GAZETA OKOLIC PIASECZNA Nr 5/2009 (7) 18 września tys. egz. ISSN

Transkrypt

1 Ciekawy temat? Reklama lub ogłoszenie? GAZETA OKOLIC PIASECZNA Nr 5/2009 (7) 18 września tys. egz. ISSN Skuteczność stowarzyszeń Według traktatów i innych mądrych tekstów, społeczeństwa obywatelskiego powinno być wszędzie pełno. Tymczasem nie ma go prawie nigdzie. Ale gdy się wreszcie budzi, potrafi robić rewolucję. str. 2 Asfaltownia w Piasecznie? Być może już niedługo powstanie w Piasecznie wytwórnia mas bitumicznych i betonowych. Planowana lokalizacja inwestycji to ulica Żeromskiego w pobliżu skrzyżowania z ul. Armii Krajowej. Piszemy o kontrowersjach związanych z budową asfaltowni. str. 2 Nie marnuj jedzenia! Nie marnuj jedzenia. Wyrzuć do śmieci stare przyzwyczajenia to kampania społeczna, której celem jest uświadomienie negatywnych skutków ekologicznych, społecznych i ekonomicznych marnowania żywności. str. 3 Słupy polityczne Dawno już przeminął szum wyborów do Parlamentu Europejskiego. Ale nadal wiszące podobizny kandydatów skłaniają do refleksji nad sposobem komunikowania się polityków z wyborcami. str. 4 A to Polska właśnie 4 czerwca 1989 roku, w przerwie dłubania paluchem w głośniku czarno-białego telewizora, zauważyłem Panią dziennikarkę (jak dorosłem dowiedziałem się że to Szczepkowska), która powiedziała słynne słowa. Nie rozumiałem o co chodzi i szczerze mówiąc mało mnie to wtedy obchodziło. str. 4 Życie na łańcuchu Pies to najlepszy przyjaciel człowieka. Ale czy rzeczywiście jest przez nas traktowany jak przyjaciel? Chodząc ulicami naszych miejscowości mam wątpliwości. str. 5 Rebelia Sztuki Organizując warsztaty dla młodzieży czuję, że robię coś dobrego Wiem, że w ten sposób umożliwiam realizowanie swojego talentu wielu młodym ludziom, którzy, tak jak ja parę lat wcześniej, nie mają możliwości finansowych, by móc rozwijać swoje pasje a jednocześnie pragną kreatywnie spędzić czas. str. 6 Zniszczona tożsamość Sebastian Bryciński Piaseczno, rok 2009, miasto ogłoszone kulturalną stolicą Mazowsza. Wydawać by się mogło, że to powód do dumy. Dziwi więc fakt, że samorządowcy dbając o kulturę, jednocześnie unicestwiają zabytki. A przecież wystarczy wyjrzeć przez okna budynku gminy żeby zobaczyć, co się dzieje na rynku. To czego nie zabrała nam wojna, dziś swoimi decyzjami niszczą urzędnicy, bez jakiejkolwiek refleksji i poszanowania dla historii. Odkopali ratusz Urszula Kucharska W poprzednim numerze Okolicy został poruszony problem gospodarki odpadami na terenie naszej gminy. Kontynuując ten wątek przedstawiamy Państwu plany ministra środowiska w dziedzinie gospodarki stałymi odpadami. Rzeczpospolita Polska podpisała w 2001 roku, w toku negocjacji akcesyjnych z Unią Europejską, rozdział pt. Środowisko, w którym zobowiązała się do wprowadzenia europejskich zasad organizacyjno-logistycznych do polskiego systemu fot. Sebastian Bryciński W ostatnim czasie na oczach mieszkańców Piaseczna przeprowadzane są prace rewitalizacji rynku (plac Piłsudskiego). W ramach projektu na osi kościoła św. Anny i wschodniej pierzei rynku przewidziano fontannę. Dziś mało kto wie, że dokładnie w tym miejscu stał do 1794 roku piaseczyński ratusz. Podczas Insurekcji Kościuszkowskiej (bitwa pod Gołkowem 29 kwietnia 1794 r.) wojska rosyjskie zajęły Piaseczno. Stacjonowały m.in. w kościele św. Anny. Oddziały kozaków z armii Suworowa zniszczyły liczący sobie kilka wieków ratusz. Budynek był murowano-drewniany i posiadał wieżę. Na skutek zniszczeń wiele cennych elementów jego wyposażenia zapadło się do piwnic, między innymi pieczęcie miasta, system wag i miar oraz rozmaite zabytki ruchome Fakt ten potwierdziły ubiegłoroczne prace ziemne na terenie rynku. Prowadzono je w ramach Funduszu Spójności, wykorzystując dotacje z Unii Europejskiej na przeprowadzenie linii ciepłowniczej. Historyczne mury zostały wówczas częściowo zniszczone a wykopywane wraz z ziemią fragmenty m.in. XVI-wiecznych kafli piecowych, renesansowego szkła weneckiego, biżuterii i Odsłonięte fragmenty murów starego ratusza. Ekopolityka Państwa gospodarki odpadami. Mimo, że od tamtej pory upłynęło już osiem lat, zobowiązanie to jest nadal aktualne a postępy w jego realizacji bardzo powolne. Rada Ministrów przekazała do Sejmu projekt polityki ekologicznej państwa w latach EKOLOGICZNE, PRZYDOMOWE OCZYSZCZALNIE ŚCIEKÓW» Pełna adaptacja do warunków terenowych.» Bardzo niskie koszty eksploatacji» Załatwianie formalności. eko.kan@o2.pl tel glinianej, glazurowanej zastawy z XV XVIII w. wysypywały się wprost na drogę. Wśród materiałów zebranych naprędce pod gąsienicami koparki na hałdzie wykopu znaleziono także elementy tureckiej fajki z XVII w., wyroby z kości słoniowej, metalowe okucia drzwi i skoble. Zatrważające jest to, że inwestor, czyli miasto Piaseczno, przekopując na wskroś piwnice gotyckiego ratusza, nie powiadomiło o tym w porę Głównego Konserwatora Zabytków bądź archeologa. A dwa dni po powiadomieniu Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, wykonawca zasypał piwnice przywracając pierwotną nawierzchnię, przez co uniemożliwił przebadanie historycznego stanowiska i przeprowadzenie prac ratunkowych. Historia spływa rynsztokiem Tam gdzie przez 400 lat nasi ojcowie uczyli się odpowiedzialności, demokracji i samorządności - dziś, dokładnie pośrodku piwnic, znajduje się studzienka kanalizacyjna. Nasuwa się myśl, iż jedynym priorytetem władz Gminy jest polityka ściekowa, a historia dokończenie na str. 2 z perspektywą do roku Zawiera on strategię i plan działań rządu na najbliższe lata, opisuje cele polskiej polityki ekologicznej i metody ich osiągnięcia. W niniejszym dokumencie istotny ustęp poświęcony został racjonalizacji gospodarki odpadami. Lecz nie ma jeszcze u nas skutecznego systemu segregacji i odzysku odpadów komunalnych (91% ich masy trafia na wysypiska). W tej dziedzinie prawodawstwo unijne jest dość dobrze rozbudowane. Wydano dziewięć dyrektyw między innymi o gospodarce odpadami, o składowaniu odpadów czy spalaniu odpadów. Część z nich nie została jeszcze wdrożona do polskiego porządku prawnego. Co więcej, dyrektywy te zobowiązują Polskę do odzyskiwania co najmniej 60% odpadów i recyklingu co najmniej 55% opakowań. Ponadto Polska zobowiązała się w Traktacie Akcesyjnym do zamknięcia do 2012 roku wszystkich wysypisk niespełniających norm unijnej dyrektywy 99/31/WE. Ministerstwo Środowiska uznało, że wypełnienie wyżej wymienionych zobowiązań, będzie możliwe tylko poprzez wzmocnienie uprawnień samorządów w dziedzinie zarządzania oraz kontrolowania systemu zbierania i odzysku odpadów komunalnych. Co może to oznaczać dla zwykłego obywatela? Z pewnością będą musiały zostać wdrożone unijne zasady organizacyjno-logistyczne. Istotnym ich elementem będzie ustalenie formy własności odpadów, odpowiedzialności jednostek samorządu terytorialnego za gospodarkę komunalną czy też opłat za usuwanie odpadów. Jeśli to gminy bezpośrednio przejmą na siebie obowiązek gospodarowania odpadami, jej mieszkańcy będą płacić z tego tytułu daninę, dokończenie na str. 2

2 2 Zniszczona tożsamość dokończenie ze str. 1 spływa rynsztokiem. Paradoksalnie miasto w ostatnim czasie rozpisało konkurs p.t. Tożsamość Piaseczna. Ale czymże ona jest i gdzie jej szukać, skoro na oczach mieszkańców książęcego miasta niszczy się relikty przeszłości, relikty ratusza, symbolu samorządności i demokracji. Dlaczego władzom miasta tak zależy, by nie doszło do kompleksowych wykopalisk archeologicznych, do odsłonięcia piwnic? Jaką korzyść będzie miało miasto z zatarcia historii, zniszczenia dziedzictwa? Czy aż tak wielkim i kosztownym wyzwaniem jest, aby w płycie rynku zaznaczyć inną kostką zarys fundamentów ratusza i postawić tablicę informacyjną z opisem historii tego obiektu, jak to ma miejsce w innych historycznych miastach, np. na warszawskiej Starówce? fot. Sebastian Bryciński Ekopolityka państwa dokończenie ze str. 1 której będzie można użyć tylko w określonych celach. Trudno jest przewidzieć, kiedy rząd i parlament przygotują i przegłosują odpowiednie ustawy. W związku z tym redakcja Okolicy pragnęłaby zaapelować do mieszkańców naszej gminy: rozpocznijmy stosowne działania nie czekając, aż ktoś za nas coś załatwi. Oczywiście mądre prawo, jeśli powstanie, może tylko pomóc. Jednakże przy obecnym stanie prawnym wiele można osiągnąć poprzez instytucję referendum gminnego. Udowodnijmy więc sobie, że jesteśmy obywatelami, że więzy miedzy nami są na tyle silne, aby móc sobie nawzajem zaufać! Źródła: Polityka ekologiczna Państwa w latach z perspektywą do roku 2016, Ministerstwo Środowiska, str ; 5 listopada 1429 roku na zamku warszawskim podpisano akt lokacji książęcego miasta Piaseczno na prawie chełmińskim. Jak łatwo spostrzec, obchodzimy 580-lecie lokacji miasta! Czyż nie byłoby chlubą dla Piaseczna, gdyby z tej okazji odkopać piwnice pierwszego ratusza i wyeksponować je? Harcerstwo nauczyło mnie patriotyzmu, zamiłowania do historii, ale przede wszystkim poszanowania prawdy. Bez przeszłości nie byłoby teraźniejszości! Czy samorządowcy, którzy powinni świecić przykładem, podążą za prawdą i zrobią wszystko co możliwe aby ocalić ślady naszej lokalnej historii? Historii, która ukształtowała Piaseczno. Czy raczej ją zignorują? To się okaże Zgodnie z opublikowanym w Biuletynie Informacji Publicznej Gminy Piaseczno zawiadomieniem, firma Budownictwo Drogowe Jarpol S.A. wszczęła postępowanie o uzyskanie pozwolenia na budowę wytwórni mas bitumicznych i betonowych. Planowana lokalizacja inwestycji to ulica Żeromskiego w pobliżu skrzyżowania z ul. Armii Krajowej. Przed uzyskaniem zgody na budowę firma musi przedstawić dokumentację dotyczącą wpływu ewentualnej wytwórni na środowisko. Jeżeli raport wykaże, że inwestycja nie niesie z sobą zagrożenia dla mieszkańców oraz środowiska naturalnego, starosta, zgodnie z prawem, będzie zobowiązany wydać zgodę na budowę. Plany firmy Jarpol napotykają jednak na żywy i stanowczy opór mieszkańców Piaseczna. Skuteczność stowarzyszeń Grzegorz Kostrzewa-Zorbas Skuteczność jest rzadsza od dobrych intencji, więc cenniejsza. Społeczeństwo obywatelskie nie musi być hasłem marzycieli, rytualną formułą polskiej konstytucji i traktatów europejskich. Według traktatów i innych mądrych tekstów, społeczeństwa obywatelskiego powinno być wszędzie pełno. Tymczasem nie ma go prawie nigdzie. Ale gdy się wreszcie budzi, potrafi robić rewolucję. Na rozległym terytorium miasta i gminy Piaseczno, obok historycznych towarzystw miast ogrodów Zalesia Dolnego i Górnego, aktywne stają się inne stowarzyszenia stare i młode. W sam raz, aby stawić czoło wyzwaniom cywilizacyjnym, chaosowi przestrzennemu, dyktatowi deweloperów, zapóźnieniom inwestycji komunikacyjnych i innych publicznych, zagrożeniom dziedzictwa kultury i przyrody. Wzorem rewolucja w nieodległym Milanówku. Milanówek ma ponad stuletnie tradycje myśli i organizacji społecznej, ale to właśnie zagrożenia XXI wieku spowodowały wielką mobilizację. Do stowarzyszeń z tradycją doszły nowe, na przykład promu- Asfaltownia w Piasecznie? Natalia Słodzinka Protestują zwłaszcza mieszkańcy Osiedla Staszica, które położone jest w odległości niecałego kilometra od przyszłego placu budowy. Obawiają się oni tego, że podzielą los mieszkańców pobliskiego Konstancina. Tam asfaltownię wybudowano w 2005 roku, nie zważając na fakt, iż Konstancin jest miejscowością uzdrowiskową. Przedstawione przez inwestora raporty nie wykazały, jakoby wytwórnia miała zagrażać środowisku. Mimo to mieszkańcy Konstancina skarżą się na przykry zapach z fabryki i walczą o usunięcie zakładu. Obywatele Piaseczna postanowili działać wcześniej, zanim plany firmy Jarpol zostaną wprowadzone w życie. 18. sierpnia na Skwerze Kisiela w Piasecznie odbyła się zbiórka podpisów pod protestem przeciwko budowie asfaltowni. Mieszkańcy uzyskali poparcie licznych radnych, pod koniec dnia pojawił się również wiceburmistrz Piaseczna, Bogdan jące inwestowanie w kolej jako rodzaj komunikacji najbardziej sprzyjający ludziom i przyrodzie. Liczba tych stowarzyszeń dorównała najlepszym czasom II Rzeczypospolitej. Stały się widoczne, zaczęły być partnerem dla burmistrza i rady miejskiej. Rządzenie Milanówkiem zmieniło się w dialog władz samorządowych i organizacji społecznych. Jego początkiem była reakcja obywateli na zły pomysł budowy obwodnicy drogi Warszawa - Grodzisk Mazowiecki przez zielone osiedla i cenne przyrodniczo tereny w pobliżu linii WKD. Zabytkowe miasto-ogród i jego przyrodniczą otulinę miał przeciąć ciężki tranzyt. Zjednoczeni w lokalnych organizacjach pozarządowych mieszkańcy, aby bronić tożsamości swojego miasta, powiedzieli nie pozwalam. W rezultacie władze samorządu zawarły porozumienie społeczne ze stowarzyszeniami, a rada miejska uchwaliła, że obwodnica może przebiegać tylko przez tereny przemysłowe. Żadna siła już tego nie zmieni. Równie bliskie miasto-ogród Komorów miało jeszcze trudniejsze przebudzenie. Administracyjnie nie jest gminą, a tylko osiedlem. Najpierw musiało przypomnieć sobie, że istnieje i że Temoszczuk. Protestujący krytykują lokalizację wytwórni jako zbyt zbliżoną do zabudowań mieszkalnych oraz szkół. Obawiają się nie tylko przykrego zapachu, ale przede wszystkim zagrożenia dla zdrowia, spowodowanego zwiększonym stężeniem rakotwórczych gazów w powietrzu oraz intensyfikacją i tak już uciążliwego ruchu samochodowego, zwłaszcza samochodów ciężarowych. Istotnym problemem jest dla nich również utrata wartości rynkowej posesji. Jak twierdzą, głównym atutem miejscowości podwarszawskich jest to, że dają możliwość ucieczki od hałasu i zanieczyszczeń wielkiego miasta, a jednak wciąż są na tyle blisko Warszawy, że można codziennie dojeżdżać do szkoły i pracy. Niestety, sąsiedztwo wytwórni asfaltu znacznie zmniejsza atrakcyjność mieszkania w Piasecznie, co wpływa na spadek cen działek. Michał Szweycer, przewodniczący Rady Miejskiej, powiedział dziennikarzowi TVN, że Rada jest w trakcie procedury zmiany planu zagospodarowania przestrzennego obszaru, na którym miałaby powstać asfaltownia. Nowy plan miałby zakazywać tego typu inwestycji. Przyspieszenie przez powinno stać się wspólnotą. Założone w II Rzeczypospolitej, do niedawna było bezbronne wobec nowych zagrożeń. Deweloperzy chcieli gęsto zabudować okolicę bez żadnych inwestycji w infrastrukturę. Pojawiła się też koncepcja przebudowy historycznej, wysadzanej drzewami centralnej alei na przelotową szosę łączącą drogi wojewódzkie i krajowe. Ale podobnie jak w Milanówku, zagrożenia nie osłabiły lecz wzmocniły lokalną społeczność. Mały Komorów stał się zagłębiem aktywności. Pokazał, że jest nie tylko gruntem do zabudowania. Nagle rozbudzone społeczeństwo obywatelskie doprowadziło do usunięcia masowej zabudowy z projektu zmian w studium zagospodarowania gminy. Oraz do rewizji projektu przebudowy głównej alei tak, aby zamiast zwykłym pasem asfaltu i betonu, stała się ozdobą i dumą miejscowości. To jest społeczeństwo obywatelskie w działaniu, takie jak w Skandynawii. Milanówek i Komorów skutecznie bronią się i umacniają swoją tożsamość, a przy okazji ciągną Polskę w górę europejskiej tabeli aktywności społecznej. Piaseczno ma potencjał jeszcze większy. burmistrza wprowadzenia go w życie mogłoby zapobiec budowie wytwórni. Komitet protestacyjny zachęca również mieszkańców do rejestrowania się jako strona w postępowaniu i zaskarżania decyzji władz, jeśli będzie ona korzystna dla inwestora. Marek Jaroszewski, prezes Jarpolu, uspakaja protestujących mówiąc, że pozwolenie na budowę na pewno nie zostanie wydane, jeśli firma nie spełni którejkolwiek z norm dotyczących ochrony środowiska, te zaś są bardzo rygorystyczne. Nie ma więc, jego zdaniem, powodu do obaw o zdrowie mieszkańców. Pokłada również dużą ufność w technologiach XXI wieku, które umożliwiają zapobieganie emisji trujących gazów. Stan dróg, nie tylko w powiecie piaseczyńskim, jest jednym z głównych powodów narzekań obywateli i krytyki wobec władz. Poprawa sytuacji wymaga istnienia zakładów takich jak ten, którego budowa planowana jest w Piasecznie. Nikt z narzekających nie chciałby jednak, aby wytwórnia asfaltu znalazła się w jego najbliższym sąsiedztwie. Czy lokalne władze znajdą kompromisowe rozwiązanie?

3 3 Nie marnuj jedzenia! Paweł Dobosz Nie marnuj jedzenia. Wyrzuć do śmieci stare przyzwyczajenia to kampania społeczna, której celem jest uświadomienie negatywnych skutków ekologicznych, społecznych i ekonomicznych marnowania żywności. Kampania ma również wpłynąć na zmianę postaw i zachowań indywidualnych konsumentów oraz producentów i dystrybutorów żywności. Organizatorem kampanii jest Federacja Polskich Banków Żywności. W badaniach opinii publicznej (Millward Brown SMG KRC, ) zleconych przez Federację Polskich Banków Żywności 79% społeczeństwa potwierdza, że w Polsce marnuje się dużo żywności. Wg opinii Polaków za marnowanie żywności odpowiedzialne są głownie sklepy (45%), ale także konsumenci (32%) i producenci (8%). Żywność to dobro, dzięki któremu żyjemy. Szczególnie w świetle ubóstwa i niedożywienia powinniśmy docenić dostępność do żywności i zadbać o to, żeby jej nie marnować. Mam nadzieję, że poprzez kampanię uda nam się przekonać społeczeństwo, że niemarnowanie żywności przynosi same korzyści i ma głęboki sens mówi Marek Borowski, prezes Federacji Polskich Banków Żywności. Do tej pory w Polsce nie przeprowadzono badań, które oszacowałyby, ile kilogramów jedzenia wyrzucamy. Próba przeprowadzenia takich badań została podjęta przez Wielką Brytanie. W raporcie (Waste & Resources Action Programme, kwiecień 2008 r.) opublikowanym przez brytyjski rząd podano, że 1/3 wyprodukowanej żywności marnuje się. Podobne wyniki podają również Stany Zjednoczone oraz Japonia. Zbliżając się coraz bardziej do tendencji europejskich możemy przypuszczać, że wynik ilości zmarnowanej żywności w Polsce kształtuje się na podobnym poziomie. Zmarnowana żywność ma istotne oddziaływanie na środowisko naturalne, społeczne i ekonomiczne. Wyrzucone produkty spożywcze to także marnotrawstwo energii oraz wody potrzebnej do wytworzenia, transportu i dystrybucji żywności. Jednocześnie marnujemy koszty poniesione na zakup i przygotowanie posiłków oraz produkujemy więcej odpadów. Federacja Polskich Banków Żywności poprzez hasło Nie marnuj jedzenia. Wyrzuć do śmieci stare przyzwyczajenia chce zachęcić społeczeństwo do porzucenia dotychczasowych przyzwyczajeń i przyjęcia nowych postaw sprzyjających środowisku naturalnemu. Publiczne poruszenie tematu marnowania żywności ma na celu uświadomienie konsumentom konsekwencji marnowania żywności oraz pokazanie korzyści, które wynikają z zapobiegania marnowaniu żywności Rozmowa z Marią Gosiewską koordynatorką kampanii Nie marnuj jedzenia. OKOLICA: Jak dużo żywności marnuje się w Polsce? MARIA GOSIEWSKA: Z marnowaniem żywności spotykamy się na każdym kroku. Już na etapie produkcji część żywności zostaje wyeliminowana ze względu na wadliwe oznakowanie lub opakowanie, ale marnowanie żywności to także problem indywidualnego konsumenta. Co trzecia osoba w Polsce przyznaje się, że zdarzyło się jej zmarnować żywność. Aż 79 % społeczeństwa przyznaje, że w Polsce marnuje się dużo żywności. Dlaczego ludzie marnują żywność? Marnujemy najczęściej gdy za dużo kupimy lub po prostu nie zaplanujemy swoich zakupów. Często zdarza nam się przegapić termin przydatności do spożycia lub nie wiemy, jak powinniśmy przechowywać żywność, żeby przedłużyć jej świeżość. Co raz częściej skarżymy się także na fakt, że żywność nie jest już tej samej jakości, jak dawniej i przez to szybciej się psuje. Jakie są najpoważniejsze skutki marnowania żywności? Zmarnowana żywność ma istotne oddziaływanie na środowisko naturalne, społeczne i ekonomiczne. Wyrzucając produkt spożywczy marnujemy nie tylko żywność, ale wszystkie procesy związane z wytworzeniem, transportem i dystrybucją. Marnujemy energię, koszty poniesione na zakup i przygotowanie posiłków oraz produkujemy więcej odpadów. Co może zrobić przeciętny mieszkaniec Piaseczna, żeby ograniczyć ilość marnowanego przez siebie jedzenia? Zachęcam do zajrzenia na stronę gdzie w ramach kampanii Nie marnuj jedzenia. Wyrzuć do śmieci stare przyzwyczajenia przekonujemy do tego, że warto jest planować zakupy oraz jak gotować, żeby niczego nie marnować. Komu, gdzie i na jakich zasadach firma z Piaseczna (np. piekarnia albo sklep spożywczy) może przekazać nadwyżki żywności? Producent żywności, który zdecyduje się zamiast utylizacji przekazać żywność, może przekazać ją do Banku Żywności w Warszawie. Wystarczy skontaktować się z Bankiem Żywności a następnie doprecyzować zasady przekazania i odbioru. Dane kontaktowe: Fundacja Bank Żywności SOS w Warszawie, ul. Księcia Ziemowita 51a, Warszawa, tel./fax.: (22) , , , bzsos@bzsos.ngo.pl, www: Banki Żywności odbierają żywność zapobiegając jej niepotrzebnej utylizacji, a następnie żywność ta jest dystrybuowana do organizacji zajmujących się lokalnie dożywianiem. W jaki sposób prawo reguluje nieodpłatne przekazywanie nadwyżek żywnościowych? Od kilku lat Federacja Polskich Banków Żywności prowadziła rozmowy z przedstawicielami rządu oraz doradcami finansowymi z PricewaterhouseCoopers, jak zmienić to niekorzystne rozwiązanie, które uderza w podstawowe potrzeby społeczeństwa. Można śmiało powiedzieć, że ten trud się opłacił. 25 listopada 2008 r. Prezydent RP Lech Kaczyński podpisał nowelizację ustawy o podatku od towarów i usług, która od 1 stycznia 2009 roku zwalnia przedsiębiorców, przekazujących żywność organizacjom pożytku publicznego, z konieczności odprowadzenia VAT od takiej darowizny. Redakcja ul. Malinowa 3, Zalesie Górne, redakcjaokolica@gazeta.pl Redaktor naczelny: Łukasz Kamiński, l.kaminski@piaseczno.com.pl Z-ca red. nacz.: Agnieszka Jarzębska Redaktor techniczny: Jan Kamiński Dział reklamy: Agnieszka Jarzębska reklamaokolica@gazeta.pl Druk: Media Regionalne Sp. z o.o. Drukarnia Prasowa Ignatki 40/2, Kleosin drukarnia@prasapodlaska.pl Wydawca: Opracowanie graficzne:.pl film dzwiek grafika

4 4 Słupy A to Polska właśnie polityczne Julia Żur Dawno już przeminął szum wyborów do Parlamentu Europejskiego. Ale nadal wiszące podobizny kandydatów skłaniają mnie do refleksji nad sposobem komunikowania się polityków z wyborcami. Ze smutkiem muszę stwierdzić, że dla większości przedstawicieli władzy najlepszą metodą jest rozklejanie swoich, nie zawsze najlepszych, wizerunków na okolicznych płotach czy słupach. Nie dość, że jest to najczęściej nielegalne, to jeszcze zaśmieca naszą okolicę. A przecież jest tyle lepszych i skuteczniejszych sposobów! Fakt, że rozklejenie plakatów jest łatwiejsze niż bezpośrednia komunikacja. Tym bardziej, że polityk staje się coraz bardziej tylko produktem, tak więc reklamuje się go podobnie jak lokaty bankowe czy proszki do prania. Jednakże jakież to kiepskie świadectwo wystawione naszemu społeczeństwu! Po pierwsze plakaty zawieszane na słupach szpecą, a wrażliwych estetycznie mogą nawet do reklamowanego kandydata zniechęcić. Po drugie, jeśli uzna się, że kandydat jest jak produkt, to można go porównać do proszku do prania. W takim przypadku należałoby zauważyć, że żaden specjalista od marketingu nie powiesi plakatu reklamowego gdzie popadnie, bo po prostu będzie on nieskuteczny! Oczywiście w przypadku polityki, plakaty z podobizną kandydatów najczęściej wiszą na trasie do lokalu wyborczego. I tutaj nasuwa się pytanie: czy nie jest to niezgodne z wymogiem tzw. ciszy wyborczej? Co najmniej dobry obyczaj sugerowałby usunięcie plakatów na dzień przed planowanymi wyborami. Dotychczasowa praktyka pokazuje jednak, że ma to miejsce niezmiernie rzadko. Zresztą często twarze kandydatów jeszcze długo po wyborach patronują ulicom. Powracając jednak do kwe- stii kultury politycznej polskiego społeczeństwa można uznać, że praktyka plakatowania bardzo wiele mówi o tym, jak traktują wyborców nasi politycy. Po prostu uznają, że jest to najlepsza metoda na zaistnienie w świadomości głosujących. Jednakże trudno jest udowodnić, że liczba plakatów czy billboardów danego kandydata przedkłada się na określony sukces wyborczy. Ponadto praktyka ta może być pozornie banalnym sposobem na uniknięcie bardziej bezpośrednich metod komunikacji z wyborcami. Wszakże kandydat może powiedzieć, że lepiej uśmiechać się do wyborców z każdego drzewa niż przychodzić na debaty polityczne z udziałem konkurentów czy też odpowiadać na często niewygodne pytania obywateli Najprościej i najtaniej jest więc potraktować wyborców per noga licząc, że piękny profil twarzy i śnieżnobiały uśmiech okażą się skutecznym atrybutem sprzedawanego produktu. Po stronie wyborców też jest trochę winy. W jaki sposób na przykład zdobywamy informacje na temat kandydatów? Czy chcemy oglądać debaty z ich udziałem, czy sprawdzamy ich programy? Dla wielu z nas plakat wyborczy jest jedynym źródłem wiedzy. Warto jednak zapamiętać, że wybory bez plakatów są możliwe. Przykładowo we Francji panuje bezwzględny zakaz wywieszania plakatów wyborczych, nie ma również popularnych w Polsce reklam telewizyjnych. Co więcej zakaz ten jest przestrzegany! Kandydaci mają do swojej dyspozycji fragment tablicy ustawionej przed wejściem do lokalu wyborczego, i tylko tam mogą wywieszać istotne według nich informacje. Prawem tym jest również objęty plakat reklamujący książkę napisaną przez danego polityka. Niestety w Polsce o takich regulacjach możemy jedynie pomarzyć, ale nie oznacza to, że możemy pozwalać politykom, aby komunikację z wyborcami sprowadzali do poziomu biblia pauperum. Łukasz Kamiński 4 czerwca 1989 roku byłem małym chłopcem. W przerwie dłubania paluchem w głośniku czarno-białego telewizora, zauważyłem Panią dziennikarkę (jak dorosłem dowiedziałem się że to Jolanta Szczepkowska). Nie rozumiałem co mówiła i szczerze mówiąc mało mnie to wtedy obchodziło. Po paru latach świadomego życia i obserwacji myślę, że ta data obchodzi mnie i to bardzo. Może to wynika z drogi, jaką obrałem. Ale im więcej wiem, tym bliższe są mi słowa redaktora Krzysztofa Vargi o tym, że Polska ma taka cechę, która męczy. Inne państwa nudzą, śmieszą, a ona męczy. Im dłużej żyję, tym bardziej bliska jest mi postawa wspomnianego dziennikarza. Mówi on, że jako urodzony w tym kraju, żyje w tym kraju i chce umrzeć w tym kraju. Nie ma znaczenia kto i jak każe nazywać tę Polskę. To moje miejsce, mój dom i dlatego będę dbał o to miejsce. A co najbardziej męczy? Brak zadowolenia z czegokolwiek, podszyty ciągłym politykowaniem i poszukiwaniem dziury w całym. Nawet jeżeli Polacy odniosą zwycięstwo, to zawsze znajdzie się ktoś, kto nazwie to porażką. A jak Polak przegrywa, to skupiając się na chwaleniu dobrej, bo honorowej przecież walki, zapomina że przegrał. Nie ma znaczenia po której stronie księżyca się znajdujemy. Jak wygrywa inny to umniejszamy jego zwycięstwo, jednocześnie pocieszając się, że jest dobrze. Przecież mogliśmy przegrać W krzywym zwierciadle Ewa Brzeska Na wieść o tym, że nasze zalesiańskie gimnazjum, mimo najgorszych warunków lokalowych, znowu zajęło pierwsze miejsce w rankingu Gminy Piaseczno (za przyczyną wyników egzaminu gimnazjalnego), przyszło mi na myśl kilka rekordów Guinnessa. Pierwszym z nich jest analogiczne upychanie co prawda nie uczniów i nauczycieli w szkole ale pasażerów w autobusie. W Częstochowie ogłoszono niedawno plebiscyt mający przynieść miastu rozgłos. Wygrała propozycja pobicia rekor- bardziej! Rok 1989 jest dla mnie datą urodzin mojej Polski. Innej nie znałem. Dawniejszą mogę oceniać tylko na podstawie książek i wspomnień różnych osób. Polska ma swoje wady. Jak w góralskim kawale: jest brudna i umorusana niczym dorastające dziecko po figlach w lesie. Ale przez myśl mi nie przejdzie, żeby zamienić ją na nową, bo akurat ta mi nie odpowiada! Wolę pracować, aby ją wyczyścić i próbować tworzyć taką, jaką sobie wymarzyłem uczciwą i transparentną. Skupiając się na przeszłości zapominamy o tym, ile czeka nas koniecznej pracy teraz i w przyszłości. Spoglądamy w przeszłość i zajmujemy się jej dopasowaniem do własnej wersji wydarzeń. Wybielać, poprawiać, mądrzyć się to potrafimy. Wszystko jest polityczne i politycznie się rozgrywa przepełnione majestatem niewiadomo czego. Majestat bardzo często zastępuje służebność. Dlaczego tak niewielkiej liczbie osób przychodzi do głowy aby używać przymiotników: społeczny czy publiczny w ich pierwotnym znaczeniu? Cieszę się dwudziestoleciem! Żyję w wolnej, demokratycznej, pluralistycznej Polsce. Wszystkim starszym ode mnie dziękuję! Bez etykiet, bo każdy wniósł coś swojego. Nastał dobry czas, żeby to docenić i wyciągać wnioski. Polska męczy? Musi męczyć! Dobrze, że męczy! A jeśli cię coś denerwuje - zmień to! du Guinnessa w liczbie osób, które zmieszczą się do Ikarusa. Wynik: 331. Pomysł nowy nie był już w 2004 r. MPK w Olsztynie postanowiło odpowiedzieć na skargi pasażerów i pokazać, czym jest prawdziwy ścisk Do przegubowego Ikarusa zmieściły się wówczas 182 osoby. W styczniu tego roku we Wrocławiu do takiego samego pojazdu weszło już 320 osób. Warto wiedzieć, że oficjalnie rekordzistami są Niemcy, którzy w 2005 roku mogli pochwalić się zaledwie 200 stłoczonymi w jednym autobusie pasażerami. Za duży kaliber? Zmniejszmy zatem rozmiary pomieszczenia do budki telefonicznej! Od 50 lat studenci St. Mary s College w Kalifornii próbują pobić rekord swoich poprzedników, którzy wepchnęli się do kabiny telefonicznej 22 osoby naraz. Ich wyczyn został upamiętniony zdjęciem w magazynie Life w 1959 r. i od tego czasu tylko jednej ekipie udało się pobić ich rekord: w 1984 r. zmieściło się tam 24 studentów. Rekord świata w tej kategorii należy jednak od roku 1958 do zespołu 25 osób z Afryki Południowej. Kiedy myślę o tłoku Zaraz po autobusowych rekordzistach i mistrzach budki, moja wyobraźnia podsuwa mi na myśl uczniów gimnazjum w Zalesiu Górnym. Jakie to wspaniałe, że mogą oni swój rekord pobijać każdego dnia a nawet więcej ciągle mieć nadzieję, że pojawi się ktoś Nowy, kto pomoże im ustanowić kolejny rekord!

5 5 Życie na łańcuchu Agata Kamińska Pies to najlepszy przyjaciel człowieka. Ale czy rzeczywiście jest przez nas traktowany jak przyjaciel? Chodząc ulicami naszych miejscowości mam wątpliwości. Psy uwiązane na łańcuchach nie są rzadkością. Szarpią się na krótkich stalowych linkach, sznurach i łańcuchach zarówno kundelki, jak i wielkie bernardyny. Dlaczego trzymamy psy na łańcuchach? Argumentów jest mnóstwo: bo uciekają, bo kopią dziury na trawniku, niszczą kwiatki, szczekają na przechodniów, wchodzą do domu. Można by jeszcze długo wymieniać ale tak na prawdę sprowadza się to do jednego powodu wygody. W końcu dziury w trawniku można zakopać, płot podwyższyć, kwiatki ogrodzić, drzwi do domu zamknąć. Czym są te kwiatki, szczekanie, trawa, wobec cierpienia zwierzęcia uwiązanego przez całe życie na łańcuchu? Od szczeniaka do problemu Typowy schemat jest prosty: najpierw mamy słodkiego szczeniaka, z którym każdy chce się bawić, jest rozpieszczamy i kochany. Potem dorasta i przestaje być taki uwielbiany, nie jest już małą kuleczką radośnie machającą ogonem, staje się PROBLE- MEM. Więcej je, zanieczyszcza trawnik, szczeka i niszczy ogród. Najprostszym sposobem jest uwiązanie problemu na łańcu- chu. Wtedy wystarczy już tylko przynosić mu jedzenie raz dziennie i czasem sprzątnąć. Zapominamy tylko, że ten problem jest żywym stworzeniem, czuje, tęskni, potrzebuje ruchu, kontaktu z człowiekiem. Trzymając psa na uwięzi ograniczamy jego potrzeby naturalne, co prowadzi często do zachowań agresywnych. Niektórym właśnie o to chodzi by był agresywny i pilnował gospodarstwa, ale wiemy jakimi tragediami może się to skończyć. Pies łańcuchowy z powodu ograniczania jego swobody może stać się groźny nawet dla właściciela. Cierpienie zakazane prawem Psy łańcuchowe wolimy omijać z daleka, nie pamiętać o nich, nie myśleć co mogą czuć szar- Trzymanie psów na łańcuchu powoduje ich cierpienie. fot. Biuro Lobbingu Prozwierzęcego piąc się na krótkiej stalowej linie. Przyzwyczailiśmy się do ich widoku. Są przecież wszędzie, zarówno w zadbanych dużych ogrodach, z idealnie przystrzyżoną trawą i oczkiem wodnym, jak i strzegąc skromnego obejścia. No właśnie strzegąc? Jak może nas obronić pies uwiązany na metrowym łańcuchu? W wielu krajach trzymanie psów na łańcuchach jest jednoznacznie prawnie zakazane. W Polsce, jeśli nie trafia komuś ten problem do sumienia, to niech pozna chociaż ustawę, która mówi o humanitarnym traktowaniu zwierząt, zakazuje zadawania bólu i cierpień. A szczególnie trzymania ich na uwięzi, które powoduje uszkodzenia ciała i cierpienie oraz nie zapewnia możliwości niezbędnego ruchu (Ustawa o ochronie zwierząt). Wynika stąd, że nie jest zabronione trzymanie zwierząt na łańcuchu, jeśli to jest okazjonalne, np. gdy przychodzą goście. Niedozwolone jest natomiast długie przetrzymywanie na uwięzi. Zacznijmy patrzeć na zwierzęta jak na żywe stworzenia, jeśli zauważymy łamanie ich praw, zgłośmy to na policję, do straży miejskiej lub Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami ( ). Długotrwałe trzymanie psów na łańcuchu powoduje ich cierpienie i jest niezgodne z prawem. Zatroszczmy się o to, by nasze zwierzęta miały umożliwione zaspokajanie podstawowych potrzeb, m.in. ruchu. fot. Biuro Lobbingu Prozwierzęcego Z A P R O S Z E N I E Grzegorz Halama 27 września o godz Dom Kultury w Piasecznie, ul. Kościuszki 49, Cena biletu: 30 zł, rezerwacja miejsc: VI Mazowieckie Forum Inicjatyw Pozarządowych 24 września 2009 (czwartek) Federacja MAZOWIA, Stowarzyszenie BORIS i Centrum Pro Bono wspólnie organizują VI Mazowieckie Forum Inicjatyw Pozarządowych. Tegoroczny MFIP odbędzie się w godzinach na ul. Kasprzaka 25. Tematami przewodnim Mazowieckiego Forum będą partnerstwa, dobre praktyki oraz współpraca na poziomie lokalnym i europejskim. W czasie konferencji organizatorzy zachęcają do uczestnictwa w czterech sesjach dyskusyjnych. Sesja wspólna Polska prezydencja w Radzie UE w 2011 perspektywy współpracy III sektora i administracji publicznej. Sesje równoległe (do wyboru) Pełnomocnik w samorządzie nowe otwarcie dla organizacji? Norwegia kraina wolontariatu. Jak oni to robią? Obiad a dla chętnych zwiedzanie zabytkowego kompleksu budynków Gazowni na Woli i Muzeum Gazownictwa godz Sesja wspólna Nam się udało! dobre praktyki współpracy między organizacjami pozarządowymi a samorządem. Więcej informacji na temat MFIP-u udziela koordynatorka Forum Iwona Ciećwierz z biura Federacji iwona.ciecwierz@mazowia.engo.pl, tel./fax Kisiel dla Piaseczna 2009 Kapituła nagrody im. Stefana Kisielewskiego zawiadamia o otwarciu kolejnej edycji konkursu pod nazwą Kisiel dla Piaseczna w roku Do konkursu mogą być zgłaszane osoby pełnoletnie zamieszkałe i działające na terenie gminy Piaseczno. Kandydaci zgłaszani do konkursu muszą być indywidualnościami w dowolnej dziedzinie, nonkonformistami i pasjonatami, rajskimi ptakami jak ich nazywał Stefan Kisielewski prowokatorami pozytywnie zmieniającymi rzeczywistość, wywołującymi polemiki i dyskusje, podejmującymi problematykę ważną kulturowo, społecznie i politycznie. Przy ocenie nadsyłanych na konkurs kandydatur kapituła kierować się będzie tymi właśnie kryteriami. Spośród kandydatów do nagrody Kisiel dla Piaseczna Kapituła nagradza jednego. Laureat otrzymuje nagrodę w wysokości co najmniej 2 tys. zł brutto oraz dyplom. Decyzja Kapituły zapada większością co najmniej trzech czwartych głosów. Kapituła ogłasza swoją decyzję o przyznaniu nagrody Kisiel dla Piaseczna niezwłocznie po jej podjęciu. Laureat zostanie zawiadomiony o przyznaniu nagrody osobnym pismem zapraszającym jednocześnie na uroczystość jej wręczenia i informującym o dodatkowych przygotowaniach. Kandydatów do Nagrody mogą zgłaszać osoby fizyczne, organizacje społeczne i instytucje. Zgłoszenia do konkursu wraz z uzasadnieniem powinny być nadsyłane nie później niż do 20.IX.2009 r. na jeden z podanych adresów: 1) Co i jak : coijak@onet.eu 2) Kurier Południowy, ul. Ludowa 2, Piaseczno tel/fax , redakcja@kurierpoludniowy.pl 3) Nad Wisłą, ul. Pijarska 34 pawilon 5, Góra Kalwaria, e- mail:nadwisla@pnet.pl 4) Zbigniew Mucha, ul. Żeromskiego 29, Piaseczno, tel jamucha@o2.pl Rozstrzygnięcie konkursu nastąpi nie później niż do 21 września 2009 r. Wręczenie nagrody laureatowi nastąpi w Piasecznie na skwerze Kisiela 3 października 2009 r. o godzinie W imieniu Kapituły Nagrody im. Stefana Kisielewskiego Kisiel dla Piaseczna przewodniczący Kapituły Zbigniew Mucha. informacje pochodzą z:

6 6 Nauka w podziemiu Monika Brzeska O reformie edukacji dotyczącej zmiany podstawy programowej powiedziano już chyba wszystko. Minister Hall została za nią zbesztana nie tylko przez politycznych oponentów, ale również przez rodziców i pedagogów. Protestowano przeciwko odbieraniu najmłodszym dzieciństwa, porównywano wcześniejsze rozpoczęcie nauki z prawdziwą życiową tragedią. Szkoda, że antagoniści skupili się tylko na kwestii obniżenia wieku rozpoczęcia nauki, a nie na samej reformie programu. Przecież posłanie sześciolatków do szkoły nie może być aż tak straszne, skoro wiele krajów tzw. Europy Zachodniej stosuje taką praktykę i dzieci sobie jakoś radzą. Także wielu z nas zostało posłanych rok wcześniej do szkoły, a przecież rzadko wynikają z tego jakieś problemy emocjonalne czy edukacyjne. gram dostosowany do poziomu sześciolatków, mimo, że klasy składają się z siedmiolatków! Oznacza to, nie mniej ni więcej, że dzieci, które były w zerówce, gdzie nauczyły się liczyć, czytać i pisać, w pierwszej klasie będą się nudzić, a w drugiej zaczną ugruntowywać wiedzę nabytą przed dwoma laty. Precedens ten stał się podstawą do tego, by zaskarżyć ustawę do Trybunału Konstytucyjnego. Jedna z przedszkolanek pracująca w Zalesiu Górnym w rozmowie z naszą gazetą przyznała, że nie wyobraża sobie, że można się stosować do wytycznych podstawy programowej w pełni. Nie mam tu na myśli tak nierealnych założeń, jak to, że mamy codziennie wychodzić z dziećmi na dwór. Jesienią może i jest to możliwe ale zimą, kiedy dzieciaki są przywożone samochodami i większość z nich nie zabiera ze sobą czapek czy rękawiczek nie. Teoretycznie w zerówce powinnam przestać uczyć czytać i pisać śmieje się przedszkolanka ale mimo, że jest to zabronio- Szkopuł (a raczej parę szkopułów) jest gdzie indziej. Po pierwsze zmiany zostały nieodpowiednio wprowadzone. Dano rodzicom wolną rękę mogli posłać swoją pociechę do szkoły lub tego nie zrobić. Jak łatwo się domyślić jedynie ok. 5% rodziców zdecydowało się pozwolić na to, by ich dzieci były królikami doświadczalnymi i (co za tym idzie) klasy przedszkolne nadal w znakomitej większości składają się z sześciolatków, a pierwsze z siedmiolatków. Niemniej jednak reforma została wprowadzona. Zatem wszedł w życie prone, będziemy wprowadzać liczby i litery jak dawniej. Jakby się kto pytał, to odpowiem, że dzieci mają niezbywalne, konstytucyjnie gwarantowane prawo do nauki. Nikt mi nie wmówi, że dzieci od tego roku mają być głupsze. Trudno się z moją rozmówczynią nie zgodzić, tym bardziej, że obserwujemy przyspieszenie rozwoju dzieci, dzięki temu, że mają one dostęp do klawiatury komputerowej, Internetu czy telefonów komórkowych; wiele z nich miało kontakt z alfabetem, niekiedy umieją czytać i pisać zanim pójdą do przedszkola. Dlaczego zatem nie mogą tam kształtować tych umiejętności? Gdzie jak nie tu?! W dobie kryzysu zrozumiałym jest, że tego typu działania reformatorskie zostały podjęte (rodzice mogą wcześniej pójść do pracy, co w perspektywie może pomóc spowolnionej gospodarce). Cel jednak nie uświęca środków. Nawet w polityce. Popełnionych zostało bardzo wiele błędów i trudno nie ulec wrażeniu, że wyniknęły one z pośpiechu. Nauczyciele mogli zapoznać się z nową podstawą programową bardzo późno, a brak środków uniemożliwił przystosowanie sal podstawówek na przyjęcie najmłodszych. A przecież wystarczyłoby posłuchać głosu rodziców i pedagogów skonsultować się z tymi, którym na dobru dzieci zależy najbardziej. Gdyby ustawa weszła w życie z np. rocznym opóźnieniem, wystarczyłoby czasu i pieniędzy na to, by przystosować placówki, na zapoznanie się nauczycieli i wychowawców z programem, na przybliżenie go rodzicom, którzy być może przekonaliby się do tych zmian. A kiedy wprowadzono by obowiązkowe obniżenie wieku szkolnego, zmiana programowa miałaby jakikolwiek sens. Niestety, są to tylko moje poczciwe marzenia, które jaskrawo wyróżniają się na tle rzeczywistości. Sylwia Kubacz Organizując warsztaty dla młodzieży czuję że robię coś dobrego, wiem, że w ten sposób umożliwiam realizowanie swojego talentu wielu młodym ludziom, którzy, tak jak ja parę lat wcześniej, nie mają możliwości finansowych, by móc rozwijać swoje pasje a jednocześnie pragną kreatywnie spędzić czas. - mówi Piotr Kalbarczyk organizator i główny koordynator warsztatów artystycznych dla młodzieży w Miejsko Gminnym Ośrodku Kultury w Piasecznie. Czasami pojawiają się pytania o korzenie warsztatów, lub czym właściwie one są. Pomysł zrodził się na przełomie 2006/2007 roku, i rozpoczął dwoma spotkaniami w okresie ferii zimowych organizowanych w Ośrodku Kultury. Pochodząc z niezamożnej rodziny, a jednocześnie pragnąc rozwijać się fot. Ida Suchecka na tle kultury i sztuki, zwróciłem się z prośbą do Ośrodka Kultury o pomoc i zostało mi przyznane stypendium twórcze. Warunkiem było zorganizowanie społecznie warsztatów dla młodzieży w ramach akcji Zima w Mieście i tak małymi krokami ruszyła przygoda z Rebelią. Aktualnie Rebelia Sztuki dzięki uczestnikom i tym, którzy pomagają w prowadzeniu i organizacji warsztatów, zaczyna przeradzać się w lokalny festiwal sztuki zawierający w sobie zajęcia powiązane tematycznie, takie jak rysunek, malarstwo, szablony oraz fotografia, która to cieszy się największym zainteresowaniem wśród uczestników. Prawdą jest iż pomysł rozpoczął się od zajęć fotograficznych, są one podstawą całych warsztatów i nie zamierzamy tego zmienić :) Bardzo pozytywnie oceniamy tegoroczne warsztaty artystyczne, ze względu na wizytę cenionych i znanych osobistości świata sztuki, którzy zechcieli gościnnie poprowadzić niektóre z zajęć. Wymienić należy przede wszystkim profesora architektury Fredericka Bidigare- który już po raz drugi zaszczycił nas swoją obecnością, cenioną malarkę i rzeźbiarkę Ewę Trafną, malarkę Henrykę Masłowską która artystycznie związana jest z Piasecznem już od lat, fotografa przyrody Cezarego Pióro, fotografa Łukasza Banasika z firmy FOTOLUK, panią reżyser Ewę Kłujszo oraz młodzież związaną z warsztatami artystycznymi, którzy zgodzili się społecznie poprowadzić zajęcia. Końcówka wakacji nie mogła zakończyć się nudą, dlatego grupa osób związana z piaseczyńskim Ośrodkiem Kultury, działająca razem z nami pod Rebelią Sztuki, po raz kolejny zorganizowała warsztaty artystyczne kierowane do młodzieży, ale mające poparcie również u dorosłych. Zajęcia z malarstwa, fotografii, rysunku, szablonów, aktorstwa, ceramiki i makijażu to tylko część tego, co wspólnie przygotowaliśmy w tym roku. Duża ilość dostępnych warsztatów pozwoliła znaleźć każdemu coś dla siebie. Można było spędzić czas statycznie, lecz kreatywnie, np. sztuka decoupage, sprawdzić swoją zręczność i koordynację przy okazji podstaw kuglarstwa, a nawet poplątać sobie język na zajęciach z lingwistyki szwedzkiej. Chcemy się rozwijać w prowadzenie i przygotowanie warsztatów wkładamy mnóstwo chęci, czasu i energii, ale również wiele zyskujemy. Przede wszystkim fot. Mateusz Walburg ogromną satysfakcję po zakończonych warsztatach, kiedy widzimy, że dzięki nam ktoś inny mógł przyjemnie i pożytecznie spędzić czas, ucząc się nowych, ciekawych rzeczy. Dlatego chcielibyśmy podziękować wszystkim osobom, które pomogły nam przy tegorocznej wakacyjnej Rebelii, sponsorom i uczestnikom, którzy stanowią przysłowiową wodę na nasz młyn i zachęcamy tym samym, do śledzenia i uczestnictwa w kolejnych warsztatach, które odbędą się na początku przyszłego roku. Informacje będą dostępne na stronie piaseczyńskiego Ośrodka Kultury warto zaglądać!, na naszym internetowym blogu oraz w lokalnej prasie. Polecamy również bacznie rozglądać się po mieście w poszukiwaniu plakatów :) Rebelia Sztuki ma duży potencjał, gdyż sam pomysł funkcjonuje na przystępnych zasadach, oraz daje możliwość przede wszystkim młodzieży z Piaseczna współtworzyć całe wydarzenie dając im doświadczenie oraz wiedzę (taką wiedzę w organizacji zdobyła w tym roku Sylwia Kubacz, dzięki jej zaangażowaniu warsztaty nabrały rozmachu, za co wszyscy jesteśmy wdzięczni:), których nigdzie w takim zakresie by nie otrzymali. Każdy z uczestników oraz prowadzących staje się po części autorem całego wydarzenia. Tutaj pragniemy także ogromnie podziękować tym, którzy współtworzyli Danielowi Cioskowi i Przemkowi Malcowi - oraz tym którzy aktualnie współtworzą Rebelię. Warto nie tylko realizować własne marzenia, ale przede wszystkim pomagać w realizacji cudzych. Pracując razem i przekazując swoją wiedzę dalej mamy możliwość wiele się nauczyć, za co jesteśmy bardzo wdzięczni WSZYSTKIM uczestnikom naszych warsztatów - zarówno tym którzy dopiero się uczyli jak i tym którzy byli nauczycielami. Zapraszamy serdecznie na kolejne warsztaty!

7 580 urodziny Piaseczna IX Zdjęcia: Paweł Lach Pierwsze wzmianki o Piasecznie pojawiły się już w XIII wieku. Od początku szybko się rozwijało i już paręset lat później w roku 1429 otrzymało prawa miejskie. W ostatnią sobotę świętowaliśmy 580 rocznicę tego wydarzenia. Imprezę organizował Ośrodek Kultury w Piasecznie i przewidział dla gości wiele wspaniałych atrakcji. Oprócz prezentacji okolicznych miejscowości, szkół, parafii i ośrodków kultury, czas umilały zabawy terenowe i pokazy filmów o Piasecznie, a rozgrywki sportowe, organizowane przez pobliskie Kluby Sportowe dostarczały wszystkim wiele emocji. Dla głodnych wrażeń przeprowadzony został samochodowy rajd nawigacyjny, natomiast dla głodnych jedzenia, kiełbaski z grilla i karkówka. A jeśli już mowa o jedzeniu, warto wspomnieć o wspaniałym urodzinowym torcie i wielkim zdmuchiwaniu świeczek, co przysporzyło wiele frajdy zarówno dorosłym, jak i dzieciom. Dla tych drugich oczywiście nie zabrakło też innych różnorodnych atrakcji. Najmłodsi mieszkańcy Piaseczna między innymi mogli pobawić się razem z Centrum Zabaw Koala lub wziąć udział w Warsztatach Terapii Zajęciowej z Zalesia Dolnego. Organizatorzy imprezy nie zapomnieli także o piaseczyńskiej młodzieży. Wieczorny występ zespołu HEY zakończył dzień pełen wrażeń, jednak jak każdy dobry koncert, pozostawił w szalejącym tłumie pewien niedosyt, który miejmy nadzieję, w przyszłych latach zaowocuje większą ilością uczestników imprezy i jeszcze lepszą zabawą.

8 8 Artykuł sponsorowany Nasze Mazowieckie Małe Przedszkola Stowarzyszenie Rodziców TU z Zalesia Górnego od kilku lat skutecznie zdobywa środki unijne na edukację przedszkolną na Mazowszu. Właśnie rusza projekt Nasze Małe Mazowieckie Przedszkola, którego głównym celem jest zwiększenie szans edukacyjnych dzieci wiejskich poprzez danie im możliwości uczęszczania do przedszkoli. Projekt NMMP będzie realizowany m.in. w powiecie piaseczyńskim. Jako Stowarzyszenie Rodziców TU jesteśmy zarówno autorem jak i liderem tego projektu. W poprzednim projekcie tego typu o nazwie Małe Mazowieckie Przedszkola, TU było jednym z partnerów. Warto wiedzieć, że w ramach MMP w roku 2007 na Mazowszu i w części województwa świętokrzyskiego powstało na wsiach aż 30 Małych Przedszkoli. Słowo o nas Działalnością na rzecz edukacji przedszkolnej Stowarzyszenie TU zajmuje się od dawna. W 2000 roku zarejestrowaliśmy w Zalesiu Górnym jedno z pierwszych społecznych przedszkoli w Polsce. Dziś prowadzimy trzy Małe Przedszkola, dobrze znane mieszkańcom Zalesia Górnego i okolic. Dwa z nich mieszczą się w samym Zalesiu (na ul. Sarenki 11 i na Tęczowej 18), a trzecie działa w remizie OSP w pobliskiej wsi Jeziórko. Razem do naszych przedszkoli uczęszcza blisko osiemdziesięcioro dzieci. Zarówno w zalesiańskich Tuptusiach (tak nazywają się tutejsze przedszkola), jak i w Małym Przedszkolu w Jeziórku (to jedno z przedszkoli powstałych dzięki programowi MMP) w przyjaznej i bezpiecznej atmosferze dzieci uczą się podstawowych zachowań społecznych, funkcjonowania w różnowiekowej grupie koleżeńskiej, poznają siebie i świat. Dzieci mają nie tylko zajęcia typowo edukacyjne ale mogą też korzystać z opieki pedagogów, psychologów, logopedów oraz bogatej oferty zajęć dodatkowych, m.in. bajkoterapii, jęz. angielskiego plastyki oraz innych atrakcji. Staramy się zapewnić im jak najlepsze warunki startu w szkolną przygodę. Ponieważ powszechna dostępność przedszkoli i edukacji przedszkolnej dla dzieci wiejskich szczególnie leży nam na sercu wciąż staramy się pozyskiwać środki na te cele. Nasze Mazowieckie Małe Przedszkola, to projekt, który zdobył największą liczbę punktów w konkursie ogłoszonym rok temu przez Mazowiecką Jednostkę Wdrażania Programów Unijnych na tworzenie i wspieranie alternatywnych form edukacji przedszkolnej. Dlaczego to takie ważne? Badania socjologiczne wskazują na ogromny, pozytywny wpływ edukacji przedszkolnej na dalsze losy edukacyjne i życiowe dzieci. Tymczasem w Polsce, według danych GUS-u, uczęszcza do przedszkoli zaledwie 36 proc. dzieci, a na wsiach tylko 25 proc.; pod tym względem jesteśmy na jednym z ostatnich miejsc w Europie! Projekt Nasze Małe Mazowieckie Przedszkola, stwarza szansę na poprawę tej sytuacji. Jego ideą jest tworzenie przedszkoli na terenach wiejskich, zwłaszcza tam gdzie nie ma żadnych tego typu placówek. Obecny program będzie realizowany do końca 2010 roku, przy udziale finansowym środków Europejskiego Funduszu Społecznego (Program Operacyjny Kapitał Ludzki, Priorytet IX. Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionach). Dzięki niemu powstanie na wsiach kolejnych dziesięć placówek wychowania przedszkolnego, a te założone w ramach poprzedniego programu dostaną niezbędne wsparcie. Partnerem merytorycznym projektu jest Federacja Inicjatyw Oświatowych, związek fundacji i stowarzyszeń wspierających różne formy aktywności obywatelskiej i przemiany w oświacie. FIO wspiera głównie środowiska wiejskie pomagając im przejmować i prowadzić wiejskie placówki edukacyjne zagrożone likwidacją. Słowo o projekcie Program NMMP będzie prowadzony na terenie województwa mazowieckiego, w powiatach: piaseczyńskim, kozienickim, mińskim, lipskim, grójeckim i radomskim. W ramach projektu: 1) założymy i przez czas trwania projektu będziemy pomagać dziesięciu nowym placówkom edukacji przedszkolnej, które zostaną zarejestrowane jako punkty, zespoły wychowania przedszkolnego lub przedszkola. Mamy nadzieję, że nowe Małe Przedszkola uda się nam utworzyć w naszej najbliższej okolicy m.in. Zalesiu Górnym i Łazach. Pobyt dziecka będzie bezpłatny przez 3-4 godziny dziennie. W zależności od potrzeb rodziców i dzieci placówki będą wydłużały swój czas pracy. 2) wesprzemy finansowo, organizacyjnie i merytorycznie 13 palcówek już istniejących, 3) utworzymy Ośrodek Rozwoju Społecznej Edukacji Przedszkolnej (OR- SEP), który będzie oferował placówkom objętym projektem (oraz innym społecznym palcówkom edukacji przedszkolnej) pomoc psychologiczną, pedagogiczną, logopedyczną, itp., 4) będziemy promować edukację przedszkolną, opartą na partnerstwie gmina organizacja pozarządowa. Skierowana ona będzie głównie do samorządów, sołtysów oraz organizacji pozarządowych, 5) będziemy wspierać i budować partnerstwa w gminach projektowych. Obecnie kończymy negocjacje z Mazowiecką Jednostką Wdrażania Programów Unijnych, oraz zbieramy informacje na temat potrzeb i sytuacji organizacyjno-prawnej wiejskich placówek przedszkolnych na Mazowszu. Więcej na temat projektu i jego realizacji będzie można przeczytać już wkrótce na stronie internetowej Informacji dla rodziców o nowych placówkach udzielamy pod numerami telefonów: i ZAMÓW REKLAMĘ LUB OGŁOSZENIE Skontaktuj się z nami reklamaokolica@gazeta.pl tel Cennik 1 moduł reklamowy (ok. 3,5 x 5 cm) 40 zł 2 5 emisji 10% rabatu; 6 10 emisji 20% rabatu 2 5 modułów 10% rabatu; 6 10 modułów 20% rabatu 1 moduł artykuły sponsorowane 12 gr. za znak ogłoszenia drobne do 30 znaków darmowe, powyżej 30 znaków stawka jak za artykuły sponsorowane