodzeniu w powietrzu. Znacznie bezpieczniejsze pod względem pożarowym są świetlówki, natomiast lampy rtęciowe stwarzają podobne zagrożenie. W pomieszczeniach i przestrzeniach zewnętrznych, w których występuje zagrożenie wybuchem należy stosować oświetlenie w wykonaniu przeciwwybuchowym. Urządzenia oświetleniowe w czasie eksploatacji wymagają przeglądów, konserwacji i remontów, których częstotliwość zależy od warunków panujących w pomieszczeniu (np. zapylenie, agresywna atmosfera itp.). Profilaktyka ppoż. w tym zakresie polega na: - stosowaniu właściwych opraw, dostosowanych do istniejących warunków (zagrożeń), np. wodoszczelnych, pyłoszczelnych, przeciwwybuchowych itp., - utrzymaniu sprzętu oświetleniowego we właściwym stanie technicznym i w czystości. Rozporządzenie MSWiA z dnia 7 czerwca 2010r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. z 2010r. nr 109, poz. 719), zabrania m.in.: - stosowania na osłony punktów świetlnych materiałów palnych z wyjątkiem materiałów trudno zapalnych, jeżeli zostaną one umieszczone co najmniej 0.05 m od żarówki, - instalowania opraw oświetleniowych oraz osprzętu instalacji elektrycznej bezpośrednio na podłożu palnym, jeżeli ich konstrukcja nie zabezpiecza podłoża przed zapaleniem. Wiele pożarów powstaje na skutek nieprzestrzegania elementarnych zasad bezpiecznej eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych. Dlatego też: - niedopuszczalne jest zakładanie instalacji prowizorycznych, niewłaściwie wykonanych, np. zawieszanie przewodów na hakach, gwoździach, osłanianie żarówek czy lamp papierem lub palną tkaniną, - nie wolno korzystać z uszkodzonych urządzeń elektrycznych ani dokonywać samowolnych ich napraw, - kategorycznie zabrania się naprawiania bezpieczników drutem, - zabrania się przeciążania urządzeń, - po zakończeniu pracy należy wyłączyć wszystkie urządzenia i oświetlenie na swoim stanowisku. Na terenie parkingu przed budynkiem zabrania się: - parkowania poza miejscem postojowym przydzielonym dla danego pojazdu, - pozostawiania samochodu poza miejscem postojowym w sposób uniemożliwiający wyjazd innym użytkownikom lub tarasowania dróg wewnętrznych w inny sposób, - wjazdu na parking pojazdem z nieszczelnym układem paliwowym, - pozostawiania nie uprzątniętych wycieków paliwa lub oleju (np. można zasypać je piaskiem lub diatomitem, usunąć zanieczyszczony piasek z pomieszczenia w bezpieczne miejsce i ponownie zasypać piaskiem, - uruchamiania silnika w wypadku stwierdzenia rozlania się paliwa,

32 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 32 - palenia tytoniu i używania otwartego ognia, - przelewania paliwa, oraz napełniania zbiornika na terenie parkingu, - wykonywania czynności obsługowych i naprawczych na stanowisku postojowym i na terenie całego parkingu, - składowania materiałów palnych na drogach oraz jakichkolwiek materiałów w przejściach (przejazdach) między stanowiskami postojowymi. Pożary powstałe od niezgaszonych papierosów Niezgaszone papierosy stanowią źródło ognia o temperaturze od 250 do 800ºC. Niedopałek może tlić się nawet do 12 min. Najbardziej podatne na zapalenie od niedopałków są materiały, których temperatura zapalenia jest w granicach temperatury niedopałka, a w szczególności: - gazy, ciecze łatwo zapalne i ich pary, - papier i wyroby z papieru, - materiały pochodzenia celulozowego, - tkaniny, - palne i wybuchowe pyły, W związku z powyższym w budynku głównym obowiązuje bezwzględny zakaz palenia tytoniu (poza miejscami do tego wyznaczonymi i wyraźnie oznakowanymi) oraz używania otwartego ognia. Zapobieganie pożarom przy aranżacji pomieszczeń Przy aranżacji pomieszczeń należy zapewnić ogólne warunki bezpieczeństwa pożarowego, bezpieczną ewakuację osób, prawidłowy stan instalacji i urządzeń oraz przestrzegać zasad przechowywania i składowania materiałów palnych, a w szczególności: - zapewnić co najmniej dwa wyjścia ewakuacyjne z pomieszczeń, w których może przebywać więcej niż 50 osób lub których powierzchnia przekracza 300m 2, - zapewnić szerokość drzwi dostosowaną do liczby osób mogących przebywać jednocześnie w pomieszczeniu, zachowując wskaźnik 0,6 m na 100 osób, ale nie mniej niż 0,9 m na każde drzwi, - zapewnić drzwi wyjściowe otwierające się na zewnątrz pomieszczenia, nie rozsuwane, podnoszone lub obrotowe, - zapewnić wymaganą przepisami długość przejścia w pomieszczeniu, mierzoną od najdalszego miejsca, w którym może przebywać człowiek do wyjścia ewakuacyjnego z tego pomieszczenia, - zapewnić wymaganą przepisami długość dojścia ewakuacyjnego mierzoną od wyjścia z pomieszczenia do wyjścia na zewnątrz budynku, - zapewnić stałe elementy wyposażenia oraz wystroju wnętrz z materiałów niepalnych lub co najmniej trudno zapalnych, - zapewnić okładziny sufitowe lub sufity podwieszone z materiałów niepalnych lub niezapalnych, nie kapiących i nie odpadających pod wpływem ognia, - rozważyć zastosowanie oświetlenia ewakuacyjnego i bezpieczeństwa,

33 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 33 Inne miejscowe zagrożenia Inne niż pożar zagrożenia, praktycznie mogą powstać tylko w przypadku objęcia budynku strefą zagrożenia w wypadku działań o charakterze dywersyjnym lub awarii zewnętrznej Ustalenia porządkowe W pomieszczeniach budynku głównego zabrania się: - palenia tytoniu poza miejscami wyznaczonymi, - przechowywania cieczy palnych w pomieszczeniach do tego nie dostosowanych, - składowania materiałów palnych na drogach ewakuacyjnych oraz jakichkolwiek materiałów w przejściach miedzy stanowiskami pracy oraz poza wyznaczonymi miejscami w przejściach między regałami, - składowania materiałów palnych z niezachowaniem wymaganej odległości od urządzeń ogrzewczych, - gromadzenia odpadów palnych - należy je usuwać niezwłocznie po zakończeniu pracy, - tarasowania dostępu do gaśnic, hydrantów wewnętrznych, wyłączników prądu i tablic rozdzielczych oraz innych urządzeń mających wpływ na bezpieczeństwo pożarowe budynku, - używania sprzętu pożarniczego do celów nie związanych z ochroną ppoż., - pozostawiania po pracy nie wyłączonych z gniazd sieciowych odbiorników energii elektrycznej, takich jak: elektronarzędzia, wentylatory, grzejniki itp., - ustawiania elektrycznych urządzeń grzewczych w odległości mniejszej niż 0,5 m od materiałów palnych, bez zastosowania izolatora termicznego zabezpieczającego przed zapaleniem się podłoża, - stosowania dodatkowych odbiorników energii nie stanowiących wyposażenia pomieszczeń, w szczególności z otwartą spiralą grzejną oraz bez wyłączników termicznych, - używania niezgodnie z instrukcją obsługi lub zasadami eksploatacji urządzeń elektrycznych, naprawiania i przeróbek ww. urządzeń przez osoby nie posiadające odpowiednich uprawnień i kwalifikacji; wszelkie nieprawidłowości w pracy tych urządzeń należy zgłaszać służbom technicznym lub ochronie, - opuszczania pomieszczeń z pozostawionymi bez nadzoru odbiornikami energii nie przeznaczonymi do pracy ciągłej, - wykonywania wszelkich czynności, które mogą spowodować pogorszenie stanu bezpieczeństwa pożarowego w budynku lub przyczynić się do powstania lub rozprzestrzenienia się pożaru. Używanie urządzeń z wadami jest zabronione. - opuszczania pomieszczeń z pozostawionymi bez nadzoru odbiornikami energii nie przeznaczonymi do pracy ciągłej, - wykonywania wszelkich czynności, które mogą spowodować pogorszenie stanu bezpieczeństwa pożarowego w budynku lub przyczynić się do powstania lub rozprzestrzenienia się pożaru.

34 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO SPOSOBY POSTĘPOWANIA NA WYPADEK POŻARU I INNEGO MIEJSCOWEGO ZAGROŻENIA Pożar jest niekontrolowanym procesem spalania w miejscu do tego nie przeznaczonym. Pożarowi zawsze towarzyszą: dym zawierający toksyczne produkty spalania, wydzielanie ciepła, zmniejszenie stężenia tlenu w miejscu objętym pożarem. Powstawanie dymu podczas pożaru stanowi największe zagrożenie dla życia i zdrowia człowieka. Dym jest mieszaniną gazowych i stałych produktów spalania z powietrzem. Silnie toksyczne produkty spalania znajdujące się w dymie jak np. chlor, chlorowodór, tlenek węgla, cyjanowodór powodują silne podrażnienie dróg oddechowych i powodują najczęściej zatrucie organizmu. Większość ofiar śmiertelnych w pożarach spowodowana jest zatruciem organizmu. Dym ponadto ogranicza widoczność i utrudnia odnalezienie drogi wyjścia, zmniejsza orientację przestrzenną, powodując upadki i potknięcia. Dym przenosi się szybko na znaczne odległości od źródła pożaru i posiada wysoką temperaturę. Ciepło promieniuje na znaczne odległości, stwarzając możliwości poparzenia człowieka i zapalenia różnych materiałów. W pomieszczeniach zamkniętych pożar powoduje zmniejszenie procentowej zawartości tlenu w powietrzu. ALARMOWANIE O NIEBEZPIECZEŃSTWIE Każdy kto zauważy pożar w budynku głównym zobowiązany jest niezwłocznie: a. powiadomić o pożarze osoby znajdujące się w sąsiedztwie. b. telefonicznie lub w inny dostępny sposób zawiadomić Straż Pożarną podając: gdzie się pali - adres, nazwa obiektu, kondygnacja, co się pali (np. pomieszczenie biurowe na parterze), czy jest zagrożone życie ludzkie, swoje imię i nazwisko oraz numer telefonu z którego się dzwoni. UWAGA: nie odkładać słuchawki telefonu do czasu uzyskania potwierdzenia zgłoszenia pożaru przez dyżurnego straży pożarnej. Po odłożeniu słuchawki chwilę odczekać, na ewentualne sprawdzenie wiarygodności zgłoszenia. c. Powiadomić o zaistniałym zdarzeniu: Pracowników ochrony w budynku wartowni tel. wew lub 8497, tel. stacjonarny lub Pracownicy ochrony powiadamiają o zagrożeniu następujące osoby: 1) Dyrektora Instytutu prof. dr hab. Marek JEŻABEK tel. wew. 8200, tel. stacjonarny w przypadku jego nieobecności: 2) Dyrektora ds. Administracyjno-Technicznych dr hab. Maciej BUDZANOWSKI tel. wew. 8100, tel. stacjonarny oraz dodatkowo: 3) Inspektora ds. przeciwpożarowych inż. Robert KULIG tel. wew. 8129, tel. stacjonarny ) Inspektora ds. BHP mgr Mariusz TRZASKA tel. wew. 8121, tel. stacjonarny

35 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 35 Zasady postępowania w przypadku powstania pożaru W przypadku zauważenia pożaru należy niezwłocznie o tym zaalarmować osoby znajdujące się w sąsiedztwie miejsca pożaru oraz osoby będące w bezpośrednim zagrożeniu. Po zaalarmowaniu należy przy użyciu gaśnic lub hydrantów wewnętrznych podjąć próbę gaszenia pożaru oraz udzielania pomocy poszkodowanym lub zagrożonym, a także przestrzegać poniższych zasad: w pierwszej kolejności należy ratować ludzi, których życiu zagraża niebezpieczeństwo, nie należy bez koniecznej potrzeby otwierać drzwi, okien do pomieszczeń, w których powstał pożar, ponieważ dopływ powietrza sprzyja rozprzestrzenianiu się ognia, otwierając drzwi do pomieszczeń, w których powstał pożar należy zachować szczególną ostrożność. Wskazane jest schowanie się za ścianę od strony klamki w drzwiach lub zasłonięcie twarzy, wchodząc do zadymionych pomieszczeń lub przechodząc przez nie, należy ograniczyć ilość wdychanych produktów spalania. Poruszać się w pozycji pochylonej, jak najbliżej podłogi i zasłaniać usta, np. wilgotną chustką. należy usunąć z zasięgu ognia wszystkie materiały palne, a w szczególności butle z gazami sprężonymi z płynami łatwo zapalnymi, cenne maszyny, urządzenia i ważne dokumenty, w przypadku pożaru pojazdu na terenie Instytutu pojazd ten należy odsunąć na bezpieczną odległość od miejsc, w których występują materiały palne, gasząc urządzenie elektryczne pod napięciem należy używać do tego celu gaśnic proszkowych lub śniegowych (CO2), ewakuując zagrożone mienie należy ewakuować przedmioty i materiały najbardziej wartościowe. Osoby zaalarmowane powinny także w miarę możliwości przystąpić do działań ratowniczych, udzielenia pomocy ewentualnym osobom poszkodowanym, ewakuować zagrożone mienie lub opuścić zagrożone miejsce. Osoby opuszczające miejsce pożaru powinny poinformować o tym fakcie swoich przełożonych, innych współpracowników oraz zaalarmować służby ratownicze. Po wykonaniu tych czynności osoby ewakuowane powinny udać do wyznaczonego miejsca zbiórki i oczekiwać tam na dalsze polecenia Kierującego Działaniami Ratowniczymi (KDR) z ramienia Instytutu lub przybyłych jednostek ratowniczych Państwowej Straży Pożarnej (PSP). Postępowanie w przypadku pożaru lub innego zagrożenia Pracownicy, którzy nie biorą bezpośrednio udziału w akcji ratowniczo gaśniczej powinni: zapobiegać panice informując spokojnym głosem o kierunku wyjścia z obiektu, wzywać do zachowania spokoju, roztoczyć opiekę nad osobami poszkodowanymi. W przypadku wykrycia pożaru w pojedynczym pomieszczeniu, pracownik który zauważył pożar w budynku głównym wykonuje następujące czynności: informuje pracowników ochrony o zaistniałym pożarze i miejscu jego powstania, przystępuje do otwarcia zagrożonego pomieszczenia z zachowaniem zasad bezpieczeństwa, po otwarciu pomieszczenia, w miarę potrzeb i swoich możliwości wyprowadza zagrożonych ludzi udzielając im pierwszej pomocy, przystępuje do gaszenia pożaru dostępnym sprzętem gaśniczym, bez narażania siebie na utratę zdrowia lub życia, bez wywoływania paniki kieruje ludzi do wyjścia.

36 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 36 Do czasu przybycia Państwowej Straży Pożarnej kierownikiem akcji ratowniczo-gaśniczej jest Dyrektor Instytutu lub osoba wyznaczona (zastępująca). Kierownik akcji powinien podjąć następujące działania: zapoznać się z zaistniałym zdarzeniem, a w szczególności czy zagrożeni są ludzie, wydać polecenia bezpośrednim podwładnym w zakresie akcji ratowniczej i ewakuacyjnej, w celu kierowania ewakuowanymi, wskazania dróg i kierunków ewakuacji, miejsca zbiórki, sprawdzenia, czy wszyscy opuścili pomieszczenia, zabezpieczenia i ewakuacji mienia, kierować ewakuacją z poszczególnych kondygnacji i pomieszczeń nie dopuszczając do zatorów na drogach ewakuacyjnych (z wykorzystaniem dostępnych środków łączności), w zależności od potrzeb wydać polecenie zaalarmowania innych niż Państwowa Straż Pożarna podmiotów ratowniczych i służb miejskich, przystąpić do organizacji ewakuacji ludzi, otworzyć kluczami awaryjnymi zagrożone pomieszczenia, wyprowadzić ze strefy zagrożenia ludzi zwracając szczególną uwagę na osoby poszkodowane; udzielić im pomocy, nie dopuścić do powstania paniki wśród ewakuowanych, wyłączyć dopływ prądu elektrycznego do budynku, usunąć z zasięgu ognia materiały palne, wybuchowe, a także cenne elementy wyposażenia pomieszczeń, a następnie przy użyciu sprzętu gaśniczego przystąpić do likwidacji pożaru (innego miejscowego zagrożenia), bez narażania siebie na utratę zdrowi lub życia, wydać polecenia o zabezpieczeniu stanowisk pracy i dokumentacji znajdującej się w budynku głównym oraz co do sposobu zabezpieczenia mienia, polecić przeprowadzenie ludzi na teren dla ewakuowanych zgodnie z ustalonymi kierunkami ewakuacji, kontrolować przebieg ewakuacji z poszczególnych części obiektu, zapewnić sprawdzenie pomieszczeń, po przyjeździe Straży niezwłocznie zapoznać Dowódcę z zaistniałą sytuacją, podjętymi decyzjami i przekazać mu kierowanie akcją, przez cały czas prowadzenia działań ratowniczo-gaśniczych powinien współdziałać z Dowódcą Straży Pożarnej, decyzję o ewakuacji mienia wydać na wyraźne polecenie kierującego akcją ratowniczogaśniczą Dowódcy Straży Pożarnej, czynnie uczestniczyć w likwidacji zagrożeń i zabezpieczaniu mienia i urządzeń znajdujących się w obiekcie, wydać decyzję w sprawie doraźnej opieki nad ewakuowanymi, ustalić miejsce dla ewakuowanego mienia, zabezpieczyć teren zdarzenia po zakończeniu akcji przed osobami postronnymi wydając stosowne dyspozycje. Każdy pracownik budynku głównym zobowiązany jest do podporządkowania się poleceniom wydanym przez Dowódcę przybyłych jednostek Państwowej Straży Pożarnej. Wyznaczony przez Dyrektora Instytutu pracownik zobowiązany jest do sprawdzenia czy wszyscy opuścili pomieszczenia (np. pracownik techniczny). Sprawdzanie, czy wszyscy opuścili pomieszczenia należy rozpocząć od miejsc najbardziej oddalonych od wyjścia. Uwaga: należy wyznaczyć osobę (osoby), która sprawdzi wszystkie pomieszczenia (gabinety, magazynki, toalety itp.), czy ktoś w nich nie pozostał.

37 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 37 Zasady użycia gaśnic przenośnych lub przewoźnych Z uwagi na to, że w większości sprzęt gaśniczy służy do jednorazowego użycia, a czas wyładowania gaśnic jest bardzo krótki, jego skuteczność gaszenia zależy od umiejętnego użycia tego sprzętu. Szczególną uwagę należy zwrócić na to, że po zdjęciu gaśnicy z wieszaka lub podniesienia z podłoża trzeba ją przenieść jak najszybciej i jak najbliżej miejsca pożaru i dopiero wtedy uruchomić. Wcześniejsze uruchomienie spowoduje, że nim dobiegniemy do źródła ognia w tym czasie już się rozładuje. Strumień środka gaśniczego będzie skuteczny, gdy będziemy nim umiejętnie operowali, znajdując się możliwie jak najbliżej źródła ognia. Skuteczność gaszenia pożaru w jego początkowej fazie (zarodku) zależy od dobrego stanu technicznego gaśnicy, umiejętności użycia oraz czy pożar zostanie w porę zauważony. Zakres stosowania środków gaśniczych w zależności od rodzaju pożaru W zależności od rodzaju spalającego się materiału i sposobu, w jaki ten materiał się spala, pożary zostały podzielone na cztery grupy. Do gaszenia poszczególnych grup pożarów należy stosować odpowiednie środki gaśnicze. Grupy te oznacza się dużymi literami alfabetu od A do D oraz grupa F. Stosowane do gaszenia ognia środki gaśnicze muszą być odpowiednie do danej grupy, w której obrębie zachodzi zjawisko spalania się: Grupa pożarów A B C Rodzaj materiału palnego, urządzeń objętych pożarem Ciała stałe (występuje zjawisko spalania żarowego): drewno, papier, tkaniny. Ciecze palne i substancje stałe topiące się: benzyny, alkohole, oleje, tłuszcze, lakiery. Gazy palne: propan, acetylen, gaz ziemny. Rodzaj sprzętu gaśniczego Gaśnica pianowa lub proszkowa Zamiennie gaśnice pianowe, śniegowe, proszkowe Zamiennie gaśnice śniegowe, proszkowe D Metale lekkie: magnez, sód, potas, karbid. Gaśnice proszkowe E Tłuszcze i oleje w urządzeniach kuchennych. Gaśnice pianowe (np. środek gaśniczy o nazwie FETTEX) W związku z powyższym, standardowe wyposażenie obiektu stanowią gaśnice proszkowe i pianowe. Zasady posługiwania się poszczególnymi typami gaśnic i hydrantem omówiono w dalszej części. Przeznaczenie gaśnicy, jej wielkości oraz sposób jej użycia określony jest również na naklejonej etykiecie.

38 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO Rodzaje i sposób obsługi gaśnic i urządzeń przeciwpożarowych a) gaśnica śniegowa przeznaczona jest do gaszenia pożarów grupy BC Sposób użycia: zdjąć z wieszaka lub chwycić za uchwyt, podbiec z gaśnicą do ognia, chwycić rękojeść dyszy, uruchomić przez wyciągnięcie zawleczki i wciśnięcie ręką dźwigni, skierować strumień środka gaśniczego na źródło ognia. b) gaśnica proszkowa przeznaczona jest do gaszenia pożarów grupy BC, ABC lub ABCD (w zależności od wersji) Sposób użycia: zdjąć z wieszaka lub chwycić za uchwyt, podbiec z gaśnicą do ognia, uruchomić przez wyciągnięcie zawleczki i wciśnięcie ręką dźwigni, i skierować strumień środka gaśniczego na źródło ognia. Zakres stosowania środków gaśniczych przedstawia poniższa tabela:

39 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 39 Zabrania się używania gaśnic do gaszenia palącej się na człowieku odzieży! Znalazłeś się jako pierwszy w miejscu gdzie powstał pożar i masz do dyspozycji gaśnicę, należy: W przypadku pożaru na otwartej przestrzeni zbliżyć się do pożaru zgodnie z kierunkiem wiatru (wiatr w plecy). Środek gaśniczy skierować do źródła ognia zgodnie z kierunkiem wiatru. Gaszący nie powinien narażać się na działanie dymu i promieniowania cieplnego. Pożary powierzchniowe gasić zaczynając od przodu "zawijając". Nie należy kierować strumienia środka gaśniczego w centralna część pożaru, bo powoduje to jego rozszerzanie. Pożary kropli i cieczy spadających gasić od góry do dołu! Płonące ciecze spadają na podłoże i powodują drugi pożar. Zanim nie ugasi się kropli spadających nie można ugasić pożaru na podłodze. Pożary ścian gasić od dołu do góry. Wznoszące się pionowo do góry ciepło powoduje rozprzestrzenianie się palenia materiału. Ograniczenie rozwoju pożaru do góry może być ograniczone po uprzednim ugaszeniu źródła pożaru. Wystarczającą liczbę gaśnic do ugaszenia pożaru używać jednocześnie, nie pojedynczo! Wcześniej, szybko zgromadzić potrzebną ilość środków gaśniczych w pobliżu źródła ognia. Ważne jest to wtedy gdy wiemy, iż jedna gaśnica nie wystarczy. Uważać na wtórny zapłon. Palne pary mogą się ponownie zapalić w przypadku zetknięcia się z nagrzanymi przedmiotami. Należy dlatego pozostać w gotowości przy powierzchni, która była objęta pożarem. Nie na niej, ale obok. Po użyciu gaśnicy nie wieszać na dotychczasowym stanowisku, lecz oddać do napełnienia środkiem gaśniczym. Gaśnice nie mogą być używane wielokrotnie lub dowolną ilość razy. Nawet wtedy gdy raz niewielką ilość środka gaśniczego zużyto, musi się gaśnicę skierować do warsztatu. Próbę ugaszenia pożaru można podejmować wyłącznie w sytuacji, kiedy jego rozmiar nie spowoduje zagrożenia dla naszego zdrowia i życia.

40 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 40 Uruchomianie gaśnic znajdujących się w obiekcie: Z zaworem dźwigniowym (proszkowe): wyjąć zawleczkę zabezpieczającą dźwignię zaworu, docisnąć dźwignię zaworu do uchwytu, skierować dyszę bądź prądownicę na palący się materiał, jeśli na prądownicy znajduje się dodatkowa dźwignia, to po dociśnięciu dźwigni zaworu odczekać 6 sek. i po skierowaniu prądownicy w kierunku pożaru nacisnąć dźwignię,

41 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO 41 Obsługa koca gaśniczego Koce gaśnicze służą do tłumienia pożaru w zarodku. Sposób użycia: chwycić oburącz za uchwyty zwisające u dołu futerału i szarpnąć w dół, spowoduje to zerwanie plomby i wysunięcie się koca, następnie rozwinąć koc przez strzepnięcie, podbiec do ognia, narzucić koc na palący się przedmiot i przez przyduszenie obrzeży starać się odizolować miejsce pożaru od dostępu powietrza. Podczas gaszenia wszystkich pożarów należy zachować wszelkie środki ostrożności W przypadku powstania obrażeń ciała niezwłocznie zaalarmować Pogotowie Ratunkowe tel. 999 lub 112. W miarę możliwości zabezpieczyć mienie, dokumentację i inne wartościowe przedmioty przed pożarem i osobami postronnymi. Osoby postronne korzystające z obiektu powinny zachować spokój i podporządkować się osobom kierującym ewakuacją. Do czasu przybycia jednostek ratowniczo - gaśniczych akcją kieruje Dyrektor Instytutu lub osoba przez niego wyznaczona. Po przybyciu jednostek ratowniczo-gaśniczych kierowanie akcją przejmuje dowódca przybyłej jednostki, który ma prawo żądania niezwłocznej pomocy od pracowników obiektu. Zasady współdziałania z kierującym akcją ratowniczo - gaśniczą Akcją ratowniczo-gaśniczą na terenie obiektu kieruje strażak Państwowej Straży Pożarnej. Pracownicy obiektu zobowiązani są: udostępnić dokumentację techniczną budynku, udostępnić pomieszczenie na terenie Instytutu dla sztabu akcji ratowniczo - gaśniczej, wykonywać polecenia kierującego akcją.

42 INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO SPOSOBY WYKONYWANIA PRAC NIEBEZPIECZNYCH POD WZGLĘDEM POŻAROWYM, JEŻELI TAKIE PRACE SĄ PRZEWIDYWANE Prace niebezpieczne pożarowo to prace, których prowadzenie może powodować bezpośrednie niebezpieczeństwo pożaru lub wybuchu. Prace niebezpieczne pożarowo, nie przewidziane instrukcją technologiczną lub prowadzone poza wyznaczonym na stałe do tego celu miejscem, jak prace remontowo - budowlane związane z użyciem otwartego ognia, prowadzone wewnątrz obiektów, na przyległych do nich terenach oraz placach składowych, a także wszelkie prace remontowo-budowlane wykonywane w strefach zagrożonych wybuchem należy prowadzić w sposób uniemożliwiający powstanie pożaru lub wybuchu. Przed rozpoczęciem prac niebezpiecznych pożarowo należy: ocenić zagrożenie pożarowe w rejonie, w którym prace będą wykonywane, ustalić rodzaj przedsięwzięć mających na celu niedopuszczenie do powstania i rozprzestrzeniania się pożaru lub wybuchu, wskazać osoby odpowiedzialne za zabezpieczenie miejsca pracy, uzyskać wymagane zezwolenie zgodnie z obowiązującym na terenie obiektu regulaminem. Zabezpieczenie prac niebezpiecznych pożarowo 1. Przez prace niebezpieczne pożarowo rozumie się przede wszystkim prace wykonywane przy użyciu ognia otwartego (np. spawanie gazowe i elektryczne cięcie palnikami itp.). Prace niebezpieczne pożarowo, nie przewidziane instrukcją technologiczną lub prowadzone poza wyznaczonym do tego celu na stałe miejscem, takie jak prace remontowo-budowlane związane z użyciem otwartego ognia, wykonywane wewnątrz budynku, a także na przyległym do niego terenie, należy prowadzić w sposób uniemożliwiający powstanie pożaru lub wybuchu. 2. Przed rozpoczęciem prac niebezpiecznych pożarowo kierownik komórki organizacyjnej, na terenie której wykonywane są prace oraz wykonawca mają obowiązek: - oceniać zagrożenia w miejscu, w którym prace będą wykonywane, - ustalić rodzaj przedsięwzięć mających na celu niedopuszczenie do powstania pożaru lub wybuchu, - wskazać osoby odpowiedzialne za zabezpieczenia miejsca pracy, za przeprowadzenie prac i zabezpieczenie miejsca pracy po jej zakończeniu, - sporządzić protokół zabezpieczenia ppoż. prac niebezpiecznych pożarowo wg Wzoru nr 1.