Matematyka w kolorach

Transkrypt

1 Matematyka w kolorach Plan działań matematycznych Przedszkole Publiczne Nr 64 opracowały: Maria Lipiec Jolanta Szot Marta Szewczyk Aleksandra Olejarz

2 Szczecin 2013 Matematyka powszechnie nazywana jest królową nauk, uczy myślenia, wnioskowania, wprowadza pewien ład i porządek. Najintensywniejszy rozwój dziecka następuje w wieku przedszkolnym. Dlatego okres ten jest bardzo ważny i decyduje o dalszej edukacji małego człowieka. Następuje wówczas rozwój języka, dziecko nabywa wiele umiejętności oraz rozwija zainteresowania. Tym czynnosćiom towarzysza procesy mysĺenia, takie jak: analiza, synteza, poroẃnywanie, uogoĺnianie czy wnioskowanie. Dzięki nim dziecko poznaje otaczający go świat. W okresie przedszkolnym rozwijaja się i kształtują zdolności przydatne w dalszym zẏciu kazḋego człowieka. Wsŕo d nich istotne są umiejętności matematyczne, które nie tylko związane są z intensywnym rozwojem myślenia, ale również kształtowaniem odporności emocjonalnej dziecka. W edukacji matematycznej przedszkolakoẃ najważniejsze są osobiste dosẃiadczenia dziecka, które są budulcem do tworzenia przez nie poje ć i umieje tnosći. Jeżeli doświadczenia zostaną w odpowiedni sposób dobrane mogą stać się przyczyną do rozwoju myślenia i hartowania dzieciecej odporności. Bardzo ważne jest, aby zajęcia matematyczne w przedszkolu były dokładnie zaplanowane i zorganiozwane. Muszą być wypełnione zadaniami i zabawami, jednoczesnie mają sprawiać ogromną radość dzieciom. Dostarczą zadowolenie z osiągniętego celu oraz pozwolą na wzbogacenie i utrwalenie posiadanej wiedzy. Mając na uwadze harmonijny rozwój wychowanków, oraz umoz liwienie im osia gnie cie odpowiednich kompetencji intelektualnych nasza placówka podjęła realizację planu działań matematycznych Matematyka w kolorach, który zgodny jest z z załozėniami Rocznego Planu Pracy Przedszkola Rusałka w roku Opracowany został na podstawie programu,,dzięcięca matematyka E. Gruszczyk- Kolczyńskiej, E. Zielińskiej.

3 Opiera się on na takich formach aktywności jak, zabawa, działania na konkretach i ćwiczeniach praktycznych. Treści kształcenia zgodne są z Podstawą Programową Wychowania Przedszkolnego i obejmują następujące kręgi tematyczne : 1. Orientacja przestrzenna. 2. Rytmy i rytmiczna organizacja czasu. 3.Intuicje geometryczne- kształty i figury. 4. Klasyfikacja. 5. Przyczyna i skutek. Przewidywanie następstw 6. Nabywanie umieje tnosći konstrukcyjnych i manipulacyjnych z wykorzystaniem roźṅych kształtoẃ i figur geometrycznych. 7. Dodawanie i odejmowanie, rozdawanie i rozdzielanie po kilka. 8. Nabywanie umieje tnosći okresĺania i dokonywania pomiaru wielkosći i cie zȧru 9. Nabywanie umieje tnosći okresĺania i dokonywania pomiaroẃ i długosći, szerokosći i wysokosći. 10.Kształtowanie umieje tnosći liczenia. Kardynalny i porza dkowy aspekt liczby. W każdym miesiącu w każdej grupie wiekowej będzie wprowadzane jedno zagadnienie. Kształtowanie umiejetności liczenia, utrwalanie apektu liczby kardynalnej oraz porządkowej będzie realizowane przez cały rok. Dla sześciolatków przeznaczono dodatkowo treści związane z mierzeniem płynów oraz z układaniem i rozwiązywaniem zadań z treścią. Treści całego planu są tak dobrane, aby ich realizacja mogła zminimalizwować trudności i niepowodzenia dzieci w uczeniu się matematyki. Cele podje tych działan : rozwijanie zainteresowan i uzdolnień matematycznych;

4 wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci o zroźṅicowanych moz liwosćiach intelektualnych, zachęcanie do podejmowania roźṅorodnych działan matematycznych, zapobieganie ewentualnym niepowodzeniom w uczeniu sie matematyki, wyroẃnywanie szans, kształtowanie odpornosći emocjonalnej niezbędnej do radzenia sobie z zadaniami o charakterze matematycznym. zdobywanie wiadomosći i umieje tnosći niezbędnych do osiągnięcia dojrzałości szkolnej. Metody: 1. czynne: zadan stawianych dziecku, samodzielnych dosẃiadczen ; kierowania własna działalnosćia ; 2. oglądowe: metoda pokazu; przekazu wiedzy, 3. słowne: rozmowy, opowiadania, zagadki, objaśnienia i instrukcje, sposoby społecznego porozumiewania się, metody żywego słowa,

5 4. aktywizuja ce: burza mózgów, gry dydaktyczne, Formy pracy: indywidualna, zbiorowa, -zespołowa Aktywnosći dziecka: -zabawowo zadaniowa; -je zykowa; -ruchowa; Treści kształcenia realizowane w roku szkolnym: Wrzesień: orientacja przestrzenna. Cele operacyjne: Dziecko wskazuje i nazywa części ciała. Potrafi wskazać prawą i lewą stronę ciała. Orientuje się w na kartce papieru. 3 latki 4 latki 5 i 6 latki 1. Kształtowanie świadomości schematu własnego ciała. Oglądanie i nazywanie części własnego ciała. Kształtowanie własnego punktu widzenia np. wskazywanie kierunków od osi Dostrzeganie osi symetrii swojej sylwetki, różnicowanie lewej i prawej strony ciała.

6 2. Wspomaganie dzieci w przechodzeniu od bazgrot do głowonogów a następnie do bogatszych schematów postaci ludzkiej. 3. Uświadamianie dzieciom relacji,,ja i moje otoczenie : Poruszanie się w przestrzeni zgodnie z poleceniami, posługiwanie się przez dziecko wyrażeniami przyimkowymi: na, pod, za itd. własnego ciała i nazywanie ich, Wskazywanie i nazywanie położenia przedmiotów w stosunku do własnego ciała. Obdarzanie uwagą drugiej osoby, porozumiewanie się w sposób niewerbalnyzagadki pantomimiczne. Świadomość dziecka co do jego miejsca w przestrzeni i położenia przedmiotów wokół niego np.,,chodzenie pod dyktando. Wytycznie kierunków od obranego przedmiotu: na lewo od, na prawo od itd. Orientowanie się na kartce papieru. 4 Kształtowanie umiejętności liczenia. Kardynalny i porządkowy aspekt liczby. Październik : rytm i rytmiczna organizacja czasu. Cele operacyjne: Dziecko odtwarza wysłuchany rytm za pomocą liczmanów, klocków, kolorowych pasków papieru. Dostrzega stałe następstwo dnia i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy latki 4 latki 5 i 6 latki Dostrzeganie tego,co się powtarza i kontynuowanie rytmu poprzez dokładanie przedmiotów. Skupianie uwagi na szeregach i wychwytywanie powtarzających się układów. Dostrzeganie rytmu w przyrodzie (cykliczny układ kalendarza) oraz w życiu i działalności człowieka.

7 Rytm i stałe następstwo pór roku, miesięcy w roku, dni w tygodniu. 2. Wysłuchiwanie rytmów i kontynuowanie ich: klaskanie, tupanie, stukanie. itd Kontynuowanie rytmów podczas ćwiczeń ruchowych. Układanie rytmów z klocków a następnie wystukiwanie lub wyśpiewywanie go. Słuchanie np. wyklaskiwanego rytmu i układanie go z klocków. Wysłuchiwanie rytmu bicia własnego serca : pokazywanie go ruchem ciała, śpiewem, układając klocki. 3. Dostrzeganie rytmu w krótkich wyliczankach, wierszykach i opowiadaniach z powtarzającym się motywem Dostrzeganie przemienności dnia i nocy, układanie z klocków kalendarzy z uwzględnieniem dni i nocy. Kodowanie na papierze: rysowanie szlaczków wg. Wcześniej wysłuchanego rytmu 4. Kształtowanie umiejętności liczenia. Kardynalny i porządkowy aspekt liczby Listopad: intuicje geometryczne- kształty i figury Cele operacyjne: Dziecko rozpoznaje i nazywa figury geometryczne, określa ich charakterystyczne cechy. Manipuluje, układa kompozycje, mozaiki z figur geometrycznych. 3 latki 4 latki 5 i 6 latki

8 1. Dostrzeganie kształtów i manipulowanie różnymi płaskimi figurami geometrycznymi, bez konieczności zapamiętania ich nazw. Rozpoznawanie i nazywanie trójkąta. Odszukiwanie poznanego kształtu w najbliższym otoczeniu. Poznawanie charakterystycznych cech figur: podobieństwa i różnice. 2. Wskazywanie dwóch takich samych figur bez konieczności podawania ich nazwy. Dopasowanie figury do kształtu otworu. Rozpoznawanie i nazywanie kwadratu. Odszukiwanie poznanego kształtu w najbliższym otoczeniu. Odwzorowywanie kształtów poznanych figur, np. układanie ich z patyczków, sznurka. Rysowanie figur po śladzie. 3. Rozpoznawanie i nazywanie koła (tworzenie koła w zabawie). Odszukiwanie poznanego kształtu w najbliższym otoczeniu. Dostrzeganie kształtów figur przestrzennych i manipulowanie nimi, bez konieczności zapamiętania ich nazw. Obserwowanie efektu lustrzanego odbicia, przesunięcia i obrotu figur geometrycznych, dostrzeganie symetrii. Rozpoznawanie figur przestrzennych najczęściej pojawiających się w otoczeniu dziecka: kula piłka, sześcian dom. 4. Kształtowanie umiejętności liczenia. Kardynalny i porządkowy aspekt liczby. Grudzień : klasyfikacja. Cele operacyjne:

9 Dziecko klasyfikuje przedmioty pod względem jednej lub kilku cech. Porządkuje jednorodne przedmioty w otoczeniu na podstawie różnic między nimi. 3 latki 4 latki 5 i 6 latki 1. Porównywanie przedmiotów, gromadzenie przedmiotów ze względu na przeznaczenie, różnicowanie i grupowanie przedmiotów ze wzgl. na przynależność np. rzeczy do łazienki, z kącika plastycznego. Grupowanie wg jednej cechy, np. koloru, przeznaczenia. Grupowanie i segregowanie przedmiotów wg dwóch cech. Tworzenie zbiorów. 2. Porównywanie przedmiotów i obrazków oraz dostrzeganie podobieństw i różnic: takie same, inne; pasuje, nie pasuje. Łączenie przedmiotów w grupy na podstawie cechy percepcyjnej, jak np. barwa, wielkość, kształt, a następnie cech funkcjonalnych. Grupowanie i segregowanie przedmiotów wg kilku cech równocześnie. Tworzenie zbiorów. 3. Łączenie elementów w pary wg ustalonego kodu. Dostrzeganie cech wspólnych i różnych dla grupy przedmiotów. Rozpoznawanie przedmiotów na podstawie ich cech. Porządkowanie jednorodnych obiektów w otoczeniu na podstawie występujących między nimi różnic rozwijanie umiejętności szeregowania. Budowanie danego szeregu w toku praktycznego działania.

10 4. Kształtowanie umiejętności liczenia. Kardynalny i porządkowy aspekt liczby. Styczeń: Przyczyna i skutek. Przewidywanie następstw Cele operacyjne: Dziecko dostrzega zależność między skutkiem a przyczyną. Układa historyjkę obrazkową wg. kolejności zdarzeń. 3 latki 4 latki 5 i 6 latki 1. Łączenie wykonywanej czynności ze skutkiem, np. dokładne umycie rąk sprawia, że są czyste. Ustalanie, w jakiej kolejności i jakie czynności podjąć, aby uzyskać cel np. Dokarmianie ptaków. Przewidywanie skutków w sytuacjach życiowych. Konsekwencje nierozsądnych zachowań i zapobieganie im. Wnioskowanie i uogólnianie. 2. Przewidywanie skutków swojego zachowania (kierunek pozytywny i negatywny). Ustalanie, które zmiany są odwracalne, a które nie np. rozbitego kubka nie można złożyć. Powodowanie zmian odwracalnych i nieodwracalnych, obserwacja skutków np. zbudowaną wieżę przekształcamy w bramę Ustalanie celu i planowanie czynności, które pomogą go zrealizować np. planowanie wycieczki do muzeum. Tworzenie pojęć nadrzędnych na podstawie pojęć podrzędnych, np. spódnica, spodnie, bluzka- ubranie, marchewka, pomidor, ogórek - warzywa

11 3. Przyporządkowywanie ilustracji do treści opowiadania. Składanie pociętych obrazków w całość. Uchwycenia związków między przedmiotami i osobami w historyjce obrazkowej. Sensowne zestawianie trzech i więcej obrazków. Opowiadanie własnych przygód, zastanawianie się nad przyczynami i skutkami. Szukanie rozwiązań jak sobie poradzić w trudnej sytuacji. 4. Kształtowanie umiejętności liczenia. Kardynalny i porządkowy aspekt liczby. Luty: nabywanie umiejętności konstrukcyjnych i manipulacyjnych z wykorzystaniem różnych kształtów i figur geometrycznych. Cele operacyjne: Dziecko rozwija umiejętności konstrukcyjne i manipulacyjne poprzez wykorzystywanie w zabawach figur płaskich i przestrzennych 3 latki 4 latki 5 i 6 latki 1. Manipulowanie klockami o różnej wielkości i kształcie Tworzenie budowli tematycznych. Układanie rytmów figur geometrycznych. 2. Łączenie ze sobą jednorodnych klocków np. wznoszenie wieży. Układanie obrazka składającego się z kilku części (wg wzrostu). Wykorzystanie sześcianów do wznoszenia budowli 3. Manipulowanie mozaiką płaską. Poznawanie zasad łączenia ze sobą różnorodnych klocków. Poznawanie zasad łączenia ze sobą różnych materiałów: sklejanie, zszywanie, spinanie, mocowanie taśmą dwustronną. 4. Kształtowanie umiejętności liczenia. Kardynalny i porządkowy aspekt liczby.

12 Marzec: kształtowanie umiejętności określania i dokonywania pomiaru wielkości i ciężaru Cele operacyjne: Dziecko porównuje wielkość przedmiotu względem siebie lub innego przedmiotu. Zna różne rodzaje wag, zna ich role w określaniu masy przedmiotów. 3 latki 4 latki 5 i 6 latki 1. Stosowanie określeń w odniesieniu do konkretnych przedmiotów: mały, duży ( na zasadzie przeciwieństwa). Ocenianie wielkości przedmiotów poprzez stosowanie porównań: większy od, mniejszy od, taki sam. Używanie i stopniowanie określeń dotyczących ciężaru przedmiotów: ciężki, lekki, taki sam, cięższy, lżejszy. 2. Stosowanie określeń w odniesieniu do konkretnych przedmiotów: ciężki, lekki (na zasadzie przeciwieństwa). 3. Wskazywanie w parze przedmiotów lżejszych i cięższych, mniejszych i większych. Porównywanie ciężaru dwóch przedmiotów: lżejszy od, cięższy od. Porządkowanie przedmiotów wg wielkości malejącej i wzrastającej. Używanie określeń: mały, mniejszy, najmniejszy; duży, Poznawanie różnego rodzaju wag. Konstruowanie wagi np. z patyka,sznurka i torebek foliowych. Wyjaśnienie ich roli w określaniu ciężaru przedmiotów. Eksperymentowanie z wagą szalkową: próby ważenia przedmiotów. Rozumienie, że ciężar przedmiotu nie zależy od jego wielkości.

13 większy, największy; taki sam. 4. Kształtowanie umiejętności liczenia. Kardynalny i porządkowy aspekt liczby. Kwiecień : Dodawanie i odejmowanie, rozdawanie i rozdzielanie po kilka. Cele operacyjne: Dziecko dodaje i odejmuje na konkretach i w pamięci. Liczy elementy zbioru, ustala ile ich jest. 3 latki 4 latki 5 i 6 latki 1. Ustalanie, że po zmianie typu,, dodać jest więcej, a po zmianie typu,,odjąć jest mniej 2. Wdrażanie dzieci do precyzji w ustalaniu wyniku dodawania i odejmowania małe liczebności 3. Rozdawanie przedmiotów, by każdy miał tyle samo. Ustalanie wyniku dodawania i odejmowania Dodawanie i odejmowanie na palcach (palce jako zbiór zastępczy) Stwarzanie sytuacji, które wymagają rachowania. Rozdawanie przedmiotów według umowy np. Każdy ma dostać tyle samo Rachowanie na palcach i innych zbiorach zastępczych do pamięciowego wyznaczania sumy i różnicy. Sytuacje zabawowe,które od dzieci wymagają sprawnego rachowania: liczenia, dodawania, odejmowania, wymiany według podanych umów, a także rozdzielania i rozdawania Gry sprzyjające opanowaniu umiejętności rachunkowych dzieci np.

14 4. chodniczek i domino. Kształtowanie umiejętności liczenia. Kardynalny i porządkowy aspekt liczby. Maj: Kształtowanie umiejętności określania i dokonywania pomiaru długości, szerokości i wysokości. Cele operacyjne: Dziecko potrafi mierzyć przedmioty i rozumie stałość miary( długość, szerokość, wysokość) Dokonuje pomiarów względem siebie lub innego przedmiotu 3 latki 4 latki 5 i 6 latki 1. Określanie długości dwóch przedmiotów poprzez porównanie: długi krótki. Porównywanie długości kilku przedmiotów: długi, krotki; dłuższy, krótszy; najdłuższy, najkrótszy; takiej samej długości. Mierzenie długości, wysokości i szerokości przy użyciu sznurka, patyka, wstążki. 2. Określanie wysokości dwóch przedmiotów poprzez porównanie: wysoki niski. Porównywanie wysokości kilku przedmiotów: wysoki, niski; wyższy, niższy; najwyższy, najniższy; takiej samej wysokości. Porównywanie dzieci pod względem wysokości; używanie określeń: wyższy od, niższy od, takiej samej wysokości.

15 3. Określanie szerokości dwóch przedmiotów poprzez porównanie: szeroki wąski. Porównywanie szerokości kilku przedmiotów: szeroki, wąski; szerszy, węższy; najszerszy, najwęższy; takiej samej szerokości. Mierzenie długości krokami, stopa za stopą, dłońmi. Stosowanie tych umiejętności w codziennych sytuacjach. 4. Kształtowanie umiejętności liczenia. Kardynalny i porządkowy aspekt liczby. Czerwiec: Powtórzenie i utrwalenie wiadomości oraz umiejętności. Treści przeznaczone dla sześciolatków -Układanie i rozwiązywanie zadań z treścią oraz zapisywanie czynności matematycznych w sposób dostępny dla sześciolatków. - Pomaganie dzieciom w uświadomieniu sobie stałej ilości płynu, chociaż po przelaniu wydaje się, że jest go więcej albo mniej. Mierzenie ilości płynu. Kształtowanie umiejętności liczenia. Kardynalny i porządkowy aspekt liczby. Liczenie z wymienieniem kolejnych liczebników głównych; zwrócenie uwagi na rolę ostatniego liczebnika. Liczenie palców, przedmiotów, kartek w książce, itp. Stwarzanie warunków do liczenia w różnych zabawach, sytuacjach dnia codziennego. Rozróżnianie błędnego liczenia od poprawnego. Posługiwanie się pojęciem liczby w aspektach kardynalnym i porządkowym.

16 Dodawanie i odejmowanie w zakresie 10 z wykorzystaniem palców lub innych zbiorów zastępczych Rozdzielanie tak, aby każdy miał tyle samo. Uświadomienie faktu, że ilość nie zależy od sposobu liczenia ( od lewej, od prawej) Liczenie obiektów znikających, np. wkładanych do kartonu. Rozwiązywanie zadań tekstowych na temat znanych dzieciom sytuacji; stosowanie metody symulacyjnej. Poznawanie nominałów wybranych monet i banknotów; używanie ich papierowych sylwet w zabawie. Rozgrywanie gier planszowych wspierających matematyczne umiejętności dzieci. Samodzielne konstruowanie gier przez dzieci, wspólne ich rozgrywanie; poszukiwanie niestandardowych rozwiązań. Liczenie przedmiotów w sytuacjach praktycznych, w zabawie, bez ograniczania zakresu liczenia. Porównywanie liczebności zbiorów na oko Ustalanie równoliczności dwóch zbiorów. Porównywanie liczebności zbiorów poprzez łączenie ich elementów w pary. Przeliczanie elementów zbioru. Odnoszenie liczby ostatniego elementu do liczebności całego zbioru. Odwzorowywanie liczebności zbiorów za pomocą liczmanów, rysowania kresek na papierze, klaskania, itp. Tworzenie nowego zbioru poprzez dodanie elementu do zbioru poprzedniego. Porządkowanie zbiorów wg wzrastającej i malejącej liczby elementów. Posługiwanie się pojęciami: o jeden więcej, o jeden mniej. Wyznaczanie wyniku dodawania i odejmowania przy pomocy liczmanów. Przekładanie konkretnych sytuacji na działania matematyczne.

17 W celu kształtowania u dzieci poje c matematycznych, w naszym przedszkolu zaplanowano szereg działan stwarzaja cych warunki do prawidłowej realizacji projektu Matematyka w kolorach : Na wniosek dyrektora, w ramach WDN, w miesiącu styczniu zorganizowanie i przeprowadzenie Rady Szkoleniowej pt. Tworzenie warunków i sytuacji sprzyjajacych rozwojowi myślenia matematycznego. Dojrzałość dziecka do uczenia się matematyki (osoba prowadząca: mgr Maria Lipiec). Kolorowy Dzien raz w miesia cu ogłaszanie jednego dnia Kolorowym Dniem który przypadał be dzie w ostatni czwartek miesia ca. Zaczynaja c od miesia ca stycznia, kolejne kolory to: zȯ łty, pomaranćzowy, czerwony, niebieski,, zielony, biały. W czerwcu w ramach Kolorowego Dnia Dziecka -wspólna zabawa przy muzyce i plasąch. Zaje cia otwarte dla rodzicoẃ pokaz zaje c matematycznych w poszczegoĺnych grupach wiekowych. Gazetka tematyczna dla rodziców oraz strona internetowa przedszkola z informacją o załozėniach i przebiegu realizacji działań matematycznych Matematyka w kolorach. Gromadzenie w teczkach kart pracy oraz prac plastycznych związanych z zagadnieniami matematycznymi, np. mozaika geometryczna, ozdabianie cyfr różnorodnym materiałem plastyczno -przyrodniczym. Gromadzenie zbioru wierszy, piosenek, zagadek, wyliczanek, quizoẃ, konkursoẃ, niezbe dnych do realizacji zabaw dydaktycznych w zakresie edukacji matematycznej; Gromadzenie pomocy dydaktycznych, scenariuszy zajęć otwartych, kolezeńskich, konkursów, quizów z zakresu edukacji matematycznej. Zorganizowanie Skarbca matematycznego (dywaniki, frotki, gumki, spinacze, patyczki, materiał przyrodniczy, guziki, zakre tki, sznuroẃki, tasiemki, wagi, naczynia, miarki itp.). Przeprowadzenie na koniec roku quizu matematycznego - zabawy i gry matematyczne z elementem rywalizacji.

18 Załączniki: Quiz wiedzy matematycznej dla dzieci 3-4 letnich pod hasłem Miś mądra główka. Cele ogólne: Stwarzanie dzieciom okazji do osiągania sukcesu. Organizowanie warunków do rozwijania pamięci, logicznego myślenia, skupienia uwagi. Rozwijanie zainteresowań matematycznych. Dostarczanie dzieciom radości z udziału w zabawie Kształtowanie odporności emocjonalnej. Cele szczegółowe:

19 Dziecko: Orientuje się w przestrzeni. Umie dodawać na konkretach Posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi w zakresie 6. Porównuje liczebność zbiorów. Ocenia ciężar na oko Ocenia wielkość. Nazywa części własnego ciała. Klasyfikuje przedmioty wg określonej cechy lub przeznaczenia. Nazywa figury geometryczne: koło, kwadrat, trójkąt, prostokąt. Metody: Zadań stawianych do wykonania. Praktycznego działania. Oglądowa. Formy: Indywidualna. I Przebieg: Część wstępna: Witajcie drogie dzieci!. Cały rok brałyście udział w różnych zabawach matematycznych i właśnie dzisiaj nadszedł czas, aby sprawdzić czego się nauczyłyście. Będziemy się dziś bawić w różne zabawy matematyczne i zobaczymy kto ma sprawniejszą główkę. Zapraszam więc do zabawy. 1. Gimnastyka mózgu Kapturek myśliciela, Słoń( wg P. Denisona). Ćwiczenia usprawniające: Koordynację słuchowo- wzrokową Słuch Pamięć krótkoterminową Myślenie abstrakcyjne Zdolności matematyczne 2. Zabawa integracyjna Każda rączka. Każda rączka, każda rączka

20 Pięć paluszków ma, Paluszki kładziemy wszystkimi klaszczemy Ty i ja, ty i ja. Prawa rączka, lewa rączka Pięć paluszków ma, Paluszki witamy, głośno przeliczamy, Ty i ja, ty i ja. II Przebieg właściwy: W każdym zadaniu bierze udział dwoje dzieci. Za każde poprawnie wykonane zadanie dziecko otrzymuje znaczekuśmiechniętą buzię. 1. Zabawa Gdzie jest Miś?. Nauczycielka umieszcza zabawkę maskotka miś : na, pod, obok, za, przed, nad krzesełkiem 2. Zabawa Gdzie lata pszczółka?. Nauczycielka sadza maskotkę misia na środku dywanu, a sama trzymając w ręku maskotkę pszczółki przemieszcza się z nią w obrębie misia, dziecko ma za zadanie powiedzieć gdzie w danym momencie znajduje się pszczółka. 3. Zabawa Miodek dla misi dla dużego i małego misia. Nauczycielka wiesza na tablicy dwa misie - dużego i małego. Dzieci otrzymują po narysowanym słoiku z miodem jedno dużym, drugie małym. Ich zadanie polega na dopasowaniu odpowiedniej wielkości słoika do wielkości misia. 4. Zabawa Jaki jest twój kamień, a jakie twoje piórko?. Nauczycielka opowiada dzieciom jak to miś wracając do domu polną dróżką znalazł kamień oraz piórko. Znalezione skarby zabrał ze sobą do domu,dla mamusi i tatusia.podaje do ręki jednemu dziecku kamień, a drugiemu piórko-pyta jw. 5. Zabawa I co teraz boli misia?.

21 Nauczycielka mówi dzieciom, że jak miś zobaczył mamusię i tatusia to zaczął prędziutko do nich biec. W pewnym momencie miś potknął się i przewrócił. Nauczycielka dotyka u siebie jakiejś części ciała, a dziecko ma za zadanie powiedzieć co teraz boli misia?. 6. Zabawa Miś bawi się klockami co zbudował?. Nauczycielka mówi dzieciom, że dziś na dworze pada deszcz. Miś siedzi w. Rozsypuje na dywan mozaikę geometryczną i prosi po kolei dzieci aby podały jej wymienione przez nią klocki: duży niebieski kwadrat, żółte małe koło, zielony mały trójkąt i cztery czerwone małe prostokąty. 7. Zabawa Pajacyk. Miś ukończył swoją budowlę, nauczycielka układa z podanych przez dzieci klocków PAJACYKA. Prosi aby teraz dzieci jej powiedziały po kolei z jakiej figury pajacyk ma : nogi i ręce, głowę, czapkę, brzuszek. 8. Zabawa Ile klocków do budowy pajacyka użył miś?. Nauczycielka układa figury geometryczne, z których jest zbudowany pajacyk - jedne pod drugimi, a następnie prosi dzieci aby policzyły ile kół do budowy pajacyka użył miś, ile trójkątów, ile kwadratów, ile prostokątów i powiedziały których figur jest tyle samo, a których najwięcej. O ile więcej jest prostokątów od pozostałych figur?. 9. Zabawa Co ubierze parami miś?. Nauczycielka opowiada dzieciom jak to miś wybiera się z mamusią na spacer, a ponieważ jest już duży to ubiera się sam co założy parami?. III Zakończenie Następuje podliczenie punktacji i przyznanie dzieciom nagród. ZABAWĘ MOŻNA POWTARZAĆ WIEWLOKROTNIE.

22 Quiz wiedzy matematycznej dla dzieci 5-6 letnich pod hasłem Omnibus. Cele ogólne: Stwarzanie dzieciom okazji do osiągania sukcesu. Organizowanie warunków do rozwijania pamięci, logicznego myślenia, skupienia uwagi. Rozwijanie zainteresowań matematycznych. Dostarczanie dzieciom radości z udziału w zabawie Kształtowanie odporności emocjonalnej. Cele szczegółowe: Dziecko: Orientuje się w przestrzeni. Umie dodawać na konkretach Posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi w zakresie 6. Porównuje liczebność zbiorów. Ocenia ciężar na oko Ocenia wielkość. Nazywa części własnego ciała. Klasyfikuje przedmioty wg określonej cechy lub przeznaczenia. Nazywa figury geometryczne: koło, kwadrat, trójkąt, prostokąt. Metody: Zadań stawianych do wykonania. Praktycznego działania. Oglądowa. Formy: Indywidualna. I Przebieg: Część wstępna:

23 Witajcie drogie dzieci!. Cały rok brałyście udział w różnych zabawach matematycznych i właśnie dzisiaj nadszedł czas, aby sprawdzić czego się nauczyłyście. Będziemy się dziś bawić w różne zabawy matematyczne. Wyłonimy dziś omnibusa. Zapraszam więc do zabawy. 1. Gimnastyka mózgu Kapturek myśliciela, Słoń( wg P. Denisona). Ćwiczenia usprawniające: Koordynację słuchowo- wzrokową Słuch Pamięć krótkoterminową Myślenie abstrakcyjne Zdolności matematyczne II Przebieg właściwy: W każdym zadaniu bierze udział po jednym przedstawicielu grupy chłopców i grupy dziewczynek. Za każde poprawnie wykonane zadanie dziecko otrzymuje punkt, który zapisujemy na tablicy Zadanie 1: Jak się nazywają? Nauczycielka w koszyku ma karteczki z narysowanymi częściami ciała. Dzieci losują po jednej karteczce. Ich zadanie polega na nazwaniu poszczególnych części wylosowanej części ciała. Zadanie 2: Chodzenie pod dyktando Dziecko losuje karteczkę z koszyczka, na której umieszczone są wskazówki, które odczytuje nauczyciel, np. dwa kroki w przód, trzy kroki w lewo itp. Zadanie dziecka polega na poruszaniu się zgodnie ze wskazówkami. Zadanie 3: Weź tyle samo Nauczycielka pokazuje dzieciom wylosowaną przez siebie cyfrę i wydaje komendy: weź tyle samo, weź o jeden więcej, weź o jeden mniej. (za każde zadanie przyznaje punkt)

24 Zadanie 4: Za którym razem? Nauczycielka prosi wybrane dziecko o wylosowanie figury geometrycznej i pokazywanie ich po kolei dzieciom. Po zakończeniu losowania pyta: za którym razem pokazałeś np. koło, trójkąt itd.. Zadanie 5: Wymień jej sąsiadów Nauczycielka rzuca kostką, dziecko liczy oczka i mówi ile wypadło. Nauczycielka prosi aby dziecko wymieniło jej sąsiadów: przed nią i po niej. Zadanie 6: Zwierzyniec Nauczycielka rozkłada na dywanie ilustracje zwierząt hodowlanych i pyta: Które z tych zwierząt hodowane jest: dla mięsa, dla wełny, dla mleka, dla piór?. Zadanie 7: Kto stoi? Dzieci biegają w rytm bębenka. Na uderzenie zatrzymują się. Nauczycielka pyta wybrane dziecko: Kto stoi przed Tobą?, Kto stoi z Twojej prawej strony? itp. Zadanie 8: Ile wypadło? Nauczycielka rzuca dwoma kostkami, dziecko mówi ile jest oczek na jednej i ile na drugiej. Następnie określa, ile oczek jest na obu kostkach. Zadanie 9: Pory roku Dziecko otrzymuje od nauczycielki cztery kartoniki na których, na jednej stronie wypisane są liczby, na drugiej litery. Dziecko ma za zadanie ułożyć te liczby rosnąco. Po prawidłowym ułożeniu odwraca kartoniki i wraz z nauczycielką odczytują hasło Lato, Zima. Zadanie 10: Jaka pora? Nauczycielka podaje dziecku kilka cech wybranej pory roku np. kolorowe liście, częste opady deszczu, mgła. Dziecko ma za zadanie nazwać tę porę roku, której cechy wymieniła nauczycielka. Zadanie 11: Rytmy

25 Nauczycielka kładzie na dywanie przed każdym dzieckiem patyczki i koła. Rozpoczyna układanie rytmu, a zadaniem dziecka jest ukończenie go. Zadanie 12: Figury Nauczycielka podaje dzieciom kartki z narysowanymi samochodami składającymi się z figur geometrycznych. Dziecko ma za zadanie określić, z jakich figur składają się te samochody. Zadanie 13: Baloniki Nauczycielka daje dzieciom kartoniki z narysowanymi dziesięcioma balonikami. Zadanie dzieci polega na pokolorowaniu np. piątego balonika. Zadanie 14: Jabłka Nauczycielka daje dzieciom kartoniki z narysowanymi dziesięcioma jabłkami. Mają za zadanie pokolorować trzy jabłka na czerwono i dwa na zielono. Zadanie 15: Cukierki Nauczycielka wręcza dziecku np. sześć cukierków i mówi: Podziel się z kolegą tak, aby każdy z was miał ich po tyle samo. Zadanie 16: Drzewa Dzieci otrzymują kartoniki z narysowanymi drzewami o różnej wysokości (6 sztuk). Zadanie dziecka polega na zamalowaniu najwyższego i najniższego drzewa. Zadanie 17: Samochody Dzieci otrzymują kartoniki z narysowanymi samochodami o różnej długości. Dziecko ma za zadanie zakolorować na niebiesko najdłuższy samochód, a na czerwone najkrótszy. Zadanie 18: Rozwiąż zadanie Nauczycielka daje dzieciom narysowaną na kartce treść zadania np. W koszyku były cztery jabłka. Dwa zjadł chłopczyk. Ile zostało jabłek w koszyku?. Zadanie 19: Podaj klocki Nauczycielka rozkłada na dywanie klocki logiczne i prosi dziecko: Odszukaj duży czerwony grupy trójkąt. Zadanie 20: Zwierzęce pary

26 Nauczycielka rozkłada na dywanie ilustracje zwierząt. Dziecko ma za zadanie połączyć je w pary ze względu na środowisko życia (żaba, ryba, konik polny, biedronka, krowa, koń, dzik, sarna, jeż, wiewiórka). Zadanie 21: Kolorowa autostrada Nauczycielka rozkłada wraz z dziećmi chustę animacyjną i kładzie na niej samochodzik. Dzieci poruszają chustą tak, aby samochód jechał. Na hasło Parkujemy! dzieci wstrzymują ruch chusty i wybrane dziecko mówi, na jakim kolorze stanęło autko. III Zakończenie: Nauczycielka wraz z wybranymi dziećmi podlicza punkty, wyłaniając w ten sposób omnibusa grupę chłopców lub dziewczynek. Nagradza dzieci dyplomami oraz drobnymi upominkami.