Prezydent Miasta Lublin

Transkrypt

1 Plac Króla Władysława Łokietka 1, Lublin, tel.: , fax: epuap: /UMLublin/skrytka, OR-AW Lublin, 30 września 2015 r. Pan Dariusz Piasta p.o. Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych dotyczy: kontroli doraźnej umowy najmu z dnia 7 sierpnia 2014 r., Rep. A 3716/2014 KND/1/15/DKD I. Działając na podstawie przepisu art. 167 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.) w imieniu Zamawiającego Gminy Lublin zgłaszam zastrzeżenia do wyników kontroli doraźnej umowy najmu z dnia 7 sierpnia 2014 r., zawartej pomiędzy Gminą Lublin a Edwardem Michałem Leńczukiem, działającym pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowe ORION. II. Wnoszę o uwzględnienie przedstawionych poniżej zastrzeżeń i uznanie, iż przy zawarciu ww. umowy najmu z dnia 7 sierpnia 2014 r. nie doszło do naruszenia przepisów prawa, w szczególności przepisów ustawy z dnia ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.). Uzasadnienie W dniu 24 września 2015 r. Zamawiający Gmina Lublin otrzymał pismo z Urzędu Zamówień Publicznych, opatrzone datą 21 września 2015 r., znak: UZP/DKD/PWKZ/421/1(19)/15/PB, podpisane przez Dyrektora Departamentu Kontroli Doraźnej Urzędu Zamówień Publicznych. Do przedmiotowego pisma została załączona Informacja o wyniku kontroli doraźnej podpisana z upoważnienia Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych przez Pana Daniela Wicińskiego - Dyrektora Departamentu Kontroli Doraźnej Urzędu Zamówień Publicznych. Informacja ta została sporządzona stosownie do przepisu art. 161 ust. 1 w związku z art. 165 ust. 1 ustawy z dnia ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. Numer dokumentu Mdok: /09/2015 Strona 1 z 14

2 poz. 907 z późn. zm.) - zwanej dalej pzp. Odnosząc się do ustaleń i wyników zawartych w przedmiotowej Informacji należy podnieść, co następuje. W niniejszej sprawie w pierwszej kolejności należy dokonać analizy treści przepisu art. 4 pkt 3 lit. i pzp oraz ustalić czy Gmina Lublin miała prawo skorzystać z wyłączenia stosowania pzp przy zawieraniu umowy z dnia 7 sierpnia 2014 r. o wynajęcie pomieszczeń biurowych na potrzeby jednostek organizacyjnych Gminy Lublin, zawartej przez Gminę Lublin z Edwardem Michałem Leńczukiem działającym pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowe ORION zwanej dalej umową. Zgodnie z zapisem 3 umowy wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy w najem część budynku, o powierzchni najmu brutto około , 00 metrów kw. (zwaną dalej przedmiotem najmu ) a najemca zobowiązuje się objąć tenże przedmiot w najem z przeznaczeniem na cele działalności biurowej jednostek organizacyjnych najemcy. Przepis art. 4 pkt 3 lit. i pzp stanowi, że ustawy nie stosuje się do zamówień, których przedmiotem jest nabycie własności nieruchomości oraz innych praw do nieruchomości, w szczególności dzierżawy lub najmu. Przepis ten stanowi wdrożenie art. 16 a dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (Dz. U. UE. L z późn. zm.) - zwanej dalej dyrektywą 2004/18/WE, który brzmi: niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do zamówień publicznych na usługi mających na celu nabycie lub dzierżawę bez względu na sposób finansowania, gruntu, istniejących budynków lub innych nieruchomości albo praw do nich. W świetle obu aktów prawnych nabywanie nieruchomości, najem lub dzierżawa przez podmiot będący zamawiającym w rozumieniu pzp czy dyrektywy jest zamówieniem publicznym. Jest to jednak takie zamówienie publiczne, do którego nie stosuje się pzp (dyrektywy). Punktem wyjścia dla ustalenia celu i rzeczywistej treści umowy jest wykładnia art. 2 pkt 13 pzp zawierającego definicję zamówienia publicznego oraz art. 2 pkt 8 pzp zawierającego definicję robót budowlanych. Definicję legalną zamówienia publicznego, stanowiącą transpozycję do krajowego porządku prawnego postawień art. 1 ust. 2 lit. a dyrektywy 2004/18/WE, zawiera art. 2 pkt 13 pzp. Zgodnie z tym przepisem, przez zamówienie publiczne należy rozumieć umowy odpłatne zawierane między zamawiającym a wykonawcą, których przedmiotem są usługi, dostawy lub roboty budowlane. Definicja ta ma charakter przedmiotowo - podmiotowy. Dla dokonania kwalifikacji prawnej danego zamówienia jako zamówienia publicznego, konieczna jest więc ocena, czy w danym stanie faktycznym łącznie zostały spełnione następujące warunki: umowa jest odpłatna, stronami umowy są zamawiający i wykonawca, a jej przedmiotem są usługi, dostawy lub roboty budowlane. Nr dokumentu Mdok: /09/2015 Strona 2 z 14

3 Zgodnie z definicją roboty budowlanej - jest to wykonanie albo zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz z późn. zm.) a także realizacja obiektu budowlanego w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, za pomocą dowolnych środków, zgodnie z wymaganiami określonymi przez zamawiającego. Powyższa definicja robót budowlanych została wprowadzona do polskiego systemu prawa w związku z implementacją dyrektywy 93/37/EWG Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącej koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane (Dz. U. L. 199, str. 54), zgodnie z którą zamówieniami na roboty budowlane są umowy o charakterze odpłatnym, zawierane na piśmie pomiędzy wykonawcą a instytucją zamawiającą, których przedmiotem jest albo wykonanie, albo zarówno wykonanie jak i zaprojektowanie robót budowlanych lub obiektu budowlanego określonych w dyrektywie albo wykonanie, za pomocą jakichkolwiek środków, obiektu budowlanego odpowiadającego wymogom określonym przez instytucję zamawiającą. Ponadto z dyrektywy wynika, że istnienie obiektu budowlanego powinno być oceniane w związku z funkcją gospodarczą lub techniczną rezultatu wykonywanych robót budowlanych (por. wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 18 stycznia 2007 r. Jean Auroux i inni przeciwko Commune de Roane, sygn. C-220/05). W stanie faktycznym niniejszej sprawy oczywistym jest, że wynajęcie powierzchni biurowej na potrzeby jednostek organizacyjnych Gminy Lublin jest zamówieniem publicznym. Przedmiotem tej umowy jest wynajem pomieszczeń, czyli dostawa w rozumieniu art. 2 pkt 2 pzp. Dla ustalenia, jaki charakter ma to zamówienie, tj. czy jest zamówienie, którego przedmiotem jest nabycie praw do nieruchomości (najmu) czy też jest to zamówienie na roboty budowlane, konieczna jest ocena rzeczywistej treści umowy oraz zbadanie celu jej zawarcia biorąc pod uwagę zakres zobowiązań przyjętych do realizacji przez strony umowy. W ocenie Gminy Lublin w przedmiotowej sprawie stanowisko wyrażone przez Urząd Zamówień Publicznych (dalej: UZP ) stwierdzające, iż umowa jest w istocie zamówieniem publicznym na roboty budowlane jest niezasadne. Celem i zamiarem Gminy Lublin było wynajęcie budynku biurowego o powierzchni powyżej , 00 metrów kw. z przeznaczeniem na lokale biurowe oraz sale przyjęć interesantów. O takim zamiarze świadczy treść ogłoszenia, jakie ukazało się w dniu 25 lutego 2014 r. w dzienniku Kurier Lubelski. W ogłoszeniu określono preferowane, ale nie konkretne miejsca lokalizacji budynku oraz wskazano warunki jakie ma spełniać budynek w zakresie tego typu budynku, ogólnych warunków technicznych, wyposażenia w instalacje i wymagania co do powierzchni. W treści ogłoszenia nie ma dorozumianego zamówienia na wybudowanie dla potrzeb Gminy Lublin nowego budynku biurowego. Najpełniej wolę (intencję, zamiar) Gminy Lublin wyraża treść pełnomocnictwa z dnia 5 sierpnia 2014 r. upoważniającego Sekretarza Miasta Lublin do zawarcia z Edwardem Leńczukiem prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe ORION umowy najmu części budynku biurowego. Pełnomocnik został upoważniony do ustalenia szczegółowych warunków umowy najmu, dokonywania zmian umowy najmu i określenia przedmiotu najmu w drodze dodatkowych oświadczeń dookreślających Nr dokumentu Mdok: /09/2015 Strona 3 z 14

4 wynajmowaną powierzchnię budynku. Pełnomocnictwo upoważniało zatem jedynie do zawarcia umowy najmu i dookreślenia jej przedmiotu a nie do zlecenia budowy budynku biurowego, udziału w jego realizacji czy też zasad finansowania budowy. W odpowiedzi na ogłoszenie oferty złożyło trzech wykonawców, którzy zaoferowali wynajem lokali w budynkach biurowych, które dopiero zostaną zrealizowane na wskazanych w ofertach lokalizacjach. Inicjatorem przedsięwzięcia inwestycyjnego polegającego na wybudowaniu na własnym terenie budynku odpowiadającego potrzebom Gminy Lublin byli zatem oferenci a nie Gmina Lublin. Umowa nie zawiera żadnych postanowień, na mocy których Gmina Lublin powierzyłaby firmie Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe ORION realizację obiektu budowlanego bądź zaprojektowanie i realizację obiektu budowlanego, odpłatność z tego tytułu ani też zapisów, które pozwoliłyby wyegzekwować realizację takiego obiektu. Faktem jest, że umowa zawiera zapis, że wynajmujący zgodnie z ofertą oraz ustaleniami dokonanymi w trakcie negocjacji zobowiązuje się do wybudowania na nieruchomości budynku biurowego i że w umowie określono standardy budynku. Takie zapisy nie przesądzają jednak o tym, że przedmiotem umowy jest budowa budynku biurowego, ponieważ budynek ma być zrealizowany na nieruchomości stanowiącej własność oferenta zgodnie z koncepcją urbanistyczno-architektoniczną opracowaną dla tego oferenta a nie dla Gminy Lublin. Powyższe oświadczenie oferenta o wybudowaniu na nieruchomości budynku biurowego stanowi jego oświadczenie wiedzy w zakresie procesu budowlanego i nie zmienia charakteru prawnego umowy jako umowy najmu (nie jest to umowa mieszana). Tak też ustalił Sąd Okręgowy w Lublinie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w uzasadnieniu postanowienia z dnia 14 listopada 2014 r. (sygn. akt VII Po 19/14), wydanego w sprawie, jaka została wniesiona w trybie wyborczym, a dotyczącej w szczególności rozpowszechniania nieprawdziwych informacji o treści umowy stwierdzając, iż przedmiotowa umowa obejmuje najem rzeczy przyszłej, tj. ma charakter warunkowy, albowiem dotyczy powierzchni budynku, który wynajmujący dopiero wybuduje. Wprawdzie w 2 umowy wynajmujący oświadczył, że zobowiązuje się wybudować budynek, niemniej ten zapis nie daje podstaw do stwierdzenia, że przedmiotowa umowa ma charakter mieszany i stanowi w istocie również umowę o roboty budowlane. Cytowany zapis zawiera się nie w część dyspozytywnej umowy, lecz w ramach oświadczeń wiedzy stron, a w jej pozostałej treści brak jest jakichkolwiek zobowiązań wykonawcy i odpowiadających im uprawnień Gminy Lublin, związanych z nadzorem nad procesem budowlanym, które w istocie kreowałyby pozycję inwestora. Umowa nie daje możliwości dochodzenia wykonania zobowiązania o realizację robót budowlanych na drodze sądowej, a zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 25 marca 2010 r. w sprawie Helmut Muller przeciwko Bundesanstalt (sygn. C-451/08) taki element jest niezbędny do uznania umowy jako zamówienia na roboty budowlane. I chociaż w umowie przewidziano, że najemca ma prawo nabycia najmowanej powierzchni za cenę rynkową, to nie jest przesądzone, czy taką decyzję podejmie i czy w ogóle ją podejmie. Żadna ze stron nie dysponuje zatem skutecznym instrumentem prawnym umożliwiającym przymuszenie drugiej strony do zawarcia umowy kupna-sprzedaży wynajmowanej powierzchni. Nr dokumentu Mdok: /09/2015 Strona 4 z 14

5 Biorąc pod uwagę powyższe rozważania nie można zgodzić się z twierdzeniem UZP jakoby bezpośrednim, rzeczywistym i priorytetowym celem umowy była budowa obiektów budowlanych, które następnie po wybudowaniu byłyby oddane do dyspozycji Gminie Lublin na mocy umownego stosunku, formalnie zakwalifikowanego przez strony jako umowa najmu. Należy w tym miejscu podkreślić, że umowa zawiera typowe postanowienia dotyczące umowy najmu określone w art ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Co do zasady, przedmiotem umowy najmu mogą być ruchomości, nieruchomości budynki lokale czy części lokali, przy czym nie ma przeszkód prawnych aby strony umówiły się o najem rzeczy przyszłych. Istotą najmu jest zobowiązanie przez wynajmującego do oddania rzeczy do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony najemcy, który zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Wydanie rzeczy powinno nastąpić w terminie wskazanym w umowie albo niezwłocznie po jej zawarciu. Takie postanowienia jako istotne elementy umowy najmu (esentialia negotii) znajdują się w analizowanej umowie. Głównym przedmiotem umowy jest zatem wynajem budynku biurowego a główny przedmiot umowy jest decydujący dla oceny charakteru prawnego umowy i ustalenia, czy w danej sprawie ma zastosowanie art. 4 pkt 3 lit. i pzp. Jak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 10 lipca 2014 r. w sprawie Ordine degli Architetti delle prowince di Milano e Lodi i inni v. Comune di Milano (sygn. C-213/13) w wypadku, gdy umowa zawiera zarówno elementy stanowiące zamówienie publiczne na roboty budowlane jak i elementy stanowiące inny rodzaj zamówienia publicznego, to główny przedmiot umowy jest decydujący dla ustalenia mających zastosowanie uregulowań prawa Unii. Przedstawiona powyżej analiza treści umowy wskazuje, że nie zawiera ona elementów zamówienia publicznego na roboty budowlane. Wprawdzie według cyt. wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 10 lipca 2014 r. (sygn. C- 213/13), jeżeli w dniu zawarcia umowy najmu budowa budynku biurowego, w którym będą wynajmowane lokale, nie została jeszcze rozpoczęta, to należy uznać, że główny przedmiot umowy stanowi ta budowa (będąca w rzeczywistości konieczną przesłanką późniejszego najmu tego obiektu, to jednak nie może ujść z pola uwagi, że powyższe orzeczenie zapadło w odmiennym od niniejszego stanie faktycznym. W sprawie będącej przedmiotem powyższego orzeczenia instytucja zamawiająca Comune di Bari opublikowała ogłoszenie o badaniu rynku w celu realizacji w jak najkrótszym terminie wspólnej nowej siedziby. Zgodnie z treścią ogłoszenia wymagano aby oferenci zobowiązali się do rozpoczęcia prac budowlanych, zmierzających do realizacji planowanego obiektu budowlanego w określonym terminie. W ogłoszeniu żądano ponadto podania pełnych i jasnych informacji co do kwot należnych od administracji gminnej i włoskiego ministerstwa sprawiedliwości a także zasad płatności. W następstwie powyższego ogłoszenia Impresa Pizzarotti & C. SpA zaproponowała Comune di Bari zawarcie umowy obejmującej zobowiązanie do wynajmu nieruchomości, która to umowa zawierała tylko pewne elementy umowy najmu (a nie wszystkie jak w niniejszej sprawie). Dodatkową okolicznością odróżniającą sprawę Impresa Pizzarotti & C. SpA przeciwko Comune di Bari od niniejszej sprawy jest fakt finansowania budowy przez zamawiającego. Gmina Lublin na mocy postanowień umowy będzie wynajmowała powierzchnie biurowe, a po dwóch latach będzie mogła skorzystać z prawa nabycia wynajmowanej powierzchni na własność za cenę rynkową. W umowie nie ma jednak przymusu zawarcia umowy sprzedaży z wynajmującym. Nr dokumentu Mdok: /09/2015 Strona 5 z 14

6 Nieruchomość, na której będzie wybudowany budynek stanowi własność wynajmującego, a zatem budynek będzie stanowił część składową gruntu i dzielił jego los prawny. Dodatkowym potwierdzeniem, że jedynym celem Gminy Lublin było zawarcie umowy jako umowy najmu są zapisy Wieloletniego Planu Inwestycyjnego na lata , który określa zadania inwestycyjne miasta Lublin planowane do realizacji w latach w ujęciu rzeczowym wraz określeniem wielkości ich finansowania w rozbiciu na poszczególne lata objęte planem. Sporządzony został dla zadań inwestycyjnych realizowanych przez miasto Lublin, we wszystkich sferach funkcjonowania miasta. W Planie tym wśród nakładów poniesionych na administrację publiczną przewidziano wyłącznie wydatki związane z modernizacją budynku Urzędu Miasta Lublin przy ul. Wieniawskiej 14 w kwocie 2 500, 00 zł oraz wydatki na prace wykończeniowe w zakresie odtworzenia północnego skrzydła Starego Ratusza w kwocie 3 500, 00 zł. Wieloletni Plan Inwestycyjny nie zakłada, żadnych wydatków związanych z budową budynku biurowego na potrzeby realizacji zadań Urzędu Miasta Lublin. W tym miejscu należy wyraźnie wskazać, że Wieloletni Plan Inwestycyjny stanowi podstawę do podejmowania zobowiązań finansowych związanych z realizacją wydatków majątkowych. Jego głównym celem jest wykazanie, że miasto dysponuje środkami na realizację zamierzeń inwestycyjnych a następnie umów o kilkuletnim okresie realizacji przekraczających perspektywę budżetów rocznych. Wieloletni Plan Inwestycyjny stanowi także punkt wyjścia dla opracowania planu wydatków majątkowych w kolejnych budżetach rocznych miasta. Ponadto do czasu udostępnienia pomieszczeń Gmina Lublin nie będzie ponosiła żadnych wydatków związanych z umową. Natomiast od dnia przekazania pomieszczeń w najem będzie płacony czynsz oraz opłaty eksploatacyjne wyliczone w oparciu o analizę mającą za przedmiot: "Dane wejściowe" w części tej określono podstawowe kategorie kosztów związane z używaniem przedmiotu najmu oraz inne podstawowe wielkości na których podstawie obliczono podstawowe kategorie kosztów; wszystkich obliczeń w tej części dokonano w zł netto; "Podsumowanie NETTO" w części tej określono podstawowe kategorie kosztów związanych z używaniem przedmiotu najmu (te same o których mowa w pkt 2) w rozbiciu na lata: 2017 (tylko miesiące październik-grudzień), 2018, 2019, 2020; dane przedstawiono w kwotach netto; "Podsumowanie BRUTTO" w części tej określono podstawowe kategorie kosztów związanych z używaniem przedmiotu najmu (te same o których mowa w pkt 2) w rozbiciu na lata: 2017 (tylko miesiące październik-grudzień), 2018, 2019, 2020; dane przedstawiono w kwotach brutto; Analiza dotyczy przewidywanych kosztów związanych z używaniem budynku o pow metrów kw., będącym przedmiotem najmu na mocy planowanej umowy najmu. W analizie wzięto pod uwagę koszty czynszu, jak również inne koszty, które najemca będzie obowiązany ponosić w związku z eksploatacją przedmiotu najmu, zgodnie z 8 ust. 2 umowy: Nr dokumentu Mdok: /09/2015 Strona 6 z 14

7 energię elektryczną koszt ten rozpatrywany jest z podziałem na kwoty za dostawę energii elektrycznej, kwoty za usługi dystrybucji energii elektrycznej; zużytą wodę i odprowadzanie ścieków koszt ten rozpatrywany jest z podziałem na kwoty za dostawę wody oraz kwoty za usługę odprowadzania ścieków; centralne ogrzewanie - koszt ten rozpatrywany jest z podziałem na kwoty za c.o., kwoty za c.w.u., kwoty za moc cieplną zamówioną; wywóz śmieci - koszt ten rozpatrywany jest z podziałem na kwoty za usługę wywozu odpadów stałych frakcji suchej oraz kwoty za usługę wywozu odpadów stałych frakcji zmieszanej odpadów komunalnych; podłączenie systemu sygnalizacji włamania i napadu (SSWN), nadzorowanie oraz podjęcie interwencji w przypadku otrzymania sygnału o naruszeniu strefy chronionej lub otrzymaniu sygnału"napad" w obiekcie, będącym przedmiotem najmu. Obok kosztów, o których mowa w 8 ust. 3 umowy, analiza uwzględnia również koszty kompleksowego sprzątania oraz koszty dozoru. Analiza nie uwzględnia natomiast kosztów, które zgodnie z 10 ust. 1 umowy będą obciążać wynajmującego. Do kosztów tych zaliczamy: przeglądy techniczne i budowlane budynku, w tym instalacji i urządzeń budynkowych oraz części wspólnych, wynikające m.in.. z ustawy Prawo budowlane i przepisów z zakresu ppoż (przeglądy roczne i pięcioletnie stanu technicznego obiektu, pomiary instalacji elektrycznej i piorunochronnej oraz ew. inne np. przeglądy przewodów kominowych), konserwację pozostałych instalacji i urządzeń, w tym klimatyzacji, wentylacji, oświetlenia oraz ppoż wraz ze sporządzeniem oraz aktualizacją Instrukcji Bezpieczeństwa Pożarowego i przeprowadzaniem praktycznego sprawdzenia organizacji oraz warunków ewakuacji wraz z wyposażeniem przedmiotu najmu w podręczny sprzęt gaśniczy. Stawki przyjęte do analizy w "Danych wejściowych" dotyczą roku bazowego Przedstawiając w układzie kolejnych lat przyjęte do analizy rodzaje kosztów ("Podsumowanie NETTO" i "Podsumowanie BRUTTO"), uwzględniono waloryzację cen towarów i usług według średniego wskaźnika wzrostu cen towarów i usług (3,00%), odpowiednio do danego roku. Koszt czynszu poddano waloryzacji zgodnie z zasadami, o których mowa w 4 ust. 8 planowanej umowy zgodnie ze stawką, o której mowa wyżej. Szczegółowa kalkulacja czynszu i opłat eksploatacyjnych znajduje się w załączniku do niniejszego pisma. Powyższe wskazuje, że w niniejszej sprawie nie mamy do czynienia z jakąkolwiek formą finansowania przedsięwzięcia. Budynek, w którym mają być wynajmowane powierzchnie biurowe będzie wzniesiony na nieruchomości wynajmującego na jego wyłączny koszt i ryzyko oraz wbrew twierdzeniom UZP również na jego rzecz. Głównym przedmiotem umowy jest najem części budynku a nie wykonanie obiektu budowlanego. Nie występuje tu roszczenie o wykonanie robót, przymus wykupienia budynku lub jakakolwiek forma partycypacji w finansowaniu robót (np. poprzez zaliczenie zapłaconego czynszu na poczet ceny nabycia budynku). Odnosząc się natomiast do stwierdzenia UZP jakoby wykonanie przedmiotowego obiektu budowlanego odbywało się zgodnie z wymogami określonymi Nr dokumentu Mdok: /09/2015 Strona 7 z 14

8 przez Gminę Lublin należy stwierdzić, że rzeczywista treść umowy nie usprawiedliwia takiego twierdzenia. Umowa nie definiuje typu i cech obiektu budowlanego ani też nie określa jego właściwości technicznych i technologicznych, ponieważ koncepcja architektoniczno-urabanistyczna dla tego budynku została opracowana dla wynajmującego i złożona wraz z oferta wynajmu. Z cyt. orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości z dnia 25 marca 2010 r. (sygn. C-451/08) wynika, że dla uznania, iż występuje zamówienie publiczne na roboty budowlane w rozumieniu dyrektywy 93/37 konieczne jest również aby budowa planowanego obiektu budowlanego spełniała wymogi określone przez instytucję zamawiającą a jest tak w sytuacji, gdy instytucja zamawiająca podjęła kroki mające na celu zdefiniowanie cech obiektu budowlanego, albo przynajmniej wywarcie decydującego wpływu na jego projektowanie. W tym miejscu rozważenia i określenia wymaga jakie faktyczne działania należy zakwalifikować jako definiowanie cech obiektu budowlanego lub wywieranie decydującego wpływu na jego projektowanie. Pojęcie obiektu budowlanego zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 1 z ustawy Prawo budowlane jako: budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowla stanowiąca całość technicznoużytkową wraz z instalacjami i urządzeniami a także jako obiekt małej architektury. Dla potrzeb niniejszej analizy pod rozwagę należy poddać kwestie związane z definiowaniem cech budynku oraz budowli. Pojęcie budynku zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 2 cyt. ustawy Prawo budowlane, jako obiekt budowlany który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Budowla stanowiąca obiekt budowlany nie została wprawdzie zdefiniowana w ustawie Prawo budowlane niemniej jednak orzecznictwo stawia tezę, że budowlą jest obiekt, który albo został wprost wymieniony w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane albo jest do niego podobny pod względem konstrukcyjnym oraz stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. W literaturze i orzecznictwie uznaje się, że przepis ten wyznacza granice pojęcia budowli. Wyczytać można z niego po pierwsze, że pojęcie budowli rozważać zawsze należy w kontekście całości techniczno-użytkowej, a po drugie co ma częściowo związek z tym poprzednim może obejmować również instalacje jak i urządzenia. Przez całość techniczną rozumie się istnienie pomiędzy poszczególnymi elementami powiązań o charakterze fizycznym, zaś przez całość użytkową rozumie się związek funkcjonalny, a więc taki który umożliwia prawidłowe działanie obiektu zgodne z jego przeznaczeniem. Biorąc powyższe definicje pod uwagę należy stwierdzić, że definiowanie cech obiektu budowlanego (budynku lub budowli) obejmuje decydowanie o kształcie przegród budowlanych, fundamentu lub dachu w przypadku budynku a także decydowanie o kształcie powiązań o charakterze fizycznym i funkcjonalnym w odniesieniu do budowli. Decydowanie o cechach w tym przypadku oznacza po pierwsze ingerencję w związek techniczny budowli pomiędzy jej konstrukcją a poszczególnymi częściami polegający na takim wzajemnym przystosowaniu aby do siebie pasowały a po drugie wpływanie na związek funkcjonalny polegający na tym, że tak skonstruowany konglomerat składników umożliwia w ogóle korzystanie z budowli. Nr dokumentu Mdok: /09/2015 Strona 8 z 14

9 Z treści 9 umowy wynika, że w celu dostosowania przedmiotu najmu do potrzeb najemcy, w tym aranżacji przestrzeni wynajmowanego budynku/ wielkość i rodzaj pomieszczeń w powiązaniu ze strukturą organizacyjną Urzędu Miasta Lublin, infrastruktura wewnętrzna, oświetlenie, wentylacja, klimatyzacja, rozmieszczenie sieci teleinformatycznej, rozmieszczenie gniazdek elektrycznych, łączy telefonicznych, kolorystyka najemca oddelegowuje swojego przedstawiciela do dokonywania wiążących uzgodnień. Takie zapisy umowy wyraźnie wskazują, że Gmina Lublin nie podjęła kroków w celu zdefiniowania cech obiektu budowlanego - wiążące ustalenia, o których mowa w 9 nie dotyczą bowiem przegród budowlanych, fundamentu czy dachu budynku jak również ich przedmiotem nie było i nie będzie decydowanie o kształcie powiązań technicznych i funkcjonalnych w sposób przesądzający o całości techniczno-użytkowej. Typ i cechy obiektu obiektu budowlanego, jego właściwości techniczne i technologiczne zostały zdefiniowane w koncepcji urabnistycznoarchitektonicznej, która była sporządzona na potrzeby oferenta i na którą Gmina Lublin, jako najemca, nie miała i nie ma wpływu. Uzgadnianie w ramach bieżącej współpracy elementów wykończenia wnętrz oraz ich aranżacji nie oznacza wywierania decydującego wpływu na jego projektowanie. Ponadto jak wynika z analizy treści umowy niedokonanie wiążących ustaleń, o których mowa w 9 nie przekłada się w żaden sposób na realizację obiektu budowlanego. Umowa nie zawiera żadnych postanowień, które uniemożliwiałyby wykonanie obiektu budowlanego. W umowie jedynie wskazano na wymogi, które powinny być spełnione przez Najemcę, a wynikające z przepisów prawa powszechnie obowiązujących, tj. Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakimi powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.). Podany w umowie standard warunków określony na 2021 r., a nie na 2017 (w Informacji błędnie podano 2012 r.) odnosi się do ogólnych wymogów wynikających z przepisów prawa, które obowiązują wszystkie podmioty posiadające budynki użyteczności publicznej lub którzy takie obiekty zamierzają realizować. Z treści 9 ust. 3 umowy wynika, że wynajmujący nie będzie ponosić odpowiedzialności, jak również nie będą go obciążać koszty wykonania wszelkich prac wynikłych wskutek niedokonania, bądź nienależytego lub nieterminowego dokonania przez najemcę uzgodnień, o których mowa w 9 ust. 1 i 2. Biorąc pod uwagę choćby te zapisy umowy jasnym jest, że istnienie lub brak wiążących ustaleń w zakresie wykończenia i aranżacji wnętrz w żaden sposób nie wpłynie na wybudowanie obiektu budowlanego, wpłynie natomiast na stosunki pomiędzy wynajmującym i najemcą wynikłe z umowy najmu (uprawnienie najemcy do niepodpisania protokołu zdawczoodbiorczego w sytuacji niedostosowania przedmiotu najmu do stanu zgodnego ze standardami i uzgodnieniami wynikającymi z protokołu uzgodnień). W tym miejscu już tylko na marginesie należy przytoczyć orzeczenie Międzyresortowej Komisji Orzekającej z dnia 12 lutego 2014 r. (BDF/MKO/4901/44/13), które stanowi, że błędne pozostaje twierdzenie, iż w żadnym razie nie można wyłączenia z art. 4 pkt 3 lit. i pzp stosować do robót budowlanych, czy też usług bezpośrednio związanych z najmem lokalu. Art. 4 pkt 3 lit i pzp nie wskazuje wszak na rodzaj zamówienia usług bądź robót budowlanych odnosi się natomiast do jego Nr dokumentu Mdok: /09/2015 Strona 9 z 14

10 przedmiotu. Przedmiotem tym jest nabycie nieruchomości, w szczególności dzierżawy lub najmu. Zgodnie bowiem z dyrektywą 2004/18/WE wyłączenie obejmuje nabycie własności, innych praw rzeczowych i umowy o charakterze obligacyjnym (najem). Będzie ono miało zastosowanie również w przypadku, gdy własność lub inne prawa dotyczyć będą części nieruchomości. Z kolei art. 1 ust. 2 lit d przedmiotowej dyrektywy precyzuje dodatkowo, iż zamówienie publiczne, którego przedmiotem są usługi w rozumieniu załącznika II i obejmujące działalności wskazane w załączniku I, które mają jedynie dodatkowy charakter w stosunku do głównego przedmiotu zamówienia, uznaje się za zamówienie publiczne na usługi. Wspomniany załącznik I obejmuje roboty budowlane w zakresie nowych budynków i obiektów, remonty i ogólne naprawy. Kontynuując rozważania na temat charakteru umowy i zakwalifikowania jej jako zamówienie publiczne na roboty budowlane należy zauważyć, że zawarcie umowy, której przedmiotem jest dostawa, usługa lub robota budowlana, nie przesądza jeszcze o stosowaniu pzp. Obowiązek taki będzie się natomiast aktualizował w sytuacji, gdy umowa ta będzie miała charakter odpłatny. Ocena odpłatnego charakteru umowy, winna być dokonywana z uwzględnieniem reguł właściwych dla umów prawa cywilnego. Norma kolizyjna zawarta w art. 139 ust. 1 pzp wskazuje, iż do umów w sprawach zamówień publicznych, stosuje się przepisy ustawy Kodeks cywilny, jeżeli przepisy pzp nie stanowią inaczej. W doktrynie prawa cywilnego przyjmuje się, że przez umowę odpłatną należy rozumieć umowę, na mocy której strona dokonująca przysporzenia na rzecz drugiej strony otrzymuje w zamian korzyść majątkową. W tym miejscu należy wskazać, że w doktrynie istnieje spór, czy w przypadku umów o udzielenie zamówienia publicznego korzyść majątkowa obligatoryjnie musi mieć charakter pieniężny, czy też może przybrać postać świadczenia niepieniężnego. Wedle pierwszego stanowiska, odpłatność umowy o udzielenie zamówienia publicznego należy rozumieć wyłącznie jako korzyść pieniężną, a nie jakąkolwiek korzyść majątkową (tak T. Czajkowski (red.) Prawo zamówień publicznych komentarz, wydanie III, Warszawa 2007 r., s. 34). Za takim stanowiskiem ma przemawiać cel ustanowienia procedur zamówień publicznych, rozumiany jako wprowadzenie reguł racjonalnego gospodarowania środkami publicznymi. Podobny pogląd został wyrażony w wyroku NSA z dnia 6 czerwca 2006 r., sygn. akt II GSK 93/06, Lex nr , na gruncie ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 664, ze zm.). W wyroku tym NSA stwierdził, iż ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych ma głównie zastosowanie do zamówień udzielanych przez podmioty gospodarujące środkami publicznymi, a określone w tej ustawie reguły udzielania zamówień publicznych są w istocie regułami wydatkowania środków publicznych na zakup dostaw, usług i robót budowlanych. Mają one stanowić gwarancję wydatkowania środków publicznych w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasady uzyskania najlepszych efektów z danych nakładów. Przy czym związki regulacji prawnych dotyczących zamówień publicznych i finansów publicznych uzasadniają stwierdzenie, że z zamówieniem publicznym w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych mamy do czynienia w razie zakupu dostaw, usług lub robót budowlanych opłaconych środkami pieniężnymi. Jakkolwiek wyrok ten został wydany na tle ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych, to Nr dokumentu Mdok: /09/2015 Strona 10 z 14

11 w uzasadnieniu wyroku NSA wskazał, iż analogiczna zasada obowiązuje na tle ustawy Prawo zamówień publicznych, wskazując jednocześnie, iż wyjątek od tej zasady ustawa przewiduje jedynie w przypadku koncesji na roboty budowlane. Drugie stanowisko wskazuje, że kryterium odpłatności obejmuje każdy rozdaj wynagrodzenia, które przedstawia wartość pieniężną, z tym jednak zastrzeżeniem, iż wspomniane wynagrodzenie nie musi być uiszczane w postaci pieniężnej (tak G. Wicik, P. Wiśniewski Prawo zamówień publicznych Komentarz, Warszawa 2007 r., s. 13). Takie stanowisko przyjął także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 30 listopada 2005 r., sygn. akt III SA/Wa 1671/05, gdzie stwierdził, że przekazanie umową zadań związku spółce T. miało charakter odpłatny, gdyż spółka ta zgodnie z treścią umowy z dnia 16 października 2002 r. nabyła uprawnienie do pobierania opłat za przyjmowanie odpadów na wysypisko. Opłaty te stanowiły środki finansowe, w oparciu o które związek przed zawarciem umowy ze spółką T. prowadził działalność w zakresie gospodarowania odpadami. Pozostawały one w dyspozycji związku międzygminnego, a zatem były to środki publiczne. Z tego względu należało uznać, że związek rezygnując z ich poboru, w zamian za przyjęcie przez spółkę zobowiązania do odbioru odpadów, ich segregacji i utylizacji, dokonał rozporządzenia środkami publicznymi na rzecz spółki T. Dodatkowo należy mieć także na uwadze fakt, iż zgodnie z art. 91 ust. 2 pzp, kryterium oceny ofert jest zawsze cena, a więc wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych. W związku z powyższym, w każdym przypadku (poza trybem zamówienia z wolnej ręki, o którym mowa w art. 66 i nast. pzp), wykonawcy konkurują pomiędzy sobą ceną za oferowany przedmiot zamówienia. Przyjęcie formy rozliczenia niepieniężnego jako sposobu rozliczania wzajemnych należności, nie wyklucza możliwość konkurowania pomiędzy wykonawcami w oparciu o kryterium ceny. Jedyna różnica polegać będzie na tym, że zamiast należnego świadczenia pieniężnego, wykonawca otrzyma świadczenie niepieniężne i w ten sposób nastąpi umorzenie przysługujących mu należności. Należy zauważyć, że także na gruncie prawa wspólnotowego i orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, uznaje się, że umowa ma charakter odpłatny w sytuacji, gdy zamawiający zobowiązany jest do świadczenia wzajemnego względem wykonawcy, w zamian za świadczenia, które ten ma wykonać (zob. orzeczenie z dnia 12 lipca 2001 r. w sprawie C-399/98 Ordine degli Architetti delle Province di Milano e Lodi, pkt 77). Zgodnie z celem dyrektyw wspólnotowych, jakim jest otwarcie rynków zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi, a także przyczynienie się do realizacji swobody przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług w tym zakresie, pojęcie odpłatności należy interpretować szeroko. Obejmuje ono nie tylko świadczenia pieniężne, lecz również każdy rodzaj zobowiązania, które zamawiający akceptuje w zamian za wykonanie zamówienia na roboty budowlane, na przykład zobowiązanie do określonego udziału w finansowaniu projektu lub pokrycia ewentualnych strat powstałych podczas jego wykonywania (por. opinia rzecznika generalnego Juliane Kokott przedstawiona w dniu 15 czerwca 2006 r. w sprawie Jean Auroux i inni, pkt 57). W orzeczeniu z dnia 18 stycznia 2007 r. w sprawie C-220/05 Jean Auroux i inni Trybunał stwierdził, że przy ustalaniu wartości zamówienia publicznego dla celów art. 6 dyrektywy należy wziąć pod uwagę całkowitą wartość zamówienia na roboty budowlane z punktu widzenia potencjalnego oferenta, co obejmuje nie tylko całość kwot, jakie będzie musiała zapłacić instytucja zamawiająca, Nr dokumentu Mdok: /09/2015 Strona 11 z 14

12 ale również wszystkie inne kwoty pochodzące od osób trzecich (pkt 57). W sprawie zawisłej przed sądem krajowym gmina Roanne zobowiązała się nie tylko do zapłaty kwoty EUR za przeniesienie praw do parkingu publicznego. Wyraziła ona również zgodę na udział w finansowaniu całości planowanych obiektów budowlanych, który według wstępnych szacunków wynosił EUR z tytułu pierwszej części operacji i EUR w skali całego projektu. Oprócz tego w porozumieniu przewidziano, że z chwilą zakończenia projektu gmina Roanne z mocy samego prawa stanie się właścicielem gruntów i obiektów budowlanych, które nie zostały jeszcze sprzedane osobom trzecim, przy czym gmina Roanne zapewni również wykonanie trwających jeszcze umów i przejmie zaciągnięte przez SEDL zobowiązania. Wszystkie te zobowiązania miały zatem charakter świadczenia wzajemnego instytucji zamawiającej w zamian za zaprojektowanie i realizację parku rozrywki i musiały być uwzględnione przy ustalaniu wartości zamówienia. W przywołanym wyżej orzeczeniu w sprawie Ordine degli Architetti odpłatny charakter umowy był rozpatrywany z uwzględnieniem szczególnych uregulowań krajowych w zakresie zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z art. 1 ustawy nr 10 z dnia 28 stycznia 1977 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dziennik Urzędowy Republiki Włoskiej (GURI) Nr 27 z dnia 29 stycznia 1977 r.), dalej: ustawa nr 10/77, jakakolwiek działalność w zakresie zagospodarowania przestrzennego i robót budowlanych na terenach gminnych wiąże się z koniecznością poniesienia związanych z tym kosztów, a wykonanie robót jest możliwe pod warunkiem uzyskania pozwolenia na budowę wydanego przez burmistrza. W myśl art. 3 ustawy nr 10/77 uzyskanie pozwolenia na budowę wiąże się z koniecznością zapłaty określonej kwoty stanowiącej część kosztów robót budowlanych w zakresie podstawowej infrastruktury. Kwotę tę należy zapłacić w przypadku uzyskania pozwolenia. Jednakże na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy nr 10/77 podmiot, który uzyskał pozwolenie, może podjąć się wykonania tych robót bezpośrednio, przez co zwalnia się częściowo lub całkowicie z zapłaty związanej z wydanej kwoty, o której mowa wyżej. Trybunał uznał, że w takiej sytuacji podmiot, który uzyskuje zezwolenie, nie wykonuje robót budowlanych bezpłatnie. W ocenie Trybunału wykonawca robót budowlanych reguluje swój dług wobec organu publicznego, dokonując wyboru spośród dwóch możliwych form: pieniężnej bądź bezpośredniego wykonania robót. Pozostaje to bez wpływu na odpłatny charakter wiążącego go stosunku zobowiązaniowego (pkt 84). Świadczeniem wzajemnym ze strony organu publicznego w zamian za wykonanie robót budowlanych w zakresie podstawowej infrastruktury jest wydanie pozwolenia na budowę. Odnosząc powyższe do wskazanego w powołanym we wstępie piśmie przykładu zapłaty ceny przez zamawiającego poprzez przeniesienie prawa własności nieruchomości, należy zauważyć, że dyspozycja art. 155 Kodeksu cywilnego wskazuje na możliwość przeniesienia własności rzeczy zarówno w drodze umów odpłatnych (np. sprzedaży), jak i nieodpłatnych (np. darowizna). Mając na uwadze ratio legis wprowadzonej w pzp definicji umowy o udzielenie zamówienia publicznego, której immanentną cechą jest w szczególności odpłatność, należy przyjąć, iż nie można zakwalifikować jako zamówienia publicznego, umowy, na podstawie której wykonawca nie uzyskuje żadnej korzyści majątkowej (ani w postaci zapłaty, ani w innej postaci, niekoniecznie pieniężnej, ale podlegającej ocenie pieniężnej). Nr dokumentu Mdok: /09/2015 Strona 12 z 14

13 Przekładając powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, że cyt. wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 18 stycznia 2007 r. (sygn. C-220/05) zapadł w odmiennym stanie faktycznym sprawy. Nie można zatem zgodzić się z twierdzeniem UZP jakoby z umowy wynikało bezpośrednie przysporzenie o charakterze gospodarczym po stronie instytucji zamawiającej. Wprawdzie w umowie przewidziano, że najemca będzie miał prawo nabycia części budynku za cenę rynkową, to nie jest z góry określone i przesądzone czy taką decyzję w ogóle odejmie. Zarówno wynajmujący jak i najemca nie dysponują skutecznym narzędziem umożliwiającym wyegzekwowanie zawarcia transakcji kupna-sprzedaży najmowanej powierzchni. Trudno zatem tutaj mówić o bezpośrednim przysporzeniu wynikającym dla Gminy Lublin z powodu zawarcia umowy, które to przysporzenie miałoby polegać na uzyskaniu gotowego obiektu budowlanego. Jak bowiem słusznie zauważa UZP przysporzenie ma być bezpośrednie, co oznacza, że powinno wynikać wprost z postanowień umowy o roboty budowlane. W omawianym przypadku z taką sytuacją nie mamy do czynienia. Z umowy najmu wynika wprost (bezpośrednio) zobowiązanie wynajmującego do oddania w najem oznaczoną powierzchnię oraz zobowiązanie najemcy do objęcia w najem tej powierzchni. Postanowienie dotyczące ewentualnego i przyszłego wykonania prawa nabycia części lub całości wynajmowanej powierzchni może być co najwyżej kwalifikowane jako pośrednie i niepewne przysporzenie leżące po stronie Gminy Lublin. UZP podaje dalej, że przysporzenie gospodarcze może polegać także na korzyściach gospodarczych, jakie instytucji zamawiającej może przynieść używanie lub zbycie obiektu budowlanego w przyszłości, na tym, że partycypowała w kosztach wykonania obiektu lub na przyjęciu ryzyka w razie gospodarczego niepowodzenia realizacji obiektu. Jak to już było wcześniej podnoszone Gmina Lublin w żaden sposób nie partycypuje ani nie będzie partycypować w kosztach budowy najmowanych powierzchni. Ryzyko niepowodzenia wykonania obiektu budowlanego spoczywa wyłącznie na wynajmującym, który jako inwestor ponosi pełną odpowiedzialność i obciążają go wszystkie skutki wynikające z realizacji przedsięwzięcia budowlanego zarówno pod względem finansowym, technicznym jak i gospodarczym. Gmina Lublin nie jest gwarantem wykonania przedmiotowego obiektu budowlanego. Nie można również zgodzić się z twierdzeniem UZP, że przysporzeniem majątkowym po stronie wynajmującego, wynikającym z umowy, które mogłoby przesądzać o zakwalifikowaniu umowy jako zamówienia publicznego na roboty budowlane jest prawo wyłączenia z najmu części mającego powstać budynku o powierzchni 600 metrów kw. Jak to już zostało wyżej podniesione, o tym by można było mówić o odpłatności umowy, przysporzenie musi mieć charakter bezpośredni. W tym przypadku prawo do wyłączenia z najmu określonej powierzchni jest prawem dodatkowym i drugorzędnym, bez którego umowa może istnieć; prawo wyłączenia z najmu części powierzchni nie zabezpiecza w żaden sposób wykonania umowy. W niniejszej sprawie nietrafny jest również zarzut, że przysporzeniem jest wydanie przez Gminę Lublin pozwolenia na budowę. W tym miejscu należy zauważyć, że cyt. wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 25 marca 2010 r. (sygn. C-451/08) stwierdzający, że przysporzenie obejmuje nie tylko świadczenie pieniężne, lecz również każdy rodzaj zobowiązania, który zamawiający akceptuje Nr dokumentu Mdok: /09/2015 Strona 13 z 14

14 w zamian za wykonanie zamówienia na roboty budowlane, przy czym świadczenie wzajemne ze strony organu publicznego w zamian za wykonanie robót budowlanych w zakresie podstawowej infrastruktury może być również wydaniem przez ten organ pozwolenia na budowę, zapadł w odmiennym stanie faktycznym, w którym uzyskanie pozwolenia na budowę wiązało się z koniecznością zapłaty określonej kwoty stanowiącej część kosztów robót budowlanych w zakresie podstawowej infrastruktury. W tym stanie kwotę tę należało zapłacić w przypadku uzyskania pozwolenia na budowę. Polskie prawo budowlane nie przewiduje konieczności wnoszenia żadnych opłat związanych z wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę. Podmiot, który uzyskał pozwolenie na budowę, podejmując bezpośrednio roboty budowlane wykonuje te roboty całkowicie bezpłatnie, ponieważ nie ma prawnego obowiązku uiszczania jakiejkolwiek opłaty za wydanie pozwolenia na budowę, która byłaby jednocześnie przysporzeniem dla organu wydającego to pozwolenie. Reasumując należy stwierdzić, iż stanowisko zawarte ww. Informacji o wyniku kontroli doraźnej z dnia 21 września 2015 r., w szczególności stwierdzające, iż umowa najmu z dnia 7 sierpnia 2014 r. zawarta między Gminą Lublin a firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowe ORION Edward Leńczuk zawiera wszystkie konstytutywne przesłanki zamówienia publicznego na roboty budowlane jest błędne. Jak zostało to wyżej podniesione Zamawiający zarówno co do woli jak też wyrażenia jej w postaci poszczególnych zapisów umowy, zawarł stosunek najmu. Tym samym nie doszło do naruszenia przepisów prawa wskazanych ww. Informacji. Z tych względów wnoszę jak na wstępie. Załącznik: kalkulacja czynszu i opłat eksploatacyjnych. Nr dokumentu Mdok: /09/2015 Strona 14 z 14