INPRO Spółka z o.o KRAKÓW, ul. Racławicka 56 Certyfikat PN-EN ISO9001:2009 Nr. rej.: AC090/686/2254/2008 PROJEKT NR B.

Transkrypt

1 BIURO PROJEKTOWO - USŁUGOWE INPRO Spółka z o.o KRAKÓW, ul. Racławicka 56 Certyfikat PN-EN ISO9001:2009 Nr. rej.: AC090/686/2254/2008 EGZ. PROJEKT NR B Projekt budowlany remontu elewacji w budynku nr 17 na terenie kompleksu przy ulicy Nowowiejskiej 24,26 w Warszawie dz. ewid. 192/2 obręb ewidencyjny Inwestor: Stołeczny Zarząd Infrastruktury Warszawa, Al. Jerozolimskie 97 Adres inwestycji: Budynek nr 17 na terenie kompleksu przy ulicy Nowowiejskiej 24,26 w Warszawie dz. ewid. 192/2 obręb ewidencyjny Umowa: 80/2013/JW/2063 z dnia Pracownia PM Autorzy opracowania : Architektura: mgr inŝ. arch Sewer Sulima Samujłło Kierownik pracowni inŝ. Janusz Nowakowski Czerwiec

2 BIURO PROJEKTOWO - USŁUGOWE INPRO Spółka z o.o KRAKÓW, ul. Racławicka 56 Certyfikat PN-EN ISO9001:2009 Nr. rej.: AC090/686/2254/2008 SPIS ZAWARTOŚCI PROJEKTU L.p. Wyszczególnienie Strona lub nr rysunku Uwagi : I Część opisowa Strona tytułowa Uzgodnienia projektu Spis zawartości projektu Opis techniczny II Część rysunkowa Sytuacja Rzut przyziemia Elewacje - Kolorystyka Szczegóły systemu Zestawienie ślusarki drzwiowej i stolarki okiennej Zestawienie obróbek blacharskich B B B B B B

3 BIURO PROJEKTOWO - USŁUGOWE INPRO Spółka z o.o KRAKÓW, ul. Racławicka 56 Certyfikat PN-EN ISO9001:2009 Nr. rej.: AC090/686/2254/2008 UZGODNIENIA PROJEKTU NR B L.p. W zakresie Imię i Nazwisko Data Podpis 1. Technologicznym 2. Zabezpieczenia środowiska naturalnego 3. Architektoniczno - konstrukcyjnym mgr inŝ. arch Sewer Sulima Samujłło 4. Instalacji wodno - kanalizacyjnej 3

4 BIURO PROJEKTOWO - USŁUGOWE INPRO Spółka z o.o KRAKÓW, ul. Racławicka 56 Certyfikat PN-EN ISO9001:2009 Nr. rej.: AC090/686/2254/2008 OPIS TECHNICZNY Spis treści : 1. Opracowanie 2. Podstawa opracowania. 3. Charakterystyka budowlana budynku 3.1 Powierzchnie i kubatury. 3.2 Opis budynku. 3.3 Zagadnienia ochrony cieplnej budynku. 4. Opis projektowanych zmian 5. Ocieplenie ścian 6. Obróbki blacharskie 7. Roboty towarzyszące 7.1 Rynny i rury spustowe 7.2 Przewody instalacji odgromowej 7.3 Roboty malarskie 7.4 Remont tynków 7.5 Izolacja pionowa 7.6 Izolacja pozioma 7.7 Hydrofobizacja 7.8 Uporządkowanie gospodarki wodami opadowymi 7.9 DrenaŜ opaskowy 8. Materiały izolacyjne 9. Wymiana stolarki i ślusarki 10. Kolorystyka 4

5 Szczegóły docieplenia budynek nr 17 Lp. Numer detalu Nazwa detalu 1. Mocowanie płyt izolacyjnych Sposób klejenia płyt UłoŜenie płyt izolacji termicznej naroŝu Rozmieszczenie łączników mocujących płyty styropianowej na fasadzie Rozmieszczenie łączników mocujących płyty styropianowe w pasie krawędziowym 2. Warstwa zbrojąca z siatki Zbrojenie siatki naroŝników Zbrojenie naroŝników otworów w elewacji Zbrojenie strefy cokołowej układ siatek 3. Ocieplenie w strefie dachów i stropodachów Ocieplenie attyki Połączenie systemu z okapem dachu z nieocieplonym poddaszem 4. Docieplenie w strefach otworów okiennych i drzwiowych Połączenie systemu docieplenia z parapetem aluminiowym lub PCV Połączenie systemu docieplenia z ościeŝnicą okna osadzonego poza licem ściany Zakończenie systemu docieplenia z bokiem okna Detal ocieplenia nadproŝa 5. Ocieplenie strefy cokołowej Strefa cokołowa z dodatkowy ociepleniem ścian fundamentowych Ocieplenie i izolacja ścian poniŝej terenu 6. Szczegóły miejsc charakterystycznych Szczelina dylatacyjna z profilem prostym oraz kątowym Połączenie z nieocieploną częścią budynku Schemat montaŝu kraty Ocieplenie w obrębie połączenia z zakotwionym elementem budowlanym 5

6 OBIEKT: OPIS TECHNICZNY OBIEKT: Budynek nr 17 na terenie kompleksu przy ulicy Nowowiejskiej 24,26 w Warszawie dz. ewid. 192/2 obręb ewidencyjny INWESTOR: Jednostka Wojskowa Nr 2063 z siedzibą w Warszawie przy ul Banacha 2 1. Opracowanie: Przedmiotem niniejszego opracowania jest projekt wykonawczy remontu elewacji i kolorystyki obejmujący Budynek nr 17 na terenie kompleksu przy ulicy Nowowiejskiej 24,26 w Warszawie dz. ewid. 192/2 obręb ewidencyjny wraz z robotami towarzyszącymi. Celem opracowania jest doprowadzenie stanu istniejącego obiektu do zgodności z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690). W zakresie stwierdzonych rozbieŝności i usterek oraz degradacji technicznej obiektu 2 Podstawa opracowania Podstawą niniejszego opracowania są Umowa zawarta z Inwestorem oraz: Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690). Polska Norma PN - EN ISO : 1999 "Komponenty budowlane i elementy budynku. Opór cieplny i współczynnik przenikania ciepła. Metoda obliczania". Polska Norma PN - B :2001 "Obliczanie sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych i zamieszkania zbiorowego". Polska Norma PN - B :1983 "Wentylacja. w budynkach mieszkalnych zamieszkania zbiorowego i uŝyteczności publicznej - wymagania". Polska Norma PN - EN 13163:2004 "Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Klasyfikacja Ogniowa w zakresie rozprzestrzeniania ognia przez ściany. Wizja lokalna w miejscu inwestycji. Dokumentacja fotograficzna budynku. Robocze uzgodnienia z Inwestorem, Istniejąca dokumentacja techniczna budynku. Opinia konserwatorska. 6

7 3. CHARAKTERYSTYKA BUDOWLANA BUDYNKU: 3.1. Powierzchnie i kubatury - Powierzchnia zabudowy przed ociepleniem ok. 299,00 m 2 - Powierzchnia zabudowy po ociepleniu ok. 307,00 m 2 - Kubatura przed ocieplenie ok. 1163,00 m 3 - Kubatura po ociepleniu ok. 1192,00 m 3 - Wysokość poniŝej12,00 m 3.2 Opis budynku Obiekt będący przedmiotem niniejszego opracowania jest budynkiem jednokondygnacyjnym nie podpiwniczonym, murowanym. Ściany fundamentowe ceramiczne o grubości 60 cm. Ściany zewnętrzne murowane z cegły pełnej na zaprawie cementowo-wapiennej o grubości 40 cm. W stanie istniejącym ściany otynkowane. Na ścianach zwłaszcza tylnej liczne ślady wilgoci, wynikające z - Braku lub nieprawidłowego wykonania izolacji przeciwwilgociowej. - Nieprawidłowej gospodarki wodami opadowymi - Rynien i rur w bardzo złym stanie technicznym - Prowadzi to do degradacji ścian i tynków zewnętrznych. Dach z płyt dachowych korytkowych układanymi na murach zewnętrznych i ścianach konstrukcyjnych ocieplony. Pokrycie dachu blacha trapezowa. Stolarka okienna w większości wymieniona na nową Ślusarka drzwiowa stara w złym stanie technicznym Stopień przeszklenia obiektu prawidłowy. Rynny w złym stanie technicznym. Instalacja odgromowa niezgodna z aktualnie obowiązującymi przepisami Zagadnienia ochrony cieplnej obiektu Obiekt będący przedmiotem niniejszego opracowania ma ściany nie ocieplone. Ściany te nie spełniają warunków stawianych przez aktualnie obowiązujące przepisy i normy. PoniŜej podano wymagania dla izolacyjności przegród budowlanych dla obiektów, oraz istniejące i projektowane współczynniki przenikania ciepła dla budynku będącego przedmiotem niniejszego opracowania Ponad to przeprowadzono analizą dotyczącą : stolarki okiennej i drzwiowej oraz posadzki na gruncie. W związku z bardzo znacznym zawilgoceniem ścian obiektu powodującym degenerację ścian istniejących oraz tynków w projekcie niniejszym określono działania które muszą być wykonane przed przystąpieniem do prac ociepleniowych, bowiem w przeciwnym razie wykonanie izolacji ścian ulegnie w niedługim okresie czasu zniszczeniu. Zdaniem opracowującego projekt podstawowym i koniecznym do wykonania w pierwszej kolejności zadaniem jest wykonanie robót usuwających przyczyny zamakania ścian, a dopiero potem naleŝy wykonać prace związane z renowacją elewacji budynku. 7

8 Wymagania izolacyjności cieplnej dla przegród budowlanych Tablica 1 Rodzaj przegrody i temperatura pomieszczenia Budynki mieszkalne i zamieszkania zbiorowego U max W/m 2 K Budynki uŝyteczności publicznej U max W/m 2 K Budynki produkcyjne magazynowe i gospodarcze U max W/m 2 K Ściany zewnętrzne stykające się z powietrzem a/ przy t > 16 0 C b/ przy t <16 0 C c/ przy t < 8 0 C Ściany wewnętrzne pomiędzy pomieszczeniami ogrzewanymi i nie ogrzewanymi Ściany przyległe do szczelin dylatacyjnych - do 5 cm trwale zamkniętych izolacją do głębokości minimum 20 cm - powyŝej 5 cm Ściany nieogrzewanych kondygnacji podziemnych Dachy stropodachy stropy pod nie ogrzewanymi poddaszami,lub nad przejazdami a/ przy t > 16 0 C b/ przy t <16 0 C c/ przy t < 8 0 C 0,3 0,8-0,3 0,65-0,3 0,65 0,9 1,0 3,0 przy t > 16 0 C =1,0 przy t <16 0 C = 1,4 przy t < 8 0 C bez wymagań 1,0 0,70 3,0 0,70 Nie normuje się bez wymagań bez wymagań bez wymagań 0,25 0,50-0,25 0,50-0,25 0,50 0,70 Stropy nad piwnicami nie ogrzewanymi zamkniętymi przestrzeniami podpodłogowymi, posadzki na gruncie a/ przy t > 16 0 C 0,8 8

9 b/ przy t <16 0 C c/ przy t < 8 0 C Stropy nad ogrzewanymi pomieszczeniami podziemnymi 0,45 0,45 1,2 1,5 Bez wymagań Bez wymagań Bez wymagań Wymagania izolacyjności cieplnej dla okien drzwi balkonowych i drzwi zewnętrznych Rodzaj przegrody I temperatura pomieszczenia Okna z wyjątkiem połaciowych drzwi balkonowe, i powierzchnie przeźroczyste nie otwieralne przy t > 16 0 C a/ w I, II i III strefie klimatycznej b/ w IV i V strefie klimatycznej Budynki mieszkalne i zamieszkania zbiorowego U max W/m 2 K Budynki uŝyteczności publicznej U max W/m 2 K Budynki produkcyjne magazynowe i gospodarcze U max W/m 2 K ,8 1,7 a/ przy t > 16 0 C = 1,8 b/ przy t <16 0 C = 2,6 c/ przy t < 8 0 C bez wymagań Okna połaciowe t > 16 0 C 1,8 1,7 1,8 Okna w ścianach oddzielających pomieszczenia ogrzewane i nie ogrzewane Okna pomieszczeń piwnicznych i poddaszy nie ogrzewanych oraz nad klatkami schodowymi nie ogrzewanymi Drzwi zewnętrzne wejściowe i wrota 1,9 1,7 2,6 2,6 2,6 Bez wymagań Bez wymagań Bez wymagań 2,6 2,6 2,6 9

10 Przegrody budynku nie spełniają wymogów obowiązujących przepisów w zakresie: - ścian zewnętrznych - posadzek na gruncie - bram i drzwi Aby ściany spełniały wymogi naleŝy je docieplić nową szczelną warstwą styropianu samogasnącego grubości 12 cm. Projektuje się równieŝ ocieplenie ościeŝy warstwą styropianu o grubości 3 cm Aby posadzki na gruncie spełniały obowiązujące przepisy projektuje się ocieplenie ścian fundamentowych do głębokości przemarzania izodrenem o grubości warstwy 10 cm Aby drzwi i wrota oraz okna spełniały obowiązujące przepisy projektuje się ich wymianę na nowe o współczynnikach przenikalności cieplnej zgodnej z aktualnie obowiązującymi przepisami Dla obiektu objętego niniejszym opracowaniem projektuje się zastosowanie kompletnego bezspoinowego systemu ocieplenia budynku W/w system docieplenia, przy załoŝonej grubości warstwy termoizolacyjnej musi posiadać atest jako nie rozprzestrzeniający ognia (NRO). Przy wykonawstwie ocieplenia naleŝy bezwzględnie dopilnować szczelności warstwy ocieplającej. Szczelność taką gwarantuje przede wszystkim ułoŝenie styropianu na kleju zgodnie z zaleceniami opisanymi poniŝej. Szczególną uwagę naleŝy zwrócić na warstwy początkowe (uŝycie listw startowych) oraz naroŝne i kończące W efekcie jego zastosowania na powierzchni ściany powstanie bezspoinowa powłoka o niŝej opisanej warstwowości: - termoizolacja styropian samogasnący grubości 12,0 cm zamocowany do ściany za pomocą zaprawy klejowej i łączników mechanicznych, - warstwa zbrojona, zabezpieczająca przed uszkodzeniami mechanicznymi siatka szklana zatopiona w zaprawie klejowej zgodnie z Aprobatą Techniczną ITB, - zewnętrzna wyprawa elewacyjna - tynk krzemianowy barwiony w masie zgodnie z Aprobatą Techniczną ITB. Uwaga. Projekt niniejszy zgodnie z zasadami określonymi w &29 Prawa Zamówień publicznych nie określa systemu docieplenia. Niemniej jednak bezwzględnie wymaga się zastosowania systemu producenta posiadającego: - jednolity system zawierający wszystkie zawarte w projekcie produkty (kleje szpachle, siatki tynki barwione w masie, listwy wykończeniowe itp.) niepalny z klasą reakcji na ogień minimum A1 - atesty i dopuszczenia do stosowania na terenie kraju - moŝliwość dobrania koloru zgodnego z kolorystyką dobraną w niniejszym projekcie. Tynk zastosowany do wykonania warstwy wierzchniej musi posiadać następujące cechy: - krzemianowy cieńkowarstwowy, - barwiony w masie tynk hydrofobowy, przepuszczający parę wodną, - granulacja w granicach 0,5 3 mm, - wytrzymałość na ściskanie powyŝej 1,5 kn/m 2 - współczynnik oporu dyfuzyjnego pary wodnej min 37 10

11 Wymaganiom tym odpowiadają systemy na bazie tynków krzemianowych większości firm wiodących na rynku Polskim w systemach ociepleniowych zamkniętych, takich jak Kreisel, Bolix, Baumit, Ceresit, Atlas, Teranowa Weber i inne. Firmy te posiadają róŝne systemy i naleŝy sprawdzić przede wszystkim parametry wyprawy zewnętrznej. Przy stosowaniu systemu nie znanego na rynku naleŝy przedstawić odpowiednie atesty potwierdzające spełnienie zawartych powyŝej wymagań dla całości systemu w tym przede wszystkim warunek reakcji na ogień. UWAGA W ZWIĄZKU Z ZAMOKNIĘCIEM ŚCIAN W STANIE ISTNIEJĄCYM NALEśY BEZWZGLĘDNIE STOSOWAĆ SYSTEM POZWALAJĄCY NA OSUSZANIE ŚCIAN. SĄ TO TZW SYSTEMY OPEN OPARTE NA STYROPIANIE OTWOROWYM I TYNKACH SZEROKOPOROWYCH Projektowane działania termomodernizacyjne dla poszczególnych przegród Przegroda Ściany szczytowe grubości 50 cm Ściany fundamentowe grubości 60 cm Współczynnik istniejący Projektowane ocieplenie Współczynnik projektowany 1,520 Styropian zwykły 12 cm 0, Izodren 10 cm 0,290 Podłoga na gruncie 1,581 Ocieplenie ścian fundamentowych 0,290 Stropodach 0,25 Nie przewiduje się 0,250 STOLARKA Okna stare 4,300 Wymiana na nowe ciepłe 1,300 Drzwi nowe 4,900 Wymiana na nowe ciepłe 1, Opis projektowanych zmian W ramach prac termomodernizacyjnych w przedmiotowym obiekcie przewiduje się: DemontaŜe: - demontaŝ obróbek blacharskich w tym parapetów. - demontaŝ instalacji odgromowej - demontaŝ istniejących krat przeznaczonych do renowacji - demontaŝ rynien i rur spustowych - demontaŝ bram stalowych - odkopanie ścian fundamentowych do głębokości fundamentów tj. 1,5 m 11

12 Roboty budowlane - montaŝ obróbek blacharskich z blachy stalowej powlekanej w kolorze brązowym o grubości 0,8 mm. - montaŝ parapetów z blachy stalowej powlekanej w kolorze brązowym o gr 0,8 mm - montaŝ instalacji odgromowej. - docieplenie ścian warstwą styropianu o grubości 12 cm - docieplenie ścian fundamentowych izodrenem o grubości warstwy 10 cm montowanym na izolacji cięŝkiej - montaŝ nowych rynien i rur spustowych - zamurowanie części otworów drzwiowych - wymiana bram na nowe ocieplone rolowane - renowacja krat okiennych - odtworzenie opaski dookoła obiektu 5.0 Ocieplenie ścian Warunki prowadzenia robót Warunki prowadzenia prac Ocieplana ściana powinna być sucha i mieć ustabilizowane warunki wilgotnościowe. Tynki wewnętrzne i podłoŝa podposadzkowe powinny być wykonane wcześniej i odpowiednio suche. Warstwa elewacyjna ocieplanych ścian budynków wielkopłytowych powinna posiadać odpowiednią stateczność z wykonanym specjalistycznym kotwieniem według opisu niniejszego projektu Podczas prowadzenia prac oraz schnięcia tynków temperatura zewnętrzna powietrza, podłoŝa i wbudowanego materiału nie moŝe być niŝsza niŝ +5 C lub wyŝsza niŝ 25 C a wilgotność względna powietrza nie powinna przekraczać 80%. Niedopuszczalne jest prowadzenie prac, jeŝeli zapowiadany jest spadek temperatury poniŝej 0 C w przeciągu 24 godzin, w czasie opadów atmosferycznych, podczas silnego wiatru i przy duŝym nasłonecznieniu elewacji, bez odpowiednich osłon ograniczających niekorzystny wpływ warunków atmosferycznych Przygotowanie podłoŝa Przed przystąpieniem do prac termomodernizacyjnych naleŝy zdemontować obróbki blacharskie. Powierzchnie ścian naleŝy oczyścić z kurzu, pyłu i innych warstw luźno związanych z podłoŝem. Następnie zmyć wodą bieŝącą. Po wyschnięciu naleŝy dokonać oceny podłoŝa. Warstwy podłoŝa o słabej przyczepności oraz zamoknięte i zaatakowane przez grzyby i inne pasoŝyty lub mchy usunąć. W przypadku ścian otynkowanych naleŝy sprawdzić przyczepność istniejącego tynku przez opukiwanie. 12

13 Głuchy dźwięk oznacza, Ŝe tynk odspoił się od podłoŝa i naleŝy go usunąć. Zaleca się takŝe skucie tynków na zewnętrznych powierzchniach ościeŝy drzwiowych i okiennych, aby moŝliwe było je ocieplić bez nadmiernego zasłaniania ościeŝnic. Z przeprowadzonej wizji lokalnej wynika, Ŝe na przedmiotowym obiekcie wszystkie ściany w mniejszym lub większym stopniu są zawilgocone i zaatakowane przez grzyby i mchy. Zakłada się usunięcie istniejących tynków z ściany tylnej, która jest pod tym względem w najgorszym stanie technicznym w całości i wykonanie nowych tynków renowacyjnych. Na pozostałych ścianach naleŝy przeprowadzić kontrolę tynków jak opisano powyŝej, niniejszy projekt zakłada wymianę tynku na powierzchni 50% tych ścian Jako podkład naleŝy zastosować hydraulicznie wiąŝącą obrzutkę pod tynk renowacyjny i hydraulicznie wiąŝący tynk podkładowy. PodłoŜa silnie nasiąkliwe (np. bloczki gazobetonowe), nierównomiernie chłonne oraz piaszczące naleŝy zagruntować środkiem gruntującym W naszym wypadku przewiduje się gruntowanie ścian w 100%. Płyty izolacji termicznej muszą stanowić równą płaszczyznę wobec powyŝszego podkład musi być wykonany starannie zgodnie z normami tynkarskimi. Podkład podlega odbiorowi jak dla prac zanikających Na odpowiedniej wysokości ponad powierzchnią terenu naleŝy zamocować na ścianie listwę startową stosując co najmniej 3 kołki na1 mb. Klejenie i mocowanie płyt Po sprawdzeniu wykonanego zgodnie z opisem powyŝej przygotowania ścian oraz zdjęciu obróbek blacharskich, rur spustowych i instalacji odgromowej moŝna przystąpić do prac ociepleniowych. NaleŜy przed tym wykonać tymczasowe odprowadzenie wód opadowych z dachu budynku. Płyty styropianowe naleŝy układać od dołu go góry obiektu w układzie 13

14 poziomym dłuŝszych krawędzi z zachowaniem mijankowego układu spoin pionowych. Układ mijankowy stosować równieŝ na naroŝnikach ścian / szczegół II/, aby płyty się zazębiały.. Krawędzie płyt nie mogą znajdować się na przedłuŝeniu krawędzi otworów okiennych lub drzwiowych. W miejscach dylatacji konstrukcyjnych zamontować odpowiedni profil dylatacyjny W ościeŝach stosować styropian o grubości, co najmniej 3cm. Podokienniki powinny wystawać poza lico ocieplonej ściany nie mniej niŝ 4cm i powinny być odpowiednio uszczelnione na styku z ociepleniem. Stosować odpowiednie uszczelnienie styku ocieplenia ze stolarką i innymi elementami budynku jak; balustrady, maszty itp. W związku z stwierdzonym duŝym nawilgoceniem ścian naleŝy dla przedmiotowego obiektu zastosować płyty styropianowe z otworami ( system open) Odpowiednio przygotowaną zaprawę klejąca, naleŝy nakładać na poszczególne płyty styropianowe metodą pasmowo punktową. Szerokość pasma zaprawy klejącej ułoŝonej wzdłuŝ obwodu płyty powinna wynosić, co najmniej 3 cm. na pozostałej powierzchni zaprawę naleŝy nakładać plackami o średnicy 8-12 cm trzy placki na płytę. Łączna powierzchnia nałoŝonej zaprawy klejącej powinna obejmować, co najmniej 40% płyty. Przy klejeniu płyt do podłoŝy równych i gładkich metodą płaszczyznową naleŝy klej nakładać na płyty styropianowe i przeczesać pacę zębatą 10 x 10 mm. Po nałoŝeniu zaprawy klejącej płyty naleŝy bezzwłocznie przyłoŝyć do ściany w odpowiednim miejscu i docisnąć do uzyskania równej powierzchni z sąsiednimi płytami. Płyty naleŝy układać mijankowo szczelnie dosuwając do poprzednio przyklejonych. Powierzchnie płyt styropianowych naleŝy wyrównać przez przetarcie gruboziarnistym papierem ściernym nałoŝonym na pacę tynkarską NaleŜy zwrócić szczególną uwagę na pozostawienie prostych krawędzi przy naroŝach ścian oraz otworów drzwiowych i okiennych. Powierzchnię styropianu naleŝy dokładnie oczyścić z powstałego pyłu. Nie wcześniej niŝ po 3 dniach od przyklejenia płyt, wykonać mocowanie mechaniczne poprzez zastosowanie kołków rozporowych a szczeliny między płytami szersze niŝ 2 mm. wypełnić odpowiednio dopasowanymi paskami styropianu. Zastosować 6 12 kołków na 1 m 2 w zaleŝności od strefy ściany, wysokości budynku, nośności kołka, grubości płyt izolacyjnych. Otwory w materiałach drąŝonych i betonie komórkowym naleŝy wykonywać wiertarkami bez uŝycia udaru. Długość kołków naleŝy dobrać uwzględniając grubość płyty styropianowej warstwy kleju, ewentualnie starego tynku i wymaganej głębokości kotwienia w ścianie. Przy doborze kołków dla mocowania płyt styropianowych do płyt osłonowych prefabrykowanych naleŝy zastosować zasadę, Ŝe przynajmniej połowa kołków powinna mieć długość zapewniającą kotwienie płyt na głębokość min 5 cm wewnętrznej warstwy płyty prefabrykowanej tj. min 25 cm Do mocowania styropianu naleŝy zastosować łączniki mechaniczne wbijane, długość 300,0 mm w ilości 6 sztuk na 1 m 2 ściany. W strefie naroŝnej budynku - 1,5 m od naroŝnika łączniki naleŝy zagęścić do 8 sztuk na 1 m 2 ściany. Dodatkowo naleŝy zwrócić uwagę, aby talerzyki kołków nie wystawały ponad warstwę izolacji. Niedopuszczalne jest równieŝ, aby ich zbyt mocne wbijanie powodowało uszkodzenia izolacji w miejscu styku z brzegiem talerzyka. Nie naleŝy równieŝ mocować łącznika w odległości mniejszej niŝ 10,0 cm od naroŝnika budynku oraz krawędzi otworów i elementów ściennych. Uwaga Niedopuszczalne jest by styropian był klejony jedynie na placki bowiem nie zapewnia to szczelności systemu co jest warunkiem prawidłowej izolacyjności termicznej i uzyskania dla systemu statusu NRO. Częstą praktyką wykonawców 14

15 na budowie jest tłumaczenie, Ŝe ściany są nierówne i wychodzi więcej kleju niŝ przewiduje normatyw dlatego wykonują klejenie tylko na placki. Celem zapobieŝenia tej praktyce naleŝy zobowiązać oferentów prac budowlanych do wizji lokalnej przed złoŝeniem oferty dla rozstrzygnięcia tego problemu Wykonanie warstwy zbrojonej siatką z włókien szklanych Do wykonania warstwy zbrojonej na zamocowanych płytach moŝna przystąpić nie wcześniej niŝ po 3 dniach od ich przyklejenia. Przy naroŝach otworów drzwiowych i okiennych na styropianie naleŝy nakleić pod kątem 45 kawałki tkaniną zbrojącej o wymiarach 35 x 20 cm. Zapobiega to powstawaniu rys i pęknięć na elewacji budynku. NaroŜa przy zbiegu ścian budynku na parterze budynku, a takŝe przy otworach drzwiowych naleŝy wzmocnić przez zastosowanie profili naroŝnych z siatką zbrojącą osadzonych na Zaprawę klejąco - zbrojącą,naleŝy nanosić na powierzchnię płyt styropianowych ciągłą warstwą pasmami o szerokości tkaniny zbrojącej i przeczesać kielnią zębatą mm. W przygotowaną warstwę zaprawy przy uŝyciu pacy wygładzającej wciskać natychmiast tkaninę zbrojącą równo zaszpachlować. Tkanina powinna być równomiernie napięta, nie wykazywać pofałdowań i być całkowicie zatopiona w masie kleju. Warstwa zbrojona pojedynczą tkaniną powinna mieć grubość 3-5 mm. Sąsiednie pasy tkaniny naleŝy układać na zakład co najmniej 10 cm. Do wysokości 2.0 m od poziomu terenu zaleca się zastosować dwie warstwy tkaniny. W miejscach połączeń ocieplenia z stolarką drzwiową, okienną, obróbkami blacharskimi, dylatacjami naleŝy zastosować odpowiednie uszczelnienie. Gruntowanie W normalnych warunkach pogodowych po 2-3 dniach nanieść szczotką lub wałkiem jedną warstwę podkładu tynkarskiego Wykonywanie zewnętrznej zaprawy tynkarskiej Po wyschnięciu podkładu tynkarskiego tj. po ok. 24h moŝna przystąpić do nakładania tynku. Przygotowany tynk naleŝy nakładać warstwą o grubości wynikającej z projektowanego uziarnienia tj. 1,5 mm, przy pomocy pacy ze stali nierdzewnej. Nadmiar tynku naleŝy dokładnie zebrać na grubość kruszywa fakturującego zwracając szczególną uwagę na płynnym połączeniu tynku na poszczególnych obszarach roboczych. 15

16 Projektowaną powierzchnię tynku o fakturze baranka naleŝy zacierać ruchem kolistym. Do fakturowania naleŝy uŝywać pacy z tworzywa sztucznego. Przy elewacjach o róŝnych kolorach lub powierzchniach niemoŝliwych do wykonania w sposób ciągły, tynk naleŝy nakładać na wyodrębnionych powierzchniach ograniczonych poprzez naklejenie taśmy samoprzylepnej. Przekrój przez warstwy systemu ocieplenia: 1. Ocieplana ściana budynku podłoŝe 2. Zaprawa klejąca do styropianu 3. Płyta styropianowa 4. Zaprawa zbrojąca 5. Siatka zbrojąca 6. Zaprawa zbrojąca 7. Podkład gruntujący 8. Dekoracyjny tynk Szczegóły systemowe stanowią załącznik do niniejszego opracowania 6. Obróbki blacharskie Obróbki blacharskie winny być wykonane po wykonaniu izolacji, a przed układaniem warstwy tynku, w sposób zapewniający we wszystkich fazach prac naleŝytą ochronę powierzchni ściany przed wodami opadowymi i spływającymi. Szczególnie istotnym jest bezzwłoczne (po przyklejeniu warstwy izolacyjnej) wykonywanie blacharki attyk, gzymsów i tym podobnych elementów poziomych do których dochodzi ocieplenie. Roboty blacharskie winny być tak wykonane aby ewentualne ruchy blachy spowodowane wiatrem i napręŝeniami termicznymi nie przenosiły się na tynk i warstwę zbrojącą.niedopuszczalne jest pozostawienie pod obróbkami blacharskimi nie obrobionego klejem i siatką materiału izolacyjnego.jednym z rozwiązań jest zamocowanie do części konstrukcyjnej np. attyki, poziomych pasów ze sklejki wodoodpornej o szerokości równej szerokości attyki po ociepleniu. Tak zamocowana sklejka tworzy sztywną powierzchnię, do której moŝna zamocować blachę attyki. Blacharka podokienna (parapety zewnętrzne) winna być montowana ze spadkiem zapewniającym odpływ wody (nie mniej niŝ 2%). Blacharka winna być montowana w taki sposób, aby kapinos parapetu z blachy był oddalony od docelowej powierzchni elewacji nie mniej niŝ 3 cm (zalecane 4 cm). Przed zamontowaniem blacharki naleŝy w miejscu zabezpieczanym wykonać warstwę zbrojoną i wyprowadzić siatkę na elewację do 16

17 późniejszego wykonania warstwy zbrojonej na elewacji. Połączenie bocznych ościeŝy powstałych po ociepleniu winno być wykonane w sposób pozwalający na swobodne ruchy parapetu wynikające z pracy termicznej blachy. Uzyskuje się to poprzez stosowanie specjalnie profilowanych zakończeń parapetów mocowanych w ościeŝu. Wszystkie elementy ocieplane "wychodzące" z płaszczyzny elewacji po ociepleniu, winny być zabezpieczane warstwą zbrojoną i obróbkami blacharskimi. Zasada ta dotyczy równieŝ wszystkich elementów ozdobnych na elewacjach takich jak gzymsy, profile ozdobne itp. Do robót blacharskich zastosowano blachę stalową powlekaną o grubości 0,8mm. Rolą obróbek blacharskich jest szybkie i sprawne odprowadzenie wód opadowych poza elewację i niedopuszczenie do jakiejkolwiek infiltracji wody pod ocieplenie lub ościeŝa i obwódki wokół nich. Zestawienie obróbek stanowi załącznik do niniejszego opracowania 7. Roboty towarzyszące 7.1 Rynny i rury spustowe W stanie istniejącym obiekt jest wyposaŝony w rynny stalowe ocynkowane w złym stanie technicznym Projektuje się wymianę rynien i rur spustowych na nowe wykonane z blachy stalowej powlekanej lub PCV w kolorze brązowym. Szerokość rynien i przekrój rur spustowych identyczne jak obecnie. W związku z ociepleniem budynku rury spustowe naleŝy odsunąć na odległość minimum grubości ocieplenia. 7.2 Przewody instalacji odgromowe Projektant załoŝył wymianę demontowanych przewodów odprowadzających instalacji odgromowej. Konieczność powyŝszego wynika ze zmiany przepisów wymagających obecnie średnic przewodów odprowadzających minimum d = 8 mm. Istniejące przewody odprowadzające posiadają średnicę d = 6 mm. Trasy nowych przewodów odprowadzających pozostawiono bez zmian celem wykorzystania istniejących uziomów. Projektuje się wymianę przewodów odprowadzających na okładane w rurkach PCV pod tynkiem w warstwie ocieplającej Średnica wewnętrzna rurki min 30 mm. Średnica zewnętrzna max 50 mm. 7.3 Roboty malarskie Ściany zewnętrzne nie wymagają malowania ze względu na zastosowanie tynku barwionego w masie. Elementy metalowe takie jak kraty naleŝy po uprzednim oczyszczeniu i odrdzewieniu pomalować farbą o działaniu antykorozyjnym. Przyjęto trzy powłokowe malowanie z nakładaniem następujących powłok: 1. podkład miniowy antykorozyjny 2. podkład pod emalię nawierzchniową 3. emalia nawierzchniowa o zwiększonej odporności na ścieranie np. silikonowa 17

18 7.4. Remont tynków W trakcie inwentaryzacji stwierdzono zamakanie ścian związane z brakiem izolacji pionowej i poziomej ścian fundamentowych lub jej degradacją techniczną. Wobec powyŝszego naleŝy ściany fundamentowe odkopać do ław i wykonać nowe izolacje pionowe i poziome systemowe Usunięcie przyczyn i skutków zawilgocenia ścian fundamentowych. Przy konserwacji budynków wysokie nakłady finansowe kieruje się na usuwanie uszkodzeń murów i tynków, spowodowanych działaniem wilgoci. Wykonuje się głównie przeciwwodne izolacje pionowe i poziome. ZauwaŜono jednak, ze nie zawsze są one skuteczne, bowiem jest wiele przyczyn powstawania uszkodzeń ścian i tynków. Do pozostałych przyczyn uszkodzeń moŝna zaliczyć niewłaściwą gospodarkę wodną otoczenia i samego obiektu oraz wzrastający poziom zasolenia murów. Prawidłowa gospodarka wodna polega na kontrolowanym odprowadzeniu wód opadowych i infiltracyjnych z otoczenia obiektu; mamy tutaj na myśli odpływy z rur spustowych, odbarczenie wody powierzchniowej przez reprofilacje terenu oraz właściwy system kanalizacji burzowej i drenaŝ opaskowy. Zagadnienie zasolenia murów jest istotniejsze o tyle, Ŝe związki chemiczne zawarte w murach i tynkach, poprzez procesy fizyko-chemiczne bezpośrednio powodują degradację substancji budowlanej. NaleŜy zwrócić uwagę, Ŝe niebezpieczniejsze niŝ sama wilgoć są rozpuszczone w wodzie sole. Szkodliwe działanie soli wynika z ich właściwości fizycznych (sole w stanie stałym) i chemicznym (sole w roztworach). Szkodliwe sole budowlane z fizycznego punktu widzenia są substancjami krystalicznymi, łatwo rozpuszczalnymi w wodzie. Niektóre z nich nie potrzebują wody w postaci ciekłej, wystarczy wilgoć zawarta w atmosferze (sole higroskopowe). Sole rozpuszczone przemieszczają się wraz z wodą a sole higroskopijne tworzą lokalne zawilgocenia. W przypadku kiedy stęŝenie soli przekroczy stan nasycenia nadmiar soli krystalizuje się tworząc na powierzchni tynku wykwity. Krystalizujące sole tworzą w porach materiałów budowlanych ciśnienie krystaliczne, inne sole przyłączające cząsteczki wody wywierają na pory murów ciśnienie hydratacyjne. Skutkiem obydwu ciśnień jest niszczenie struktury muru, chłonięcie wilgoci z otoczenia oraz powstanie środowiska sprzyjającego powstawaniu grzybów i pleśni. Pomieszczenie staje się nie zdatne do uŝytkowania. Z wieloma tymi przyczynami mamy do czynienia w obiekcie będącym przedmiotem opracowania. OCENA STANU I PRZYCZYN Stwierdzono zamakanie murów fundamentowych oraz podciąganie wody poziomie powyŝej tych murów. Przyczyny tych zjawisk są następujące: 18

19 - brak prawidłowego odwodnienia powierzchniowego - infiltracja wody w mur (brak izolacji pionowych i poziomych) - zły stan techniczny rynien i rur spustowych - nierozpoznana gospodarka wodna (moŝliwa infiltracja wód pod budynek z kanalizacji opadowej ( zły stan techniczny przykanalików lub ich brak co powoduje odprowadzenie wód opadowych na tren przy obiekcie któr jest Ŝle wyprofilowany PROGRAM NAPRAW Celem napraw jest osiągnięcie takiego stanu technicznego, ścian który zabezpieczy projektowane ocieplenie i tynki przed degradacją z powodu infiltracji wilgoci. Aby to osiągnąć projektuje się wykonanie następujących prac Izolacja pionowa. Izolacja pozioma. Hydrofobizacja strefy odbryzgowej. Wymiana rur odprowadzających wody opadowe z dachu. W razie wystąpienia wód gruntowych na poziomie fundamentów wykonanie drenaŝu. Wykonanie nowej opaski dookoła budynku. 7.5 Izolacja pionowa Na wszystkich ścianach zewnętrznych naleŝy połoŝyć izolację pionową. W tym celu ściana musi być oczyszczona i tak przygotowana aby tworzyła nośne podłoŝe dla materiału izolacyjnego. Wobec powyŝszego zakłada się odkopanie ścian piwnic do fundamentów i ich oczyszczenie. W miarę moŝliwości trzeba unikać nakładania dodatkowych warstw wyrównujących ścianę. Często mamy do czynienia z sytuacją w której poprawnie wykonana izolacja nie spełnia oczekiwań poniewaŝ woda dostaje się pod warstwę wyrównującą mur, a więc i pod izolację. Firma której system izolacji zostanie zastosowany musi dysponować technologiami umoŝliwiającymi nakładanie materiałów izolacyjnych na podłoŝa o praktycznie dowolnym kształcie. Są to materiały bitumiczne pozbawione rozpuszczalników nakładane przy pomocy pac stalowych lub przez natrysk Uzyskuje się dzięki temu jednolitą pozbawioną jakichkolwiek połączeń warstwę izolacyjną połoŝoną bezpośrednio na ścianie. Wcześniej często gruntujemy ścianę preparatem gruntującym rozcieńczonym 1:10 z wodą. Na tak wykonaną izolację kleimy płyty ze styropianu hydrofobizowanego IZODREN tworzące ochronę cieplną budynku i ochronę mechaniczną izolacji oraz dzięki wytłoczonym rowkom drenaŝ pionowy. Przygotowanie podłoŝa pod izolację Obróbkę rozpoczyna się od przygotowania podłoŝa. NaleŜy zbić wystające resztki zaprawy, nadlewki betonu, krawędzie odsadzki fundamentowej naleŝy oczyścić z 19

20 gruzu i ziemi. Wystające części fundamentów naleŝy potraktować ze szczególną pieczołowitością. Mleczko cementowe, resztki zaprawy i inne obniŝające przyczepność części naleŝy usunąć z całej powierzchni za pomocą odpowiednich narzędzi np. ręcznej szlifierki. Następnie, o ile to konieczne naleŝy powierzchnię betonową wyrównać zaprawą cementową, a następnie przetrzeć, ale nie wygładzać. PodłoŜe musi być nie zmroŝone, nośne, równe i wolne od smoły, raków i rozwartych rys, zadziorów oraz szkodliwych zanieczyszczeń. Krawędzie naleŝy sfazować (zukosować) zaś naroŝa odpowiednio zaokrąglić. Do tworzenia wyobleń najlepiej nadaje się kielnia z zaokrąglonym naroŝem. Promień zaokrąglenia powinien wynosić maksymalnie 2 cm. Wyoblenia moŝna wykonać z zaprawy cementowej lub zastosować prefabrykowane polistyrenowe wyoblenia, które przykleja się do podłoŝa. Mieszanie JeŜeli mamy do czynienia z produktem dwuskładnikowym to do komponentu płynnego dodaje się komponent proszkowy i miesza za pomocą wiertarki z nałoŝonym mieszadłem, aŝ do powstania jednorodnej masy. Masa i proszek w oryginalnym opakowaniu są dostosowane do siebie ilościowo. Przy ilościach mniejszych naleŝy przestrzegać podanego na pojemniku stosunku mieszania. Czas stosowania zmieszanego materiału wynosi 1 do 2 godzin. Gruntowanie podłoŝa Jako powłokę gruntującą nanosi się szczotką lub szerokim pędzlem środek gruntujący, rozcieńczony wodą w stosunku podanym przez producenta. PodłoŜa, które wymagają wzmocnienia (np. beton porowaty lub podłoŝa łuszczące się), naleŝy zagruntować środkiem przeznaczonym do takich powierzchni. Po wyschnięciu powłoki gruntującej następuje nanoszenie materiału za pomocą gładkiej kielni. Szpachlowanie drapane śeby zapobiec tworzeniu się pęcherzy na powierzchniach o duŝych porach, nierównych, jak i na bloczkach profilowanych powierzchniowo, potrzebne jest szpachlowanie wypełniające (szpachlowanie drapane). Szpachla wypełniająca musi wyschnąć, zanim będzie moŝna rozpocząć następny etap pracy. W przypadku nieotynkowanego muru z bloków wielkowymiarowych naleŝy zamknąć spoiny pionowe o rozwartości poniŝej 5 mm poprzez szpachlowanie wypełniające Przy rozwartości powyŝej 5 mm naleŝy je zamknąć poprzez szpachlowanie wypełniające, masą kompensującą skurcz, nieprzepuszczającą wody, (wyrównawczą masą szpachlową). Stosowanie masy uszczelniającej na tego rodzaju podłoŝach, na murze z bloków betonowych i bloków z lekkiego betonu jamistego oraz porowatych blokach betonowych poleca się przy oddziaływaniu wilgoci gruntowej i wody nie będącej pod ciśnieniem. Przy wodzie pod ciśnieniem, na blokach betonowych i z lekkiego betonu jamistego naleŝy najpierw stworzyć 20