Przedmiotowy system oceniania z języka polskiego w klasach IV-VI Szkoły Podstawowej w Sienicznie

Transkrypt

1 Przedmiotowy system oceniania z języka polskiego w klasach IV-VI Szkoły Podstawowej w Sienicznie Podstawa prawna: 1) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. Nr 4, poz. 17 z 2009r. z późn. zmianami) 2) Rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 83, poz. 562 z 2007r. z późn. zmianami), 3) Program nauczania ogólnego języka polskiego w klasach IV-VI szkoły podstawowej Słowa na start (kl. V i VI) i Teraz polski (kl. IV) 4) Zasady Oceniania Wewnątrzszkolnego w Szkole Podstawowej w Sienicznie. Przedmiotem oceny ucznia są realne osiągnięcia, czyli praca i postępy w uczeniu się, a nie tylko aktualny stan wiedzy i umiejętności. Cele oceniania Ogólne: przyczynia się do nabycia następujących umiejętności (standardów nauczania): czytanie, pisanie, rozumienie, korzystanie z informacji, wykorzystanie wiedzy w praktyce. Szczegółowe: Ocenianie bieżące (wspomagające) ma na celu monitorowanie rozwoju ucznia, a w tym: pomoc uczniowi w rozpatrywaniu i rozumieniu swoich słabych i mocnych stron, w ukierunkowaniu go do dalszej pracy, przekazanie rodzicom (opiekunom) informacji o postępach ucznia, przekazanie nauczycielowi informacji o efektywności jego nauczania, właściwym doborze materiałów, metod i sposobów nauczania, przygotowanie do egzaminów i sprawdzianów zewnętrznych. Ocenianie śródroczne i roczne ma: przekazać uczniowi informację na temat jego postępów w nauce języka polskiego, dostarczyć nauczycielowi odpowiedzialnemu za następny etap nauki informacji na temat poziomu wiedzy i umiejętności ucznia, monitorować system szkolny, różnicować i klasyfikować uczniów, pomóc nauczycielowi w ewaluacji i modyfikacji procesu nauczania przedmiotu Zasady sprawdzania i oceniania postępów ucznia Ocenianie dydaktyczne na podstawie wiadomości i umiejętności związanych z programem nauczania. Ocenianie społeczno-wychowawcze wynikające ze stałej obserwacji dziecka (dotyczy m.in. wkładu pracy ucznia, jego zdolności, motywacji do uczenia się, stosunku do przedmiotu, aktywności na lekcjach, sytuacji środowiska, z którego pochodzi). Samoocena ucznia dotyczy podejmowania przez ucznia odpowiedzialności za proces ucze-

2 nia się, rozpoznawania słabych i mocnych stron. Ocena dydaktyczna ma znaczenie podstawowe a ocena społeczno-wychowawcza i samoocena może ją podwyższyć lub obniżyć. Ocena ucznia jest zawsze jawna, zgodna z zasadami sprawiedliwości. Formy sprawdzania osiągnięć uczniów a) czytanie głośne, wyraziste, z akcentowaniem, intonacją, modulowaniem głosu, odpowiednim tempem, b) formy ustne: dialog, streszczenie, odpowiadanie na pytania, rozwiązywanie problemu, recytacja, wypowiedzi na forum klasy c) formy pisemne: prace klasowe o tematyce związanej z lekturą, filmami, przedstawieniami teatralnymi, widowiskami telewizyjnymi, z życiem ucznia i jego środowiskiem sprawdziany testy sprawdzające wiadomości i umiejętności z zakresu nauki o języku; obejmują materiał z semestru kartkówki obejmują materiał opracowany na nie więcej niż trzech ostatnich lekcjach prace domowe, zadania wykonywane w zeszycie ćwiczeń wypowiedzi pisemne na lekcji dyktanda prowadzenie zeszytu przedmiotowego (ocenianiu podlega: zawartość merytoryczna, prawidłowość zapisu, czytelność, estetyka, systematyczność, przejrzystość). d) inne formy: praca w grupie wytwory pracy ucznia zadania dodatkowe, np. gazetki, projekty długoterminowe Stopień szkolny celujący bardzo dobry dobry Kryteria przyznania oceny zdobył wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania w danej klasie samodzielnie i twórczo rozwija swoje uzdolnienia biegle stosuje zdobytą wiedzę do rozwiązywania problemów teoretycznych lub praktycznych z programu nauczania proponuje rozwiązania nietypowe, samodzielnie rozwiązuje zadania wykraczające poza program klasy osiąga sukcesy w konkursach przedmiotowych opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności określonych programem nauczania sprawnie posługuje się zdobytą wiedzą oraz stosuje ją do samodzielnego wykonywania zadań teoretycznych i praktycznych ujętych w programie nauczania potrafi zastosować swoją wiedzę do rozwiązywania zadań i problemów w nowych sytuacjach nie opanował w pełni wiedzy określonej programem nauczania opanował przewidziane wiadomości na poziomie przekraczającym wymagania podstawowe

3 dostateczny dopuszczający niedostateczny poprawnie wykonuje zadania teoretyczne i praktyczne typowe opanował wiadomości i umiejętności określone programem nauczania na poziomie nie przekraczającym wymagań programowych wykonuje zadania teoretyczne i praktyczne o średnim poziomie trudności ma braki w opanowaniu wymagań na poziomie podstawowym wykonuje typowe zadania teoretyczne i praktyczne o niewielkim stopniu trudności nie opanował wiadomości i umiejętności na poziomie podstawowym nawet z pomocą nie jest w stanie wykonać zadań o niewielkim stopniu trudności w ostentacyjny sposób lekceważy obowiązki związane z nauką przedmiotu, nie odrabia prac domowych, nie prowadzi zeszytu Uwagi końcowe 1. Uczeń ma obowiązek przygotowywać się systematycznie do lekcji. 2. Nie zgłoszenie nauczycielowi na początku lekcji tychże braków upoważnia go do wystawienia uczniowi stopnia niedostatecznego. 3. Roczna ocena klasyfikacyjna obejmuje osiągnięcia uczniów w I i II okresie. 4. Nauczyciel ma obowiązek, na prośbę ucznia lub rodzica (prawnego opiekuna), uzasadnić wystawioną ocenę. 5. Sprawdzone i ocenione prace klasowe oraz sprawdziany uczeń otrzymuje do wglądu na lekcji, a jego rodzice (opiekunowie) otrzymują w czasie konsultacji, wywiadówek bądź w innym uzgodnionym z nauczycielem terminie. 6. Uczeń zawsze może zwrócić się do nauczyciela o pomoc i wsparcie. 7. Oceny są jawne zarówno dla ucznia, jak i jego rodziców (opiekunów). 8. Nauczyciel poprawia pracę klasową w ciągu dwóch tygodni i powiadamia ucznia o wystawionej ocenie. 9. Uczeń ma prawo do poprawy oceny niedostatecznej z niektórych form, np. z testów. Poprawa jest dobrowolna i odbywa się podczas dodatkowych zajęć w ciągu 1 tygodnia od rozdania prac. 10. Korzystanie na sprawdzianie z niedozwolonych źródeł lub odpisywanie oznacza odebranie pracy i wpis oceny niedostatecznej, przy czym uczeń traci prawo poprawy. 11. Ocena za tzw. pracę długoterminową nie podlega poprawie. Na jej wykonanie uczeń ma jednoznacznie określony przez nauczyciela termin, w przeciwnym razie grozi mu ocena niedostateczna. 12. Na zajęciach dodatkowych są przeprowadzane sprawdziany próbne rozumiane jako przeprowadzone na próbę prace sprawdzające poziom opanowania wiedzy i umiejętności określonych w standardach wymagań edukacyjnych (liczba uzyskanych punktów z zadań polonistycznych przeliczana jest na ocenę szkolną i wpisywana do dziennika lekcyjnego)

4 13. Prace nieczytelne i o bardzo niskim poziomie estetyki nie będą oceniane. 14. Każda forma wypowiedzi jest oceniana wg przypisanych kryteriów. 15. Uczeń ma prawo do dwukrotnego w semestrze nieprzygotowania się do lekcji bez podania przyczyny. Przywilej ten nie obejmuje zadań długoterminowych, na których wykonanie uczeń miał tydzień lub więcej czasu. 16. Wszelkie plagiaty karane są oceną niedostateczną. Kryteria oceniania i pracy dzieci z dysfunkcjami Nauczyciel jest zobowiązany, na podstawie pisemnej opinii poradni psychologiczno- pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, dostosować wymagania edukacyjne do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia, u którego stwierdzono specyficzne trudności w uczeniu się. W praktyce używamy nazewnictwa: dysleksja trudności w opanowaniu umiejętności czytania dysgrafia to zaburzenia dotyczące techniki pisania dysortografią to trudności w opanowaniu poprawnej pisowni Dysfunkcje te nie zwalniają ucznia z obowiązku opanowania materiału przewidzianego podstawą programową. Uczeń dyslektyczny podlega w większości tym samym kryteriom i formom oceniania, co pozostali uczniowie. 1. Uczeń posługuje się wszystkimi poznanymi formami wypowiedzi pisemnej, przy czym o ocenie decyduje treść i zawartość merytoryczna, a nie sposób zapisu i poprawność ortograficzna. 2. Sprawdziany i kartkówki oceniane są na podstawie poziomu opanowanej wiedzy, stylu i poprawności językowej z pominięciem poprawności ortograficznej. 3. Na lekcji nie jest sprawdzana technika głośnego czytania tekstów nowych. 4. Uczeń uczestniczy w klasowych dyktandach i ćwiczeniach sprawdzających poziom opanowania zasad ortograficznych, jednakże błędy zaznaczone przez nauczyciela stanowią podstawę do dalszych ćwiczeń; niezadowalająca ucznia ocena nie jest wpisywana do dziennika. Formy sprawdzania i oceniania postępów w zakresie ortografii to: dyktanda z komentarzem, sprawdziany z okienkiem ortograficznym, inne ćwiczenia ortograficzne. 1. Podczas pisania wypracowań, sprawdzianów, kartkówek wydłuża się czas pracy ucznia. 2. Uczeń wykonuje wszystkie zadania domowe, systematycznie prowadzi zeszyt przedmiotowy i dodatkowy zeszyt do ćwiczeń w pisaniu (przedkładany w PPP). 3. Zobowiązany jest do systematycznej poprawy popełnianych przez siebie błędów zgodnie ze wskazówkami nauczyciela (ustnymi lub pisemnymi) zawsze korzystając ze

5 Słowniczka ortograficznego. 4. Jeżeli zdarzy się, że praca ucznia jest nieczytelna, nauczyciel ocenia ją po odczytaniu jej przez autora. 5. Uczeń może zapisywać treści drukowanymi literami (w klasie), w domu natomiast przy użyciu komputera (po uzgodnieniu z nauczycielem). 6. Uczeń może zapoznawać się z lekturą w wersji audio (tzw. książka mówiona). 7. Nie ocenia się estetyki zeszytu. Przy ocenie zeszytu przedmiotowego brane są pod uwagę kompletne i poprawne pod względem merytorycznym notatki. 8. Uczniowie o osłabionej pamięci słuchowej mają możliwość wydłużenia terminu pamięciowego opanowania wiersza lub fragmentu prozy (wg uznania nauczyciela). Największe znaczenie dla oceny końcowej ucznia z przedmiotu mają: wysiłek ucznia, jego starania i motywacja oraz stopień zainteresowania przedmiotem, obowiązkowość i poziom wypowiedzi ustnych. Uczeń dyslektyczny powinien systematycznie i rzetelnie pracować w kierunku pokonywania trudności szkolnych w przeciwnym razie opinia traci ważność. Kryteria oceniania i pracy dzieci ze sprawnością intelektualna niższą od przeciętnej 1. W przypadku tych dzieci konieczne jest dostosowanie wymagań zarówno w zakresie formy, jak i treści. Pamiętać jednak należy, że obniżenie kryteriów jakościowych nie może zejść poniżej podstawy programowej. Uzyskanie opinii z PPP nie zwalnia dziecka z posiadania jak najszerszego zakresu wiedzy i umiejętności, powinno raczej zachęcać do analizowania zdobytych już wiadomości, a także do systematyczności w utrwalaniu wiedzy. 2. Wymagania mogą obejmować między innymi: omawiania niewielkich partii materiału i o mniejszym stopniu trudności pozostawiania więcej czasu na jego utrwalenie podawania poleceń w prostszej formie odwoływania się do konkretu, przykładu stosowania metod poglądowych indywidualne instruowanie dzieci wydłużenie czasu pracy ucznia. 3. Uczeń wykonuje wszystkie zadania domowe, systematycznie prowadzi zeszyt i dodatkowy zeszyt do ćwiczeń w pisaniu. 4. Zobowiązany jest do systematycznej poprawy popełnianych przez siebie błędów zgodnie ze wskazówkami nauczyciela (ustnymi lub pisemnymi). 5. Największe znaczenie dla oceny końcowej ucznia z przedmiotu mają: wysiłek ucznia, jego starania i motywacja oraz stopień zainteresowania przedmiotem, obowiązkowość i poziom wypowiedzi ustnych. 6. Uczeń, u którego stwierdzono specyficzne trudności w uczeniu się, powinien systematycznie i rzetelnie pracować w kierunku pokonywania trudności szkolnych.

6 Praca z uczniem zdolnym 1. Wykorzystanie różnych możliwości i okazji dla indywidualizacji w toku normalnych, powszechnie stosowanych form pracy na lekcji, np. proponowanie tematów prac domowych wymagających podejmowania samodzielnych działań. 2. Stwarzanie okazji do swobodnego wyboru trudniejszych zadań i swobodnej decyzji w podejmowaniu dodatkowych zadań. 3. Stwarzanie sytuacji, w których uczniowie sami dostrzegają nowe problemy, trudności i z własnej inicjatywy podejmują się ich rozwiązania, np. realizacja projektu. 4. Przydzielanie uczniom najzdolniejszym trudniejszych zadań do rozwiązywania podczas pracy zbiorowej lub indywidualnej. 5. Indywidualizowanie pracy z uczniami zdolnymi w ramach normalnego szkolnictwa, np. wyznaczanie do przeczytania dodatkowych lektur (uzupełniających). 6. Rozwijanie uzdolnień na zajęciach pozalekcyjnych, np., w ramach szkolnego koła dziennikarskiego.