Wymagania ogólne na zajęciach z fizyki. Przedmiotowy system oceniania (PSO) Klasa druga - zakres rozszerzony

Transkrypt

1 Wymagania ogólne na zajęciach z fizyki. Przedmiotowy system oceniania (PSO) Klasa druga - zakres rozszerzony 1. Podręcznik i "zeszyt". A. Zajęcia z fizyki w zakresie rozszerzonym są realizowane w klasie drugiej (5 lekcji tygodniowo) i w klasie trzeciej (3 lekcje tygodniowo); łącznie cały cykl obejmuje 240 lekcji. Podręcznik wymagany na zajęciach: Zrozumieć fizykę 1. Podręcznik dla szkół ponadgimnazjalnych. Zakres rozszerzony, Marcin Braun, Krzysztof Byczuk, Agnieszka Seweryn-Byczuk, Elżbieta Wójtowicz, Wyd. Nowa Era, (nr dopuszczenia: 632/1/2013). Zrozumieć fizykę 2. Podręcznik dla szkół ponadgimnazjalnych. Zakres rozszerzony, Marcin Braun, Krzysztof Byczuk, Agnieszka Seweryn-Byczuk, Elżbieta Wójtowicz, Wyd. Nowa Era, Zrozumieć fizykę 3. Podręcznik dla szkół ponadgimnazjalnych. Zakres rozszerzony, Marcin Braun, Krzysztof Byczuk, Agnieszka Seweryn-Byczuk, Elżbieta Wójtowicz, Wyd. Nowa Era, B. Notatki związane z lekcjami, rozwiązania zadań domowych, notatki własne zamieścić należy w segregatorze (teczce ofertowej) tak, by w pojedynczej koszulce znajdowały się materiały dotyczące jednego tematu lekcyjnego. Teczka powinna być czytelnie podpisana (imię i nazwisko, klasa). Strona tytułowa każdej oddzielnej tematycznie jednostki lekcyjnej powinna zawierać: temat lekcji, jej numer i datę oraz notatkę podaną przez nauczyciela (dopiero po wytłumaczeniu danego zagadnienia przez nauczyciela!). Jeżeli notatka zostanie dana w postaci elektronicznej (na stronie: to po jej wydrukowaniu należy ją zamieścić w odpowiedniej koszulce. Zadania domowe mogą być dane w postaci zadań rachunkowych, testowych, problemowych, opracowania wyników doświadczenia, zagadnienia teoretycznego do samodzielnego opracowania, zestawów maturalnych. Zadania te podlegają kontroli i ocenie (wybiórczej). A. Kartkówka 2. Za co można otrzymać ocenę? Obejmuje materiał z trzech ostatnich lekcji i podstawowe umiejętności matematyczne potrzebne w fizyce. Nie musi być zapowiedziana; czas trwania minut. Forma kartkówki: a. 1 pytanie teoretyczne i 1 2 zadania rachunkowe (łatwiejsze i trudniejsze); do rozwiązania można wybrać maksymalnie dwa z trzech podanych zagadnień. Zdobyte punkty przelicza się na ocenę według tabeli 1. lub: b. dane jest 10 zdań; należy rozstrzygnąć, które z nich są prawdziwe, a które nie (forma testu wielokrotnego wyboru). Uznając zdanie za prawdziwe należy (przy odpowiednim numerze zdania) wpisać literę P (prawda), jeżeli zdanie zostało uznane za nieprawdziwe literę N (nieprawda). Za poprawny wybór uczeń uzyskuje +1 pkt, za błędny 1 pkt, a za brak wyboru 0 pkt. Oznacza to, że uczeń, który dokonał 6 poprawnych rozstrzygnięć, 1 błędnego i w 3 przypadkach wstrzymał się z wyborem, uzyskał: Uzyskaną liczbę punktów przelicza się na ocenę zgodnie z tabelą 1. UWAGA: w przypadku złapania ucznia na ściąganiu (w jakiejkolwiek formie!),otrzymuje on dodatkowo minus dwa punkty, które dodają się do liczby punktów wynikających z napisanej przez niego kartkówki. Powtórna próba ściągania (na tej samej kartkówce) oznacza odebranie pracy przez nauczyciela, co jest równoznaczne z uzyskaniem oceny niedostatecznej. Przedmiotowy system oceniania - zakres rozszerzony Strona 1 ó ó

2 B. Praca klasowa Obejmuje materiał pewnego działu (rozdziału w podręczniku; jednego większego lub dwóch mniejszych). Powinna być zapowiedziana minimum jeden tydzień przed jej planowanym terminem. Po ocenieniu przez nauczyciela, w ciągu maksymalnie dwóch tygodni od jej napisania (poza sytuacjami wyjątkowymi, jak choroba nauczyciela, przerwa świąteczna, itp.), uczniowie są informowani o uzyskanej ocenie, dostają swoje prace do przejrzenia (tylko wtedy można zgłaszać ewentualne reklamacje), po czym zwracają je nauczycielowi. Tematy zadań na pracę klasową są przygotowane wcześniej przez nauczyciela ( ksero ) i podlegają zwrotowi po napisaniu pracy klasowej. Prace klasowe uczniowie piszą tylko na przyniesionym przez siebie papierze kancelaryjnym w kratkę! Praca powinna być czytelnie podpisana (imię i nazwisko, klasa, data). Uczniowie, którzy nie pisali pracy klasowej (z przyczyn usprawiedliwionych!) w terminie pierwotnym, będą ją pisać w terminie wyznaczonym przez nauczyciela. Nieobecność nieusprawiedliwiona na pracy klasowej stanowi podstawę do postawienia oceny niedostatecznej. Każdy z uczniów, który uzyskał ocenę niższą niż celujący, ma prawo do pisania pracy poprawkowej w terminie podanym przez nauczyciela (w ciągu dwóch tygodni po ocenieniu pracy pisanej w terminie pierwotnym). Forma pracy klasowej: a. test wielokrotnego wyboru (typu prawda nieprawda ); zawiera 26 zdań (pogrupowanych tematycznie), których prawdziwość należy rozstrzygnąć. Za każdy poprawny wybór uczeń uzyskuje +1 pkt, za błędny 1 pkt, a za brak wyboru 0 pkt. Zdobyte punkty przelicza się na ocenę według tabeli 1. lub b. test otwarty (tekst z lukami); należy w oznaczone w tekście miejsca wpisać brakujący wyraz, zdanie, symbol, wzór, liczbę itp. Przeliczenie liczby zdobytych punktów na ocenę, odbywa się zgodnie z tabelą 1. lub: c. pytania teoretyczne (4 5) i zadania rachunkowe (4 6). Każde z pytań czy zadań ma podaną liczbę punktów, jaką można uzyskać za poprawne rozwiązanie (liczba punktów zależy od stopnia trudności zadania czy pytania). Z podanych zagadnień (teoretycznych i rachunkowych) można wybrać do rozwiązania maksymalnie 6 dowolnych z nich. Za niepełne rozwiązanie otrzymuje się pewną część możliwych do uzyskania punktów. Za punkt odniesienia (maksymalną liczbę punktów do zdobycia) przyjmuje się 15 punktów. Przeliczenie liczby zdobytych punktów na ocenę, odbywa się zgodnie z tabelą 1. W nawiasach podana została wartość liczbowa każdej z ocen (potrzebne przy obliczaniu oceny semestralnej lub końcoworocznej!). lub: d. zestawu zadań maturalnych, lub e. połączenie wszystkich powyższych typów. Uczeń wybiera według swojego uznania zagadnienia, które zostaną ocenione. O ocenie decyduje suma zdobytych punktów przeliczona według tabeli 1. UWAGA: w przypadku złapania na ściąganiu (w jakiejkolwiek formie!), uczniowi obniżana jest ocena końcowa (wynikająca z liczby zdobytych punktów) o jedną. Powtórna próba ściągania (na tej samej pracy klasowej) oznacza odebranie pracy przez nauczyciela, co jest równoznaczne z uzyskaniem oceny niedostatecznej. O formie pracy klasowej uczniowie są informowaniu podczas podania terminu jej przeprowadzenia. Tabela 1. Przeliczenie procent uzyskanej liczby punktów na ocenę. Procent możliwych do zdobycia punktów [%] Ocena poniżej 30 niedostateczny (1,0) ) dopuszczający (2,0) ) plus dopuszczający (2,5) ) minus dostateczny (2,75) ) dostateczny (3,0) ) plus dostateczny (3,5) ) minus dobry (3,75) ) dobry (4,0) ) plus dobry (4,5) ) minus bardzo dobry (4,75) ) bardzo dobry (5,0) ) celujący (6,0) (nie dotyczy kartkówek) W nawiasach podana została wartość liczbowa każdej z ocen (potrzebne przy obliczaniu oceny semestralnej!). Przedmiotowy system oceniania - zakres rozszerzony Strona 2

3 C. Aktywność na zajęciach W zależności od wagi tej aktywności nagradzana jest oceną lub plusem, który po zdobyciu kolejnych może być zamieniony na ocenę. D. Zadanie domowe Wszystkie zadania domowe rozwiązywane przez uczniów podlegają kontroli (wybiórczej) i ocenieniu. Uczniowie kontrolowani (wybrani przez nauczyciela lub na ochotnika ) oddają kartki (podpisane) ze swoimi rozwiązaniami i odbierają je na kolejnej lekcji fizyki. Całkowity brak danego zadania domowego, oznacza uzyskanie dwóch minusów. Brak ten należy uzupełnić do najbliższych, kolejnych zajęć. Powtórny brak rozwiązania, to kolejne dwa minusy. Jeżeli brakujące zadanie zostanie uzupełnione do najbliższych zajęć i uczeń pokaże rozwiązanie nauczycielowi, to otrzymane wcześniej dwa minusy są anulowane. Otrzymanie kolejno czterech minusów powoduje wpisanie do dziennika oceny niedostatecznej. Punkty otrzymane za rozwiązanie zadania domowego przelicza się na procent maksymalnej liczby punktów, jaka była do zdobycia, a następnie na ocenę (tabela 1). Za poprawne (i samodzielne!) rozwiązanie zadania domowego dla chętnych możliwe jest uzyskanie oceny celującej. E. Referaty uczniowskie Część tematów lekcyjnych realizowana będzie w formie referatów uczniowskich, zazwyczaj w formie prezentacji multimedialnej wykonywanej przez parę uczniów. F. Doświadczenia uczniowskie Wyniki pomiarów uzyskane w czasie doświadczeń uczniowskich powinny zostać opracowane zgodnie z sugestiami przewodnika do danego ćwiczenia. Opracowania takie podlegają ocenie (wybiórczej). 3. Jak ustalana jest ocena końcowa (semestralna lub roczna)? A. Wynika ona ze wszystkich ocen uzyskanych przez ucznia w rozpatrywanym semestrze i nie jest zwykłą średnią arytmetyczną tych ocen! B. Wstępna końcowa ocena semestralna jest średnią arytmetyczną ważoną i można ją obliczyć ze wzoru: gdzie: numer semestru, i=i lub i=ii, średnia arytmetyczna obliczona ze wszystkich ocen uzyskanych na pracach klasowych (w terminie pierwotnym i poprawkowym!) średnia arytmetyczna obliczona ze wszystkich pozostałych ocen (tj. poza pracami klasowymi) Liczbę wynikającą z powyższego wzoru (obliczoną do jednego miejsca po przecinku) zaokrągla się do najbliższej wartości podanej w tabeli 1. Ocenę niedostateczną uzyskuje się, jeżeli O S < 1,75! C. Otrzymanie oceny niedostatecznej za I semestr, oznacza konieczność zaliczenia materiału przerabianego w pierwszym semestrze w ciągu drugiego semestru, w terminie i formie ustalonej przez nauczyciela. Uczniowi przysługują maksymalnie trzy podejścia. D. Ocena końcowa (roczna ) uwzględnia oceny semestralne uzyskane w semestrze I i II, tzn. jest średnią arytmetyczną tych ocen: Otrzymaną w ten sposób liczbę (obliczoną do dwóch miejsc po przecinku) zaokrągla się do najbliższej liczby naturalnej (na świadectwie nie ma ocen połówkowych!). Przedmiotowy system oceniania - zakres rozszerzony Strona 3

4 To znaczy: 4. Jak się uczyć fizyki wskazówki praktyczne dla uczniów Praktyka pedagogiczna pokazuje, że trudności z opanowaniem materiału z fizyki wynikają głównie z następujących przyczyn: a. słaby rozwój wyobraźni (zwłaszcza przestrzennej) jakkolwiek jest to umiejętność w dużym stopniu wrodzona, to można ją rozwijać między innymi przez uczenie się takich przedmiotów jak matematyka i fizyka, b. nieumiejętność w posługiwaniu się aparatem matematycznym chodzi o brak lub niedostateczny stopień opanowania takich operacji jak: przekształcanie wzorów, przeliczanie jednostek, działania na dużych i małych liczbach w postaci wykładniczej, tworzenie i interpretowanie wykresów itp., c. zbyt małą ilością czasu poświęconego na naukę nazywając rzecz po imieniu jest to nic innego jak lenistwo, d. nieumiejętność uczenia się fizyki nie można uczyć się tego przedmiotu tak jak słówek z języka obcego czy nazw części rośliny. Odmienność uczenia się fizyki wynika z tego, że w większości innych przedmiotów sprowadza się do podawania uczniom pewnej liczby faktów, które tworzą zręby wiedzy i są następnie porządkowane, dzięki czemu uczniowie zaczynają dostrzegać i rozumieć związki łączące te fakty. Trzon nauki stanowią, zatem fakty. W przypadku fizyki fakty są elementem drugorzędnym, natomiast nadrzędne staje się zrozumienie tych faktów. Mówiąc obrazowo: Podczas ucznia się fizyki należy: fizyki nie należy (nie trzeba) się uczyć trzeba ją zrozumieć! a. porzucić całkowicie uczenie się tego przedmiotu na pamięć uczenie się regułek na pamięć bez analizy ich znaczenia ma taki sam sens jak wkuwanie na pamięć książki telefonicznej, b. doskonalić swoje podstawowe umiejętności matematyczne, c. przede wszystkim rozwiązywać problemy za pomocą podręcznika, a nie ograniczać się tylko do zwykłego jego czytania, d. polubić ten przedmiot tylko nauka z zaangażowaniem może być efektywna, e. systematycznie pracować nad tym przedmiotem. Uczenie się fizyki będzie miało sens, jeżeli uświadomisz sobie, że: a. fizyki uczymy się, aby zrozumieć zjawiska zachodzące w otaczającym nas świecie, b. uczenie się fizyki polega na poznawaniu przykładów zastosowania jej praw i powiązań istniejących między nimi, c. będziesz mógł powiedzieć, że opanowałeś dany materiał tylko wtedy, gdy będziesz umiał rozwiązać kilka nieznanych tobie wcześniej problemów z tym materiałem związanych, a nie wtedy, gdy potrafisz wyrecytować wykute na pamięć prawa. Przedmiotowy system oceniania - zakres rozszerzony Strona 4

5 5. Zasady, które należy przestrzegać podczas uczenia się fizyki 1. Systematyczność jeżeli nauka będzie polegać na tzw. akcyjności czyli uczeniu się od przypadku do przypadku (np. w wieczór przed pracą klasową), to jej efekty będą dalekie od oczekiwanych. Można się nauczyć w przeciągu krótkiego czasu dużej liczby słówek, dat, nazwisk czy terminów, ale nie da się w tym czasie zrozumieć choćby jednej teorii fizycznej. 2. Operatywność wiąże się to z umiejętnością zastosowania wzorów przy rozwiązywaniu zadań. Wymaga to znajomości użytych symboli, zrozumienia zależności występujących pomiędzy występującymi w nich wielkościami fizycznymi. Można to osiągnąć przede wszystkim przez samodzielne ćwiczenia w rozwiązywaniu zadań (domowych i nie tylko). Należy zatem stosować się do podstawowej zasady dydaktycznej: działać = zrozumieć Sposób uczenia się opierający się głównie na czytaniu, tak jak w przedmiotach humanistycznych, jest w przypadku fizyki nieefektywny. Dlatego po przeczytaniu danego tekstu należy przystąpić do rozwiązywania zadań i problemów. Im więcej zadań i problemów zostanie rozwiązanych, tym lepsza będzie znajomość i zrozumienie fizyki. Dotyczy to wszystkich przedmiotów ścisłych. 3. Posługiwanie się wyobraźnią analizowanie wykresów, wzorów, rysunków czy schematów pozwala wytworzyć w umyśle wyobrażenia zjawisk fizycznych. Jest to znacznie ważniejsze od znajomości regułek, które są tylko narzędziami przekazywania prawdy o świecie. 6. Jak rozwiązywać zadania z fizyki? Rozwiązanie zadania wiąże się nie tylko z podaniem odpowiedzi (z wyjątkiem testu wyboru), ale pokazaniem sposobu rozwiązania. Zatem podanie tylko wyniku końcowego bez przedstawienia sposobu dojścia do niego, będzie traktowane jako brak rozwiązania! Istotna jest tu również jakość tego rozwiązania, na którą składa się przejrzystość i estetyka pracy, liczba błędów, nieścisłości czy sposób opisu. Co powinno zawierać kompletne rozwiązanie zadania? 1. Schematyczne przedstawienie treści zadania najczęściej wiąże się to z wypisaniem danych i szukanych, wykonaniem rysunku i pisemnym komentarzem (analizą) dotyczącym zjawisk, których zadanie dotyczy. Jeżeli dane liczbowe były podane w jednostkach niepodstawowych, to przeliczyć na podstawowe (np. l = 50 cm = 0,5 m). W przypadku danych liczbowych o dużych bądź małych wartościach, zapisać je w postaci wykładniczej (np. r = 6000 km = m = m) 2. Wypisanie wyjściowych zależności opisujących rozpatrywane zjawisko i ich przekształcanie wraz z krótkim opisem podejmowanych. Jakkolwiek bezpośrednie działania na liczbach wydają się prostsze od działań na symbolach (literach), to należy dążyć do wyrobienia nawyku i umiejętności przekształcania wzorów na symbolach, gdyż: a. wzór końcowy w postaci symbolicznej daje pełniejszy obraz umożliwiając analizę wpływu różnych wielkości fizycznych na wynik końcowy, b. umożliwia sprawdzenie jednostki i tym samym wstępną weryfikację poprawności otrzymanej zależności, c. rozwiązanie na symbolach jest bardziej przejrzyste dla sprawdzającego, d. części zadań, zwłaszcza problemowych nie da się rozwiązać na samych liczbach, e. wyprowadzony wzór łatwo wykorzystać w innym zadaniu lub dla innych danych liczbowych, Przedmiotowy system oceniania - zakres rozszerzony Strona 5

6 f. mniejsze jest prawdopodobieństwo popełnienia błędu w czasie działań na liczbach, wynik końcowy jest często dokładniejszy dzięki uniknięciu stosowania przybliżeń podczas działań na liczbach, g. na różnego typu egzaminach i sprawdzianach wymaga się umiejętności wyprowadzenia wzoru końcowego. 3. Wyraźne podanie wzoru końcowego. Rozwiązanie bez wzoru końcowego jest niemal zawsze "słabsze", bo dzięki wzorowi wiemy nie tylko "ile", ale także, dlaczego właśnie tyle". 4. Sprawdzenie jednostki szukanej wielkości fizycznej wynikającej z wzoru końcowego. Jeżeli na przykład, po wyprowadzeniu wzoru na prędkość, sprawdzenie jednostki daje wynik m/s 2, to wyprowadzony wzór jest na pewno błędny. Otrzymanie oczekiwanej jednostki nie oznacza natomiast, że z całą pewności wyprowadzona zależność jest prawdziwa! 5. Podstawienie danych liczbowych i otrzymanie wyniku końcowego. 6. Napisanie pisemnej odpowiedzi wyraźnie podającej co wyliczono i ile wyniosła wartość szukanej wielkości fizycznej. 7. Uwagi końcowe, czyli wskazówki i dobre rady, którymi najczęściej wybrukowane jest piekło! A. W ciągu każdego semestru możesz jeden raz zgłosić nieprzygotowanie do zajęć (nie dotyczy sytuacji, gdy zostały zapowiedziane pisemne prace kontrolne!). Nieprzygotowanie do zajęć (np. z powodu braku zadania domowego) należy zgłosić samodzielnie na samym początku lekcji! Niewykorzystane nieprzygotowania nie przenoszą się na kolejny semestr! B. Jeśli na lekcji czegoś nie rozumiesz, nie bój się poprosić nauczyciela, aby wytłumaczył to jeszcze raz. Podobno, kto pyta to nie błądzi, o ile zadaje sensowne pytania! Nauczyciel jest po to, aby tobie pomóc zrozumieć materiał, który powinieneś sobie przyswoić. C. Jeśli twierdzisz, że nic nie wiesz i nic nie rozumiesz, to albo nie wiesz, co mówisz, albo zachorowałeś na ciężką chorobę zwana totalnym lenistwem, albo za wcześnie skończyłeś gimnazjum! Jeżeli uważasz, że żadna z tych sytuacji nie ma miejsca w twoim przypadku, to znaczy, że musisz coś wiedzieć i rozumieć, a twoim zadaniem jest to umiejętnie sprzedać nauczycielowi. D. Pamiętaj, że nieobecności na zajęciach (nie tylko nieusprawiedliwione) nie są wygodną wymówką o nieprzygotowaniu do lekcji. Nie byłeś na zajęciach, to masz obowiązek samodzielnie uzupełnić brakujące notatki i zadania domowe, na przykład od kolegi czy koleżanki - nie żyjesz przecież na pustyni! E. Sama obecność na lekcjach (nie tylko fizyki!), nawet bardzo aktywna, nie oznacza, że już wszystko wiesz i wszystko rozumiesz. Przejrzyj w domu notatki z lekcji, przeczytaj odpowiedni fragment z podręcznika, w razie potrzeby dotrzyj do innych źródeł (inna książka, internet, itp.) Zastanów się, co rozumiesz a czego nie. Inaczej mówiąc ucz się aktywnie i systematycznie! Tylko wtedy osiągniesz dobre wyniki nauczania, a lekcja nie będzie dla ciebie horrorem i straconym czasem. F. Zadania domowe staraj się rozwiązywać samodzielnie, bo przecież z takimi zadaniami zetkniesz się potem na kartkówce czy pracy klasowej! Nie zniechęcaj się, jeżeli nie uda ci się od razu rozwiązać wszystkich zadań - spróbuj jeszcze raz. Przedmiotowy system oceniania - zakres rozszerzony Strona 6

7 8. Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny Ocena niedostateczna: Uczeń spełnił mniej niż 50% wymagań podstawowych. Uczeń nie opanował wiadomości i umiejętności określonych podstawą programową nauczania fizyki w danej klasie, a braki w wiadomościach uniemożliwiają mu dalsze zdobywanie wiedzy z fizyki. Nie jest w stanie rozwiązać zadań o niewielkim stopniu trudności. Nie wykazuje chęci zdobycia wiedzy. Ocena dopuszczająca: Uczeń spełnił 50% wymagań podstawowych. Uczeń ma braki w opanowaniu treści zawartych w podstawie programowej, ale nie przekreśla to możliwości uzyskania przez niego podstawowej wiedzy z fizyki w ciągu dalszej nauki. Uczeń rozwiązuje typowe zadania teoretyczne i praktyczne o niewielkim stopniu trudności. Wykazuje chęć zdobywania wiedzy. Ocena dostateczna: Uczeń spełnił 75% wymagań podstawowych. Uczeń opanował wiadomości i umiejętności określone w wymaganiach podstawowych. Rozwiązuje typowe zadania teoretyczne i praktyczne o średnim stopniu trudności. Ocena dobra: Uczeń spełnił 75% wymagań podstawowych oraz 50% wymagań ponadpodstawowych (rozszerzających). Uczeń w pełni opanował wiadomości i umiejętności określone w poziomie podstawowym, częściowo spełnia wymagania ponadpodstawowe, czyli w dużej mierze zna materiał określony programem nauczania. Poprawnie stosuje wiadomości, rozwiązuje samodzielnie typowe zadania teoretyczne i praktyczne. Ocena bardzo dobra: Uczeń spełnił 75% wymagań podstawowych oraz 75% wymagań ponadpodstawowych. Uczeń opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności określony programem nauczania fizyki w danej klasie. Sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami, samodzielnie rozwiązuje problemy teoretyczne i praktyczne. Stosuje posiadaną wiedzę w nowych sytuacjach. Ocena celująca: Uczeń spełnił wszystkie wymagania na ocenę bardzo dobrą oraz rozwiązał wskazane zadanie wykraczające poza treści programowe. Uczeń posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania. Samodzielnie rozwija własne uzdolnienia. Sprawnie posługuje się posiadaną wiedzą w rozwiązywaniu problemów. Proponuje rozwiązania nietypowe. Osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach. Uwaga: Szczegółowe wymagania podstawowe i rozszerzające (dotyczące danego tematu lekcji) zamieszczone zostały w wynikowym programie nauczania. Przedmiotowy system oceniania - zakres rozszerzony Strona 7