CZEŚĆ PIERWSZA REAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE WĘGLOWODANÓW
|
|
- Mieczysław Julian Markowski
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 ĆWIZENIE 6 ANALIZA JAKŚIWA UKRÓW IDENTYFIKAJA NIEZNANEG UKRU el ćwiczenia: zęść pierwsza: Zapoznanie się z charakterystycznymi barwnymi reakcjami węglowodanów. zęść druga: Analiza jakościowa roztworu cukru ukry analizowane podczas ćwiczenia: glukoza, fruktoza, arabinoza, laktoza, maltoza, sacharoza, skrobia. ZEŚĆ PIERWSZA REAKJE ARAKTERYSTYZNE WĘGLWDANÓW Ćw. 1 Wykrywanie grup becność w cząsteczce kilku grup hydroksylowych związanych z sąsiednimi atomami węgla potwierdza reakcja z wodorotlenkiem miedzi(ii) prowadzona na zimno potwierdza. Pozwala ona wykryć alkohole polihydroksylowe (zawierające co najmniej grupy hydroksylowe w położeniach 1, lub 1,3), gdyż wodorotlenek miedzi(ii) tworzy z nimi związek kompleksowy o barwie szafirowej. Wykonanie: Do 1 ml roztworu 10% Na dodać kilka kropli % roztworu us 4 a następnie zakraplać do wytrąconej zawiesiny roztwór badanego cukru. Powstanie szafirowego zabarwienia świadczy o obecności grup hydroksylowych. Działanie kwasów na cukry grzewanie monosacharydów ze stężonymi kwasami (siarkowym, solnym) powoduje ich odwodnienie. Pentozy przekształcają się w furfural, a heksozy w 5hydroksymetylenofurfural. Najłatwiej odwodnieniu ulegają pentozy, a wśród heksoz ketozy. Dwucukry reagują wolniej niż monosacharydy, a szybciej niż wielocukry. Powstające heterocykliczne aldehydy reagując z różnymi fenolami (naftolem, tymolem, rezorcyną) tworzą barwne produkty. Reakcje ze stężonymi kwasami należą do ogólnych reakcji na węglowodany, ponieważ umożliwiają wykrycie cukru, natomiast nie pozwalają na jego identyfikację. 3 Pentoza Furfural 3 eksoza 5hydroksymetylenofurfural 1
2 Przykłady produktów kondensacji fenoli z furfuralem lub 5hydroksymetylenofurfuralem Fenole i ich pochodne Pochodna cukru lub ( ) Produkty kondensacji Próba Molischa naftol czerwonofioletowy ( ) tymol 3 3 ( ) 3 3 różowy antron zielononiebieski Próba Tollensa floroglucyna ( ) fiołkowowiśniowy Próba Biala 3 orcyna 3 3 zielononiebieski Próba Seliwanowa rezorcyna czerwonowiśniowy ( ) Ćw. Próba Molischa ukry pod wpływem stężonego kwasu siarkowego(vi) ulegają odwodnieniu, a następnie reagują z fenolami tworząc barwne produkty. W przypadku reakcji Molischa wynikiem kondensacji z αnaftolem jest produkt o barwie fioletowej, która zmienia się w ciemnopurpurową. Jest to mało specyficzna reakcja, ponieważ dodatni wynik reakcji otrzymujemy także w obecności aldehydów, acetonu i kwasów mrówkowego, szczawiowego lub cytrynowego. Wykonanie: Do 1 ml badanego roztworu dodać 3 krople świeżo sporządzonego 0% roztworu etanolowego naftolu. Po dokładnym zmieszaniu, bardzo ostrożnie po ściankach skośnie ustawionej probówki wprowadzić około 1ml stężonego S 4, tak aby nie zmieszać obydwu roztworów. Powstający na granicy warstw czerwonofioletowy pierścień świadczy o obecności cukru. Uwaga! Wystąpienie zielonego zabarwienia może pochodzić od zanieczyszczeń odczynników i nie jest swoiste dla tej reakcji.
3 Ćw.3 Próba z tymolem Pod wpływem działania stężonego l cukrowce ulegają odwodnieniu i powstają pochodne furfuralowe, które kondensują z tymolem dając barwny produkt o zabarwiniu od czerwonego do brunatnego. Próba tymolowa, tak jak próba Molischa, jest ogólną reakcją na cukry. Wykonanie. Do 1 ml badanego roztworu dodać 4 krople etanolowego roztworu tymolu, wymieszać i dodać ml stężonego l. Podgrzać we wrzącej łaźni wodnej przez około 5 min. W obecności cukru pojawia się czerwona barwa Ćw. 4 Próba Seliwanowa (wykrywanie ketoz) Reakcja Seliwanowa pozwala na odróżnienie ketoz od aldoz i opiera się na różnej szybkości odwadniania tych cukrów. Podczas 1 minutowego ogrzewania we wrzącej łaźni wodnej roztworów cukrów z 1% l ketozy ulegają odwodnieniu i powstaje hydroksymetylenofurfural. W tych warunkach czasowośrodowiskowych aldozy nie ulegają odwodnieniu. Próba ta daje również wynik pozytywny dla wielocukrów zawierających ketozy. Wykonanie: Do 1 ml badanego roztworu dodać 1ml rozcieńczonego l i 3 krople etanolowego roztworu rezorcyny. Po zmieszaniu wstawić do wrzącej łaźni wodnej i gotować przez około sekund. W obecności ketoz powstaje czerwonołososiowe zabarwienie. W przypadku aldoz barwa pojawia się po dłuższym czasie. Ćw. 5 Wykrywanie pentoz a) Próba Tollensa z floroglucyną W reakcji kwasu solnego z pentozami powstaje furfural, który tworzy z floroglucyną związek o barwie wiśniowofiołkowej. Natomiast z 5hydroksymetylenofurfuralem powstaje żółty lub brunatny produkt kondensacji. Analogiczny wynik otrzymuje się również z kwasami uronowymi, ulegającymi w tych warunkach dekarboksylacji. Wykonanie: Do 1ml badanego roztworu dodać ml stężonego l i 5 kropel etanolowego roztworu floroglucyny. grzewać na łaźni wodnej. W obecności pentoz powstaje związek o wiśniowofioletowej barwie, a heksoz żółtej lub brązowej. b) Próba Biala Pentozy ogrzewane ze stężonym kwasem solnym odwadniają się do furfuralu, który z orcyną i jonami Fe 3 barwi się na zielono. Próbę tę wykorzystuje się do ilościowego oznaczania rybozy w kwasach nukleinowych. Wykonanie: Do 0,5 ml badanego roztworu dodać ok. 1 ml 0,% roztworu orcyny w 0% l oraz kroplę 1% roztworu Fel 3 i wymieszać. Wstawić probówkę do wrzącej łaźni wodnej. W obecności pentoz powstaje zielononiebieskie zabarwienie produktu kondensacji furfuralu z orcyną. c) dróżnienie papieru gazetowego od bibuły Wykonanie: Nanieść na bibułę i gazetę po kropli stężonego l, a następnie w to samo miejsce nałożyć kroplę floroglucyny. Zapisać obserwacje i uzasadnić otrzymane wyniki. 3
4 Rozcieńczone kwasy nieorganiczne w temperaturze pokojowej wpływają na wzajemne przekształcanie się anomerów i. Natomiast gorące rozcieńczone kwasy hydrolizują wiązania glikozydowe między innymi w disacharydach. Ćw. 6 ydroliza sacharozy Wykonanie: Do ml roztworu sacharozy dodać kilka kropli rozcieńczonego l i ogrzewać na wrzącej łaźni wodnej przez 7 minut. Następnie roztwór podzielić na próbówki i do jednej z nich wprowadzić 1 ml 10% Na. Do obydwu próbówek wprowadzić po 1 ml roztworu kwasu pikrynowego i zagotować na łaźni wodnej. bserwacje zapisać i uzasadnić otrzymane wyniki. Wpływ zasad na cukry W środowisku obojętnym i kwaśnym cząsteczki cukrów (powyżej 4 atomów ) występują w postaci pierścieniowej. W środowisku zasadowym forma pierścieniowa przechodzi w formę łańcuchową ponieważ rozpada się wiązanie hemiacetalowe. Rozcieńczone wodne roztwory zasad w temperaturze pokojowej powodują przegrupowanie tautomeryczne wokół węgla karbonylowego oraz przyległego do niego atomu węgla do innej aldozy oraz ketozy. Po pewnym czasie ustala się równowaga między trzema cukrami. W reakcjach tych uczestniczą formy enolowe zwane endiolami. Glukoza przekształca się wówczas w mannozę i fruktozę (posiadają wspólną formę endiolową) i te trzy cukry znajdują się w stanie równowagi (ćw. 7). Monosacharydy spokrewnione ze sobą przez wspólną formę endiolową tworzą ten sam osazon (ćw. 15). W obecności stężonych zasad wiązanie enolowe może się przemieszczać w inne pozycje łańcucha węglowego. Podczas ogrzewania cukru ze stężonymi zasadami dochodzi do rozerwania wiązania enolowego. Tworzą się dwu i trzywęglowe fragmenty o właściwościach silnie redukujących oraz produkty ich polimeryzacji (ciała żywicowate). ligo i polisacharydy w których grupy aldehydowe są zablokowane wiązaniami glikozydowymi charakteryzują się dużą opornością na działanie zasad (ćw. 8). Wolne grupy aldehydowe i ketonowe cukrów wykazują w środowisku alkalicznym właściwości redukujące (ćw. 9, 10, 11). Aktywna w tych warunkach forma aldehydowa (lub ketonowa po enolizacji do formy aldehydowej) redukuje jony metali ciężkich jony miedzi z na 1 (próba Benedicta i Fehlinga), jony bizmutu z 3 na 0 (próba Nylandera), a jony srebra z 1 na 0 stopień utlenienia (próba Tollensa). Podczas redukcji jonów metali aldozy utleniają się do odpowiednich kwasów aldonowych. us 4 Na u() Na S 4 K K u() u Na Na K Na u K Na u glukoza kwas glukonowy 4
5 Utlenianie ketoz, jest procesem bardziej złożonym, bowiem jego produktem jest mieszanina kwasów. fruktoza 4[] 3 kwas kwas mrówkowy szczawiowy kwas winowy kwas trihydroksyglutarowy Dla przeprowadzenia prób redukcyjnych przygotowuje się odpowiednią mieszaninę reakcyjną. W tym celu w próbie Fehlinga do siarczanu (VI) miedzi (II) dodaje się roztworu Na, a w próbie Benedicta węglanu sodu. Powstający w środowisku zasadowym wodorotlenek miedzi (I) może wytrącić się w postaci koloidalnej zawiesiny, aby temu zapobiec dodaje się związków kompleksujących jony u (w próbie Fehlinga winian sodowo potasowy, a w próbie Benedicta cytrynian trójsodowy). ukry w środowisku zasadowym mogą redukować nie tylko jony metali ciężkich, ale również inne związki, np. kwas pikrynowy, błękit metylenowy. Dodatni wynik próby na właściwości redukujące nie zawsze świadczy o obecności cukru w roztworze, ponieważ posiadają je także inne związki, np. chloroform, kreatynina. Ćw. 7 Epimeryzacja heksoz Wykonanie: Do dwóch próbówek (nr 1 i ) odmierzyć po 0,5 ml roztworu glukozy, do trzeciej próbówki (nr 3) odmierzyć 0,5 ml roztworu fruktozy. Do próbówek nr 1 i 3 wprowadzić po 0,5 ml roztworu 0,01M Na!!!!!!, natomiast do próbówki nr 0,5 ml wody destylowanej. Próbówki ogrzewać przez 5 minut we wrzącej łażni wodnej. Po ochłodzeniu do każdej próbówki dodać 1 ml 1ml rozcieńczonego l i 3 krople etanolowego roztworu rezorcyny. Po zmieszaniu wstawić do wrzącej łaźni wodnej i gotować przez około sekund. Ćw. 8 Próba Moora. Zapisać obserwacje i uzasadnić otrzymane wyniki. Spróbować zapisać zachodzące w roztworze reakcje na wzorach. Reakcja pozwala na wykazanie różnicy z zachowaniu cukrów prostych, disacharydów i polisacharydów w obecności stężonych, gorących zasad. Podczas ogrzewania cukru ze stężonymi zasadami dochodzi do rozerwania wiązania enolowego i powstania dwu i trzywęglowych fragmentów o właściwościach silnie redukujących oraz produkty ich polimeryzacji (ciała żywicowate), a roztwór przybiera barwę brunatnoczerwoną i ma zapach przypalonego karmelu. Negatywny wynik obserwuje się w przypadku dwucukrów nieredukujących i polisacharydów. Wykonanie: Do 1 ml roztworu cukru (glukoza, sacharoza, maltoza lub laktoza, skrobia) dodać 1 ml 10% Na i ogrzewać przez 5 minut na wrzącej łaźni wodnej. Zapisać obserwacje i wyciągnąć wnioski z doświadczenia. Ćw. 9 Próba Benedicta W tej reakcji jony miedzi zmieniają stopień utlenienia z na 1. analogicznie jak w próbie Fehlinga. dczyn Benedicta jest jednak od niej bardziej swoisty i czuły, dlatego stosuje się 5
6 go do wykrywania cukrów w moczu. W zależności od stężenia cukrów rozwór może przybierać różne odcienie zieleni lub kolor pomarańczowy. Zielone zabarwienie jest wynikiem nakładania sie pomarańczowej barwy zawiesiny u z niebieskim zabarwieniem odczynnika. Barwa sad Stężenie cukru [%] niebieska brak 0 zielona brak 0,1 0,3 zielona osad 0,5 żółtozielona osad 1,0 pomarańczowa osad 1,5 czerwona osad >,0 Wykonanie: Do 1 ml odczynnika Benedicta dodać 38 kropli badanego roztworu i wstawić na 3 minuty do wrzącej łaźni wodnej. dczynnik Benedicta: 173 g cytrynianu sodu i 90 g bezwodnego węglanu sodu rozpuścić w 60 ml gorącej wody. Po przesączeniu roztworu, do przesączu dodać 100 ml 17,3% roztworu us 4 x 5. Mieszaninę uzupełnić w kolbie miarowej do 1000 ml. Ćw. 10 Reakcja z kwasem pikrynowym ukry w środowisku zasadowym redukują. kwas pikrynowy (pikrynian sodu), który w tych warunkach tworzy czerwony pikraminian sodu. N Na N N pikrynian sodu glukoza N Na N N pikraminian sodu kwas glukonowy Wykonanie: Do 1 ml badanego roztworu dodać 1 ml nasyconego roztworu kwasu pikrynowego i 0,5 ml 10% roztworu Na i wstawić na wrzącą łaźnię wodną. Powstające czerwone zabarwienie pochodzące od pikraminianu sodu potwierdza obecność w próbie cukru redukującego. Ćw. 11 Reakcja z błękitem metylenowym Błękit metylenowy pod działaniem czynników redukujących np. cukrów przyłącza atomy wodory i ulega redukcji do bezbarwnych pochodnych, które łatwo mogą oddawać przyłaczone wodory innym akceptorom, np. tlenowi z powietrza, powracając do stanu bezbarwnego. Wykonanie. Do ml wody destylowanej dodać 4 krople 0,1% wodnego roztworu błękitu metylenowego i kroplę 10% Na. grzać probówkę we wrzącej łaźni wodnej przez około 1 min, następnie dodać około 1 ml roztworu cukru i ogrzewać. W obecności cukrów redukujących zanika niebieska barwa roztworu, co jest spowodowane redukcją błękitu metylenowego do bezbarwnego leukozwiązku. Ponowne pojawienie się niebieskiej barwy można spowodować, wstrząsając kilkakrotnie probówką z odbarwionym płynem. Zachodzi wówczas utlenianie zredukowanego związku tlenem z powietrza. 6
7 Ćw. 1 Próba Barfoeda Wzrost stężenia jonów wodorowych powoduje zmniejszenie zdolności redukcyjnych węglowodanów, co pozwala na odróżnienie cukrów prostych od disacharydów redukujących. Reakcję tę prowadzi się w środowisku kwaśnym (rozcieńczony kwas mlekowy lub octowy), stosując niskie stężenia cukrów i krótki czas ogrzewania, który zapewnia pozytywny wynik jedynie dla monosacharydów. Przy dłuższym ogrzewaniu disacharydy również ulegają hydrolizie dając także wynik dodatni próby. Wykonanie: Do 0,5 ml badanego roztworu dodać 1 ml odczynnika Barfoeda i ogrzewać we wrzącej łaźni wodnej przez 3 minuty. Jeżeli po tym czasie nie wytrącił się osad probówkę ponownie umieścić na łaźni wodnej i ogrzewać kolejnych 10 minut. Pojawienie się czerwonego osadu u w próbie po 3 min. ogrzewania potwierdza obecność monosacharydu, a gdy powstaje on po kilkunastu minutach dowodzi obecności disacharydu redukującego. Ćw. 13 Próba Wöhlkego Reakcje charakterystyczne dla poszczególnych cukrów grzewając roztwór laktozy lub maltozy z amoniakiem w obecności K powstaje czerwone zabarwienie. Natomiast glukoza lub fruktoza tworzą żółtobrązowy produkt. Wykonanie: Do 1 ml badanego roztworu dodać 1 ml stężonego roztworu amoniaku i 3 krople 3% K. Wstawić do wrzącej łaźni wodnej na kilka minut. Ćw. 14 Reakcja skrobi z jodem Reakcja skrobi lub glikogenu z jodem polega na adsorpcji jodu, który wnika do kanału utworzonego przez spiralnie skręcone łańcuchy polisacharydowe i jest przytrzymywane przez tlen przy pierwszym i czwartym atomie węgla każdej cząsteczki glukozy. Wytwarza się więc łańcuch drobin jodu, wzdłuż którego mogą przemieszczać się elektrony, co powoduje pochłanianie światła przez układ. Skrobia po adsorpcji cząsteczek jodu barwi się na kolor ciemnoniebieski. bserwowana barwa zależy od budowy i stopnia rozgałęzienia łańcucha polisacharydu, a więc reakcja jodu z amylozą powoduje powstanie niebieskiego produktu, a z amylopektyną fioletowego. Glikogen barwi się z jodem na czerwono. grzewanie skrobi z rozcieńczonymi kwasami prowadzi do hydrolizy wiązań glikozydowych i powstania wraz z czasem trwania tego procesu odpowiednio: amylodekstryny barwiącej się z jodem na fioletowo, erytrodekstryny czerwono i achrodekstryny nie barwiącej się z jodem. Końcowymi produktami hydrolizy kwaśnej tych wielocukrów są maltoza i glukoza. pierścień glukozy cząsteczki jodu Wykonanie: Do 1 ml badanego roztworu dodać 3 krople J w KJ. W obecności skrobi powstaje ciemnoniebieskie zabarwienie. trzymywanie osazonów ukry tworzą z fenylohydrazyna żółte, trudno rozpuszczalne w wodzie osazony, które różnią sie formami kryształów i temperaturą topnienia, co pozwala na identyfikacje różnych cukrów. Fenylohydrazyna kondensuje z wolną grupą aldehydową lub ketonową, dlatego też związki te mogą powstawać tylko w reakcji z cukrami redukującymi. Ponieważ cukry w roztworach występują przeważnie w postaci pierscieniowej, w której grupa karbonylowa jest zablokowana, konieczne jest rozerwanie mostka tlenowego, proces ten zachodzi w środowisku zasadowym. Niektóre organiczne zasady m.in. fenylohydrazyna mogą powodować otwarcie pierścienia w mono i dwucukrach. W pierwszym etapie 7
8 reakcji z fenylohydrazyna tworzy sie fenylohydrazon, w wyniku dalszej reakcji z dwiema cząsteczkami fenylohydrazyny powstaje osazon. ukry różniące sie tylko ugrupowaniami przy 1 i, np. glukoza, fruktoza i mannoza dają w związku z tym identyczne osazony. Ćw. 15 trzymywanie osazonu Wykonanie: Do probówek wprowadzić po 1,5 ml roztworu badanych cukrów oraz 50 mg mieszaniny chlorowodorku fenylohydrazyny i octanu sodu (w stosunku wagowym :3). Próby wstawić do wrzącej łaźni wodnej na 45 min., a następnie wyjąć i chłodzić w zlewce z zimna woda pozostawiając do powolnej krystalizacji (około godziny). sad kryształów przenieść na szkiełko podstawowe i obejrzeć pod mikroskopem. Wykonać rysunki kryształów badanych osazonów Po przeprowadzeniu opisanych reakcji obserwacje i wnioski należy opisać. Ćw. 1 Wykrywanie grup (glukoza, fruktoza, woda) Ćw. Próba Molischa (glukoza, sacharoza, skrobia) Ćw.3 Próba z tymolem (glukoza, sacharoza, skrobia) Ćw. 4 Próba Seliwanowa wykrywanie ketoz (glukoza, fruktoza, sacharoza, laktoza) Ćw. 5 Wykrywanie pentoz a) Próba Tollensa z floroglucyną (arabinoza, glukoza, fruktoza) b) Próba Biala (arabinoza) c) dróżnienie papieru gazetowego od bibuły (podane w instrukcji) Ćw. 6 ydroliza sacharozy Ćw. 7 Epimeryzacja heksoz (podane w instrukcji) Ćw. 8 Próba Moora (podane w instrukcji) Ćw. 9 Próba Benedicta (glukoza, sacharoza, laktoza) Ćw. 10 Reakcja z kwasem pikrynowym (glukoza, sacharoza, laktoza) Ćw. 11 Reakcja z błękitem metylenowym (glukoza) Ćw. 1 Próba Barfoeda (glukoza, sacharoza, laktoza) uwzględnić wyniki po 3 i 15 min. Ćw. 13 Próba Wöhlkego (glukoza, laktoza) Ćw. 14 Reakcja skrobi z jodem (skrobia) Ćw. 15 trzymywanie osazonu Zagadnienia do ćwiczeń 1. Węglowodany definicja, wzór ogólny i podział.. Właściwości węglowodanów. 3. Pentozy i heksozy występowanie, wzory łańcuchowe i pierścieniowe rybozy, deoksyrybozy, glukozy, fruktozy, arabinozy, ksylozy 4. Powstawanie furfuralu i hydroksymetylofurfuralu 5. Dichasarydy i polisacharydy przykłady, właściwości. 6. Reakcje barwne pozwalające wykrywać różne cukry. 7. ukry posiadające właściwości redukujące przykłady. 8. Definicje: racemat, anomeria, węgiel chiralny, mutarotacja, enancjomery, diastereoizomery, epimery, glikozydy, wiązanie glikozydowe, szereg konfiguracyjny D i L. 8
9 ZEŚĆ DRUGA IDENTYFIKAJA NIEZNANEG UKRU W RZTWRZE trzymany roztwór/roztwory cukru zidentyfikować przeprowadzając kolejne reakcje, w oparciu o schemat analizy cukrów. Wyniki przeprowadzonych reakcji podczas identyfikacji cukru wraz z wnioskami opisać w załączonej tabeli. PRÓBA MLISA PRÓBA Z JDEM Skrobia PRÓBA BENEDITA PRÓBA SELIWANWA PRÓBA BARFEDA Sacharoza PRÓBA TLLENSA Z FLRGLUYNĄ PRÓBA WLKEG Ksyloza Glukoza Galaktoza Fruktoza Laktoza Maltoza PRÓBA SELIWANWA Fruktoza Glukoza Galaktoza 9
10 WĘGLWDANY ANALIZA JAKŚIWA Imię i Nazwisko Grupa... Data... Reakcja/Próba Roztwór do analizy nr... WYNIK PRÓBY BSERWAJE WNISKI Próba Molischa Próba z jodem Analizowanym roztworem cukrowca jest:. 10
11 Reakcja/Próba Roztwór do analizy nr... WYNIK PRÓBY BSERWAJE WNISKI Próba Molischa Próba z jodem Analizowanym roztworem cukrowca jest:. 11
CZĘŚĆ PIERWSZA REAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE WĘGLOWODANÓW
ĆWIZENIE 6 ANALIZA JAKŚIWA UKRÓW IDENTYFIKAJA NIEZNANEG UKRU el ćwiczenia: zęść pierwsza: Zapoznanie się z charakterystycznymi barwnymi reakcjami węglowodanów. zęść druga: Identyfikacja cukru ukry analizowane
Bardziej szczegółowoProtokół: Reakcje charakterystyczne cukrowców
Protokół: Reakcje charakterystyczne cukrowców 1. Rekcja na obecność cukrów: próba Molischa z -naftolem Jest to najbardziej ogólna reakcja na cukrowce, tak wolne jak i związane. Ujemny jej wynik wyklucza
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 4. Identyfikacja wybranych cukrów w oparciu o niektóre reakcje charakterystyczne
Klasyczna Analiza Jakościowa Organiczna, Ćw. 4 - Identyfikacja wybranych cukrów Ćwiczenie 4 Identyfikacja wybranych cukrów w oparciu o niektóre reakcje charakterystyczne Zagadnienia teoretyczne: 1. Budowa
Bardziej szczegółowoREAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE CUKRÓW
REAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE CUKRÓW Grupa związków organicznych nazywanych węglowodanami, cukrami lub sacharydami obejmuje polihydroksylowe aldehydy i ketony oraz ich pochodne. Nazwa węglowodany pochodzi
Bardziej szczegółowoWęglowodany metody jakościowe oznaczania cukrów reakcja Molisha, Fehlinga, Selivanowa; ilościowe oznaczanie glukozy metodą Somogyi Nelsona
Ćwiczenie nr 7 Węglowodany metody jakościowe oznaczania cukrów reakcja Molisha, Fehlinga, Selivanowa; ilościowe oznaczanie glukozy metodą Somogyi Nelsona Celem ćwiczenia jest: zapoznanie z metodami jakościowej
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 3. Cukry mono i disacharydy
ĆWICZENIE 3 Cukry mono i disacharydy Reakcja ogólna na węglowodany (Reakcja Molischa) 1 ml 1% roztworu glukozy 1 ml 1% roztworu fruktozy 1 ml 1% roztworu sacharozy 1 ml 1% roztworu skrobi 1 ml wody destylowanej
Bardziej szczegółowoWĘGLOWODANÓW HO H H O H C H C O H O H HC C H O H C H O C C 3 H 2 O. H furfural. H pentoza C H 2 O H O H H C O H HC C C C H.
7. JAKŚIWA ANALIZA WĘGLWDANÓW Monosacharydy pod wpływem stęŝonych kwasów (octowego, solnego lub siarkowego) i podwyŝszonej temperatury ulegają odwodnieniu. Na działanie rozcieńczonych kwasów w temperaturze
Bardziej szczegółowoIDENTYFIKACJA CUKRÓW PROSTYCH I ZŁOŻONYCH REAKCJAMI KOLORYMETRYCZNYMI HYDROLIZA SACHAROZY
IDENTYFIKAJA UKÓW PSTY I ZŁŻNY EAKJAMI KLYMETYZNYMI YDLIZA SAAZY Ćwiczenie ma na celu zapoznanie się z charakterystycznymi barwnymi reakcjami węglowodanów oraz ich identyfikacje w otrzymanych zestawach
Bardziej szczegółowoReakcje charakterystyczne cukrów
Reakcje charakterystyczne cukrów Maria Jamrozik Grupa związków organicznych nazywanych węglowodanami, cukrami lub sacharydami obejmuje polihydroksylowe aldehydy i ketony oraz ich pochodne. azwa "węglowodany"
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 5. Badanie właściwości cukrów, kwasów karboksylowych, tłuszczów na podstawie wybranych reakcji chemicznych
ĆWIZENIE 5 Badanie właściwości cukrów, kwasów karboksylowych, tłuszczów na podstawie wybranych reakcji chemicznych I. Reakcje na cukry 1. Próba z fuksyną na aldehydy reakcja Schiffa Fuksyna jest czerwonym
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE IV. Badanie właściwości cukrów, kwasów karboksylowych, tłuszczów, aminokwasów na podstawie wybranych reakcji chemicznych
ĆWIZENIE IV Badanie właściwości cukrów, kwasów karboksylowych, tłuszczów, aminokwasów na podstawie wybranych reakcji chemicznych I. Właściwości chemiczne cukrów 1. Próby redukcyjne Najczęściej stosowanymi
Bardziej szczegółowoReakcje charakterystyczne sacharydów
Reakcje charakterystyczne sacharydów Cel ćwiczenia Ćwiczenie poświęcone jest budowie i właściwościom sacharydów. Stosowane w doświadczeniach sacharydy (glukoza, fruktoza, arabinoza, sacharoza, maltoza,
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE NR 3 IDENTYFIKACJA CUKRÓW PROSTYCH I ZŁOŻONYCH REAKCJAMI BARWNYMI. HYDROLIZA SACHAROZY
ĆWICZENIE N 3 IDENTYFIKACJA CUKÓW PSTYC I ZŁŻNYC EAKCJAMI BAWNYMI. YDLIZA SACAZY Ćwiczenie składa się z dwóch części. Pierwsza część ma na celu zapoznanie się z charakterystycznymi barwnymi reakcjami węglowodanów
Bardziej szczegółowoOligosacharydy (kilkucukrowce): Dwucukry Trójcukry Czterocukry
WĘGLWDANY 1. Klasyfikacja węglowodanów Węglowodany, czyli cukry, są to wielohydroksyaldehydy lub wielohydroksyketony oraz produkty ich kondensacji. Skład chemiczny tej grupy połączeń daje się wyrazić ogólnym
Bardziej szczegółowoALDEHYDY, KETONY. I. Wprowadzenie teoretyczne
ALDEYDY, KETNY I. Wprowadzenie teoretyczne Aldehydy i ketony są produktami utlenienia alkoholi. Aldehydy są produktami utlenienia alkoholi pierwszorzędowych, a ketony produktami utlenienia alkoholi drugorzędowych.
Bardziej szczegółowofruktoza α,d(+)glukopiranoza β,d(-)fruktofuranoza
WĘGLWDANY I. Wprowadzenie teoretyczne ukry, sacharydy, są związkami pochodzenia naturalnego; odgrywają one, podobnie jak białka, olbrzymią rolę w procesach biologicznych. Najbardziej ogólny podział cukrów
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
Uniwersytet Gdański Wydział hemii hemia żywności Katedra Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 1 Wykrywanie białek i cukrów w produktach spożywczych hemia żywności Gdańsk,
Bardziej szczegółowoMateriały dodatkowe węglowodany
Uniwersytet Jagielloński, Collegium Medicum, Katedra Chemii rganicznej Materiały dodatkowe węglowodany 1. Mutarotacja Cukry występują głównie w formie pierścieniowej zawartość formy łańcuchowej w stanie
Bardziej szczegółowoMakrocząsteczki. Przykłady makrocząsteczek naturalnych: -Polisacharydy skrobia, celuloza -Białka -Kwasy nukleinowe
Makrocząsteczki Przykłady makrocząsteczek naturalnych: -Polisacharydy skrobia, celuloza -Białka -Kwasy nukleinowe Syntetyczne: -Elastomery bardzo duża elastyczność charakterystyczna dla gumy -Włókna długie,
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
Uniwersytet Gdański Wydział Chemii Chemia żywności Katedra Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 2 Węglowodany w żywności: struktura, właściwości, odróżnianie cukrów prostych
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 3 ANALIZA JAKOŚCIOWA CUKRÓW. Część doświadczalna obejmuje:
Ćwiczenie 3 ANALIZA JAKOŚCIOWA CUKRÓW Część doświadczalna obejmuje: wykonanie wybranych reakcji identyfikujących cukry analizę jakościową niektórych cukrów na podstawie sposobu krystalizacji ich osazonów
Bardziej szczegółowoSkala słodkości cukrów Laktoza < maltoza < glukoza < sacharoza < fruktoza najsłodsza
Źródła cukrów (węglowodanów) w produktach spożywczych: Warzywa i owoce (winogrona cukier gronowy glukoza) Produkty zbożowe: pieczywo, kasze, płatki śniadaniowe Funkcja węglowodanów w organizmie: Energetyczna:
Bardziej szczegółowoBADANIE WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNYCH AMINOKWASÓW
BADANIE WŁAŚIWŚI FIZYKEMIZNY AMINKWASÓW IDENTYFIKAJA AMINKWASÓW BIAŁKA, JAK I WLNE AMINKWASY REAGUJĄ ZA PŚREDNITWEM GRUP: -N 2 I Z NINYDRYNĄ, DINITRFLURBENZENEM I KWASEM AZTWYM (III). WYSTĘPWANIE W STRUKTURZE
Bardziej szczegółowoREAKCJE PROBÓWKOWE 3. Aldehydy, ketony, cukry*
REAKCJE PROBÓWKOWE 3. Aldehydy, ketony, cukry* imię i nazwisko data nr str. Rubryki oznaczone po prawej stronie ciemnym prostokątem należy wypełniać przed zajęciami. W reakcjach obowiązują wzory strukturalne
Bardziej szczegółowoREAKCJE W CHEMII ORGANICZNEJ
Katedra Biochemii ul. Akademicka 12, 20-033 Lublin tel. 081 445 66 08 www.biochwet.up.lublin.pl REAKCJE W CHEMII ORGANICZNEJ I. Reakcje utleniania na przykładzie różnych związków organicznych. 1. Utlenienie
Bardziej szczegółowoWYKRYWANIE WIĄZAŃ WIELOKROTNYCH WYKRYWANIE WIĄZAŃ WIELOKROTNYCH
WYKRYWANIE WIĄZAŃ WIELOKROTNYCH Odbarwienie wody bromowej Woda bromowa roztwór Br 2 w wodzie - Br 2 (aq): brunatna, brązowa lub ciemnoczerwona ciecz. Gdy brom przyłącza się związku nienasyconego barwa
Bardziej szczegółowoWęglowodany (Cukry) Część 2. Związki wielofunkcyjne
Węglowodany (Cukry) Część 2 Związki wielofunkcyjne Monosacharydy Glukoza, Fruktoza: - wzory łańcuchowe, wzory Fishera, - właściwości fizyczne i chemiczne (zależności między budową a właściwościami) - funkcje
Bardziej szczegółowodata ĆWICZENIE 5 ANALIZA JAKOŚCIOWA WĘGLOWODANÓW Wstęp merytoryczny
Imię i nazwisko Uzyskane punkty Nr albumu data /3 podpis asystenta ĆWICZENIE 5 ANALIZA JAKOŚCIOWA WĘGLOWODANÓW Wstęp merytoryczny Węglowodany (syn. cukry, cukrowce sacharydy) należą do grupy związków organicznych
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE III. Reakcje charakterystyczne na węglowodory (alifatyczne, aromatyczne), alkohole, aldehydy i ketony
ĆWIZENIE III eakcje charakterystyczne na węglowodory (alifatyczne, aromatyczne), alkohole, aldehydy i ketony I. eakcje charakterystyczne odróżniające węglowodory alifatyczne nasycone od nienasyconych 1.
Bardziej szczegółowoWęglowodany. Monosacharydy Oligosacharydy Polisacharydy. Skrobia Celuloza Glikogen. Aldopentozy (ryboza) Disacharydy. Ketopentozy (rybuloza)
Cz. XXVIII-a Węglowodany - cukry - sacharydy: klasyfikacja, budowa, nazewnictwo i izomeria I. Definicja i klasyfikacja Węglowodany to polihydroksylowe aldehydy i ketony oraz ich pochodne Węglowodany Monosacharydy
Bardziej szczegółowoCukry proste i złożone
ukry proste i złożone Wyciąg z kart charakterystyki substancji niebezpiecznych - α-naftol T - etanol 96% F - kwas siarkowy - benzydyna T, N, R/M1 - kwas octowy - kwas solny - odczynniki Fehlinga I N -
Bardziej szczegółowoPRACOWNIA nr 10 ANALIZA WĘGLOWODANÓW
PRAOWNIA nr 10 ANALIZA WĘGLOWODANÓW Zagadnienia do kartkówki: 1. Węglowodany - definicja, wzór ogólny. 2. Podział: cukry proste i złoŝone; mono-, di-, oligo-, polisacharydy; aldozy i ketozy. 3. Właściwości
Bardziej szczegółowoREAKCJE PROBÓWKOWE 3. Aldehydy, ketony, cukry
REAKCJE PROBÓWKOWE 3. Aldehydy, ketony, cukry imię i nazwisko data nr str. Rubryki oznaczone po prawej stronie ciemnym prostokątem należy wypełniać przed zajęciami. W reakcjach obowiązują wzory strukturalne
Bardziej szczegółowoPiotr Chojnacki 1. Cel: Celem ćwiczenia jest wykrycie jonu Cl -- za pomocą reakcji charakterystycznych.
SPRAWOZDANIE: REAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE WYBRANYCH ANIONÓW. Imię Nazwisko Klasa Data Uwagi prowadzącego 1.Wykrywanie obecności jonu chlorkowego Cl - : Cel: Celem ćwiczenia jest wykrycie jonu Cl -- za pomocą
Bardziej szczegółowoRozdział 9. Odpowiedzi i rozwiązania zadań. Chemia organiczna. Zdzisław Głowacki. Zakres podstawowy i rozszerzony
Zdzisław Głowacki Chemia organiczna Zakres podstawowy i rozszerzony 2b Odpowiedzi i rozwiązania zadań Rozdział 9 Oficyna Wydawnicza TUTOR Wydanie I. Toruń 2013 r. Podpowiedzi Cukry Zadanie 9.1. Kolejno:
Bardziej szczegółowoKWASY KARBOKSYLOWE I ICH POCHODNE. R-COOH lub R C gdzie R = H, CH 3 -, C 6 H 5 -, itp.
KWASY KARBKSYLWE I IH PHDNE I. Wprowadzenie teoretyczne Kwasy karboksylowe Kwasami organicznymi nazywamy związki, w których grupa funkcyjna H zwana grupą karboksylową jest związana z rodnikiem węglowodorowym
Bardziej szczegółowoANALIZA MOCZU FIZJOLOGICZNEGO I PATOLOGICZNEGO I. WYKRYWANIE NAJWAŻNIEJSZYCH SKŁADNIKÓW NIEORGANICZNYCH I ORGANICZNYCH MOCZU PRAWIDŁOWEGO.
ANALIZA MOCZU FIZJOLOGICZNEGO I PATOLOGICZNEGO Wymagane zagadnienia teoretyczne 1. Równowaga kwasowo-zasadowa organizmu. 2. Funkcje nerek. 3. Mechanizm wytwarzania moczu. 4. Skład moczu fizjologicznego.
Bardziej szczegółowoAutorzy: Teresa Olczak, Zdzisław Wróblewski (ed. Justyna Ciuraszkiewicz)
Laboratorium z biochemii DLA STUDENTÓW BIOLOGII, BIOTECHNOLOGII I OCHRONY ŚRODOWISKA Praca zbiorowa pod redakcją Antoniego Polanowskiego Poprawki do wydania III wprowadzone pod redakcją Justyny Ciuraszkiewicz
Bardziej szczegółowoSpis treści 1. Struktura elektronowa związków organicznych 2. Budowa przestrzenna cząsteczek związków organicznych
Spis treści 1. Struktura elektronowa związków organicznych 13 2. Budowa przestrzenna cząsteczek związków organicznych 19 2.1. Zadania... 28 3. Zastosowanie metod spektroskopowych do ustalania struktury
Bardziej szczegółowoI. Część teoretyczna aldozy ketozy
I. Część teoretyczna Sacharydy (inaczej cukry) są to polihydroksyaldehydy i polihydroksyketony oraz niektóre ich pochodne (aminosacharydy, deoksysacharydy, kwasy uronowe). Nazwa sacharydy wywodzi się od
Bardziej szczegółowoIdentyfikacja wybranych kationów i anionów
Identyfikacja wybranych kationów i anionów ZACHOWAĆ SZCZEGÓLNĄ OSTRORZNOŚĆ NIE ZATYKAĆ PROBÓWKI PALCEM Zadanie 1 Celem zadania jest wykrycie jonów Ca 2+ a. Próba z jonami C 2 O 4 ZACHOWAĆ SZCZEGÓLNĄ OSTRORZNOŚĆ
Bardziej szczegółowoZadanie 4. (1 pkt) Uzupełnij schemat ilustrujący przebieg procesu fotosyntezy.
Zadanie: 1 (1 pkt) Do probówki zawierającej świeżo wytrącony wodorotlenek miedzi (II) dodano roztwór glukozy, całość ogrzano. Jakie zmiany zaobserwowano w probówce po zakończeniu reakcji chemicznej? a)
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 4 i 21 (skrypt) ćwiczenie laboratoryjne nr 3 dla e-rolnictwa
Ćwiczenie 4 i 21 (skrypt) ćwiczenie laboratoryjne nr 3 dla e-rolnictwa Właściwości i budowa węglowodanów. Sacharydy są podstawową i bardzo zróżnicowaną grupą związków naturalnych występujących we wszystkich
Bardziej szczegółowoWPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW
WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW Wstęp W przypadku trudno rozpuszczalnej soli, mimo osiągnięcia stanu nasycenia, jej stężenie w roztworze jest bardzo małe i przyjmuje się, że ta
Bardziej szczegółowoIlościowe oznaczenie glikogenu oraz badanie niektórych jego właściwości
Ilościowe oznaczenie glikogenu oraz badanie niektórych jego właściwości Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z podstawową wiedzą dotyczącą budowy, funkcji i właściwości glikogenu jak również
Bardziej szczegółowoCHEMIA 12. Wzorcem konfiguracji względnej H C * OH HO C * H (odmiany L i D) jest aldehyd glicerynowy CH 2 OH CH 2 OH
INSTYTUT MEDICUS Kurs przygotowawczy do matury i rekrutacji na studia medyczne Rok 2017/2018 www.medicus.edu.pl tel. 501 38 39 55 CHEMIA 12 SACHARYDY. AMINOKWASY I BIAŁKA. IZOMERIA OPTYCZNA. IZOMERIA OPTYCZNA
Bardziej szczegółowoWykład 23 I 2019 Żywienie
Wykład 23 I 2019 Żywienie Witold Bekas SGGW Węglowodany - cukrowce Nazwa pochodzi od wzoru sumarycznego: C x (H 2 O) y wodziany węgla Ogólnie definiuje się je jako: polihydroksyaldehydy i polihydroksyketony
Bardziej szczegółowoWeglowodany. Nazwa pochodzi od wzoru sumarycznego: C x (H 2. O) y
Weglowodany Nazwa pochodzi od wzoru sumarycznego: C x ( 2 ) y wodziany węgla gólnie definiuje się je jako: polihydroksy aldehydy i polihydroksy ketony lub jako substancje, które w wyniku hydrolizy dają
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 1. Aminokwasy
ĆWICZENIE 1 Aminokwasy Przygotować 5 (lub więcej) 1% roztworów poszczególnych aminokwasów i białka jaja kurzego i dla każdego z nich wykonać wszystkie reakcje charakterystyczne. Reakcja ksantoproteinowa
Bardziej szczegółowoWPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW
WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW Wstęp Mianem rozpuszczalności określamy maksymalną ilość danej substancji (w gramach lub molach), jaką w danej temperaturze można rozpuścić w określonej
Bardziej szczegółowoMECHANIZMY REAKCJI CHEMICZNYCH. REAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE GRUP FUNKCYJNYCH ZWIĄZKÓW ORGANICZNYCH
Ćwiczenie 2 semestr 2 MECHANIZMY REAKCJI CHEMICZNYCH. REAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE GRUP FUNKCYJNYCH ZWIĄZKÓW ORGANICZNYCH Obowiązujące zagadnienia: Związki organiczne klasyfikacja, grupy funkcyjne, reakcje
Bardziej szczegółowoII ROK CHEMII GRUPA C1 Zadania na 17 stycznia 2011 r. Cukry odpowiedzi. 1. Zapisz wzory Fischera produktów reakcji D-glukozy z: a.
16 stycznia 2011 roku II RK EMII GRUPA 1 Zadania na 17 stycznia 2011 r. ukry odpowiedzi 1. Zapisz wzory Fischera produktów reakcji D-glukozy z: a. Br 2 2 kwas D-glukonowy (ogólnie: kwas aldonowy) b. stęż.
Bardziej szczegółowoPRACOWNIA ANALIZY ILOŚCIOWEJ. Analiza substancji biologicznie aktywnej w preparacie farmaceutycznym kwas acetylosalicylowy
PRACOWNIA ANALIZY ILOŚCIOWEJ Analiza substancji biologicznie aktywnej w preparacie farmaceutycznym kwas acetylosalicylowy Ćwiczenie obejmuje: 1. Oznaczenie jakościowe kwasu acetylosalicylowego 2. Przygotowanie
Bardziej szczegółowodata ĆWICZENIE 12 BIOCHEMIA MOCZU Doświadczenie 1
Imię i nazwisko Uzyskane punkty Nr albumu data /3 podpis asystenta ĆWICZENIE 12 BIOCHEMIA MOCZU Doświadczenie 1 Cel: Wyznaczanie klirensu endogennej kreatyniny. Miarą zdolności nerek do usuwania i wydalania
Bardziej szczegółowo1.1 Reakcja trójchlorkiem antymonu
ĆWICZENIE IV - WYKRYWANIE WITAMIN Odczynniki: - chloroform bezwodny, - bezwodnik kwasu octowego, - trójchlorek antymonu roztwór nasycony w chloroformie, - 1,3-dichlorohydryna gliceryny - żelazicyjanek
Bardziej szczegółowoCukry właściwości i funkcje
Cukry właściwości i funkcje Miejsce cukrów wśród innych składników chemicznych Cukry Z cukrem mamy do czynienia bardzo często - kiedy sięgamy po białe kryształy z cukiernicy. Większość z nas nie uświadamia
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 5. Badanie właściwości chemicznych aldehydów, ketonów i kwasów karboksylowych. Synteza kwasu sulfanilowego.
Ćwiczenie 5. Badanie właściwości chemicznych aldehydów, ketonów i kwasów karboksylowych. Synteza kwasu sulfanilowego. Wprowadzenie teoretyczne Cel ćwiczeń: Zapoznanie studentów z właściwościami chemicznymi
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 7 BUDOWA I WŁAŚCIWOŚCI CUKROWCÓW
ĆWIZENIE 7 BUDWA I WŁAŚIWŚI UKRWÓW 7.1. EL ĆWIZENIA Zapoznanie się z budową i właściwościami mono-, di- i polisacharydów oraz identyfikacja sacharydów za pomocą reakcji charakterystycznych. 7.2. KLASYFIKAJA
Bardziej szczegółowoWielofunkcyjne związki organiczne poziom rozszerzony
Wielofunkcyjne związki organiczne poziom rozszerzony Zadanie 1. (2 pkt) Źródło: KE 2010 (PR), zad. 29. Pewien dwufunkcyjny związek organiczny ma masę molową równą 90 g/mol. W jego cząsteczce stosunek liczby
Bardziej szczegółowoPRZYKŁADOWE ZADANIA WĘGLOWODANY
PRZYKŁADOWE ZADANIA WĘGLOWODANY Zadanie 1216 (2 pkt) Przeczytaj poniższy tekst i zapisz poniżej nazwy cukrów X i Y, o których mowa. Kwasy nukleinowe są długimi łańcuchami poliestrowymi, zbudowanymi z połączonych
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 1. Aminokwasy
ĆWICZENIE 1 Aminokwasy Przygotować 5 (lub więcej) 1% roztworów poszczególnych aminokwasów i białka jaja kurzego i dla każdego z nich wykonać wszystkie reakcje charakterystyczne. Reakcja ksantoproteinowa
Bardziej szczegółowoCz. XXVIII - c Węglowodany - cukry - sacharydy: disacharydy i polisacharydy
Cz. XXVIII - c Węglowodany - cukry - sacharydy: disacharydy i polisacharydy I. Budowa i właściwości disacharydów Wiązanie między monosacharydami powstaje z udziałem dwóch grup hydroksylowych pochodzących
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE I - BIAŁKA. Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z właściwościami fizykochemicznymi białek i ich reakcjami charakterystycznymi.
ĆWICZENIE I - BIAŁKA Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z właściwościami fizykochemicznymi białek i ich reakcjami charakterystycznymi. Odczynniki: - wodny 1% roztwór siarczanu(vi) miedzi(ii), - 10% wodny
Bardziej szczegółowoPierwiastki bloku d. Zadanie 1.
Zadanie 1. Zapisz równania reakcji tlenków chromu (II), (III), (VI) z kwasem solnym i zasadą sodową lub zaznacz, że reakcja nie zachodzi. Określ charakter chemiczny tlenków. Charakter chemiczny tlenków:
Bardziej szczegółowoHYDROLIZA SOLI. 1. Hydroliza soli mocnej zasady i słabego kwasu. Przykładem jest octan sodu, dla którego reakcja hydrolizy przebiega następująco:
HYDROLIZA SOLI Hydroliza to reakcja chemiczna zachodząca między jonami słabo zdysocjowanej wody i jonami dobrze zdysocjowanej soli słabego kwasu lub słabej zasady. Reakcji hydrolizy mogą ulegać następujące
Bardziej szczegółowoWęglowodany (Cukry) Część 1. Związki wielofunkcyjne
Węglowodany (Cukry) Część 1 Związki wielofunkcyjne Węglowodany - wiadomości ogólne - podział Monosacharydy - wiadomości ogólne - budowa strukturalna - izomeria Węglowodany (Cukry) Węglowodany wiadomości
Bardziej szczegółowoSlajd 1. Slajd 2. Węglowodany. Węglowodany. Wzór sumaryczny C n (H 2 O) n
Slajd 1 Węglowodany Slajd 2 Wzór sumaryczny C n (H 2 O) n Węglowodany D-glukoza polihydroksy aldehyd D-fruktoza polihydroksy keton Związki, które hydrolizują do polihydroksy aldehydów lub ketonów są również
Bardziej szczegółowoAnaliza jakościowa wybranych aminokwasów
Ćwiczenie 14 Analiza jakościowa wybranych aminokwasów I. Aminokwasy Aminokwasy są jednostkami strukturalnymi peptydów i białek. W swojej cząsteczce mają co najmniej 2 grupy funkcyjne: grupę aminową NH
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 50: Określanie tożsamości jonów (Farmakopea VII-IX ( )).
Ćwiczenie 50: Określanie tożsamości jonów (Farmakopea VII-IX (2008-2013)). Badanie tożsamości wg Farmakopei Polskiej należy wykonywać w probówkach. Odczynniki bezwzględnie należy dodawać w podawanej kolejności.
Bardziej szczegółowoReakcje związków karbonylowych. Maria Burgieł R R C O. C O + Nu E C
eakcje związków karbonylowych Maria Burgieł Związki zawierające grupę = nazywamy związkami karbonylowymi. Do najprostszych związków karbonylowych należą aldehydy, w których grupa = jest połączona z jedną
Bardziej szczegółowomie i sz s an a in i a rac r e ac miczn ic a /rac /r e ac mat/ E ime m ry
Wzór sumaryczny Węglowodany C n H 2n O n Aldehydowe lub ketonowe pochodne alkoholi wielowodorotlenowych Węglowodany - podział CUKRY PROSTE Monosacharydy CUKRY ZŁOŻONE Oligosacharydy (kilka reszt cukrów
Bardziej szczegółowoBiochemia Ćwiczenie 5
Imię i nazwisko Uzyskane punkty Nr albumu data /2 podpis asystenta ĆWICZENIE 5 WĘGLOWODANY O ZNACZENIU BIOLOGICZNYM Wstęp merytoryczny Węglowodany (syn. cukry, cukrowce sacharydy) należą do grupy związków
Bardziej szczegółowoĆWICZENIA LABORATORYJNE WYKRYWANIE WYBRANYCH ANIONÓW I KATIONÓW.
ĆWICZENIA LABORATORYJNE WYKRYWANIE WYBRANYCH ANIONÓW I KATIONÓW. Chemia analityczna jest działem chemii zajmującym się ustalaniem składu jakościowego i ilościowego badanych substancji chemicznych. Analiza
Bardziej szczegółowoRozdział 6. Odpowiedzi i rozwiązania zadań. Chemia organiczna. Zdzisław Głowacki. Zakres podstawowy i rozszerzony
Zdzisław Głowacki Chemia organiczna Zakres podstawowy i rozszerzony 2b Odpowiedzi i rozwiązania zadań Rozdział 6 Oficyna Wydawnicza TUTOR Wydanie I. Toruń 2013 r. Podpowiedzi Aldehydy i ketony Zadanie
Bardziej szczegółowoHYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE
Ćwiczenie 9 semestr 2 HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE Obowiązujące zagadnienia: Hydroliza soli-anionowa, kationowa, teoria jonowa Arrheniusa, moc kwasów i zasad, równania hydrolizy soli, hydroliza wieloetapowa,
Bardziej szczegółowoMODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA
MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA Zadanie Odpowiedzi Uwagi a) za uzupełnienie tabeli: Symbol pierwiastka Konfiguracja elektronowa w stanie podstawowym Liczba elektronów walencyjnych S b) za uzupełnienie
Bardziej szczegółowo3b 2. przedstawione na poniższych schematach. Uzupełnij obserwacje i wnioski z nich wynikające oraz równanie zachodzącej reakcji.
3b 2 PAWEŁ ZYCH IMIĘ I NAZWISKO: KLASA: GRUPA A 1. W celu zbadania właściwości sacharozy wykonano dwa doświadczenia, które zostały przedstawione na poniższych schematach. Uzupełnij obserwacje i wnioski
Bardziej szczegółowoREAKCJE UTLENIAJĄCO-REDUKCYJNE
7 REAKCJE UTLENIAJĄCO-REDUKCYJNE CEL ĆWICZENIA Zapoznanie się z reakcjami redoks. Zakres obowiązującego materiału Chemia związków manganu. Ich właściwości red-ox. Pojęcie utleniania, redukcji oraz stopnia
Bardziej szczegółowoETAP II heksacyjanożelazian(iii) potasu, siarczan(vi) glinu i amonu (tzw. ałun glinowo-amonowy).
ETAP II 04.0.006 Zadanie laboratoryjne W probówkach opisanych literami A i B masz roztwory popularnych odczynników stosowanych w analizie jakościowej, przy czym każda z tych probówek zawiera roztwór tylko
Bardziej szczegółowoSyropy owocowe są szalenie zdrowe?!
Syropy owocowe są szalenie zdrowe?! Protokół doświadczenia scripted inquiry 1. Odniesienie do Podstawy Programowej a) Cele kształcenia III etap kształcenia - BIOLOGIA Znajomość metodyki badań biologicznych.
Bardziej szczegółowoREAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE WYBRANYCH KATIONÓW
REAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE WYBRANYCH KATIONÓW Chemia analityczna jest działem chemii zajmującym się ustalaniem składu jakościowego i ilościowego badanych substancji chemicznych. Analiza jakościowa bada
Bardziej szczegółowoOznaczanie SO 2 w powietrzu atmosferycznym
Ćwiczenie 6 Oznaczanie SO w powietrzu atmosferycznym Dwutlenek siarki bezwodnik kwasu siarkowego jest najbardziej rozpowszechnionym zanieczyszczeniem gazowym, występującym w powietrzu atmosferycznym. Głównym
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2. Analiza jakościowa związków organicznych zawierających azot, siarkę oraz fluorowcopochodne.
Ćwiczenie 2. Analiza jakościowa związków organicznych zawierających azot, siarkę oraz fluorowcopochodne. Wprowadzenie teoretyczne Cel ćwiczeń: Zapoznanie studentów z metodami identyfikacji pierwiastków
Bardziej szczegółowoZmiana barwy wskaźników w roztworach kwaśnych, obojętnych i zasadowych.
Zmiana barwy wskaźników w roztworach kwaśnych, obojętnych i zasadowych. Doświadczenie1: Poznanie barwy wskaźników w roztworach kwasów, zasad i wody. Wykonanie doświadczenia: Do pięciu probówek wlewamy
Bardziej szczegółowoCukry. C x H 2y O y lub C x (H 2 O) y
Cukry Cukry organiczne związki chemiczne składające się z atomów węgla oraz wodoru i tlenu, zazwyczaj w stosunku H:O = 2:1. Zawierają liczne grupy hydroksylowe, karbonylowe a czasami mostki półacetalowe.
Bardziej szczegółowoRepetytorium z wybranych zagadnień z chemii
Repetytorium z wybranych zagadnień z chemii Mol jest to liczebność materii występująca, gdy liczba cząstek (elementów) układu jest równa liczbie atomów zawartych w masie 12 g węgla 12 C (równa liczbie
Bardziej szczegółowoSPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ Z HIGIENY, TOKSYKOLOGII I BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI
Data.. Imię, nazwisko, kierunek, grupa SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ Z HIGIENY, TOKSYKOLOGII I BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI OCENA JAKOŚCI WODY DO PICIA Ćwiczenie 1. Badanie właściwości fizykochemicznych wody Ćwiczenie
Bardziej szczegółowoCukry - czy każdy cukier jest słodki? Wykrywanie skrobi.
1 Cukry - czy każdy cukier jest słodki? Wykrywanie skrobi. Czas trwania zajęć: 45 minut Pojęcia kluczowe: - skrobia, - wielocukier, - glukoza, - rośliny Hipoteza sformułowana przez uczniów: 1. Istnieją
Bardziej szczegółowoReakcje charakterystyczne aminokwasów
KATEDRA BIOCHEMII Wydział Biologii i Ochrony Środowiska Reakcje charakterystyczne aminokwasów BIOCHEMIA STRUKTURALNA ĆWICZENIE 1 REAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE AMINOKWASÓW A) REAKCJE OGÓLNE ZADANIE 1 WYKRYWANIE
Bardziej szczegółowoHYDROLIZA SOLI. Przykładem jest octan sodu, dla którego reakcja hydrolizy przebiega następująco:
HYDROLIZA SOLI Hydroliza to reakcja chemiczna zachodząca między jonami słabo zdysocjowanej wody i jonami dobrze zdysocjowanej soli słabego kwasu lub słabej zasady. Reakcji hydrolizy mogą ulegać następujące
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE NR 1 Analiza ilościowa miareczkowanie zasady kwasem.
ĆWICZENIE NR 1 Analiza ilościowa miareczkowanie zasady kwasem. Cel ćwiczenia: Poznanie zasad analizy miareczkowej. Materiały: 3 zlewki 250cm 3, biureta 50 cm 3, lejek, kolba miarowa 50 cm 3, roztwór NaOH,
Bardziej szczegółowoLaboratorium 3 Toksykologia żywności
Laboratorium 3 Toksykologia żywności Literatura zalecana: Orzeł D., Biernat J. (red.) 2012. Wybrane zagadnienia z toksykologii żywności. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Wrocław. Str.:
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 1 ANALIZA JAKOŚCIOWA ZWIĄZKÓW ORGANICZNYCH
ĆWICZENIE 1 ANALIZA JAKOŚCIOWA ZWIĄZKÓW ORGANICZNYCH Wstęp merytoryczny Potwierdzenia tożsamości związku organicznego dokonuje się na podstawie danych fizykochemicznych (temperatura topnienia lub wrzenia,
Bardziej szczegółowoWęglowodany (Cukry) Część 3. Związki wielofunkcyjne
Węglowodany (Cukry) Część 3 Związki wielofunkcyjne Glikozydy Monosacharydy Ryboza, Deoksyryboza: - wzory - funkcje biologiczne, pochodne Disacharydy Sacharoza, Celobioza, Maltoza,Laktoza - wzór - właściwości
Bardziej szczegółowoXLVII Olimpiada Chemiczna
M P IA O L I D A 47 1954 2000 CH N A E M Z I C XLVII Olimpiada Chemiczna Etap III KOMITET GŁÓWNY OLIMPIADY CHEMICZNEJ Zadania laboratoryjne Zadanie 1 Analiza miareczkowa jest użyteczną metodą ilościową,
Bardziej szczegółowoa) proces denaturacji białka następuje w probówce: b) proces zachodzący w probówce nr 1 nazywa się:
Zadanie 1. (4 pkt) Zaprojektuj doświadczenie chemiczne, za pomocą którego można wykryć siarkę w związkach organicznych. a) opisz przebieg doświadczenia b) zapisz przewidywane spostrzeżenia c) napisz równanie
Bardziej szczegółowo4. Rzutowy wzór Fischera rybozy przedstawia rysunek. Podaj wzory pierścieniowe α i β rybozy.
1. Wśród podanych związków wskaż: aldozy i ketozy. 2. Zapisz wzory Fischera wszystkich aldotetroz należących do szeregu D. 3. Ustal, ile stereoizomerów posiada forma łańcuchowa aldopentozy. 4. Rzutowy
Bardziej szczegółowoliczba kwantowa, n kwantowa, l Wanad 3 2 [Ar] 3d 3 4s 2
Arkusz odpowiedzi Nr Proponowane rozwiązanie zadani a Liczba niesparowanych elektronów w jonie r 3+ jest (mniejsza / większa) od liczby elektronów niesparowanych w jonie Mn +. Pierwiastkiem, którego jony
Bardziej szczegółowo