R CHCIA?EM WYGRYWA?! Z arcymistrzem Olegiem Romaniszynem rozmawia Tomasz Lissowski

Transkrypt

1 CHCIA?EM WYGRYWA?! Z arcymistrzem Olegiem Romaniszynem rozmawia Tomasz Lissowski Najbardziej utytu?owanym uczestnikiem tegorocznego Memoria?u Mieczys?awa Najdorfa w Warszawie by? niew?tpliwie arcymistrz Oleg Romaniszyn. Urodzony we Lwowie 10 stycznia 1952 roku, by? obok Aleksandra Bielawskiego (ur. 1953) i Adriana Michalczyszyna (1954) wybitnym przedstawicielem lwowskiej szko?y szachowej, podopiecznym znanego trenera Wiktora Karta (który nawiasem mówi?c mieszka obecnie w Hanowerze w RFN). Sukcesy Romaniszyna na arenie mi?dzynarodowej rozpocz??y si? od zdobycia tytu?u mistrza Europy juniorów (Groningen 1972/73). Sze?ciokrotny olimpijczyk (w 1978 r. w dru?ynie ZSRR, a w latach w reprezentacji Ukrainy), ma na koncie 2 srebrne medale i dwa br?zowe). Trzykrotny z?oty medalista dru?ynowych akademickich mistrzostw?wiata (1974, 1976, 1977). Wielokrotny uczestnik szachowych czempionatów ZSRR, najlepsze wyniki zanotowa? w roku 1975 (2-5), 1980 (3-5) i 1981 (3). W latach 1977, 1980 i 1983 mistrz Europy w dru?ynie ZSRR, w 1992 r. wicemistrz Europy w dru?ynie Ukrainy. W 2001 r. z?oty medalista dru?ynowych mistrzostw?wiata. W 1977 r. uzyska? 3 miejsce w konkursie Szachowy Oscar. Rok pó?niej zajmowa? 11 pozycj? na li?cie Elo. Graj?c w turnieju mi?dzystrefowym w Rydze w 1979 r. zaj?? miejsca 5-6. W 1994 r. gra? w meczu pretendentów rozgrywek PCA i uleg? V. Anandowi 2 : 5. D?uga jest lista indywidualnych sukcesów Olega Romaniszyna: Novi Sad 1975, Erywa? 1976, Leningrad 1977, Cienfuegos, Gausdal, Lwów, Jurmala, Moskwa, Reggio Emilia itd. itd. W latach 1980 i 1992 wygra? memoria? A. Rubinsteina w Polanicy. Uczestniczy? ponadto w polskich turniejach MK Cafe w Koszalinie i mistrzostwach Europy (Zegrze Warszawa 2005). Uzbrojony w zbiorek po?wi?conych ukrai?skiemu arcymistrzowi wycinków prasowych jeszcze z czasów radzieckich poprosi?em go o wywiad po 7. rundzie, ale sta?o si? to mo?liwie dopiero po uroczystym zako?czeniu Memoria?u, na którym zreszt? Oleg Romaniszyn odbiera? 5. nagrod?. Po moim wst?pie Czy mog? prosi? o krótki wywiad wypowiedzianym po rosyjsku (ukrai?skim niestety nie w?adam), arcymistrz odpar? bez wahania: - Oczywi?cie, bardzo prosz?, ale dlaczego po rosyjsku, mówmy po polsku. Zasiedli?my w barku pi?knej hali sportowej przy ulicy Polnej, gdzie dzi?ki uprzejmo?ci w?adz dzielnicy?ródmie?cie ju? po raz kolejny odbywa?y si? rozgrywki memoria?owe, i arcymistrz przez wiele kwadransów cierpliwie odpowiada? na moje pytania, dziel?c si? swymi wspomnieniami z dawnych turniejów i uwagami dotycz?cymi aktualnych problemów?wiata szachowego. - Na pocz?tku pragn? zapyta?, sk?d to znakomite w?adanie j?zykiem polskim? - We Lwowie w latach mojej m?odo?ci polskie ksi??ki, gazety i czasopisma, Przekrój, Trybuna Ludu, by?y bardzo popularne. Mniej skr?powane cenzur?, by?y dla nas oknem na?wiat. We Lwowie dzia?a? polski Teatr Ludowy, w?ród cz?onków zespo?u mia?em wielu znajomych i przyjació?. Czyta?em te? polskie krymina?y. Jeszcze teraz, przed d?u?sz? podró??, kupuj? na targu kilka tytu?ów do poczytania w poci?gu albo w hotelu. - W Polsce wydaje nam si?,?e sytuacja szachisty w ZSRR bardzo zale?a?a od czynnika politycznego. Ci zawodnicy, którzy czym? podpadli w?adzy, mogli na d?ugo po?egna? si? z mo?liwo?ci? atrakcyjnych startów zagranicznych. - W moich czasach to ju? si? bardzo zmieni?o. Lewenfisz... tak, ale to bardzo dawne lata. By? taki silny mistrz ukrai?ski Jurij Sacharow, uczestnik fina?ów ZSRR. Podczas wojny Strona 1 / 10

2 prawdopodobnie dosta? si? do niemieckiej niewoli, potem by? u aliantów, ale powróci?, zosta? zes?any do obozu, potem go zwolniono i zrehabilitowano, lecz sta? si? niewyjezdym. K?opoty z wyjazdami mia? Ratmir Cho?mow i Naum Raszkowski. Ale w niektórych innych przepadkach te opowie?ci s? przesadzone. Ja mia?em szcz??cie,?e urodzi?em si? dostatecznie pó?no, by móc nie wst?pi? do partii komunistycznej. Najpierw chroni?a mnie przynale?no?? do Komsomo?u. To w praktyce by?o obowi?zkowe kto odmówi? wst?pienia, nie mia??adnych szans nawet na rozpocz?cie studiów. Wst?pienia do partii nie proponowano wcale wszystkim. Ale wcze?niej, gdy taka propozycja pada?a, to odmówi? nie by?o mo?na, bo to by?aby otwarta deklaracja sprzeciwu. Gdy z racji sko?czenia 27 roku?ycia przesta?em by? komsomolcem, czasem mówiono mi: A mo?e wst?piliby?cie do partii?, a ja odpowiada?em: W?a?ciwie, nale?a?oby, ale nic nie robi?em. Po roku historia si? powtarza?a i znów nic si? nie dzia?o. Pod koniec?ycia Leonida Bre?niewa ju? wszystko si? rozpada?o, ca?y system sowiecki, ju? nikomu nie by?o w g?owie, by na si?? wpisywa? kogo? do partii. I tak pozosta?em bezpartyjny. Mam przed sob? Pana wywiad zatytu?owany Chc? wygrywa?, którego udzieli? Pan tygodnikowi 64 po wielkim sukcesie w arcymistrzowskim turnieju w Leningradzie w 1977 roku; dzielone 1-2 miejsce wraz z Michai?em Talem. Mówi? Pan wtedy: Trudno mi obja?ni? s?owami, jak ja gram w szachy. Pewnego razu Knezevi? zauwa?y?,?e stwarzam iluzj?, i? mój przeciwnik dysponuje lepszymi perspektywami, ni? to ma miejsce w rzeczywisto?ci. Jak do tego dochodzi? W okre?lonych pozycjach staram si? znale?? drobne niuanse, ma?o widoczne elementy, którymi dana pozycja ró?ni si? od nieco podobnych, typowych. W procesie walki usi?uj? po?o?y? na nie nacisk, a wi?c z muchy zrobi? s?onia. (...) Nienajgorszym or??em psychologicznym bywa niekiedy ofiara pionka. W?a?nie psychologicznym, poniewa? niewielkie materialne ust?pstwo nie prowadzi do naruszenia równowagi gry. Oddaj?c pionka, powi?kszam aktywno?? swoich figur, która jednak przy dok?adnej obronie mo?e zosta? zneutralizowana. Ro?nie dynamika gry, szale wagi ko?ysz? si?. To wci?? równowaga, ale bardziej niebezpieczna dla obu stron. Wybieram t? metod??wiadomie, a mój przeciwnik niekiedy okazuje si? na to nieprzygotowany. Ci??ar psychologiczny wynikaj?cy z posiadania pionka przewagi mo?e okaza? si? niemo?liwy do ud?wigni?cia. O. Romaniszyn Z. Ribli [E20] Reggio Emilia d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 Gb4 4.g3 c5 5.Sf3 cxd4 6.Sxd Gg2 d dxc4 9.Ha4 Ha5 10.Hxa5 Gxa5 11.Sdb5 Sc6 12.Wd1 a6 Warte rozpatrzenia 12...e5. 13.Sd6 Gxc3 14.bxc3 Sd5 15.Sxc4 Po 15.Gxd5 exd5 16.Wxd5 Ge6 17.Wc5 bia?e te? w?adaj? inicjatyw? Sxc3 16.Wd2 a5 17.Ga3 We8 18.Wc1 Sa4 19.Sd6 Wd8 20.Wxc6 Wymienna kombinacja przywraca równowag? materialn?, ale k?opoty czarnych wcale si? nie ko?cz? bxc6 21.Gxc6 Sb6 22.Gxa8 Sxa8 23.f3 Strona 2 / 10

3 23...e5?! Lepsze 23...Sb6 24.Wc2 Gd7 25.Sb7 Ga4. Niebawem pionek przewagi b?dzie ju? w r?kach Romaniszyna. 24.Wd5 a4 25.Sxc8 Wxc8 26.Wxe5 h6 27.Wb5 Kh7 28.Kf2 Wc2 29.Wb2 Wc6 30.Wb7 Sc7 31.Gb2 Kg6 32.a3 Sd5 33.Wd7 Sb6 34.Wa Czy to twórcze credo jeszcze jest aktualne? - Jak najbardziej. Ale brakowa?o dobrych okazji. W partii z Babul? odda?em pionka, ale raczej z konieczno?ci, my?la?em o tym samym przy grze z Bartkiem Maciej?. - Czy mo?na powiedzie?,?e w ostatnich dziesi?cioleciach na?wiecie podniós? si? poziom szachów? - Ale? oczywi?cie. Podniós? si? poziom gry, jest ca?a masa silnych szachistów. M?odzi ludzie szybko si? ucz?, znaj? nowe warianty, trudno kogo? zaskoczy?. Kiedy? nabywa?o si? wiedzy poprzez gr?. Teraz pomagaj? komputery, internet. M?odzi nie czytaj? ksi??ek, wi?cej, oni wcale ich nie potrzebuj?. Niektórzy nawet nie maj? w domu szachownicy. Ma to równie? negatywne konsekwencje. Oni doskonale wiedz?, co w danej pozycji nale?y robi?, ale nie wiedz?, dlaczego. Ja przy analizie nie korzystam z pomocy programów graj?cych, natomiast zdarza mi si? gra? z Fritzem partie treningowe. Niestety w obiegu jest zbyt du?o informacji. Gdy m?odzi s? w stanie przyswoi? co? w ci?gu minuty, to ja potrzebuj? na to pó? godziny, a pó?niej po?ow? z tego zapomn?. Kiedy?, przy tempie 40 posuni?? na 2,5 godziny mo?na by?o w trakcie partii pomy?le? nad nowym ruchem w debiucie albo ciekaw? ide? strategiczn?. Dzi? tego nie ma. Ponadto troch? brakuje mi motywacji. Przygotowanie do openu przez miesi?c nie ma sensu. I jeszcze taki drobiazg jak wysoko?? nagród. W 1977 r. otrzymywa?em stypendium sportowe w wysoko?ci 166 rubli (?rednia pensja wynosi?a ok. 120 rubli), a I nagroda w turnieju w Leningradzie to by?o 2 tysi?ce rubli. - Gra? Pan w takimi legendarnymi szachistami jak Tal, Petrosjan, czy Geller. Jak wypadaj? oni w porównaniu do przedstawicieli dzisiejszej?wiatowej czo?ówki? - Ka?dy z wymienionych arcymistrzów to by?a Osobowo??. Na przyk?ad Petrosjan Strona 3 / 10

4 ostro?ny, rozs?dny, wyrachowany, a przy tym fantastyczny taktyk, co rzuca?o si? w oczy zw?aszcza w grze b?yskawicznej. Pami?tam turniej IBM w Holandii w 1973 roku. Gra?em tam w grupie B i zaj??em drugie miejsce za Jans? z Czechos?owacji. W tej samej sali grali zawodnicy z grupy A : Spasski, Planinc (w rewelacyjnej formie), Petrosjan, Andersson, Donner i inni. W partii z W?grem Szabo Petrosjan odda? w debiucie go?ca g2 za skoczka c6. Wtedy by?a to wzgl?dnie nowa idea. T. Petrosjan L. Szabo [A34] Amsterdam c4 Sf6 2.Sc3 c5 3.g3 d5 4.cxd5 Sxd5 5.Gg2 Sc7 6.d3 e5 7.Sf3 Sc6 8.Sd2 Ge6 9.Gxc6+! bxc6 10.b3 Sb5 11.Sa4 Hd5 12.f3 Ge7 13.Gb2 h5 14.Wc1 h4 15.g4 Gxg4?! 16.e4 Hxd3 17.fxg4 Gg5 18.Sxc5 Hh3 19.He2 Wd8 20.Wc2 Gf4 21.Sf1 Wh6 22.Hg2 Hxg2 23.Wxg2 Whd6 Przygl?da?em si? tej partii i my?la?em: Co Petrosjan robi? Oddawa? takiego go?ca? Przecie? to jest przegrana pozycja!. Nie min??o 10 posuni?? i W?gier podda? si?. Zrobi?o to na mnie kolosalne wra?enie. 24.Wc2 Wd1+ 25.Ke2 Wb1 26.a4 Sc7 27.Sg3 Wxb2 28.Wxb2 hxg3 29.hxg3 Gxg3 30.Wh8+ Ke7 31.Wxd8 Kxd8 32.Wd2+ Ke8 33.Wd Jakie by?y mocne strony w mojej grze? Na pewno nie by?em dobrze wykszta?cony w otwarciach, ale przez to swobodniejszy w pomys?ach. Lubi?em analizowa? niezwyk?e pozycje, sprawdzaj?c zw?aszcza, czy kto? ju? tak kiedy? gra?. Je?li nie to dobrze, to w?a?nie by?o zach?t?. W 1975 roku w Odessie odbywa? si? tradycyjny mecz ZSRR Jugos?awia. Gra?em bia?ymi z arcymistrzem Gligoricem, by?ym pretendentem, znawc? otwar?. W wariancie Breyera Strona 4 / 10

5 partii hiszpa?skiej zamiast teoretycznego Sf1-g3 zagra?em Gc1-g5 (po czym sta?o si? mo?liwe odej?cie na h4) i?atwo wygra?em. Po tej partii zaufa?em sobie, uzna?em,?e moje pomys?y nie s? najgorsze. R O. Romaniszyn S. Gligoric [C95] Odessa e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gb5 a6 4.Ga4 Sf Ge7 6.We1 b5 7.Gb3 d6 8.c h3 Sb8 10.d4 Sbd7 11.Sbd2 Gb7 12.Gc2 We8 13.Sf1 Gf8 14.Gg5 h6 15.Gh4 c5 16.dxe5 dxe5 17.S3h2 Ge7 18.Se3 Sh7 19.Gxe7 Wxe7 20.Sf5 We6 21.a4 Sdf6 22.He2 Wb8 23.He3 Hf8 24.Sf3 h5 25.axb5 axb5 26.Wa5 Gc6 27.Wa7 Ge8 28.Wc7 c4 29.Wa1 Wd8 30.b3 g6 31.Sh6+ Kh8 32.bxc4 bxc4 33.Waa7 Wd7 34.Wxd7 Sxd7 35.Ga4 Wd6 36.Gxd7 Wxd7 37.Wxd7 Gxd7 38.Sxe5 Ge8 39.Sxc4 Kg7 40.Hd2 f6 41.h4 He7 42.Sd6 Hd7 43.Hf4 He6 44.g4 hxg4 45.Sxe8+ Hxe8 46.Sxg4 Hf7 47.e5 f5 48.Hh6+ Kg8 49.h5 gxh5 50.Sf6+ Sxf6 51.exf6 Hh7 52.Hxh7+ Kxh7 53.Kg2 Kg6 54.Kg3 Kxf6 55.f W 1973 roku w nieco zapomnianym wariancie berli?skim w partii hiszpa?skiej jako pierwszy przeprowadzi?em króla na c8 i b7. Zacz??em analizowa? wariant obrony Nimzowitscha z ruchem g2-g3. Tak si? zdarzy?o,?e podczas grania partii treningowych z Aleksandrem Bielawskim zapozna?em go z moimi analizami i to on, po partii z Quinterosem w Las Palmas 1974, zebra? pochwa?y za?wie?e potraktowanie debiutu i doskona?? gr?. Pó?niej swoje pomys?y stara?em si? zachowa? dla siebie. Strona 5 / 10

6 A. Bielawski L. Alburt [E20] Leningrad mistrzostwa ZSRR 1.d4 Sf6 2.c4 c5 3.Sf3 Niewielu?mia?ków pozwala?o sobie zagra? przeciwko Alburtowi (od dawna mieszka w USA) 3.d5, gdy? by? on wybitnym znawc? gambitu wo??a?skiego. 3...cxd4 4.Sxd4 e6 5.Sc3 Gb4 6.g3 Se4 7.Hd3 Ha5 8.Sc2 Lub 8.Sb3 Sxc3 9.Gd2 Se4 10.Hxe4 Gxd2+ 11.Sxd2 0 0 z równ? gr?. 8...Sxc3 8...Gxc3+ 9.bxc3 Sc5 10.Hd Ga3 d6! b6! 13.Gg2 Gb7; Banas Lerner, Stary Smokovec Sxb4 Sxa2?a?osna strawa dla królewskiego rumaka zauwa?y? Dawid Bronsztejn komentuj?c parti? w tygodniku Wxa2 Hxb4+ 11.Gd2 Hb6 12.Gg2 Sc6 13.Ha3! Sd ! d Sxe2+ 15.Kh1 Sd4 16.Ge3 d6 (16...Sc2? 17.Gxb6 Sxa3 18.Wxa3+-) 17.Wd1 e5 18.Hc3±. 15.e3 Sb3 16.Gc Wd1 Sc5 18.b4 Sd7 19.Wad2 Hc7 20.Ha1! Wed?ug Bronsteina jest to znakomite posuni?cie, po którym bia?e maj? rozstrzygaj?c? przewag?. Przedwczesne by?o 20.Wxd6?! Sb6 21.Ha1 Sxc4! 22.Gxg7 Sxd6 23.Gxf8 Kxf f6 21.Wxd6 Sb6 22.c5 Sd5 23.Ge1 23.W1xd5?! exd5 24.Gxd5+ Kh8 25.Gxf6 Ge6! 23...Se7 24.Ha4 a5 25.Ha3! Sf5 26.W6d3 a4 27.b5+- e5 28.Gb4 We8 29.Gd5+ Kh8 30.b6 Hd Hb8 31.c6 bxc6 32.Gxc6 i wygrywa. 31.c6! bxc6 32.Gc4 Hb7 33.Wd8 Gd Ge6 34.Wxe8+ Wxe8 35.Gxe6 Wxe6 36.Wd8+ itd. 34.W1xd7 Hxb6 35.Wxa8 Wxa8 36.Gd3 Sh6 37.Gf We wspomnianym wywiadzie mówi? Pan jeszcze: Jestem ambitny i po sportowemu?ar?oczny. Chc? wygra? wszystkie partie, które gram, zaj?? koniecznie pierwsze miejsce, z mo?liwie najwi?ksz? przewag? punktow? nad konkurentami. Je?li zdob?d? 11 i pó? punktu, to?a?uj?,?e nie zdoby?em 12. Dla mnie sensem walki szachowej jest zwyci?stwo. Strona 6 / 10

7 - W?a?nie taki by?em! Ale dzi? mog? tylko powiedzie?,?e chcia?em wygrywa?. Niestety czasy si? zmieni?y. Tempora mutantur, et nos mutamur in ellis. W 1973 roku w finale Pucharu ZSRR gra?em mecz z Genadijem Timoszczenko. W ostatniej partii granej bia?ymi wystarcza? mi remis (w pó?finale mia?em lepszy wynik ni? rywal), dosta?em propozycj? remisow?, ale odrzuci?em j? i parti? wygra?em. W 1975 roku gra?em w Olot w turnieju z norm? arcymistrzowsk?. Przed ostatni? rund? dzieli?em miejsca 1-3 z Filipem i Csomem. Ani przez chwil? nie pomy?la?em o remisie. Chcia?em turniej wygra?. Mój przeciwnik czarnymi gra? struktur? je?. Na par? godzin przed rund? wpad?em na pomys? zagrania nowego ruchu Gf1-d3 (przy bia?ym pionku na d2). Zrezygnowa?em, bo wydawa?o mi si?,?e w tak wa?nej partii nie mo?na gra? nieodpowiedzialnie, bez wcze?niejszej analizy. Ponadto ba?em si?, co na takie dziwactwo powiedz? komentatorzy. W rezultacie przegra?em bez walki i zaj??em 4-5 miejsca z W?odkiem Schmidtem. (Nauczony tym, gdy na turnieju PCA w Groningen w 1993 r. tu? przed parti? z Bielawskim znalaz?em ruch 6...Hf5 w obronie Nimzowitscha, to zaryzykowa?em u?y? nowink? bez analizy i...wygra?em!). Po partii w Olot w hotelu przez ca?? noc analizowa?em ruch Gd3. Ta praca nie posz?a na marne. O. Romaniszyn (2485) T. Petrosjan (2645) [A17] Erywa? mistrzostwa ZSRR 1.c4 Sf6 2.Sc3 e6 3.Sf3 b6 4.e4 Gb7 5.Gd3!? d6 6.Gc2 c5 7.d4 cxd4 8.Sxd4 Ge b3 Sc6 11.Gb2 a6 12.Kh1 Hc7?! 12...Hd7!? 13.f4 Wad8 14.Wc1 Hb8 15.Wf3 g6 16.Sd5! exd Sxd5 17.exd5 Sxd4 18.Hxd4 f6 19.We3 e5 20.Hxb6+- Strona 7 / 10

8 17.exd5?! Wg dawnych analiz (bez komputera!) silniejsze by?o: 17.Sf5! dxe4 (17...gxf5 18.Wg3+ Kh8 19.exd5 Wg8 20.We3+-) 18.Wg3 Hc7 19.Hh5! (z planem Hh6+-) 19...Wfe8 20.Hh4 Sd5? 21.Hxh7+!+-] 17...Sxd4 18.Hxd4 Z planem We Wde8 19.f5! Gd8 20.Hh4 We5! 20...Sxd5? 21.Hxh7++-; 20...Sh5? 21.Hxh Hh6 Hc7? 21...Sg4! 22.Hf4 Sf6 23.Hh6= 22.Wg3 Gc8 23.Gxe5 dxe5 24.fxg6 fxg6 25.Gxg6+- Sg hxg6 26.Wxg6+ Kf7 27.Wg7+ Ke8 28.Wxc7 Gxc7 29.Wf Gh5 Wf6 27.Hd2 Wf Wg6 28.Gxg6 hxg6 29.He d6 Hg7 29.d7! Gb Gxd7 30.Gxg4 Wxg4 31.Wxg4 Hxg4 32.Wd Hxf4! Hxf4 exf4 31.Wxg4 Gg5 32.Wd1 z nastepnym d8h +- R - Szablonowe pytanie: jak? ze swoich wszystkich partii uwa?a Pan za najlepsz?? - Pewnie wszyscy oczekuj?,?e wymieni? znan? parti? z Petrosjanem. Ale by?a jeszcze jedna, która bardzo mi si? podoba?a. Na turnieju w Tbilisi mój w?gierski przeciwnik mia? imponuj?ce centrum pionkowe c4-d4-e4, a mój pionek, który doszed? do pola d3, wydawa? si? bezpowrotnie stracony. Tymczasem po moich dwóch uderzeniach b7-b5 i d6-d5 partia trwa?a bardzo krótko. T. Karolyi O. Romaniszyn [A22] Tbilisi c4 e5 2.Sf3 e4 3.Sd4 Sf6 3...Sc6 4.Sxc6 dxc6 5.Sc3 f5 6.d3 Gb4 7.Hb3 He7 8.Gd2 Gc5 9.e3 exd3 10.Gxd3 Sf6 11.Sa4 Gd6 12.Hc2 He6 13.f3 c5; Murej Lejn, Hastings Sc3 Gc5 5.Sb3 Gb4 6.d4 Gxc3+ 7.bxc3 h6 8.Gf4 d6 9.e c5 Sc6 11.cxd6 cxd6 12.Wc1 a5!? 12...d5 13.c4± 13.Ge2 Ge6 14.c4 a4 15.Sd2 Sb4! 15...d5 16.c5± 16.Wb1 16.a3!? 16...Sd3+ 17.Gxd3 exd3 18.e4 Strona 8 / 10

9 18...b5! 19.Wxb5 19.d5 bxc4 20.Sxc4 Sxe4 21.dxe6 fx d5!! 20.exd5 20.e5 He8! 20...Gxd5 21.Ge Gc6! 22.Wc5 Hxd Gc6! 22.Wc5 Gxg2 23.Wg1 We Wxg2 Hxd4 25.Kf1 Wxe5 26.Wxe5 Hxe5 27.Wg3 Wd Nie powiedzia? Pan nic o przedstawicielach dzisiejszej elity szachowej... - Niech tak zostanie. Gdybym co? im wytkn??, kto? móg?by mi powiedzie?: Taki? m?dry, to wygraj z nimi!. O jednej rzeczy musz? jednak wspomnie?. Dziwi? si?, dlaczego dzisiejsi gracze z czo?ówki nie protestuj? przeciwko tym wszystkim g?upim zmianom przepisów gry, dlaczego si? nie przeciwstawiaj?. Nic by na tym nie stracili. Np. zasada zero tolerancji. Przecie? to jest nikomu niepotrzebne. S?yszeli?my o zawodnikach, którzy spó?nili si? 3 sekundy do stolika i przegrali parti? walkowerem. Tylko rodzi stres, czy mój zegarek dobrze chodzi, czy przyjedzie winda... Wystarczy?oby wprowadzi? dla spó?nialskich grzywn? w wysoko?ci zale?nej od kategorii turnieju. A mo?e wprowadzi? kar? dla organizatora, je?li runda turniejowa rozpocznie si? z opó?nieniem? I te ci?g?e zmiany przepisów! Przepisy zmienia?y si? 10 razy na przestrzeni ostatnich 15 lat. Wszystkie zmiany powinny mie? najpierw aprobat? czo?owych arcymistrzów. Gdy kiedy? mówili Petrosjan, Smys?ow, Tal ja milcza?em. - Jakie ma Pan plany na najbli?sze miesi?ce? - Wyje?d?am niebawem do Berlina, nast?pnie w Danii zagram w Politiken Cup, a od 21 sierpnia gram turniej ko?owy w Porto San Georgio we W?oszech. Ostatni raz w turnieju ko?owym gra?em w ub. roku w s?owackim mie?cie Presov, gdzie zrobi?em +5 bia?ymi i 5 remisów czarnymi. Mój wyst?p w Warszawie w Memoriale Najdorfa b?d? wspomina? bardzo dobrze nie tylko z uwagi na zdobycie nagrodzonego miejsca. Po raz pierwszy w?yciu wygra?em w turnieju wszystkie partie grane czarnymi. Tomasz Lissowski Strona 9 / 10

10 Powered by TCPDF ( R O. Romaniszyn G. Garcia Gonzales [B82] Novi Sad e4 c5 2.Sf3 e6 3.d4 cxd4 4.Sxd4 Sf6 5.Sc3 d6 6.Ge3 a6 7.f4 Hc7 8.Hf3 b5 9.Gd3 Gb7 10.g4 Sc6 11.g5 Sd7 12.Hh3 Sxd4 13.Gxd4 b4 14.Se2 e5 15.Ge3 d dxe4 Interesuj?co wygl?da 16...d4 17.Gd2 b3 18.axb3 Sc5. 17.Gc4 Wd8 Lepsze 17...Gd6! Teraz Romaniszyn zaczyna gra? gra w stylu Tala. 18.Gxf7+!? Kxf7 19.g6+ Ke7 20.fxe5 h6? Konieczne 20...Hxe5, cho? oczywi?cie pozycja czarnego króla w centrum budzi l?k. 21.Wd6!+- Hc4 22.Whd1 Gc8 23.b3 Komputer pokazuje forsownego mata w 6 posuni??: 23.Gc5 Ke8 24.We6+ Ge7 25.Wxe7+ Kf8 26.Wexd7+ Hxc5 27.Hf5+ Kg8 28.Hf7#. Ruch w tek?cie nie jest wiele gorszy, bo czarne podda?y si? (1 0). Unikalny ID rozwi?zania: #1564 Autor: : polbase Data ostatniej aktualizacji: :38 Strona 10 / 10