Chromatografia cienkowarstwowa
|
|
- Artur Morawski
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Chromatografia cienkowarstwowa Wstęp Badanie szeregu złoŝonych mieszanin substancji nastręcza niejednokrotnie wielu trudności. Do analizy skomplikowanych mieszanin wykorzystuje się między innymi procesy chromatograficzne odznaczające się wysoką sprawnością stwarzające moŝ1iwości oznaczeń ilościowych. Rozdział substancji w procesach chromatograficznych następuje wskutek róŝnic szybkości migracji składników mieszanin w układach złoŝonych z 2 faz: fazy nieruchomej i ruchomej. Termin chromatografia wprowadził rosyjski botanik Cwiet, twórca tej metody, który rozdzielał mieszaniny barwników roślinnych w kolumnie wypełnionej sproszkowanym węglanem wapnia. ChociaŜ w chwili obecnej stosuje się chromatografię nie tylko do analizy substancji barwnych powyŝsza nazwa utrwaliła się. RozróŜniamy obecnie metody chromatografii gazowej (gdy fazą ruchomą jest gaz) i cieczowej (faza ruchoma jest cieczą). Procesy chromatograficzne moŝna prowadzić w kolumnie (chromatografia kolumnowa) albo na płaszczyźnie (chromatografia planarna - bibułowa lub cienkowarstwowa). W zaleŝności od typu fazy nieruchomej rozróŝniamy chromatografię adsorpcyjną, jonowymienną, podziałową, sitową i in. Cały wachlarz technik chromatograficznych stworzył wielkie moŝliwości analizy skomplikowanych związków zarówno organicznych jak i nieorganicznych. Godny podkreślenia jest znaczny udział tych technik w rozwoju nauk chemicznych i biochemicznych naszego stulecia. Podstawy teoretyczne chromatografii a) zjawisko podziału b) adsorpcja i desorpcja c) wymiana jonowa d) dyfuzja Zjawisko podziału Substancja, która znajdzie się w układzie 2 nie mieszających się ze sobą rozpuszczalników ulega podziałowi między te rozpuszczalniki. Po osiągnięciu stanu równowagi stosunek stęŝeń substancji w obu fazach ciekłych będzie stały w określonej temperaturze. Prawo podziału moŝna zapisać w następującej postaci: K = c 1 /c 2 gdzie: K - współczynnik podziału c - stęŝenia substancji w rozpuszczalnikach 1 i 2 Adsorpcja i desorpcja JeŜeli roztwór lub gaz zawierający pewną substancję graniczyć będzie z silnie rozwiniętą powierzchnią ciała stałego, na granicy faz moŝna stwierdzić podwyŝszone stęŝenie tej substancji w porównaniu z jej stęŝeniem w punktach oddalonych od granicy faz. Zjawisko tego typu nosi nazwę adsorpcji. W zaleŝności od rodzaju sił powierzchniowych oddziałujących na substancję rozróŝniamy adsorpcję fizyczną lub chemiczną (chemisorpcję). Adsorpcja fizyczna spowodowana jest działaniem niewysyconych sił przyciągania międzycząsteczkowego, 1
2 występujących na granicy faz, tzw. sił Van der Waalsa. Jest to proces odwracalny, i równowagowy. W przypadku zmiany warunków (temperatury, ciśnienia) albo zakłócenia równowagi przez zmianę stęŝenia w pobliŝu granicy faz moŝe nastąpić zjawisko odwrotne do adsorpcji - desorpcja. Proces chemisorpcji uzaleŝniony jest od sił natury chemicznej (wiązania chemiczne pomiędzy substancją a powierzchnią ciała stałego). Chemisorpcja jest z reguły procesem selektywnym i praktycznie nieodwracalnym. Adsorpcja zaleŝy od natury substancji i fazy ruchomej (w przypadku fazy gazowej w niewielkim stopniu), od natury i struktury powierzchni adsorbenta, od liczby miejsc aktywnych na tej powierzchni, od temperatury, ph otoczenia wielkości cząsteczek substancji i in. Wymiana jonowa Wymiana jonowa następuje w wyniku zetknięcia się roztworu zawierającego jony zdolne do wymiany z jonami związanymi z powierzchnią ciał stałych, tzw. jonitów. Wymiana jonów jest zjawiskiem odwracalnym. Jonity po odpowiedniej obróbce mogą odzyskać pierwotną formę. ZaleŜnie od rodzaju wymienianych jonów rozróŝniamy kationity i anionity. W chromatografii cieczowej proces wymiany jonów wykorzystuje się w analizach substancji jonogennych np. aminokwasów. Dyfuzja Dyfuzja polega na wzajemnym przenikaniu się substancji. Zjawisko to jest związane z ruchem cząsteczek obojętnych elektrycznie lub zjonizowanych. Dwie substancje stykające się z sobą a zawierające cząsteczki w róŝnych stęŝeniach będą ulegały dyfuzji w kierunku gradientów stęŝeniowych. Zjawiska dyfuzji opisuje prawo Ficka, które mówi, Ŝe szybkość przechodzenia substancji przez jednostkę powierzchni w jednostce czasu w określonym kierunku jest proporcjonalna do gradientu stęŝeniowego w tym kierunku. Współczynnikiem proporcjonalności w tej zaleŝności jest stała dyfuzji charakterystyczna dla danego układu. Proces chromatograficzny W kaŝdym procesie chromatograficznym rozdzielaną mieszaninę wprowadza się w zasięg działania 2 faz: ruchomej (gaz lub ciecz) i nieruchomej (adsorbent, ciecz naniesiona na stały nośnik, jonit itd.). Faza ruchoma stanowi siłę napędową procesu, natomiast faza nieruchoma odgrywa rolę siły hamującej proces migracji składników w kierunku przepływu fazy ruchomej. Rozdział substancji następuje w przypadku róŝnicy współczynników podziału składników mieszaniny pomiędzy obie fazy. Szybkość migracji substancji jest tym większa, im mniejszy jest współczynnik podziału. MoŜna załoŝyć, Ŝe w kaŝdym punkcie wzdłuŝ złoŝa fazy nieruchomej następuje równowaga stęŝeniowa, a równowagę tę zakłóca przepływ fazy ruchomej. Proces chromatograficzny jest więc procesem dynamicznym, w którym mają miejsce jednostkowe akty absorpcji i desorpcji składników w fazie nieruchomej. W wyniku tego procesu twarzą się charakterystyczne pasma poszczególnych substancji poruszające się z właściwą dla siebie prędkością. Szerokość tych pasm zaleŝy od sposobu wprowadzenia analizowanej mieszaniny do układu rozdzielczego oraz od szybkości i rodzaju dyfuzji, jaka zawsze towarzyszy procesom chromatograficznym. O selektywności rozdziału chromatograficznego decyduje rodzaj oddziaływań substancji z obydwoma fazami, a sprawność rozdziału limitują zjawiska dyfuzji. W przypadku chromatografii adsorpcyjnej fazę stacjonarną stanowią róŝnego typu ciała stałe o rozwiniętej powierzchni, zwane adsorbentami, takie jak węgiel aktywny, Ŝel krzemionkowy, 2
3 aktywny tlenek glinu itp. O ich działaniu decyduje przede wszystkim sposób aktywacji powierzchni i obecność zanieczyszczeń trwale związanych z powierzchnią, które mogą blokować centra aktywne adsorbenta. Z powodzeniem stosowana jest zarówno chromatografia adsorpcyjna w układach gaz/ciało stałe, jak i ciecz/ciało stałe. W chromatografii podziałowej (gaz/ciecz lub ciecz/ciecz) ciekłą fazę stacjonarną nanosi się cienkim filmem na powierzchnię specjalnych nośników, którymi najczęściej są odpowiednio oczyszczone ziemie okrzemkowe o niewielkiej powierzchni właściwej rzędu 1 m 2 /g. W przypadku kolumn o małej średnicy (tzw. kolumn kapilarnych) ciekłą fazę stacjonarną pokrywa się wewnętrzną ściankę kolumny. W podziałowej chromatografii gazowej jako fazy stacjonarne stosuje się najczęściej oleje silikonowe, wysokocząsteczkowe węglowodory oraz róŝnego typu niskolotne ciecze typu polieterów, poliestrów i in. W chromatografii ciecz/ciecz fazami stacjonarnymi mogą być zarówno polarne ciecze, takie jak woda, niektóre nitryle, glikole i in., jak i niepolarne, np. węglowodory alifatyczne. W tym drugim przypadku mówimy o tzw. chromatografii z odwróconymi fazami. O wartości współczynników podziału w chromatografii typu ciecz/ciecz decydują specyficzne lub niespecyficzne oddziaływania miedzy cząsteczkami rozdzielanych substancji i cząsteczkami obu faz chromatograficznych. Są to zwykle oddziaływania w sferze elektronowej (siły dyspersji, orientacji, tworzenie słabych kompleksów donorowo akceptorowych, wiązań wodorowych itd.). W cieczowej chromatografii jonowymiennej proces chromatograficzny prowadzi się w kolumnach wypełnionych jonitem (np. sulfonowany kopolimer styrenu z diwinylobenzenem) albo na płytkach pokrytych warstwą jonitu. Powinowactwo jonów do jonitów danego typu zaleŝy od budowy jonu, (wielkość promienia jonowego, ładunek), jak i od struktury i własności jonitu (rodzaj grupy funkcyjnej, struktura powierzchni, wielkość ziarna itd.). Zwykle jony o wyŝszej wartościowości sorbują się lepiej od jonów o mniejszym ładunku. Chromatografia bibułowa Chromatografia bibułowa jest najprostszą ze stosowanych technik chromatograficznych. Oddaje ona nieocenione usługi przy badaniu niewielkich próbek na przykład pochodzenia biologicznego. Cały proces chromatograficzny przeprowadza się na pasku bibuły - czystej albo impregnowanej odpowiednimi substancjami, np. Ŝywicami jonowymiennymi. W zaleŝności od rodzaju analizy naleŝy dobrać odpowiedni gatunek bibuły oraz ewentualnie substancję impregnującą. Substancje badane w roztworze lotnego rozpuszczalnika w ilości 1 50 µg nanosi się punktowo na bibułę za pomocą kapilarki, mikropipetki lub mikrostrzykawki. Rozpuszczalnik powinien odparować przed analizą. Dla celów preparatywnych niekiedy substancje nanosi się na bibułę w postaci wąskiego pasma aby uzyskać większą wydajność rozdzielanych składników. Rozpuszczalniki rozwijające (fazę ruchomą) dobiera się w zaleŝności od własności składników analizowanej mieszaniny. Przepływ fazy ruchomej przez pasek bibuły osiąga się przez zanurzenie krawędzi bibuły w rozpuszczalniku w taki sposób, Ŝeby naniesiona na bibułę próbka znajdowała się tuŝ przed lustrem cieczy spełniającej rolę fazy ruchomej. Technicznie proces rozwijania chromatogramu przeprowadza się w zamykanej szczelnie komorze szklanej, na dnie której umieszcza się rozpuszczalnik. Po zanurzeniu krawędzi bibuły w rozpuszczalniku zaczyna on płynąć z określoną prędkością ku górze dzięki działaniu sił kapilarnych Technika ta nosi nazwę wstępującej. Bywa stosowana takŝe technika zstępująca, polegająca na tym, Ŝe rozpuszczalnik umieszcza się w górnej części komory chromatograficznej w specjalnej rynience. Po zanurzeniu krawędzi bibuły w zawartości rynienki następuje spływanie rozpuszczalnika 3
4 wzdłuŝ paska bibuły. W przypadku, kiedy bibuła nie jest impregnowana dodatkowymi substancjami rolę fazy stacjonarnej w procesie chromatograficznym spełnia woda zawarta w bibule i związana z nią częściowo chemicznie, a częściowo tylko siłami fizycznymi. Proces rozdziału chromatograficznego zachodzi zgodnie z omówionym wcześniej mechanizmem podziału substancji pomiędzy dwie fazy ciekłe. Szybkość migracji analizowanej substancji zaleŝy od jej współczynnika podziału, a ten wynika ze zdolności rozpuszczania się tej substancji w fazie nieruchomej (wodzie) i ruchomej (w rozpuszczalniku organicznym nie mieszającym się z wodą). Po upływie określonego czasu lub teŝ po przebyciu określonej drogi przez rozpuszczalnik bibułę wyciąga się z komory chromatograficznej, suszy się ją dokładnie i przystępuje się do tzw. wywoływania chromatogramu. PołoŜenie plamek rozdzielonych substancji na chromatogramie ustala się metodami fizycznymi (fluorescencja w świetle nadfioletowym, radioaktywność) albo metodami chemicznymi polegającymi na spowodowaniu reakcji barwnej pomiędzy badaną substancją a odpowiednio dobranym odczynnikiem wywołującym. Odczynnik ten wprowadza się na bibułę w postaci aerozolu z małego rozpylacza. Na podstawie połoŝenia plamek na chromatogramie określamy jakościowy skład badanej próbki. Najłatwiej dokonuje się tego na podstawie porównania chromatogramu z rozwijanym równolegle chrornatogramem mieszaniny wzorcowej złoŝonej ze składników, których oczekujemy w analizowanej próbce. Inny sposób polega na korzystaniu z tzw. wielkości retencyjnych charakteryzujących kaŝdą substancję. Podstawową wielkością retencyjną w chromatografii planarnej jest współczynnik R f : R f = l s /l r gdzie: l s - oznacza dystans (w cm) przebyty przez analizowaną substancję, l r - odległość przebytą przez czoło rozpuszcza1nika. Sposób wyznaczania wartości R f z chromatogramu ilustruje rys.1 Rys.1 Wyznaczanie wartości R f z chromatogramu Istnieje zaleŝność pomiędzy wielkością plamki na chromatogramie i ilością wprowadzonej substancji. Po wyznaczeniu krzywej wzorcowej w układzie: powierzchnia plamki - ilość substancji, moŝna określić zawartość danego składnika w analizowanej mieszaninie. Inną metodą ilościowej interpretacji chromatogramów jest pomiar intensywności zabarwienia plamek na całej ich długości lub szerokości. Pomiaru intensywności dokonuje się za pomocą specjalnych przyrządów zwanych fotodensytometrami. Dokładne wyniki ilościowe moŝna takŝe uzyskać przez wycięcie fragmentu bibuły z p1amką i ekstrakcję substancji odpowiednim 4
5 rozpuszczalnikiem. Wyekstrahowaną substancję oznacza się ilościowo kolorymetrycznie lub spektrofotometrycznie (na podstawie sporządzonej krzywej wzorcowej) albo innymi metodami analizy chemicznej. Chromatografia cienkowarstwowa Chromatografia cienkowarstwowa (w skrócie z ang. TLC = Thin Layer Chromatography) ma szereg cech wspólnych z bibułową - posiada wszystkie jej zalety, natomiast pozwala uniknąć wielu jej wad. Fazę nieruchomą (adsorbent, ciecz na nośniku, jonit, porowaty polimer) nanosi się cienką warstwą (ok.0,25 mm) na płytkę szklaną lub metalową w postaci drobnoziarnistego proszku. Aby uzyskać powtarzalne wyniki analiz, zarówno grubość warstwy, jak i równomierność jej rozłoŝenia na wszystkich uŝywanych płytkach musi być taka sama. Dlatego stosuje się zwykle specjalne urządzenia do nanoszenia sorbenta na płytki. Po naniesieniu warstwy sorbenta poddaje się ją suszeniu w temperaturze C. W odmianie adsorpcyjnej chromatografii cienkowarstwowej najczęściej stosuje się jako fazę stacjonarną Ŝele krzemionkowe (ok. 80% zastosowań), niekiedy tlenek glinu, ziemię okrzemkową i in. MoŜliwości doboru rozpuszczalnika w chromatografii cienkowarstwowej są bardzo szerokie. Doboru rozpuszczalnika dokonuje się zwykle na podstawie tzw. szeregu eluotropowego rozpuszczalników ułoŝonego w kolejności rosnącej polarności jego składników. Analizowane mieszaniny wprowadza się na płytkę identycznie jak w przypadku chromatografii bibułowej. Do rozwijania chromatogramów stosuje się najczęściej technikę wstępującą. Wywoływanie chromatogramów przeprowadza się po wysuszeniu płytki. tj. po odparowaniu zawartego w niej rozpuszczalnika rozwijającego podobnie jak w chromatografii bibułowej. RównieŜ metody jakościowej i ilościowej interpretacji chromatogramów są takie same (wizualizacja chromatogramów, porównywanie wartości R f, pomiary ilościowe). W tym miejscu jednak warto wymienić szereg zalet chromatografii cienkowarstwowej w porównaniu z bibułową. Obok wspomnianej juŝ wcześniej moŝliwości stosowania róŝnorodnych faz stacjonarnych w TLC istnieje znacznie większy asortyment substancji rozwijających i wywołujących, poniewaŝ w odróŝnieniu od bibuły, stosowane sorbenty nieorganiczne są odporne na silnie agresywne związki, takie jak stęŝone kwasy, ługi, silne utleniacze itp. Istotną zaletą TLC jest moŝliwość szybkiego rozwijania chromatogramów. Przeciętny czas rozwijania chromatogramu wynosi ok. 1 godz. podczas gdy w chromatografii bibułowej jest to proces często wielogodzinny. Ponadto na ogół sprawność rozdziału techniką TLC jest wyŝsza niŝ w chromatografii bibułowej. Objawia się to w lepszym wykształceniu plamek i mniejszych ich rozmiarach. Dzięki temu osiąga się z reguły lepsze wyniki interpretacji jakościowej i ilościowej analiz. Wykonanie ćwiczenia Ćwiczenie polega na rozdziale i analizie trzech grup barwników w dwóch układach rozwijających. W tym celu naleŝy sporządzić dwa układy rozwijające, odpowiedni zestaw rozpuszczalników tak by sumaryczna ilość mieszaniny wynosiła 100 cm 3. Układ rozwijający I składa się z n-butanolu, kwasu octowego i wody zmieszanych z sobą w porcjach objętościowych odpowiednio 5 : 1 : 2. Układ rozwijający II składa się z octanu etylu, metanolu i 5n wodorotlenku amonu (5% NH 3 ) zmieszanych w proporcji objętościowej 6 : 3 : 1. Tak przygotowanymi układami napełnić odpowiednie komory rozwijające. 5
6 UWAGA: Układów powyŝszych nie naleŝy sporządzać w przypadku gdy komory są juŝ napełnione. Posługując się szablonami nanieść na płytki chromatograficzne za pomocą kapilar kolejno: 1. barwniki A, B, C, D, E oraz mieszaninę M 2. barwniki a, b, c, d, e oraz mieszaninę m 3. barwniki 1, 2, 3, 4 Wszystkie trzy zestawy naleŝy nanosić na płytki w podwójnych egzemplarzach ze względu na konieczność rozwijania ich w dwóch róŝnych układach. Linia startu barwników powinna znajdować się w odległości nie mniejszej niŝ 1 cm od dolnej krawędzi płytki oraz powinna być zaznaczona delikatnie ołówkiem, średnica naniesionych plamek winna wynosić 1-1,5 mm. Nanoszenie barwników kapilarą dokonywać od razu na dwóch płytkach ze względu na oszczędność kapilar kapilary zuŝyte wyrzucamy do kosza. Płytki z naniesionymi barwnikami umieszczamy dolną krawędzią moŝliwie pionowo, w komorach rozwijających. Chromatogramy rozwijać do momentu gdy front rozpuszczalnika osiągnie odległość 1-0,5 cm od górnej krawędzi, zaznaczając ołówkiem linię frontu zaraz po wyjęciu płytki z komory. Zarysować delikatnie kontury plamek dla analizy A - M, a - m, 1 4, następnie ponownie uczynić to w świetle ultrafioletowym lampy kwarcowej znajdującej się w wyposaŝeniu ćwiczenia. Wyznaczyć środki plamek i zmierzyć odległość od linii startu (x) oraz odległość czoła rozpuszczalnika (y). Obliczyć R f, zapisać uwagi co do kształtu, koloru i sposobu uwizualnienia plamek. W przypadku barwników 1-4 wyznaczyć ilość zanieczyszczeń dla kaŝdego z nich zaś dla zestawów A - M i a - m podać rodzaje barwników znajdujących się w mieszaninach. Zaznaczyć w sprawozdaniu przydatność układu do analizy. Wzór sprawozdania Temat: Chromatografia cienkowarstwowa Po porównaniu plamek z układu I i II stwierdzono, Ŝe: W mieszaninie M znajdowały się barwniki:... W mieszaninie m znajdowały się barwniki:... Barwnik 1 zawierał... zanieczyszczenia Barwnik 2 zawierał... zanieczyszczenia Barwnik 3 zawierał... zanieczyszczenia Barwnik 4 zawierał... zanieczyszczenia 6
7 Układ I Barwniki Ilość plamek Kształt i kolor plamek x [mm] y [mm] R f A B C D E M a b c d e m
8 Układ II Barwniki Ilość plamek Kształt i kolor plamek x [mm] y [mm] R f A B C D E M a b c d e m
ĆWICZENIE 3: CHROMATOGRAFIA PLANARNA
ĆWICZENIE 3: CHROMATOGRAFIA PLANARNA Chromatografia jest to metoda chemicznej analizy instrumentalnej, w której dokonuje się podziału substancji (w przeciwprądzie) między fazę nieruchomą i fazę ruchomą.
Bardziej szczegółowoChromatografia. Chromatografia po co? Zastosowanie: Podstawowe rodzaje chromatografii. Chromatografia cienkowarstwowa - TLC
Chromatografia Chromatografia cienkowarstwowa - TLC Chromatografia po co? Zastosowanie: oczyszczanie wydzielanie analiza jakościowa analiza ilościowa Chromatogram czarnego atramentu Podstawowe rodzaje
Bardziej szczegółowoPodstawy chromatografii i technik elektromigracyjnych / Zygfryd Witkiewicz, Joanna Kałużna-Czaplińska. wyd. 5, 4 dodr. Warszawa, 2015.
Podstawy chromatografii i technik elektromigracyjnych / Zygfryd Witkiewicz, Joanna Kałużna-Czaplińska. wyd. 5, 4 dodr. Warszawa, 2015 Spis treści Przedmowa 11 1. Wprowadzenie 13 1.1. Krótka historia chromatografii
Bardziej szczegółowoPodstawy chromatografii i technik elektromigracyjnych / Zygfryd Witkiewicz, Joanna Kałużna-Czaplińska. wyd. 6-1 w PWN. Warszawa, cop.
Podstawy chromatografii i technik elektromigracyjnych / Zygfryd Witkiewicz, Joanna Kałużna-Czaplińska. wyd. 6-1 w PWN. Warszawa, cop. 2017 Spis treści Przedmowa 11 1. Wprowadzenie 13 1.1. Krótka historia
Bardziej szczegółowoCHROMATOGRAFIA ADSORPCYJNA I PODZIAŁOWA. 1. Rozdział barwników roślinnych metodą chromatografii adsorpcyjnej (techniką kolumnową)
Ćwiczenie nr 7 CHROMATOGRAFIA ADSORPCYJNA I PODZIAŁOWA 1. Rozdział barwników roślinnych metodą chromatografii adsorpcyjnej (techniką kolumnową) Zasada: Barwniki roślinne charakteryzują się różnym powinowactwem
Bardziej szczegółowoa) Ćwiczenie praktycze: Sublimacja kofeiny z kawy (teofiliny z herbaty i teobrominy z kakao)
ĆWICZENIE 5 SUBLIMACJA I CHROMATOGRAFIA Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodami oczyszczania i rozdziału substancji organicznych. Sublimacja jest metodą, za pomocą której można wyodrębnić i oczyścić
Bardziej szczegółowoChromatografia. Chromatografia po co? Zastosowanie: Optymalizacja eluentu. Chromatografia kolumnowa. oczyszczanie. wydzielanie. analiza jakościowa
Chromatografia Chromatografia kolumnowa Chromatografia po co? Zastosowanie: oczyszczanie wydzielanie Chromatogram czarnego atramentu analiza jakościowa analiza ilościowa Optymalizacja eluentu Optimum 0.2
Bardziej szczegółowo8. CHROMATOGRAFIA CIENKOWARSTWOWA
8. CHROMATOGRAFIA CIENKOWARSTWOWA opracował: Wojciech Zapała I. WPROWADZENIE Chromatografia cieczowa naleŝy do najwaŝniejszych metod analizy mieszanin róŝnorodnych związków chemicznych. Polega ona na zróŝnicowanej
Bardziej szczegółowoGraŜyna Chwatko Zakład Chemii Środowiska
Chromatografia podstawa metod analizy laboratoryjnej GraŜyna Chwatko Zakład Chemii Środowiska Chromatografia gr. chromatos = barwa grapho = pisze Michaił Siemionowicz Cwiet 2 Chromatografia jest metodą
Bardziej szczegółowoCHROMATOGRAFIA BARWNIKÓW ROŚLINNYCH
POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTRUKCJA Z LABORATORIUM W ZAKŁADZIE BIOFIZYKI Ćwiczenie 1 CHROMATOGRAFIA BARWNIKÓW ROŚLINNYCH I. Wiadomości teoretyczne W wielu dziedzinach nauki i techniki spotykamy się z problemem
Bardziej szczegółowoTeoria do ćwiczeń laboratoryjnych
Pracownia studencka Zakładu Analizy Środowiska Teoria do ćwiczeń laboratoryjnych Chromatografia cienkowarstwowa MONITORING ŚRODOWISKA Chromatografia cienkowarstwowa (ang. Thin Layer Chromatography, TLC)
Bardziej szczegółowoSORPCJA WILGOCI SORPCJA WILGOCI
SORPCJA WILGOCI Materiały porowate o właściwościach hydrofilowych chłoną wilgoć z powietrza w ilości zaleŝnej od jego wilgotności względnej. Chłonięcie W ten sposób wilgoci z powietrza nazywa się sorpcją,
Bardziej szczegółowoJolanta Jaroszewska-Manaj 1. i identyfikacji związków organicznych. Jolanta Jaroszewska-Manaj 2
Jolanta Jaroszewska-Manaj 1 1 Chromatograficzne metody rozdzielania i identyfikacji związków organicznych Jolanta Jaroszewska-Manaj 2 Jolanta Jaroszewska-Manaj 3 Jolanta Jaroszewska-Manaj 4 Jolanta Jaroszewska-Manaj
Bardziej szczegółowoPrawo dyfuzji (prawo Ficka) G = k. F. t (c 1 c 2 )
EKSTRAKCJA Metoda rozdzielania mieszanin ciekłych lub stałych za pomocą ciekłego rozpuszczalnika, polegająca na poddaniu mieszaniny ciał działaniu odpowiedniego rozpuszczalnika w celu wydzielenia z niej
Bardziej szczegółowoPROCESY JEDNOSTKOWE W TECHNOLOGIACH ŚRODOWISKOWYCH WYMIANA JONOWA
KIiChŚ PROCESY JEDNOSTKOWE W TECHNOLOGIACH ŚRODOWISKOWYCH Ćwiczenie nr 2 WYMIANA JONOWA Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest określenie roboczej zdolności wymiennej jonitu na podstawie eksperymentalnie wyznaczonej
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 14 ANALIZA INSTRUMENTALNA CHROMATOGRAFIA CIENKOWARSTWOWA W IDENTYFIKACJI SKŁADNIKÓW ROZDZIELANYCH MIESZANIN. DZIAŁ: Chromatografia
ĆWICZENIE 14 ANALIZA INSTRUMENTALNA CHROMATOGRAFIA CIENKOWARSTWOWA W IDENTYFIKACJI SKŁADNIKÓW ROZDZIELANYCH MIESZANIN DZIAŁ: Chromatografia ZAGADNIENIA Chromatografia planarna; podział na chromatografię
Bardziej szczegółowoFazą ruchomą może być gaz, ciecz lub ciecz w stanie nadkrytycznym, a fazą nieruchomą ciało stałe lub ciecz.
Chromatografia jest to metoda fizykochemicznego rozdziału składników mieszaniny związków w wyniku ich różnego podziału pomiędzy fazę ruchomą a nieruchomą. Fazą ruchomą może być gaz, ciecz lub ciecz w stanie
Bardziej szczegółowoChromatografia kolumnowa planarna
Chromatografia kolumnowa planarna Znaczenie chromatografii w analizie i monitoringu środowiska lotne zanieczyszczenia organiczne (alifatyczne, aromatyczne) w powietrzu, glebie, wodzie Mikrozanieczyszczenia
Bardziej szczegółowoKontrola produktu leczniczego. Piotr Podsadni
Kontrola produktu leczniczego Piotr Podsadni Kontrola Kontrola - sprawdzanie czegoś, zestawianie stanu faktycznego ze stanem wymaganym. Zakres czynności sprawdzający zapewnienie jakości. Jakość to stopień,
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 14. Maria Bełtowska-Brzezinska KINETYKA REAKCJI ENZYMATYCZNYCH
Ćwiczenie 14 aria Bełtowska-Brzezinska KINETYKA REAKCJI ENZYATYCZNYCH Zagadnienia: Podstawowe pojęcia kinetyki chemicznej (szybkość reakcji, reakcje elementarne, rząd reakcji). Równania kinetyczne prostych
Bardziej szczegółowoZjawiska powierzchniowe
Zjawiska powierzchniowe Adsorpcja Model Langmuira Model BET 1 Zjawiska powierzchniowe Adsorpcja Proces gromadzenia się substancji z wnętrza fazy na granicy międzyfazowej; Wynika z tego, że w obszarze powierzchniowym
Bardziej szczegółowoOPTYMALIZACJA EFEKTÓW ROZDZIELANIA W KOLUMNACH KAPILARNYCH DOBÓR PRĘDKOŚCI PRZEPŁYWU GAZU
OPTYMALIZACJA EFEKTÓW ROZDZIELANIA W KOLUMNACH KAPILARNYCH DOBÓR PRĘDKOŚCI PRZEPŁYWU GAZU 1. WPROWADZENIE W czasie swej wędrówki wzdłuż kolumny pasmo chromatograficzne ulega poszerzeniu, co jest zjawiskiem
Bardziej szczegółowoWspółczesne metody chromatograficzne : Chromatografia cienkowarstwowa
Ćwiczenie 2: Chromatografia dwuwymiarowa (TLC 2D) Celem ćwiczenia jest zaobserwowanie rozdziału mieszaniny aminokwasów w dwóch układach rozwijających. Aminokwasy: Asp, Tyr, His, Leu, Ala, Val, Gly (1%
Bardziej szczegółowoWspółczesne metody chromatograficzne: Chromatografia cienkowarstwowa
Ćwiczenie 2: Chromatografia dwuwymiarowa (TLC 2D) 1. Celem ćwiczenia jest zaobserwowanie rozdziału mieszaniny aminokwasów w dwóch układach rozwijających. Aminokwasy: Asp, Cys, His, Leu, Ala, Val (1% roztwory
Bardziej szczegółowoStrona 1 z 6. Wydział Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego Podstawy Chemii - Laboratorium Rozdzielanie Substancji - Wprowadzenie
ROZDZIELANIE SUBSTANCJI Rozdzielanie substancji jest jednym z najistotniejszych problemów w pracy laboratoryjnej. Problem ten ma istotne znaczenie zarówno dla preparatyki (chemiczna synteza preparatów),
Bardziej szczegółowoPOTWIERDZANIE TOŻSAMOSCI PRZY ZASTOSOWANIU RÓŻNYCH TECHNIK ANALITYCZNYCH
POTWIERDZANIE TOŻSAMOSCI PRZY ZASTOSOWANIU RÓŻNYCH TECHNIK ANALITYCZNYCH WSTĘP Spełnianie wymagań jakościowych stawianych przed producentami leków jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjenta.
Bardziej szczegółowoIlościowa analiza mieszaniny alkoholi techniką GC/FID
Ilościowa analiza mieszaniny alkoholi techniką GC/FID WPROWADZENIE Pojęcie chromatografii obejmuje grupę metod separacji substancji, w których występują diw siły: siła powodująca ruch cząsteczek w określonym
Bardziej szczegółowoKolumnowa Chromatografia Cieczowa I. 1. Czym różni się (z punktu widzenia użytkownika) chromatografia gazowa od chromatografii cieczowej?
Kolumnowa Chromatografia Cieczowa I 1. Czym różni się (z punktu widzenia użytkownika) chromatografia gazowa od chromatografii cieczowej? 2. Co jest miarą polarności rozpuszczalników w chromatografii cieczowej?
Bardziej szczegółowoJakościowa i ilościowa analiza mieszaniny alkoholi techniką chromatografii gazowej
Jakościowa i ilościowa analiza mieszaniny alkoholi techniką chromatografii gazowej WPROWADZENIE Pojęcie chromatografii obejmuje grupę metod separacji substancji, w których występują diw siły: siła powodująca
Bardziej szczegółowoPORÓWNANIE FAZ STACJONARNYCH STOSOWANYCH W HPLC
PORÓWNANIE FAZ STACJONARNYCH STOSOWANYCH W HPLC Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego 1. Wstęp Chromatografia jest techniką umożliwiającą rozdzielanie składników
Bardziej szczegółowoCHROMATOGRAFIA W UKŁADACH FAZ ODWRÓCONYCH RP-HPLC
CHROMATOGRAFIA W UKŁADACH FAZ ODWRÓCONYCH RP-HPLC MK-EG-AS Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej Gdańsk 2009 Chromatograficzne układy faz odwróconych (RP) Potocznie: Układy chromatograficzne, w których
Bardziej szczegółowoStrona 1 z 6. Wydział Chemii UJ, Chemia medyczna Podstawy Chemii - Laboratorium Rozdzielanie Substancji - Wprowadzenie
ROZDZIELANIE SUBSTANCJI Rozdzielanie substancji jest jednym z najistotniejszych problemów w pracy laboratoryjnej. Problem ten ma istotne znaczenie zarówno dla preparatyki (chemiczna synteza preparatów),
Bardziej szczegółowoANALIZA ŚLADOWYCH ZANIECZYSZCZEŃ ŚRODOWISKA I ROK OŚ II
ANALIZA ŚLADOWYCH ZANIECZYSZCZEŃ ŚRODOWISKA I ROK OŚ II Ćwiczenie 1 Przygotowanie próbek do oznaczania ilościowego analitów metodami wzorca wewnętrznego, dodatku wzorca i krzywej kalibracyjnej 1. Wykonanie
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI p-nitrofenolu METODĄ SPEKTROFOTOMETRII ABSORPCYJNEJ
Ćwiczenie nr 13 WYZNCZNIE STŁEJ DYSOCJCJI p-nitrofenolu METODĄ SPEKTROFOTOMETRII BSORPCYJNEJ I. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie metodą spektrofotometryczną stałej dysocjacji słabego kwasu,
Bardziej szczegółowoCHROMATOGRAFIA. Sprawdzono w roku 2014 przez K. Czapińską. Teoria Metody rozdzielcze i proces rozdzielania
2 CHROMATOGRAFIA Zagadnienia teoretyczne Charakterystyka metody chromatograficznej, elementy układu chromatograficznego, chromatografia cieczowa (kolumnowa i cienkowarstwowa), chromatografia gazowa. Najczęściej
Bardziej szczegółowoCHROMATOGRAFIA. Sprawdzono w roku 2017 przez A. Hałkę-Grysińską. Teoria Metody rozdzielcze i proces rozdzielania
2 Zagadnienia teoretyczne Charakterystyka metody chromatograficznej, elementy układu chromatograficznego, chromatografia cieczowa (kolumnowa i cienkowarstwowa), chromatografia gazowa. Najczęściej stosowane
Bardziej szczegółowo3. Jak zmienią się właściwości żelu krzemionkowego jako fazy stacjonarnej, jeśli zwiążemy go chemicznie z grupą n-oktadecylodimetylosililową?
1. Chromatogram gazowy, na którym widoczny był sygnał toluenu (t w =110 C), otrzymany został w następujących warunkach chromatograficznych: - kolumna pakowana o wymiarach 48x0,25 cala (podaj długość i
Bardziej szczegółowoCIWOŚCI LIPOFILOWYCH WYBRANYCH PESTYCYDÓW TECHNIKĄ CHROMATOGRAFII PLANARNEJ
Ćwiczenie nr B4 BADANIE WŁAŚCIWO CIWOŚCI LIPOFILOWYCH WYBRANYCH PESTYCYDÓW TECHNIKĄ CHROMATOGRAFII PLANARNEJ I. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie właściwości lipofilowych pestycydów techniką
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 3. Analiza tuszu metodą chromatografii cienkowarstwowej oraz spektrofotometrii UV/Vis
Ćwiczenie nr 3 Analiza tuszu metodą chromatografii cienkowarstwowej oraz spektrofotometrii UV/Vis 1.Wprowadzenie Analiza tuszu jest wykonywana w laboratoriach kryminalistycznych w celu potwierdzenia lub
Bardziej szczegółowoTechniki immunochemiczne. opierają się na specyficznych oddziaływaniach między antygenami a przeciwciałami
Techniki immunochemiczne opierają się na specyficznych oddziaływaniach między antygenami a przeciwciałami Oznaczanie immunochemiczne RIA - ( ang. Radio Immuno Assay) techniki radioimmunologiczne EIA -
Bardziej szczegółowo2 k CHROMATOGRAFIA. Teoria Metody rozdzielcze i proces rozdzielania
2 k CHROMATOGRAFIA Zagadnienia teoretyczne Charakterystyka metody chromatograficznej, elementy układu chromatograficznego, chromatografia cieczowa (kolumnowa i cienkowarstwowa),. Najczęściej stosowane
Bardziej szczegółowoĆwiczenie A-4 Metody rozdzielania i oczyszczania substancji chemicznych.
Ćwiczenie A-4 Metody rozdzielania i oczyszczania substancji chemicznych. Wymagania teoretyczne: 1. Metody rozdzielania i oczyszczania substancji: a) Krystalizacja b) Ekstrakcja c) Sublimacja d) Destylacja
Bardziej szczegółowoCHROMATOGRAFICZNE METODY ROZDZIAŁU SUBSTANCJI
CHROMATOGRAFICZNE METODY ROZDZIAŁU SUBSTANCJI Chromatografia, pisanie kolorem (gr. chroma = kolor + graphe = pisanie) jest techniką służącą do rozdzielania lub badania składu mieszanin związków chemicznych.
Bardziej szczegółowoPytania z Wysokosprawnej chromatografii cieczowej
Pytania z Wysokosprawnej chromatografii cieczowej 1. Jak wpłynie 50% dodatek MeOH do wody na retencję kwasu propionowego w układzie faz odwróconych? 2. Jaka jest kolejność retencji kwasów mrówkowego, octowego
Bardziej szczegółowoCzy równowaga jest procesem korzystnym? dr hab. prof. nadzw. Małgorzata Jóźwiak
Czy równowaga jest procesem korzystnym? dr hab. prof. nadzw. Małgorzata Jóźwiak 1 Pojęcie równowagi łańcuch pokarmowy równowagi fazowe równowaga ciało stałe - ciecz równowaga ciecz - gaz równowaga ciało
Bardziej szczegółowo-- w części przypomnienie - Gdańsk 2010
Chromatografia cieczowa jako technika analityki, przygotowania próbek, wsadów do rozdzielania, technika otrzymywania grup i czystych substancji Cz. 4. --mechanizmy retencji i selektywności -- -- w części
Bardziej szczegółowoCHROMATOGRAFIA GAZOWA (GC)
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Katedra Analizy Środowiska CHROMATOGRAFIA GAZOWA (GC) Gdańsk 2007 GC - chromatografia gazowa 2 1. Wprowadzenie do chromatografii gazowej Chromatografia jest fizykochemiczną
Bardziej szczegółowoJakościowe i ilościowe oznaczanie alkoholi techniką chromatografii gazowej
Jakościowe i ilościowe oznaczanie alkoholi techniką chromatografii gazowej Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. 1. Wstęp teoretyczny Zagadnienie rozdzielania
Bardziej szczegółowoKONDUKTOMETRIA. Konduktometria. Przewodnictwo elektrolityczne. Przewodnictwo elektrolityczne zaleŝy od:
KONDUKTOMETRIA Konduktometria Metoda elektroanalityczna oparta na pomiarze przewodnictwa elektrolitycznego, którego wartość ulega zmianie wraz ze zmianą stęŝenia jonów zawartych w roztworze. Przewodnictwo
Bardziej szczegółowoprof. dr hab. Małgorzata Jóźwiak
Czy równowaga w przyrodzie i w chemii jest korzystna? prof. dr hab. Małgorzata Jóźwiak 1 Pojęcie równowagi łańcuch pokarmowy równowagi fazowe równowaga ciało stałe - ciecz równowaga ciecz - gaz równowaga
Bardziej szczegółowoWpływ ilości modyfikatora na współczynnik retencji w technice wysokosprawnej chromatografii cieczowej
Wpływ ilości modyfikatora na współczynnik retencji w technice wysokosprawnej chromatografii cieczowej WPROWADZENIE Wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC) jest uniwersalną techniką analityczną, stosowaną
Bardziej szczegółowoIdentyfikacja węglowodorów aromatycznych techniką GC-MS
Identyfikacja węglowodorów aromatycznych techniką GC-MS Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. 1.Wstęp teoretyczny Zagadnienie rozdzielania mieszanin związków
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA GDAŃSKA
POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA TECHNOLOGII CHEMICZNEJ Ćwiczenia laboratoryjne CHEMIA I TECHNOLOGIA MATERIAŁÓW BARWNYCH USUWANIE BARWNIKÓW ZE ŚCIEKÓW PRZEMYSŁU TEKSTYLNEGO Z WYKORZYSTANIEM
Bardziej szczegółowoROZDZIELENIE OD PODSTAW czyli wszystko (?) O KOLUMNIE CHROMATOGRAFICZNEJ
ROZDZIELENIE OD PODSTAW czyli wszystko (?) O KOLUMNIE CHROMATOGRAFICZNEJ Prof. dr hab. inż. Agata Kot-Wasik Katedra Chemii Analitycznej Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska agawasik@pg.gda.pl ROZDZIELENIE
Bardziej szczegółowoKreacja aromatów. Techniki przygotowania próbek. Identyfikacja składników. Wybór składników. Kreacja aromatu
Kreacja aromatów Techniki przygotowania próbek Identyfikacja składników Wybór składników Kreacja aromatu Techniki przygotowania próbek Ekstrakcja do fazy ciekłej Ekstrakcja do fazy stałej Desorpcja termiczna
Bardziej szczegółowoAnaliza tuszu metodą chromatografii cienkowarstwowej
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII ZAKŁAD ANALIZY ŚRODOWISKA Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 2 Analiza tuszu metodą chromatografii cienkowarstwowej Gdańsk, 2017 I Cel ćwiczenia Celem
Bardziej szczegółowoCZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA SZYBKOŚĆ REAKCJI CHEMICZNYCH. ILOŚCIOWE ZBADANIE SZYBKOŚCI ROZPADU NADTLENKU WODORU.
CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA SZYBKOŚĆ REAKCJI CHEMICZNYCH. ILOŚCIOWE ZBADANIE SZYBKOŚCI ROZPADU NADTLENKU WODORU. Projekt zrealizowany w ramach Mazowieckiego programu stypendialnego dla uczniów szczególnie uzdolnionych
Bardziej szczegółowoMateriały polimerowe laboratorium
Materiały polimerowe laboratorium Wydział Chemiczny, Studia Stacjonarne II stopnia (magisterskie), rok 1, semestr 2 kierunek: INŻYNIERIA CHEMICZNA I PROCESOWA specjalność: Inżynieria procesów chemicznych
Bardziej szczegółowoAdsorpcyjne oczyszczanie gazów z zanieczyszczeń związkami organicznymi
Pracownia: Utylizacja odpadów i ścieków dla MSOŚ Instrukcja ćwiczenia nr 17 Adsorpcyjne oczyszczanie gazów z zanieczyszczeń związkami organicznymi Uniwersytet Warszawski Wydział Chemii Zakład Dydaktyczny
Bardziej szczegółowoOFERTA TEMATÓW PROJEKTÓW DYPLOMOWYCH (MAGISTERSKICH) do zrealizowania w Katedrze INŻYNIERII CHEMICZNEJ I PROCESOWEJ
OFERTA TEMATÓW PROJEKTÓW DYPLOMOWYCH (MAGISTERSKICH) do zrealizowania w Katedrze INŻYNIERII CHEMICZNEJ I PROCESOWEJ Badania kinetyki utleniania wybranych grup związków organicznych podczas procesów oczyszczania
Bardziej szczegółowoMetody chromatograficzne w chemii i biotechnologii, wykład 6. Łukasz Berlicki
Metody chromatograficzne w chemii i biotechnologii, wykład 6 Łukasz Berlicki Techniki elektromigracyjne Elektroforeza technika analityczna polegająca na rozdzielaniu mieszanin związków przez wymuszenie
Bardziej szczegółowoĆwiczenie laboratoryjne nr 5 dla e-rolnictwa (3 - skrypt).
Ćwiczenie laboratoryjne nr 5 dla e-rolnictwa (3 - skrypt). Metody chromatograficzne rozdział białka i jonów amonowych na kolumnie wypełnionej żelem Sephadex G-25. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie
Bardziej szczegółowoPytania z Chromatografii Cieczowej
Pytania z Chromatografii Cieczowej 1. Podaj podstawowe różnice, z punktu widzenia użytkownika, między chromatografią gazową a cieczową (podpowiedź: (i) porównaj możliwości wpływu przez chromatografistę
Bardziej szczegółowoK02 Instrukcja wykonania ćwiczenia
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego K2 Instrukcja wykonania ćwiczenia Wyznaczanie krytycznego stężenia micelizacji (CMC) z pomiarów napięcia powierzchniowego Zakres zagadnień obowiązujących
Bardziej szczegółowo4A. Chromatografia adsorpcyjna... 1 4B. Chromatografia podziałowa... 3 4C. Adsorpcyjne oczyszczanie gazów... 5
Wykonanie ćwiczenia 4A. Chromatografia adsorpcyjna... 1 4B. Chromatografia podziałowa... 3 4C. Adsorpcyjne oczyszczanie gazów... 5 4A. Chromatografia adsorpcyjna Stanowisko badawcze składa się z: butli
Bardziej szczegółowoEKSTRAKCJA W ANALITYCE. Anna Leśniewicz
EKSTRAKCJA W ANALITYCE Anna Leśniewicz definicja: ekstrakcja to proces wymiany masy w układzie wieloskładnikowym i wielofazowym polegający na przeniesieniu jednego lub więcej składników z jednej fazy do
Bardziej szczegółowoTermodynamika fazy powierzchniowej Zjawisko sorpcji Adsorpcja fizyczna: izoterma Langmuira oraz BET Zjawiska przylegania
ermodynamika zjawisk powierzchniowych 3.6.1. ermodynamika fazy powierzchniowej 3.6.2. Zjawisko sorpcji 3.6.3. Adsorpcja fizyczna: izoterma Langmuira oraz BE 3.6.4. Zjawiska przylegania ZJAWISKA PWIERZCHNIWE
Bardziej szczegółowoWyznaczanie stałej szybkości reakcji wymiany jonowej
Wyznaczanie stałej szybkości reakcji wymiany jonowej Ćwiczenie laboratoryjne nr 4 Elementy termodynamiki i kinetyki procesowej Anna Ptaszek Elementy kinetyki chemicznej Pojęcie szybkości reakcji Pojęcie
Bardziej szczegółowoinstrumentalna. Tom 2 rozdz. 1.4.4 (str. 25-26); 14.1 14.3.10 (str. 348 425)
Imię i Nazwisko Studenta Data Ocena Podpis Prowadzącego 2 CHROMATOGRAFIA Na ćwiczeniach z TLC obowiązuje materiał zawarty w podręczniku: R. Kocjan Chemia analityczna. Podręcznik dla studentów. Analiza
Bardziej szczegółowo1. Od czego i w jaki sposób zależy szybkość reakcji chemicznej?
Tematy opisowe 1. Od czego i w jaki sposób zależy szybkość reakcji chemicznej? 2. Omów pomiar potencjału na granicy faz elektroda/roztwór elektrolitu. Podaj przykład, omów skale potencjału i elektrody
Bardziej szczegółowoPrędkości cieczy w rurce są odwrotnie proporcjonalne do powierzchni przekrojów rurki.
Spis treści 1 Podstawowe definicje 11 Równanie ciągłości 12 Równanie Bernoulliego 13 Lepkość 131 Definicje 2 Roztwory wodne makrocząsteczek biologicznych 3 Rodzaje przepływów 4 Wyznaczania lepkości i oznaczanie
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 1 Analiza jakościowa w chromatografii gazowej Wstęp
Pracownia dyplomowa III rok Ochrona Środowiska Licencjat (OŚI) Ćwiczenie 1 Analiza jakościowa w chromatografii gazowej Wstęp Chromatografia jest metodą fizykochemiczną metodą rozdzielania składników jednorodnych
Bardziej szczegółowoBADANIE WYBRANYCH WŁAŚCIWOŚCI WYTWORÓW PAPIERNICZYCH
BADANIE WYBRANYCH WŁAŚCIWOŚCI WYTWORÓW PAPIERNICZYCH Wytwór papierniczy jest to produkt otrzymany w postaci wstęgi lub arkusza przez spilśnienie odpowiednio przygotowanych włókien roślinnych (rzadziej
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych. Ćwiczenie nr 3. Analiza tuszu metodą chromatografii cienkowarstwowej oraz spektrofotometrii UV/Vis
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII ZAKŁAD ANALIZY ŚRODOWISKA Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 3 Analiza tuszu metodą chromatografii cienkowarstwowej oraz spektrofotometrii UV/Vis Gdańsk,
Bardziej szczegółowoRP WPROWADZENIE. M. Kamiński PG WCh Gdańsk Układy faz odwróconych RP-HPLC, RP-TLC gdy:
RP WPRWADZENIE M. Kamiński PG WCh Gdańsk 2013 Układy faz odwróconych RP-HPLC, RP-TLC gdy: Nisko polarna (hydrofobowa) faza stacjonarna, względnie polarny eluent, składający się z wody i dodatku organicznego;
Bardziej szczegółowoJJManaj IZO-chromatografia
Metody identyfikacji związków organicznych Chromatograficzne metody rozdzielania Jolanta Jaroszewska-Manaj i identyfikacji związków organicznych #1 1 #2 2 Chromatografia Fizyczna metoda wykorzystująca
Bardziej szczegółowoWPŁYW ILOŚCI MODYFIKATORA NA WSPÓŁCZYNNIK RETENCJI W TECHNICE WYSOKOSPRAWNEJ CHROMATOGRAFII CIECZOWEJ
WPŁYW ILOŚCI MODYFIKATORA NA WSPÓŁCZYNNIK RETENCJI W TECHNICE WYSOKOSPRAWNEJ CHROMATOGRAFII CIECZOWEJ Wprowadzenie Wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC) jest uniwersalną technika analityczną, stosowaną
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM Z CHEMII ORGANICZNEJ Chromatografia Cienkowarstwowa (TLC)
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA CHEMII ORGANICZNEJ, BIOORGANICZNEJ I BIOTECHNOLOGII LABORATORIUM Z CHEMII ORGANICZNEJ Chromatografia Cienkowarstwowa (TLC) Prowadzący: mgr inż. Sebastian Budniok
Bardziej szczegółowoĆw. M 12 Pomiar współczynnika lepkości cieczy metodą Stokesa i za pomocą wiskozymetru Ostwalda.
Ćw. M 12 Pomiar współczynnika lepkości cieczy metodą Stokesa i za pomocą wiskozymetru Ostwalda. Zagadnienia: Oddziaływania międzycząsteczkowe. Ciecze idealne i rzeczywiste. Zjawisko lepkości. Równanie
Bardziej szczegółowoEKOLOGIA I OCHRONA ŚRODOWISKA W TRANSPORCIE LABORATORIUM Ćwiczenie 5. Temat: Ocena skuteczności działania katalitycznego układu oczyszczania spalin.
EKOLOGIA I OCHRONA ŚRODOWISKA W TRANSPORCIE LABORATORIUM Ćwiczenie 5 Temat: Ocena skuteczności działania katalitycznego układu oczyszczania spalin. 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest ocena skuteczności
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE ROZMIARÓW
POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTRUKCJA Z LABORATORIUM W ZAKŁADZIE BIOFIZYKI Ćwiczenie 6 WYZNACZANIE ROZMIARÓW MAKROCZĄSTECZEK I. WSTĘP TEORETYCZNY Procesy zachodzące między atomami lub cząsteczkami w skali molekularnej
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 5 Barwniki roślinne. Ekstrakcja barwników asymilacyjnych. Rozpuszczalność chlorofilu
ĆWICZENIE 5 Barwniki roślinne Ekstrakcja barwników asymilacyjnych 400 mg - zhomogenizowany w ciekłym azocie proszek z natki pietruszki 6 ml - etanol 96% 2x probówki plastikowe typu Falcon na 15 ml 5x probówki
Bardziej szczegółowo1. MODELOWANIE I SYMULACJA PRACY PREPARATYWNEJ KOLUMNY CHROMATOGRAFICZNEJ I KOLUMNY ADSORPCYJNEJ PROGRAMEM Kolumna Chromatograficzna
1. MODELOWANIE I SYMULACJA PRACY PREPARATYWNEJ KOLUMNY CHROMATOGRAFICZNEJ I KOLUMNY ADSORPCYJNEJ PROGRAMEM Kolumna Chromatograficzna opracował: Krzysztof Kaczmarski I. WPROWADZENIE Najprostszym modelem
Bardziej szczegółowo4. WYZNACZENIE IZOTERMY ADSORPCJI METODĄ ECP
4. WYZNACZENIE IZOTERMY ADSORPCJI METODĄ ECP Opracował: Krzysztof Kaczmarski I. WPROWADZENIE W chromatografii adsorpcyjnej rozdzielanie mieszanin jest uwarunkowane różnym powinowactwem adsorpcyjnym składników
Bardziej szczegółowo1.Wstęp. Ćwiczenie nr 9 Zatężanie z wody związków organicznych techniką SPE (solid phase extraction)
1.Wstęp Ćwiczenie nr 9 Zatężanie z wody związków organicznych techniką SPE (solid phase extraction) W analizie mikrośladowych ilości związków organicznych w wodzie bardzo ważny jest etap wstępny, tj. etap
Bardziej szczegółowoKONKURS CHEMICZNY,,ROK PRZED MATURĄ
KONKURS CHEMICZNY,,ROK PRZED MATURĄ ROK SZKOLNY 2007/2008 ETAP SZKOLNY Numer kodowy Suma punktów: Podpisy Komisji: 1.... 2.... 3.... Informacje dla ucznia: 1. Arkusz zawiera 12 zadań. 2. Pisemnych odpowiedzi
Bardziej szczegółowo5. WYZNACZENIE KRZYWEJ VAN DEEMTER a I WSPÓŁCZYNNIKA ROZDZIELENIA DLA KOLUMNY CHROMATOGRAFICZNEJ
5. WYZNACZENIE KRZYWEJ VAN DEEMTER a I WSPÓŁCZYNNIKA ROZDZIELENIA DLA KOLUMNY CHROMATOGRAFICZNEJ Opracował: Krzysztof Kaczmarski I. WPROWADZENIE Sprawność kolumn chromatograficznych określa się liczbą
Bardziej szczegółowoSeria 2, ćwiczenia do wykładu Od eksperymentu do poznania materii
Seria 2, ćwiczenia do wykładu Od eksperymentu do poznania materii 8.1.21 Zad. 1. Obliczyć ciśnienie potrzebne do przemiany grafitu w diament w temperaturze 25 o C. Objętość właściwa (odwrotność gęstości)
Bardziej szczegółowoXXI Regionalny Konkurs Młody Chemik FINAŁ część I
Katowice, 16.12.2009 XXI Regionalny Konkurs Młody Chemik FINAŁ część I ZADANIE 1. KRZYśÓWKA ZWIĄZKI WĘGLA I WODORU (9 punktów) RozwiąŜ krzyŝówkę. Litery z wyszczególnionych pól utworzą hasło nazwę węglowodoru:
Bardziej szczegółowoRÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW.
RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW. Zagadnienia: Zjawisko dysocjacji: stała i stopień dysocjacji Elektrolity słabe i mocne Efekt wspólnego jonu Reakcje strącania osadów Iloczyn rozpuszczalności Odczynnik
Bardziej szczegółowoPołączenie HPLC z ICP-MS
Nowoczesne metody analityczne wykorzystujące detektor mas Zastosowanie ICP MS do badania specjacji ICP MS : Spektrometria mas ze wzbudzeniem w plazmie indukcyjnie sprzężonej (analiza ultra-śladowa) LA
Bardziej szczegółowoTechniki Rozdzielania Mieszanin
Techniki Rozdzielania Mieszanin Techniki Sorpcji i Chromatografii cz. I prof. dr hab. inż. Marian Kamiński Gdańsk 2010 Chromatografia cieczowa jako technika analityki, przygotowania próbek, wsadów do rozdzielania,
Bardziej szczegółowo2. Ekstrakcja cieczy = C1 C2
ĆWICZENIE 10 SUBLIMACJA I EKSTRAKCJA 1. Sublimacja Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą sublimacji, za pomocą której można rozdzielić i oczyścić niewielkie ilości stałych substancji organicznych.
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CEMII Pracownia studencka Katedra Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 4 WYDRĘBNIANIE WIELPIERŚCIENIWYC WĘGLWDRÓW ARMATYCZNYC (WWA) Z GLEBY
Bardziej szczegółowoWyznaczanie współczynnika lepkości cieczy za pomocą wiskozymetru Höpplera (M8)
Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy za pomocą wiskozymetru Höpplera (M8) W P R O W A D Z E N I E Jakikolwiek przepływ cieczy rzeczywistej cechuje zawsze poślizg warstewek. PoniewaŜ w cieczach istnieją
Bardziej szczegółowodla której jest spełniony warunek równowagi: [H + ] [X ] / [HX] = K
RÓWNOWAGI W ROZTWORACH Szwedzki chemik Svante Arrhenius w 1887 roku jako pierwszy wykazał, że procesowi rozpuszczania wielu substancji towarzyszy dysocjacja, czyli rozpad cząsteczek na jony naładowane
Bardziej szczegółowoABSORPCYJNE OCZYSZCZANIE GAZÓW ODLOTOWYCH Z TLENKÓW AZOTU Instrukcja wykonania ćwiczenia 23
ABSORPCYJNE OCZYSZCZANIE GAZÓW ODLOTOWYCH Z TLENKÓW AZOTU Instrukcja wykonania ćwiczenia 23 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą absorpcyjnego usuwania tlenków azotu z gazów odlotowych.
Bardziej szczegółowoRozdział barwników roślinnych techniką cienkowarstwowej chromatografii adsorpcyjnej
Rozdział barwników roślinnych techniką cienkowarstwowej chromatografii adsorpcyjnej Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest teoretyczne i praktyczne zapoznanie studentów z techniką cienkowarstwowej chromatografii
Bardziej szczegółowoChemiczne metody analizy ilościowej / Andrzej Cygański. - wyd. 7. Warszawa, Spis treści. Przedmowa do siódmego wydania 13
Chemiczne metody analizy ilościowej / Andrzej Cygański. - wyd. 7. Warszawa, 2011 Spis treści Przedmowa do siódmego wydania 13 1. Zagadnienia ogólnoanalityczne 15 1.1. Zadania i rola chemii analitycznej
Bardziej szczegółowoPolitechnika Warszawska. Wydział Budownictwa Mechaniki i Petrochemii w Płocku Laboratorium Chemii Budowlanej
Politechnika Warszawska Wydział Budownictwa Mechaniki i Petrochemii w Płocku Laboratorium Chemii Budowlanej Instrukcja do ćwiczenia: SZYBKOŚĆ PRZEMIAN CHEMICZNYCH Opracowała: dr inŝ. Maria Bukowska Płock,
Bardziej szczegółowo